6448–8018

6448. `Et benedixit illis, cuique quod secundum benedictionem ejus benedixit illis’: quod significet praedictiones de vita spirituali quid eveniret cuique cum in tali statu, constat ex significatione `benedicere’ quod sit praedictio, de qua n. 6230, 6254; et ex significatione `cuique quod secundum benedictionem ejus benedixit illis’ quod sit quid eveniret cuique {1}; quod sit de vita spirituali quae cuivis in tali statu, patet ab omnibus illis quae de filiis Israelis seu tribubus ab illis nominatis in hoc capite dicta sunt; {2}describuntur enim per illos omnes status Ecclesiae quoad bona et vera ita quoad vitam spiritualem cujusvis intra Ecclesiam.
@1 i nam hoc praedictionis, quod per benedictionem significatur$
@2 describitur$

6449. Vers. 29-33. Et praecepit illis et dixit ad illos, Ego colligor ad populum meum, sepelite me ad patres meos, ad speluncam quae in agro Ephronis Hittaei. In spelunca quae in agro Machpelah, quae super facies Mamre in terra Canaan, quam emit Abraham cum agro ex Ephrone Hittaeo ad possessionem sepulcri. Ibi sepeliverunt Abrahamum et Saram uxorem ejus, ibi sepeliverunt Jishakum et Rebeccam uxorem ejus, et ibi sepelivi Leam. Emptio agri et speluncae quae in illo, ex filius Hethi. Et absolvit Jacob ad praecipiendum filiis suis, et collegit pedes suos ad lectum, et exspiravit, et collectus ad populos suos. `Et praecepit illis et dixit ad illos’ significat insinuationem: `Ego colligor ad populum meum significat quod erit in bonis et veris naturalis quae ab illo: `sepelite me ad patres meos’ significat quod ibi quoque interiora et intimum: ad speluncam’ significat ubi obscurum: `quae in agro Ephronis Hittaei’ significat quod tamen clarum fieri potest: `in spelunca quae in agro Machpelah’ significat in obscuro illo: `quae super facies Mamre’ significat quantum (x)et quale ejus: `in terra Canaan’ significat ubi Ecclesia: `quam emit Abraham cum agro ex Ephrone Hittaeo’ significat redemptionem: `ad possessionem sepulcri’ significat regenerationem: `ibi sepeliverunt Abrahamum et Saram uxorem ejus, ibi sepeliverunt Jishakum et Rebeccam uxorem ejus, et ibi sepelivi Leam’ significat quod omnia interiora ordine in bono et vero in naturali: `emptio agri et speluncae quae in illo ex filiis Hethi’ significat redemptionem illorum qui recipiunt verum, et per verum bonum: `et absolvit Jacob ad praecipiendum filiis suis’ significat insinuationis effectum: `et collegit pedes suos ad lectum’ significat quoad inferiora sua in quibus interiora, ad bonum et verum naturalis inferioris: `et exspiravit’ significat novam vitam ibi: `et collectus ad populos suos’ significat quod esset in bonis et veris naturalis quae a se.

6450. `Et praecepit illis et dixit ad illos’: quod significet insinuationem, constat ex illis quae sequuntur ubi Israel de sepeliendo se in spelunca agri Machpelah, ubi Abraham et {1}Jishak sepulti, ad filios suos loquitur, per quae significatur {2}vita in veris et bonis naturalis ubi interiora et intimum; et quia de {3}his in nunc sequentibus agitur, ideo per `praecipere filiis et dicere ad illos’ significatur insinuatio in illa; quod per `praecipere’ {4}significetur influxus, videatur n. 5486, 5732, ita insinuatio.
@1 Isaac$
@2 existentia$
@3 illis$
@4 significatur influere$

6451. `Ego colligor ad populum meum’: quod significet quod erit in bonis et veris naturalis quae ab illo, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ ac `tribuum ab illis nominatarum’ quae hic sunt `populus ejus’, quod sint bona et vera in naturali, de qua n. 3858, 3926, 3939, 5414, 5879, 5951, 6335, {1}6337, quae quod sint ab illo, patet; et ex significatione `colligi ad illum populum’ quod sit esse in illis. Quia hic et in sequentibus agitur de collectione seu existentia boni spiritualis quod `Israel’, in bonis et veris naturalis quae sunt `filii ejus’ seu `tribus ab illis nominatae’, dicendum quomodo hoc intelligendum: [2]est intimum, sunt interiora sub intimo, et sunt exteriora in homine; omnia illa inter se exactissime distincta sunt; succedunt ordine, ita ab intimo usque ad extimum; {2}secundum ordinem in quo succedunt, etiam influunt; inde est quod vita influat per intimum {3}in interiora et per interiora {3}in exteriora, ita secundum ordinem in quo succedunt, {4}et quod non quiescat quam in ultimo ordinis, {5}ubi sistitur; {6}et quia interiora influunt secundum ordinem usque ad ultimum, et ibi (x)sistuntur, patet quod interiora in ultimo simul sint, sed in hoc ordine, intimum, quod influxit, ibi centrum tenet, interiora quae sub intimo, {7}circuunt centrum, et exteriora faciunt peripherias, et hoc non modo in communi, sed etiam in {8}singularibus; prior ordo vocatur ordo successivus, hic autem simultaneus, et oritur hic ab illo, nam omne simultaneum oritur a successivo, et cum ortus est, existit talis. [3]Quia {9}interiora omnia in ultimo etiam simul sunt, idcirco est apparentia sicut vita sit in ultimo, hoc est, in corpore, cum tamen est in interioribus, et nec ibi, sed in supremo, hoc est, in Domino a Quo omne vitae. {10}Exinde quoque est quod vita in exterioribus sit obscura respective ad vitam in interioribus, nam in exterioribus est vita communis, existens ex influxu plurium, immo innumerabilium ab interioribus, {11}quae simul apparent et communiter’. Ex his nunc aliquatenus patet quomodo intelligendum quod bonum spirituale quod est `Israel’, erit in bonis et veris naturalis quae sunt `filii ejus’ seu `tribus’; bonum enim spirituale quod `Israel’, est in interiore naturalis, (c)ac bona et vera quae `filii ejus’, sunt in exteriore ejus; quod in his erit bonum spirituale, significatur per `ego colligor ad populume mum’.
@1 6397$
@2 i et$
@3 ad$
@4 influxus ille sic continuatur nec quiescit$
@5 ibi$
@6 et ibi quoque simul sunt interiora, sed interiora in ultimis sunt$
@7 sunt, locum proxime circum centrum habent$
@8 singulis$
@9 talis est successivorum existentia et talis ordo in ultimo ubi interiora$
@10 inde vita per influxum apparet in interioribus et exterioribus in illo ordine ut modo dictum, inde$
@11 quae, d quae i et, innumerabilium in, d in, exteriori sistuntur sicut unum$

6452. `Sepelite me ad patres meos’: quod significet quod ibi quoque interiora et intimum, constat a repraesentatione `Abrahami et Jishaki’ qui hic sunt `patres ejus’, quod sint interiora ac intimum, `Abraham’ intimum, et `Jishak’ interius quod sub intimo, de qua n. 3245, 6098, 6185, 6276, 6434. Quod etiam intimum et interiora simul in exterioribus sint, ita in bonis et veris in naturali, quae sunt `filii et tribus Israelis’, videatur mox supra n. 6451.

6453. `Ad speluncam’: quod significet ubi obscurum, constat a significatione `speluncae’ quod sit obscurum, de qua n. 2935; quod etiam in exteriore naturali ubi vera et bona quae repraesentantur per `filios et tribus Israelis’, sit obscurum, quia ibi commune, videatur mox supra n. 6451 ad fin.

6454. `Quae in agro Ephronis Hittaei’: quod significet quod tamen clarum fieri potest, constat ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3766; et a repraesentatione `Ephronis Hittaei’ quod sint apud quos verum et bonum recipi potest, de qua n. (x)2933, 2940, 2969, ita apud quos obscurum fidei potest clarum fieri. Cum hoc ita se habet: quicquid in naturali est, et magis quod in exteriore {1}naturali, obscurum est respective ad illa quae sunt in interiore naturali, et magis respective ad illa quae in rationali, n. 6451, 6453; sed obscurum hoc fit clarum duplici modo: primo, {2}exteriora ad obsequium interiorum, ac ita ad correspondentiam, rediguntur; altero, si homo elevari {3}potest ab exterioribus ad interiora, (c)ac sic ab interiore videre exteriora; hoc datur apud illos qui in interno Ecclesiae sunt, illud autem apud illos qui in externo ejus sunt; sed unum aut alterum non obtinetur nisi per regenerationem a Domino. Ex his patet quid intelligitur per quod obscurum fieri clarum possit.
@1 ejus$
@2 i nempe$
@3 possit$

6455. `In spelunca quae in agro Machpelah’: quod significet in obscuro illo, constat ex significatione `speluncae’, tum quoque `Machpelae’, quod sint obscurum; quod `spelunca’ sit obscurum, videatur n. 2935, 6453, quod `Machpelah’, n. 2935, sed Machpelah significat quale obscuri.

6456. `Quae super facies Mamre’: quod significet quantum et quale ejus, constat a significatione `Mamre’ quod sit quantum et quale ejus cui adjungitur, de qua n. 2970, 4613.

6457. `In terra Canaan’: quod significet ubi Ecclesia, constat ex significatione `terrae Canaanis’ quod sit Ecclesia, de qua n. 3705, 3686, 4447, 5136.

6458. `Quam emit Abraham cum agro ex Ephrone Hittaeo’: quod significet redemptionem, constat ex significatione `emere’ quod sit appropriare, de qua n. 5374, 5397, {1}5410, 5426, ita quoque est redimere, quod enim redimitur, hoc appropriatur; ex repraesentatione `Abrahami’ quod in supremo sensu sit Dominus, de qua n. 1965, 1989, 2011, 3245, 3251, 3305, 3703, 4615, 6098, 6185, 6276; ex significatione `agri’ quod sit {2}Ecclesia, de qua n. 2971, 3766; et a repraesentatione `Ephronis Hittaei’ quod sint illi apud quos bonum et verum recipi possunt, de qua n. 2933, 2940, 2969; inde patet quis sensus horum verborum est, quod nempe sit redemptio a Domino illorum in Ecclesia apud quos bonum et verum recipi potest.
@1 i 5406$
@2 Ecclesiae I$

6459. `Ad possessionem sepulcri’: quod significet regenerationem, constat ex significatione `sepulcri’ quod sit regeneratio, de qua n. 2916, 2917, 5551.

6460. `Ibi sepeliverunt Abrahamum et Saram uxorem ejus, ibi sepeliverunt Jishakum et Rebeccam uxorem ejus, et ibi sepelivi Leam’: quod significet quod omnia interiora ordine in bono et vero in naturali, constat ex illis quae supra n. 6451, (x)6452 explicata sunt.

6461. `Emptio agri et speluncae quae in illo, ex filiis Hethi’: quod significet redemptionem illorum qui recipiunt verum, et per verum bonum, constat ex significatione `emptionis’ quod sit redemptio, de qua supra n. 6458; ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3766, ita homo Ecclesiae, nam is est Ecclesia; ex significatione `speluncae’ quod sit obscurum, de qua n. 2935, 6453; et ex repraesentatione `filiorum Hethi’ quod sint Ecclesia spiritualis quae ab Antiqua, de qua n. 2913, 2986, (m)et quia filii Hethi sunt Ecclesia spiritualis ab Antiqua, sunt illi qui recipiunt verum et per verum bonum, nam inde Ecclesia spiritualis.(n) Ex his patet quod per `emptionem agri et speluncae quae in illo ex filiis Hethi’ significetur redemptio illorum qui in Ecclesia et adhuc in obscuro recipiunt verum et per verum bonum.

6462. `Et absolvit Jacob ad praecipiendum filiis suis’: quod significet insinuationis effectum, constat ex significatione `praecipere filiis et dicere ad illos’ quod sit insinuatio, de qua supra n. 6450, ita `absolvere ad praecipiendum illis’ est insinuationis effectus.

6463. `Et collegit pedes suos ad lectum’: quod significet quoad inferiora sua in quibus interiora, ad bonum et verum naturalis inferioris, constat (c)ex significatione `colligere pedes {1}’ quod sit se recipere ad inferiora; quod colligere sit se recipere, cum pedes sunt inferiora, patet; {2} quod `pedes’ sint illa quae sunt naturalis, videatur n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952, ita quae sunt inferiora, n. 6436; quod sint inferiora in quibus interiora, patet ab illis quae supra n. 6451 dicta sunt; et a significatione `lecti’ quod sit naturale, de qua n. 6188, 6226, ita bonum et verum naturalis, nam illa faciunt naturale apud hominem; quod sint bonum et verum naturalis inferioris, est ex eo quod hoc {3}naturale sit ad quod interiora se recipiunt, secundum illa quae 11. 6451, 6452 explicata sunt; (m)quod naturale sit inferius et superius, seu interius et exterius, videatur n. 3293, 3294, 5118, 5126, 5497, 5649. [2] (n) Quia per `Israelem’ repraesentatur bonum spirituale e naturali, et per `Jacobum’ verum spirituale in naturali, et per `filios illius’ (t)bona et vera in naturali distincta in genera, idcirco memoratur lectus, quia per {4}illum naturale significatur, (o)n. 6188, 6226, prout hic `cum absolvit loqui ad filios suos, quod collegerit pedes suos ad lectum’; tum quoque cum Joseph venit ad illum, dicitur quod `confirmaverit se Israel, et sederit super lecto’ n. (x)6226; ut et postquam locutus est cum Josepho de sepeliendo se in sepulcro patrum suorum, dicitur quod incurvaverit se Israel super caput lecti, n. (x)6188; inde etiam quod memorabile {5}, cum cogitatur de Jacobo, {6}apparet in mundo spirituum lectus in quo vir cubat; hoc apparet ad distantiam supra caput versus anteriora dextrorsum; apparentia illa est inde quia idea cogitationis de Jacobo vertitur in caelo in ideam cogitationis de naturali, nam in caelo non percipitur quid Jacob sed id quod per illum repraesentatur, nempe naturale, quod etiam per `lectum’ significatur.
@1 i suos$
@2 i et$
@3 ad illud naturale est$
@4 lectum$
@5 i est$
@6 after spirituum$

6464. `Et exspiravit’: quod significet vitam novam ibi, nempe in bonis et veris naturalis inferioris, quae repraesentantur per filios ejus et tribus, constat ex significatione `exspirare’ seu `mori’ quod sit vita nova, de qua n. 3498, (x)3505,4618,4621,6036.

6465. `Et collectus ad populos suos’: quod significet quod esset in bonis et veris naturalis quae a se, constat ab illis supra n. 6451, ubi similia verba; {1} videantur quae ibi allata sunt de existentia et vita boni spiritualis quod `Israel, in bonis et veris naturalis inferioris quae sunt `filii ejus et duodecim tribus. De existentia interiorum in exterioribus porro sciendum quod omnia non solum apud hominem sed etiam in universa natura, existant per formationes successivas, ita posteriora per formationes a prioribus; inde est quod unaquaevis formatio existat separata ab altera, sed usque quod posterior dependeat a priore, adeo ut non subsistere queat {2} absque priori, nam {3}posterior in suo nexu et in sua forma tenetur a priori{4}; {5}exinde etiam patet quod in posteriore sint omnia priora in suo ordine; similiter se habet cum modis et viribus quae ab illis ut substantiis procedunt; ita se habet cum interioribus et exterioribus apud hominem, et quoque cum illis quae sunt vitae apud illum. [2] Qui non concipit interiora et exteriora {6}in homine secundum tales formationes, neutiquam potest ideam habere de homine externo et interno, deque influxu unius in alterum; minus de existentia et vita interioris hominis seu spiritus et de ejus quali, cum externum quod corporeum, per mortem separatur; qui concipit (t)exteriora et interiora sicut continue puriora, et sic per continuum cohaerentia, ita absque distinctione per formationes posteriorum a prioribus, is non potest aliter capere quam quod cum moritur externum, moriatur etiam internum, nam cogitat quod cohaereant, et propter cohaerentiam et continuitatem moriente uno moriatur alterum, quia unum trahit alterum secum. Haec dicta sunt ut sciatur quod internum et externum inter se distincta sint; et quod interiora et exteriora ordine succedant; et quoque quod omnia interiora etiam simul sint in exterioribus, seu quod idem, omnia priora in posterioribus, de qua re in his versibus in sensu interno actum est.
@1 i et$
@2 i posterior$
@3 a priori$
@4 et quoque est formatio prior in posteriori ut in suo communi ex causa quia posterior inde existit;$
@5 inde etiam est$
@6 hominis$

6466. Continuatio de Influxu et de Commercio animae et corporis

Ad finem capitum praecedentium ostensum est quod utraque vita apud hominem, nempe vita cogitationis et vita voluntatis ejus, influat, {1}e caelo, et hoc per angelos et spiritus qui apud illum; sed quod influat e caelo, intelligendum est quod per caelum a Domino, nam omne vitae apud angelos est a Domino, quod ipsi unanimiter confitentur, sunt {2}etiam in perceptione quod ita sit; et quia omne vitae apud angelos est a Domino, est etiam omne vitae apud hominem a Domino, nam regitur homo per angelos et spiritus in particulari, et per caelum in communi a Domino.
@1 i apud illum$
@2 enim$

6467. Exinde patet quod nusquam aliquis homo vitam habeat a se, ita nec a se cogitare et velle possit, nam vita hominis consistit in cogitare et velle; unica enim est vita, nempe Domini, quae influit in omnes, sed varie recipitur, et quidem secundum quale quod homo induxit animae suae per vitam in mundo; inde apud malos bona et vera vertuntur in mala et falsa, at apud bonos recipiuntur bona ut bona et vera ut vera: hoc comparari potest luci quae a sole influit in objecta, {1}illa in his modificatur et variegatur diversimode secundum formam partium, et inde vertitur in colores vel tristes vel laetos, ita secundum quale; similiter homo dum vivit in mundo, inducit substantiis purissimis quae sunt interiorum ejus, {2}qualitatem secundum quam vita Domini recipitur. Sciendum quod vita (c)a Domino sit vita amoris erga universum genus humanum.
@1 quae$
@2 secundum illarum formam recipitur vita Domini$

6468. Spiritus recentes e mundo, antequam instructi sunt per angelos, non aliter credunt quam quod omne vitae sit in ipso homine et quod nihil influat; causa est quia nihil in particulari sciunt de caelo, {1}ita nec de influxu inde; spiritus non boni {2}nec volunt instrui in his, nam volunt vivere a se; saepius cum illis de ea re locutus sum, et dixerunt quod nullam vitam haberem, quia audiverunt me dicentem quod ex me non viverem, et quod id per continuam experientiam scirem, sed ad hoc non {3}voluerunt attendere; porro dicere datum est quod quisque vitam habeat secundum formam interiorum, quam sibi {4}acquisiverat per velle et agere, cogitare et loqui. [2] Dein cum bonis spiritibus locutus sum de influxu vitae a Domino, quod haec influat in omnes; et quod hoc pateat a caelo, quod hoc referat hominem ac ideo vocatur Maximus Homo, de quo et de {5}correspondentia omnium apud hominem cum illo, ad finem plurium capitum actum est; et quod hoc nequaquam fieri posset nisi vita {6}a Domino influeret in caelum in communi et in singulos ibi in particulari; [3]et quoque quod pateat ex eo quod universum caelum se referat ad Dominum, et quod Dominus sit ibi centrum intuitionum omnium, et qui in caelo sunt, sursum (x)spectent ad Illum, et qui in inferno deorsum ab Illo; apparet enim Dominus illis qui in caelis, ut Sol, ibi sursum est. Porro dictum quod pateat omne vitae esse a Domino etiam ex eo quod anima hominis in utero tam mirabiliter formare possit corpus, et ejus multiplicia membra et organa in tali serie, ac interiora ejus ad imaginem caeli {7}; hoc nusquam fieri posset nisi omnis vita a Domino et nisi caelum tale foret.
@1 minus$
@2 non$
@3 volebant$
@4 acquisivit in mundo$
@5 cujus correspondentia cum homine et cum singulis ejus$
@6 Domini$
@7 i et ad receptaculum influxuum inde$

6469. Percipere etiam mihi datum est per influxum dulcedinem angelorum, quam percipiunt inde quod non cogitent {1}et velint (c)a semet sed a Domino; inde illis tranquillitas, pax et felicitas. Cumque angeli influxerunt ad meam perceptionem, tunc praesentia Domini manifeste appercepta est, indicium quod in vita Domini sint; hoc a multa experientia scire datum est. Semel etiam cum cogitarem de influxu vitae a Domino, et aliqua dubia volverem, influebat e caelo quod non attendendum sit ad millia objectionum et ratiocinationum ex fallaciis.
@1 loquantur et agant$

6470. Quod omnis vita a Domino, etiam {1}ex eo scire datum est quod non aliquis spiritus cogitet et loquatur ex se sed ab aliis, et quod hi alii ab aliis, et sic porro; hoc saepius ostensum est illis qui credebant quod vita inesset et non influeret; et exinde concludere datum est quod, quia nullus a se sed ab aliis cogitat et loquitur, tandem omnes ab uno, ita a Domino; et nisi omnes ab uno, quod nusquam potuisset aliquis ordo vitarum existere in caelo, in quo tamen ille ordo est, ut distinctissimum sit in societates secundum quale boni; aliter prorsus foret si quisque ageret ex sua vita.
@1 inde$

6471.(s) Quidam spiritus non ex malis, sed ab illis qui cognitiones fidei prae aliis se habere putarunt, et qui plures alios instruxerunt, etiam in eo quod omne bonum et verum a Domino, et quod homo non cogitare nec velle bonum possit a se; is perductus est in eum statum ut ex se non cogitaret et vellet, nam in tales status in altera vita perduci possunt; in eo statu cum esset, dicebat quod sic vivere non (x)posset sed quod vita ei gravis sit; ei dictum est tunc quod sic non amaverit vivere in veritate quam docuerat, et quod angeli in eo statu sint, et {1}tunc in felicitate cum percipiunt non vivere ex se; sed hoc nihil valebat; inde constabat quam difficile sit vivere vitam fidei, nisi vivatur in bono charitatis.
@1 i quod$
@2 i sit $

6472. Quomodo se habet cum influxu utriusque vitae, nempe vitae cogitationis et vitae voluntatis a Domino, hoc scire datum est per revelationem, quod nempe Dominus influat duplici modo, nempe per caelum mediate et ex Se immediate, et {1}quod ex Se influat tam in rationalia hominis quae sunt interiora ejus, quam in naturalia ejus quae sunt exteriora; quod influit a Domino est bonum amoris et verum fidei, nam quod procedit a Domino, est Divinum Verum in quo Divinum Bonum; [2] sed haec varie recipiuntur apud hominem, nempe secundum quale ejus; Dominus non cogit hominem ad recipiendum quod a Se influit, sed ducit in libero, et quantum {2}sinit homo, per liberum ducit ad bonum; (m)ita Dominus ducit hominem secundum ejus jucunda, (x)tum quoque secundum fallacias et inde capta principia, sed sensim inde educit; et hoc apparet homini sicut a se; ita Dominus non frangit illa, nam hoc foret violare liberum,(n) quod tamen necessario erit, ut homo reformari possit, n. 1937, 1947, 2875, 2876, 2881, 3145, 3146, 3158, 4031. Quod Dominus ita influat apud hominem, nempe non solum mediate per caelum, sed etiam immediate ex Se tam in interiora quam in exteriora apud hominem, est arcanum hactenus ignotum.
@1 per hunc immediatum influxum$
@2 patitur$

6473. Quod Dominus regat ultima hominis aeque ac ejus prima, constare potest ex eo quod ordo a Domino sit, qui est successivus a primis ad ultima, ac in ipso ordine non est nisi quam Divinum, et quia ita, necessum est ut praesentia Domini sit in ultimis aeque ac in primis, nam sequitur unum ab altero secundum tenorem ordinis.

6474. Per horarii temporis experientiam mihi ostensum est quomodo a Domino omnes cogitationes reguntur; erat influxus instar lenissimi et paene imperceptibilis fluminis, cujus vena non apparet sed usque ducit et trahit; id quod a Domino influebat, ita ducebat cogitationum mearum omnes series in consequentia, {1}et tametsi leniter usque fortiter, adeo ut nequaquam in alias cogitationes possem evagari, quod etiam licuit tentare sed fuit incassum.

6475. Audivi dictum ad quosdam spiritus malos qui in mundo spirituum erant, et qui continue contra Dominum cogitabant, (quales sunt spiritus qui ab inferno, cum in mundo spirituum, videatur n. 5852) ut {1}producerent aliquem ex veritate dicentem de aliquo angelo caeli aut, si possent, ostenderent unum in caelo qui non agnoscit Dominum et quod sit vita omnium, {2}quodque sua ab Ipso habeant; sed tacuerunt quia non potuerunt; quidam ex malis spiritibus qui crediderunt quod etiam caeli darentur ubi non agnosceretur Dominus circumvagati sunt, et inquisiverunt, sed irrito conatu redierunt. [2] {3}Porro ad illos dictum quod omnes in inferno cogitent contra Dominum, nec Illi tribuant quicquam quod supra humanum; et tamen quod plerique {4}dicant se agnoscere Ens supremum, per quod intelligunt Patrem, et nihilominus in odiis et vindictis vivunt, et se continue efferre volunt super alios, et pro diis coli, ac ita infernum sibi faciunt. Aliter prorsus (t)cum illis est qui Dominum agnoscunt et ex corde in Ipsum credunt. Inde quoque constat quod Dominus influat in omnes, tam communiter per caelum quam singulariter ut et universaliter a Se; et quod ubi bonum charitatis est, ibi sit; at ubi contrarium ibi quoque sit sed non aliter quam ut det illis vitam, et quantum fieri potest, illos abducat a malo.
@1 First wrote ostendant unum angelorum, and left undeleted$
@2 et quod sua omnia$
@3 Et porro$
@4 i eorum$

6476. Quoties legi rationem Domini toties percepi manifeste elevationem versus Dominum, quae erat instar attractionis, et tunc ideae apertae erant, et inde {1}facta est communicatio cum aliquibus societatibus in caelo; et appercipiebam quod influxus a Domino esset in singula Orationis, ita in singulas ideas cogitationis meae quae a sensu rerum in Oratione erant; influxus fiebat cum varietate ineffabili, nempe non una vice similiter ac altera; inde quoque constabat quam infinita singulis{2} inessent, et quod Dominus in singulis praesens esset.
@1 i quoque $
@2 i ibi$

6477. Per plures annos observavi sphaeram communem influxuum circum me, constabat illa ex perpetuo conatu malum faciendi ab infernis ab una parte, et ex continuo conatu bonum faciendi a Domino ab altera; per hos conatus sibi oppositos jugiter detentus fueram in aequilibrio: tales conatus, et inde aequilibrium, sunt apud unumquemvis, inde illis liberum ut vertere se possint quo lubet; sed variatur aequilibrium secundum malum aut bonum apud hominem regnans. Ex eo quoque constare potuit quod Dominus universaliter influat, et cum universaliter etiam singulariter; et informatus sum quod oppositus conatus qui ab inferno, non aliud sit quam boni a Domino procedentis perversio in malum.

6478. Cum angelus alicui bonum facit, communicat etiam ei suum bonum, faustum et beatum, et hoc eo animo ut dare velit alteri omne ac nihil retinere; cum in tali communicatione est, tunc influit bonum cum fausto et beato ad illum multo plus quam dat, et hoc continue cum augmentis. Ast ut primum obvenit cogitatio quod {1}communicare velit suum ob finem ut obtineat influxum illum fausti et beati {2}in se, dissipatur influxus; et adhuc magis si aliquid cogitationis incidit de remuneratione ab illo cui bonum suum communicat; hoc a plure experientia scire datum est. Inde quoque constare potest quod Dominus sit in singulis, nam Dominus talis est ut Se dare velit omnibus, inde augetur faustum et beatum apud illos qui imagines ac similitudines Ipsius sunt.
@1 communicatio sit$
@2 illico dissipantur haec$

6479. Spiritus non ita probi qui apud me {1}aliquamdiu erant, continue injecerunt dubia ex fallaciis sensuum contra id quod omnia influere possint ab {2}uno fonte, et sic a Domino; sed dictum est illis quod tot dubia non possent removeri intra breve tempus propter fallacias sensuum, quae prius discutiendae, et propter ignota quae innumera sunt et prius scienda; immo quod {3}apud illos qui in negativo sunt, hoc est, apud quos negativum universaliter regnat, dubia nequaquam removeri possint, nam apud illos unus scrupulus plus valet quam mille confirmantia; est enim unus scrupulus sicut arenae scrupulus prope ante pupillam oculi positus, qui tametsi unicus et exiguus, usque tamen omnem visum adimit; at vero qui in affirmativo sunt, hoc est, apud quos affirmativum universaliter regnat, rejiciunt scrupulos ex fallaciis qui sunt contra veritates {4}, et si aliqua sunt quae non capiunt, haec ad latera rejiciunt, et dicunt se nondum ea intelligere, et usque manent in fide veritatis. Sed spiritus illi parum ad haec attendebant, quia in negativo erant.
@1 diu fuerunt$
@2 unico$
@3 ab illis$
@4 i nam hos confirmare volunt$

6480. Hic quia agitur de influxu Domini mediate per caelum, et immediate a Se Ipso, et hoc aptius dicitur Providentia, nam Dominus non influit solum in voluntatem et cogitationem hominis, sed etiam simul in plura quae contingunt illi, ideo in nunc sequentibus Providentiam {1}licet dicere.
@1 before in$

6481. Spiritus qui in alteram vitam veniunt, secum ferunt opinionem quod Providentia Divina sit universalis non autem in singularibus; causa illius opinionis fuerat quod viderint malos {1}ad honores evehi et divites fieri, et illis succedere, quod adscribunt prudentiae propriae; non scientes quod Providentia Divina pro fine habeat salutem hominis aeternam, ita non faustitatem ejus in mundo, nempe opulentiam et eminentiam, in quibus plerique dum vivunt in corpore, ipsam felicitatem ponunt; cum tamen non ita est, nam utplurimum eminentia parit amorem sui, et opulentia amorem mundi, ita quae contraria sunt amori in Deum et charitati erga proximum; quapropter dantur talia malis, et quoque bonis si non disconveniunt et a caelo abducunt; et praeterea Dominus per malos aeque ac per bonos providet fines suos; [2] nam Dominus malos ad bonum faciendum {2}proximo, patriae, et Ecclesiae, per ipsos suos amores agit; {3}mali enim volunt eminere, volunt lucrari, et volunt ideo videri probi et zelotes, et ex cupidine illa, sicut ex igne, ad talia facienda fortius excitantur quam probi. Malis etiam permittitur credere quod omnia prudentiae propriae sint, et quod Providentia Divina non sit, vel modo sit universalis: (m)quia aliud non volunt percipere; utque exsequantur talia quae conducunt rei publicae, etiam dantur illis secundum cogitata successus, quos {4}quia sibi adscribunt, se excitant magis.(n)
@1 gloriari ac ditescere$
@2 A reverses the order of these three$
@3 volunt enim$
@4 ideo adscribunt sibi et suae sapientiae$

6482. Locutus sum cum spiritibus de regimine Domini universali, quod universale nusquam dabile sit absque singularibus, et quod universale alioquin nihil sit, nam quod universale dicatur, est quia singularia simul ita appellantur, sicut particularia simul sumpta vocantur commune; idcirco dicere Providentiam in universali et non in singularibus, est nihil dicere. Si quis per Providentiam in universali intelligit conservationem totius secundum ordinem universae naturae in prima creatione impressum ille non considerat quod nihil subsistere possit nisi (x)perpetuo existat, nam sicut notum est in orbe erudito, subsistentia est perpetua existentia, ita est conservatio perpetua creatio; consequenter est Providentia jugiter in singulis. Confirmant se quidam in eo quod universale detur absque {1}particulari ex rege, qui universaliter regit non autem singulariter; sed illi non cogitant quod regium (t)non sit modo apud ipsum regem, sed etiam apud ejus ministros, qui vice ejus funguntur in talibus in quibus ipse non valet nec potest; ita universale quod est regis, est in singularibus{2}. Sed hoc non opus est apud Dominum; nam quicquid in Ipso est, infinitum est, quia Divinum; quod angeli {3}Ipsius ministeria sint, est ut in vita activa sint, ac inde in felicitate; sed usque ministeria quae agunt, non sunt ex illis, sed ex influxu a Domino, quod quoque angeli unanimiter fatentur.
@1 singulari$
@2 i alioquin non foret regimen sed confusum chaos $
@3 i in caelo$

6483. Ex illis quae nunc dicta sunt, etiam constare potest quod universale se prorsus habeat secundum singularia; si haec sunt minus singularia, etiam universale est minus elevatum, si autem sunt magis singularia, inde universale est magis elevatum, nam singularia faciunt ut universale sit et dicatur universale; inde sciri potest quale est Divinum universale, quod nempe sit in omnium singularissimis, nam est elevatissimum super omnia, quia Divinum et infinitum.

6484. Quidam erat qui se confirmaverat in eo quod nihil Providentiae Divinae esset, sed quod omnia et singula essent ex prudentia, tum a fortuna et casu; fortunam statuebat sed nesciebat quid esset; erat ille inter spiritus malos subtiles, quia cogitationi plus indulserat quam sermoni et conversationi; cum in alteram vitam venit, continuabat ibi vitam priorem, ut solent omnes; inquisivit et quoque hausit omnia quae ei inservire posse putabat, per quae sibi ipsi consuleret, {1}ut ex se faustus esset, etiam artificia magica. Locutus sum cum illo, et dicebat quod in suo caelo esset cum ita, et quod aliud caelum non posset dari quam quod ipse sibi faceret; sed respondere datum est quod {2}ejus caelum vertatur in infernum, ut primum ipsum caelum in (c)illud influit; erat tunc in mundo spirituum, et cum ibi, sunt in jucundis amorum in quibus fuerant in mundo, n. 5852; at tunc factum quod caelum influeret in ejus jucundum, ac subito tunc sensit infernum, ac horrescens dicebat quod hoc nunquam crediderit; dictum mihi a spiritibus bonis quod is pejor reliquis esset, quia ab illo influxus subtilior quam ab aliis. [2]Postea idem redactus est in statum infantiae suae, et a Domino ostensum angelis qualis tunc fuerat, et quoque tunc qualis ejus vita futura quae praevisa, et quod singula ejus vitae ducta fuerint a Domino, et quod alioquin se praecipitavisset in atrocissimum infernum, si vel minimum a Domini Providentia continua cessavisset; hoc potest angelis sisti videndum{3}. Interrogatus etiam fuit, num usquam cogitaverit de {4}vita aeterna, dicebat quod non crediderit, et quod rejecerit omnia illa, ex causa quia videret tam multa confusa, justum pati et impium gloriari, et similia; tum quod videret bruta animalia habere similes sensus, similem vitam, et quoque animadvertentiam et prudentiam, sic credens se moriturum sicut illa; et quod in maximum stuporem venerit cum apperciperet se post mortem vivere.
@1 et $
@2 hoc$
@3 i inde quoque scire datum, quod Providentia Domini sit in singularissimis$
@4 altera vita$

6485. Cum spiritibus bonis locutus sum de Providentia Divina, et de propria prudentia hominis, et ostendebant per repraesentativum familiare apud illos de hac re, per grumum sparsum et rarum in atmosphaera, dicentes quod prudentia propria ad Providentiam Divinam se habeat sicut ad universam atmosphaeram {1}grumus ille qui nihil est respective, et quoque decidit; addebant quod qui prudentiae propriae tribuunt omnia, sint velut illi qui in opacis silvis errant nec sciunt exitum, et si illum inveniunt, quod tribuant id vel suae prudentiae vel fortunae. Porro dicebant quod omnia contingentia sint Providentiae, et quod Providentia agat tacite et occulte, ob plures causas; si aperte, quod homo nusquam reformari posset.
@1 grumus ille before ad$

6486. Audivi angelos inter se loquentes de Providentia Domini, sed quae locuti sunt, quidem intellexi, sed {1}pauca describi possunt quia loquela eorum continue juncta est repraesentativis caelestibus quae non exprimi nisi quoad exiguam partem possunt; illi sapienter locuti sunt, dicentes quod Providentia Domini sit in omnium singularissimis, sed non secundum talem ordinem {2}qualem homo sibi proponit, quia et praevidentur et providentur quae ventura sunt; et quod se habeat, sicut qui palatium struit, primum coacervat {3}materialia omnis generis, et illa in cumulos conjicit, ubi in nullo ordine jacent, et {4}solum in intellectu architecti {5}est quale inde palatium.
@1 non omnia$
@2 quem$
@3 materiale I$
@4 i quod$
@5 sit$

6487. Cum locutus sum cum angelis de Providentia Divina Domini, aderant etiam spiritus qui aliquid de fato seu necessitate absoluta sibi impresserunt; putabant Dominum ex illa agere, quia non potest aliter procedere quam secundum essentialissima, ita secundum illa quae sunt perfectissimi ordinis; sed illis ostensum est quod {1}homini liberum sit, et si ei liberum quod non sit ex necessitate; hoc {2}illustratum est per domos quae aedificandae, quod lateres, argillae, arenae, lapides inservientes stylobatis et columnis, tum asseres et tigna, et talia plura comportentur non in eo ordine quo construenda domus sed secundum libitum, et quod solus Dominus noverit qualis inde (t)domus exstrui possit; illa omnia quae a Domino, sunt essentialissima, sed non sequuntur in ordine ex necessitate, verum applicate ad liberum hominis.
@1 A has omne with homini above it$
@2 illustrare datum$

6488. Sermo fuit de praedestinatione, et multi ex spiritibus ex principiis in mundo fuerunt in ea opinione quod quidam praedestinati sint ad caelum, et quidam ad infernum; sed responsum audivi e caelo quod nusquam aliquis praedestinatus sit ad infernum, sed quod omnes ad vitam aeternam.

6489. Ita se habet cum Providentia {1}Domini quod conjuncta sit cum Praevidentia, et quod una non detur absque altera; mala enim praevidentur {2}et bona providentur; et mala quae praevidentur per dispositionem providam Domini continue flectuntur versus bonum, nam finis Divinus ad bonum universaliter regnat; inde nec quicquam permittitur, nisi ob finem ut {3}inde aliquod bonum eveniat; sed quia liberum homini {4}est, ut reformari possit, flectitur ille a malo ad bonum, quantum in libero se flecti patitur, et continue ab atrocissimo inferno, in quod se praecipitare omni conatu laborat, in mitius, si non duci possit ad caelum.
@1 i Divina$
@2 sed$
@3 bonum inde$
@4 erit$

6490. Nisi Providentia Domini in singularissimis esset, nequaquam salvari potuisset homo, ne quidem vivere, nam {1}vita est a Domino, et omnia {2}momenta vitae {3}habent seriem consequentiarum in aeternum. Quondam datum erat percipere manifeste sphaeram finium, quae est Providentiae a Domino{4}.
@1 i omnis$
@2 i etiam$
@3 i hominis$
@4 i in qua sphaera est caelum$

6491. Quod Domini Providentia sit infinita et spectet aeternum, constare potest ex formatione embryonum in utero; projiciuntur ibi continue lineamenta ad illa quae futura, ita ut unum semper sit planum ad alterum, et hoc absque omni errore, usque dum embryo fit; postmodum etiam cum natus est, {1}praeparatur unum successive ad alterum et pro altero, ut homo perfectus existat, et tandem talis ut recipere possit caelum; si ita singula providentur cum homo concipitur, nascitur et adolescit, quid non quoad spiritualem {2} vitam?
@1 unum praeparat alterum$
@2 i ejus$

6492. In somnio apparebat mihi pater meus, et loquebar cum illo, dicens quod filius non agnoscere debeat patrem suum pro patre, {1}sicut prius, postquam sui juris factus est; nam quod agnoscendus cum educatur, est quia tunc loco Domini est, nec nisi quam ex manuductione patris novit tunc quid aget; at cum sui juris et suae cogitationis fit, et se ex semet manuducere posse sibi videtur, quod tunc Dominus pater ejus erit, cujus vicem naturalis ejus pater prius obiverat. Haec locutus sum in somnio; {2}cum evigilatus, videbatur descendere e caelo {3}volumen longum applicatum baculis, et colligatum per pulcherrimas contexturas coloratas candido caeruleo; pulchritudo non describi potest; dictum est quod talia dona angelis sint inter se.
@1 ut$
@2 i et$
@3 i versus me$

6493. Saepe locutus sum cum spiritibus de fortuna, quae in mundo apparet sicut casus fortuitus, quia non sciunt unde; et quia hoc non sciunt, quidam negant quod sit. Cum mihi accideret tale quod appareret sicut fortuitum, dictum (c)est ab angelis quod accideret quia tales spiritus aderant, et cum fortuitum malum, quod sphaera talium spirituum praevaleret; etiam mali spiritus per artes suas invenerunt producere sphaeram ex qua infortunata quae apparebant plane sicut ex casu; et porro dictum quod omnia, immo omnium minima ad minimorum minima, dirigantur a Providentia Domini, {1}usque quoad ipsos gressus; cumque tale praevalet quod contrarium (c)illi est, accidunt infortunata; et confirmatum ab illis est quod non detur aliquis casus; et quod fortuitum apparens seu fortuna, sit Providentia in ultimo ordinis in quo omnia inconstanter se respective habent.
@1 imo$

6494. Per plures annos sedulo observavi num fortuna esset aliquid, et compertus sum quod esset, et quod prudentia tunc nihil faceret; omnes etiam qui diu super id reflexerunt, hoc sciunt et fatentur, sed non sciunt unde id; quod sit e spirituali mundo via aliquis novit, cum tamen inde est. Quondam cum ludi ludum familiarem {1}aleae cum talis in conversatione, {2}spiritus qui apud me, loquebantur mecum de fortuna in ludis, et dicebant quod fortunatum illis repraesentaretur per nubem candidam, et quod infortunatum per nubem fuscam; et cum apud me appareret nubes fusca quod {3}nequaquam vincere possem; et quoque ex illo indicio praedicebant mihi fortunae vices in illo ludo; inde scire datum quod id quod tribuitur fortunae, etiam in ludis, sit ex spirituali mundo; magis id quod homini contingit quoad vices in ejus vitae cursu; et quod id quod fortuna vocatur sit {4}ex influxu Providentiae in ultimis ordinis ubi ita existit; ita quod Providentia sit in omnium singularissimis, secundum Domini verba, quod `ne quidem capillus decidat de capite absque voluntate {5}Dei’.
@1 in alea conversatione cum talis$
@2 erant apud me, et$
@3 nullatenus$
@4 influxus$
@5 A d Ipsius i Dei$

6495. Ex his quae hactenus allata sunt, constare potest quod influxus a Domino sit immediatus, et quoque per caelum mediatus; sed influxus qui a Domino, est bonum amoris caelestis, ita amoris erga proximum; in hoc amore est Dominus praesens, nam amat universum genus humanum et singulos vult salvare in aeternum; (m){1}et quia bonum illius amoris est ab Ipso {2} est Ipse in illo, ita apud hominem praesens qui in illius amoris bono est.(n) At cum homo (t)in illum statum se mittit ut recipiat influxum ab inferno, tunc vitam amoris sui et mundi sentit jucundam, et vitam amoris proximi, nisi sit pro se, injucundam. Et quia homo {3}qui in {4}hoc statu est, non cupit nisi quam mala, et cogitat non nisi quam falsa de vita spirituali, ne itaque similiter agat sicut cupit, et loquatur sicut cogitat, tenetur in vinculis per ipsos suos amores, quorum privationem timet, ita per timores jacturae honoris, lucri, (x)famae, vitae; in haec vincula, quae faciunt planum ultimum, influit tunc Dominus et per illa regit eum; inde actualiter moratus et civilis apparet, quandoque sicut angelus, nec societati ac proximo damnum infert; et si inferret, sunt leges civiles quae puniunt. Sed hoc planum nihil est in altera vita; homo ibi est in spirituali mundo, proinde in sphaera interiorum suorum, nempe qualis intus fuerat, talis ibi est, non qualis apparuit in externis; externa enim ei auferuntur, quibus ablatis patet qualis vel diabolus, vel qualis angelus fuerat in mundo.
@1 quare$
@2 i proinde$
@3 cum$
@4 tali$

6496. Continuatio ad finem capitis sequentis.

GENESEOS
CAPUT QUINQUAGESIMUM
1. Et cecidit Joseph super facies patris sui, et fievit super illo, et osculatus illum.
2. Et praecepit Joseph servis suis medicis ad condiendum patrem suum; et condierunt medici Israelem.
3. Et impleti ei quadraginto dies, quia ita implentur dies conditorum; et fleverunt illum Aegyptii Septuaginta dies.
4. Et transiverunt dies fletus ejus, et locutus Joseph ad domum Pharaonis, dicendo, si quaeso inveni gratiam in oculis vestris, loquimini quaeso in auribus Pharaonis, dicendo.
5. Pater meus adjuravit me, dicendo, Ecce ego morior, in sepulcro meo, quod fodi mihi in terra Canaan, ibi sepelias me; et nunc asendam quaeso, et sepelium patrem meum, et revertar.
6. Et dixit Pharaoh, Ascende et sepeli patrem tuum, quemadmodum adjuravit te.
7. Et ascendit Joseph ad sepeliendum patrem suum, et
ascenderunt cum eo omnes servi Pharaonis, seniores domus ejus et omnes seniores terrae Aegypti.
8. Et tota domus Josephi, et fratres ejus, et domus patris sui; tantum infantes suos, et greges suos, et armenta sua, reliquerunt in terra Goshen.
9. Et ascendit cum eo tetiam currus, etiam equites, et erat exercitus gravis valde.
10. Et venerunt ad aream Atad, quae in transitu Jordanis, et planxerunt ibi planctum magnum et gravem valde, et fecit patri suo luctum septem dies.
11. Et vidit habitator terrae Cananaeus luctum in area Atad, et dixerunt, Luctus gravis hic Aegyptiis, propterea vocavit nomen ejus Abel Mizraim qui in transitu Jordanis.
12. Et fecerunt filii ejus ita, quemadmodum, praeceperat illis. 13. Et tulerunt illum filii ejus terram Canaanem, et sepeliverunt illum in spelunca agri Machpelah, quam emerat Abraham cum agro ad possessionem sepulcri ex Ephrone Hittaeo, super facies Mamre.
14. Et reversus Joseph Aegyptum, is et fratres ejus, et omnes ascendentes cum eo ad sepeliendum patrem ejus, postquam sepelire eum patrem suum.
15. Et viderunt fratres Josephi quod mortuus pater illorum, et dixerunt, Fortassis odio habebit nos Joseph, et reducendo reducet nobis omne malum quod retribuimus illi.
16. Et praeceperunt ad Josephum, dicendo, Pater tuus praecepit ante mori eum, dicendo.
17. Ita dicatis ad Josephum, Quaeso remitte quaeso praevaricationem fratrum tuorum, et peccatum illorum, quia malum retribuerunt tibi; et nunc remitte quaeso praevaricationem servorum DEI patris tui; et flevit Joseph in loqui illos ad eum.
18. Et iverunt etiam fratres ejus, et ceciderunt coram eo, et dixerunt, Ecce nos tibi ad servos.
19. Et dixit ad illos Joseph, Ne timeatis, quia num pro DEO ego?
20. Et vos cogitastis super me malum, DEUS cogitavit id ad bonum propter facere secundum diem hunc, ad vivificandum populum magnum.
21. Et nunc ne timeatis, ego sustentabo vos, et infantes vestros; et consolatus illos, et locutus super cor illorum.
22. Et habitavit Joseph in Aegypto, is et domus patris ejus; et vixit Joseph centum et decem annos.
23. Et vidit Joseph Ephraimo filios tertianorum; etiam filii Machir, filii Menashis nati super genubus Josephi.
24. Et dixit Joseph ad fratres suos, Ego morior, et DEUS visitando visitabit vos, et ascendere faciet vos e terra hac ad terram quam juravit Abrahamo, Jishako et Jacobo.
25. Et adjuravit Joseph filios Israelis, dicendo, Visitando visitabit DEUS vos, et ascendere facietis ossa mea exhinc.
26. Et moriebatur Joseph filius centum et decem annorum; et condierunt eum; et ponebatur in arca in Aegypto.

6497. CONTENTA

Postquam actum est de Abrahamo, Jishako, et Jacobo, per quos in supremo sensu {1}repraesentatur Dominus, agitur nunc in ultimo hoc capite in sensu interno de Ecclesia, quod postquam caelestis Ecclesia periit, Ecclesia spiritualis a Domino instituta sit; initium ejus et progressus in sensu interno describitur; et ad finem capitis, Ecclesiae illius finis; et quod loco ejus solum Ecclesiae repraesentativum apud posteros Jacobi institutum sit.
@1 repraesentabatur$

6498. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-3. Et cecidit Joseph super facies patris sui, et flevit super illo, et osculatus illum. Et praecepit Joseph servis suis medicis ad condiendum patrem suum; et condierunt medici Israelem. Et impleti ei quadraginta dies, quia ita implentur dies conditorum; et fleverunt illum Aegyptii septuaginta dies. `Et cecidit Joseph super facies patris sui’ significat influxum interni in affectionem boni: `et flevit super illo’ significat maestitiam: `et osculatus illum’ significat conjunctionem primam: `et praecepit Joseph servis suis medicis’ significat praeservationem a malis quae impedirent: `ad condiendum patrem suum’ significat ne inficiatur aliquo contagio: `et condierunt medici Israelem’ significat effectum ad praeservandum bonum quod ex vero: `et impleti ei quadraginta dies’ significat status praeparationis per tentationes: `quia ita implentur dies conditorum’ significat quod illi status praeservationis sint: `et fleverunt illum Aegyptii’ significat tristitiam scientificorum Ecclesiae: `septuaginta dies’ significat statum plenum.

6499. `Et cecidit Joseph super facies patris sui’: quod significet influxum interni in affectionem boni, constat ex significatione `cadere super facies alicujus’ quod sit influxus; ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 5805, 5826, 5827, 5869, 5877, 6177, 6224; ex significatione `faciei’ quod sit affectio, de qua n. 4796, 4797, 5102; et ex repraesentatione `Israelis’ qui hic est `pater’, quod sit bonum spirituale seu bonum veri, de qua n. 3654, 4598, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833; inde patet quod per `cecidit Joseph super facies patris sui’ significetur influxus interni in affectionem boni spiritualis. [2]Quod influxus interni in affectionem boni spiritualis significetur, est quia in sensu interno hic agitur de Ecclesia spirituali quod instituta a Domino, per `Israelem’ enim bonum veri seu bonum spirituale significatur, et {1} id bonum facit Ecclesiam spiritualem, ideo etiam per `Israelem’ illa Ecclesia significatur, n. 4286, 6426; ut existat id bonum, erit influxus a caelesti interno quod repraesentatur per `Josephum’, nam absque influxu inde bonum illud non est bonum quia nullius affectionis. In sequentibus in sensu interno etiam continuatur de institutione illius Ecclesiae, n. 6497. Quod Ecclesia illa per `Israelem’ nunc mortuum et mox sepeliendum describatur, est quia in sensu interno per `mortem’ non significatur mors, nec per `sepulturam’ sepultura, sed per `mortem’ nova vita, n. 3498, 3505, 4618, 4621, 6036, et per `sepulturam’ regeneratio, n. 2916, 2917, 5551.
@1 i quia$

6500. `Et flevit super illo’: quod significet maestitiam, constat absque explicatione. Per maestitiam, quae hi significatur per `flere’, non intelligitur maestitia propter mortem in sensu interno sicut in externo, sed propter bonum Ecclesiae spiritualis, quod non possit elevari supra naturale; Dominus enim influens per internum continue vult perficere illud bonum et adducere versus Se, sed usque non potest ad primum gradum boni quod est Ecclesiae caelestis, elevari, {1}n. 3833; nam homo Ecclesiae spiritualis in obscuro est respective, et ratiocinatur de veris num vera sint, aut confirmat illa {2}quae doctrina dicta, et hoc absque perceptione num verum sit vel non verum quod confirmat, et cum confirmaverat illud apud se, credit {3}prorsus quod verum sit, tametsi foret falsum, nam nihil non confirmari potest, hoc enim ingenii opus est, non intelligentiae, minus sapientiae, et falsum confirmari potest prae vero, quia favet cupiditatibus, et congruit fallaciis sensuum. Quia homo Ecclesiae spiritualis (t)est talis, nequaquam elevari potest supra naturale; inde nunc maestitia quae per `flevit Josephus super illo’ significatur.
@1 A d$
@2 quia ita doctrina dicit$
@3 quod ita sit, tametsi non ita est$

6501. `Et osculatus illum’: quod significet conjunctionem primam, constat a significatione `osculari’ quod sit conjunctio ex affectione, de qua n. 3573, 3574, 4215, 4353, 5929, 6260; hic conjunctio prima, quia in sequentibus de arctiore conjunctione agitur.

6502. `Et praecepit Joseph servis suis medicis’: quod significet praeservationem a malis quae impedirent, nempe conjunctionem, constat ex significatione `praecipere’ quod sit influere, de qua n. 5732; a repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua mox supra n. (x)6499; et ex significatione `medicorum’ quod sint praeservatio a malis; quod sit a malis quae impedirent conjunctionem, de qua mox supra n. 6501, ex serie apparet; inde patet quod per `praecepit Joseph servis suis medicis’ significetur influxus ab interno de praeservatione a malis quae impedirent conjunctionem. Quod `medici’ significent praeservationem a malis, est quia in spirituali mundo `morbi’ sunt mala et falsa; morbi spirituales non aliud sunt, nam mala et falsa sanitatem interno homini auferunt, et inducunt aegritudines {1}menti, et tandem dolores; {2} nec aliud per morbos in Verbo {3}significatur. [2]Quod `medici, {4} medicina ac medicamenta’ in Verbo significent praeservationes a malis et falsis, constat a locis ubi nominantur, ut apud Mosen,
Si audiendo audias vocem Dei tui, et bonum in oculis {5}Illius facias, et aures des praeceptis Ipsius, et custodias omnia statuta Ipsius, omnem morbum quem posui super Aegyptios, non ponam super te, quia Ego Jehovah sum Medicus tuus, Exod. xv 26;
`Jehovah Medicus’ pro praeservatore a malis, nam haec per `morbos super Aegyptiis’ significantur; quod `morbi super Aegyptiis’ `significent’ mala et falsa oriunda ex ratiociniis {7}a scientificis et fallaciis de arcanis fidei, ex Divina Domini misericordia ostendetur, ubi de illis; quod spiritualia significentur, {8} patet ex eo quod dicatur `si audirent vocem Dei, bonum facerent, aures darent praeceptis, et custodirent statuta’, quod non tunc super illis morbi illi. [8]{9}In eodem sensu etiam Dominus se vocat Medicum apud Lucam,
Non opus habent sani medico, sed male habentes, non veni ad vocandum Justos, sed peccatores ad paenitentiam, v 31, 32;
hic quoque `medicus’ pro praeservatore a malis, nam per `sanos’ intelliguntur justi, et per `male habentes’ peccatores: (m)apud Jeremiam,
Num balsamum non est in Gileade? num medicus non ibi? quare enim non ascendit sanitas filiae populi Mei? viii 22;
`medicus’ pro praeservatione a falsis in Ecclesia, `sanitas enim filiae populi Mei’ est verum doctrinae ibi. [4]Quod sanationes, medelae, remedia et medicamenta non in naturali sed in spirituali sensu in Verbo {10}dicantur, patet apud Jeremiam,
Quare percussisti nos, ut non remedium nobis? {12}exspectare pacem, sed non bonum; tempus sanationis, sed ecce terror, xiv 19, viii 15:
apud eundem,
Ego ascendere ei faciam sanitatem et medelam, et sanabo eos, et revelabo illis coronam pacis et veritatem, xxxiii 6:
apud eundem,
Non judicans judicium tuum ad sanitatem, medicamenta restitutionis non tibi, xxx 13:
apud eundem,
Ascende Gilead, et sume balsamum virgo filia Aegypti, in vanum multiplicasti medicamenta, sanatio non tibi, xlvi 11:
[5]apud Ezechielem,
Juxta fluvium ascendit super ripa ejus hinc et illinc omnis arbor (x)cibi, cujus non decidit folium, neque consumitur fructus ejus; in menses suos renascitur, quia aquae ejus e sanctuario sunt exeuntes; unde fructus ejus est in cibum, et folium ejus in medicamentum, (x)xlvii 12;
agitur ibi apud Prophetam de nova domo Dei, seu de novo templo, per quod significatur nova Ecclesia ac in interiore sensu regnum spirituale Domini, quare `fluvius super cujus ripa ascendit omnis arbor cibi’ significat illa quae sunt intelligentiae et sapientiae, n. 108, 109, 2702, 3051; `arbores’ perceptiones et {13}cognitiones boni et veri, n. 103, 2163, 2682, 2722, 2972, 4552; {14} `cibus’ ipsa bona et vera, n. 680, 4459, 5147, 5293, 5576, 5915; (m)`aquae’ exeuntes e sanctuario’ vera quae intelligentiam faciunt, n. 2702, 3058, 3424, 4975, 5668; `sanctuarium’ amorem caelestem, in sensu supremo Divinum Humanum Domini, a Quo ille amor;(n) `fructus qui sunt in cibum’ (x)significant bona amoris, n. 913, 983, 2846, 2847, 3146; `folium quod in medicamentum’ significat verum fidei, n. 885; inde patet quid `medicamentum’, quod nempe sit id quod praeservat a falsis et a malis; verum enim fidei, cum ducit ad bonum vitae, quia abducit a malo, praeservat.
@1 mentis$
@2 i inde quoque est quod$
@3 significetur$
@4 i tum$
@5 Ipsius$
@6 sint$
@7 perversis$
@8 i etiam$
@9 A o these words and instead i the marginal passage Apud Jeremiah . . . doctrinae ibi, thus before Apud Lucam$
@10 intelligantur$
@11 exspectate A I$
@12 conjunctiones I$
@13 i quod$

6503. `Ad condiendum patrem suum’: quod significet ne inficiatur aliquo contagio, constat a significatione `condire’ quod sit medium praeservationis a contagio; et a repraesentatione `Israelis’ quod sit bonum quod est Ecclesiae spiritualis, de qua supra n. 6499; inde patet quod per `ad condiendum patrem suum’ significetur medium praeservationis ne bonum quod est Ecclesiae spiritualis, inficiatur aliquo contagio; quod `condire’ significet medium praeservationis a contagio, est quia conditurae fiebant ut corpus praeservaretur a putredine. De medio praeservationis boni spiritualis a contagio etiam in mox sequentibus agitur.

6504. `Et condierunt medici Israelem’: quod significet effectum ad praeservandum bonum quod ex vero, constat ex significatione `condire’ quod sit medium praeservationis a contagio, de qua mox supra n. 6503, hic effectus praeservationis quia dicitur `condierunt’; ex significatione `medicorum’ quod sint praeservatio a malis, de qua supra n. 6502; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sit bonum spirituale, {1}quod idem est ac bonum quod ex vero, de qua etiam supra n. 6499.
@1 hoc est$

6505. `Et impleti ei quadraginta dies’: quod significet status praeparationis per tentationes, constat ex significatione numeri `quadraginta’ quod sint tentationes, de qua n. (x)730, 862, 2272, 2273; et ex significatione `dierum’ quod sint status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850; quod sint status praeparationis, significatur per quod `impleti ei illi dies’, nam per impletionem dierum illorum {1}fiebat praeparatio ut praeservarentur corpora a putredine, in sensu spirituali {2}ut animae a contagio mali. Quod per tentationes removeantur mala et falsa, et quod homo per illas praeparetur ad recipiendum vera et bona, videatur n. 868, 1692, 1717, 1740, 2272, 3318, 4341, 4572, 5036, 5356, 6144.
@1 praeservabantur$
@2 animae a malis$

6506. `Quia ita implentur dies conditorum’: quod significet quod illi status praeservationis sint, constat ex significatione `dierum’ quod sint status, de qua mox supra n. 6505; et a significatione `condiri’ quod sit medium praeservationis, de qua etiam supra n. 6503.

6507. `Et fleverunt illum Aegyptii’: quod significet tristitiam scientificorum Ecclesiae, constat ex significatione `flere’ quod sit summum tristitiae, et repraesentativum luctus interni, de qua n. 3801, 4786; et ex repraesentatione `Aegyptiorum’ quod sint scientifica Ecclesiae, de qua n. 4749, 4964, 4966. Tristitia scientificorum Ecclesiae quae per `fleverunt Israelem Aegyptii’, non significat tristitiam propter mortem ejus, hic enim sensus est sensus litterae; sed tristitia hic significat tristitiam propter quod bonum Ecclesiae quod per `Israelem’ repraesentatur, reliquerit scientifica quae sunt externa Ecclesiae, cum ab illis ascenderit ad Ecclesiae internum quod est bonum veri; tunc enim non spectat scientifica apud se, ut prius, sed infra se; nam cum verum Ecclesiae spiritualis fit bonum, tunc fit versura, et tunc non amplius spectat vera ex veris sed vera ex bono, de qua versura prius aliquoties actum est; inde tristitia; et quoque inde quod tunc fiat alius ordo inter scientifica, quod {1}nec fit absque dolore.
@1 non$

6508. `Septuaginta dies’: quod significet statum plenum, constat ex significatione `septuaginta’; numerus enim hic simile involvit cum septem, et `septem’ significant integram periodum a principio ad finem, ita statum plenum, n. 728, 2044, 3845; quod numeri in Verbo significent res, videatur n. 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 6175; et quod numeri multiplicati significent simile cum simplicibus a quibus compositi, n. 5291, 5335, 5708, ita septuaginta simile cum septem. [2]Quod `septuaginta’ sint integra periodus, ita status (x)plenus, patet quoque ab his locis: apud Esaiam,
Fiet in die illo, oblivioni tradetur Tyrus septuaginta annis, juxta dies regis unius: a fine septuaginta annorum erit Tyro canticum meretricis; fiet namque a fine septuaginta annorum visitabit Jehovah Tyrum, xxiii 15, 17;
`Tyrus’ pro cognitionibus boni et veri quae Ecclesiae, n. 1201, quae `oblivioni dabuntur’; `septuaginta anni’ pro integra periodo a principio ad finem; `juxta dies regis unius’ pro statu veri intra
Ecclesiam; `dies’ enim sunt status, n. 6505, et `rex’ verum, n. 1672, 2015, 2069, 3009, 5044, 5068, 6148; quisque qui perpendit, videre potest quod hic per `Tyrum’ non Tyrus intelligatur, et quod absque sensu interno non capi possit quid sit quod `oblivioni tradetur Tyrus septuaginta annis’ et quid sit quod hoc sit `juxta dies regis unius’ et quid reliqua: [3]apud Jeremiam,
Erit tota terra in desolationem, in devastationem, et servient gentes hae regi Babelis septuaginta annis, et fiet, cum impleti fuerint septuaginta anni, visitabo super regem Babelis, et super gentem hanc iniquitatem eorum, xxv 11, 12, xxix 10;
`septuaginta anni’ pro pleno statu desolationis et devastationis; id significabat septuaginta annorum captivitas quae populo Judaico: [4]apud Danielem,
Septimanae septuaginta decisae sunt super populum tuum, et super urbem sanctitatis tuam, ad {1}consummandum praevaricationem, et ad obsignandum peccata,et ad expiandum iniquitatem, et ad adducendum justitiam saeculorum, et ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum Sanctum sanctorum, ix 24;
`septuaginta’ manifeste pro statu pleno, {2} sic pro integra periodo antequam Dominus venturus, inde de Ipso dicitur quod `in plenitudine temporis venerit’; quod `septimanae septuaginta’ sint status plenus, patet a singulis in illo versu, quod nempe tot decisae sint `ad {3}consummandum praevaricationem’, tum `ad expiandum iniquitatem, et ad adducendum justitiam saeculorum, ad obsignandum visionem et prophetam, {4}ad ungendum Sanctum sanctorum’; singula haec involvunt plenitudinem; similiter etiam mox sequentia ibi,
Scito ergo et percipito, ab exitu Verbi ad usque restituendum et aedificandum Hierosolymam usque ad Messiam Principem septimanae septem, vers. 25;
ibi `septem’ pro pleno statu; quod {5}septem aeque ac septuaginta significent plenum statum, videatur mox supra; `Hierosolyma’ hic manifeste pro Ecclesia nova, nam non tunc aedificata est Hierosolyma sed destructa.
@1 consumendum A, consumandum I$
@2 i et$
@3 consumendum A, consumandum I$
@4 i et$
@5 septem et septuaginta idem significent, supra ostensum est$

6509. Vers. 4-6. Et transiverunt dies fletus ejus; et locutus Joseph ad domum Pharaonis, dicendo, Si quaeso inveni gratiam in oculis vestris, loquimini quaeso in auribus Pharaonis, dicendo. Pater meus adjuravit me, dicendo, Ecce ego morior, in sepulcro meo, quod fodi mihi in terra Canaan, ibi sepelias me; et nunc ascendam quaeso, et sepeliam patrem meum, et revertar. Et dixit Pharaoh, Ascende et sepeli patrem tuum, quemadmodum adjuravit te. `Et transiverunt dies fletus ejus’ significat quod status maestitiae transacti sint: `et locutus Joseph ad domum Pharaonis’ significat influxum interni in mentem naturalem: `dicendo, Si quaeso inveni gratiam in oculis vestris’ significat ut bene recipiatur: `loquimini quaeso in auribus Pharaonis, dicendo’ significat sollicitationem ut consentiat: `Pater meus adjuravit me’ significat quod Ecclesia cordi sit: `dicendo, Ecce ego morior’ significat quod desiit esse: `in sepulcro meo, quod fodi mihi in terra Canaan, ibi sepelias me’ significat quod resuscitanda ubi prior fuerat: `et nunc ascendam quaeso, et sepeliam patrem meum’ significat resuscitationem Ecclesiae ibi ab interno: `et revertar’ significat praesentiam in mente naturali: `et dixit Pharaoh, Ascende et sepeli patrem tuum’ significat affirmationem ut resuscitetur Ecclesia: `quemadmodum adjuravit te’ significat quia illa cordi.

6510. `Et transiverunt dies fletus ejus’: quod significet quod status maestitiae transacti sint, constat ex significatione `transiverunt’ quod sit transactum; ex significatione `dierum fletus’ quod sint status maestitiae, de qua supra n. 6500; quod dies sint status, n. 6505.

6511. `Et locutus Joseph ad domum Pharaonis’: quod significet influxum interni in mentem naturalem, constat ex significatione `loqui’ quod sit influxus, de qua n. 2951, 5481, 5743, 5797; ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua supra n. 6499; ex significatione `domus’ quod sit mens, de qua n. 4973, 5023; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit {1} naturale, de qua n. (x)5160, 5799, 6015; inde patet quod per `locutus Joseph ad domum Pharaonis’ significetur influxus interni in mentem naturalem.
@1 i scientificum in communi, et inde$

6512. `Dicendo, Si quaeso inveni gratiam in oculis vestris’: quod significet ut bene recipiatur, constat ex significatione `invenire gratiam in oculis’ quod sit formula insinuationis, ita ut bene recipiatur, videatur {1} n. 4975, 6178.
@1 i etiam$

6513. `Loquimini quaeso in auribus Pharaonis, dicendo’: quod significet sollicitationem ut consentiat, constat ex significatione `loquimini quaeso’ quod sit sollicitatio; et ex significatione `aurium’ quod sint oboedientia, de qua n. 2542, 3869, 4551, 4652-4660, hic consensus, quia est `ad regem’; oboedientia {1}etiam est consensus, sed oboedientia dicitur cum de vilioribus, at consensus cum de eminentioribus.
@1 enim$

6514. `Pater meus adjuravit me’: quod significet quod Ecclesia cordi sit, constat ex repraesentatione `Israelis’ qui hic est `pater’, quod sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 4286, 6426; ex significatione `adjurare’ quod sit interius obligare, hic cordi esse, nam qui interius et sic per conscientiam obligat, is facit id quia ei cordi est; inde hoc per `adjurare’ hic significatur.

6515. `Dicendo, Ecce ego morior’: quod significet quod desiit esse, nempe Ecclesia, constat ex significatione `mori’ quod sit non amplius esse, de qua n. 494, et quod sit ultimum tempus Ecclesiae cum exspirat, n. 2908, 2917, 2923.

6516. `In sepulcro meo, quod fodi mihi in terra Canaan, ibi sepelias me’: quod significet quod resuscitanda, nempe Ecclesia, ubi prior fuerat, constat ex significatione `sepulcri et sepeliri’ quod sit resuscitatio, de qua n. 5551, et ex significatione `terrae Canaanis’ quod sit regnum Domini et Ecclesia, de qua n. 1413, 1437, 1607, 1866, 3038, 3481, 3705, 4240, 4447. {1}Causa quod Jacob in terra Canaane ubi Abraham et Jishak, et non alibi sepeliri {2}voluerit, erat quia posteri {3}ejus illam possessuri essent, (c)et sic inter suos {4}cubaret; at {5} in sensu interno non id sed aliud {6}significabatur, nempe regeneratio et resurrectio, quia ibi Ecclesia, nam per `sepulturam’ in sensu interno significatur regeneratio et resurrectio, n. 2916, 2917, 4621, 5551, et per `terram Canaanem’ Ecclesia, ut patet ex locis hic supra citatis; perque `Abrahamum, Jishakum, et Jacobum’ Dominus quoad Ipsum Divinum, ac Divinum Humanum, ac in sensu respectivo regnum Domini quoad internum et externum ejus, n. 1965, 1989, 2011, (x)3245, 3305 fin., 4615, 6098, 6185, 6276; hoc nunc in sensu interno per sepulturam illorum ibi significatur; inde apud Judaeos, qui resurrectionem credunt, adhuc manet opinio quod tametsi alibi sepulti, usque ibi resurrecturi sint. [2]Quod dicatur quod Ecclesia resuscitanda ubi prior fuerat, est quia Ecclesia Domini ab antiquissimis temporibus ibi fuerat, videatur n. 3686, 4447, 4454, 4516, 4517, 5136; inde quoque erat quod Abraham illuc ire jussus sit tum quoque quod posteri Jacobi illuc introducti sint, et hoc non ob causam {7}quia terra illa sanctior esset reliquis sed quia ab antiquissimis temporibus omnia loca ibi, tam provinciae quam urbes, tum quoque montes et fluvii, repraesentativa {8}erant talium quae sunt regni Domini, ac ipsa nomina quae illis indita, {9}involvebant talia; nam unumquodvis nomen quod alicui loco, et quoque personae, e caelo datur, involvit caeleste et spirituale; et cum datum est e caelo, tunc {10} percipitur ibi; et Antiquissima Ecclesia, quae caelestis et communicationem habuit cum caelo, fuit quae nomina indiderat; causa {11}ergo quod ibi iterum Ecclesia, erat quia Verbum daretur in quo omnia et singula repraesentativa et significativa essent spiritualium et caelestium, et sic Verbum in caelo intelligeretur aeque ac in terra; quod nequaquam fieri potuit nisi nomina locorum et personarum etiam significarent; inde est quod illuc introducti fuerint posteri Jacobi, et inde ibi exsuscitati prophetae per quos Verbum scriptum, et quoque ideo apud posteros Jacobi {12} repraesentativum Ecclesiae institutum est; inde patet cur dictum sit quod resuscitanda Ecclesia ubi prior fuerat. [3](s)Quod nomina quae in Verbo, significent res, videatur n. 1224, 1264, 1876, 1888, 4442, 5225, praeter perpluries ubi explicatum est quid significant; at quod nomina quae in Verbo, percipiantur in caelo quid significant, et hoc absque instructione, est arcanum quod adhuc nemo scit, quare dicendum: cum legitur Verbum tunc Dominus influit et docet; sunt quoque, quod mirabile, in mundo spirituali scripturae, quas aliquoties vidi et quas legere potui sed non intelligere, verum a spiritibus bonis et angelis intelliguntur clare, quia concordant cum lingua eorum universali; et scire datum est quod singulae voces ibi, usque ad singulas syllabas, involvant talia quae mundi illius sunt, ita spiritualia, et quod ibi percipiantur ex aspiratione, et ex affectione resultante ex enuntiatione earum, ita ex mitiore (c)et asperiore emodificatione; sed hoc fortassis vix aliquis crediturus est; {13}hoc detectum est ut sciatur quod nomina in Verbo, quia inscripta sunt in caelo, percipiantur ilico ibi quid significant.(s)
@1 Quod Abraham, Jischak et Jacob$
@2 voluerint, erat causa$
@3 eorum ex Jacobo terram$
@4 cubare voluerint $
@5 i per sepulturam eorum ibi aliud$
@6 significatur$
@7 quod$
@8 fuerunt after Domini$
@9 involverint$
@10 i id$
@11 itaque$
@12 i ibi$
@13 haec detecta sunt$

6517. `Et nunc ascendam, et sepeliam patrem meum’: quod significet resuscitationem Ecclesiae ibi ab interno, constat ex significatione (x)`sepeliri’ quod sit resuscitatio, de qua mox supra n. (x)6516; ex repraesentatione `Israelis’ qui hic est `pater’, quod sit Ecclesia, de qua etiam supra n. 6514; et ex repraesentatione `Josephi’ qui de se hoc dicit, quod sit internum, de qua n. 6499.

6518. `Et revertar’: quod significet praesentiam in mente naturali, constat ex significatione `reverti’ quod sit praesentia, nam in sensu interno `proficisci et ire’ significant vivere, n. 3335, 4882, 5493, (x)5605, inde redire seu `reverti’ est vitae praesentia ibi unde profectus, {1}nam mens ibi usque praesens est; quod praesentia sit in mente naturali, est quia per `terram Aegypti ad quam reversurus’ significatur mens naturalis, n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.
@1 nam qui reversurus mente praesens est tametsi non corpore, corpus est spatio et tempore, mens autem non ita, nam spatia in caelo nulla sunt, ideo haec nec in sensu interno attenduntur;$

6519. `Et dixit Pharaoh, Ascende et sepeli patrem tuum’: quod significet affirmationem ut resuscitetur Ecclesia, constat ex illis quae mox supra n. 6517 dicta sunt, ubi similia verba; quod {1}affirmatio sit, patet.
@1 affirmativum$

6520. `Quemadmodum adjuravit te’: quod significet quia illa cordi, constat ex significatione `adjurare’ quod sit cordi esse, de qua supra n. 6514.

6521. Vers. 7-9. Et ascendit Joseph ad sepeliendum patrem suum; et ascenderunt cum eo omnes servi Pharaonis, seniores domus ejus, et omnes seniores terrae Aegypti. Et tota domus Josephi, et fratres ejus, et domus patris sui; tantum infantes suos, et greges suos, et armenta sua, reliquerunt in terra Goshen. Et ascendit cum eo etiam currus, etiam equites, et erat exercitus gravis valde. `Et ascendit Joseph ad sepeliendum patrem suum’ significat internum ad instaurationem Ecclesiae: `et ascenderunt cum eo omnes servi Pharaonis’ significat quod adjunxerit sibi scientifica naturalis: `seniores domus ejus’ significat quae concordarent cum bono: `et omnes seniores terrae Aegypti’ significat {1}quae concordarent cum vero: `et tota domus Josephi’ significat caelestia spiritualis: `et fratres ejus’ significat vera inde: `et domus patris sui’ significat bonum spirituale: `tantum infantes suos’ significat innocentiam: `et greges suos’ significat (x)charitatem: `et armenta sua’ significat exercitia charitatis: `reliquerunt in terra Goshen’ significat quod illa in scientificorum Ecclesiae intimo: `et ascendit cum eo etiam currus’ significat doctrinalia: `etiam equites’ significat intellectualia: `et erat exercitus gravis valde’ significat vera et bona conjuncta.
@1 quod 1$

6522. `Et ascendit Joseph ad sepeliendum patrem suum’: quod significet internum ad instaurationem Ecclesiae, constat ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua supra n. 6499; ex significatione `sepeliri’ quod sit resuscitatio, de qua n. 6516, ita instauratio, quia praedicatur de Ecclesia; et ex repraesentatione `Israelis’ qui hic est pater, quod sit Ecclesia, de qua n. 4286, 6426.

6523. `Et ascenderunt cum eo omnes servi Pharaonis’: quod significet quod adjunxerit sibi scientifica naturalis, constat ex significatione `ascendere cum eo’ quod sit sibi adjungere; nam quia ex mandato factum quod ascenderent, is sibi eos adjunxit; et ex significatione `servorum Pharaonis’ quod sint scientifica naturalis; per `Pharaonem’ enim repraesentatur naturale in communi, n. (x)5160, 5799, 6015 fin.; et quia in naturali sunt scientifica, sunt haec quae per `servos ejus’ significantur, ut quoque per `Aegyptios’, n. (x)1164, 1165, 1186, 1462, 4749, 4964, 4966, 5700, 5702, (x)6004.

6524. `Seniores domus ejus’: quod significet quae concordarent cum bono, constat ex significatione `seniorum’ quod sint praecipua sapientiae, ita concordantia cum bono, de qua sequitur; et ex significatione `domus’ quod sit bonum, de qua n. 2559, 3652, 3720, 4982. Quod `seniores’ sint praecipua sapientiae, est quia `senes’ in Verbo significant sapientes, ac in sensu a persona abstracto sapientiam; quoniam `duodecim tribus Israelis’ significabant omnia vera et bona in complexu, super illos positi sunt principes et quoque seniores, et per `principes’ significabantur primaria vera quae sunt intelligentiae, et per `seniores’ praecipua sapientiae, ita quae sunt boni; [2]quod `principes’ significent primaria vera quae sunt intelligentiae, videatur n. 1482, 2089, 5044; quod autem `seniores’ {1}significarent praecipua sapientiae, et `senes’ sapientiam, patet ab his locis: apud Davidem,
Extollent Jehovam in congregatione populi, et in consessu senum laudabunt Ipsum, Ps. cvii (x)32,
`congregatio populi’ pro illis qui sunt in veris quae sunt intelligentiae, nam congregatio praedicatur de veris, n. 6355, {2}et quoque populus, n. (x)1259, 1260, 2928, 3295, 3581; `consessus senum’ pro illis qui sunt in bono quod est sapientiae; sapientia enim est vitae, ita boni, intelligentia autem est cognitionum, ita veri, n. 1555: apud eundem,
Prae senibus sapiens sum, quia mandata tua custodivi, Ps. cxix 100;
`senes’ manifeste pro sapiente: pariter apud Hiobum,
In senibus est sapientia, in longitudine dierum intelligentia, xii 12:
apud Mosen,
Coram canitie surges, et honorabis facies senis, Lev. xix 32;
hoc mandatum est, quia `senes’ repraesentabant sapientiam: [3]apud Johannem,
Super thronis vidi viginti quatuor seniores sedentes, indutos vestimentis albis, qui habebant super capitibus suis coronas aureas, Apoc. iv 4;
`seniores’ pro illis quae sunt sapientiae, ita quae sunt boni; quod seniores sint illa, patet ex descriptione, quod nempe `sederint super thronis, induti fuerint vestimentis albis, et habuerint coronas aureas super capitibus’; `throni’ enim sunt Vera intelligentiae ex bono quod sapientiae, n. 5313, `vestimenta alba’ similiter; quod vestimenta sint Vera, n. 1073, 4545, 4763, 5248, 5954, et quod `album’ praedicetur de vero, n. 3301, 5319; `coronae aureae super capitibus’ sunt bona sapientiae, `aurum’ enim est bonum amoris, n. 113, 1551, 1552, 5658, et `caput’ est caeleste ubi sapientia, n. 4938, 4939, 5328, 6436; (m)sapientes dicuntur qui in tertio seu intimo caelo, ita qui proximi Domino; intelligentes autem qui in medio seu secundo caelo, ita qui non ita prope sunt Domino: [4](n)apud eundem,
Omnes angeli steterunt circa thronum, et seniores, et quatuor animalia, Apoc. vii 11;
`seniores’ etiam pro illis quae sunt sapientiae: etiam in sequentibus his locis, apud Esaiam,
Efferet se puer contra (x)senem, et contemptus contra honoratum, iii 5:
apud eundem,
Regnabit Jehovah Zebaoth in monte Zionis, et in Hierosolyma, et coram senioribus ejus gloria, xxiv 23:
apud Jeremiam,
Sacerdotes mei et seniores mei in urbe exspirarunt, quia quaesiverunt cibum (x)sibi, quo recrearent animam suam, Thren. i 19:
apud eundem,
Rex ejus et principes ejus inter gentes, non lex, . . . sedent in terra, conticescunt seniores filiae Zionis, Thren. ii 9, 10:
apud eundem,
Mulieres in Zione compresserunt, virgines in urbibus Jehudae, principes manu eorum suspensi sunt, facies senum non honoratae, . . . seniores a porta cessarunt, Thren. v 11, 12, 14:
apud Ezechielem,
Miseria super miseriam veniet, et fama super famam erit, ideo quaerent visionem a propheta, sed lex periit a sacerdote, et consilium a senioribus; rex lugebit, et princeps induetur stupore, vii 26, 27:
apud Zachariam,
Adhuc habitabunt senes mares et mulieres in plateis Hierosolymae, et vir cujus in manu scipio ejus prae multitudine dierum, viii (x)4.
Ut `seniores’ repraesentarent illa quae sapientiae sunt, sumptum est de spiritu Mosis et datum illis, unde prophetarunt, Num. xi 16 seq. (m)Seniores {3} in opposito sensu pro illis {4}quae contraria sapientiae sunt, Ezech. viii 11, 12.(n)
@1 significent$
@2 tum$
@3 i etiam$
@4 qui in contrariis$

6525. `Et omnes seniores terrae Aegypti’: quod significet quae concordarent cum vero, constat ex significatione `seniorum’ quod sint praecipua sapientiae, ita concordantia cum bono, de qua nunc supra n. (x)6524, hic concordantia cum vero, nam quae cum bono etiam cum vero concordant; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis ubi scientifica, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301, ita quoque ubi vera, nam scientifica sunt vera mentis naturalis, et cum vera sunt, vocantur vera scientifica.

6526. `Et tota domus Josephi’: quod significet caelestia spiritualis, constat ex repraesentatione `Josephi’ quod sit caeleste spiritualis, de qua n. 4286, 4592, 4963, 5307, 5331, 5332, inde {1} `domus Josephi’ sunt caelestia spiritualis.
@1 i tota$

6527. `Et fratres ejus’: quod significet vera inde, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ qui hic sunt `fratres Josephi’, quod sint vera spiritualia, de qua n. 5414, 5879, 5951; quae vera etiam sunt ex caelesti interno quod est `Josephus’; sed per bonum spirituale quod est Israel.

6528. `Et domus patris sui’: quod significet bonum spirituale, constat ex repraesentatione `Israelis’ qui hic est `pater’, quod sit bonum spirituale, de qua n. 3654, 4598, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833; inde `domus ejus’ sunt in complexu omnia ea quae sunt boni illius.

6529. `Tantum infantes suos’: quod significet innocentiam, constat ex significatione `infantum’ quod sint innocentia, de qua n. 430, 3183, 5608.

6530. `Et greges suos’: quod significet charitatem, constat ex significatione `gregum’ quod sint bonum charitatis interius, de qua n. 5913, 6048.

6531. `Et armenta sua’: quod significet exercitia charitatis, constat ex significatione `armentorum’ quod sint bona exteriora charitatis, de qua n. 2566, 5913, 6048, ita exercitia ejus, nam haec sunt bona charitatis exteriora.

6532. `Reliquerunt in terra Goshen’: quod significet quod illa in scientificorum intimo, constat ex significatione `terrae Goshen’ quod sit medium seu intimum in naturali, ubi scientifica Ecclesiae, de qua n. 5910, 6028, 6031, 6068; quod bona innocentiae et charitatis interiora et exteriora, n. (x)6529-6531, essent in intimo illo, significatur per quod `reliquerint infantes, greges et armenta in terra Goshen’, nam quae relinquuntur alicubi, ibi sunt, ita per `reliquerunt’ hic in sensu interno non significatur relinquere, sed esse ibi, nempe in intimo scientificorum Ecclesiae, quod est terra Goshen.

6533. `Et ascendit cum eo etiam currus’: quod significet doctrinalia, constat ex significatione `currus’ quod sint doctrinalia, de qua n. 5321, 5945.

6534. `Etiam equites’: quod significet intellectualia, constat ex significatione `equitum’ quod sint illa quae sunt intellectus, nam per `equum’ significatur intellectuale, n. 2760-2762, 3217, 5321, 6125. Quod `equites’ sint illa quae sunt intellectus, porro constare potest rex his locis: apud Mosen,
Jehovah solus duxit eum, . . . equitare fecit eum super excelsis terrae, Deut. xxxii 12, 13;
ubi de Ecclesia Antiqua; `equitare facere super excelsis terrae’ pro donare intellectu superiore: [2]apud Davidem,
In honore tuo conscende, et equita super verbo veritatis et mansuetudinis et justitiae, et docebit te mirabilia dextra tua, Ps. xlv 5 (A.V. 4);
ibi de Domino, `equitare super verbo veritatis’ pro esse in ipso intellectu veri: apud eundem,
Cantate Deo, laudate nomen Ipsius, extollite equitantem super nubibus, per Jah, nomen Ipsius, Ps. lxviii 5 (A. V. 4);
ibi etiam de Domino, `nubes’ pro sensu litterali Verbi, Praefat. ad Gen. xviii, n. 4060, 4391, 5922, 6343 fin.; `equitare super illis’ pro esse in sensu interno ubi verum in sua intelligentia et sapientia: [3]apud Zachariam,
In die illo percutiam omnem equum stupore, et equitem ejus furore, {1}et super domum Jehudae (x)aperiam oculum Meum; omnem autem equum populorum percutiam caecitate, xii 4;
`equus’ pro intellectuali, et `eques’ pro intellectu; quis non videt quod `equus’ hic non sit equus, nec `eques’ eques, sed quod significetur tale quod percuti potest stupore et furore, tum caecitate? quod id sit intellectus, patet. [4]Quod per `equos et equites’ intellectualia significentur, et in opposito sensu ratiocinia et inde falsa, constare potest apud Johannem,
Vidi, cum ecce Equus albus, et sedens super illo habens arcum, cui data est corona, hic exivit vincens. . . . {2}Tunc exivit alius equus rufus, et sedenti super eo datum est ut auferret pacem de terra, et ut se invicem occiderent, unde data est illi machaera magna. . . . Vidi, cum ecce equus niger, et sedens super illo habens libram in manu; . . . vidi ergo, cum ecce equus pallens et sedens super illo, cui nomen mors, Apoc. vi 2, 4, (x)5, 8;
quod hic `equi et sedentes super illis’ significent talia quae sunt intellectus veri, et in opposito sensu quae sunt falsi, a singulis patet; equus albus et sedens super illo’ pro intellectu veri ex Verbo; quod `sedens super equo albo’ sit Dominus quoad Verbum, apertis verbis dicitur Apoc. xix 11, 13, 16; `equus rufus et sedens super illo’ pro ratiociniis ex cupiditatibus mali, per quae violentia infertur veris ex Verbo; `equus niger et sedens super illo, pro exstincto intellectuali veri; et `equus pallens et sedens super illo’ pro damnatione inde. [5]`Equi et equites’ in opposito sensu pro intellectu perverso et inde falsis, etiam apud Ezechielem,

Scortata est Oholah sub me, et dilexit amasios suos, . . . praefectos et duces, juvenes desiderii omnes, equites equitantes equis. . . . Soror ejus Oholibah filios Asshuris adamavit, praefectos et duces, propinquos, vestitos ornatu perfecto, equites equitantes equis, juvenes desiderii omnes, xxiii 5, 6, 12;
`Oholah’ pro Ecclesia perversa spirituali, quae est Samaria, {3} et `Oholibah’ pro Ecclesia {4}perversa caelesti, quae est Hierosolyma {5}, Israelitae enim qui Samariae, repraesentabant Ecclesiam spiritualem, Judaei autem qui Hierosolymae, repraesentabant Ecclesiam caelestem; `Assyrii et filii Asshuris’ pro ratiocinatione contra vera fidei, n. 1186; `equites equitantes equis’ pro intellectu perverso, unde falsa: [6]apud Habakkuk,
Ego excitans Chaldaeos, gentem amaram et praecipitem, pergentem in latitudinem terrae, ad hereditandum habitacula non sua, . . . cujus leves sunt prae pardis equi, {6}acuti prae lupis vesperae, ut diffundant se equites ejus, unde equites ejus e longinquo veniunt, i 6,8;
`Chaldaei’ pro illis qui in falsis sunt, sed in externis apparent esse in veris, ita pro profanatione veri, `Babel’ autem pro profanatione boni, n. 1182, 1368; `pergere in latitudinem terrae’ pro destruere vera; quod `latitudo terrae’ sit verum, videatur n. 3433, 3434, 4482; inde patet quod `equites qui se diffundunt et e longinquo adveniunt’ sint illa quae sunt {7}intellectus perversi, ita falsa’.
@1 at$
@2 Tum$
@3 i quam Ecclesiam Israelitae repraesentabant,$
@4 inversa$
@5 i quam Ecclesiam Judaei repraesentabant:$
@6 oculi 1$
@7 intellectus perversus et inde falsum$

6535. `Et erat exercitus gravis valde’: quod significet vera et bona conjuncta, constat ex significatione `exercitus’ quod sint vera et bona, de qua n. 3448, et quia hic vera et bona quae tam significantur per `seniores domus Pharaonis’ et `seniores terrae Aegypti’, quam quae per `domum Josephi et fratres ejus’, ut et per `domum patris eorum’, simul erant, ideo per `exercitum gravem valde’ hic significantur vera et bona conjuncta.

6536. Vers. 10, 11. Et venerunt ad aream Atad, quae in transitu Jordanis, et planxerunt ibi planctum magnum et gravem valde, et fecit patri suo luctum septem dies. Et vidit habitator terrae Cananaeus luctum in area Atad, et dixerunt, Luctus gravis hic Aegyptiis; propterea vocavit nomen ejus Abel Mizraim, qui in transitu Jordanis. `Et venerunt ad aream Atad’ significat statum primum: `quae in transitu Jordanis’ significat qui initiationis in cognitiones boni et veri: `et planxerunt ibi planctum magnum et gravem valde’ significat dolorem {1}: `et fecit patri suo luctum septem dies’ significat finem doloris: `et vidit habitator terrae Cananaeus luctum {2} in area Atad’ significat apperceptionem doloris a bono Ecclesiae: `et dixerunt, Luctus gravis hic Aegyptiis’ significat quod dolor scientificis antequam initiantur in vera Ecclesiae: `propterea vocavit nomen ejus Abel Mizraim’ {3} significat quale doloris.
@1 A here i ibi but d ibi 6539$
@2 AI i gravem here and in 6541$
@3 A here o qui of last clause of v. 11, I o all; in 6543 AI o all; cp. above$

6537. `Et venerunt ad aream Atad’: quod significet statum primum, constat a significatione `areae’ quod sit ubi bonum veri, nam in area est frumentum, et per `frumentum’ significatur bonum quod ex vero, n. 5295, 5410, et quoque boni verum, n. 5959; et ex significatione `Atad’ quod sit quale illius status, {1}sicut per nomina locorum alibi; quod per `aream Atad’ significetur status, nempe ad bonum et verum Ecclesiae, est quia erat in transitu Jordanis, et per illum significatur initiatio in cognitiones boni et veri, de quo mox sequitur; erat enim Jordanes primus terminus ad terram Canaanem, et quia per `terram Canaanem’ significatur Ecclesia, ita per `Jordanem’ illa quae Ecclesiae prima sunt, seu per quae ad Ecclesiam {2}patet introitus; [2] inde est quod per `aream Atad’ significetur primus status; et quia significabatur primus status, fiebat luctus juxta aream, {3}quoniam erat cis Jordanem, et ibi in conspectu erat terra Canaan, per quam significatur Ecclesia. Quod `area’ significet ubi bonum veri et verum boni, ita ubi illa quae sunt Ecclesiae, {4}constat apud Joelem,
Filii Zionis gaudete, et laetamini in Jehova Deo vestro:… plenae sunt areae frumento, et exundant torcularia mustum et oleum, ii 23, 24;
`filii Zionis’ pro veris ex bono; `plenae areae frumento’ pro quod abundent vera et bona: [3] apud Hosheam,
Ne laeteris Israel,… quia scortatus es a sub Deo tuo, dilexisti mercedem meretriciam super omnibus areis frumenti; area et torcular non pascet eos, et mustum mentietur illi, ix 1, 2;
`scortari et diligere mercedem meretriciam’ pro falsificare vera, et 4 falsificata amare; `{5} areae frumenti’ pro veris boni {6}falsificatis. Quia `area’ significabat bonum et quoque verum, ideo tunc cum colligerent ex area, celebrabant festum tabernaculorum, de quo apud Mosen,
Festum tabernaculorum facies tibi septem dies cum collegeris de area tua, et de torculari tuo, Deut. xvi 13;
`festum tabernaculorum’ significabat sanctum cultum, ita cultum ex bono et vero, n. 3312, (x)4391.
@1 et quia illa significantur per aream Atad, significatur primus status Ecclesiae, nempe initiationis in cognitiones boni et veri, quae initiatio per transitum Jordanis significatur$
@2 sunt pro introitu, exinde$
@3 quia per illum significabatur primus status ad illa quae Ecclesiae sunt et per terram Canaanem quae videbatur ab altera parte significabatur Ecclesia$
@4 patet$
@5 i omnes$
@6 quae falsificata sunt$

6538. `Quae in transitu Jordanis’: quod significet {1}qui initiationis in cognitiones boni et veri, constat ex significatione `Jordanis’ quod sit initiatio in cognitiones boni et veri, ita quod sit regni Domini {2}et Ecclesiae primum quoad introitum, et ultimum quoad exitum, de qua n. 4255; quod `fluvii’ ubi terminabatur terra Canaan, essent {3}repraesentativi ultimorum in regno Domini, videatur n. 1585, 4116, 4240; inde est quod per `transitum Jordanis’ significetur initiatio in cognitiones boni et veri, nam cognitiones boni et veri sunt prima per quae homo initiatur in illa quae sunt Ecclesiae.
@1 quae$
@2 seu$
@3 repraesentativa$

6539. `Et planxerunt ibi planctum magnum et gravem valde’:quod significet dolorem, constat ex significatione `planctus’ quod sit dolor; dolor qui hic significatur est dolor initiationis, de qua mox supra n. 6537, nam antequam cognitiones boni et veri quae sunt initiamenta, implantari possunt in bonum, et sic fieri in bonum Ecclesiae, dolor est, alius enim status inducendus est naturali, et aliter {1}ibi ordinanda sunt scientifica; ita quae homo prius amaverat, destruenda, idcirco etiam tentationes subibit; inde dolor {2} qui repraesentatur per `planctum gravem quem planxerunt’.
@1 after scientifica$
@2 i est$

6540. `Et fecit patri suo luctum septem dies’: quod significet finem doloris, constat ex significatione `luctus’ quod sit dolor antequam cognitiones boni et veri {1}implantatae sunt, de qua nunc supra n. 6539; et ex significatione `septem dierum’ quod sit integra periodus a principio ad finem, de qua n. 728, 2044, 3845, 6508, hic itaque finis, quia peractis illis diebus transibant Jordanem.

@1 implantantur$

6541. `Et vidit habitator terrae Cananaeus luctum 1 in area Atad’: quod significet apperceptionem doloris a bono Ecclesiae, constat ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua n. 2150, 3764, 4723, 5400; ex significatione `habitatoris’ quod sit bonum, de qua n. 2268, 2451, 2712, 3613; (c)ex significatione `terrae’ hic Canaanis ubi habitator Cananaeus, quod sit Ecclesia, de qua n. 1413, 1437, 1607, 1866, 3038, 3481, 3705; a significatione `luctus’ quod sit dolor, de qua mox supra, n. 6539, 6540; et a significatione `areae Atad’ quod sit status primus, nempe initiationis, de qua n. 6537, 6538; inde patet quod per `vidit habitator terrae Cananaeus luctum {1} in area Atad’ significetur apperceptio doloris a bono Ecclesiae {2}
@1 A I here i gravem, but see p. 681, ftnote 2$
@2 i in statu primo$

6542. `Et dixerunt, Luctus gravis hic Aegyptus’: quod significet quod dolor scientificis antequam initiantur in vera Ecclesiae, constat ex illis quae supra n. 6539 dicta sunt, ubi haec explicata.

6543. `Propterea vocarunt nomen ejus Abel Mizraim {1}’: quod significet quale doloris, constat ex significatione `nominis’ et `vocare nomen’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3006, 3421, {2}et quod antiquitus nomina {3}inderentur quae significabant res et status, ita quale, n. 1946, 3422, 4298; ideo ipsum quale significatur per `Abel Mizraim’, per quod nomen in lingua originali significatur luctus Aegyptiorum.
@1 A I o qui in transitu Jordanis, but see p. 681, ftnote 3 and 6538$
@2 nam$
@3 indebantur$

6544. Vers. 12, 13. Et fecerunt filii ejus ita, quemadmodum praeceperat illis. Et tulerunt illum filii ejus terram Canaanem, et sepeliverunt illum in spelunca agri Machpelah, quam emerat Abraham cum agro ad possessionem sepulcri ex Ephrone Hittaeo, super facies Mamre. `Et fecerunt filii ejus ita, quemadmodum praeceperat illis’ significat effectum secundum influxum: `et tulerunt illum filii ejus terram Canaanem’ significat quod Ecclesia illuc translata: `et sepeliverunt illum’ significat resuscitationem ibi: `in spelunca agri Machpelah’ significat regenerationis principium: `quam emerat Abraham cum agro’ significat quos redemerat Dominus: `ad possessionem sepulcri ex Ephrone Hittaeo’ significat illos qui verum et bonum fidei recipiunt, et se regenerari patiuntur: `super facies Mamre’ significat quale et quantum.

6545. `Et fecerunt filii ejus ita, quemadmodum praeceperat illis’: quod significet effectum secundum influxum, constat ex significatione `fecerunt’ quod sit effectus; et ex significatione `praecipere’ quod sit influxus, de qua n. 5486, 5732.

6546. `Et tulerunt illum filii ejus terram Canaanem’: quod significet quod Ecclesia illuc translata, constat ex significatione `tulerunt’ quod sit translata esse, nempe Ecclesia, nam haec per `terram Canaanem’ significatur, n. 1413, 1437, 1607, 1866, 3038, 3481, 3705; cur Ecclesia illuc translata {1}est, videatur supra n. 6516.
@1 sit$

6547. `Et sepeliverunt illum’: quod significet resuscitationem ibi, constat ex significatione `sepeliri’ quod sit resuscitatio, de qua n. 5551, 6516.

6548. `In spelunca agri Machpelah’: quod significet regenerationis principium, constat ex significatione `speluncae agri Machpelah’ quod sit fides in obscuro, de qua n. 2935, et quod `Machpelah’ sit regeneratio, n. 2970, ita regenerationis principium, {1}nam tunc fides in obscuro est.
@1 quia$

6549. `Quam emerat Abraham cum agro’: quod significet quos redemerat Dominus, constat ex significatione `emere’ quod sit redemptio, de qua n. (x)6458, 6461; et ex repraesentatione `Abrahami’ quod sit Dominus, de qua n. 1965, 1989, 2011, 2172, 2198, 3245, 3305 fin., 3439, 3703, 4615, 6098, 6185, 6276; et ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3766; inde patet quod per `quam emerat Abraham cum agro’ {1}significentur illi qui ab Ecclesia, quos redemerat Dominus.
@1 significetur quos ab Ecclesia$

6550. `Ad possessionem sepulcri ex Ephrone Hittaeo’: quod significet illos qui verum et bonum fidei recipiunt, et se regenerari patiuntur, constat ex significatione `sepulcri’ quod sit regeneratio, de qua n. 2916, 2917, 5551, 6459; et ex repraesentatione `Ephronis Hittaei’ quod sint apud quos bonum et verum recipi possunt, de qua n. 6458.

6551. `Super facies Mamre’: quod significet quale et quantum, constat (c)ex significatione `Mamre’ quod sit quale et quantum rei cui adjungitur, de qua n. 2970, 4613, 6456(x). Quod peculiare aliquod significetur per quod `Abraham emerat speluncam agri Machpelah quae coram Mamre, ab Ephrone Hittaeo’, constare potest ex eo quod id tam saepe repetatur, ut Gen. xxiii
Constitit ager Ephronis, qui in Machpelah, quae coram Mamre, vers. 17:
{1}porro,
Post ita, sepelivit Abraham Saram uxorem suam ad speluncam agri Machpelah, super facies Mamre:
(c)ac iterum,
Constitit ager et spelunca quae in illo, Abrahamo ad possessionem sepulcri, ex filiis Hethi, ibid. vers. 19, 20:
tum Gen. xxv,
Sepeliverunt Abrahamum ad speluncam Machpelae, ad agrum Ephronis, filii Zohar, Hittaei, quae super facies Mamre; agrum quem emit Abraham a filiis Hethi, vers. 9, 10:
Gen. xlix,
Sepelite me in spelunca, quae in agro Machpelah, quae super facies Mamre, in terra Canaan, quam emit Abraham cum agro ex Ephrone Hittaeo, ad possessionem sepulcri. Emptio agri et speluncae,quae in illo, ex filiis Hethi, vers. 30, 31, [32]:
et in hoc capite,
Sepeliverunt illum in spelunca agri Machpelah, quam emerat Abraham cum agro ad possessionem sepulcri ex Ephrone Hittaeo, super facies Mamre.
Peculiare quod significet frequens haec repetitio paene similibus verbis, est quia per `Abrahamum, Jishakum et Jacobum’ repraesentatur Dominus; per `sepulturam illorum’ resurrectio et resuscitatio; per `speluncam agri Machpelae’ regenerationis principium; per `Ephronem Hittaeum’ illi qui bonum fidei recipiunt et se regenerari patiuntur; (c)et per `filios Hethi’ Ecclesia spiritualis; ita quia illa in summa significant instaurationem Ecclesiae spiritualis {2}, ideo toties eadem repetuntur.
@1 mox$
@2 i a Domino, post Adventum et resurrectionem Ipsius$

6552. Vers. 14. Et reversus Joseph Aegyptum, is et fratres ejus, et omnes ascendentes cum ea ad sepeliendum patrem ejus, postquam sepelire eum patrem suum. `Et reversus Joseph Aegyptum, is et fratres ejus’ significat vitam caelestis interni et verorum fidei in scientificis: `et omnes ascendentes cum eo ad sepeliendum patrem ejus’ significat omnia quae ad regenerationem conducunt: `postquam sepelire eum patrem suum’ significat ad resuscitandam Ecclesiam.

6553. `Et reversus Joseph Aegyptum, is et fratres ejus’: quod significet vitam caelestis interni et verorum fidei in scientificis, constat ex significatione `reverti’ quod sit vivere, de qua n. 5614, 6518; ex repraesentatione `Josephi’ quod sit caeleste internum, de qua n. 5869, 5877, 6177; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ qui hic `fratres ejus’, quod sint vera fidei in complexu, de qua n. 5414, 5879, 5951; et ex significatione `Aegypti’ quod sint scientifica, de qua n. 1164, 1165, 1186, 1462, 4749, 4964, 4966. De vita caelestis interni, et verorum fidei in scientificis actum est in {1} capitibus ubi agitur de Josepho quod factus dominus terrae Aegypti et praefectus domui Pharaonis; et dein ubi agitur de profectione filiorum Jacobi ad Josephum, deque adventu illorum ac Jacobi patris eorum ad Aegyptum, de quibus {2} n. 6004, 6023, 6052, 6071, 6077 {3}.
@1 i illis$
@2 i videatur$
@3 i et quod caeleste Internum regnaret in scientificis, repraesentatur per quod Josephus factus sit dominus terrae Aegypti, et praefectus domui Pharaonis$

6554. `Et omnes ascendentes cum eo ad sepeliendum patrem ejus’: quod significet omnia quae ad regenerationem conducunt, constat ex significatione `sepeliri’ quod sit regeneratio et resurrectio, de qua n. 2916, 2917, 4621, 6516; et quod sit exsuscitatio et instauratio Ecclesiae, n. 5551, 6516; omnia quae conducunt ad illam, significantur per `omnes ascendentes cum eo’, erant enim tota domus Josephi, tum domus patris ejus, ut et seniores domus Pharaonis ac seniores terrae Aegypti; {1}et per `domum Josephi’ significantur caelestia spiritualis, n. 6526; per `domum patris ejus’ omnia illa quae sunt boni spiritualis, n. 6528; per `seniores domus Pharaonis’ quae concordarent cum bono, n. 6524; et per `seniores terrae Aegypti’ quae concordarent cum vero, n. 6525; inde patet quod per `omnes ascendentes cum eo ad sepeliendum {2}’, significentur omnia quae conducunt ad regenerationem. Quod `{3}sepeliri’ significet tum regenerationem, tum resurrectionem, et quoque exsuscitationem et instaurationem Ecclesiae, est quia significationes illae simile involvunt; regeneratio enim est resurrectio, nam cum homo regeneratur, fit ille a mortuo vivus, ita resurgit; similiter cum exsuscitatur et instauratur Ecclesia apud hominem, nam hoc fit per regenerationem, ita per resurrectionem a morte ad vitam.
@1 per domum enim Josephi$
@2 i patrem ejus$
@3 sepelire I$

6555. `Postquam sepelire eum patrem suum’: quod significet ad resuscitandam Ecclesiam, constat ex significatione `sepeliri’ quod sit resuscitatio Ecclesiae, de qua mox supra n. 6554; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 4286, 6426, 6514, 6517, 6522.

6556. Vers. 15-21. Et viderunt fratres Josephi quod mortuus pater illorum, et dixerunt, Fortassis odio habebit nos Joseph, et reducendo reducet nobis omne malum quod retribuimus illi. Et praeceperunt ad Josephum, dicendo, Pater tuis praecepit ante mori eum, dicendo. Ita dicatis ad Josephum, Quaeso remitte quaeso praevaricationem fratrum tuorum, et peccatum illorum, quia malum retribuerunt tibi; et nunc remitte quaeso praevaricationem servorum Dei patris tui; et flevit Joseph in loqui illos ad eum. Et iverunt etiam fratres ejus, et ceciderunt coram eo, et dixerunt, Ecce nos tibi ad servos. Et dixit ad illos Joseph, Ne timeatis, quia num pro Deo ego? Et vos cogitastis super me malum, Deus cogitavit id ad bonum propter facere secundum diem hunc, ad vivificandum populum magnum. Et nunc ne timeatis, ego sustentabo vos, et infantes vestros; et consolatus illos, et locutus super cor illorum. `Et viderunt fratres Josephi quod mortuus pater illorum’ significat abalienata a vero et bono, et apperceptionem quod exsuscitata Ecclesia: `et dixerunt, Fortassis odio habebit nos Joseph’ significat quod internum rejecerint: `et reducendo reducet nobis omne malum quod retribuimus illi’ significat quod poena ideo immineat secundum meritum: `et praeceperunt ad Josephum, dicendo’ significat {1}influxum ab interno et inde perceptionem: `Pater tuus praecepit ante mori eum, dicendo’ significat quod ab Ecclesiae praecepto: `Ita dicatis ad Josephum’ significat perceptionem ab interno quid faciendum: `Quaeso remitte quaeso praevaricationem fratrum tuorum, et peccatum illorum’ significat supplicationem et paenitentiam: `quia malum retribuerunt tibi’ significat quod aversi fuerint a bono et vero quae influunt: `et nunc {2} remitte quaeso praevaricationem servorum Dei patris tui’ significat paenitentiam et agnitionem Divinorum Ecclesiae: `et flevit Joseph in loqui illos ad eum’ significat receptionem ex amore: `et iverunt etiam fratres (x)ejus, et ceciderunt coram eo’ significat submissionem illorum quae in naturali sub interno: `et dixerunt, Ecce nos tibi ad servos’ significat quod sui juris non erunt: `et dixit ad illos Joseph, Ne timeatis’ significat recreationem ab interno: `quia num pro Deo ego’ significat quod Deus providebit: `et vos cogitastis super me malum’ significat quod quae abalienata nihil nisi malum intendant: `Deus cogitavit id in bonum’ significat quod Divinum vertat id in bonum: `propter facere secundum diem hunc’ significat quod id secundum ordinem ab aeterno: `ad vivificandum populum magnum’ significat quod inde vita illis qui in veris boni: `et nunc ne timeatis’ significat ne solliciti sint: `ego sustentabo vos, et infantes vestros’ significat quod victuri per internum a Divino per verum quod intellectus et bonum quod voluntatis: `et consolatus illos’ (x)significat spem: `et locutus super cor illorum’ significat fiduciam.
@1 A had here reflexionem, d and i influxum$
@2 A I i quaeso here and 6565, but see above$

6557. `Et viderunt fratres Josephi, quod mortuus pater illorum’: quod significet abalienata a vero et bono, et apperceptionem quod exsuscitata Ecclesia, constat ex significatione `videre’ quod sit intelligere et appercipere, de qua n. 2150, 2325, 2807, 3764, 3863, 4403-4421, 4567, 4723, 5400; ex repraesentatione `filiorum Jacobi’ qui hic `fratres {1}’, quod sint abalienata a vero et bono; cum enim occidere voluerunt, (c)et vendiderunt Josephum, tunc repraesentabant abalienata a vero et bono; quod (t)ille status hic {2}significatur, patet a verbis eorum, `Dixerunt, Fortassis odio habebit nos Joseph, et reducendo reducet nobis omne malum quod retribuimus illi’; inde est quod oppositum tunc repraesentaverint; ex significatione `mortuus esse’ quod sit resuscitata esse, nempe Ecclesia, de qua n. 3326, 3498, 3505, 4618, 4621, 6036, (x)6221; et ex repraesentatione `Israelis’ qui hic est `pater {3}’, quod sit Ecclesia, de qua n. 4286, 6426; inde patet quod per `viderunt fratres Josephi quod mortuus pater illorum’ {4}significetur apperceptio ab abalienatis a vero et bono quod exsuscitata Ecclesia {5}.
@1 i Josephi$
@2 intelligatur$
@3 i illorum$
@4 significentur abalienata$
@5 i et apperceptIo$

6558. `Et dixerunt Fortassis odio habebit nos Joseph’: quod significet quod internum rejecerint, constat ex significatione `odio habere’ quod sit {1}aversari et rejicere; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6177, 6224, non quod Joseph rejecerit, sed quod illi Josephum; quod tribuatur interno quod `Joseph’, quod est externi quod `fratres ejus’, est secundum apparentiam, sicut quod tribuatur Jehovae odium et vindicta, quae tamen sunt apud hominem.
@1 rejicere, nam qui odio habet, is aversatur et rejicit$

6559. `Et reducendo reducet nobis omne malum quod retribuimus illi’: quod significet quod poena ideo immineat secundum meritum, constat ex significatione `reducere malum quod retribuimus illi’ quod sit poena secundum meritum, nam reductio mali quod fit alicui, est poena ex merito. Quomodo se habet cum reductione mali, seu {1}poenis ii, mundo spirituali, dicendum quia inde patet quis sensus internus horum verborum {2}est: si mali spiritus aliquod malum faciunt in mundo spirituum supra quod imbuerunt ex vita in mundo, adsunt ilico punitores et illos castigant prorsus secundum gradum quem transcendunt; nam lex in altera vita est quod nullus pejor fieri debeat quam in mundo fuerat; qui puniuntur, prorsus nesciunt unde castigatores illi sciunt quod malum sit supra quod imbuerunt, sed informantur quod talis ordo in altera vita sit quod ipsum malum secum poenam habeat, sic ut malum facti prorsus conjunctum sit cum malo poenae, hoc est, ut in ipso malo sit poena ejus; ac ideo quod secundum ordinem sit quod retributores ilico adsint; [2] ita fit cum spiritus mali in mundo spirituum malum faciunt, at in inferno suo castigat unus alterum secundum malum {3}quod actualiter imbuerant in mundo, nam id malum secum ferunt in alteram vitam; ex his constare potest quomodo intelligendum quod poena ideo immineat secundum meritum, quod significatur per quod `reducendo reducet nobis omne malum quod retribuimus illi’. Quod autem attinet bonos spiritus, illi si forte male loquuntur aut {4}malum faciunt, non puniuntur, sed condonantur et quoque excusantur, nam finis eorum non est male loqui aut malum facere, (c)ac sciunt quod talia sint excitata apud illos ab inferno, {5}sic quod non prodierint ex sua culpa; hoc etiam appercipitur a renisu illorum, et postea a dolore.
@1 poena$
@2 sit$
@3 vitae actuale$
@4 male$
@5 et quod sint contra illos; quod$

6560. `Et praeceperunt ad Josephum, dicendo’: quod significet influxum ab interno et inde perceptionem, constat (c)a significatione `praecipere’ quod sit influxus, de qua n. 5486, 5732; {1} a repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6177, 6224; et a significatione `dicere’ quod sit perceptio, de qua saepius; inde per `praeceperunt ad Josephum, dicendo’ significatur influxus ab interno et inde perceptio. Quod `praeceperunt ad Josephum’ sit influxus ab interno in externum, non autem ab externo in internum, est quia omnis influxus venit ab interiore et nusquam aliquis ab exteriore, videatur n. 6322.
@1 et$

6561. `Pater (x)tuus praecepit ante mori eum, dicendo’: quod significet quod ab Ecclesiae praecepto, constat ex repraesentatione `Israelis’ qui hic `pater’, quod sit Ecclesia, de qua n. 4286, 6426; et ex significatione `praecipere’ quod sit influxus, de qua mox supra n. 6560, hic praeceptum quia Ecclesiae, ita a Divino; et ex significatione `ante mori eum’ quod sit cum adhuc Ecclesia esset. (m)Quod sit ab Ecclesiae pracepto quod remittendum fratri {1}suo seu proximo, constat a Domini verbis apud Matthaeum,
Petrus dixit ad Jesum, Domine, quoties peccabit in me frater meus, et remittere debeo illi? usque ad septies? dixit illi Jesus, Non dico hoc usque ad septies, sed usque ad septuagies septies, xviii 21, 22;
sed apud gentem Judaicam (t)insitum erat quod {2}nusquam remitterent, sed pro hoste haberent {3}quemcumque qui illos aliquo modo laeserat, et tunc putabant sibi licere {4}odio illum habere, et tractare ad libitum, atque occidere; causa erat quia {5}gens illa erat in solis externis absque interno, ita in nullo Ecclesiae internae praecepto; {6} inde {7}erat quod fratres Josephi tantum timerent quod Joseph illos odio haberet, et illis malum retribueret.(n)
@1 after proximo$
@2 nihil$
@3 illum$
@4 illos odio internecino$
@5 in externis erant absque aliquo interno$
@6 i ac praeterea saevitia illa fuit naturalis quae confirmabatur apud illos, per quam fovebant continue odia contra gentes, quapropter etiam odia ita occupabant mentem eorum, ut etiam illa contra suos exercere illis jucundum esset, modo aliqua vera causa daretur,$
@7 fuit$

6562. `Ita dicatis ad Josephum’: quod significet perceptionem ab interno quid faciendum, constat a significatione `dicere’ in historicis Verbi quod sit perceptio, de qua n. 1791, 1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, 2619, 2862, 3509, 5687, 5743; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6177, 6224, 6560; quod sit perceptio quid faciendum, significatur per `ita dicatis’.

6563. `Quaeso remitte quaeso praevaricationem fratrum tuorum et peccatum illorum’: quod significet supplicationem et paenitentiam, constat ex significatione `quaeso remitte quaeso’ quod sit supplicatio; et quod etiam paenitentia, patet a confessione quod praevaricati sint et peccaverint, et quoque a sequentibus quod se obtulerint Josepho ad servos. Dicitur `praevaricatio’ et quoque `peccatum’ ob conjugium veri et boni in singulis Verbi, nam `praevaricatio’ significat malum contra verum, quod minus est, et `peccatum’ malum contra bonum, quod majus est; inde est quod utrumque dicatur, ut quoque alibi, ut Gen. xxxi,
Jacob dixit Labani, Quae praevaricatio mea, quod peccatum meum, quod insecutus es post me? vers. 36:
apud Esaiam,
Delebo sicut nubem praevaricationes tuas, et sicut nubem peccata tua, xliv 22:
apud Ezechielem,
In praevaricationem sua quam praevaricatus est, et in peccato suo quod peccavit, in illis morietur, xviii 24:
apud eundem,
Dum revelantur praevaricationes vestrae, ut appareant peccata vestra in omnibus operibus vestris, xxi 29:
apud Davidem,
Beatus cui remissa est praevaricatio, tectum peccatum, 1, 5. xxxii 1.

6564. `Quia malum retribuerunt tibi’: quod significet quod aversi fuerint a bono et vero quae influunt, constat a significatione `mali’ quod sit aversio, de qua n. 5746; quod sit a bono et vero quae influunt, significatur per `retribuerunt tibi’, nam `Josephus’ est caeleste ac bonum internum, n. 5805, 5826, 5827, 5869, 5877, per quod bonum et verum influunt a Domino. Cum influxu per internum ita se habet: Dominus continue influit per internum hominis cum bono et vero; bonum dat vitam et ejus calorem qui est amor, verum autem dat illustrationem et ejus lucem quae est fides, sed influxus ille apud malos cum pergit ulterius, nempe in exteriora {1}, resistitur et rejicitur, aut pervertitur {2}vel suffocatur {3}, et tunc secundum rejectionem, perversionem aut suffocationem, clauduntur interiora, patente solum introitu hic et ibi sicut per rimas circumcirca; inde homini remanet facultas cogitandi et volendi, sed contra verum et bonum; illa occlusio penetrat versus exteriora magis et magis secundum vitam mali et inde persuasionem falsi, et hoc usque ad sensuale, {4}ex quo dein cogitatio; voluptates et appetitiones tunc auferunt omne; in tali statu sunt illi qui in infernis; nam malis qui in alteram vitam veniunt, auferuntur intuitiones honesti et boni propter lucra, honores et famam; et tunc in sensuali sunt.
@1 i hominis$
@2 et$
@3 i a falsis$
@4 A d ex i in$

6565. `Et nunc {1} remitte quaeso praevaricationem servorum Dei patris tui’: quod significet paenitentiam, et agnitionem Divinorum Ecclesiae, constat ex significatione `{1} remitte quaeso praevaricationem’ quod sit confessio quod praevaricati, et paenitentia; ex significatione `servorum Dei patris tui’ quod sit agnitio Divinorum Ecclesiae, nam per quod se dicant servos Dei patris ejus, agnoscunt quod serviant Deo Ecclesiae, proinde agnoscunt Divina ibi; per `Israelem’ enim qui hic est `pater’, significatur Ecclesia, n. 4286, 6426.
@1 AI i quaeso, cp. 6556$

6566. `Et flevit Joseph in loqui illos ad eum’: quod significet receptionem ex amore, constat ex significatione `flere’ quod sit significativum et tristitiae et amoris, de qua n. 3801, 5480, 5873, 5927, 5930; ex repraesentatione `Josephi’ quod sit caeleste internum, de qua n. 5805, 5826, 5827, 5869, 5877, 6177, 6224; et ex significatione `loqui’ quod sit influxus et inde receptio, de qua n. 5797; influxus enim est a caelesti interno quod `Joseph’, et receptio a veris ii, naturali quae sunt `fratres ejus’, inde patet quod per `flevit Joseph in loqui illos ad eum’ significetur receptio ex amore.

6567. `Et iverunt etiam fratres ejus, et ceciderunt coram eo quod significet submissionem illorum quae in naturali, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ qui hic `fratres’, quod sint vera spiritualia in naturali, de qua n. 5414, 5879, 5951; ex significatione `ceciderunt coram eo’ quod sit submissio; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6499; inde patet quod per `iverunt fratres ejus et ceciderunt coram eo’ significetur submissio illorum quae in naturali sub interno. Agitur in hoc capite de instauratione Ecclesiae spiritualis, et hic nunc de submissione illorum quae ii, naturali sub interno, de qua submissione sciendum quod Ecclesia spiritualis nullatenus apud aliquem possit institui, nisi illa quae sunt naturalis seu externi hominis submissa fuerint spirituali seu interno homini; quamdiu solum verum quod fidei praedominatur apud hominem, et non bonum quod est charitatis, tamdiu naturalis seu externus homo non submissus est spirituali seu interno; ast ut primum bonum dominatur, submittit se naturalis seu externus homo, et tunc fit homo ille Ecclesia spiritualis. [2] Quod ita sit, cognoscitur ex eo quod ex affectione faciat quod verum docet, et quod non contra affectionem illam, utcumque naturale cupit; ipsa affectio et inde ratio dominatur, et subjugat in naturali jucunda amoris sui et mundi, ut et fallacias quae impleverunt scientifica ibi; et tandem ita ut inter amoena ejus sit subjugatio illa, et tunc naturale quiescit, et dein concordat, et cum concordat tunc participat de amoeno interni. Ex his sciri potest quid intelligitur per submissionem illorum quae in naturali sub interno, quae significantur per `iverunt fratres ejus, et ceciderunt coram eo, et dixerunt, Ecce nos tibi ad servos’.

6568. `Et dixerunt, Ecce nos tibi ad servos’: quod significet quod sui juris non erunt, constat ex significatione `servorum’ quod sit esse absque libero ex proprio, ita non sui juris et arbitrii, de qua n. 5760, 5763.
6569. `Et dixit ad illos Joseph, Ne timeatis’: quod significet recreationem ab interno, constat ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua supra n. 6499; et ex significatione `ne timeatis’ quod sit non solliciti essent, et quia a sollicitudine illa in nunc sequentibus Joseph (c)illos abducit, consolando illos, et loquendo super cor illorum, ideo hic per `ne timeatis’ significatur recreatio.

6570. `Quia num pro Deo ego?’: quod significet quod Deus providebit, constat ex significatione `num pro Deo ego’ quod sit se non esse Deum, sed quod Deus providebit.

6571. `Et vos cogitastis super me malum’: quod significet quod quae abalienata nihil nisi malum intendant, constat ex repraesentatione `filiorum Jacobi’ qui hic sunt `vos’, quod sint abalienata a vero et bono, de qua supra n. 6557; cum enim malum cogitarunt contra Josephum, tunc repraesentabant abalienata; ex significatione `cogitare super me malum’ quod sit {1}malum intendere, nam malum quod cogitatur contra aliquem, hoc intenditur; et quia abalienata non possunt intendere bonum, ideo dicitur quod nihil nisi malum intendant. Cum hoc quod abalienata a vero et bono nihil nisi malum intendant, ita se habet: homo qui abalienatus est a bono et vero, nihil nisi malum intendit, nam bonum non potest; et quod intendit, hoc regnat apud illum, ac ideo inest omnibus ejus cogitationibus, et quoque minimis ejus, nam intentio seu finis est ipsissima vita hominis, est enim finis amor ejus, et amor est vita; et quod magis, homo est prorsus qualis est finis apud illum, et quoque (t)ejus effigies est talis in luce caeli; et quod forte miraberis, qualis est effigies ejus in communi, talis est effigies minimorum ejus voluntatis; [2] ita homo totus quantus est finis suus; inde constare potest quod homo qui {2}est finis malus, nequaquam possit esse inter illos qui {3}sunt fines boni, {4}ita qui in inferno, nequaquam in caelo; fines enim confligunt, et fines boni vincunt quia a Divino; exinde etiam constare potest quod non vere cogitent, qui credunt in caelum posse intromitti unumquemvis {5} ex sola misericordia; si enim qui finis malus est, in caelum venit, laborat vita ejus sicut qui in agone mortis jacet, et dire cruciatur, praeter quod in luce caeli {6}ibi appareat ut diabolus; (m)inde patet quod qui abalienati sunt a (t)vero et bono, non possint nisi quam malum cogitare; et quod hoc sit in minimis eorum cogitationis et {7} voluntatis, {8}manifeste patet (c)ex sphaera quae {9}exhalatur ex talibus e longinquo, percipitur {10}enim ex illa quales sunt, sphaera illa est sicut evaporatio spiritualis e singulis vitae {11}.(n)
@1 illud$
@2 after malus$
@3 after boni$
@4 hoc est$
@5 i qualescunque fines ejus vitae fuerant, hoc$
@6 appareat qualis est, et si tunc repraesentaretur ei imago sua, horreret semet$
@7 i quoque$
@8 i hoc$
@9 exhalat ab eo$
@10 inde qualis est, et$
@11 i ejus$

6572. `Deus cogitavit id in bonum’: quod significet quod Divinum vertat id in bonum, constat ex significatione `cogitare in bonum’ quod sit intendere, de qua mox supra n. 6571, sed quia dicitur de Deo, est vertere in bonum, nam quod Deus intendit, hoc facit.

6573. `Propter facere secundum diem hunc’: quod sit quod id secundum ordinem ab aeterno, constat ex significatione `facere’ cum dicitur de Divino, quod sit ordo, nam quicquid Divinum facit, est ordo; et ex significatione `secundum diem hunc’ quod sit ab aeterno, de qua n. 2838, (x)3998, 4304, 6165, 6298.

6574. `Ad vivificandum populum magnum’: quod significet quod inde vita illis qui in veris boni, constat ex significatione `vivificare’ quod sit vita spiritualis, de qua n. 5890, 6032; ex significatione `populi’ quod sit verum, de qua n. 1259, 1260, 3295, 3581, 4619, hic verum boni, quia dicitur `populus magnus’, verum enim quod ex bono, magnum est prae vero ex quo bonum, nam illud verum, nempe quod ex bono, est in se bonum quia formatum a bono, ita bonum in sua forma. [2] Verba, quae Josephus ad fratres suos nunc locutus est, nempe `Vos cogitastis super me malum, Deus cogitavit id in bonum, propter facere secundum diem hunc, ad vivificandum populum magnum’, sunt verba quae arcanum caeli in se continent; arcanum quod continent, est hoc: Dominus permittit infernalibus in altera vita ut inducant bonos in {1}tentationem, consequenter ut infundant falsa et mala; quo etiam faciunt omni conatu, nam cum {2}id faciunt, in sua vita (c)et vitae jucundo sunt; sed tunc Dominus Ipse immediate, et per angelos mediate, apud illos qui in tentatione sunt, adest ac resistit, falsa spirituum infernalium refellendo et malum illorum dissipando, inde recreatio, spes et victoria; sic vera fidei et bona charitatis apud illos qui in veris boni sunt, interius implantantur et fortius confirmantur; hoc medium est per quod vita spiritualis donatur; [3] ex his constare potest quid in sensu interno significatur per verba in hoc versu, quod nempe qui abalienati sunt a vero et bono, ut sunt spiritus qui inducunt tentationes, nihil nisi malum intendant, sed quod Divinum vertat id in bonum, et hoc secundum ordinem ab aeterno, unde vita illis qui in veris boni. Sciendum enim quod infernales spiritus quibus permittitur {3}bonos ita lacessere, `intendant nihil’ nisi malum, volunt enim {4}omni vi illos e caelo detrahere et in infernum conjicere; perdere enim aliquem quoad animam, ita in aeternum, est ipsum jucundum vitae eorum; {5}ast ne hilum illis permittitur a Domino nisi ob finem ut inde eveniat bonum, (t)nempe ut {6}confirmetur et corroboretur apud {7}illos, qui in tentatione {8}sunt, verum et bonum. In {9} universo mundo spirituali regnat finis qui procedit a Domino, qui est ut nihil prorsus, ne quidem minimum, existat nisi ut bonum inde eveniat; inde regnum Domini vocatur {10} regnum finium et usuum.
@1 tentationes$
@2 A had id illis permittitur but altered to id faciunt$
@3 spiritum bonum$
@4 illum omni vi$
@5 at$
@6 conformetur I$
@7 illum$
@8 est$
@9 i altera vita in$
@10 etiam$

6575. `Et nunc ne timeatis’: quod significet ne solliciti {1}sint constat absque explicatione.
@1 A, here only, sitis$

6576. `Ego sustentabo vos et infantes vestros’: quod significet quod victuri per internum a Divino per verum quod intellectus et bonum quod voluntatis, constat ex significatione `sustentare’ quod sit influxus boni et veri, de qua n. 6106, ita vita per verum et bonum; ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6499; at quia vita spiritualis non est ab interno, sed per internum a Domino {1}, dicitur per internum a Divino; per `vos et infantes’ significantur vera spiritualia in naturali et innocentia quae in illis, quae victura per internum a Divino per verum et bonum; (m)quod `sustentare’ sit vita per verum et bonum, est quia cibus spiritualis est scientia, intelligentia et sapientia, ita verum et bonum, videatur n. 56-58, 681, 4792, 5293, 5340, 5342, 5576, 5579.(n) Quod dicatur verum quod intellectus, et bonum quod voluntatis, est quia omne verum pertinet ad intellectum, et bonum ad voluntatem, intellectus enim est receptaculum veri, et voluntas est receptaculum boni.
@1 influit$

6577. `Et consolatus illos’: quod significet spem, constat ex significatione `consolari’ quod sit sedare irrequiem animi spe, de qua n. 3610.

6578. `Et locutus super cor illorum’: quod significet fiducia constat ex significatione `loqui super cor’ quod sit dare fiduciam, nempe ne aliquid mali illis eveniat; `loqui’ enim est influxus, n. 2951, (x)5481, 5797, et `cor’ voluntas, n. 2930, 3888, ita `loqui super cor’ est influxus in voluntatem et inde fiducia. Ex his etiam patet quod conjugium veri quod est intellectus et boni quod est voluntatis, sit in singulis Verbi, nam `consolari’ praedicatur de intellectu, et `loqui super cor’ de voluntate; ideo etiam `consolatus illos’ significat spem, nam haec est intellectus per verum, et `locutus super cor’ fiduciam, nam haec est voluntatis per bonum; {1}genuina enim fiducia non dari potest apud alios quam qui in bono charitatis sunt, et genuina spes non apud alios quam qui in bono fidei.
@1 nam genuina$

6579. Vers. 22, 23. Et habitavit Joseph in Aegypto, is et domus {1}patris ejus; et vixit Joseph centum et decem annos. Et vidit Joseph Ephraimo filios tertianorum; etiam filii Machir, filii Menashis nati super genubus Josephi. `Et habitavit Joseph in Aegypto’ significat vitam scientificorum Ecclesiae ab interno: `is et domus {1}patris ejus significat ab interno et ejus bono: `et vixit Joseph centum et decem annos significat statum et quale: `et vidit Joseph Ephraimo filios tertianorum’ significat Ecclesiae instaurationem quoad intellectuale, et ejus derivativa: `etiam filii Machir, filii Menashis’ significat et quoad voluntarium et ejus derivativa: `nati super genubus Josephi’ significat quod a bono conjuncto cum vero ab interno.
@1 A I o, Heb has it, see p. 663$

6580. `Et habitavit Joseph in Aegypto’: quod significet vitam scientificorum Ecclesiae ab interno, constat ex significatione `habitare’ quod sit vita, de qua n. 1293, 3384, 3613, 4451, 6051; ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua supra n. 6499; et ex significatione `Aegypti’ quod sint scientifica Ecclesiae, de qua n. 4749, 4964, 4966, 6004. Agitur in praecedentibus hujus capitis de Ecclesia spirituali instauranda; et postquam externum seu naturale prorsus submissum est interno seu spirituali, quod significatur per quod `fratres Josephi ceciderint coram {1}Josepho, et se obtulerint ei in servos’; agitur nunc de Ecclesia illa instaurata, quae describitur in his versibus per quod `Josephus habitaverit in Aegypto, et quod nati sint filii ex Ephraimo, ac ex Machir filio Menashis’. Apud hominem qui est Ecclesia spiritualis, est vita ab interno in scientificis Ecclesiae; nam scientifica {2}apud illum subordinata sunt, et in talem ordinem redacta ut influxum `boni et veri’ recipiant, sic ut sint receptacula influxus ab interno. Aliter apud illos qui non sunt {3}Ecclesiae; scientifica apud illos ita disposita sunt quod confirmantia verum et bonum rejecta sint ad latera, ita remota longe a luce caeli; {4}inde quae manent sunt recipientia falsi et mali.
@1 eo$
@2 tunc$
@3 Ecclesia I$
@4 i rejecta sunt scientifica$

6581. `Is et domus {1}patris ejus’: quod significet ab interno et ejus bono, constat ex repraesentatione `Josephi’ qui hic est `is’, quod sit internum, de qua n. 6499; et ex significatione `domus’ quod sit bonum, de qua n. 2048, 3720, 4982.
@1 et inde$

6582. `{1}Et vixit Joseph centum et decem annos’: quod significet statum et quale, constat ex significatione numerorum in Verbo quod sint res, de qua n. 575, 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 5265, 6175; et quidem rei status et quale, n. 4670; ita quoque numerus `centum et decem’ qui continet statum et quale vitae scientificorum ab interno.
@1 A I here o et$

6583. `Et vidit Joseph Ephraimo filios tertianorum’: quod significet Ecclesiae instaurationem quoad intellectuale et ejus derivativa, constat ex repraesentatione `Ephraimi’ quod sit intellectuale Ecclesiae, de qua n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267; et ex significatione `filiorum tertianorum’ quod sint derivativa, nam filii (c)et `filiorum filii’, quia descendunt a parente, sunt derivativa illius rei quae per parentem repraesentatur; instauratio Ecclesiae ab interno, hoc est, per internum a Domino, significatur per `vidit Joseph’. Quid intellectuale Ecclesiae quod per `Ephraimum’ repraesentatur, videatur n. 6222.

6584. `Etiam filii Machir, filii Menashis’: quod significet et quoad voluntarium et ejus derivativa, constat ex repraesentatione `Menashis’ quod sit {1} voluntarium Ecclesiae, de qua n. 5351, 5353, 5354, 6222, 6238, 6267, 6296; et ex significatione `filiorum et filiorum filiorum ejus’ qui hic sunt `filii Machir’, quod sint derivativa, ut supra n. 6583: derivativa {2} voluntarii Ecclesiae, quae per `filios Machir’ significantur, sunt bona conjuncta cum veris, ita quoque vera ex bono, {3}nam vera quae derivata sunt ex bono, sunt formae boni; quod `filii Machir’ sint bona conjuncta cum veris, significatur per quod nati sint super genubus Josephi, ut mox sequitur; et quod sint vera ex bono, in Libro Judicum,
Ex Machir descendent legislatores, v 14;
{4} legislatores {5}pro veris ex bono, {6} n. 6372.
@1 novum$
@2 i novi$
@3 verum ex bono per Machir significatur$
@4 i quod$
@5 sint vera$
@6 i videatur$

6585. `Nati super genubus Josephi’: quod significet quod a bono conjuncto cum vero ab interno, constat ex significatione `parere super genubus’ quod sit conjunctio boni et veri, de qua n. 3915; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6499. Quod {1}filii Machir dicantur `nati super genubus Josephi’, involvit quod Joseph agnoverit illos pro suis, nam cum ita dicitur, significatur quod adoptentur sicut proprii; ut constare potest ex filiis ex Bilhah famula Rachelis, de quibus Rachel dicit,
Ecce famula mea Bilhah, veni ad illam, et pariat super genua mea, et aedificabor etiam ego ex illa, Gen. xxx 3.
Quod illi filii a Josepho agniti sint {2} pro suis, est quia per `Menashen’ repraesentatur {3} voluntarium Ecclesiae, ita bonum ejus; ac internum quod repraesentatur per `Josephum’, influit cum bono, non autem cum vero nisi per bonum; inde est quod hi dicantur `nati super genubus Josephi’ {4}.
@1 hi filii$
@2 quasi$
@3 novum$
@4 i quod agnoverit$

6586. Vers. 24-26. Et dixit Joseph ad fratres suos, Ego morior, et Deus visitando visitabit vos, et ascendere faciet vos e terra hac ad terram quam juravit Abrahamo, Jishako et Jacobo. Et adjuravit Joseph filios Israelis, dicendo, Visitando visitabit Deus vos, et ascendere facietis ossa mea exhinc. Et moriebatur Joseph filius centum et decem annorum; et condierunt ejus, et ponebatur in arca in Aegypto. `Et dixit Joseph ad fratres suos, Ego morior’ significat praedictionem quod cessaturum internum Ecclesiae; `et Deus visitando visitabit vos’ significat quod ultimum tempus venturum: `et ascendere faciet vos e terra hac ad terram quam juravit Abrahamo, Jishako et Jacobo’ significat quod ad statum Ecclesiae venturi, in quo fuerunt antiqui: `et adjuravit Joseph filios Israelis {1}dicendo’, significat obstrictionem: `Visitando visitabit Deus vos’ significat cum id ultimum Ecclesiae venturum: et ascendere facietis ossa mea exhinc’ significat quod repraesentativum Ecclesiae erit, non autem Ecclesia repraesentativa quae etiam in interno: `et moriebatur Joseph’ significat quod internum Ecclesiae cessavit esse: `filius centum et decem annorum’ significat statum tunc: `et condierunt eum’ significat praeservationem usque: `et ponebatur in arca in Aegypto’ significat occultationem in scientificis Ecclesiae.
@1 AI o here and 6590$

6587. `Et dixit Joseph ad fratres suos, Ego morior’: quod significet praedictionem quod cessaturum internum Ecclesiae, constat ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6499, hic internum Ecclesiae, quia de Ecclesia instaurata ab interno, hoc est, per internum a Domino, in praecedentibus actum est; et ex significatione `mori’ quod sit desinere esse tale, de qua n. 494, ita cessare; et quod mori sit ultimum tempus Ecclesiae, n. 2908, 2912, 2917, 2923; praedictio de hoc tempore significatur per `dixit Joseph ad fratres suos’, nam in nunc sequentibus usque ad finem {1} agitur de ulteriore statu Ecclesiae; [2] inde patet quod per `dixit Joseph ad fratres suos, Ego morior’ significetur quod cessaturum internum Ecclesiae. Cum hoc ita se habet: ut Ecclesia sit, erit illa interna et externa, {2}nam sunt qui in interno Ecclesiae sunt, et sunt qui in externo ejus sunt, illi pauci sunt, hi autem perplures; at usque apud quos Ecclesia interna est, etiam externa erit, nam internum Ecclesiae non separari potest ab externo ejus; et quoque apud quos Ecclesia externa est, etiam interna erit, sed interna apud hos est in obscuro.[3] Internum Ecclesiae consistit in velle bonum ex corde et affici bono, et externum ejus est agere illud, et hoc secundum verum fidei quod ex bono novit; externum autem Ecclesiae est obire sancte ritualia et charitatis opera facere secundum praecepta Ecclesiae; ex quibus constat quod internum Ecclesiae sit bonum charitatis voluntate; hoc itaque cum cessat, etiam ipsa Ecclesia cessat, nam bonum charitatis est essentiale ejus; remanet quidem postea cultus externus, sicut prius, sed tunc non est cultus sed est ritus qui conservatur quia ita institutum est; sed ritus hic, qui apparet sicut cultus, est sicut crusta absque nucleo, nam est externum quod manet, in quo non aliquid internum; cum talis est Ecclesia, (x)in fine suo est.
@1 i capitis$
@2 et quidem ita ut$
@3 i Ecclesiae$

6588. `Et Deus visitando visitabit vos’: quod significet quod ultimum tempus venturum, constat ex significatione `visitari’ quod sit ultimum tempus, hic {1}oppressionis filiorum Israelis in Aegypto, in sensu interno ultimum tempus Ecclesiae veteris et primum novae; hoc ultimum tempus in Verbo vocatur `visitatio’, et praedicatur tam de Ecclesia in communi quam de illis qui intra Ecclesiam sunt, in particulari; deque Ecclesia nova quae nascitur, et de Ecclesia vetere quae exspirat; in particulari de homine Ecclesiae qui salvatur, tum quoque qui damnatur. [2] Quod haec in Verbo significentur per visitationem, et diem visitationis, constare potest ab his locis: apud Lucam,
Benedictus Dominus Deus Israelis, quia visitavit et fecit liberationem populo Suo:… per viscera misericordiae Dei nostri; in quibus visitavit nos ortus ab alto, ut appareat illis qui in tenebris et umbra mortis sedent, i 68, 78, 79;
propheticum Zachariae de Domino nato; `visitari’ hic pro exsuscitatione novae Ecclesiae, et illustratione tunc illorum qui in ignorantia veri et boni fidei essent, ita de illorum liberatione; quare dicitur `visitavit et fecit liberationem populo Suo, visitavit ut appareat illis qui in tenebris et umbra mortis sedent’: [3]apud Mosen,
Jehovah ad Mosen, {2} Congrega seniores Israelis, et dic ad eos, Jehovah Deus patrum vestrorum visus est mihi, Deus Abrahami, Jishaki et Jacobi, dicendo, Visitando visitabo vos, et quod factum est vobis in Aegypto, [Exod.] iii 16:
et apud eundem,
Credidit populus et audiverunt, quod visitavisset Jehovah filios Israelis, (Exod.) iv 31;
`visitari’ hic pro ultimo tempore cum desiit Ecclesia, et pro primo cum incohat; pro ultimo apud Aegyptios, et pro primo apud filios Israelis, ita quoque pro horum liberatione: [4]apud Jeremiam,
Babelem abducentur, ibique erunt usque ad diem quo visitavero eos; …tunc ascendere faciam vasa domus Dei, et reducam ea ad locum {3}hunc, xxvii 22:
apud eundem,
Cum impleti fuerint Babeli septuaginta anni, visitabo vos, et stabiliam super {4}vos verbum Meum bonum, et reducam vos ad locum hunc, xxix 10;
`visitare’ pro liberare {5} in communi pro {6}ultimo tempore captivitatis et desolationis. [5]Visitatio et dies visitationis pro ultimo tempore Ecclesiae, apud Esaiam,
Quid facietis die visitationis et devastationis? e longinquo veniet, ad quem fugietis pro auxilio? x 3:
apud eundem,
Ecce dies Jehovae venit crudelis, et indignationis, et excandescentiae, et irae, ad ponendum terram in vastitatem, …visitabo super orbem malum, et super impios iniquitatem eorum, xiii 11:
apud Jeremiam,
Cadent inter cadentes, et tempore visitationis eorum impingent, viii 12:
apud Hosheam,
Venerunt dies visitationis, venerunt dies retributionis, ix 7:
apud Mosen,
Jehovah ad Mosen, Verumtamen, i, duc populum hunc in quam locutus sum tibi; ecce angelus Meus ibit coram te, at in die visitandi Me, visitabo super eos peccatum eorum, Exod. xxxii 34:
apud Lucam,
Jesus de Hierosolyma; Non relinquent in te lapidem super lapide, quia non agnovisti tempus visitationis tuae, xix 44;
`dies visitationis’ pro Adventu Domini, et illustratione tunc; {7}at respective ad {8}gentem Judaicam, quia non {9}agnovit, pro ultimo tempore repraesentativorum Ecclesiae apud illos; nam destructa Hierosolyma cessarunt sacrificia, et {10}gens illa dispersa: [6]apud Ezechielem,
Clamavit in {11}auribus meis vox magna, dicendo, Appropinquarunt visitationes urbis, et viro instrumentum perditionis ejus in manu ejus, ix 1;
similiter: apud Esaiam,
Rephaim non resurgent, eo quod visitasti, exstinxisti eos, xxvi 14;
`Rephaim’ pro posteritate Ecclesiae Antiquissimae quae ante diluvium, qui etiam vocati Nephilim et Enakim, de quibus videatur n. 567, 581, 1673; `visitasti et exstinxisti Rephaim’ pro ultimo tempore illius Ecclesiae; tum {12} pro conjectione eorum {13} in infernum, de {14}qua re videatur n. 1265-1272. Visitatio {15} pro retributione, ita pro damnatione, apud Jeremiam,
Num propter hoc non visitaverim? …aut num de gente, quae sicut haec, non sumpserit ultionem anima Mea? v 9:
apud (x)eundem,
Exitium Esavi adducam super eum, tempore quo visitabo eum, xlix 8:
apud Hosheam,
Visitabo super illum vias illius, et opera illius retribuam, iv 9.
@1 captivitatis$
@2 i Et$
@3 suum A I$
@4 vobis$
@5 i et$
@6 instauratione Ecclesiae post vastationem ejus$
@7 et$
@8 Judaeos$
@9 agnoverunt$
@10 illi dispersi$
@11 oribus I$
@12 i quoque$
@13 i qui a posteritate illa$
@14 quibus$
@15 i etiam$

6589. `Et ascendere faciet vos e terra hac ad terram quam juravit Abrahamo, Jischako et Jacobo’: quod significet quod ad statum Ecclesiae venturi in quo fuerunt antiqui, constat ex significatione `terrae {1} Aegypti e qua ascenderent, quod sit Ecclesia vastata, hanc repraesentabant Aegyptii per quod oppresserunt filios Israelis, et interitum ejus per submersionem eorum in mare Suph; et a significatione `terrae Canaanis’ ad quam filii Israelis ascensuri, quod sit regnum Domini et Ecclesia, de qua n. 1607, 3038, 3481, 3705, 4447, 4517; [2]quod sit Ecclesia Antiqua, seu status Ecclesiae in quo fuerunt antiqui, significatur per quod Deus terram illam dare juraverit Abrahamo, Jischako et Jacobo, nam per hos in sensu supremo intelligitur Dominus, in sensu repraesentativo regnum Ipsius in caelis et regnum Ipsius in terris quod est Ecclesia, n. 1965, 1989, 2011, 3245, 3305 fin., 6098, 6185, 6276, quare `jurare illis terram’ est confirmare quod ad statum Ecclesiae in quo fuerunt antiqui, venturi; non quod posteri Jacobi, nam illi non ad illius Ecclesiae statum venire potuerunt, sed solum ad externum ejus, nempe ad repraesentativa, et vix ad ea, sed quod illi qui significantur per `filios Israelis’, qui sunt omnes qui ab Ecclesia spirituali sunt, tam qui tunc fuerunt quam qui venturi. [3]Quod `jurare’ sit confirmare ex Divino, videatur n. 2842, 3375: quod posteris Jacobi terra Canaan promissa et data fuerit, {2}erat ut repraesentarent Ecclesiam; et hoc quia Ecclesia ab antiquis temporibus in terra illa fuerat, et {3}tunc omnia illa loca nominata et facta repraesentativa, videatur n. 3686, 4447, 4516, 4517, 5136, 6516.
@1 i hujus — (?)$
@2 esset I$
@3 ibi omnia loca$

6590. `Et adjuravit Joseph filios Israelis {1}dicendo: quod significet obstrictionem, constat absque explicatione.
@1 see p. 699, footnote 4$

6591. `Visitando visitabit Deus vos’: quod significet cum id ultimum Ecclesiae venturum, constat ex significatione `visitare’ quod sit ultimum Ecclesiae, de qua mox supra n. 6588.

6592. `Et ascendere facietis ossa mea exhinc’: quod significet quod repraesentativum Ecclesiae erit, non Ecclesia quae etiam in interno, constat ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum Ecclesiae, de qua supra n. 6587; et quia per illum repraesentatur internum Ecclesiae, per `ossa ejus’ significatur id quod est maxime externum seu ultimum Ecclesiae, {1} ita repraesentativum ejus; nam repraesentativa quae fuerunt in Ecclesia Antiqua, et quoque quae instituta apud posteros Jacobi, erant Ecclesiae {2} ultima, at quae significabant et repraesentabant, erant {3}Ecclesiae interna; haec, nempe interna, significantur per `carnem’ in qua spiritus, at illa per `ossa’; inde constare potest qualis Ecclesia est, cum solum est in externis absque internis, quod nempe sit sicut ossea hominis compages absque carne. Quod apud populum Israeliticum et Judaicum non fuerit Ecclesia sed modo Ecclesiae repraesentativum, videatur n. 4281, 4288, 4307, 4500, 4680, 4844, 4847, 4903, 6304; et quod repraesentativum Ecclesiae apud illos non prius institutum fuerit quam postquam prorsus quoad internum vastati fuerint, et quod alioquin profanavissent sancta, n. 4289.
@1 i et$
@2 i externa ita$
@3 interiora Ecclesiae$

6593. `Et moriebatur Joseph’: quod significet quod internum cessaverit esse, constat ex significatione `mori’ quod sit desinere tale esse, de qua n. 494, 6587; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6499; de Ecclesia qualis sit cum internum cessaverit, {1}videatur supra n. 6587, 6592.
@1 vide$

6594. `Filius centum et decem annorum’: quod significet statum tunc, constat ex significatione `centum et decem annorum’ quod sint status et quale vitae scientificorum ab interno, de qua n. 6582; quod `anni’ (x)sint status, videatur n. 487, 488, 493.

6595. `Et condierunt eum’: quod significet praeservationem usque, constat ex significatione `condire’ quod sit praeservatio a contagio mali, de qua n. 6503, 6504. Quia hic agitur de fine Ecclesiae, dicendum quid per praeservationem usque intelligitur: cum Ecclesia desinit esse, quod fit cum internum ejus apud hominem cessat, n. 6587, 6592, tunc manet usque externum; {1}at externum est tale ut in se habeat internum; sed internum hoc non est apud hominem tunc quia non de eo cogitat, et si cogitaret, non illo afficitur, sed est apud angelos qui apud hominem; et quia homo vastatae Ecclesiae de interno nihil cogitat, nec illo afficitur, et plurima pars {2}nescit quod sit, idcirco internum ab homine laedi non potest; nam quod homo novit et magis quod semel {3}credidit, hoc potest ille laedere, {4}non autem quod vel {5}nescit, vel non credit esse; {6}sic praeservatur internum Ecclesiae ne afficiatur aliquo malo; ita apud posteros Jacobi praeservata fuerunt interna Ecclesiae {7}; erant enim in externis absque interno adeo ut ne quidem scire vellent de aliquo interno; quapropter interna Ecclesiae nec illis (x)revelata fuerunt: quod posteris Jacobi non detecta fuerint interna, ne laederent illa profanando, videatur n. 3398, (x)3480; et quod illi non profanare queant interna Ecclesiae, qui non credunt illa, et minus illi qui ignorant, n. 593, 1008, {8} 1059, 2051, 3398, 3402, 3898, 4289, 4601; {9}tum quod interiora Ecclesiae non prius revelentur quam cum Ecclesia vastata est, quia tunc non amplius creduntur, ita nec profanari possunt, n. 3398, 3399. Haec sunt quae intelliguntur per praeservationem.
@1 et$
@2 prorsus ignorat quale$
@3 credit$
@4 sed non$
@5 ignorat$
@6 ita$
@7 i quae erant intus in repraesentativis$
@8 i 1010$
@9 et$

6596. `Et ponebatur in arca in Aegypto’: quod significet occultationem in scientificis Ecclesiae, constat ex significatione `arcae’ quod sit in quo aliquid reconditur seu occultatur; et ex significatione `Aegypti’ quod sint scientifica Ecclesiae, de qua n. 4749, 4964, 4966; et scientifica Ecclesiae erant eo tempore cognitiones repraesentativorum et significativorum quae fuerunt in Antiqua Ecclesia; in his occultatio interni significatur per illa verba; de occultatione interni Ecclesiae, et inde praeservatione ne laedatur, videatur mox supra n. 6595. Quod `arca’ sit in quo aliquid reconditur seu occultatur, constare potest ex `Arca testimonii’, quod illa ideo dicta sit arca, quia in illa recondebatur testimonium seu lex.

6597. `Actum est nunc de sensu interno rerum in Libro
Geneseos, sed quia in hoc Libro omnia historica sunt, praeter in cap. xlviii et xlix, ubi etiam prophetica, idcirco vix apparere potest quod ille sit sensus internus qui expositus est, historica enim detinent mentem in sensu litterali, ac ita removent a sensu interno, et eo magis quia sensus internus prorsus a litterali differt, agit enim hic de spiritualibus et caelestibus, et ille de mundanis et terrestribus. Sed quod sensus internus talis sit sicut expositus, patet a singulis quae explicata sunt, et praecipue ex eo quod ille e caelo mihi dictatus {1}fuerit.
@1 sit$

6598. Continuatio de Influxu et de Commercio animae et corporis

Notum est quod unus homo prae altero polleat facultate intelligendi et percipiendi quid honestum in vita morali, quid justum in vita civili, et quid bonum in vita spirituali; causa consistit in elevatione cogitationis ad illa quae caeli sunt, inde abducitur cogitatio {1} sensualibus externis; qui enim ex sensualibus solum cogitant, ne hilum possunt videre quid honestum, justum et bonum; {2}quare fidunt aliis, et {3}ex memoria multum loquuntur, et per hoc sibi apparent aliis sapientiores; qui autem supra sensualia cogitare possunt, si ordinata sunt illa quae in memoria, in facultate intelligendi et percipiendi prae aliis sunt, et hoc secundum gradum intuitionis ab interiore.
@1 i ab externis et$
@2 et$
@3 inde$

6599. Quomodo se habet cum illis qui in sensuali cogitant et cum illis qui supra sensuale, et qualis influxus est in hos et in illos, licet {1} ab experientia tradere. Sed prius sciendum quod cogitatio hominis distincta sit in ideas, et quod una idea sequatur alteram sicut una vox alteram in loquela; sed ideae cogitationis excipiunt una alteram tali celeritate ut cogitatio appareat homini cum in corpore est, sicut {2}continua, ac ideo nulla distinctio; verum in altera vita se manifestat quod cogitatio in ideas distincta sit, loquela enim tunc fit per ideas, n. 2470, 2478, 2479. Quomodo se habet cum cogitatione et ejus ideis, nunc dicendum est, nempe quod cogitatio se diffundat in societates spiritum et angelorum circumcirca, et quod facultas intelligendi et percipiendi sit secundum extensionem illuc, hoc est, secundum influxum inde; et deinde, quod in una idea cogitationis sint innumerabilia, et magis in una cogitatione ex ideis composita.
@1 i nunc$
@2 continuum$

6600. Manifeste ostensum est mihi quod cogitatio hominis, et quoque spirituum, ut et angelorum, se circumfundat in plures societates in mundo spirituali, sed unius cogitatio diversimode quam alterius; ut id pro certo scirem, datum est loqui cum quibusdam societatibus, ad (x)quas pervasit mea cogitatio, ac inde {1}datum scire quod in cogitationem influebat, e qua societate illud, {2}tum ubinam esset, et qualis, sic ut falli non potuerim. Secundum extensionem cogitationum et affectionum in societates fit facultas intelligendi et percipiendi apud hominem, spiritum, et angelum. [2]Qui in bono {3}charitatis et fidei est, is extensionem habet in societates caeli amplam secundum gradum quo in illis est et quo in genuino bono, concordant enim illa cum caelo, quapropter influunt illuc sua sponte (c)et late: sunt usque societates aliae in quas pervadit affectio veri, et aliae in quas affectio boni; affectio veri pervadit ad societates angelorum spiritualium, at affectio boni ad societates angelorum caelestium. Vicissim autem, cogitatio et affectio illorum qui in malo et falso sunt, illae extensionem habent in societates infernales, et hoc quoque secundum gradum mali et falsi apud illos. [3]Dicitur quod cogitatio et affectio hominis, spiritus et angeli se circumfundant in societates, et quod inde intellectus et perceptio; sed sciendum est quod secundum apparentiam ita dictum sit, non enim est influxus cogitationum et affectionum in societates, sed a societatibus, et quidem per angelos et spiritus apud hominem; nam, ut ad finem (x)praecedentium capitum ostensum est, omnis influxus {4}fit ab interiore, ita apud bonos e caelo, hoc est, per caelum a Domino, et apud malos est influxus ab inferno.
@1 dein$
@2 qualis esset et ubinam$
@3 fidei et in charitate erga proximum$
@4 est ab extra$

6601. Mane quodam ostensum est manifeste quod {1}unicuique ideae et affectiunculae innumerabilia inessent, {2}tum quod illae penetrarent in societates; tenebar in quadam affectione et inde cogitatione {3} per aliquod tempus, et tunc ostensum quot societates concurrerent; erant quinque societates quae se manifestabant per vivum sermonem; dicebant quid cogitabant, et quoque quod {4}apperceperint quod cogitationes illae apud me essent; praeter quod etiam scirent, ad quae ego non attendi, causas rerum quae cogitabantur, et quoque fines; reliquae societates, quae erant plures, ad quas {5}extendebatur cogitatio, non {6}ita manifestatae sunt, erant etiam remotiores. [2]Cum extensione cogitationis ab objectis, quae sunt res de quibus cogitatur, se habet sicut cum objectis visus; ab his se diffundit sphaera radiorum ad multam distantiam, quae incidit in visum hominis, et hoc ad majorem et minorem distantiam secundum rutilum et flammeum in objecto; si enim flammeum, apparet hoc multo longinquius quam nubilum et fuscum; similiter visus internus, qui est cogitationis, a suis objectis; hujus visus objecta non sunt materialia sicut objecta in mundo, sed sunt spiritualia, ac ideo se diffundunt ad talia quae in mundo spirituali sunt, ita ad vera et bona ibi, proinde ad societates quae in illis sunt; et sicut flammeum in mundo se longissime circumfundit, ita bonum et ejus affectio in mundo spirituali, nam affectioni boni flamma correspondet. Ex his constare potest quod qualitas vitae hominis se habeat prorsus secundum societates in quas cogitatio et affectio ejus se extendit, et secundum extensionis quale et quantum {7}.
@1 unicuivis$
@2 et$
@3 i continue$
@4 apperciperent$
@5 se extendebat$
@6 tunc apperceptae sunt, quia erant$
@7 i inde est homini vel obscurum, vel clarum$

6602. Quod (x)sphaerae cogitationum et {1}affectionum extendant se circumcirca in sphaeras societatum quae inde dissitae sunt, constare mihi potuit etiam ex eo: cum cogitavi ex affectione de talibus quae in specie movebant societatem e longinquo, quod illi tunc mecum locuti sint de eadem re, dicentes quid sentirent; hoc aliquoties factum est; societas {2}una erat ad dextrum, ad multam satis distantiam, in plano partis inferioris thoracis; et alia etiam ad dextrum {3}propius, quae in plano genuum. Quod appercipiatur distantia, est a statu affectionis veri et boni, quantum status unius societatis a statu alterius discrepat, tantum {4}apparent societates remotae ad distantiam.
@1 affectionis$
@2 illa$
@3 propinquius$
@4 all singular$

6603. At sciendum quod {1}cogitationes et affectiones {2} quae {1}pervadunt in societates, non ibi societates in specie moveant ad cogitandum et volendum ita quemadmodum {3}homo, spiritus, aut angelus, a quo {1}cogitationes et affectiones exeunt, sed intrant in sphaeram universalem affectionis et inde cogitationis (x)illarum societatum; inde societates nihil de eo sciunt; est enim sphaera spiritualis in qua sunt omnes societates, varia apud unamquamvis; in hanc sphaeram cum intrant cogitationes et affectiones, societates non afficiuntur; {4}omnes cogitationes (c)et affectiones intrant in sphaeras societatum cum quibus conveniunt; inde est quod extensiones dentur quaquaversum in libero, sicut extensiones radiorum ab objectis in mundo, quae libere pervadunt undequaque ad visum cujusvis qui circumstat, cum varietate secundum visus claritatem {5}et hebetudinem, et quoque secundum atmosphaerae serenum vel obscurum; sereno atmosphaerae correspondet in mundo spirituali affectio sciendi verum et bonum.
@1 all singular$
@2 i hominis$
@3 ille$
@4 et$
@5 seu$

6604. Apparuit mihi aliquoties angelus, et facies ejus conspicue, quae continue variabatur secundum affectiones, qualiter illae sibi mutuo succedebant apud illum in ordine, ita ab uno limite ad alterum, manente usque affectione universaliter regnante, e qua cognosci potuit quod idem angelus esset; et instructus sum quod mutationes ejus faciei venirent {1}ex societatibus cum quibus (t)ei communicatio fuit, et quod existerent secundum variationes communicationis {2}propioris cum una quam cum altera, ac ita successive; extensio enim affectionum et cogitationum limites suos habet, et {3}in ultimis societatibus evanescit, et abit sicut visus in universum; intra limites communis illius sphaerae variari cogitationes et affectiones possunt, et jam propiores esse uni societati, {4}jam alteri; {5} cum in medio unius sunt, tunc reliquae societates sunt ei in peripheriis; et sic porro cum omni variatione intra illos limites.
@1 d ex$
@2 proximioris$
@3 ubi ultimae societates sunt, ac ibi evanescunt$
@4 quam$
@5 i et$

6605. Dignum observatu est quod sicut universum caelum refert unum hominem, qui inde Maximus Homo vocatur, de quo ad fines plurium capitum, ita unaquaevis societas similiter referat hominem, nam imago universi caeli influit in societates et facit ut illae similes sint, nec modo in societates sed etiam in singulos in societate; inde forma singulis humana, nam {1}unusquisque in societate angelica {2}est in minima forma caelum; varietates formae humanae (c)eorum se habent secundum quale boni et veri apud illos; inde est quod {3}quisque spiritus et angelus appareat in forma prorsus secundum communicationem ejus cogitationum et affectionum cum societatibus; {4}inde sicut in bono et vero sunt, ita in forma pulchriore humana; at si communicatio cogitationum et affectionum diffusa est in societates non secundum ordinem caelestem, tunc forma in eo gradu impulchra est; si autem communicatio est cum societatibus infernalibus, tunc forma deformis est et diabolica; et qui prorsus in opposito sunt contra bonum et verum, quia in opposito sunt contra formam caeli quae est humana, apparent in luce caeli non {5} sicut homines, sed sicut monstra; ita totum infernum, ita societates ibi, ac ita singuli in societatibus; etiam cum varietate secundum gradum oppositionis mali contra bonum, et inde falsi contra verum.
@1 sunguli$
@2 sunt$
@3 unusquisque$
@4 et$
@5 i amplius$

6606. Observavi quando loquerer cum spiritibus angelicis quod affectiones et cogitationes apparerent instar fluvii circum, et quod res cogitationis esset in medio, circumincta illo fluvio, et quod hic inde quaquaversum extensus esset; ex quo etiam manifestatum est quod cogitationes et affectiones se extenderent undequaque ad societates.

6607. Ostensum est quod cogitationes cum affectionibus cum se (x)effundunt, circulent paene (x)secundum formam circumvolutionum substantiae cineritiae in cerebro humano; visae mihi sunt diu circumfluxiones; erant circuitiones, inflexiones, insinuationes, et emersiones, quales sunt dictae substantiae in cerebris: {1} sed formae caeli {2}sunt adhuc mirabiliores, et tales ut nusquam comprehendi queant ne quidem ab angelis; in tali forma sunt societates angelicae in {3}caelis, et in talem formam cogitationes angelorum {4}fluunt; et paene in instanti ad multam distantiam, quia secundum formam infinite perfectam.
@1 i talis quoque est forma circumfluxionis cogitationum cum affectionibus in mundo spiritum$
@2 after mirabiliores$
@3 caelo$
@4 circumundunt ample$

6608. Lux intellectualis mihi data, adempta, diminuta, et moderata, in cogitandis, loquendis et scribendis, et hoc frequenter, et mihi datum percipere varietates et discrimina; ipsa lux percepta est sicut illuminatio, quae visus interioris substantias illustravit sicut lumen solis organa visus; communis illa illuminatio faciebat ut objecta rerum apparerent sicut objecta telluris illuminato oculo; et instructus sum quod variationes illae exstiterint secundum communicationes cum societatibus caelestibus.

6609. Cogitationes et loquelae {1}societatum, intra quas erat mea cogitatio, aliquoties mihi repraesentata (x)sunt per nubes quae ascendebant et descendebant in caeruleo; ex nubium formis, coloribus, tenuitate et densitate, {2}cognoscere datum est quid influebat; veritates repraesentabantur per colorem caeruleum mixtum candido pulchro, candor non describi potest; apparentiae veri repraesentabantur per candorem obscurum, et falsitates per nubes nigras; inde quoque influxus cogitationum et affectionum sciri potuit.
@1 quae intra societates ad quas extendebat$
@2 cognosci$

6610. Quamdiu homo vivit, ideae ejus cogitationis variantur, nempe multiplicantur (c)et dividuntur, ac ita extenduntur ad varias societates et novas; apud illos qui in malo sunt, ad societates infernales, similiter apud illos qui in persuasionibus falsi; apud illos autem qui in persuasionibus veri, {1}hoc est, qui in fide persuasiva, ideae cogitationis valde coarctantur. Ast apud illos qui regenerantur, cogitationes et affectiones continue insinuantur in novas societates caelestes, et crescit extensio; et quoque priores cogitationes et affectiones dividuntur, et {2}divisae associantur ideis quae cum novis iterum societatibus {3}communicantur; imprimis implentur communia particularibus, et haec singularibus, ita (t)veritatibus novis ex quibus illuminatio crescit.
@1 sunt, ita$
@2 sic$
@3 communicant$

6611. Locutus sum cum spiritibus de mutationibus status vitae hominis, quod sit inconstans, et quod feratur sursum et deorsum, nempe versus caelum et versus infernum; at qui se patiuntur regenerari, quod ferantur continue sursum, ac ita in interiores semper societates caelestes; extensio sphaerae in societates illas a Domino datur illis qui regenerantur imprimis per tentationes, in quibus resistitur malis et falsis, nam pugnat tunc Dominus per angelos contra mala et falsa, et sic in angelorum illorum societates quae interiores sunt, homo introducitur; et {1}in quas semel introductus est, ibi manet; et inde quoque accipit facultatem extensiorem et elevatiorem percipiendi.
@1 ad$

6612. {1}Ex his etiam patet quod homo quo exterius cogitat, eo minorem extensionem habeat; et quo interius, eo majorem, nam qui exterius cogitant, hoc est, qui in sensuali, illi communicant solum cum spiritibus crassioribus; at qui interius, hoc est, ex rationali, illi communicationem habent cum angelis, quae qualis differentia, constare potest a densitate sphaerae in qua sunt spiritus sensuales, et ex puritate sphaerae in qua sunt angeli caeli; se habet differentia sicut differentia inter extensionem soni, et extensionem lucis, quae quanta sit, naturalium periti sciunt.
@1 Inde nunc$

6613.{1} Quod in una idea cogitationis sint innumerabilia, et magis in una cogitatione ex ideis composita, scire datum est (c)ex multa experientia quam hic quoad aliquam partem adducere {2}licet.
@1 6613 to 6618 are written on two separate sheets.$
@2 velim$

6614. Ostensum est per vivam experientiam quomodo ideae angelicae influunt in ideas spirituum qui infra sunt, ac ideo in crassioribus ideis; idearum copia ex caelo angelico sistebatur visibilis sicut nubes candida distincta in moleculas, unaquaevis molecula, quae constabat ex innumerabilibus, producebat unam simplicem ideam apud spiritum; et dein ostensum quod millia et millia inessent quae quoque per nubem loquelae spirituum repraesentata sunt. {1} De his locutus dein sum cum spiritibus, quod illustrari queant illa per objecta visus, unum objectum, {2}quod apparet simplex, cum inspicitur vitro optico, tunc {3}sistuntur videnda millia non visa, sicut vermiculi minores qui apparent sicut unum obscurum, inspecti microscopio non solum plures sunt sed quisque in forma; quae si adhuc subtiliore {4}visu inspicitur, videntur organa, membra, viscera et quoque vasa (c)et fibrae; ita quoque se habet cum ideis cogitationis; unicuique millia et millia insunt, tametsi plures ideae simul, ex quibus cogitatio, modo sicut simplex {5}apparet. Sed usque unius cogitationis ideis plura insunt quam ideis alterius; copia quae inest, se habet secundum extensionem in societates.
@1 i cum ita se habent ideae cogitationis apud spiritus, quid non apud hominem?$
@2 cum putatur$
@3 apparent$
@4 vitro$
@5 appareant$

6615. Cogitatio angelorum cum delabitur ad inferiora, apparet, {1}ut mox supra dictum, sicut nubes candida; at cogitatio angelorum qui in superioribus caelis cum delabitur, apparet instar lucis flammeae ex qua vibratio splendoris; nubes illa candida et lux flammea non aliud sunt quam innumerabilia quae cogitatione (c)illorum insunt; haec cum influunt in cogitationem spirituum qui infra sunt, ibi sistuntur modo sicut unum; lux et splendor influit in cogitationem (c)illorum, et flammeum in affectionem quae amoris, quae ducit ideas et conjungit illas; sed lucidum flammeum (c)et vibratile splendens, non apparet illis; sed visa sunt mihi ut scirem quod superiora influant in inferiora, et quod innumerabilia sint quae sicut unum percipiuntur.
@1 etiam quandoque$

6616. Quod in una idea tot insint, etiam constare mihi potuit ex eo quod cum audirem spiritus mecum loquentes, solum ex sono vocis loquelae eorum possem percipere num locuti {1}sunt ex simulato, num ex sincero, num ex amico, {2}aut num ex bono amoris; hoc homo videre potest ex vultu alterius, et quoque aliquatenus audire ex loquela ejus; nam cum homo videt vultum erga se laetum, et audit loquelam faventem, appercipere potest num simulatum insit, num dolosum, num hilare ex naturali aut contingente, num verecundum, num amicum, num insanum, et plura; indicium quoque quod cuivis ideae innumerabilia insint. Quando de his cum spiritibus loquutus sum, quidam eorum increduli erant, quare sublati sunt in regionem superiorem et inde mecum locuti, dicebant quod innumera viderent in unaquavis idea cogitationis meae; et sic crediderunt.
@1 sint$
@2 vel$

6617. Quod uni ideae innumerabilia insint, etiam constare mihi potuit ex eo quod angeli momento percipiunt apud spiritum et apud hominem ejus vitam, modo cum audiunt illum loquentem, aut cum inspiciunt cogitationem ejus; hoc videre possunt angeli inferioris caeli, et adhuc plura angeli superioris. Quidam spiritus bonus sublatus est in primum caelum, et inde locutus mecum dicebat quod infinita videret in illis quae tunc legebam {1}in Verbo, cum tamen de illa re modo mihi simplex cogitatio esset; postea in interius caelum sublatus est, et inde dicebat quod nunc videret adhuc plura, et tam multa ut priora quae viderat ei crassa sint respective; inde dein adhuc interius sublatus est, ubi angeli caelestes, et inde dicebat quod quae prius viderat, vix aliquid essent respective ad illa quae nunc videret; cum hoc perstabat, varia influebant, et variis afficiebar quae erant inde.
@1 ex$

6618. Quidam spiritus gloriati sunt quod omnia scirent; spiritus illi in Maximo Homine referunt memoriam; sed illis dictum quod indefinita sint quae non sciunt, immo quod una idea impleri possit indefinitis, et quod illa {1} usque {2}appareret sicut simplex; tum quod (t)si in aeternum quotidie pluribus implerentur ideae, ne quidem omnia communia scire possent, et quod inde concludere quirent quantum sit quod non sciunt; hoc quoque illis ostensum est usque ut agnoscerent; locutus est angelus cum illis per mutationes status, sed illa quae locutus, non potuerunt {3}intelligere; et tunc iis dictum quod unaquaevis mutatio indefinita {4}contineret, quae tamen apud illos ne quidem appercipiuntur, nam praeter quod non intelligerent, nec afficiebantur illis.
@1 i tamen$
@2 appareat modo$
@3 percipere$
@4 contineat$

6619. Quod innumerabilia insint ideis cogitationis, et quod illa quae insunt, ordine insint ab interioribus, patuit {1}etiam mihi, cum mane et vespere legi Orationem Domini; toties tunc ideae cogitationis meae aperiebantur versus caelum, et influebant innumera, sic ut animadverterem clare quod ideae {2}cogitationis ex (t)Orationis contentis captae, implerentur e caelo; ac talia quoque infunderentur, quae enuntiari nequeunt, et quoque quae {3}non a me comprehendi potuerunt, modo affectionem inde resultantem communem sensi; et quod mirum, illa quae influebant, quotidie variabantur; inde datum est scire quod in Orationis illius contentis {4} plura insint quam universum caelum capax {5}est comprehendere; et quod eo plura insint apud hominem, quo cogitatio ejus magis aperta est versus caelum; et vicissim quod eo pauciora quo cogitatio ejus magis clausa; apud (c)eos enim, quibus cogitatio clausa est, nihil plus inibi apparet quam sensus litterae seu proximus vocum.
@1 quoque$
@2 cogitatione$
@3 nec$
@4 i singulis$
@5 sit$

6620. Ex illis {1}sciri potest quam infinita quoque insunt unicuique rei Verbi, nam hoc a Domino per caelum descendit, tametsi illud apparet iis quibus clausae sunt ideae, sicut simplicissimum. De hac re quondam locutus sum cum spiritibus qui negarunt aliquid intus in Verbo latere, et dicebam quod infinita (c)et ineffabilia inibi essent quae ab illis non {2}possunt percipi qui habent ideas clausas, quare {3}non aliud quam sensum litteralem admittunt, quem interpretantur ad favorem suorum principiorum et cupiditatum, et sic praecludunt sibi aditum ad illa quae inibi recondita sunt, ac ipsas suas ideas vel exinaniunt vel compingunt. Tunc quoque {4}ostendebatur qualis idea cogitationis apparet cum clausa est, et qualis cum aperta, hoc enim in luce caeli {5}facile ostendi potest; idea clausa apparuit instar puncti nigri in quo non aliquid visibile; at idea aperta sicut lucidum in quo velut flammeum ad quod singula ibi spectabant; flammeum repraesentabat Dominum, et quae ad illum spectabant, repraesentabant caelum; et dictum quod in unaquavis idea quae a Domino, sit imago totius caeli, quia ab Ipso Qui est caelum.
@1 constare$
@2 possent$
@3 nec$
@4 ostensum$
@5 manifeste$

6621. Qui in vita corporis solum studuerunt arti criticae cum legerunt Verbum, parum de sensu solliciti, cogitationes eorum repraesentatae sunt sicut lineae clausae non {1}apertibiles, et sicut textura inde; quidam tales apud me fuerunt, tunc omnia quae cogitabantur et scribebantur, {2} confusa fiebant, cogitatione quasi in carcere detenta, nam solum determinabatur ad voces abstrahendo mentem a sensu, adeo ut maximopere me defatigarent; et usque illi se credebant aliis sapientiores.
@1 apertiles$
@2 i obscura et$

6622. Locutus sum cum spiritibus de influxu in ideas cogitationis, quod homo nequaquam credere possit quod tam innumerabilia insint, nam capiunt non nisi quam simplex et unicum quid; ita ex sensuali exteriore judicant; spiritus cum quibus (t)tunc locutus, in opinione {1}erant quod non aliquid intus in ideis esset; id sibi impresserunt in vita corporis; ut autem comprehenderent quod innumerabilia sicut unum percipiant, dicere datum {2} quod ad unam actionem concurrant motus myriadum fibrarum motricium, et quod quoque simul ad illam actionem omnia quae in corpore se commoveant et adaptent tam in communi quam in particulari, et tamen actiuncula illa {3} apparet simplex et unica, {4}quasi nihil tale inesset; similiter quod ad unam vocem concurrant simul innumera, prout plicationes labiorum, (c)ac omnium ibi musculorum (c)et fibrarum; tum quoque motus linguae, gutturis, laryngis, tracheae, pulmonum, diaphragmatis, cum omnibus (c)illorum musculis in communi et in particulari; cum homo unam inde vocem, ut modo simplicem sonum cui nihil inest, appercipit, constare potest quam crassa {5}est perceptio ex sensuali; quid non perceptio ex sensuali de ideis cogitationis quae in puriore mundo sunt et sic a sensuali remotiores?
@1 fuerunt$
@2 i est$
@3 i ad sensuale$
@4 cui…inest$
@5 sit$

6623. Quia tam innumerabilia insunt ideis cogitationis, angeli scire possunt solum ex una voce quae prodit ex cogitatione, qualis spiritus aut qualis homo est; hoc quoque confirmatum est per experientiam; cum solum nominabatur verum, quod factum a spiritibus pluribus successive, audiebatur ilico {1}num durum, num asperum, num molle, {2} num infantile, num carum, num innocens, num plenum, num vacuum, num inibi falsum, num simulatum, num clausum, num apertum, et illa in quo gradu, verbo ipsum quale ideae, et hoc solum in communi, {3}quid non in singularibus quae angeli percipiunt?
@1 i non modo$
@2 i sed etiam$
@3 haec angeli percipiunt in singularibus$

6624. Quia homo ex sensuali cogitat, talia ei obscura sunt, immo ita obscura ut nesciat quid idea, et imprimis quod cogitatio sit distincta in ideas sicut loquela in voces, ei enim apparet cogitatio continua et non discreta, cum tamen ideae cogitationis sunt voces spirituum, (c)ac ideae cogitationis adhuc {1}interioris voces angelorum; ideae, quia sunt voces loquelae, etiam sunt sonorae inter spiritus et angelos; inde cogitatio hominis tacita est audibilis spiritibus et angelis, {2}quando Domino ita placet. Quam perfectae sunt ideae cogitationis {3}prae vocibus loquelae, constare potest ex eo quod homo intra minutum possit plura cogitare quam potest eloqui aut scribere per horam; tum quoque constare potuit ex loquela cum spiritibus et angelis, tunc enim momento implevi rem communem singularibus, adjuncta affectione, inde (t)angeli et spiritus distincte capiebant omnia, et multo plura quae apparebant circum rem illam sicut nimbus.
@1 interiores$
@2 quod a multa experientia scire datum est$
@3 quam voces$

6625. Ex his nunc constare potest quales ideae sunt illorum qui male vivunt et inde male cogitant, quod nempe inibi sint odia, sint (t)vindictae, sint invidiae, sint doli, sint adulteria, sint fastus, sint decora externa simulantia honesti, sint castitates propter apparentiam, sint amicitiae propter honores et lucra et tamen nullae amicitiae, praeter spurca et foeda quae non enuntianda sunt; ac praeterea quod sint aliqua doctrinalia fidei quae patrocinantur cupiditatibus, et nisi id, incredulitates, et quoque subsannationes; haec et talia insunt ideis illorum qui male vivunt, et inde male cogitant. Cum talia insunt, non potest, cum tales in alteram vitam veniunt, quin separentur et removeantur longe e caelo, ubi talia horrori sunt.

6626. Mirabilia referam: Dominus Qui (t)solus est Homo, ex Quo angeli, spiritus et incolae telluris, homines vocantur {1}; {2}Ipse per influxum Suum in caelum facit ut universum caelum repraesentet et referat unum hominem, et per influxum per caelum et a Se immediate in singulos ibi facit ut unusquisque appareat ut homo, angeli in pulchriore et splendidiore forma quam ut describi queat; similiter per influxum in spiritum hominis; immo apud angelum, spiritum et hominem, qui in charitate erga proximum et in amore in Dominum vivit, omnium minima cogitationis referunt hominem, ex causa quia charitas illa et amor ille est a Domino, et quicquid a Domino est, hoc refert hominem; illa etiam sunt quae faciunt hominem. Vice versa autem in inferno, quia illi qui ibi, in contrariis charitati et amori caelesti sunt, in suo lumine quidem apparent sicut homines, at in luce caeli sicut monstra horrenda in quorum quibusdam vix aliquid humanae formae cognoscitur; causa est quia influxus Domini per caelum non recipitur, sed rejicitur, vel exstinguitur, vel pervertitur, unde tales apparent; similiter in minimis eorum cogitationis, seu in ideis, tales formae sunt, nam qualis quis est in toto, talis est in parte, sunt enim analoga et homogenea; illa forma in qua apparent, est etiam forma inferni in quo sunt; quodlibet enim infernum habet suam formam quae in luce caeli est instar monstri, et qui eorum inde apparent, dignoscuntur ex forma e quo inferno sunt; apparuerunt mihi in portis, quae patuerunt in mundum spirituum, et visi sunt sicut monstra multa varietate; quod portae inferni in mundum spirituum pateant, videatur n. 5852.
@1 i et apparent homines$
@2 Dominus$
FINIS LIBRI GENESEOS
6627. PARS PRIMA
LIBRI EXODI
CAPUT PRIMUM

{1}Ante capita Libri Exodi praemittenda sunt doctrinalia, primum DOCTRINALIA CHARITATIS et postea doctrinalia fidei, ex causa ut quae in explicationibus sparsim tradita sunt, in serie exponantur, et sic appareat in suo ordine doctrina qualis est et esse debet Ecclesiae, ut concordet cum bono et vero in caelo.
@1 The paragraphs referred to here were republished with certain alterations in 1758 under the title De Nova Hierosolyma et Ejus Doctrina Caelesti.$

6628. In explicationibus quae praecedunt, passim ostensum est quod doctrina charitatis fuerit doctrina in Antiquis Ecclesiis, et quod illa doctrina conjunxerit omnes Ecclesias ac ita ex pluribus unam fecerit; pro hominibus enim Ecclesiae agnoscebant omnes illos qui in bono charitatis vixerunt, et vocabant fratres, utcumque praeterea in veris, quae hodie fidei vocantur, discreparent; in his unus alterum {1}instruebat quod erat inter opera eorum charitatis, et quoque non indignabantur si unus ad {2}alterius sententiam non accederet, scientes quod quisque tantum veri recipiat quantum in bono est.
@1 Before unus$
@2 d alterum i illius sententiam$

6629. Quia tales fuerunt Antiquae Ecclesiae, idcirco interiores homines fuerunt, et quia interiores, fuerunt sapientiores; nam qui in bono amoris et charitatis sunt, illi quoad internum {1}hominem in caelo sunt, et ibi in societate angelica quae in simili bono est; inde elevatio mentis eorum ad interiora, et consequenter illis sapientia; aliunde enim sapientia non venire potest quam e caelo, hoc est, per caelum a Domino; ac in caelo est sapientia quia {2}ibi in bono sunt.
@1 i suum$
@2 Before in caelo$

6630. Sed sapientia illa antiqua successu temporis decrevit; quantum enim genus humanum a bono amoris in Dominum et charitatis erga proximum se removit, tantum etiam a sapientia, quia tantum se removit e caelo; inde est quod homo ab interno homine factus sit externus, et hoc successive.

6631. Et cum homo factus est externus, etiam factus est mundanus et corporeus; et cum talis, nihil amplius curat quae caeli sunt; sunt enim ea {1}tantum remota ut non credantur quod sint, {2}nam tunc occupant totum jucunda amorum terrestrium, et cum illis omnia mala qua ei ex amoribus illis jucunda sunt; et tunc quod {3}audit de vita post mortem, de caelo, et de inferno, est sicut palea in {4}vento quae a primum visum evolat {5}.
@1 i tunc$
@2 occupant enim totum tunc$
@3 audiunt$
@4 aere$
@5 i; et si cogitant de illis ex se, negant et pro nihilo habent$

6632. Inde quoque est quod doctrina charitatis, quae tanti pretii fuerat apud antiquos, hodie inter res deperditas sit; quis enim hodie novit quid in genuino sensu est charitas, et quid in genuino sensu est proximus? cum tamen illa doctrina tot et tantis arcanis abundat ut quoad millesimam partem non describi queat; tota Scriptura Sacra non aliud est quam doctrina amoris et charitatis; quod etiam Dominus docet, dicendo,
Amabis Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tot anima tua et in tota mente tua; hoc est primum et magnum mandatum: secundum simile est illi, Amabis proximum tuum sicut teipsum: ex his duobus mandatis Lex et Prophetae pendent Matth. xxii 35-38 [A.V. 37-40];
`Lex et Prophetae’ sunt Verbum in omnibus et singulis.

6633. Quia doctrina charitatis hodie inter res deperditas est et inde doctrina fidei multum a vero abalienata, licet doctrinam illam, ex Divina Domini misericordia, ante singula capita Libri Exodi tradere, ac ita illam Ecclesiae restituere.
{1} CAPUT I
@1 i Exodi$

1. Et haec nomina filiorum Israelis venientium Aegyptum cum Jacobo, vir et domus ejus venerunt.
2. Reuben, Schimeon, Levi, et Jehudah.
3. Jisaschar, Sebulun, et Benjamin.
4. Dan et Naphtali, Gad et Ascher.
5. Et fuit omnis anima egressae femur Jacobi, septuaginta animae; et Joseph fuit in Aegypto.
6. Et mortuus est Joseph, et omnes fratres ejus, et omnis generatio illa.
7. Et filii Israelis fructificabantur et producebantur, et multiplicabantur et numerosi facti in valde valde, et impleta terra illis.
8. Et surrexit rex novus super Aegyptum, qui non novit Josephum.
9. Et dixit ad populum suum, Ecce populus filiorum Israelis multus et numerosus prae nobis.
10. Age, prudentia utamur illi; forte multiplicabitur, et erit quod obveniant bella, et adjunget se etiam ille ad inimicos nostros, et pugnabit in nos; et ascendet e terra.
11. Et posuerunt super illum principes tributorum, propter ut affligere illum oneribus; et aedificavit urbes promptuariorum Pharaoni, Pithom et Raamses.
12. Et quemadmodum afflixerunt illum, ita multiplicabatur, et ita augebatur; et fastidio affecti propter filios Israelis.
13. Et servire fecerunt Aegyptii filios Israelis in saevitia.
14. Et amaram reddiderunt vitam illorum servitute gravi, in luto et in lateribus, et in omni servitio in agro, cum omni servitio illorum, quo servire fecerunt illos in saevitia.
15. Et dixit rex Aegypti obstetricibus Hebraearum, quarum nomen unius Schiphra, et nomen alterius Puah.
16. Et dixit, In obstetricando vos Hebraeis, et videritis super sellis, si filius ille, et occidetis illum, et si filia illa, et vivat.
17. Et timebant obstetrices DEUM, et non fecerunt quemadmodum locutus ad (x)illas rex Aegypti, et vivificabant pueros.
18. Et vocavit rex Aegypti obstetrices, et dixit illis, Quapropter facitis verbum istud, et vivificatis pueros?
19. Et dicebant obstetrices ad Pharaonem, Quia non sicut mulieres (x)Aegyptiae, Hebraeae, quia viventes illae; antequam venit ad eas obstetrix, et pepererunt.
20. Et benefecit DEUS obstetricibus, et multiplicabuntur populus, et numerosi facti valde.
21. Et fuit, quia timuerunt obstetrices DEUM, et fecit illis domos.
22. Et praecepit Pharao omni populo suo, (x)dicendo, Omnem filium qui nascitur, in flumen projicietis illum, et omnem filiam vivificetis.

6634. CONTENTA

In primo hoc capite in sensu interno agitur de statu Ecclesiae instauratae cum bonum primas agit, et fructificatur per multiplicationem verorum fidei.

6635. Postea de infestatione verorum illorum a falsis et malis in naturali, et quod per infestationem illam bonum adhuc magis fructificaretur per vera; continuatur (m)ad finem capitis de infestatione illa et ejus increscentia in serie qua fit, et de implantatione et confirmatione veri ex bono inde.(n)

6636. {1}SENSUS INTERNUS
@1 i Caput I above Sensus Internus$

Vers. 1-5. Et hoc nomina filiorum Israelis venientium Aegyptum cum Jacobo, vir et domus ejus venerunt. Reuben, Schimeon, Levi, et Jehudah. Jisaschar, Sebulun, et Benjamin. Dan et Naphtali, Gad et Ascher. Et fuit omnis anima egressae femur Jacobi, septuaginta animae; et Joseph fuit in Aegypto. `Haec nomina filiorum Israelis’ significat quale Ecclesiae: `venientium Aegyptum cum Jacobo’ significat postquam vera initiata sunt scientificis: `vir et domus ejus venerunt’ significat quoad verum et quoad bonum: `Reuben, Schimeon, Levi, `et’ Jehudah; Jisaschar, Sebulun, et Benjamin; Dan et Naphtali, Gad et Ascher’ {1}significant processum a principio ad finem: `et fuit omnis anima egressae femur Jacobi’ significat omnia quae ex vero communi: `septuaginta animae’ significat plenum: `et Joseph fuit in Aegypto’ significat quod caeleste internum esset in naturali.
@1 significat$

6637. `Haec nomina filiorum Israelis’: quod significet quale Ecclesiae, constat ex significatione `nominis’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2628, 2724, 3006, 3421; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint vera spiritualia, de qua n. 5414, 5879, 5951; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sit bonum veri seu bonum spirituale, de qua n. 3654, 4598, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833. Quia `Israel repraesentat bonum veri seu bonum spirituale ac `filii ejus’ vera spiritualia in naturali, ideo `filii Israelis’ repraesentant Ecclesiam, nam Ecclesia est Ecclesia ex bono spirituali et ex veris inde; qui non est in bono spirituali, hoc est, in bono charitatis {1}, et in veris spiritualibus, hoc est, in veris fidei, non est ab Ecclesia utcumque natus est intra Ecclesiam; totum enim regnum caeleste Domini est in bono amoris et fidei; nisi Ecclesia sit in simili,{2} non potest esse Ecclesia quia non conjuncta cum caelo’, nam Ecclesia est regnum Domini in terris {3}.
Quod Ecclesia dicatur, non est ex eo quod Verbum ibi sit et quod doctrinalia inde, nec ex eo quod Dominus ibi notus sit et quod sacramenta sint ibi, sed Ecclesia est ex eo quod secundum Verbum seu secundum doctrinam e Verbo vivatur, {4}ac ut doctrina sit norma vitae; qui non tales sunt non ab Ecclesia sunt sed sunt extra illam; et qui in malo vivunt, ita qui contra doctrinam, sunt longius extra Ecclesiam quam gentiles qui prorsus nihil sciunt de Verbo, de Domino, deque sacramentis; nam illi quia sciunt bona et vera Ecclesiae, apud se exstinguunt Ecclesiam, quod Gentiles nequeunt facere quia ignorant illa. Sciendum quoque quod unusquisque qui in bono charitatis et fidei vivit sit Ecclesia, et quod sit regnum Domini; inde etiam vocatur templum, ut et domus Dei; ex illis qui sunt Ecclesiae in particulari, utcumque dissiti sunt, constituitur Ecclesia in communi; hoc nunc est Ecclesia quae per `filios Israelis’ hic et in sequentibus {5}intelligitur.
@1 i est$
@2 i et sic conjuncta coelo,$
@3 i, et utrumque, tam coelum quam Ecclesia, in simili$
@4 utque$
@5 i in sensu interno$

6638. `Venientium Aegyptum cum Jacobo’: quod significet postquam vera initiata sunt scientificis, constat ex significatione `Aegypti’ quod sit scientifica, de qua n. 1164, 1165, 1186, 1462, 4749, 4964, 4966, 5700, 5702, 6004, 6015, 6125; ex repraesentatione `Jacobi’ quod sit verum, ut et bonum, in naturali, seu naturale quoad verum et bonum, de qua n. 3305, 3509, 3525, 3546, 3576, 3599, 3659, 3669, 3677, 3775, 3829, 4009, 4234, 4286, 4337, 4538, 5506, 5533, 5535, 6001, 6236; quod `venire Aegyptum’ sit initiari scientificis, constare potest ab explicationibus rerum in illis capitibus ubi agitur de profectione filiorum Jacobi ad Aegyptum ad emendum frumentum et postea de adventu eorum cum Jacobo illuc; {1}quomodo se habet cum initiatione’ verorum Ecclesiae in scientifica, videatur n. 6004, 6023, 6052, 6071, 6077. Ex his patet quod per `filios Israelis veniente Aegyptum {2}’ significentur vera initiata scientificis.
@1 quid per initiationem$
@2 i cum Jacobo$

6639. `Vir et domus ejus venerunt’: quod significet quoad verum et quoad bonum, constat ex significatione `viri’ quod sit verum de qua n. 3134, 3459; et ex significatione `domus’ quod sit bonum de qua n. 3720, 4982. Quia in illis capitibus in Genesi ubi agitur de adventu filiorum Jacobi, et de ipsius Jacobi, in Aegyptum ad Josephum actum est de initiatione verorum quae sunt Ecclesiae, in scientifica, et prius Ecclesia non instaurata est quam postquam initiatio facta est, hic ideo secundum seriem rerum in sensu interno agitur de Ecclesia instaurata, et quomodo illa continue infestatur a scientificis et falsis; nam utcumque vera initiata sunt, et Ecclesia apud hominem instaurata est, usque tamen scientifica et falsa {1}continue insurgunt et illa quae Ecclesiae sunt apud illum impugnant; haec sunt qua repraesentantur per quod Pharao et Aegyptii affixerint filios Israelis, et necare voluerint infantes pueros illorum.
Qui non scit quomodo se habet cum impugnatione veri Ecclesia a scientificis et falsis apud illos qui ab Ecclesia sunt, in altera vita, nequaquam potest credere quod ita sit; homo Ecclesiae qui in alteram vitam venit purificandus est a talibus quae infestant vera et bona, alioquin non elevari potest in caelum, et ibi interesse societati quae purificata est a talibus; si (x)illuc prius elevaretur, foret sicut vapor densus terrestris in serena aura, {2}aut sicut moles nigricans in candida luce; ut itaque homo ille Ecclesiae recens e mundo veniens purificetur, tenetur ille in statu ut impugnetur a scientificis quae discordant cum veris, et quoque a falsis, et hoc eousque dum scientifica illa nauci fiunt et removentur; hoc raro fit apud {3}hominem dum vivit in corpore, sed in altera vita cum illis qui elevandi sunt in caelum, ita fit; sed hoc {4} cum {5}pluri varietate; hoc quod ita sit, datum est {6}scire ex multa experientia, quae omnis si adduceretur, plures paginas impleret.
Haec sunt quae in sensu interno describuntur per `filios Israelis’ quod oppressi fuerint ab Aegyptiis, ac postea quod liberati, ac demum post varios status in deserto, quod introducti {7} in terram Canaanem. Quod ita se res habeat, nequaquam possunt comprehendere illi qui credunt quod salvatio sit modo introductio in caelum ex misericordia, quae datur unicuique qui ex apparente fiducia, quae vocatur fides, cogitaverit quod quia passus pro illo Dominus, salvetur, utcumque vixerit; si enim salvatio foret solum introductio in caelum ex misericordia, omnes in universo orbe terrarum salvarentur; nam Dominus Qui est ipsa Misericordia omnium salutem vult, et nullius mortem {8}seu damnationem {9}.
@1 Before scientifica$
@2 aut altered to et$
@3 aliquem$
@4 i fit$
@5 multa A, plus I, plurima T$
@6 Before datum$
@7 i sint$
@8 , hoc est,$
@9 i vult$

6640. `Reuben, Schimeon, Levi, et Jehudah; Jisaschar, Sebulun, et Benjamin; Dan et Naphtali, Gad et Ascher’: quod significent processum a principio ad finem, nempe instaurationis Ecclesiae, de qua in sequentibus nunc agitur; {1}`duodecim enim’ filii Jacobi, ut quoque tribus ab illis nominatae, significant omnia boni et veri, hoc est, omnia amoris et fidei in complexu, videatur n. 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, sed varia secundum ordinem in quo nominantur, n. 3862, 3926, 3939, 4603 seq.; et quod ita innumerabilia, ac omnia et singula quae sunt Ecclesiae {2}et regni Domini, n. 6337; sed quid in specie significant cum in tali vel alio ordine nominantur, nemo scit quam solus Dominus, nec aliquis in caelo nisi a Domino, ubi vera et bona, quae significantur, per luces cum adjuncta perceptione manifestantur.
2 {3}Quia duodecim tribus repraesentabant regnum Domini et omnia {4} quae ibi, ideo ut quoque luces illae repraesentarentur, et sic omnia vera et bona Ecclesiae, duodecim lapides pretiosi in suo ordine insculpti sunt auro, unus lapis pro unaquavis tribu, et id pectorale vocatum est, ac impositum ephodo Aharonis, ac inde per effulgurationes varias lucis tulerunt responsa, quibus adjuncta fuit vel viva vox, vel perceptio interna; inde quoque constare potest quod `duodecim tribus Israelis’ significent vera et bona regni Domini ac Ecclesiae omnia in complexu et quod varia secundum ordinem in quo nominantur. Quod hic in alio ordine nominentur quam secundum nativitates, patet ex eo quod Jisaschar et Sebulun prius nominentur quam Dan et Naphtali, tametsi hi prius nati sunt; et quoque Benjamin ante Danem, Naphtali, Gadem et Ascherem, qui tamen ultimo natus est; tum quod Gad et Ascher post omnes; similiter alibi in Verbo ubi adhuc alio ordine nominantur.
@1 A had this, then deleted enim and added est quia before duodecim$
@2 seu$
@3 i Et$
@4 i illa$

6641. `Et fuit omnis anima egressae femur Jacobi’: quod significet omnia quae ex vero communi, constat ex significatione `animae’ quod in communi sensu sit homo, hic homo Ecclesiae spiritualis; in sensu autem interno est `anima’ verum et bonum quia inde homo est homo, n. 6605, 6626; ex significatione `femoris’ quod sit amor conjugialis, de qua n. 3021, 4277, 4280, 5050-5062; et quia `femur’ est amor conjugialis, est omnis amor tam caelestis quam spiritualis, n. 3021, 4277, 4280, 4575; inde `egredi femur’ significat verum et bonum ex conjugio caelesti, consequenter verum et bonum Ecclesiae, nam haec, cum genuina sunt, ex conjugio caelesti, quod est boni et veri, nata sunt; et ex repraesentatione `Jacobi’ quod sit verum ut et bonum in naturali, sed in communi quia filii ejus {1}sunt vera et bona distincta in illo communi, de qua n. 6637. Quod `Jacob’ hic repraesentet {2}vera in communi, est quia agitur de Ecclesia spirituali; haec enim a veris in communi incohat, et per illa introducitur ad suum bonum; nam apud hominem Ecclesiae spiritualis non scitur quid bonum spirituale, {3}ita nec agnoscitur quam per verum; nullam enim perceptionem veri ex bono habet sicut homo Ecclesiae caelestis.
@1 significant$
@2 verum$
@3 minus$

6642. `Septuaginta animae’: quod (x)significet plenum, constat ex significatione `septuaginta’ quod sint plenum, de qua n. 6508.

6643. `Et Joseph fuit in Aegypto’: quod significet quod caeleste internum esset in naturali, constat (c)ex repraesentatione `Josephi’ quod sit caeleste internum, de qua n. 5869, 5877, 6224; et ex significatione `Aegypti’ quod sit naturale, de qua n. 6147, (x)6252. Quod caeleste internum esset in naturali ubi scientifica, et ibi disponeret omnia, repraesentatum est per quod Josephus factus sit dominus super totam {1}terram Aegypti, et {2} quod praefectus sit domui Pharaonis; hoc repraesentatum est quia in sensu interno de instauratione Ecclesiae `spiritualis’ ageretur et quia naturale non posset fieri Ecclesia nisi ibi caeleste internum esset et ageret omnia; sed de his videantur quae prius, n. 6275, 6284, 6299, 6451, 6587, dicta sunt.
@1 i a Domino$
@2 illum$

6644. Vers. 6, 7. Et mortuus est Joseph, et omnes fratres ejus, et omnis generatio illa. Et filii Israelis fructificabantur et producebantur, et multiplicabantur et numerosi facti {1} in valde valde, et impleta terra illis. `Et mortuus est Joseph’ significat quod cum interno Ecclesiae nunc se aliter haberet: `et omnes fratres ejus, et omnis generatio illa’ significat etiam cum externo in particulari et in communi: `et filii Israelis fructificabantur et producebantur’ significat quod vera Ecclesiae crescerent quoad bonum: `et multiplicabantur et numerosi facti in valde valde’ significat quod plurimum crescerent quoad vera a bono: `et impleta terra illis’ significat usque ad plenum Ecclesiae.
@1 i sunt I$

6645. `Et mortuus est Joseph’: quod significet quod cum interno Ecclesiae nunc se aliter haberet, constat ex significatione `mori’ quod sit status prioris finis (c)ac novi principium, ita quod status Ecclesiae se aliter nunc haberet; quod `mori’ sit desinere esse talis, videatur n. 494, 6587, 6593, et quod sit finis repraesentationis prioris, n. 3253, 3259, 3276, 6302; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6177, 6224. Status interni Ecclesiae, qualis {1}nunc est, in sequentibus in sensu interno describitur; tum quoque status externi ejus qui significatur per quod `mortui fratres ejus, et omnis generatio illa.’
2 Cum Ecclesia apud hominem ita se habet: {2} illa novos status per vices {3}subit; prout enim homo firmatur in vero fidei et bono charitatis, ita in alios status introducitur; status prior tunc inservit pro plano statui sequenti, et sic continue; ita homo qui est Ecclesia, seu qui regeneratur, jugiter versus interiora ducitur, {4}sic interius in caelum; quod ita fiat, est ex eo quod Dominus ex amore, qui infinitus est quia Divinus, hominem usque ad Se velit trahere, et sic illum beare omni gloria et felicitate; quod quoque manifeste patet a Domini verbis apud Johannem,
Oro ut omnes unum sint sicut Tu Pater in Me et Ego in Te, ut etiam illi in Nobis unum sint: Ego gloriam quam dedisti Mihi, dedi illis, ut sint unum sicut Nos unum sumus, Ego in illis, et Tu in Me. Pater, quos dedisti Mihi volo, ut ubi sum Ego, etiam illi sint Mecum, ut videant gloriam Meam, quam dedisti Mihi; nam notum feci illis nomen Tuum, et notum faciam, ut amor quo amasti Me, in illis sit, et Ego in illis, xvii 20-26;
quod haec verba Divini amoris sint erga omnes qui recipiunt, evidenter 3 patet; ac insuper constare potest ex eo quod Dominus appareat in altera vita ut Sol ac inde calore et luce impleat universum caelum; flamma illius Solis non aliud est quam Divinus amor, (m)et lux inde est sanctum amoris, quod est Divinum Verum;(n) {5}inde quantus Domini amor sit, constare potest’; ex hoc nunc est quod qui ab Ecclesia sunt perducantur successive in novos status, ac ita jugiter interius in caelum {6}proinde propius ad Dominum.
@1 est, in nunc$
@2 i quod$
@3 subeat$
@4 ita$
@5 quantus amor sit inde sciri potest$
@6 ac ita$

6646. `Et omnes fratres ejus, et omnis generatio illa’: quod (x)significet etiam cum externo in particulari et in communi, constat ex repraesentatione `filiorum Jacobi,’ qui hic sunt `fratres,’ quod sint vera Ecclesiae in naturali, de qua n. 5403, 5419, 5427, 5458, 5512, ita externum ejus; et ex significatione `generationis illius’ quod sit externum Ecclesiae in communi, nam generatio hic idem involvit quod fratres Josephi, sed in sensu communi respective.

6647. `Et filii Israelis fructificabantur et producebantur’: quod significet quod vera Ecclesiae crescerent quoad bonum, constat ex {1}repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint vera spiritualia, de qua n. 5414, 5879, et quod sint Ecclesia, n. 6637; ex significatione `fructificari’ quod sit crescere quoad bonum, de qua n. 43, 55, 913 983, 2846, 2847, 3146; et ex significatione `produci’ quod sit derivatio ulterior; cum enim Ecclesia apud hominem instaurata est, tunc bonum continue crescit et derivatur tam in interno quam quoque versus externum, et inibi. Quod apud illos qui ab Ecclesia spirituali sunt bonum crescat per vera, prius saepe ostensum est; nam homo Ecclesiae spiritualis non perceptionem habet, sicut homo Ecclesiae caelestis quare nec scit quid bonum Ecclesiae seu spirituale, nisi per vera; quapropter cum homo illius Ecclesiae regeneratur, vera excitantur a Domino per angelos qui apud illum, et inde in bonum ducitur cum autem ille homo regeneratus est, tunc simul et verum et bonum excitantur, et sic ducitur {2}; sed apud {3}hominem spiritualis Ecclesiae, tale est bonum quale est verum, et (t)inde talis conscientia, quae (t)ei est’ sicut perceptio, secundum quam vivit.
@1 significatione$
@2 i a Domino$
@3 illum$

6648. `Et multiplicabantur et numerosi facti in valde valde’: quod significet quod plurimum crescerent quoad vera a bono, constat a significatione `multiplicari’ quod sit crescere quoad vera, de qua n. 43, 55, 913, 983, 2846, 2847; et ex significatione `numerosi facti sunt’ quod sit derivatio ulterior, {1} sic incrementum veri continue; quod sit incrementum veri ex bono, est quia nunc agitur de Ecclesia instaurata; {2}nam cum Ecclesia apud hominem (t)ita se habet: cum instauratur, tunc homo est in veris, et per illa crescit bonum; cum autem Ecclesia apud illum instaurata est, tunc homo est in bono et ex {3}bono in veris, quae tunc crescunt continue; parum cum vivit in mundo, quia ibi impediunt curae pro victu et amictu, et pro rebus illis, at in altera vita in immensum, et hoc perpetuo in aeternum; sapientia enim quae a Divino non aliquem finem habet; ita angeli perficiuntur continue, ac ita omnes qui cum in alteram vitam veniunt, fiunt angeli; unaquaevis enim res quae est sapientiae est extensionis infinitae, et res sapientiae sunt numero infinito; inde constare potest quod sapientia in aeternum possit crescere, et tamen usque non longe ultra gradum primum {4}perveniri; hoc ex eo est quia Divinum est Infinitum, et quod ex Infinito est tale est.
@1 i et$
@2 cum Ecclesia enim$
@3 eo crescunt vera; et hoc$
@4 d perveniri queat i and d extendi Presumably S intended to restore perveniri. pervenire T$

6649. `Et impleta terra illis’: quod significet usque ad plenum Ecclesiae, constat ex significatione `impleri’ quod sit plenum; et (c)a significatione `terrae’ quod sit Ecclesia, de qua n. 82, 662, 1066, 1067, 1262, {1}1411, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 2928, 3355, 4447, 4535, 5577; {2}per `terram Goschen’ ubi nunc erant filii Israelis, {3}significatur Ecclesia; quod ibi Ecclesia, antequam filii Israelis venerunt in terram Canaanem, {4} constat ex sequentibus, quod nempe ibi non plagae, quae alibi in Aegypto, tum quod ibi lux, cum alibi tenebrae, Exod. x 21-23; et quod (x)sic terra illa {5}esset prorsus separata a reliquis terris in Aegypto; et quoque constat ex eo quod per `terram Goschen’ significetur medium seu intimum in naturali, n. 5910, 6028, 6031, 6068, ita Ecclesia; nam in intimo {6}naturalis est (t)Ecclesia spiritualis.
@1 Before 662$
@2 hic, terra$
@3 nam hic erat$
@4 i quod ibi tunc Ecclesia$
@5 separata prorsus esset$
@6 naturali$

6650. Vers. 8-14. Et surrexit rex novus super Aegyptum, qui non novit Josephum. Et dixit ad populum suum, Ecce populus filiorum Israelis multus et numerosus prae nobis. Age, prudentia utamur illi; forte multiplicabitur, et erit quod obveniant bella, et adjunget se etiam ille ad inimicos nostros, et pugnabit in nos; et ascendet e terra. Et posuerunt super illum principes tributorum, propter ut affligere illum oneribus; et aedificavit urbes promptuariorum Pharaoni, Pithom et Raamses. Et quemadmodum afflixerunt illum, ita multiplicabatur, et ita augebatur; et fastidio affecti propter filios Israelis. Et servire fecerunt Aegyptii filios Israelis in saevitia. Et amaram reddiderunt vitam illorum servitute gravi, in luto et in lateribus, et in omni servitio in agro, cum omni servitio illorum, quo servire fecerunt illos in saevitia. `Et surrexit rex novus super Aegyptum significat scientifica separata quae contra vera Ecclesiae: `qui non novit Josephum’ significat quae prorsus abalienata ab interno: `et dixit ad populum suum’ significat scientifica subordinata: `Ecce populus filiorum Israelis multus et numerosus prae nobis’ significat quod invalescant vera Ecclesiae super scientificis abalienatis: `Age prudentia utamur illi’ significat astum: `forte multiplicabitur, et erit quod obveniant bella’ significat praevalentiam si crescit: `et adjunget se etiam ille ad inimicos nostros, et pugnabit in nos’ significat quod sic corroborabuntur socii qui malum inferent: `et ascendet e terra significat quod sic instaurata erit Ecclesia: {1}`et posuerunt super illum principes tributorum’ significat falsa quae adigerent ad serviendum: `propter ut affligere illum oneribus’ significat ingravescentiam per servitutes: `et aedificavit urbes promptuariorum Pharaoni’ significat doctrinas `ex’ falsificatis veris in naturali ubi scientifica abalienata: `Pithom et Raamses’ significat quale earum: `et quemadmodum afflixerant illum, ita multiplicabatur’ significat quod secundum infestationes vera crescerent: `et ita augebatur’ significat quod firmarentur: `et fastidio affecti propter filios Israelis’ significat aversationem majorem: `et servire fecerunt Aegyptii filios Israelis’ significat subjugationis intentionem: `in saevitia’ significat immisericordiam: `et amaram reddiderunt vitam illorum servitute gravi’ significat usque ut infesta fieret subjugationis intentio: `in luto et in lateribus’ significat propter mala quae invenerunt, et falsa quae finxerunt: `et in omni servitio in agro’ significat (m)subjugationis intentionem contra illa quae sunt Ecclesiae(n): `cum omni servitio illorum, {2}quo servire fecerunt illos in saevitia’ significat subjugationis intentionem multis modis ex immisericordia.
@1 Above this brief exposition of v 11 S wrote hieroglyphica$
@2 S had in saevitia, significat et quae aliunde et hoc cum immisericordia then he deleted in saevitia, and in place of significat…aliunde overwrote significat quae aliunde, quo servire fecerunt illos in saevitia$

6651. `Et surrexit rex novus super Aegyptum’: quod significet scientifica separata quae contra vera Ecclesiae, constat ex repraesentatione `Pharaonis,’ qui hic `rex,’ quod sit scientificum in communi, de qua n. 6015; rex vocatur quia `rex’ significat in genuino sensu verum, n. 1672, 2015, 2069, 3670, 4581, 4966, 5044, 6148, et in opposito sensu falsum; et cum per `regem’ intelligitur Pharao, significatur scientificum falsum, hoc est, scientificum quod est contra vera Ecclesiae; inde etiam dicitur `rex novus,’ nam qui fuit tempore Josephi, is repraesentabat scientificum quod cum veris Ecclesiae concordabat; quod `Aegyptus’ sit scientificum, hic in particulari, videatur supra n. 6638.

6652. `Qui non novit Josephum’: quod significet quae prorsus abalienata ab interno, constat ex significatione `non nosse’ quod sit abalienatum esse, nam qui non novit verum, et non novisse vult, is a vero Ecclesiae abalienatus est; quod abalienatio (t)hic significetur {1}, patet a sequentibus, nam duriter et saeve affixit filios Israelis, per quos repraesentatur Ecclesia, n. 6637; et ex repraesentatione `Josephi’ quod sit internum, de qua n. 6177, 6224; scientifica abalienata ab interno sunt scientifica opposita Ecclesiae; nam bonum et verum quae faciunt Ecclesiam influunt per internum; quae si non recipiuntur a naturali, {2}clauditur internum, et sic homo abalienatur a bono et vero, et tunc scientifica quae in naturali, non alia pro scientificis veris agnoscuntur quam quae falsa sunt; haec tunc multiplicantur, et ipsa vera foras exterminantur.
@1 i per non nosse$
@2 est internum clausum$

6653. `Et dixit ad populum suum’: quod significet scientifica subordinata, constat ex significatione `populi’ quod sint vera, et in opposito sensu falsa, de qua n. 1259, 1260, 3295, 3581, hic scientifica separata a vero, quia est populus Aegypti; {1}quod `Aegyptus’ sit scientificum, videatur n. 6638′; quod sint {2}scientifica quae’ sub ordinata, est quia dicitur quod `rex dixit ad populum suum.’ Quod per `populum’ significentur vera, est quia in Verbo populus vocatur qui sub rege est, et per `regem’ significatur verum, n. 6651. {3} Per `populum’ {4}significantur vera, {5}sed intelliguntur illi qui in veris sunt; {6}quod vera dicantur abstracte, est quia ita cogitant et loquuntur spiritus et angeli; {7}sic enim universaliter rem comprehendunt, (c)et simul tunc singulariter illa quae ad rem pertinent, absque reflexione ad aliquem populum qui est in veris, in specie, quae reflexio abstraheret mentem ab idea universali, ita ab extensione intuitionis, proinde a sapientia; nam determinatio cogitationis ad aliquem populum in specie, ut quoque ad aliquam personam, limitat et finit ideas, et avertit a perceptione rei, qualis {8} est a termino uno ad alterum. Similiter ac cum populo, se habet {9} cum aliis {10} (x)denominationibus, quod in sensu interno interminata significent, sicut cum gente quod sit bonum, cum rege quod sit verum, cum principe quod sit primarium verum, cum sacerdote quod sit bonum {11}, cumque filio, filia, (d)genero, nuru, {12}fratre, sorore, patre, matre, et pluribus aliis.
@1 vera enim interioris naturalis non alia sunt quam scientifica$
@2 quae sunt$
@3 i Quod dicatur, quod$
@4 significentur$
@5 est quia per populum$
@6 sed vera dicuntur$
@7 causa est quoniam sic$
@8 i ea$
@9 i in sensu interno$
@10 vocibus quae terminata involvunt$
@11 i cui adjunctum est verum$
@12 After matre,$

6654. `Ecce populus filiorum Israelis multus et numerosus prae nobis’: quod significet quod invalescant vera Ecclesiae super scientificis abalienatis, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint vera et bona Ecclesiae, de qua supra n. 6647; {1} ex significatione `multus et numerosus’ quod sit invalescere; quod multiplicari {2}seu multus fieri, et numerosus, praedicetur de vero, videatur etiam supra n. 6648; et ex repraesentatione regis Aegypti et populi ejus, qui hic intelliguntur per `prae nobis,’ quod sint scientifica abalienata, ut supra n. 6652;’ inde patet quod per `ecce populus Israelis multus et numerosus prae nobis’ significetur quod invalescant vera {3} super scientificis abalienatis.
@1 i hic populus Israelis dicitur, quia vera significantur, quod populus sint vera videatur mox supra n. 6653,$
@2 et numerosus fieri$
@3 i Ecclesiae$

6655. `Age, prudentia utamur illi’: quod significet astum, constat ex significatione `prudentiae,’ cum dicitur a malis qui abalienati sunt a vero et bono, quod sit astus, nam id quod mali agunt ex astu, et quoque ex dolo, vocant prudentiam. (m){1}De astu qui significatur per prudentiam, licet hic aliquid memorare: qui in malo sunt, omnes {2} astum vocant prudentiam,(n) {3}nec in alio ponunt intelligentiam et sapientiam; qui tales sunt in mundo, pejores fiunt in altera vita, et ibi {4}ex astu contra bona et vera continue {5} agunt; {6}et apud illos pro intelligentibus et sapientibus {7}agnoscuntur qui per falsa infirmare et destruere posse sibi videntur vera, quacumque arte aut malitia hoc fiat {8}. Inde constare potest cum homines intra Ecclesiam prudentiam ponunt in astu, quales sunt, quod nempe (t)illis communicatio sit cum infernis; qui {9} veri homines Ecclesiae sunt, tantum remoti sunt ab astu ut prorsus abhorreant illum, et qui eorum sunt sicut angeli, volunt si fieri posset, ut mens eorum aperta sit, et pateat cuivis manifeste {10}quid cogitant, {11}nam non nisi quam bonum intendunt erga proximum, et si malum apud aliquem {12}vident, excusant; aliter {2} qui in malo sunt, illi timent ne quicquam quod cogitant et volunt, eluceat, nam non nisi quam malum {13}intendunt proximo, {14} si bonum, est pro se; et si bonum faciunt, est modo in externa forma ut appareant {15} lucri et honoris causa; sciunt enim quod bonum et verum, justum et aequum, tum honestum, vim latentem fortem habeant attrahendi {16}animos, etiam malorum.
@1 Inde hic per prudentia uti, quia dictum a Pharaone est astus: quia de astu qui significatur per prudentiam, agitur; licet de prudentia illa, quae astus$
@2 i illi$
@3 d imo nec i nam non$
@4 astum$
@5 i, quantum possunt,$
@6 quare ibi$
@7 agnoscunt modo illos$
@8 i, sive dolo fiat, sive astu, sive alia malitia$
@9 i enim$
@10 quod$
@11 causa est quia$
@12 Before apud$
@13 S had cogitant de then deleted cogitant and overwrote intendunt$
@14 i et$
@15 i boni, famae, et inde$
@16 animas$

6656. `Forte multiplicabitur, et erit quod obveniant bella’: quod significet praevalentiam si crescit, constat ex significatione `multiplicari’ quod sit crescere quoad vera, de qua n. 43, 55, 913, 983, 2846, 2847; et ex significatione `bellorum’ quod sint pugnae de veris et falsis, seu pugnae spirituales, de qua n. 1664, 2686; et quia sequitur quod `adjunget se etiam ille ad inimicos nostros,’ significatur in pugnis illis praevalentia.

6657. `Et adjunget se etiam ille ad inimicos nostros, et pugnabit in nos’: quod significet quod sic corroborabuntur socii qui malum {1}inferent, constat ex significatione `adjungere se’ quod sit corroborari; hostes enim, cum multitudo illis adjungitur, corroborantur; ex significatione `inimicorum’ quod sint socii qui commilitant; et ex significatione `pugnare in nos’ quod sit malum inferre; cum enim pugnatur contra aliquem, ei malum, quantum non resisti potest, infertur. Cum his ita se habet: est circum unumquemvis hominem et quoque circum unumquemvis spiritum bonum {2},sphaera communis conatuum ab inferno, et sphaera communis conatuum (c)e caelo; sphaera quae ab inferno est sphaera conatuum faciendi malum et perdendi, quae (c)e caelo est sphaera conatuum faciendi bonum et salvandi, videatur n. 6477; hae sphaerae sunt communes, pariter sunt sphaerae particulares circum unumquemvis hominem, sunt enim apud eum spiritus ab inferno, et sunt angeli e caelo, de quibus n. 5846-5866, 5976-5993; inde homo est in aequilibrio, et ei liberum cogitandi volendique malum ac liberum cogitandi volendique bonum.
2 Cum {3}ergo homo Ecclesiae in tentationem venit, quod fit cum is mittitur in suum malum, tunc est pugna circum illum inter spiritus ab inferno et angelos e caelo, n. 3927, 4249, 5036; quae pugna durat quamdiu homo tenetur in suo malo {4};in pugna illa quandoque apparet spiritibus ab inferno quod vincent, et tunc insurgunt; quandoque quod vincentur, et tunc retrahunt se, quapropter tunc timent quod adjungent se plures e caelo contra illos, et sic quod dejicientur in infernum a quo non amplius exibunt, quod etiam fit {5}quando victi sunt; haec sunt quae intelliguntur per praevalentiam si crescit, et quod corroborarentur socii qui malum inferent.
3 Spiritus ab inferno cum pugnant contra angelos, sunt in mundo spirituum, et ibi in statu libero, n. 5852. Ex his nunc constare potest quid in sensu interno intelligitur per quod filii Israelis ita infestati et oppressi fuerint ab Aegyptiis et quod quantum infestati sunt, tantum multiplicati sint; et quod Jehovah, hoc est, Dominus, pugnaverit pro illis, et represserit Aegyptios per plagas, et tandem submerserit omnes in mari Suph.
@1 inferunt I$
@2 i est$
@3 itaque$
@4 i, haec pugna est, quae significatur$
@5 postquam$

6658. `Et ascendet e terra’: quod significet quod sic instaurata erit Ecclesia, constat ex significatione `ascendere’ quod sit elevari, nempe versus interiora quae Ecclesiae, de qua n. 3084, 4539, 4969, 5406, 5817, 6007; et ex significatione `terrae,’ hic terrae Goschen, quod sit Ecclesia, de qua supra n. 6649. {1} Elevari versus interiora {2}, quod significatur per `ascendere e terra et venire in terram Canaanem,’ est quod instaurata erit Ecclesia; {3} apud hominem quidem Ecclesia instaurata est cum ex affectione bonum agit, sed usque non plene instaurata est quam postquam pugnaverit contra mala et falsa, ita postquam {4}sustinuerit tentationes; dein fit ille vere Ecclesia, et tunc introducitur in caelum, quod repraesentatur per filiorum Israelis introductionem in terram Canaanem.
@1 i Inde$
@2 i Ecclesiae$
@3 i nam$
@4 sustinuit$

6659. `Et posuerunt super illum principes tributorum’: quod significet falsa quae adigerent ad serviendum, constat ex significatione `principum’ quod sint primaria vera, de qua n. 1482, 2089, 5044, hic in opposito sensu primaria falsa; et ex significatione `tributorum,’ ad quae a praepositis illis principibus {1}adigebantur, quod {2}sint servitutes, de qua n. 6394.
@1 adigerentur$
@2 sit servire$

6660. `Propter ut affligere illum oneribus’: quod significet ingravescentiam per servitutes, constat ex significatione `affligere’ quod sit ingravescentia; et ex significatione `onerum’ `quae erant tributa’, quod sint servitutes.

6661. `Et aedificavit urbes promptuariorum Pharaoni’: quod significet doctrinas ex falsificatis veris in naturali ubi scientifica abalienata, constat ex significatione `urbium’ quod sint doctrinae in utroque sensu, de qua n. 402, (x)2449, 2943, 3216, 4492, 4493; ex significatione `promptuariorum’ quod sint falsificata vera, de qua sequitur; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit naturale, de qua n. (x)5160, 5799, 6015 fin.; (m)quod ibi scientifica abalienata, videatur supra n. 6651, 6652.(n) Quod `urbes promptuariorum quas populus Israelis aedificavit Pharaoni’ sint doctrinae ex falsificatis veris, est quia illi qui in scientificis abalienatis a vero sunt, qui per `Pharaonem et Aegyptios’ hic significantur, omnia vera Ecclesiae pervertunt et falsificant, et ex ita perversis et falsificatis veris sibi doctrinas faciunt.
2 Vox per quam in lingua originali exprimuntur promptuaria etiam significat armamentaria, et quoque thesauraria, quae in sensu interno significatione paene simili sunt; promptuaria enim sunt ubi annona colligitur, et per annonam significatur verum, n. (x)5276, 5280, 5292, 5402, et in opposito sensu falsum; armamentaria autem sunt ubi reconduntur arma belli, per quae significantur talia quae sunt veri pugnantis contra falsa, et in opposito sensu quae sunt falsi pugnantis contra vera, n. 1788, 2686; thesauraria sunt ubi opes reponuntur, et per opes ac divitias significantur cognitiones boni et veri, n. 4508, {1} in opposito sensu cognitiones mali et falsi; ita per urbes promptuariorum, seu armamentariorum, seu thesaurariorum, significantur in genere doctrinae ex falsificatis veris.
@1 i ita$

6662. `Pithom et Raamses’: quod significent quale earum, nempe doctrinarum ex falsificatis veris, constat ex nominibus in Verbo, quod sint quale et status rei, de qua agitur.

6663. `Et quemadmodum afflixerunt illum, ita multiplicabatur’: quod significet quod secundum infestationes vera crescerent, constat ex significatione `affigere’ quod sit infestatio, et ex significatione `multiplicari’ quod sit crescere quoad vera, de qua supra n. 6656. Haec quomodo se habent, quia non absque experientia ex illis quae fiunt in altera vita, hodie non sciri possunt, dicendum est: plerique spiritus qui e mundo veniunt, et vixerunt vitam praeceptorum Domini, antequam elevari {1}possunt in caelum, et ibi adjungi societatibus, infestantur a malis et falsis {2} apud illos ob finem ut illa removeantur, videatur n. 6639, nam impura sunt quae contraxerunt in vita corporis, quae nullatenus concordant cum caelo; infestationes fiunt per {3}immersiones in sua mala et falsa, {4} in quibus cum sunt, spiritus qui in similibus malis et falsis sunt adsunt, et allaborant omni modo illo a vero et bono abducere; sed usque non altius in sua mala e falsa immerguntur quam ut influxus per angelos a Domino praevaleat, {5} hoc fit exactitudine sicut ad libram; ex causa ut qui infestatur appareat (x)sibi in libero esse, et sic ex se contra mala et falsa {6} pugnare cum agnitione tamen, si non tunc usque postea, quod a Domino omnis vis resistendi fuerit, videatur n. 1937, 1947, 2881, 5660; cum hoc fit, tunc non modo firmantur vera et bona quae prius implantata sunt, sed etiam plura insinuantur; hoc {7} omnis pugna spiritualis in qua pugnans fit victor, secum habet; quod ita sit, etiam a communi 2 experientia patet, qui enim defendit sententiam suam contra alios qui eam impugnant, is confirmat se magis in sua sententia, et quoque tunc plura confirmantia pro sua sententia, quae prius non animadverterat, ut et plura negantia pro opposita, invenit, ac ita se in sententia sua firmat, et quoque illam pluribus illustrat; cum pugnis spiritualibus adhuc perfectius se habet quia pugna fit in spiritu, ac de {8}bonis et veris, ac imprimis quia Dominus adest et per angelos ducit, nam agitur de vita et salute aeterna; {9} in talibus pugnis commune est quod Dominus omnia mala quae inferna intendunt vertat in bonum, quare nec permittitur plura et alia mala producere quam quae in bonum conveniens ei qui in pugna est verti {10}queunt; causa quod ita fiat, ducit originem ex eo quod regnum Domini sit regnum (m)usuum, quapropter nihil ibi fieri potest quam unde bonum.(n) Ex his nunc constare potest quomodo intelligendum quod vera secundum infestationes {11}crescant, quae (x)significantur per `quemadmodum afflixerunt illum, ita multiplicabatur.’
@1 queunt$
@2 i quae$
@3 immersionem$
@4 i quae contraxerant in vita corporis,$
@5 i et$
@6 i sua$
@7 i enim$
@8 veris et bonis$
@9 i et$
@10 queant$
@11 crescerent$

6664. `Et ita augebatur’: quod significet quod firmarentur, nempe vera, constat (c)a significatione `augeri,’ cum praedicatur de veris multiplicatis per infestationes a malis et falsis, quod sit firmari; (m)nam non alia vera manent quam quae firmantur, quapropter quot vera firmantur tot augentur;(n) quod {1}per infestationes firmentur vera, videatur mox supra n. 6663.
@1 sic$

6665. `Et fastidio affecti propter filios Israelis’: quod significet aversationem majorem, constat ex significatione `fastidio affici’ quod sit aversatio, hic aversatio major quia adhuc magis per {1}afflictiones multiplicabantur et augebantur.
@1 affectiones I$

6666. `Et servire fecerunt Aegyptii filios Israelis’: quod significet subjugationis intentionem, constat ex significatione `servire facere’ quod sit subjugatio, hic subjugationis intentio quia in continuo conatu subjugandi sunt, sed nusquam contra bonos praevalent; ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint scientifica separata quae contra vera Ecclesiae, de qua n. 6651; et a significatione `filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia, de qua n. 6637; exinde patet quod per `servire fecerunt Aegyptii filios Israelis’ significetur subjugationis intentio ab illis qui sunt in scientificis separatis quae contra vera Ecclesiae.
2 Quod subjugationis intentionem attinet, qualis sit apud malos qui ab inferno, etiam {1} scire datum est; talis est illis conatus et intentio {2} subjugandi (c)eos qui in bono et vero sunt, ut non describi queat; utuntur enim omni malitia, omni astu et fraude, omni dolo, (c)et omni crudelitate, quae tanta et talia sunt ut si modo quoad aliquam partem memorarentur, vix: aliquis in mundo potuisset credere, tam astuosa et artificiosa sunt, et quoque tam nefanda; verbo talia sunt ut {3}nequaquam ab ullo homine, ne quidem ab ullo angelo, resisti queant, sed a solo Domino; causa quod talis illis conatus et intentio sit, est quia omne jucundum vitae, ita ipsa vita eorum, in male faciendo consistit; quapropter nihil aliud cogitationes eorum occupat, consequenter nihil aliud {4}intendunt; bonum facere prorsus non possunt quia repugnat; si bonum faciunt, est propter se, ita sibi.
3 Ex talibus (s)inferna (t)hodie augentur immensum, et quod mirum, imprimis ab illis qui intra Ecclesiam sunt, ob astus, dolos, odia, vindictas, {5} adulteria, quae ibi vigent plus quam alibi, nam ibi nunc astus pro ingenioso, et adulteria pro honesto habentur, ac {6}ridentur qui aliter sentiunt; quia ita hodie est intra Ecclesiam, indicium e quod ultimum ejus tempus instet, nam `nisi finis, nulla caro salvaretur,’ secundum Domini verba apud Matthaeum xxiv 22; quippe omne malum contagiosum est, (c)ac infectat sicut faex massam, ita tandem omnes.(s)
@1 i ab experientia$
@2 i infernorum$
@3 ne hilum$
@4 intendere possunt$
@5 i et$
@6 d ridentur i irridentur$

6667. `In saevitia’: quod significet immisericordiam, constare potest absque explicatione; nam illis, de quibus mox supra n. 6666, nulla misericordia est quia nullus amor proximi, sed solum amor sui; amor proximi qui apud illos apparet nec aliud est quam amor sui, nam quantum alter favet, hoc est, quantum is suus est, tantum amatur; at quantum non favet, seu quantum non suus est, tantum rejicitur, et si prius fuerat amicus, tantum odio habetur, {7}talia latent’ i amore sui; nec se {8}manifestant in mundo, sed in altera vita, ubi {8}erumpunt; causa quod ibi {8}erumpant, est quia externa ibi auferuntur; et tunc patet qualis homo interius fuerat.
@1 hoc odium latet$
@2 Singular verbs$

6668. `Et (x)amaram reddiderunt vitam eorum servitute gravi’: quod significet usque ut infesta fieret subjugationis intentio, constat ex significatione `amara reddi vita’ quod sit infesta fieri; et ex significatione `servitutis’ quod sit subjugatio, hic subjugationis intentio, ut supra n. 6666.

6669. `In luto et in lateribus’: quod significet propter mala quae
invenerunt, et falsa quae finxerunt, constat ex significatione `luti’ quod sit bonum, et in opposito sensu malum {1}, de qua sequitur; et ex significatione `laterum’ quod sint falsa quae fingunt, de qua n. 1296; de malis et falsis quae infernales inveniunt et fingunt, videatur mox supra n. 6666. Quod `lutum’ sit malum ex quo falsum, patet ab his locis in Verbo: apud Esaiam,
Impii sicut mare impulsum, quando quiescere non potest, ejiciunt aquae ejus caenum et lutum, lvii 20;
`caenum’ pro falso ex quo malum, et `lutum’ pro malo ex quo falsum: apud Jeremiam, 2
Immersi sunt in lutum pedes tui, recesserunt retrorsum, xxxviii 22;
`immersi in lutum pedes’ pro quod naturale in malum: apud Nahum,
Aquas obsidii hauri tibi, confirma munimenta tua; intra in caenum, et calca lutum, repara fornacem latericiam, ibi comedet te ignis, et exscindet te gladius, iii 14, 15;
`calcare lutum’ pro {2}ex malo cogitare falsum: apud Habakuk,
Dicet, Vae multiplicanti non suum, quousque? et oneranti super se lutum, nonne subito surgent mordentes te? ii 6, 7;
`onerare super se lutum’ pro malum: apud Davidem, 3
Jehovah fecit ascendere me e fovea devastationis, e caeno luti, et constituit super petra pedes meos, Ps. xl 3 [A. V. 2]:
apud eundem,
Submersus sum in luto profundo, nec consistens, veni in profunditates aquarum, et fluctus obruit me: eripe me e luto ne submergar, et e profunditatibus aquarum, et ne absorbeat me profunditas, Ps. lxix 3, [15,] 16 [A.V. 2, 14, 15];
`lutum’ pro malo ex quo falsum: apud Esaiam, 4
Venient antistites sicut lutum, et sicut figulus calcat caenum, xli 25 {3}:
`lutum’ autem pro bono in his locis: apud Esaiam,
Nunc Jehovah Pater noster Tu, nos lutum, et Tu figulus noster, et opus manus Tuae omnes nos, lxiv 7 (A. V. 8];
`lutum’ pro homine Ecclesiae qui formatur, ita pro bono fidei per 5 quod homo formatur, hoc est, reformatur {4}: similiter apud Jeremiam,
Dixit Jehovah ad Jeremiam, Surge et descende domum figuli, et ibi audire faciam te verba Mea. Descendi itaque in domum figuli, cum ecce ille fecit opus super tabula, sed corruptum est vas quod ille faciens, sicut lutum in manu figuli; et reversus est, et fecit illud vas aliud, quemadmodum rectum fuit, in (x)oculis figuli facere. Tunc factum est verbum Jehovae ad me, dicendo, Num sicut figulus hic non possum facere vobis, domus Israelis? dictum Jehovae: Ecce quemadmodum lutum in manu figuli, sic vos in manu Mea, domus Israelis, xviii 1-6;
`domus Israelis’ pro Ecclesia quae formanda, et quia formatio fit per bonum charitatis et verum fidei, et illa significantur per `lutum’ et `vas figuli,’ ideo propheta jussus est ire {5}in domum figuli; quod {6} non factum nisi per `lutum’ et per `vas figuli’ illa significata fuerint.
6 Alibi etiam Jehovah seu Dominus vocatur `figulus,’ et, homo qui reformatur `lutum’, nempe Esai. xxix 15, 16, xlv 9; Hiob x 9, xxxiii 6.
Quod Dominus fecerit lutum ex sputo, et inunxerit super oculos caeci nati, et jusserit ut lavaret se in lacu Siloam, et quod inde caecus factus videns, Joh. ix 6, 7, 11,
factum erat quia repraesentabatur reformatio hominis qui in ignorantia veri natus est, et quod reformatio fiat per bonum fidei quod est `lutum.’
@1 i quod invenirent$
@2 invenire malum$
@3 i, similiter$
@4 i et regeneratur$
@5 ad$
@6 i alioquin$

6670. `Et in omni servitio in agro’: quod significet subjugationis intentionem contra illa quae Ecclesiae, constat ex significatione `servitii’ quod sit subjugationis intentio, de qua supra n. 6666; et ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3766.

6671. `Cum omni servitio illorum, quo servire fecerunt illos in saevitia’: quod significet subjugationis intentionem multis modis ex immisericordia, constat ex significatione `servitii’ quod sit intentio subjugationis, ut supra n. 6666, 6668, 6670; et quia dicitur `omne servitium’, significatur quod multis modis; et ex significatione `saevitiae’ quod sit immisericordia, de qua {1} n. 6667.
@1 i supra$

6672. Vers. 15-21. Et dixit rex Aegypti obstetricibus Hebraearum, quarum nomen unius Schiphra, et nomen alterius Puah. Et dixit, In obstetricando vos Hebraeis, et videritis super sellis, si filius ille, et occidetis (x)illum, et si filia illa, et vivat. Et timebant obstetrices Deum, et non fecerunt quemadmodum locutus ad (x)illas rex Aegypti, et vivificabant pueros. Et vocavit rex Aegypti obstetrices, et dixit illis, Quapropter facitis verbum istud, et vivificatis pueros? Et dicebant obstetrices ad Pharaonem, Quia non sicut mulieres Aegyptiae, Hebraeae, quia viventes illae; antequam venit ad eas obstetrix, et pepererunt. Et benefecit Deus obstetricibus, et multiplicabatur populus, et numerosi facti valde. Et fuit, quia timuerunt obstetrices Deum, et fecit illis domos. `Et dixit rex Aegypti obstetricibus Hebraearum’ significat influxum ex scientificis {1}separatis in naturale ubi vera scientifica quae Ecclesiae: `quarum nomen unius Schiphra, et nomen alterius Puah’ significat quale et statum naturalis ubi {2} scientifica: `et dixit, In obstetricando vos (x)Hebraeis, et videritis super sellis’ significat apperceptionem influentis veri et boni ab interno in scientifica: `si filius ille, et occidetis illum’ significat si verum, quod quo modo possent, destruerent: `et si filia illa, et vivat’ significat quod non si bonum: `et timebant obstetrices Deum’ significat quod vera scientifica, quia a Divino, custodirentur: `et non fecerunt, quemadmodum locutus ad (x)illas rex Aegypti’ significat quod non ita factum sicut intendebant qui in falsis: `et vivificabant pueros’ significat quod vera quia boni conservarentur: `et (x)vocavit rex Aegypti obstetrices’ significat quod consilium inirent illi qui in falsis contra illos qui in veris scientificis in naturali: `et dixit illis, Quapropter facitis verbum istud, et vivificatis pueros?’ significat iracundiam quod vera non destruerentur: `et dicebant obstetrices ad Pharaonem’ significat apperceptionem de veris illis scientificis in naturali: `Quia non sicut mulieres Aegyptiae, Hebraeae’ significat quod talia non sint scientifica Ecclesiae, qualia scientifica illis contraria: `quia viventes illae’ significat quod in illis vita spiritualis: `illae antequam venit ad eas obstetrix, et pepererunt’ significat quod naturale non sciat antequam illis vita: `et benefecit Deus obstetricibus’ significat quod naturali a Divino benedictum sit: `et multiplicabatur populus, et numerosi facti valde’ significat quod vera inibi producerentur continue, et sic crescerent: `et fuit, quia timuerunt obstetrices Deum’ significat quia vera scientifica a Divino custodiebantur: `et fecit illis domos’ significat quod in caelestem formam disponerentur.
@1 I o; A d separatis i abalienatis$
@2 i vera cp n. 6674$

6673. `Et dixit rex Aegypti obstetricibus Hebraearum’: quod significet influxum ex scientificis separatis in naturale ubi vera scientifica quae Ecclesiae, constat ex significatione `dicere’ quod sit influxus, de qua n. 5743, 6291; ex significatione `regis Aegypti’ quod sint scientifica separata quae sunt contra vera Ecclesiae, de qua n. 6651; ex significatione `obstetricum’ quod sint naturale, de qua n. (x)4588, 4921; et ex significatione `Hebraearum’ quod sint quae Ecclesiae, de qua n. 5136, 5236; ita quoque vera scientifica quae sunt Ecclesiae. Quod `obstetrices’ sint naturale, est quia naturale recipit id quod ab interno influit, et sic quasi obstetricatur.

6674. `Quarum nomen unius Schiphra, et nomen alterius Puah’: quod significet quale et statum naturalis ubi {1} scientifica, constat ex significatione `nominis’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1896, 2009; et quoque status, n. 1946, 2643, 3422, 4298; nomina enim {2} in Verbo omnia significant res, et {3}in summa comprehendunt illa qua istius rei sunt de qua agitur, ita quale et statum (c)ejus, hic itaque nomina `Schiphra’ et `Puah’ quale et statum naturalis ubi vera scientifica quia haec est res de qua agitur, ut patet a mox praecedentibus n. 6673. Qui non novit quod nomen sit quale et status rei de qua agitur, is credere potest quod ubi nomen dicitur, sit modo nomen quo intelligitur; ita ubi de nomine Suo Dominus dicit, quod sit modo nomen, cum tamen est quale cultus, nempe omne fidei et charitatis 2 per quae colendus, ut apud Matthaeum,
Ubi sunt duo aut tres congregati in nomine Meo, ibi sum in medio eorum, xviii 20;
ibi non `nomen’ intelligitur, sed cultus ex fide et charitate: apud Johannem,
Quotquot receperunt, dedit illis potestatem, ut filii Dei essent, credentibus in nomen Ipsius, i (x)12;
hic etiam per `nomen’ intelligitur fides et charitas quibus Dominus colitur: apud eundem,
Haec scripta sunt, ut credatis quod Jesus sit Christus, Filius Dei, et ut credentes vitam habeatis in nomine Ipsius, xx 31;
3 similiter: apud eundem,
Si quid petieritis in nomine Meo, hoc faciam, xiv 13, 14:
et alibi,
Quodcumque petieritis Patrem in nomine Meo, dabit vobis xv 16, 17, xvi 23, 24;
hic non intelligitur quod `peterent Patrem in nomine Domini,’ sed quod Ipsum Dominum, nam ad Divinum Bonum, Quod est Pater, n. 3704, non patet aditus quam per Divinum Humanum Domini, ut quoque notum est in Ecclesiis; quare petere {4} Ipsum Dominum, est secundum vera fidei, si secundum illa petitur, datur, ut quoque Ipse dicit in priore loco apud Johannem,
Si quid petieritis in nomine Meo, hoc faciam:
{5}hoc adhuc constare potest ex eo quod Dominus sit nomen Jehovae, {6}de quo ita apud Mosen,
Ego mitto angelum coram te, ad custodiendum te in via; caveto a faciebus Ipsius, et audi vocem Ipsius, nec exacerba Ipsum, quia nomen Meum in medio Ipsius, Exod. xxiii 20, 21:
apud Johannem, 4
Pater, glorifica (t)nomen Tuum; exiit vox e caelo, Et glorificavi, et rursus glorificabo, xii 28:
apud eundem,
Manifestavi Tuum nomen hominibus, quos dedisti Mihi ex mundo. Notum feci illis nomen Tuum, et notum faciam; ut amor quo amasti Me in illis sit, et Ego in illis, xvii 6, (x)26;
{7}ex quibus patet quod Dominus quoad Divinum Humanum sit nomen Jehovae, {8}seu omne Quale Ipsius, inde a Divino Humano est omnis cultus Divinus, et Illud est Quod colendum; sic enim colitur Ipsum Divinum (m)ad quod nulla cogitatio alioquin pertingit,(n) et si nulla cogitatio, nec conjunctio.
5 Quod `nomen Domini’ sit omne fidei et amoris per quod (d)Dominus colendus, ulterius ab his locis patet: apud Matthaeum,
Eritis odio habiti [a] quibuscumque propter nomen Meum, x 22 {9}:
apud eundem,
Qui recipit unum puellum talem in nomine Meo, Me recipit, xviii (x)5:
apud eundem,
Omnis qui reliquerit domos, aut fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut uxorem, aut liberos, aut agros, propter nomen Meum, centuplum accipiet, xix 29:
apud eundem,
Clamabant, Osanna Filio Davidis, benedictus Qui venit in nomine Domini, xxi 9:
apud Lucam,
Amen dico vobis, quia non Me videbitis, usque dum veniat, ut dicatis, Benedictus Qui venit in nomine Domini, xiii 35:
apud Marcum,
Quisquis potaverit vos poculo aquae in nomine Meo, eo quod Christi sitis, amen dico vobis, non perdet mercedem, ix 41:
apud Lucam,
Reversi sunt septuaginta cum gaudio, dicentes, Domine, etiam daemonia oboediunt nobis in nomine Tuo: Jesus dixit illis, In hoc ne gaudete, quod spiritus oboediant vobis, sed gaudete potius quod nomina vestra scripta {10}sint in caelo, x 17, 20;
6 `nomina scripta in caelo’ non sunt nomina sed quale fidei et charitatis eorum: similiter `nomina scripta in libro vitae’, in (x)`Apocalypsi,
Habes pauca nomina etiam in {11}Sardibus, quae non polluerunt vestimenta sua: qui vicerit, hic induetur vestimentis albis, et non delebo nomen ejus e libro vitae, et confitebor nomen ejus coram Patre, et coram angelis Ipsius, iii 4, 5:
(m)pariter apud Johannem,
Ingrediens per januam, pastor ovium est; hic proprias oves vocat nomine tenus, x 2, 3:(n)
in Exodo,
Jehovah ad Mosen, Novi te nomine, xxxiii 12, 17:
apud Johannem,
Multi crediderunt in nomen Ipsius, videntes Ipsius signa quae faciebat, ii 23:
7 apud eundem,
Qui credit in Ipsum non judicatur; qui autem non credit jam judicatus est, quia non credidit in nomen Unigeniti Dei, iii 18:
apud Esaiam,
Timebunt ab occasu nomen Jehovae, lix 19:
apud Micham,
Omnes populi ambulant in nomine Dei sui, et nos ambulabimus in nomine Jehovae Dei nostri, iv 5:
apud Mosen,
Jehovam Deum colerent in loco quem electurus est, et positurus nomen Suum, Deut. xii 5, 11, 14:
pariter apud Esaiam xviii 7, et apud Jeremiam vii 12: {12} praeterea pluribus aliis in locis ut Esai. xxvi 8, 13, xli 25, xliii 7, xlix 1, l 10, lii 5, lxii 2; Jer. xxiii 27, (x)xxvi 16; Ezech. xx 14, 44, xxxvi 21-23; Mich. v 3 [A.V. 4]; Mal. i 11; Deut. x 8; (m)Apoc. ii 17, iii 12, xiii 8, xiv 11, xv 2, (a)xvii 8, xix 12, 13, 16, xxii 3,4.(n)
8 Quod nomen Jehovae sit omne quo colitur, ita in supremo sensu omne quod procedit a Domino, constat a Benedictione,
{13}Benedicat tibi Jehovah, et custodiat te; illuminet Jehovah facies Suas super te, et misereatur tui; tollat Jehovah facies Suas super te, et ponat tibi pacem: ita ponent nomen Meum super filios Israelis, Num. vi 23-27.
Ex his nunc patet quid intelligitur per praeceptum hoc Decalogi,
Non sumes nomen Dei tui in vanum, quia non innocentem habebit Jehovah eum qui sumpserit nomen Ipsius in vanum, Exod. xx 7:
tum quid in Oratione Domini, per
Sanctificetur nomen Tuum, Matth. vi 9.
1 i vera cp n 6672
2 i quae
3 After comprehendunt
4 i in nomine Domini, hoc est,
5 quod etiam
6 praeterea per nomen Jehovae in Verbo intelligitur Dominus quoad Divinum Humanum, ut
7 i et apud Mosen, Ecce, then Ego…Ipsius as in lines 9-11 above.
8 quia
9 i Cap. xxiv 9, 10
10 sunt
11 Sardis AI
12 i et
13 Benedicet

6675. `Et dixit, In obstetricando vos Hebraeis, et videritis super sellis’: quod significet apperceptionem influentis veri et boni ab interno in scientifica Ecclesiae, constat ex significatione `obstetricari’ quod sit receptio boni et veri influentis ab interno in naturale, est enim `obstetrix’ naturale quatenus recipit influxum, videatur n. (x)4588, 6673; ex significatione `Hebraearum’ quod sint illa quae sunt Ecclesiae, de qua n. 5136, 5236; ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400; et ex significatione `sellarum’ quod sint illa in naturali quae recipiunt influentia bona et vera ab interno, ita sunt vera scientifica, nam {1}haec recipiunt; inde patet quod per `in obstetricando vos Hebraeis, et videritis super sellis’ significetur apperceptio influentis veri et boni ab interno in scientifica Ecclesiae, quae in naturali.
@1 hic I$

6676. `Si filius ille, et occidetis illum’: quod significet si verum, quod quo modo (x)possent, destruerent, (x)constat ex significatione `filii’ quod sit verum, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373; et ex significatione `occidere’ quod sit destruere, nam dicitur de vero; sed destruerent modo quo possent, nam mali apud bonos vera destruere non possunt.

6677. `Et si filia illa, et vivat’: quod significet quod non si bonum, constat ex significatione `filiae’ quod sit bonum, de qua n. 489-491, 2362; et ex significatione `vivere’ quod sit quod non destruendum. Causa quod rex Aegypti dixerit quod filius occideretur, non autem filia, patet a sensu interno, qui est quod verum conarentur destruere, non autem bonum; cum enim infernales {1} infestant, tunc licet illis aggredi vera, non autem bona; causa est quia vera sunt quae oppugnari {2}possunt, non autem bona, haec tuta sunt a Domino, cumque infernales tentant aggredi bona, dejiciuntur profunde in infernum, nam ad praesentiam boni consistere nequeunt, est enim in omni bono Dominus praesens; inde est quod angeli, quia in bono sunt, tantam potestatem super infernales spiritus habeant ut unus illorum milia infernalium domare possit; {3}sciendum quod in bono {4}sit vita, nam bonum est amoris, et amor est vita hominis; si malum quod est amoris sui et mundi et est apparens bonum iis qui in illis sunt impugnat bonum quod est amoris caelestis, pugnat vita unius contra vitam alterius, et quia vita ex bono amoris caelestis est ex Divino, idcirco vita ex amore sui et mundi tunc, si collidit cum illa, incipit exstingui, {5}suffocatur enim et sic cruciantur sicut qui in agone mortis sunt; quapropter se praecipitant in infernum, ubi iterum vitam suam recuperant, videatur n. 3938, 4225, 4226, 5057, 5058; haec quoque causa est quod a malis geniis et spiritibus bonum oppugnari nequeat, ac ita quod illi non ausint bonum destruere; aliter {6} se habet cum vero, hoc non vitam habet in se, sed a bono, hoc est, per bonum a Domino.
@1 i spiritus$
@2 queunt$
@3 praeterea$
@4 est$
@5 inde qui in vita mali tunc sibi apparent quasi suffocari; et quoque cruciari$
@6 i vero$

6678. `Et timebant obstetrices Deum’: quod significet quod vera scientifica, quia a Divino, custodirentur, constat a significatione `timere Deum’ quod sit custodire quod Divinum praecepit, nam qui Deum timent custodiunt praecepta; at quia omnis timor sanctus, et {1}inde oboedientia ac custoditio praeceptorum, sunt ex Divino, et prorsus nihil ab homine, idcirco per `timebant Deum’ significatur quod a Divino custodirentur; et ex significatione `obstetricum’ quod sint naturale ubi vera scientifica, de qua n. (x)4588, 6673, 6675.
@1 omnis obedientia et inde$

6679. `Et non fecerunt quemadmodum locutus ad (x)illas rex Aegypti’: quod significet quod non ita factum sicut intendebant qui in falsis, constat ex significatione `non fecerunt quemadmodum locutus’ quod sit non ita factum sicut intendebant, nempe quod non destruere potuerint vera quae significantur per `filios,’ sed quod {1}intenderent destruere omni modo quo possent, {2} n. 6676; et ex significatione `regis Aegypti’ quod sit scientificum separatum quod contra verum Ecclesiae, de qua n. 6651, ita falsum, nam scientificum illud est falsum.
@1 intenderint$
@2 i videatur supra$

6680. `Et vivificabant pueros’: quod significet quod vera quia boni conservarentur, constat a significatione `vivificare’ quod sit conservare; et a significatione `filiorum,’ qui hic vocantur `pueri,’ quod sint vera, de qua supra n. 6676; filii hic vocantur pueri quia per `pueros’ significatur bonum innocentiae, n. 430, 2782, 5236; quare `pueri’ hic sunt vera quae boni.

6681. `Et vocavit rex Aegypti obstetrices’: quod significet quod consilium inirent illi qui in falsis contra illos qui in veris scientificis in naturali, constat ex significatione `vocare’ quod hic sit consilium inire, nam causa vocationis erat destruere vera, sed consilium irritum factum est quia vera a Divino custodiebantur, quod significatur per quod obstetrices timerent Deum, n. 6678; {1}re ipsa etiam mali in altera vita qui infestant bonos, consilium inter se ineunt, quod etiam ab experientia scire datum est; ex significatione `regis Aegypti’ quod sint qui in falsis, de qua mox supra n. 6679; et ex significatione `obstetricum’ quod sint naturale ubi vera scientifica, de qua n. (x)4588, 6673, 6675, 6678; inde patet quod per `vocavit rex Aegypti obstetrices’ significetur quod consilium inirent illi qui in falsis contra illos qui in veris scientificis in naturali.
@1 seipsa I$

6682. `Et dixit illis, Quapropter facitis verbum istud, et vivificatis pueros’: quod significet iracundiam quod vera non destruerentur, constat ex significatione `quapropter facitis verbum {1}istud’ quod sint verba increpationis, ita iracundiae; et ex significatione `vivificare’ quod sit non destruere, ut supra n. 6677, 6680; et ex significatione `puerorum’ quod sint vera quae boni, de qua {2} n. 6680.
@1 hoc$
@2 i supra$

6683. `Et dicebant obstetrices ad Pharaonem’: quod significet apperceptionem de veris illis scientificis in naturali, constat a significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit apperceptio, de qua {1}saepius; ex significatione `obstetricum’ quod sint vera scientifica in naturali, de qua mox supra n. 6681; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint scientifica falsa in communi, de qua etiam supra n. 6679, 6681.
@1 saepe prius$

6684. `Quia non sicut mulieres Aegyptiae, Hebraeae’: quod significet quod talia non sint scientifica Ecclesiae, (x)qualia scientifica illis contraria, constat ex significatione `mulierum Hebraearum’ quod sint illa quae sunt Ecclesiae, de qua n. 5136, 5236, 6673, 6675; et ex significatione `mulierum Aegyptiarum’ quod sint talia quae sunt contra illa quae Ecclesiae; quae quod sint scientifica, patet ab illis quae praecedunt, tum ex significatione `Aegypti’ quod sint scientifica, n. 6638, hic scientifica contraria veris scientificis Ecclesiae; quod `mulieres’ sint illa quae Ecclesiae, videatur n. 252, 253.

6685. `Quia viventes illae’: quod significet quod in illis vita spiritualis, constat ex significatione `vivere’ quod sit vita spiritualis, de qua n. 5890, hic vita spiritualis in illis quae Ecclesiae, quae significantur per `mulieres Hebraeas.’ Quid vita spiritualis, aliquoties prius dictum est, sed quia hodie quid spirituale pauci sciunt, licet adhuc paucis exponere (x)quid sit: spirituale in sua prima origine est Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini, quod (d)Verum in se habet Divinum Bonum, quia Divinum Verum exit {1}a Divino Humano Domini, Quod est Divinum Bonum’; Divinum illud Verum, in quo Divinum Bonum, est ipsum spirituale in sua origine, et est ipsa vita quae implet caelum, immo quae implet universum; et ubi est subjectum, ibi influit; sed in subjectis variatur secundum formam; in subjectis quae concordant cum bono, ibi sistit vitam spiritualem; at in subjectis quae discordant a bono, ibi (x)sistit vitam contrariam vitae spirituali, quae in Verbo appellatur `mors’; inde nunc patet quid vita spiritualis, quod nempe sit esse in veris a bono quae a Domino procedunt.
@1 e Divino Bono$

6686. `Illae antequam venit ad illas obstetrix, et pepererunt’: quod significet quod naturale non sciat antequam illis vita, nempe veris scientificis quae Ecclesiae, constat ex significatione `obstetricis’ quod sit naturale ubi vera scientifica quae Ecclesiae, de qua supra n. 6681; et ex significatione `parere’ quod sint illa quae fidei et charitatis, de qua n. 3860, 3868, 3905, 3915, ita quae sunt vitae spiritualis; quod non sciat naturale, significatur per `antequam venit ad illas obstetrix.’ Cum hoc, quod naturale non sciat antequam vita veris scientificis, ita se habet: vita veris scientificis in naturali omnis est a bono quod per internum influit; quando bonum influit, prorsus nescit naturale, quia naturale est in obscuro respective; quod in obscuro sit, (r)est ex eo quod sit in luce mundi et inde simul in mundanis, in quae, cum lux caeli influit, fit apperceptio obscura; et quoque ex eo quod in naturali sint communia quae non perceptibilia sunt singularium, nam quo communius aliquid est, eo minus percipit singularia; et {1}inde eo minus percipit contingentia quae apud se existunt; et praeterea in naturali non sunt ipsa bona et vera sed sunt repraesentativa illorum; inde nunc est quod naturale non sciat quando vita veris scientificis, consequenter quando regeneratur, nec quomodo, secundum Domini verba apud Johannem,
Spiritus ubi vult, spirat, et vocem ejus audis, atque non scis unde venit, ac quo abit; sic est cum omni qui {2}generatur a spiritu, iii 8.
Per naturale intelligitur homo externus, qui etiam homo naturalis vocatur.
@1 quoque$
@2 regeneratur I$

6687. `Et benefecit Deus obstetricibus’: quod significet quod naturali a Divino benedictum sit, constat ex significatione `benefacere,’ cum dicitur de Deo, quod sit benedicere; et a significatione `obstetricum’ quod sint naturale ubi vera scientifica, de qua supra n. (x)4588, 6673, 6675, 6678.

6688. `Et multiplicabatur populus, et numerosi facti valde’: quod significet quod vera inibi producerentur continue, et sic crescerent, constat ex illis quae supra n. 6648 dicta sunt, ubi similia verba; quod `populus’ praedicetur de veris, videatur n. 1259, 1260, 3295, 3581.

6689. `Et fuit, quia timuerunt obstetrices Deum’: quod significet quia vera scientifica a Divino custodiebantur, constat ab illis quae supra n. 6678 dicta sunt, ubi similia verba.

6690. `Et fecit illis domos’: quod significet quod in caelestem formam disponerentur, nempe vera scientifica in naturali, constat ex significatione `domus’ quod sit mens {3} naturalis, de qua n. 4973, 5023, ita ea quae sunt illius mentis, quae hic, quia de obstetricibus dicitur, sunt vera scientifica (d)in naturali, n. 6687; `facere’ itaque `illis domos’ est disponere illa in ordinem, ac in ordinem disponuntur cum in formam caelestem. Quod haec per `facere illis domos’ significentur, non facile sciri potest nisi sciatur quomodo cum veris scientificis quae sunt mentis naturalis se habet; paucis itaque dicendum: scientifica in naturali in continuas series disposita sunt, una series cum altera, et sic omnes cohaerent secundum varias affinitates et propinquitates; seque habent non absimiliter ac familiae et earum generationes, nascitur enim unum ab altero, et sic {2}producuntur; inde illa quae sunt mentis, nempe bona et vera, ab antiquis dicta fuerunt `domus,’ bonum ibi regnans `pater,’ et verum illi bono {3}adjunctum `mater,’ et derivationes `filii, filiae, generi, nurus,’ et si porro; sed dispositio verorum scientificorum in naturali variatur apud unumquemvis hominem, formam enim illis inducit amor dominans; ille amor in medio est et circum se ordinat singula; sibi proxime ponit illa quae maxime conveniunt, et reliqua in ordine secundum convenientias; inde forma scientificis; si amor caelestis dominatur, tunc a Domino disponuntur ibi omnia in formam caelestem, quae forma est qualis est caeli, ita forma ipsius boni amoris; in hanc formam disponuntur vera quae cum ita disposita sunt, unum agunt cum bono; et tunc cum excitatur unum a Domino, excitatur alterum, nempe cum illa quae fidei, excitantur illa quae charitatis, et vice versa; talis dispositio est quae significatur per quod `Deus fecerit obstetricibus domos.’
@1 i hominis$
@2 producitur$
@3 conjunctum$

6691. Vers. 22. Et praecepit Pharao omni populo suo, dicendo, Omnem filium qui nascitur, in flumen (x)projicietis illum, et omnem filiam vivificetis. `Et praecepit Pharao omni populo suo’ significat influxum communem in (x)scientifica contraria veris Ecclesiae: `dicendo, Omnem filium qui nascitur in flumen projiciatis illum’ significat quod omnia vera quae apparent immergerent falsis: `et omnem filiam vivificetis’ significat quod bonum non aggrederentur.

6692. `Et praecepit Pharao omni populo [suo]’: quod significet influxum communem in scientifica contraria veris Ecclesiae, constat ex significatione `praecipere’ quod sit influxus, de qua n. 5486, 5732, hic influxus communis quia a `Pharaone’ per quem repraesentatur scientificum in communi, n. 6015; et ex significatione `populi ejus’ quod sint scientifica contraria veris Ecclesiae; quod `Aegyptii,’ qui hic sunt populus, sint scientifica, saepius ostensum est, videatur n. 6638. Quod per `Aegyptios’ scientifica contraria veris Ecclesiae significentur, est quia repraesentativa et significativa Ecclesiae Antiquae, quae {1}Ecclesia etiam apud illos fuerat, ibi versa fuerunt in magica, nam per repraesentativa et significativa Ecclesiae eo tempore fuit communicatio cum caelo; quae communicatio fuit apud illos qui in bono charitatis vixerunt, et aperta apud plures; at qui non in bono charitatis vixerunt, sed in contrariis {2}, communicatio `quandoque dabatur’ aperta cum spiritibus malis qui omnia vera Ecclesiae {3} perverterunt, et cum illis destruxerunt bona,’ inde magica; {4}hoc quoque constare potest a hieroglyphicis Aegyptiorum, {5}quibus etiam in sacris utebantur, nam per illa significabant spiritualia, et ordinem Divinum perverterunt’.
2 Magia non aliud est quam perversio ordinis, imprimis est abusus correspondentiarum; ordo est ut bona et vera quae a Domino procedunt ab homine recipiantur; cum hoc fit, ordo est in singulis quae homo intendit et cogitat; at cum homo {6}non recipit illa secundum ordinem qui est a Domino, sed {7}credit quod omnia sint fluxus caeci, et si aliquid determinatum existit, quod sit prudentiae propriae, is ordinem pervertit, nam illa quae ordinis sunt applicat ad se, {8}ut modo sibi consulat, non autem proximo, nisi quantum ille sibi favet; inde quod mirum, omnes qui sibi firmiter impresserunt quod omnia sint propriae prudentiae, et nihil providentiae Divinae, illi in altera vita ad magiam pronissimi sunt, et quantum possunt, etiam imbuunt; {9}imprimis illi qui, quia sibi fiderunt et omnia suaemet prudentiae ascripserunt, plures artes et astutias excogitarunt ad se elevandos supra alios; tales, cum in altera vita judicati sunt, conjiciuntur versus inferna magicorum, quae sunt in plano sub plantis ad dextram paulo versus anteriora, extensa ad multam distantiam, in quorum profundissimis sunt Aegyptii; inde nunc est quod per `Pharaonem, Aegyptios, et Aegyptum’ significentur scientifica contraria veris Ecclesiae.
3 (s)Ne itaque amplius repraesentativa et significativa Ecclesiae in magica {10}verterentur, assumptus est populus Israeliticus, apud quem repraesentativa et significativa Ecclesiae restaurarentur; qui populus talis erat ut is non posset magicum inde facere, nam erat prorsus in externis et in nulla fide quod aliquid internum esset, minus quod aliquid spirituale, apud tales magicum non potest existere quale apud Aegyptios.(s)
@1 apud illos etiam fuit,$
@2 i and d vixerunt i fuerunt$
@3 i et cum veris bona$
@4 quod$
@5 quae significativa erant spiritualium, per quae abutebantur ordine Divino, et illum pervertebant$
@6 After illa$
@7 sibi suaeque prudentiae solum fidit, tunc$
@8 et ad faciendum malum illis qui sibi non favent$
@9 qui vitam mali simul vixerunt$
@10 perverterentur$

6693. `Dicendo, Omnem filium qui nascitur in flumen projiciatis [illum]’: quod significet quod omnia vera quae apparent immergerent falsis, constat ex significatione `filii’ quod sit verum, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373; ex significatione `nasci’ quod sit apparere, et ex significatione `fluminis’ quod sint illa quae sunt intelligentiae, de qua n. 108, 109, 2702, 3051, hic in opposito sensu quae contraria (d)sunt, ita falsa; quod `projicere’ sit immergere patet.
2 Quod `flumen Aegypti’ sit contrarium intelligentiae, ita falsum constat quoque apud Esaiam,
Recedent flumina, comminuentur et exsiccabuntur fluvii Aegypti, papyri juxta flumen, juxta os fluminis, et omne semen fluminis exarescet, impelletur, et non ideo lugebunt piscatores, et tristes erunt omnes projicientes in flumen hamum, et expandentes rete super facies aquarum languescent, xix (x)5-8′;
quod hic per `flumen Aegypti’ non flumen intelligatur, {1} nec piscatores per `piscatores,’ sed quod alia quae non patent nisi sciatur quid per `Aegyptum,’ per `flumen’ ibi, et per `piscatores’ intelligitur; si (c)illa sciuntur, patet sensus; quod per `flumen Aegypti’ significetur falsum, 3 ex singulis ibi {2}patet: apud Jeremiam,
Quis hic sicut flumen ascendit, cujus aquae sicut flumina commoventur? Aegyptus sicut flumen ascendit, et sicut flumina commoventur aquae ejus, nam dixit, Ascendam, obtegam terram, perdam urbem, et habitantes in ea, xlvi 7, 8;
hic quoque `flumen Aegypti’ pro falsis; `ascendere et obtegere terram’ pro Ecclesiam; `perdere urbem’ pro doctrinam Ecclesiae, et `habitantes in ea’ pro bona quae inde; quod `terra’ sit Ecclesia, videatur n. 6649; quod `urbs’ sit doctrina {3}Ecclesiae, n. 402, (x)2449, 3216, 4492, 4493; et quod `habitatores’ sint bona {4}ibi, n. 2268, 2451, 2712 apud Ezechielem, 4
Ecce Ego contra te Pharao rex Aegypti, balaena magna, quae cubas in medio fluviorum suorum; qui dixit, Meus est fluvius, et ego feci me; propterea dabo hamos in maxillas tuas, et adhaerere faciam pisces fluviorum tuorum squamis tuis, et faciam ascendere te e medio fluviorum tuorum, et omnis piscis fluviorum tuorum in squamis tuis haereat; relinquam in deserto te, et omnem piscem fluviorum tuorum, xxix 3-5, 9, 10;
quid haec significant, nec quisquam scire potest absque sensu interno; quod non Aegyptus intelligatur, patet; ita nisi sciatur quid `Pharao,’ quid `flumen,’ quid `balaena,’ quid {5}`piscis,’ quid `squamae’; quod `Pharao’ sit naturale ubi scientificum, videatur n. (x)5160, 5799, 6015; quod `balaenae’ sint communia scientificorum quae in naturali, n. 42; quod `pisces’ sint scientifica sub communi, n. 40, 991; `squamae’ sunt illa quae plane externa sunt, ita sensualia, quibus scientifica quae falsa adhaerent; ex his {6}cognitis (x)patet quid ibi per `flumen Aegypti’ intelligitur, quod nempe falsum: apud eundem, 5
In die illo, quo descensurus est Pharao in infernum, lugere faciam, obtegam super eum abyssum, et inhibebo flumina ejus, et occludentur aquae magnae, xxxi 15:
apud Amos,
Num propter hoc non commoveatur terra, et lugeat omnis habitans in ea ita ut ascendat sicut rivus tota, et expellatur, et submergatur sicut flumine Aegypti; in die illo occidere faciam solem in meridie, et obtenebrabo terram in die lucis, viii 8, 9, ix 5;
`terra quae commovebitur’ pro Ecclesia, n. 6649, `submergi sicut flumine Aegypti’ pro a falsis perire; et quia falsa significantur, dicitur quod `occidet sol in meridie, et obtenebrabitur terra in die lucis’; per `occidere sol in meridie’ significatur quod bonum amoris caelestis {7}recedet, et per `{8}obtenebrari terra in die lucis’ quod falsa Ecclesiam occupabunt; quod `sol’ sit bonum amoris caelestis, videatur n. 1529, 1530, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4696; quod `tenebrae’ sint falsa, n. 1839, 1860, 4418, 4531; et quod `terra’ sit Ecclesia, n. 82, 662, 1066, 1067, 1262, 1411, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 2928, 3355, 4447, 4535, 5577; quisque videre potest quod {9} alia (x)significentur quam quae {10}apparent ibi in littera, ut quod commovebitur terra, et lugebit omnis habitans in (c)ea, quod occidet sol in meridie, et obtenebrabitur terra in die lucis; nisi Ecclesia intelligatur per `terram,’ falsum per `flumen,’ amor caelestis per `solem,’ non aliquis sensus qui explicari potest ibi invenitur.
6 Quia `flumen Aegypti’ significat falsum, idcirco mandatum fuit Mosi, {11}quod
Percuteret baculo super aquas fluminis illius, et quod illae inde versae sint in sanguinem, et in flumine {12}mortuus omnis piscis, et {13}fetuit flumen, Exod. vii 17, 18, 20, 21:
et quoque quod
Aharon extenderet manum cum baculo super fluvios, super flumina, et super stagna, {14}ex quo ascendebant ranae super terram Aegypti, Exod. viii 1, 2 [A.V. 5, 6];
quod `aquae’ in opposito sensu significent falsa, videatur n. 790; et quia aquae sunt fluminis, est `flumen’ falsum in communi respective.
@1 i quis non videre potest, ita$
@2 constare potest$
@3 ibi$
@4 inde$
@5 pisces,$
@6 notis$
@7 prorsus obscurabitur$
@8 obtenebrare terram$
@9 i prorsus$
@10 sunt$
@11 ut$
@12 moreretur$
@13 foeteret$
@14 quod ascenderent$

6694. `Et omnem filiam vivificetis’: quod significet quod bonum non aggrederentur, constat ex illis quae supra n. 6677 dicta sunt ubi similia.
{1}De Incolis aliarum Tellurum
1 This and subsequent passages continuing this subject were republished in 1758 with some alterations under the title De Telluribus.

6695. Quia, ex Divina Domini Misericordia, mihi aperta sunt interiora quae sunt spiritus mei, ac ita loqui datum est cum illis qui in altera vita, nec solum eum illis qui ex hac tellure sunt sed etiam eum illis qui ex aliis telluribus, idcirco, quia hoc scire desiderium meum fuit, et quae scire datum digna memoratu sunt, licet illa ad finem capitum sequentium referre {1}. {2}Locutus non sum cum ipsis incolis tellurum sed cum spiritibus et angelis qui fuerant incolae ibi; et hoc non per diem aut septimanam sed per plures menses, cum aperta instructione e caelo unde essent. Quod plures tellures sint et super illis homines, et inde spiritus et angeli, notissimum est in altera vita, nam cuivis si desiderat, cum illis loqui conceditur.
@1 i quid ab illis audivi$
@2 Loqui non datum est$

6696. Sunt spiritus qui in Maximo Homine referunt memoriam; sunt illi ex planeta Mercurii; illis licet circumvagari et sibi acquirere cognitiones rerum quae in universo; et quoque licet illis extra hujus solis mundum transire in alios; hi dixerunt quod non solum sint tellures super quibus homines in hoc mundo sed etiam in universo, immenso numero.

6697. Locutus sum cum spiritibus aliquoties de ea re, et dictum quod homo qui intellectu pollet scire possit ex multis quod plures tellures sint et ibi incolae, nam ex rationali concludi potest quod tantae moles quales sunt planetae, quarum aliquae magnitudine superant hanc tellurem, non sint moles vacuae, et creatae {1}ut modo spatientur circum solem, et luceant pro una tellure, sed quod illatum usus insignior quam talis, oporteat esse. Qui credit, sicut quisque credere debet, quod Divinum non creaverit universum propter alium finem quam ut humanum genus existat et inde caelum, nam genus humanum est seminarium caeli, is non potest non credere quam quod homines sint ubicumque aliqua tellus. Quod planetae qui coram oculis nostris visibiles sunt, quia intra terminos mundi hujus solis {2}, tellures sint, manifeste sciri potest ex eo quod corpora terrestris materiae sint, quia lumen solis reflectunt; tum quod illae, similiter ac nostra tellus, circum solem ferantur, et inde faciant annos et anni tempora, nempe ver, aestatem, autumnum, et hiemem, cum variatione secundum climata; {3}ut et quod circum axem suum, similiter ac nostra tellus, rotentur, et inde faciant dies, et horum tempora, nempe mane, meridiem, vesperam, et noctem; et insuper quod aliqui eorum habeant lunas, quae vocantur satellites, et circum orbem suum statis temporibus vagantur sicut luna circum nostrum; et quod planeta Saturnus, quia longissime a sole distat, habeat quoque cingulum magnum lunare, quod (t)multam lucem, tametsi reflexam, telluri illi dat. Quis unquam qui haec novit et ex ratione cogitat dicere potest quod haec inania corpora sint?
@1 solum ut$
@2 i sunt$
@3 tum$

6698. Insuper cum spiritibus locutus sum, quod ab homine credi queat quod plures tellures in universo sint quam una, ex eo quod universum aspectabile tot innumerabilibus astris illustre, tam immensum sit, et tamen id solum est medium ad finem qui ultimus creationis, qui finis est regnum caeleste, in quo Divinum habitare potest; universum enim aspectabile est medium ut existant tellures et super illis homines ex quibus regnum caeleste; quis unquam cogitare potest quod tam immensum medium factum sit pro tam parvo et limitato fine qui foret si {1} incoleretur una tellus, et ex illa sola caelum existeret? Quid hoc foret pro Divino quod Infinitum, cui parum et vix aliquid essent milia, immo myriades tellurum, et omnes plenae incolis? Praeterea caelum angelicum tam immensum est ut correspondeat singulis apud hominem, et {2}myriades cuivis {3} membro, organo, et visceri; et scire datum est quod caelum, quoad omnes suas correspondentias, nequaquam existere possit nisi ex incolis perplurium tellurum.
@1 i modo$
@2 After visceri$
@3 i ejus$

6699. Aliquoties vidi sicut flumen magnum continuum, ad dextrum ad multam satis distantiam, in plano plantae pedis; et dictum ab angelis quod per illam viam veniant qui e mundis et quod appareant sicut flumen ob multitudinem; a fluminis magnitudine et torrente judicare potui quod aliquot myriades hominum per diem alluant; inde quod tellures multo numero essent, etiam scire datum est.

6700. Quod cultum Divinum incolarum aliarum tellurum attinet, qui ibi non idololatrae sunt, omnes agnoscunt Dominum pro unico Deo; non quidem sciunt nisi paucissimi, quod Dominus Humanum in hac tellurum assumpserit et Illud Divinum fecerit; sed adorant Divinum non ut Divinum prorsus incomprehensibile, {1}(x)verum ut comprehensibile per humanam formam nam cum Divinum illis apparet, in illa formam; apparet, sicut etiam olim Abrahamo et aliis in hac tellure; et quia Divinum sub humana forma adorant, Dominum adorant; sciunt etiam quod nemo conjungi Divino fide et amore possit nisi Divinum in forma sit quam aliqua idea comprehendant; si non in forma, dissiparetur idea, sicut visus in universo. Cum dictum illis a nostrae telluris spiritibus quod Dominus in hac tellure susceperit Humanum, pensitarunt aliquantum, et mox dixerunt quod propter salvationem generis humani hoc factum sit; et quod Divinum quod lucet ut Sol in caelo, et cum apparet, se in (t)forma Humana sistit videndum, sanctissimo cultu adorent; (m)quod Dominus ut Sol in altera vita appareat et quod inde omnis lux caeli, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 3636, 3643, 4060, 4321 fin., 5097.(n) Sed de his in sequentibus plura in specie memoranda sunt.
@1 sed$

6701. Spiritus et angeli qui ex aliis telluribus, omnes secundum tellures inter se separati sunt; non apparent in uno loco simul; causa est quia incolae unius telluris prorsus alio genio sunt quam incolae alterius; nec consociantur in caelis, modo in intimo seu tertio caelo; {1}qui illuc veniunt, simul sunt omni tellure, et illud caelum conjunctissime constituunt.
@1 ibi$

6702. Ad finem sequentis capitis dicetur de spiritibus planetae Mercurii.

6703. EXODI
CAPUT SECUNDUM
DOCTRINA CHARITATIS

Quia ante capita Libri Exodi institutum est tradere doctrinam charitatis, primum dicendum est quid proximus, ille enim est erga quem charitas exercenda; nisi enim scitur qui sunt proximus, charitas (t)potest exerceri simili modo absque distinctione aeque erga malos quam erga bonos; unde charitas non fit charitas, mali enim ex benefactis malefaciunt proximo, sed boni benefaciunt.

6704. Communis opimo hodie est quod omnis homo sit aeque proximus et quod benefaciendum {1}unicuivis qui opis indiget; sed prudentiae Christianae interest, bene scrutari qualis hominis vita est, et secundum illam, charitatem exercere; internae Ecclesiae homo cum discrimine, ita cum intelligentia, hoc agit; at externae Ecclesiae homo, quia non ita discernere res potest, indiscriminatim facit.
@1 unicuique$

6705. Antiqui proximum redegerunt in {1} classes, et unamquamvis classem nominaverunt secundum nomina (c)eorum qui apparent in mundo prae aliis opitulandi; et docuerunt quomodo charitas exercenda esset erga illos qui in una classe et erga illos qui in altera; et sic in ordinem redegerunt doctrinam, et secundum illam redegerunt vitam; inde doctrina Ecclesiae illorum continebat leges vitae; et inde videbant qualis unus et alter esset homo Ecclesiae, quem vocabant fratrem, sed cum discrimine in sensu interno secundum exercitia charitatis ex genuina Ecclesiae doctrina, aut ex doctrina immutata a se; quisque enim quia vult apparere inculpatus, vitam suam defendit, et ideo leges doctrinae in sui favorem vel explicat vel immutat.

6706. Discrimina proximi, quae homo Ecclesiae omnino scire debet ut sciat quale charitatis, se habent secundum bonum quod est apud unumquemvis; et quia omne bonum procedit a Domino, est Dominus in supremo sensu ac in supereminente gradu Proximus a Quo origo; inde sequitur quod quantum Domini quisque apud se habet, tantum sit proximus, et quia nullus simili modo recipit Dominum, hoc est, bonum quod ab Ipso procedit, idcirco nec unus simili modo est proximus ac alter; omnes enim quicumque in caelis sunt et omnes quicumque in terris differunt bono; nusquam datur apud duos bonum prorsus unum et idem; varium erit ut unumquodvis per se subsistat. Sed omnia illa varia, ita omnia discrimina proximi quae se habent secundum receptionem Domini, hoc est, secundum receptionem boni ab Ipso procedentis, nusquam aliquis homo, ne quidem angelus, scire potest, sed modo in communi, ita generi et horum aliquot species; nec Dominus plus ab homine Ecclesiae requirit quam ut vivat secundum id quod scit.

6707. Ex his nunc liquet quod quale boni Christiani determinet in quo gradu unusquisque est proximus; est enim Dominus in bono praesens quia id Ipsius est, et praesens est secundum quale ejus; et quia a Domino origo proximi ducenda est, quod idcirco discrimina proximi se habeant secundum praesentiam Domini in bono, ita secundum quale boni.

6708. Quod proximus sit secundum quale boni, patet a Domini parabola de illo qui
Incidit in latrones, quem semimortuum sacerdos praeterivit et quoque Levita; sed, Samarita, postquam obligavit vulnera ejus et infudit oleum et vinum, sustulit super proprium jumentum, et duxit in deversorium, et curam ejus habuit; hic, quia bonum charitatis exercuit, proximus dicitur, Luc. x 29-37;
inde sciri potest quod `proximus’ sint qui in bono; at qui in malo, quidem proximus {1}sunt, sed {2} prorsus alio respectu; et quia ita, aliter illis benefaciendum est; {3}at de his, ex Divina Domini Misericordia, in sequentibus dicendum.
@1 sint$
@2 i in$
@3 sed$

6709. Quia quale boni est quod determinat quomodo quisque proximus est, est amor qui hoc facit; nam non datur aliquod bonum quod non est amoris, inde omne bonum, et inde quale {1}boni existit.
@1 ejus$

6710. Quod amor sit qui facit ut proximus sit, et quod quisque proximus sit secundum quale ejus, patet manifeste ab illis qui in amore sui sunt; illi pro proximo agnoscunt qui se maxime amant, hoc est, quantum sunt sui, ita in se; hos amplectuntur, hos osculantur, {1} his benefaciunt, et hos fratres vocant; immo etiam quia mali sunt, hos dicunt proximum esse prae aliis; reliquos, sicut se amant, pro proximo habent; ita secundum quale et quantum amoris; tales a se originem proximi ducunt ex causa quia amor determinat.
@1 i et$

6711. Qui autem se non amant prae aliis, prout omnes qui ea regno Domini sunt, originem proximi ducent ab Ipso Quem supra omnia amare debent, ita a Domino; et pro proximo habebunt unumquemvis secundum quale amoris in Ipsum. Qui itaque alios amant sicut se, et magis qui, {1}ut angeli alios plus quam se, ii omnes originem proximi ducunt a Domino, nam in bono est Ipse Dominus, procedit enim ab Ipso; inde quoque constare potest quod quale amoris determinet quis proximus. Quod Dominus sit in bono, Ipse Dominus docet apud Matthaeum,
Dicit enim illis qui in bono fuerunt, quod illi dederint Ipsi quod ederet, quod illi potaverint Ipsum, collegerint Ipsum, induerint Ipsum, visitaverint Ipsum, et in (x)custodia venerint ad Ipsum; et dein quod quantum fecerint uni ex fratribus Suis minimis, Ipsi fecerint, xxv 34-40.
1 prout

6712. Ex his nunc constat unde origo proximi ab homine Ecclesiae ducenda; et quod quisque proximus sit in eo gradu quo propior est Domino; et quia Dominus est in bono charitatis, quod proximus sit secundum quale boni, ita secundum quale charitatis. {1}
1 In A S i notes as follows with which cp n.6818-6824:
(In sequente transactione, si Domino ita placet),
de proximo, quod sit homo in singulari
de proximo, quod sit societas plurium magis
de proximo, quod sit patria adhuc magis
de proximo, quod sit genus humanum adhuc magis
de proximo, quod sit Ecclesia adhuc magis
de proximo, quod sit Regnum Domini adhuc magis
de proximo, ita quod sit solus Dominus:
nam qui patriam amat, seu bonum publicum, in altera vita Regnum
Domini amant, nam ibi tunc eorum patria.
CAPUT II
1. Et ivit vir e domo Levi, et duxit filiam Levi.
2. Et concepit mulier, et peperit filium, et vidit illum quod bonus ille, et abscondit illum tribus mensibus.
3. Et non potuit amplius abscondere illum, et accepit sibi capsam junci, et bituminavit illam bitumine et pice, et posuit in illi natum, et posuit in alga ad ripam fluminis.
4. Et stabat soror ejus e longinquo ad cognoscendum (x)quid fieret illi.
5. Et descendit filia Pharaonis ad lavandum ad flumen; et puellae ejus euntes ad latus fluminis, et vidit capsam in medio algae et misit ancillam suam, et accepit illam.
6. Et aperuit, et vidit illum natum, et ecce puer flens; et miserta super illum, et dixit, De natis Hebraeorum hic.
7. Et dixit soror ejus ad filiam Pharaonis, Num ibo et vocabo tibi mulierem nutricem ex Hebraeis, et lactet tibi natum?
8. Et dixit illi filia Pharaonis, Abi, et ivit puella, et vocavi matrem nati.
9. Et dixit ei filia Pharaonis, Adduc tibi natum hunc, et lacta illum mihi, et ego dabo mercedem tuam; et accepit mulier natum et lactavit illum.
10. Et crevit natus, et adduxit illum filiae Pharaonis, et fui ei in filium, et vocavit nomen illius Moscheh, et dixit, Quia ex aquis eduxi illum.
11. Et factum in diebus illis, et crevit Moscheh, et exivit a fratres suos, et vidit onera illorum, et vidit virum Aegyptium percutientem virum Hebraeum e fratribus suis.
12. Et prospexit huc et illuc, et vidit quod nullus vir, et percussit Aegyptium, et abscondidit illum in arena.
13. Et exivit die altero, et ecce duo viri Hebraei altercantes, et dixit improbo, Quare percutis socium tuum?
14. Et dixit, Quis posuit te ad virum principem et judicem super nos? Num ad occidendum me tu dicis, quemadmodum occidisti Aegyptium? et timuit Moscheh et dixit, Certe notum est verbum.
15. Et audivit Pharao verbum hoc, et quaesivit occidere Moschen; et fugit Moscheh a coram Pharaone, et habitavit in terra Midian, et habitavit juxta puteum.
16. Et sacerdoti Midianis septem filiae, et venerunt et hauserunt, et impleverunt canaliculos, ad potandum gregem patris sui.
17. Et venerunt pastores, et depulerunt illas; et surrexit Moscheh, et adjuvit illas, et potavit gregem earum.
18. Et venerunt ad Reuelem patrem suum; et dixit, Quapropter festinastis venire hodie?
19. Et dicebant, Vir Aegyptius liberavit nos e manu pastorum, et etiam hauriendo hausit nobis, et potavit gregem.
20. Et dixit ad filias suas, Et ubi ille? quare hoc reliquistis virum? vocate illum, et edat panem.
21. Et voluit Moscheh habitare cum viro, et dedit Zipporam filiam suam Moschi.
22. Et peperit filium, et vocavit nomen ejus Gerschom, quia dixit, Peregrinus sum in terra aliena.
23. Et factum in diebus multis his, et moriebatur rex Aegypti, et suspirabant filii Israelis e servitio, et clamabant; et ascendit clamor illorum ad DEUM e servitio.
24. Et audivit DEUS gemitum illorum, et recordatus est DEUS foederis Sui cum Abrahamo, cum Jischako, et cum Jacobo.
25. Et vidit DEUS filios Israelis, et cognovit DEUS.

6713. CONTENTA

In hoc capite in sensu interno agitur de vero Divino; de ejus incohamentis et successivis statibus apud hominem Ecclesiae.

6714. In supremo sensu agitur de Domino quomodo Ipse quoad Humanum lex Divina factus est; Moses repraesentat Dominum quoad legem Divinam, quae est Verbum; et in sensu respectivo repraesentat verum Divinum apud hominem Ecclesiae.

6715. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-4. Et ivit vir e domo Levi, et duxit filiam Levi. Et concepit mulier, et peperit filium, et vidit illum quod bonus ille, et abscondit illum tribus mensibus. Et non potuit amplius abscondere illum, et accepit sibi capsam junci, et bituminavit illam bitumine et pice, et posuit in illa natum, et posuit in alga ad ripam fluminis. Et stabat soror ejus e longinquo ad cognoscendum quid fieret illi. `Ivit vir e domo Levi’ significat originem veri ex bono: `et duxit filiam Levi’ significat conjunctionem cum bono: `et concepit mulier’ significat primum ortus: `et peperit filium’ significat legem Divinam in sua origine: `vidit illum quod bonus ille’ significat apperceptionem quod per caelum: `et abscondit illum tribus mensibus’ significat plenum temporis quo non apparuit: `et non potuit amplius abscondere illum’ significat tempus cum apparere debuit: `et accepit sibi capsam junci’ significat vile quod circumcirca, sed usque (c)a vero derivatum: `et bituminavit illam bitumine et pice’ significat bonum mixtum malis et falsis: `et posuit in illa natum’ significat quod intime ibi lex Divina in (x)sua origine: `et posuit illum in alga ad ripam fluminis’ significat quod primum inter scientifica {1} falsa: `et stabat soror ejus e longinquo ad cognoscendum quid fieret illi’ significat verum Ecclesiae procul inde, et advertentiam.
@1 n. 6724 written above falsa$

6716. `Ivit vir e domo Levi’: quod significet originem veri ex bono, constat ex significatione `viri’ quod sit verum, de qua n. 3134; ex significatione `esse e domo’ quod sit origo; et ex repraesentatione `Levi’ quod sit bonum, `Levi’ enim in supremo sensu repraesentat Divinum Amorem, de qua n. 3875; et in sensu interno amorem spiritualem, n. 3875, 4497, 4502, 4503; et quia amorem, repraesentat bonum, nam omne bonum est amoris. Quod attinet originem veri ex bono, quae hic per `virum e domo Levi’ significatur, sciendum quod in sequentibus in supremo sensu agatur de Domino quomodo Ipse quoad Humanum Suum factus {1}est lex Divina, hoc est, Ipsum Verum: notum est quod Dominus natus sit sicut alius homo, et quod cum infans, didicerit loqui sicut alius infans, et quod dein creverit 2 scientia, tum intelligentia et sapientia; inde patet quod Humanum Ipsius non fuerit Divinum a nativitate, sed quod Ipse illud ex propria potentia Divinum fecerit. Quod ex propria potentia, erat quia conceptus fuit a Jehovah, inde erat intimum vitae Ipsius Ipse Jehovah; nam intimum vitae cujusvis hominis, quod anima vocatur, est a patre, quod autem induit illud intimum, quod corpus dicitur, est a matre; quod intimum vitae quod a patre, continue influat et operetur in externum quod a matre, et conitatur hoc sibi simile facere, etiam in utero, constare potest ex filiis quod nascantur in indolem patris, et quandoque nepotes et pronepotes in indolem avi et atavi; hoc inde est quia anima, quae est a patre, continue vult externum, quod a matre, sibi simile et sui imaginem facere.
3 Cum ita apud hominem fit, constare potest quod ita imprimis apud Dominum factum; intimum Ipsius fuit Ipsum Divinum quia Ipse Jehovah, nam Ipsius Unigenitus Filius fuit; et quia Intimum fuit Ipsum Divinum, annon Hoc, (x)plus quam apud omnem hominem, potuit externum, quod a matre, sui imaginem, hoc est, sibi simile facere, ita Humanum, quod {2}externum et a matre, Divinum; et hoc ex propria potentia, quia Divinum, quod Intimum, ex Quo operatus est in Humanum, fuit Ipsius; sicut anima hominis, quae est intimum, est ejus; et quia Dominus progressus est secundum ordinem Divinum, Humanum Suum, cum erat in mundo, fecit ut esset Divinum Verum, postmodum autem, cum plene glorificatus est, fecit ut esset Divinum Bonum, ita unum cum Jehovah.
4 Quomodo hoc factum {3}est, in hoc capite in supremo sensu describitur; sed quia illa quae in supremo sensu sunt, (m)quae omnia agunt de Domino,(n) intellectum humanum excedunt, licet in sequentibus exponere quae in hoc capite in sensu interno continentur; haec agunt de veri Divini incohamentis et successivis statibus apud hominem Ecclesiae, hoc est, apud hominem qui regeneratur, n. 6713, 6714; causa quod ea in sensu interno contineantur, est quia regeneratio hominis est imago glorificationis Humani Domini, videatur n. 3138, 3212, (ax)3245, 3246, 3296, 3490, 4402, 5688.
@1 sit$
@2 est externum quod$
@3 sit$

6717. `Et duxit filiam Levi’: quod significet conjunctionem cum bono, constat ex significatione `ducere filiam,’ nempe in uxorem, quod sit conjunctio; et ex repraesentatione `Levi’ quod sit bonum, de qua mox supra n. 6716. Quomodo intelligendum est quod verum, cujus origo ex bono, conjunctum sit cum bono, dicendum: verum quod a Domino insinuatur apud hominem qui regeneratur originem trahit ex bono; bonum {1}primo tempore se non manifestat quia est in interno homine, verum autem se manifestat quia est in externo, et quia internum agit in externum, et non vice versa, n. 6322; est bonum quod agit in verum et hoc suum facit, nam non aliud agnoscit et recipit verum quam bonum; hoc apparet ex affectione veri quae est apud hominem qui regeneratur; ipsa affectio est ex bono, aliunde affectio quae est amoris non venire potest; sed hoc verum quod primo hoc tempore, hoc est, ante regenerationem, recipitur, non est verum {2}genuinum boni, sed est verum doctrinae; nam homo tunc non expendit num verum sit, sed agnoscit quia est doctrinae Ecclesiae; et quamdiu non expendit num verum sit, et inde agnoscit, suum non est, quare nec ei appropriatur; hic status (t)est primus homini qui 2 regeneratur; at cum regeneratus est, tunc bonum se manifestat, imprimis per id quod amet vivere secundum verum quod a se agnoscit esse verum; tunc quia vult verum quod {3}agnoscit, et agit secundum id, appropriatur ei; quia est, non ut prius modo in intellectu, sed etiam in voluntate, et quod in voluntate est, hoc appropriatum est; et quia tunc intellectus unum {4}facit cum voluntate, nam intellectus agnoscit et voluntas facit, est conjunctio utriusque, nempe boni et veri; cum haec conjunctio facta est, tunc sicut ex conjugio, nascuntur continue proles, quae sunt vera et bona cum eorum beatis et jucundis. Hi bini status sunt qui intelliguntur per originem veri ex bono et per conjunctionem eorum.
3 Sed {5}verum quod conjungitur cum bono, quod hic significatur per `ivit vir e domo Levi et duxit filiam Levi,’ non est tale verum quod {6}ab homine in primo statu {7}recipitur, nam id est verum doctrinae illius Ecclesiae in qua natus est, sed est ipsum verum, nam agitur in supremo sensu de Domino quomodo Ipse lex Divina quoad Humanum factus est, hujus legis verum est quod intelligitur; quod ejus origo sit bonum, est quia {8}Divinum, quod fuit intimum Domini ac Esse vitae Ipsius, produxit id in Humano Ipsius; ita veri illius conjunctio facta est cum bono, nam Divinum non est nisi quam bonum.
@1 tunc$
@2 genuini$
@3 credit$
@4 agit$
@5 hic per verum non intelligitur$
@6 apud hominem$
@7 insinuatur$
@8 Divinum Domini in Humano Ipsius hoc produxit$

6718. `Et concepit mulier’: quod significet primum ortus, nempe legis Divinae in Humano Domini, constat ex significatione `concipere’ quod sit primum ortus; per `mulierem’ (t)significatur hic idem {1}quod mox supra per `filiam Levi quam vir e domo Levi duxit,’ nempe {2}verum conjunctum bono.
@1 ac$
@2 bonum conjunctum vero$

6719. `Et peperit filium’: quod significet legem Divinam in sua origine, constat ex significatione `parere’ quod sit existentia, de qua n. 2621, 2629, ita origo; et ex significatione `filii’ quod sit verum, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, hic lex Divina quia per `filium’ intelligitur Moses, qui quod Dominum quoad legem Divinam, seu Verbum, repraesentaverit, in sequentibus ostendetur.

6720. `Vidit illum quod bonus ille’: quod significet apperceptionem quod per caelum, constat ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400; et ex significatione `boni’ quod hic, quia praedicatur de lege Divina in Domino, {1} sit per caelum; sed quod {2}`bonus’ hic significet per caelum, est arcanum quod nisi detegatur, (t)non sciri potest; Dominus cum Humanum Suum Divinum fecit, ex Divino per transfluxum per caelum hoc fecit; non quod caelum aliquid ex se contribuerit, sed ut Ipsum Divinum influere posset in Humanum, trans caelum influxit; hic transfluxus fuit Divinum Humanum ante Domini Adventum, et fuit Ipse Jehovah in caelis seu Dominus; Divinum quod per caelum transfluxit fuit Divinum Verum seu Divina Lex, quam Moses repraesentavit; {3}et Divinum quod per caelum transfluit est bonum; inde patet unde est quod per `vidit illum,’ nempe filium, `quod bonus ille’ significetur apperceptio quod per caelum.
@1 i quod$
@2 bonum$
@3 A has nam for et and places this clause at the end of .$

6721. `Et abscondit illum tribus mensibus’: quod significet plenum temporis quo non apparuit, constat ex significatione `abscondi’ quod sit non apparere; et ex significatione `trium mensium’ quod sit plenum temporis et plenum status; quod `tria’ sint {1}plenum, seu integra periodus a principio ad finem, videatur n. 2788, 4495; et quod `mensis,’ sicut dies et {2} annus, sit tempus et status, n. 2788; inde a `tribus mensibus’ est status novus, n. 4901.
@1 completum$
@2 i quoque$

6722. `Et non potuit amplius abscondere illum’: quod significet tempus cum apparere debuit, constat ex significatione `abscondi’ quod sit non apparere, de qua mox supra n. 6721, inde `non amplius abscondi’ est apparere; quod sit tempus cum apparere debuit, est quia per `tres menses’ quibus absconditus est significatum est plenum temporis a principio ad finem, videatur mox supra, n. 6721.

6723. `Et accepit [sibi] capsam junci’: quod significet vile quo circumcirca, sed usque ex vero derivatum, constat ex significatione {1}`capsae’ seu `arculae’ quod sit id quod circumcirca est, seu id in quo aliquid inclusum est, de qua sequitur; et ex significatione `junci’ quod sit vile, sed usque a vero derivatum; quod `juncus’ sit vile, patet; quod sit a vero derivatum, est quia `juncus’ id significat, ut liquet apud Esaiam,
Vae terrae adumbranti alis, quae trans flumina Kuschi, qui mittit in {2}mare legatos, et in vasis junci super faciebus aquarum! xviii [1,] 2;
`terra adumbrans alis’ pro Ecclesia quae per ratiocinia ex scientificis se obtenebrat; `trans flumina Kuschi’ pro ad cognitiones per qua confirmant principia falsa, n. 1164; `mittere in {2}mare legatos’ pro consulere scientifica, n. 28; `in vasis junci super faciebus aquarum pro receptaculis veri vilissimis.
2 In sensu opposito, apud eundem,
Erit aridus locus in stagnum, et siticulosus in scaturigines aquarum, gramen pro calamo et junco, xxxv 7;
`gramen pro calamo et junco’ pro quod erit verum scientificum pro talibus in quibus non aliquid verum datur; quod `gramen’ sit verum scientificum, patet a locis {3}in Verbo ubi nominatur.
3 Quia provisum fuit quod Moses repraesentaret Dominum quoad legem Divinam seu Verbum, in specie quoad Verbum historicum, idcirco factum est, {4}cum infans, quod poneretur in capsa seu arcula, sed in vili quia in primo ortu, et quia erat modo repraesentativum quod ibi erat; sed dein {5}quod ipsa lex Divina, postquam exsplenduerat e monte Sinai, poneretur in arca, quae Arca Testimonii vocata est; quod intus in arca lex (d)Divina posita {6}fuerit, videatur Exod xl 20; 1 Reg. viii 9, et quoque quod Libri Mosis, Deut. xxxi 24-26; 4 {7}inde arca sanctissima fuit quia repraesentabat Divinum Humanum Domini {8}quoad Divinam Legem; (m)nam a Divino Humano Domini procedit Divina Lex seu Divinum Verum, quod idem est cum Verbo, apud Johannem,
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; et Verbum caro factum, et habitavit apud nos, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam ut Unigeniti a Patre, Joh. i 1, 14;(n)
{9}et quia arca sanctissimum illud repraesentabat, ponebatur super arcam propitiatorium cum cherubis; et juxta velum ejus candelabrum {10} cum lucernis, et mensa aurea cum panibus, quae bina significabant `Divinum Amorem’. Haec nunc causa est quod Moses cum infans, quia repraesentaret legem Divinam, positus fuerit in arcula.

@1 Heb. (tebhah); the word also used for the `Ark’ of Noah, rendered arca by S in Gen. vi 14 and in other verses. Heb. for the `Ark’ of the Covenant is (‘aron) also rendered arca by S.$
@2 mari$
@3 After ubi$
@4 After quod$
@5 cum$
@6 est$
@7 quae$
@8 proinde Divinum Verum seu$
@9 inde$
@10 i aureum$

6724. `Et bituminavit illam bitumine et pice’: quod significet bonum mixtum malis et falsis, constat ex significatione `bituminis’ quod sit bonum mixtum malis; et ex significatione `picis’ quod sit bonum mixtum falsis; quod `bitumen’ et `pix’ illa significent, inde est quia in se ignea sunt, et per `igneum’ in Verbo significatur bonum, et in opposito sensu malum; sed quia sulfurea sunt et quoque nigra, significant malum et falsum, ut apud Esaiam,
Dies ultionis Jehovae, convertentur torrentes ejus in picem, et pulvis ejus in sulfur, et erit terra ejus in picem ardentem, xxxiv 8, 9;
`pix’ et `sulfur’ pro falsis et malis: inde nunc est quod per `bituminavit illam bitumine et pice’ significetur bonum mixtum malis et falsis.
2 Quod ipsam rem attinet, quod nempe circum verum Divinum esset bonum mixtum malis et falsis, nemo potest intelligere nisi sciat quomodo se habet cum reformatione hominis; is cum reformatur, quoad internum suum tenetur a Domino in bono et vero, at quoad externum immittitur in sua mala et falsa, consequenter inter spiritus infernales qui in illis malis et falsis sunt, hi circum volitant, et {1}intentant omni modo perdere illum; sed bonum et verum quae per internum influunt illum ita tutum reddunt ut spiritus infernales ne hilum damni queant inferre; quod enim interius agit, hoc immensum praevalet super id quod exterius agit, nam interius quia purius agit in singula ipsaque individua exterioris, et sic externum ad sui nutum disponit; {2}sed tunc erit bonum et verum in externo, in quo influxus ab interno figi potest, ita potest bonum esse inter mala et falsa, et tamen in tuto esse’; in hunc statum mittitur omnis qui reformatur, ita {3} mala et falsa, in quibus est, removentur, ac bona et vera loco illorum {4}inseruntur.
3 Hoc arcanum nisi sciatur, nequaquam sciri potest cur circum Divinum Verum apud hominem sint bona mixta malis et falsis, quae {5}significantur per {6}bitumen et picem, quibus arcula in qua positus fuit infans bituminata fuit. Sciendum porro quod bonum misceri possit cum malis et {7} falsis, sed usque ideo non conjunguntur, unum enim fugit alterum, et ex lege ordinis se a se mutuo {8}separant; bonum enim est caeli, (c)ac malum et falsum est inferni, ideo sicut caelum et infernum (m)separata sunt, ita quoque omnia et singula quae inde se separant.(n)
@1 after modo$
@2 non autem agit exterius in interius, n. 6322$
@3 i enim$
@4 implantantur$
@5 significatur$
@6 picem et bitumen$
@7 i cum$
@8 continue removent$

6725. `Et posuit in illa natum’: quod significet quod intime ibi lex Divina in sua origine, constat ex significatione `ponere in illa’ quod sit intime {1}ibi, quia in arcula; et ex repraesentatione `Mosis’ quod sit lex Divina, de qua {2}in sequentibus, hic lex Divina in sua origine quia infans.
@1 inibi, nempe$
@2 infra$

6726. `Et posuit illum in alga ad ripam fluminis’: quod significet quod primum inter scientifica falsa, constat ex significatione `algae’ quod sint scientifica, de qua sequitur; et ex significatione `fluminis Aegypti’ quod sit falsum, de qua n. 6693. Quomodo se habet cum hoc quod illi qui initiantur in verum Divinum, primum inter falsi ponantur, videatur mox supra n. 6724. Quod `alga’ sit scientificum est quia omnis herba in Verbo significat aliquam speciem scientifici; `alga’ quae ad {1}ripam fluminis, scientificum vile, ut quoque apud Esaiam,
Recedent flumina, {2} et exsiccabuntur fluvii Aegypti, calamus et alga marcescent, xix 6;
`{3} flumina’ pro {4}illis quae sunt intelligentiae, n. 2702, 3051; `exsiccabuntur fluvii Aegypti’ pro {4}illis quae sunt scientiae; `calamus et alga’ pro scientificis infimis, quae sunt sensualia. {5}`Alga’ pro scientificis falsis apud Jonam,
Circumdederunt me aquae usque ad animam, abyssus circumcinxit me, alga alligata capiti meo, ii 6 [A.V. 5];
in prophetico illo describitur status tentationum; `aquae quae circumdederunt usque ad animam’ sunt falsa; quod `inundationes aquarum’ sint tentationes et desolationes, videatur n. 705, (x)739, 790, 5725; `abyssus qui circumcinxit’ est malum falsi; `alga alligata capiti’ pro quod scientifica falsa obsiderent verum et bonum; ita in statu desolationum se habet.
@1 ripam fluminis altered to flumina$
@2 i comminuentur$
@3 i recedent$
@4 illa$

@5 In A this ends here, but a prior incomplete deleted draft contains: Circumdederunt me aquae usque ad animam, abyssus circumcinxerat me, alga alligata capiti meo, Jon. ii 6.
After this the following undeleted insertion has also been made: describitur sic status tentationis; aquae et abyssus sunt falsa et mala quae tunc circumcingunt; alga alligata capiti pro quod scientifica falsa obsiderent verum et bonum(n)$

6727. `Et stabat soror ejus e longinquo, ad cognoscendum quid fieret illi’: quod significet verum Ecclesiae procul inde, et advertentiam, constat ex significatione `sororis’ quod sit verum rationale, de qua n. 1495, 2508, 2524, 2556, 3160, 3386, ita verum Ecclesiae, nam hoc verum est verum rationale; et ex significatione ad cognoscendum quid fieret quod sit advertentia.

6728. Vers. 5-9. Et descendit filia Pharaonis ad lavandum ad flumen; et puellae ejus euntes ad latus fluminis, et vidit capsam in medio algae, et misit ancillam suam, et accepit illam. Et aperuit, et vidit illum natum, et ecce puer flens; et miserta super illum, et dixit, De natis Hebraeorum hic. Et dixit soror ejus ad filiam Pharaonis, Num ibo et vocabo tibi mulierem nutricem ex Hebraeis, et lactet tibi natum? Et dixit illi filia Pharaonis, Abi, et ivit puella, et vocavit matrem nati. Et dixit ei filia Pharaonis, Adduc tibi natum hunc, et lacta illum mihi, et ego dabo mercedem tuam; et accepit mulier natum, et lactavit illum. `Et descendit filia Pharaonis’ significat religiosum ibi: `ad lavandum ad flumen’ significat cultum ex falso: `et puellae ejus euntes ad latus fluminis’ significat ministeria illius religiosi quod ex falso: `et vidit capsam in medio algae’ significat apperceptionem veri quod vile inter scientificum falsum: `et misit ancillam suam’ significat servitium: `et accepit illam’ significat curiositatem: `et aperuit, et vidit illum natum’ significat investigationem quale esset, et apperceptionem quod verum ex Divino esset: `et ecce puer flens’ significat tristitiam: `et miserta super illum’ significat admonitionem a Divino: `et dixit, De natis Hebraeorum hic’ significat quod ab ipsa Ecclesia esset: `et dixit soror ejus ad filiam Pharaonis’ significat verum Ecclesiae juxta religiosum ibi: `Num ibo et vocabo tibi mulierem nutricem ex Hebraeis?’ significat perceptionem quod insinuandum ei bonum ab ipsa Ecclesia: `et dixit illi filia Pharaonis, Abi’ significat consensum a religioso ibi: `et ivit puella, et vocavit matrem nati’ significat verum boni Ecclesiae, quod adjunxerit illa quae Ecclesiae: `et dixit ei filia Pharaonis’ significat consensum a religioso ibi: `Adduc tibi natum hunc’ significat ut illum adjungeret sibi: `et lacta illum mihi’ significat quod insinuaret ei bonum religioso conveniens: `et ego dabo mercedem tuam’ significat remunerationem: `et accepit mulier natum, et lactavit illum’ significat quod insinuaretur ei bonum ab Ecclesia.

6729. `Et descendit filia Pharaonis’: quod significet religiosum ibi, constat ex significatione `filiae’ quod sit affectio veri et boni, et inde Ecclesia, de qua n. 2362, 3963; et in sensu opposito, affectio falsi et mali, et inde religiosum quod ex illis, n. 3024; hic religiosum ex scientificis falsis quia `filia Pharaonis,’ per `Pharaonem’ enim hic repraesentatur scientificum falsum, n. 6651, 6679, 6683, 6692. Quod per `filias’ in Verbo significentur Ecclesiae, constare potest ex perpluribus illis locis ubi Ecclesia vocatur filia Zionis, et filia Hierosolymae; et quoque quod per `filias’ significentur plurima gentium religiosa quae falsa, patet quoque ex illis locis ubi illa vocantur filiae, sicut filia Tyri, Ps. xlv 13 [A.V. 12]; filia Edomi, Threni iv 22; filia {1}Chaldaeorum et Babelis, Esai. xlvii 1, 5; Jer. 1 41, 42, li 33; Sach. ii 11: [A.V. 7]; Ps. cxxxvii 8; filia Philistaeorum, Ezech. xvi 27, 57; filia Tharschischi, Esai. xxiii 10; `filia Aegypti’ apud Jeremiam,
Ascende Gilead, et sume balsamum virgo filia Aegypti: vasa migrationis fac tibi habitatrix filia Aegypti: pudefacta es filia Aegypti, data in manum populi septentrionis, xlvi 11, 19, 24;
`filia Aegypti’ pro affectione ratiocinandi de veris fidei, num ita sit, ex scientificis cum negativum regnat, ita pro religioso quod inde exsurgit, quod tale est {2}ut nihil credatur nisi falsum {3}.
@1 Moabi, Esai. xvi 2; filia Babelis et filia Chaldaeorum$
@2 quod$
@3 i, ita nihil veri fidei$

6730. `Ad lavandum (x)ad flumen’: quod significet cultum ex falso, constat a significatione `lavare’ quod sit purificatio a sordibus spiritualiter intellectis, de qua n. 3147, inde est cultus quia {1}cultus est purificationis causa; et ex significatione `fluminis,’ hic `fluminis Aegypti,’ quod sit falsum, de qua n. 6693.
@1 per illum purificatio$

6731. `Et puellae ejus euntes ad latus fluminis’: quod significet ministeria illius religiosi quod ex falso, constat ex significatione `puellarum’ quod sint ministeria, nam cum `filia Pharaonis’ significat religiosum, `puellae ejus’ significant ministeria illius religiosi; et ex significatione `fluminis’ quod sit falsum, ut mox supra n. 6730; ita sunt ministeria religiosi quod ex falso, quae significantur per `puellas euntes ad latus fluminis.’

6732. `Et vidit capsam in medio algae’: quod significet apperceptionem veri quod vile inter scientificum falsum, constat ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400; ex significatione `capsae junci’ quod sit vile sed usque a vero derivatum, de qua n. 6723, ita verum quod vile; et a significatione `algae’ quod sit scientificum falsum, de qua n. 6726; ita `in medio algae’ est inter id scientificum; quomodo haec se habent, supra explicatum est.

6733. `Et misit ancillam suam’: quod significet servitium, constat absque explicatione.

6734. `Et accepit illam’: quod significet curiositatem, constare potest ex significatione `accipere illam,’ nempe capsam, cum apperciperet {1}quod esset aliquod verum quod vile inter scientificum, n. 6732, quod sit curiositas, nempe sciendi quale (x)id verum esset.
@1 verum quod esset aliquod vile verum inter scientifica$

6735. `Et aperuit, et vidit illum natum’: quod significet investigationem quale esset, et apperceptionem quod verum a Divino esset, constat ex significatione `aperire’ quod sit investigare quale esset, nam qui aperit ut videat quid sit (c)et quale sit, is investigat; ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua mox supra n. 6732; et ex repraesentatione `Mosis,’ qui hic est natus, quod sit lex Divina seu verum Divinum, de qua in sequentibus, ita verum a Divino.

6736. `Et ecce puer flens’: quod significet tristitiam, constat absque explicatione.

6737. `Et miserta super illum’: quod significet admonitionem a Divino, constat ex significatione `misereri’ quod sit influxus charitatis a Domino, {1}nam cum quis ex charitate videt aliquem in miseria, ut hic filia Pharaonis natum in capsa junci et flentem, existit commiseratio, et quia haec {2}a Domino, est admonitio; qui etiam in perceptione sunt, cum commiserantur, sciunt quot admoneantur a Domino ut opem ferant.
@1 et$
@2 quia charitas written above$

6738. `Et dixit, De natis Hebraeorum hic’: quod significet quod ab ipsa Ecclesia esset, constat ex significatione `Hebraeorum’ quod sint illa quae Ecclesiae, de qua n. 6675, 6684; ita `nati Hebraeorum’ sunt qui ab ipsa Ecclesia. Quod `Hebraei’ significent illa quae sunt Ecclesiae, est quia cum desiit Antiqua Ecclesia, incepit Ecclesia Hebraea, quae erat altera Ecclesia Antiqua; haec Ecclesia plura ex repraesentativis et significativis Ecclesiae Antiquae retinuit, et quoque Jehovam agnovit; inde est quod per `Hebraeos’ significetur Ecclesia; de Ecclesia Hebraea videatur n. 1238, 1241, 1343, 4516, 4517, 4874, 5136.

6739. `Et dixit soror ejus ad filiam Pharaonis’: quod significet verum Ecclesiae juxta religiosum ibi, constat ex significatione `sororis’ quod sit verum Ecclesiae, de qua supra n. 6727; et ex significatione `filiae Pharaonis’ quod sit religiosum, de qua etiam supra n. 6729; juxta significatur per quod adesset cum filia Pharaonis aperuit capsam.

6740. `Num ibo et vocabo tibi mulierem nutricem ex Hebraeis?’: quod significet perceptionem quod insinuandum ei bonum ab ipsa Ecclesia, constat ex significatione `mulieris nutricis’ quod sit insinuatio boni, de qua n. 4563, nam per `lac’ quod nutrix insinuat significatur bonum veri, seu quod idem, caeleste spirituale, n. 2184; et ex significatione `Hebraearum’ quod sint illa quae sunt Ecclesiae, de qua n. 6675, 6684; quod sit perceptio quod insinuandum bonum inde, significatur per `dixit, Num ibo et vocabo?’ nam in sensu interno intelligitur verum boni cui est perceptio, in sensu autem litterae intelligitur puella, cui non perceptio. `Nutrix’ quod sit insinuatio boni, patet quoque apud Esaiam,
Afferent filios tuos in sinu, et filiae tuae super humero apportabuntur; et erunt reges nutricii tui, et dominae illorum nutrices (x)tuae, xlix 22, 23;
`reges nutricii’ pro insinuatione veri quod intelligentiae; `dominae nutrices’ pro insinuatione boni quod sapientiae: apud eundem,
Attolle oculos tuos circumcirca et vide, omnes congregantur, veniunt ad te, filii tui e longinquo veniunt, et filiae tuae ad latus a nutricibus apportantur, lx 4;
`filii qui e longinquo veniunt’ pro veris apud gentes quae quia procul a vero Ecclesiae sunt, dicuntur `e longinquo venire’; `filiae quae ad latus a nutricibus apportantur’ pro bonis quae continue insinuantur; sunt enim `filiae’ bona, et `nutrices’ quae insinuant.

6741. `Et dixit illi filia Pharaonis, Abi’: quod significet consensum a religioso illo, constat ex repraesentatione `filiae Pharaonis’ quod sit religiosum, de qua supra n. 6729; quod sit consensus, absque explicatione patet.

6742. `Et ivit puella, et vocavit matrem nati’: quod significet verum boni Ecclesiae, quod adjunxerit illa quae Ecclesiae, constat ex significatione `puellae’ quod sit verum boni Ecclesiae, de qua sequitur; ex significatione `vocare’ quod sit adjungere, quod enim puella vocaret, erat ut adjungeret; et ex significatione `matris’ quod sit Ecclesia, de qua n. 289, 2691, 2717, (x)5581, ita quoque illa quae Ecclesiae. In Verbo nominatur `virgo,’ et quoque `puella,’ sed haec, nomine quo hic, in lingua originali raro; `virgo’ significat bonum quod est Ecclesiae caelestis, `puella’ autem verum boni quod est Ecclesiae spiritualis, ut apud Davidem,
{1}Viderunt gressus Tuos, Deus, gressus Dei mei, Regis mei, (x)in sanctuario; praecesserunt cantantes, post pulsantes, in medio puellarum (x)tympanizantium, Ps. lxviii 25, 26 [A.V. 24, 25];
voces quae in hoc versu sunt omnes praedicantur de veris boni quae sunt Ecclesiae spiritualis; quod `Deus’ dicatur ubi de vero agitur, videatur n. 2769, 2807, 2822, 4402; quod `rex’ sit verum, n 1672, 2015, 2069, 3009, 4575, (x)4581, 4966, 5044, 5068, 6148; quod `cantantes’ praedicentur de veris quae sunt Ecclesiae spiritualis, n. 418-420; `tympanizantes’ de bono spirituali, n. 4138; inde sciri potest quod `puellae’ sint vera boni quae Ecclesiae spiritualis.
@1 Viderant AI$

6743. `Et dixit ei filia Pharaonis’: quod significet consensum a religioso ibi, patet, nam dederat natum matri {1} ut lactaret illum; consensus a religioso illo hic significatur, ut supra n. 6741, ubi similia verba.
@1 i nutrici$

6744. `Adduc tibi natum hunc’: quod significet ut illum adjungeret sibi, constat ex significatione `adducere’ quod sit adjungere; ex significatione `matris,’ (x)quae hic est `tibi,’ quod sit Ecclesia, de qua mox supra n. 6742; ex repraesentatione `Mosis,’ qui hic `natus,’ quod sit lex Divina in sua origine, {1} in supremo sensu apud {2}Dominum, cum Ipse Humanum Suum faceret ut esset lex Divina; et in sensu respectivo apud hominem qui regeneratur, cum is in verum Divinum initiatur, videatur supra n. 6716.
@1 i nempe$
@2 Dominum in Humano Ipsius, cum Illud legem Divinam feceret$

6745. `Et lacta illum mihi’: quod significet quod insinuaret ei bonum religioso conveniens, constat ex significatione `lactare’ quod sit insinuare bonum, de qua sequitur; et ex repraesentatione `filiae Pharaonis’ quod sit religiosum, de qua n. 6729; et quia dicit quod `lactaret illum sibi,’ significatur quod insinuaret bonum religioso conveniens. Quod `lactare’ sit insinuare bonum, patet a significatione `nutricis’ seu `lactatricis’ quod sit insinuatio boni, de qua supra n. 6740; 2 tum praeter a locis ibi e Verbo allatis, etiam ab his: apud Mosen,
Populos in montem vocabunt, ibi sacrificabunt sacrificia justitiae, quia affluentiam maris sugent, et obtecta occultorum arenae, Deut. xxxiii 19;
propheticum Mosis de Sebulone et Jisaschare; `populus in montem vocare, ibi sacrificare sacrificia justitiae’ significat cultum ex amore; `affluentiam maris {1}sugere’ significat {2}quod verum scientificum in copia tunc haurient, seu quod {3} insinuabitur, sugere hic est eadem 3 vox cum lactari, etiam in locis sequentibus: apud Esaiam,
Ponam te in magnificentiam aeternitatis, gaudium generationis et (x)generationis; et suges lac gentium, immo ubera regum suges, lx 15, 16;
ibi de Sione et Hierosolyma, quae sunt Ecclesia caelestis, `Sion’ ejus internum, et `Hierosolyma’ ejus externum; sugere lac gentium’ pro insinuatione boni caelestis; `ubera regum sugere’ pro insinuatione veri caelestis; quisque videre potest quod in verbis illis lateat sensus qui non apparet in littera, et quod sanctum sit quod {4}in sensu illo latet, quia est Verbum Divinum; alioquin quid foret `sugere lac gentium,’ et `ubera regum sugere’; sensus qui latet et qui sanctus neutiquam patet nisi sciatur quid significat `sugere,’ quid `lac,’ quid gentes,’ quid `ubera,’ et quid `reges’; quod `lac’ sit {5}caeleste spirituale, seu verum boni, videatur n. 2184; quod `gentes’ sint bona in cultu, n. 1259, 1260, 1416, 1849, 6005; quod `ubera’ sint affectiones boni et veri, n. 6432; quod `reges’ sint vera, n. 1672, 2015, 2069, 3009, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148; et quod `sugere’ sit insinuatio boni; ex his nunc sciri potest quis sensus verborum illorum sit, cum 4 applicantur ad Ecclesiam caelestem, quae est Sion et Hierosolyma; cum {6} Sion et Hierosolyma una nominantur, tunc significatur per illas Ecclesia caelestis, per `Sionem’ ejus internum et per `Hierosolymam’ ejus externum, ut supra dictum; at cum `Hierosolyma’ absque `Sione’ nominatur, tunc {7}utplurimum significatur Ecclesia spiritualis: apud eundem, 5
Sugatis et saturemini ex ubere consolationum Hierosolymae, et exprimatis et deliciemini ex splendore gloriae ejus: ecce Ego expando super illam, sicut flumen, pacem, et, sicut torrentem inundantem, gloriam gentium, ut sugatis, ad latus suscipiemini, et super genubus delectabimini, lxvi 11, 12;
sugere’ hic quoque pro insinuatione boni: apud Jeremiam, 6
Etiam {8}balaenae praebent mammam, lactant fetus suos; filia populi Mei crudelis, adhaesit lingua lactentis palato ejus ob sitim, Threni iv 3, 4;
`filia populi Mei’ pro Ecclesia spirituali, hic pro illa vastata, quae quod non lactet fetus suos, cum tamen {8}`balaenae’ pro quod nulla insinuatio veri; `adhaesit lingua lactentis palato ejus ob sitim’ pro quod defectus veri talis ut omne innocentiae pereat; `lactens’ est innocentia et `sitis’ est defectus veri.
@1 surgent$
@2 After copia$
@3 i eis$
@4 inibi$
@5 coelestis I$
@6 i enim$
@7 quandoque$
@8 d dracones i balaenae$

6746. `Et ego dabo mercedem tuam’: quod significet remunerationem, constat absque explicatione.

6747. Et accepit mulier natum, et lactavit illum’: quod significet quod insinuaretur ei bonum ab Ecclesia, constat a significatione `mulieris’ quod sit Ecclesia, de qua n. 252, 253; et ex significatione `lactare’ quod sit {1}insinuatio boni, de qua mox supra n. 6745. (x)Est status alter qui hic describitur; primus status fuit status immissionis inter mala et falsa, n. 6724, alter hic est status insinuationis boni Ecclesiae.
@1 insinuare bonum$

6748. Vers. 10. Et crevit natus, et adduxit illum filiae Pharaonis, et fuit ei in filium, et vocavit nomen illius Moscheh, et dixit, Quia ex aquis eduxi illum. `Et crevit natus’ significat quod incrementum a bono: `et adduxit illum filiae Pharaonis’ significat affectionem scientificorum: `et fuit ei in filium’ significat quod inde ei vera prima: `et vocavit nomen ejus Moscheh’ significat quale status tunc: `et dixit; Quia ex aquis eduxi illum’ significat liberationem a falsis.

6749. `Et crevit natus’: quod significet quod incrementum a bono, constat ex significatione `crescere’ quod sit incrementum; quod a bono, est quia crevit per lactationem, et `lactatio ab Hebraea’ est insinuatio boni Ecclesiae, n. 6745.

6750. `Et adduxit illum filiae Pharaonis’: quod significet affectionem scientificorum, constat ex repraesentatione `filiae Pharaonis’ quod sit religiosum, de qua n. 6729, hic autem affectio scientificorum, nam est tertius status qui in hoc versu describitur, et tunc per `filiam’ significatur affectio, n. 2362, 3963; et per `Pharaonem’ scientificum in communi, n. 6015; ita per `filiam Pharaonis’ affectio scientificorum; patet hoc etiam a serie rerum in sensu interno, nam Moscheh, quia {1}repraesentat Dominum quoad legem Divinam, non potuit adduci filiae Pharaonis, et esse ei in filium, si per illam significaretur religiosum {2}ut prius; (c)et praeterea scientifica sunt quae illi qui regenerantur primum addiscent, sunt enim illa planum rebus {3} intellectus, et intellectus est recipiens veri fidei, n. 6125, et verum fidei est recipiens boni charitatis; inde constare potest quod scientificum sit primum planum cum regeneratur homo.
2 Quod etiam scientificum fuerit primum planum Domino cum Humanum Suum fecit Divinum Verum seu Divinam Legem, significatur per quod Dominus cum infans in Aegyptum adduceretur, Matth. ii 13, 14, ita per propheticum apud Hoscheam,
Ex Aegypto vocavi Filium Meum, xi 1; Matth. ii 15;
quod per `Aegyptum’ significentur scientifica, pluries ostensum est; {4}at per scientifica non intelliguntur scientifica philosophica, sed scientifica Ecclesiae, de {5}quibus videatur n. 4749, 4964-4966, 6004; haec scientifica quoque (d)sunt quae in genuino sensu per `Aegyptum’ significantur. Quod per illa primum planum {6}, videatur n. 5901.
@1 repraesentaret$
@2 falsum$
@3 i judicii et$
@4 sed$
@5 quo$
@6 i formandum sit, cum regeneratur homo$

6751. `Et fuit ei in filium’: quod significet quod inde ei vera prima, constat ex repraesentatione `filiae Pharaonis,’ quae hic est `ei,’ quod sit affectio scientificorum, de qua mox supra n. 6750; et ex significatione `filii’ quod sit verum, de qua n. 489, 491, 533, 2623, 3373, hic verum primum, (m){1}nam `esse ei in filium’ est esse in primis veris per scientifica, prima enim vera nascuntur ex scientificis, ac ita sunt sicut filii (c)a matre, quae est affectio scientificorum;(n) quod scientificum sit planum veris quae intellectus et fidei, videatur supra n. 6750. Procedit homo in rebus fidei cum regeneratur, paene sicut procedit in {2}rebus non fidei cum adolescit; cum adolescit, tunc sensualia sunt primum planum, dein scientifica, et super his planis postea crescit judicium, apud unum plus, apud alterum minus; cum regeneratur homo, tunc communia fidei seu rudimenta doctrinae Ecclesiae sunt primum planum, dein sunt particularia doctrinae {3}et fidei, postea successive magis interiora; haec plana sunt quae illustrantur a luce caeli; inde intellectuale, {4}et perceptivum {5} fidei et boni charitatis.
@1 ita$
@2 veris I$
@3 , ita interiora ejus$
@4 seu$
@5 i veri$

6752. `Et vocavit nomen ejus Moscheh’: quod significet quale status tunc, constat ex significatione `nominis’ et `vocare nomen’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3006, 3421, 6674; hic quale status quia cum nominatur aliquis, ipsum nomen tunc significat statum, n. 1946, 2643, 3422, 4298; quale status quod significatur, (d)est {1}quale status legis Divinae in principio apud Dominum, et {2}quale status veri Divini principio apud hominem qui regeneratur {3}. Duo sunt imprimis qui repraesentant Dominum quoad Verbum, nempe Moses et Elias, `Moses’ Dominum quoad libros historicos, `Elias’ quoad Prophetas; praeterea etiam sunt Elisaeus, et ultimo Johannes Baptista, quare hic est qui intelligitur per `Eliam qui venturus,’ Matth. xvii 10-13; Luc. i 17; sed antequam ostendi potest quod `Moses’ repraesentet legem Divinam, {4} dicendum est quid lex Divina: lex Divina in lato sensu significat totum Verbum; in minus lato significat Verbum historicum; in stricto {5} quod per Mosen scriptum est; et in strictissimo decem praecepta tabulis lapideis super monte Sinai inscripta; Moses legem {6} in minus lato sensu, tum in stricto, et quoque in strictissimo repraesentat.
2 Quod Lex in lato sensu sit totum Verbum, tam historicum quam propheticum, constat apud Johannem,
Nos audivimus ex Lege, quod Christus (Messias) manet in aeternum, xii 34;
quod hic per `Legem’ intelligatur etiam Verbum propheticum, patet, nam hoc scriptum est apud Esaiam ix 5, 6 [A.V. 6, 7]; apud Davidem, Ps. cx 4; et apud Danielem, vii 13, 14: apud eundem,
Ut impleretur Verbum scriptum in Lege, Odio habuerunt Me sine causa, xv 25;
similiter, nam hoc scriptum est apud Davidem, Ps. xxxv 19: apud Matthaeum,
Amen dico vobis, Usque dum praetereat caelum et terra, iota unum ac unum corniculum non praeteribit de Lege, donec omnia fiant, v, (x)18;
hic `Lex’ in lato sensu pro toto Verbo.
3 Quod Lex in minus lato sensu sit Verbum historicum, constat apud Matthaeum,
Omnia quaecumque volueritis ut faciant vobis homines, sic et vos facite illis; haec enim est Lex et Prophetae, vii 12;
hic distinguitur Verbum in Legem et Prophetas, et quia Verbum (x)est distinctum in Historicum et {7} Propheticum, sequitur quod per `Legem’ intelligatur Verbum historicum, et per `Prophetas’ Verbum propheticum: similiter apud eundem, {8}
In his duobus mandatis Lex et Prophetae pendent, xxii 38-[A.V. 40]:
{9}apud Lucam,
Lex et Prophetae usque ad Johannem, abhinc regnum Dei evangelizatur, xvi 16; (x)Matth. xi 13′.
4 Quod Lex in stricto sensu sit Verbum quod scriptum est per Mosen, constat apud Mosen,
Cum absolvisset Moses scribere verba Legis hujus super librum, usque dum consummavit illa; praecepit Moses Levitis portantibus arcam Jehovae, dicendo, Accipiendo librum Legis hujus, et ponite illum a latere arcae foederis Jehovae Dei vestri, Deut. xxxi 24-26;
{10}`liber Legis’ pro Libris Mosis: apud eundem,
Si non custodias facere omnia verba Legis hujus scripta in libro hoc, omnem morbum et omnem plagam, quae non scripta in libro Legis hujus, occulte mittet Jehovah super te, usque dum perdaris, Deut. xxviii 58, 61;
similiter: apud Davidem,
In Lege Jehovae beneplacitum illius, et in Lege Ipsius meditatur diu et noctu, Ps. i 2;
`Lex Jehovae’ pro Libris Mosis, nam nondum Libri prophetici, nec historici modo Liber Joschuae et {11} Judicum: praeter {12}in locis ubi dicitur `Lex Mosis,’ de quibus in mox sequentibus.
5 Quod Lex in strictissimo sensu sint decem praecepta tabulis lapideis super monte Sinai inscripta, notum est, videatur {13} Jos. viii 32; sed haec Lex etiam vocatur Testimonium, Exod. xxv 16, 21.
6 Quod Moses repraesentet Legem in minus lato sensu, seu Verbum historicum, tum quoque Legem in stricto, et quoque in {14}strictissimo, constat ex illis locis ubi loco (x)Legis dicitur `Moses,’ et ubi Lex vocatur `Lex Mosis,’ ut apud Lucam,
Dixit illi Abraham, Habent Mosen et Prophetas, audiunto illos; si Mosen et Prophetas non audiunt, nec si quis ex mortuis resurrexerit, persuadebuntur, xvi 29, 31;
(m){15}hic per `Mosen et Prophetas’ {16}simile significatur quod per `Legem et Prophetas,’ {17}nempe Verbum historicum et propheticum, inde patet quod `Moses’ sit Lex seu Verbum historicum:(n) apud eundem,
Jesus incipiens a Mose et ab omnibus prophetis, et interpretatus est in omnibus scripturis, quae ad Ipsum pertinerent, xxiv (x)27:
apud eundem,
Oportet impleri omnia quae scripta sunt in Lege Mosis et Prophetis et Psalmis de Me, xxiv 44:
apud Johannem,
Philippus dixit, Quem scripsit Moses (m)in Lege {18}, invenimus Jesum, i 46 [A.V. 45]:
apud eundem,(n)
In Lege Moses nobis praecepit, viii 5:
apud Danielem,
Defluxit super nos maledictio et juramentum, quod scriptum in Lege Mosis servi Dei, quia peccavimus (c)Ipsi. Sicut scriptum in Lege Mosis, omne malum {19} venit super nos, ix 11, 13:
{20} apud Joschuam,
Joschua scripsit super lapide altaris copiam Legis Mosis, viii 32;
7 `Lex Mosis’ dicitur quia per `Mosen’ repraesentatur Dominus quoad Legem, hoc est, quoad Verbum, {21} in [minus] lato sensu quoad Verbum historicum; inde {22}est quod tribuatur Mosi, quod (t)est Domini, ut apud Johannem,
Moses dedit vobis Legem: Moses dedit vobis circumcisionem; si circumcisionem accipit homo in sabbato, ita ut non solvatur Lex Mosis, vii 19, 22, 23:
apud Marcum,
Moses dixit, Honora patrem tuum et matrem tuam, vii 10:
apud eundem,
Jesus respondens dixit illis, Quid vobis praecepit Moses? Dixerunt, Moses permisit libellum repudii scribere, et dimittere, x (x)3, 4:
et quia ob repraesentationem tribuitur Mosi, quod Domini est, dicitur et `Lex Mosis,’ et `Lex Domini,’ apud Lucam,
Cum impleti sunt dies purificationis illorum, juxta Legem Mosis, deduxerunt Ipsum in Hierosolymam ut sisterent Domino quemadmodum scriptum est in Lege Domini quod omnis masculus aperiens uterum, sanctum Domino vocandus, et ut darent sacrificium juxta quod dictum in Lege Domini, par turturum et duos pullos (x)columbarum, ii 22-24, 39.
8 Quia `Moses’ repraesentabat Legem, licuit illi intrare ad Dominum super monte Sinai, et non solum recipere tabulas Legis ibi sed etiam audire Legis statuta et judicia, et illa mandare populo; et quoque dicitur quod inde in Mosen crederent in aeternum,
Dixit Jehovah ad Mosen, Ecce Ego veniam ad te in nebula nubis, ut audiat populus quando locutus fuero ad te, et etiam in te credant in aeternum, Exod. xix 9;
`in nebula nubis’ dicitur quia per `nubem’ intelligitur Verbum in littera; inde quoque cum Moses intravit ad Dominum super monte Sinai, dicitur quod intraverit `in nubem,’ Exod. xx 18, xxiv 2, 18, (x)xxxiv 2-5; quod `nubes’ sit sensus litteralis Verbi, videatur Praefatio 9 ad Gen. xviii, tum n. 4060, 4391, 5922, 6343 fin.; et quia repraesentabat Legem seu Verbum, ideo quoque,
Cum {23}descendit de monte Sinai, radiabat cutis facierum ejus cum loqueretur; et dabat super facies suas velamen, Exod. xxxiv 28 ad fin.;
`radiatio {24}facierum’ significabat internum Legis, nam {25}hoc est in luce caeli, et ideo vocatur gloria, n. 5922, {26} et `velamen’ significabat externum {27}Legis; quod `velaret faciem cum loqueretur cum populo,’ erat quia internum illi obtectum erat, (c)et ita obscuratum (d)isti populo ut non sustinuerint aliquid lucis inde; quod `facies’ sit internum, videatur n. 1999, 2434, (x)3527, 3573, 4066, 4796-4805, 5102, 5695. Quia per `Mosen’ repraesentabatur Dominus quoad Verbum historicum, et per `Eliam’ Dominus quoad Verbum propheticum, idcirco cum transformatus Dominus,
Visi sunt Moses et Elias cum Ipso colloquentes, Matth. xvii 3; nec alii cum Domino, {28}quando in mundo Divinum Ipsius apparuit, colloqui potuerunt quam qui repraesentabant Verbum, nam collocutio {29} cum Domino est per Verbum{30}; quod `Elias’ repraesentaverit Dominum quoad Verbum, videatur n. 2762, 5247 fin; et quia uterque, 10 tam `Moses’ quam `Elias,’ simul repraesentabat totum Verbum, idcirco ubi agitur de Elia, quod mitteretur ante Dominum, {31}memoratur uterque apud Malachiam,
Mementote Legis Mosis, servi mei, quam praecepi illi in Chorebo pro toto Israele, statutorum et judiciorum: En Ego mittens vobis Eliam prophetam, antequam venit dies Jehovae magnus et terribilis, iii 22-24 [A.V. iv 4-6];
involvunt illa, quod praecederet qui annuntiaret Adventum {32} secundum Verbum.
@1 qualis [or qualiter] lex Divina$
@2 verum Divinum$
@3 i, nam Moses hic repraesentat Dominum quoad Legem Divinam in principio et verum Divinum apud hominem qui regeneratur$
@4 i prius$
@5 i sensu Verbum$
@6 i Divinam$
@7 i in$
@8 i Omnes Prophetae et Lex usque ad Johannem prophetarunt, xi 13: apud eundem,$
@9 i et$
@10 i hic$
@11 i Liber$
@12 d in i a$
@13 i Exod. xxv:$
@14 strictiori$
@15 quod$
@16 idem significetur ac$
@17 quod per Legem et Prophetas intelligantur Verbum tam Historicum quam Propheticum, supra videatur; et quia omne Verbum intelligitur, et per prophetas Verbum propheticum, patet quod per Mosen…(about 8 to 10 undeciphered words follow here).$
@18 i et Prophetis$
@19 i hoc$
@20 i et in strictissimo sensu pro Decem praeceptis.$
@21 i et$
@22 quoque tribuitur$
@23 descenderet$
@24 facies$
@25 internum est$
@26 i et est in luce coeli,$
@27 ejus$
@28 cum$
@29 i Domini cum angelis et cum homine, et reciproca horum$
@30 i, Verbum enim scriptum est aeque pro Angelis ac pro homine$
@31 After idcirco$
@32 Domini$

6753. `Et dixit, Quia ex aquis eduxi illum’: quod significet liberationem a falsis, constat ex significatione `aquarum,’ hic aquarum fluminis Aegypti, quod sint falsa, de qua n. 6693; et ex significatione `educere’ quod sit liberatio. In his verbis continetur quale status quod significatur per `nomen Moschis’ quod quale in sensu supremo involvit quod Dominus ut lex Divina quoad Humanum fieret, liberaverit {1} ab omni falso quod Humano Suo a matre adhaesit, et hoc usque dum {2}factus est Divina Lex, hoc est, Ipsum Divinum Verum, et postmodum cum glorificatus, factus est Divinum Bonum, quod est Esse Divini Veri seu Jehovah.
@1 i id$
@2 After Verum$

6754. Vers. 11-14. Et factum {1} in diebus illis, et crevit Moscheh, et exivit ad fratres suos, et vidit onera illorum, et vidit virum Aegyptium percutientem virum Hebraeum e fratribus suis. Et prospexit huc et illuc, et vidit quod nullus vir, et percussit Aegyptium, et {2}abscondidit illum in arena. Et exivit die altero, et ecce duo viri Hebraei altercantes, et dixit improbo, Quare percutis socium tuum? Et dixit, Quis posuit te ad virum principem et judicem super nos? num ad occidendum me tu dicis, quemadmodum occidisti Aegyptium? et timuit Moscheh, et dixit, Certe notum est verbum. `Et factum in diebus illis, et crevit Moscheh’ significat cum status illi perstarent, et incrementum in veris scientificis: `et exivit ad fratres suos’ significat conjunctionem cum veris Ecclesiae: `et vidit onera illorum’ significat apperceptionem quod infestarentur a falsis: `et vidit virum Aegyptium percutientem virum Hebraeum’ significat scientificum abalienatum conans destruere verum Ecclesiae: `e fratribus suis’ significat quibus conjunctus esset: `et prospexit huc et illuc, et vidit quod nullus vir’ significat prudentiam num in tuto esset: et percussit Aegyptium’ significat quod destrueret scientificum abalienatum: `et abscondidit illum in arena’ significat quod ablegaverit ubi falsa: `et exivit die altero’ significat conjunctionem iterum cum Ecclesia: `et ecce duo viri Hebraei altercantes’ significat apperceptionem quod intra Ecclesiam inter se pugnarent: `et dixit improbo, Quare percutis socium tuum?’ significat increpationem quod unus alterius fidem destruere vellet: `et dixit, Quis posuit te ad virum principem et judicem super nos?’ significat perceptionem quod nondum in vera Ecclesiae tantum provectus ut dirimeret dissidia intra Ecclesiam: `Num ad occidendum me tu dicis?’ significat num meam fidem destruere velis: `quemadmodum occidisti Aegyptium’ significat sicut destruxisti falsum: `et timuit (x)Moscheh, et dixit, Certe notum est verbum’ significat quod inter scientifica abalienata esset, et nondum in veris, ut tutus.
@1 i est I$
@2 abscondit I$

6755. `Et factum in diebus illis, et crevit Moscheh’: quod significet cum status illi perstarent, et incrementum in veris scientificis, constat ex significatione `dierum’ quod sint status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850; inde `factum in diebus illis’ est cum status illi perstarent; et ex significatione `crescere’ quod sit incrementum, ut supra n. 6749; quod incrementum in veris scientificis, patet; ab illis quae mox prius n. 6751 explicata sunt.

6756. `Et exivit ad fratres suos’: quod significet conjunctionem cum veris Ecclesiae, constat a significatione `fratrum’ quod sint vera Ecclesiae, de qua sequitur; et ex significatione `exire ad illos’ quod sit conjungi illis. Quod `fratres’ attinet, significant illi nunc bona, nunc vera Ecclesiae; ubi agitur de Ecclesia caelesti, significant bona, {1}et cum agitur de Ecclesia spirituali, significant vera; causa est quia Ecclesia caelestis est in bono, at Ecclesia spiritualis in vero; et antiquis temporibus omnes qui ab Ecclesia fuerunt vocabant se fratres; qui ab Ecclesia spirituali fuerunt se quidem vocabant fratres ex bono, n. 3803, sed internae Ecclesiae homines hoc faciebant cum differentia secundum quale boni, ita secundum vera, nam bonum suum quale habet a veris; postea cum {2}Ecclesia deflexit a bono et inde quoque a vero, tunc non amplius ex consanguinitate et affinitate spirituali, quae sunt charitatis et fidei, se mutuo appellabant fratres, sed solum ex consanguinitate et affinitate naturali, {3}ut et ex amicitia; et quoque indigne ferre coeperunt viliorem se fratrem vocare; causa erat quia parum vel nihili faciebant proximitates ex origine spirituali, {4}ac plurimum et prae omni proximitates ex origine naturali et civili. Quod vera Ecclesiae dicantur fratres, {5}constat ex eo quod filii Jacobi repraesentarent’ vera Ecclesiae in complexu, {6}n. 5403, 5419, 5427, 5458, 5512.
2 Quod antiquis temporibus fratres dicti fuerint ex affinitate spirituali, {7}est quia nova nativitas seu regeneratio faciebat consanguinitates et {8} affinitates in superiore gradu quam nativitas naturalis; et quia {9} illa ab uno Patre ducunt originem, nempe a Domino; inde est quod homines post mortem qui in caelum veniunt non agnoscant amplius aliquem fratrem, ne quidem matrem et patrem, nisi ex bono et vero; secundum haec novas ibi fraternitates {10}nanciscuntur’; inde nunc est quod qui {11} ab Ecclesia fuerunt se mutuo vocaverint fratres.
3 Quod {12} filii Israelis omnes illos fratres dixerint qui ex Jacobo fuerunt, reliquos autem socios, patet ab his locis: apud Esaiam,
Commiscebo Aegyptum cum Aegypto, ut pugnet vir contra fratrem, et vir contra socium suum, xix 2:
apud eundem,
Vir socium suum {13}adjuvat, et fratri suo dicit, Confirma te, xli 6:
apud Jeremiam,
Vir a socio suo cavete vobis, et super ullo fratre ne confidite; omnis namque (x)frater supplantando supplantat, et omnis socius calumniatur, ix 3 [A.V. 4]:{14}
4 quod omnes qui ex Jacobo se vocaverint fratres, apud Esaiam,
Tunc adducent omnes fratres vestros ex omnibus gentibus, (x)munus Jehovae, super equis, super curru, et super raedis cameratis, lxvi 20:
apud Mosen,
Ponendo pones super {15}eos regem, quem elegerit Jehovah Deus tuus, e medio fratrum tuorum pones super {15}eos regem; non poteris dare super {15}eos virum alienigenam, qui non frater {15}eorum sit, Deut. xvii 15.
Etiam filios Esavi, quia ex Jacobo fuerunt, {16}dixerunt fratres, apud Mosen,
Transivimus cum fratribus nostris filiis Esavi habitantibus in Seir {17}, Deut. ii 8.
5 Quod {18}antiquis temporibus se fratres appellaverint qui {19}erant ab Ecclesia, erat, ut supra dictum, quia Dominum pro unico Patre agnoverunt, et quia ab Ipso eis nova anima et nova vita; idcirco Dominus dicit,
{20}Nolite vocari Rabbi, unus {21} est vester Magister, Christus, omnes autem vos fratres estis, Matth. xxiii 8.
(m)Quia fraternitas spiritualis est ex amore, quod nempe unus sit alterius, et qui in bono sunt `in Domino sunt, et Dominus in illis,’ Joh. xiv 20, idcirco fratres {22}vocantur a Domino,(n) apud Matthaeum,
Jesus extendens manum Suam super discipulos Suos dixit, Ecce mater Mea, et fratres Mei; quisquis enim fecerit voluntatem Patris Mei, Qui est in caelis, ille Meus frater, et soror, et mater est, xii 49 [,50]:
apud eundem,
In quantum fecistis uni ex fratribus Meis minimis Mihi fecistis, xxv 40:
et quoque discipulos `fratres’ vocat Matth. xxviii (x)10; Joh. xx 17; per `discipulos’ in sensu repraesentativo intelliguntur omnes qui in veris fidei et bono charitatis {23}.
@1 at$
@2 Ecclesiae deflexerunt$
@3 et quoque$
@4 sed maximopere$
@5 patet a filiis Jacobi qui repraesentabant$
@6 et fratres a Josepho qui repraesentabat Bonum internum, dicti sunt, videatur n. 6040, 6064, 6070, 6101, 6106, 6027$
@7 erat$
@8 i inde$
@9 i omnia bona inter se affinitates habent, et quoque omnia vera, quia$
@10 habent$
@11 i olim$
@12 i etiam$
@13 adjuvaret$
@14 i et praeterea Deut. xv: 1.2.3.$
@15 Heb second person singular as in n. 2360.$
@16 vocabant$
@17 i a via planitiei$
@18 After Ecclesia$
@19 fuerant$
@20 i Vos$
@21 i enim$
@22 After Domino$
@23 i 3354, 3348 (3488 is probably intended), 3858 f.$

6757. `Et vidit onera illorum’: quod significet apperceptionem quod infestarentur a falsis, constat ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua supra n. 6732; et ex significatione `onerum’ quod sint infestationes a falsis; onera enim quae filiis Israelis {1}a Pharaone imponebantur in sensu spirituali non aliud sunt; `Pharao’ {2} est scientificum falsum, n. 6651, 6679, 6683; infestationes a falsis nec aliud quam `onera’ sunt illis qui in veris sunt. Quomodo infestationes a falsis, quae sunt onera illis qui in veris sunt, se habent, non sciri potest ab homine dum vivit in mundo, nam tunc non infestatur ita, vel enim mens ejus tunc adhaeret falsis, vel discutit illa, et hoc absque infestatione sensibili; at in altera vita cum illi qui in veris infestantur a falsis, tunc tenentur a spiritibus malis in illis sicut vincti, at interiora mentis in veris a Domino, per quae discutiuntur falsa; status infestationum a falsis qualis est in altera vita, hic in sensu interno intelligitur, sicut plura alia; nam Verbum non modo scriptum est pro homine sed etiam pro spiritibus et angelis.
@1 After imponebantur$
@2 i enim$

6758. `Et vidit virum Aegyptium percutientem virum Hebraeum’: quod significet scientificum abalienatum conans destruere verum Ecclesiae, constat a significatione `viri Aegyptii’ quod sit scientificum abalienatum a vero, de qua n. 6692; ex significatione percutere’ quod sit destruere, hic destruere conari quia falsa non possunt destruere vera; et ex significatione `viri Hebraei’ quod sit verum Ecclesiae; per `virum’ enim significatur verum, n. 3134, et per `Hebraeum’ Ecclesia, n. 6675, 6684.

6759. `E fratribus suis’: quod significet quibus conjunctus esset, constat ex significatione `fratrum’ quod sint vera Ecclesiae, de qua supra n. 6756; in quibus quia ipse erat, et vera Ecclesiae quae per `fratres’ significantur erant, cum quibus conjunctus esset, hic ob nexum rerum in sensu interno intelligitur conjunctio.

6760. `Et prospexit huc et illuc, et vidit quod nullus vir’: quod significet prudentiam num in tuto esset, constare potest absque explicatione.

6761. `Et percussit Aegyptium’: quod significet quod destrueret scientificum abalienatum, constat ex significatione `percutere’ quod sit destruere, ut supra n. 6758, et ex significatione `Aegyptii’ quod sit scientificum abalienatum a vero, de qua n. 6692.

6762. `Et abscondidit illum in arena’: quod significet quod ablegaverit ubi falsa, constat a significatione `abscondere’ quod sit ablegare; et a significatione `arenae’ quod sit scientificum verum, et in opposito sensu scientificum falsum; quod `arena’ id sit, est quia `lapis,’ ex quo arena est, significat utrumque, {1} n. 1298, 3720, 3769, 3771, 3773, 3789, 3798, 6426; verum etiam per `arenam’ significatur apud Mosen,
Sebulon et Jisaschar populos in montem vocabunt, {2}ibi sacrificabunt sacrificia justitiae, quia affluentiam maris sugent, et obtecta occultorum arenae, Deut. xxxiii 18, 19;
`populos in montem vocare’ pro facere ut vera fiant bona, seu fides charitas, `populi’ enim sunt vera fidei, `mons’ bonum charitatis; `sacrificare sacrificia justitiae’ pro cultu ex charitate; `affluentiam maris sugere’ pro abundare veris scientificis; `obtecta occultorum arenae’ pro scientificorum verorum arcanis; et quia `arena’ significat scientificum verum, etiam in opposito sensu significat scientificum falsum, nam pleraque in Verbo etiam oppositum sensum habent, et qualis {3}est sensus oppositus, cognoscitur ex genuino. Cum hoc quod ablegaverit inter falsa quae significantur per `abscondidit illum in arena’ ita se habet: spiritus infernales qui in falsis sunt, cum in mundo spirituum fuerunt et ibi destruere conati sunt vera apud illos qui in tentatione sunt, relegantur dein in inferna unde amplius exire nequeunt; hoc per {4}experientias plures mihi scire datum est; tale est quod significatur per relegationem inter falsa {5}.
@1 i videatur$
@2 et I$
@3 sit$
@4 vivas experientias$
@5 i, hoc est, inter illos qui in falsis sunt$

6763. `Et exivit die altero’: quod significet conjunctionem iterum cum Ecclesia, constat ex illis quae supra n. 6756 dicta sunt, ubi similia.

6764. `Et ecce duo viri Hebraei altercantes’: quod significet apperceptionem quod intra Ecclesiam inter se pugnarent, constat ex significatione `ecce,’ seu videre, quod sit apperceptio, de qua {1}n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400; ex significatione `virorum Hebraeorum’ quod sint qui ab Ecclesia, de qua supra n. 6758 fin.; et ex significatione `altercari’ quod sit pugnare.
@1 saepius$

6765. `Et dixit improbo, Quare percutis socium tuum?’: quod significet increpationem quod unus alterius fidem destruere vellet, constat ex significatione `improbi’ quod sit qui non in vero fidei sed usque intra Ecclesiam; sunt enim intra Ecclesiam qui in vero fidei et sunt qui non in vero, ut constare potest ex variis haeresibus; qui in haeresi, seu in non vero fidei sunt, hic intelliguntur per `improbum’; ex significatione `percutere’ quod sit destruere, {1}ut supra n. 6758; et ex significatione `socii’ quod sit qui in vero fidei; cum enim per `improbum’ significatur qui in non vero fidei, per `socium’ significatur qui in vero fidei; `socius’ dicitur, non `frater,’ tametsi uterque Hebraeus {2}, quia inimici; quod increpatio sit patet. Cum his ita se habet: cum regeneratur homo, mittitur in pugnas contra falsa, et tunc tenetur a Domino in vero, sed {3}in illo vero quod sibi persuaserat verum esse, ex hoc vero pugnatur contra falsum; ex vero non genuino etiam pugnari potest, modo (t)sit tale ut conjungi aliquo modo possit cum bono, et conjungitur cum bono per innocentiam, nam innocentia est medium conjunctionis; inde est quod regenerari queant intra Ecclesiam ex quacumque doctrina, sed illi prae aliis qui in veris genuinis sunt.
@1 de qua$
@2 i erat$
@3 non ita in vero genuino, sed in$

6766. `Et dixit, Quis posuit te ad virum principem et judicem super nos?’: quod significet perceptionem quod nondum in vera {1}fidei tantum provectus ut dirimeret discidia intra Ecclesiam, constat ex significatione `dixit’ quod sit perceptio, de qua saepius; ex significatione `viri principis’ quod sit qui in primariis veris est, ita qui prae aliis in doctrina veri {2}illustratus est; hic {3}intellectus est per `principem’ in Ecclesia repraesentativa; inde est (x)quod per `quis posuit te ad virum principem?’ significetur quod nondum in vera Ecclesiae tantum provectus; quod `princeps’ sit qui in primariis veris, videatur n. 5044; et ex significatione `judicis’ quod sit qui dirimit lites seu discidia; hic discidia intra Ecclesiam quia `inter duos viros Hebraeos’ per quos significantur illi qui ab Ecclesia.
2 Actum est in sensu supremo de incohamentis legis Divinae in Humano Domini; agitur nunc de progressu {4}illius legis; in sensu autem interno {5}agitur hic de progressu (t)Divini Veri apud hominem qui regeneratur; progressus est talis quod homo primum discernere possit inter falsum et verum, nam ex vero in quo est, videre potest falsum, quia hoc {6} oppositum est; at non potest primo illo tempore dirimere inter vera fidei intra Ecclesiam, {7}ut hoc possit, progressus ulteriores {8}faciet, nam homo successive illustratur; ut manifeste constare potest (c)ab illis qui in aetate adolescentiae et primae juventutis sunt, quod {9}doctrinalia quae Ecclesiae {10}suae, credant ipsa vera esse, et inde falsa dijudicent; sed quod nondum possint dirimere discidia inter illa quae sunt fidei intra Ecclesiam; hoc successive venit; quare etiam homo cui hoc dari potest provectioris aetatis erit, cui interiora intellectus illustrata sunt.
@1 n. 6754 had Ecclesiae as below$
@2 eminet$
@3 intelligitur$
@4 ejus, in sensu supremo$
@5 After regeneratur$
@6 i ei$
@7 priusquam$
@8 fecerit$
@9 vera doctrinae$
@10 i vera$

6767. `Num ad occidendum me tu dicis?’: quod significet num meam fidem destruere velis, constat ex significatione `occidere’ quod sit destruere, de qua sequitur; et ex significatione `viri Hebraei,’ qui hic est `me,’ quod sit qui ab Ecclesia; ita quoque fides, nam fides est Ecclesiae, {1}quae ita unitae sunt, ut qui destruit fidem apud aliquem, {2}is destruat Ecclesiam apud illum; et hoc quoque est `occidere illum,’ nam qui fidem, is vitam spiritualem aufert; vita quae remanet est vita quae vocatur `mors’; inde patet quod per `num ad occidendum me tu dicis?’ significetur num meam fidem destruere velis.
2 Quod `occidere’ sit vitam spiritualem auferre, patet a locis pluribus in Verbo, ut apud Jeremiam,
Abripe eos sicut pecudem ad mactationem, et destina eos ad diem occisionis: quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet, propter malitiam habitantium in ea consumentur bestiae et avis, xii 3, 4;
`dies occisionis’ pro tempore vastationis Ecclesiae cum non amplius aliqua fides quia non charitas; {3}`terra quae lugebit’ pro Ecclesia `herba omnis agri {4}’ pro {5}omni vero scientifico Ecclesiae; `consumentur bestiae et avis’ pro quod bona et vera; quod `terra’ sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 2928, 3355, 4447, (ax)4535, 5577; quod `herba {6}’ sit verum {7}scientificum, constat a locis in Verbo ubi herba nominatur, (d)et quod ager sit id quod est Ecclesiae, n. 2971, 3310, 3766; quod `bestiae’ sint {8}affectiones boni, ita bona, n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 1823, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198; quod `aves’ sint {9}affectiones veri, n. 5149 {10}; inde constare potest quis sensus illorum verborum est, et quoque quod sensus spiritualis sit in singulis {11}ibi; quisque videre potest quod absque interiore sensu {12} non intelligeretur quid `dies occisionis,’ {13} quid quod `{14}lugebit terra,’ quod `herba omnis agri exarescet, propter malitiam habitantium in ea,’ et quod `consumentur bestiae et avis’: apud Sachariam, 3
Sic dixit Jehovah Deus meus, Pasce oves occisionis, quas possessores earum occidunt, (x)xi 4, 5;
`oves occisionis’ manifeste pro illis quorum fidem possessores destruunt: apud Ezechielem,
Profanasti Me apud populum Meum, pro pugillis hordeorum, et pro frustis panis, ad occidendum animas quae non mori debent, et ad vivificandum animas quae non vivere debent, xiii 19;
hic `occidere’ etiam manifeste pro destruere vitam spiritualem, hoc est, fidem et charitatem: apud Esaiam,
Quid facietis die visitationis et vastationis? infra {15}vinctos, et infra occisos cadent, x 3, 4;
ibi `occisi’ pro illis qui in inferno, {16}ita qui in malis et falsis’: apud 4 eundem,
Tu projectus es e sepulcro tuo sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio, non adunaberis cum iis in sepulcro, nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti, xiv 19, 20;
`occisi’ pro illis qui privati vita spirituali; `populum occidisti’ pro quod destruxerit vera et bona fidei: apud Johannem,
Fur non {x}venit nisi ut furetur, (x)occidat, et perdat: Ego veni, ut vitam habeant, x 10;
`occidere’ pro vitam fidei destruere; quare dicitur `Ego (x)veni ut vitam habeant’: apud Marcum,
Tradet frater fratrem in mortem, et pater liberos, et consurgent liberi contra parentes, et occident illos, xiii 12;
ibi de ultimis temporibus Ecclesiae cum non amplius aliqua charitas et ideo nec aliqua fides; `frater,’ `liberi,’ et `parentes,’ in sensu interno sunt bona et vera Ecclesiae, (d)et `occidere’ est destruere illa.
5 Quia per `occisum’ (x)significabatur deprivatus vita spirituali, et per `agrum’ Ecclesia, idcirco statutum erat in Ecclesia repraesentativa quod
Si quis tangeret in superficie agri aliquem confossum gladio, aut occisum, immundus esset septem dies, Num. xix 16;
`confossus gladio’ quod sit {17}verum a falso exstinctum, videatur n. 4503; {18}nam gladius est falsum quod exstinguit verum, n. 2799, 4499, 6353. Pariter hoc statutum erat,
Si quis occisus inveniretur in terra hereditatis super agro, nec notus quis occiderit, seniores et judices mensurarent inter urbes quae circumcirca, inventa sic urbe proxima, acciperent vitulum, et ad flumen rapidum decollarent; praeter plura, Deut. xxi 1-10.
@1 quare$
@2 etiam destruit$
@3 lugebit terra$
@4 i exarescet$
@5 quod omne verum$
@6 i agri$
@7 scientificum Ecclesiae n. 7571, patet$
@8 bona et eorum affectiones$
@9 vera, et eorum affectiones$
@10 i 7441$
@11 Verbi$
@12 i quam qui est literae$
@13 i et$
@14 lugeret$
@15 vinctum$
@16 ubi falsa$
@17 bonum et verum occisum$
@18 quod$

6768. `Quemadmodum occidisti Aegyptium’: quod significet sicut destruxisti falsum, constat ex significatione `occidere’ quod sit destruere, de qua mox {1}supra n. 6767; et ex significatione `Aegyptii’ quod sit scientificum abalienatum a vero, ita falsum, de qua n. 6692, 6758, 6761.
@1 prius$

6769. `Et timuit Moscheh, et dixit, Certe notum est verbum’: quod significet quod inter scientifica abalienata esset, et nondum in veris, ut tutus, constat ex significatione `timere’ quod sit non esse in tuto, tunc enim timor;{1} quod non in tuto, est quia non in veris; nam qui in veris sunt, illi in tuto sunt ubicumque vadunt, etiam si in mediis infernis; {2}quod qui nondum in veris, non in tuto {3}sint, causa est quia non vera communicant cum spiritibus malis {4}; haec significantur per illa verba, quod `timuit Moscheh, et dixit, Certe notum est verbum,’ nempe Aegyptiis, inter quos erat; ut quoque patet a mox sequentibus, quod `audiverit Pharao verbum hoc, et quaesiverit occidere Moschen.’
@1 i causa$
@2 at$
@3 sunt, nam non vera seu falsa$
@4 i et conjungunt$

6770. Vers. 15-19. Et audivit Pharao verbum hoc, et quaesivit occidere Moschen; et figit Moscheh a coram Pharaone, et habitavit in terra Midian, et habitavit juxta puteum. Et sacerdoti Midianis septem filiae, et venerunt et hauserunt, et impleverunt canaliculos, ad potandum gregem patris sui. Et venerunt pastores, et depulerunt (x)illas; et surrexit Moscheh, et adjuvi tillas, et potavit gregem earum. Et venerunt ad (x)Reuelem patrem suum; et dixit, Quapropter festinastis venire hodie? Et dicebant, Vir Aegyptius liberavit nos e manu pastorum, et etiam hauriendo hausit nobis, et potavit gregem. `Et audivit Pharao verbum hoc, et quaesivit occidere Moschen’ significat quod scientificum falsum eo appercepto destruere vellet verum quod legis a Divino: `et fugit Moscheh a coram Pharaone’ significat quod separaretur a falsis: `et habitavit in terra Midian’ significat vitam in Ecclesia apud illos qui in simplici bono: `et habitavit juxta puteum’ significat studium ibi in Verbo: `et sacerdoti Midianis septem filiae’ significat sancta Ecclesiae illius: `et venerunt et hauserunt’ significat quod instruerentur in veris ex Verbo: `et impleverunt canaliculos’ significat quod inde ditarent doctrinam charitatis: `ad potandum gregem suum’ significat ut inde instruerentur illi qui in bono: `et venerunt pastores, et depulerunt (x)illas’ significat {1}quod docentes qui in malis, se opponerent: `et surrexit Moscheh, et adjuvit (x)illas’ significat opem a veris quae legis a Divino: `et potavit gregem earum’ significat quod instruerentur inde qui in bono: `et venerunt ad (x)Reuelem patrem suum’ significat conjunctionem cum ipso Ecclesiae illius bono: `et dixit, Quapropter festinastis venire hodie?’ significat perceptionem quod nunc certa conjunctio: `et dicebant, Vir Aegyptius liberavit nos e manu pastorum’ (x) significat quia verum scientificum quod Ecclesiae [adjunctum], valuit supra potentiam doctrinae falsi ex malo: `et etiam hauriendo hausit nobis’ significat quod ex Verbo instrueret: `et potavit gregem’ significat illos qui ab Ecclesia ibi{2}.
@1 After malis, but cp n. 6779.$
@2 I adds the signification of v 20, which does not belong here. It is repeated in n. 6787.$

6771. `Et audivit Pharao verbum hoc, et quaesivit occidere Moschen’: quod significet quod scientificum falsum eo appercepto destruere vellet verum quod legis a Divino, constat ex significatione `audire’ quod sit appercipere, de qua n. 5017; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit scientificum quod contra vera Ecclesiae, ita falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683; ex significatione `{1} occidere’ quod sit {2} destruere, de qua n. 6767, ita `{3}quaerere occidere’ est velle destruere; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, et verum Divinum, de qua n. 6752, ita verum quod legis Divinae; dicitur verum quod legis Divinae, non lex Divina, quia adhuc agitur de progressu legis Divinae in Humano Domini; ex his constat quod per `audivit Pharao verbum hoc, et quaesivit occidere Moschen’ significetur quod scientificum falsum eo appercepto destruere vellet verum quod legis Divinae.
@1 i quaesire (but quaerere is intended)$
@2 i velle$
@3 quaesire I$

6772. `Et fugit Moscheh a coram Pharaone’: quod significet quod separaretur a falsis, constat ex significatione `fugere’ quod sit separari; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum quod legis {1}a Divino, de qua mox supra n. 6771, et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6771. Hic nunc incohat {2}quintus status progressionis legis Divinae in Humano Domini, ac in sensu respectivo progressionis veri Divini apud hominem qui regeneratur, qui est {3}separationis a falsis, et adjunctionis cum veris simplicis boni; sequitur dein {4}sextus status, qui est {5}adjunctionis cum bono.
@1 Divinae$
@2 quartus$
@3 liberationis ab infestatione ex$
@4 quintus$
@5 conjunctionis$

6773. `Et habitavit in terra Midian’: quod significet vitam inter illos qui in simplici bono, constat ex significatione `habitare’ quod sit vita, de qua n. 1293, 3384, 3613, 4451, 6051; et ex significatione `Midianis’ quod sint qui in veris simplicis boni, de qua n. 3242, 4756, 4788; `terra {1}’ dicitur quia significatur Ecclesia ubi illi; quod `terra’ sit Ecclesia, videatur n. (x)6767 med.
@1 i Midianis$

6774. `Et habitavit juxta puteum’: quod significet studium ibi in Verbo, constat ex significatione `habitare’ quod sit vita, de qua mox supra n. (x)6773, hic studium vitae; et ex significatione `putei’ quod sit Verbum, de qua n. 2702, 3424; Verbum vocatur quandoque `puteus,’ quandoque `fons’; {1} cum vocatur `puteus,’ significatur Verbum quoad sensum litteralem, et cum `fons,’ significatur Verbum quoad sensum internum, n. 3765; hic habitare dicitur `juxta puteum’ quia significatur Verbum quoad sensum litteralem, nam ille sensus est primus illis qui regenerantur, et ad verum Divinum progrediuntur, de quibus in sensu {2}interno hic agitur; qui etiam in {3}veris simplicis boni sunt, qui hic per Midianem intelliguntur, nec alium sensum quam litteralem curant.
@1 i et$
@2 respectivo$
@3 vero$

6775. `Et sacerdoti Midianis septem filiae’: quod significet sancta Ecclesiae illius, constat ex significatione `filiarum sacerdotis’ quod sint illa quae sunt Ecclesiae; quod `filia’ sit Ecclesia, videatur n. 2362, 3963, 6729, et quod `sacerdos’ sit bonum amoris, n. 1728, 3670, 6148; ita per `sacerdotis filias’ significatur Ecclesia quoad bonum {1}; ex significatione `Midianis’ quod sint qui in {2}veris simplicis boni, de qua mox supra n. 6773; et ex significatione `septem’ quod sint sanctum, de qua n. 395, 433, 716, 881, 5265, 5268; {3}ita per quod `sacerdoti Midianis septem filiae’ significantur sancta Ecclesiae illorum qui in {2}veris simplicis boni. In simplici bono dicuntur esse qui in Ecclesiae externis sunt, ac simpliciter credunt Verbo quoad sensum ejus litteralem, quisque secundum suum captum, (c)et secundum illa quae credunt etiam vivunt, ita in bono secundum quale {4}ejus ex veris; internum Ecclesiae influit apud illos per bonum, sed quia non in veris interioribus sunt, bonum quod influit fit commune, ita obscurum, {5}nam lux spiritualis non ibi influere potest in singularia, et sic res distincte illustrare; {6}qui tales in altera vita donantur caelo secundum quale boni ex veris; tales sunt qui hic per `Midianem’ intelliguntur; in proprio autem sensu sunt illi qui extra Ecclesiam sunt, et in bono secundum religiosum suum vivunt.
@1 i ita quoad essentiale$
@2 vero$
@3 et inde$
@4 veri$
@5 quia$
@6 illi$

6776. `Et venerunt et hauserunt’: quod significet quod instruerentur in veris ex Verbo, constat ex significatione `haurire’ quod sit instrui in veris fidei et illustrari, de qua n. 3058, 3071; quod ex Verbo, significatur per `puteum’ ex quo hauserunt; quod `puteus’ sit Verbum, videatur supra n. 6774.

6777. `Et impleverunt canaliculos’: quod significet quod inde ditarent doctrinam charitatis, constat ex significatione `ex puteo implere’ quod sit inde seu ex Verbo ditare; et ex significatione `canaliculi’ quod sit doctrina charitatis; quod `canaliculus’ seu aqualis sit doctrina charitatis, inde est quia est canalis ligneus in quem hauritur aqua ex puteo ad potandum greges; `ligneum’ enim in sensu interno significat bonum charitatis, n. 3720; `haurire’ significat instrui, n. 3058, 3071; `aqua’ quae hauritur significat verum fidei, n. 2702, 3058, 4976, 5668; `puteus’ ex quo hauritur significat Verbum, n. 2702, 3424, 6774, et `potare greges’ significat instruere in bono ex Verbo, n. 3772; ex his constare potest quod `canaliculus’ sit doctrina charitatis.

6778. `Ad potandum gregem patris sui’: quod significet ut inde instruerentur [illi qui] in bono, constat ex significatione `potare’ quod sit instruere, de qua n. 3772; ex significatione `gregis’ quod sint qui discunt et ducuntur ad bonum charitatis, de qua n. 343, 3772, 5913, 6048; et ex repraesentatione (x)`Reuelis,’ qui hic est `pater,’ et qui erat sacerdos, quod sit bonum illius Ecclesiae, {1} ubi illi qui in vero simplicis boni, de quibus supra n. 6773, 6775.
@1 i nempe Ecclesia$

6779. `Et venerunt pastores, et depulerunt illas’: {1}quod significet docentes qui in malis, quod se opponerent, constat ex significatione `pastorum’ quod sint qui docent et ducunt ad bonum charitatis, de qua n. 343, 3795, 6044, hic qui docent, sed {2}quia in {3}malis sunt, non ducunt ad bonum charitatis, de {4}qua sequitur; ex significatione `depellere’ quod sit se opponere; et ex significatione `filiarum,’ quae {5} sunt quas depulerunt, quod sint quae Ecclesiae, de qua supra n. 6775. Per `pastores’ hic quidem significantur qui docent, sed qui non ducunt ad bonum charitatis quia in malis sunt; {6}nam qui in malis sunt nusquam agnoscunt quod charitas et ejus opera {7} ad salutem faciant non enim agnoscere possunt quae contra vitam eorum sunt, nam hoc foret contra semet; et quia in malis sunt, ne quidem sciunt quid charitas, ita nec quid charitatis opera; fidem docent, per illam justificant, et per illam pollicentur caelum; hi sunt qui se opponunt doctrinae charitatis quae ex Verbo, {8}proinde illis qui in vero simplici boni, {9}qui significantur per `filias sacerdotis Midianis’ quas e puteo postquam hauserunt et impleverunt canaliculos ad potandum gregem, pastores depulerunt.
@1 o in A, but to be found in an earlier deleted draft of n. 6779.$
@2 qui$
@3 malis altered to malo$
@4 quibus$
@5 i hic$
@6 quia$
@7 i aliquid$
@8 est$
@9 quae$

6780. `Et surrexit Moscheh, et adjuvit illas’: quod significet opem a veris quae legis a Divino, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum quod legis a Divino, de qua supra n. 6771; et a significatione `adjuvare’ quod sit opem ferre.

6781. `Et potavit gregem earum’: quod significet quod instruerentur inde qui in bono, constat ex significatione `potare’ seu bibere facere, quod sit instruere, de qua n. 3069, 3092, 3772; et ex significatione `gregis’ quod sint qui discunt, et ducuntur ad {1}bonum charitatis, de qua n. 343, 3772, 5913, 6048, ita qui in bono sunt.
@1 bona$

6782. `Et venerunt ad (x)Reuelem’ patrem suum’: quod significet conjunctionem cum ipso Ecclesiae illius bono, constat ex significatione `venire ad aliquem’ quod sit conjungi; et ex repraesentatione (x)`Reuelis,’ qui quia sacerdos, quod sit bonum; quod `sacerdos’ sit bonum amoris, videatur n. 1728, 3670, 6148; conjunctio quae hic significatur est verorum Ecclesiae cum ejus bono.

6783. `Et dixit, Quapropter festinastis venire hodie?’: quod significet perceptionem quod nunc certa conjunctio, constat ex significatione `dixit’ in historicis Verbi, quod sit perceptio, de qua saepius; et ex significatione `festinare venire’ quod sit certa conjunctio; quod `festinare’ sit certum, videatur n. 5284, et quod `venire’ sit conjunctio, mox supra n. 6782; (m)hic non intelligitur certa conjunctio per quod filiae festinaverint venire ad patrem suum, sed per verum quod legis a Divino, quod per Mosen repraesentatur; hoc est quod perceptum.(n)

6784. `Et dicebant, Vir Aegyptius liberavit nos e manu pastorum’: quod significet quia verum scientificum quod Ecclesiae adjunctum, valuit supra potentiam doctrinae falsi ex malo, constat ex significatione `viri Aegyptii’ quod sit verum scientificum; per `virum’ enim significatur verum, n. 3134, et per `Aegyptium’ scientificum, n. 1164, 1165, 1486, 1462, 4749, 4964, 4966, 4967, 5700, (a)6004, 6692; {1}quod Moscheh hic appelletur `vir Aegyptius,’ est quia per Moschen hic repraesentatur verum quale est illis qui in vero simplicis boni, quod per filias sacerdotis Midianis significatur, illi in tali vero sunt, externae enim Ecclesiae homines sunt, n. 6775, ideo etiam dicitur verum scientificum quod Ecclesiae adjunctum; et ex significatione `liberare e manu pastorum’ quod sit quod (x)valuerit supra potentiam falsi ex malo; `liberare’ enim est valere, nam qui liberat e manu aliorum, is valet prae illis; `manus’ est potentia, n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, et `pastores’ sunt docentes, hic docentes falsum ex malo, n. 6779; et quia sunt docentes, etiam sunt doctrina talis.
2 Quod verum scientificum valeat supra potentiam doctrinae falsi ex malo, est quia Divinum est in omni vero ex bono, at in falso ex malo est contrarium, et quod contrarium est Divino, prorsus nihil valet; idcirco in altera vita mille qui in falso sunt ex malo, prorsus nihil valent contra unum qui in vero ex bono; ad praesentiam unius hujus fugiunt mille, et nisi fugiant, torquentur et cruciantur {2}. Falsum ex malo dicitur quia id falsum est {3} vere falsum; at falsum non ex malo, sed ex ignorantia veri, non tale est; malum est quod est oppositum caelo, non autem falsum ex ignorantia; immo si in ignorantia est aliquid innocentiae, tunc falsum illud acceptatur a Domino sicut verum, nam qui in (x)tali, verum recipiunt.
@1 hic in bono sensu quia Moscheh ita vocatur, quod ita vocetur, est quia illi$
@2 i, illius potentiae est verum contra falsum$
@3 i quod$

6785. `Et etiam hausit nobis’: quod significet quod ex Verbo instrueret, constat ex significatione `haurire’ quod sit {1}instruere in veris fidei et illustrari, de qua n. 3058, 3071; quod ex Verbo, significatur per `puteum’ e quo hauserunt; quod `puteus’ sit Verbum, videatur n. 6774.
@1 instrui$

6786. `Et potavit gregem’: quod significet illos qui ab Ecclesia ibi, constat ex significatione `gregis’ quod sint qui in bono, quique se instrui patiuntur, de qua n. 343, 3772, 5913, 6048, hic illi qui ab Ecclesia ibi, qui quod sint qui in vero simplicis boni et significantur per `Midianem,’ supra ostensum est. `Grex’ significat et bonum et Ecclesiam, hoc est, illos qui in bono sunt et ab Ecclesia, nam ea ita conjuncta sunt ut unum ab altero separari nequeat; qui enim in bono fidei est, is est Ecclesia, et qui Ecclesia est, is in bono fidei est.

6787. Vers. 20-22. Et dixit ad filias suas, Et ubi ille? quare hoc reliquistis virum? vocate illum, et edat panem. Et voluit Moscheh habitare cum viro, et dedit Zipporam filiam suam Moschi. Et peperit filium, et vocavit nomen ejus Gerschom, quia dixit, Peregrinus sum in terra aliena. `Et dixit ad filias suas’ significat cogitationem de sanctis Ecclesiae: `et ubi ille? quare hoc reliquistis virum?’ significat quomodo absque illo vero conjungi possent bono Ecclesiae: `vocate illum’ significat quod conjungendum: `et edat panem’ significat confirmationem in bono: `et voluit Moscheh habitare cum viro’ significat quod concordarent: `et dedit Zipporam filiam suam Moschi’ significat quod adjunxerit ei bonum suae Ecclesiae: `et peperit filium’ significat vera inde: `et vocavit nomen ejus Gerschom’ significat quale illorum: `quia dixit, Peregrinus sum in terra aliena’ significat se instructum in veris in Ecclesia non sua.

6788. `Et dixit ad filias suas’: quod significet cogitationem de sanctis Ecclesiae, constat ex significatione `dicere’ quod sit cogitatio, de qua n. 3395; et ex significatione `filiarum’ quod sint sancta Ecclesiae, de qua supra n. 6775; sancta {1} quae hic significantur per `filias’ sunt vera; haec in Verbo vocantur sancta ex causa quia vera quae apud hominem fiunt fidei, sunt ex bono; et {2}quia quod procedit ex Divino Humano Domini {3}est Divinum Verum ex Divino Bono; inde est quod Sanctus Spiritus sit sanctum quod procedit ex Domino; nam non ipse Spiritus procedit, sed sanctum quod spiritus loquitur; quod quisque (t)intelligere potest qui expendit; quod (t)Sanctus Spiritus’, qui vocatur etiam Paracletus, sit Divinum Verum (x)procedens {4}ex Divino Humano Domini, et quod sanctum dicatur de Divino Vero, constat ex Domini verbis apud Johannem,
Ego rogabo Patrem, ut alium Paracletum det vobis, ut maneat vobiscum in aeternum, Spiritum veritatis, quem mundus non potest accipere, quoniam non videt illum, neque cognoscit illum: Paracletus, Spiritus Sanctus, quem mittet Pater in nomine Meo, Ille vos docebit omnia, et (x)commonefaciet vos de omnibus quae dixi vobis, xiv 16, 17, 26:
apud eundem,
Quando venerit Paracletus, quem Ego missurus sum vobis a Patre, Spiritus veritatis, qui ex Patre exit, Ille testabitur de Me, xv 26:
et apud eundem,
Quando venerit ille Spiritus veritatis, ducet vos in omnem veritatem: non enim loquetur a Seipso, sed quaecumque audiverit, loquetur; Ille Me glorificabit, quia ex Meo accipiet et annuntiabit vobis; omnia quaecumque Pater habet Mea sunt, propter hoc dixi, quod de Meo accepturus sit, et annuntiaturus vobis, xvi 13-15;
si haec loca conferantur cum aliis pluribus, intelligi potest quod Sanctus Spiritus sit sanctum quod procedit a {5}Divino Humano Domini, dicit enim Dominus, `Quem Pater missurus in nomine Meo’; tum `quem Ego missurus sum vobis a Patre’; ut et `Ille ex Meo accipiet et annuntiabit vobis, omnia quaecumque Pater habet Mea sunt, propter hoc dixi, quod de Meo accepturus {6}sit, et annuntiaturus vobis’; {7} (t)patet quoque quod sanctum praedicetur de vero, nam Paracletus vocatur Spiritus veritatis.
@1 i Ecclesiae$
@2 procedunt$
@3 ita$
@4 a Domino$
@5 Domino, quod etiam intelligi potest, quod sanctum illud procedat a Domino, nam explicatur quid intelligitur per quod Pater missurus Illum, quod sit ex Domino, Dominus enim dicit$
@6 est$
@7 i tum$

6789. `Et ubi ille? quare hoc reliquistis virum?’: quod significet quomodo absque illo vero conjungi possent bono Ecclesiae, constat ex significatione `viri Aegyptii,’ qui hic est {1} vir quem reliquerunt, quod sit verum scientificum, de qua supra n. 6784; et ex significatione `quare hoc reliquistis virum?’ quod sit quomodo absque illo vero conjungi possent bono, nam `relinquere virum’ hic est non posse conjungi.
2 {2}Hoc quomodo se habet, dicendum: verum scientificum, quod hic per `Moschen,’ repraesentatur est verum Ecclesiae externae; hoc verum {3} existit a vero quod legis a Divino, quod quoque est Moscheh, n. 6771, 6780, et verum quod legis ex Divino est verum {4}Ecclesiae internae, verum externum nisi sit ex vero interno, non conjungi potest bono; {5} (m)sit illustrationi Verbum: nisi internum Verbi influat apud illos qui legunt Verbum et manent in sensu {6} litterali, non fit conjunctio veri ex Verbo cum bono, et tunc internum Verbi influit, et conjungitur cum bono, cum homo Verbum sanctum habet, et 3 tunc sanctum habet cum est in bono;(n) sit illustrationi etiam Sancta Cena: vix aliqui sciunt quod panis ibi significet amorem Domini erga universum genus humanum, et reciprocum hominis, et quod vinum significet charitatem; sed usque qui sancte recipiunt illa, illis est conjunctio cum caelo et cum Domino per illa, et influunt bona amoris et charitatis per angelos, qui tunc non cogitant de pane (c)et vino, sed de amore et charitate, {7}n. 3464, 3735, 5915; inde patet quod {8}verum externum conjungatur cum vero interno, cum homo in bono est, illo nesciente.
@1 i ille et$
@2 Haec quomodo se habent$
@3 i literale$
@4 sensus interni Verbi; nisi verum externum seu sensus literalis Verbi sit ex vero interno seu sensus interni Verbi$
@5 i verum internum, hoc est, verum sensus interni Verbi paucis intra Ecclesiam manifestatum est, at usque existit in vero externo, hoc est, in vero sensus literalis Verbi, cum Verbum sanctum habetur, tunc influit internum apud hominem;$
@6 i ejus$
@7 After per illa above$
@8 conjunctio veri quod sensus internus conjungatur cum vero quod est sensus literalis ejus, cum homo Verbum habet sanctum$

6790. `Vocate illum’: quod significet quod conjungendum, constat ex significatione `vocare’ quod sit conjungi, de qua n. 6047.

6791. `Et edat panem’: quod significet confirmationem in bono, constat ex significatione `panis’ quod sit bonum amoris, de qua n. 2165, 2177, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735; quod `edere panem’ sit confirmatio in bono, est quia per `edere {1}’ hic intelligitur comessatio quae in Verbo vocatur convivium; {2} comessationes seu convivia fiebant apud antiquos intra Ecclesiam causa conjunctionis {3}, et confirmationis in {4}bono, videatur n. 3596, 3832, 5161.
@1 i panem$
@2 i et$
@3 i in bono$
@4 illo$

6792. `Et voluit Moscheh habitare cum viro’: quod significet quod concordarent, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod hic sit verum {1}scientificum, de qua supra n. 6784; ex significatione `habitare’ quod sit vivere, de qua n. 1293, 3384, 3613, et `habitare cum aliquo’ quod sit vivere simul, n. 4451, proinde concordare; et ex significatione `viri’ quod sit {2}verum boni illius Ecclesiae; quod `vir’ sit verum, videatur n. 3134.
@1 quod legis a Divino, de qua n. 6771, 6780$
@2 bonum, nam erat sacerdos, per quem significatur bonum amoris, n. 6775$

6793. `Et dedit Zipporam filiam suam Moschi’: quod significet quod adjunxerit ei bonum suae Ecclesiae, constat ex significatione `dare,’ nempe in uxorem, quod sit adjungere; ex significatione `filiae’ quod sit bonum, de qua n. 489-491; (x) et quoque Ecclesia, n. 2362, 3963, 6729; `Zippora’ significat quale boni illius Ecclesiae; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum {1}scientificum, de qua n. 6784.
@1 quod legis ex Divino, de qua n. 6771, 6780$

6794. `Et peperit filium’: quod significet vera inde, constat ex significatione `parere’ quod praedicetur de {1}illis quae Ecclesiae, {2}quae sunt fides et charitas; hi partus existunt (c)ex conjugio caelesti, quod est boni et veri, quod conjugium repraesentatur per conjugia in terra; et ex significatione `filii’ quod sit verum, de qua n. 489, 491, 533, 2623, 3373.
@1 partibus$
@2 qui sunt fidei et charitatis$

6795. `Et vocavit nomen ejus Gerschom’: quod significet quale illorum, nempe verorum, constat ex significatione `nominis’ et `vocare nomen’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1754, 2009, 2724, 3006, 3421, 6674; `Gerschom’ involvit quale illorum verorum, quod nempe sint in quibus instructus in Ecclesia non sua, ut nunc sequitur.

6796. `Quia dixit, Peregrinus sum in terra aliena’: quod significet se instructum in veris in Ecclesia non sua, constat ex significatione `peregrinus esse’ quod sit qui instruitur in illis quae sunt Ecclesiae; et ex significatione `terrae’ quod sit Ecclesia, de qua n. 662, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 2928, 3355, 4447, 4535, 5577; inde `terra aliena’ est Ecclesia non sua.

6797. Vers. 23-25. Et factum in diebus multis his, et moriebatur rex Aegypti, et suspirabant filii Israelis e servitio, et clamabant; et ascendit clamor illorum ad Deum e servitia. Et audivit Deus gemitum illorum, et recordatus est Deus foederis Sui cum Abrahamo, cum Jischako, et cum Jacobo. Et vidit Deus filios Israelis, et cognovit Deus. `Et factum in diebus multis his’ significat post status mutationes plures: `et moriebatur rex Aegypti’ significat finem falsi prioris: `et suspirabant filii Israelis e servitio’ significat dolorem ob conatum subjugationis veri Ecclesiae: `et clamabant’ significat implorationem: `et ascendit clamor illorum ad Deum e servitio’ significat quod auditi: `et audivit Deus gemitum illorum’ significat opem: `et recordatus est Deus foederis Sui cum Abrahamo, cum Jischako, et cum Jacobo’ significat ob conjunctionem cum Ecclesia per Divinum Humanum Domini: `et vidit Deus filios Israelis’ significat quod Ecclesiam fide donavit: `et cognovit {1}illos, significat quod charitate.
@1 illos represents a variant reading found in LXX and V but not in Heb. cp line 16 above, and p. 43 line 20.$

6798. `Et factum in diebus multis his’: quod significet post status mutationes plures, constat ex significatione `dierum’ quod sint status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850; ita `factum in diebus multis’ {1}est post plures status, seu post plures status mutationes.
@1 sunt$

6799. `Et moriebatur rex Aegypti’: quod significet finem falsi prioris, constat ex significatione `mori’ quod sit desinere esse, de qua n. 494, 6587, 6593, ita finis; et ex repraesentatione `Pharaonis’ seu `regis Aegypti’ quod sit scientificum falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6692.

6800. `Et suspirabant filii Israelis e servitio’: quod significet dolorem ob conatum subjugationis veri Ecclesiae, constat ex significatione `suspirare’ quod sit dolor; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint vera Ecclesiae, de qua n. 5414, 5879, 5951; et ex significatione `servitii’ quod sit conatus subjugationis, de qua n. 6666, 6670, 6671.

6801. `Et clamabant’: quod significet implorationem, constat absque explicatione.

6802. `Et ascendit clamor illorum ad Deum e servitio’: quod significet quod auditi, constare etiam potest absque explicatione, nam sequitur quod `audivit Deus gemitum illorum, et recordatus est foederis Sui cum Abrahamo, cum Jischako, et cum Jacobo.’

6803. `Et audivit Deus gemitum eorum’: quod significet opem, constat ex significatione `audire’ quod sit oboedire, de qua n. 2542, 3869, 4652-4660, 5017; at cum dicitur de Domino, est providere et opem ferre, nam quem audit Dominus, ei opem fert; et ex significatione `gemitus’ quod sit dolor ob conatum subjugationis a falsis.

6804. `Et recordatus est Deus foederis Sui cum Abrahamo, cum Jischako, et cum Jacobo’: quod significet ob conjunctionem cum Ecclesia per Divinum Humanum Domini, constat ex significatione `foederis’ quod sit conjunctio, de qua sequitur; et ex repraesentatione `Abrahami, Jischaki, et Jacobi,’ cum quibus foedus, quod sit Divinum Humanum Domini; quod `Abrahamus’ repraesentet Dominum quoad Ipsum Divinum, `Jischakus’ quoad Divinum Rationale, et `Jacobus’ quoad Divinum Naturale, videatur n. 1893, 2011, 2066, 2072, (m)2083, 2630, 3194, 3210,(n) 3245, 3251, 3305 fin., 3439, 3576, 3599, {1} (m)3704, 4180, 4286, 4538, 4570,(n) 4615, 6098, 6185, 6276, (x)6425; quod ubi nominantur `Abraham, Jischak, et Jacob’ in Verbo, in sensu spirituali non intelligantur illi, constare potest ex eo quod nomina nusquam penetrent in caelum, sed modo quid per illos qui nominantur significetur; ita ipsae res, rerum quale et rerum status, {2}quae nempe sunt Ecclesiae, et quae sunt regni Domini, et quae sunt Ipsius Domini; 2 {3} (m)et praeterea angeli in caelo nusquam determinant suas cogitationes ad {4}singulares personas, hoc foret finire cogitationes, et abstrahere a perceptione rerum universali, ex qua {5} loquela angelica, inde est quod quae loquuntur angeli in caelo, sint ineffabilia, et longe supra cogitationem humanam, quae non extenditur ad universalia sed contrahitur ad particularia;(n) {6}cum itaque legitur quod
Multi ab oriente et occidente venient, et accumbent cum Abrahamo, et Jischako, et Jacobo, in regno caelorum, Matth. viii 11,

percipiunt angeli Domini praesentiam et appropriationem veri et boni quae a Divino Humano Ipsius procedunt: tum cum legitur quod
Lazarus sublatus sit in sinum Abrahami, Luc. xvi 22,
angeli percipiunt quod sublatus sit in caelum, ubi Dominus est praesens; inde quoque constare potest quod per `foedus cum Abrahamo, Jischako, et Jacobo’ in sensu interno intelligatur conjunctio, per Divinum Humanum Domini.
3 Quod Divinum Humanum sit `foedus,’ hoc est, ipsa conjunctio, constare potest a pluribus locis in Verbo, ut apud Esaiam,
Dabo Te in foedus populo, in lucem gentium, xlii 6:
apud eundem,
Dedi Te in foedus populi ad restituendum terram, ad dividendum hereditates devastatas, xlix 8:
apud eundem,
Inclinate aurem vestram, et ite ad Me, audite {7}et vivat anima vestra, ita pangam vobis foedus aeternitatis, misericordias Davidis firmas; en testem populis dedi Ipsum principem et legislatorem gentibus, lv 3, 4:
apud Malachiam,
Subito venit ad templum Suum Dominus, Quem vos quaeritis, et angelus foederis, Quem vos desideratis; ecce venit, iii 1:
in Libro 2 Samuelis,
Foedus aeternitatis posuit Mihi, disponendum in omnes et servandum, xxiii 5;
4 in his locis agitur manifeste de Domino, et de conjunctione generis humani cum Ipso Divino Domini per Divinum Humanum Ipsius; quod Dominus quoad Divinum Humanum sit Mediator, et quod nullus ad Ipsum Divinum, quod in Domino et Pater vocatur, venire queat quam per Filium, hoc est, per Divinum Humanum, notum est in Ecclesia; ita est Dominus quoad Divinum Humanum conjunctio; quis {8} (t)potest comprehendere Ipsum Divinum aliqua cogitatione? et si non cogitatione, {9}quis potest Ipsi conjungi amore? sed Divinum Humanum quisque potest comprehendere cogitatione et conjungi Ipsi amore.
5 Quod `foedus’ sit conjunctio, constare potest ex foederibus inter regna, quod per illa conjungantur; et quod sint constipulationes ab utraque parte quae custodiendae ut conjunctio sarta teneatur; {10} constipulationes illae seu pacta etiam vocantur foedus. Constipulationes seu pacta quae in Verbo foedus vocantur sunt a parte hominis in stricto sensu decem praecepta seu Decalogus; {11} in latiore sensu sunt omnia {12} statuta, mandata, leges, testimonia, praecepta, quae Dominus e monte Sinai per Mosen {13}injunxit, et in adhuc latiore sensu Libri Mosis; quae ibi continentur {14}erant a parte filiorum Israelis {15} observanda; a parte Domini est misericordia et electio.
6 Quod decem praecepta seu Decalogus sint foedus, constat ab his locis: apud Mosen,
Jehovah indicavit vobis foedus Suum, quod praecepit vobis ad faciendum, decem verba quae scripsit super duas tabulas lapidum, [Deut.] iv 13, 23;
et quia duae tabulae lapideae quibus inscripta fuerunt decem praecepta, reposita sunt in arca, Exod. xxv 16, 21, 22, xxxi 18, xxxii 15, 16, 19, xl 20; idcirco arca vocabatur arca foederis, Deut. xxxi 9, 24-26; Jos. iii 3, 6, 14, iv 7; Jud. xx 27; 2 Sam. xv 24; 1 Reg. viii 21; {16}hic Salomo ita loquitur,
Posui ibi locum arcae, ubi foedus Jehovae, quod pepigit cum patribus nostris:
et apud Johannem,
Apertum est templum Dei in caelo, et visa est arca foederis Ipsius in templo Ipsius, Apoc. xi 19.
7 Quod foedus {17}appellentur omnia judicia et statuta quae Dominus per Mosen mandavit populo Israelitico; et quoque ipsi Libri Mosis: apud Mosen,
Super ore verborum horum pepigi vobiscum foedus, et cum Israele, Exod. (x)xxxiv 27;
quae ibi vocantur foedus erant plura de sacrificiis, festis, azymis: apud eundem,
Moses sumpsit librum foederis, et legit in auribus populi, qui dixerunt, Omne quod locutus est Jehovah, faciemus et audiemus, (x)Exod. xxiv 7, 8:
in Libro 2 Regum,
Joschia rex Jehudae in domo Jehovae coram omnibus legit verba libri foederis inventi in domo Jehovae: et pepigit foedus coram Jehovah, ad stabiliendum verba foederis scripta in libro illo; et stetit omnis populus in foedere. Praecepit rex omni populo ut facerent Pascha Jehovae Deo, juxta scriptum in libro foederis xxiii 2, 3, 21:
apud Davidem,
Si custodiverint filii tui foedus Meum et testimonium Meum, quod docui illos, etiam filii eorum usque in aeternum sedebunt super throno tibi, Ps. cxxxii 12.
8 Quod foedus sit conjunctio per amorem et fidem, apud Jeremiam,
Ecce dies venientes, dictum Jehovae, quibus pangam cum domo Israelis, et cum domo Jehudae, foedus novum, non sicut foedus quod pepigi cum patribus eorum, quia illi irritum fecerunt foedus (x)Meum; sed hoc foedus quod pangam cum domo Israelis post dies hos, dabo legem Meam in medio eorum, et super cor illorum scribam illam, et ero illis in Deum, et illi erunt Mihi in populum, xxxi 31-33;
`dare legem in medio eorum, et super cor eorum scribere illam’ est donare fide et charitate; per {18}fidem et charitatem fit conjunctio quae describitur per quod `ero illis in Deum, et illi erunt Mihi in populum’: apud eundem,
Pangam illis foedus saeculi, quod non amplius aversurus Me post illos, et benefaciam illis; timorem autem Meum dabo in cor eorum, ut non recedant a Me, xxxii (x)40;
conjunctio per amorem, quae foedus, significatur per `timorem Meum dabo in cor eorum, ut non recedant a Me’: apud Ezechielem, 9
Pangam illis foedus pacis, foedus aeternitatis (x)erit cum illis, et dabo eos, et multiplicabo eos, et ponam sanctuarium in medio eorum, et erit habitaculum Meum apud illos, et ero illis in Deum, et erunt Mihi in populum, xxxvii 26, 27;
ibi conjunctio per amorem et fidem quae {19}sunt foedus describitur per `sanctuarium in medio eorum’ et per `habitaculum apud illos’ et quod `ero illis in Deum, et {20} erunt Mihi in populum’: apud {21}eundem,
Cum praeterivi praeter te, et vidi te, quod ecce tempus tuum, tempus amorum, et inii foedus tecum, ut esses Mihi, xvi 8;
ibi de Hierosolyma, per quam {22} significatur Ecclesia Antiqua; quod `inire foedus ut esses Mihi’ sit conjugium seu spiritualis conjunctio, patet. Quia foedus significat conjunctionem, etiam uxor vocatur uxor foederis, Mal. ii 14; et conjunctio inter fratres vocatur foedus fratrum, Amos i 9: per `foedus’ etiam conjunctio significatur apud Davidem,
Pepigi foedus electo Meo; juravi Davidi servo Meo, Ps. lxxxix 4 [A.V. 3].
10 Quod (t)pactum foederis a parte {23}Domini sit misericordia et electio, constat apud Davidem,
Omnes viae Jehovae misericordia et veritas custodientibus foedus Ipsius, et testimonia Ipsius, Ps. xxv 10:
(m)apud Esaiam,
Montes recedent, et colles dimovebuntur, et misericordia Mea {24} non recedet, et foedus pacis Meae non dimovebitur, dixit miserator tuus Jehovah, liv 10:
apud Mosen,
Jehovah Deus tuus, Ipse Deus, Deus fidelis, custodiens foedus et misericordiam amantibus Ipsum, et custodientibus praecepta Ipsius, millesimae generationi, Deut. vii 9, 12 {25}:(n)
apud eundem,
Si custodiveritis foedus Meum, eritis Mihi in peculium ex omnibus populis, Exod. xix 5:
apud eundem,
Respiciam ad vos, et fructificabo vos, et multiplicabo vos, et confirmabo foedus Meum vobiscum, Lev. xxvi 9;
`respicere ad illos’ est misericordiae; {26}fructificare et multiplicare illos’ est donare charitate et fide; qui illis donantur vocantur `electi,’ ita sunt {27}haec electionis, tum quoque {28}quod erunt in peculium.
11 Signa foederis {29}etiam in Ecclesia repraesentativa fuerunt, et fuerunt illa ex quibus recordarentur conjunctionis; circumcisio erat tale signum, Gen. xvii 11; circumcisio enim significabat purificationem ab amoribus spurcis, quibus remotis insinuatur amor caelestis, per quem conjunctio: Sabbatum etiam vocatur foedus aeternum, Exod. xxxi 16: etiam panes propositionis dicuntur quod essent filiis Israelis `foedere aeterno,’ Lev. xxiv (x)8, 9: imprimis sanguis, ut constat apud Mosen,
Moses sumpsit librum foederis, et legit in auribus populi, qui dixerunt, Omne quod locutus est Jehovah, faciemus et audiemus; tunc sumpsit Moses sanguinem sacrificii pacifici, et sparsit super populum, et dixit, Ecce sanguis foederis quod pepigit Jehovah vobiscum super omnibus verbis his, Exod. xxiv 7, 8:
apud Sachariam,
Per sanguinem foederis tui emittam vinctos e fovea, in qua non aqua, ix 11;
`sanguis’ erat foedus seu signum foederis quia significabat conjunctionem per amorem spiritualem, hoc est, per charitatem erga proximum; idcirco cum Dominus instituit Sanctam Cenam, sanguinem Suum vocabat `sanguinem novi foederis,’ Matth. xxvi 18. Ex his nunc constare potest quid per `foedus’ in sensu interno in Verbo intelligitur.
@1 i 4009,$
@2 imprimis quae$
@3 i de quibus solis, quia in sensu interno agitur, sunt illa quae percipiuntur in coelo, cum Abraham, Jischak, et Jacob nominantur$
@4 aliquam singularem personam$
@5 i est$
@6 sicut ubi$
@7 ut$
@8 i enim$
@9 nec potest amore,$
@10 i inde$
@11 i et$
@12 i judicia et$
@13 mandavit$
@14 sunt quae$
@15 i erant$
@16 ubi$
@17 vocentur$
@18 illas$
@19 est$
@20 i illi$
@21 Ezechielem$
@22 i ibi$
@23 Dei$
@24 i a tecum$
@25 i, 13$
@26 fructificare est donare charitate et multiplicare donare fide$
@27 illa$
@28 esse$
@29 quoque$

6805. `Et vidit Deus filios Israelis’: quod significet quod Ecclesiam fide donavit, constat ex significatione `videre’ quod sit fidem habere, de qua n. 897, 2325, 2807, 3863, 3869, 4403-4421, 5400, inde `vidit Deus’ est fide donare, nam fides est a Deo; et ex significatione `filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia, de qua n. 6637.

6806. `Et cognovit {1}illos’: quod significet quod charitate, nempe donavit, constat ex significatione `cognoscere’ cum praedicatur de Deo, hoc est, de Domino, quod sit donare charitate; charitas enim est quae conjungit Dominum cum homine, et facit ut Dominus praesens sit apud illum, consequenter ut cognoscat illum; Dominus quidem omnes in universo cognoscit, sed non sicut pater filios quam illos qui 2 in bono amoris et charitatis sunt; idcirco Dominus dicit de illis qui in bono sunt, (x)quos oves Suas vocat,
Ego sum Pastor bonus, et cognosco Meos, et cognoscor a Meis: oves Meae vocem Meam audiunt, et Ego cognosco eas, et sequuntur Me, Joh. x 14, 27.
At de illis qui in malo sunt, dicit Dominus quod illos non cognoscat; apud Matthaeum,
Multi dicent Mihi in illa die, Domine, Domine, nonne per nomen Tuum prophetavimus, et per nomen Tuum daemonia ejecimus, et in nomine Tuo virtutes multas fecimus? sed tunc confitebor illis, Non cognosco vos; discedite a Me, operarii iniquitatis, vii 22, 23:
apud eundem,
Tandem venerunt etiam reliquae virgines, dicentes, Domine, Domine, aperi nobis; Ille vero respondens dixit, Amen dico vobis, Non cognosco vos, xxv 11, 12:
apud Lucam,
Ex quo surrexit paterfamilias, et occlusit januam, tunc incipietis foris stare, et pulsare januam, dicentes, Domine, Domine, aperi nobis; sed respondens dicet vobis, Non novi vos unde sitis: tunc incipietis dicere, Edimus coram Te, et bibimus, et in plateis nostris docuisti; sed dicet, Dico vobis, Non novi vos unde sitis; discedite a Me omnes, operarii iniquitatis, xiii 25-27;
inde patet quod {2}`cognosci’ cum dicitur {3}a Domino, {4} sit in bono charitatis esse, hoc est, {4} sit donari illo bono, quia omne bonum charitatis venit a Domino; et quod `non {5}cognosci’ sit in malo esse; `cognoscere’ {6} involvit conjunctionem, et tantum cognosci dicitur 3 homo a Domino, quantum Ipsi conjunctus est; qui non conjuncti sunt, hos Dominus etiam cognoscit, immo singularissima apud unumquemvis, Joh. ii 24, 25, sed hi quia in malo sunt, in alia praesentia sunt quae quasi est absentia, tametsi Dominus non abest, sed homo (x)et spiritus qui in malo est qui abest, hoc dicitur quod Dominus non cognoscat illos; imago hujus rei apparet apud angelos et spiritus qui similes sunt quoad status vitae; illi apparent prope sibi esse et sic mutuo cognoscunt se; at qui dissimiles quoad status vitae sunt, illi apparent sibi e longinquo esse, nec ita cognoscunt (d)se; verbo, in altera vita, status similitudo facit quod praesentes {7}appareant et cognoscantur, et status dissimilitudo facit ut absentes {8}appareant, et non cognoscantur.
@1 See 6797 footnote 1.$
@2 cognoscere$
@3 de$
@4 i quod AI$
@5 d cognoscere i cognosci$
@6 i enim$
@7 sint A apparent I$
@8 sint$

6807. De Spiritibus Planetae Mercurii

Quod universum caelum referat hominem, qui Maximus Homo vocatus est, et quod omnia et singula {1} apud hominem, tam ejus exteriora quam interiora, illi homini seu caelo correspondeant, ad finem plurium capitum ostensum est; sed ad Maximum illum Hominem constituendum non sufficiunt qui ex hac tellure in alteram vitam veniunt; sunt hi pauci respective; erunt ex pluribus aliis telluribus; et providetur a Domino quod ut primum deest alicubi quale aut quantum correspondentiae, ilico ex aliqua tellure arcessantur qui impleant, ut ratio constet, ac ita caelum consistat.
@1 i quae$

6808. Quid spiritus e planeta Mercurii referunt in Maximo Homine, mihi quoque e caelo detectum est, quod nempe memoriam, sed memoriam rerum abstractarum a terrestribus et mere materialibus. Verum quia cum illis datum est loqui, et hoc per plures septimanas, et audire quales sunt, et explorare quomodo cum illis qui in tellure illa sunt, se habet, velim ipsas experientias adducere.

6809. Quondam venerunt ad me, et inquisiverunt (c)illa quae in memoria mea essent, ({1}hoc spiritus sollertissime possunt facere, cum enim {2} ad hominem veniunt, {3}in memoria ejus vident {4} singula quae homo novit); cum itaque spiritus Mercurii inquisiverunt varia, et inter illa etiam urbes et loca ubi fueram, animadverti quod templa, palatia, domos, plateas, non vellent scire, sed modo illa quae audivi facta in locis illis, tum quae {5}essent regiminis ibi, quae geniorum et morum illis qui ibi, et similia; talia enim cum locis cohaerent in memoria apud hominem, quapropter cum loca excitantur, etiam subeunt illa. {6}Quod tales essent, miratus sum, quare interrogabam cur praeterirent magnifica locorum, et modo res et facta ibi inquirerent; dicebant quod illis nulla delectatio sit spectare materialia, corporea, et terrestria, sed solum realia; inde primum (x)patuit quod illius telluris spiritus in Maximo Homine referrent memoriam rerum abstractarum a materialibus et terrestribus.
@1 quod$
@2 i spiritus$
@3 ex$
@4 i ibi$
@5 After ibi$
@6 Hoc miratus$

6810. Dictum est mihi quod talis eorum vita in tellure sua sit, quod nempe nihil curent terrestria et corporea, sed gentium ibi statuta, leges, regimina, tum quoque quae caeli sunt, quae innumerabilia; et porro dictum quod homines illius telluris plures loquantur cum spiritibus, et quod inde illis cognitiones rerum spiritualium, et statuum vitae post mortem, ac inde etiam contemptus corporeorum et terrestrium; qui enim pro certo {1}sciunt et credunt vitam post mortem, {2}caelestia illis curae sunt, quia aeterna et felicia, non autem mundana, modo quantum (m)necessitates vitae requirunt.(n)
@1 scit et credit$
@2 coelestibus afficitur, nec curae ei mundana$

6811. Quam avide inquirunt et hauriunt cognitiones rerum quales sunt memoriae elevatae supra sensualia corporis, constare mihi potuit ex eo quod cum inspicerent in illa quae ego {1}sciebam de caelestibus, percurrerent omnia, et continue {2}dicerent quod tale sit, quod tale sit; cum enim spiritus ad hominem veniunt, intrant in omnem ejus memoriam, et excitant inde sibi convenientia, immo, quod saepe animadverti, {3}legunt quae ibi sunt quasi e libro; spiritus Mercurii hoc sollertius et celerius faciebant, quia non morati sunt circa talia quae {4} lenta sunt et coarctant et {5}consequenter retardant visum internum, ut sunt omnia terrestria et corporea cum pro fine sunt, hoc est, cum unice amantur; sed intuiti sunt ipsas res; {6}res enim quibus non adhaerent terrestria ferunt animum sursum, ita in latum campum, mere materialia autem ferunt animum deorsum, ita in angustum. Aviditas eorum acquirendi sibi cognitiones ex his etiam patuit: quondam cum scriberem aliquid de venturis, et tunc erant e longinquo, unde non potuerunt inspicere illa e memoria mea;{7} quia illa non legere vellem in praesentia illorum, valde indignati sunt, et volebant contra morem solitum invehere in me, dicentes quod pessimus essem, et similia; utque iracundiam suam indicarent, dextrae parti capitis mei usque ad aurem inducebant speciem contractionis cum dolore; sed talia nihil nocuerunt mihi; {8}at quia malum fecerunt, elongabant se adhuc magis, at usque subsistebant, volentes scire {9}quid de futuris scripseram; talis illis est cupido cognitionum.
@1 scirem$
@2 dicebant$
@3 After sunt$
@4 i respective$
@5 sic$
@6 quae ferunt animum extrorsum et sursum quasi in latum quasi in latum campum, non autem sicut mere materialia introrsum et$
@7 i et$
@8 et$
@9 quae de venturis$

6812. Spiritus Mercurii prae reliquis spiritibus cognitiones rerum, tam quae in hujus solis mundo quam quae extra hunc {1} in caelo astrifero sunt, possident; et quae semel sibi acquisiverunt, illa retinent, et quoque illorum reminiscuntur quoties similia {2}occurrunt; inde quoque manifeste constare potest quod memoria spirituum multo perfectior sit memoria hominum, {3}tum quod quae spiritus audiunt, vident, et appercipiunt, {4}retineant, et maxime talia quibus delectantur, ut hi spiritus cognitionibus rerum; nam quae delectationi sunt et amori, ea quasi sponte sua influunt et remanent; cetera non intrant, sed modo superficiem tangunt et praeterlabuntur.
@1 i mundum$
@2 recurrunt$
@3 et$
@4 A had this before quae spiritus then d.$

6813. Cum spiritus Mercurii ad alias societates veniunt, ab illis explorant quae sciunt, quibus exploratis discedunt; datur etiam talis communicatio inter spiritus ut cum in societate sunt, si accepti sunt et amati, {1}communicentur omnia quae norunt, et hoc non per aliquam loquelam, sed per influxum. Ex cognitionibus {2}suis sunt spiritus Mercurii prae aliis fastosi, quare illis dictum quod licet innumera (x)sciant usque tamen {3}infinita sint quae non sciunt; et si cognitiones apud illos in aeternum augerentur, quod {4} ne quidem ad notitiam {5} communium pervenire queant; quod illis fastus et elatio animi, (m)dictum est et quod hoc non deceat {6}, sed responderunt quod non fastus {7} sit, sed modo gloriatio ex memoriae {8}suae facultate; ita {9} possunt naevos suos exculpare.(n)
@1 tunc communicentur communicantur$
@2 prae aliis$
@3 indefinita$
@4 i usque$
@5 i omnium$
@6 i spiritum$
@7 i seu elatio animi$
@8 eorum$
@9 i dextre$

6814. Loquelam vocum, quia illa materialis est, aversantur, quare cum illis non aliter quam per speciem cogitationis activae loqui potui. Memoria illorum, quia est rerum, non imaginum {1} pure materialium, propius subministrat cogitationi objecta sua; cogitatio enim quae supra imaginationem est requirit pro objectis res (c)e materialibus abstractas; sed tametsi ita est, usque tamen spiritus Mercurii parum facultate judicii pollent; illis quae judicii sunt et conclusionum ex {2}cognitionibus, non delectantur, sunt enim nudae cognitiones illis delectationi.
@1 i terrestrium et$
@2 cogitationibus I$

6815. Insinuare datum illis, annon ex cognitionibus suis aliquem usum facere vellent; nam delectari cognitionibus non satis est, quia cognitiones spectant usus, et usus erunt fines; ex solis cognitionibus non illis est usus, sed aliis cum quibus cognitiones suas communicare velint, et quod nequaquam conveniat homini qui sapiens vult esse, in solis cognitionibus subsistere quia hae sunt modo causae instrumentales, inserviturae indagandis usibus qui vitae erunt; sed {1}responderunt quod delectentur cognitionibus et quod cognitiones illis usus sint.
@1 respondebant$

6816. Mercurii spiritus differunt prorsus a spiritibus nostrae telluris, nam spiritus nostrae telluris res non ita curant, sed materialia, mundana, corporea, et terrestria; quapropter Mercurii spiritus cum nostrae telluris spiritibus {1}non simul esse possunt, ideo ubicumque hos offendunt, aufugiunt; sphaerae enim spirituales quae ex utrisque exhalantur sunt paene contrariae; spiritus Mercurii in ore ferunt, quod producta ex materialibus ament, et quod non spectare velint vaginam, sed res a vagina sua nudatas, ita interiora.
@1 simul esse nequent, sed$

6817. Continuatio de spiritibus planetae Mercurii ad finem capitis sequentis. {1}
@1 Below this A has: (forte ibi quae no. 3, 4, 12, 16, 17)$

6818. EXODI
CAPUT TERTIUM
DOCTRINA CHARITATIS

De proximo ulterius dicendum, nam absque cognitione proximi, non sciri potest quomodo charitas exercenda est. In praemissis ad caput praecedens dictum est quod unusquisque homo sit proximus, sed unus non similiter ac alter; et quod is proximus prae aliis sit qui in bono est, ita quod bonum quod apud hominem est {1}sit amandum; nam cum amatur bonum, amatur Dominus, Dominus enim est a Quo Bonum, Qui in Bono, et Qui ipsum Bonum.
@1 Before quod apud$

6819. Ast non modo homo in singulari est proximus, sed etiam est homo in plurali; est namque societas minor et major, est patria, est Ecclesia, est regnum Domini, et supra omnes est Dominus; hi sunt proximus, quibus benefaciendum ex charitate. Sunt quoque hi gradus proximi ascendentes; in priore enim gradu est societas plurium quam homo singularis; in priore gradu est patria quam societas; in adhuc priore gradu est Ecclesia; et in adhuc priore gradu est regnum Domini; in supremo autem est Dominus; gradus hi ascendentes sunt sicut gradus scalae in cujus vertice est Dominus.

6820. Societas est proximus prae singulari homine quia illa consistit ex pluribus; erga illam charitas similiter exercenda est ac erga hominem in singulari, nempe secundum quale boni quod apud illam; ita prorsus aliter erga societatem proborum quam erga societatem non proborum.

6821. Patria est proximus prae societate quia parentis instar est, ibi enim homo natus est, ipsum nutrit, et ab injuriis tutatur. Patriae ex amore benefaciendum secundum necessitates ejus quae imprimis spectant ejus victum, ejus vitam civilem, et ejus vitam spiritualem. Qui amat patriam et ei ex benevelle benefacit, is in altera vita amat regnum Domini, nam {1}ibi est regnum Domini ei patria; et qui amat regnum Domini, is amat Dominum, quia Dominus est Omne in omnibus Sui regni; nam quod proprie vocatur regnum Domini est bonum et verum, quod apud illos qui ibi, a Domino.
@1 Regnum Domini est ei sua Patria$

6822. Ecclesia est proximus prae patria, nam qui consulit Ecclesiae consulit animabus et vitae aeternae hominum qui in patria; et consulitur Ecclesiae cum ducitur homo ad bonum; et qui hoc facit ex {1}charitate, is amat proximum, nam is caelum et felicitatem vitae in aeternum alteri optat et vult. Bonum potest alteri ab unoquovis in patria insinuari, non autem verum nisi ab illis qui ministri docentes sunt; si alii, existunt haereses, et Ecclesia turbatur et discerpitur. Charitas exercetur si per verum quod est Ecclesiae ducitur proximus ad bonum; si in Ecclesia aliquod dicitur verum quod a bono abducit, hoc non memorandum est, nam non est verum. Verum quisque sibi primum acquiret ex doctrina Ecclesiae, et postea ex Verbo Domini; hoc verum fidei ejus erit.
@1 affectione charitatis$

6823. Regnum Domini est proximus in superiore gradu quam Ecclesia, {1}ubi quis natus est; nam regnum Domini consistit ex omnibus {2} qui in bono sunt, tam qui in terris quam qui in caelis; ita est regnum Domini bonum cum omni ejus quali in complexu; hoc bonum cum amatur, amantur singuli qui in bono. Ita totum, quod est omne bonum in complexu, est proximus in primo gradu, et est Maximus ille Homo de quo ad finem plurium capitum actum est, qui Homo est imago repraesentativa Ipsius Domini; (m)ille Homo, hoc est, regnum Domini, amatur cum ex affectione intima benefit illis qui sunt homo per illum Hominem a Domino, ita apud quos est regnum Domini.(n)
@1 in qua$
@2 i in universo$

6824. Hi gradus sunt proximi, et secundum hos gradus ascendet charitas; sed hi gradus sunt gradus {1}in ordine successivo, in quo praefertur semper prior seu superior gradus posteriori seu inferiori, et quia Dominus est in supremo, et Ipse spectandus in singulis gradibus ut finis ad Quem, ita est Ipse supra omnes et supra omnia amandus. {2}
@1 successivi, in quibus$
@2 On the back of this sheet is the following note: in sequenti de amicitia, quod non debeat trahere aliquid ex amore$
CAPUT III
1. Et Moscheh fuit pascens gregem Jethronis soceri sui sacerdotis Midianis, et duxit gregem post desertum, et venit ad montem DEI Chorebum.
2. Et visus angelus JEHOVAE ad illum in flamma ignis e medio rubi; et vidit, et ecce rubus ardebat igne, et rubus nullatenus consumebatur.
3. Et dixit Moscheh, Secedam ergo, et videbo visionem magnam hanc, quare non comburitur rubus.
4. Et vidit JEHOVAH quod secederet ad videndum, et vocavit ad illum DEUS e medio rubi, et dixit, Moscheh, Moscheh, et dixit, Ecce me.
5. Et dixit, Ne appropinques huc, detrahe calceos tuos e super pedibus tuis, (x)quia locus quo tu stas super, humus sanctitatis ille.
6. Et dixit, Ego DEUS patris tui, DEUS Abrahami, DEUS Jischaki, et DEUS Jacobi; et obtexit Moscheh facies suas, quia timuit ab intuendo DEUM.
7. Et dixit JEHOVAH, Videndo vidi afflictionem populi Mei, qui in Aegypto, et clamorem illorum audivi a coram exactoribus illius, quia novi dolores illius.
8. Et descendi ad liberandum illum e manu Aegyptiorum, et ad ascendere faciendum illum e terra illa ad terram bonam et latam, ad terram fluentem lacte et melle, ad locum Cananaei et Chittaei, et Emorraei et Perisaei, et Chivaei et Jebusaei.
9. Et nunc ecce clamor filiorum Israelis venit ad Me, et etiam vidi oppressionem qua Aegyptii opprimunt illos.
10. Et nunc ito, et mittam te ad Pharaonem, et educ populum Meum filios Israelis ex Aegypto.
11. Et dixit Moscheh ad DEUM, Quis ego quod eam ad Pharaonem, et quod educam filios Israelis ex Aegypto?
12. Et dixit, Quia ero cum te; et hoc tibi signum quod Ego miserim te, in educendo te populum ex Aegypto, coletis DEUM juxta montem hunc.
13. Et dixit Moscheh ad DEUM, Ecce ego venio ad filios Israelis, et dico illis, DEUS patrum vestrorum misit me ad vos, et dicant mihi, Quodnam nomen Ejus? quid dicam ad illos?
14. Et dixit DEUS ad Moschen, SUM QUI SUM, et dixit, Ita dices filiis Israelis, SUM misit me ad vos.
15. Et dixit adhuc DEUS ad Moschen, Ita dicas ad filios Israelis, JEHOVAH DEUS patrum vestrorum, DEUS Abrahami, DEUS Jischaki, et DEUS Jacobi, misit me ad vos; hoc nomen Meum in aeternum, et hoc memoriale Meum in generationem, generationem.
16. Ito et congreges seniores Israelis, et dicas ad illos, JEHOVAH DEUS patrum vestrorum visus est ad me, DEUS Abrahami, Jischaki, et Jacobi, (x)dicendo, Visitando visitavi vos, et quod factum vobis in Aegypto.
17. Et dico, Ascendere faciam vos ex afflictione Aegypti ad terram Cananaei et Chittaei, et Emorraei et Perisaei, et Chivaei et Jebusaei, ad terram fluentem lacte et melle.
18. Et audiverint vocem tuam, et intres tu et seniores Israelis ad regem Aegypti, et dicatis ad illum, JEHOVAH DEUS Hebraeorum occurrit nobis, et nunc eamus quaeso viam trium dierum in desertum, et sacrificemus JEHOVAH DEO nostro.
19. Et Ego novi quod non dabit vobis rex Aegypti ad eundum, et non manu forti.
20. Et mittam manum Meam, et percutiam Aegyptum omnibus mirabilibus Meis, quae faciam in medio illius; et postea mittet vos.
21. Et dabo gratiam populi hujus in oculis Aegyptiorum, et erit cum itis, non ibitis vacui.
22. Et petat mulier e vicina sua, et ex hospita domus suae, vasa argenti et vasa auri, et vestes, et ponetis super filios vestros, et super filias vestras, et depraedabimini Aegyptios.

6825. CONTENTA

In primo capite in sensu interno actum est de infestatione illorum qui ab Ecclesia a falsis et malis; in secundo de incohamentis et (x)successivis statibus veri Divini apud illos; in hoc capite in sensu interno agitur de liberatione illorum; et (m)tunc primum instruuntur quis Deus est Qui {1}liberabit illos, quod sit Dominus; et quod Ille introducet eos in caelum postquam donati sunt multiplici vero et bono.(n)
@1 liberavit I$

6826. SENSUS INTERNUS{1}
@1 i Capitis III Exodi$

Vers. 1-3. Et Moscheh fuit pascens gregem Jethronis soceri sui sacerdotis Midianis, et duxit gregem post desertum, et venit ad montem Dei Chorebum. Et visus angelus Jehovae ad illum in flamma ignis e medio rubi; et vidit, et ecce rubus ardebat igne, et rubus nullatenus consumebatur. Et dixit Moscheh, Secedam ergo, et videbo visionem magnam hanc, quare non comburitur rubus. `Et Moscheh fuit pascens gregem Jethronis soceri sui sacerdotis Midianis’ significat quod lex a Divino instrueret illos qui in vero simplicis boni; `sacerdos Midianis’ est bonum Ecclesiae ubi illi: `et duxit gregem post desertum’ significat postquam tentationes subierunt: `et venit ad montem Dei’ significat quod bonum amoris Divini (x)dein appareret: `Chorebum’ significat quale: `et visus angelus Jehovae ad illum’ significat Dominum quoad Divinum Humanum: `in flamma ignis e medio rubi’ significat amorem Divinum in vero scientifico: `et vidit, et ecce rubus ardebat igne’ significat apperceptionem quod verum scientificum esset plenum bono amoris Divini: `et rubus nullatenus consumebatur’ significat Divinum Verum unitum Divino Bono in naturali: `et dixit Moscheh’ significat perceptionem ex lege a Divino: `Secedam ergo, et videbo visionem magnam hanc’ significat reflexionem super revelatione hac: `quare non comburitur rubus’ significat quod talis unio sit.

6827. `Et Moscheh fuit pascens gregem Jethronis soceri sui sacerdotis Midianis’: quod significet quod lex a Divino instrueret illos qui in vero simplicis boni, et quod `sacerdos Midianis’ sit bonum Ecclesiae ubi illi, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad legem Divinam, de qua n. 6752; in principio autem quoad verum quod legis a Divino, n. 6771, hic vero quoad legem a Divino; ita nominare licet gradus progressionis in Domino antequam quoad Humanum factus est ipsa lex Divina. In toto Verbo in sensu ejus intimo seu supremo agitur de solo Domino deque ejus Humani glorificatione; sed quia intimus {1}seu supremus sensus transcendit intellectum humanum, licet explicare {2} Verbum quoad sensum ejus internum in quo agitur de regno Domini et de Ecclesia et hujus instauratione, tum de hominis Ecclesiae regeneratione a Domino; quod in sensu interno de his agatur, est quia regeneratio hominis {3} est imago repraesentativa glorificationis Domini, videatur n. 3138, 3212, 2 (ax)3245, 3246, 3296, 3490, 4402, 5688; ex significatione `pascere’ quod sit instruere, de qua n. 3795, 5201; ex significatione `gregis’ quod sit qui discit et ducitur per verum ad bonum charitatis, de qua n. 343, ita `grex’ in sensu communi est Ecclesia, n. 3767, 3768, hic Ecclesia ubi illi qui in vero simplicis boni, qui significantur per `Midianem,’ n. 3242, 4756; et ex significatione `soceri’ quod sit bonum ex quo ut a patre {4}existit id bonum quod conjunctum est vero, hic vero quod legis a Divino quod repraesentatur per `Moschen,’ videatur n. 6793 quale illius boni est `Jethro’; et ex significatione `sacerdotis Midianis’ quod sit bonum Ecclesiae ubi illi qui in vero simplicis boni, de qua n. 6775. Ex his patet quod per `Moscheh fuit pascens gregem Jethronis soceri sui sacerdotis Midianis significetur quod lex (c)a Divino instruere illos qui in vero simplicis boni, et quod `sacerdos Midianis’ sit bonum {5} Ecclesiae ubi illi.
@1 et supremus ille$
@2 i hic$
@3 i Ecclesiae$
@4 After Bonum$
@5 i illius$

6828. `Et duxit gregem post desertum’: quod significet postquam tentationes subierunt, nempe illi qui in vero simplicis boni, constat ex significatione `gregis’ quod sit Ecclesia ubi illi qui in vero simplicis boni, de qua mox supra n. 6827; et ex significatione `deserti’ quod sit status tentationis; `desertum’ enim significat parum habitatum et excultum, et quoque prorsus non habitatum et excultum, ita in sensu spirituali hominem vastatum quoad bonum et desolatum quoad verum, proinde hominem qui in tentatione est; qui enim in tentatione est in vastatione est et in desolatione; falsum enim et malum quae apud illum, emergunt, (c)ac obscurant et paene auferunt influxum veri et boni a Domino; verum quod influit nec apparet ei {1} talem vitam habere ut falsa et mala discutiat; {2}adsunt etiam tunc spiritus mali, qui dolorem inferunt, et desperationem de salute. Quod `desertum’ talem statum significet, constat ex plurimis locis in Verbo, videatur n. 2708; et quia `desertum’ significabat statum tentationis, et numerus `quadraginta’ (m)durationem ejus quamcumque, n. 730, 862, 2272, 2273;(n) idcirco filii Israelis erant in deserto quadraginta annis {3}; et idcirco {4} Dominus fuit in deserto quadraginta diebus cum tentatus, Matth. (x)iv 2; Marc. i 13.
@1 i non$
@2 inde ei desperatio de salute et dolor$
@3 i et ibi in tentatione$
@4 i etiam$

6829. `Et venit ad montem Dei’: quod significet quod bonum amoris Divini dein appareret, constat ex significatione `montis Dei’ quod sit bonum amoris Divini; quod `mons’ sit bonum amoris, videatur n. 795, 796, 2725, 4210, (x)6435; quod id bonum appareret postquam subierunt tentationes, significatur per quod veniret ad illum montem post desertum. Cum hoc (t)ita se habet: cum homo est in tentatione, {1} circum obsessus est a falsis et malis quae impediunt influxum lucis a Divino, hoc est, veri et boni, est {2}homo tunc quasi in tenebris; tenebrae in altera vita non aliud sunt quam {3}obsessio a falsis, nam haec demunt lucem, {4}ac ita perceptionem consolationis a veris ei qui in tentatione est; cum autem homo ex tentatione emergit, tunc apparet {5} lux cum suo calore spirituali, hoc est, verum cum suo bono; inde ei laetum post anxium; hoc est mane quod succedit nocti in altera vita; causa quod tunc percipiatur bonum et appareat verum, est quia {6}post tentationem verum et bonum versus interiora penetrant et irradicantur; cum enim homo in tentatione {7}est, est quasi in fame boni et in siti veri {8}, quare cum emergit, haurit bonum sicut esuriens cibum, et recipit verum sicut sitiens potum; et praeterea cum lux a Divino apparet, falsa et mala removentur, quibus remotis est aditus vero et bono {9} interius penetrandi; hae causae sunt quod post tentationes appareat bonum amoris cum sua luce a Domino. Quod post obscurum et anxium tentationum appareat lucidum et laetum, quia commune est in altera vita, omnibus ibi notum est.
@1 i quia$
@2 is$
@3 falsa$
@4 hoc est,$
@5 i ei$
@6 tunc$
@7 fuit$
@8 i fuit$
@9 i et facultas but possibly d$

6830. `Chorebum’: quod significet quale, nempe boni amoris Divini quod appareret, constat ex eo quod nomina cum adjiciuntur, involvant quale rei de qua agitur; quale rei quod Choreb {1}involvit, patet ex illis quae ibi visa sunt, {2}nempe ex flamma ignis e medio rubi, {3}ita quod sit Divinum Bonum Amoris per verum quod legis Divinae elucens.
@1 significat$
@2 hic$
@3 quod nempe$

6831. `Et visus angelus Jehovae ad illum’: quod significet Dominum quoad Divinum Humanum, constat ex significatione `angeli Jehovae’ quod sit Divinum Humanum Domini, de qua n. 6280; causa quod Divinum Humanum dicatur `angelus Jehovae,’ est quia Jehovah ante Adventum Domini’, cum pertransiit caelum, apparuit in forma humana ut angelus, nam totum caelum angelicum refert unum hominem, qui Maximus Homo dicitur, de quo ad finem plurium capitum actum est; quare cum Ipsum Divinum illud pertransiit, in forma humana ut angelus apparuit coram illis cum quibus locutus est; hoc fuit Divinum Humanum Jehovae ante Adventum Domini; Humanum Domini cum Divinum factum, idem est, est enim Dominus Ipse Jehovah in Divino Humano. Quod Dominus quoad Divinum Humanum dicatur `angelus,’ videatur n. 6280, et quoque constat ex pluribus locis in Novo Testamento ubi Dominus Se dicit missum a Patre, et `mitti’ significat procedere, {1}et missus in lingua Hebraea angelum; quod Dominus Se dicat `missum,’ videatur Matth. x 40, xv 24; Marc. ix 37; Luc. iv 43, ix 48, x 16; Joh. iii 17, 34, iv 34, v 23, 24, 36-38, vi 29, 39, 40, 44, 57, vii 16, 18, 28, 29, viii 16, 18, 29, 42, ix 4, x 36, xi 41, 42, xii 44, 45, 49, xiii 20, xiv 24, xvi 5,7, xvii 3, 8, 18, 21, 23, 25.
@1 et quoque significat angelicum, nam angelus in Lingua Hebraea est missus$

6832. `In flamma ignis e medio rubi’: quod significet amorem Divinum in vero scientifico, constat ex significatione `flammae ignis’ quod sit amor Divinus, de qua sequitur; et ex significatione `rubi’ quod sit verum scientificum; quod `rubus’ sit verum scientificum, est quia omnes `arbusculae’ cujuscumque generis significant scientifica, ipsa autem `arboreta majora’ cognitiones et perceptiones; `rubus’ quia producit flores et bacas, significat verum scientificum. Verum scientificum Ecclesiae non aliud est quam Verbum in sensu litterae, et quoque omne repraesentativum et significativum Ecclesiae quod apud posteros Jacobi; haec in forma sua externa vocantur vera scientifica, at in forma interna sunt vera spiritualia; {1}sed quia vera in forma interna, seu in forma spirituali, non apparere potuerunt posteritati ex Jacobo, ex causa quia in solis externis fuerunt et prorsus non scire voluerunt de aliquo interno; idcirco apparuit Dominus in rubo; Dominus enim cum apparet, secundum quale hominis apparet, nam homo non aliter recipit Divinum quam secundum quale suum; idcirco etiam cum Dominus apparuit super monte Sinai, apparuit populo `sicut ignis ardens usque ad cor caeli, et sicut tenebrae, {2} nubes, et caligo,’ Deut. iv 11, v 19-22 [A.V. 22-25], tum Exod. xix 18; apparuisset prorsus aliter si populus qui sub monte aspectabat non talis fuisset; et quia populus ille modo in externis fuit, idcirco cum Moses intravit ad Dominum super monte Sinai, dicitur quod `intraverit in nubem,’ Exod. xx 18, xxiv 2, 18, (x)xxxiv 2-5; quod `nubes’ sit externum Verbi, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 4060, 4391, 5922, 6343 fin.; consequenter etiam repraesentativum Ecclesiae spectatum in forma externa.
2 Quod Dominus appareat unicuique secundum quale ejus, constare potest ex eo quod Dominus appareat illis qui in intimo seu tertio caelo ut sol, ex quo lux ineffabilis, ex causa quia illi qui ibi in bono amoris in Dominum sunt; et quod appareat illis qui in medio seu secundo caelo ut luna, ex causa quia remotius et obscurius ibi in amore in Dominum sunt, sunt enim in amore erga proximum; in ultimo autem seu primo caelo non apparet Dominus ut sol nec ut luna, sed modo sicut lux, quae lux multum excedit lucem mundi; et quia Dominus apparet cuique secundum quale ejus, ideo etiam non apparere potest illis qui in inferno aliter quam sicut {3}furva nubes et caligo; nam ut primum lux caeli, quae a Domino, in aliquod infernum illabitur, fiunt ibi tenebrae et caligo {4}. Ex his nunc constare potest quod Dominus appareat unicuique secundum quale ejus quia secundum receptionem; et quia posteri {5}ex Jacobo erant solum in externis, idcirco apparuit Dominus Mosi in rubo, et quoque in nube cum intravit ad Dominum super monte Sinai.
3 Quod `flamma’ sit amor Divinus, est quia amor in sua prima origine non aliud est quam {6} ignis {7}et flamma a Domino ut sole; solis hujus ignis seu flamma est quae dat esse vitae unicuique homini; et est ipse ignis vitalis, qui quod interiora hominis calore {8} impleat, constare potest ex amore, quantum enim amor crescit apud hominem, tantum homo calescit; et quantum amor decrescit, tantum frigescit; inde est quod cum Dominus apparuit in visione, {9} apparuerit sicut ignis et flamma; ut apud Ezechielem,
Aspectus quattuor animalium (quae fuerunt cherubi) sicut prunae ignis (x)ardentes, juxta aspectum lampadum; is incedens inter animalia, ut splendor ignis, et ex igne exiens fulgur: supra expansum quod super capite eorum, quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni similitudo quasi aspectus hominis super illo superius; et vidi speciem prunae ardentis juxta speciem ignis intra illam circumcirca, ab aspectu lumborum Ipsius et sursum, sed ab aspectu lumborum Ipsius et deorsum vidi quasi aspectum ignis, cui splendor circumcirca, i 13, (x)26-28;
4 quod singula in hac visione significativa et repraesentativa Divinorum sint, nullus negare potest, {10}sed nisi scitur quid significatur per `cherubos,’ per `prunas ignis ardentis juxta aspectum lampadum,’ per `thronum,’ per `aspectum hominis super illo,’ per `lumbos a quibus sursum et deorsum ignis, et ex igne splendor,’ nusquam sciri potest sanctum arcanum quod inibi; quod `cherubi’ sint Providentia Domini, videatur n. 308; quod `thronus’ sit caelum, proprie Divinum Verum procedens a Domino quod format caelum, n. 5313; quod `aspectus hominis super throno superius’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, patet; quod `lumbi’ sint amor conjugialis et inde omnis amor caelestis, n. 3021, 4277, 4280, 4575, 5050-5062; qui amor repraesentatus est {11} per `speciem prunae ardentis juxta speciem ignis 5 cui splendor circumcirca’: apud Danielem,
Videns fui usque dum throni projecti {12}fuerunt, et Antiquus dierum sedit, vestis Ipsius sicut nix alba, et crinis capitis Ipsi sicut lana munda; thronus Ipsius flamma ignis; rotae Ipsius ignis ardens, flumen ignis emanans et exiens a coram Ipso, vii 9, 10;
Divinum Bonum Divini Amoris Domini etiam hic visum est ut flamma ignis {13}: apud Johannem,
Sedens super equo albo; oculi Ipsius sicut flamma ignis, Apoc. xix [11,] 12;
quod `sedens super equo albo’ sit Dominus quoad Verbum, aperte ibi dicitur, vers. 13, 16; ita `flamma ignis’ est Divinum Verum quod in Verbo, quod ex Divino Bono Domini: apud eundem,
In medio septem candelabrorum similis Filio hominis, indutus talari, caput Ipsius et capilli albi sicut lana alba, sicut nix, sed oculi Ipsius sicut flamma ignis, Apoc. i 13, 14;
hic quoque `oculi sicut flamma ignis’ est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini.
6 Quod `flamma ignis’ sit Divinum Verum procedens a Domino, patet quoque apud Davidem,
Vox Jehovae illabens sicut flamma ignis, Ps. xxix 7;
`vox Jehovae’ pro Divino Vero. Ut repraesentaretur Divinum Verum procedens a Divino {14}Bono Domini, mandatum fuit ut candelabrum facerent ex puro auro cum septem lucernis, et quod poneretur in tentorio conventus ad mensam ubi panes propositionis, et quod lucernae arderent jugiter coram Jehovah, Exod. xxv 31 ad fin., (x)xxxvii 17-24, xl 24, 25; Lev. xxiv 4; Num. viii 2; Sach. iv 2; per `candelabrum cum septem lucernis’ repraesentabatur Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini.
7 Ut quoque repraesentaretur ipsum Divinum Bonum {15}, mandatum est ut ignis perpetuus esset super altari,
Ignis super altari ardebit, {16}et non (x)exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis: ignis jugiter ardebit super altari, {16}et non exstinguetur, Lev. vi 5, 6 [A.V. 12, 13].
Quod `ignis’ repraesentativum fuerit Divini Amoris, notissimum antiquis fuerit, {17} constare potest ex eo quod repraesentativum hoc emanaverit ab Antiqua Ecclesia usque ad {18} gentes dissitas quae in cultu idololatrico fuerunt, quae quod ignem sacrum perennem instituerint, et ei praefecerint virgines quae vestales dictae sunt, notum est.
8 Quod `ignis’ et `flamma’ in opposito sensu {19}significent amores spurcos, sicut amores vindictae, crudelitatis, odii, adulterii, et in genere concupiscentias quae ex amoribus {20}sui et mundi, constat etiam a pluribus locis in Verbo, quorum haec solum licet afferre: apud Esaiam,
Ecce facti sunt sicut stipula, ignis adussit illos, non eripiunt animam suam e manu flammae; nulla pruna ad incalescendum, ignis ad sedendum coram eo, xlvii 14:
apud Ezechielem,
Ecce Ego incendam in te ignem, qui comedet in te omnem arborem viridem, et omnem arborem aridam, non exstinguetur flamma flammae gravis, unde comburentur omnes facies a meridie ad septentrionem, xxi 3 [A.V. xx 47];
hic per `ignem’ et `flammam’ (x)significantur cupiditates mali et falsi quae exstinguunt omne bonum et verum Ecclesiae, inde hujus vastatio: apud Lucam,
9 Dives dixit ad Abrahamum, Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, et refrigeret linguam meam, quia crucior in flamma hac, xvi 24;
qui non sciunt quod ignis vitalis apud hominem sit ex alia origine quam ignis elementaris, illi nequaquam aliter scire possunt quam quod per `ignem inferni’ intelligatur ignis qualis in mundo, cum tamen in Verbo non talis ignis intelligitur sed ignis qui est amoris, ita qui est vitae hominis, procedens a Domino ut Sole, qui ignis cum intrat apud illos qui in contrariis sunt, vertitur in ignem cupiditatum quae sunt, ut supra dictum, vindictae, odii, crudelitatis, scaturientes amore sui et mundi; hic ignis est qui cruciat illos qui in infernis, nam cum frenum laxatur cupiditatibus illorum, tunc ruit unus alterum, (c)ac diris (c)et ineffabilibus modis se mutuo cruciant; nam quisque supereminere vult et alteri auferre quae ejus sunt artibus occultis et apertis; cum haec cupit unus et alter, {21}intestina (t)odia inde existunt, et inde immanitates quae exercentur, imprimis per artes magicas et per phantasias, {22} quae artes sunt innumerabiles et prorsus ignotae in mundo.
10 Qui spiritualia non credunt, imprimis naturae cultores, nusquam possunt induci credere quod calor apud viventes, quae facit ipsam vitam internam, ex alia origine sit quam ex qua calor mundi, nam nequeunt scire, minus agnoscere, quod ignis caelestis sit procedens a Domino ut Sole, et quod ille Ignis sit purus amor; inde nec possunt scire innumerabilia quae in Verbo ubi non alius ignis intelligitur, nec scire possunt innumerabilia in homine, qui organum recipiens ejus est.
@1 at$
@2 i et$
@3 fumus$
@4 i adeo ut unus alterum videre nequeat$
@5 Jacobi$
@6 i sicut$
@7 seu$
@8 i vitali ,$
@9 i quod$
@10 quare nisi sciatur$
@11 i in visione illa$
@12 sunt$
@13 i atque ignis ardens ac ut flumen ignis$
@14 Amore Ipsius$
@15 i quod est Divinus Amor Ipsius$
@16 nec$
@17 i etiam$
@18 i ipsas$
@19 significet$
@20 illis$
@21 internecina$
@22 Remainder of is missing.$

6833. `Et vidit, et ecce rubus ardebat igne’: quod significet apperceptionem quod verum scientificum esset plenum bono amoris Divini, constat ex significatione `videre’ quod sit appercipere, de qua n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400; ex significatione `rubi’ quod verum scientificum, de qua mox supra n. 6832; et ex significatione `ignis’ quod sit amor Divinus, de qua n. 934 fin., 4906, 5071, 5215, 6314, 6832; inde `ardere igne’ est plenum esse bono amoris Divini.

6834. `Et rubus nullatenus consumebatur’: quod significet Divinum Verum unitum Divino Bono in naturali, constat ex significatione `rubi’ quod sit verum scientificum, de qua supra n. 6832, 6833, hic quia de Domino {1}, est Divinum Verum in naturali; naturale significatur quia ibi est {2}verum scientifice; et ex significatione `non consumi igne’ quod sit non dissipari a bono {3}Divini Amoris; quod `ignis’ sit bonum {4}Divini Amoris, videatur mox supra n. 6832, ita quod {5}unitum sit, nempe Divinum Verum cum Divino Bono in naturali; haec significatio horum verborum {6}est in sensu supremo, in quo agitur de Domino. Cum hoc ita se habet: Divinum Bonum Divini {7}Amoris est ipse ignis solaris in altera vita, qui ignis talis ardoris est ut si absque intermedia temperatura incideret in aliquem, etiam si in angelum intimi caeli, orbaretur is omni sensu ac periret; tali ardore est amor Divinus Domini; Dominus autem, cum fuit in mundo ac univit Essentiam Humanam Divinae, hujus amoris ignem in Humano Suo recepit, ac univit vero ibi cum Se fecit legem Divinam; hoc nunc est quod intelligitur per quod Divinum Verum unitum sit Divino Bono in naturali.
@1 i est$
@2 scientificum, omnia enim scientifica sunt mentis naturalis$
@3 amoris Divini$
@4 amoris Divini$
@5 unita sint$
@6 Before horum$
@7 amoris$

6835. `Et dixit Moscheh’: quod significet perceptionem ex lege a Divino, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit perceptio, de qua saepius; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua supra n. 6827.

6836. `Secedam ergo, et videbo visionem magnam hanc’: quod significet reflexionem super revelatione hac, constat (C)ex significatione `secedere et videre’ quod sit reflectere; `secedere’ enim in sensu spirituali est divertere a cogitatione in qua est, et `videre’ est percipere, ita utrumque simul {1}est reflectere; et ex significatione `visionis’ quod sit revelatio, de qua n. 6000; `visio magna’ dicitur quia in sensu supremo per `flammam in rubo’ significatur Divinum Verum {2}unitum Divino Bono in Humano Domini, n. 6834.
@1 significat reflexionem$
@2 conjunctum$

6837. `Quare non comburitur (x)rubus’: quod significet quod talis unio sit, constat ex illis quae supra n. 6834 dicta sunt.

6838. Vers. 4-6. Et vidit Jehovah quod secederet ad videndum, et vocavit ad illum Deus e medio rubi, et dixit, Moscheh, Moscheh, et dixit, Ecce me. Et dixit, Ne appropinques huc, detrahe calceos tuos e super pedibus tuis, quia locus quo tu stas super, humus sanctitatis ille. Et dixit, Ego Deus patris tui, Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi; et obtexit Moscheh facies suas, quia timuit ab intuendo Deum. `Et vidit Jehovah quod secederet ad videndum’ significat reflexionem a Domino: `et vocavit ad illum Jehovah’ significat influxum a Divino: `a medio rubi’ significat e veris scientificis: `et dixit, Moscheh, Moscheh, et dixit, Ecce me’ significat exhortationem internam, et auditionem: `et dixit, Ne appropinques huc’ significat quod non de Divino cogitaret adhuc ex sensualibus: `detrahe calceos tuos e super pedibus tuis, significat quod sensualia, quae sunt externa naturalis, removerentur: `quia locus quo tu stas super, humus sanctitatis ille’ significat quod alioquin Divinum intrare nequeat: `et dixit, Ego Deus patris tui’ significat Divinum quod Antiquae Ecclesiae: `Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi’ significat Ipsum Divinum (c)et Divinum Humanum, ita Dominum: `et obtexit Moscheh facies suas’ significat quod interiora tutarentur: `quia timuit ab intuendo Deum’ significat ne laederentur a praesentia Ipsius Divini.

6839. `Et vidit Jehovah quod secederet ad videndum’: quod significet reflexionem a Domino, constat ex significatione `secedere ad videndum’ quod sit reflexio, de qua supra n. 6836; quod `Jehovah’ sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6303. Qualis sensus litterae (d)Verbi sit, patet etiam hic; dicitur quod `videret Jehovah quod secederet ad videndum,’ sicut non novisset prius, et sicut non indiderit et egerit ut secederet ad videndum, ita tamen dictum est quia secundum apparentiam; at sensus internus docet quomodo id intelligendum est, quod nempe (t)Dominus influeret in cogitationem ejus ut reflecteret super id; inde constare potest quomodo se habet {1}cum sensu litterae Verbi respective ad sensum internum; et quod quae in sensu litterae sunt, talia sint ut accommodent se ad captum simplicium, qui non credunt nisi (x)sit sicut apparet; quod non apparet, hoc non credunt quia non intrare possunt in rerum interiora; quapropter nisi Verbum tale fuisset in littera, non receptum fuisset; qui in sensualibus est, et qui occupatus a mundanis, nequaquam capit interiora; videre vult {2}quae crede quae non videt, quasi aliena sunt, {3}et rejicit inter negativa, ad minimum inter dubia, cum de illis ex se cogitat.
@1 sensus literae$
@2 quod$
@3 quae$

6840. `Et vocavit ad illum Jehovah’: quod significet influxum a Divino, constat ex significatione `vocare’ quod sit influxus; in sensu enim interno non intelligitur vocatio per `loquelam’ ut in sensu externo historico, sed vocatio per influxum in voluntatem, quae vocatio est interna, nam Jehovah seu Dominus influit in voluntatem, et {1} agit ad faciendum quod Ipsi placet; hoc internum cum cadit in historicum, in quo non nisi quam externa sunt, cadit vel in mandare, vel in vocare, vel in alloqui, vel in {2}voces alias similes.
@1 i sic$
@2 alia similia$

6841. `E medio rubi’: quod significet e veris scientificis, constat ex significatione `rubi’ quod sit verum scientificum, de qua n. 6832, 6833.

6842. `Et dixit, Moscheh, Moscheh, et dixit, Ecce me’: quod significet exhortationem internam, et auditionem, {1}constat (c)a significatione `vocari a Jehovah’ in historicis Verbi, quod sit influxus a Divino, n. 6840; (t)ipsa illa’ vocatio est in his verbis, `(d)Et’ Jehovah dixit, Moscheh, Moscheh,’ quae quia {2}involvunt’ omnia illa quae sequuntur, et primum quod `non appropinquaret {3}illuc, sed quod detraheret calceos suos e super pedibus suis,’ significatur exhortatio, et per responsum Moschis `Ecce me’ auditio.
@1 constare potest$
@2 involvit$
@3 prius quam$

6843. `Et dixit, Ne appropinques huc’: quod significet quod non de Divino cogitaret adhuc ex sensualibus, constat ex significatione `appropinquare ad Jehovam’ quod sit cogitare de Divino; quod appropinquare’ cum dicitur de homine ad Dominum, sit cogitatio de Divino, est quia homo ad Divinum non accedere potest corpore sicut homo ad hominem, sed mente, ita cogitatione et voluntate; accessus non alius est ad Divinum, quia Divinum est supra illa quae loci et temporis sunt, {1}est in illis apud hominem quae vocantur status, nempe status amoris et status fidei, ita status utriusque facultatis mentis, nempe voluntatis et cogitationis, per {2}haec appropinquare potest (d)homo ad Divinum; inde est quod hic per `ne appropinques huc’ significetur quod de Divino non cogitaret, nempe ex sensualibus externis, quae (x)significantur per `calceos, quos primum detraheret’; (t)dicitur `adhuc’ quia sensualia externa naturalis ultimo regenerantur, et sic ultimo recipiunt influxum a Divino, et status de quo hic agitur nondum erat ut sensualia (t)reciperent illa; de sensualibus videantur quae nunc sequuntur.
@1 et in illis quae apud hominem sunt$
@2 quae$

6844. `Detrahe calceos tuos e super pedibus tuis’: quod significet quod sensualia, quae sunt externa naturalis, removerentur, constat ex significatione `calceorum’ quod sint sensualia quae sunt externa naturalis, de qua n. 1748; et ex significatione `pedum’ quod sint naturale, de qua n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952; quod `detrahere’ sit removere, patet, de sensualibus enim dicitur, {1}nam voces’ applicandae sunt suo subjecto de quo agitur, ita detrahi {2} calceis, {3}et removeri {2} sensualibus. Quomodo cum his se habet, dicendum est: quisque videre potest quod `calcei’ repraesentent hic aliquid quod non cum Sancto Divino concordaret, et sic quod `detrahere calceos’ esset repraesentativum remotionis talium; aliter quid hoc foret Divino, si homo in calceis accederet, vel si nudis plantis, modo {4} interius sit talis ut accedere ad Divinum fide et amore possit; quapropter {5}per `calceos’ significantur sensualia, et sensualia, quae sunt externa naturalis, talia sunt ut non una possint esse cum sancte cogitatur de Divino, idcirco quia illo tempore repraesentativa observanda erant, non licuit Moschi ut indutus calceis {6}appropinquare.
Quod sensualia, quae {7}externa naturalis sunt, talia sint ut non recipere possint Divinum, causa est quia illa sunt in mundanis, corporeis, et quoque in terrestribus, nam proxime recipiunt illa, inde {8}quae in memoria (c)ex sensualibus sunt trahunt sua a luce et calore mundi, et parum a luce et calore caeli; quapropter {9} ultima sunt quae regenerari possunt, hoc est, aliquid lucis caeli recipere. {10}Exinde est cum homo est in sensualibus illis, et ex illis cogitat quod de Divino non aliter cogitet quam sicut de terrestribus; sique in malo est, quod {11} ex illis {12} prorsus contra Divinum (x)cogitet; quapropter cum homo cogitat de talibus quae sunt fidei et amoris in Deum, si in bono est, elevatur ille a sensualibus quae sunt externa naturalis, {13} versi interiora, consequenter a terrestribus et mundanis propius ad caelesti et spiritualia.
3 Hoc homo nescit, ex causa quia non scit quod apud illum interiora sint distincta ab exterioribus, et quod cogitatio sit interior {14} magis et magis, et quoque exterior, et quia non novit illa, non potest reflectere super illa. Sed videantur quae de cogitatione ex sensualibus {15} prius dicta sunt, quod nempe (c)ii qui cogitant ex illis, perparum sapiant, n. (x)5084, 5089, 5094, 6201, 6310-6312, 6314, 6316, 6318, 6598, 6612, 6614, 6622, 6624: quod (x)elevetur homo a sensualibus {16}, et cum elevatur, in lumen mitius veniat; et quod hoc imprimis fiat illis qui regenerantur, n. 6183, 6313, 6315. Ex his nunc patet quid intelligitur per `exuere calceos e super pedibus.’ Quod naturale apud hominem sit externum, medium, et internum, videatur n. 4570, 5118, 5126, 5497, 5649; internum naturale significatur per `pedes,’ medium naturale per `plantas,’ et externum per `calceos.’
@1 i et before nam I voces enim A$
@2 i de$
@3 at$
@4 i homo$
@5 quia$
@6 ulterius accedere$
@7 extrema naturalis sint$
@8 A first had quae ibi sunt, then without deleting S wrote above this quae i memoria$
@9 i etiam$
@10 Inde$
@11 i cum$
@12 i cogitat$
@13 A had ita ab extremis illis, then d ab extremis. Editors are uncertain of S’s intentions here.$
@14 i et sit exterior$
@15 i externis$
@16 i illis$

6845. `Quia locus quo tu stas super, humus sanctitatis ille’: quod significet quod alioquin Divinum intrare nequeat, constat ex significatione `loci’ quod sit status, de qua n. 2625, 2837, 3356, 3387, 4321, 4882, (x)5605; inde `locus quo tu stas super’ est status in quo adhuc est; et ex significatione `humi sanctitatis’ quod sit sanctum quod procedit ex {1}Domino; ita est status sancti procedentis a Divino Humano Domini, qui per illa verba intelligitur. Quod significetur quod alioquin Divinum intrare nequeat, sequitur ex {2} antecedentibus; si nempe {3}homo non removeretur a sensualibus quae sunt externa naturalis, hoc est, si non elevaretur ab illis ad interiora, quod Divinum non posset influere; causa quod Divinum non influere possit apud hominem quamdiu ille est in sensualibus illis, est quia influxus a Divino pergit usque ad illa quae in ordine ultima sunt, ita usque ad sensualia quae sunt externa naturalis apud hominem, {4} si inibi mere corporea et terrestria sunt, Divina quae influunt, ibi dissipantur, nam non concordant; quapropter cum homo recepturus est Divinum, hoc est, illa quae fidei et amoris sunt, elevatur is a sensualibus, et cum elevatus est ab illis, tunc Divinum non amplius influit illuc, nempe in sensuale externum {5}, sed in planum interius in quod homo elevatus est. Quod ita sit, a multa experientia scire datum est.
@1 Divino$
@2 i mox$
@3 After removeretur$
@4 i quae$
@5 i influit Divinum$

6846. `Et dixit, Ego Deus patris tui’: quod significet Divinum quod Antiquae Ecclesiae, constat ex significatione `patris’ quod sit Antiqua Ecclesia, de qua n. 6075; quod Antiqua Ecclesia dicatur `pater,’ est quia ex illa natae sunt Ecclesiae quae post illam, nempe Ecclesia Hebraea, et postea Ecclesia apud Jacobi posteros; ritualia enim et statuta quae mandata fuerunt posteris Jacobi per Mosen, non fuerunt nova, sed fuerunt prius in antiquis Ecclesiis, et modo restaurata apud filios Jacobi {1}; restaurata sunt quia apud alias gentes idololatrica facta sunt, et in Aegypto inque Babele versa in magica; quod eadem fuerint in antiquis Ecclesiis, a pluribus locis in Verbo constare potest. Inde nunc est quod Antiqua Ecclesia intelligatur per `patrem’ et quoque quod dicatur `pater’ in Verbo ubi agitur de Ecclesia. {2}Deus Qui in Antiqua Ecclesia colebatur erat Dominus quoad Divinum Humanum; et notum erat illis quod Dominus esset Qui repraesentaretur in singulis Ecclesiae eorum ritibus; et quoque plures (c)eorum sciverunt quod Dominus’ venturus esset in mundum, et Humanum in Se Divinum faceret; in illa Ecclesia nec alius intelligebatur per `Jehovam’; apparuerat enim illis ut {3}Divinus Homo, et vocabatur Jehovah, n. 1343, 5663, ut quoque postea Abrahamo, Gen. xviii 2 seq.; Josuae, v. 13-15; Guideoni, Jud. vi 11 seq.; Manoacho et uxori ejus, Jud. xiii 3 seq.; et agnitus erat pro Deo universi, et pro Unico Quem adorarent; inde nunc est quod per `Deum patris tui’ in sensu interno intelligatur Divinum quod Antiquae Ecclesiae, hoc est, Dominus; at in sensu {4}externo historico intelligitur Abraham, tum Jischak, et quoque Jacob.
@1 i posteros$
@2 Divinum quod$
@3 angelus$
@4 literae$

6847. `Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi’: quod significet Ipsum Divinum ac Divinum Humanum, ita Dominum, constat ex repraesentatione `Abrahami, Jischaki, et Jacobi’ quod sit Ipsum Divinum et Divinum Humanum Domini; quod `Abraham’ repraesentet Dominum quoad Ipsum Divinum, `Jischak’ quoad Divinum Rationale, et `Jacob’ quoad Divinum Naturale, videatur n. 1893, 2011, 2066, 2072, (x)2083, 2630, (x)3194, 3210, (ax)3245, 3251, 3305 fin., 3439, 3704, 4180, 4286, 4538, 4570, 4615, 6098, 6185, 6276, (x)6425, 6804; per `Deum’ significatur Divinum, et per nomina illorum repraesentativum, inde illa in Domino sunt quae per `Deum Abraham Deum Jischaki, et Deum Jacobi’ intelliguntur.

6848. `Et obtexit Moscheh facies suas’: quod significet quod interiora tutarentur, constat ex significatione `facierum’ quod sint interiora, de qua n. 1999, 2434, 3527, {1} 4066, 4796, 4797, 5102; quod `obtegere’ sit tutare, sequitur ex serie in sensu interno, nam dicitur quod `obtexit facies suas quia timuit ab intuendo Deum’ et per hoc significatur `ne interiora laederentur a praesentia Ipsius Divini.’ Quomodo haec se habent, in nunc sequentibus dicetur.
@1 i 3573,$

6849. `Quia timuit ab intuendo Deum’: quod significet ne laederentur a praesentia Ipsius Divini, constat a significatione `timere’ quod sit ne laederentur, nempe interiora, causa enim timoris {1}hoc erat; et a significatione `intueri Deum’ quod sit praesentia Ipsius Divini; nam non aliter quam per intuitionem internam, quae fit per fidem quae ex charitate, sistitur Dominus coram (x)homine praesens; si Dominus alicui in externa forma {2}apparet, sunt usque interiora quae afficiuntur, nam Divinum penetrat ad intima. Cum hoc quod interiora non laederentur a praesentia Ipsius Divini, et quod ideo tutarentur, ita se habet: Ipsum Divinum est purus amor, et purus amor est sicut ignis ardentior quam ignis solis hujus mundi; quapropter si Divinus Amor in puritate sua influeret apud aliquem angelum, spiritum, aut hominem, is prorsus periret; inde est quod Jehovah seu Dominus in Verbo toties dicatur `ignis consumens’; ne itaque angeli in {3}caelo laedantur ab influxu caloris ex Domino ut sole, obvelantur singuli aliqua tenui et conveniente nube, per quam temperatur calor a sole illo influens.
2 Quod unusquisque absque illa {4}conservatione a praesentia Divini periret, notum fuerat antiquis, quapropter timuerunt videre Deum, ut constat {5}in Libro Judicum,
Vidit Guideon quod angelus Jehovae, quare dixit Guideon, Domine Jehovih, quandoquidem vidi angelum Jehovae facie ad faciem; et dixit illi Jehovah, Pax tibi, noli timere, quia non morieris, vi (x)22, 23:
{6} in eodem Libro,
Dixit Manoachus ad uxorem suam, Moriendo moriemur quia Deum vidimus, xiii 22:
et in Libro Exodi,
Jehovah dixit ad Mosen, Non poteris videre facies Meas, quia non videbit Me homo et vivet, xxxiii 20:
quapropter cum daretur Mosi videre Deum, `positus erat in foramine petrae,’ ibid. vers. 22; per quod repraesentabatur obscurum fidei, ac nebulosum {7} quod obtexit et {8}per quod tutatus est.
3 Quantum {9}discrimen sit angelis spectari a Divino absque obvelatione nubis, constare manifeste potest ex eo quod cum angeli inspiciunt aliquem spiritum qui in malo est, is appareat in quoddam simile inanimato verti, quod saepius videre mihi datum est; causa est quia per visum angelicum incidit illuc lux et calor caeli, {10}et cum his verum fidei et bonum amoris, a quibus cum penetrant, mali paene exanimantur.
4 (m)Cum hoc fit per intuitionem ab angelis, quid non per intuitionem a Domino? haec causa est quod inferna prorsus remota sint a caelo, et quod illi qui ibi sunt remoti esse velint, nam si non remoti sunt, dire cruciantur; inde patet quid intelligitur per haec verba,
Dicent montibus et petris, Ruite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super throno, Apoc. vi 16; Luc. xxiii 30; Hos. x 8.(n)
5 (s)Ex eo quod praesentia Ipsius Divini talis sit ut nullus angelus illam sustineat, nisi tutatus sit per nubem quae radios et calorem e sole illo temperat et moderatur, manifeste constare potest quod Humanum Domini Divinum sit, nam nisi Divinum esset, nusquam potuisset ita uniri Ipsi Divino Quod Pater vocatur, ut unum sint, secundum Domini verba apud Johannem xiv 10 seq. et alibi; quod enim {11}recipiet ita Divinum, omnino Divinum erit; {12} non Divinum a tali unione plane dissiparetur; ut comparative loquar, Quid immitti potest in ignem solarem et non perire, nisi sit simile solare? ita quis in ardorem infiniti amoris nisi qui in similis amoris ardore est, proinde nisi Solus Dominus? Quod in Ipso Pater sit, et quod Pater non appareat nisi in Divino Suo Humano, constat a Domini verbis apud Johannem,
Deum nemo vidit unquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris est, Ille exposuit, i 18:
et alibi apud eundem,
Neque vocem Ipsius audivistis {13}unquam, neque specie Ipsius vidistis, v 37.(s)
@1 id$
@2 appareat$
@3 coelis$
@4 temperatione$
@5 ex$
@6 i et$
@7 i quid$
@8 tutavit$
@9 discriminis$
@10 et orbatur sensu, qui non videt priusquam in nimbosum suum ipse venit$
@11 recipit I$
@12 i omne enim$
@13 usquam AI$

6850. Vers. 7, 8. Et dixit Jehovah, Videndo vidi afflictionem populi Mei, qui in Aegypto, et clamorem illorum audivi a coram exactoribus illius, quia novi dolores illius. Et descendi ad liberandum illum e manu Aegyptiorum, et ad ascendere faciendum illum e terra illa ad terram bonam et latam, ad terram fluentem lacte et melle, ad locum Cananaei et Chittaei, et Emorraei et Perisaei, et Chivaei et Jebusaei. `Et dixit Jehovah, Videndo vidi afflictionem populi Mei’ significat misericordiam erga illos qui ab Ecclesia spirituali post infestationes a falsis: `et clamorem {1}illorum audivi a coram exactoribus illius’ significat misericordiae opem contra illos qui ad serviendum adigere voluerunt: `quia novi dolores illius’ significat {2}praevidentiam, quantum falsis immersi fuerint: `et descendi ad liberandum illum e manu Aegyptiorum’ significat quod Se demitteret ad illos ad eximendum e potentia falsorum scientificorum, quae vera Ecclesiae destruere conantur: `et ad ascendere faciendum illum e terra illa’ significat quod elevarentur: `ad terram bonam et latam’ significat ad caelum ubi bonum charitatis et verum fidei: `fluentem lacte et melle’ significat et inde amoenum et jucundum: `ad locum Cananaei et Chittaei’ significat regionem occupatam a malis ex falsis: `et Emorraei et Perisaei,’ significat a malis et inde falsis: `et Chivaei et Jebusaei’ significat ab idololatrico in quo aliquid boni et veri.
@1 eorum I$
@2 Providentiam I$

6851. `Et dixit Jehovah, Videndo vidi afflictionem populi Mei’: quod significet misericordiam erga illos qui ab Ecclesia spirituali post infestationes a falsis, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit perceptio, de qua saepius; at cum praedicatur de Jehovah seu Domino, non est perceptio sed omniscientia quia Dominus percipit et novit omnia et singula ab aeterno; a significatione `videndo videre’ cum dicitur de Jehovah seu Domino, quod sit misericordia, nam cum Dominus videt aliquem in miseria seu in afflictione, ejus miseretur; Dominus quidem omnes videt, et ita omnium miseretur, sed (t)non de aliis dicitur quod illorum misereatur quam qui misericordiam Ipsius recipiunt, qui sunt illi qui in bono; ex significatione `afflictionis’ quod sit infestatio, {1} n. 6663, hic a falsis, quia ab `Aegyptiis,’ per quos significantur (d)scientifica falsa, n. 6651, 6679, 6683; et a significatione `populi’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 2928; qui ab Ecclesia caelesti sunt, in Verbo vocantur `gens.’
@1 i ut$

6852. `Et clamorem illorum audivi a coram exactoribus illius’: quod significet misericordiae opem contra illos qui ad serviendum adigere voluerunt, constat ex significatione `clamoris’ quod sit imploratio, de qua n. 6801; ex significatione `audire’ quod sit oboedire et appercipere, de qua n. 5017, at cum dicitur de Jehovah seu Domino, est {1}imploranti misericordiae opem ferre; se habet cum `audire’ sicut supra n. 6851 cum `videre,’ quod Dominus omnes audiat ac ita omnibus opem ferat, sed secundum necessitates; qui clamant {2}et implorant Ipsum pro se solis, ac ita contra alios, ut solent mali, hos quoque Dominus audit sed non illis opem fert; et cum non opem fert, dicitur quod non audiat; et ex significatione `exactorum’ quod sint qui ad serviendum adigere volunt; quod `exactor’ sit qui ad serviendum adigit, patet apud Esaiam,
Accipient illos populi, et deducent illos ad locum suum, et dominabuntur exactoribus suis: fiet {3} in die quo quietem daturus est Jehovah tibi, et a commotione tua, et a servitute gravi, qua servire coactus es, ut enunties hanc parabolam de rege Babelis, Quomodo cessavit exactor! xiv 2-4:
et apud Zachariam,
Castra ponam domui meae de exercitu propter abeuntem et redeuntem, ut non transeat amplius super eos exactor, ix 8:
`exactores’ dicebantur qui exigebant tributa, 2 Reg. xxiii 35; Deut. xv 3; et quoque qui adigebant ad opus faciendum secundum impositionem tributorum; vocantur `principes tributorum’ Exod. i 11; qui quod sint qui {4}ad serviendum adigerent, videatur n. 6659.
@1 opem ex Misericordia$
@2 seu$
@3 i itaque$
@4 After adigerent$

6853. `Quia novi dolores illius’: quod significet praevidentiam, quantum falsis immersi fuerint, constat ex significatione `nosse’ cum dicitur de Domino, quod sit praevidentia; quod `nosse’ sit praevidentia, (x)est quia Dominus omnia et singula ab aeterno {1}novit; et ex significatione `dolorum’ quod sit immersio in falsa; qui enim in bono sunt, cum immerguntur falsis, in {2}angores et anxietates veniunt: et cruciantur, amant enim vera et aversantur falsa, et cogitant {3} jugiter de salute et de infelicitate si apud illos falsa dominarentur; qui autem non in bono sunt nihil curant sive in falsis sive in veris sint, nihil enim cogitant de salute nec de infelicitate, non enim credunt illa; jucunda amorum sui et mundi auferunt fidem de vita post mortem; (m)hi perpetuo immersi sunt falsis. Immersio in falsa apparet in alter vita sicut qui immersus undis, quae secundum falsorum copiam altius usque tandem supra caput {4}ascendunt, (x)undae apparent tenuiores aut spissiores secundum falsorum quale; immersio quae est improbis apparet ut nimbosum ac ut nebulosum magis minusve furvum quod circumcingit, et prorsus separat a sereno quod est lucis caeli {5}.(n)
1 scit
2 angorem
3 i enim
4 A is confused; it appears to be elevantur; talis apparet immersio quae fit proborum, sed immersio quae fit improborum est nimbosum et furvum nebuloso
5 i, in quo illi qui in veris ex bono

6854. `Et descendi ad liberandum illum e manu Aegyptiorum’: quod significet quod Se demitteret ad illos ad eximendum e potentia falsorum scientificorum, quae vera Ecclesiae destruere conantur, constat a significatione `descendere’ quod sit se demittere, de qua sequitur; ex significatione `ad liberandum’ quod sit ad eximendum, nam qui eximit a falsis, is liberat; ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 3387, 3563, 4931-4937, 5544; et ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint (t)scientifica falsa, quae sunt contra vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 6679, 6683, ita quae haec destruere conantur. Cum hoc quod Dominus descendat {1}, ita se habet: dicitur de Domino descendere {2}aut Se demittere cum ad judicium, n. 1311; et quoque cum ad inferiora, hic ad illos qui ab Ecclesia spirituali sunt, {3}qui per `filios Israelis’ {4}significantur; agitur enim in sensu interno de illis quomodo infestantur a falsis, et tunc sustinent tentationes, et postmodum quomodo liberantur ut in caelum introducantur.
2 At in his quae in hoc versu et quoque in sequentibus in sensu interno continentur, est adhuc majus mysterium quod nondum in Ecclesia notum est; quapropter detegendum: illi qui spirituales dicuntur qui sunt illi qui non regenerari queunt nisi solum quoad partem intellectualem, non autem quoad partem voluntariam; in quorum parte intellectuali ideo a Domino implantatur nova voluntas, quae voluntas est secundum doctrinalia fidei quae sunt Ecclesiae illorum; hi, nempe tales spirituales, unice salvati sunt per Adventum Domini in mundum; causa est quia Divinum transiens per caelum, quod fuit Divinum Humanum ante Adventum Domini, ad illos non potuit pertingere, quippe doctrinalia Ecclesiae illorum erant quoad plurimam partem non vera, ac inde bonum quod voluntatis, {5}nec bonum, n. 6427; quia (x)hi unice salvari potuerunt per Adventum Domini, ita nec prius potuerunt elevari in caelum, quapropter interea tenebantur in terra inferiore, ibi in locis quae in Verbo `foveae’ vocantur; quae terra (x)circumobsessa {6}erat ab infernis ubi falsa, a quibus tunc multum infestabantur; sed usque custodiebantur a Domino; at postquam Dominus in mundum venit, et Humanum in Se Divinum fecit, tunc illos qui ibi in foveis liberavit et ad caelum elevavit; {7}exque illis etiam caelum spirituale, quod est secundum caelum, formavit; hoc est quod intelligitur per `descensum Domini ad inferos’ et per `liberationem illorum qui vincti fuerunt.’
3 Hoc mysterium est quod quoque in sensu interno describitur in hoc versu et in sequentibus; videantur quae prius de spiritualibus illis ostensa sunt, nempe quod spirituales in obscuro sint quoad verum et bonum fidei, n. 2708, 2715, 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289; quod obscurum illorum illuminetur a Divino Humano Domini, n. 2716, 4402; quia in obscuro sunt quoad verum et bonum fidei, quod oppugnentur valde ab infernis sed quod Dominus illos continue tutetur, n. 6419; quod spirituales non regenerari queant quoad partem voluntariam sed modo quoad partem intellectualem et quod ibi nova voluntas a Domino formetur, n. 863, 875, 895, 927, 928, 1023, 1043, 1044, 2256, 4328, 4493, 5113; quod spirituales salvati sint per Adventum Domini in mundum, n. 2833, 2834, 3969.
4 In Verbo prophetico passim memorantur `vincti’ ac `vincti in fovea,’ et quod a Domino liberati sint, per quos illi de quibus nunc dictum, in specie intelliguntur, ut apud Esaiam,
Ego Jehovah vocavi te in justitia, et apprehendam manum tuam, quia custodiam te, et dabo te in foedus populo, in lucem gentium, ad aperiendum oculos caecos, ad educendum e carcere vinctum, e domo claustri sedentes in tenebris, xlii 6, 7:
apud eundem,
Custodivi te, et dedi in foedus populi, ad restituendum terram, ad dividendum hereditates devastatas, ad dicendum vinctis, Exite, eis qui in tenebris, Revelamini, super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum, xlix 8, 9;
ibi manifeste de Domino; `vincti’ in specie pro illis qui detenti fuerunt in terra inferiore usque ad Adventum Domini, et qui tunc elevati in caelum; in genere pro omnibus qui in bono sunt, et {8}sicut vincti a falsis, e quibus tamen eniti volunt, tenentur: apud Sachariam, 5
Per sanguinem foederis tui emittam vinctos quos e fovea, ix 11:
apud Esaiam,
Colligendo colligentur vinctus in fovea, et claudentur in claustro, post multitudinem dierum visitabuntur, xxiv 22;
`vincti in fovea’ pro iisdem: et praeterea, ab his apud Esaiam,
Unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus, misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem, vinctis, oculis capto, ad proclamandum annum beneplaciti Jehovae, lxi 1 [,2]:
et {9}alibi,
Populus ambulantes in tenebris, viderunt lucem magnam; habitantes in terra umbrae mortis, lux effulsit super illos, ix 1 [A.V. 2].
@1 i ad liberandum, per quod significatur quod se demittat ad opem ferendam$
@2 seu$
@3 quae Ecclesia$
@4 repraesentatur$
@5 non$
@6 d erat i est$
@7 et ex$
@8 After falsis$
@9 apud Eundem$

6855. `Et ad ascendere faciendum illum e terra illa’: quod significet quod elevarentur, nempe e loco et statu ubi infestantur a falsis, constat a significatione `ascendere facere’ quod sit elevari; et a significatione `terrae,’ hic terrae Aegypti, quod sit locus et status ubi infestantur a falsis; quod `Aegyptus’ sit scientificum falsum quod infestat, ostensum est; simile {1}etiam significatur per terram Aegypti.
@1 quoque terra$

6856. `Ad terram bonam et latam’: quod significet ad caelum ubi bonum charitatis et verum fidei, constat ex significatione `terrae,’ hic terrae Canaanis, quod sit regnum Domini, ita caelum, de qua n. 1607, 3038, 3481, 3705, 4447; ex significatione `terrae bonae’ quod sit bonum charitatis ibi; et a significatione `terrae latae’ quod sit verum fidei ibi; quod `latum’ sit verum quod fidei, videatur n. 3433, 3434, 4482.

6857. `Fluentem lacte et melle’: quod significet et inde amoenum et jucundum, constat ex significatione `lactis’ quod sit caeleste spirituale seu verum boni, de qua n. 2184; et quia est verum boni, est quoque amoenum ejus, conjuncta enim sunt; et ex significatione `mellis’ quod sit jucundum, de qua n. 5620. Ex illis quae supra n. 6854 ostensa sunt, constare potest (x)quid intelligitur per `{1}facere ascendere e terra illa ad terram bonam et latam, fluentem lacte et melle,’ quod nempe illi qui in terra inferiore in foveis ibi usque ad Adventum Domini detenti fuerunt elevarentur tunc ad caelum, ubi bonum charitatis et verum fidei, et inde amoenum et jucundum. Haec in specie significantur per illa verba; in genere autem omnes qui e spirituali Ecclesia in tentatione sunt, (c)et inde liberantur.
@1 ad ascendere faciendum$

6858. `Ad locum Cananaei et Chittaei’: quod significet regionem occupatam a malis ex falsis, constat ex repraesentatione `Cananaeorum quod sint mala ex falsis mali, de qua n. 4818; et ex repraesentatione Chittaeorum quod sint falsa ex quibus mala, de qua n. 2913. Per gentes in terra Canaane quae enumerantur hic et quoque alibi, ut Gen. xv 18, 19; Exod. xxiii 23, 28, xxxiii 2, xxxiv 11; Deut. vii I, xx 17; Jos. iii 10, xxiv 11; Jud. iii 5, significantur omnia genera mali et falsi. Quid per regionem occupatam a malis ex falsis, et quoque a reliquis generibus mali et falsi, intelligitur, dicendum: ante Adventum Domini in mundum mali genii et spiritus omnem illam regionem caeli occupabant ad quam postea elevati sunt spirituales; nam ante Adventum Domini multa pars talium libere grassabatur, et infestabat bonos, imprimis spirituales qui in inferiore terra; sed post Adventum Domini {1} omnes in sua inferna detrusi sunt, et regio illa liberata est, (c)ac in hereditatem data {2} illis qui ab Ecclesia spirituali; saepius {3} observatum est quod, ut primum aliquis locus a spiritibus bonis relinquitur, occupetur a malis, et quod mali inde expellantur, {4}quibus expulsis quod iterum cedat illis qui in bono; causa est quia infernales continue ardent destruere illa quae caeli sunt, in specie illa quibus in opposito sunt; quapropter cum locus alicubi relinquitur, quia tunc absque tutela, occupatur is ilico a malis. Hoc intelligitur in specie, ut dictum, per regionem occupatam a malis et falsis, quae significatur per locum ubi gentes quae expellendae. Hoc, una cum illis quae supra n. 6854, est mysterium magnum quod absque revelatione notum esse non potest.
@1 i mali$
@2 i est$
@3 i enim$
@4 et$

6859. `Et Emorraei et Perisaei’: quod significet a malis et inde falsis, constat ex {1}repraesentatione `Emorraei’ quod sit malum, de qua n. 1857, 6306; et a repraesentatione `Perisaei’ quod sit falsum, de qua n. 1573, 1574. Sunt binae origines mali et quoque binae origines falsi; una origo mali est ex falso doctrinae {2}aut religiosi; altera est ex cupiditatibus {3}amoris sui et mundi; falsum primae originis est, ut dictum, ex falso doctrinae aut religiosi; et falsum alterius originis est ex malo cupiditatum dictorum amorum; mala illa sunt quae significantur per `Cananaeum et Emorraeum,’ et falsa per `Chittaeum et Perisaeum.’
@1 significatione$
@2 et$
@3 amorum$

6860. `Et Chivaei et Jebusaei’: quod significet ab idololatrico in quo aliquid boni et veri, constat ex repraesentatione `Chivaei’ quod sit idololatricum in quo aliquid boni; et ex repraesentatione `Jebusaei’ quod sit idololatricum in quo aliquid veri; quod per illas gentes talia significentur, constare potest ex eo quod permissum fuerit ut `foedus cum Gibeonitis a Josua et senioribus pangeretur,’ Jos. ix 3 seq.; et quod `facti sint caesores lignorum et haustores aquarum domui Dei,’ ibid. vers. 23, 27; quod illi Chivaei fuerint, videatur ibid. vers. 7 et xi 19; quod per `Jebusaeos’ repraesententur qui in idololatrico sed in quo aliquid veri, constare potest ex eo quod Jebusaei fuerint in Hierosolyma {1}diu tolerati, (c)et (d)non inde {2} expulsi, Jos. xv 63, xviii 16, 28; 2 Sam. v 6-10.
@1 et ibi$
@2 i diu non$

6861. Vers. 9-12. Et nunc ecce clamor filiorum Israelis venit ad Me, et etiam vidi oppressionem qua Aegyptii opprimunt illos. Et nunc ito, et mittam te ad Pharaonem, et educ populum Meum filios Israelis ex Aegypto. Et dixit Moscheh ad Deum, Quis ego quod eam ad Pharaonem, et quod educam filios Israelis ex Aegypto? Et dixit, Quia ero cum te; et hoc tibi signum quod Ego miserim te, in educendo te populum ex Aegypto, coletis Deum juxta montem hunc. `Et nunc ecce clamor filiorum Israelis venit ad Me’ significat miserationem super illos qui ab Ecclesia spirituali: `et etiam vidi oppressionem (x)qua Aegyptii opprimunt illos’ significat propter subjugationis conatum ab illis qui in falsis: et nunc ito, et mittam te ad Pharaonem’ significat Sanctum procedens ab Humano Domini, quo falsa infestantia dissiparentur: `et educ populum Meum filios Israelis ex Aegypto’ significat inde liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali a falsis infestantibus: `et dixit Moscheh ad Deum’ significat perceptionem a Divino, et humiliationem: `Quis ego quod eam ad Pharaonem?’ significat quod nondum in tali statu ut falsa infestantia adire et removere sibi posse videretur: `et quod educam filios Israelis’ significat et sic liberare illos qui ab Ecclesia spirituali: `et dixit, Quia ero cum te’ significat quod Divinum in Humano: `et hoc tibi signum quod Ego miserim te’ significat cognitionem quod Divinum procederet ab Ipso: `in educendo te populum ex Aegypto’ significat cum spirituales ex infestatione a falsis liberati sunt: `coletis Deum juxta montem hunc’ significat tunc perceptionem et agnitionem Divini ex amore.

6862. `Et nunc ecce clamor filiorum Israelis venit ad Me’: quod significet miserationem super illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `clamoris’ quod sit imploratio de ope, de qua n. 6801; inde cum dicitur quod `clamor venit ad Jehovam seu Dominum,’ involvit simile ac `audire’; {1}quod `audire’ sit ferre misericordiae opem seu {2}miseratio, videatur n. 6852; et ex significatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6637.
@1 nempe$
@2 miserationem$

6863. `Et etiam vidi oppressionem qua Aegyptii opprimunt illos’: quod significet propter subjugationis conatum ab illis qui in falsis, constat ex significatione `oppressionis qua opprimunt’ quod sit subjugationis conatus; quod sit conatus subjugationis, non subjugatio, est quia illi qui ab Ecclesia spirituali Domini sunt non subjugari possunt ab illis qui in falsis, quoniam Dominus illos tutatur; et ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint falsa, de qua n. 6692.

6864. Et nunc ito, [et] mittam te ad Pharaonem’: quod significet Sanctum procedens ab Humano Domini, quo falsa infestantia dissiparentur, constat ex repraesentatione `Moschis’ qui iret et qui mittebatur, quod sit Dominus quoad legem Divinam, de qua n. 6723, 6752, 6771, 6827, ita quoad Humanum; nam cum Dominus in mundo fuit, Humanum Suum primum fecit Divinum Verum, quod idem est cum lege Divina; postmodum {1} Humanum Suum prorsus glorificavit et fecit Divinum Bonum; inter Divinum Verum et Divinum Bonum differentia est qualis inter lucem a sole et {2}ignem in sole; ex significatione `mitti’ quod sit procedere, de qua n. 2397, 4710, 6831, hic sanctum verum; quod sanctum praedicetur de vero, videatur n. 6788; et a repraesentatione `Pharaonis’ quod sit falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6692; additur quod falsa infestantia dissiparentur, nempe a Sancto procedente ab Humano Domini, quia in sequentibus agitur de liberatione filiorum Israelis, hoc est, illorum qui ab Ecclesia spirituali Domini sunt, a falsis, a quibus liberari nequaquam possunt quam a Sancto quod procedit a Domino; Sanctum enim procedens a Domino non modo dissipat falsa infestantia sed etiam redigit omnia in Divinum ordinem, tam illa quae in caelis sunt quam illa quae in infernis, et (x)facit ut caeli distinctissimi sint secundum bona et inde vera, et quoque quod inferna distinctissima sint secundum mala et inde falsa; et quod mala in opposito sint contra bona, ac falsa contra vera, ut aequilibrium spirituale existat, et nihil non in statu libero sit.
@1 i autem$
@2 flammam$

6865. `Et educ populum Meum filios Israelis ex Aegypto’: quod significet inde liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali a falsis infestantibus, constat ex significatione `educere’ quod sit liberatio; ex significatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6637; et ex significatione `Aegypti’ quod sit scientificum falsum quod contra vera Ecclesiae, ita falsum infestans, de qua n. 6692.
2 Est falsum scientificum quod maxime infestat illos qui ab Ecclesia spirituali; causa est quia non perceptionem veri ex bono habent, sed modo cognitionem veri ex doctrina; qui tales sunt, quam maxime infestantur a scientificis; scientifica enim sunt vasa communissima quae apparent quandoque contraria veris, priusquam vera illis immissa faciunt ut {1}transluceant, et sic non appercipiantur; et praeterea scientifica sunt plena fallaciis sensuum quae discuti nequeunt ab illis qui in solis cognitionibus ex doctrina sunt et non in perceptione veri ex bono; imprimis quia lux mundi apud illos praedominium habet, quae lux apparet clara quamdiu lux caeli non in illam influit, sed ut primum lux caeli illabitur, fit loco lucis obscurum; inde est quod illi illuminati et ingeniosi {2} sint in rebus mundi, sed obscurati et hebetes in rebus caeli.
3 Hi {3} credunt se illuminatos, cum doctrinalia Ecclesiae apud se confirmarunt, sed est lumen sensuale quod ex lumine mundi quod tunc fallit illos; doctrinalia enim confirmari possunt qualiacumque sint, sicut sua a Judaeis, sua ab Enthusiastis, sua a Socinianis, et sua a quibusvis haereticis; et cum confirmata sunt, apparent in lumine sensuali illis ut ipsa vera. At qui in luce caeli sunt in illustratione sunt a Domino, et ante confirmationem appercipiunt per intuitionem in scientifica quae infra sunt et ibi in ordinem disposita, num verum confirmabile sit vel non; inde patet quod hi interiorem intuitionem habeant quae est supra scientifica, ita distinctam; illi autem intuitionem inferiorem quae est intra scientifica, ita perplexam, n. 2831.
@1 paene non appercipiantur sed translucent$
@2 i prae aliis$
@3 i usque$

6866. `Et dixit Moscheh ad Deum’: quod significet perceptionem a Divino, et humiliationem, constat ex significatione `dicere’ quod sit perceptio, de qua saepius; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad legem Divinam, de qua n. 6723, 6752, 6771, 6827; Divinum significatur per `Deum’; quod illa verba etiam (x)involvant humiliationem, patet ab illis quae sequuntur, nam dicit, `Quis ego quod eam ad Pharaonem, et educam filios Israelis?’ Quia per `Moschen’ repraesentatur Dominus, et hic memoratur humiliatio, aliquid de statu humiliationis Domini cum in mundo fuit, dicendum est: quantum Dominus in Humano nondum Divino facto fuit, tantum in humiliatione fuit; sed quantum in Humano Divino facto, tantum non potuit esse in humiliatione, nam tantum Deus erat et Jehovah; quod in humiliatione fuerit cum in humano nondum Divino facto, erat quia humanum quod a matre traxit ex hereditario malum fuit, et hoc non potuit approximare ad Divinum absque humiliatione; nam homo in humiliatione genuina exuit se omni potentia ex se aliquid cogitandi et faciendi, et se prorsus Divino relinquit, ac ita ad Divinum accedit; Divinum quidem fuit in Ipso quia conceptus a Jehovah, sed hoc tantum apparuit remotum quantum Humanum Ipsius in hereditario materno fuit; in spiritualibus {1}enim et caelestibus est status dissimilitudo quae facit remotionem et absentiam, et est status similitudo quae facit appropinquationem et praesentiam; ac similitudinem et dissimilitudinem facit amor. Ex his nunc constare potest unde status humiliationis apud Dominum cum fuit in mundo; postea autem, cum exuit omne humanum quod a matre traxit, usque adeo ut (t)non amplius ejus filius esset, et induit Divinum, tunc status humiliationis cessavit, nam tunc fuit unum cum Jehovah.
@1 After caelestibus$

6867. `Quis ego quod eam ad Pharaonem?’: quod significet quod nondum in tali statu ut falsa infestantia adire et removere sibi posse videretur, constat ex significatione `quis ego’ quod sit quod nondum in tali statu; ex significatione `ire ad Pharaonem’ quod sit adire falsa infestantia, per `Pharaonem’ enim significatur falsum quod infestat, n. 6651, 6679, 6683; quod etiam sit removere, est quia Sanctum procedens ab Humano Domini, de qua supra n. 6864, removet falsa et mala, nam haec praesentiam {1}Illius prorsus non sustinent. Quia ex humiliatione haec dicta sunt, dicitur quod id sibi non posse videretur.
@1 Sancti procedentis a Domino$

6868. `Et quod educam filios Israelis’: quod significet et sic liberare illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `educere quod sit liberare, ut supra n. 6865; et a repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6637, 6862, 6865.

6869. `Et dixit, Quia ero cum te’: quod significet quod Divinum in Humano, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad legem Divinam, de qua n. 6723, 6752, 6771, 6827, ita quoad Humanum, nam, ut supra ostensum, Dominus Humanum Suum fecit legem Divinam, hoc est, Divinum Verum, cum {1}in mundo fuit; et ex significatione `ero cum te’ quod sit Divinum, nam Jehovah est Qui loquitur.
@1 After fuit$

6870. `Et hoc tibi signum quod Ego miserim te’: quod significet cognitionem quod Divinum procederet ab Ipso, constat ex significatione `signi’ quod sit confirmatio veritatis et inde cognitio quod ita sit; et ex significatione `mitti’ quod sit procedere, de qua n. 2397, 4710, 6831, ita `mitti a Deo’ est procedere a Divino, et quoque est Divinum procedere ab {1}Ipso, nam qui procedit a Divino, is Divinum recipit, (c)et ulterius promovet.
@1 d Ipso i illo$

6871. `In educendo te populum ab Aegypto’: quod significet cum spirituales ex infestatione a falsis liberati sunt, constat ex significatione `educere’ quod sit liberare, ut supra n. 6865, 6868; ex significatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus,’ quod sint spirituales, hoc est, illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6637, 6862, 6865; {1} ex significatione `Aegypti’ quod sit scientificum falsum infestans, de qua n. 6692.
@1 i et$

6872. `Coletis Deum juxta montem hunc’: quod significet tunc perceptionem et agnitionem Divini ex amore, constat ex significatione `colere Deum’ quod sit adoratio Divini, {1}sed cum dicitur de Domino, {2} est perceptio et agnitio Divini in Humano; et ex significatione `montis’ quod sit bonum amoris Divini, de qua n. 795, 796, 2722, 4210, 6435, 6829; inde patet quod per `coletis Deum juxta montem hunc’ cum dicitur de Domino, significetur perceptio et agnitio Divini ex amore.
2 Quid sit perceptio et agnitio Divini ex amore, dicendum est: quisque homo cognoscitur qualis est ex amore; est enim amor esse vitae cujusvis, ipsissima vita inde existit; qualis itaque amor {3}est apud hominem, talis est homo; si amor sui (c)et mundi, indeque {4} vindictae, odii, crudelitatis, adulterii, et similium, est is homo, utcumque apparet in externa forma, quoad spiritum suum seu quoad interiorem hominem, qui post mortem {5}vivit, diabolus; si autem apud hominem est amor Dei et amor proximi, et inde amor boni et veri, {6}tum justi et honesti, is, utcumque apparet in externa forma, quoad spiritum suum qui post mortem vivit est angelus; apud quem autem amor Divinus est, qui apud solum Dominum fuit, {7} Deus est; ita Humanum Ipsius Divinum factum est cum amorem Patris Sui, Qui fuit Esse Ipsius vitae, in Humano recepit. Ex his constare potest quid intelligitur per perceptionem et agnitionem Divini ex amore.
3 (s)Quod homo sit prorsus sicut ejus amor, constans veritas est; hoc {8}patet ab angelis in altera vita, qui visi apparent sicut formae amoris; ipse amor ab illis non modo elucet sed etiam exhalat, sic ut dicas illos totos non esse nisi amores; causa est quia omnia interiora angeli, sicut etiam hominis, non sunt nisi quam formae recipientes vitae, et quia sunt formae recipientes vitae, sunt formae recipientes amorum, nam amores faciunt vitam hominis; cum itaque amor influens et forma recipiens concordant, sequitur quod talis sit angelus seu homo qualis ejus amor; et hoc non solum in principiis ejus organicis quae in cerebro sunt sed etiam in toto corpore, nam corpus non est nisi quam organum derivatum {9} a suis principiis.
4 Ex his constare potest quod homo prorsus novus fiat cum regeneratur, nam tunc disponuntur omnia et singula apud illum ad recipiendos amores caelestes; verum apud hominem non delentur priores formae, sed removentur; apud Dominum autem priores formae, {10}quae ex materno {11}fuerunt, prorsus (x)deletae et exstirpatae sunt, ac Divinae loco illarum receptae; amor enim Divinus non concordat cum aliqua forma nisi Divina, reliquas plane ejicit; inde est quod Dominus cum glorificatus, non amplius filius Mariae {12}esset.(s)
@1 at$
@2 i Qui Jehovah fuit quoad Esse vitae Suae, quia conceptus a Jehovah, non est adoratio Divini, sed$
@3 After hominem$
@4 i amor$
@5 resurgit$
@6 justique$
@7 i is$
@8 constare potest$
@9 i et continuum$
@10 quas$
@11 habuit$
@12 fuerit$

6873. Vers. 13-15. Et dixit Moscheh ad Deum, Ecce ego venio ad filios Israelis, et dico illis, Deus patrum vestrorum misit me ad vos, et dicant mihi, Quodnam nomen Ejus? quid dicam ad illos? Et dixit Deus ad Moschen, Sum Qui Sum, et dixit, Ita dices filiis Israelis, Sum misit me ad vos. Et dixit adhuc Deus ad Moschen, Ita dicas ad filios Israelis, Jehovah Deus patrum vestrorum, Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi, misit me ad vos; hoc nomen Meum in aeternum, et hoc memoriale Meum in generationem, generationem. `Et dixit Moscheh ad Deum’ significat perceptionem ex Divino: `Ecce ego venio ad filios Israelis’ significat de illis qui ab Ecclesia spirituali: `et dico ad illos, Deus patrum vestrorum misit me ad vos’ significat quod Divinum Ecclesiae Antiquae apud illos qui ab Ecclesia spirituali, erit: `et dicant mihi, Quodnam nomen Illius’ significat quale {1}Illius: `Quid dicam ad illos?’ significat quid responsi: `et dixit Deus ad Moschen {2}’ significat instructionem primam: `Sum Qui Sum’ significat Esse et Existere omnium in universo: `et dixit, Ita dices filiis Israelis’ significat instructionem alteram: `Sum misit me ad vos’ significat quod Divinum Existere in Ecclesia illa erit: `et dixit adhuc Deus ad Moschen, Ita dicas ad filios Israelis’ significat instructionem tertiam: `Deus patrum vestrorum’ significat Divinum Antiquae Ecclesiae: `Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi’ significat Ipsum Divinum et Divinum Humanum, ita Dominum: `misit me ad vos’ significat quod in Ecclesia illorum erit: `hoc nomen Meum in aeternum’ significat quod Divinum Humanum sit quale Ipsius Divini: `et hoc memoriale Meum in generationem, generationem’ significat quod colendum perpetuo.
@1 Ipsius I$
@2 i and d ita dicas ad filios Israelis cp n 6879.$

6874. `Et dixit Moscheh ad Deum’: quod significet perceptionem ex Divino, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit perceptio; quod `Deus’ sit Divinum, patet; perceptio a Divino dicitur quia omnis perceptio inde est.

6875. `Ecce ego venio ad filios Israelis’: quod significet de illis qui ab Ecclesia spirituali, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. (x)6637, 6862, 6865.

6876. `Et dico ad illos, Deus patrum vestrorum misit me ad vos’: quod significet quod Divinum Ecclesiae Antiquae apud illos qui ab Ecclesia spirituali, erit, constat ex significatione `Dei patrum’ quod sit Divinum Ecclesiae Antiquae; quod `patres’ sint illi qui ab Ecclesia Antiqua, videatur n. 6050, 6075, 6846; ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `vos,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua mox supra n. 6875; et ex significatione `mitti’ quod sit procedere, de qua n. 2397, 4710, 6831, hic quod erit apud illos, nam dicitur de Divino Ecclesiae Antiquae {1}quod Hoc erit in Ecclesia spirituali, quae per filios Israelis repraesentatur.
2 Divinum quod fuit Ecclesiae Antiquae fuit Dominus quoad Divinum Humanum; {2}Antiqua Ecclesia hoc habuit’ ab Antiquissima; et quoque ex eo quod Jehovah illis visus fuerit in forma humana; quapropter cum de Jehovah cogitabant, non cogitabant ut de Ente universali cujus nullam ideam {3}habuissent, sed ut de Humano Divino, in quod determinare cogitationem suam possent; sic enim et cogitare de Jehovah et conjungi Ipsi amore potuerunt; qui ab {4} Ecclesia Antiqua fuerunt, et imprimis qui ab Ecclesia Antiquissima, multo sapientiores fuerunt nostratibus, et tamen usque non cogitare potuerunt aliter de Jehovah quam ut de Homine cujus Humanum Divinum esset {5}; nec tunc in cogitationem illorum influebat aliquod indecens captum ex homine naturali ejusque infirmo et malo, sed quod de Illo influebat erat omne sanctum; (m)ipsi angeli, qui in tanta sapientia sunt prae homine, nec aliter possunt cogitare de Divino, vident enim Dominum in Divino Humano; {6}sciunt quod angelus, apud quem omnia finita sunt, nequaquam aliquam ideam habere possit de Infinito, nisi per simile finito’.(n)
3 Quod {7}antiquis temporibus Jehovam adoraverint sub Humano Divino, constat manifeste ab angelis visis Abrahamo in forma humana, tum dein Lotho, ut et Josuae, atque Guideoni et Manoacho, qui angeli vocati sunt Jehovah, ac ut Deus universi adorati. Hodie si Jehovah appareret in Ecclesia sicut homo, scandalizarentur, et cogitarent quod nequaquam Creator et Dominus universi {8}esset quia visus ut homo; ac praeterea non aliam haberent de Ipso ideam quam qualem de vulgari homine; credunt se in hoc sapientiores antiquis, non scientes quod in eo sint a sapientia prorsus remoti; nam cum in Ens universale prorsus incomprehensibile effunditur cogitationis idea, cadit idea in nullum et prorsus dissipatur; et tunc loco ejus venit idea naturae, cui omnia et singula tribuuntur; inde naturae cultus in orbe imprimis Christiano hodie tam communis est.
@1 de quo cum dicitur mitti ad illos, significatur quod erit apud illos$
@2 quod fuerit Dominus quoad Divinum Humanum habuit Antiqua Ecclesia$
@3 habere potuissent$
@4 i illa$
@5 i, cogitare$
@6 imo dicunt quod horreant aliter cogitare$
@7 After adoraverint$
@8 posset esse$

6877. `Et dicant mihi, Quodnam nomen Illius?`: quod significet quale Illius, constat ex significatione `nominis’ quod sit quale, de qua n. 1754, 1896, 2009, 2628, 2724, 3006, 6674. Ex {1}hoc quod Moscheh interrogavit, apparet qualis fuit posteritas (c)ex Jacobo, quod nempe non solum obliti fuerint nominis Jehovae, sed etiam quod plures deos agnoverint, quorum unus major esset altero; inde erat quod scire vellent nomen illius; credebant etiam quod satis esset agnoscere Deum quoad nomen; causa quod posteri Jacobi tales essent, erat quia solum in externis absque internis erant; et qui absque internis sunt, illi non aliter de Deo opinari possunt, {2}quia nihil lucis e caelo quae interiora {3} (d)illorum illustret (t)recipere possunt. Ut itaque Jehovam agnoscerent, dictum illis est quod Deus patrum illorum, Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi, visus esset, et quod Ille {4}miserit; ita inducebantur ad agnoscendum Jehovam {5} ex (t)caeca veneratione {6} pro patribus {7}suis, non autem {8} ex perceptione {9}aliqua interna. Satis etiam illi populo erat Jehovam modo quoad nomen colere quia non potuerunt aliud recipere quam externum Ecclesiae, ita id (t)quod solum repraesentaret internum ejus; {6} hoc quoque apud illos institutum fuit ex causa ut quod repraesentarent sisteretur in caelo in forma interna; et sic aliqua usque conjunctio esset caeli cum homine.
@1 his, quae$
@2 quoniam$
@3 i mentis$
@4 misisset Moschen$
@5 i pro suo Deo$
@6 i et$
@7 illis$
@8 i est$
@9 spirituali seu$

6878. `Quid dicam ad illos?’: quod significet quid responsi, constat absque explicatione.

6879. `Et dixit Deus ad Moschen {1}’: quod significet instructionem primam, constat ex significatione `dicere Deus,’ hic ad Moschen, per quem repraesentatur Dominus quoad Divinum Verum, et a Mosche ad populum, ita a Divino Vero procedente a Divino Humano Domini ad illos qui ab Ecclesia spirituali, quod sit instructio, hic prima quia agitur de Ipso Deo Qui colendus; primum enim Ecclesiae est cognitio quod Deus sit, et quod Ille colendus; quale Ipsius primum quod sciendum, est quod creaverit universum, et quod universum creatum ab Ipso subsistat.
@1 i but not d ita dicas ad filios Israelis cp n. 6873.$

6880. `Sum Qui Sum’: quod significet Esse et Existere omnium in universo, constat ex eo quod `Sum’ sit Esse, et quia est Solus Esse, {1}in nominativo dicitur; quod bis dicatur `Sum,’ nempe `Sum Qui Sum,’ est quia unum significat Esse et’ alterum {2} Existere; ita unum significat Ipsum Divinum, quod Pater vocatur, alterum Divinum Humanum, quod Filius, nam Divinum Humanum existit (c)ab Ipso Divino; cum autem Dominus etiam quoad Humanum factus est Divinum Esse seu Jehovah, tunc Divinum Verum quod procedit a Divino Humano Domini est Divinum Existere ex Divino Esse; exinde constare potest quod Divinum Esse non possit se communicare alicui nisi per Divinum Existere, hoc est, Ipsum Divinum {3} nisi quam per Divinum Humanum, et Divinum Humanum {3} nisi quam per Divinum Verum, quod est sanctum spiritus; hoc intelligitur per quod `omnia per Verbum facta sint,’ Joh. i 3. Apparet homini sicut Divinum Verum non sit tale ut per illud existere aliquid possit; creditur enim quod sit sicut vox quae emissa ore dissipatur; sed prorsus aliter se habet; Divinum Verum procedens a Domino est ipsissimum reale, et tale ut inde (x)exstiterint omnia, et inde subsistant omnia, quicquid enim procedit a Domino est ipsissimum reale in universo {4}; tale est Divinum Verum, quod vocatur `Verbum per quod omnia facta sunt.’
@1 After dicitur$
@2 i autem$
@3 i non$
@4 i, nam Dominus quoad Ipsum Divinum et quoad Divinum Humanum, est unicum Esse, seu unicum Essentiale, et quia unicum est, ex Ipso omnia et singula existunt$

6881. `Et dixit, Ita dices filiis Israelis’: quod significet instructionem alteram, constat ex significatione `{1}dixit Deus,’ cum denuo dicitur, quod sit novum perceptionis, de qua n. 2061, 2238, 2260; novum perceptionis est hic instructio altera; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, pro quibus illa instructio.
@1 dicere$

6882. `Sum misit me ad vos’: quod significet quod Divinum Existere in illa, nempe Ecclesia, erit, constat ex significatione `Sum’ quod sit Ipsum Divinum et Divinum Humanum, de qua mox supra n. 6880; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad Divinam Legem, hoc est, quoad Divinum Verum; quod Divinum Verum sit Existens ex Divino Humano, quia ab Ipso procedens, videatur etiam supra n. 6880; ex significatione `mitti ad illos’ quod sit quod erit in Ecclesia spiritualia, de qua n. 6876. Haec altera instructio est; prima, quod Deus, a Quo omnia, agnoscendus, altera, quod Divinum Verum, quod ab Ipso, recipiendum.

6883. `Et dixit adhuc Deus ad Moschen, Ita dicas ad filios Israelis’: quod significet instructionem tertiam, constat ex illis quae mox supra n. 6881 explicata sunt.

6884. `Deus patrum vestrorum’: quod significet Divinum Antiquae Ecclesiae, constat ex illis quae supra n. 6876 dicta sunt, ubi similia. In sensu externo historico per `Deum patrum eorum’ intelliguntur Abraham, Jischak, et Jacob, sed in sensu interno Divinum (t)Ecclesiae Antiquae; quod hoc non illud intelligatur in sensu interno, constare potest ex eo quod historicum Verbi non intrare possit in caelum; historicum enim Verbi est naturale et mundanum, et qui in caelo sunt non nisi quam in ideis spiritualibus sunt, ita spiritualiter intelligunt illud, ac mundanum, quod est sensus litterae Verbi, ad primum limen caeli, vertitur in sensum spiritualem; quod ita sit, quodammodo etiam constare potest ex eo quod homo saepenumero vertat illa quae dicuntur, etiam in talia in quibus ille est tota cogitatione; ita qui in immundis est in immunda, et qui in mundis in munda; inde nunc est quod qui in caelo per `Deum patrum vestrorum’ non percipiant Deum Abrahami, Jischaki, et Jacobi, nam non {1}cognoscuntur in caelo Abraham, Jischak, et Jacob, sed Dominus, Qui repraesentatur per illos; quapropter est Divinum Ecclesiae Antiquae quod per illa verba significatur.
@1 cognoscitur$

6885. `Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi’: quod significet Ipsum Divinum ac Divinum Humanum, ita Dominum, constat ex illis quae supra n. 6847 ostensa sunt, ubi similia.

6886. `Misit me ad vos’: quod significet quod in Ecclesia illorum erit, constat ex significatione `mitti ad vos’ quod sit quod erit in Ecclesia spirituali, de qua supra n. 6876, 6882.

6887. `Hoc nomen Meum in aeternum’: quod significet quod Divinum Humanum sit quale Ipsius Divini, constat ex significatione `nominis Dei’ quod sit omne in uno complexu per quod colitur Deus, ita quale, de qua n. 2724, 3006, 6674; et quoniam coli non potest Ipsum Divinum quia adiri nec fide nec amore potest, est enim supra omnem ideam, secundum Domini verba apud Johannem,
Deum nemo vidit unquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris est, Ille exposuit, i 18:
et alibi apud eundem,
Neque vocem Ipsius audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, v 37;
idcirco est Divinum Humanum, quia quale Ipsius Divini quod adiri potest et coli.
2 Quod Divinum Humanum sit `nomen Jehovae,’ patet apud Johannem,
Jesus dixit, Pater, glorifica nomen Tuum; exiit igitur vox e caelo, Et glorificavi, et rursum glorificabo, xii 28;
ibi Dominus quoad Divinum Humanum Se vocat `nomen Patris’: apud Esaiam,
Ego Jehovah vocavi Te in justitia, et apprehendam manum Tuam, quia custodiam Te, et dabo Te in foedus populo, in lucem gentium; ad aperiendum oculos caecos, ad educendum e carcere vinctum, e domo claustri sedentes tenebris; Ego Jehovah, hoc nomen Meum, et gloriam Meam alteri non dabo, xlii 6-8;
ibi et in praecedentibus {1}hujus capitis aperte agitur de Domino; quod Ipse sit Qui intelligitur per `nomen Jehovae,’ patet ex eo quod dicatur quod `gloriam Suam alteri non dabit’; cum {2}de Domino, est Sibi quia unum sunt: apud Mosen, 3
Ecce Ego mitto angelum coram te ad custodiendum te in via, et ad deducendum te ad locum quem praeparavi; caveto tibi a faciebus Ipsius, et audi vocem Ipsius, quia non sustinebit praevaricationem vestram; quoniam nomen Meum in medio Ipsius est, Exod. xxiii 20, 21;
quod per `angelum Jehovae’ hic Dominus quoad Divinum Humanum intelligatur, videatur n. 6831; et quia Divinum Humanum est quale Ipsius Divini, dicitur quod `nomen Jehovae sit in medio Ipsius.’ Etiam in Oratione Domini per `Pater noster in caelis, sanctificetur nomen Tuum’ intelligitur Dominus quoad Divinum Humanum; et quoque omne in uno complexu per quod colendus.
@1 illius$
@2 dat$

6888. `Et hoc memoriale Meum in generationem, generationem’: quod significet quod colendum perpetuo, constat ex significatione `memorialis’ {1} quod sit {2} cujus recordandum, {3}et cum praedicatur de Divino, est quale in cultu; et ex significatione `generationis, generationis’ quod sit in perpetuo. In Verbo dicitur `in aeternum’ et `in generationem generationum’ et hoc quandoque in uno versu; hoc inde est quia `aeternum’ praedicatur de Divino Bono, et `generatio generationum’ de Divino Vero; similiter se habet cum significatione memorialis’ et {4} `nominis’; `memoriale’ praedicatur de quali Divini in cultu quoad verum, at `nomen’ de quali Divini in cultu quoad utrumque, tam verum quam bonum, {5} in specie autem quoad bonum. Quod `memoriale’ sit quale Divini in cultu, patet apud Hoscheam,
Jehovah Deus Zebaoth, Jehovah memoriale Ipsius; tu ergo in Deo reverteris, pietatem et judicium serva, xii [5,] 6;
hic agitur de quali cultus quoad verum, quapropter dicitur `Jehovah memoriale Ipsius’: apud Davidem,
Cantate Jehovae sancti Ipsius, et confitemini memoriali sanctitatis Ipsius, Ps. xxx 5 [A.V. 4], xcvii 12;
`sanctum’ quod praedicetur de vero, videatur n. 6788; {6} cultus inde significatur per `{7}memoriale sanctitatis Ipsius.’
@1 i hic memorialis Jehovae,$
@2 i quale Divini in cultu, memoriale enim dicitur$
@3 quare$
@4 i cum significatione$
@5 i et$
@6 i ita$
@7 confiteri memorali$

6889. Vers. 16-20. Ito et congreges seniores Israelis, et dicas ad illos, Jehovah Deus patrum vestrorum visus est ad me, Deus Abrahami, Jischaki, et Jacobi, dicendo, Visitando visitavi vos, et quod factum vobis in Aegypto. Et dico, Ascendere faciam vos ex afflictione Aegypti, ad terram Cananaei et Chittaei, et Emorraei et Perisaei, et Chivaei et Jebusaei, ad terram fluentem lacte et melle. Et audiverint vocem tuam, et intres tu et seniores Israelis ad regem Aegypti, et dicatis ad illum, Jehovah Deus Hebraeorum occurrit nobis, et nunc eamus quaeso viam trium dierum in desertum, et sacrificemus Jehovae Deo nostro. Et Ego novi quod non dabit vobis rex Aegypti ad eundum, et non manu forti. Et mittam manum Meam, et percutiam Aegyptum omnibus mirabilibus Meis, quae faciam in medio illius; et postea mittet vos. `Ito et congreges seniores Israelis’ significat intelligentes in Ecclesia spirituali: `et dicas ad illos’ significat instructionem: `Jehovah Deus patrum vestrorum’ significat Divinum Antiquae Ecclesiae: `visus est ad me’ significat praesentiam Ipsius: `Deus Abrahami, Jischaki, et Jacobi’ significat Ipsum Divinum et Divinum Humanum Domini: `dicendo, Visitando visitavi vos’ significat adventum Ipsius ad illos qui ab Ecclesia: `et quod factum vobis in Aegypto’ significat subjugationis conatum: `et dico, Ascendere faciam vos ex afflictione Aegypti’ significat elevationem et liberationem ab infestatione a scientificis falsis: `ad terram Cananaei et Chittaei, et Emorraei et Perisaei, et Chivaei et Jebusaei’ significat regionem caeli occupatam ab illis qui in malis et falsis: `ad terram fluentem lacte et melle’ significat ubi amoenum et jucundum: `et audiverint vocem tuam’ significat oboedientiam: `et intres tu et seniores Israelis ad regem Aegypti’ significat communicationem cum illis qui in falsis et infestarunt: `et dicatis ad illum’ significat influxum: `Jehovah Deus Hebraeorum occurrit nobis’ significat Divinum Domini in Ecclesia, et Ipsius mandatum: `et nunc eamus quaeso viam trium dierum in desertum’ significat vitam veri in statu prorsus remoto a falsis, tametsi in obscuro: `et sacrificemus Jehovae Deo nostro’ significat ita cultum Domini: `et Ego novi’ significat praevidentiam: `quod non dabit vobis rex Aegypti ad eundum’ significat quod falsum se oppositurum: `et non manu forti’ significat quod contra illos non praevalebit potentia eorum qui ab Ecclesia spirituali: `et mittam manum Meam’ significat potentiam ex Divino: `et percutiam Aegyptum omnibus mirabilibus Meis’ significat potentiae Divinae media contra falsa: `quae faciam in medio illius’ significat quae illos directe tangent: et postea mittet vos’ significat abactionem illorum et liberationem.

6890. `Ito et congreges seniores Israelis’: quod significet intelligentes in Ecclesia spirituali, constat ex significatione `seniorum’ quod {1}sit praecipua sapientiae et intelligentiae, de qua n. (x)6524, 6525, ita intelligentes; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 4286, 6426.
@1 sint$

6891. `Et dicas ad illos’: quod significet instructionem, constat (c)a significatione `dicere ad illos’ cum hoc a Mosche, per quem repraesentatur lex a Divino, quod sit instructio, ut supra n. 6879, 6881, 6883.

6892. `Jehovah Deus patrum vestrorum’: quod significet Divinum Antiquae Ecclesiae, constat ex illis quae supra n. 6884 explicata sunt, ubi similia verba.

6893. `Visus est ad me’: quod significet praesentiam [Ipsius], constat ex significatione `videri ad aliquem’ quod sit praesentia; per `videri’ enim in sensu interno non significatur videri oculis, sed {1} cogitatione; ipsa cogitatio etiam facit praesentiam, apparet enim is de quo cogitatur, sicut praesens (d)coram visu interno; in altera vita hoc fit actualiter, nam cum ibi cogitatur de aliquo intense, sistitur is praesens; inde est quod conveniant {2}ibi amici, et quoque inimici, et quod ab {3}his patiantur dura.
@1 i visu interno, ita$
@2 amici in altera vita$
@3 horum praesentia$

6894. `Deus Abrahami, Jischaki, et Jacobi’: quod significet Ipsum Divinum et Divinum Humanum Domini, constat ex illis quae supra n. 6847 ostensa sunt.

6895. `Dicendo, Visitando visitavi vos’: quod significet adventum Ipsius ad illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `visitare’ quod sit adventus Domini, qui praecedit ultimum tempus Ecclesiae, quod tempus in Verbo ultimum judicium vocatur; quod `visitatio id sit, videatur n. 2242, 6588; quod id adventus Domini dicatur, patet ab his apud Matthaeum,
Discipuli dixerunt ad Jesum, Dic nobis quando ista fient, quodnam signum Tui adventus, et consummationis saeculi, xxiv 3;
ac instruebat tunc Dominus discipulos de ultimo tempore Ecclesiae, ut constare potest ab illis quae n. 3353-3356, 3486-3489, 3897-3901, 4056-4060, 4229-(x)4231, 4422-4424, explicata sunt; et dicebat quod cum omnia illa existerent,
Appareret signum Filii hominis; et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria, ibid. vers. 30;
2 quod per `adventum Domini’ non intelligatur apparitio Ipsius cum angelis in nubibus, sed agnitio in cordibus per amorem et fidem, videatur n. 3353, 3900; tum {1}apparitio Ipsius e Verbo, {2}cujus sensus intimus seu supremus de solo Domino {3}agit, n. 4060; hic adventus intelligitur per `adventum Domini,’ qui tunc fit quando Ecclesia vetus rejicitur et nova a Domino instauratur; et quia nunc apud posteros Jacobi novum Ecclesiae instauraretur, dicitur `visitando visitavi vos’; ut quoque a Josepho cum moreretur,
Dixit Joseph ad fratres suos, Ego morior, et Deus visitando visitabit vos, et ascendere faciet vos e terra hac ad terram quam juravit Abrahamo, Jischako, et Jacobo, Gen. 1 24.
Per `visitando visitare vos’ in sensu litterae hic significatur liberatio a servitute in Aegypto, et introductio in terram Canaanem; sed hoc non est spirituale quod in Verbo sed est naturale; spirituale quod in Verbo agit de Domino, de Ipsius regno et Ecclesia, deque amore et fide, quapropter {4}`per visitando visitare’ in sensu spirituali intelligitur liberatio a falsis, et sic initiatio in illa quae sunt Ecclesiae et regni Domini, ita adventus Domini in amore et fide apud illos qui ab Ecclesia nova erunt.
@1 revelatio$
@2 nam in Verbi sensu intimo seu supremo$
@3 agitur AI$
@4 After spirituali$

6896. `Et quod factum vobis in Aegypto’: quod significet subjugationis conatum, constat ex illis quae praecedunt de afflictione et oppressione filiorum Israelis, hoc est, illorum qui ab Ecclesia spirituali; haec sunt quae intelliguntur per `quod factum vobis in Aegypto’; {1}quod afflictiones et oppressiones illae significent infestationes et subjugationis conatus {2}, videatur n. 6663, 6666, 6668, 6670, 6671, 6852, 6852, 6863.
@1 quae quod sint$
@2 i a falsis$

6897. `Et dico, Ascendere faciam vos ex afflictione Aegypti’: quod significet elevationem et liberationem ab infestatione a scientificis falsis, constat ex significatione `ascendere facere’ quod sit elevatio versus interiora, de qua n. 3084, 4539, 5406, 5817, 6007; elevatio versus interiora est ab infestatione a falsis ad vera et bona fidei; inde quoque `ascendere facere’ est liberatio; ex significatione `afflictionis’ quod sit infestatio, de qua n. 6663, 6851; et ex significatione `Aegypti’ quod sit scientificum falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683.

6898. `Ad terram Cananaei et Chittaei, et Emorraei et Perisaei, et Chivaei et Jebusaei’: quod significet regionem caeli occupatam ab illis qui in malis et falsis, constat ab illis quae supra n. 6854, 6858, ostensa sunt. Quod `Cananaei et Chittaei’ sint qui in malis ex falsis, videatur n. (x)6858; quod `Emorraei et Perisaei’ sint qui in malis et inde falsis, n. 6859; et quod `Chivaei et Jebusaei’ sint qui in idololatrico in quo aliquid boni et veri, n. 6860.

6899. `Ad terram fluentem lacte et melle’: quod significet ubi amoenum et jucundum, constat ex significatione `lactis et mellis’ quod sit amoenum et jucundum, de qua supra n. (x)6857.

6900. `Et audiverint vocem tuam’: quod significet oboedientiam, constat ex significatione `audire’ quod sit oboedientia, de qua n. 2542, 3869, 4652-4660.

6901. `Et intres tu et seniores Israelis ad regem Aegypti’: quod significet communicationem cum illis qui in falsis et infestarunt, constat ex significatione `intrare’ quod sit communicatio, nam `intrare’ in spirituali sensu est communicare alteri cogitationem suam; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6827; a significatione `seniorum’ quod sint intelligentes, de qua n. (x)6524, 6525, 6890; et a repraesentatione `Pharaonis’ seu `regis Aegypti’ quod sit falsum infestans vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 6679, 6683; ex his patet quod per `intres tu et seniores Israelis ad regem Aegypti’ {1}significetur communicatio talium quae sunt legis a Divino ac inde intelligentiae cum illis qui in falsis et infestarunt.
@1 significatur$


6902. `Et dicatis ad illum’: {1}quod significet influxum, constat ex significatione `dicere’ quod sit influxus, de qua n. 5743, 6152, 6291; quod `dicere’ hic sit influxus, est quia communicatio talium quae sunt legis a Divino et inde intelligentiae, de qua n. 6901, fit per influxum.
@1 significat$

6903. `Jehovah Deus Hebraeorum occurrit nobis’: quod significet Divinum Domini in Ecclesia, et Ipsius mandatum, constat ex significatione `Hebraeorum’ quod sit Ecclesia, de qua n. 5136, 6675, 6684. Quod `Jehovah Deus’ sit Divinum Domini, est quia per `Jehovam’ non alius in Verbo quam Dominus intelligitur, n. 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6303; et ex significatione `occurrere’ quod hic sit mandatum; nam per `occurrere’ hic intelligitur quod locutus cum illis et quod jusserit; quod `occurrit’ id involvat, constat ex eo quod non amplius dicatur quid locutus, sed {1}quod mandatum {4}Ipsius immediate sequatur.
@1 quid$
@2 d Ipsius i quod$

6904. `Et nunc eamus quaeso viam trium dierum in desertum’: quod significet vitam veri in statu prorsus remoto a falsis, tametsi in obscuro, constat ex significatione `ire’ quod sit vita, de qua n. 3335, 4882, 5493, (x)5605; a significatione `viae’ quod sit verum, de qua n. 627, 2333; ex significatione `trium deirum’ quod sit status plenus, de qua n. 2788, 4495, ita cum de remotione a falsis agitur, est status prorsus remotus ab illis; quod `ponere viam trium dierum’ sit prorsus separare, videatur n. 4010; et a significatione `deserti’ quod sit {1}inhabitatum et inexcultum, de qua n. 2708, 3900, quod in sensu spirituali est obscurum fidei; agitur enim hic de instauratione Ecclesiae spiritualis, quae per `filios Israelis’ significatur; qui ab illa Ecclesia sunt in obscuro sunt quoad bonum et verum fidei respective, videatur n. 2708, 2715, 2716, 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, 3241, 3246, 3833, 4402, 6289, 6500, 6865. Vita veri est (m)vita quam illi qui ab Ecclesia spirituali sunt vivunt; verum enim quod ex Verbo seu ex doctrina suae Ecclesiae sciunt, cum fit vitae, vocatur bonum, sed est verum actu.(n)
@1 non habitatum et excultum$

6905. `Et sacrificemus Jehovae Deo nostro’: quod significet ita cultum Domini, constat ex significatione `sacrificare’ quod sit cultus in communi, de qua n. 923, nam in Ecclesia Hebraea et postea apud posteros Jacobi omnis cultus se referebat ad sacrificia; quod constare potest ex eo quod quotidie facta sint, et quibusvis festis plura; tum cum inaugurarentur, cum purificarentur, pro peccatis, pro reatibus, praeter ex votis, et ex libero; inde est quod per `sacrificia’ significetur cultus in genere; quod sit cultus Domini qui significatur per `sacrificare Jehovae Deo,’ patet manifeste ex eo quod sacrificia non alium quam Dominum, (c)ac Divina caelestia et spiritualia quae ab Ipso, repraesentaverint, n. 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519; tum ex eo quod per `Jehovam Deum’ in Verbo non alius quam Dominus intelligatur, videatur supra n. 6903; per Jehovam’ Divinum Esse Ipsius, et per `Deum’ inde Divinum Existere; ita per `Jehovam’ Divinum Bonum Divini Amoris Ipsius et per `Deum’ Divinum Verum procedens a Divino Ipsius Bono.

6906. `Et Ego novi’: quod significet praevidentiam, constat ex significatione `nosse’ cum praedicatur de Jehovah seu Domino quod sit praevidentia, de qua supra n. 6853.

6907. `Quod non dabit vobis rex Aegypti ad eundum’: quod significet quod falsum se oppositurum, constat ex significatione `non dare vobis’ quod sit se opponere, nam qui non dat cum dicitur {1}quod Divinum mandatum sit, n. 6903, et qui negat ut quis colat Deum, is se opponit, ut solent omnes facere qui in falso apud se confirmato sunt; ex repraesentatione `Pharaonis’ seu `regis Aegypti’ quod sit falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683; et ex significatione `ad eundum,’ nempe `viam trium dierum in desertum ad sacrificandum Jehovae Deo’ quod sit ad vivendum secundum verum in statu prorsus remoto a falsis, ac ad colendum ita Dominum, n. 6904.
2 Quomodo cum illis qui in falso sunt, qui repraesentantur per regem Aegypti,’ quod se opponant illis qui in veris, se habet, dicendum: in mundo, qui in falso sunt non se aperte opponunt illis qui in vero, inhibent enim vincula externa, quae sunt timores ne contra leges regni et Ecclesiae appareant esse, ita non videri potuerunt ut boni cives; quisque enim justus et verus in externa forma vult in mundo videri, ac improbi plus quam probi, ob causam ut animos captent, et fallant {2}propter lucrum et honores, sed intus {3} se opponunt se, nam quotiescumque audiunt aliquem vera Ecclesiae profitentem non ex officio sed ex zelo, apud se subsannant, et si tunc non arcerent vincula {4} externa, aperte irriderent; tales cum in alteram vitam veniunt, non magis illos inhibent vincula externa, nam haec tunc illis auferuntur, ex causa ut quisque pateat qualis est; et tunc aperte se opponunt illis
qui in veris sunt ac illos secundum omne possibile infestant; hoc
tunc illis est ipsum jucundum vitae; cumque admonentur ne talia
faciant, quia, si non desistunt, quod removeantur tandem prorsus et detrudantur in infernum, usque ad hoc nihil attendunt sed persistunt jugiter in infestatione ut prius; nam tantum in jucundo {5}vitae ex falso sunt; hoc ita illos occupat ut nihil quicquam quod est intelligentiae admittant; haec sunt quae significantur per quod `non dabit vobis rex Aegypti ad eundum’ et quae repraesentantur per `Pharaonem quod toties se opposuerit’; {6} remotio talium spirituum, (c)et detrusio in infernum, repraesentatur per `interitum Pharaonis et Aegyptiorum
in mari Suph.’
3 (s)Qui in malo vitae ac inde in falso sunt, illi sunt in luce mundi, nam est lux per quam {7} videntur objecta intellectualia; haec lux apud illos qui in falso ex malo sunt rutilans est, et quo magis in falso ex malo {8}, eo rutilantior; gloria mundi, quae ex amore sui, accendit illam, et (x)facit {9} rutilum {10}ejus; et quia ita, apparent inibi vera illis prorsus ut falsa, ac falsa prorsus ut vera; causa est quia in jubar {11}hujus lucis non influere potest lux {12}caelestis, haec apud talem lucem fit caligo; inde est quod tales in forti persuasivo sint de falsis (d)contra vera, quia {13}vident illa ita in luce ista; at apud illos qui in veris sunt ex bono, lux {14} mundi non rutilat sed obscura est; lux autem caeli est apud illos candida; et quia haec candida est, {15}in illa apparent vera ut vera, ac falsa (m)ut falsa; nam cum incidit (d)illa lux {16} in falsa, quae in luce mundi {17}separata a luce caeli apparent ut vera, tunc non modo obscurat illa, sed prorsus exstinguit; haec lux, nempe lux caeli, fit successive magis et magis apud illos candida, et tandem adeo ut lux mundi cum illa non comparari queat; {18} ex his apparet causa cur illi qui in falsis ex malo sunt, ex tam forti persuasivo se opponant illis qui in veris; de {19}qua oppositione nunc supra actum est.(ns)
@1 Divinum mandatum esse$
@2 lucri et honoris et famae propter illa causa$
@3 i in$
@4 i illa$
@5 falsi$
@6 i et$
@7 i etiam$
@8 i sunt$
@9 i ipsum$
@10 ibi$
@11 talis$
@12 coeli$
@13 in luce illa vident falsa prorsus ut vera, ac vicissim$
@14 i illa$
@15 After apparent$
@16 i coeli$
@17 sunt$
@18 i quod ita sit per plurimas experientias scire datum est;$
@19 quibus$

6908. `Et non manu forti’: quod significet quod contra illos non praevalebit potentia illorum qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 3387, 4931-4937; inde `non’ manu forti’ est potentia {1}quae non praevalebit; quod intelligatur potentia illorum qui ab Ecclesia spirituali, patet a mox sequentibus, `Et mittam manum Meam, et percutiam Aegyptum omnibus mirabilibus Meis,’ per quae significatur quod superandi per potentiam ex Divino, et per illius media.
@1 praevalente$

6909. `Et mittam manum Meam’: quod significet potentiam ex Divino, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 3387, 4931-4937; et quia Jehovah seu Dominus hoc de Se dicit, est potentia ex Divino.

6910. `Et percutiam Aegyptum omnibus mirabilibus Meis’: quod significet potentiae Divinae (x)media contra falsa, constat ex significatione `Aegypti’ quod sit falsum, de qua saepe prius; et ex significatione `mirabilium’ quod sint potentiae Divinae media per quae illi qui in falsis et infestant subjugantur. Quod `mirabilia’ sint potentiae Divinae media per quae subjugantur illi qui in falsis, constat ex mirabilibus seu miraculis factis in Aegypto, per quae tandem adacti sunt ut {1}dimitterent filios Israelis; unumquodvis mirabile seu miraculum ibi significat medium Divinae potentiae {2}.
@1 demitterent I$
@2 i quo abiguntur spiritus infernales ab infestandis illis qui in veris et sic liberandis$

6911. `Quae faciam in medio illius’: quod significet quae illos directe tangent, constat ex significatione `medii’ quod sit quod intus est, de qua n. 1074, 2940, 2973, ita quod directe {1}tangit; nam quod directe aliquem tangit est intra illum; quod autem non directe tangit est etiam extra, nam oblique ferit et quoad partem praeterlabitur.
@1 illos tanget$

6912. `Et postea mittet vos’: quod significet abactionem illorum, nempe qui in falsis, et liberationem, nempe illorum qui in veris, constat (c)ex significatione `mittere,’ seu dimittere, quod hic sit abigi; nam qui in falsis sunt nusquam dimittunt, si vel foret in aeternum, nisi abigantur; quapropter per `mittere’ in sensu interno hic significatur abactio, et inde liberatio.

6913. Vers. 21, 22. Et dabo gratiam populi hujus in oculis Aegyptiorum, et erit cum itis, non ibitis vacui. Et petat mulier e vicina sua, et ex hospita domus suae, vasa argenti et vasa auri, et vestes, et ponetis super filios vestros, et super filias vestras, et depraedabimini Aegyptios. `Et dabo gratiam populi hujus in oculis Aegyptiorum’ significat timorem illorum qui in falsis pro illis qui ab Ecclesia spirituali, propter plagas: `et erit cum itis, non ibitis vacui’ significat non magis vitam in egestate quoad illa quae sunt mentis naturalis: `et petat mulier e vicina sua, et ex hospita domus suae’ significat quod bonum cujusvis locupletabitur talibus quae conducunt {1}: `vasa argenti’ significat scientifica veri: `et vasa auri’ significat scientifica boni: `et vestes’ significat illis correspondentia scientifica inferiora: `et ponetis super filios vestros’ significat applicationem ad vera illorum: `et super filias vestras’ significat applicationem ad bona: `et depraedabimini Aegyptios’ significat quod auferenda talia illis qui in falsis et inde malis.
@1 A i in brackets and underlines quod spiritus boni auferantur illis cum ejiciuntur e regione coeli$

6914. `Et dabo gratiam populi hujus in oculis Aegyptiorum’: quod significet timorem illorum qui in falsis pro illis qui ab Ecclesia spirituali, propter plagas, constat a significatione `dare gratiam’ quod sit timorem propter plagas, de qua sequitur; ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6637; et ex repraesentatione `Aegyptiorum’ quod sint qui in falsis, de qua saepe prius. Quod `dare gratiam in oculis Aegyptiorum’ significet timorem propter plagas illis qui in falsis, constat ex intellectu rerum in sensu interno; agitur enim de illis qui in falsis, qui per `Aegyptios’ significantur, quod illis auferenda sint vera et bona, et transferenda ad illos qui ab Ecclesia spirituali; et quia de illis qui in falsis agitur, per `gratiam’ non significatur gratia, nam illis qui in falsis et malis sunt, nusquam gratia est pro aliquo, sed si benefaciunt, aut si non malefaciunt, est ex timore propter plagas, inde gratia illorum; {1} haec gratia est quae in sensu interno hic intelligitur; sensus internus exponit res quales sunt, non quales sistuntur in littera, et applicat singula ad subjectum; (m)quod ita sit patet etiam a sequentibus de Aegyptiis, quod non dimiserint filios Israelis ex aliqua gratia, sed ex timore propter ulteriores plagas,(n) Exod. xi 1, xii 33.
2 Quia in his binis versibus agitur de depraedatione Aegyptiorum, per `quod mulieres Israelis mutuo peterent a mulieribus Aegyptiis argentum, aurum, et vestes,’ et quomodo hoc se habet, nequaquam sciri potest nisi ex revelatione de illis quae fiunt in altera vita, sensus enim internus {2} involvit talia quae {3}fiunt apud angelos et spiritus, idcirco dicendum: {4} quod locus caeli inferior {5}ante Adventum Domini a malis geniis et spiritibus occupatus fuerit, et quod inde postea expulsi, et regio illa data sit illis qui ab Ecclesia spirituali, videatur supra n. 6858; quamdiu mali genii et spiritus ibi erant, sub intuitu continuo angelorum (x)superioris caeli {6}fuerunt; inde arcebantur a malis aperte faciendis; hodie etiam quidam qui dolosiores aliis sunt, quia per {7}simulationem innocentiae et charitatis fallunt, sub intuitu caelestium sunt, et tamdiu detinentur a nefandis suis dolis; sunt illi directe supra caput, et angeli caelestes sub quorum intuitu sunt, adhuc superius; ex quibus scire datum est qualis status malorum geniorum et spirituum fuit qui ante Adventum Domini occuparunt inferiorem regionem caeli, quod nempe tunc a malis aperte faciendis ab angelis superioris caeli detenti fuerint.
3 Quomodo autem a malis aperte faciendis detenti fuerint, etiam scire datum est: tenebantur in vinculis externis, nempe in timore jacturae honoris et famae, in timore deprivationis possessionum in regione illa caeli ac detrusionis in infernum; et tunc adjungebantur illis {8}spiritus boni simplices; sicut {9}fit hominibus {10} in mundo; {11}hi tametsi interius (t)sunt diaboli, usque tamen per externa illa vincula tenentur in simulatione honesti ac justi, et ad benefaciendum; utque ita teneantur, adjunguntur illis spiritus qui in simplici bono sunt; ita se habuit cum malis qui in regione inferiore caeli ante Adventum Domini fuerunt; et tunc quoque potuerunt adigi ad verum dicendum (c)et bonum faciendum per proprios amores; non aliter ac sacerdotes mali, immo etiam pessimi, qui intus diaboli sunt, qui {12}doctrinalia suae Ecclesiae cum {13} tali ardore et simulato zelo praedicare possunt ut corda auditorum ad pietatem moveant {14}; sunt {15}tamen tunc in {16}amore sui et mundi, nam cogitatio de honore et de lucro universaliter apud illos regnat, {17}ex illo igne ad ita praedicandum excitantur; sunt mali spiritus apud illos qui in simili amore et inde in simili cogitatione sunt, qui ducunt, {18}quibus adjuncti sunt {19} simplices boni spiritus; ex his constare potest qualis status caeli ante Adventum Domini fuit.
4 Post autem Adventum Ipsius {20}caeli et inferni status prorsus mutati sunt; tunc enim mali genii et spiritus qui regionem caeli inferiorem occuparunt dejecti sunt, et loco illorum illi qui ab Ecclesia spirituali illuc elevati; mali qui dejecti sunt tunc deprivati (d)sunt externis vinculis quae, ut supra dictum, fuerunt timores jacturae honoris et famae, ac amissionis possessionum in regione illa; (c)ac ita relicti sunt suis interioribus, quae non nisi quam diabolica et infernalia erant, et sic in inferna ablegati. Deprivatio a vinculis externis fit in altera vita per ablationem spirituum bonorum qui illis adjuncti sunt; cum hi {21}ablati sunt, non magis {22}possunt in aliqua simulatione boni, justi, et honesti esse, sed sunt quales in mundo fuerunt intus, hoc est, quales fuerunt cogitatione et voluntate, quas coram aliis ibi absconderunt; et tunc nihil aliud cupiunt quam malefacere. Simplices hi boni spiritus qui illis ablati sunt dati seu adjuncti sunt illis qui ab Ecclesia spirituali, quibus regio illa caeli in possessionem data est; inde est quod hi locupletari sint veris et bonis quae prius {23}habuerunt mali genii et spiritus; nam locupletari veris et bonis in altera vita fit per adjunctionem spirituum qui in vero et bono sunt, nam per illos fit communicatio.
5 Haec sunt quae significantur per quod `filii Israelis ab Aegypto non ituri vacui, {24}sed quod mulier a vicina sua et ab hospita domus suae peteret vasa argenti, et vasa auri, et vestes, et sic depraedarentur {25}Aegyptios.’ Quisque videre potest quod nisi talia repraesentata fuissent, nusquam a Divino mandatum fuisset ut tali astu uterentur contra Aegyptios; omne enim tale longissime abest a Divino; sed quia populus ille prorsus repraesentativus esset, id, quia ita fieret cum malis in altera vita, permissum fuit a Divino ut ita facerent; sciendum est quod perplura quae mandata sunt a Jehovah seu Domino, in sensu interno non significent quod mandata sint, sed {26} quod permissa {27}.
@1 i quae non est gratia ex libero, sed ex coacto,$
@2 i Verbi$
@3 existunt$
@4 i cum depraedatione Aegyptiorum ita se habet,$
@5 After spiritibus$
@6 erant$
@7 innocentiam et charitatem$
@8 simplices boni spiritus$
@9 solet fieri$
@10 i cum vivunt$
@11 ii$
@12 vera doctrinae$
@13 i affectione$
@14 i praedicare possunt$
@15 enim$
@16 cogitatione honoris sui et lucri, quae$
@17 et ab$
@18 sed$
@19 i illis, ut supra dictum,$
@20 status et coeli et inferni$
@21 auferuntur, tunc$
@22 possent$
@23 affuerunt malis geniis et spiritibus$
@24 d sed i et$
@25 illos$
@26 i modo$
@27 i fuerint$

6915. `Et erit cum itis, non ibitis vacui’: quod significet non magis vitam in egestate quoad illa quae sunt mentis naturalis, constat ex significatione `ire’ quod sit vita, de qua n. 3335, 4882, 5493, (x)5605, 6904; et ex significatione `non ibitis vacui’ quod sit non magis vita in egestate; quod `vacuum’ sit ubi non verum, videatur n. 4744, ita ubi egestas spiritualis; quod sit quoad illa quae mentis naturalis sunt, patet ab illis quae praecedunt, quod nempe illi qui ab Ecclesia spirituali, qui repraesentantur per `filios Israelis,’ infestati fuerint ab illis qui in scientificis falsis fuerunt, qui significantur per `Aegyptios,’ inde quoad illa quae sunt mentis naturalis, nam quae hujus mentis sunt vocantur scientifica; haec etiam praecipue spirituales infestant, nam cogitatio eorum intra scientifica est, et parum supra, videatur n. 6865.

6916. `Et petat mulier e vicina sua, et ex hospita domus suae’: quod significet quod bonum cujusvis locupletabitur talibus quae conducunt, constat ex significatione `mulieris’ quod sit affectio boni charitatis, de qua n. 6014; ex significatione `vicinae’ quod sit affectio veri quae illis qui in scientificis sunt; et ex significatione `hospitae domus’ quod sit affectio boni quae etiam illis; quia `ex vicina et ex hospita domus {1}peteret’ significantur vera et bona quae proxima sunt, ita quae conducunt. Quomodo haec se habent, {2}constat {3}ex illis quae mox supra n. 6914 allata sunt; quod `mulier peteret,’ est quia per `mulierem’ significatur bonum charitatis, et hoc erit quod locupletabitur, nam bonum ut sit bonum, erunt vera quae qualificabunt; causa est quia, cum vivitur secundum vera, ipsa vera tunc fiunt bona; quapropter quale verum est, tale fit bonum; hoc bonum postea non alia vera adsciscit et sibi adjungit quam secundum quale suum, consequenter non alia quam quae conducunt, ita quae in vicinia sunt et in domo.
@1 After vicina$
@2 constare potest$
@3 d ex in ab$

6917. `Vasa argenti’ quod significent scientifica veri, `et vasa auri’ quod significent scientifica boni, constat ex significatione `vasorum’ quod sint scientifica, de qua n. 3068, 3079; scientifica vocantur `vasa’ quia communia sunt, et in se continere possunt innumerabilia vera et multiplicia bona; ex significatione `argenti’ quod sit verum, et `auri’ quod sit bonum, de qua n. 1551, 1552, 2954, 5658; quod `argentum Aegypti’ sit scientificum verum et aptabile, videatur n. 6112. Quod vasa argenti et `vasa auri apud Aegyptios’ sint scientifica veri et scientifica boni, cum tamen per `Aegyptios’ hic et in praecedentibus, tum quoque in sequentibus, significantur scientifica falsa, sciendum quod scientifica in se {1}non sint vera, nec sint falsa, sed quod fiant vera apud illos qui in veris sunt, et falsa apud illos qui in falsis; applicatio illorum {2}et usus hoc facit; se habent scientifica apud hominem sicut divitiae et opes apud illum; divitiae et opes apud illos qui in malo sunt perniciosae sunt quia applicant illas ad usus malos; at divitiae et opes apud illos qui in bono sunt utiles sunt quia applicant illas ad usus bonos; quapropter si divitiae et opes quae apud malos transferuntur ad bonos, fiunt bonae; ita quoque scientifica; ut pro exemplo: apud Aegyptios remanserunt plura ex repraesentativis 2 {3} Ecclesiae Antiquae, ut constat ex illorum hieroglyphicis; sed quia applicuerunt illa ad magica, et usum malum inde fecerunt, idcirco non illis fuerunt scientifica vera, sed scientifica falsa; {4}ast eadem in Antiqua Ecclesia fuerunt scientifica vera, quoniam applicuerunt illa {5}rite ad cultum Divinum. Sint etiam pro exemplo altaria et sacrificia: haec apud gentem Hebraeam et postea apud gentem Judaicam et Israeliticam fuerunt ritualia vera quia applicuerunt illa ad cultum {6}Jehovae; sed apud gentes in terra Canaane erant ritualia falsa quia applicuerunt illa ad cultum {7}idolorum suorum; quapropter etiam mandatum est ut {8}gentium altaria ubivis destruerentur; {9}similiter se habet cum quampluribus aliis; quapropter ab illis qui in malis et falsis sunt, multa scientifica {10} hauriri queunt, quae ad usus bonos applicari possunt, et sic fieri bona.
3 Talia quoque significata sunt per depraedationes gentium in terra Canaane, per opes, armenta, pecudes, domos, vineas, quas filii Israelis ibi depraedati sunt; {11}hoc adhuc magis patet ex eo quod aurum et argentum depraedatum (c)a gentibus, etiam ad usum sanctum {12}adhibitum fuerit, ut constat ex Libro 2 Samuelis,
Fuerunt in manu ejus vasa argenti, et vasa auri, et vasa aeris; etiam haec sanctificavit rex David Jehovae, cum argento et auro, quod sanctificaverat de omnibus gentibus quas subegit: de Syris, de Moabo, et de filiis Ammonis, et de Philistaeis, et de Amaleck, et de praeda Hadad-Eseris filii Rechobi, regis Zobae, viii 10-12:
et apud Esaiam,
Tandem erit mercatura Tyri et merces meretricia ejus, sanctum Jehovae, non reponetur, neque detinebitur; sed habitantibus coram Jehovah erit mercatura ejus, ad comedendum, ad exsatiandum se, et tegenti se antiquo, xxiii 18.
Etiam haec quae mulieres filiorum Israelis ab Aegyptiis mutuo petierunt, et sic depraedati sunt, applicata dein erant ad usum construendi arcam, et ad plura quae sancta cultus eorum fuerunt.
@1 nec$
@2 d et i ad$
@3 i et significativis$
@4 at$
@5 ibi$
@6 Divinum$
@7 idololatricum$
@8 eorum$
@9 ita$
@10 i vera$
@11 quod etiam$
@12 adhibita fuerint, (m)2 Sam. viii 10-12:(n) et quoque$

6918. `Et vestes’: quod significent illis correspondentia scientifica inferiora, constat a significatione `vestium’ quod sint scientifica inferiora, de qua n. 2576, 5248; `vestes’ illa significant quia investiunt interiora.

6919. `Et ponetis super filios vestros’ quod significet applicationem ad vera illorum, `et super filias vestras’ quod significet applicationem ad bona, constat ex significatione `filiorum’ quod sint vera, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373; {1} ex significatione `filiarum’ quod sint bona, de qua n. 489-491, 2362, {2}2363; et ex significatione `ponere super illos’ quod sit applicare, {3}nam quod ponitur super aliquo, hoc ei applicatur.
@1 i et$
@2 3963$
@3 cum enim ponitur aliquid$

6920. `Et depraedabimini Aegyptios’: quod significet quod auferenda talia illis qui in falsis et inde malis, constat ex significatione `depraedari’ quod sit auferre; et ex significatione `Aegyptiorum quod sint qui in falsis, de qua saepe prius. Quomodo haec se habent, constat ab illis quae supra n. 6914, 6917, allata sunt.

6921. Continuatio de Spiritibus Planetae Mercurii

Ad finem capitis praecedentis {1}ostensum est quod spiritus planetae Mercurii in Maximo Homine constituant memoriam rerum non materialium; et quia ideo res abstractas a materialibus scire amant, aliis spiritibus in pervidendo, cogitando, loquendoque promptiores et citiores sunt; materialia enim sunt sicut gravia quae lentorem inducunt et retardant, nam ferunt mentem deorsum {2}et immergunt terrestribus, et sic removent a spirituali mundo unde omnis perspicacia. Spiritus illi quam prompti {3}sunt, ex his constare potest.
@1 indicatum$
@2 immerguntur$
@3 sint$

6922. Apparuit flamma satis candida flagrans laete, et hoc per aliquantum temporis; flamma illa significabat adventum spirituum Mercurii reliquis promptiorum; cum venerunt, ilico percurrebant illa quae in memoria mea erant, (hoc possunt omnes spiritus, et quia apud hominem sunt, in possessione omnium ejus memoriae sunt, n. 5853, 5857, 5859, 5860) sed quae observabant, non appercipere potui ob promptitudinem (c)illorum; audiebam {1}subinde dicentes quod tale sit; ad illa quae videram in caelis et in mundo spirituum, dicebant se prius nosse; percipiebam quod multitudo spirituum illis consociatorum esset a tergo paulo ad sinistrum in plano occipitis.
@1 quod subinde dicerent$

6923. Alio tempore vidi multitudinem talium spirituum sed ad aliqualem distantiam a me, antrorsum paulo ad dextrum, et inde loquebantur mecum sed per spiritus intermedios, nam loquela illorum tam cita est sicut cogitatio, quae in loquelam humanam non cadit nisi per spiritus intermedios; et quod miratus sum, loquebantur volumatim et tamen usque tam prompte et cito; appercipiebatur loquela eorum, quia plurium simul, sicut undulatio; et quod memorabile, labebatur illa versus sinistrum meum oculum tametsi illi erant ad dextrum; {1}causa erat quia sinister oculus correspondet cognitionibus rerum a materialibus abstractarum, ita illis quae sunt intelligentiae, dexter autem oculus illis quae sunt sapientiae. Simili promptitudine qua loquebantur, etiam res auditas percipiebant, et de illis judicabant, dicendo hoc ita esse, hoc non ita; judicium eorum quasi instantaneum erat.
@1 sinister enim$

6924. Erat spiritus ex alia tellure qui cum illis dextre loqui potuit, quia prompte et celeriter; momento judicabant de (c)iis quae loquebatur, dicendo hoc nimis eleganter, hoc nimis scite; sic ut modo attenderent num aliquid illis nondum notum ab eo {1}audirent, rejiciendo sic talia quae inumbrarent; quae sunt praecipue affectationes elegantiae sermonis et eruditionis, nam illa ipsas res abscondunt, et loco illorum sistunt voces quae sunt formae (d)rerum materiales.
@1 d audirent i haurirent$

6925. Spiritus telluris Mercurii non morantur in uno loco seu intra sphaeram spirituum unius mundi, sed vagantur per universum; causa est quia memoriam rerum in Maximo Homine referant, {1}quae continue locupletabitur; inde illis datum est circumvagari et sibi cognitiones ubivis acquirere. Cum ita peregrinantur, si (t)offendunt spiritus qui materialia, hoc est, corporea et terrestria, amant, eos fugiunt seque conferunt {2}illuc ubi (t)talia non audiunt. Exinde constare potest quod mens eorum elevata sit supra sensualia, (c)et sic quod in lumine interiore sint; hoc {3}quoque dabatur actualiter percipere cum prope me essent et mecum loquerentur; animadverti tunc quod abducerer a sensualibus usque adeo ut inciperet lumen oculorum meorum hebetari et obscurum fieri.
@1 et quoad illa continue volunt locupletari$
@2 eo$
@3 etiam$

6926. Spiritus telluris illius vadunt per cohortes {1}et phalanges, et cum congregati sunt, formant quasi globum, ita a Domino {2}conjunguntur ut unum agant, {3}utque cognitiones cujuslibet communicentur cum omnibus, et cognitiones omnium cum quolibet. Quod spiritus illi vagentur per universum ut conquirant rerum cognitiones, constabat mihi etiam ex eo quod semel cum a me admodum remoti apparebant, loquerentur inde mecum, et dicerent quod nunc congregati sint, et quod nunc vadant extra sphaeram hujus mundi in caelum stelliferum ubi sciunt dari tales qui non curant terrestria et corporea, sed res ab illis abstractas, cum quibus esse volunt. Dicebatur quod non sciant ipsi quo vadant, sed quod ex auspicio Divino ferantur illuc ubi possunt instrui de talibus quae nondum sciunt, et quae cum {4}cognitionibus quas habent conveniunt; dicebatur etiam quod non sciant quomodo conveniunt {5}socios cum quibus conjunguntur, et quod hoc etiam fiat ex auspicio Divino.
@1 seu$
@2 uniuntur$
@3 et communicatio cognitionum cujuslibet fiat cum omnibus, et$
@4 rebus quae sciunt$
@5 socios altered to cum sociis$

6927. Quia ita per universum vadunt, et inde prae aliis scire possunt de mundis et telluribus extra sphaeram mundi nostri solis, idcirco cum illis de (c)ea re etiam locutus sum; dicebant quod in universo perplures essent tellures, et ibi homines; et quod mirarentur quod aliqui putarent, quos exigui judicii homines vocabant, caelum omnipotentis Dei solum modo constare ex spiritibus et angelis qui ex una tellure veniunt, cum illi tam pauci sint ut respective {1}ad omnipotentiam Dei {2} vix aliquid sint, etiam si forent myriades mundorum et myriades tellurum; porro dicebant quod sciant tellures in universo ultra aliquot centena milia dari, et tamen quid hoc ad Divinum quod Infinitum?
@1 omnipotentiae$
@2 i ut$

6928. Spiritus telluris Mercurii differunt prorsus a spiritibus nostrae telluris, nam spiritus nostrae telluris, cumprimis {1} recentes {2} in altera vita corporea et mundana, hoc est, materialia, amant, ac talia in altera vita nosse cupiunt; quapropter ut simul possint esse cum bonis spiritibus qui talia non curant, tenentur in locis quae sub plantis pedum sunt, et {3}vocantur terra inferior in Verbo, et hoc eo usque dum corporea et terrestria aversantur, et sic exuunt; quo facto elevantur in caelum, et initiantur in interiora, {4}et fiunt angeli.
@1 i quando$
@2 i sunt$
@3 After Verbo$
@4 fiuntque$

6929. Spiritus Mercurii cum apud me essent, cum scriberem et explicarem Verbum quoad sensum ejus internum, et {1}perciperent quid scriberem, dicebant quod illa quae scriberem admodum crassa essent, et quod expressiones paene omnes {2}sicut materiales apparerent; sed respondere dabatur quod homines nostrae telluris usque videant haec quae scripta sunt sicut subtilia (c)et elevata, quorum plura nec capiunt; addebam quod perplures in hac tellure non sciant quod internus homo sit qui agit in externum, et facit ut {3}hic vivat, {4}persuadeantque sibi ex fallacia sensus quod corpus ex se vivat, consequenter quod moriturus sit totus homo cum moritur is quoad corpus, et sic vitam post mortem in dubio apud se ponunt; (m)tum quod {5}non vocent spiritum, sed animam illud hominis quod victurum post mortem corporis, et quod {6}litigent quid anima, et ubinam sedes ejus, credantque quod corpori materiali iterum conjungenda sit ut vivat homo;(n) praeter plura similia; cum haec audirent spiritus Mercurii, quaerebant {7} an tales {8}possunt angeli fieri; ad quae respondere datum est quod angeli fiant qui in bono fidei et charitate vixerunt; et quod tunc non amplius in externis et materialibus sint, sed in internis et spiritualibus, et cum ad illum statum veniunt, quod sint {9}in luce supra illam in qua {10}sunt spiritus ex Mercurio; {11}ut scirent quod ita esset, dabatur ut angelus {12}qui in caelo e nostra tellure, qui talis fuerat cum vixit in mundo, cum illis loqueretur, de quo in sequentibus.
@1 percipiebant$
@2 materiales essent$
@3 corpus$
@4 credentes isti fallaciae$
@5 vocent animam id$
@6 disputent$
@7 i tunc$
@8 possent$
@9 supra sphaeram lucis$
@10 After Mercurio$
@11 utque$
@12 After tellure$

6930. Postea mihi a spiritibus Mercurii mittebatur charta longa, inaequalis, a pluribus chartis conglutinata, quae apparebat sicut impressa typis qualibus in hac tellure; quaesivi num talia haberent apud se, sed dicebant quod non habeant, verum quod (x)sciant tales chartas in nostra tellure dari; non volebant plura dicere, sed dabatur percipere quod cogitarent, quod in hac tellure cognitiones rerum essent tales, ita separatae ab ipso homine, nisi eum homo in talibus chartis {1}teneret oculum, et sic mentem; ita {2}subsannabant apud se homines {3}hujus telluris, quasi nihil scirent nisi ex chartis; sed instruebantur quomodo cum hoc se haberet. Post aliquod tempus redierunt, et ad me mittebant aliam chartam etiam sicut typis exaratam ut erat prior, sed non ita conglutinatam et incomptam, verum decentem et nitidam; dicebant quod informati ulterius essent quod in hac tellure tales chartae sint, et inde libri.
@1 tenerent$
@2 After telluris$
@3 nostrae$

6931. Ex his quae hactenus de spiritibus telluris Mercurii dicta sunt, constat manifeste quod spiritus quae vident et audiunt in altera vita, retineant, et quod illi aeque ac cum fuerunt homines, instrui queant, {1}ita in illis quae fidei sunt, et sic perfici; quo (x)puriores spiritus ac angeli sunt, eo promptius et plenius hauriunt, et perfectius retinent memoria quae audiunt; et quia hoc in aeternum, {2} patet quod {3}crescant sapientia continue; Mercurii autem spiritus continue crescunt scientia rerum, sed inde non sapientia, quia cognitiones quae media sunt amant, non autem usus {4} qui fines; secundum ea quae de illis {5} n. 6814, 6815, memorata sunt.
@1 imprimis$
@2 i inde$
@3 After continue$
@4 i inde$
@5 i prius$

6932. Continuatio de spiritibus telluris Mercurii ad finem capitis sequentis.

6933. EXODI
CAPUT QUARTUM
DOCTRINA CHARITATIS

In communi sermone est quod quisque sibimet proximus sit, hoc est, quod quisque sibi primum consulet; doctrina charitatis docet quomodo cum hoc se habet: quisque {1}sibi proximus est non primo sed ultimo loco; in priore loco sunt alii qui in bono; in adhuc priore est societas plurium; in adhuc priore est patria, inque priore adhuc est Ecclesia; et adhuc in priore est regnum Domini; et supra omnes et supra omnia est Dominus.
@1 sibimet$

6934. Hoc quod quisque {1}sibi proximus sit et sibi primum consulet, intelligendum ita est: quisque primum sibi prospiciet ut habeat necessitates vitae, ut nempe victum, ut amictum, ut habitationem, et plura quae in vita civili ubi est necessario requiruntur; et hoc non modo pro se sed etiam pro suis; nec modo pro tempore praesenti sed etiam pro venturo; nisi quisque {2} sibi comparat necessitates vitae, non esse potest in statu exercendi charitatem erga proximum, in omnium enim egestate est.
@1 sibimet$
@2 i primum$

6935. Finis declarat quomodo quisque sibi proximus erit, ac sibi primum consulet; si finis sit ut ditescat prae aliis, solum divitiarum causa, vel voluptatis causa, vel eminentiae causa, et similium, est finis malus; quare qui ex tali fine credit se proximum esse sibi nocet sibi in aeternum; at si finis sit ut opes sibi comparet necessitatum vitae causa pro se et pro suis, ut in statu sit bonum faciendi secundum praecepta doctrinae charitatis, is sibi in aeternum consulit. Ipse finis facit hominem, nam finis est amor illius; quisque enim pro fine habet quod amat.

6936. Quomodo cum hoc se habet, constare ulterius potest ab hoc simili: quisque consulere debet corpori suo victu et amictu, hoc primum erit sed ob finem ut mens sana sit in corpore sano; et quisque consulere debet menti (x)suae victu, nempe talibus quae sunt intelligentiae et sapientiae, ob finem ut illa inde in statu sit serviendi Domino; qui hoc facit sibi consulit bene in aeternum. Qui autem consulit corpori suo solum pro corpore, nec cogitat de sanitate mentis, et qui consulit menti suae non talibus quae sunt intelligentiae et sapientiae, sed talibus quae contra illa {1}sunt, is consulit sibi male in aeternum. Ex his patet quomodo quisque sibi proximus esse debet, quod nempe non primo loco sed ultimo; finis enim non erit pro se sed pro aliis; et ubi finis, ibi primum.
@1 Before contra$

6937.{1} Se habet quoque hoc sicut qui construit domum: primum ponet fundamentum, sed fundamentum erit pro domo, et domus pro habitatione; ita quisque sibi primum consulet, verum non pro se, sed ut in statu sit serviendi proximo, ita patriae, Ecclesiae, et supra omnia Domino; qui credit sibi proximum esse primo loco, is (t)similis est ei qui spectat fundamentum ut finem, non domum et habitationem, cum tamen habitatio est ipse finis primus et ultimus, et domus cum fundamento est modo medium ad finem.

@1 This was written after n. 6938, but has directions for insertion here. $

6938. Sicut se habet cum opibus, ita quoque se habet cum honoribus in mundo; quisque etiam prospicere se talibus potest, verum non propter se sed propter proximum; qui propter se male sibi prospicit; qui autem propter proximum bene sibi prospicit; nam qui vertit fines ad se vertit se versus infernum; {1}qui autem vertit fines a se ad proximum vertit se versus caelum. {2}
@1 at qui$
@2 A has the following note after this : In sequentibus forte, quod nemo debeat bonum facere remunerationis causa, tum dein, quod ut sciatur quid malum, scire debet quid amor sui et mundi, et ut sciatur quid bonum, scire debet quid amor erga proximum, et amor in Dominum. Quod quisque proximum amet qui rite obit functionem suam; dein forte affectio charitatis, ita amor.$
CAPUT IV
1. Et respondit Moscheh, et dixit, Et ecce non credent mihi, et non audient vocem meam, quia dicent, Non visus ad te JEHOVAH.
2. Et dixit ad illum JEHOVAH, Quid istud in manu tua? et dixit, Baculus.
3. Et dixit, Projice illum terram; et projecit illum terram, et factus in serpentem, et fugit Moscheh a coram eo.
4. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Mitte manum tuam, et prehende caudam ejus; et misit manum suam, et apprehendit eum, et factus in baculum in vola illius.
5. Propterea ut credant quod visus ad te JEHOVAH, DEUS patrum eorum, DEUS Abrahami, DEUS Jischaki, et DEUS Jacobi.
6. Et dixit JEHOVAH illi adhuc, Adduc nunc manum tuam in sinum tuum; et adduxit manum suam in sinum suum, et eduxit illam, et ecce manus ejus leprosa sicut nix.
7. Et dixit, Reduc manum tuam ad sinum tuum; et reduxit manum suam ad sinum suum, et eduxit illam e sinu suo, et ecce reversa sicut caro illius.
8. Et erit, si non credunt tibi, et non audiunt vocem signi prioris, et credent voci signi posterioris.
9. Et erit, si non credunt etiam binis signis illis, et non audiunt vocem tuam, et accipias de aquis fluvii, et effundas in aridam, et erunt aquae quas accepisti e fluvio, et erunt in sanguinem in arida.
10. Et dixit Moscheh ad JEHOVAM, In me, DOMINE, non vir verborum ego, etiam ab heri, etiam a nudius tertius, etiam a nunc loqui Te ad servum Tuum, quia gravis ore, et gravis lingua ego.
11. Et dixit JEHOVAH ad illum, Quis ponit os homini, aut quis posuit mutum, aut surdum, aut videntem {1}, aut caecum, nonne Ego JEHOVAH?
@1 i (vide Hebr:)$
12. Et nunc vade, et Ego ero cum ore tuo, et docebo te quae loqueris.
13. Et dixit, In me, DOMINE, mitte quaeso, per manum mittas.
14. Et accensa ira JEHOVAE in Moschen, et dixit, Annon Aharon frater tuus Levita? novi quod loquendo loquetur (x)ille; et etiam ecce ille exit obviam tibi, et videbit te, et laetabitur in corde suo.
15. Et loquaris ad illum, et ponas verba in ore illius, et Ego ero cum ore tuo, et cum ore ejus, et docebo vos quae facietis.
16. Et loquetur ille tibi ad populum, et fiet, ille erit tibi ad os, et tu eris illi ad deum.
17. Et baculum hunc accipias in manu tua, quo facies signa.
18. Et ivit Moscheh, et reversus ad Jethronem socerum suum, et dixit ei, Ibo quaeso, et revertar ad fratres meos qui in Aegypto, et videbo num adhuc illi vivunt; et dixit Jethro Moschi, Vade in pace.
19. Et dixit JEHOVAH ad Moschen in Midian, Vade, revertere Aegyptum, quia mortui sunt omnes viri {1} quaerentes animam tuam.

@1 i (viri anaschim). Anaschim is a transliteration of Heb. , plural of (‘ish), usually rendered by S as vir; Heb (adham) is usually rendered as homo.$
20. Et accepit Moscheh uxorem suam, et filios suos, et equitare fecit illos super asino, et reversus terram Aegypti; et accepit Moscheh baculum DEI in manu sua.
21. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, In eundo te ad revertendum Aegyptum, vide omnia portenta quae posui in manu tua, et facias illa coram Pharaone; et Ego obfirmabo cor illius, et non mittet populum.
22. Et dicas ad Pharaonem, Ita dixit JEHOVAH, Filius Meus, primogenitus Meus, Israel.
23. Et dico ad te, Dimitte filium Meum, et (x)serviat Mihi, et renuis dimittere illum, ecce Ego occido filium tuum, primogenitum tuum.
24. Et fuit in via in diversorio, et occurrit illi JEHOVAH, et quaesivit occidere illum.
25. Et accepit Zippora petram, et abscidit praeputium filii sui, et tangere fecit pedes ejus, et dixit, Quod sponsus sanguinum tu mihi.
26. Et cessavit ab illo; tunc dixit, Sponsus sanguinum ad circumcisiones.
27. Et dixit JEHOVAH ad Aharonem, Vade obviam Moschi desertum; et ivit, et occurrit illi in monte DEI, et osculatus illum.
28. Et indicavit Moscheh Aharoni omnia verba JEHOVAE, quibus misit illum, et omnia signa quae praecepit illi.
29. Et ivit Moscheh et Aharon, et congregaverunt omnes seniores filiorum Israelis.
30. Et locutus Aharon omnia verba quae locutus JEHOVAH ad Moschen, et fecit signa ad oculos populi.
31. Et credidit populus, et audiverunt quod visitaverit JEHOVAH filios Israelis, et quod viderit afflictionem illorum; et inflexerunt se et incurvaverunt se.

6939. CONTENTA

Continuatio in hoc capite in sensu interno de liberatione illorum qui ab Ecclesia spirituali; describitur primum status illorum, si non spem et fidem haberent, quod {1}detraherent falsa, ac mala, et quoque profana; haec sunt quae significantur per tria signa.
@1 attraherent$

6940. Postea agitur de lege Divina, quod bono ejus adjunctum sit verum; et quod sic bono potentia liberandi, ac spem et fidem insinuandi; `Moscheh’ repraesentat legem Divinam quoad bonum, et `Aharon’ quoad verum.

6941. Demum agitur de populo illo, quod modo repraesentaret Ecclesiam spiritualem, non quod apud (x)illum ea Ecclesia institui posset, ex causa quia in externis absque internis erat; hoc significatur per circumcisionem filii a Zippora {1}, et per sanguinem quo tincti pedes ejus. {2}
@1 i matre$
@2 A has the following notes which are separated from n. 6941 by two lines: 1 Tempus et spatium. 2 Quod corpus solum vivat. 3 Quod nisi corpus adsit, non vivat homo. 4 Fallaciae de anima. Also written separately is: Coelum intus in homine cp n. 6948(3)$

6942. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-4. Et respondit Moscheh, et dixit, Et ecce non credent mihi, et non audient vocem meam, quia dicent, Non visus ad te Jehovah. Et dixit ad illum Jehovah, Quid istud in manu tua? et dixit, Baculus. Et dixit, Projice illum terram; et projecit illum terram, et factus in serpentem, et fugit Moscheh a coram eo. Et dixit Jehovah ad Moschen, Mitte manum tuam, et prehende caudam ejus; et misit manum suam, et apprehendit eum, et factus in baculum in vola {1}illius. `Et respondit Moscheh, et dixit’ significat cogitationem a lege Divina: `Et ecce non credent mihi, et non audient vocem meam’ significat illos qui ab Ecclesia spirituali, quod non fidem haberent, ita non {2}reciperent: `quia dicent, Non visus ad te Jehovah’ significat Divinum Domini in Humano Ipsius: `Et dixit ad illum Jehovah’ significat praevidentiam quales futuri si non fidem haberent: `Quid istud in manu tua? et dixit, Baculus’ significat potentiam Divini Humani Domini: `et dixit, Projice illum terram; et projecit illum terram’ significat potentiae Divini Naturalis Domini influxum in sensuale: `et factus in serpentem’ significat inde sensualem et corporeum hominem separatum ab interno: `et fugit Moscheh a coram illo’ significat horrorem pro sensuali separato: `et dixit Jehovah ad Moschen’ significat providentiam a Divino: `Mitte manum tuam, et prehende caudam’ significat potentiam elevandi a sensualis ultimo: `et misit manum suam, et apprehendit eum’ significat elevationem versus interiora: `et factus in baculum in vola illius’ significat quod tunc communicata potentia a Divino.
@1 ejus I$
@2 recipient$

6943. `Et respondit Moscheh, et dixit’: quod significet cogitationem a lege Divina, constat ex significatione `respondere et dicere’ quod sit cogitatio; quae enim in sensu litterae historico exprimuntur per externa, illa in sensu interno significant interna; {1} {2}nam spiritualia, quae caeli sunt, nusquam aliter possunt sisti hominibus; nam nuda spiritualia homo non capit, nec exprimi possunt vocibus loquelae humanae; quapropter spiritualia per correspondentia naturalia descripta sunt et sic data homini; ita Verbum conducit homini in naturali mundo, tum homini in spirituali mundo, inde communicatio caeli cum homine, et {3} communio {4}; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad legem Divinam, de qua n. 6752; inde patet quod per `respondit Moscheh, et dixit’ significetur cogitatio ex lege Divina; cogitatio ex lege Divina est ex vero a Divino; hic quod filii Israelis non credituri nisi videant signa et portenta.
@1 i ita respondere et dicere, cogitationem, nam haec internum est, ex quo responsum et loquela, quae externa;$
@2 spiritualia enim$
@3 i inde$
@4 i bonorum$

6944. `Et ecce non credent mihi, nec audient vocem meam’: quod significet illos qui ab Ecclesia spirituali, quod non fidem haberent, ita non {1}reciperent, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ de quibus haec dicuntur, quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637; ex significatione `non credere’ quod sit non fidem habere; et ex significatione `non audire vocem’ quod sit non recipere, de qua n. 5471, 5475.
@1 recipient$

6945. `Quia dicent, Non visus ad te Jehovah’: quod significet Divinum {1}quod in Humano Domini, constat ex significatione `dicere’ quod sit perceptio, de qua saepius, hic perceptio illorum qui ab Ecclesia spirituali; ex significatione `visus Jehovah’ quod sit apparitio Divini Domini in Humano Ipsius; quod `videri’ sit apparere, patet; et quod `Jehovah’ sit Dominus quoad Ipsum Divinum et quoad Divinum Humanum, de qua n. 1736, 2004, 2005, 2018, 2025, 2156, 2329, 2921, 3023, (x)3035, 5041, 5663, 6281, (a)6303, 6905; quod `visus Jehovah’ sit apparitio (x)Divini Domini in Humano Ipsius, patet etiam ex eo quod Ipsius Divinum non apparere queat alicui homini, ne quidem angelo, nisi per Divinum Humanum, et Divinum Humanum non nisi quam per Divinum Verum quod procedit ab Ipso. Agitur hic in sensu interno de liberatione illorum qui ab Ecclesia spirituali, qui quod liberati sint per Adventum Domini in mundum, videatur n. 2661, 2716, 3969, 6854, 6914, et quod illi in specie salvati sint per Divinum Humanum Domini, n. 2716, 2833, 2834.
2 Cum hoc quod illi qui ab ea Ecclesia non fidem habituri sint, nec recepturi quod lex Divina, quae per `Moschen’ repraesentatur, hoc est, {2}quod Verbum dicit, nisi signa viderint, ita se habet: illi {3}quia ab Ecclesia spirituali sunt, non perceptionem veri ex bono habent sicut caelestes, sed pro vero agnoscunt omne doctrinale suae Ecclesiae quod apud se confirmarunt, quapropter in obscuro sunt respective, n. 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, (x)3833, 6427, 6500, 6865; quod etiam manifeste constare potest ex eo quod prorsus non capiant quomodo Humanum Domini possit Divinum esse, nec quod amor Divinus in Humano hoc facere possit; cogitationem enim tenent in humano quale est apud hominem, nec inde recedunt cum cogitant de Domino; in tali perplexo sunt; etiam constare potest ex eo quod nec capiant quomodo homo {4}possit vivere post mortem et tunc habere sensus, prout visum, auditum, tactum, et olfactum, et esse ibi in forma humana; quod homo talis sit cum suum corpus et hujus sensus et membra rejecerit, illis apparet a vero alienum; ita implicati sunt sensualibus et inde scientificis et fallaciis; quapropter nisi crederent quod corpus iterum conjungeretur animae, prorsus non crederent 3 aliquam resurrectionem; ex his satis manifeste {5}apparet in quanto
obscuro sunt de illis quae sunt caeli; inde est quod illis nusquam aliqua fides implantari possit, nisi a Domino vi forti detineantur a falsis; et quia talis vis non fuit ante Adventum Domini, sed post Ipsius Adventum cum Ipse Humanum in Se Divinum fecerat, idcirco non prius potuerunt eximi e terra inferiore ubi infestabantur a falsis, ac elevari in caelum quam post Domini resurrectionem, n. 6914; inde nunc est quod dicatur quod non credituri {6}sint, ita nec recepturi quod lex Divina, hoc est, quod verum Divinum dicit, nisi videant quod ita sit; ita nisi signa videant, de quibus mox sequitur.
@1 This reverts to what A had first in n. 6942 before it was altered.$
@2 quid$
@3 qui$
@4 d possit i potest$
@5 patet$
@6 ac$

6946. `Et dixit ad illum Jehovah’: quod significet praevidentiam quales futuri si non fidem haberent, constat ex significatione `dicere’ cum praedicatur de Jehovah seu Domino, quod sit praevidentia, de qua n. 5361; quod sit praevidentia quales futuri si non fidem haberent, patet a tribus signis de quibus sequitur; signa enim illa in sensu interno {1}repraesentant statum illorum si non crederent.
@1 significant$

6947. `Quid istud in manu tua? et dixit, Baculus’: quod significet potentiam Divini Humani Domini, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544; et ex significatione `baculi’ quod etiam sit potentia, de qua n. 4013, 4876, 4936; quod sit potentia Divini Humani Domini, est quia per `Moschen’ repraesentatur Dominus quoad legem Divinam seu Verbum, quod est Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini, n. 6752; potentia quae significatur per `manum’ est potentia procedens a Divino Rationali Domini, at potentia quae significatur per `baculum’ est potentia procedens a Divino Naturali Domini; quod `baculus’ sit potentia procedens a Divino Naturali Domini, est quia baculus {1} instar pedis {2} suffulcit corpus, et per `pedem’ significatur naturale, n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952; quod `extollere manum’ sit potentia in spirituali, et `extollere pedem’ sit potentia in naturali, videatur n. 5327, 5328; et quia ita, secundum rerum elevationes in sensu interno, {3} nunc dictum est Moschi cum faceret miracula, quod tolleret manum, nunc quod baculum.
@1 i est$
@2 i, nam$
@3 i in sequentibus$

6948. `Et dixit, Projice illum terram; et projecit illum terram’: quod significet potentiae Divini Naturalis Domini influxum in sensuale, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia in naturali, et cum dicitur de Domino, quod sit potentia procedens a Divino Naturali Ipsius, de qua mox supra n. 6947; ex significatione `projicere,’ seu emittere, quod sit procedens, ita influxus; et ex significatione `terrae’ quod sit externum hominis, de qua n. 82, 913, 1411, 1733, hic sensuale et corporeum ejus, quae sunt extrema, quia baculus factus est in serpentem, et per `serpentem’ homo sensualis et corporeus significatur.
2 Per potentiam Divinam Domini hic intelligitur Divinum Verum procedens a Domino, nam Divino Vero inest potentia adeo ut sit ipsa potentia, n. 3091, 4931, 6344, (x)6423; Divinum Verum procedens a Domino influit in omnem hominem per interiora ejus in exteriora usque in sensuale externum et in corporeum, et excitat ubivis correspondentia in suo ordine, in sensuali correspondentia qualia apparent in mundo et super tellure; sed quia illa quae in mundo et super tellure, apparent aliter quam sunt, ideo sunt plena {1}fallaciis; quare sensuale {2} cum in illis solis {3}malis, non potest non contra {4}bona et vera fidei cogitare quia ex fallaciis cogitat, (m)et {5}cum influit Divinum Verum, illud in falsum vertere; quod homo qui non elevatus est a sensuali, sed in illo et cogitat ex illo, ex fallaciis cogitet, illustrari potest ab exemplis: sicut(n) fallaciae de vita hominis, quod sit corporis, cum 3 tamen est spiritus in corpore; de visu, quod sit oculi, de auditu, quod sit auris, de loquela, quod sit linguae et oris, cum tamen spiritus est qui videt, qui audit, qui loquitur, per organa illa corporis; fallaciae de vita, quod ea sit in homine {6}permanens, cum tamen influit; fallaciae de anima, quod non possit esse in humana forma, et in humanis {7}sensibus, et affectionibus; fallaciae de caelo et de inferno, quod illud sit supra hominem et hoc infra illum, cum tamen {8}sunt in illo; fallaciae, quod objecta influant in interiora, cum tamen externum non influit in internum, sed internum in externum; fallaciae de vita post mortem, quod non dari queat nisi simul sit cum corpore; praeter fallacias in naturalibus, unde conjecturae tam plurium inter se collidentes.
4 Quis non videre potest quod fallaciae et inde falsa {9}prae veris dominentur, solum ex lite quae diu exstiterat de circulatione sanguinis, quae tametsi tot suffulta fuit documentis experientiae, usque tamen in ambiguo diu permansit? et quoque ex lite de sole, quod quotidie circumferretur circum hanc tellurem? et non modo sol, sed etiam luna, omnes planetae, et universum caelum stelliferum, semel quovis die? et quoque ex lite quae adhuc perstat de anima, ejus conjunctione cum corpore, et de sede ibi? cum fallaciae sensus in talibus dominantur, quae tamen patent qualia sunt ex tam multis phaenomenis et effectibus, quid non in talibus quae sunt caeli, quae quia sunt spiritualia, non patent nisi per correspondentias?
5 Ex his nunc constare potest quale est sensuale hominis in se spectatum, {10}et sibi relictum, quod nempe sit in fallaciis et inde in falsis, ita contra vera et bona fidei; inde est quod (t)cum homo in sensuali est et in ejus lumine, in caligine sit quoad illa quae (d)sunt spiritualis mundi, hoc est, quoad illa quae {11}sunt in luce a Divino; et quod lumen sensuale vertatur in meram caliginem cum incidit in illud lux e caelo; causa est quia vera quae sunt lucis Divinae non possunt una esse cum fallacibus et inde falsis, {12}sed exstinguunt illa et sic inducunt caliginem.
@1 fallaciis sunt, idcirco$
@2 i illud$
@3 manet$
@4 vera et bona$
@5 sic$
@6 et quod non influat$
@7 facultatibus$
@8 est$
@9 pro I$
@10 aut$
@11 After Divino$
@12 quare$

6949. `Et factus in serpentem’: quod significet sensualem et corporeum hominem separatum ab interno, constat ex significatione `serpentis’ quod sit homo qui ratiocinatur ex sensualibus, de qua n. 195-197, 6398, 6399, ita sensuale hominis; et quia per `serpentem’ significatur sensuale, etiam {1}significatur corporeum, nam sensuale habet sua (c)a sensibus corporis; et quia sensuale in se spectatum tale est, ut mox supra n. 6948 descriptum, etiam `serpens,’ qui est sensuale, significat omne malum in genere, n. 251, 254, 257. Quod hic per `serpentem’ intelligatur sensualis et corporeus homo separatus ab interno seu rationali, patet ex eo quod `Moscheh fugerit a coram illo,’ per quod significatur horror pro illo; et quoque ex eo quod per hoc signum describatur status illorum qui ab Ecclesia spirituali si non fidem haberent, tunc enim internum (c)eorum clauderetur, nec plus lucis caeli influeret quam ut ex sensuali separato cogitare {2}possent et inde loqui. Ex sensuali separato cogitant omnes illi qui falsa defendunt contra vera, et mala contra bona, verbo, omnes qui in malo vitae sunt et inde in nulla fide; nam qui male vivit, is nihil credit; illi qui tales sunt dote ratiocinandi {3}prae aliis pollent et quoque persuadendi, imprimis simplicibus, ex causa quia ex fallaciis sensuum et apparentiis in mundo loquuntur; sciunt etiam exstinguere vel obvelare vera per fallacia, inde etiam per `serpentes’ significatur calliditas et astutia; {4}cum autem (m)sensuale conjunctum est cum interno, seu rite subordinatum rationali, tunc per `serpentem’ significatur prudentia et circumspectio, n. 197, 4211, 6398.(n)
@1 est$
@2 possint but possent intended.$
@3 After pollent$
@4 si vero$

6950. `Et fugit Moscheh a coram illo’: quod significet horrorem pro sensuali separato, constat ex significatione `fugere’ quod sit horror, {1}nam qui horret aliquid, is fugit id; et ex significatione `serpentis’ qui est a coram quo fugit, quod sit sensuale separatum, de qua mox supra n. 6949.
@1 quia fuga etiam est ex horrore$

6951. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet providentiam a Divino, constat ex significatione `dicere’ cum praedicatur de Jehovah seu Domino, quod sit praevidentia, de qua supra n. 6946, et quia praevidentia, est quoque providentia, nam conjuncta sunt; Dominus enim providet quae praevidet, praevidet malum {1}at providet bonum; hic {2}igitur per `{3}dixit Jehovah’ significatur providentia quia vertitur nunc `serpens’ in `baculum,’ hoc est, malum in bonum; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad verum Divinum; ita providentia a Divino praedicatur de Domino quoad Humanum cum fuit in mundo {4}.
@1 et I$
@2 ideo$
@3 dicere$
@4 i, dicitur hic Providentia a Divino$

6952. `Mitte manum tuam, et prehende caudam’: quod significet potentiam elevandi a sensualis ultimo, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua supra n. 6947; et ex significatione `caudae serpentis’ quod sit sensualis ultimum; quod `serpens’ sit sensuale, videatur supra n. 6949, ita `cauda ejus’ est ultimum seu infimum ibi; elevatio significatur per `mittere et prehendere,’ nam qui mittit manum {1}et prehendit quoddam repens super terra, {2} is elevat id. Quia per `serpentem’ significatur sensuale separatum, et inde ratiocinatio ex fallaciis sensuum de veris fidei, per `caudam serpentis’ significatur ipsum falsum, nam hoc ultimum seu infimum est, et qui in falso ita in ultimo et (x)infimo est, is prorsus spectat deorsum seu extrorsum, hoc est, in mundum et ad terram, {3}non autem sursum seu introrsum, hoc est, {2}in caelum et ad Dominum.
2 Quod per `caudam {4}serpentis’ talia significentur, constat apud Johannem,
Locustae caudas habebant similes scorpiis, et stimuli erant in caudis illarum, et potestas illarum, ut damno afficerent homines, Apoc. ix 10;
caudae similes scorpiis, et stimuli in caudis’ sunt ratiocinia callida ex falsis per quae persuadent et sic nocent, quare dicitur quod `potestas illarum sit damno afficere homines’: apud eundem, 3
Caudae equorum similes erant serpentibus, habentes capita, et per illas damno afficiunt, Apoc. ix 19;
`{5}pariter hic `caudae similes serpentibus’ pro ratiociniis ex falsis per quae damnum infertur; et magis quia dicitur `quod tales caudae essent equorum, et quod haberent capita’; per `equos’ enim significatur intellectuale, et quoque per `caput,’ inde per `caudas’ ibi significantur ratiocinia {6}callidiora ex fallaciis et inde falsis contra vera, quae ratiocinia infima sunt, nam quo ratiocinia contra {7}vera callidiora sunt, eo {8} inferiora: apud eundem, 4
Cauda draconis traxit tertiam partem stellarum caeli, et projecit in terram, Apoc. xii (x)4;
`cauda draconis’ similiter pro ratiociniis ex falsis; `stellae caeli’ pro cognitionibus boni et veri; `projicere illas in terram’ pro destruere; (m)quod draco sit `serpens’ qui per ratiocinia ex falsis seducit, et qui seduxit matrem viventium seu Evam in paradiso ex arbore scientiae, hoc est, per scientifica quae ex sensuali, ita ex fallaciis, liquet etiam apud Johannem,
Conjectus est draco magnus, serpens antiquus, qui vocatur diabolus et satanas, qui seducit orbem terrarum totum, [Apoc.] xii 9.(n)
5 Quod `cauda’ in genere sit sensuale separatum, quod non spectat sursum sed deorsum, ita non ad caelum sed ad terram, consequenter falsum, constat apud Esaiam,
Exscindet Jehovah ex Israele caput et caudam, ramum et juncum; senex et honoratus caput est, propheta autem doctor mendacii cauda est, ix 13, 14 [A.V. 14, 15];
ibi `cauda’ manifeste pro falso, quod in Verbo vocatur mendacium: apud eundem,
Non erit Aegypto opus, quod faciat caput et caudam, ramum et juncum, xix 15;
`juncus’ pro infimo: apud Mosen,
Ita dabit te Jehovah in caput, et non in caudam, ut sis tantum sursum, non autem sis deorsum, quando oboediveris praeceptis Dei tui, Deut. xxviii 13;
`cauda’ pro infimo quod spectat deorsum seu extrorsum, hoc est, 6 in mundum et ad terram, non autem ad caelum et ad Dominum; interiora enim hominis cum sensualibus sursum elevantur a Domino cum homo est in bono {9}fidei et charitatis; si autem est in malo et falso, tunc {10}interiora ejus cum sensualibus spectant deorsum, ita solum ad illa quae in mundo sunt; inde exuit naturam humanam, et induit ferinam, nam ferae spectant deorsum seu solum ad illa quae super terra sunt; (m)qui spectat deorsum, is vult malum et cogitat falsum; qui autem a Domino elevatur sursum, is vult bonum et cogitat verum; elevatio a Domino actualiter fit et inde remotio a malis et falsis; angeli {11} ipso sensu id percipiunt; est sicut nisus ad centrum gravium, centrum {12} est ubi Dominus in Suo sole, huc capita angelorum elevantur, {13}at illuc pedes infernalium, ita illi spectant sursum et hi deorsum, n. 3641, 3643:(n) apud eundem,
Peregrinus qui in medio tui, ascendet supra te sursum magis magisque; tu vero descendes deorsum magis magisque, ille erit in caput, tu autem eris in caudam, [Deut.] xxviii 43, 44;
similiter: apud Esaiam,
Dic ad eum, Cave tibi, et quietus esto; ne time, et cor tuum [ne] mollescat propter duas caudas titionum fumantium istorum, propter excandescentiam Rezini et Syriae, ac filii Remaliae, vii 4;
`Rezinus rex Syriae’ pro cognitionibus mali; quod `Syria’ sint cognitiones boni, videatur n. 1232, 1234, 3680, ita in opposito sensu cognitiones mali; `filius Remaliae rex Samariae’ pro cognitionibus falsi; hae et illae sunt `caudae’ quia infima; `titiones fumantes’ pro excandescentia.
@1 ad$
@2 i et prehendit illud,$
@3 d non i nec$
@4 serpentum$
@5 similiter$
@6 callida$
@7 verum$
@8 i sunt$
@9 charitatis et fidei$
@2 sensualia$
@3 i hoc$
@4 i hoc$
@5 et$

6953. `Et misit manum suam, et apprehendit eum’: quod significet elevationem versus interiora, constat ex significatione `mittere manum et apprehendere’ cum de illis quae infra jacent dicitur, quod sit elevari versus superiora, seu quod idem, versus interiora, ut supra n. 6952; et ex significatione `manus’ quod sit potentia interior, de qua etiam n. 6952; et ex significatione `serpentis’ qui est quem apprehendit, quod sit sensuale et inde ratiocinatio, de qua supra n. 6949; cum sensuale elevatur versus interiora, quod {1} communicetur potentia a Divino, videbitur in nunc sequentibus.{2}
@1 i tunc$
@2 i (m)Per quod serpens prehensus a Mosche factus sit in baculum in vola manus ejus, intelligitur status illorum qui ab Ecclesia spirituali, si fidem habent, et recipiunt verum quod a Divino, tunc enim elevatur homo a sensuali versus interiora, ita versus coelum a Domino in sphaeram veri et boni.(n)$

6954. `Et factus in baculum in vola illius’: quod significet quod tunc communicata potentia a Divino, constat a significatione `serpentis qui factus in baculum’ quod sit sensuale, de qua supra n. 6949; ex significatione `baculi’ quod sit potentia {1}in naturali, et ex significatione `volae’ {2} quod sit potentia {3}interior, (x)utraque potentia a Divino, de quibus n. 6952. Cum hoc ita se habet: homo ex se spectat modo deorsum, hoc est, in mundum et ad terram, quia ex se in malo et falso est; et cum illuc spectat, tunc sensuale dominatur, (c)ac interiora nihil contra agunt, quia sequuntur vim fluminis et condescendunt; ast homo non ex se sed (c)a Domino spectat sursum, hoc est, ad caelum et ad Dominum; hoc fit per elevationem; {4}tunc cum elevantur interiora, etiam elevatur sensuale, {5} sed lumen {6}hujus tunc obscuratur, dominatur enim lux caeli; cum hoc fit, influit bonum et verum a Domino, et quoque recipitur; hoc intelligitur per communicatam potentiam a Divino; sed ita elevari non possunt alii quam qui in bono fidei et charitatis vixerunt. Quod elevationes versus interiora sint, scire datum est ex viva experientia, nam millies apperceptae sunt.
@1 naturalis$
@2 i seu manus$
@3 ex Divino, quia per Moschen, in cujus manu serpens factus est baculus: repraesentatur Dominus quoad Divinum Verum, in Humano; et quia serpens per quem sensuale significatur, factus est baculus, per quem potentia naturalis significatur in vola manus Moschis, per quam significatur potentia a Divino, inde significatur potentia sensuali per influxum, ita quod communicata sit potentia a Divino$
@4 cumque$
@5 i nam sequitur ordine,$
@6 ejus$

6955. Vers. 5-7. Propterea ut credant quod visus ad te Jehovah, Deus patrum eorum, Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi. Et dixit Jehovah illi adhuc, Adduc nunc manum tuam in sinum tuum; et adduxit manum suam in sinum suum, et eduxit illam, et ecce manus ejus leprosa sicut nix. Et dixit, Reduc manum tuam ad sinum tuum; et reduxit manum suam ad sinum suum, et eduxit illam e sinu suo, et ecce reversa sicut caro illius. `Propterea ut credant quod visus ad te Jehovah’ significat ut fidem habeant de Divino Humano Domini: `Deus patrum eorum’ significat quod illud Divinum fuerit Antiquae Ecclesiae: `Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi’ significat Dominum quoad Ipsum Divinum et Divinum Humanum: `et dixit {1}Jehovah illi adhuc’ significat praevidentiam quales {2}futuri qui ab Ecclesia spirituali {3} si non fidem {4}haberent: `Adduc manum tuam in sinum tuum’ significat appropriationem veri: `et adduxit manum in sinum suum’ significat actualitatem: `et eduxit illam’ significat quod inde: `et ecce manus ejus leprosa sicut nix’ significat profanationem veri: `et dixit’ significat providentiam quales futuri {5}qui ab Ecclesia spirituali si fidem haberent: `Reduc manum tuam ad sinum tuum’ significat appropriationem veri: `et reduxit manum suam {6}in sinum suum’ significat actualitatem: `et eduxit illam e sinu suo’ significat quod inde: `et ecce reversa sicut caro illius’ significat quod tunc bonum veri.
@1 Transposed in I$
@2 illis quia$
@3 i tandem futuri$
@4 habeant$
@5 si manerent in vero$
@6 ad$

6956. `Propterea ut credant quod visus ad te Jehovah’: quod significet ut fidem habeant de Divino Humano Domini, constat ex significatione `credere’ quod sit fidem habere, {1}non fidem quod oculis visus Jehovah seu Dominus, sed fidem in spirituali sensu {8} in Dominum; et ex significatione `visus Jehovah’ quod sit apparitio Domini in Divino Humano Ipsius, de qua n. 6945; ita per `credant quod visus ad te Jehovah’ significatur ut fidem habeant de Divino Humano Domini.
@1 hic$
@2 i quia$

6957. `Deus patrum eorum’: quod significet quod illud Divinum fuerit Antiquae Ecclesiae, constat ex significatione `Deus patrum’ quod sit Divinum Ecclesiae Antiquae, de qua n. 6876, 6884; quod id fuerit Dominus quoad Divinum Humanum, videatur {1}etiam ibi.
@1 n. 6876, 6884$

6958. `Deus Abrahami, Deus Jischaki, et Deus Jacobi’: quod significet Dominum quoad Ipsum Divinum et Divinum Humanum, constat ab illis quae n. 6847 ostensa sunt, ubi similia verba.

6959. `Et dixit Jehovah illi adhuc’: quod significet praevidentiam quales futuri qui ab Ecclesia spirituali si non fidem haberent, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit praevidentia, ut supra n. 6946; {1}quod sit quales futuri qui ab Ecclesia spirituali si non fidem haberent, est quia agitur in nunc sequentibus de illis qui ab Ecclesia spirituali {2}, qui repraesentantur per `filios Israelis,’ quales ulterius futuri si non fidem haberent, quod nempe fierent profanatores veri; nam primum miraculum quod `baculus serpens factus’ significat statum eorum, quod prorsus sensuales et corporei fierent; hoc miraculum quod `manus facta leprosa’ significat profanationem, {3}nam haec succedit, si Ecclesia illa perstat in infidelitate.
2 Illi {4} qui ab Ecclesia spirituali, {5} in pueritia sua, (c)et dein in adolescentia, fidem habent doctrinalibus suae Ecclesiae, sed tunc fidem habent ex parentibus et magistris, non autem ex se, quapropter si postea recedunt a fide, non profanant verum nisi {6} leviter, quae profanatio per media Divina removeri potest, et sic homo a reatu inde liberari; at si homo fidem habet doctrinae Ecclesiae (c)et Verbo ex se, hoc est, per {7}confirmationes apud se, si tunc {8}postea recedit, et apud se negat quod prius crediderat, imprimis si {9}vivit contra verum quod apud se confirmaverat, et id vel explicat in sui favorem {10}, vel prorsus rejicit, is profanat verum; ex causa quia verum et falsum intus in se commiscet et conjungit; tales quia reliquias veri et boni vix aliquas habent, fiunt tandem in altera vita sicut sceleta, et tam paucam vitam residuam habent, qualis est ossium respective ad vitam organicam carnis; attamen durior sors est illorum qui profanant bonum quam eorum qui profanant verum; qui ab Ecclesia spirituali Domini sunt profanare verum possunt, non autem ita bonum.
3 Quia lepra {11} profanationem veri significat, et de illa in nunc sequentibus agitur, videantur primum quae de profanatione prius dicta et ostensa sunt; nempe quod qui intra Ecclesiam sunt profanare possint sancta, non autem qui extra, n. 2051, 3399 quod sancta profanari nequeant nisi ab illis qui prius agnoverunt n. 3398: quod profanare sancta nequeant qui non sciunt illa, ut et qui non agnoverunt n. 1008, 1010, 1059, (x)3398, 3898, 4289: quod profanatio `etiam sit agnoscere et credere vera et bona, et tamen vivere contra illa, n. 4601: quod teneatur homo a profanatione quantum possibile, n. 301-303, 1327, 1328, 3398, 3402 quod sors profanatorum omnium pessima sit in altera vita, n. 6348.
@1 quae agitur hic$
@2 i sunt$
@3 veri; si interius perstarent$
@4 i enim$
@5 i quia AI$
@6 i modo$
@7 confirmationem$
@8 in procedente aetate$
@9 After confirmaverat$
@10 i suae vitae$
@11 i talem$

6960. `Adduc manum tuam in sinum tuum’: quod significet appropriationem veri, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua supra n. 6947; et ex significatione `sinus’ quod sit amor, quae enim pectoris sunt correspondent amori, nam inibi est `cor’ quod correspondet amori caelesti et `pulmo’ qui correspondet amori spirituali, n. 3635, 3883-3896, 4112, 4113, 4133; et quia `sinus’ inde correspondet amori, per illum quoque significatur proprium, nam id hominis proprium est quod est amoris ejus; idcirco hic per `adducere manum in sinum’ significatur appropriatio; quod sit appropriatio veri, ex sequentibus patet, tum ex eo quod in vero consistat potentia spiritualis, n. 6948.
2 Quod `sinus’ sit ipsum illud quod hominis, ita proprium, ac inde appropriatio et conjunctio per amorem, constat ex his locis: apud Micham,
Ne confidite socio, ne fiduciam ponite in duce, a cubante in sinu tuo custodi januas oris tui, vii 5;
`cubans in sinu’ pro illo qui ei per amorem conjunctus est; inde quoque uxor vocatur uxor sinus mariti, Deut. xxviii (x)54; 2 Sam. xii 8; et maritus vocatur maritus sinus uxoris, Deut. xxviii 56, et hoc quia unus alterius est: apud Davidem,
Precatio mea super sinum meum relabitur, Ps. xxxv (x)13;
pro quod ad ipsum: apud eundem,
Memento, Domine, opprobrii servorum tuorum, portare mei in sinu meo omnes magnos populos, Ps. lxxxix (x)51 [A.V. 50];
pro apud seipsum, {1}ut proprium: apud Esaiam,
Sicut pastor gregem suum pascit, in brachium suum colligit agnos, et in sinu sua portat, xl 11;
similiter: apud Lucam, 3
Date et dabitur vobis, mensura bona, pressa, agitata, et superfluens, dabitur in sinum vestrum, vi 38;
`dari in sinum’ pro illis ipsis ut proprium: apud eundem,
Dein factum ut moreretur Lazarus, et auferretur ab angelis in sinum Abrahami, xvi 22;
`auferri in sinum Abrahami’ pro ad {2} Dominum, Qui intelligitur per `Abrahamum,’ ex conjunctione per amorem: apud Johannem, 4
Erat accumbens unus discipulorum in sinu Jesu, quem amabat Jesus; allapsus ille ad pectus Jesus, dicit Ipsi, Domine, quis est? xiii 23, 25;
`accumbere in sinu’ manifeste pro amari, ac per amorem conjungi: apud eundem,
Deum nemo vidit unquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris est, Ille exposuit, i 18;
`in sinu Patris’ pro unum esse.
5 `Sinus’ pro ipso illo quod hominis, et pro appropriatione non per amorem, in sequentibus locis: apud Esaiam,
Retribuam, retribuam super sinum illorum iniquitates vestras, et iniquitates patrum vestrorum simul; admetiar pretium operae illorum primum super sinum illorum, lxv 6, 7:
apud Jeremiam,
Jehovah faciens misericordiam in millenos, et retribuens iniquitatem patrum in sinum filiorum eorum post illos, xxxii 18:
apud Davidem,
Retribue vicinis nostris septuplum in sinum illorum, opprobrium illorum, quo affecerunt Te, Domine, Ps. lxxix 12;
`retribuere in sinum’ pro in illos ipsos.
@1 sicut$
@2 i Ipsum, hoc est, ad$

6961. `Et adduxit manum in sinum suum’: quod significet actualitatem, nempe appropriationis veri, constat ex illis quae nunc supra dicta sunt.

6962. `Et eduxit illam’: quod significet quod inde, constat ex significatione `educere manum e sinu et videre’ {1} quod sit animadvertere qualis est, ita quod inde.
@1 i qualis est$

6963. `Et ecce manus ejus leprosa sicut nix’: quod significet profanationem veri, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, ut supra n. 6947, et quod sit verum, quia potentia spiritualis consistit in vero, n. 6948, 6960; et ex significatione `leprae’ quod sit profanatio, in specie profanatio veri, de qua sequitur. In Verbo historico multum agitur de lepra, de ejus varia apparentia in cute, de qualitate ejus inde judicanda, de leproso quod vel includendus, vel exiturus e communione, vel liberandus; deque lepra in vestibus, in vasis, inque ipsis domibus; quod tantum de lepra agatur, non est propter lepram ut morbum, sed quia significabat profanationem veri, ita propter sensum spiritualem, et quia Judaei et Israelitae prae aliis profanare 2 verum potuerunt; si enim novissent interna Verbi, (c)et ipsa vera quae repraesentabant ritualia Ecclesiae apud illos, et fidem illis {1}habuissent, et tamen vixissent secundum genium suum, nempe in amore sui et mundi, in odiis (c)et vindictis inter se, inque crudelitate contra gentes, non potuissent non profanare vera quibus semel fidem habuerant; nam credere veris et vivere contra illa est {2}profanare illa; quapropter etiam a cognitionibus veri interni detinebantur quantum possibile erat, n. 3398, 3489, usque adeo ut ne quidem sciverint quod victuri post mortem; nec crediderint quod Messias venturus ut salvaret animas in aeternum, sed ut gentem illam eveheret super omnes in universo; et quia gens illa talis {3}fuit, et quoque hodie talis est, ideo adhuc detinentur a fide, etiam si in medio Christianismo vivunt; inde nunc est quod lepra quoad quale suum tantum descripta sit.
3 Quod `lepra’ significet profanationem veri, patet ab illis quae de `lepra’ statuta sunt apud Mosen, Lev. xiii 1 ad fin.; in descriptione illa continetur in sensu interno omne quale profanationis veri, ut qualis profanatio illa si recens sit, qualis si vetus, qualis si interius in homine, qualis si etiam exterius, qualis si {4}sanari possit, qualis si non possit, quae media, et plura; quae omnia nusquam alicui nota fieri possunt quam per sensum internum Verbi; sed quia profana sunt quae describuntur per `lepram,’ non licet singulariter explicare illa quae in descriptione ejus {5}sunt; caelum {6}etiam horret {7}ad solam nominationem profani; tantum licet hoc inde adducere, quod 4
Si efflorescendo effloruerit lepra in cute, et contexerit lepra universam cutem (d)plagae a capite ejus usque ad calcem ejus, sub omni conspectu oculorum sacerdotis; et viderit sacerdos quod ecce (t)lepra contexerit universam carnem ejus, tunc mundam pronuntiabit plagam; tota conversa est in albam, mundus est. Quo vero die apparuerit in eo caro viva, immundus erit, Lev. xiii 12-14;
{8} nisi {9} ex sensu interno {10}sciretur quomodo hoc se haberet, {11} quod ille mundus {12} qui totus leprosus a capite (x)ad calcem, appareret hoc sicut (x)paradoxon; sed per leprosum a capite ad calcem intelligitur qui novit interna vera, sed non agnoscit illa seu credit illis, is non interius in profanatione est, sed exterius, quae removetur; idcirco is mundus est; {13}si autem scit vera fidei et {14}credit illis, et tamen vivit contra illa, is in profanatione est interius, et quoque qui {15} crediderat, et postea negat; quare dicitur `quo die apparuerit in eo caro viva, immundus erit’; per `carnem vivam’ intelligitur agnitio et fides {16}; (m)videantur quae supra n. 6959 allata sunt.(n)
@1 habuerint$
@2 prophanatio$
@3 est hodie, ut si credat interna quae significabant et (m)repraesentabant ritus Ecclesiae apud illos institutae, non possent non prophanare illa, nam in amore terrestri sunt, hoc est, in sordida avaritia et in amore sui, ita in contemtu aliorum et in fastu, ita in vita prorsus contra illa, haec causa est quod gens illa etiam hodie detineantur ab agnitione Domini et a fide in Ipsum, et quod teneantur in negatione veritatum internorum Verbi(n)$
@4 emendari$
@5 Before in descriptione$
@6 enim$
@7 ut nominetur prophanum$
@8 i non$
@9 i quam$
@10 scitur$
@11 i nam$
@12 i esset$
@13 at si agnoscit but at si scit may be intended.$
@14 crediderit altered to credidit but credit probably intended.$
@15 i semel$
@16 i veri$

6964. `Et dixit’: quod significet providentiam quales futuri qui ab Ecclesia spirituali si fidem haberent, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit providentia, ut supra n. 6951; quod sit quales futuri si fidem haberent, ex sequentibus patet; nam per quod `manus reversa fuerit sicut caro ejus’ significatur quod tunc illis spirituale bonum; cui oppositum est quod `manus per adductionem in sinum facta sit leprosa,’ per quod significatur quod in profanatione veri essent illi qui ab Ecclesia spirituali si non fidem haberent, de qua supra n. 6959, 6963.

6965. `Reduc manum tuam ad sinum tuum’: quod significet appropriationem veri, constat ex significatione `adducere manum in sinum’ quod sit appropriatio veri, de qua {1} n. 6960.
@1 i supra$

6966. `Et reduxit manum suam in sinum suum’: quod significet actualitatem, videatur supra n. 6961.

6967. `Et eduxit illam e sinu suo’: quod significet quod inde, videatur etiam supra n. 6962.

6968. `Et ecce reversa sicut caro illius’: quod significet quod tunc bonum veri, constat ex significatione `carnis’ quod sit proprium voluntarium hominis vivificatum a Proprio Divini Humani Domini, seu proprium caeleste, de qua n. 3813; et quia hoc per `carnem’ significatur, est bonum amoris in Dominum et erga proximum quod significatur {1}; at apud illos qui ab Ecclesia spirituali sunt est bonum veri, nam bonum apud illos est ex vero et secundum verum doctrinae Ecclesiae eorum, hoc verum cum fit vitae, vocatur bonum.
@1 i, nam per hoc bonum vivificatur homo a Domino$

6969. Vers. 8, 9. Et erit, si non credunt tibi, et [non] audiunt vocem signi prioris, et credent voci signi posterioris. Et erit, si non credunt etiam binis signis illis, et non audiunt vocem tuam, et accipias de aquis fluvii, et effundas in aridam, et erunt aquae quas accepisti e fluvio, et erunt in sanguinem in arida. `Et erit, si non credunt tibi’ significat si non fidem {1}habeant: `et non audiunt vocem signi prioris’ significat si non oboediunt annuntiato ex Verbo, quod pro spirituali et rationali homine fierent non spirituales et non rationales: `et credent voci signi posterioris’ significat quod fidem haberent praenuntiato ex Verbo, quod fierent veri profanatores: `et erit, si non credunt etiam binis signis illis significat si prorsus nullam haberent fidem, quod talia eventura: `et non audiunt vocem tuam’ significat si nec aliquid oboedientiae praestant: `accipias de aquis fluvii’ significat falsa scientifica: `et effundas in aridam’ significat immissionem in naturale: et erunt aquae quas accepisti’ significat inversionem status: `et erunt in sanguinem in arida’ {2} significat falsificationem omnis veri et inde privationem ejus in naturali.
@1 habeant altered to habent$
@2 i vide Nahum: III: 1 ad 4, cp n. 6978$

6970. `Et erit, si non credunt tibi’: quod significet si non fidem {1}habeant, constat ex significatione `credere’ quod sit fidem habere, ut supra n. 6956; hic fidem habere non significat fidem ex signis, quod liberandi ex Aegypto, nam haec fides de mundanis est, sed fidem si non permanent in veris, quod fierent mere sensuales et corporei, et demum veri profanatores; haec enim sunt quae bina signa significant; sensus internus non agit de mundanis, prout sensus {2}externus historicus, sed de spiritualibus; fides in mundanis prorsus differt a fide in spiritualibus, ut pro exemplo: credere quod (x) facturi sicut loquuntur: quod verus homo sit vel non verus: quod ita faciendum, non aliter, ut res succedat: quod {3}dicta aut scripta fide digna sint vel non sint, praeter similia innumera; talia sunt fidei in mundanis, ut quoque hic quod filii Israelis liberandi sint a servitute in Aegypto. At credere quod caelum sit: quod infernum: quod victuri post mortem, boni in felicitate in aeternum, mali in infelicitate: quod vita unumquemvis maneat: quod fides et charitas faciant vitam spiritualem, et quod haec vita sit quae est angelis in caelo: quod Domino sit omnis potestas in caelis et in terris, sicut Ipse dicit, Matth. xxviii 18: quod ab Ipso vivamus: quod Verbum sit doctrina veritatum caelestium et Divinarum, et similia talia sunt fidei in spiritualibus, et significantur hic per `credere.’
@1 habent altered to habeant$
@2 literalis$
@3 experientiae fide dignae sint, aut$

6971. `Et non audiunt vocem signi prioris’: quod significet si non oboediunt annuntiato ex Verbo, quod pro spirituali et rationali homine fierent non spirituales et non rationales, constat ex significatione `audire’ quod sit oboedire, de qua n. 2542, 3869, 5017; ex significatione `vocis’ quod sit annuntiatum ex Verbo, de qua sequitur; et ex significatione `signi prioris’ quod sit quod pro spirituali et rationali homine fierent non spirituales et non rationales; {1}quod ita sit, patet ex significatione `serpentis’ qui factus ex baculo Moschis projecto in terram, quod hic est signum prius, quod sit homo sensualis et corporeus, {2} n. 6949, ita non spiritualis et non rationalis; nam homo qui sensualis et corporeus est non est rationalis, ita nec spiritualis, cogitat enim falsa et {3}vult mala; qui hoc facit non est rationalis, minus spiritualis; agnitio enim et fides veri, et vita boni, est ipsissimum spirituale in rationali, nam illa ex Divino sunt; at agnitio et fides falsi, et vita mali, est contrarium; quod mere sensuales et corporei homines tales sint, 2 videatur n. 6844, 6845, 6948, 6949; mere sensuales et corporei homines fiunt (x)qui primum noverunt {4}illa quae spiritualis mundi sunt, et postea rejecerunt illa, et imbuerunt principia falsi contra vera, et quoad vitam {5}solum spectarunt ad mundana, corporea, et terrestria, et inde {6}crediderunt (m)quod jucundanda sit vita omni voluptate, dicentes, Quid homo plus habet {7}cum vivit? cum morimur, morimur; quod {8}sit vita post mortem, quis inde venit et narravit? quid victurum nescimus, cum exit vita ex homine; {9}(n) si quis per rationalia ponit illos in aliqua cogitatione de vita aeterna, cogitant quod (t)illis non pejus fiat quam aliis, {10}ac statim relabuntur ad statum vitae {11}prioris; apud tales clauditur transitus’ pro luce caeli et ejus influxu, {12}et fit lux caeli in naturali illorum sicut caligo, {13}at lux mundi ibi (d)fit splendor, n. 6907, et splendor eo fulgurantior, quo plus lux caeli {14}intenebratur; inde est quod tales non videant aliter quam {15} quod mala vitae eorum sint bona, {16}et inde quod falsa sint vera; inde nunc est quod homo fiat sensualis et corporeus; {17}verbo, cum semel apertus est aditus pro influxu lucis caeli, et dein clauditur, tunc homo adigitur ut spectet deorsum, non autem sursum; et hoc ex ordine Divino, ne vera quae semel agnovit, (c)et in interiore ejus homine manent, contaminentur falsis, (c)et sic {18} profanentur.
3 (m)Similiter se habet cum gentibus (x)quae a religioso suo recedunt; {19} at sors harum melior est quam sors illorum qui intra Ecclesiam sunt, nam non vera ex Verbo habent, inde non vera genuina, sed vera multis fallaciis conjuncta, quae non ita profanari possunt.(n) Quod significationem `vocis’ attinet, quod sit annuntiatum ex Verbo, sciendum quod `vox’ saepius dicatur {20}, et quoque adjungatur talibus quae non vocis sunt, sicut hic quod adjungatur signo, `Si non audiunt vocem signi prioris, credent voci signi posterioris’; et quoque alibi, ut apud Nahum,
Vox scuticae, et vox sonitus rotae, iii 2:
et apud Davidem,
Sustulerunt flumina vocem suam, prae vocibus aquarum multarum magnificarum, Ps. xciii 3, 4.
4 Quod `vox’ significet annuntiationem, et in sensu bono annuntiationem ex Verbo, quae vox dicitur `vox Jehovae,’ {21}constat apud Davidem,
Vox Jehovae in potentia; vox Jehovae in gloria, vox Jehovae confringens cedros; vox Jehovae succidens flammas ignis; vox Jehovae trepidare facit desertum; vox Jehovae parturire facit cervas, et denudat silvas, Ps xxix 3-5, 7-9:
et alibi apud eundem,
Equitanti super caelo caeli antiquitatis, ecce dabit in voce Sua, vocem roboris, Ps. lxviii 34 [A.V. 33];
hic {22}`vox’ pro Divino Vero, ita pro Verbo et pro annuntiatione ex illo; quid praeterea `vox’ significat, videatur n. 219, et quod `vox’ praedicetur de vero, n. 3563.
@1 constat$
@2 i de qua supra$
@3 confirmat$
@4 talia$
@5 nihil curant nisi quam$
@6 credunt$
@7 dum$
@8 After mortem$
@9 i ita$
@10 et mox redeunt$
@11 suae, cum tales facti sunt, tunc aditus$
@12 clauditur fitque lux illa$
@13 et$
@14 exstinguitur$
@15 i quod vera sint falsa, et falsa vera, tum$
@16 nam in luce illa prorsus talia vident et quod ratiocinationis dote prae aliis polleant, tam ex visualibus quam ex apparentiis in mundo et super tellure, nam illa in se habet lux mundi, quae vocatur lumen naturae$
@17 cum enim$
@18 i vera$
@19 sed sors illarum$
@20 i in Verbo$
@21 ut$
@22 vox Jehovae pro annuntiatione ex Verbo, ita pro vero Divino$

6972. `Et credent voci signi posterioris’: quod significet quod fidem haberent praenuntiato ex Verbo, quod fierent veri profanatores, constat ex significatione `credere’ quod sit fidem habere, de qua mox supra n. 6970; ex significatione `vocis’ quod sit annuntiatum {1}, de qua {2} n. 6971, ita quoque praenuntiatum; et ex significatione `leprae,’ quae hic est `signum posterius,’ quod sit profanatio veri, de qua supra n. 6963; quid profanatio, videatur n. (x)6959, et {3}in locis ibi {4}citatis.
@1 i ex Verbo$
@2 i etiam mox supra$
@3 ex$
@4 allatis$

6973. `Et erit, si non credunt etiam binis signis illis’: quod significet si prorsus nullam haberent fidem, quod talia eventura, constat ex significatione `credere’ quod sit fidem habere, nempe in spirituali sensu {1}, de qua supra n. 6970; et ex significatione `binorum signorum’ quod sit quod sensuales et corporei, et dein profanatores veri fierent, quae significantur per `serpentem’ qui factus est ex projectione baculi Moschis super terram, n. 6971; et per `manum’ quod missa in sinum leprosa facta sit, n. 6963; ita per `non credere binis signis illi’ significatur prorsus {2}nullam fidem habere quod talia eventura.
@1 i habere$
@2 non$

6974. `Et non audiunt vocem tuam’: quod significet si nec aliquid oboedientiae praestant, constat ex significatione `audire’ quod sit oboedientia, de qua n. 2542, 3869, 5017; ex significatione `vocis’ quod sit annuntiatum et praenuntiatum, de qua n. 6971, 6972; et ex repraesentatione `Moschis’ cujus vocem audirent, quod sit Dominus quoad Divinam Legem, hoc est, quoad Divinum Verum, ita quoad Verbum, nam ibi est Divinum Verum; inde patet quod per `si non audiunt vocem tuam’ significetur si nec aliquid oboedientiae praestant {1}. Hic et prius in vers. 1 et 8 dicitur `si non credunt’ et `si non audiunt,’ {2}et tamen utrumque simile apparet, nam qui non credit, is nec audit’, sed distincta sunt, nam `credere,’ per quod significatur fides, dicitur de vero quod est fidei, ac ita se refert ad intellectuale; `audire’ autem, per quod significatur oboedire, dicitur de bono quod est charitatis, ac ita se refert ad voluntarium; in Verbo enim, imprimis prophetico, ubi verum exprimitur suis vocibus, etiam bonum exprimitur suis, ob conjugium caeleste in singulis Verbi, quod conjugium est boni et veri, videatur n. 683, 793, 801, 2173, 2516, 2712, 4138 fin., 6343.
@1 i annuntiatio$
@2 tametsi unum apparet simile alteri$

6975. `Accipias de aquis fluvii’: quod significet falsa scientifica, constat ex significatione `aquarum fluvii,’ nempe Aegypti seu Nili, quod sint falsa scientifica; quod `aquae’ sint vera, videatur n. 2702, 3424, 4976, et in opposito sensu falsa, n. 790; et quod `fluvius Aegypti’ sit scientificum falsum, n. 6693.

6976. `Et effundas in aridam’: quod significet immissionem in naturale, constat ex significatione `effundere’ quod sit immittere; et ex significatione `aridae’ quod sit naturale; arida vocatur locus siccus, et quoque vocatur ita terra, et per `terram Aegypti’ significatur mens naturalis quae in falso est, ita naturale, n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301, et magis per `aridam.’

6977. `Et erunt aquae quas accepisti’: quod significet inversionem status, constat ab illis quae mox sequuntur, nam dicitur quod `erunt in sanguinem in arida,’ per quod significatur falsificatio omnis veri et privatio ejus in naturali; cum hoc fit, status prorsus invertitur; inde est quod illa verba, quia involvunt, etiam significare dicuntur inversionem status. Est etiam totalis inversio status in naturali cum id nihil nisi quam falsa occupant; hoc raro fit apud hominem cum vivit in mundo, sed in altera vita {1}cum omnibus qui conjiciuntur in infernum; quod fiat raro cum homine cum vivit in mundo, est quia tunc continue tenetur in statu ut reformari queat, modo ex libero desistat a malis; at post mortem sequitur illum vita ejus, et manet in statu {2}quem sibi comparavit per totum’ vitae suae cursum in mundo; tunc qui in malo est non amplius reformari potest; et ne communicationem habeat cum aliqua societate caeli, adimitur ei omne verum et bonum, unde {3}manet in malo et falso, quae, nempe malum et falsum, accrescunt ibi secundum facultatem quam sibi acquisivit in mundo, recipiendi illa, {4} sed usque non ultra terminos acquisitos {5} licet ei transcendere; haec (t)inversio status est quae hic intelligitur; quae talis est {6}ut non amplius emendari queat quoad interiora sed modo quoad exteriora, nempe per timores propter poenas, quas cum saepe sustinuit, {7} abstinet {8}tandem, non ex libero sed ex coacto, manente usque cupiditate faciendi malum; quae cupiditas in freno tenetur per timores, ut dictum, qui sunt media emendationis externa, et cogunt; hic status est malorum in altera vita.
@1 fit cum omni qui conjicitur$
@2 in quo fuit cum absolvit$
@3 remanet in naturali modo malum et falsum$
@4 i inde multo pejor fit, quam fuerat in vita corporis,$
@5 i non$
@6 quod$
@7 i tunc$
@8 a malo$

6978. `Et erunt in sanguinem in arida’: quod significet falsificationem omnis veri et inde privationem ejus in naturali, constat ex significatione `sanguinis’ quod sit sanctum verum procedens a Domino, et in opposito sensu verum falsificatum et profanatum, de qua n. 4735; quomodo cum hoc se habet, in mox praecedentibus dictum est; et ex significatione `aridae’ quod sit naturale, de qua mox supra n. 6976. Quod `sanguis’ falsificationem veri et ejus profanationem significet, constat imprimis apud Nahum,
Vae urbi sanguinum, tota mendacio, rapina, plena, nec recedet praeda! Vox scuticae, et vox sonitus rotae, et equus hinniens, et currus saltitans; eques ascendere faciens, et splendor gladii, et fulgor hastae, et multitudo confossorum, et acervus cadaveris, nec finis corporis, impingunt in corpore eorum. Prae multitudine scortationum scorti, boni gratia, magistrae praestigiarum, vendentis gentes per scortationes suas, et familias per praestigias suas, iii 1-4;
quod per `urbem sanguinum’ significetur doctrina falsi, ita per `sanguinem’ falsificatum et profanatum verum, patet ex omnibus descriptionis ejus verbis {1} in sensu interno, nec modo in his versibus qui allati sunt sed etiam in sequentibus, nam in toto capite {1} continuatur ejus descriptio; `urbs’ enim est doctrina; `tota mendacio et rapina plena’ est falso et malo ex falso; `vox scuticae vox sonitus rotae’ est defensio falsi ex fallaciis; `equus hinniens et currus saltitans’ est ex intellectuali perverso et doctrinali simili; `eques ascendere faciens, splendor gladii, fulgor hastae’ est pugna contra verum; `multitudo confossorum’ est quod inde innumera falsa, et qui in falsis; `acervus cadaveris, nec finis corporis’ est quod inde innumera mala, et qui in malis; `scortationes scorti’ sunt ipsae falsificationes; `praestigiae’ similiter.
@1 i ibi$

6979. Vers. 10-12. Et dixit Moscheh ad Jehovam, In me, Domine, non vir verborum ego, etiam ab heri, etiam a nudius tertius, etiam a nunc loqui Te ad servum Tuum, quia gravis ore, et gravis lingua ego. Et dixit Jehovah ad illum, Quis ponit os hominis, aut quis posuit mutum, aut surdum, aut videntem, aut caecum, nonne Ego Jehovah? Et nunc vade, et Ego ero cum ore tuo, et docebo te quae loqueris. `Et dixit Moscheh ad Jehovam’ significat perceptionem a Divino: `In me, Domine’ significat certum: `non vir verborum ego’ significat quod illi non loquela: `etiam ab heri, etiam a nudius tertius’ significat non ab aeterno: `etiam a nunc loqui Te ad servum Tuum’ significat ita nec in aeternum, influente Divino in Humanum: `quia gravis ore, et gravis lingua ego’ significat quod vox et loquela a Divino non audiatur nec percipiatur: `et dixit Jehovah ad illum’ significat influxum Divinum: `Quis ponit os hominis’ significat enuntiationem: `aut quis posuit mutum’ significat non enuntiationem: `aut surdum’ significat non perceptionem veri, et non inde oboedientiam: `aut videntem, aut caecum’ significat fidem per cognitiones, et non fidem per non cognitiones: `nonne Ego Jehovah?’ significat quod illa ex influxu vitae a Divino: `Et nunc vade’ significat vitam a Divino: `et Ego ero cum ore tuo, et docebo te quae loqueris’ significat Divinum in omnibus et singulis quae a Divino Humano procedunt.

6980. `Et dixit Moscheh ad Jehovam’: quod significet perceptionem a Divino, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit percipere, de qua saepius; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad Divinam Legem in Humano cum in mundo fuit, de qua n. 6723, 6752, 6771, 6827; Divinum a Quo, significatur per `Jehovam’; inde {1}patet quod per `dixit Moscheh ad Jehovam’ significetur quod Domino a Divino Suo perceptio fuerit Humano.
@1 est$

6981. `{1}In me, Domine’: quod significet certum, constat ex eo quod `in me’ sit formula asseverationis quod ita sit, proinde quod certum.
@1 See note to n. 5654.$

6982. `Non vir verborum ego’: quod significet quod illi non loquela, constat ex significatione `viri verborum’ quod sit quod illi non facultas loquendi, ita quod non loquela. Quomodo hoc se habet, dicendum: in supremo sensu agitur hic de Domino, nam `Moscheh’ Dominum quoad legem Divinam, ita quoad verum Divinum, repraesentat; verum quod immediate procedit a Divino non audiri potest ulli, ne quidem alicui angelo; Divinum enim {1} ut audiatur, fiet primo humanum, et humanum fit cum transit per caelos, cumque transivit per caelos sistitur in humana forma et fit loquela, quae loquela enuntiatur per spiritus qui cum in illo statu sunt, vocantur {2}Spiritus Sanctus, et ille dicitur procedere a Divino, quia sanctum spiritus seu sanctum verum quod spiritus {3}ille tunc loquitur a Domino procedit; ex his constare potest quod verum quod procedit immediate a Divino non possit sisti alicui ut sermo aut loquela, nisi per Spiritum Sanctum; hoc intelligitur in sensu supremo per {4}quod Moscheh, qui {5}repraesentat Dominum quoad verum Divinum, {6} dicat se non esse virum verborum, et per id quod ei adjunctus {7}fuerit Aharon frater ejus, qui illi pro ore esset, et is Aharoni pro deo.
@1 i est, quod$
@2 Spiritus sanctus et illi dicuntur$
@3 illi tunc loquuntur$
@4 Moschen$
@5 After Divinum$
@6 i quod$
@7 sit$

6983. `Etiam ab heri, etiam a nudius tertius’: quod significet non ab aeterno, quod nempe ei fuerit loquela, constat ex significatione `ab heri et a nudius tertius’ quod sit ab aeterno; quod `ab heri et a nudius tertius’ sit ab aeterno, est quia significat tempus, et quidem tempus praeteritum; et tempus cum praedicatur de Domino {1}seu de Divino, non significat tempus sed aeternum. Sunt duo quae naturae propria sunt, quae non dantur in {2}caelo, minus in Divino, nempe spatium et tempus; quod {3}illa non dentur in {4}caelo, sed quod loco illorum sint status, `spatium’ status quoad esse, et `tempus’ status quoad existere, videatur n. 2625, 3938; quod spatia et tempora in {5}caelo sint status, n. 1274, 1382, 2625, 2788, 2837, 3254, 3356, 3387, 3404, 3827, 4321, 4814, 4882, 4901, 4916, (x)5605, 6110; in Divino autem quod supra caelos est, adhuc minus est spatium et tempus, et ne quidem status, sed pro spatio est infinitum, et pro tempore est aeternum; haec {6}duo sunt quibus correspondent tempora et spatia quae in mundo; ac status quoad esse et quoad existere {7} in caelis.
2 Quod in Verbo per `heri et nudius tertius’ non significetur heri et nudius tertius sed in genere tempus praeteritum, constat ex locis ubi nominantur, ut apud Josuam,
Redierunt aquae Jordanis in locum suum, et iverunt sicut heri nudius tertius super omnibus ripis suis, iv 18: {8}
in Libro 1 Samuelis,
Factum est, omnis qui noverat Schaulem ab heri et nudius tertius, cum viderent, quod ecce cum prophetis prophetaret, x 11: {9}
in Libro 2 Samuelis,
Tribus Israelis dicebant ad Davidem, Tam heri quam nudius tertius, cum esset Schaul rex super nos, tu fuisti educens et reducens Israelem, v [1,] 2;
{10}in his locis et alibi `heri nudius tertius’ pro antea seu pro tempore praeterito. Nunc quia per `heri et nudius tertius’ significatur tempus praeteritum, et in sensu supremo agitur de Domino, Qui quoad Divinam Legem seu quoad Divinum Verum repraesentatur per `Moschen,’ patet quod per `ab heri et a nudius tertius’ significetur ab aeterno. Aeternum, quod per `heri’ significatur, ita exprimitur apud Davidem,
Mille anni in oculis Tuis sicut dies heri cum transiit, Ps. xc 4.
@1 ,hoc est, de Divino ab Ipso$
@2 coelis, et adhuc$
@3 haec$
@4 coelis$
@5 coelis non dentur sed loco illos$
@6 bina$
@7 i qui$
@8 i ibi heri nudius pro antea, seu pro tempore prius:$
@9 i Fuit Jonathan cum Davide sicut heri nudius tertius, xix 7:$
@10 et alibi$

6984. `Etiam a nunc loqui Te ad servum Tuum’: quod significet ita nec in aeternum, influente Divino in Humanum, constat a significatione a `nunc’ seu ab hodie, quod sit {1} aeternum, de qua n. 2838, 3998, 4304, 6165, {2}ita in aeternum, quia involvit tempus sequens; ex significatione `loqui’ quod sit influxus, de qua n. 2951, 5481, 5743, 5797; quod sit influxus a Divino, significatur per `loqui Te,’ {3}hoc est, Jehovam; et ex significatione `servi’ quod sit Humanum Domini cum adhuc non Divinum factam est, de qua n. 2159, at cum Divinum factum {4}est, quia unum cum Jehovah, fuit Dominus.
@1 i in$
@2 est enim a nunc etiam tempus, sed tempus praesens et quoque sequens; quod tempus sit aeternum, cum praedicatur de Divino seu Domino, videatur mox supra, n. 6983$
@3 seu$
@4 , tunc$

6985. `Quia gravis ore, et gravis lingua ego’: quod significet quod vox et loquela a Divino non audiatur nec percipiatur, constat ex significatione `oris’ quod sit vox; et ex significatione `linguae’ quod sit loquela; per `os’ significatur vox quia est organum vocis, et per `linguam’ significatur loquela quia est organum loquelae; quae differentia {1}sit inter vocem et inter loquelam, cuivis patet, tum quod de `voce’ praedicetur audiri, et de `loquela’ percipi. Hoc non aliter in sensu litterae historico exprimi potest, ubi agitur de Moscheh qui homo, et {2}loqui potuit sed difficulter, quam per `gravem ore et gravem lingua’; quod cum abit in sensum internum, percipitur ab angelis praedicate ad subjectum, {3}et cum dicitur de Divino, percipitur quod vox inde immediate non possit audiri, nec loquela percipi {4}, sed mediate per {5}spiritus, secundum illa quae supra n. (x)6982 dicta sunt.
@1 After loquelam$
@2 difficulter loqui potuit$
@3 ita cum ad Divinum, tunc$
@4 i immediata a Divino$
@5 spiritum$

6986. `Et dixit Jehovah ad illum’: quod significet influxum Divinum, constat ex significatione `dixit’ quod sit influxus, de qua n. 5743, 5797, 6152, 6291; quod a Divino, est quia `dixit Jehovah.’

6987. `Quis ponit os hominis’: quod significet enuntiationem, constat ex significatione `oris’ quod sit vox, de qua supra n. 6985, et quia est vox, est enuntiatio. Quid `os’ in specie significat, non constare potest nisi ex correspondentia; os cum labiis correspondet loquelae interiori, quae est cogitationis; cogitatio hominis est activa et {1} passiva, cogitatio activa est {2} homini cum loquitur, (c)et vocari potest cogitatio loquens; at cogitatio passiva est quae est homini cum non loquitur; qualis differentia sit inter utramque, {3}constare potest ei qui reflectit; per `os hominis’ significatur cogitatio activa seu loquens, ita enuntiatio.
2 Quod cogitationem activam, quae significatur per `os,’ attinet, sciendum quod illa cogitatio etiam sit suo modo loquens, et quod per loquelae illius activitatem {4}excitet organa corporis ei correspondentia; apparet quasi voces loquelae forent in cogitatione, sed est fallacia; est modo sensus loquelae qui ibi, qui qualis sit, homo vix scire potest, nam est loquela spiritus ejus, quae loquela est loquela universalis, qualis est loquela spirituum in altera vita; haec loquela cum influit in organa correspondentia (d)corporis, sistit loquelam vocum, quae valde differt a cogitatione quae producit; (m)quod {5}valde differat, patet manifeste ex eo quod homo cogitare possit uno minuto quod per temporis spatia eloquitur aut scribit; aliter foret si cogitatio illa foret vocum qualis est {6} loquela oris;(n) ex correspondentia loquelae cogitationis et loquelae {7}oris est quod homo cum post mortem inter spiritus venit, sciat loqui lingua universali, ita cum spiritibus ex quacumque lingua fuerunt in mundo; tum quod tunc vix aliter sciat quam quod loquatur ibi sicut in mundo; cum tamen voces loquelae illorum non sunt voces quales homini in corpore, sed sunt ideae quae cogitationis ejus fuerunt, et uni ideae insunt perplura; quapropter {8}spiritus momento eloqui possunt quae homo vix per semihorium, et usque sunt plura quae eidem ideae insunt quae nusquam loquela corporea exprimi possunt.
3 Sed usque aliter loquuntur angeli qui in caelo quam spiritus; angelis qui in caelo, est loquela ex ideis intellectualibus, quae a philosophis vocantur ideae immateriales; at spiritibus est loquela ex ideis imaginationis, quae vocantur ideae materiales; inde uni ideae cogitationis angelorum insunt perplura quae spiritus non possunt per {9}plures series suarum idearum eloqui, {10}praeter multa quae nusquam possunt exprimere; at cum spiritus fit angelus, in loquela angelica est, sicut homo cum post mortem fit spiritus, in loquela spirituum est, ex simili causa. Ex his constare potest quid cogitatio activa est, quod nempe sit loquela spiritus hominis.
@1 i est$
@2 i quae est$
@3 d constare i patere$
@4 excitat$
@5 etiam$
@6 i ipsa$
@7 linguae$
@8 After possunt$
@9 semihorium$
@10 et usque sunt plura$

6988. `Aut quis posuit mutum’: quod significet non enuntiationem, constat ex significatione `muti’ quod sit non enuntiatio, nam opponitur `ori,’ per quod significatur enuntiatio, de qua mox supra n. 6987. Hic per enuntiationem non intelligitur enuntiatio vocis seu loquela, nam haec enuntiatio est naturalis, sed per enuntiationem intelligitur confessio Domini et praedicatio fidei in Ipsum, nam haec enuntiatio est spiritualis; inde patet quid per `mutum’ in sensu interno significatur, nempe quod illi qui non possunt confiteri Dominum, ita nec praedicare fidem in Ipsum, ex ignorantia, in quo statu sunt gentes extra Ecclesiam, et quoque simplices intra Ecclesiam; quod tales per `mutum’ significentur, patet apud Esaiam,
Tunc saliet sicut cervus claudus, et cantabit lingua muti; quia erumpent in deserto aquae, et fluvii in planitie deserti, xxxv 5, 6;
{1} `cantabit lingua muti’ pro quod illi confitebuntur Dominum, et quae fidei in Ipsum sunt; `erumpent aquae in deserto, et fluvii in planitie deserti’ pro quod cognitiones veri et boni illis; `desertum’ est status non cognitionum fidei ex ignorantia; per `mutos a Domino 2 sanatos’ significantur etiam gentes quae per Adventum Ipsius in mundum a falsis et inde malis liberati sunt; ut per `mutum’ apud Matthaeum,
Ecce attulerunt ad Ipsum hominem mutum a daemone obsessum, sed ejecto daemone locutus est mutus, ix 32, 33:
perque `mutum’ apud eundem,
Adductus est ad Jesum daemonio obsessus, caecus et mutus, et sanavit eum, ita ut caecus et mutus tam loqueretur quam videret, xii 22:
similiter per `mutum’ etiam a daemone obsessum, apud Marcum ix 17-30.
3 Sciendum quod miracula a Domino facta omnia significent statum Ecclesiae ac generis humani salvati per Adventum Ipsius in mundum, quod nempe tunc liberati sint ab inferno qui fidem charitatis receperunt; haec involvunt miracula Domini; in genere omnia miracula de quibus in Vetere Testamento significant statum Ecclesiae et regni Domini; in eo distinguuntur miracula Divina a miraculis diabolicis seu magicis, utcumque in externa forma apparent similia, sicut miracula magorum in Aegypto.
@1 i ibi de nova Ecclesia ex gentibus,$

6989. `Aut surdum’ significat non perceptionem veri, et inde non oboedientiam; constat ex significatione `surdi’ quod sint qui non percipiunt quid verum, et inde non oboediunt, ita abstracte non perceptio veri et inde non oboedientia; quod `surdus’ illa significet, est quia `auditus’ correspondet et perceptioni et oboedientiae; perceptioni quia illa quae audiuntur intus percipiuntur, et oboedientiae quia inde noscitur quid faciendum; quod illa correspondentia sit `auditus’ et quoque `auris,’ videatur n. 3869, 4652-4660, 5017; inde patet quid per `surdos’ significatur. In Verbo {1}per `surdos’ significantur etiam gentes quae non sciunt vera fidei quia non habent Verbum, et ideo non possunt vivere secundum illa; at usque cum instructi sunt, recipiunt illa et vivunt secundum illa; hi intelliguntur apud Esaiam,
Tunc aperientur oculi caecorum, et aures surdorum aperientur, xxxv 5:
apud eundem,
Surdi audite, et caeci spectate videndo, xlii 18-20:
apud eundem,
Audient in die illo surdi verba libri, et ex caligine, eque tenebris oculi caecorum videbunt, xxix 18:
apud eundem,
Educ populum caecum cui oculi sunt, et surdos quibus aures, xliii 8, 9;
per `surdos’ ibi intelliguntur qui per Adventum Domini venirent in statum recipiendi vera fidei, hoc est, percipiendi illa et oboediendi illis. Iidem per surdos quos Dominus sanavit significantur, de quibus Marc. vii 31 ad fin., ix 25. {2} Quia surdi tales significabant, vetitum fuit illis apud quos Ecclesia repraesentativa instituta fuit `maledicere surdo, et coram caeco dare offendiculum,’ Lev. xix 14.
@1 ubi nominantur, per illos$
@2 i et$

6990. `Aut videntem, aut caecum’: quod significet fidem per cognitiones, et non fidem per non cognitiones, constat ex significatione `videre’ quod sit intelligere et fidem habere, de qua n. 897, 2325, 2807, 3863, 3869, 4403-4421, ita fidem ex cognitionibus; nam in lingua originali est vox quae significat apertum, nempe oculis, ita videntem ex cognitionibus, nam cognitiones aperiunt; et ex significatione `caeci’ quod sit non fides ex non cognitionibus, quia caecus est non videns. Quod per `caecos’ in Verbo etiam significentur gentes quae in ignorantia veri quod fidei {1} quia extra Ecclesiam vivunt, {2}at qui instructi recipiunt fidem, videatur n. 2383; iidem quoque significantur per `caecos quos Dominus sanavit,’ de quibus Matth. ix 27-31, xii 22, xx 29 ad fin., xxi 14; Marc. viii 22-(x)26, x 46 ad fin.; Luc. xviii 35 ad fin.; Joh. ix 1 ad fin.
@1 i sunt$
@2 et$

6991. `Nonne Ego Jehovah?’: quod significet quod illa ex influxu vitae a Divino, constare potest ex eo quod talia quae significantur per `mutum,’ per `surdum,’ perque `caecum,’ tum quoque per `os’ et per `videntem,’ existant apud hominem ex influxu vitae a Jehovah seu Domino; inde enim existunt tam mala quam bona apud unumquemvis; sed mala ab homine, et bona a Domino; quod mala ab homine existant, est quia vita quae a Domino influit, hoc est, {1}bonum et verum, ab homine vertatur in {2}malum et falsum, ita in contrarium vitae, {3}quod mors spiritualis vocatur; se habet hoc sicut lux a sole quae {4}prout recipitur ab objectis, talis inde color fit, in quibusdam vivus et lucidus, in quibusdam quasi mortuus et fuscus. {5}At quia apparet sicut Dominus etiam inducat malum, (d)quia dat vitam, idcirco ex apparentia in Verbo tribuitur Jehovae seu Domino malum, ut ex pluribus locis constare potest; ita quoque hic quod faciat mutum, surdum, et caecum, quae quia existunt ex influxu vitae a Divino, ideo dicitur quod Jehovah illa faciat; at sensus internus rem qualis in se est, exponit et docet, non qualis apparet.
@1 verum et bonum$
@2 falsum et malum$
@3 quae I$
@4 sicut$
@5 Et$

6992. `Et nunc vade’: quod significet vitam a Divino, constat (c)a significatione `vadere’ seu ire, quod sit vita, de qua n. 3335, 4882, 5493, (x)5605; quod a Divino, est quia per `Moschen’ {1} repraesentatur {2}Dominus.
@1 i ad quem id dicitur,$
@2 Divina Lex quae factum est Divinum Humanum Domini, cum fuit in mundo, n. 6723, 6752, 6771, 6827$

6993. `Et [Ego] ero cum ore tuo, et docebo te quae loqueris’: quod significet Divinum in omnibus et singulis quae a Divino Humano procedunt, constat ex significatione `esse cum ore’ cum a Jehovah dicitur, quod sit esse cum illis quae enuntiat; quod per `os’ significetur enuntiatio, videatur supra n. 6987, 6988; et quia ea dicuntur ad Moschen, per quem repraesentatur Dominus quoad legem Divinam in Divino Humano, per `ero cum ore tuo’ significatur Divinum in illis quae a Divino Humano procedunt; et ex significatione `docere te quae loqueris’ quod sit procedere; per `docere’ enim et per `loqui’ significatur influere, {1}et cum praedicatur de Divino Domini, est procedere; ab Ipso enim Divino Humano Domini procedit Divinum Verum, quod vocatur Spiritus Sanctus; et quia Dominus cum in mundo {2}fuit, fuit Ipse Divinum Verum, docuit Ipse {3} quae amoris et fidei erant, et tunc non per Spiritum Sanctum, ut Ipse {4}docet apud Johannem,
Nondum erat Spiritus Sanctus, quia Jesus nondum glorificatus erat, vii 39;
at postquam Dominus etiam quoad Humanum factus est Jehovah, {5}hoc est, Divinum Bonum, quod fuit post resurrectionem, tunc non amplius fuit Divinum Verum, sed hoc a Divino Bono Ipsius processit; quod Spiritus Sanctus sit Divinum Verum quod a Divino Humano Domini procedit, et non aliquis spiritus aut aliqui spiritus ab aeterno, manifeste patet a Domini verbis in loco citato, quod nempe `nondum erat Spiritus Sanctus’; tum quod {6}ipse spiritus non possit procedere, sed sanctum spiritus, hoc est, sanctum quod procedit a Domino, et spiritus eloquitur; videatur etiam n. 6788.
2 Ex his nunc sequitur quod in Domino omne Trinum sit perfectum, nempe Pater, Filius, et Spiritus Sanctus, et sic quod unus Deus sit, non autem tres, qui quoad personas distincti unum Divinum dicuntur constituere. Quod in Verbo dictum sit Pater, Filius, et Spiritus Sanctus {7}, fuit ut agnoscerent Dominum et quoque Divinum in Ipso; homo enim in tanta caligine fuit, sicut etiam hodie est, ut aliter non (x)agnovisset aliquod Divinum in Humano Domini, nam hoc illi, quia prorsus incomprehensibile, fuisset supra omnem fidem; et praeterea veritas est quod sit Trinum, sed in uno, nempe in Domino; et quoque in Christianis Ecclesiis agnoscitur quod {8}Trinum in Ipso habitet perfecte; docuit etiam Dominus aperte quod Ipse `cum Patre unum esset,’ Joh. xiv 9-12, {9} et quod sanctum, quod Spiritus Sanctus loquitur, non sit {10}illius, sed Domini, apud Johannem,
Paracletus, Spiritus veritatis, non loquetur a seipso, sed quaecumque audiverit, loquetur: Ille Me glorificabit, quia ex Meo accipiet, et annuntiabit vobis, xvi 13, 14;
quod `Paracletus’ sit Spiritus Sanctus, dicitur Joh. xiv 26.
@1 at$
@2 erat, erat$
@3 i illa$
@4 dicit$
@5 seu$
@6 Ipse$
@7 i sicut tres$
@8 in Ipso omne Trinum$
@9 i et quoque alibi;$
@10 spiritus$

6994.{1} Vers. 13-17. Et dixit, In me, Domine, mitte quaeso, per manum mittas. Et accensa ira Jehovae in Moschen, et dixit, Annon Aharon frater tuus Levita? novi quod loquendo loquetur ille; et etiam ecce ille exit obviam tibi, et videbit te, et laetabitur in corde suo. Et loquaris ad illum, et ponas verba in ore illius, et Ego ero cum ore tuo, et cum ore ejus, et docebo vos quae facietis. Et loquetur ille tibi ad populum, et fiet, ille erit tibi ad os, et tu eris illi ad deum. Et baculum hunc accipias in manu tua, quo facies signa. `Et dixit, In me, Domine’ significat asseverationem: `mitte quaeso, per manum mittas’ significat quod Divinum Verum a Divino Humano {2}procedens mediate enuntiabitur: `et accensa ira Jehovae in Moschen’ significat clementiam: `et dixit, Annon Aharon frater tuus Levita?’ significat doctrinam boni et veri: `novi quod loquetur ille’ significat praedicationem: `et etiam ecce ille exit obviam tibi’ significat receptionem: `et videbit te’ significat perceptionem: `et laetabitur in corde suo’ significat affectionem amoris: `et loquaris ad illum’ significat influxum: `et ponas verba in ore illius’ significat quod quae enuntiat a Divino Humano procedent: `et Ego ero cum ore tuo’ significat quod verum Divinum procedet per Divinum Humanum ab Ipso Divino: `et cum ore ejus’ significat ita cum illis quae inde: `et docebo vos quae facietis’ significat ita Divinum in omnibus et singulis quae fient: `et loquetur ille tibi ad populum’ significat quod ille doctrina erit Ecclesiae spirituali: `et fiet, ille erit tibi ad os’ significat verum {3}doctrinae quod etiam mediate a Domino procedit: `et tu eris illi ad deum’ significat Divinum Verum quod immediate a Domino procedit: `et baculum hunc accipias in manu tua’ significat potentiam Divinam in illis: `quo facies signa’ significat inde illustrationem et confirmationem veritatum.

@1 In A this is found in Vol. iii, p. 121.$
@2 procedet, sed mediate$
@3 Divinum I$

6995. `Et dixit, In me, Domine’: quod significet asseverationem, constat ex eo quod `in me’ sit formula asseverationis quod ita sit ut supra n. 6981.

6996. `Mitte quaeso, per manum mittas’: quod significet quod Divinum Verum a Divino Humano procedens mediate (d)enuntiabitur, constat (m)ex repraesentatione `Moschis,’ qui haec dicit, quod sit Dominus quoad Verbum, hoc est, quoad Divinum Verum, de qua n. 6752;(n) ex significatione `mittere’ cum dicitur de Domino, quod sit procedere, de qua n. 2397, 4710; et ex significatione `per manum mittere’ quod sit per alium cui dabitur potentia, nempe enuntiandi Divinum Verum a Divino Humano Domini procedens, et quia per alium cui potentia data, est mediate. Supra n. 6982, 6985, ostensum est quod Divinum Verum immediate procedens a Divino Humano Domini a nullo homine et ne quidem ab angelo audiri (c)et percipi possit; idcirco ut audiatur et percipiatur, erit mediatio, quae mediatio fit per caelum, et dein per angelos ac per spiritus apud hominem; 2 hoc manifeste potest inde sciri quod homo ne quidem audire possit spiritus qui apud se sunt inter se loquentes, et si audiret non potuisset, percipere ex causa quia loquela spirituum est absque vocibus humanis, et est universalis omnium linguarum; et porro, spiritus {1}non possunt audire angelos, et si audirent non potuissent percipere, nam loquela angelica est adhuc magis universalis; immo angeli intimi caeli adhuc minus possunt audiri et percipi, quia loquela illorum non est loquela idearum, sed est affectionum quae sunt amoris caelestis; cum hae loquelae tantum distant ab homine ut nequaquam ab illo audiri nec percipi possint, quid tunc, ut ita dicatur, loquela Divina quae infinite est supra loquelas in caelis; loquela Divina dicitur, sed intelligitur Divinum Verum a Divino Humano Domini procedens; cum ita {2}sit, constare potest quod Divinum Verum a Domino procedens, ut audiatur et percipiatur, transibit ad hominem per mediationes; ultima mediatio est per spiritum qui apud hominem, qui influit vel in cogitationem ejus, {3}vel per vivam vocem.
3 Quod Divinum Verum {4}immediate procedens a Domino non audiri {5}nec percipi possit, etiam patet a correspondentiis et inde repraesentativis, quod nempe quae homo loquitur sistantur prorsus aliter apud spiritus, et quae spiritus loquuntur prorsus aliter apud angelos, ut constare potest a sensu spirituali Verbi et ejus sensu litterali, quod sensus litteralis, qui adaequatus est homini, sit significativus et repraesentativus rerum quae in sensu spirituali; cum hic sensus non (t)perceptibilis sit homini nisi modo quantum sisti et exponi potest per talia quae sunt mundi et naturae, et adhuc minus angelicus, quid non Divinum Verum immediate procedens a Divino Domini, quod infinite est supra intellectum angelicum, nec in caelo perceptibile nisi quantum transit per caelum, et sic induit formam adaequatam et convenientem perceptioni illorum qui ibi; quod fit per influxum mirabilem et nusquam alicui comprehensibilem. Haec dicta sunt ut sciatur quod Divinum Verum a Domino procedens non ab aliquo audiri nec percipi possit nisi per mediationes.
@1 nec$
@2 est$
@3 et$
@4 After non$
@5 et$

6997. `Et accensa ira Jehovae in Moschen’: quod significet clementiam, constat ex significatione `irae Jehovae’ quod non sit ira sed irae oppositum, ita misericordia, hic clementia; quod Jehovae non sit aliqua ira, patet ex eo quod sit ipse amor, ipsum bonum, et ipsa misericordia, et ira est oppositum, et quoque est infirmum quod non cadere potest in Deum; quapropter cum ira in Verbo praedicatur de Jehovah seu Domino, angeli non percipiunt iram sed vel misericordiam, vel remotionem malorum e caelo; hic clementiam quia dicitur ad Moschen, per quem repraesentatur Dominus cum in mundo fuit, quoad Divinum Verum.
2 Quod tribuatur Jehovae seu Domino ira in Verbo, est quia communissimum verum est quod omnia a Deo veniant, ita tam mala quam bona, {1} at communissimum hoc verum quod erit infantibus, pueris, simplicibus, postmodum illustrabitur, nempe quod mala sint ab homine sed quod appareant sicut a Deo, et quod ita dictum sit ob causam ut discant timere Deum ne a malis quae ipsi faciunt pereant, et postmodum possint amare Ipsum, nam timor praecedet amorem ut in amore sit sanctus timor; cum enim timor insinuatur amori, fit ille sanctus a sancto amoris, et tunc non est timor pro Domino quod irascetur et puniet, sed ne contra Ipsum Bonum faciant, quia hoc cruciabit conscientiam.
3 Praeterea Israelitae et Judaei adigebantur ad observanda statuta et praecepta in externa forma per punitiones, et inde credebant quod Jehovah irasceretur et puniret, cum tamen essent ipsi qui per idololatrias sibi talia inducebant, {2} et [se] separabant a caelo, unde punitiones, ut quoque dicitur apud Esaiam,
Iniquitates vestrae sunt dividentes inter vos et Deum vestrum; et peccata vestra abscondunt facies a vobis, lix 2:
et quia Israelitae et Judaei modo in externis erant absque interno, ideo tenebantur in opinione quod Jehovah {3}irasceretur et puniret; (d)nam qui in externis sunt absque interno, ex timore omnia {4}faciunt, et ex amore nihil.
4 Ex his nunc constare potest quid per `iram’ et `excandescentiam Jehovae’ in Verbo intelligitur, quod nempe punitiones, ut apud Esaiam,
Ecce nomen Jehovae venit e longinquo, ardens ira Ipsius, et gravitas oneris; labia Ipsius plena sunt indignatione, et lingua Ipsius sicut ignis ardens, xxx 27;
`ira’ pro redargutione, et admonitione ne {5}per mala pereant: apud eundem,
In inundatione irae abscondi facies Meas momento a te, liv 8;
`inundatio irae’ pro tentatione, in qua mala angunt et cruciant: apud Jeremiam,
Pugnabo Ego Ipse (x)vobiscum, per manum extensam, et per brachium forte, et in ira, et in furore, et in indignatione magna: ne exeat sicut ignis furor Meus, ardeatque ut non exstinguens, propter malitiam operum vestrorum, xxi 5, 12;
apud eundem,
Ad implendum eas cadaveribus hominum quos percussi in ira Mea et in excandescentia Mea xxxiii 5:
apud Zephaniam,
Effundam super eos indignationem Meam, omnem excandescentiam irae Meae, (x)quia in igne zeli Mei comedetur tota terra, iii 8:
apud Davidem,
Misit in illos excandescentiam irae Suae, indignationem, et furorem, et angustiam, et immissionem angelorum malorum, Ps. lxxviii 49;
5 praeter multis aliis in locis, in quibus, ut in his, per `iram,’ `excandescentiam,’ `furorem,’ `ignem,’ intelliguntur punitiones et damnationes, in quas (t)se homo {6}conjicit cum in mala, nam ex ordine Divino bona secum habent remunerationes, inde est quod mala secum habeant punitiones, adeo ut sint conjuncta; punitio et damnatio etiam {7}intelliguntur per diem irae Jehovae, Esai. xiii 9, 13; Threni ii 1; Zeph. ii 3; Apoc. vi 17, xi 18; tum per vinum irae Dei, perque calicem irae Dei, Jer. xxv 15, 28; Apoc. xiv 10, xvi 19; {8}ut et per torcular irae et furoris Dei, Apoc. xiv 19, xix 15.
6 Quod punitio et damnatio per iram {9}significentur, patet quoque apud Matthaeum,
Progenies viperarum, quis demonstravit vobis fugituros a futura ira? iii 7:
{10} apud Johannem,
Qui non credit Filio non videbit vitam, sed ira Dei manet super illo, iii 36:
{10} apud Lucam,
In ultimo tempore erit angustia magna super terra, et ira in populo hoc, xxi 23;
(s)ex his locis patet quod per `iram Jehovae’ significentur punitiones et damnationes; quod per `iram’ intelligatur clementia et misericordia, est inde quia omnes punitiones malorum existunt ex misericordia Domini erga bonos, ne hi a malis laedantur; sed Dominus non irrogat illis punitiones, sed illi sibi ipsis, nam mala ac poenae in altera vita conjuncta sunt; mali imprimis sibi irrogant punitiones cum Dominus misericordiam facit bonis, nam tunc illis mala accrescunt, et inde poenae; inde est quod pro `ira Jehovae,’ per quam significantur punitiones malorum, ab angelis intelligatur misericordia.(s)
7 Ex his constare potest quale est Verbum in sensu litterae, tum quale est verum Divinum in suo communissimo, quod nempe sit secundum apparentias; ex causa quia homo talis est ut quod videt, et ex sensuali suo capit, credat, et quod non videt, nec ex sensuali suo capit, non credat, ita non recipiat; inde est quod Verbum in sensu litterae sit secundum illa quae apparent, sed usque in interiore suo sinu recondita habeat genuina vera, et in intimo sinu Ipsum verum Divinum quod procedit immediate a Domino, ita quoque Divinum Bonum, hoc est, Ipsum Dominum.
@1 i et si quis mala facit, quod irascatur, et si bona quod gaudeat$
@2 i associabant enim se per illas infernis,$
@3 puniret et irasceretur$
@4 facient$
@5 propter$
@6 injicit$
@7 intelligitur$
@8 tum$
@9 significetur$
@10 i et$

6998. `Et dixit, Annon Aharon frater tuus Levita?’: quod significet doctrinam boni et veri, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit Dominus quoad Divinum Bonum seu Sacerdotium; hic autem, antequam in sacerdotium initiatus est, est doctrina boni et veri; quapropter etiam dicitur quod `ille erit Moschi ad os, et Moscheh illi ad deum,’ per `Moschen’ enim repraesentatur Dominus quoad Divinum Verum quod immediate a Domino procedit, inde per `Aharonem’ Divinum Verum quod mediate a Domino procedit, quod verum est doctrina boni et veri; illud verum quod `Moscheh’ hic repraesentat est verum quod ab homine non audiri nec percipi potest, n. 6982, at verum quod `Aharon’ repraesentat est verum quod ab homine et audiri et percipi potest; inde Aharon dicitur `os’ et Moscheh `ejus deus’; et inde {1}Aharon dicitur `Levita,’ nam per `Levitam’ significatur doctrina {2}boni et veri Ecclesiae, quae sacerdotio ministrat et inservit.
@1 vocatur$
@2 veri et boni$

6999. `Novi quod loquetur ille’: quod significet praedicationem, constat ex significatione `loqui’ cum dicitur de doctrina quae per `Aharonem’ repraesentatur, quod sit praedicatio, nam {1}haec est doctrinae, hoc est, ejus qui repraesentat doctrinam et qui vocatur `os’ quod est enuntiatio, n. 6987.
@1 hoc doctrinae est A haec est doctrina I$

7000. `Et etiam ecce ille exit obviam tibi’: quod significet receptionem, constat ex significatione `obviam exire’ quod hic sit paratum {1}sisti recipiendi, nempe Divinum Verum quod per `Moschen’ repraesentatur, ita receptio ejus; angeli et spiritus qui Divinum Verum a Domino procedens recipiunt, et ulterius promovent, dicuntur `obviam exire,’ {2}cum sistuntur a Domino parati ad recipiendum.
@1 esse$
@2 quia$

7001. `Et videbit te’: quod significet perceptionem, constat ex significatione `videre’ quod sit intelligere et percipere, de qua n. 2150, 2807, 3764, 3863, 4567, 4723.

7002. `Et laetabitur in corde suo’: quod significet affectionem amoris, constat ex significatione `laetari in corde’ quod sit amoenum et jucundum ex affectione quae est amoris; ex affectione enim amoris omnis laetitia procedit. Quod affectio amoris {1}dicatur de doctrina boni et veri, {2} et non de illis qui in doctrina sunt, est ex loquela angelica, ita enim loquuntur angeli, quia nolunt loqui de {3}personis; nam loquela de personis averteret ideas ab intuitione rerum universali, ita a comprehensione rerum innumerabilium simul; idcirco doctrinae tribuunt amoenum et jucundum, tum affectionem, et similia; in doctrina etiam insunt cum homo illam sibi applicat, quia in doctrina est verum Divinum procedens a Domino; et in vero Divino procedente a Domino est amor, {1}ita amoenum et jucundum.
@1 et ejus$

7003. `Et loquaris ad illum’: quod significet influxum, constat ex significatione `loqui’ quod sit influxus, de qua n. 2951, 5481, 5743, 5797.

7004. `Et ponas verba in ore illius’: quod significet quod quae enuntiat a Divino Humano procedent, constat ex repraesentatione `Moschis qui poneret in ore Aharonis verba’ quod sit Dominus quoad Divinum Verum quod procedit a Divino Humano Ipsius, de qua prius; ex significatione `oris’ quod sit vox et enuntiatio, de qua supra n. 6987; ita `ponere in ore’ est dare ut enuntiet, {1}at cum praedicatur de Domino, est procedere; nam Verbum quod {2}enuntiatur a spiritu seu angelo a Divino Humano Domini procedit; `Aharon’ enim repraesentat doctrinam boni et veri quae enuntiatur.
2 Cum hoc ita se habet: a Domino procedit Divinum Verum immediate et mediate; quod immediate procedit, hoc est supra omnem intellectum angelorum; quod autem mediate procedit, hoc adaequatum est angelis in caelis, et quoque hominibus, nam transit per caelum, et inde induit quale angelicum et quale humanum; sed in hoc verum etiam influit Dominus immediate, et sic {3}ducit angelos et homines tam mediate quam immediate, videatur n. 6058; sunt enim omnia et singula a Primo Esse, et ordo ita institutus est ut Primum Esse in derivatis adsit mediate et immediate, ita aeque in ultimo ordinis ac in primo ejus; ipsum enim Divinum Verum est unicum substantiale, derivata non sunt nisi quam formae successivae inde; inde etiam patet quod Divinum influat etiam immediate in omnia et singula, nam a Divino Vero omnia creata sunt, est enim Divinum Verum unicum essentiale, n. 6880, ita a quo omnia; Divinum Verum est quod vocatur Verbum apud Johannem,
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; omnia per Ipsum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est, i 1, 3.
Per talem influxum ducit Dominus hominem non modo providentia in universali, sed etiam in (d)omni singulari, immo in omnium singularissimis; inde nunc est quod dicatur quod quae enuntiantur a Divino Humano procedent.
3 Quod immediatus sit influxus Domini ubi etiam mediatus, ita in ultimo ordinis aeque ac in primo ejus, dictum mihi est e caelo, et data ejus rei viva perceptio; (m)tum quod id quod per mediatum influxum fit, hoc est, per caelum ac per angelos ibi, sit (x)perparum respective; ut et quod Dominus per immediatum influxum simul ducat caelum, (c)et per illum omnia et singula ibi in suo nexu et ordine teneat.(n)
@1 et$
@2 enuntiat angelus seu spiritus$
@3 Before videatur$

7005. `Et Ego ero cum ore tuo’: quod significet quod verum Divinum procedet per Divinum Humanum ab Ipso Divino, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad verum Divinum, de qua prius; et ex significatione `esse cum ore tuo’ quod sit inesse vero Divino quod a {1}Divino Humano procedit; Ipsum Divinum, quod `Pater’ vocatur, intelligitur per `Ego’ seu Jehovam; inde patet quod per `Ego ero cum ore tuo’ significetur quod verum Divinum (x)procedat per Divinum Humanum ab Ipso Divino, quod idem est ac quod sanctum spiritus procedat a Filio, et quod Filius a Patre, secundum doctrinale Ecclesiae; quod tamen ita intelligendum {2} quod Trinum illud in Domino sit, et ibi unum. {3}
@1 Domino$
@2 i et$
@3 After section concluded A adds et quod Dominus sit Trinum illud$

7006. `Et cum ore ejus’: quod significet ita cum illis quae inde, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina boni et veri, de qua n. 6998; et ex significatione `esse cum ore ejus’ quod sit Divinum cum doctrina illa, et in illa; et quia doctrina illa est ex Divino Vero (d)quod immediate a {1}Divino Humano procedit, de quo mox supra n. 7005, {2}ideo per `esse cum ore ejus’ significatur cum illis quae inde; quod doctrina boni et veri a Divino Humano Domini procedat mediate et immediate, videatur {3} supra n. 7004.
@1 Domino$
@2 inde$
@3 i etiam$

7007. `Et docebo vos quae facietis’: quod significet ita Divinum in omnibus et singulis quae fient, constat ex significatione `docere’ quod sit influere, et cum praedicatur de Divino ut hic, quod sit procedere, ut supra n. 6993; et ex significatione `quae facietis’ quod sit quae fient; quod sit in omnibus et singulis, est quia dicitur de Divino. Quod Divinum sit in omnibus et singulis quae {1}apud hominem fiunt, hic aliquid dicendum: quod ita sit, apparet homini prorsus aliter, ex causa quia cogitat, si Divinum foret in omnibus et singulis quae fiunt, {2} quod non fierent mala, nec foret alicui damnatio, tum quod causae justum semper triumpharet, quod probi felices in mundo essent prae improbis, et plura similia; et quia contrarium vident, non credunt quod Divinum sit in omnibus et singulis; inde est quod sibimet suaeque prudentiae tribuant singularia, et Divino solum regimen universale, et {3}quod cetera vocent fortunam ac casum, quae illis sunt caeca naturae; sed ita cogitat homo quia non scit arcana 2 caeli, quae sunt quod Dominus unicuique relinquat suum liberum, nam nisi homo in libero sit, nusquam potest reformari; coactum non reformat quia nihil irradicat; coactum enim non est hominis velle, sed liberum est ejus velle, (m)et tamen bonum et verum, ut sit homini sicut ejus proprium, irradicandum (x)est in ejus voluntate; quod extra illam est non est hominis; et quia quisque libero suo ob illam causam relinquitur, inde est(n) quod liceat homini cogitare malum et facere malum, quantum {4} timores externi non {5}inhibent; et quoque inde est quod improbus laetetur et glorietur in mundo ad apparentiam (x)plus quam probus, sed gloriatio et laetitia improbi est externa seu corporis, {6}quae in altera vita vertitur in infaustum infernale, gloriatio autem et laetitia probi est interna seu spiritus, quae manet et fit faustum caeleste; (c)et praeterea in eminentia et 3 opulentia est felicitas mundana, non autem aeterna; inde illa est tam improbis quam probis, si non probis est ne per talia avertantur a bono; et quia homo in mundanis bonis et (x)faustitatibus ponit benedictionem Divinam, {7}ideo cum videt contrarium, ex infirmo suo labitur in errores de providentia Divina; concludit etiam a praesentibus quae videt, nec cogitat quod Divina Providentia spectet aeternum; imprimis ut omnia in ordine sint in caelo, et quoque {8} in inferno, ita ut caelum jugiter referat unum hominem, ac ut infernum in opposito sit, unde aequilibrium; et quod haec nequaquam existere possint nisi per providentiam Divinam in omnium singularissimis, ita nisi Divinum continue hominis liberum regat et flectat.
4 In ceteris videantur quae prius de providentia Divina {9} dicta et ostensa sunt, quod nempe providentia Domini non dari queat universalis nisi sit in singularissimis, n. 1919 fin., (x)4329, 5122 fin., (x)5894 fin., 6481-6486, 6490: quod providentia Domini spectet aeternum, n. 5264, 6491: quod a Domino praevideatur malum et provideatur bonum, n. 5155, 5195, 6491: quod Dominus malum, quod praevidet, vertat in bonum, n. 6574: quod contingentia sint providentiae, n. 5508, 6493, 6494: quod propria prudentia sit sicut rarus grumus in {10}atmosphaera, et quod providentia {11} sit sicut tota atmosphaera, n. 6485: quod plures fallaciae {12}impugnent providentiam Divinam in singularibus, n. 6481.
@1 ab homine$
@2 i putarent$
@3 caetera vocant$
@4 i non AI$
@5 arcent$
@6 ita externa, probus autem quoad spiritum ita internum$
@7 quare$
@8 i ut$
@9 i Domini$
@10 exiguissimo spatio atmosphaerae$
@11 i Divina$
@12 After singularibus$

7008. `Et loquetur ille tibi ad populum’: quod significet quod ille doctrina erit Ecclesiae spirituali, constat ex repraesentatione `Aharonis,’ de quo dicitur quod `loquetur Moschi ad populum,’ quod sit doctrina boni et veri, de qua n. 6998; ex significatione `loqui’ quod sit confessio et praedicatio, de qua n. 6999; et ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus,’ quod sint Ecclesia spiritualis, de qua n. 6426.

7009. `Et fiet, ille erit tibi ad os’: quod significet verum doctrinae quod etiam mediate a Domino procedit, constat ex repraesentatione `Aharonis qui erit Moschi ad os’ quod sit doctrina, de qua n. 6998; et ex significatione `esse Moschi ad os’ quod sit enuntiatio seu praedicatio ejus, de qua n. 6987; quod dicatur verum doctrinae quod etiam mediate a Domino procedit, est quia verum doctrinae quod per `Aharonem’ repraesentatur est quale auditur et percipitur ab angelis et ab hominibus; hoc verum est quod mediate {1}procedit a Domino; at verum quod per `Moschen’ repraesentatur est quod immediate a Domino procedit, et {2} non auditur nec percipitur ab hominibus, et ne quidem ab angelis, {3}videatur n. 6982, 6985, 6996, 7004.
@1 procedit altered to procedat$
@2 i quod$
@3 de quo etiam$

7010. `Et tu eris illi ad deum’: quod significet Divinum Verum quod immediate a Domino procedit, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad Divinum Verum, de qua n. 6752; quod sit Divinum Verum quod immediate a Domino procedit, significatur per quod `esset Aharoni ad deum’; per `Deum’ enim in Verbo intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, et per `Jehovam’ Dominus quoad Divinum Bonum; quod in Verbo Dominus dicatur `Deus’ ubi agitur de vero, at `Jehovah’ ubi agitur de bono, videatur n. 2586, 2769, 2807, 2822, 3921 fin., 4402; quod angeli dicantur `dii’ ex veris in quibus sunt a Domino, n. 4402; et in opposito sensu quod `dii gentium’ sint falsa, n. 4402 fin., 4544.

7011. `Et baculum hunc accipias in manu tua’: quod significet potentiam Divinam in illis, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua n. 4013, 4015, 4876, 4936, et quidem tunc quando in manu est; per `manum’ enim significatur potentia spiritualis, et per `baculum’ potentia naturalis; {1} sicut nihil potentiae est naturali nisi ex spirituali, ita non baculo nisi in manu sit, quapropter dicitur {2}ut `acciperet illum in manu’; quod `manus’ cum praedicatur de Domino, sit potentia procedens a Divino Rationali Ipsius, et `baculus’ potentia procedens a Divino Naturali Ipsius, videatur n. 6947; dicitur potentia Divina in illis, nempe in veris, de quibus supra, quia potentia praedicatur de vero, n. 3091, 6344, (x)6423, 6948.
@1 i et$
@2 quod$

7012. `Quo facies signa’: quod significet inde illustrationem et confirmationem veritatum, constat ex significatione `signi’ quod sit confirmatio veritatum, de qua n. 6870; quod quoque sit illustratio, est quia confirmatio veritatum fit per illustrationem a Domino cum homo Verbo studet fine sciendi vera. Quod illustrationem attinet et inde confirmationem veritatum, sciendum quod illi qui in externis absque interno sunt, ut fuerunt Judaei et Israelitae, non possint illustrari, ita nec confirmari in veris; at qui in externis sunt et simul in internis, {1} cum legunt Verbum, illustrantur, et in illustratione vident vera, in quibus postea magis et magis confirmantur; et quod mirum, talis unicuique est illustratio qualis ei affectio veri est, et talis affectio veri quale bonum vitae; inde quoque est quod qui in nulla affectione veri sunt propter verum, sed propter lucra, prorsus non illustrentur cum legunt Verbum, sed modo confirmantur in doctrinalibus qualiacumque sint, sive falsa, ut sunt haeretica, sive prorsus contraria veris, ut sunt Judaica, nam {2}regnum Domini non quaerunt sed mundum, non fidem sed famam, ita non divitias caelestes sed modo terrestres; {3}sique illis forte incidit cupido sciendi vera ex Verbo, offerunt se falsa loco verorum, et tandem negatio omnium; haec dicta sunt ut sciatur quid illustratio, et inde confirmatio veri.
@1 i illi$
@2 fidem non quaerunt$
@3 quapropter si illis est$

7013. Vers. 18-20. Et ivit Moscheh, et reversus ad Jethronem socerum suum, et dixit ei, Ibo quaeso, et revertar ad fratres meos qui in Aegypto, et videbo num adhuc illi vivunt; et dixit Jethro Moschi, Vade in pace. Et dixit Jehovah ad Moschen in Midian, Vade, revertere Aegyptum, quia mortui sunt omnes viri quaerentes animam tuam. Et accepit Moscheh uxorem suam, et filios suos, et equitare fecit illos super asino, et reversus terram Aegypti; et accepit Moscheh baculum Dei in manu sua. `Et ivit Moscheh et reversus’ significat vitae prioris continuum: `ad Jethronem socerum suum’ significat in simplici bono {1}: et dixit ei, Ibo quaeso, et revertar ad fratres meos qui in Aegypto’ significat elevationem ad interiorem et magis spiritualem vitam in naturali: `et videbo num adhuc illi vivunt’ significat illius vitae perceptionem: `et dixit Jethro Moschi, Vade in pace’ significat assensum et votivum: `et dixit Jehovah ad Moschen in Midian’ significat illustrationem et confirmationem a Divino in illo statu: `Vade, revertere Aegyptum’ significat spiritualem vitam in naturali: `quia mortui sunt omnes viri quaerentes animam tuam’ significat remotionem falsorum vitam veri et boni destruere conantium: `et accepit Moscheh uxorem suam’ significat bonum adjunctum: `et filios suos’ significat vera inde: `et equitare fecit illos super asino’ significat illa quae novae intelligentiae (d)inservirent: `et reversus terram Aegypti’ significat in mente naturali: `et accepit Moscheh baculum Dei in manu sua’ significat quod illa ex potentia Divina.
@1 i veri but in n. 7015 d veri$

7014. `Et ivit Moscheh et reversus’: quod significet vitae prioris continuum, constat (c)ex significatione `ire’ quod sit vita, de qua n. 4882, 5493, (x)5605; ex significatione `reverti’ seu `redire’ quod sit vivere ubi prius, et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad legem seu verum a Divino, de qua n. 6771, 6827; cum Moscheh fuit in Chorebo monte apud Jehovam in flamma visum, tunc repraesentabat Dominum quoad Divinum Verum; nunc autem apud Jethronem socerum suum, qui est bonum Ecclesiae quae in vero simplicis boni, repraesentat Dominum quoad verum a Divino. Hic et alibi in Verbo in sensu {1} interno describuntur omnes status vitae Domini in mundo, quomodo tunc Humanum Suum Divinum fecit; quod status successivi fuerint, constare potest ex eo quod Dominus cum infans sicut infans fuerit, et quod postea succreverit in intelligentia et sapientia, ac jugiter illis insinuaverit (t)Divinum Amorem, usque dum etiam quoad Humanum Suum factus sit Divinus Amor, hoc est, Divinum Esse seu Jehovah; (d)et quia Dominus ita successive induit Divinum, inde est quod primum Se fecerit verum a Divino, postmodum Divinum Verum, (c)et tandem Divinum Bonum; hi gradus glorificationis Domini fuerunt, qui hic et alibi in sensu interno Verbi describuntur.
@1 cp n. 7013$

7015. `Ad Jethronem socerum suum’: quod significet in simplici bono’, nempe vitae {1} continuum, constat ex repraesentatione `Jethronis’ qui {2}quia sacerdos Midianis, quod sit bonum Ecclesiae quae in vero simplicis boni, de qua n. 6827; hoc bonum intelligitur per simplex bonum {3}; et ex significatione `soceri’ quod sit a quo conjunctio boni et veri {4}, de qua n. 6827.
@1 i prioris$
@2 d quia i ut$
@3 i veri$
@4 i inde$

7016. `Et dixit [ei], Ibo quaeso, et revertar ad fratres meos qui in Aegypto’: quod significet elevationem ad interiorem et magis spiritualem vitam in naturali, constat a significatione `ire et reverti’ quod sit vitae successivum, et vitae successivum hic est elevatio ad interiorem et magis spiritualem vitam, ita propius ad Divinum; cum enim de Domino, Qui per `Moschen’ repraesentatur, dicitur `ire et reverti,’ intelligitur elevari {1} ad Divinum Esse seu Jehovam Qui in Ipso et a Quo Ipse; a repraesentatione filiorum Israelis, qui hic sunt `fratres,’ quod sint regnum spirituale Domini et inde Ecclesia spiritualis, de qua n. 6426, 6637; et ex significatione `Aegypti’ quod sit naturale, de qua n. 6147, 6252; inde patet quod per `ibo quaeso, et revertar ad fratres meos qui in Aegypto’ significetur elevatio ad interiorem et magis spiritualem vitam in naturali; nam sicut Moschis habitatio in Midiane significabat vitam cum illis qui in vero simplicis boni, ita in simplici bono {2}, n. 7015; ita habitatio nunc cum filiis Israelis significat vitam cum illis qui in vero et bono Ecclesiae spiritualis, quae vita priore est interior et magis spiritualis; quod bonum et verum illius Ecclesiae sint in naturali, videatur n. 4286, 4402.
@1 i, nempe$
@2 i and d veri$

7017. `Et videbo num adhuc illi vivunt’: quod significet illius vitae perceptionem, constat ex significatione `videre’ quod sit intelligere et percipere, de qua n. 2325, 2807, 3764, 3863, 4403-4421, 4567, 4723, 5400; et ex significatione `vivere’ quod sit vita spiritualis, de qua n. 5407. Per illius vitae perceptionem intelligitur perceptio quae praecedit, nam cum quis sibi proponit aliquid, {1} percipit id sicut praesens, mittet enim mentem suam in statum illius rei, inde desideria, {2} et inde jucundum sicut {3}rei praesentis; ita (m)fines medii conjungunt se cum fine ultimo, (c)et faciunt sicut unum finem.(n)
@1 i tunc$
@2 i et potentia perveniendi illuc, $
@3 status praesens foret$

7018. `Et dixit Jethro Moschi, Vade in pace’: quod significet assensum et votivum, constat ex significatione `dixit Jethro {1}ad Moschen’ quod sit responsum {2}; quod sit assensus, significatur per `vade in pace,’ tum quod sit votivum.
@1 Moschi$
@2 i ad petitionem$

7019. `Et dixit Jehovah ad Moschen in Midian’: quod significet illustrationem et confirmationem a Divino in illo statu, constat ex eo quod Jehovah Moschi diceret quod reverteretur Aegyptum, cum tamen Moschi id prius a Jehovah mandatum {1}fuerit, cap. iii 10 seq. et supra in hoc capite vers. 12 seq., et cum Moscheh ex mandato jamdum praeparaverit se ad viam; inde constare potest quod per hoc {2}mandatum significetur illustratio et confirmatio a Divino; quod illustratio et confirmatio fuerit in illo statu, nempe in statu veri simplicis boni, significatur per quod `a Jehovah dictum id ad Moschen in Midian’; quod `Midian’ sit verum simplicis boni, videatur n. 3242, 4756, 4788, 6773.
@1 sit$
@2 nunc$

7020. `Vade, revertere Aegyptum’: quod significet spiritualem vitam in naturali, constat ex significatione `vadere’ seu `ire et reverti’ quod sit interior et magis spiritualis vita, de qua supra n. 7016; et ex significatione `Aegypti’ quod sit naturale, de qua n. 6147, 6252.

7021. `Quia mortui sunt omnes viri quaerentes animam tuam’: quod significet remotionem falsorum vitam veri et boni destruere conantium, constat ex significatione `mortui esse’ quod sit quod remoti, nam qui mortui sunt, illi quoque remoti sunt; ex significatione `Aegyptiorum,’ qui hic sunt viri, quod sint qui in falsis, de qua n. 6692; et ex significatione `quaerentium animam’ quod sit qui vitam destruere conantur; et quia vita spiritualis est vita veri quae fidei et boni quae charitatis, ideo dicitur vita veri et boni; inde patet quod per quod `mortui sint omnes viri quaerentes animam tuam’ significetur remotio falsorum vitam veri et boni destruere conantium. Per `animam’ in Verbo intelligitur omne vivum, ac tribuitur {1}quoque animalibus, at (x)proprie {2}dicitur anima de homine’, et cum {3}de homine, in vario sensu; ipse homo vocatur anima quia ejus vita in communi; tum ejus vita intellectualis in specie, seu intellectus, et quoque ejus vita voluntaria seu voluntas; sed in spirituali sensu per `animam’ intelligitur 2 vita veri quae fidei, et boni quae charitatis; et in genere ipse homo quoad spiritum suum, qui vivit post mortem; in quo sensu apud Matthaeum,
Ne timete vobis ab iis qui occidere corpus possunt, animam vero occidere non possunt, x 28:
apud eundem,
Quid prodest homini, si totum mundum lucratus fuerit, animae autem jacturam fecerit? aut quod dabit homo pretium sufficiens redemptionis animae suae? (x)xvi 26:
apud Lucam,
Filius hominis non venit ad perdendum animas hominum, sed ad servandum, ix 56:
apud Ezechielem,
Profanastis Me apud populum Meum, ad occidendum animas quae non mori debent; et ad vivificandum animas quae non vivere debent, xiii 19;
in illis locis `anima’ pro hominis vita spirituali, quae vita est spiritus ejus post mortem {4}; `occidere animam,’ `jacturam animae facere,’ `perdere animam,’ pro mori spiritualiter seu damnari.
@1 etiam$
@2 tribuitur homini$
@3 homini$
@4 i ita pro ejus spiritu, nam cum moritur homo, ille exsuscitatur$

7022. `Et accepit Moscheh uxorem suam’: quod significet bonum adjunctum, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad legem seu verum a Divino, de qua prius; et a significatione `uxoris’ quod sit bonum adjunctum, de qua n. 4510, 4823. Quod in sensu interno, et quoque in sensu supremo in quo agitur de Domino, per `uxorem quae Moschi’ repraesentetur bonum conjunctum vero, est quia in omnibus et singulis quae in spirituali mundo, et quae in naturali sunt, instar conjugii est; instar {1} conjugii est ubi agens et patiens; ac agens et simul patiens erit ubi aliquid existet; absque illorum conjunctione nequicquam aliquid produci potest; quod instar conjugii sit in omnibus, est quia omnia se referunt ad bonum et verum, ita ad conjugium caeleste, quod est boni et veri; et conjugium caeleste ad conjugium Divinum, quod est Divini Boni (c)et Divini Veri; et quia, ut dictum {2}, nihil existere ac produci potest nisi sit agens et patiens, ita nisi sit instar conjugii; inde manifeste patet quod verum quod fidei absque bono quod charitatis nihil possit producere, nec {3} bonum quod charitatis absque vero quod fidei, sed erit utriusque conjunctio quae producet fructus, et efficiet vitam caeli apud hominem. Quod in omnibus et singulis sit instar conjugii, videatur n. 1432, 2173, (x)2516, 5194. Quod in singulis Verbi sit conjugium boni et veri, n. 683, 793, 801, (x)2516, 2712, 4138 fin., (x)5138, 6343, consequenter in singulis Verbi est caelum, nam caelum est ipsum illud conjugium; et quia in singulis Verbi est caelum, est in singulis Verbi Dominus, quoniam Dominus est Omne in omnibus caeli. Ex his constare potest unde est quod `uxor Moschis’ repraesentet bonum conjunctum vero, etiam in supremo sensu in quo de Domino agitur, similiter ac Sarah uxor Abrahami, de qua n. 2063, 2065, 2172, 2173, 2198, tum Rebecca uxor Jischaki, n. 3012, 3013, 3077.
@1 i enim$
@2 i est$
@3 i quod$

7023. `Et filios suos’: quod significet vera inde, constat ex significatione `filiorum’ quod sint vera, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373; inde dicitur, quia ex conjugio, de quo nunc supra.

7024. `Et equitare fecit illos super asino’: quod significet illa quae novae intelligentiae inservirent, constat ex significatione `equitare’ quod sint illa quae sunt intellectus, hic quae sunt novae intelligentiae, quae erit vitae inter illos qui in Ecclesia spirituali, n. 7016; quod `equitare’ sint illa, est quia `equus’ significat intellectuale, de quibus videatur n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6534; et ex significatione `asini’ quod sit verum inserviens, hic novae intelligentiae, de qua n. 2781, 5741; et quoque quod sit scientificum, n. 5492.

7025. `Et reversus terram Aegypti’: quod significet in mente naturali, constat ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.

7026. `Et accepit Moscheh baculum Dei in manu sua’: quod significet quod illa ex potentia Divina, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua n. 4013, 4015, 4876, 4936, ita `baculus Dei’ est potentia Divina; quod `baculus’ sit potentia naturalis et `manus’ potentia spiritualis, et quod naturali sit potentia ex spirituali, ita quod per `baculum’ significetur potentia cum est in manu, videatur supra n. 7011. Quod `baculus’ sit potentia, originem ducit a repraesentativis in altera vita, ibi enim qui magica exercent, cum baculis apparent qui illis quoque inserviunt pro potentiis; inde quoque magis Aegyptiis fuerunt baculi per (x)quos fecerunt talia quae apparebant sicut miracula; inde antiqui in suis scriptis ubique assignant {1}magis baculos; ex his constare {2}potest quod `baculus’ sit repraesentativum potentiae, et quod etiam realis correspondentia sit, nam actualiter potentia per baculos exercetur, sed hoc apud magos est correspondentiae abusus, (m)nec valet quicquam nisi intra inferna ubi sunt, et ibi quia elusiones et phantasiae regnant.(n) {3}Et quia realis correspondentia est baculi cum potentia, idcirco Moschi mandatum est ut baculum acciperet in manu, et per illum signa faceret; et idcirco etiam regibus est sceptrum, quod est curtus baculus, et per illud significatur potentia regia. Correspondentia baculi et potentiae inde est quod baculus sustentet manum et brachium, ita simul corpus, et manus et brachium {4}correspondent potentiae in Maximo Homine, videatur n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, 6947, 7011.
@1 Before ubique$
@2 potuit$
@3 At$
@4 correspondet I$

7027. Vers. 21-23. Et dixit Jehovah ad Moschen, In eundo te ad revertendum Aegyptum, vide omnia portenta quae posui in manu tua, et facias illa coram Pharaone; et Ego obfirmabo cor illius, et non mittet populum. Et dicas ad Pharaonem, Ita dixit Jehovah, Filius Meus, primogenitus Meus, Israel. Et dico ad te, Dimitte filium Meum, et serviat Mihi, et renuis dimittere illum, ecce Ego occido filium tuum, primogenitum tuum. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat perceptionem a Divino: `In eundo te ad revertendum Aegyptum’ significat spiritualem vitam in naturali: `vide omnia portenta quae posui in manu tua’ significat media potentiae ex spirituali tunc: `et facias illa coram Pharaone significat contra falsa infestantia: `et Ego obfirmabo cor illius, et non {1}mittet populum’ significat obstinationem et sic nondum liberationem: `et dicas ad Pharaonem’ significat adhortationem: `Ita dixit Jehovah’ significat a Divino:’ Filius Meus, primogenitus Meus, Israel’ significat quod illi qui in vero et bono spirituali adoptati sint: `et dico ad te’ significat mandatum: `Dimitte filium Meum’ significat ut abstineant ab infestatione {2}verorum’ Ecclesiae: `et serviat Mihi’ significat elevationem in caelum ad usus inde praestandos: `et renuis dimittere illum’ significat obstinationem usque ad ultimum: `ecce Ego occido filium tuum, primogenitum tuum’ significat exstinctionem fidei absque charitate, `et inde devastationem veri apud illos.
@1 dimittet$
@2 contra vera$

7028. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet perceptionem a Divino, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit perceptio, de qua saepius; quod sit a Divino, significatur per quod `Jehovah dixit’; quod hic iterum dicatur `dixit Jehovah ad Moschen,’ est quia nova perceptio significatur, n. 2061, 2238, 2260, 2506, 2515, 2552.

7029. `In eundo te ad revertendum Aegyptum’: quod significet spiritualem vitam in naturali, constat ex significatione `ire et reverti’ quod sit elevatio ad interiorem et magis spiritualem vitam; et ex significatione `Aegypti’ quod sit naturale, de quibus supra n. 7016.

7030. `Vide omnia portenta quae posui in manu tua’: quod significet media potentiae ex spirituali tunc, constat ex significatione `portentorum’ seu `miraculorum’ quod {1}sint potentiae Divinae media, de qua n. (x)6910; et ex significatione `manus’ quod sit potentia spiritualis, de qua n. 7011; inde patet quod per `vide omnia portenta quae posui in manu tua’ significentur media potentiae ex spirituali.
@1 sit I$

7031. `Et facias illa coram Pharaone’: quod significet contra falsa infestantia, constat ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit falsum infestans vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6692; quod `facias illa coram Pharaone’ sit contra illa falsa, est quia sequitur in serie ex illis quae praecedunt, ibi enim per `vide omnia portenta quae posui in manu tua’ significantur media potentiae ex spirituali, ita contra falsa infestantia; in sensu enim interno res in serie sequuntur quibus verba sensus litterae applicantur.

7032. `Et Ego obfirmabo cor illius, et non mittet populum’: quod significet obstinationem et sic nondum liberationem, constat ex significatione `obfirmare’ quod sit obstinatio; et ex significatione `cordis’ quod sit voluntas, de qua n. 2930, 3888; ita per illa verba significatur obstinatio ex voluntate, proinde ex jucundo {1}faciendi malum, nam quod voluntatis est, hoc {2}jucundum est, et quod jucundum, hoc ex amore est; (m)et ex significatione `non mittere populum’ quod sit ex {3}obstinato non liberare velle, ita nondum liberatio.(n) Dicitur hic et in sequentibus quod `Jehovah obfirmaverit cor Pharaonis’; ita dicitur ex apparentia et ex communi notione de Divino, quod efficiat omnia, sed hoc intelligendum est, prout quod Jehovae seu Domino tribuatur malum, ira, furor, devastatio, et similia plura, n. 2447, (x)6071, 6991, 6997.
2 Quod obstinationem illorum attinet qui in falsis et male malis ac in malis et inde falsis sunt, sciendum quod obstinatio talis sit ut (t)describi non possit; nusquam desistunt, nisi per graves punitiones et inde timores; exhortationes et minae nihil prorsus {4}faciunt; causa est quia jucundum vitae eorum est malum facere; jucundum illud traxerunt dum vixerunt in mundo, ex eo imprimis quod se solum amaverint, non proximum, ita quod in nulla charitate Christiana fuerint; illi qui tales sunt, quia non duci se patiuntur a Domino, ex proprio voluntario suo agunt, quod voluntarium malum est {5} ex hereditario, {6}et quoque ex actuali vita; et qui ex proprio voluntario agunt, illi ex amore malum agunt, nam quod voluntarii est amoris est; inde illis jucundum malum faciendi et quantum in jucundo illo sunt, tantum in obstinatione sunt; quod ita sit, non apparet in mundo, 3 sed hoc ex causa quia in mundo detinet illos amor sui et mundi, nam timent jacturam famae, et inde lucri et honoris, si malum aperte facerent; leges quoque et timor vitae arcent; at {7} si non obstarent illa, ruerent in perniciem omnium qui sibi non favent, ac depraedarentur omnium facultates, et absque ulla misericordia occiderent quoscumque; talis est homo interius, hoc est, talis est {8}quoad spiritum suum, utcumque in mundo non talis apparet; hoc perquam manifeste constare potest ab illis in altera vita: illis qui tales fuerunt in mundo auferuntur externa, et relinquuntur {9} voluntati, ita suis amoribus; et cum iis {10}relicti sunt, nihil jucundius {11}appercipiunt quam malum facere; quod etiam faciunt cum tanta obstinatione ut nusquam desistant nisi per punitiones, ut dictum est, et dein per demersiones in infernum. Ex his constare potest qualis est homo qui in nulla charitate erga proximum est; tum quod unumquemvis vita sua maneat, non vita civilis quae fuit externa et apparens in mundo, sed vita spiritualis quae fuit interna, et non in mundo apparuit.
@1 mali ac falsi$
@2 jucundi e$
@3 obfirmato$
@4 valent$
@5 i tam$
@6 quam ex actualitate$
@7 i usque$
@8 ejus spiritus$
@9 i suae$
@10 relicta I$
@11 illis est$

7033. `Et dicas ad Pharaonem’: quod significet exhortationem, constat ex significatione `dicere’ cum fit ex mandato (d)Divino, quod sit exhortatio; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit falsum infestans vera Ecclesiae, ita illi qui in falso sunt et infestant, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6692.

7034. `Ita dixit Jehovah’: quod significet ex Divino, nempe exhortatio, constat ab illis quae nunc supra dicta sunt, tum quoque ex nunc sequentibus.

7035. `Filius Meus, primogenitus Meus, Israel’: quod significet quod illi qui in vero et bono spirituali adoptati sint, constat ex significatione `filii’ cum a Jehovah seu Domino dicitur de illis qui ab Ecclesia spirituali sunt, quod sit adoptatus, de qua sequitur; ex significatione `primogeniti’ quod sit fides charitatis quae est Ecclesiae spiritualis, de qua n. 367, 2435, (x)3325, 4925, 4926, 4928, 4930; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 6637. Quod `filius Meus, primogenitus Meus, Israel’ sint illi qui in vero et bono spirituali, hoc est, qui ab Ecclesia spirituali {1}Sua, adoptati sint, ita pro filiis agniti, est quia Dominus per Adventum Suum in mundum illos salvavit, videatur n. 6854, 6914; inde etiam, et quoque ex fide in Dominum, vocantur `filius primogenitus’; {2}illi quoque intelliguntur a Domino apud Johannem,
Et alias oves habeo quae non sunt ex ovili hoc; etiam illas oportet Me adducere, vocemque Meam audient, et fiet unus grex, et unus Pastor, x 16.
@1 sunt I$
@2 sunt illi qui a Domino intelliguntur$

7036. `Et dico ad te’: quod significet mandatum, constat ex significatione `dicere’ cum a Jehovah, quod sit mandatum.

7037. `Dimitte filium Meum’: quod significet ut abstineant ab infestatione {1}verorum Ecclesiae, constat ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit falsum infestans vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6692; ex significatione {2}`dimitte’ quod sit mandatum ut abstineant; et ex significatione `filii’ quod sint qui in {3}vero et bono spirituali et adoptati, de qua mox supra n. (x)7035; inde patet quod per `dimitte filium Meum’ significetur ut abstineant ab infestatione illorum qui in veris Ecclesiae.
@1 contra vera$
@2 dimittere$
@3 veris Ecclesiae$

7038.{1} `Et (x)serviat Mihi’: quod significet elevationem in caelum ad usus inde praestandos, constat ex significatione `servire Jehovae seu Domino’ quod sit usus praestare; et quia agitur de illis qui ab Ecclesia spirituali salvati sunt per Adventum Domini, et qui illorum ante (t)Adventum Domini fuerunt {2}in terra inferiore, et dein elevati in caelum, n. 6854, 6914, {3}ac inde venerunt in statum usus praestandi, ideo per `servient Mihi’ significatur elevatio in caelum ad usus inde praestandos. Quod `servire Domino’ sit usus praestare, est inde, quia verus cultus consistit in praestatione usuum, ita in charitatis exercitiis; qui credit quod servire Domino consistat solum in frequentare {4}templum, audire ibi {5}praedicationem, et precari, et quod hoc satis sit, multum fallitur; ipse cultus Domini consistit in praestandis usibus; et usus {6}sunt, cum homo vivit in mundo, ut quisque in sua statione functionem suam {7}rite obeat, ita inserviendo patriae, societatibus, et proximo, ex corde, utque sincere cum socio agat, et {8}officia praestet prudenter secundum cujusvis quale; hi usus sunt praecipue exercitia charitatis, et sunt per quae praecipue colitur Dominus; frequentatio templi, auditio praedicationum, et preces, sunt quoque necessaria; sed absque illis usibus nihil valent, nam illa non sunt vitae, sed docent qualis vita erit. Angeli in caelo omnem felicitatem habent ex usibus, et secundum usus, {9}adeo ut usus sint illis caelum.
2 Quod ex ordine Divino secundum usus sit felicitas, constare potest ex illis quae apud hominem correspondent illis quae in Maximo Homine, {10}prout ex sensibus externis, {11}nempe ex visu, auditu, gustu, odoratu, tactu, qui quod correspondeant, ad finem plurium capitum ostensum est; his sensibus inde sunt jucunda prorsus secundum usus quos praestant; {12}jucundissimum (d)est sensus amoris conjugialis ob maximum usum, quia inde propagatio generis humani, et ex genere humano caelum; jucundum gustus dein sequitur, cui tale jucundum est quia inservit nutricioni, ac inde sanitati corporis, secundum quam mens sane agat; jucundum odoratus est minus jucundum, {13}quia modo inservit recreationi {14}, ac ita quoque sanitati; jucundum auditus et jucundum visus ultimo loco sunt quia modo excipiunt illa quae inservitura sunt pro usibus, ac intellectuali parti, non ita voluntariae, famulantur.
3 Ex his et aliis similibus {15}patescit quod usus sint secundum quos a Domino datur felicitas in caelo; et quod usus sint per quos Dominus principaliter colitur {16}; (m)inde est quod Johannes ad pectus Domini ad mensam accubuerit, et Dominus illum prae ceteris amaverit, sed hoc non propter ipsum, sed quia {17}repraesentavit exercitia charitatis, hoc est, usus; quod Johannes illa repraesentaverit, videatur Praefatio ad xviii et xxii Gen. (c)et n. 3934.(n)

@1 In A this and the next are each numbered 7038; in I they appear as a single .$
@2 e$
@3 et sic$
@4 cultum Ipsius in templo$
@5 praedicationes, et vocare precibus$
@6 After mundo$
@7 sincere$
@8 dispenset officia quae charitatis$
@9 et usus sunt$
@10 ut$
@11 qui sunt corporis prout visus, auditus, gustus, odoratus, tactus$
@12 i et$
@13 qui$
@14 i interiorum cerebri$
@15 constare potest$
@16 i et servitur$
@17 repraesentabat$

7038[a]. `Et renuis dimittere illum’: quod significet obstinationem usque ad ultimum, constat ex significatione `renuere dimittere illum’ quod sit ex obstinato non liberatio, ut supra n. 7032.

7039. `Ecce Ego occido filium tuum, primogenitum tuum’: quod significet exstinctionem fidei absque charitate, et inde devastationem veri apud illos, constat ex significatione `occidere’ quod sit exstinctio; et ex significatione `filii primogeniti,’ nempe Pharaonis et Aegyptiorum, quod sit fides absque charitate, de qua n. 3325; per `Pharaonem’ enim et per `Aegyptios’ repraesentata sunt scientifica quae Ecclesiae, n. 4749, 4964, 4966, 6004, ita scientifica quae sunt fidei, nam haec scientifica sunt Ecclesiae; at quia verterunt scientifica illa in magica, n. 6692, et inde opera illorum mala fuerunt et absque ulla charitate, idcirco per `primogenitos illorum’ significantur talia quae scientiae fidei sunt, ita fides absque charitate; quod illa per `primogenitos Aegypti’ significentur, patet a significatione `primogenitorum Israelis’ quod sint fides charitatis, de qua supra n. 7035; 2 fides absque charitate dicitur, sed per fidem hic intelligitur scientia talium quae fidei sunt, nam non datur fides ubi non charitas; talia quae fidei {1} apud illos qui non in charitate sunt modo sunt res memoriae, et in memoria non sub alia forma quam est aliud scientificum; nec ibi est scientificum veri quod fidei, {2}quia (t)conspurcatum est ideis falsi, et quoque inservit pro mediis ad patrocinanda {3}falsa; quia ita se habet cum fide absque charitate, idcirco exstinguitur illa apud {4}malos in altera vita, (c)et illi devastantur prorsus quoad verum; ex causa, ne vera inserviant illis pro mediis ad mala, et sic ne apud illos infernum aliquo modo dominetur super talia quae sunt caeli, (c)et ne {5}inde pendeant inter caelum et {6}infernum; haec exstinctio et haec devastatio veri est quae {7}significatur per quod {8}occiderentur primogeniti in Aegypto; {9} quod dein perierint in mari Suph, repraesentabat statum damnationis seu mortis spiritualis talium postea, nam {10}ablatis illis quae sunt fidei seu veri, quae fuerunt quasi alae quae {11}elevabant, mox sicut pondera delabuntur in infernum.
@1 i sunt$
@2 nam$
@3 mala; falsa quae defendunt, quae faciunt, et quia etiam inservit captandis lucris, etiam id, adjunctum est amori sui ac mundi, proinde malum cupiditatum inde, quibus fides illa spuria qui non imperat, sed famulatur$
@4 tales$
@5 illi ita$
@6 i inter$
@7 significabatur$
@8 occidebantur$
@9 i et$
@10 oblatis I$
@11 elevant$

7040. Vers. 24-26. Et fuit in via in diversorio, et occurrit illi Jehovah, et quaesivit occidere illum. Et accepit Zippora petram, et abscidit praeputium filii sui, et tangere fecit pedes ejus, et dixit, Quod sponsus sanguinum tu mihi. Et cessavit ab illo; tunc dixit, Sponsus sanguinum ad circumcisiones. `Et fuit in via in diversorio’ significat posteritatem ex Jacobo quod in externis absque interno: `et occurrit illi Jehovah’ significat oppositionem: `et quaesivit occidere illum’ significat quod apud illam {1}Ecclesia repraesentativa non institui posset: `et accepit Zippora petram’ significat quale ostensum ab Ecclesia repraesentativa per verum: `et abscidit praeputium filii sui’ significat remotionem amorum spurcorum (c)et per id nudationem interni: `et tangere fecit pedes ejus’ significat quod ostensum quale tunc naturale: `et dixit, Quod sponsus sanguinum tu mihi’ significat quod plenum omni violentia (c)et hostilitate contra verum et bonum: `et cessavit ab illo’ significat quod permissum ut repraesentarent: `tunc dixit, Sponsus sanguinum ad circumcisiones’ significat quod tametsi internum plenum esset violentia et hostilitate contra verum et bonum, usque reciperetur circumcisio pro signo {2}repraesentativo purificationis ab amoribus spurcis.
@1 Deleted before and after repraesentativa$
@2 Instead of repraesentativo S had externo, then d$

7041. `Et fuit in via in diversorio’: quod significet posteritatem ex Jacobo quod in externis absque interno, constare potest (c)a repraesentatione `Moschis’ hic; in illis quae praecedunt et quae sequuntur agitur in sensu interno de Ecclesia spirituali, et intelligitur illa per `filios Israelis’; in his autem tribus versibus agitur de illa Ecclesia quod instituenda esset apud posteros Jacobi, sed quod apud illos institui non posset quia in externis erant absque interno; idcirco `Moscheh’ hic non repraesentat Legem seu Verbum, sed repraesentat gentem illam seu posteritatem (c)ex Jacobo, cujus dux futurus {1}esset, ita quoque cultum illius gentis, nam in Verbo ubivis dux aut judex, et quoque rex repraesentat gentem et populum {2} cujus dux, judex, aut rex est ex causa quia caput ejus est, videatur n. 4789; inde est quod hic non Moscheh nominetur, sed usque per `fuit in via in diversorio’ intelligatur, et quod Jehovah tunc occurrerit illi, et quaesiverit occidere illum, cum tamen {3}prius tam expresse mandaverit ut iret et reverteretur Aegyptum; per quod esset `in via,’ significatur institutum; et per `diversorium’ significatur externum naturale seu sensuale, n. 5495; et quia agitur, ut dictum est, de Ecclesia instituenda apud posteritatem illam, significatur tale quod fuit {4}`illi genti, nempe externum absque interno; ita quoque externum naturale seu sensuale, at separatum; (m)quod sensuale separatum ab interno sit {5}plenum fallaciis et inde {6} falsis, et quod sit contra vera et bona fidei, videatur n. 6948, 6949.(n)
2 Antequam explicantur sequentia, videantur quae de posteritate illa prius ostensa sunt, nempe quod apud illam fuerit repraesentativum Ecclesiae, non autem Ecclesia, n. 4281, 4288, 6304. Quod cultu Divinus apud illos fuerit modo externus separatus ab interno, et quod ad illum cultum adigerentur per media externa, n. 4281, (x)4433, (m)4844, 4847, 4865, 4899, 4903.(n) Quod non electi {7}fuerint, sed quod contumaciter institerint ut essent Ecclesia, n. 4290, (x)4293. Quod tales fuerint ut repraesentare possent sancta, tametsi in amoribus corporeis et mundanis essent, n. 4293, 4307. Quod gens illa talis fuerit a primis originibus, n. 4314, 4316, 4317; et plura alia quae de {8}illa gente ostensa sunt, n. 4444, 4459 fin., 4503, 4750, 4815, 4818, 4820, 4825, 4832, 4837, 4868, 4874, (t)4911, 4913, 5057, 6877.
@1 est, et repraesentativum Ecclesiae apud illum institutum et quoque cultu illorum$
@2 i et ejus religiosum$
@3 supra$
@4 genti isti$
@5 in$
@6 i in$
@7 sint$
@8 illis$

7042. `Et occurrit illi Jehovah’: quod significet oppositionem, constat ex significatione `occurrere’ quod sit oppositio, quod nempe aliqua Ecclesia apud gentem illam institui posset; quod oppositio sit contra Divinum, significatur per quod Jehovah illi occurrerit; ex sensu litterae apparet sicut Jehovah seu Divinum Se opposuerit, quia dicitur quod `occurrerit illi Jehovah’; sed sensus internus est quod oppositio fuerit contra Divinum; Divinum erum nusquam Se opponit alicui, sed est homo seu gens quae se opponit Divino, et cum se opponit, quia non sustinet Divinum, apparet sicut foret resistentia a Divino; {1}quomodo hoc se habet, constare potest ab illis qui in alteram vitam veniunt et cupiunt venire in caelum, et tamen non tales sunt ut ibi esse queant; cum illis permittitur {2}quod cupiunt, tunc cum in via sunt et prope ad introitum in caelum, apparent sibi ut monstra et incipiunt angi et cruciari, quia non sustinent verum et bonum quae ibi, {3} et credunt quod caelum et Divinum Se illis opposuerit cum tamen illi sunt, quia in opposito sunt, qui hoc sibi inferunt. Inde quoque constare potest quod Divinum non Se alicui opponat, sed quod homo sit qui se opponit Divino.
@1 se habet hoc sicut illi$
@2 ut in coelum veniant$
@3 i idcirco se retro praecipitant$

7043. `Et quaesivit occidere illum’: quod significet quod apud illam Ecclesia repraesentativa non institui posset, constat ex significatione `quaerere occidere’ quod sit non recipere, de qua n. 3387, 3395, hic itaque non recipere seu eligere gentem illam, ut apud (c)eam Ecclesia repraesentativa institueretur; gens illa per Moschen futurum illius ducem et caput jugiter in (t)tribus his versibus intelligitur, videatur supra n. 7041; quod gens illa non electa sit, sed quod contumaciter institerit ut esset Ecclesia, videatur n. 4290, 4293; et quod non aliqua Ecclesia sed modo repraesentativum Ecclesiae apud illam {1}institutum fuerit, n. 4281, 4288, 6304; quodque illa quae Ecclesiae et sancta sunt repraesentari possint etiam a malis, quia repraesentativum non spectat personam sed rem, n. 3670, 4208, 4281. Simile quod hic in sensu interno intelligitur per id quod Jehovah gentem illam prorsus delere vellet, et loco ejus aliam gentem ex Mosche exsuscitare, (d)Num. xiv 12; et quoque quod dicatur quod `(x)Jehovam’ paenituerit’ quod gentem illam introduceret, et quod introduxerit in terram Canaanem.
@1 instituta$

7044. `Et accepit Zippora petram’: quod significet quale ostensum ab Ecclesia repraesentativa per verum, constat ex repraesentatione `Zipporae’ hic, quod sit Ecclesia repraesentativa; et ex significatione `petrae’ quod sit verum fidei. Quod circumcisio facta fuerit per gladiolos petrarum, significabat quod purificatio ab amoribus spurcis fieret per vera fidei, n. (x)2039, 2046, 2799; nam circumcisio erat repraesentativum purificationis ab amoribus illis, {1} n. 2799. Causa quod purificatio fiat per vera fidei, est quia haec docent quid bonum, tum quoque quid malum, ac ita quid faciendum et quid non faciendum; ac cum homo scit vera illa et vult facere secundum illa, tunc ducitur ille a Domino et per Divina Ipsius media purificatur. Quia vera fidei docent quid malum et quid bonum, patet quod per `accepit Zippora petram’ {2}significetur quale ostensum per verum. Quod `Zippora’ repraesentet Ecclesiam repraesentativam, constat ab illis quae in his versibus sequuntur.
@1 i videatur$
@2 significatur$

7045. `Et abscidit praeputium filii sui’: quod significet remotionem amorum spurcorum et per id nudationem interni, constat ex significatione `abscindere’ quod sit removere; ex significatione `praeputii’ quod sit amor terrestris et corporeus qui conspurcat amorem spiritualem et caelestem, de qua n. 3412, 4462; et ex significatione `filii’ quod sit verum Ecclesiae repraesentativae; quod `filius’ sit verum, videatur n. 489, 491, 533, (x)1147, 2623, 3373; et quod sit illius Ecclesiae {1}, est quia Zippora {2}repraesentat Ecclesiam illam, et vocat illum filium suum, et per illum ostendit quale gentis illius, et inde quale cultus ejus. Quod per `praeputium’ significentur amores spurci, est quia lumbi cum genitalibus correspondent amori conjugiali, n. 5050-5062; et quia correspondent amori conjugiali, {3} correspondent omni amori caelesti et spirituali, n. 686, 4277, 4280, 5054; ideo praeputium correspondet amoribus maxime {4}externis, qui vocantur amores corporei et terrestres; hi amores, si absque amoribus internis sunt qui vocantur amores spirituales et caelestes, sunt spurci, ut apud gentem illam quae in externis absque interno fuit. Absque interno dicitur, et per id intelligitur nulla agnitio veri et nulla affectio boni, ita nulla fides et nulla charitas, haec enim sunt interni hominis, {5}et inde procedunt charitatis exercitia, quae sunt bona externa; (m)internum hoc, {6}quod absque fide et charitate {7}, et tamen plenum malis et falsis, vocatur a
Domino vacuum, Matth. xii 43-45; {8}inde dicitur externum absque interno;(n) nunc quia per `praeputium’ significantur amores maxime externi, idcirco cum illi remoti sunt, quod significatur per quod `Zippora absciderit praeputium,’ apparet quale amorum illorum, ita nudatio interni.
@1 i verum$
@2 per quam Ecclesia illa repraesentatur$
@3 i etiam$
@4 extremis$
@5 nam$
@6 cum$
@7 i est$
@8 tale$

7046. `Et tangere fecit pedes ejus’: quod significet quod ostensum quale tunc naturale, constat ex significatione `tangere facere’ quod sit ostendere, nam per tactum ostenditur; et ex significatione `pedum’ quod sit naturale, de qua n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952. Per quod ostensum quale sit naturale, intelligitur qualis gens illa interius esset, quod apparet quando exterius removetur; interius apud hominem in mundo non potest apparere priusquam remotum est exterius; exterius enim apud malos prorsus aliter agit quam interius vult et cogitat, {1}fingit enim homo honestum, fingit justum, et quoque bonum Christianum seu charitatem, et hoc ut credatur quod interius talis sit, ad sic faciendum etiam adigunt timores’ jacturae lucri, famae et honoris, poenarum legis, (c)et vitae; {2}at cum timores illi remoti sunt, {3}et is agit ex interiore suo, {4}tunc sicut vesanus alterius bona depraedatur, {5}ac necem et sanguinem {6}, etiam concivium, spirat, ut fit in bellis intestinis; quod interiora talia sint, patet adhuc manifestius a malis in altera vita, ab illis enim {7}externa auferuntur, et {8}interna nudantur, de qua re videatur n. 7039, et tunc {9}detegitur quod plures qui ut angeli apparuerunt in mundo sint diaboli.
2 Quod interiora tantum dissideant ab exterioribus, indicium est quod status hominis prorsus perversus sit; apud illum qui in sincero est, in justo, et in bono {10}, talis dissidentia non datur; is loquitur sicut cogitat, et cogitat sicut loquitur; aliter prorsus apud illos qui non in sincero sunt, non in justo, et non in bono; apud illos dissident interiora ab exterioribus;’ quod {11}gens Judaica talis fuerit, describitur his verbis {12}a Domino apud Matthaeum,
Vae vobis, scribae et Pharisaei, hypocritae! quia purgatis exterius poculi et patinae, interiora vero plena sunt rapina et intemperantia. Pharisaee caece! purga prius interius poculi et patinae, ut fiat etiam exterius mundum. Vae vobis, scribae et Pharisaei, hypocritae! quia similes vos facitis sepulcris dealbatis, quae foris quidem apparent pulchra, intus vero plena sunt ossibus mortuorum, et omni immunditie; sic etiam vos foris apparetis hominibus justi, intus vero pleni estis hypocrisi et iniquitate, xxiii 25-28.
1 et hoc ob timoribus
2 sed
3 agitur tunc
4 et
5 et non nisi quam neces
6 i cupit
7 exteriora
8 et nudantur interiora, ut fit in altera vita
9 patet
10 i est
11 talis apud gentem Judaicam
12 Before describitur

7047. `Et dixit, Quod sponsus sanguinum tu mihi’: quod significet quod plenum omni violentia et hostilitate contra verum et bonum, constat ex significatione `sponsi’ quod hic sit Ecclesiae repraesentativum seu ejus externum, cum ipsa Ecclesia repraesentativa est `sponsa’; quod Moscheh in his tribus versibus repraesentet gentem illam, et (t)Ecclesiae repraesentativum apud illam, videatur supra n. 7041; et quod Zippora repraesentet Ecclesiam repraesentativam n. 7044; quia Zippora repraesentat Ecclesiam illam, et Moscheh ejus externum, idcirco Zippora non vocat illum {1}suum maritum nec virum, sed `sponsum,’ nam diversum repraesentare potest sponsa quam sponsus, non autem vir {2}seu maritus et uxor, {3}nam conjugiale facit unum; et ex significatione `sanguinis’ quod sit violentia illata charitati, de qua n. 374, (x)1005; et quod sit verum falsificatum et profanatum, n. 4735, (x)6978, ita hostilitas contra verum et bonum.
@1 After nec$
@2 et not d, quam written above$
@3 conjugiale enim$

7048. `Et cessavit ab illo’: quod significet quod permissum ut repraesentarent, constat (c)a significatione `cessare ab illo,’ nempe occidendo, quod sit permissum ut repraesentarent; nam quod `Jehovah quaesiverit occidere illum’ significabat quod apud illam gentem Ecclesia repraesentativa institui non posset, n. 7043, quare nunc {1} cum dicitur quod `cessaverit ab illo,’ significatur quod permissum ut repraesentarent, hoc est, ut apud illam gentem institueretur repraesentativum Ecclesiae, non autem Ecclesia; quod aliud sit repraesentare Ecclesiam, et aliud esse Ecclesia, patet ex eo quod Ecclesiam repraesentare possint {2}etiam mali, sed esse Ecclesia non nisi quam boni, nam repraesentare Ecclesiam est modo externum, videatur n. 3670, 4208, 4281.
@1 i autem$
@2 quoque$

7049. `Tum dixit, Sponsus sanguinum ad circumcisiones’: quod significet quod tametsi internum plenum esset violentia et hostilitate contra verum et bonum, usque reciperetur circumcisio pro signo repraesentativo purificationis ab amoribus spurcis, constat ex significatione `sponsi sanguinis’ quod sit plenum omni violentia et hostilitate contra verum et bonum, de qua supra n. 7047; et ex significatione `circumcisionis’ quod sit signum repraesentativam purificationis ab amoribus spurcis, de qua n. 2039, 2632, 3412, 3413, 4462, 4486, 4493. Dicitur hoc a Zippora, quia nunc {1}genti illi permissam fuit repraesentare Ecclesiam, quod significatur per quod `cessaverit ab illo occidendo,’ n. 7048. (m)Quod circumcisio facta sit signum repraesentativum purificationis, est quia per abscissionem praeputii {2}significabatur remotio amorum spurcorum, et per id nudatio interni, n. 7045; cum itaque ad internum nihil attenditur, {3}ut apud (t)illam gentem quae fuit in externis absque interno, tunc {4}remanet significatio circumcisionis seu abscissionis praeputii, nempe quod sit remotio amorum spurcorum, ita purificatio, quapropter illud pro signo repraesentativo inservire potuit.(n)
@1 After fuit$
@2 significatur$
@3 sed solum ad externum$
@4 manet$

7050. Quod in his tribus versibus arcana sint quae nusquam sciri possunt absque sensu interno, a singulis ibi patet; quis enim sciret quid significat quod Jehovah, postquam Moschi mandaverat ut iret Aegyptum, mox dein cum esset in via, (x)occurreret illi, et quaereret occidere illum? quis sciret quid significat quod Zippora, cum absciderat praeputium filii sui, faceret tangere pedes ejus, et diceret ad Moschen quod sponsus sanguinum is sibi esset; tum quod dein diceret, Sponsus sanguinum ad circumcisiones? quis non videt quod in his arcana recondita sint, et quod {1}illa nequaquam detegi queant nisi ex sensu interno?
@1 talia$

7051. Qui de sensu interno Verbi nihil sciunt, illi non aliter credere possunt quam quod gens Israelitica et Judaica fuerit prae omni alia gente electa, et inde reliquis praestantior, ut quoque crediderunt ipsi; et quod mirum, hoc non solum credit ipsa illa gens, sed etiam id credunt Christiani; utcumque hi sciunt quod gens illa sit in spurcis amoribus, in sordida avaritia, in odio, et in fastu {1}; et praeterea, quod interna quae sunt charitatis et fidei et quae sunt Domini nihil faciant et quoque aversentur; quod Christiani etiam credant quod gens illa prae aliis electa fuerit, est {2}ex causa quia credunt quod electio et salvatio hominis sit ex misericordia, utcumque homo vivit, ac ita quod scelesti possint aeque in caelum recipi, ac pii et probi, non {3}considerantes quod electio sit universalis, nempe omnium qui in bono vivunt; et quod Misericordia Domini sit {4}erga omnem hominem qui abstinet a malo et vult vivere in bono, et {5}sic qui patitur se duci a Domino, ac regenerari, quod fit per continuum vitae ejus 2 inde quoque est quod plerique in Christiano orbe {6}etiam credant quod gens illa iterum {7}eligetur, et tunc {8}reducetur in terram Canaanem, et hoc quoque secundum sensum litterae, ut in sequentibus his locis: apud Esaiam, x (x)20-23, xi 11, 12, xxix [14] ad fin., xliii 5, 6, xlix 6-26 lvi 8, lx 4, lxi 3-10, lxii; apud Jeremiam, iii 14-19, xv 4, 14, xvi 13, 15, xxiii 7, 8, xxiv 9, 10, xxxi 31, 33, xxv 29, xxix 14, 18, xxx 3, 8-11, xxxi 8-10, 17, xxxiii 16, 20, 26; apud Hezechielem, v 10, 12, 15, xvi 60, xx 41, xxii 15, 16, xxxiv 12, 13, xxxvii 21, 22, xxxviii 12, xxxix 23, 27, 28; apud Danielem, vii 27, xii 7; apud Hoscheam, iii 4, 5; apud Joelem (x)iii 5 [A.V. ii 32], iv [A.V. iii]; apud Amosum, ix 8, 9, seq.; apud Micham, v 7, 8; {9}ex his et quoque ex aliis locis credunt etiam Christiani quod gens illa iterum eligetur ac introducetur in terram Canaanem, tametsi sciunt (m)quod gens illa exspectet Messiam qui introducet, et tamen norunt quod illa exspectatio vana sit, et quod regnum Messiae seu Christi non sit (c)ex hoc mundo, (c)ac sic quod terra Canaan, in 3 quam Messias introducet, sit caelum;(n) illi nec expendunt quod in Verbo sit sensus spiritualis, et quod in illo sensu per Israelem non intelligatur Israel, nec per Jacobum Jacob, nec per Jehudam Jehudah, sed quod per illos intelligantur quae repraesentant; nec expendunt quid historica de illa gente memorant, qualis {10}illa fuit in deserto, et qualis dein in terra Canaane, quod corde idololatrica; tum quid Prophetae de illa et ejus scortatione spirituali et abominationibus; qualis illa sit, describitur in Cantico {11}apud Moschen, his verbis,
Occultabo facies Meas ab iis; videbo quid posteritas eorum; generatio enim perversionum illi, filii in quibus fidelitas non: dixerim, In extremos angulos ejiciam illos; cessare faciam ab homine memoriam illorum; nisi inimici dicerent, Manus nostra alta, neque Jehovah fecit omne hoc. Nam gens perdita consiliis illi, nec in illis intelligentia: de vite Sodomae vitis eorum, et de agris Gomorrhae; uvae ejus uvae fellis; botri amaritudinum illis. Venenum draconum vinum eorum, et fel aspidum crudele: nonne istud absconditum apud Me, obsignatum in thesauris Meis? Mihi vindicta et retributio; in tempus nutabit pes eorum, prope namque est dies interitus eorum, et (x)properant futura illis, Deut. xxxii 20, 26-28, (x)32-35;
quod Jehovah canticum illud Moschi dictaverit, videatur ibi xxxi 19, 21. {12}De illa gente ita quoque Dominus, apud Johannem,
Vos ex patre diabolo estis, et desideria patris vestri vultis facere; ille homicida erat ab initio, et in veritate non stetit, viii 44;
praeter in multis aliis locis.
4 Quod Christiani tametsi haec sciunt, usque credant quod gens illa tandem convertetur ad Dominum, et tunc introducetur in terram ubi prius fuerat, est, ut dictum, quia non sciunt sensum internum Verbi; (c)et quia putant quod nihil faciat vita hominis; et quod malum etiam per crebros actus irradicatum, nihil obstet quin homo per fidem, etiam unius horulae, spiritualis fieri possit et regenerari et sic acceptari a Domino; {13}tum quod intromissio in caelum sit solius misericordiae, et quod haec sit erga singularem gentem, et non ita erga omnes in universo qui misericordiam Domini recipiunt; qui ita cogitant non sciunt quod prorsus contra Divinum sit quod quidam ut electi nascerentur ad salutem et {14} caelum, et quidam ut non electi ad damnationem et infernum; ita cogitare de Divino foret horrendum, quia foret summa immisericordia, cum tamen Divinum est ipsa Misericordia. Ex his nunc constare potest quod gens {15}Israelitica et Judaica non electa fuerit, et minus (x)quod eligetur; {16}tum quod non aliquid Ecclesiae apud illam fuerit, nec esse potuerit, sed modo repraesentativum ejus; et quod usque ad hunc diem conservata sit, fuerit propter Verbum Veteris Testamenti, de qua re videatur n. 3479.
@1 i, ita in spurcis amoribus$
@2 etiam$
@3 cogitantes$
@4 ducere$
@5 regenerare illum; et hoc$
@6 Before in Christiano$
@7 eligeretur$
@8 reduceretur$
@9 scitur$
@10 fuerit$
@11 Mosis$
@12 nec expendunt Ipsius Domini verba de$
@13 et introduci in coelum, ac praeterea quod misericordia Domini sit determinata ad aliquam gentem$
@14 i ad$
@15 illa$
@16 et$

7052. Vers. 27-31. Et dixit Jehovah ad Aharonem, Vade obviam Moschi desertum; et ivit, et occurrit illi in monte Dei, et osculatus illum. Et indicavit Moscheh Aharoni omnia verba Jehovae, quibus misit illum, et omnia signa quae praecepit illi. Et ivit Moscheh et Aharon, et congregaverunt omnes seniores filiorum Israelis. Et locutus Aharon omnia verba quae locutus Jehovah ad Moschen, et fecit signa ad oculos populi. Et credidit populus, et audiverunt quod visitaverit Jehovah filios Israelis, et quod viderit afflictionem illorum; et inflexerunt se et incurvaverunt se. `Et dixit Jehovah ad Aharonem’ significat verum doctrinae et ibi perceptionem a Divino: `Vade obviam Moschi’ significat quod conjungeretur cum vero immediate a Divino procedente: `desertum’ significat ubi non ita prius est: `et ivit, et occurrit illi in monte Dei’ significat conjunctionem in bono amoris ibi: `et osculatus illum’ significat affectionem conjunctionis: `et indicavit Moscheh Aharoni omnia verba Jehovae’ significat influxum veri immediate procedentis a Divino Domini in verum quod mediate procedit, et instructionem in singulis doctrinae: `quibus misit illum’ significat quae procedunt: `et omnia signa quae praecepit illi’ significat illustrationem et inde confirmationem simul: `et ivit Moscheh et Aharon’ significat vitam conjunctionis utriusque: `et congregarunt omnes seniores filiorum Israelis’ significat praecipua sapientiae quae Ecclesiae spirituali: `et locutus Aharon omnia verba quae locutus Jehovah ad Moschen’ significat doctrinam inde a Divino: `et fecit signa ad oculos populi’ significat confirmationem ad captum: `et credidit populus, et audiverunt’ significat fidem et spem: `quod visitaverit Jehovah filios Israelis’ significat illos qui ab Ecclesia spirituali, quod liberarentur et salvarentur per Adventum Domini: `et quod viderit afflictionem illorum’ significat post tantas tentationes: `et inflexerunt se et incurvaverunt se’ significat humiliationem.

7053. `Et dixit Jehovah ad Aharonem’: quod significet verum doctrinae et ibi perceptionem a Divino, constat a significatione `dixit’ quod sit perceptio, de qua saepius; inde `dixit Jehovah’ est perceptio a Divino; et a repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina veri ei boni, de qua n. 6998, 7009, ita verum ejus; nam omnis doctrina est veri, agit enim doctrina de vero et inde bono, quae doctrina fidei dicitur, et agit de bono et inde vero, quae doctrina charitatis vocaturi sed utraque est veri {1}.
@1 i, quod omne doctrinae sit verum, est quia se refert ad intellectum; sed omne quod se refert ad voluntatem est bonum quia id est vitae$

7054. `Vade obviam Moschi’: quod significet quod conjungeretur cum vero immediate a Divino procedente, constat ex significatione `vadere obviam’ quod sit conjungi; et a repraesentatione `Moschis’ quod sit verum immediate a Divino procedens, de qua supra n. 7010.

7055. `Desertum’: quod significet ubi non ita prius est, nempe conjunctio, constat a significatione `deserti’ quod sit ubi parum vitale adhuc, de qua n. 1927, ita ubi non bonum et inde verum, n. 4736, nam inde est vitale; hic ubi non conjunctio veri immediate a Divino procedentis cum vero mediate procedente; quod ibi conjunctio fieret, significatur per quod `Aharon vaderet obviam Moschi desertum.’ Quod conjunctionem illam concernit, sciendum quod apud hominem verum mediate a Divino procedens dari possit, et tamen usque id non esse conjunctum cum vero quod immediate a Divino procedit.
2 Sed haec res quia {1} (t)arcana est, illustretur exemplis: qui secundum doctrinam suae Ecclesiae apud se confirmatam cogitant {2}et docent, et non sciunt num vera sint aliunde quam ex eo quod ex (x)doctrina Ecclesiae sint, et quod a viris {3}doctis et illustratis tradita, apud illos verum mediate a Divino procedens potest esse, sed usque hoc non conjunctum est cum vero quod immediate a Divino procedit; si enim conjunctum foret, tunc haberent {4}affectionem sciendi verum propter verum, et imprimis propter vitam, inde quoque donati forent perceptione num doctrinalia Ecclesiae suae sunt vera antequam confirmant illa apud se, et viderent in singulis num concordarent confirmantia cum ipso vero.
3 Sint etiam pro exemplo: prophetae per quos Verbum scriptum est, illi scripserunt sicut spiritus a Divino {5}dictavit, ipsa enim verba quae scriberent in auribus illorum enuntiabantur; apud illos fuit verum mediate a Divino procedens, hoc est, per caelum, sed non ideo verum quod immediate a Divino processit, nam non perceptionem habebant, quid singula in sensu interno significarent, nam cum conjuncta sunt, tunc, ut dictum, perceptio datur. Conjunctio illa raro datur apud hominem, sed datur apud omnes qui in caelo, cumprimis qui in caelo intimo seu tertio sunt; nec apud hominem datur nisi ille in tantum regeneratus sit ut elevari queat a sensuali usque versus rationale suum, et sic in luce caeli ubi sunt angeli sisti. Apud omnem quidem hominem est influxus Divinus tam immediatus quam mediatus, n. 6063, 7004, sed conjunctio non est nisi apud illos qui perceptionem veri ex bono habent; nam {6}illi apud quos conjunctus est influxus immediatus Divinus cum mediato {7}se patiuntur a Domino duci, sed apud {8}quos non conjuncti sunt {9}influxus illi semetipsos ducunt; et hoc amant. Ex his nunc constare potest quid per `desertum’ hic intelligitur, quod sit ubi non conjunctio.
@1 i in se$
@2 aut$
@3 illustratis et doctis$
@4 perceptionem num doctrinalia sunt vera, antequam confirmantur$
@5 dictarunt$
@6 ille apud quem$
@7 ducitur a Domino$
@8 quem$
@9 ducitur a semet$

7056. `[Et ivit, et] occurrit illi in monte Dei’: quod significet conjunctionem in bono amoris ibi, constat ex significatione `occurrere’ seu obviam venire, quod sit conjunctio, de qua mox supra n. 7054; et ex significatione `montis Dei’ quod sit bonum amoris Divini, de qua n. 6829. Cum hoc ita se habet: conjunctio veri immediate a Divino procedentis cum vero quod mediate procedit non dari potest quam in bono, nam bonum est ipsa humus; vera sunt semina, quae non alibi quam {1}in bono ut in sua humo crescunt; {2} bonum {3}etiam est ipsa anima veri, inde verum, ut sit verum, existit et inde vivit.
2 (s)Verum quod immediate a Divino procedit vocatur verum, sed est in se bonum quia a Divino Bono procedit; at est bonum cui omne verum Divinum unitum est; verum dicitur quia in caelo apparet ut lux, at est lux qualis lux vernalis cui calor vivificans omnia telluris {4}unitus est; ex his constare quoque potest quod conjunctio veri immediate a Divino procedentis cum vero quod mediate procedit non dari queat nisi in bono, consequenter nisi homo afficiatur vero propter verum, {5}imprimis propter bonum, ita propter vitam, tunc enim homo in bono est.
3 {6}Adhuc sciatur quomodo se habet cum conjunctione illa, ex his: verum immediate a Divino procedens intrat in voluntatem hominis, haec via ejus est; at verum quod mediate a Divino procedit intrat in intellectum hominis, quapropter non conjunctio fieri potest nisi voluntas et intellectus unum agant, nempe nisi voluntas velit bonum et intellectus confirmet id per verum; cum itaque conjunctio est, tunc apparet Dominus ut praesens; Ejus praesentia etiam percipitur; at cum non conjunctio est, tunc est Dominus (d)sicut absens {7}; sed absentia Ipsius non percipitur si non scitur ex aliqua perceptione quid Ipsius praesentia.(s)
@1 ibi$
@2 i omnia enim vera spectant bonum, et procedunt a bono, quapropter verum cum vero, ut sit verum, non dari potest quam in bono,$
@3 enim$
@4 conjunctis$
@5 et$
@6 i Ut$
@7 i tametsi praesens$

7057. `Et osculatus illum’: quod significet affectionem conjunctionis, constat ex significatione `osculari’ quod sit conjunctio ex affectione, de qua n. 3573, 3574, 4353, 5929, 6260.

7058. `Et indicavit Moscheh Aharoni omnia verba Jehovae’: quod significet influxum veri immediate procedentis a Divino Domini in verum quod mediate procedit, et instructionem in singulis doctrinae, constat ex significatione `indicare’ quod sit influxus, de qua n. 5966; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum immediate procedens a Divino Domini, de qua n. 7010, 7054; ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit verum {1}mediate procedens a Divino Domini, de qua n. 7009; et ex significatione `omnium verborum Jehovae’ quod sint {2}singula doctrinae; instructio significatur per quod `Moscheh {3}indicavit illa Aharoni,’ fit enim instructio a Divino per influxum, qui significatur per `indicare’; ex his patet quod per `indicavit Moscheh Aharoni omnia verba Jehovae’ significetur influxus veri immediate procedentis a Divino Domini in verum quod mediate procedit, et instructio in singulis doctrinae.
2 Quod instructionem in singulis doctrinae attinet, datur illa cum verum immediate procedens a Divino Domini conjungitur cum vero quod mediate procedit, nam tunc datur perceptio, videatur supra n. 7055; (s)conjunctio illa datur imprimis apud angelos qui in tertio seu intimo caelo sunt, ac caelestes vocantur; illi habent exquisitam perceptionem {4} utriusque veri, et inde praesentiae Domini; causa est quia in bono sunt {5}prae aliis, nam illis bonum innocentiae est; idcirco {6} Domino proximi sunt ac in luce fulgurante et quasi flammante, nam Dominum vident ut Solem cujus (t)lucis radii tales sunt ex propinquitate.(s)
3 Verum immediate procedens a Divino Domini dicitur, tametsi agitur hic in sensu interno de Domino cum fuit in mundo, et cum invocavit Patrem Suum sicut a {7}Se separatum; sed quomodo hoc se {8}habet, prius aliquoties dictum est, quod nempe Ipsum Divinum seu Jehovah fuit in Ipso, nam a Jehovah conceptus est, quare etiam Ipsum vocat Patrem Suum, (c)et Semet Filium Ipsius; sed {9}Dominus tunc fuit in Humano infirmo ex hereditario a matre, et quantum in hoc fuit, tantum Jehovah seu Ipsum Divinum, quod fuit in Ipso, apparuit absens, at quantum Dominus fuit in Humano glorificato seu Divino facto, tantum Jehovah seu Ipsum Divinum praesens fuit ac in Ipso Humano; inde nunc sciri potest quomodo intelligitur per quod dicatur quod verum quod immediate processerat ex Divino fuerit ex Divino Domini.
@1 quod mediate procedit$
@2 vera$
@3 indicaret omnia verba Jehovae$
@4 i conjunctionis$
@5 et ex bono perceptionem omnis veri habent$
@6 i etiam$
@7 semet$
@8 habuit$
@9 i quantum$

7059. `Quibus misit illum’: quod significet quae procedunt, nempe singula doctrinae, constat ex significatione `mitti’ quod sit procedere, de qua n. 2397, 4710.

7060. `Et omnia signa quae praecepit illi’: quod significet illustrationem et inde confirmationem simul, constat ex significatione `signorum’ quod sint illustratio et confirmatio veritatum, de qua n. 7012.

7061. `Et ivit Moscheh et Aharon’: quod significet vitam conjunctionis utriusque, nempe veri immediate a Divino Domini procedentis et (x)veri quod mediate procedit, constat ex significatione `ire’ quod sit vita, de qua n. 3335, 3690, 4882, 5493; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum immediate a Divino {1} procedens, de qua n. 7010, 7054; et a repraesentatione `Aharonis’ quod sit verum mediate a Domino procedens, de qua n. 7009; {2}inde nunc quia iverunt simul, significatur {3} vita conjunctionis utriusque.
@1 i Domini$
@2 d inde nunc i et$
@3 i per illa verba$

7062. `Et congregarunt omnes seniores filiorum Israelis’: quod significet praecipua (x)sapientiae quae Ecclesiae spirituali, constat ex significatione `seniorum’ quod sint praecipua sapientiae, ita quae concordant cum bono, de qua n. (x)6524; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod {1}sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 6426, 6637.
@1 sint$

7063. `Et locutus Aharon omnia verba quae locutus Jehovah ad Moschen’: quod significet doctrinam inde a Divino, constat ex significatione `loqui’ cum praedicatur de doctrina quae per `Aharonem’ repraesentatur, quod sit {1}enuntiatio et praedicatio’, de qua n. 6987, 6999; ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit verum mediate procedens a Divino Domini, ita doctrina veri et boni, de qua n. 6998, 7009; et ex significatione `verborum quae locutus Jehovah ad Moschen’ quod sit ex Divino, hoc est, per verum quod immediate procedit a Divino Domini, quod verum repraesentatur per `Moschen,’ n. 7010, 7054.
@1 praedicatio et enuntiatio$

7064. `Et fecit signa ad oculos populi’: quod significet confirmationem ad captum, constat ex significatione `signorum’ quod sint confirmatio veritatum, ac ita cognitio, de qua n. 6870; et ex significatione `oculorum’ quod sint illa quae sunt visus interni seu intellectus, de qua n. 2701, 3820, 4403-4421, 4523-4534; ita `ad oculos’ est ad intellectum seu captum.

7065. `Et credidit populus, et audiverunt’: quod significet fidem et spem, constat ex significatione `credere’ quod sit credere in spirituali sensu, seu fides, de qua n. 6956, 6970; et ex significatione `audire’ quod sit oboedire et quoque appercipere, de qua n. 5017, hic spem habere, nam qui in fide (c)et oboedientia est, cum appercipit confirmationes {1}, spem accipit; nam spes est inde.
@1 i quae per signa significatur$

7066. `Quod visitaverit Jehovah filios Israelis’: quod significet illos qui ab Ecclesia spirituali, quod liberarentur et salvarentur per Adventum Domini, constat ex significatione `visitare’ quod sit liberatio {1} per Adventum Domini in mundum, de qua n. 6895, ita quoque salvatio; quod illi qui ab Ecclesia spirituali per Adventum Domini in mundum adoptati sint ac salvati, videatur n. 6854, 6914, 7035; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia spiritualis, de qua n. 6426, 6637; quod `Jehovah’ in Verbo sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, (t)6281, 6303, 6905.
@1 i a falsis$

7067. `Et quod viderit afflictionem illorum’: quod significet post tantas tentationes, constat ex significatione `afflictionis’ quod sit tentatio, de qua n. 5356; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637; de afflictione seu infestatione a falsis, ita de tentationibus illorum qui ab Ecclesia spirituali fuerunt, ante Adventum Domini, videatur n. 6854, 6914, (x)7037.

7068. `Et inflexerunt se et incurvaverunt se’: quod significet humiliationem, constat ex significatione `inflectere se et incurvare se’ quod sit effectus humiliationis, de qua n. 2153, 6266; sed quod `inflectere se’ sit humiliatio exterior et illorum qui in vero sunt, et quod `incurvare se’ sit humiliatio interior et illorum qui in bono sunt, videatur n. 5682; quod ita sit, patuit saepius ab illis {1} qui in vero sunt, et ab illis qui in bono; qui in vero sunt, sunt quasi rigidi, ac stant {2}erecti sicut duri, et cum se coram Divino humiliare debent, solum inflectunt parumper corpus; at qui in bono sunt, illi sunt quasi molles, et cum se coram Divino humiliant, se incurvant usque ad terram; verum enim absque bono prorsus rigidum est, et cum spectat bonum ut finem, rigidum illud incipit mollescere; at bonum in se molle est, et verum quod {3} insinuatur, quia fit ibi bonum, etiam mollescit; (m)causa est quia verum non in formam caelestem ordinari potest nisi {4}a bono, inde est in se durum, forma enim caelestis est liberrima et nullius resistentiae; inde bonum {5}apud quod verum rite ordinatum est simile est, ac, ut dictum, est molle.(n)
@1 i in altera vita$
@2 recti$
@3 i ei$
@4 conjungatur$
@5 in quo$

7069. Continuatio de Spiritibus Planetae Mercurii

Porro, qualis est genius spirituum qui ex planeta Mercurio sunt, ex sequentibus adhuc patescere potest. Sciendum quod omnes quotcumque spiritus sunt fuerint homines; humanum enim genus est seminarium caeli; {1}tum quod ipsi spiritus tales prorsus sint quales fuerunt cum vixerunt in {2}mundo, nam unumquemque sequitur vita ejus; {3} quia ita est, genius hominum cujuscumque telluris cognosci potest (c)a genio spirituum qui inde sunt.
@1 et$
@2 corpore$
@3 i et$

7070. Quia spiritus e Mercurio in Maximo Homine referunt memoriam rerum a materialibus abstractarum, n. 6808, idcirco cum aliquis cum illis de terrestribus, corporeis, et mere mundanis loquitur, nolunt prorsus audire, cumque audire de illis coguntur, tunc transmutant ea in alia et plerumque in contraria ex causa ut evitent.

7071. Ut pro certo scirem quod talis eorum genius esset, licuit repraesentare illis prata, novalia, hortos, silvas, flumina, sed ilico transmutabant illa; prata et novalia obscurabant, et per repraesentationes implebant anguibus; flumina denigrabant, ut aqua non limpida appareret; {1}cum quaererem cur ita facerent, dicebant quod non velint cogitare de talibus, sed de realibus, quae sunt cognitiones rerum a terrestribus abstractarum, imprimis talium quae existunt in caelis.
@1 cumque$

7072. Postea repraesentabam illis volucres majores et minores, quales in nostra tellure sunt, (x) nam in altera vita repraesentari possunt talia quasi ad vivum, ipsa loquela spirituum et angelorum repraesentationibus plena est; cum volucres illas repraesentatas viderent, primum volebant illas mutare, sed dein delectabantur illis, et quiescebant; causa erat quia volucres significant cognitiones rerum, cujus rei perceptio quoque tunc influebat; ideo abstinebant ab illis transmutandis, et sic ab ideis memoriae suae avertendis. {1}Postea repraesentare licebat coram illis amoenissimum hortum plenum lampadibus et lucernis; tunc morabantur et detinebantur, ex causa quia lampades cum lucernis significant veritates quae lucent a bono; inde patuit quod {2}teneri potuerint in spectandis materialibus, modo simul insinuatur significatio illorum in sensu spirituali; quae enim sensus spiritualis sunt a materialibus abstracta sunt sed repraesentantur in materialibus.
@1 Postmodum$
@2 detineri$

7073.{1} Praeterea locutus sum cum illis de ovibus et agnis, sed talia non volebant audire quia ea illis percepta sunt ut terrestria; causa erat quia non intelligebant quid innocentia, quam `agni’ significant; quod apperceptum est ex eo, cum dicerem quod agni nec in caelo ut agni repraesentati appareant, sed cum nominantur, ibi loco illorum percipiatur innocentia; tunc dicebant se non scire quid innocentia, sed (t)modo scire quoad vocem; causa est quia modo cognitionibus, non autem usibus, qui sunt cognitionum fines, afficiuntur, n. 6815; ita quia non afficiuntur cognitionum finibus, nec scire possunt ex perceptione interna quid innocentia.

@1 In A this was written after n. 7076, but numbers were altered for its insertion here.$

7074. Aliqui ex spiritibus telluris Mercurii ad me veniebant missi ab aliis, ut audirent quid {1}apud me ageretur; quibus unus ex spiritibus nostrae telluris dicebat quod dicerent suis, ut non aliud quam verum loquerentur, et non, ut solent, interrogantibus opposita objicerent; nam si aliquis ex nostrae telluris spiritibus ita faceret, plecteretur; sed tunc respondebat cohors quae remota erat, (c)e qua spiritus illi emissi erant, quod {2}si ideo plecterentur, omnes plecterentur, quoniam aliter facere nequeunt ex continuo usu; dicebant quod cum loquuntur cum hominibus suae telluris, {3} ita quoque faciant; at hoc non animo illos fallendi, sed ut sic inspirent desiderium sciendi; cum enim opposita objiciunt, et occultant res certo modo, tunc cupido sciendi excitatur, (c)et sic ex studio explorandi illa, memoria locupletatur.
@1 hic$
@2 sic$
@3 i quod$

7075. De eadem re cum illis alia vice quoque loquebar; et quia sciebam quod loquerentur cum hominibus suae telluris, quaerebam quomodo incolas suos instruunt; dicebant quod non instruant illos quomodo se res habet, sed usque {1}insinuent aliquam rei apperceptionem, ut inde cupido sciendi alatur et crescat; nam si responderent ad omnia, periret cupido; addebant quod opposita objiciant etiam ob causam ut veritas dein melius appareat; nam omnis veritas {2} apparet {3} relative ad opposita.
@1 insinuent altered to insinuarent$
@2 i non$
@3 i nisi$

7076. Pro more habent ut non dicant alicui quae sciunt, sed usque (x)ab omnibus scire velint quae illi sciunt; sed cum sua societate communicant omnia, usque adeo ut quae unus scit, omnes sciant, et quae omnes, quisque ibi.

7077. Quia spiritus Mercurii tales sunt et usque abundant cognitionibus, in aliqua specie fastus sunt, n. 6813; inde putant quod tam multa sciant ut vix sciri plus possit; sed illis a nostrae telluris spiritibus dictum est quod non multa sciant sed pauca, et quod illa quae non sciunt sint infinita respective; {1}quodque illa quae non sciunt ad illa quae sciunt sint sicut aquae maximi oceani ad aquas pusilli fontis. Ut scirent quod ita esset, dabatur ut quidam angelicus spiritus cum illis loqueretur, et diceret illis in {2}genere quid scirent et quid non scirent, et quod {3}infinita essent quae non scirent, {4}tum quod in aeternum ne quidem communia rerum scire possent. {5}Loquebatur ille per ideas angelicas, {6} multo promptius quam illi, et quia detegebat quid scirent et quid non scirent, stupore perculsi sunt {7}. Postea vidi alium angelum cum illis loquentem; apparuit ille in aliqua altitudine {8} dextrorsum; is enumerabat perplurima quae non scirent; et postea loquebatur cum illis per mutationes status quas dicebant se non intelligere; tunc illis dicebat quod unaquaevis mutatio status infinita contineat, et quoque unumquodvis minimum ejus. Cum hoc audiverunt, quia fuerunt in fastu propter cognitiones, coeperunt se humiliare; humiliatio repraesentabatur per voluminis eorum {9}demissionem deorsum (nam apparebat cohors illa tunc sicut volumen, antrorsum versus sinistrum ad distantiam, in plano regionis infra umbilicum); sed volumen apparebat sicut incavatum in medio, et a lateribus elevatum; reciproca etiam motitatio ibi animadvertebatur; dicebatur etiam illis quid id significaret hoc est, quid cogitarent in sua humiliatione, et quod illi qui a lateribus elevati apparebant nondum in aliqua humiliatione essent; et vidi quod separaretur volumen, et quod illi qui non in humiliatione erant relegarentur versus suum orbem, reliquis remanentibus. (m)Quia spiritus planetae Mercurii fugiunt spiritus nostrae telluris propter materialia in quibus sunt {10}, et quaesiverunt num tales possent angeli fieri, n. (x)6929, nunc responsum tulerunt quod angelus qui cum illis locutus est ex hac tellure fuerit.(n)
@1 et quod$
@2 communi$
@3 indefinita$
@4 et$

@5 In A this sentence is written at the end of with sign for inclusion here.$
@6 i ac ita$
@7 i, nam agnoscebant$
@8 i supra caput$
@9 After umbilicum)$
@10 Two or three indecipherable words here.$

7078. Sciendum quod spiritus aliarum tellurum non appareant intra sphaeram ubi spiritus nostrae telluris, sed extra illam, quidam ad majorem quidam ad minorem distantiam, et quoque ad diversas plagas; causa est quia spiritus unius telluris non similis genii (c)ac vitae sunt cum spiritibus alius telluris; tum quia alias provincias in Maximo Homine constituunt; status vitae dissimilitudo facit apparentiam illam; sed in caelo intimo non apparent a [se] mutuo separati. Spiritus autem Mercurii non apparent ad certam plagam nec ad certam distantiam, {1} sed apparent nunc antrorsum, nunc sinistrorsum, nunc paulo ad tergum; causa est quia licet illis pervagari universum ad comparandum sibi cognitiones, et sic ad locupletandum memoriam; {2}planeta illorum sistitur spiritibus a tergo, similiter etiam sol mundi cum de illo cogitant, nam de illo ne hilum apparet; quod a tergo sistatur, (m)causa {3} est quia sol mundi {4} illis qui in altera vita prorsus in obscuro est et caligo; sol caeli autem seu Dominus apparet antrorsum {5} ante dextrum oculum quia inde illis omnis lux;(n) oculus enim dexter non modo correspondet visui intellectuali quatenus illuminatur a vero sed etiam quatenus a bono, n. 4410; ita Dominus aspicit hominem ex bono et illuminat illum per bonum.
@1 i sicut spiritus aliarum tellurum,$
@2 ipsa planeta$
@3 i dicta$
@4 i et lux ejus$
@5 i est$

7079. Continuatio de spiritibus planetae Mercurii ad finem capitis sequentis.

7080. EXODI
CAPUT QUINTUM
DOCTRINA CHARITATIS

In praecedentibus dictum est quid proximus; sequitur nunc dicere quid charitas seu amor qui erit erga proximum.

7081. Ipsa vita hominis est ejus amor, et qualis est amor, talis est vita ejus, immo talis est totus homo. Sed amor dominans seu regnans, hoc est, amor rei quae pro fine habetur, est {1}qui facit hominem; ille amor sibi (x)subordinatos habet plures amores particulares et singulares qui sunt derivationes, et sub alia specie apparent, sed usque {2}singulis his amor dominans inest et dirigit (c)eos, et per (c)eos, ut per fines medios, spectat et intendit finem suum, qui {3}est omnium primarius et ultimus; et hoc tam directe quam indirecte.
@1 quae I$
@2 i in singulis illis$
@3 After ultimus$

7082. Sunt duo in mundo naturali quae faciunt ibi vitam, nempe calor et lux; et sunt duo in mundo spirituali (d)quae faciunt (d)ibi vitam, nempe amor et fides; calor in mundo naturali correspondet amori in mundo spirituali, et lux in mundo naturali correspondet fidei in mundo spirituali; inde est cum dicitur calor seu ignis spiritualis, quod intelligatur amor; et cum dicitur lux spiritualis, quod intelligatur fides; etiam amor actualiter est calor vitalis hominis, quod enim ex amore incalescat homo, notum est; et fides actualiter est lux hominis, quod enim ex fide illuminetur homo, {1} notum esse potest.
@1 i etiam$

7083. Calor et lux in mundo naturali existunt ex sole mundi; at spiritualis calor et spiritualis lux, seu amor et fides, existunt ex sole caeli; sol caeli est Dominus, calor qui ab Ipso ut sole venit est amor, et lux quae ab Ipso ut Sole venit est fides; quod Dominus sit lux, constat apud Johannem,
Jesus dixit, Ego sum lux mundi; qui Me sequitur non ambulabit in tenebris, sed habebit lucem vitae, viii 12:
et quod Dominus sit sol, constat apud Matthaeum,
Cum Jesus transformatus est, splenduit facies Ipsius sicut sol, et vestimenta Ipsius facta sunt sicut lux, xvii 2.

7084. Ex hac correspondentia {1}etiam sciri potest quomodo se habet cum fide et cum amore: fides absque amore est sicut lux absque calore, qualis est lux hiemis; {2}et fides cum amore est sicut lux cum calore, qualis est lux veris; quod in luce veris omnia et singula crescant et floreant, notum est; et quoque quod in luce hiemis omnia et singula torpescant et emoriantur; similiter se habet cum fide et {3} amore.
@1 quoque$
@2 at$
@3 i cum$

7085. Quia nunc amor est unde vita hominis, et quia totus homo talis est qualis ejus amor, ut et quia amor est conjunctio spiritualis, inde consequitur quod omnes in altera vita consocientur secundum amores, nam vita sua, hoc est, amor suus unumquemvis sequitur; qui in amore erga proximum et in amore in Deum sunt consociantur in caelo; at qui in amore sui et in amore mundi sunt consociantur in inferno; est enim amor sui oppositus amori in Deum, et amor mundi oppositus amori erga proximum.

7086. Amor in Deum dicitur, et intelligitur amor in Dominum, {1}quia in Ipso est Trinitas, et Ille est Dominus caeli, nam
Ipsi est omnis potestas in caelo et in terra, Matth. xxviii 18.
{1}CAPUT V
@1 i Exodi$
1. Et postea venerunt Moscheh et Aharon, et dixerunt ad Pharaonem, Ita dixit JEHOVAH, DEUS Israelis, Dimitte populum Meum, et festum agant Mihi in deserto.
2. Et dixit Pharao, Quis JEHOVAH Cujus audiam vocem, ad dimittendum Israelem? non novi JEHOVAM, et etiam Israelem non dimittam.
3. Et dixerunt, DEUS Hebraeorum occurrit nobis; eamus quaeso viam trium dierum in desertum, et sacrificemus JEHOVAE DEO nostro, ne forte incidat in nos peste {1}et gladio.
@1 vel$
4. Et dixit ad illos rex Aegypti, Quare, Mosche et Aharon, abstrahitis populum ab operibus ejus? ite ad onera vestra.
5. Et dixit Pharao, Ecce multi nunc populus terrae, et cessare fecistis illos ab oneribus illorum.
6. Et praecepit Pharao die illo exactoribus in populo et moderatoribus ejus, dicendo,
7. Non addetis dare paleam populo ad laterificandum lateres, sicut heri nudius tertius, illi ibunt et colligant sibi paleam.
8. Et demensum laterum quod illi facientes heri nudius tertius, ponetis super illos, non detrahetis ab illo, quia remissi illi, propterea illi clamant, dicendo, Eamus, sacrificemus DEO nostro.
9. Aggravetur servitium super viros, et faciant illud, et ne respiciant ad verba mendacii.
10. Et exiverunt exactores populi, et moderatores ejus, et dixerunt ad populum, dicendo, Ita dixit Pharao, Nequaquam do vobis paleam.
11. Vos ite, sumite vobis paleam, ex quo inveneritis, quia nihil detrahetur e servitio vestro quicquam.
12. Et dispersit se populus in omnem terram Aegypti ad colligendum (x)stipulam ad paleam.
13. Et exactores urgentes, dicendo, Absolvite opera vestra, verbum diei in die ejus, quemadmodum in esse palea.
14. Et percussi sunt moderatores filiorum Israelis, quos posuerunt super illos exactores Pharaonis, dicendo, Quare non absolvitis statutum vestrum ad laterificandum sicut heri nudius tertius, etiam heri, etiam hodie?
15. Et venerunt moderatores filiorum Israelis, et clamaverunt ad Pharaonem, dicendo, Quare facis sic servis tuis?
16. Palea nulla datur servis tuis, et lateres, dicunt nobis, Facite, et ecce servi tui percutiuntur; et peccavit populus tuus.
17. Et dixit, Remissi vos, remissi, propterea vos dicitis, Eamus: sacrificemus JEHOVAE.
18. Et nunc ite, servite, et palea non dabitur vobis, et demensum laterum dabitis.
19. Et viderunt moderatores filiorum Israelis semet in malo, dicendo, Non detrahetis de lateribus vestris quicquam die in die ejus.
20. Et occurrerunt Moschi et Aharoni stantibus obviam illis in exire illos a Pharaone.
21. Et dixerunt ad illos, Videat JEHOVAH super vos, et judicet, quod putere fecistis odorem nostrum in oculis Pharaonis, et in oculis servorum illius, ad dandum gladium in manum illorum ad occidendum nos.
22. Et reversus Moscheh ad JEHOVAM, et dixit, DOMINE, quare malefecisti populo huic? quare hoc, misisti me?
23. Et ex quo veni ad Pharaonem ad loquendum in nomine Tuo, malefecit populo isti, et liberando non liberasti populum Tuum.

7087. CONTENTA

In hoc capite in sensu interno continuatur de infestatione illorum qui ab Ecclesia spirituali, a falsis. Primum agitur de illis qui infestabant, quod ad exhortationem Divinam prorsus nihil attenderent; deinde quod infestarent postea adhuc magis, injiciendo fallacia et ficticia falsa, quae illi qui ab Ecclesia spirituali discutere nequirent; et quia sic infestantes non a se amovere possent, quod coram Divino lamentati sint.

7088. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-4. Et postea venerunt Moscheh et Aharon, et dixerunt ad Pharaonem, Ita dixit Jehovah, Deus Israelis, (x)Dimitte populum Meum, et festum agant Mihi in deserto. Et dixit Pharao, Quis Jehovah Cujus audiam vocem, ad dimittendum Israelem? non novi Jehovam, et etiam Israelem non dimittam. Et dixerunt, Deus Hebraeorum occurrit nobis; eamus quaeso viam trium dierum in desertum, et sacrificemus Jehovae Deo nostro, ne forte incidat in nos peste vel gladio. Et dixit ad illos rex Aegypti, Quare, Mosche et Aharon, abstrahitis populum ab operibus ejus? ite ad onera vestra. `Et postea venerunt Moscheh et Aharon’ significat Divinam Legem et doctrinam inde: `et dixerunt ad Pharaonem’ significat inde exhortationem ad illos qui contra vera Ecclesiae: `Ita dixit Jehovah, Deus Israelis’ significat quod ex Divino Humano Domini: `Dimitte populum Meum’ significat quod desisterent ab illis infestandis: `et festum agant Mihi in deserto’ significat ut ex laeto animo colant Dominum in obscuro fidei in quo sunt: `et dixit Pharao’ significat cogitationem contrariam: `Quis Jehovah Cujus vocem audiam’ significat de Domino Cujus exhortationi auscultarent: `ad dimittendum populum?’ significat ut desistant: `non novi Jehovam’ significat quod Dominum non curent: `et etiam Israelem non dimittam’ significat quod nec desistent ab infestando: `et dixerunt, Deus Hebraeorum occurrit nobis’ significat quod Ipse Deus Ecclesiae mandaverit: `eamus quaeso viam trium dierum in deserto’ significat quod erunt in statu prorsus remoto a falsis, tametsi in obscuro fidei: `et sacrificemus Jehovae Deo nostro’ significat ut colant Dominum: (m)`ne forte incidat in nos peste et gladio’ significat ad evitandum damnationem mali et falsi:(n) `et dixit ad illos rex Aegypti’ significat responsum ab illis qui in falsis: `Quare, Mosche et Aharon, abstrahitis populum ab operibus suis?’ significat quod illorum Divina Lex et doctrina non eximent illos a gravaminibus: `ite ad onera vestra’ significat quod vivent in pugnis.

7089. `Et postea venerunt Moscheh et Aharon’: quod significet Divinam Legem et doctrinam inde, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad Divinam Legem, de qua n. 6752; et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina boni et veri, de qua n. 6998. Per Divinam Legem, quam Moscheh repraesentat, intelligitur Verbum quale est in suo sensu interno, ita quale est in caelis; per doctrinam autem intelligitur Verbum quale est in suo sensu litterali, ita quale est in terris; quantum illa differunt, constare potest ab iis quae hactenus quoad sensum internum Verbi explicata sunt; pro illustratione sint decem praecepta, quae in specie Lex vocantur; sensus litteralis ibi est quod honorandi parentes, quod non occidendum, non moechandum, non furandum, et plura; at sensus internus est quod colendus Dominus, quod odio non habendum, quod verum non falsificandum, et quod sibi non vindicandum quod Domini est; ita intelliguntur haec quattuor praecepta decalogi in caelo; et reliqua etiam suo modo; nam in caelis non sciunt alium Patrem quam Dominum, idcirco pro quod honorandi parentes intelligunt quod colendus Dominus; in caelis nec sciunt quid sit occidere, nam vivunt in aeternum, sed pro occidere intelligunt odio habere ac vitam spiritualem alicujus laedere; in caelis nec sciunt quid moechari, quare pro illo correspondens percipiunt, nempe non falsificare verum; {1}pro furari percipiunt non (t)aliquid auferre Domino et id sibi vindicare, sicut bonum et verum; talis est illa Lex {2}, et quoque totum Verbum 2 in caelis, ita talis in sensu interno, immo est adhuc profundior, nam pleraque quae in caelis cogitantur et dicuntur non cadunt in verba loquelae humanae, quia ibi est spiritualis mundus, non autem naturalis; et quae sunt mundi spiritualis transcendunt ita illa quae sunt naturalis mundi, sicut non materialia illa quae sunt materialia; at quia usque materialia illis correspondent, possunt illa per materialia exponi, {3}ita naturali loquela, non autem spirituali; spiritualis enim loquela non est vocum materialium, sed vocum spiritualium quae sunt ideae modificatae in voces in aura spirituali, et repraesentatae per variegationes lucis caelestis, quae lux in se non est nisi quam intelligentia et sapientia Divina procedens a Domino. Ex his constare potest quid per Divinam Legem in sensu suo genuino intelligitur, quam `Moscheh’ repraesentat, et quid per doctrinam, quam `Aharon.’
@1 i tum$
@2 i Divina$
@3 sed$

7090. `Et dixerunt ad Pharaonem’: quod significet [inde] exhortationem ad illos qui contra vera Ecclesiae, constat ex significatione `dicere,’ quia a Mosche et Aharone ex mandato Divino, quod sit exhortatio, ut quoque n. 7033; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit scientificum quod contra vera Ecclesiae, de qua n. 6651, (x)6673, 6683, ita illi qui tales sunt. Hic et in sequentibus agitur de illis qui ab Ecclesia spirituali salvati sunt per Adventum Domini in mundum, quique ante Adventum Ipsius detenti fuerunt in terra inferiore et ibi vexati a falsis, hoc est, ab infernalibus qui in falsis ex malo sunt; terra illa est sub plantis circumcincta infernis, a parte anteriore illis qui falsificarunt vera et adulterarunt bona; ad dextrum illis qui pervertunt ordinem Divinum, et inde sibi potentiam acquirere student; a tergo {1}malis geniis qui ex amore sui occulte machinati sunt malum contra proximum; profunde infra illos sunt qui Divinum prorsus spreverunt et naturam coluerunt, et inde omne spirituale a se removerunt; talibus circumcincti sunt illi qui in terra inferiore sunt, ubi ante Adventum Domini reservati sunt illi qui ab Ecclesia spirituali ac ibi infestati; sed usque a {2}Domino tutati, et evecti in caelum cum Domino quando Ipse resurrexit; de his videantur quae prius n. 6854, (x)6865, 6914, 6945, 7035, dicta et ostensa sunt.
2 (s)Terra inferior, ubi reservati sunt illi qui ab Ecclesia spirituali {3} ad Adventum Domini, in Verbo aliquoties nominatur, ut apud Esaiam,
Cantate caeli, quia fecit Jehovah, jubilate inferiora terrae, personate montes cantu, silva et omnis arbor in illa, quia redemit Jehovah Jacobum, et in Israele gloriosum se reddidit, xliv 23;
ibi de illis qui in inferiore terra, quod salvati a Domino; `Jacob’ et `Israel’ {4}sunt Ecclesia spiritualis, `Jacob’ {5}Ecclesia externa, `Israel’ {6} interna, n. 3305, 4286, 6426: apud Ezechielem,
Fecero descendere te cum descendentibus foveam, ad populum aeternitatis, et habitare fecero te in terra inferiorum in desolationibus, xxvi 20:
apud eundem,
Ad terram {7}inferiorem in medio filiorum hominis, ad descendentes foveam: unde consolabuntur se in terra inferiore omnes arbores Edenis, selectio et praecipuum Libani, omnes bibentes aquas, xxxi 14, 16;
ibi terra inferior, ubi illi qui {8} ab Ecclesia spirituali {9}fuerunt.
3 Hodie etiam, qui ab Ecclesia sunt, et impleverunt ideas suas mundanis et quoque terrestribus, et fecerunt ut vera fidei talibus {10} adjuncta essent, illi {11} ad terram inferiorem demittuntur et ibi quoque in pugnis sunt, et hoc usque dum mundana et terrestria illi a veris fidei separata sunt, ac talia inserta ut non amplius conjungantur; cum hoc peractum est, tunc inde elevantur in caelum nam antequam talia amota sunt, nullatenus possunt cum angelis esse sunt enim illa tenebrae et inquinamenta quae cum luce et puritate caeli non concordant; mundana et terrestria illa non nisi quam per pugnas contra falsa separari et amoveri possunt; pugnae illae fiunt hoc modo: infestantur illi qui ibi, a fallaciis et inde falsis quae ab infernalibus circumcirca emittuntur, sed a Domino per caelum refelluntur, et simul tunc insinuantur vera; et {12}haec apparent sicut 4 apud illos qui in pugnis sunt; inde est quod Ecclesia spiritualis dicenda sit {13} pugnans; sed {14}hodie raro est pugnans apud aliquem in mundo, nam {15}homo Ecclesiae cum vivit in mundo, non sustinet pugnam, propter malorum turbam in cujus medio est, et propter carnem in qua est, quae infirma; homo in altera vita {16} contineri potest firmiter in vinculis conscientiae, non autem ita in mundo, nam si in mundo perducitur in aliquid desperationis, ut solent illi qui in pugnis {17} sunt, ilico vincula illa rumpit; sique illa rumpit, tunc succumbit, et si ita succumbit, actum est de salute ejus; inde est quod pauci intra Ecclesiam hodie a Domino admittuntur in pugnas pro veris contra falsa; pugnae illae sunt tentationes spirituales. Videantur etiam quae de terra inferiore, et vastationibus ibi, prius n. 4728, 4940-4951, 6854, ostensa sunt.(s)
@1 mali genii$
@2 Divino$
@3 i fuerunt$
@4 pro Ecclesia spirituali$
@5 pro$
@6 i pro$
@7 inferiorum I$
@8 i in vastationibus$
@9 sunt$
@10 i ideis$
@11 i etiam hodie$
@12 hoc apparet$
@13 i Ecclesia$
@14 pugnans est hodie raro apud hominem in quo illa Ecclesia est quamdiu is est$
@15 ibi$
@16 i etiam$
@17 i illis$

7091. `Ita dixit Jehovah, Deus Israelis’: quod significet ex Divino Humano Domini, nempe exhortatio ad illos qui contra vera Ecclesiae, constat ex eo quod per `Jehovam, Deum Israelis’ intelligatur Dominus quoad Divinum Humanum; quod Dominus sit Jehovah in Verbo {1}, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6281, (a)6303, 6905; `Deus Israelis’ vocatur quia per `Israelem’ significatur regnum Domini spirituale {2}, n. 6426, 6637, et quia Dominus per Adventum Suum in mundum illos qui ab eo regno seu ab ea Ecclesia fuerunt salvavit, n. 6854, 6914, 7035; {3} quod `Deus Israelis’ sit Dominus quoad Divinum Humanum, est quia illi qui ab ea Ecclesia {4}sunt de omni spirituali et caelesti naturales ideas habent, et quoque de Divino; quapropter nisi de Divino, ut de homine naturali, cogitarent, non possent Divino per aliquid affectionis conjungi; {5}nam si de Divino non sicut de homine naturali cogitarent, de Divino vel nullas vel enormes ideas haberent, et sic Divinum conspurcarent; inde est quod per `Deum Israelis’ intelligatur Dominus quoad Divinum Humanum, et quidem quoad Divinum Naturale; quod per `Israelem’ et `Jacobum’ in sensu supremo intelligatur Dominus quoad Divinum Naturale, per `Israelem’ quoad Divinum Naturale internum, et per `Jacobum’ quoad Divinum Naturale externum, videatur n. 4570; et quod illi qui ab Ecclesia spirituali sunt salvati fuerint et salventur per Divinum Humanum Domini, (m)n. 2833, 2834;(n) tum quod spiritualis Ecclesiae homo, qui `Israel,’ sit interior naturalis, n. 4286, 4402.
2 Ex his nunc patet {6}cur Dominus in Verbo dicitur `Jehovah, Deus Israelis’ et `Jehovah Sanctus Israelis’; quisque (t)scire potest quod Divinum ita nominatum non sit {7}nisi convenienter ad aliquod Sanctum non apparens in sensu litterae. Quod Dominus quoad Divinum Naturale intelligatur per `Deum Israelis’ {8}, patet a pluribus locis in Verbo, manifeste ab his,
Quod Moscheh et Aharon, Nadab et Abihu, et septuaginta seniores Israelis, viderent Deum Israelis, sub Cujus pedibus quasi opus lapidis sapphiri, et quasi substantia caeli quoad munditiem, Exod. xxiv 9, 10:
3 (m)quod Dominus fuerit, et non Jehovah, Qui Pater vocatur, constat a Domini verbis apud Johannem,
Deum nemo vidit unquam, i 18;
Neque vocem Ipsius audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, v 37:(n)
apud Esaiam,
Dabo tibi thesauros tenebrarum, et occultas opes latebrarum, ut cognoscas quod Ego Jehovah, Qui vocaverim te nomine tuo, Deus Israelis, xlv 3:
apud Ezechielem,
Super capite Cheruborum quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni, similitudo quasi aspectus hominis super illo, superius; et illi aspectus ignis et iridis, et splendoris circumcirca, i 26-28;
illa dicuntur gloria Jehovae, et (d)Dei Israelis, {9}ibid. i 28, {10} viii 4, ix 3, x 19, 20; et quoque ubi agitur de Novo Templo, apud eundem, xliii 2, xliv 2; praeter {11}in pluribus aliis locis, ut Esai. xvii 6, xxi 10, 17, xxiv 15, xli 17; Ps. xli (x)14 [A.V. 13], lix (x)6 [A.V. 5], lxviii (x)9, 36 [A.V. 8, 35], lxix (x)7 [A.V. 6], lxiii 18, et alibi: tum quoque SANCTUS ISRAELIS, Esai. i 4, v 19, 24, x 20, xvii 7, xxx 11, 12, 15, xlix 7, lx 9, 14; Ezech. xxxix 7.
4 Quod Deus Israelis et Sanctus Israelis sit Dominus quoad Divinum Humanum, constat quoque ex eo quod dicatur Redemptor, Salvator, {12} Factor: REDEMPTOR apud Esaiam,
Redemptor noster Jehovah Zebaoth, nomen Ipsius Sanctus Israelis, xlvii 4:
tum xli 14, xliii 14, xlviii (x)17, liv 5; SALVATOR, apud Esaiam xliii 3; FACTOR apud Esaiam xlv 11. Ex his etiam patet quod per Jehovam in Verbo Veteris Testamenti non alius intelligatur quam Dominus, nam dicitur JEHOVAH DEUS et SANCTUS ISRAELIS, REDEMPTOR, SALVATOR, FACTOR: {13} Jehovah Redemptor et Salvator, {12} apud Esaiam
Ut sciant omnis caro quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, fortis Jacobi, xlix 26:
apud eundem,
Ut scias quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, potens {14}Jacobi, lx 16,
ut et {15}Esai. xliii 14, xliv 6, 24, liv 8, lxiii 16; Ps. xix (x)15 [A.V. 14].
5 Quod Dominus salvaverit Israelem, hoc est, illos qui ab Ecclesia spirituali, apud Esaiam,
Misericordias Jehovae commemorabo, laudes Jehovae, juxta omne quod retribuit nobis Jehovah, multus bonitate domui Israelis; dixit, Certe populus Meus illi, filii qui non mentiuntur; ideoque factus est illis in Salvatorem; in omni angustia illorum, Ipsi angustia; et angelus facierum Ipsius liberavit illos; ob amorem Suum, et indulgentiam Suam, Hic redemit illos, et assumpsit illos, et portavit illos omnibus diebus aeternitatis, lxiii 7-9.
@1 i Veteris Testamenti$
@2 i in coelis et inde Ecclesia spiritualis$
@3 i et$
@4 spirituali$
@5 et insuper$
@6 unde in Verbo Dominus$
@7 absque causa et quod ita nominetur$
@8 i et per Sanctum Israelis$
@9 apud eundem$
@10 i et gloria Dei Israelis$
@11 After aliis$
@12 i et$
@13 i et quoque$
@14 Israelis AI$
@15 A has these references after Jehovah Redemptor in line 9.$

7092. `Dimitte populum Meum’: quod significet quod desisterent ab illis infestandis, constat ex significatione `dimittere’ cum dicitur ad Pharaonem, per quem repraesentatur falsum quod infestat vera Ecclesiae, quod sit desistere ab infestatione; et ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Meus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637.

7093. `Et festum agant Mihi in deserto’: quod significet ut ex laeto animo colant Dominum in obscuro fidei in quo sunt, constat ex significatione `festum agere’ quod sit cultus ex laeto animo, de qua sequitur; quod sit Dominus Cui festum agerent, et Qui hic intelligitur per `Mihi’ seu per `Jehovam,’ videatur mox supra n. 7091; et ex significatione `deserti’ quod sit obscurum fidei, de qua n. 2708, 7055; quod illi qui ab Ecclesia spirituali sunt in obscuro fidei respective sint, videatur n. 2708, 2715, 2716, 2717, 2718, 2833, 2849, 2935, 2937, 3241, 3246, 3833, 6289, 6500, 6945.
2 Quod per `festum agere’ significetur cultus ex laeto animo, est quia festum ageretur ad viam trium dierum ab Aegypto, ita in statu non infestationis a falsis, hoc est, in statu libertatis; qui enim liberatur a falsis et ab angustia in qua tunc est ex laeto animo agit Deo gratias, ita festum; etiam festa quae instituta fuerunt apud populum illum, quae fuerunt tria quotannis, {1}dicuntur etiam instituta fuisse in memoriam liberationis a servitute in Aegypto, hoc est, in sensu spirituali, in memoriam liberationis ab infestatione a falsis, per Adventum Domini in mundum; {2}ideo etiam mandatum est ut tunc laetarentur; ut patet apud Mosen ubi agitur de festo tabernaculorum,
In festo tabernaculorum accipient in die primo fructum arboris honoris, spathas palmarum, et ramum arboris densae, et salices torrentis, et laetemini coram Jehovah Deo vestro septem diebus, Lev. xxiii 40;
3 per `fructum arboris honoris, spathas palmarum, ramum arboris densae, et salices torrentis’ significatur gaudium ex bono et vero ab intimo hominis ad externum ejus; bonum amoris, quod est intimum, significatur per `fructum arboris honoris,’ bonum fidei per `spathas palmarum,’ verum scientificum per `ramum arboris densae,’ et verum sensuale, quod {3}est maxime externum, per `salices torrentis’; quod jussum fuerit ut illa sumerentur, non potuit esse absque causa e mundo spirituali, quae causa nusquam alicui patere potest nisi ex sensu interno.
4 Quod {4} laetarentur in festo septimanarum, etiam constat apud Mosen,
Facies festum septimanarum Jehovae Deo tuo, et laeteris coram Jehovah Deo tuo, tu, et filius tuus, et filia tua, et servus tuus, et ancilla tua, et Levita qui in portis tuis, Deut. (x)xvi 10, 11;
etiam per illa verba in sensu interno significatur laetitia ex bono et vero ab intimo ad {3}externum.
5 Quod in festis esset laetitia, et sic quod festum agere sit colere ex laeto animo, etiam ab his locis patet: apud Esaiam,
Cantus erit vobis, sicut noctis sanctificandi festum, xxx 29:
apud Nahum,
En super montibus pedes evangelizantis, proclamantis pacem! feriare Jehudah festa tua, redde vota tua, quia non addet amplius transire per te belial, omnis exscindetur, ii 1 [A.V. i 15]:
apud Sachariam,
Jejunia erunt domui Jehudae in gaudium, et in laetitiam, et in festa bona; veritatem modo et pacem amate, viii 19:
apud Hoscheam,
Cessare faciam omne gaudium ejus, festum ejus, novilunium ejus, ii 11:
apud Amos,
Convertam festa vestra in luctum, et omnia cantica vestra in lamentum, viii 10. {5}
(m)Quod festum agere sit cultus ex laeto animo quod liberati sint 6 a servitute in Aegypto, hoc est, in sensu spirituali, quod liberati sint ab infestatione a falsis, manifestum est ex festo Paschatis; {6}hoc mandatum est ut celebraretur die quotannis cum exibant ex Aegypto, {7}et hoc propter liberationem filiorum Israelis a servitute, hoc est, propter liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali a {8}falsis, ita a damnatione; et quia Dominus liberavit illos per Adventum Suum, et illos secum in caelum elevavit, cum resurrexit, ideo hoc quoque Paschate factum est;(n) hoc quoque significatur per Domini verba apud Johannem,
`Nunc judicium est mundi hujus, nunc princeps mundi hujus ejicietur foras; Ego vero, si exaltatus fuero e terra, omnes traham ad Me Ipsum, xii 31, 32.’
@1 instituta fuerunt$
@2 inde$
@3 extremum$
@4 i etiam$
@5 i ex his patet quod in festis laetitia animi esset et gaudium cordis, et sic quod per festum agere, significatur cultus ex laeto animo.$
@6 quod institutum sit$
@7 quod hoc significabat$
@8 Domino, patet, nam Dominus resurrexerit illo die, et per resurrectionem suam spirituales illos elevaverit in coelum, sed de his in sequente ubi de Paschate (A had quod Dominus but d quod i nam without altering the verbs which follow)$


7094. `Et dixit Pharao’: quod significet cogitationem contrariam, constat ex significatione `dicere’ quod sit cogitare, de qua n. 3395; quod sit cogitatio contraria ab illis qui infestant, qui repraesentantur per `Pharaonem,’ patet a nunc sequentibus, nam Pharao prorsus non destitit, sed adhuc magis filios Israelis aggravavit.

7095. `Quis Jehovah Cujus vocem audiam’: quod significet de Domino Cujus (x)exhortationi auscultarent, nempe cogitationem contrariam, constat ex significatione `vocis’ quod hic sit exhortatio, quia sunt illa quae Moscheh et Aharon ad Pharaonem dixerunt, de qua n. 7090; et ex significatione `audire’ quod sit oboedire, de qua n. 2542, 3869, 5017; ita `vocem audire’ est exhortationi oboedire seu auscultare; quod Dominus sit Cujus exhortationi nollet auscultare, est quia per Jehovam in Verbo non alius quam Dominus intelligitur, videatur supra n. (x)7091.

7096. `Ad dimittendum populum?’: quod significet ut desistant, constat a significatione `dimittere’ quod sit desistere, ut supra n. 7092, nempe ab infestandis illis qui ab Ecclesia spirituali, qui hic sunt `populus’; quod filii Israelis sint qui ab Ecclesia spirituali, videatur n. 6426.

7097. `Non novi Jehovam’: quod significet quod Dominum non curent, constat ex significatione `non nosse’ quod sit non curare, nam qui non curat, is dicit se non nosse; quod per `Jehovam’ intelligatur Dominus, videatur supra n. (x)7091. Cum hoc, quod Pharao dicit se non nosse Jehovam, ita se habet: Aegyptii ab antiquo tempore noverunt Jehovam, ex causa quia etiam in Aegypto {1}fuerat Ecclesia Antiqua, ut manifeste constare potest ex eo quod apud se Ecclesiae illius repraesentativa et significativa habuerint; hieroglyphica Aegyptiaca {2} non aliud sunt; per illa enim significabantur spiritualia, etiam sciverunt quod actualiter corresponderent; et quia incipiebant adhibere talia in cultu suo sacro, et {3} colere illa, et tandem quoque {4}vertere in magica, et sic associari turbae diabolicae in inferno, idcirco apud se Antiquam Ecclesiam prorsus destruxerunt; inde est quod per `Aegyptios’ in Verbo significentur scientifica Ecclesiae perversa, tum falsa quae sunt contra vera Ecclesiae.
2 Cum ita in Aegypto cultus Divinus perversus fuit, tunc quoque non amplius licuit eis colere Jehovam, et demum ne quidem scire quod Jehovah fuerit Deus Ecclesiae Antiquae, et hoc ob causam, ne profanarent nomen Jehovae. Quod nomen Jehovae etiam illa tempore notum fuerit, et hoc antequam iterum {5}Abrahami posteris per Moschen in Monte Chorebo indicatum est, evidenter patet ex eo quod Bileamus, qui fuit ex Syria, non modo noverit Jehovam sed etiam adoraverit Ipsum et quoque sacrificaverit Ipsi, Num. xxii-xxiv. Ex his {6}nunc sciri potest quare Pharao dixit, `Quis Jehovah Cujus vocem audiam, ad dimittendum populum? non novi Jehovam.’
3 At quia per Pharaonem repraesentantur illi in infernis qui in falsis sunt, et infestant illos qui ab Ecclesia spirituali, idcirco dicendum quomodo cum his se {7}habet: qui in infernis sunt, ac infestant illos qui ab Ecclesia spirituali, sunt plerique ex talibus qui dixerunt quod sola fides salvet, et tamen vixerunt vitam fidei contrariam; et quia post mortem corporis vita remanet, ita malum quod cogitarunt, {7} machinati sunt, et fecerunt, idcirco ad defendendum vitae suae mala, vel applicant illa quae dixerunt esse fidei, vel illa prorsus rejiciunt; at ne abutantur veris fidei, deprivantur illis; quibus cum deprivati sunt, falsa, quae prorsus contra vera fidei sunt, arripiunt, et {9}dein per falsa infestant illos qui in veris sunt; hoc illis tunc jucundum vitae est; plures etiam illorum, ut sibi potentiam comparent, magica addiscunt; hoc faciunt illi qui per varias artes quas excogitarunt in mundo proximum fefellerunt, ac ex successu omnia dein suae prudentiae attribuerunt.
4 Illi qui tales facti sunt agnoscunt Patrem Creatorem universi, non autem Dominum; de Domino dicunt sicut hic Pharao de Jehovah, `Quis Jehovah? non novi Jehovam’; immo sicut est sphaera universalis caeli plena agnitione et amore Domini, ita est sphaera universalis infernorum plena negatione {10}Domini et odio contra Ipsum; nec sustinent ut nominetur. {11} Infernales illi tales sunt ut per exhortationes et minas non desistant, {12}tantum enim est jucundum vitae (c)eorum {13} infestare probos, et eos ab agnitione Domini et fide in Ipsum amovere; ipsum illud vitae eorum jucundum augetur per exhortationes ut desistant, inde enim credunt quod brevi actum sit cum illis quos infestant. Hi nunc sunt qui per `Pharaonem’ et per `Aegyptios’ in specie intelliguntur.
@1 fuit$
@2 i (m)quae insculpserunt saxis, et quoque in imagines sculptas fecerunt(n)$
@3 i quoque$
@4 abuti illis ad$
@5 Moschi$
@6 patet$
@7 habent$
@8 i quod$
@9 et odia contra Dominum, imo ne quidem$
@10 i Imo$
@11 causa est, quia$
@12 i est$

7098. `Et etiam Israelem non dimittam’: quod significet quod nec desistent ab infestando, constat ab illis quae supra n. 7092, 7096, dicta sunt.

7099. `Et dixerunt, Deus Hebraeorum occurrit nobis’: quod significet quod Ipse Deus Ecclesiae mandaverit, constat ex significatione `Hebraeorum’ quod sint qui ab Ecclesia, {1} de qua n. 6675, 6684, 6738; et ex significatione `occurrere’ quod sit mandare, de qua n. 6903.
@1 ita Ecclesia,$

7100. `Eamus quaeso viam trium dierum in deserto’: quod significet quod erunt in statu prorsus remoto a falso, tametsi in obscuro fidei, videatur n. 6904, ubi similia verba.

7101. `Et sacrificemus Jehovae Deo nostro’: quod significet ut colant Dominum, videatur n. 6905, ubi quoque similia verba.

7102. `Ne forte incidat in nos peste et gladio’: quod significet ad evitandum damnationem mali et falsi, constat ex significatione `ne forte incidat’ quod sit ne incurrant, nempe in damnationem {1}; ex significatione `pestis’ quod sit damnatio mali, de qua sequitur; et ex significatione `gladii’ quod sit vastatio veri, tum punitio falsi, de qua n. 2799, ita quoque damnatio, nam punitio falsi, devastato vero, est damnatio.
2 In Verbo quattuor genera vastationum et punitionum memorantur, nempe gladius, fames, fera mala, ac pestis; et per `gladium’ significatur vastatio veri, (c)et punitio falsi; per `famem’ vastatio boni et punitio mali; per `feram malam’ punitio mali ex falso; {2} per `pestem’ punitio mali quod non ex falso sed ex malo; et quia significatur punitio, etiam significatur damnatio, nam haec est punitio illorum qui in malo perseverant: de quattuor his (t)punitionum generibus ita apud Ezechielem,
Quando quattuor judicia mea mala, gladium, et famem, et feram malam, et pestem, misero super Hierosolymam, ad exscindendum ex ea hominem et bestiam, xiv 21:
apud eundem,
Mittam super vos famem, et feram malam, {3}et orbam faciam te, et pestis et sanguis transibit per te, imprimis gladium adducam super te, v 17:
3 quod per `pestem’ significetur punitio mali, et ejus damnatio, patet a sequentibus his locis: apud Ezechielem,
Qui in vastitatibus gladio morientur, et qui super faciebus agri, ferae dabo illum ad devorandum illum, et qui in munitionibus et cavernis, peste morientur, xxxiii 27;
`in vastitatibus gladio mori’ pro esse in vastatione veri et inde in damnatione falsi; `qui super faciebus agri ferae dari ad devorandum’ pro damnatione illorum qui in malo ex falso sunt; `qui in munitionibus et cavernis peste mori’ pro damnatione mali quod per falsum {4}se munit: apud eundem, 4
Gladius foris, et pestis atque fames intus; qui in agro gladio morietur, qui vero in urbe, illum fames et pestis comedent, vii 15;
`gladius’ pro vastatione veri et damnatione falsi; `fames et pestis’ pro vastatione boni et damnatione mali; gladius dicitur `foris’ ac fames et pestis `intus’ quia vastatio veri est extra {5}, vastatio autem boni intra {6}; at cum vivitur secundum falsum, damnatio significatur per `qui in agro gladio morietur,’ {7}et cum vivitur in malo quod {8} defenditur per falsum, damnatio significatur per `qui in urbe illum fames et pestis comedent’: in Levitico, 5
Adducam super vos gladium ulciscentem ultionem foederis; ubi si congregemini in urbes vestras, mittam pestem in medium vestri, et tradam vos in manum hostis; dum fracturus sum vobis baculum panis {9}, xxvi 25, 26;
hic similiter `gladius’ pro vastatione veri et damnatione falsi; `pestis’ pro damnatione mali; vastatio boni quae significatur per `famem’ describitur per quod fracturus sit illis baculum panis {10}; per `urbes’ in quas congregarentur, pariter ut supra, significantur falsa per quae defendunt mala; quod `urbes’ sint vera, ita in opposito sensu falsa, videatur n. 402, 2268, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493 apud Ezechielem, 6
Ideo quod sanctuarium Meum (x)polluisti omnibus abominationibus tuis, tertia tui pars peste morientur, et [fame] consumentur in medio tui; deinde tertia gladio cadent circa te; tertiam tandem in omnem ventum dispergam, ita ut gladium evaginem post eos, v[11,] 12;
`fames’ pro damnatione mali, `gladius’ pro damnatione falsi; `dispergere in omnem ventum’ et `gladium evaginare post illos’ pro dissipare vera, et {11}falsa arripere: apud Jeremiam, 7
Si obtulerint holocaustum aut minham, Ego non approbans ea, sed gladio, fame, et peste Ego consumam eos, xiv 12:
apud eundem,
Percutiam habitatores urbis hujus, et hominem et bestiam; peste magna morientur; postea dabo Zedekiam regem Jehudae, et servos ejus, et populum, et residuos in urbe hac a peste, et a gladio, et a fame, in manum Nebuchadnezaris; qui manserit in urbe hac morietur gladio, et fame, et peste; qui vero exiverit, et (x)desciverit ad Chaldaeos obsidentes vos, vivet, et fiet illi anima ejus in spolium, xxi 6, 7, 9:
apud eundem,
Mittam in eos gladium, famem, et pestem, donec consumuntur a super terra, xxiv 10;
ibi quoque per `gladium’ significatur vastatio veri, per `famem’ vastatio boni, per `pestem’ damnatio: {12}praeter per `gladium,’ `famem,’ et `pestem’ in sequentibus locis, Jer. (x)xxvii 8, xxix 17, 18, xxxii 24, 36, xxxiv 17, xxxviii 2, xlii 17, 22, xliv 13; (x)Ezech. xii 16.
8 Quia tria illa ordine suo sequuntur, idcirco illa tria proposita fuerunt Davidi a Gade Propheta, nempe,
Si venirent septem anni famis; si tribus mensibus fugeret coram hostibus; {13}et si tres dies pestis in terra, 2 Sam. xxiv 13;
`fugere coram hostibus’ pro gladio: apud Amos,
Misi in vos pestem in via Aegypti, occidi gladio juvenes vestros, cum captivitate equorum vestrorum, iv 10;
`pestis in via Aegypti’ {14} pro vastatione boni per falsa, quae sunt `via Aegypti’; `occidi gladio juvenes cum captivitate equorum’ pro vastatione veri, per `juvenes’ significantur vera, et per `equos’ intellectualia, 9 n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6534: apud Ezechielem,
Pestis et sanguis transibit per te, v 17:
apud eundem,
Mittam in eam pestem et sanguinem in plateis ejus, xxviii 23;
ibi pestis pro adulterato bono, et `sanguis’ pro falsificato vero; quod 10 `sanguis’ sit falsificatum verum, videatur n. 4735, (x)6978: apud Davidem,
Non timebis tibi a pavore noctis, a telo volat interdiu, a peste quae in caligine serpit, a morte vastat in meridie, Ps. xci 5, 6;
`pavor noctis’ pro falso quod in occulto est; `telum volat interdiu’ pro falso quod in aperto; `pestis quae in caligine serpit’ pro malo quod in occulto; `mors vastat in meridie’ pro malo quod in aperto; quod pestis sit malum et damnatio mali, patet ex eo quod dicitur `mors,’ quae distinguitur ibi solum a `peste,’ per quod dicatur de `morte quod vastet in meridie’ et de `peste quod in caligine serpat’: apud eundem,
Direxit viam irae suae; non prohibuit a morte animam illorum, et vitam illorum pesti conclusit, Ps. lxxviii 50;
ibi de Aegyptiis; `pestis’ pro omni genere {15} mali et ejus damnatione.
@1 i, de qua sequitur, nam malum culpae et malum poenae, quae tribuuntur Domino, non sunt Ipsius sed hominis, et quia per ne forte incidat in nos significatur ne illi incidant, etiam significatur ut evitent$
@2 i et$
@3 ut$
@4 munitur$
@5 i hominem$
@6 i illum$
@7 at$
@8 i ex falso, sed usque$
@9 i et coquant decem mulieres panem vestrum in furno uno$
@10 i et coquent decem mulieres in fumo uno$
@11 loco illorum arripere falsa$
@12 pariter$
@13 at$
@14 i hic$
@15 i et specie$

7103. `Et dixit ad illos rex Aegypti’: quod significet responsum ab illis qui in falsis, constat ex significatione `dicere’ cum a Pharaone ad Moschen et Aharonem, quod sit cogitatio contraria, ut supra n. (x)7094, ita cogitatio quae responsi; et ex repraesentatione `Pharaonis’ seu `regis Aegypti’ quod sit scientificum falsum, de qua n. 6651, 6679, 6683, 6692, ita illi qui in falsis.

7104. `Quare, Mosche et Aharon, abstrahitis populum ab operibus suis?’: quod significet quod illorum Divina Lex et doctrina non eximent illos a gravaminibus, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Dominus quoad Divinam Legem, de qua n. (x)6723, 6752; ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit Dominus quoad doctrinam inde, de qua n. 6998, 7009; ex significatione `abstrahere’ quod sit eximere; et ex significatione `operum’ quod sint gravamina, nam opera erant labores, et quoque onera, ut sequitur, ita gravamina {1}ex pugnis, quae per opera et onera in sensu interno significantur.
@1 d ex pugnis i quia pugnae$

7105. `Ite ad onera vestra’: quod significet quod vivent in pugnis, constat ex significatione `ire’ quod sit vivere, de qua n. 3335, 4882, 5493, (x)5605; et ex significatione `onerum’ quod sint infestationes a falsis, de qua n. 6757, ita pugnae contra illa.

7106. Vers. 5-9. Et dixit Pharao, Ecce multi nunc populus terrae, et cessare fecistis illos ab oneribus illorum. Et praecepit Pharao die illo exactoribus in populo et moderatoribus ejus, dicendo, Non addetis dare paleam populo ad laterificandum lateres, sicut heri nudius tertius, illi ibunt et colligant sibi paleam. Et demensum laterum quod illi facientes heri nudius tertius, ponetis super illos, non detrahetis ab illo, quia remissi illi, propterea illi clamant, dicendo, Eamus, sacrificemus Deo nostro. Aggravetur servitium super viros, et faciant illud, et ne respiciant ad verba mendacii. `Et dixit Pharao’ significat voluntatem illorum qui infestant vera Ecclesiae: `Ecce multi nunc populus terrae’ significat multitudinem illorum qui ab Ecclesia spirituali: `et cessare fecistis illos ab oneribus illorum’ significat quod non satis infestaverint: `et praecepit Pharao die illo’ significat cupiditatem infestandi vera Ecclesiae dum in illo statu: `exactoribus in populo et moderatoribus ejus, dicendo’ significat illos qui proxime infestant, et qui proxime recipiunt: `Non addetis dare paleam populo’ significat scientifica infima quae omnium communissima: `ad laterificandum lateres’ significat ad ficticia et falsa quae injicientur: `sicut heri nudius tertius’ significat non ut in statu priore: `illi ibunt et colligant sibi paleam’ significat ut scientifica illa infima sibi ipsis comparent: `et demensum laterum quod illi facientes heri nudius tertius, ponetis super illos’ significat quod ficticia et falsa copia qua prius, injicienda: `non detrahetis ab illo’ significat absque diminutione: `quia remissi illi’ significat quia non satis oppugnati: `propterea illi clamant, dicendo, Eamus, sacrificemus Deo nostro’ significat quod inde illis tanta cogitatio de tali cultu: `aggravetur servitium super viros’ significat quod augenda sit impugnatio: `et faciant illud’ significat ut sit effectus: `et ne (x)respiciant ad verba mendacii’ significat ne se vertant ad vera.

7107. `Et dixit Pharao’: quod significet voluntatem illorum qui infestant vera Ecclesiae, constat ex significatione `dicere’ quod sit voluntas, de qua sequitur; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant vera Ecclesiae, de qua n. 6651, (x)6679, 6683, ita illos qui ab Ecclesia spirituali sunt, nam illi dicuntur in veris Ecclesiae esse; quod `dicere’ significet velle seu voluntatem, est quia involvit illa quae sequuntur, nam cum quis vult aliquid, edicit illud; quia `dicit’ involvit illa quae sequantur, {1}inde varia significat, sicut mandatum, {2} n. 7036; exhortationem, n. 5012, 7033, 7090; communicationem, n. 3060, 4131, 6228; cogitationem, n. 7094; {3} proprie perceptionem, n. 1791, 1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, 2862, 3509, (x)5687.
@1 idcirco etiam$
@2 i ut$
@3 i at$

7108. `Ecce multi nunc populus terrae’: quod significet multitudinem illorum qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `populi terrae’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 2928; `populus’ enim significat illos qui in veris fidei, n. 1259, 1260, 3581, {1} et `terra’ significat Ecclesiam, de qua n. 662, 1066, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 3355, 4447, 4535, {2}5577.
@1 i ita illos qui ab Ecclesia spirituali,$
@2 4577 I$

7109. `Et cessare fecistis illos ab oneribus suis’: quod significet quod non satis infestaverint, constat ex significatione `onerum’ quod sint infestationes a falsis, et inde pugnae, de qua n. 6757, 7104, 7105; inde `cessare facere ab oneribus’ est quod non satis infestaverint.

7110. `Et praecepit Pharao die illo’: quod significet cupiditatem infestandi vera Ecclesiae dum in illo statu, constat a significatione `praecipere’ quod sit mandatum, et quia mandato malorum inest cupiditas malum faciendi, inde enim mandatum ab illis venit, idcirco {1}per `praecepit’ etiam significatur cupiditas; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 6679, 6683; et ex significatione `diei’ quod sit status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, (x)2788, 3462, 3785, 4850.
@1 After etiam$

7111. `Exactoribus in populo et moderatoribus ejus, dicendo’: quod significet illos qui proxime infestant et qui proxime recipiunt, constat ex significatione `exactorum’ quod sint qui ad serviendum adigunt, de qua n. 6852; et quia hoc fit per infestationes, etiam per `exactores’ significantur illi qui infestant sed qui proxime infestant, de quibus {1}infra; et ex significatione `moderatorum’ quod sint qui proxime recipiunt; erant enim moderatores a filiis Israelis, at exactores ab Aegyptiis, ut patet a sequentibus; ita in sensu interno sunt moderatores illi qui proxime recipiunt, et exactores qui proxime infestant; quinam illi sunt, (x)sciri potest ab illis in altera vita qui infestant 2 (c)ac injiciunt falsa et mala, et qui recipiunt illa et communicant; qui infestant et injiciunt falsa et mala sunt inferna, sed ut {2} efficere possint, emittunt a se emissarios per quos agunt; apparent illi non procul ab illis qui infestantur; {3}hoc fit ideo ut cogitationes ac intentiones plurium concentrentur, alioquin dissiparentur; emissarii illi apparent in suis certis locis in mundo spirituum, exque ipsis locis ubi apparent, cognosci potest ex quo inferno sunt; quidam apparent supra caput ad variam altitudinem, et ad variam obliquitatem; quidam juxta caput {4} ad dextrum sive ad sinistrum, etiam post illud; quidam infra caput varie {5}ad corpus, in planis a capite usque ad plantas {6}pedis; illi influunt cum talibus quae ab inferno ejiciuntur, et {7}quae influunt, spiritus seu homo non aliter sentit, et inde non (t)aliter scit quam quod {8}in ipso sint, hoc est, quod ipse {9}cogitet illa ac intendat; emissarii illi vocantur subjecta, de quibus videantur quae ab experientia prius n. 4403, 5856, 5983-5989, ostensa sunt; hi quia proxime infestant, significantur per exactores; qui autem ab illis recipiunt et communicant sunt moderatores, ac sunt spiritus intermedii; moderatores enim, ut supra dictum, {10}erant ex filiis Israelis, {11}sed exactores ab Aegyptiis.
3 Moderatores dicebantur apud populum Israeliticum et Judaicum, qui {12}dicerent quid agerent, et qui {13}praeciperent; quapropter cum judicibus et senioribus etiam sedebant in portis, et loquebantur ad populum quae {14}judicabantur, tum quoque quae a duce mandabantur, ut constare potest a sequentibus his locis: apud Moschen,
Judices et moderatores dabis in omnibus portis tuis juxta tribus tuas, qui judicabunt populum judicio justitiae, [Deut.] xvi 18:
apud eundem,
Quando {15}exibunt ad bellum, loquetur sacerdos ad populum, et admonebit ne timerent; postea moderatores dicent quod qui aedificavit domum reverteretur, et quoque {16}timidi, [Deut.] xx [1, 2,] 5, 8, 9:
apud Joschuam,
Joschua praecepit moderatoribus ut dicerent ad populum, ut pararent viaticum, antequam transirent Jordanem, i 10, 11:
apud eundem,
A fine trium dierum factum est, cum transirent moderatores per medium castrorum, et praeciperent, ut cum viderent arcam foederis Jehovae, etiam proficiscerentur, iii 2, 3.
Quod `moderatores’ fuerint praefecti populi distincti a principibus (c)illius, videatur Deut. i 15; quod a senioribus, Deut. xxxi 28; et quoque a judicibus, Jos. viii 33.
@1 sequitur$
@2 i id$
@3 illi qui in infernis concentrant suas cogitationes ac intentiones, quae alioquin quia a pluribus dissiparentur$
@4 i sive$
@5 in plane corporis$
@6 pedum$
@7 cum$
@8 A had then d in ipso sit$
@9 sit qui cogitat et intendit$
@10 fuerunt$
@11 et$
@12 dixerant populo$
@13 praeceperunt illis$
@14 judex judicabat, et quae dux mandabat$
@15 exirent$
@16 timidus$

7112. `Non addetis dare paleam populo’: quod significet scientifica infima et omnium communissima, constat ex significatione `paleae’ seu `straminis’ quod sint vera scientifica, de qua n. 3114, et (d)quidem scientifica infima {1}et omnium communissima, nam cibus in spirituali sensu infimus est stramen seu palea, quia est bestiarum. Scientifica infima dicuntur quae fallaciis sensuum plena sunt, quibus mali {2}abutuntur ad pervertendum bona {3}et vera, ac ita ad patrocinandum {4}malis et falsis, nam illa scientifica propter fallacias verti possunt in favorem (d)principiorum falsi et cupiditatum mali; talia etiam sunt omnium communissima, quae nisi veris minus communibus et particularibus implentur, {5} inservire falsis et malis possunt, sed sicut implentur veris, ita minus inserviunt. Talia sunt per quae illi qui solam fidem in mundo confessi sunt, et tamen vitam mali vixerunt, in altera vita probos infestant; at quia illa ab angelis {6} discutiuntur, dicitur nunc quod non adderent dare paleam ad laterificandum lateres, hoc est, quod non adderent illa ad ficticia et {7} falsa quae injicientur. Hic sensus internus horum verborum est, qui quidem remotus apparet a sensu litterae; sed sciendum quod nihil sit in mundo naturali quod non correspondet rei alicui in mundo spirituali; et angeli apud hominem omnia spiritualiter intelligunt quae homo naturaliter; illi non sciunt quid palea nec quid lateres; talia illis nota fuerunt cum erant in mundo, sed oblivioni data cum venerunt in caelum quia induerunt ibi spiritualia; inde est cum angeli appercipiunt ideas talium apud hominem, vertant illa in correspondentia spiritualia. Quod `palea’ seu `gramen’ sit scientificum infimum, et `lateres’ sint ficticia et {7} falsa, ex pluribus constare potest; herbacea enim non aliud sunt, ut et straminea; semina autem, hordea, {8} tritica, et similia, sunt vera et bona interiora; et lapides non facti sunt vera.
@1 seu$
@2 utuntur$
@3 in mala et vera in falsa$
@4 suis amoribus malis, nam$
@5 i etiam$
@6 i apud illos qui ab Ecclesia spirituali sunt$
@7 i inde$
@8 i et$

7113. `Ad laterificandum lateres’: quod significet ad ficticia et falsa quae injicientur, constat ex significatione `laterificare lateres’ quod sit fingere falsa, de qua n. 1296, 6669. In sensu litterae historico est quod filii Israelis laterificarent lateres, et sic quasi illi fingerent falsa; sed in sensu interno significatur quod infernales qui in falsis injicerent illa; quae quia, ut prius dictum, apparent apud illos qui recipiunt, est sensus litterae secundum apparentiam, qui tamen explicatur {1}per sensum internum; quod talia permulta in {2} sensu litterae {3}sint, videatur n. 5094, 6400, 6948.
@1 qualis est ex sensu interno$
@2 i Verbi$
@3 sunt$

7114. `Sicut heri nudius tertius’: quod significet non ut in statu priore, constat ex significatione `heri nudius tertius’ quod sit praeteritum, de qua n. 6983; et quia omnia tempora significant statas, n. 2625, 2788, 2837, 3254, 3356, 4814, 4882, 4901, 4916, ita `heri nudius tertius’ significat statum priorem.

7115. `Illi ibunt et colligant sibi paleam’: quod significet ut scientifica illa infima sibi ipsis comparent, constat ex significatione `colligere’ quod sit comparare; et ex significatione `paleae’ quod sint scientifica infima, de qua mox supra n. 7112.

7116. `Et demensum laterum quod illi facientes heri nudius tertius, ponetis super illos’: quod significet quod ficticia et falsa copia qua {1}in statu priore, injicienda, constat ex significatione `demensi’ quod sit copia, hic copia eadem; ex significatione `laterum’ quod sint ficticia et falsa, de qua mox supra n. 7113; ex significatione `heri nudius tertius’ quod sit status prior, de qua etiam mox supra n. 7114; et ex significatione `ponere super illos’ quod sit injicere, quia praedicatur de ficticiis et falsis; ex his patet quod per `demensum laterum quod illi facientes heri nudius tertius, ponetis super illos’ significetur quod ficticia et falsa copia qua in statu priore, injicienda {2}.
@1 A first had prius (as n. 7106), then altered to in statu priore$
@2 i; sed absque illis scientificis de quibus, n. 7112$

7117. `Non detrahetis ab illo’: quod significet absque diminutione, constat absque explicatione.

7118. `Quia remissi illi quod significet quia non satis oppugnati, constat ex significatione `esse remissos’ quod (d)sit non satis infestatos esse a falsis, ita non satis oppugnatos. (s)Quomodo hoc se habet, etiam ab illis qui infestantur a falsis in altera vita sciri potest: qui infestant, quantum possunt, inhibent, ne probi quos infestant cogitent de Domino; ut primum aliquid cogitationis aperte de Domino incidit, ilico auferunt, quod dextre facere sciunt; sed quia cogitatio de Domino apud illos qui infestantur usque universalis est, ita interior quam ut pateat, nam per caelum influit, {1}ideo, ut primum non infestantur in cogitationem de Domino veniunt; quod enim e caelo influit et universaliter regnat, hoc se revelat in omni libero; ex his patet quis horum verborum, nempe `quia remissi illi, propterea illi clamant, dicendo, Eamus, sacrificemus Deo nostro’ sensus internus est.(s)
@1 quare$

7119. `Propterea illi clamant, dicendo, Eamus, sacrificemus Deo nostro’: quod significet quod inde illis tanta cogitatio de tali cultu, constat ex significatione `clamare’ quod hic sit cogitatio, per `dicere’ enim et `loqui’ significatur cogitatio, n. 2271, 2287, 7094, ideo etiam per `clamare,’ sed per `clamare’ cogitatio fortis et cum plena intentione faciendi, inde dicitur tanta cogitatio; {1} ex significatione `sacrificare Deo suo’ quod sit cultus Domini, de qua n. 6905, 7101; sed quia Pharao dixit quod non nosset Jehovam, n. 7095, 7097, et quia Aegyptii aversati sunt sacrificia, n. 1343, tum quia Moscheh {2}dixit quod {3}abirent viam trium dierum in desertum, n. 6904, 7100, ideo {4} dicitur talis cultus.
@1 i et$
@2 dixerit$
@3 irent$
@4 i quia a Pharaone$

7120. `Aggravetur servitium super viros’: quod significet quod augenda sit impugnatio, constat ex significatione `aggravari’ quod sit augeri; {1} ex significatione `servitii’ cum dicitur ab illis qui per falsa infestant, quod sit intentio subjugationis, de qua n. 6666, 6670, 6671, ita impugnatio, nam per impugnationem subjugare intendunt; (m)et ex significatione `virorum’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali; {2}sunt duae voces in lingua originali {3}quae significant hominem, una est Adam, et altera Enosch; per hominem qui (t)vocatur Adam intelligitur {4}homo Ecclesiae caelestis; at per hominem qui {5}vocatur Enosch intelligitur homo Ecclesiae spiritualis; hic `viri’ exprimuntur per Enosch quia agitur de illis qui ab Ecclesia spirituali.(n)
@1 i et$
@2 viri hic$
@3 exprimuntur per vocem, quae significat hominem virum; homo in illa lingua per binas voces exprimitur, per Adam et per Enosch$
@4 Antiquissima Ecclesia, quae coelestis;$
@5 Enosch dicitur, significatur Ecclesia spiritualis; hic viri hac voce nominantur, quia sermo est de illis qui ab Ecclesia spirituali; etiam per hominem qui Adam significatur bonum coeleste, per hominem autem qui Enosch significatur bonum veri spirituale, quod est bonum veri$

7121. `Et faciant illud’: quod significet ut sit effectus, constat absque explicatione.

7122. `Et ne respiciant ad verba mendacii’: quod significet ne se vertant ad vera, constat ex significatione `respicere’ quod sit se vertere; et ex significatione `verborum mendacii’ cum dicitur ab illis (x)qui in falsis sunt, quod sint vera; nam qui in falsis sunt vera vocant falsa, ita verba mendacii, et falsa vocant vera, sunt enim in opposito. In his versibus in sensu interno {1}nunc descripta est infestatio proborum in altera vita a falsis, {2}et quoque expositus est modus quo infestantur; quod infestatio illa permittatur, est ob finem ut falsa removeantur et vera insinuentur, quod nequaquam fieri potest absque infestatione; adhaeret enim homini et inest ejus memoriis post mortem omne cogitationis ejus in mundo, omne intentionis, omne voluntatis, omne loquelae, et omne actionis ejus, nam nihil {3}obliteratur; sed quod haec memoriis ejus, imprimis memoriae interiori, quae proprie est memoria ejus spiritus, {4}impressa sint, videatur n. 2469, 2470, 2474, 2475; et quia ita est, non potest aliter quam quod foeda et spurca, et quoque mala {5}et falsa, ex vita in mundo, adhaereant, et faciant ut vera quae quoque homo addidicit, 2 et bona quae imbuit, abscondantur; nam vera et bona inter talia non prodire possunt; quapropter antequam vera et bona possunt apparere, et sic (c)is associari illis qui in caelo, necessum est ut mala et falsa illa revelentur, ut videat illa et cognoscat illa, et sic discat quid verum et quid bonum; hoc nequaquam fieri potest absque pugna cum malis et falsis apud se, quae pugna fit actualiter; spiritus mali excitant falsa et mala, {6}et angeli excusant si finis fuerit bonus, ac insinuant vera; hoc percipitur sicut foret in ipso, {7}sicut etiam tentatio apud hominem, quae non aliter sentitur quam quod sit in illo, cum tamen est pugna angelorum cum spiritibus malis extra illum, (d)de qua re videatur n. 3927, 4249, 4307, 5036, 6657; quod ita se res habeat, ex multa experientia pro certo scire datum est. Haec dicta sunt ut sciatur cur infestatio a falsis {8}fit illis qui ab Ecclesia spirituali, de qua infestatione in his versibus in sensu interno actum est, et quoque in sequentibus agitur.
@1 describitur$
@2 quae injiciuntur ab infernis; quae infestatio permittitur$
@3 obliteratum est$
@4 impressum est, ibi est liber ejus vitae$
@5 ex amore sui et mundi, et quoque$
@6 at$
@7 non aliter ac$
@8 sit$

7123. Vers. 10-13. Et exiverunt exactores populi, et moderatores ejus, et dixerunt ad populum, dicendo, Ita dixit Pharao, Nequaquam do vobis paleam. Vos ite, sumite vobis paleam, ex quo inveneritis, quia nihil detrahetur e servitio vestro quicquam. Et dispersit se populus in omnem terram Aegypti ad colligendum stipulam ad paleam. Et exactores urgentes, dicendo, Absolvite opera vestra, verbum diei in die ejus, quemadmodum in esse palea. `Et exiverunt exactores populi et moderatores ejus’ significat emissionem et praesentiam illorum qui proxime infestant et qui proxime recipiunt: `et dixerunt ad populum, dicendo’ significat perceptionem: `Ita dixit Pharao’ significat de infestationibus: `Nequaquam do vobis paleam’ significat quod non amplius inde scientifica communissima: `Vos ite, sumite vobis paleam, es quo inveneritis’ significat quod sibi illa {1}comparent aliunde ubi possent: `quia nihil detrahetur de servitio vestro quicquam’ significat injectiones falsorum absque diminutione: `et dispersit se populus in omnem terram Aegypti’ (x)significat quod diffunderent mentem naturalem undequaque: `ad colligendum stipulam ad paleam’ significat ad inveniendum aliquod verum scientificum: `et exactores urgentes’ significat proxime infestantes quod instarent: `dicendo, Absolvite opera vestra, verbum diei in die suo’ significat ut servirent falsis ita dictis in quolibet statu: `quemadmodum in esse palea’ significat sicut suis veris ita dictis.
@1 compararent altered to comparent A compararent I$

7124. `Et exiverunt exactores populi et moderatores ejus’: quod significet emissionem [et praesentiam] illorum qui proxime infestant, et qui proxime recipiunt, constat ex significatione `exire’ quod sit emissio, quia illi qui per `exactores’ significantur {1} emittuntur ut inserviant pro medio communicandi, ut constare potest ab illis quae supra n. 7111 dicta sunt; quod `exire’ etiam sit se sistere praesentem coram alio in forma ei accommodata, videatur n. (x)5337, ita quoque est praesentia; ex significatione `exactorum’ quod sint qui proxime infestant; et ex significatione `moderatorum’ quod sint qui infestationes proxime recipiunt et communicant, de quibus n. 7111.
@1 i a pluribus$

7125. `Et dixerunt ad populum, dicendo’: quod significet perceptionem, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit perceptio, de qua n. 1791, 1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, 2862, 3509, (x)5687.

7126. `Ita dixit Pharao’: quod significet de infestationibus, constat ex repraesentatione `Pharaonis’ quod {1}sint qui infestant illos qui ab Ecclesia spirituali, de qua prius aliquoties, ita est infestatio.
@1 sit qui infestat$

7127. `Nequaquam do vobis paleam’: quod significet quod non amplius inde scientifica {1}communissima, constat ex significatione `nequaquam dare’ quod sit non amplius subministrare; et ex significatione `paleae’ quod sint scientifica omnium communissima, de qua n. 7112. Quomodo haec se habent, supra dictum est, ulterius autem dicendum quod illi imprimis in altera vita objiciant paleam, hoc est, scientifica omnium communissima, probis quos infestant, qui ab Ecclesia fuerunt, et sibi persuaserunt solam fidem {2}salvare, sed usque non vixerunt vitam fidei, sed vitam mali; illi tales sunt {3}ibi, quales fuerunt in mundo, {4} confirmantia {5}sciunt pro sola fide, per 2 quam dicunt salvari hominem, utcumque vixerat; sed confirmantia illa non (t)aliud sunt quam ratiocinia cum propositione data concurrentia; nam quodlibet, etiam maxime falsum, per ratiocinia confirmari potest, et quoque per artes eloquendi et concludendi sisti simplicibus sicut verum; ad hoc adhibent imprimis talia quae sunt omnium communissima ex Verbo, quae absque sensu interno Verbi ad favorem cujuscumque opinionis trahi queunt; talia sunt quae objiciunt, et per quae infestant illos qui ab Ecclesia spirituali; sed usque non aliud sunt quam palea seu stramen ad faciendum lateres; nam ipsissimum essentiale excludunt, nempe charitatem; dicunt quidem quod charitatis opera sint fructus fidei, sed usque illa nihili faciunt, {6}et persuadent quod salvetur homo per solam fidem, qualiscumque vita fuerit, etiam in ultima vitae hora, ita {8} per fidem 3 absque suis fructibus, {9}sic absque vita fidei et charitatis; quamdiu talia objiciuntur probis in altera vita, argumenta pugnae habent, et se defendere possunt, nam vident quod ratiocinia fallacia sint, cum essentiale, quod est charitas, ita excluditur, et quoque cum vident quod vitam non curent{10}; haec vident (x)ab omnibus et singulis in altera vita ut in clara die; talia nunc sunt quae intelliguntur per scientifica infima et omnium communissima, et significantur per `paleam’. Qui {11}sibi persuaserunt quod sola fides salvet, et tamen vixerunt vitam mali, sunt in inferno satis profunde versus {12}dextrum paulo antrorsum; et inde audivi illos ratiociniis infestare probos; sed probi a Domino per angelos ducti, illa ut vana rejecerunt, et quoque {13}detexerunt fallacias quae inessent confirmantibus et argumentis ex communibus Verbi {14}.
@1 communia AI$
@2 statuerunt$
@3 sicut sunt$
@4 i quod$
@5 sciant AI$
@6 nam$
@7 i ejus$
@8 i quoque$
@9 ita$
@10 i, dicendo, quod homo in ultima vitae suae hora per fidem salvetur, qualiscunque ei vita fuerit$
@11 pro sola fide absque charitate sunt, apparent$
@12 antrorsum paulo ad dextrum$
@13 de fallaciis$
@14 i instruxerunt$

7128. `Vos ite, sumite vobis paleam, ex quo inveneritis’: quod significet quod sibi illa comparent aliunde ubi possent, constat ex significatione `sumere ex quo invenirent’ quod sit sibi comparare aliunde ubi possent; et ex significatione `paleae’ quod sint scientifica infima et omnium communissima, de qua n. 7112, et mox supra n. 7127.

7129. `Quia nihil detrahetur de servitio vestro quicquam’: quod significet injectiones falsorum absque diminutione, constat ex significatione `nihil quicquam detrahi’ quod sit absque diminutione; et ex significatione `servitii’ quod sit impugnatio a falsis, de qua supra n. 7120, ita quoque infestatio.

7130. `Et dispersit se populus in omnem terram Aegypti’: quod significet quod diffunderent mentem naturalem undequaque, constat ex significatione `dispergere se’ quod sit diffundere; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301 {1}. Sunt apud hominem binae mentes, una est mens naturalis et altera est mens rationalis; mens naturalis est mens hominis externi, mens autem rationalis est mens hominis interni; quae mentis naturalis sunt vocantur scientifica, quae autem mentis rationalis sunt vocantur rationes intellectuales; distinguuntur quoque per id quod illa quae mentis naturalis sunt, quoad plurimam partem sint in luce mundi, quae lux vocatur lumen naturae; sed quae mentis rationalis sunt, {2}quod sint in luce caeli, quae lux est lux spiritualis.
@1 i ita dispersit se in omnem terram Aegypti est diffundere mentem naturalem undequaque$
@2 sunt$

7131. `Ad colligendum stipulam ad paleam’: quod significet ad inveniendum aliquod verum scientificum, constat ex significatione `stipulae ad paleam’ quod sit verum scientificum; `stipula’ enim est tale verum quod accommodatum est scientifico, quod per `paleam’ significatur; {1} quod `stipula’ sit tale verum, est quia est calamus in cujus apice est semen, et per `semina’ in Verbo significantur vera et bona; ita per calamum qui sub {2}illis significatur vas commune veri, {3}sic verum scientificum; nam scientifica fidei et charitatis quidem sunt vera, sed communia, {4} sic vasa recipientia verorum {5}particularium et singularium; quod etiam constare potest {6}unicuique; ut pro exemplo: verum scientificum est quod charitas erga proximum sit essentiale Ecclesiae; tum quod fides non dari queat nisi ubi charitas; ut et quod verum et bonum conjungi queant, non autem verum et malum, nec bonum et falsum; praeter plura similia quae sunt vera scientifica; quae quod locupletari queant innumerabilibus, constare potest ex eo quod de illis volumina {7}possint conscribi; et usque vera singularia quae sunt interiora fidei, nusquam possunt describi, nam illa solum possunt videri in luce caeli, et non cadunt in voces naturales; se habent vera illa, {8} sicut charitas, quae est affectio spiritualis, quae quoad maximam partem vocibus exprimi non potest, modo communissima ejus, nempe quae naturalem habitum induunt et quae comparari possunt talibus quae in mundo; haec dicta sunt ut sciatur quid {9}scientifica communia.
@1 i et$
@2 illa$
@3 ita$
@4 i et$
@5 spiritualium$
@6 unicuivis$
@7 queant$
@8 i quae in luce coeli,$
@9 verum scientificum commune$

7132. `Et exactores urgentes’: quod significet proxime infestantes quod instarent, constat ex significatione `exactorum’ quod sint qui proxime infestant, de qua n. 7111; et ex significatione `urgere’ quod sit instare.

7133. `Dicendo, Absolvite opera vestra, verbum diei in die suo’: quod significet ut servirent falsis ita dictis in quolibet statu, constat ex significatione `absolvere opera vestra’ quod sit servire falsis; nam per `laterificare lateres’ significantur ficticia et falsa quae injiciuntur, videatur n. 7113; et quia haec sunt opera quae absolverent, significatur ut servirent illis; dicitur {1}falsis ita dictis, quia mali quae loquuntur non pro falsis agnoscunt falsa sed pro veris; et ex significatione `verbi diei in die suo’ quod sit in quolibet statu; quod `dies’ sit status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850.
@1 falsa ita dicta$

7134. `Quemadmodum in esse palea’: quod significet sicut suis veris ita dictis, constat ex significatione `paleae’ quod sit scientificum commune, quod (x)vas veri, de qua n. 7112, 7131; dicitur veris ita dictis ex causa quia mali haec dicunt, qui pro veris non agnoscunt vera.

7135. Vers. 14-18. Et percussi sunt moderatores filiorum Israelis, quos posuerunt super illos exactores Pharaonis, dicendo, Quare non absolvitis statutum vestrum ad laterificandum sicut heri nudius tertius, etiam heri, etiam hodie? Et venerunt moderatores filiorum Israelis, et clamaverunt ad Pharaonem, dicendo, Quare facis sic servis tuis? Palea nulla datur servis tuis, et lateres, dicunt nobis, Facite, et ecce servi tui percutiuntur; et peccavit populus tuus. Et dixit, Remissi vos, remissi, propterea vos dicitis, Eamus, sacrificemus Jehovae. Et nunc ite, servite, et palea non dabitur vobis, et demensum laterum dabitis. `Et percussi sunt moderatores filiorum Israelis’ significat quod illi qui proxime infestationes receperunt et communicarunt ex injectis falsis laesi sint: `quos posuerunt super illos exactores Pharaonis’ significat illos qui ab infestatoribus injecti sunt: `dicendo, Quare non absolvitis statutum vestrum ad laterificandum’ significat quod non, sicut injunctum est, recipiant et communicent injectiones falsorum: `sicut heri nudius tertius’ significat ut in statu priore: `etiam heri, etiam hodie’ significat statum inde futurum: `et venerunt moderatores filiorum Israelis’ significat illos qui proxime receperunt et communicarunt: `et clamaverunt ad Pharaonem’ significat indignationem contestatam coram illis qui infestabant: `dicendo, Quare {1}facis sic servis tuis?’ significat quod sic officio injuncto non possent fungi: `palea nulla datur servis tuis’ significat quod scientifica continentia veri non amplius subministrentur: `et lateres, dicunt nobis, Facite’ significat quod injecta falsa usque sustinebunt: `et ecce servi tui percutiuntur’ significat quod sic falsa laedant: `et peccavit populus tuus’ significat quod sic illis reatus quod malum fecerint: `et dixit’ significat responsum: `Remissi vos, remissi’ significat quod non satis impugnati fuerint: `propterea vos dicitis, Eamus, sacrificemus Jehovae’ significat quod inde cogitatio de tali cultu: `et nunc ite, servite’ significat infestationis continuum: `et palea non dabitur vobis’ significat absque scientificis talibus: `et demensum laterum dabitis’ significat falsa quae copia injicienda.
@1 Transposed in I$

7136. `Et percussi sunt moderatores filiorum Israelis’: quod significet quod illi qui proxime infestationes receperunt et communicarunt ex injectis falsis laesi sint, constat ex significatione `percuti’ quod quia ab exactoribus, per quos significantur infestatores, {1} sit laedi a falsis, nam `percuti’ in spirituali sensu non est percuti sed quoad verum et bonum, hoc est, quoad illa quae sunt vitae spiritualis, laedi; sicut `mori’ in spirituali sensu non est mori, sed deprivari vero et bono, ac in falso et malo esse, et ideo damnari; et ex significatione `moderatorum’ quod sint qui proxime infestationes recipiunt et communicant, de qua n. 7111; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, cum quibus communicarunt illi qui per `moderatores’ significantur.
@1 i quod$

7137. `Quos posuerunt super illos exactores Pharaonis’: quod significet illos qui ab infestatoribus injecti sunt, constat ex significatione ponere super illos’ quod sit injici, quia fit per injectionem, de qua sequitur; et ex significatione `exactorum’ quod sint {1}qui infestant, de qua n. 7111. Quomodo hoc se habet, non sciri potest nisi ab experientia ex talibus in altera vita; dictum est supra quod per `exactores’ significentur qui proxime infestant, et per `moderatores’ qui proxime recipiunt et communicant, videatur n. 7111; illi qui proxime recipiunt et communicant sunt spiritus simplices probi qui pro tali usu imprimis inserviunt; hi ab infestatoribus, per artes in altera vita solum notas, injiciuntur ad societatem cum qua communicationem sibi parant, et hoc fit ab illis qui infestant et significantur per `exactores’; ita habent inferna {2}communicationem a sua parte, et illi qui infestantur {3}communicationem a sua; quod res ita se habeat, centies si non millies vidi, et quoque expertus sum. Ex his patet quod non (x)sciri possit quid in sensu interno significatur per haec verba, nisi ab experientia de talibus in altera vita.
@1 infestatores$
@2 quae infestant, communicationes (communicationem written first)$
@3 communicationem altered to communicationes$

7138. `Dicendo, Quare non absolvitis statutum vestrum ad laterificandum’: (x)quod significet (x)quod non, sicut injunctum est, recipiant et communicent injectiones falsorum, constat ex significatione `moderatorum’ ad quos haec dicuntur, quod sint qui proxime recipiunt et communicant, de qua n. 7111; ex significatione `absolvere statutum’ quod sit id facere sicut injunctum est; et ex significatione `laterificare’ quod sit ficticia et falsa {1}recipere, de qua n. 7113.
@1 A had injicere but d$

7139. `Sicut heri nudius tertius’: quod significet ut in statu priore, constat ex significatione `heri nudius tertius’ quod sit status prior, de qua n. 6983, 7114.

7140. `Etiam heri, etiam hodie’: (x)quod significet statum inde futurum, constat ex significatione `heri’ quod sit status prior, ut mox supra {1}; et (c)ex significatione `hodie’ quod sit perpetuum, de qua n. 2838, 3998, 4304, 6165, proinde perennaturum, et sic futurum ut {2}prius.
@1 i n. 7139$
@2 fuerat$

7141. `Et venerunt moderatores filiorum Israelis’: quod significet illos qui proxime receperunt et communicarunt, constat ex significatione `moderatorum filiorum Israelis’ quod sint qui infestationes proxime recipiunt et communicant, de qua mox supra n. 7136.

7142. `Et clamaverunt ad Pharaonem’: quod significet indignationem contestatam coram illis qui infestabant, constat (c)ex significatione `clamare’ quod hic sit indignationem contestari, {1}nempe quod percussi sint, hoc est, ex injectis falsis laesi, et quod palea non daretur ad laterificandum, hoc est, quod modo ficticia et falsa reciperent et injicerent; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7126.
@1 quia in indignatione fuerunt$

7143. `Dicendo, Quare facis sic servis tuis?’: quod significet quod sic officio injuncto non possent fungi, constat ex significatione `servi’ quod sit qui ministrat (c)et officio fungitur; is quia inservit, vocatur servus, ut passim in Verbo; quod `servus’ dicatur qui oboedit, videatur n. 1713; et quod `servire’ sit studium, n. 3824, 3846; et quia nunc sequentia involvunt quod servitium illud sustinere non possent, patet quod per `quare facis sic servis tuis’ significetur quod sic officio injuncto fungi non possent.

7144. `Palea nulla datur servis tuis’: quod significet quod scientifica continentia veri non amplius subministrentur, constat ex significatione `paleae’ quod sint scientifica omnium communissima, de qua n. 7112, quae quia sunt instar vasorum quae impleri possunt veris, n. 4345, 4383, 5208, 7131, vocantur scientifica continentia veri; ex significatione `non dari’ quod sit non subministrari; et ex significatione `servorum’ quod sint qui ministrant et officio funguntur, de qua mox supra n. 7143.

7145. `Et lateres, dicunt nobis, Facite’: quod significet quod injecta falsa usque sustinebunt, constat ex significatione `facere lateres’ quod sit recipere ficticia et falsa quae a malis injiciuntur, de qua n. 7113, hic sustinere illa.

7146. `Et ecce servi tui percutiuntur’: quod significet quod sic falsa laedant, constat ex significatione `percuti’ quod sit a falsis laedi, de qua n. 7136.

7147. `Et peccavit populus tuus’: quod significet quod sic illis reatus quod malum fecerint, constat ex significatione `peccare’ quod sit reus mali fieri, et si hoc, quod ex merito lucrent poenam. Quomodo haec quae in hoc versu et in praecedentibus in genere se habent, dicendum: qui in inferiore terra sunt a falsis et malis injectis ab infernis quae circumcirca infestantur, ob causam ut mala et falsa removeantur et vera ac bona insinuentur, et sic in statum perducantur ut elevari in caelum possint, videatur n. 7090, 7122; sed prope ad finem durius infestantur quam prius, nam tunc vera illis subtrahuntur, et permittitur ut mera falsa infestent, et hoc usque ad desperationem; ex ordine enim Divino est ut ultimum infestationis et tentationis sit desperatio, videatur n. 1787, 2694, 5279, 5280; ut hic status illorum qui ab Ecclesia spirituali per filios Israelis repraesentaretur, factum hoc est a Pharaone, et hoc cum infestationes prope ad finem essent, cum nempe liberarentur, et ducerentur {1}in terram Canaanem.
2 Sciendum est quod infestationes fiant eo modo, quod in cogitationes (t)injiciantur falsa et mala ab infernis, et quod vera et bona a caelo, hoc est, per caelum a Domino; {2} quod fit quia homo et spiritus non {3}cogitant a se, sed influunt omnia; hoc tametsi prorsus alienum a sensu, et sic incredibile apparet, usque tamen est verissimum; de hac re videantur quae prius ab experientia, n. 2886, 4151, 4249, 5846, 5854, 6189-6215, 6307-6327, 6466-6495, 6598-6626, allata et ostensa sunt. Ex his potest sciri quomodo {4}intelligendum quod infestationes fiant per injectiones falsorum et quod augeantur {5} usque ad desperationem.
@1 d ad terram i versus$
@2 i et sic$
@3 cogitat ex se, nec aliquid velit ex se, sed quod influant omnia quae cogitat et quae vult$
@4 se habet cum illis quae supra dicta sunt, quod nempe$
@5 i illae ultimo$

7148. `Et dixit’: quod significet responsum, constat ex significatione `dicere’ quod sit responsum, de qua n. 7103.

7149. `Remissi vos, remissi’: quod significet quod non satis impugnati fuerint, constat (c)ex significatione `esse remissos’ quod sit non satis impugnatos esse, nempe a falsis, de qua n. 7118.

7150. `Propterea vos dicitis, Eamus, sacrificemus Jehovae’: quod significet quod inde cogitatio de tali cultu, constat ex illis quae supra n. 7119 dicta sunt, ubi similia.

7151. `Et nunc ite, servite’: quod significet infestationis continuum, constat ex significatione `servire’ quod sit infestari a falsis, de qua n. 7120, 7129; hinc `ite, servite’ est infestationis continuum; de servitio enim conquesti sunt, sed ut continuarent {1}illud, responsum est.
@1 suum servitium eis injunctum, dicitur$

7152. `Et palea non dabitur vobis’: quod significet absque scientificis talibus, constat ex significatione `paleae’ quod sint scientifica communissima et inde veri continentia, de qua n. 7112, 7144; quod erunt absque illis significatur per quod `non dabitur.’

7153. `Et demensum laterum dabitis’: quod significet falsa quae copia injicienda, constat ex illis quae supra n. 7116 dicta sunt, ubi similia. Haec nunc sunt quae in his versibus in sensu interno continentur, quae coram homine apparent forte sicut parvi momenti, {1}et quoque sicut sparsa; sed usque singula sunt essentialia rei de qua agitur, et pulcherrime cohaerentia; quod ita sit, percipiunt angeli, nam illi vident rerum series et nexus in luce caeli, cum innumerabilibus arcanis {2}conformatis ex interioribus veris, inde forma rerum pulcherrima et amoenissima; quod nequicquam ab homine fieri potest, quia interiora vera illi abscondita sunt, inde nec connectere {3}illa potest, sed ei apparet ut sparsum, et inde, ut dictum, sicut parvi momenti.
@1 ut et$
@2 et implet illa$
@3 aliquid$

7154. Vers. 19-21. Et viderunt moderatores filiorum Israelis semet in malo, dicendo, Non detrahetis de lateribus vestris quicquam die in die ejus. Et occurrerunt Moschi et Aharoni stantibus obviam illis in exire illos a Pharaone. Et dixerunt ad illos, Videat Jehovah super vos, et judicet, quod putere fecistis odorem nostrum in oculis Pharaonis et in oculis servorum illius, ad dandum gladium in manum illorum ad occidendum nos. `Et viderunt moderatores filiorum Israelis semet in malo’ significat quod prope damnationem: `dicendo, Non detrahetis de lateribus vestris quicquam’ significat quia de injectione falsorum nihil diminutum: `die in die ejus’ significat in quolibet statu: `et occurrerunt Moschi et Aharoni’ significat cogitationem de lege Divina et inde doctrina: `stantibus obviam illis in exire illos a Pharaone’ significat manifestationem tunc cum falsa non ita infestarent: `et dixerunt ad illos’ significat perceptionem: `Videat Jehovah super vos, et judicet’ significat Divinam dispositionem: `quod putere fecistis odorem nostrum in oculis Pharaonis et in oculis servorum ejus’ significat quod propter illa tanta aversatio sit obsequii nostri omnibus illis qui in falsis sunt: `ad dandum gladium in manum illorum ad occidendum nos’ significat quod inde tantus illis ardor per falsa destruendi vera Ecclesiae.

7155. `Et viderunt moderatores filiorum Israelis semet in malo’: quod significet quod prope damnationem, constat ex significatione `videre’ quod sit appercipere, de qua n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400; ex significatione `moderatorum’ quod sint qui infestationes proxime recipiunt et communicant, de qua n. 7111, 7136; et ex significatione `mali’ quod sit damnatio; nam malum in se spectatum est infernum, n. 6279, ita damnatio. Quod `esse in malo’ sit esse prope damnationem, est quia illi qui infestationes proxime receperunt et communicarunt fuerint laesi, quod significatur per quod `percussi sint ab exactoribus,’ n. 7136, et quod per falsa continue injecta {1} usque ad desperationem {2}sint infestati, n. 7147; inde est quod per `viderunt semet in malo’ significetur quod apperciperent se prope damnationem esse; qui enim in desperatione {3}sunt, quia insultus non amplius se sustinere posse putant, cogitant quod non possint aliter quam se tradere falsis sicut captivos, nam talis status est desperationis, sed tunc incipiunt illi sublevari, et duci quasi e caligine {4} in lucem.
@1 i sic$
@2 infestarentur A, sint infesta I$

@3 This and other verbs to end of are all singular in A.$
@4 i venire$

7156. `Dicendo, Non detrahetis de lateribus vestris quicquam’: quod significet quia de injectione falsorum nihil imminutum, constat ex significatione `non detrahi quicquam’ quod sit nihil diminui, ut quoque supra n. 7129; et ex significatione `laterificare lateres’ quod sit injecta falsa sustinere, de qua n. 7113, 7145.

7157. `Die in die [ejus]’: quod significet in quolibet statu, constat ex significatione `die in die’ quod sit in quolibet statu, ut supra n. 7133.

7158. `Et occurrerunt Moschi et Aharoni’: quod significet cogitationem de Divina Lege et inde doctrina, constat ex significatione `occurrere’ quod {1} sit cogitatio, nam hic per `occurrerunt’ intelligitur quod offenderent illos et loquerentur cum illis, quae in sensu interno sunt cogitare de illis quae repraesentant; quod loqui {2} sit cogitare, videatur n. 2271, 2287, 2619; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit Divina Lex, de qua n. 6752; et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina boni et veri, de qua n. 6998, 7009, 7089.
@1 i hic$
@2 i id$

7159. `Stantibus obviam illis in exire illos a Pharaone’: quod significet manifestationem tunc cum falsa non ita infestarent, constat ex significatione `stare obviam’ cum dicitur de Divina Lege et inde doctrina, quod sit manifestatio; et ex significatione `exire (c)ex Pharaone quod sit cum falsa non ita infestarent; quod `Pharao’ sit falsum infestans, videatur n. 7107, 7110, 7126, 7142.
[(d)7159a.] `Et dixerunt ad illos’: quod significet perceptionem, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit percipere, de qua saepius.

7160. `Videat Jehovah super vos, et judicet’: quod significet Divinam dispositionem, constat ex significatione `videat Jehovah, et judicet’ quod sit Divina dispositio, quod enim videt Jehovah et judicat, hoc disponit; per `videre’ enim significatur Divina perceptio, proprie praevidentia; et per `judicare’ significatur Divina ordinatio, proprie Providentia; quia illa significantur in sensu interno per ea verba, sollemne fuit dicere quando alicujus culpa contingeret malum, `videat Jehovah, et judicet.’

7161. `Quod putere fecistis odorem nostrum in oculis Pharaonis et in oculis servorum ejus’: quod significet quod propter illa tanta aversatio sit obsequii nostri omnibus illis qui in falsis sunt, constat ex significatione `putere facere’ quod sit aversatio, de qua sequitur; et ex significatione `odoris’ quod sit perceptivum grati, de qua n. 925, 1514, 1517-1519, 3577, 4626, (x)4628, 4748; et quia odor est perceptivum grati, est perceptivum fidei et charitatis, nam illa sunt grata, n. 1519, 4628, 4748; et quia illa sunt grata, est obsequium gratissimum, nam obsequium est ipsum bonum fidei et charitatis; inde est quod per `odorem’ hic significetur obsequium.
2 Quia odor est id omne quod Domino gratum est, ita putor est id quod Domino ingratum est, proinde est putor aversatio et quoque abominatio; {1}etiam putor actualiter correspondet {2}aversationi et abominationi, quae sunt {3}falsi et mali; quia putor est id quod aversationis est, ideo quoque in Verbo {4}pro aversatione dicitur, ut apud Samuelem,
Putidus factus est Israel apud Philistaeos, 1 Sam. xiii 4:
apud eundem,
Achischus de Davide, quod putidum faciendo putidum se fecerit in populo suo, in Israele, 1 Sam. xxvii 12:
apud eundem,
Cum viderent filii Ammonis quod putidi facti essent apud Davidem, 2 Sam. x 6:
apud eundem,
Achitophel ad Abschalomem, ut audiat universus Israel, quod putidus factus sis apud patrem tuum, 2 Sam. xvi 21;
in illis locis `putidus’ pro aversatione: apud Esaiam,
Confossi {5}gentium projiciantur, et cadaverum earum ascendat putor, et montes liquescant sanguine, xxxiv 3;
`putor {6}’ pro malo abominabili; similiter apud Amos iv 10; et apud Davidem, Ps. xxxviii 5, 6 [A.V. 4, 5].
3 Quod `in oculis Pharaonis et in oculis servorum ejus’ sit in perceptione omnium illorum qui in falsis sunt, constat ex significatione `oculorum’ quod sit perceptio, n. 4339; et ex repraesentatione `Pharaonis {7}’ quod sint qui in falsis, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7107, 7110, 7126, (x)7142. Quod in oculis illorum dicatur fetere odor illorum, est quia omnes qui in falsis et malis sunt aversantur {8}bona, et vera illis putent.
4 Quod {9}putor sit illis qui in malis ei inde falsis sunt, patet manifeste ab infernis quae vocantur inferna cadaverosa, ubi sicarii et vindictae tenacissimi, et {10}ab infernis quae vocantur (x)excrementicia, ubi adulteri et qui pro fine habuerunt foedas voluptates; cum aperiuntur illa inferna, exhalantur inde fetores intolerabiles, {11} n. 4631, sed illi non sentiuntur nisi ab illis quibus interiora, quae sunt spiritus, aperta sunt; sed usque illi qui {12}in infernis illis sunt putores illos {13}appercipiunt gratos, et inde amant vivere in fetoribus illis, n. 4628; sunt enim sicut {14} illa animalia quae in cadaveribus et {15}excrementis degunt, et ibi {16}vitae suae jucundum habent; cum {17}illi extra sphaeram fetorum illorum veniunt, odores dulces et grati illis sunt taetri et maxime ingrati; ex his constare potest quomodo intelligendum quod illi qui in falsis sunt tantum aversentur illa quae {18}sunt legis Divinae, (c)et (t)inde doctrinae, quae repraesentantur per Moschen et Aharonem, de quibus dicitur (x)quod `fetere fecerint odorem illorum in oculis Pharaonis et in oculis servorum ejus.’
@1 et quoque$
@2 abominationi et aversationi$
@3 mali et falsi$
@4 pro aversatione altered to loco aversationis$
@5 d genti i earum$
@6 i cadaverum$
@7 i et servorum ejus$
@8 bona et vera; imo bona et vera illis putent, quod$
@9 manifeste patet ab illis qui in infernis sunt, sunt enim inferna$
@10 sunt inferna$
@11 i videatur$
@12 ibi$
@13 percipiunt$
@14 i foeda$
@15 excrementitiis$
@16 vitam$
@17 autem$
@18 After inde$

7162. `Ad dandum gladium in manum illorum ad occidendum nos’: quod significet quod inde tantus illis ardor per falsa destruendi vera Ecclesiae, constat ex significatione `gladii’ quod sit falsum pugnans et vastans {1}, de qua n. 2799, 6353, 7102; et ex significatione `occidere’ quod sit destruere illa quae fidei et charitatis sunt, de qua n. 6767; quae fidei et charitatis sunt significantur per `filios Israelis,’ de quibus dicitur quod occiderentur; nam essentialia Ecclesiae spiritualis, quae significatur per filios Israelis, n. (x)6637, sunt charitas et fides.
@1 i vera$

7163. Vers. 22, 23. Et reversus Moscheh ad Jehovam, et dixit, Domine, quare malefecisti populo huic? quare hoc, misisti me? Et ex quo veni ad Pharaonem ad loquendum in nomine Tuo, malefecit populo isti, et liberando non liberasti populum Tuum. `Et reversus Moscheh ad Jehovam, et dixit’ significat querimoniam ex lege Divina: `Domine, quare malefecisti populo huic?’ significat quod illi qui in veris et bonis nimium infestentur a falsis: `quare hoc, misisti me?’ significat cum tamen lex (c)a Divino (x)procedens videatur aliter dicere: `et ex quo veni ad Pharaonem ad loquendum in nomine Tuo’ significat cum mandatum ex illis quae legis Divinae sunt appareret illis qui in falsis: `malefecit populo huic’ significat quod tunc per injecta falsa viderentur laedi illi qui in Ecclesiae veris et bonis: `et liberando non liberasti populum Tuum’ (x)significat quod e statu infestationum a falsis non exempti.

7164. `Et reversus Moscheh ad Jehovam, et dixit’: quod significet querimoniam ex lege Divina, constat ex significatione `reverti ad Jehovam’ quod sit querimoniam perferre ad Divinum de infestatione illorum qui in veris et bonis, ab illis qui in falsis et malis; quod `reverti ad Jehovam’ sit querimonia, patet a sequentibus; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752, 6771, 6827, 7014; inde querimonia est ex vero quod est legis Divinae, quod tale dominium sit illis qui in falsis super illos qui in veris.

7165(x). `Domine, quare malefecisti populo huic?’: quod significet quod illi qui in veris et bonis nimium infestentur a falsis, constat ex significatione `malefacere’ quod sit permittere ut nimium infestentur a falsis {1}, nam hoc in sensu spirituali est malefacere, cum dicitur de illis qui in veris et bonis sunt; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’, qui hic sunt populus, quod sint qui ab Ecclesia spirituali, ita qui in veris Ecclesiae et in bonis ejus, ut mox supra n. (x)7162.
@1 i ac ita laedantur$

7166. `Quare hoc, misisti me?’: quod significet cum tamen lex a Divino procedens videatur aliter dicere, constat ex significatione `quare hoc’ quod sit cur ita est cum aliter dicitur; ex repraesentatione `Moschis’ qui haec de se dicit, quod sit lex a Divino, de qua mox supra n. 7164; et ex significatione `mitti’ quod sit procedere, de qua n. 4710, 6831; inde per `quare hoc, misisti me?’ significatur quod lex a Divino procedens videatur aliter dicere. (s)Quia hoc dicitur ab illo qui queritur de infestatione a falsis, apparet sicut lex a Divino aliter (x)diceret, quare dicitur quod videatur aliter dicere, cum tamen non aliter dicit; nam lex a Divino est lex ordinis, et lex ordinis de illis qui in statu infestationum a falsis sunt est quod infestandi sint usque ad desperationem, et nisi {1} ad desperationem, deest ultimum usus ex infestatione; quod usque ad desperationem augeatur tentatio, patet manifeste a tentatione Domini in Gethsemane, Matth. xxvi 38, 39; Marc. xiv 33-36; Luc. xxii 44; et quoque dein super cruce, Matth. xxvii 46, quod usque ad desperationis statum perducta sit; et tentatio Domini est exemplar tentationis fidelium; quare dicit Dominus quod qui Ipsum sequi vult {2}tollat crucem suam, Matth. x 38, xvi 24; nam glorificatio Domini est exemplar regenerationis hominis, n. 3138, 3212, 3296, 3490, 4402, 5688; et regeneratio imprimis fit per tentationes.(s)
@1 i usque$
@2 tollet$

7167. `Et ex quo veni ad Pharaonem ad loquendum in nomine Tuo’: quod significet cum mandatum ex illis quae legis Divinae sunt appareret illis qui in falsis, constat ex significatione `venire ad loquendum’ quod sit mandatum perferre, hic apparere, nam mandatum a Divino non manifeste perfertur ad illos qui in infernis, sed fit ad illos exhortatio per spiritus, inde apparet illis sicut mandatum a Divino; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7107, 7110, 7126, 7142; et ex significatione `nominis Jehovae’ quod sit omne fidei et charitatis quo Dominus colitur, de qua n. 2724, 3006, 6674, ita omne quod est legis Divinae, nam lex Divina non aliud est quam quod est charitatis et fidei; lex enim Divina est verum Divinum procedens a Domino, et quod procedit a Domino est Divinum Bonum et Verum, et Divinum Bonum {1} est amor et charitas, et Divinum Verum est fides.
@1 i apud illos in coelo$

7168. `Malefecit populo huic’: quod significet quod tunc per injecta falsa viderentur laedi illi qui in Ecclesiae veris et bonis, constat ex significatione `malefacere’ quod sit laedere per injecta falsa, `hic videri laedi, nam qui in infestatione et in tentatione sunt non possunt per injecta falsa laedi, Dominus enim tutatur; et ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt populus, quod sint qui in veris Ecclesiae et bonis ejus, ut supra n. 7162.

7169. `Et liberando non liberasti populum Tuum’: quod significet quod e statu infestationum a falsis non exempti, constat (c)ex significatione `liberari’ quod sit ex statu infestationum a falsis eximi, nam de infestationibus a falsis in praecedentibus agitur, inde liberari hic est ab illis eximi; quod `populus Tuus’ sint qui in veris et bonis Ecclesiae, et infestati, videatur mox supra n. 7165, 7168.

7170. Continuatio de Spiritibus et de Incolis Telluris
Mercurii

Apparebant spiritus Mercurii ad sinistrum in globo, et dein in volumine extendente se in longum; et miratus quo vellent num ad hanc tellurem vel alio, et mox animadvertebam quod reflecterent se dextrorsum, et {1} se {2}revolvendo approximarent ad tellurem Veneris, ad plagam ejus aversam a sole; sed cum illuc venirent, dicebant quod ibi esse nollent quia mali; quare se circumflectebant ad alteram partem istius telluris qua spectat solem, et tunc dicebant quod ibi morari vellent, quia illi qui ibi sunt boni. Hoc cum factum erat, sentiebam in cerebro mutationem insignem et operationem fortem inde. Ex {3}illis concludere dabatur quod spiritus Veneris qui ab {4}illa parte planetae sunt concordarent cum spiritibus planetae Mercurii, et quod illi referrent memoriam rerum (x)materialium, concordantem cum memoria rerum immaterialium, quam spiritus Mercurii constituunt; inde operatio fortior sentita est ab illis cum ibi essent.
@1 i dein$
@2 revolvendo altered to revolverent et$
@3 quibus$
@4 ista$

7171. Sciendum {1} quod sol mundi prorsus non appareat alicui spiritui, nec aliquid lucis inde; lux enim illius solis est spiritibus sicut densa caligo; sol ille solum in perceptione apud spiritus, ex viso illo cum fuerunt in mundo, remanet, et sistitur illis in idea sicut caliginosum quid, et hoc a tergo ad insignem distantiam, (x)altitudine paulo supra planum capitis. Planetae qui intra solis illius mundum sunt apparent secundum certum situm respective ad solem; Mercurius a tergo paulo versus dextrum; planeta Veneris ad sinistrum paulo retro; planeta Martis ad sinistrum antrorsum; planeta Jovis similiter ad sinistrum antrorsum sed ad majorem distantiam; planeta Saturni prorsus antrorsum ad {2} insignem distantiam, Luna ad sinistrum satis alte; satellites quoque ad sinistrum respective ad suum planetam; talis est situs planetarum illorum in ideis spirituum et angelorum; et quoque spiritus {3}apparent juxta suum planetam, sed extra {4}illum.
@1 i est$
@2 i satis$
@3 inde etiam ibi apparent$
@4 suum planetam$

7172. Quondam vidi quod nostrae telluris spiritus essent apud spiritus telluris Mercurii, et audivi illos inter se colloquentes; et tunc inter alia nostrae telluris spiritus interrogabant illos in quem crederent, respondebant quod crederent in Deum; sed cum quaererent ulterius de Deo in quem crederent, nolebant dicere quoniam ex more illorum est ut non directe ad quaestiones respondeant. At tunc spiritus ex tellure Mercurii vicissim interrogabant spiritus ex nostra tellure in quem illi crederent, dicebant hi quod in Dominum Deum; spiritus Mercurii tunc dicebant quod perciperent illos in nullum Deum credere, et pro more habere ore dicere quod credant et tamen usque non credere (habent {1}spiritus Mercurii exquisitam perceptionem, ex eo quia continue media perceptione explorant quid alii sciunt); spiritus nostrae telluris erant inter illos qui in mundo confessi sunt fidem ex doctrina Ecclesiae, sed usque non vixerunt vitam fidei; cum haec audiverunt, obmutescebant quia ex apperceptione illis tune data agnoscebant quod ita esset.

7173. Quidam spiritus sciebant ex caelo quod spiritibus telluris Mercurii quondam promissum fuerit videre Dominum; quare interrogabantur a spiritibus circum me num recordarentur illius promissi, dicebant quod recordentur, sed quod non sciant an ita promissum sit, ut de eo nihil dubii haberent. {1}Cum ita loquerentur inter se, tune apparuit illis Sol caeli, (Solem caeli, qui est Dominus, {2}non alii vident quam qui in intimo seu tertio caelo sunt, reliqui vident lucem inde, et quoque Lunam, de qua n. 1529-1531, 4060); viso Sole dicebant quod hoc non esset Dominus Deus quia faciem non videbant. At interea spiritus inter se loquebantur, sed quid locuti sunt, non scio; subito autem tunc iterum apparuit Sol, et in ejus medio Dominus circumcinctus solari circulo; hoc viso spiritus Mercurii humiliabant se profunde, et subsidebant. Tunc quoque Dominus ex Sole visus est spiritibus hujus telluris qui cum homines fuerunt, Ipsum in mundo viderunt, ex quibus unus post alterum (x)fassi sunt, et sic ordine plures, quod Ipse Dominus esset; et hoc fassi sunt coram omni coetu. Tunc quoque Dominus e Sole visus est spiritibus planetae Jovis, qui manifesta voce dicebant quod Ipse esset Quem in tellure sua, cum apparuit illis Deus universi, viderant.
@1 Cumque$
@2 i alioquin$

7174. Quidam postquam visus est Dominus, deducti sunt versus anteriora dextrorsum, et cum progrederentur, dicebant quod viderent lucem multo clariorem et puriorem quam usquam viderant, et quod major lux nusquam videri possit; et tunc erat hic tempus vesperae; qui id dicebant erant plures.

7175. Post aliquod tempus ostensa (t)fuit mihi una femina incolarum telluris Mercurii; illa erat pulchra facie at minor facie quam feminae nostrae telluris, gracilior etiam, sed altitudine aequali; capite erat amicta linteo non arte posito sed usque decenter. {1}Vir etiam mihi visus est ex tellure illa, qui etiam erat corpore graciliore quam sunt {2}viri nostrae telluris; ille qui apparuit indutus erat veste obscure caerulea, ad corpus stricte aptata absque plicis et prominentiis hinc illinc. Ast quod incolae illius telluris parum cogitent de corpore suo, constabat mihi ex eo quod cum in alteram vitam veniunt (c)et fiunt spiritus, tunc non apparere velint ut homines, sicut spiritus nostrae telluris, sed {3}ut globi crystallini; quod ita apparere velint, est ut removeant a se ideas materiales, et quoque cognitiones rerum immaterialium repraesentantur in altera vita per {4}crystalla.
@1 Homo$
@2 homines$
@3 sicut$
@4 d chrystalla i vitram chrystallina$

7176. Ostensae quoque mihi fuerunt species eorum boum (c)et vaccarum, quae quidem non multum differebant ab illis in nostra tellure, sed minores erant, et quodammodo accedebant ad {1}speciem cervarum et cervorum.
@1 formam cervorum et cervarum$

7177. Interrogati etiam sunt de sole mundi qualiter ille ex tellure illorum apparet; dicebant quod magnus, et quod major ibi appareat quam ex aliis telluribus; dicebant se scire posse ex idea aliorum spirituum de sole. Ulterius dicebant quod temperies illis esset media, nec calida nimis nec frigida; dicere illis tunc dabatur quod ita provisum sit a Domino ut non illis nimius calor, ex causa quod tellus illorum propinquior soli esset quam tellures aliae, quoniam calor non venit ex propinquitate ad solem sed ab atmosphaerae aereae altitudine et inde densitate, {1} ut patet a frigore super montibus altis, etiam qui in climatibus calidis sunt; tum quoque calor variatur secundum radiorum solis incidentiam rectam et obliquam, ut patet a temporibus hiemis et aestatis in unaquavis regione. Haec sunt quae de spiritibus et incolis telluris Mercurii data sunt scire; ad finem capitis sequentis dicetur de spiritibus planetae Veneris.
@1 i et$

7178. EXODI
CAPUT SEXTUM DOCTRINA CHARITATIS

Nemo scire potest quid bonum in spirituali sensu intellectum nisi sciat quid amor erga proximum et amor in Deum; et nemo scire potest quid malum nisi sciat quid amor sui et amor mundi. Nec quisquam scire potest ex agnitione interiore quid verum quod fidei nisi sciat quid bonum et nisi sit in bono; nec quisquam scire potest quid falsum nisi sciat quid malum. Quapropter nemo se scrutari potest nisi sciat quid bonum ex binis ejus amoribus ac verum ex bono; et nisi sciat quid malum ex binis ejus amoribus et falsum ex malo.

7179. Sunt binae facultates apud hominem, una vocatur intellectus et altera voluntas; {1} voluntas data est homini propter bonum quod est amoris, et intellectus propter verum quod est fidei; nam bonum quod est amoris se refert ad voluntatem, et verum quod fidei se refert ad intellectum; communicat una facultas cum altera mirabiliter. Se conjungunt apud illos qui in bono sunt et inde in vero; et quoque se conjungunt apud illos qui in malo sunt et inde in falso; apud hos et illos binae illae facultates faciunt unam mentem; aliter apud illos qui in vero sunt quoad fidem et in malo quoad vitam; (x)pariter apud illos qui in falso sunt quoad fidem et in apparente bono quoad vitam.
@1 i et$

7180. Non licet homini dividere mentem suam, et a se mutuo distrahere binas illas facultates, hoc est, intelligere et loqui verum, ac velle et facere malum; tunc enim una facultas spectaret sursum seu versus caelum, et altera spectaret deorsum seu versus infernum, et sic homo penderet inter utrumque; sed sciat quod voluntas auferat et intellectus faveat. Ex his patet quomodo se habet cum fide et cum amore, et quomodo cum statu hominis si separantur.

7181. Nihil magis necessarium est homini quam ut sciat num in se sit caelum vel num infernum; nam in uno aut in altero vivet in aeternum; ut illud sciat, necessum est ut sciat quid bonum et quid malum, nam bonum constituit caelum et malum constituit infernum; utrumque docet doctrina charitatis.

7182. Amor in Deum dicitur, et intelligitur amor in Dominum, nam non alius est Deus; est Pater in Ipso, Joh. xiv 9-11, et est sanctum spiritus ab Ipso, Joh. xvi 13-15.
{1}CAPUT VI
@1 i EXODI above CAPUT VI I$
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Nunc videbis quid faciam Pharaoni, quia manu forti mittet illos, et manu forti expellet illos e terra sua.
2. Et locutus est DEUS ad Moschen, et dixit ad illum, Ego JEHOVAH.
3. Et apparui ad Abrahamum, ad Jischakum, et ad Jacobum, in DEO Schaddai; et nomine MEO JEHOVAH non notus sum illis.
4. Et etiam erexi foedus Meum cum illis, ad dandum illis terram Canaanem, terram peregrinationum illorum, in qua peregrinati sunt.
5. Et etiam Ego audivi gemitum filiorum Israelis, quod Aegyptii servire faciant illos; et recordatus sum foederis Mei.
6. Propterea dic filiis Israelis, Ego JEHOVAH, et educam vos a sub oneribus Aegyptiorum, et liberabo vos a servitio illorum; et redimam vos brachio extenso, et judiciis magnis.
7. Et accipiam vos Mihi ad populum, et ero vobis ad DEUM, et cognoscetis quod Ego JEHOVAH DEUS vester, educens vos a sub oneribus Aegypti.
8. Et deducam vos ad terram, qua sustuli manum Meam ad dandum illam Abrahamo, Jischako, et Jacobo, et dabo illam vobis hereditatem; Ego JEHOVAH.
9. Et locutus Moscheh ita ad filios Israelis, et non audiverunt ad Moschen, prae angustia spiritus, et prae servitio duro.
10. Et locutus JEHOVAH ad Moschen, dicendo,
11. Veni, loquere ad Pharaonem regem Aegypti, et mittat filios Israelis e terra sua.
12. Et locutus Moscheh coram JEHOVAH, dicendo, Ecce filii Israelis non audiverunt ad me, et quomodo audiet me Pharao, et ego praeputiatus labiis?
13. Et locutus JEHOVAH ad Moschen et ad Aharonem, et praecepit illis ad filios Israelis, et ad Pharaonem regem Aegypti, ad educendum filios Israelis e terra Aegypti.
14. Haec capita domus patrum illorum; filii Rubenis primogeniti Israelis, (x)Chanoch et Pallu, Chezron et Carmi; hae familiae Rubenis.
15. Et filii Schimeonis, Jemuel et Jamin, et (x)Ohad, et Jachin, et Zochar, et Schaul filius Canaanitidis; hae familiae Schimeonis.
16. Et haec nomina filiorum Levi juxta nativitates illorum, Gerschon, et Kehath, et Merari; et anni vitae Levi septem et triginta et centum anni.
17. Filii Gerschonis, Libni et Schimei, juxta familias illorum.
18. Et filii Kehath, Amram et Jizhar, et Chebron, et Ussiel; et anni vitae Kehath tres et triginta et centum anni.
19. Et filii Merari, Machli et Muschi; hae familiae Levi juxta nativitates illorum.
20. Et accepit Amram (x)Jochebed amitam suam sibi in mulierem, et peperit illi Aharonem et Moschen; et anni vitae Amram septem et triginta et centum anni.
21. Et filii (x)Jizharis, Korach et Naepheg, et Sichri.
22. Et filii Ussiel, Mischael et Elzaphan, et Sithri.
23. Et accepit Aharon Elischebam, filiam (x)Amminadabi, sororem Nachaschonis, sibi in mulierem; et peperit illi Nadabum, et Abihu, et Eleasarem, et Ithamarem.
24. Et filii Korachi, Assir et Elkanah, et Abiasaph; hae familiae Korachitarum.
25. Et Eleasar filius Aharonis accepit sibi de filiabus Putielis sibi in mulierem; et peperit illi Pinchasum. Haec capita patrum Levitarum juxta familias eorum.
26. Hic Aharon et Moscheh, quibus dixit JEHOVAH, Educite filios Israelis e terra Aegypti juxta exercitus illorum.
27. Hi loquentes ad Pharaonem regem Aegypti, ad educendum filios Israelis ex Aegypto: hic Moscheh et Aharon.
28. Et fuit in die locutus JEHOVAH ad Moschen in terra Aegypti.
29. Et locutus JEHOVAH ad Moschen, dicendo, Ego JEHOVAH, loquere ad Pharaonem regem Aegypti omne quod Ego loquor ad te.
30. Et dixit Moscheh coram JEHOVAH, Ecce ego praeputiatus labiis, et quomodo audiet ad me Pharao?

7183. CONTENTA

In praecedente capite actum est de illis qui e regno spirituali Domini, quod infestati a falsis, et tandem quod propter infestationes {1}illas prope desperationem essent; nunc sublevantur spe, et promissione quod certo liberandi; de hac re in sensu interno in hoc capite agitur; et significantur per illa quae Jehovah locutus est ad Moschen.
@1 a falsis A illos I$

7184. Postea describitur regnum spirituale Domini quoad fidem et quoad charitatem, et dein quoad doctrinam, tum quoad receptionem legis Divinae; Reuben et Schimeon ac illorum familiae repraesentant illa quae fidei sunt; Levi et ejus familiae illa quae charitatis; Aharon et ejus familiae illa quae sunt doctrinae; et Moscheh illa quae sunt legis Divinae.

7185. SENSUS INTERNUS

Vers. 1. Et dixit Jehovah ad Moschen, Nunc videbis quid faciam Pharaoni, quia manu forti mittet illos, et manu forti expellet illos e terra sua. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem de lege Divina: `Nunc videbis quid faciam Pharaoni’ significat manifestam perceptionem quid eveniet illis qui infestant: `quia manu forti mittet illos’ significat quod omni vi et potentia fugient illos: `et manu forti expellet illos e terra sua’ significat quod omni vi et potentia e propinquitate sua fugabunt illos.

7186. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod {1}significet instructionem de lege Divina, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit instructio ex Divino, de qua sequitur; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752, 7014. Quod `dixit Jehovah ad Moschen’ significet instructionem de lege Divina, est quia ad finem praecedentis capitis ex lege Divina fore creditum est quod illi qui ab Ecclesia spirituali ab infestationibus statim liberarentur; cum tamen secundum ordinem est quod mali qui infestant, per gradus removendi sint, et quod {2} illi qui ab Ecclesia spirituali per gradus liberandi; alius enim non est ordo Divinus; (m)inde etiam nec 2 alia est lex Divina, nam omnis lex Divina est ordinis, {3}usque adeo ut sive dicas lex Divina vel lex ordinis Divini,(n) idem sit; de {4}hac lege nunc instruuntur illi qui ab Ecclesia spirituali, {5}et quod ex illa sit quod certo liberandi, quando tempus et status {6} secundum ordinem adest; quod `Moscheh,’ per quem hic repraesentatur lex Divina qualis est apud illos qui ab Ecclesia spirituali, cum in statu infestationum sunt, ex lege Divina crediderit fore, quod (x)statim ab infestationibus liberarentur, patet (c)ex illis quae locutus ad finem capitis praecedentis, nempe, `Quare malefecisti populo huic? quare hoc, misisti me, et liberando non liberasti populum Tuum?’ per quae significatur quod nimium infestentur a falsis, cum tamen lex a Divino procedens videatur aliter dicere, et quod sic e statu infestationum non exempti sint, videatur n. 7165, 7166, 7169.
3 Quod successive per gradus liberentur ab infestationibus illi qui ab Ecclesia spirituali et in terra inferiore sunt, et non statim, est quia mala et falsa inhaerentia non aliter possunt removeri, (c)ac bona (c)et vera loco illorum insinuari; hoc fit per plures status mutationes, ita successive per gradus. Qui credunt quod homo statim introduci possit in caelum, et quod hoc solum misericordiae Domini sit, nimium falluntur; si hoc foret, omnes quotcumque in inferno sunt elevarentur in caelum, nam Domini misericordia est erga omnes; sed secundum ordinem est ut quisque vitam suam quam vixerat in mundo secum ferat, et secundum illam sit status ejus in altera vita, et quod misericordia Domini influat apud omnes, sed quod diversimode recipiatur, et ab illis qui in {7}malo sunt rejiciatur; et quia imbuerunt hoc in mundo, etiam retinent illud in altera vita, {8}nec in altera vita (x) datur emendatio, arbor enim jacet ubi {9}cecidit; ex his patet quod secundum ordinem sit ut illi qui in bono vixerunt, et apud quos quoque crassa et impura quae sunt amorum mundi et sui, non possint associari illis {10}qui in {11}caelis, antequam illa {12}amota sunt. Ex his patet quod liberatio ab infestationibus successive per gradus fiat.
@1 sit I$
@2 i etiam$
@3 et quoque$
@4 his legibus ordinis$
@5 attamen cum promissione certa, quod$
@6 i liberationis$
@7 malis$
@8 et hoc absque facultate tunc acquisita in mundo vitam mutandi, nam arbor$
@9 cadit; inde$
@10 quae I$
@11 coelo$
@12 remota$

7187. `Nunc videbis quid faciam Pharaoni’: quod significet manifestam perceptionem quid eveniet illis qui infestant, constat ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua n. 2150, 3764, 4567, 4723, 5400, hic manifesta perceptio quia dicitur de instructione a Divino; ex significatione `quid faciam’ quod sit quid eveniet; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui per injecta falsa infestant, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7107, 7110, 7126, 7142.

7188. `Quia manu forti mittet illos’: quod significet quod omni vi et potentia fugient illos, constat ex significatione `manus fortis’ quod sit omnis vis et potentia; quod `manus’ sit potentia, videatur n. 878, 3387, 4931, 5327, 5328, 6947, 7011; et ex significatione `mittere illos’ quod sit fugere ab illis. Cum hoc ita se habet: cum infernales absterrentur a malis faciendis per punitiones, tandem abstinent ab infestatione, et volunt relinquere illos et aufugere; sed quia unicum jucundum vitae eorum est malum facere ac infestare, idcirco non abstinere possunt nisi adhibeant omnem vim et potentiam ad se removendum; quod enim jucundum vitae alicujus est, hoc quia est amoris ejus, est vitae ejus, et aufert, nec resisti potest nisi injucundum punitionis praevaleat super jucundum malum faciendi; inde punitiones malorum in altera vita {1}.
@1 i: quod ita sit, a multa experientia nosse datum est$

7189. `Et manu forti expellet illos e terra sua’: quod significet quod omni vi et potentia a propinquitate fugabunt illos, constat ex significatione `manu forti’ quod sit omni vi et potentia, de qua mox supra n. 7188; ex significatione `expellere illos’ quod sit fugare; et ex significatione `terrae suae’ quod sit {1}propinquitas; quod terra ubi illi qui ab Ecclesia spirituali (x)infestantur a falsis sit propinqua infernis quae infestant, et vocatur terra inferior, videatur n. 7090; inde {2}`e terta sua’ est e propinquitate.
@1 ex propinquate (propinquitate intended)$
@2 per terram suam hic significatur propinquitas$

7190. Vers. 2-8. Et locutus est Deus ad Moschen, et dixit ad illum, Ego Jehovah. Et apparui ad Abrahamum, ad Jischakum, et ad Jacobum, in Deo Schaddai; et nomine Meo Jehovah non notus sum illis. Et etiam erexi foedus Meum cum illis, ad dandum illis terram Canaanem, terram peregrinationum illorum, in qua peregrinati sunt. Et etiam Ego audivi gemitum filiorum Israelis, quod Aegyptii servire faciant illos; et recordatus sum foederis Mei. Propterea dic filiis Israelis, Ego Jehovah, et educam vos a sub oneribus Aegyptiorum, et liberabo vos a servitio illorum; et redimam vos brachio extenso, et judiciis magnis. Et accipiam vos Mihi ad populum, et ero vobis ad Deum, et cognoscetis quod Ego Jehovah Deus vester, educens vos a sub oneribus Aegypti. (x)Et deducam vos ad terram, qua sustuli manum Meam ad dandum illam Abrahamo, Jischako, et Jacobo, et dabo illam vobis hereditatem; Ego Jehovah. `Et locutus est Deus ad Moschen’ significat novum sed priori continuum: `et dixit ad illum, Ego Jehovah’ significat confirmationem a Divino, quae irrevocabilis: `et apparui ad Abrahamum, ad Jischakum, et ad Jacobum, in Deo Schaddai’ significat tentationes Domini quoad Humanum et tentationes fidelium, ac postea consolationes: `et nomine Meo Jehovah non notus sum illis’ significat quod illi qui ab Ecclesia spirituali in statu tentationum non cogitarent de Divinis quae Ecclesiae: `et etiam erexi foedus Meum cum illis’ significat tunc usque conjunctionem per Divinum Humanum Domini: `ad dandum illis terram Canaanem’ significat per quam elevarentur in caelum: `terram peregrinationum illorum, in qua peregrinati sunt’ significat ubi illa quae fidei et charitatis, de quibus instructi fuerunt et secundum quae vixerunt: `et etiam Ego audivi gemitum filiorum Israelis’ significat illorum dolorem ex pugna: `quod Aegyptii servire faciant illos’ significat cum illis qui in falsis, qui conantur subjugare: `et recordatus sum foederis Mei’ significat quod exemptio ab illis propter conjunctionem: `propterea dic filiis Israelis’ significat quod lex Divina dabit ut appercipiant illi qui e regno spirituali Domini: (m)`Ego Jehovah’ significat confirmationem a Divino:(n) `et educam vos a sub oneribus Aegyptiorum’ significat quod Dominus eximet illos ab infestationibus illorum qui in falsis: `et liberabo vos e servitio illorum’ significat plene a conatu subjugationis illorum: `et redimam vos brachio extenso’ significat eductionem ab inferno ex Divina potentia: `et judiciis magnis’ significat secundum leges ordinis ex Divino Humano Domini: `et accipiam vos Mihi {1}ad populum’ significat quod illi adjicientur iis in caelo qui ibi Domino serviunt: `et ero vobis ad Deum’ significat quod Divinum quoque recipient: `et cognoscetis quod Ego Jehovah Deus vester’ significat tunc apperceptionem quod Dominus solus Deus: `educens vos a sub oneribus Aegypti’ significat Qui ab infestationibus a falsis liberavit: `et deducam vos ad terram, qua sustuli manum Meam ad dandum illam Abrahamo, Jischako, et Jacobo’ significat ex Divina potentia elevationem ad caelum, ubi Divinum Humanum Domini est Omne: `et dabo illam vobis hereditatem’ significat vitam ibi Domini in aeternum: `Ego Jehovah’ significat confirmationem a Divino.
@1 in I$

7191. `Et locutus est Deus ad Moschen’: quod significet novum sed priori continuum, constat ex eo quod saepius legatur in textu continuo, `dixit Jehovah,’ et `locutus est Jehovah,’ ut quoque in hoc capite, vers. 1, `dixit Jehovah ad Moschen’; hoc versu `locutus est Deus ad Moschen’; pariter vers. 10, 13, 28, 29; similiter alibi; quae repetitio non aliud significat quam aliquod novum ibi incohans, quod tamen annectendum est praecedenti; quod `dixit Jehovah’ sit novum perceptionis, videatur n. 2061, 2238, 2260. Sciendum quod Verbum (c)in lingua sua originali careat terminationum signis, {1} quare loco illorum fuerunt talia, et loco terminationum seu distinctionum minorum fuit `Et,’ quapropter hoc tam frequenter occurrit; {2} est quoque sermo angelicus continuus, cum terminationibus quidem, sed {3}mirabiliter ibi antecedentia connectuntur sequentibus; sunt enim ideae angelicae plenissimae rebus, et innumerabilibus quae ineffabiles, et homini, {4}cum in mundo est, incomprehensibiles {5}; inde fines periodorum praecedentium cum principiis periodorum sequentium {6}plene connecti possunt, et sic ex pluribus seriebus formari una; {7} quod stupendum et incredibile, in sermone {8}angelico repraesentatur forma caeli, inde in omni sermone angelico est concentus qualis est canticorum qui in quavis terminatione desinit in monosyllabicum, ita in unum; et mihi dictum est quod id fiat {9}ex causa quia omnia et singula in caelo se {10}referunt ad unum Deum, ut ad finem suum. Ex his etiam constare potuit quod omne cogitationis et inde {11} sermonis per caelum influat a Domino, et quod inde concentus talis in sermone cadens in unum.
@1 i aliter ac scripta hodierna,$
@2 i quod terminationum signa non fuerint, est quia ideae spirituales continuantur una in alteram ne in praecedente interstitio moretur cogitatio, et sic sequens non aeque in perceptionem veniat,$
@3 quae$
@4 dum$
@5 i sunt et ineffabiles$
@6 mirabiliter$
@7 i et$
@8 ita repraesentare coeli formam, quapropter$
@9 ob causam$
@10 After suum$
@11 i omne$

7192. `Et dixit ad illum, Ego Jehovah’ quod significet confirmationem a Divino, quae irrevocabilis, constare potest absque explicatione; a Jehovah enim, hoc est, a Domino, non confirmari aliquid potest quam per Se Ipsum; per caelum non potest quia hoc longe infra Ipsum est, minus per {1}aliquod in mundo; sed ut Divina confirmatio sit, quae aeterna et irrevocabilis, ab Ipso Divino erit; {2}talis confirmatio, nempe Ego Jehovah, legitur saepe apud Moschen, ut Exod. xii 12; Lev. xviii 5, 6, xix 12, 14, 18, 28, 30, 32, 37, xx 8, xxi 12, xxii 2, 3, 8, 30, 31, 33, xxvi 2, 45; Num. iii 13, 41, 45. Et apud Prophetas dictum Jehovae, per quod similiter confirmatio a Divino intelligitur, ut Esai. iii 15, xiv 22, 23, xvii 6, xxii 14, 25, xliii 12, lii 5; Jer. ii 22, iii 1, 10, 13, 20, viii 12, xii 17, xiii 25, (x)xv 6, 20, xvi (x)16, xxiii 7, 24, 29, 31, et alibi pluries. {3}Confirmatio a Divino etiam fit per Divinum {4}Humanum, ita quoque per Se Ipsum, apud Esaiam,
Juravit {5}Jehovah per dextram Suam, et per brachium roboris Sui, lxii 8.
@1 aliquid$
@2 quia Dominus loquutus est Verbum, idcirco toties apud Mosen dicitur Ego Jehovah, et per id significata est confirmatio a Divino$
@3 i Alibi$
@4 Humanum Domini, ut$
@5 Deus AI$

7193. `Et apparui ad Abrahamum, {1} ad Jischakum, et ad Jacobum, in Deo Schaddai’: quod significet tentationes Domini quoad Humanum et tentationes fidelium, ac postea consolationes, constat a significatione `apparere’ seu `videri’ cum de Jehovah dicitur, quod sit perceptio a Divino, de qua n. 2150, 3764, 4567, 5400; ex repraesentatione `Abrahami, Jischaki, et Jacobi’ quod sit Dominus quoad Ipsum Divinum et quoad Divinum Humanum, de qua n. 6804, 6847; hic autem quia Jehovah loquitur et dicit quod apparuerit illis, significatur Dominus quoad Humanum, hoc est, Humanum antequam Divinum factum est; per `Abrahamum’ significatur caeleste in Humano illo, per `Jischakum’ spirituale, et per `Jacobum’ naturale.
2 Quod Dominus quoad Humanum hic {2}per illos intelligatur, non quoad Ipsum Divinum ac quoad Divinum Humanum, est quia de tentationibus agitur, et Dominus quoad Humanum, antequam Divinum factum est, potuit tentari, non autem quoad Divinum Humanum, et minus quoad Ipsum Divinum; {3}Divinum enim est extra omnes tentationes {4}; infernales qui tentant ne quidem accedere possunt ad angelos caelestes, cum enim accedunt, corripiuntur horrore et angore, et sunt sicut {5}exanimarentur; cum ad illos accedere non possunt, et hoc propter Divinum quod est apud illos, multo minus possunt accedere ad Divinum, quod infinite est supra angelicum; ex his constare {6} potest quod Dominus humanum infirmum a matre assumpserit ut tentari posset, et per tentationes reducere omnia in caelo et in inferno in ordinem, ac simul tunc humanum Suum glorificare, hoc est, Divinum facere.
3 Quod per `Deum Schaddai’ significentur tentationes, et postea consolationes, videatur n. 1992, 3667, 4572, 5628; postea consolationes dicitur quia ex ordine Divino est quod post {7}tentationum dolores sequantur solatia, non aliter ac post vesperam et noctem mane et aurora; correspondent etiam, nam sunt vices statuum in altera vita, sicut sunt vices temporum in mundo; status tentationum et infestationum, tum status desolationum, sunt ibi vespera et nox, {8}et status consolationum et festivitatum sunt ibi mane et aurora. Quod per eadem verba, nempe `apparui ad Abrahamum, ad Jischakum, et ad Jacobum,’ etiam significentur tentationes fidelium, et postea consolationes, est quia regeneratio hominis, quae fit mediis tentationibus, est imago glorificationis Domini, n. 3138, 3212, 3296, 3490, 4402, 5688, ideo quae de Domino in supremo sensu, de fidelibus in sensu respectivo interno, in Verbo intelliguntur.
@1 i et I$
@2 After intelligatur$
@3 quod enim Divinum est, hoc$
@4 i est$
@5 exanimentur; et$
@6 i quoque$
@7 tentationes$
@8 at$

7194. `{1}Et’ nomine Meo Jehovah non notus sum illis’: quod significet quod illi qui ab Ecclesia spirituali in statu tentationum non cogitarent de Divinis quae Ecclesiae, constat ex significatione `nominis Jehovae’ quod sit omne in uno complexu, quo colitur Deus, de qua n. 2724, 3006, 6674, ita omne Divinum {2}in Ecclesia; per `nomen Jehovae’ proprie intelligitur Divinum Humanum Domini, n. 2628, 6887, et quia per Illud et ab Illo procedit omne fidei et omne amoris, quae sunt Divina in Ecclesia, est Illud in uno complexu omne cultus Divini; et ex significatione `non notus esse’ quod sit non sciri, seu non cogitari de illis, hoc est, de Divinis quae {2}in Ecclesia, nempe in statu tentationum, quae per `Deum Schaddai’ significantur; quare dicitur quod ille notus fuerit Abrahamo, Jischako, et Jacobo, non autem nomine Suo `Jehovah’; hic sensus internus {3}est horum verborum; {4}at sensus externus seu historicus alius est, ex hoc sensu constare potest quod Abraham, Jischak, et Jacob non coluerint Jehovam, sed Deum Schaddai, videatur n. 1992, 3667, 5628, et quod Abraham nesciverit Jehovam, n. 1356, 2559; quod autem in historicis de Abrahamo, Jischako, et Jacobo, nominetur Jehovah, est quia Verbum illud scriptum est a Mosche, cui nomen Jehovae notum factum est, et in historicis illis Jehovah nominatur ob sensum internum; nam ubivis in Verbo Jehovah nominatur cum de bono quod amoris agitur, at Deus cum de vero quod fidei, n. 709, 732, 1096, 2586, 2769, 2807, 2822, 3921 fin., 4402.
@1 In I$
@2 Ecclesiae$
@3 After verborum$
@4 Ex sensu externo seu historico, hic$

7195. `Et etiam erexi foedus Meum cum illis’: quod significet tunc usque conjunctionem per Divinum Humanum, constat ex significatione `foederis’ quod sit conjunctio, de qua n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804; et ex repraesentatione `Abrahami, Jischaki, et Jacobi,’ qui hic sunt illi cum quibus foedus, quod sit Divinum Humanum Domini, de qua n. 6804, 6847; ex his patet quis sensus internus {1}horum verborum est, proximus, quod unio Ipsius Divini sit cum Divino Humano; et inde sensus sequens, quod conjunctio sit Ipsius Divini cum illis qui ab Ecclesia spirituali per Divinum Humanum, nam, ut prius aliquoties ostensum est, illi qui ab Ecclesia spirituali salvati sunt per {2} Divinum Humanum Domini, videatur n. 6854, 6914, 7035, 7091 fin.; tunc usque dicitur ut conjungatur cum mox praecedente, quod nempe tunc conjunctio cum in statu tentationum non cogitarent de Divinis {3}in Ecclesia, nam in statu tentationum Dominus praesentior est quam extra illum, tametsi aliter apparet, videatur n. 840.
@1 illorum$
@2 i adventum Domini in mundum, ita per Ipsius$
@3 quae Ecclesiae$

7196. `Ad dandum illis terram Canaanem’: quod significet per quam elevarentur in caelum, constat ex significatione `terrae Canaanis’ quod sit regnum Domini in caelis, et quod sit Ecclesia, de qua n. 1607, 3038, 3481, 3705, 4447, 6516; quod elevari in caelum significetur per `dare illam terram,’ patet, nam illi quibus datur caelum elevantur.

7197. `Terram peregrinationum illorum, in qua peregrinati sunt’: quod significet ubi illa quae fidei et charitatis, de quibus instructi sunt et secundum quae vixerunt, constat ex significatione `terrae’ quod sit regnum Domini in caelis et in terris, de qua mox supra n. 7196, ita quoque quae sunt regni Domini, quae quod sint fides et charitas, notum est; inde quoque haec, ubi de instructione et vita, quae {1}significantur per `peregrinari,’ agitur, per `terram Canaanem’ significantur; et ex significatione `peregrinari’ quod {2}sit instructio et vita, de qua n. 1463, 2025, (x)3672; inde patet quod per `terram peregrinationum illorum, in qua peregrinati sunt’ significetur ubi illa quae fidei et charitatis, de quibus instructi sunt et secundum quae vixerunt. Cum his ita se habet: cuique in altera vita datur caelum secundum illa quae fidei et charitatis sunt apud illum, nam charitas et fides faciunt caelum apud unumquemvis; sed cum dicitur quod charitas et fides faciant caelum, intelligitur vita charitatis et fidei; at probe sciendum quod vita cui caelum, sit vita secundum vera et bona fidei, de quibus instructus est homo; nisi illa sint normae et principia vitae ejus, frustra exspectat caelum utcumque vixerit; absque illis enim est homo (x)sicut arundo qui secundum omnem ventum nutat, {3}nam flectitur a malis aeque ac a bonis, {4}quia nihil veri et boni habet apud se firmatum, per quod ab angelis teneri possit in veris (o)et bonis, et abduci a falsis et malis quae infernales continuo injiciunt; verbo, vita boni Christiani {5}est quae facit caelum, non vita boni naturalis.
@1 significatur$
@2 d sit i sint$
@3 flectitur enim$
@4 nam$
@5 erit$

7198. `Et etiam Ego audivi gemitum filiorum Israelis’: quod significet illorum dolorem ex pugna, constat ex significatione `gemitus’ quod sit dolor ex pugna; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, qui infestati a falsis et inde in pugna {1}sunt.
@1 fuerunt$

7199. `Quod Aegyptii servire faciant illos’: quod significet cum illis qui in falsis, qui conantur subjugare, constat ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui in falsis, de qua n. 6692, 7097, 7107, 7110, 7126, 7142; et ex significatione `servire facere’ quod sit conari subjugare, de qua n. 6666, 6670, 6671.

7200. `Et recordatus sum foederis Mei’: quod significet quod exemptio ab illis propter conjunctionem, constat ex significatione `recordari foederis,’ nempe `cum Abrahamo, Jischako, et Jacobo, ad dandum illis tertam Canaanem,’ quod sit liberatio seu exemptio ab infestationibus, quae significantur per servitutes in Aegypto, et elevatio ad caelum; et ex significatione `foederis’ quod sit conjunctio, de qua supra n. (x)7195. Propter conjunctionem dicitur quod liberandi et elevandi in caelum, conjunctio enim {1}cum Domino fit per fidem et amorem, nam vera quae fidei et bona quae amoris procedunt a Domino, et quae procedunt ab Ipso sunt Ipsius adeo ut sint Ipse; qui itaque recipiunt illa conjunguntur Ipsi, et qui conjunguntur Ipsi non possunt aliter quam elevari ad Ipsum, hoc est, {2}in caelum.
@1 After fit$
@2 ad$

7201. `Propterea dic filiis Israelis’: quod significet quod lex Divina dabit ut appercipiant illi qui e regno spirituali Domini, constat ex repraesentatione `Moschis’ ad quem dicitur quod diceret `filiis Israelis,’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752; ex significatione `dicere’ quod sit appercipere, de qua n. 1791, 1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, 2506, 2515, 2619, 2862, 3509, 5877; hic dare appercipere quia dicitur de lege Divina quod diceret; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui e regno spirituali Domini, de qua n. 6426, 6637.

7202. `Ego Jehovah’: quod significet confirmationem a Divino, constat ab illis supra n. 7192.

7203. `Et educam vos a sub oneribus Aegyptiorum’: quod significet quod Dominus eximet illos ab infestationibus illorum qui in falsis, constat ex significatione `educere’ quod sit eximere; ex significatione `onerum’ quod sint infestationes a falsis, et pugnae, de qua n. 6757, 7104, 7105; et a significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui per injecta falsa infestant, de qua mox supra n. (x)7199.

7204. `Et liberabo vos e servitio illorum’: quod significet plene a conatu subjugationis, constat ex significatione `servitii’ quod sit conatus subjugationis, de qua n. 6666, 6670, 6671.

7205. `Et redimam vos brachio extenso’: quod significet eductionem ab inferno ex Divina potentia, constat ex significatione `redimere’ quod sit educere ab inferno; quod redemptio dicatur de servitio, de malo, deque morte, quod inde eximantur, ita de inferno, et quod Dominus quoad Divinum Humanum dicatur Redemptor, videatur n. 6281; et ex significatione `brachii extensi’ quod sit Divina potentia, quod `brachium’ sit potentia, videatur n. (x)878, 4931, 4932, (x)4934, 4935; quod autem `brachium extensum’ sit omnipotentia seu Divina potentia, est quia per `brachium’ cum apparet extensum in caelis, repraesentatur potentia a Divino; cum autem non extensum sed incurvatum, repraesentatur potentia in sensu communi; inde nunc est quod Divina potentia in Verbo pluries exprimatur per `brachium extensum’ et per `manum fortem,’ ut {1} apud Jeremiam,
Ego feci terram, hominem, et bestiam, quae super faciebus terrae, per virtutem Meam magnam, et per brachium Meum extensum, xxvii 5:
apud eundem:
Ah Domine Jehovih, ecce Tu fecisti caelum et terram, per virtutem Tuam magnam, et per brachium Tuum extensum, non mirabile est prae Te ullum verbum: et eduxisti populum Tuum Israelem e terra Aegypti per signa et per miracula, et per manum fortem, et per brachium extensum, xxxii 17, 21:
apud Ezechielem,
Educam vos ex populis, et congregabo vos e terris in quas dispersi estis, per manum fortem, et per brachium extensum, xx 34:
apud Davidem,
Eduxit Israelem e medio Aegyptiorum, per manum fortem et brachium extensum, Ps. cxxxvi 11, 12:
et praeterea, Deut. iv 34, v 15, vii 19, ix 29, xi 2, xxvi 8; 1 Reg. viii 42; 2 Reg. xvii 36.
@1 in Deuteron: iv 34, v 15, vii 19, ix 29, xi 2, xxvi 8; 1 Reg. viii 42;2 Reg. xvii 36, tum in his locis$

7206. `Et judiciis magnis’: quod significet secundum leges ordinis ex Divino Humano Domini, constat ex significatione `judiciorum’ quod sint vera, de qua n. 2235, 6397, et in supremo sensu ubi dicitur de Domino, quod sint vera Divina, quae vera non aliud sunt quam leges ordinis ex Divino Humano Domini, nam omnis ordo est ab Ipso, ita omnes leges ordinis; secundum illas leges est totum caelum, consequenter etiam universum; leges ordinis seu vera quae procedunt a Domino, secundum quae totum caelum ac universum, sunt quae vocantur Verbum per quod omnia facta sunt, apud Johannem i 1-3, nam Verbum est Divinum Verum procedens a Divino Bono Divini Humani Domini; inde est quod omnia in mundo spirituali, et quoque in mundo naturali, se referant ad verum, ut constare potest ei qui reflectit.
2 Per `judicia magna’ in proximo sensu hic intelliguntur vera secundum quae judicabuntur illi qui per injecta falsa infestarunt, qui significantur per `Aegyptios’ et per `Pharaonem’; et quoque intelliguntur vera secundum quae judicabuntur illi qui eximentur ab infestationibus, qui significantur per `filios Israelis’; ex judiciis illis damnantur illi qui in falsis ex malo sunt, et ex judiciis illis salvantur illi qui in veris ex bono; non quod vera quae procedunt a Domino aliquem damnent, nam omnia vera quae procedunt a Domino sunt ex Divino Bono Ipsius, ita non nisi quam misericordiae; sed quia non recipiunt misericordiam Domini, {1} semet ipsos damnationi exponunt, sunt enim tunc in malis, et mala damnant; nec vera quae procedunt a Domino salvant si homo credit quod ex veris fidei apud se salvetur, et non ex misericordia; homo enim est in malis, et ex se in inferno, sed ex misericordia Domini detinetur a malo et tenetur in bono, et hoc vi forti. Quod per `judicia’ utrumque significetur, nempe (m)tam damnatio malorum quam salvatio bonorum, patet ab illis locis in Verbo ubi agitur de ultimo judicio, ut apud Matth. xxv 31-45, et alibi.(n)
@1 i ita$

7207. `Et accipiam vos Mihi ad populum’: quod significet quod illi adjicientur (c)illis in caelo qui ibi Domino serviunt, constat ex significatione `accipere in populum’ cum hoc dicitur a Jehovah seu Domino, quod sit accipere inter illos qui in caelo sunt, nam qui ibi sunt populus Domini vocantur, etiam iidem cum in mundo sunt, nam (x)quoad animas suas tunc quoque in caelo sunt, videatur n. 687, 697, 3255, 4067, (x)4073, 4077. Quod per illa verba significetur quod illi qui ab Ecclesia spirituali adjicientur iis in caelo qui ibi Domino serviunt, est quia illi ante Adventum Domini detenti fuerunt in inferiore terra, et elevati in caelum cum Dominus resurrexit, et tunc adjecti iis ibi qui Domino serviunt, videatur n. 6854, 6914, (x)7090 fin.

7208. `Et ero vobis ad Deum’: quod significet quod Divinum quoque recipient, constat ex significatione `esse illis ad Deum’ cum hoc a Jehovah seu Domino dicitur, quod sit Divinum recipere; nam {1}omnibus illis qui in caelo sunt datur recipere Divinum, hoc est, Divinum Bonum et Verum, ita sapientiam et intelligentiam, {2}proinde vitae felicitatem ex usibus, {3}qui sunt exercitia charitatis; haec significantur per `ero vobis {4}ad Deum.’
@1 Before datur$
@2 et inde$
@3 quae$
@4 in I$

7209. `Et cognoscetis quod Ego Jehovah Deus vester’: quod significet tunc apperceptionem quod Dominus solus Deus, constat ex significatione `cognoscere’ quod sit appercipere; quod `Ego Jehovah Deus vester’ sit quod Dominus solus Deus, est quia per Jehovam in Verbo non alius quam Dominus intelligitur, n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6281, 6303, 6905; et quia in caelo sciunt et percipiunt {1} quod Dominus sit Dominus caeli, {2}ac ita Dominus universi, {2}sicut Ipse dicit apud Matthaeum quod Ipsi sit omnis potestas in caelis et in terris, {3} xxviii 18; et quod Jehovah non alteri det gloriam Suam quam Sibi, {4} Esai. xlii 8; tum quod sit unum cum Patre, {4} Joh. xiv 9-11; et quod Sanctus Spiritus sit sanctum quod procedit ab Ipso, Joh. xvi 13-15, ita quod Dominus sit solus Deus.
@1 i omnes$
@2 et$
@3 i ut Ipse dicit apud Matthaeum$
@4 i apud$

7210. `Educens vos a sub oneribus Aegypti’: quod significet Qui ab infestationibus a falsis liberavit, constat ex illis supra n. (x)7203, ubi similia.

7211. `Et deducam vos ad terram, qua sustuli manum Meam ad dandum illam Abrahamo, Jischako, et Jacobo’: quod significet ex Divina potentia elevationem ad caelum, ubi Divinum Humanum est Omne, constat ex significatione `deducere ad terram,’ nempe Canaanem, quod sit elevare ad caelum; quod terra Canaan sit regnum Domini seu caelum, videatur supra n. (x)7196; ex significatione `tollere manum’ cum dicitur de Jehovah seu Domino, quod sit ex Divina potentia; quod `manus’ sit potentia, videatur n. 878, 4931-4937, 5327, 5328, 6947, 7011; et ex repraesentatione `Abrahami, Jischaki, et Jacobi’ quod sit Dominus quoad Ipsum Divinum, et quoad Divinum Humanum, de qua n. 6804, 6847, hic Dominus quoad Divinum Humanum quia Hoc est Omne in caelo; causa quod Divinum Humanum {1}sit Omne in caelo, est quia nullus ibi, ne quidem angelus intimi seu tertii caeli, aliquam ideam de Ipso Divino potest habere, secundum Domini verba apud Johannem,
Deum nemo vidit unquam, i 18;
Non vocem Patris audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, v (x)37;
sunt enim angeli finiti, {2}et finitum non potest habere ideam Infiniti; quapropter in caelo nisi de Deo haberent ideam speciei humanae, nullam haberent, vel indecentem; ac ita non potuissent conjungi Divino, nec per fidem nec per amorem; {3} cum ergo ita est, in caelo percipiunt Divinum in forma humana; inde est quod Divinum Humanum in caelis sit Omne in intuitionibus et inde Omne in fide et amore, unde conjunctio per quam {4}salvatio, n. (x)6700.
@1 Domini sit A, est I$
@2 ideo non possunt non habere ideam finitam de Deo, non autem infinitam$
@3 i nam in aliqua specie aut forma ut apud se videbunt Deum, alioquin idea de Divino dissiparetur sicut visus in universo, vel pro specie Humana obveniret species indecens…$
@4 salvatio omnium qui in fide et amore sunt$

7212. `Et dabo illam vobis hereditatem’: quod significet vitam ibi Domini in aeternum, constat ex significatione `hereditatis’ cum praedicatur de caelo, quod sit vita Domini, de qua n. 2658; et quia omne quod datur ut hereditas est illius cui datur possessio perpetua, in caelo aeterna, quia ibi vivunt in aeternum, significatur vita Domini ibi in aeternum. Quod in caelo sit vita Domini, proinde quod illi qui ibi sint in vita Ipsius, est quia sunt in vero et bono quae procedunt a Domino, ac bonum quod in vero est Ipse Dominus, e verum in quo bonum est vita ex Domino, ex qua omnes vivunt; ex {1}his patet quod qui in bono sunt et inde in vero, ut sunt omnes qui in caelis, in vita Domini sint.
@1 quibus$

7213. `Ego Jehovah’: quod significet confirmationem a Divino, constat ex illis supra n. 7192, (x)7202.

7214. Vers. 9-13. Et locutus Moscheh ita ad filios Israelis, et non audiverunt ad Moschen, prae angustia spiritus, et prae servitio duro. Et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo, Veni, loquere ad Pharaonem regem Aegypti, et mittat filios Israelis e terra sua. Et locutus Moscheh coram Jehovah, dicendo, Ecce filii Israelis non audiverunt ad me, et quomodo audiet me Pharao, et ego praeputiatus labiis? Et locutus Jehovah ad Moschen et ad Aharonem, et praecepit illis ad filios Israelis, et ad Pharaonem regem Aegypti, ad educendum filios Israelis e terra Aegypti. `Et locutus Moscheh ita ad filios Israelis’ significat exhortationem a lege Divina ad illos qui e regno spirituali Domini: `et non audiverunt ad Moschen’ significat quod non reciperent ex fide et oboedientia: `prae angustia spiritus’ significat propter statum prope desperationem: `et prae servitio duro’ significat ab infestationibus e meris falsis: `et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo’ significat continuationem: `Veni, loquere ad Pharaonem regem Aegypti’ significat admonitionem ad illos qui infestant per mera falsa: `et mittat filios Israelis e terra sua’ significat ut abeant et relinquant illos: `et locutus Moscheh cum Jehovah, dicendo’ significat legem a Divino et inde cogitationem: `Ecce filii Israelis non audiverunt ad me’ significat quod spirituales non receperint quae illis annuntiata sunt: `et quomodo audiet ad me Pharao’ significat quod non recepturi qui in falsis: et ego praeputiatus labiis’ significat quod his sim impurus: `et locutus Jehovah ad Moschen et ad Aharonem’ significat e novo instructionem ex lege Divina et simul ex doctrina: `et praecepit illis ad filios Israelis’ significat de mandato ad illos qui e regno spirituali Domini: `et ad Pharaonem regem Aegypti’ significat admonitionem ad illos qui infestant per mera falsa: `ad educendum filios Israelis e terra Aegypti’ significat quod liberandi.

7215. `Et locutus Moscheh ita ad filios Israelis’: quod significet exhortationem a lege Divina ad illos qui e regno spirituali Domini, constat ex significatione `loqui’ quod sit exhortatio, nam locutus est ad illos quod mandatum ei a Jehovah; a repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sit regnum spirituale Domini, de qua n. 6426, 6637.

7216. `Et non audiverunt ad Moschen’: quod significet quod non reciperent ex fide et oboedientia, constat ex significatione `audire’ quod sit recipere ex fide et oboedientia; quod `audire’ sit fides voluntate et actu, ac oboedientia, videatur n. 2542, 3869, 4652-4660, 5017.

7217. `Prae angustia spiritus’: quod significet propter statum prope desperationem, constat ex significatione `angustiae spiritus’ quod sit status prope desperationem, qui enim in illo statu sunt in angustia spiritus sunt; quod ille status significetur per onus impositum filiis Israelis a Pharaone, quod {1}sibi ipsis conquirerent paleam ad faciendum lateres, ad finem capitis praecedentis ostensum est. Quod `angustia spiritus’ sit status prope desperationem, ex eo constare potest quod qui in statu prope desperationem sunt in anxietate interna sint, et tunc actualiter in angustia spiritus; `angustia spiritus’ in sensu externo est compressio pectoris, et inde quasi difficultas respirandi, in sensu autem interno est anxietas {2}propter deprivationem veri quod fidei, et boni quod {3}charitatis, ac inde status prope desperationem; quod status compressionis quoad respirationem, et anxietas propter deprivationem veri fidei et boni {4}charitatis, sibi mutuo correspondeant, ut effectus naturalis in corpore ex causa spirituali in mente, videri potest ab illis quae n. 97, 1119, 3886, 3887, 3889, 3892, 3893, ostensa sunt. Quod deprivatio veri et boni spiritualis talem anxietatem et consequenter talem angustiam pariat, non credere possunt illi qui non {5}in fide et charitate sunt; putant hi quod propterea angi sit debilitas et aegritudo {6}animi; causa est quia in fide et charitate nihil reale ponunt, ita non in illis quae sunt animae (c)illorum et quae sunt caeli, sed solum in opulentia et eminentia, ita in illis quae sunt corporis et mundi; {7}cogitant etiam, Quid fides et charitas? {8}nonne sunt merae voces? immo quid conscientia? angi ex illis est angi ex talibus quae homo ex phantasiae {9}delirio intus in se videt, et inde putat esse aliquid et tamen non sunt; at (m)quid opulentia et eminentia, hoc videmus oculis et sentimus voluptate quod sit,(n) nam totum corpus expanditur, et impletur gaudio ex illis; ita cogitant, {10}ac ita inter se loquuntur (d)mere naturales homines, ast {11}spirituales aliter, nam hi primariam in suo spiritu vitam habent, ita in illis quae sunt spiritus, nempe in fide et charitate, et ideo cum (t)se deprivari putant veris et bonis fidei et charitatis, afficiuntur angore sicut qui in angore mortis sunt, nam {12} vident ante se mortem spiritualem, hoc est, damnationem; hi, ut supra dictum est, coram mere naturalibus apparent debiles et aegri spiritu, sed sunt {13} fortes et validi, at qui mere naturales sunt apparent sibi fortes et validi, et quoque sunt quoad corpus, sed sunt prorsus invalidi quoad spiritum, quia spiritualiter mortui; {14}si viderent qualis esset spiritus illorum, id agnoscerent, sed eum non vident priusquam obiit corpus.
@1 After lateres$
@2 prae deprivatione$
@3 amoris; quod difficultas respirandi et angustia pro deprivatione$
@4 amoris$
@5 aliquid fidei et charitatis habent$
@6 spiritus$
@7 dicunt$
@8 anne$
@9 sunt$
@10 et quoque$
@11 qui spirituales sunt$
@12 i tunc$
@13 i spiritus$
@14 hi non sciunt hoc cum vivunt in corpore, hoc est in mundo, sed scient cum vivent in spiritu, hoc est, in altera vita$

7218. `Et prae servitio duro’: quod significet ab infestationibus ea meris falsis, constat ex significatione `servitii’ quod sit infestatio a falsis, de qua n. 7120, 7129, ita servitium durum est infestatio a meris falsis, nam qui infestantur a {1}mere falsis, et non refocillantur per vera per quae falsa discutiantur, et tamen vita illorum est vita veri quod fidei et boni quod charitatis, illi in maximo angore sunt, et quamdiu in illo statu, quasi in duro servitio sunt; inde est quod tales infestationes per `servitium durum’ significentur. Sciendum quod omne cogitationis influat, sed quando spiritibus est status vesperae et noctis, quod tunc cogitatio illorum in statu coacto sit, {2}tunc coguntur cogitare de falsis quae injiciuntur, et {3} ex coactione illa se exsolvere nequicquam {4}possunt; ast cum illis {5}est status mane et meridiei, tunc cogitatio illorum in statu libero est, {6}nam tunc licet illis cogitare de illis quae amant, ita de veris et bonis fidei et charitatis, {7}nam haec amoris illorum sunt; quod id liberum sit quod est amoris, videatur n. 2870-2893.
@1 meris$
@2 et cogantur$
@3 i quod$
@4 possint; at$
@5 After meridiei$
@6 et$
@7 quae, quia affectionis seu amoris illorum sunt, idcirco cogitatio cum in illis, in libero est, quod hoc liberum sit$

7219. `Et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo’: quod significet continuationem, constat ex illis supra n. 7191.

7220. `Veni, loquere ad Pharaonem regem Aegypti’: quod significet admonitionem ad illos qui infestant per mera falsa, constat ex significatione `loqui’ cum ex mandato Divino, quod sit admonitio; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant per falsa, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142; et quia per mera falsa, dicitur `Pharao {1} rex Aegypti,’ nam per `regem’ significatur in genuino sensu verum, et in opposito falsum, n. 2015, 2069.
@1 i etiam$

7221. `Et mittat filios Israelis e terra sua’: quod significet ut abeant et relinquant illos, constat ex significatione `mittere’ quod sit abire et relinquere; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua saepe; et a significatione `terrae Aegypti’ quod sit status infestationum; ex quibus patet quod per `mittat filios Israelis e terra sua’ significetur quod relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, nec infestent.

7222. `Et locutus Moscheh cum Jehovah, dicendo’: quod significet legem a Divino et inde cogitationem, constat {1}ex significatione `loqui’ quod sit cogitatio, de qua n. 2271, 2287, 2619; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6771, 6827. {2}
@1 ex significatione…2619 and ex repraesentatione…6827 are transposed in A.$
@2 i quod sit cogitatio ex Lege a Divino, est quia Jehovah dat cogitare, hic per Legem, quae per Moschen repraesentatur; quod omne cogitationis influat, videatur n. 2886-2888, 4151, 4249, 5288, 5846, 5854, 6053-6058, 6189-6215, 6307-6327, 6466-6495, 6598-6626, 7147.$

7223. `Ecce filii Israelis non audiverunt ad me’: quod significet quod spirituales non receperint’ quae illis annuntiata sunt, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint spirituales, hoc est, illi qui ab Ecclesia spirituali Domini, de qua n. 6426, 6637; et ex significatione `non audire’ quod sit non ex fide et oboedientia recipere, de qua supra n. 7216; quod sint quae illis annuntiata sunt, {1}hoc est, de liberatione, patet.
@1 nempe$

7224. `Et quomodo audiet ad me Pharao’: quod significet quod non recepturi qui in falsis, constat ex significatione `non audire’ quod sit non recipere, ut nunc supra n. 7223; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7107, 7110, 7126, 7142; quod per `Pharaonem’ repraesententur illi qui in falsis, et infestant, {1}ita plures, est quia rex est caput populi, et ideo per regem significatur simile ac quod per populum, videatur n. 4789.
@1 Before videatur$

7225. `Et ego praeputiatus labiis’: quod significet quod his sim impurus, constat ex significatione `praeputiatum’ seu `incircumcisum esse’ quod sit impurum esse; per `circumcisionem’ enim repraesentabatur purificatio ab amoribus spurcis, hoc est, ab amoribus sui et mundi, videatur n. 2039, 2632, 2799, 4462, 7045; inde qui non circumcisi sunt, et dicti `praeputiati,’ repraesentabant non purificatos ab amoribus illis, ita impuros, n. 3412, 3413, 4462, 7045; et ex significatione `labiorum’ quod sint quae doctrinae, de qua n. 1286, 1288, ita per `praeputiatum labiis’ significatur impurus esse quoad illa quae sunt doctrinae, nam `praeputiatum’ dicitur tam de doctrina quam de vita; inde {1} `auris’ dicitur `praeputiata’ apud Jeremiam,
Super quem loquar, et testificabor, et audient, ecce praeputiata auris eorum, et non possunt auscultare; ecce Verbum Jehovae factum in opprobrium, non volunt illud, vi 10:
et `cor praeputiatum’ apud eundem,
Omnis domus Israelis praeputiati corde, ix 25, [A.V. 26]:
apud Ezechielem,
(x)Introducitis filios alienigenae praeputiatos corde et praeputiatos carne, ut sint in sanctuario Meo, xliv 7, 9:
apud Moschen,
Tunc humiliabitur cor illorum praeputiatum, Lev. xxvi 41;
2 ex his patet quod `praeputiatum’ seu `incircumcisum’ sit impurum; et quia omne impurum est ex amoribus impuris, qui sunt {2}amor mundi et amor sui, idcirco per `incircumcisum’ {1} significatur id quod impedit influxum boni et veri; {3}ubi amores illi sunt, ibi bonum et verum influens extinguitur, sunt enim contraria, sicut sunt caelum et infernum; inde per `aurem praeputiatam’ significatur inoboedientia, et per `cor praeputiatum’ rejectio boni et veri; quod fit imprimis cum amores illi {4} muniverunt se falso sicut muro.
3 Quod Moscheh quia balbus se dicat `praeputiatum labiis,’ est propter sensum internum, ut per id (x)significetur quod illi qui in falsis, qui repraesentantur per `Pharaonem,’ non auscultaturi quae illis dicerentur ex lege Divina, ex causa quia illi qui in falsis vera quae legis Divinae sunt vocant falsa, (c)et falsa quae contra vera quae legis Divinae vocant vera, sunt enim prorsus in opposito; inde ab illis vera doctrinae non aliter appercipiuntur quam sicut impura; amores (t)caelestes etiam apparent illis sicut impuri; cum {5}quoque appropinquant ad societatem aliquam caelestem, tunc graveolenter olent, quod cum sentiunt, putant {6}tale ex societate caelesti profluere, cum tamen ex illis ipsis, nam graveolentia non sentitur nisi juxta suum oppositum {7}.
@1 i etiam$
@2 amores$
@3 nam apud quem impuri illi amores regnant, non possunt influere bona et vera$
@4 i impuri cinxerunt et$
@5 etiam$
@6 quod ex societate illa profluat$
@7 i similiter se habet cum illis qui in amore falsi sunt, propter concupiscentias mali$

7226. `Et locutus Jehovah ad Moschen et ad Aharonem’: quod significet e novo instructionem ex lege Divina et simul ex doctrina, constat ex significatione `loqui’ quod sit e novo instructio, nam in nunc sequentibus instruuntur quid {1}faciant; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752; et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina boni et veri, de qua n. 6998; {2} quale discrimen sit inter legem Divinam et doctrinam, videatur n. 7009, 7010, 7089.
@1 facient A, faciunt I$
@2 i et$

7227. `Et praecepit illis ad filios Israelis’: quod significet de mandato ad illos qui e regno spirituali Domini, constat ex significatione `praecipere’ quod sit mandatum; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui e regno spirituali Domini, de qua prius saepe.

7228. `Et ad Pharaonem regem Aegypti’: quod significet admonitionem ad illos qui infestant per mera falsa, constat ex significatione `loqui’ cum ex mandato Divino ad illos qui in falsis, quod sit admonitio, ut supra n. 7220; et ex repraesentatione `Pharaonis’ cum etiam vocatur `rex Aegypti,’ quod sint qui infestant per mera falsa, de qua supra n. 7220.

7229. `Ad educendum filios Israelis e terra Aegypti’: quod significet quod liberandi, constat absque explicatione.

7230. Vers. 14-25. Haec capita domus patrum illorum; filii Rubenis primogeniti Israelis, Chanoch et Pallu, Chezron et Carmi; hae familiae Rubenis. Et filii Schimeonis, Jemuel et Jamin, et Ohad, et Jachin, et Zochar, et Schaul filius Canaanitidis; hae familiae Schimeonis. Et haec nomina filiorum Levi juxta nativitates illorum, Gerschon, et Kehath, et Merari; et anni vitae Levi septem et triginta et centum anni. Filii Gerschonis, Libni et Schimei, juxta familias illorum. Et filii Kehath, Amram et Jizhar, et Chebron, et Ussiel; et anni vitae Kehath tres et triginta et centum anni. Et filii Merari, Machli et Muschi; hae familiae Levi juxta nativitates illorum. Et accepit Amram (x)Jochebed amitam suam sibi in mulierem, et peperit illi Aharonem et Moschen; et anni vitae Amram septem et triginta et centum anni. Et filii Jizharis, Korach et Naepheg, et Sichri. Et filii Ussiel, Mischael et Elzaphan, et Sithri. Et accepit Aharon Elischebam, filiam Amminadabi, sororem Nachaschonis, sibi in mulierem; et peperit illi Nadabum, et Abihu, et Eleasarem, et Ithamarem. Et filii Korachi, Assir et Elkanah, et Abiasaph; hae familiae Korachitarum. Et Eleasar filius Aharonis accepit sibi de filiabus Putielis sibi in mulierem; et peperit illi Pinchasum. Haec capita patrum Levitarum juxta familias eorum.
2 `Haec capita domus patrum illorum’ significat praecipua Ecclesiae: `filii Rubenis, Chanoch et Pallu, Chezron et Carmi’ significat illa quae fidei intellectu sunt: `hae familiae Rubenis’ significat vera ejus: `et filii Schimeonis, Jemuel et Jamin, et Ohad, et Jachin, et Zochar’ significat illa quae fidei actu: `et Schaul filius Canaanitidis’ significat quae {1}veri actu sunt extra Ecclesiam: `hae familiae Schimeonis’ significat vera et bona illius: `et haec nomina filiorum Levi juxta nativitates illorum, Gerschon, et Kehath, et Merari’ significat illa quae sunt charitatis: `et anni vitae Levi septem et triginta et centum 3 anni’ significat quale et statum: `filii Gerschonis, Libni et Schimei, juxta familias illorum’ significat primam classem derivationum boni et veri inde: `et filii Kehath, Amram et Jizhar, et Chebron, et Ussiel’ significat alteram classem derivationum boni et veri inde: `et anni vitae Kehath tres et triginta et centum anni’ significat quale et statum: `et filii Merari, Machli et Muschi’ significat tertiam classem derivationum boni et veri: `hae familiae Levi juxta nativitates illorum’ significat quod illa sint bona et vera ex charitate: `et accepit Amram (x)Jochebed amitam suam sibi in mulierem’ significat boni derivati cum vero affini {2}conjunctionem: `{3}et peperit illi Aharonem et Moschen’ significat quod inde illis doctrina Ecclesiae et lex a Divino: `et anni vitae Amram septem et triginta et centum anni’ significat quale et 4 statum: `et filii Jizharis, Korach et Naepheg, et Sichri’ significat derivationem successivam ex altera classe {4}quoad bonum et inde verum: `et filii Ussiel, Mischael et Elzaphan, et Sithri’ significat derivationem {5}alteram successivam ex eadem classe quoad bonum in vero: et accepit Aharon Elischebam, filiam Amminadabi, sororem Nachaschonis, sibi in mulierem’ significat doctrinam Ecclesiae, et quomodo bonum et verum ibi conjuncta sunt: `et peperit illi Nadabum, et Abihu, et Eleasarem, et Ithamarem’ significat derivationes fidei et charitatis quales: `et filii Korachi, Assir et Elkanah, et Abiasaph’ 5 significat derivationem iteratam ex secunda classe: `hae familiae Korachitarum’ significat bona et vera qualia: `et Eleasar filius Aharonis’ significat doctrinalia derivata ex ipsa doctrina charitatis: `accepit sibi de filiabus Putielis sibi in mulierem’ significat conjunctionem boni et veri in doctrinalibus illis: `et peperit illi Pinchasum’ significat inde derivationem: `haec capita patrum Levitarum juxta familias eorum’ significat praecipua Ecclesiae quoad charitatem et inde fidem.
@1 fidei$
@2 Before boni$
@3 *** written above the line.$
@4 quod I$
@5 successivam etiam$

7231. Haec quia mera nomina sunt, singillatim explicare supersedetur, ex causa etiam quia prius ostensum est quid per (x)Rubenem, Schimeonem, Levin, Aharonem, et Moschen, repraesentatur; sunt filii illorum ac nepotes, qui hic {1} nominantur, non aliud quam derivationes; quod (x)`Ruben’ repraesentet fidem intellectu, videatur n. 3861, 3866, 4731, 4734, 4761; quod `Schimeon’ repraesentet fidem voluntate et actu, n. 3869-3872, 4497, 4502, 4503, 5482, 5626, 5630; quod `Levi’ charitatem, n. 3875, 3877, 4497, 4502, 4503; quod `Aharon’ doctrinam {2}Ecclesiae, n. 6998, 7009, 7089; et quod `Moscheh’ legem a Divino, n. 6771, 6827. Cur hic memorantur Ruben, Schimeon, et Levi, et eorum filii, et non reliqui patres tribuum cum suis filiis in suo ordine, non sciri potest nisi ex sensu interno; quod recensio illa in hoc capite facta sit ut sciretur nativitas Aharonis et Moschis, patet, sed ad illam satis fuisset genealogia Levi, nam ad illam nihil quicquam conducit Rubenis et Schimeonis, nec filiorum illorum; sed causa quae ex sensu interno solum patet, est quia agitur de Ecclesia spirituali, quae per `filios Israelis’ repraesentatur; quae Ecclesia apud 2 hominem incipit per fidem scientia et dein intellectu, quae repraesentatur per `Rubenem et ejus filios’; postea cum `Ecclesia apud hominem crescit’, transit fides illa in voluntatem et a voluntate in actum, et tunc homo vult verum quod fidei, et facit illud, quia ita mandatum est in Verbo; {4}hoc fidei repraesentatur per `Schimeonem’; {5} demum in voluntate ejus {6}quae nova, appercipitur charitatis affectio, ut velit bonum facere, non ut prius ex fide, sed ex charitate erga proximum; cum enim homo eo usque regeneratur, tunc est homo Ecclesiae spiritualis, nam in {7}illo tunc est {8} Ecclesia; charitas haec {9}cum sua affectione est quae repraesentatur per `Levin’; inde nunc est quod familiae Rubenis et quoque Schimeonis recenseantur, et demum familia Levi, per quem repraesentatur, ut dictum est, charitas, quae est ipsum spirituale Ecclesiae; Aharon repraesentat externum illius Ecclesiae, et Moscheh internum; internum Ecclesiae vocatur lex a Divino, et externum doctrina inde; lex a Divino, quae est internum Ecclesiae, est quoque Verbum in sensu interno; et doctrina inde est Verbum in sensu externo; quod illa per Moschen et Aharonem repraesententur, videatur n. 7089.
@1 i quoque$
@2 boni et veri$
@3 homo crescit illa fide$
@4 haec fides$
@5 i et$
@6 A had then d quae tunc nova sit$
@7 ipso$
@8 i illa$
@9 ex$

7232. Vers. 26-30. (x)Hic Aharon et Moscheh, quibus dixit Jehovah, Educite filios Israelis e terra Aegypti juxta exercitus illorum. Hi loquentes ad Pharaonem regem Aegypti, ad educendum filios Israelis ex Aegypto: hic Moscheh et Aharon. Et fuit in die locutus Jehovah ad Moschen in terra Aegypti. Et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo, Ego Jehovah, loquere ad Pharaonem regem Aegypti omne quod Ego loquor ad te. Et dixit Moscheh coram Jehovah, Ecce ego praeputiatus labiis, et quomodo audiet ad me Pharao? `Hic Aharon et Moscheh’ significat quod ex illis doctrina et lex apud illos Divina: `quibus dixit Jehovah’ significat ex quibus mandatum: `Educite filios Israelis e terra Aegypti’ significat quod illi qui e regno spirituali Domini liberarentur: `juxta exercitus illorum’ significat secundum genera et species boni in veris: `hi loquentes ad Pharaonem regem Aegypti’ significat ex illis admonitionem ad illos qui per mera falsa infestant: `ad educendum filios Israelis ex Aegypto’ significat ut relinquant illos et non infestent’: `hic Moscheh et Aharon’ significat quod hoc ex lege a Divino, et ex doctrina inde: `et fuit in die illo locutus est Jehovah ad Moschen in terra Aegypti’ significat statum tunc Ecclesiae cum mandatum est per legem a Divino ad illos qui e regno spirituali Domini, cum adhuc in propinquitate essent illis qui in infernis: `et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo’ significat instructionem a Divino: `Ego Jehovah’ significat confirmationem Divinam: `loquere ad Pharaonem regem Aegypti omne quod Ego loquor ad te’ significat admonitiones ad illos qui infestant per mera falsa, ex illis quae a Divino influunt; `et dixit Moscheh coram Jehovah’ significat cogitationem de lege Divina apud illos qui in falsis: `Ecce ego praeputiatus labiis’ significat quod impura: `et quomodo audiet ad me Pharao’ significat quod sic non recepturi qui in falsis.

7233. `Hic Aharon et Moscheh’: quod significet quod ex illis doctrina et lex apud illos Divina, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina Ecclesiae, de qua n. 6998, 7009, 7089; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752; hae, nempe lex Divina et doctrina, apud illos qui ab Ecclesia spirituali, existit principaliter ex Verbo, sed usque applicate ad fidem et charitatem, quae {1}fuerunt apud instauratores; ex illis dicitur, sed non intelligitur ex Aharone et Moscheh, {2}verum ex charitate et fide, quae repraesentantur per `Levi, Schimeon, et Ruben,’ de quibus mox supra.
2 {3}Quod haec ulterius attinet, sciendum quod doctrina Ecclesiae spiritualis non sit doctrina veri ipsius Divini; causa est quia illi qui ab Ecclesia spirituali sunt nullam perceptionem veri Divini habent, sicut illi qui ab Ecclesia caelesti sunt, sed loco (c)illius perceptionis habent conscientiam, quae formatur ex vero et bono quae agnoverunt intra suam Ecclesiam, qualiacumque illa sunt; quod illi qui ab Ecclesia spirituali in obscuro sint quoad vera fidei respective, videatur n. 86, 2708, 2715, 2716, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3246, 3833, 6289, 6500, 6865, 6945; inde est quod quisque intra Ecclesiam spiritualem agnoscat id pro vero fidei quod instauratores illorum dictaverunt, nec ulterius ex Verbo inquirant num id ipsum verum (x)sit; et quoque si inquirerent, si non regenerati essent, et tunc peculiariter illustrati, nec invenirent illud; causa est quia intellectuale eorum quidem illustrari potest, sed novum voluntarium non alio bono affici quam {4} quod formatum est per conjunctionem {5}cum vero intra Ecclesiam recepto; nam proprium voluntarium apud illos deperditum est, et novum voluntarium formatum est {6} in parte intellectuali, videatur n. 863, 875, 1023, 1043, 1044, 1555, 2256, 4328, 5113; et cum proprium voluntarium separatum est a novo voluntario quod in parte intellectuali, est lumen ibi debile quale respective {7} lumen {8}nocturnum a luna et stellis ad lumen diurnum a sole; inde quoque est quod per `lunam’ in Verbo in sensu interno {9}intelligatur bonum amoris spiritualis, et per `solem’ bonum amoris caelestis, n. 30-38, 1529-1531, 2495, 4060.
3 Quia ita se res habet cum Ecclesia spirituali, nec mirum est quod apud plerosque fides sit essentiale Ecclesiae, non charitas, {10}tum quod nulla illis sit doctrina charitatis {11}. Quod doctrinalia sua ex Verbo habeant, hoc non facit quod illa sint vera Divina, nam ex Verbi sensu litterae excludi potest doctrinale {12}quodcumque, et arripi potest tale quod concupiscentiis favet, ita quoque falsum pro vero, sicut sunt doctrinalia Judaeorum, Socinianorum, et plurium aliorum, non autem si doctrinale formatur ex sensu interno; sensus internus non solum est ille sensus qui latet in sensu externo, ut hactenus ostensum, sed etiam qui a pluribus locis sensus litterae inter se rite collatis resultat, et appercipitur ab illis qui quoad intellectuale a Domino illustrantur; intellectuale enim illustratum discernit inter apparentia vera et ipsa vera, imprimis inter falsa et vera, {13}tametsi non judicat de ipsis veris in se; sed intellectuale non illustrari potest nisi {14}credatur quod amor in Dominum et {15}charitas erga proximum {16}sint principalia et essentialia Ecclesiae; qui ex illis agnitis {17} procedit, modo ipse in illis sit, innumerabilia vera, immo perplura arcana sibi detecta videt, et {18}illud ex interiore agnitione, secundum gradum illustrationis a Domino.
@1 After instauratores$
@2 sed$
@3 Quid$
@4 i tale$
@5 veri recepti in Ecclesia cum bono$
@6 i inde$
@7 i est$
@8 lumen lunae ad lumen solis$
@9 significetur$
@10 et$
@11 i, cum tamen haec doctrina est ipsa doctrina Ecclesiae, nam charitas est quam fides spectat ut finem, et quam docet$
@12 qualecunque$
@13 utcunque$
@14 credat amorem$
@15 charitatem$
@16 esse$
@17 i et creditis$
@18 quidem illa$


7234. `Quibus dixit Jehovah’: quod significet mandatum, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit mandatum, de qua n. 7036.

7235. `Educite filios Israelis e terra Aegypti’: quod significet quod illi qui e regno spirituali Domini liberarentur, nempe {1}a propinquitate illorum qui in falsis, constat ex significatione `educere’ quod sit liberare; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui e regno spirituali Domini, de qua n. 6426, 6637, et quoque n. 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit ubi falsa, a quibus infestationes {2}.
@1 ab infestationibus a$
@2 i, de qua prius$

7236. `Juxta exercitus illorum’: quod significet secundum genera et species boni in veris, constat ex significatione `exercitus’ quod sint vera quae fidei, de qua n. 3448; {1}bona autem Ecclesiae spiritualis sunt {2}in sua essentia non aliud quam vera, {3}haec enim dicuntur bona cum {4}vivitur secundum ea; hinc per `exercitum’ cum dicitur de regeneratis intra Ecclesiam spiritualem, (x)significantur bona veri, seu {5}bona in veris. Quod dicatur quod `filii Israelis educendi sint juxta exercitus illorum’ est quia dicitur de illis quando exibunt Aegypto, in sensu interno quando ex pugnis cum falsis venient, ita postquam militiam spiritualem exercuerunt; proprie {6} intelligitur per quod `educendi juxta exercitus,’ quod distinguendi quoad bona in veris, ita in classes secundum qualia boni, et hoc ob causam ut {7}repraesentarent regnum Domini in caelis; ibi omnes distincti sunt et locum in Maximo Homine sortiti sunt secundum quale boni tam in genere quam in specie.
2 Ex caelis quod distincti sint omnes ibi secundum bona, constare potest quam multiplex et quam varium {8}est bonum, est enim tam varium ut nusquam unus in simili bono sit in quo alter; immo si myriades myriadum multiplicarentur in aeternum, non foret unius bonum simile alterius; sicut nec unus simili facie ac alter; etiam bonum in caelis format facies angelorum; quod perpetua varietas sit, est quia omnis forma ex distinctis variis consistit, si enim duo prorsus similes essent, tunc non potuissent duo esse sed unum; inde quoque est quod in natura nusquam detur unum omni modo simile alteri.
3 Quod facit bonum tam varium est {9} verum, hoc cum conjungitur qualificat bonum; quod verum tam multiplex sit et varium ut in tantum variare queat bonum, est quia innumerabilia vera sunt, et in alia forma vera interiora quam exteriora, et quod fallaciae quae sensuum externorum (t)se adjungant, et quoque falsa quae sunt concupiscentiarum; cum itaque tam innumerabilia vera sunt, constare potest quod per conjunctiones totidem varia existant ut nusquam possit unum cum altero idem esse; hoc liquet ei qui novit quod modo ex viginti tribus variis per diversas conjunctiones existere possint voces omnium linguarum, immo cum perpetua varietate si {10} milia linguarum forent, quid non ex milibus (c)ac myriadibus variorum ut sunt vera; hoc quoque {11}confirmat regula communis in mundo, quod tot sensus sint quot capita, hoc est, quod tot diversitates idearum quot homines.
@1 sed vera$
@2 bona veri quae non aliud in sua essentia sunt$
@3 quae$
@4 secundum illa vivitur$
@5 bonum$
@6 i autem$
@7 repraesentetur$
@8 sit$
@9 i praecipue$
@10 i vel$
@11 patet a regula communi$

7237. `Hi loquentes ad Pharaonem regem Aegypti’: quod significet ex illis admonitionem ad illos qui per mera falsa infestant, constat ex illis supra n. 7228, ubi similia.

7238. `Ad educendum filios Israelis ex Aegypto’: quod significet ut relinquant illos et non infestent, constat ex significatione `educi’ quod sit liberari, ut supra n. 7235, ita ut {1}relinquant et non infestent; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua mox supra n. 7235, et ex significatione `Aegypti’ quod sit falsum a quo infestatio, de qua prius {2}.
@1 illi qui infestant, illos relinquant$
@2 i saepe$

7239. `Hic Moscheh et Aharon’: quod significet quod hoc ex lege a Divino, et ex doctrina inde, constat (c)a repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6771, (x)6827; et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina {1}inde, de qua n. 6998, 7009, 7089.
@1 Ecclesia$

7240. `Et fuit in die illo locutus est Jehovah ad Moschen in terra Aegypti’: quod significet statum tunc Ecclesiae cum mandatum est per legem a Divino ad illos qui e regno spirituali Domini, cum adhuc in propinquitate essent illis qui in infernis, constat ex significatione `diei’ quod sit status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850, 6110, hic status Ecclesiae quia de {1}illo agitur; ex significatione `loqui Jehovah’ quod sit mandatum, hic ad illos qui e regno spirituali Domini; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6771, 6827; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit ubi illi qui e regno spirituali Domini infestati sunt a falsis; quod hoc fuerit in terra inferiore, quae propinqua infernis, videatur n. 7090; `terra Aegypti’ ubi filii Israelis erant, et vocabatur Goschen, significat terram illam inferiorem; sed ubi Aegyptii, significat inferna circum, (c)e quibus infestationes {2}a falsis.
@1 illa$
@2 per falsa$

7241. `Et locutus Jehovah ad Moschen, dicendo’: quod significet instructionem a Divino, constat ex significatione `loqui Jehovah’ quod sit e novo instructio, de qua n. 7226; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6771, (x)6827.

7242. `Ego Jehovah’: quod significet confirmationem Divinam, constat ex illis supra n. 7192, 7202.

7243. `Loquere ad Pharaonem regem Aegypti omne quod Ego loquor ad te’: quod significet admonitiones ad illos qui infestant per mera falsa, ex illis quae a Divino influunt, constat ex significatione `loqui’ cum ad illos qui in falsis, quod sit admonitio, ut supra n. 7220; ex repraesentatione `Pharaonis regis Aegypti’ quod sint qui infestant per mera falsa, de qua n. 7220, 7228; et ex significatione `omne quod Ego loquor ad te’ quod sint illa quae a Divino influunt.

7244. `Et dixit Moscheh coram Jehovah’: quod significet cogitationem de lege Divina apud illos qui in falsis, constat ex significatione `dixit’ quod sit cogitatio, de qua n. 7094; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752; quod sit cogitatio de lege Divina apud illos qui in falsis, patet a serie continua cum sequentibus, cum enim dicitur `dixit’ et per hoc significatur cogitatio, involvitur id quod sequitur, hic quod lex Divina sit impura illis qui in falsis.

7245. `Ecce ego praeputiatus labiis’: quod significet quod impura, nempe lex Divina, illis qui in falsis.

7245a. `Et quomodo audiet ad me Pharao?’: quod significet quod sic non recepturi qui in falsis, constat ex illis quae supra n. 7224 et 7225 dicta sunt, ubi eadem verba. Quod Moscheh se dicat praeputiatum labiis, in sensu interno significat quod lex Divina impura appareat illis qui in falsis, secundum illa quae n. 7225 ostensa sunt; in sensu autem historico, in quo Moscheh ut caput refert posteritatem ex Jacobo ac id quod est Ecclesiae apud illos, ut supra n. 7041; `praeputiatus labiis’ significat quod cultus Divinus apud gentem illam talis esset; erat enim cultus apud illam gentem {1} impurus, nam externa colebant ac interna prorsus rejiciebant, quae {2}sunt fides et charitas; immo ipsas cognitiones rerum internarum respuebant sicut omnia illa quae ritualia significabant (c)et repraesentabant; et quia tales erant, cultus erat impurus, colebant enim Jehovam ex amore sui et amore mundi, non autem ex amore in Ipsum et ex amore erga proximum; hic cultus in sensu historico significatur per quod `Moscheh se dicat praeputiatum labiis,’ at in sensu interno significatur prout explicatum est supra n. 7225.
@1 i prorsus$
@2 erant$
De Incolis et Spiritibus Planetae Veneris

7246. In planeta Veneris sunt duo hominum genera indole sibi contraria; sunt qui immites et paene ferini, et sunt qui mites et humani; qui immites sunt et paene ferini apparent a parte planetae huc spectante; qui autem mites et humani sunt apparent a parte opposita. At sciendum quod ita appareant secundum status vitae eorum, nam status vitae sistit omnem apparentiam loci et spatii {1}.
@1 i, ita quod tales non sint qui ab hac et ab illa parte illius telluris, modo differentiae status vitae eorum tales sint$

7247. Planeta Veneris in idea spirituum apparet ad sinistrum paulo retro, ad aliquantam distantiam ab hac tellure; in idea spirituum dicitur, quia nulli spiritui apparet sol mundi, nec (d)aliquis planeta, sed spiritus modo habent ideam quod sint, et secundum illam apparent, sol mundi a tergo sicut caliginosum quid, {1} planetae non sicut in mundo errantes, sed in suis locis constanter, de qua re videatur n. 7171.
@1 i et$

7248. Dictum mihi quod incolae illius planetae qui cum obeunt et fiunt spiritus, ab hac parte apparent, admodum delectentur rapinis et quam maxime edere ex rapinis, jucunditas illorum cum {1}cogitant de edere ex rapinis, mecum communicata fuit, et appercepta quod summa esset. Quod {2}incolae tali natura ferina etiam in hac tellure fuerint, patet ex historiis variarum gentium, tum ex incolis terrae Canaanis, 1 Sam. xxx 16; et quoque ex gente Judaica et Israelitica etiam tempore Davidis, quod quotannis excursiones fecerint et depraedati gentes et ex praeda laetati. Quod hos incolas planetae Veneris {3}concernit, quidem delectantur rapinis, sed usque non crudeles sunt; projiciunt homines quos diripiunt in aquas, {4}ac eo modo interimunt, {5}ast quos conservare possunt, conservant; et quos ita interemerunt, postea sepeliunt, indicium quod aliquid humani apud se habeant, secus ac Judaei quibus delectatio fuit projicere illos quos occiderunt, et exponere feris silvae et avibus devorandos, et quandoque saeve et crudeliter illos morti dare, 2 Sam. xii 31; quantum jucunditatis ex talibus habuerant Judaei, datum quoque erat percipere ex sphaera mecum communicata plurium illorum qui cito appulerunt et aufugerunt.
@1 ex rapinis edunt$
@2 naturae tales ferinae incolae$
@3 attinet$
@4 et sic$
@5 at$

7249. Dictum etiam quod incolae illius telluris quoad plurem partem sint gigantes, et quod nostrae telluris incolae modo ad umbilicum eorum pertingant; tum quoque quod illi qui ab hac parte illius telluris apparent sint stupidi, non quaerentes quid caelum aut quid vita aeterna, sed quod solum illa curent quae sunt eorum terrae et eorum pecorum.

7250. Quia tales sunt, etiam cum in alteram vitam veniunt, infestantur ibi quam maxime a falsis et malis; inferna quae illis apparent circa tellurem illam, nec communicant cum infernis malorum nostrae telluris, ex causa quia prorsus alio genio et alia indole sunt, inde quoque mala et falsa illorum sunt ex prorsus alio genere. Qui (x)autem tales sunt ut salvari possint, sunt {1} in locis vastationis, ac ibi ad ultimum desperationis rediguntur; nam illius generis mala et falsa non aliter possunt removeri; {2} cum in statu desperationis sunt, clamant quod bestiae sint, quod bruta, quod abominationes, quod odia, et sic quod damnati; quidam eorum {3} cum in tali statu sunt, etiam contra caelum clamant; sed hoc illis ignoscitur quia ex desperatione; Dominus moderatur ne in (x)vituperia se effundant nisi ad certos limites; hi cum extrema passi sunt, quia corporea tunc apud illos quasi mortua sunt, demum salvantur.
@1 i ibi$
@2 i et$
@3 i etiam$

7251. De illis quoque dictum est quod cum in sua tellure vixerunt, crediderint in quendam summum Creatorem, absque Mediatore; hi sunt qui ita vastantur et demum salvantur dum prius instructi sint et receperint quod Dominus sit solus Deus, Salvator, et Mediator; audivi illos confitentes quod absque Mediatore nusquam salvari possent quia spurci et indigni. Vidi etiam quosdam illorum, postquam extrema passi sunt, sublatos in caelum, et cum ibi recepti sunt, appercepi teneritudinem laetitiae ab illis talem ut exprimeret lacrimas ex oculis meis.

7252. Incolae et spiritus Veneris qui apparent ab altera parte illius telluris ex paene (x)contraria indole sunt, sunt enim mites et humani; concessum erat a Domino ut venirent aliqui ex illis spiritibus inde ad me, apparebant tunc prope supra caput; {1}hi mecum locuti dicebant quod cum in mundo fuerunt, agnoverint et quod magis nunc agnoscant Dominum nostrum pro suo unico Deo; dicebant quod in tellure sua viderint Ipsum ambulantem inter illos, et quoque quomodo Ipsum {2}viderunt, repraesentabant.
@1 qui$
@2 viderint$

7253. Hi spiritus in Maximo Homine referunt memoriam rerum materialium correspondentem memoriae rerum immaterialium, quam spiritus planetae Mercurii constituunt; videatur in descriptione spirituum Mercurii, n. 7170.

7254. Ad finem capitis sequentis dicetur de incolis et spiritibus planetae Martis.

7255. EXODI
CAPUT SEPTIMUM
DOCTRINA CHARITATIS

Quia bonum facit caelum apud hominem et malum facit infernum, sciendum est omnino quid bonum et quid malum; prius dictum est quod id bonum sit quod est amoris in Dominum et charitatis erga proximum; et quod id malum sit quod est amoris sui et amoris mundi; inde sequitur quod non nisi quam (x)ex amoribus sciatur quid bonum et quid malum.

7256. Omnia in universo quae sunt secundum ordinem Divinum se referunt ad bonum et verum; et omnia in universo quae sunt contra ordinem Divinum se referunt ad malum et falsum; causa est quia bonum et verum, quae procedunt a Divino, faciunt ordinem adeo ut sint ordo.

7257. Bonum quod est amoris in Dominum vocatur bonum caeleste, {1}et bonum quod est charitatis erga proximum vocatur bonum spirituale; quae et quanta differentia est inter bonum caeleste, quod est amoris in Dominum, et inter bonum spirituale, quod est charitatis erga proximum, in sequentibus dicendum est.
@1 at$

7258. Doctrina boni caelestis, quae est amoris in Dominum, est amplissima et simul arcanissima; doctrina autem boni spiritualis, quae est charitatis erga proximum est quoque ampla et arcana, sed minus quam doctrina boni caelestis, quae est amoris in Dominum. Quod doctrina charitatis sit ampla, inde constare potest quod charitas non detur similis apud unum ut apud alterum, nec quod proximus sit similis unus sicut alter.

7259. Quia tam ampla fuit doctrina charitatis, antiqui, apud quos doctrina charitatis {2}fuit ipsa doctrina Ecclesiae, distinguebant charitatem erga proximum in plures classes quas etiam subdividebant, et singulis classibus indebant nomina, et docebant quomodo charitas exercenda esset erga illos qui in una classe et quomodo erga illos qui in altera; et sic redigebant doctrinam charitatis in ordinem, et exercitia charitatis ut (t)distincte caderent sub intellectum.

7260. Nomina quae indebant illis erga quos charitatem exercerent {1} erant plura; quosdam vocabant caecos, quosdam claudos, quosdam mancos, quosdam pauperes, tum miseros et afflictos, quosdam pupillos, quosdam viduas; in genere autem vocabant illos esurientes quibus darent edere, sitientes quibus darent bibere, peregrinos quos colligerent, nudos quos induerent, aegrotos quos visitarent, et in carcere ad quos venirent; de his videatur n. 4954-4959.
@1 i, de quibus in suis classibus agebant,$

7261. Haec nomina e caelo data fuerunt antiquis qui ab Ecclesia, et per illos qui ita nominabantur intelligebant qui spiritualiter tales essent; doctrina illorum charitatis docebat quinam essent et {1}qualis esset erga unumquemvis charitas {2}.
@1 qualiter$
@2 i exerceretur$

7262. Inde est quod eadem illa nomina in Verbo sint et significent illos qui tales in spirituali sensu sunt. Verbum {1} in se non est nisi quam doctrina amoris in Dominum et {2} charitatis erga proximum, ut quoque Dominus docet,
Amabis Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua, hoc est primum et magnum mandatum; secundum (t)est simile illi, Amabis proximum tuum sicut te ipsum. In his duobus mandatis Lex et Prophetae pendent, Matth. xxii 35-38 [A.V. 37-40];
Lex et Prophetae’ sunt totum Verbum.
@1 i enim$
@2 i doctrina$

7263. Quod eadem illa nomina in Verbo sint, est quia illi qui in externo cultu erant erga tales qui ita nominabantur charitatem exercerent; et qui in interno cultu, erga tales spiritualiter intellectos; ita quod simplices simpliciter intelligerent et facerent Verbum, et (x)quod sapientes sapienter; tum quoque, ut simplices per externa charitatis initiarentur in interna ejus.
CAPUT VII
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Vide, dedi te deum Pharaoni, et Aharon frater tuus erit propheta tuus.
2. Tu loqueris omne quod praecepero tibi; et Aharon frater tuus loquetur ad Pharaonem, et mittat filios Israelis e terra sua.
3. Et Ego obdurabo cor Pharaonis, et multiplicabo signa Mea et prodigia Mea, in terra Aegypti.
4. Et non audiet ad vos Pharao; et dabo manum Meam in Aegyptios, et educam exercitus Meos, populum Meum, filios Israelis, e terra Aegypti, judiciis magnis.
5. Et cognoscent Aegyptii quod Ego JEHOVAH, in extendere Me manum Meam super {1}Aegyptios, et eduxero filios Israelis e medio illorum.
@1 Aegyptum I$
6. Et fecit Moscheh et Aharon, quemadmodum praecipit JEHOVAH illis, ita fecerunt.
7. Et Moscheh filius octoginta annorum, et Aharon filius trium et octoginta annorum, in loqui illos ad Pharaonem.
8. Et dixit JEHOVAH ad Moschen et ad Aharonem, dicendo,
9. Quod cum dixerit ad vos Pharao, dicendo, Date vobis prodigium; et dices ad Aharonem, Accipe baculum tuum, et projice coram Pharaone, erit in serpentem aqueum.
10. Et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et fecerunt ita quemadmodum praecepit JEHOVAH, et projecit Aharon baculum suum coram Pharaone, et coram servis illius, et factus in serpentem aqueum.
11. Et vocavit etiam Pharao sapientes et praestigiatores, et fecerunt etiam illi, magi Aegypti, incantationibus suis ita.
12. Et projecerunt quisque baculum suum, et facti in serpentes aqueos; et deglutivit baculus Aharonis baculos illorum.
13. Et obfirmatum cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus JEHOVAH.
14. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Ingravatum est cor Pharaonis, renuit mittere populum.
15. Vade ad Pharaonem in matutino, ecce egreditur ad aquas, et {1}consistes obviam illi juxta ripam fluminis, et baculum qui versus in serpentem accipe in manum tuam.
@1 consiste I$
16. Et dices ad illum, JEHOVAH DEUS Hebraeorum misit me ad te, dicendo, Mitte populum Meum, {1}et serviant Mihi in deserto, et ecce non audivisti usque huc.
@1 ut I$
17. Ita dixit JEHOVAH, In hoc cognosces quod Ego JEHOVAH, ecce ego percutio baculo qui in manu mea, super aquas quae in fluvio, et vertentur in sanguinem.
18. Et piscis qui in fluvio morietur, et putebit fluvius, et laborabunt Aegyptii ad bibendum aquas e fluvio.
19. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Dic ad Aharonem, Accipe baculum tuum, et extende manum tuam super aquas Aegypti, super flumina illorum, super fluvios illorum, et super stagna illorum, et super omnem congregationem aquarum illorum, et erunt sanguis; et erit sanguis in omni terra Aegypti, et in lignis et in lapidibus.
20. Et fecerunt ita Moscheh et Aharon quemadmodum praecepit JEHOVAH, et sustulit baculum, et percussit aquas quae in fluvio, ad oculos Pharaonis, et ad oculos servorum illius; et conversae sunt omnes aquae quae in fluvio in sanguinem.
21. Et piscis qui in fluvio moriebatur, et putuit fluvius, et non potuerunt Aegyptii bibere aquam ex fluvio; et fuit sanguis in tota terra Aegypti.
22. Et fecerunt ita magi Aegypti incantationibus suis; et obfirmatum cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus JEHOVAH.
23. Et respexit Pharao, et venit ad domum suam, et non posuit cor suum etiam ad hoc.
24. Et foderunt omnes Aegyptii circum fluvium aquas ad bibendum, quia non potuerunt bibere ex aquis fluvii.
25. Et impleti septem dies postquam percutere JEHOVAH fluvium.
{1}26. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Veni ad Pharaonem, (x)et dices ad illum, Ita dicit JEHOVAH, Mitte populum Meum, et serviant Mihi.
@1 AV viii L begins here.$
27. Et si renuis tu mittere, ecce Ego {1}afficiam omnem terminum tuum ranis.
@1 afficiam altered to afficio A, afficio I, cp n. 7345, 7351$
28. Et prorepere faciet fluvius ranas, et ascendent et venient in domum tuam, et in conclave cubilis tui, et super lectum tuum, et in domum servorum tuorum, et {1}in populum tuum, et in clibanos tuos, et in mactras tuas.
@1 S first wrote in populum tuum then altered to populi tui but did not d in I has in populi tui here. cp n. 7345 lines 7 and 4e and n. 7355.$
29. Et in te, et in populum tuum, et in omnes servos tuos, ascendent ranae.

7264. CONTENTA

Agitur in sensu interno in sequentibus de vastatione, et tandem {1} damnatione illorum qui in {2}falsis et malis sunt; processus devastationis illorum (x)describitur per undecim plagas Aegyptiis et terrae illorum illatas.
@1 i de$
@2 malis sunt et falsis$

7265. In hoc capite in sensu interno agitur de tribus primis gradibus vastationis: {1}Primus, qui est quod apud illos inciperent regnare merae fallaciae, unde falsa, {2} describitur per serpentem in quem versus est baculus (x)Aharonis: {3}Secundus, qui est quod ipsa vera apud illos fierent falsa, et quod falsa vera, {2} describitur per sanguinem in quem versae sunt aquae: {4}Tertius gradus, qui est quod ex falsis ratiocinarentur contra vera et bona quae Ecclesiae, {2} describitur per ranas e fluvio.
@1 primus altered to de primo then primus restored$
@2 i hic gradus$
@3 Secundus gradus altered to de Secundo$
@4 Tertius gradus altered to de Tertio gradu$

7266. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-7. Et dixit Jehovah ad Moschen, Vide, dedi te deum Pharaoni, et Aharon frater tuus erit propheta tuus. Tu loqueris omne quod praecepero tibi; et Aharon frater tuus loquetur ad Pharaonem, et mittat filios Israelis e terra sua. Et Ego obdurabo cor Pharaonis, et multiplicabo signa Mea et prodigia Mea, in terra Aegypti. Et non audiet ad vos Pharao; et dabo manum Meam in Aegyptios, et educam exercitus Meos, populum Meum, filios Israelis, e terra Aegypti, judiciis magnis. Et cognoscent Aegyptii quod Ego Jehovah, in extendere Me manum Meam super Aegyptios, et eduxero filios Israelis e medio illorum. Et fecit Moscheh et Aharon, quemadmodum praecepit Jehovah illis, ita fecerunt. Et Moscheh filius octoginta annorum, et Aharon filius trium et octoginta annorum, in loqui illos ad Pharaonem. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem: `Vide, dedi te deum Pharaoni’ significat legem Divinam et ejus potentiam super illos qui in falsis: `et Aharon frater tuus erit propheta tuus’ significat doctrinam inde: `tu loqueris omne quod praecepero tibi’ significat receptionem influxus Divini et communicationem: `et Aharon frater tuus loquetur ad Pharaonem’ significat receptionem influxus inde et communicationem cum illis qui in falsis: `et mittat filios Israelis’ significat ut recedant ab infestatione: `et Ego obdurabo cor Pharaonis’ significat obstinationem a malo falsi: `et multiplicabo signa Mea et prodigia Mea’ significat admonitiones omnis generis, nec aliquid deerit: `in terra Aegypti’ significat ubi illi qui infestant: `et non audiet ad vos Pharao’ significat quod non recepturi qui in falsis: `et dabo manum Meam in Aegyptios’ significat quod ideo per Divinam potentiam adigentur: `et educam exercitum Meum, populum Meum, filios Israelis’ significat quod liberandi qui in bonis et veris: `e terra Aegypti’ significat ab infestationibus: `judiciis magnis’ significat secundum leges ordinis: `et {1}cognoscant Aegyptii quod Ego Jehovah’ significat quod timorem habebunt pro Divino: `in extendere manum Meam super Aegyptios’ significat cum potentiam Divinam in se animadvertunt: `et eduxero filios Israelis e medio illorum’ significat et cum videbunt liberari illos qui ab Ecclesia spirituali: `et fecit Moscheh et Aharon, quemadmodum praecepit Jehovah, ita fecerunt’ significat quod quae dicta etiam facta sint: `et Moscheh filius octoginta annorum’ significat statum et quale legi’ a Divino: `et Aharon filius trium et octoginta annorum’ significat statum et quale doctrinae: `in loqui illos ad Pharaonem’ significat cum illa mandata sunt.
@1 cognoscent I$

7267. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet instructionem, hic quomodo procedendum cum illis qui in falsis sunt et infestant, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit instructio, de qua n. 7186.

7268. `Vide, dedi te deum Pharaoni’: quod significet legem Divinam et ejus potentiam super illos qui in falsis, constat ex significatione `dare te in deum’ quod sit Divinum Verum, seu quod idem, (t)Divina Lex, et quoque ejus potentia; in Verbo enim ubi agitur de vero et quoque de potentia veri, dicitur Deus, ast ubi de bono, dicitur Jehovah, videatur n. 300, 2586, 2769, 2807, 2822, 3910, 3921 fin., 4287, 4295, 4402, 7010; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua n. 6651, 6679, 6683. Quod significationem `DEI’ ulterius attinet, sciendum quod `Deus’ in supremo sensu sit Divinum quod supra caelos est, at `Deus’ in sensu interno est Divinum quod in caelis; Divinum quod supra caelos est Divinum Bonum, at Divinum in caelis est Divinum Verum; ex Divino enim Bono procedit Divinum Verum, et {1}facit caelum, (c)ac {2}disponit illud; nam quod proprie caelum dicitur non est nisi quam Divinum ibi formatum, nam angeli qui {3}in caelo sunt formae humanae recipientes Divini, et constituentes communem formam quae est 2 Hominis; et quia Divinum Verum in caelis est quod in Verbo Veteris Testamenti intelligitur per Deum, {4}inde est quod in lingua originali Deus dicatur Elohim in plurali; et quoque quod angeli qui in caelis, quia sunt recipientes Divini Veri, dicantur dii, ut apud Davidem,
Quis in caelo comparabit se Jehovae, assimilabitur Jehovae in filiis deorum? Ps. lxxxix 7-9 [A.V. 6-8]:
apud eundem,
Date Jehovae, filii deorum, date Jehovae gloriam et robur, Ps.xxix 1:
apud eundem,
Ego dixi, Dii vos, et filii Altissimi omnes vos, Ps. lxxxii 6:
apud Johannem,
Jesus dixit, Nonne scriptum est in Lege vestra, Ego dixi Dii estis? sic illos dixit deos, ad quos Verbum Dei factum est x 34, 35;
praeter in locis ubi Dominus {5}dicitur `Deus deorum’ et `Dominus dominorum,’ ut Gen. xlvi 2, 3; Deut. x 17; Num. xvi 22; Dan. xi 36; {6}Ps. cxxxvi 2, 3; ex his videri potest in quo sensu Moscheh vocatur `deus,’ hic `deus Pharaoni,’ et {7} `deus Aharoni,’ Exod. iv 16, nempe quia Moscheh repraesentabat Divinam Legem, quae est Divinum Verum et vocatur Verbum; inde quoque est quod Aharon dicatur hic `propheta’ ejus, et in priore loco `os’ ejus, hoc est, qui adaequate ad intellectum enuntiat Divinum Verum quod a Domino immediate procedit, et quod omnem intellectum transcendit; et quia propheta est qui {8}docet et enuntiat Divinum Verum adaequate ad intellectum, est propheta quoque doctrina Ecclesiae; de qua re in nunc sequentibus.
@1 disponit$
@2 facit$
@3 constituunt coelum$
@4 ideo$
@5 vocatur$
@6 Before Dan.$
@7 i prius$
@8 enuntiat et docet$

7269. `Et Aharon frater tuus erit propheta tuus’: quod significet doctrinam inde, constat ex significatione `prophetae’ quod {1}sit verum doctrinae, ita doctrina ex Verbo, de qua n. 2534; quod Aharon repraesentet doctrinam Ecclesiae seu doctrinam boni et veri quae ex Verbo, videatur n. 6998, 7009, 7089; quia `propheta’ significat doctrinam, inde in sensu determinato significat docentem, secundum illa quae mox supra n. 7268 ad fin. dicta sunt.
@1 sint vera$

7270. `Tu loqueris omne quod praecepero tibi, [et Aharon frater tuus loquetur ad Pharaonem]’: quod significet receptionem influxus Divini et communicationem {1}, constat ex repraesentatione `Moschis’ qui loquetur, quod sit Divinum Verum, et (c)ex repraesentatione `Aharonis’ {2} quod sit doctrina inde, de quibus n. 7089; ex significatione `loqui’ quod sit influxus et ejus receptio, de qua n. 5797; et ex significatione `praecipere’ quod etiam sit influxus, de qua n. 5486, 5732, hic receptio influxus; ex his patet quod per `loqui’ significetur influxus mediatus Divini Veri in doctrinam, hoc est, {3}apud docentem, nam intelligitur quod Moscheh, qui est Divinum Verum, loqueretur quod praeciperet Jehovah, ad Aharonem, qui est doctrina seu docens, ita ad illum qui communicaret; et quod per praecipere significetur influxus immediatus Divinus in (t)Divinam Legem, quae repraesentatur per `Moschen.’
2 Quomodo haec intelligenda sunt, constare potest ex illis quae prius n. 7009, 7010, dicta sunt, quod nempe Moscheh repraesentet verum quod immediate a Divino procedit, et quod Aharon repraesentet verum quod mediate; qui non scit quomodo cum ordine in successivis se habet, nec scire potest quomodo cum influxu; paucis ideo dicendum: verum quod immediate a Domino procedit, hoc quia ex Ipso Infinito Divino est, nullatenus potest recipi ab aliqua substantia viva quae finita, ita non ab aliquo angelo; quapropter {4}creaverat Dominus successiva per quae ut media communicari posset {5} Divinum Verum immediate procedens; {6}sed primum ex hoc successivum Divino plenius est quam ut adhuc recipi possit ab aliqua substantia viva quae finita, ita ab aliquo angelo {7}; idcirco Dominus adhuc creavit successivum, per quod Divinum Verum immediate procedens quoad aliquam partem {8}receptibile esset; hoc successivum est verum Divinum quod in caelo est; prima bina sunt supra caelos et sunt quasi cingula radiosa ex flammeo {9}quae circumdant Solem, Qui est Dominus; talis est ordo successivus usque ad caelum Domino proximum, quod est caelum tertium ubi {10}illi qui innocentes et sapientes; inde continuantur {11}successive usque ad caelum ultimum, et a caelo ultimo usque ad sensuale et corporeum hominis, quod postremo recipit 3 influxum; ex his constat quod continuae successiones sint a Primo, hoc est, a Domino, usque ad ultima quae sunt apud {12}hominem, immo ad ultima quae sunt in natura; ultima quae apud hominem, sicut et in natura, sunt pigra respective et inde frigida, et sunt communia respective ac inde obscura; inde etiam patet {13} quod per successiones illas sit nexus continuus omnium cum Primo Esse; secundum successiones illas {14}se habet influxus; nam Divinum Verum quod immediate procedit a Divino Bono, influit successive; et in via seu circa quodlibet novum successivum fit (x)communius, ita crassius et obscurius, et fit lentius, ita pigrius et frigidius; ex his {15}liquet qualis est Divinus Ordo successivorum, (c)ac inde influxuum.
4 Sed probe sciendum quod verum {16}Divinum quod influit in tertium caelum Domino proximum etiam simul absque {17}successiva formatione influat usque in ultima ordinis, et ibi {18}a Primo immediate quoque regat et provideat omnia et singula; inde successiva in suo ordine et nexu continentur. Quod ita sit, etiam aliquatenus constare potest a regula eruditis in mundo nec ignota, quod substantia, quae substantia, sit modo unica, et quod reliqua sint formationes inde, et quod in formationibus unica illa substantia regnet, {19}non modo ut forma sed etiam ut non forma, prout in sua origine; nisi ita esset, formatum nequaquam posset subsistere et agere; sed haec intelligenti sint dicta.
@1 i above line cum illis qui in falsis cp n. 7266$
@2 i ad quem loquetur,$
@3 in$
@4 creaverat altered to creavit$
@5 i hoc$
@6 primum inde successivum non tale esse potest ut recipi posset$
@7 i, qui est substantia finita$
@8 est receptibile$
@9 quod circumdat$
@10 innocentiae et sapientiae$
@11 successiva$
@12 homines$
@13 i et$
@14 d se habet i est$
@15 patet$
@16 a Divino$
@17 successione$
@18 ut in primis$
@19 ita in formationibus successivis, non modo inest substantia illa unica et facit compositum, sed etiam in iisdem adest in unitate sua absque formatione, alioquin$

7271. `Et mittat filios Israelis’: quod significet ut recedant ab infestatione, constat a repraesentatione `Pharaonis’ ad quem illa {1}dicerentur, quod sint qui per falsa infestant, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142; ex significatione `mittere’ quod sit ut recedant; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, ut n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.
@1 dicenda$

7272. `Et Ego obdurabo cor Pharaonis’: quod significet obstinationem a malo falsi, constat a significatione `obdurare’ quod sit obstinatio; quod sit a malo falsi, significatur per cor Pharaonis,’ per `cor’ enim in genuino sensu significatur bonum quod est amoris caelestis, n. 3313, 3887, 3889, inde in opposito sensu est malum infernale; quod sit malum falsi, est quia per `Pharaonem’ repraesentantur illi qui in falso. (s)Malum falsi est quod originem (c)ex principiis falsi ducit; sicut pro exemplo quod {1}sanctificarentur per externa, sicut apud Israelitas et Judaeos {2} per sacrificia, per lavationes, per aspersionem sanguinis, {3} et quod non sanctificarentur per charitatem et fidem, et sic quod {4}sancti essent, tametsi viverent in odiis, in vindictis, in rapinis, in saevitiis, et similibus; haec mala sunt quae vocantur mala falsi quia originem ex principiis falsi ducunt.
2 Sit quoque pro exemplo qui credit quod sola fides salvet, et quod ad salutem opera charitatis nihil faciant; tum quoque qui credit quod salvetur {5} etiam in ultima mortis hora, {6}qualitercumque per integrum vitae suae curriculum {7}vixerat; et ex principiis illis vivit absque ulla charitate, in contemptu aliorum, in inimicitia et odio contra quemcumque qui non illum colit, in cupiditate vindictae, {8}in concupiscentia deprivandi alios suis bonis, in immisericordia, in astu, in dolo; haec mala sunt quoque mala falsi, quia ex falso sibi persuasit {9}sive quod mala non sint, sive si vel forent mala, quod usque {10}abstergerentur, modo ante exspirationem ex apparente confidentia {11}confiteretur mediationem Domini, et abstersionem peccatorum per passionem crucis Ipsius.
3 Sit quoque {12}pro exemplo qui homines mortuos ut sanctos supplicatione adeunt, et sic illos adorant, etiam imagines illorum, malum illius cultus est malum falsi. Qui malum falsi agunt, omnes credunt falsum esse verum, et consequenter malum (d)vel non esse malum, vel non esse damnabile. Similiter qui credunt peccata condonari posse ab hominibus; tum qui credunt se introduci posse in caelum, in quibuscumque peccatis {13}fuerint, hoc est, in qualicumque fetore et putore spirituali. Verbo, mala falsi sunt totidem quot falsa fidei et cultus; haec mala condemnant, sed non in tantum in quantum mala ex origine mali; mala ex origine mali sunt quae ex {14} cupiditate exsurgente ex amore sui et mundi.(s)
@1 cultus divinus consistat in externis ritibus$
@2 i quod sanctificarentur$
@3 i et per venerationem sanctam pro arca, pro templo, pro Urim et Thumim, proque vestibus sanctitatis Summi Sacerdotis, et pluribus aliis,$
@4 illis licita essent odia, et vindictae, tum quoque rapinae et saevitiae, et plura$
@5 i homo$
@6 utcunque$
@7 vixerit$
@8 inque$
@9 quod vel malum non sit, aut si foret malum$
@10 abstergatur$
@11 confiteatur$
@12 exemplum$
@13 fuerit$
@14 i unaquavis$

7273. `Et multiplicabo signa Mea et prodigia Mea’: quod significet admonitiones omnis generis, nec aliquid deerit, constat ex significatione `signorum et prodigiorum’ quod sint confirmationes veritatis, de qua n. 3900, 6870, 7012, et quoque potentiae Divinae media, n. 6910, hic admonitiones, nam {1}sic et videbant quod in falsis essent, et videbant potentiam Divinam, (c)et inde admonebantur. Quod dicatur quod ad illos qui in falsis admonitiones fiant omnis generis, nec aliquid deerit, est quia damnatio illorum qui in malis non fit momento cum in alteram vitam veniunt, sed postquam primum {2}visitati sunt, hoc est, explorati; explorationes fiunt ob causam ut ipsi appercipiant quod non aliter possint quam damnari, quia non aliter vixerunt; tum quoque ut spiritus et angeli sciant quod tales fuerint; ita non amplius possunt exculpari apud semet, {3}nec apud 2 alios; ordo secundum quem explorantur est ordo veri Divini qui talis est ut prorsus nihil desit; ordo veri Divini qui est malis qui {4}damnantur differt ab ordine veri Divini qui est bonis qui salvantur; differentia est quod {5} ordo {6} qui est malis qui {7}damnantur sit veri Divini separati a Divino Bono, ita a misericordia, ex causa quia non receperunt Divinum Bonum, ac ita rejecerunt misericordiam; hic autem ordo {6} qui est bonis qui salvantur est veri Divini conjuncti Divino Bono, ita misericordiae; ex causa quia Divinum Bonum receperunt, ita Domini misericordiam; per gradus, sicut mali secundum ordinem explorantur, ita quoque {8} judicantur (c)et damnantur. Inde sciri potest quod fiant admonitiones omnis generis, ut non aliquid desit antequam damnantur inferno; haec sunt quae quoque significantur per signa et miracula facta in Aegypto, antequam primogenita exstincta sunt, et Aegyptii in mari Suph perierunt; mare Suph enim est infernum.
@1 per signa et miracula$
@2 explorati sunt$
@3 et$
@4 judicantur$
@5 i illi$
@6 i, nempe$
@7 judicantur,$
@8 i per gradus$

7274. `In terra Aegypti’: quod significet ubi illi qui infestant, constat ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit ubi illi qui in falsis et infestant, de qua n. 7240.

7275. `Et non audiet ad vos Pharao’: quod significet quod non recepturi qui in falsis, constat ex illis prius n. 7224, ubi similia verba.

7276. `Et dabo manum Meam in Aegyptios’: quod (x)significet quod ideo per Divinam potentiam adigentur, constat ex significatione manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 4931-4937, 5327, 5328, 7011, 7188, 7189, et cum Jehovah de Se loquitur, et dicit `manus Sua’ quod sit Divina potentia; et a significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua prius; inde patet quod per `dabo manum Meam in Aegyptios’ significetur quod per Divinam potentiam adigentur illi qui in falsis.

7277. `Et educam exercitum Meum, populum Meum, filios Israelis’: quod significet quod liberandi qui in bonis et veris, constat ex significatione `educere’ quod sit liberare; ex significatione `exercitus’ quod sint omnia genera (x)boni in veris, de qua n. 7236, ita qui in bonis et inde veris; ex significatione `populi’ quod praedicetur de illis qui in vero et bono spirituali sunt, de qua n. 1259, 1260, 3295, 3581, 4619, ita quod sint qui ab Ecclesia spirituali, n. 2928, 7207; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua supra n. 7271, ita qui in bonis et veris.

7278. `E terra Aegypti’: quod significet ab infestationibus, constat ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit ubi illi qui in falsis et infestant, de qua n. 7240, 7274, ita quoque infestationes, nam per `terram’ significatur ipsa gens, et per `gentem’ (d)in sensu interno id quod est gentis, hic ideo infestatio.

7279. `Judiciis magnis’: quod significet secundum leges ordinis, constat ex illis prius n. 7206.

7280. `Et cognoscant Aegyptii quod Ego Jehovah’: quod significet quod timorem habebunt pro Divino, constat ex significatione `cognoscere quod Ego Jehovah’ quod sit timorem habere pro Divino, de qua sequitur; et ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui in falsis sunt et infestant. Quod timorem attinet quem illi qui in falsis sunt et infestant habebunt pro Divino, sciendum quod timor sit unicum medium quod coercet infernales et tenet illos in vinculis; timor enim est commune vinculum tam illis qui probi sunt quam illis qui mali; sed illis qui probi sunt est timor internus, qui est {1}pro salute, ne scilicet {2}pereant quoad animas, et propterea ne contra conscientiam, hoc est, ne contra verum et bonum quae sunt conscientiae aliquid faciant, consequenter est illis timor ne aliquid contra justum et aequum, ita ne contra proximum; at timor hic fit timor sanctus quantum conjungitur affectioni charitatis, et magis quantum conjungitur amori in Dominum; timor tunc fit qualis {3} infantum erga parentes quos amant; tunc quantum in bono amoris sunt, tantum non apparet timor, at quantum non in bono sunt, tantum apparet et fit anxietas; talis est timor Dei, de quo in Verbo multoties.
2 At timor illis qui mali sunt non est aliquis timor internus, nempe pro salute ac inde conscientiae, nam talem timorem in mundo prorsus rejecerunt tam per vitam quam per principia falsi faventia vitae; sed pro timore interno illis est timor externus, ne scilicet depriventur honoribus, ne lucro, ne fama propter illa, ne puniantur secundum leges, ne orbentur vita; pro his est timor illis qui in malo, quando in mundo sunt; hi cum in alteram vitam veniunt, quia non coerceri et in vinculis teneri possunt per timorem internum, tenentur per timorem externum, qui illis imprimitur per punitiones; inde timor illis malum faciendi {4}; et tandem illis fit timor pro Divino, sed timor externus, ut dictum, qui est absque ulla voluntate desistendi a malo faciendo ex affectione boni, {5}sed ex terrore poenarum, quas demum horrent.
3 Ex his nunc constare potest quod timor sit unicum medium tenendi in vinculis; et quod timor externus, qui est timor punitionum, sit unicum medium coercendi malos; et quod illa causa sit cruciatus malorum in inferno; nam mali, (m){6}cum in alteram vitam veniunt, quando illis auferuntur vincula externa quae illis fuerunt in mundo, et relinquuntur suis cupiditatibus, tunc sunt sicut ferae, et nihil plus cupiunt quam dominari, et quoscumque qui non favent perdere, hoc jucundissimum vitae eorum (x)est; nam quantum quis semet amat, tantum alios qui non favent odio habet; et quantum quisque in odio est, tantum {7}est in jucundo perdendi; sed in mundo hoc occultatur.(n)
@1 salutis$
@2 After animas$
@3 i timor$
@4 i, nam socii mali nihil potius cupiunt quam punire$
@5 d sed i solum$
@6 in altera vita$
@7 After jucundo$

7281. `In extendere manum Meam super Aegyptios’: quod significet cum potentiam Divinam in se animadvertant, constat ex significatione `manus’ cum dicitur de Divino, quod sit potentia Divina, de qua supra n. 7276, inde patet quid sit sedere a dextris Dei, quod nempe sit omnipotentia; et ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua prius.

7282. `Et eduxero filios Israelis e medio illorum’: quod significet et cum videbunt liberari illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `educere’ quod sit liberari, ut supra n. 7277; et ex significatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua supra n. 7271.

7283. `Et fecit Moscheh et Aharon, quemadmodum praecepit Jehovah, ita fecerunt’: quod significet quod quae dicta etiam facta sint, constare potest absque explicatione.

7284. `Et Moscheh filius octoginta annorum’: quod significet statum et quale legis a Divino, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6771, 6827; et ex significatione `octoginta annorum’ quod sint status et quale legis a Divino, nempe apud illos qui ab Ecclesia spirituali, tempore primo visitationis; quid in specie `octoginta’ significant, non dici potest quia involvunt omnem statum et omne quale legis a Divino tunc apud illos; quod `octoginta’ sint status tentationum, videatur n. 1963, sed tunc involvunt octoginta simile ac quadraginta; at quia componitur etiam ex decem et octo in se ductis, {1}inde quoque petenda est illius numeri significatio; quid decem, videatur n. 576, 1906, 1988, 2284, 3107, 4638, et quid octo, n. 2044, 2866; in genere quod omnes numeri significent res, et quidem rerum status et quale, videatur n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252, (x)3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 5291, 5335, 5708, 6175.
@1 etiam inde$

7285. `Et Aharon filius trium et octoginta annorum’: quod significet statum et quale doctrinae, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina Ecclesiae, de qua n. 6998, 7009, 7089; et ex significatione numeri `trium et octoginta’ quod sint status et quale, nempe illius doctrinae; sed status et quale in specie non sciri possunt nisi ex reductione numeri hujus in suos simplices, et {1}dein ex applicatione ad illos apud quos doctrina; praeterea de numeris in Verbo, videatur mox supra n. 7284.
@1 inde$

7286. `In loqui illos ad Pharaonem’: quod significet cum illa mandata sunt, constat ex significatione `loqui’ quod sit mandatum, de qua n. 7240; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142.

7287. Vers. 8-13. Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem, dicendo, Quod cum dixerit ad vos Pharao, dicendo, Date vobis prodigium; et dices ad Aharonem, Accipe baculum tuum, et projice coram Pharaone, erit in serpentem aqueum. Et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et fecerunt ita quemadmodum praecepit Jehovah, et projecit Aharon baculum suum coram Pharaone, et coram servis illius, et factus in serpentem aqueum. Et vocavit etiam Pharao sapientes et praestigiatores, et fecerunt etiam illi, magi Aegypti, incantationibus suis ita. Et projecerunt quisque baculum suum, et facti in serpentes aqueos; et deglutivit baculus Aharonis baculos illorum. Et obfirmatum cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus Jehovah. `Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem, dicendo’ significat instructionem: `Quod cum dixerit ad vos Pharao’ significat si dubium illis de Divino: `dicendo, Date prodigium’ significat et ideo confirmari volunt: `et dices (x)ad Aharonem’ significat influxum et communicationem: `Accipe baculum tuum, et projice coram Pharaone’ significat potentiam quae ostenditur: `erit in serpentem aqueum’ significat per id quod merae fallaciae et inde falsa regnabunt apud illos: `et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et fecerunt ita quemadmodum praecepit Jehovah’ significat effectum: `et projecit Aharon baculum suum coram Pharaone et servis ejus, et factus in serpentem aqueum’ significat quod merae fallaciae et inde falsa regnarent apud illos: `et vocavit etiam Pharao sapientes et praestigiatores’ significat abusum ordinis Divini: `et fecerunt etiam illi, magi Aegypti, incantationibus suis’ significat ita ad apparentiam simile pervertendo fines ordinis: `et projecerunt quisque baculum suum, et facti in serpentes aqueos’ significat potentiam ex ordine quod hebetes facti quoad apperceptionem veri: `et (x)deglutivit baculus Aharonis baculos illorum’ significat quod ea potentia illis adempta sit: `et obfirmatum cor Pharaonis’ significat obstinationem: `et non audivit ad illos’ significat quod qui in malis ex falsis non (x)reciperent: `quemadmodum locutus Jehovah’ significat secundum praedictionem.

7288. `Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem, dicendo’: quod significet instructionem, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit instructio, de qua n. 6879, 6881, (x)6883, 6891.

7289. `Quod cum dixerit ad vos Pharao’: quod significet si dubium illis de Divino, constat ex nunc sequentibus, nempe `si Pharao dixerit, Date prodigium,’ quae quod dubium de Divino involvant, patet; nam `prodigium velle’ est dubitare {1}antequam sensualiter confirmatur.
@1 priusquam$

7290. `Dicendo, Date prodigium’: quod significet et ideo confirmari volunt, constat ex significatione `prodigiorum et signorum’ quod sint confirmationes veritatum, de qua n. 3900, 6870. Quod prodigia et signa attinet, de quibus in nunc sequentibus, sciendum quod facta sint apud tales qui in externo cultu fuerunt, et de interno {1} non scire volebant; qui enim in tali cultu fuerunt adigendi erant per media externa; inde est quod miracula facta sint apud populum Israeliticum et Judaicum, erant enim solum in cultu externo, (c)et in nullo interno; et quoque externus cultus erat in quo esse debebant, cum non in interno cultu esse {2}vellent, ex causa ut {3}in externis repraesentarent sancta, et sic communicatio daretur cum caelo, sicut per aliquod Ecclesiae, nam correspondentiae, repraesentativa, et significativa conjungunt naturalem mundum spirituali; inde nunc 2 erat quod apud illam gentem tot miracula facta sint; at apud illos qui in cultu interno sunt, hoc est, in charitate et fide, {4} miracula non fiunt, sunt enim illis damnosa, nam miracula cogunt ad credendum, et coactum non remanet sed dissipatur; interna cultus, quae sunt fides et charitas, implantanda sunt in libero, tunc enim appropriantur, et quae sic appropriantur remanent, quae autem implantantur in coacto manent extra internum hominem in externo, nam {5}in internum hominem nihil intrat nisi per ideas intellectuales, quae sunt rationes, humus enim quae recipit ibi est rationale illustratum; inde est quod miracula hodie nulla fiant; quod etiam sint damnosa, inde constare potest; adigunt enim ad credendum, ac in externo homine ideas figunt quod ita sit; si internus homo postea negat id quod miracula confirmarunt, tunc fit oppositio {6}et collisio interni et externi hominis, et tandem cum {7}ideae ex miraculis dissipantur, fit conjunctio falsi et veri, ita profanatio; inde patet quam damnosa sunt miracula hodie in Ecclesia, in qua interna cultus detecta sunt; {8} haec quoque significantur per Domini verba ad Thomam,
Quia vidisti Me, Thoma, credidisti; beati qui non vident, et credunt, Joh. xx 29;
ita quoque `beati’ qui non per miracula credunt.
3 At miracula non damnosa sunt illis qui in cultu externo absque interno sunt, nam apud illos oppositio interni et externi hominis non dari potest, ita nec collisio, proinde nec profanatio. Quod {9}miracula nec aliquod ad fidem contribuant, satis constare potest a miraculis apud populum Israeliticum in Aegypto et in deserto, quod prorsus nihil apud illos effecerint; populus ille, tametsi ante paucum tempus viderunt tot miracula in Aegypto, postea mare Suph divisum, et Aegyptios ibi immersos, {10}columnam nubis euntem ante se interdiu et columnam ignis noctu, mannam quotidie {11}depluentem e caelo, et tametsi viderunt Montem Sinai fumantem, et audiverunt Jehovam inde loquentem, praeter {12} alia, usque tamen in medio talium, ab omni fide delapsi sunt, et a cultu Jehovae ad cultum vituli, Exod. xxxii 1 ad fin.; inde patet quid miracula efficiunt.
4 Minus adhuc effectura essent hodie {13}quando non agnoscitur quod sit aliquid ex spirituali mundo; et cum negatur omne tale quod fit, et non (t)tribuitur naturae; contra Divinum enim influxum et regimen in terris universaliter regnat negativum; {14}quapropter hodie, homo Ecclesiae si ipsissima miracula Divina videret, primum (m){15}illa deduceret in naturam, et ibi {16}conspurcaret illa, {17}et postea sicut phantasmata {16}rejiceret, et demum {16}irrideret quoscumque qui illa tribuerent Divino, et non naturae; quod miracula nihil efficiant, {18}constat etiam a Domini verbis apud Lucam,
Si Mosen et Prophetas non audiunt, neque si quis ex mortuis resurrexerit, persuadebuntur, xvi 31.
@1 i cultu prorsus$
@2 possent$
@3 After repraesentarent$
@4 i et hae formarunt conscientiam,$
@5 intellectuale illustratum non recipit, ac sibi rationalia adjungit; quod non ita recipitur, nequaquam inhaeret$
@6 After hominis$
@7 fides miraculi dissipatur$
@8 i et cum abrogata sunt,$
@9 etiam miracula non aliquid$
@10 et tametsi viderunt$
@11 depluere$
@12 i plura$
@13 cum$
@14 quare$
@15 deducerent$
@16 Plural verbs$
@17 at$
@18 patet$

7291. `Et dices ad Aharonem’: quod significet influxum et communicationem, nempe legis Divinae, quam Moscheh repraesentat, {1}cum doctrina quam `Aharon,’ constat a significatione `dicere,’ cum {2}sit a Moscheh `ad Aharonem’, quod sit influxus et communicatio, {3}ut n. 6291, hic `dicere’ simile significat quod loqui, nempe tam influxum quam communicationem, quod loqui, videatur n. 7270; influxus ille et communicatio non aliter exprimi potest in historicis Verbi quam per `dicere’ et `loqui’; quod lex Divina, quam `Moscheh’ repraesentat, influeret in doctrinam quam `Aharon,’ est quia lex Divina est internum verum et doctrina est externum, {4}et regula communis est quod interna influant in externa, {5}et non vicissim, ex causa quia interna puriora sunt et simplicia respective, at externa crassiora, nam sunt communia internorum.
@1 i doctrinam$
@2 de Moscheh dicitur quod$
@3 de qua$
@4 regula enim$
@5 et quod externa nihil agant ex se, nam externa communia sunt interiorum, influxus ille in historicis Verbi exprimitur per dicere et loqui$

7292. `Accipe baculum tuum, et projice coram Pharaone’: quod significet potentiam quae ostenditur, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua n. 4013, 4015, 4876, 4936, 6947, 7011, 7026; et ex significatione `projicere coram Pharaone’ quod sit ostendere, nam quod ante oculos projicitur, hoc ostenditur.

7293. `Erit in serpentem aqueum’: quod significet per id quod merae fallaciae et inde falsa regnabunt apud illos, constat ex significatione `serpentis’ quod sit sensuale et corporeum, de qua n. 6949, inde fallaciae, nam sensuale et corporeum separatum a rationali, hoc est, non ei subordinatum, plenum est fallaciis, in tantum ut vix aliud sint quam fallaciae, videatur n. 6948, 6949. Est `serpens aqueus’ qui hic significatur, nam in lingua originali hic serpens {1}per eandem vocem exprimitur {2}per quam balaena, quae est piscis maximus maris, et balaena {3} significat {4}scientificum in communi {5}; cum {6}itaque per Aegyptios significantur falsa ex fallaciis, {7} vox illa significat serpentem, {8} nempe aqueum, quia est pro balaena quae in aquis et quia aquae Aegypti sunt falsa.
2 Quod Pharao seu Aegyptus dicatur `balaena,’ constat apud Ezechielem,
Loquere et dic, Sic dixit Dominus Jehovih, Ecce Ego contra te Pharao, rex Aegypti, balaena magna, {9}quae cubat in medio fluviorum suorum, xxix 3:
apud eundem,
(x)Fili hominis, tolle lamentationem super Pharaonem regem Aegypti, et dic ad illum, Leoni gentium juveni similis factus es; tuque sicut balaenae in maribus, et prodiisti cum fluminibus tuis, conturbasti flumina tua, xxxii 2;
ibi per `balaenam’ significantur scientifica in communi per quae, quia ex sensuali homine, illa quae fidei sunt pervertuntur; quod `balaena’ {10}sit scientificum in communi, est quia piscis est scientificum in particulari, n. 40, 991; et quia `balaenae’ significant scientifica pervertentia {11}vera fidei, etiam per illas significantur ratiocinia ex 3 fallaciis, unde falsa; ea significantur per `balaenas’ apud Davidem,
Tu (x)perrupisti robore Tuo mare, fregisti capita balaenarum super aquis, Ps. lxxiv 13:
similia etiam per `Leviathanem’ apud Esaiam,
In die illo visitabit Jehovah gladio Suo duro, et magno, et forti, super Leviathanem serpentem oblongum, et super Leviathanem serpentem tortuosum, et occidet balaenas quae in mari, xxvii 1:
et apud Davidem,
Confregisti capita Leviathanis, dedisti illum cibum populo Ziim, Ps. lxxiv 14;
(m)`Leviathan’ in bono sensu pro ratione ex veris, apud Hiobum, xl 25-32 [A.V. xli 1-8] et xli 1-26 [A.V. xli 9-34]; ratio ex veris est in opposito ratiociniis ex falsis.(n)
4 Et quia per `balaenas’ significantur ratiocinia ex fallaciis pervertentia {12}vera, per `serpentes aqueos,’ qui eadem voce in lingua originali exprimuntur, significantur ipsa falsa ex fallaciis, ex quibus ratiocinia, et per quae perversiones; {13}falsa per illos serpentes in sequentibus locis significantur: apud Esaiam,
Respondebunt {14}jim in palatiis ejus, et serpentes in palatiis deliciarum, xiii 22:
apud eundem,
Ascendent in palatia ejus spinae, carduus et sentis in munitiones ejus, ut sit habitaculum serpentum, atrium filiabus noctuae, xxxiv 13:
apud eundem,
In habitaculo serpentum cubile ejus, gramen pro calamo et junco, xxxv 7:
apud Jeremiam,
Dabo Hierosolymam in acervos, habitaculum serpentum, ix 10 [A.V. 11]:
apud Malachiam,
Posui montes Esavi vastitatem, et hereditatem ejus serpentibus deserti, i 3;
in his locis `serpentes’ pro falsis ex quibus ratiocinia; eadem quoque 5 per `dracones’ significantur, sed `dracones’ sunt ratiocinia ex amoribus sui et mundi, ita ex cupiditatibus mali, quae non solum pervertunt {15} vera sed etiam bona; quae ratiocinia prodeunt ex illis qui corde negant vera et bona fidei, sed ore propter libidinem imperandi et lucrandi illa confitentur, ita quoque ex illis {16}qui vera et bona profanant {17}; hi et illi per `draconem, serpentem antiquum, qui vocatur diabolus et satanas, qui seducit totum terrarum orbem,’ Apoc. xii 9, intelliguntur; et quoque per eundem, nempe `draconem’ qui persecutus est mulierem quae peperit filium raptum ad Deum et ad thronum Ipsius,’ ibid. vers. 5, et qui `ejecit ex ore suo aquam sicut fluvium, ut mulierem absorberet,’ ibid. vers. 13, 15; `filius quem 6 mulier peperit’ est Divinum Verum hodie detectum, `mulier’ est Ecclesia, `draco serpens’ sunt qui persecuturi, `aqua sicut fluvius quam draco ejiceret’ sunt falsa ex malo et inde ratiocinia per quae conaturi mulierem, hoc est, Ecclesiam, destruere; sed quod nihil effecturi sint, describitur per `quod adjuverit terra mulierem, et aperuerit terra os suum et deglutiverit fluvium quem ejecit draco’ ibid. vers. 16.
@1 After exprimitur$
@2 quae etiam significat balaenam$
@3 i cum de Aegyptiis agitur,$
@4 scientifica$
@5 i n. 42$
@6 autem$
@7 i tunc$
@8 i hic$
@9 qui$
@10 sint scientifica$
@11 verum$
@12 verum fidei$
@13 ratiocinia ex falsis$
@14 See Vol. I, p. 546, footnote 1.$
@15 i et destruunt$
@16 quae$
@17 i et per Babelem significantur$

7294. `Et (x)venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et fecerunt ita quemadmodum praecepit Jehovah’: quod significet effectum, constare potest absque explicatione.

7295. `Et projecit Aharon baculum suum coram Pharaone et servis ejus, et factus in serpentem aqueum’: quod significet quod merae fallaciae et inde falsa regnarent apud illos, constat ex significatione `projicere baculum’ quod sit ostendere potentiam, de qua mox supra n. 7292; ex repraesentatione `Pharaonis et servorum illius’ quod sint qui per falsa infestant {1}; et ex significatione `(x)serpentis aquei’ quod sint {2} fallaciae et inde falsa, de qua {3} mox supra n. 7293.
2 Hoc prodigium significat primam admonitionem apud illos qui infestant, ut desistant; cum malis enim qui in altera vita infestant probos, ita se habet: primum cum illuc e mundo veniunt, habent sibi adjunctos spiritus bonos et {4} angelos sicut cum vixerunt homines in corpore, nam homines etiam mali habent quoque angelos {5} apud se, ex causa ut possint, si velint, vertere se ad caelum, et recipere influxum {6}inde, et reformari; inde est, {7}quia omne vitae sequitur, quod primum associati sint angelis; sed cum tales sunt ex vita in mundo, ut recipere influxum veri et boni e caelo non possint, tunc angeli et spiritus boni per gradus ab illis recedunt; et sicut illi recedunt, ita minus et minus rationales fiunt; {8}rationales enim esse est per 3 caelum a Domino; primus gradus ablationis {9}et deprivationis influxus veri et boni est qui hic describitur per `baculum Aharonis versum in serpentem,’ per quod significatur quod merae fallaciae regnarent, et inde falsa; secundus gradus describitur per `aquas Aegypti versas in sanguinem,’ per quod significatur quod ipsa vera falsificata sint; tertius gradus est quod `ex aquis prorepserint ranae,’ {10}per quod significantur ratiocinia ex meris falsis, et sic porro; per tales etiam gradus mali in altera vita deprivantur {11}intellectu veri et boni.
@1 i, de qua prius$
@2 i merae$
@3 i etiam$
@4 i quoque$
@5 i e coelo$
@6 d inde i e coelo$
@7 quod quoque in altera vita cum primum e mundo veniunt, angelos sibi adjunctos habeant$
@8 rationalis$
@9 seu$
@10 significat$
@11 intellectuali$

7296. `Et vocavit etiam Pharao sapientes et praestigiatores’: quod significet abusum ordinis Divini, constat ex significatione `sapientum’ quod sint qui in scientia rerum spiritualium, et correspondentiae illarum cum naturalibus; qui illa {1}investigabant et docebant dicebantur apud illos sapientes, nam erant mystica; et quia Aegyptii talibus incumbebant, se vocabant `filium sapientum’ et `regum antiquitatis,’ ut patet apud Esaiam,
Quomodo dicitis ad Pharaonem, Filius sapientum ego, filius regum antiquitatis? xix 11;
Aegyptii {2} scientias rerum vocabant sapientiam, ut quoque Chaldaei, Jer. 1 35; et ex significatione `praestigiatorum’ quod sint qui {3}pervertunt Divinum ordinem, ita qui leges ordinis; quod praestigiae et magiae non aliud sint, constare potest a praestigiatoribus et magis in altera vita, ubi abundant; nam qui in vita corporis usi sunt astu et excogitarunt plures artes defraudandi alios et tandem {4}ex successu omnia tribuerunt propriae prudentiae, illi in altera vita addiscunt magica, quae non aliud sunt quam abusus ordinis Divini, imprimis correspondentiarum; nam secundum ordinem Divinum est ut omnia et singula correspondeant, sicut pro exemplo, manus, brachia, {5}humeri’ correspondent potentiae, et inde quoque baculus, idcirco baculos sibi formant, tum quoque repraesentative sistunt humeros, brachia, et manus, et sic exercent potentiam magicam; ita in mille et mille aliis; abusus ordinis et correspondentiarum est cum illa quae ordinis sunt non applicantur ad fines bonos sed ad fines malos, sicut ad finem imperandi super alios et ad finem perdendi, {6}finis enim ordinis est salvatio, ita omnibus bonum facere; inde nunc patet quid per abusum ordinis, qui significatur per `praestigiatores,’ intelligitur.
@1 investigant$
@2 i quoque$
@3 invertunt$
@4 qui omnem rerum successum$
@5 humerus$
@6 ipsa enim finis ordinis est ut potentia procedat a Divino, ad salvandum$

7297. `Et fecerunt etiam illi, magi Aegypti, incantationibus suis’: quod significet ita ad apparentiam simile pervertendo fines ordinis, constat ex significatione `fecerunt etiam illi,’ cum dicitur de magis Aegypti, quod sit sistere simile ad apparentiam, nam {1}quae fluunt ex ordine, per abusum non variantur sed apparent similia quoad formam externam, non autem quoad formam internam, nam {2}sunt contra fines ordinis; et ex significatione `incantationum’ quod sint ipsae {3}artes pervertendi ordinem; per praestigias et incantationes in Verbo, ubi memorantur, significatur ars sistendi falsa ut appareant sicut vera, ac sistendi vera ut appareant sicut falsa, 2 quod imprimis fit per fallacias; illa significantur per `praestigias’ et {4} `incantationes’ in sequentibus his locis: apud Esaiam,
Atqui venient tibi duo illa momento in die uno, orbitas et viduitas, in perfectione sua venient super te, propter multitudinem praestigiarum tuarum, ob magnitudinem incantationum tuarum plurimam: persta in incantationibus tuis, et in multitudine praestigiarum tuarum, in quibus laborasti a juventute tua, xlvii 9, 12;
ibi de Babele et Chaldaeis: apud eundem,
Accedite huc, filii praestigiatricis, semen adulteri, et scortata est, lvii 3:
apud Nahum,
Vae urbi sanguinum! prae multitudine scortationum scorti, boni causa, magistrae praestigiarum, vendentes gentes per scortationes suas, et familias per praestigias suas, iii [1,] 4;
`urbs sanguinum’ pro veri falsificatione, `scortationes’ pro falsificato bono veri, `praestigiae’ pro artibus sistendi falsa ut vera et vera ut falsa: 3 apud Malachiam,
Accedam ad vos in judicium, et ero testis festinans contra praestigiatores, et contra adulteros, et contra jurantes falso, iii 5:
apud Johannem,
Incantatione tua seductae sunt omnes gentes, Apoc. xviii 23;
ibi de Babylone: apud Micham,
Exscindam equos tuos e medio tui, et perdam currus tuos, et exscindam urbes terrae tuae, et destruam omnia munimenta tua, et exscindam praestigias e manu tua, v 9-11 [A.V. 10-12];
ex his patet quod per `praestigias’ significentur artes sistendi vera ut falsa et falsa ut vera, nam per `equos’ qui exscindendi significantur intellectualia, n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6125, 6534; per `currus’ qui perdendi significantur doctrinalia veri, n. 2760, 5321; per `urbes terrae’ quae etiam exscindendae significantur vera Ecclesiae; quod urbes sint vera, n. 2268, (x)2451, 2712, 2943, 4492, 4493, et quod terra sit Ecclesia, n. 662, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118, 3355, 4447, 4535, 5577; per `munimenta’ significantur vera quatenus defendunt bona; inde nunc sciri potest quid per `praestigias’ quae e manu exscindendae sunt significatur, quod nempe artes sistendi vera ut falsa et falsa ut vera; {5}hae artes etiam correspondent phantasiis per quas mali in altera vita sistunt coram oculis pulchra sicut foeda et foeda sicut pulchra, quae phantasiae etiam species praestigiarum sunt, nam sunt quoque abusus et inversiones ordinis Divini.
@1 ordo per abusum quoad formam externam apparet sibi similis$
@2 est$
@3 inversiones ordinis actu$
@4 i per$
@5 fiunt etiam tales artes per abusus et inversiones ordinis Divini, quae quod sint incantationes et praestigiae supra dictum est; nam leges ordinis sunt Divina vera$

7298. `Et projecerunt quisque baculum suum, et facti in serpentes aqueos’: quod significet potentiam ex ordine quod hebetes facti quoad apperceptionem veri, constat ex significatione `projicere baculum’ quod sit ostensio potentiae, {1}de qua n. 7292; et ex significatione `serpentum aqueorum’ quod sint falsa ex fallaciis, de qua n. 7293, hic hebetudo quoad apperceptionem veri, nam sicut fallaciae faciunt ut vera non appercipiantur, ita quoque hebetudo inducta; talis hebetudo etiam inducitur a magis in altera vita, et hoc per abusum et perversionem ordinis, sciunt enim {2} auferre influxum e caelo, quo ablato fit hebetudo quoad apperceptionem veri; et quoque sciunt fallacias inducere et sistere illas in luce sicut in luce veri, et {3}simul tunc obscurare ipsa vera {4}; sciunt etiam persuasivum injicere, et sic hebetare apperceptionem veri; praeter per alios modos; quando hebetudo est, {5} apparent falsa {6}ut vera, {7}quae significantur per praestigias et incantationes; ex his patet quomodo magi simile ad apparentiam sistere possunt.
2 Praeterea sciendum quod secundum leges ordinis sit {8}quod nemo persuaderi momento de vero debeat, hoc est, {9}quod verum momento ita confirmetur ut non sit relicta aliqua dubitatio; causa est quia verum quod ita imprimitur fit verum persuasivum, et est absque ulla extensione et quoque absque ulla cedentia; tale verum repraesentatur in altera vita sicut durum, et sicut tale quod non admittit in se bonum ut fiat applicabile; inde est ut primum per experientiam manifestam sistitur in altera vita aliquod verum coram bonis spiritibus, quod mox dein sistatur aliquod oppositum quod facit dubium; {10}ita datur illis cogitare et expendere num ita sit, et colligere rationes, et sic inducere verum illud rationaliter in mentem suam; {10}ex eo fit extensio visui {11}spirituali quoad verum illud, {12} usque etiam ad opposita; inde videt et percipit intellectu omne quale veri, et inde potest admittere {13}e caelo influxum secundum status rerum, nam vera varias formas accipiunt secundum circumstantias; haec quoque causa est quod licuerit magis simile facere, ac quod fecit Aharon; nam sic apud filios Israelis miraculum {14} in dubium num Divinum esset, missum est, et per id illis data est copia cogitandi et expendendi, num {15}fuerit Divinum, et tandem se confirmandi quod {16}fuerit.
@1 ut supra$
@2 i magici$
@3 interea$
@4 i illas discutientia$
@5 i tunc$
@6 sicut$
@7 quod significatur per praestigia$
@8 ut$
@9 ita confirmari de illo ut sit absque ulla dubitatione$
@10 inde$
@11 intellectuali$
@12 i et sic idea veri circumcirca effundit,$
@13 After influxum$
@14 i Divinum$
@15 Divinum sit$
@16 sit$

7299.(x) `Et deglutivit baculus Aharonis baculos illorum’: quod significet quod ea potentia illis adempta sit, constat ex significatione `deglutire’ quod sit adimere; et ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua supra n. 7292; magis etiam in altera vita {1}aufertur potentia abutendi ordine et pervertendi leges ejus, duplici modo, uno, quod angeli ex potentia Divina Domini magica illorum annihilent, et hoc {2}quando illa ad faciendum probis malum exercent; angelica potentia a Domino {3}tanta est ut dissipet momento omnia talia; altero, quod illis {4}magicum prorsus auferatur, sic ut {5}non possint amplius aliquid tale {6} sistere.
@1 After modo$
@2 quoties$
@3 talis$
@4 magica prorsus auferantur$
@5 After amplius$
@6 i magi$

7300. `Et obfirmatum cor Pharaonis’: quod significet obstinationem, constat ex significatione `obfirmari cor’ quod sit obstinatio, ut supra n. 7272.

7301. `Et non {1}audivit ad illos’: quod significet quod qui in malis ex falsis non reciperent, constat ex illis supra n. 7224, 7275; per `Pharaonem’ enim, de quo hic dicitur quod `non {1}audivit,’ repraesentantur illi qui in falsis sunt et infestant, et quatenus infestant, in malo sunt ex falsis, nam infestatio est ex malo, et fit per falsa.
@1 audiet$

7302. `Quemadmodum locutus Jehovah’: quod significet secundum praedictionem, constat absque explicatione.

7303. Vers. 14-24. Et dixit Jehovah ad Moschen, Ingravatum est cor Pharaonis, renuit mittere populum. Vade ad Pharaonem [in matutino, ecce egreditur ad aquas], et consistes obviam illi juxta ripam fluminis, et baculum qui versus in serpentem accipe in manum tuam. Et dices ad illum, Jehovah Deus Hebraeorum misit me ad te, dicendo, Mitte populum Meum, et serviant Mihi in deserto, et ecce non audivisti usque huc. Ita dixit Jehovah, In hoc cognosces quod Ego Jehovah, ecce ego percutio baculo qui in manu mea, super aquas quae in fluvio, et vertentur in sanguinem. Et piscis qui in fluvio morietur, et putebit fluvius, et laborabunt Aegyptii ad bibendum aquas e fluvio. Et dixit Jehovah ad Moschen, Dic ad Aharonem, Accipe baculum tuum, et extende manum tuam super aquas Aegypti, super flumina illorum, super fluvios illorum, et super stagna illorum, et super omnem congregationem aquarum illorum, et erunt sanguis; et erit sanguis in omni terra Aegypti, et in lignis et in lapidibus. Et fecerunt ita Moscheh et Aharon quemadmodum praecepit Jehovah, et sustulit baculum, et percussit aquas quae in fluvio, ad oculos Pharaonis, et ad oculos servorum illius; et conversae sunt omnes aquae quae in fluvio in sanguinem. Et piscis qui in fluvio moriebatur, et putuit fluvius, et non potuerunt Aegyptii bibere aquam ex fluvio; et fuit sanguis in tota terra Aegypti. Et fecerunt ita magi Aegypti incantationibus suis; et obfirmatum cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus Jehovah. Et respexit Pharao, et venit ad domum suam, et non posuit cor suum etiam ad hoc. Et foderunt omnes Aegyptii circum fluvium aquas ad bibendum, quia non potuerunt bibere ex aquis fluvii. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem Divinam: `Ingravatum est cor Pharaonis, renuit mittere populum’ significat quod obstinaverint se non relinquere illos quos infestant: `vade ad Pharaonem in matutino’ significat elevationem ad magis confirmantia: `ecce egreditur ad aquas significat quod tunc illi qui {1}infestabant in falsis ex fallaciis essent: `et consiste obviam illi juxta ripam fluminis’ significat influxum secundum statum: `et baculum qui versus in serpentem, accipe in manum tuam’ significat potentiam priori similem: `et dices ad illum’ significat mandatum: `Jehovah Deus Hebraeorum misit me ad te, dicendo’ significat a Divino Ecclesiae ad illos qui infestabant: `Mitte populum Meum’ significat quod relinquent: `et serviant Mihi in deserto’ significat cultum in obscuro: `et ecce non audivisti usque huc’ significat non oboedientiam: `et dixit Jehovah, In hoc cognosces quod Ego Jehovah’ significat ut timorem habeant pro Divino: `ecce ego percutio baculo qui in manu mea super aquas quae in fluvio’ significat potentiam super falsa quae ex fallaciis; `et vertentur in sanguinem’ significat quod falsificabunt vera: `piscis qui in fluvio morietur’ significat quod scientificum veri exstinguetur: `et putebit fluvius’ significat aversationem pro illo: `et laborabunt Aegyptii ad bibendum aquas e fluvio’ significat ut de illo vix aliquid scire vellent: `et dixit Jehovah ad Moschen’ significat executionem: `Dic ad Aharonem, Accipe baculum tuum, et extende manum tuam super aquas Aegypti’ significat potentiam in falsa quae apud infestantes: `super flumina illorum, super fluvios illorum’ significat in doctrinalia {2}: `et super stagna (c)illorum significat in scientifica illis inservientia: `et super omnem congregationem aquarum’ significat ubi aliquid falsum: `et erunt sanguis’ significat quod falsificabunt vera: `et erit sanguis in omni terra Aegypti’ significat falsificationem totalem: `et in lignis et in lapidibus’ significat boni quod charitatis et veri quod fidei: `et fecerunt ita Moscheh et Aharon quemadmodum praecipit Jehovah’ significat effectum: `et sustulit baculum, et percussit aquas quae in fluvio’ significat potentiam in falsa validam: `ad oculos Pharaonis, et ad oculos servorum ejus’ significat in apperceptionem omnium illorum qui infestabant: `et conversae sunt omnes aquae quae in fluvio in sanguinem’ significat inde falsificationem omnis veri: `et piscis qui in fluvio moriebatur’ significat scientificum veri etiam exstinctum: `et putuit fluvius’ significat aversationem: `et non potuerunt Aegyptii bibere aquam ex fluvio’ significat quod de illo vix aliquid scire vellent: `et fuit sanguis in tota terra Aegypti’ significat falsificationem totalem: `et fecerunt ita magi {3}Aegyptii incantationibus suis’ significat quod falsificatores illorum effigiarent simile abutendo ordine: `et obfirmatum cor Pharaonis’ significat obstinationem: `et non audivit ad illos’ significat non receptionem et non oboedientiam: `quemadmodum locutus Jehovah’ significat secundum praedictionem: et respexit Pharao, et venit ad domum suam’ significat cogitationem et reflexionem ex falsis: `et non posuit cor suum ad hoc’ significat (x)renisum ex voluntate, et inde obstinationem: `et foderunt omnes Aegyptii circum fluvium aquas ad bibendum’ significat pervestigationem veri quod applicarent falsis: `quia non potuerunt bibere ex aquis fluvii’ significat non applicationem ex meris falsis.{4}
@1 infestant but in n. 7307 infestant is altered to infestabant$
@2 See n. 7323$
@3 Aegypti I$
@4 A has a note here: (quod omnia miracula Divina in se contineant talia quae sunt Regni Domini et Ecclesiae), and below this another note: differentia miraculorum Divinorum et magorum$

7304. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet instructionem Divinam, constat ex significatione `dixit’ cum e novo aliquid mandatur, quod sit instructio, de qua n. 7186, 7267, 7288, hic instructio Divina, quia `dixit Jehovah,’ {1} nempe instructio quomodo alterius agendum.
@1 i hic$

7305. `Ingravatum est cor Pharaonis, renuit mittere populum’: quod significet quod obstinaverint se non relinquere illos quos infestant, constat ex significatione `ingravatum,’ tum obfirmatum ac {1}induratum cor {2}esse, quod sit obstinatio, ut supra n. 7272, 7300; et ex significatione `renuere mittere’ quod sit non relinquere; et ex repraesentatione `Pharaonis’ de quo illa dicuntur, quod sint qui infestant, de qua prius.
@1 obduratum$
@2 After ingravatum$

7306. `Vade ad Pharaonem in matutino’: quod significet elevationem ad magis confirmantia, constat ex significatione `vadere’ seu `intrare ad Pharaonem’ quod sit communicatio, de qua n. {1}7000, hic communicatio {2}confirmantium, quod Divinum sit quod admonet illos ut ab infestationibus desistant; et ex significatione `mane’ seu `matutini’ quod sit status illustrationis et revelationis, de qua n. 3458, 3723, 5097, 5740, hic elevatio, quia praedicatur de illis qui in falsis, qui non illustrari possunt, sed elevari quoad attentionem; quod qui in falsis illustrari non possint, est quia falsa rejiciunt et exstinguunt omnem lucem quae illustrat; illam lucem solum vera recipiunt.
@1 An evident error. T suggests 6901$
@2 confirmationum$

7307. `Ecce egreditur ad aquas’: quod significet quod tunc illi qui infestabant in falsis ex fallaciis essent, constat ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua prius; et ex significatione `aquarum,’ hic `aquarum Aegypti,’ quod sint falsa ex fallaciis; quod illa falsa, seu {1} falsa inde, hic significentur, est quia per serpentem in quem versus baculus (x)Aharonis illa falsa significantur, n. 7293; quod `aquae’ sint vera et in opposito sensu falsa, videatur n. 739, 790, 2702, 3058, 3424, 4976, 5668; quod `flumen Aegypti’ sit falsum, n. 6693 {2}.
@1 i quod$
@2 i, inde quoque aquae ad qua Pharao egressus, quia erant ad flumen$

7308. `Et consiste obviam illi juxta ripam fluminis’: quod significet influxum secundum statum, constat ex significatione `consistere obviam’ quod sit influxus; cum enim dicitur de lege Divina, quae repraesentatur per `Moschen’ quod consisteret obviam illis qui in falsis et infestant, qui repraesentantur per `Pharaonem,’ non aliud per `consistere obviam’ {1} potest significari quam influxus et inde receptio, et sic apperceptio; et ex significatione `ripae fluminis’ quod sit status falsi in quo essent qui infestabant; quod `flumen Aegypti’ sit falsum, videatur n. 6693, hic falsum ex fallaciis, n. 7307; `ripa’ autem, {2}quae est sicut continens, nam circuit et includit, est status illius falsi; unumquodvis enim habet suum statum, in quo et secundum quem illud est.
@1 i in spirituali$
@2 quia$

7309. `Et baculum qui versus in serpentem, accipe in manum tuam’: quod significet potentiam priori similem, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua n. 4013, (x)4015, 4876, 4936, 7026; quod sit potentia priori similis, significatur per quod `(x)acciperet’ baculum qui versus in serpentem’; et ex significatione `manus’ quod etiam sit potentia, sed potentia spiritualis, ex qua potentia naturalis, quae est `baculus,’ de quibus n. 6947, 7011.

7310. `Et dices ad illum’: quod significet mandatum, constat a significatione `dicere’ cum a lege Divina, quae repraesentatur per `Moschen,’ ad illos qui in falsis, qui repraesentantur per `Pharaonem,’ quod sit mandatum.

7311. `Jehovah Deus Hebraeorum misit me ad te, dicendo’: quod significet a Divino Ecclesiae ad illos qui infestabant, constat ex significatione `Hebraeorum’ quod sint quae Ecclesiae, de qua n. 5136, 6675, (x)6684, 6738; Divinum Ecclesiae est `Jehovah Deus Hebraeorum,’ et `Jehovah Deus’ est Dominus, `Jehovah’ quoad Divinum Bonum et `Deus’ quoad Divinum Verum; et ex significatione `misit me ad te’ quod sit ad illos qui infestant; quod per `Pharaonem ad quem Jehovah misit’ repraesententur qui infestant, saepius ostensum est.

7312. `Mitte populum Meum’: quod significet quod relinquant, constat absque explicatione.

7313. `Et serviant Mihi in deserto’: quod significet cultum in obscuro, constat ex significatione `servire Jehovae’ quod sit cultus; et ex significatione `deserti’ quod sit quod non habitatum et excultum est, de qua n. 2708, 3900, in spirituali sensu quod obscurum quoad bonum et verum fidei; quod hic desertum sit tale obscurum {1}, est quia in genere illi qui ab Ecclesia spirituali sunt, qui repraesentantur per `filios Israelis,’ in obscuro {2}sunt quoad vera fidei {3}, videatur n. 2715, 2716, 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, 3833, 4402, 6289, 6500, 6865, 6945, 7233; in specie quia in obscuro sunt {4}cum e statu infestationum et tentationum emergunt; qui enim in infestationibus {5}sunt, illi a falsis circumfunduntur, et aguntur sicut calamus a vento, sic a dubio in affirmativum et ab affirmativo in dubium, inde cum recens e statu illo {6}ascendunt, in obscuro {7}sunt; sed obscurum illud tunc per gradus illustratur; quia talis status (x)est illis qui {8}infestantur, idcirco filii Israelis deducti sunt in desertum, ut repraesentarent statum illum in quo fuerunt illi qui ab Ecclesia spirituali ante Adventum Domini; et quoque illum in quo sunt qui ab illa Ecclesia hodie, {9}et quoad falsa vastantur.
@1 i quoad vera fidei$
@2 sint$
@3 i, respective$
@4 quando$
@5 est, is falsis circumfunditur, et agitur$
@6 ascendunt altered to ascendit$
@7 d sunt i est$
@8 in infestationibus sunt$
@9 qui$

7314. `Et ecce non audivisti usque huc’: quod significet non oboedientiam, constat ex significatione `audire’ quod sit oboedientia, de qua n. 2542, 3869, 5017, 5471, 5475, 7216, ita `non audire’ est non oboedientia.

7315. `Et dixit Jehovah, In hoc cognosces quod Ego Jehovah’: quod significet ut timorem habeant pro Divino, constat ex illis supra n. 7280, ubi similia verba.

7316. `Ecce ego percutio baculo qui in manu mea super aquas quae in fluvio’: quod significet potentiam super falsa quae ex fallaciis, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua supra n. 7309; et ex significatione `aquarum quae in fluvio’ quod sint falsa quae ex fallaciis, de qua etiam supra n. 7307.

7317. `Et vertentur in sanguinem’: quod significet quod falsificabunt vera, constat ex significatione `sanguinis’ quod sit verum falsificatum, de qua n. 4735, (x)6978; `sanguis’ enim in genuino sensu est {1} verum procedens a Domino, ita sanctum fidei; hoc significatur per sanguinem in Sacra Cena; at in opposito sensu est `sanguis’ violentia illata Divino Vero, quae quia fit per falsificationes, est `sanguis’ falsificatio veri. Ex his et ex sequentibus constare potest quinam in specie repraesentantur per `Pharaonem,’ (x) seu {2}quinam in specie intelliguntur per illos qui infestant {3}, quod nempe sint illi intra Ecclesiam’ qui professi sunt fidem, et quoque sibi persuaserunt quod fides {4}salvet, et tamen vixerunt contra praecepta fidei; verbo, qui in fide persuasiva 2 fuerunt, ac in vita mali; illi cum in alteram vitam veniunt, secum ferunt principia, quod in caelum introducendi, quia nati intra Ecclesiam, baptizati, Verbum {5}habuerunt, et doctrinam inde, quam professi {6}, imprimis quia Dominum, {2}et quod Is pro peccatis illorum passus sit, ac ita illos qui intra Ecclesiam Ipsum ex doctrina professi sint salvaverit; hi cum in alteram vitam e mundo recens veniunt, non scire aliquid volunt de fidei et charitatis vita; hanc nihili faciunt; dicunt, quia fidem habuerunt, omnia vitae mala abstersa et abluta esse per sanguinem Agni; cum illis dicitur quod haec contra Domini verba sint apud Matthaeum, ubi haec,
Multi dicent Mihi in die illa, Domine, Domine, nonne per nomen Tuum prophetavimus, et per nomen Tuum daemonia ejecimus, et in nomine Tuo virtutes multas fecimus? sed tunc confitebor {7}, Non novi vos, discedite a Me operarii iniquitatis; omnis qui audit Mea verba et facit illa, comparo viro prudenti; at omnis audiens verba Mea, sed non faciens illa, comparo viro stulto, vii 21-23, 24, 26:
et apud Lucam,
Tunc incipietis foris stare, et pulsare januam, dicendo, Domine, Domine, aperi nobis; sed respondens dicet illis, Non novi vos unde sitis; tunc incipietis dicere, Edimus coram Te, et bibimus, et in plateis nostris docuisti; sed dicet, Dico vobis, non novi vos unde sitis; discedite a Me, omnes operarii iniquitatis xiii 25-27;
sed ad haec respondent quod per illos non intelligantur alii quam qui in fide miraculosa fuerunt, non autem in fide Ecclesiae.
3 Ast iidem post aliquod tempus scire incipiunt quod non alii in caelum intromittantur quam qui vitam fidei vixerunt, ita qui charitatem erga proximum habuerunt; et cum hoc incipiunt scire, tunc doctrinalia fidei suae incipiunt vilipendere, et quoque ipsam fidem; nam fides illorum non fuit fides sed modo scientia talium quae fidei, et non fuit propter vitam sed propter lucrum et honores; inde est quod illa quae scientiae fidei illis fuerant tunc vilipendant et quoque rejiciant; et mox se injiciunt in falsa contra vera fidei; in hunc statum vertitur vita illorum qui confessi fidem, et vixerunt vitam fidei contrariam. Hi sunt qui in altera vita per falsa infestant probos, {8}ita qui per `Pharaonem’ in specie intelliguntur.
@1 i sanctum$
@2 qui$
@3 i probos qui ab Ecclesia sunt in altera vita$
@4 salvaret$
@5 habuerint$
@6 i ore, illa quae fidei sunt$
@7 i illis$
@8 et$

7318. `Piscis qui in fluvio morietur’: quod significet quod scientificum veri exstinguetur, constat ex significatione `piscis’ quod sit scientificum, de qua n. 40, 991, hic scientificum veri, quia dicitur quod moriturus, quoniam in aquis versis in sanguinem, per quae significatur quod exstinguetur per falsificationem; et ex significatione `mori’ quod sit exstingui. Quid sit falsificatio veri, per aliquot exempla illustrabitur: (s)falsificatur verum cum ex ratiociniis concluditur, et dicitur quod, quia nemo bonum potest facere a se, ideo bonum nihil faciat ad salutem: falsificatur etiam verum cum dicitur quod omne bonum quod homo facit spectet ipsum et fiat remunerationis causa, et quia ita, quod opera charitatis {1}non facienda: falsificatur verum cum dicitur quod, quia omne bonum a Domino, homo nihil boni {2}facere debeat, sed exspectet influxum: falsificatur verum cum dicitur quod verum apud hominem absque bono quod charitatis possit dari, ita fides absque charitate: falsificatur verum cum dicitur quod intrare in caelum nemo possit nisi qui miser sit et pauper; etiam cum dicitur nisi quis det omnia sua pauperibus, et se in miserias redigat: falsificatur verum cum dicitur quod {3}quisque, qualitercumque 2 {4}vixerat, intromitti queat in caelum ex misericordia: adhuc magis falsificatur verum cum dicitur quod {5} homini data sit potestas intromittendi quoslibet in caelum: falsificatur verum cum dicitur quod peccata abstergantur, et abluantur sicut sordes ab aquis: et (t)adhuc magis falsificatur verum cum dicitur quod homini sit potestas (t)remittendi peccata, et {6}cum remissa sunt, quod prorsus abstersa sint et homo sit purus: falsificatur verum cum dicitur quod Dominus in Se derivaverit omnia peccata, et sic illa sustulerit, et sic quod homo salvari possit qualiscumque ei vita sit: falsificatur verum cum dicitur quod nemo salvetur nisi qui intra Ecclesiam est; ratiocinia per quae falsificatio sunt quod qui intra Ecclesiam, baptizati sint, habeant Verbum, sciant de Domino, de resurrectione, de vita aeterna, de caelo, et de inferno, {7}ac ita quod sciant quid fides, per quam justificari possunt. His similia sunt innumera, nam ne quidem unicum verum datur quod non falsificari potest, et falsificatio per ratiocinia ex fallaciis confirmari.(s)
@1 nihil efficiant$
@2 agere debeat ut a se$
@3 intromissio in coelum$
@4 vixerat homo, sit solius misericordiae$
@5 i data$
@6 quod tunc peccata$
@7 et quod justificari possint per fidem, et quod nulla salvatio ubi non fides, et nulla fides ubi non cognitio de Domino, et do fide in Ipso$

7319. `Et putebit fluvius’: quod significet aversationem pro illo, constat ex significatione `putere’ quod sit aversatio, de qua n. 7161; et ex significatione `fluvii,’ hic `fluvii Aegypti in sanguinem versi,’ quod sit falsificatum verum. Sciendum quod in altera vita nihil abominabilius sit et consequenter nihil gravius puteat quam {1}profanatum verum; se habet hoc sicut graveolentia cadaveris quae fit cum caro viva moritur; falsum enim non olet nisi appositum sit vero, nec malum nisi appositum sit bono; sentitur {2} quodlibet non a se, sed a suo opposito, quale est, inde in quantum puteat {1}profanatum verum, constare potest; {3}profanatum verum est falsum {4}conjunctum vero, et falsificatum verum est falsum non conjunctum sed adjunctum vero, et dominans super vero.
@1 falsificatum$
@2 i enim$
@3 nam falsificatum$
@4 adjunctum$

7320. `Et laborabunt Aegyptii ad bibendum aquas e fluvio’: quod significet ut de illo vix aliquid scire vellent, constat ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui falsificant vera; ex significatione `bibere’ quod sit instrui in veris, de qua n. 3069, 3772, 4017, 4018, inde `laborare ad bibendum’ est non instrui velle, ita vix aliquid scire velle, (d)nempe de veris; et ex significatione `aquarum fluvii’ quod sint falsa, de qua supra n. 7307, hic falsificata vera; ex his patet quod per `laborabunt Aegyptii ad bibendum aquas e fluvio’ significetur quod illi qui in falsis ex fallaciis {1} vix aliquid scire vellent de veris, ita quod {2}aversarentur illa; causa aversationis est quia vera quae per falsa pervertuntur, usque clam et tacite pugnant, et a se discutere falsa laborant, atque ita pungunt; nam si removentur paulo falsa, cum fide horum, vera damnant {3}.
@1 i sunt$
@2 aversati$
@3 i, inde pro illis aversatio$

7321. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet executionem, constat ex illis quae nunc sequuntur, nam `dixit Jehovah’ illa involvit.

7322. `Dic ad Aharonem, Accipe baculum tuum, et extende manum tuam super aquas Aegypti’: quod significet potentiam in falsa quae apud infestantes, constat ex significatione `baculi’ quod sit potentia naturalis, et ex significatione `manus’ quod sit potentia spiritualis, de quibus supra n. 7309; inde `accipere baculum [et] extendere manum’ est exercere potentiam spiritualem per naturale; et ex significatione `aquarum Aegypti’ quod sint falsa quae infestant, de qua etiam supra n. 7307.

7323. `Super flumina illorum, super fluvios illorum’: quod significet in doctrinalia {1}falsi, constat ex significatione `fluminum’ et `fluviorum’ quod sint doctrinalia, sunt enim `aquae’ falsa, videatur supra n. 7307; inde `flumina’ ac `fluvii,’ quae sunt collectiones illorum, sunt doctrinalia, hic doctrinalia falsi; quod `flumina’ sint illa quae intelligentiae, ita quae veri, videatur n. 2702, 3051, inde in opposito sensu sunt illa quae contraria intelligentiae, ita quae falsi.
@1 In n. 7303 AI o falsi Here A has nempe falsi I falsi$

7324. `Et super stagna {1}illorum’: quod significet in scientifica illis inservientia, constat ex significatione `stagnorum’ quod sint scientifica inservientia veris quae doctrinalium, ac in opposito sensu scientifica inservientia falsis doctrinalium. `Stagna’ in Verbo, ubi {2}nominantur, in sensu spirituali significant intelligentiam ex cognitionibus boni et veri, nam `stagna’ ibi pro aquis congregatis seu lacubus accipiuntur, et aquae congregatae et lacus sunt in complexu cognitiones per quas intelligentia, ut apud Esaiam,
Erumpent {3}e deserto aquae, et fluvii in planitie deserti, et erit aridus locus in stagnum, et siticulosus in scaturigines aquarum, xxxv 6, 7:
apud eundem, 2
Aperiam super clivis fluvios, et in medio vallium fontes ponam; desertum in stagnum aquarum, et terram siccam in scaturigines aquarum, xli 18;
ibi `ponere desertum in stagnum aquarum’ pro dare cognitiones boni et veri, et inde intelligentiam, ubi prius non {4}fuerunt: apud eundem,
Vastabo montes et colles, et omnem herbam arefaciam, et ponam fluvios in insulas, et stagna exsiccabo, xlii 15;
`stagna’ pro similibus: pariter apud Davidem,
Jehovah ponit fluvios in desertum, et exitus aquarum in siccitatem: ponit desertum in stagnum aquarum, et terram siccitatis in exitus aquarum, Ps. cvii 33, 35:
apud eundem,
A coram Domino parturis terra, a coram Deo Jacobi, Qui convertit petram in stagnum aquarum, silicem in fontem aquarum Ps. cxiv 7, 8:
3 {5}apud Esaiam,
Comminuentur et exsiccabuntur flumina Aegypti, ideo lugebunt piscatores, et omnes projicientes in flumen hamum; {6}inde erunt fundamenta ejus contusa; omnes facientes mercedem ex stagnis animae, xix 6, 8, 10;
`stagna animae’ pro illis quae sunt intelligentiae ex cognitionibus: at quia de Aegypto agitur, sunt `stagna animae’ illa quae sunt intelligentiae ex scientificis Ecclesiae, nam `Aegyptus’ sunt scientifica {7}illa; scientifica sunt cognitiones, sed in inferiore gradu.
4 Quod `stagna aquarum’ in opposito sensu sint mala ex {8}falsis, et inde insania, patet apud Esaiam,
Exscindam Babeli nomen et residuum, et filium et nepotem, et ponam eam in hereditatem anatariae, et in stagna aquarum, xiv 22, 23;
et quia `stagna’ in opposito sensu sunt mala ex {8}falsis, et inde insaniae, etiam significant infernum ubi talia regnant, sed tunc stagnum vocatur `stagnum ignis’ et `stagnum ardens igne et sulfure,’ {9}ut Apoc. xix 20, xx 10, 14, 15, xxi 8; `ignis et sulfur’ pro amore sui et inde cupiditatibus, nam amor sui et ejus cupiditates non aliud sunt quam ignis, non ignis elementaris sed ignis {10}ex igne spirituali, qui ignis, nempe spiritualis, dat homini vivere {11}; quod amores {12} sint ignes vitales, patet ei qui expendit; hi ignes sunt qui intelliguntur per ignes sacros qui in caelis, et per ignes inferni; elementaris ignis non datur ibi.
@1 d illorum i eorum$
@2 memorantur$
@3 in$
@4 sunt$
@5 i quod stagna sint cognitiones boni et veri, ex quibus intelligentia, constat$
@6 unde$
@7 quae sunt inferioris gradus quam cognitiones, ita quae inserviunt comparandae sibi intelligentiae$
@8 falso$
@9 in$
@10 spiritualis$
@11 i et qui quoque actualiter est igneus calor$
@12 i et eorum cupiditates$

7325. `Et super omnem congregationem aquarum’: quod significet ubi aliquid falsum, constat ex significatione `aquarum’ quod sint falsa, de qua supra n. 7307; inde `congregatio aquarum’ est ubi {1}falsa simul.
@1 aliqua falsa$

7326. `Et erunt sanguis’: quod significet quod falsificabunt vera, constat ex significatione `sanguinis’ quod sit falsificatio veri, de qua supra n. 7317. `Sanguis’ in genuino sensu significat sanctum amoris, ita charitatem et fidem, nam hae sunt sancta amoris, ita `sanguis’ significat sanctum verum procedens a Domino, n. 1001, 4735, (x)6978; in opposito autem sensu (t)`sanguis’ significat violentiam illatam charitati et quoque illatam fidei, ita sancto vero procedenti a Domino; et quia violentia infertur quando falsificatur, inde per `sanguinem’ significatur falsificatio veri; et in majore gradu per `sanguinem’ significatur profanatio veri, haec per `esum sanguinis’ significata est, quapropter is tam severe prohibitus {1}est, n. 1003.
@1 d est i erat$

7327. `Et erit sanguis in omni terra Aegypti’: quod significet falsificationem totalem, constat ex significatione `sanguinis’ quod sit falsificatio veri, de qua nunc supra n. 7326; et ex significatione `in omni terra Aegypti’ quod sit ubivis, ita totalis. Falsificatio totalis fit cum falsum regnare incipit, nam homo (t)vivit tunc secundum malum {1}innatum et acquisitum, et in {2}illo jucundum sentit; et quia vera fidei talia prohibent, ea tunc aversatur, et cum aversatur vera ubicumque illa {3}sunt, a se rejicit, et si non rejicere potest, falsificat {4}.
@1 sibi inhaerens$
@2 malo$
@3 apparent$
@4 i; inde falsificatio totalis$

7328. `Et in lignis et in lapidibus’: quod significet boni quod charitatis et veri quod fidei, nempe falsificationem totalem, constat ex significatione `lignorum’ quod sint bona quae charitatis, de qua n. 2784, 2812, 3720; et ex significatione `lapidum’ quod sint vera quae fidei, de qua n. 1298, 3720, 6426.

7329. `Et fecerunt ita Moscheh et Aharon quemadmodum praecepit Jehovah’: quod significet effectum, constat absque explicatione.

7330. `Et sustulit baculum, et percussit aquas quae in fluvio’: quod significet potentiam in falsa validam, constat ex illis supra n. 7316; {1}validum significatur per quod `sustulerit baculum,’ et sic (x)`percusserit’.
@1 potentia valida$

7331. `Ad oculos Pharaonis, et ad oculos servorum ejus’: quod significet in apperceptionem omnium illorum qui infestabant, constat ex significatione `oculorum’ quod sint apperceptio, de qua n. 4083, 4339; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui per falsa infestant, de qua prius; {1} omnes illi significantur, cum dicitur {2}`ad oculos Pharaonis, et ad oculos servorum ejus.’
@1 i quia$
@2 et coram Pharaone et coram servis ejus$

7332. `Et conversae sunt omnes aquae quae in fluvio in sanguinem’: quod significet inde falsificationem omnis veri, constat ex significatione `aquarum quae in fluvio’ quod sint falsa, de qua supra n. 7307; et ex significatione `sanguinis’ quod sit falsificatio veri, de qua etiam supra n. 7317, 7326. Quod permittatur {1}quod illi qui in falsis (c)et infestant in altera vita, falsificent vera, est causa ne per vera quae {2}fidei communicationem habeant cum illis qui in caelo, et per mala quae sunt vitae communicationem habeant cum illis equi in inferno, et inde per vera acquirant sibi aliquid lucis e caelo, et sic aliquid intelligentiae, (c)et faciant ut ea serviant malis quae vitae, nam ad favorem mali applicarent illa quae intelligentiae sunt, ac sic illa quae caeli subjicerent apud se illis quae inferni; et quoque ne seducerent simplices probos spiritus cum quibus per vera communicationem habent; sciunt etiam mali in altera vita apud quos vera nondum falsificata sunt per illa sibi dominium acquirere, nam potentia inest veris, usque adeo ut non resisti queat, n. 3091, 6344, (x)6423; 6948, inde quoque abuterentur veris; {3}praeterea vera apud malos nihil prorsus ad emendationem vitae eorum efficiunt, sed mali modo utuntur illis ut mediis ad faciendum malum, absque illo usu mali prorsus irrident vera; {4}sunt sicut (t)mali antistites qui si non doctrinae vera inserviant illis pro mediis (x)lucrandi, illa {5}subsannarent; hae {6} causae sunt cur (t)permittitur malis ut apud se vera falsificent.
@1 ut$
@2 doctrinae$
@3 nam apud malos vera prorsus nihil efficiunt, ad refraenandas cupiditates, sed cupiditates super vera dominantur ac mala ut media ad faciendum malum applicant, nisi inserviant pro illis mediis$
@4 prorsus$
@5 risui haberent$
@6 i nunc$

7333. `Et piscis qui in fluvio moriebatur’: quod significet scientificum veri etiam exstinctum, constat ex illis supra n. 7318, ubi eadem verba.

7334. `Et putuit fluvius’: quod significet aversationem, constat ex illis supra n. 7319.

7335. `Et non potuerunt Aegyptii bibere aquam ex fluvio’: quod significet quod de illo vix aliquid scire vellent, constat quoque ex illis supra n. 7320.

7336. `Et fuit sanguis in tota terra Aegypti’: quod significet falsificationem totalem, videatur supra n. 7327.

7337. `Et fecerunt ita magi Aegyptii incantationibus suis’: quod significet quod falsificatores illorum effigiarent simile [abutendo ordine], constat ex significatione `magiae Aegyptiacae et incantationum’ quod sint abusus ordinis Divini, de qua n. 5223, 6052, 7296. Quod miracula attinet, sciendum quod Divina miracula differant a miraculis magicis ut caelum ab inferno; (t)Divina miracula procedunt (c)a Divino Vero, et progrediuntur secundum ordinem; effectus in ultimis sunt miracula quando Domino placet ut in illa forma sistantur; inde est quod omnia miracula Divina repraesentent status regni Domini in caelis, et regni Domini in terris seu Ecclesiae; haec est forma interna Divinorum miraculorum {1}; ita se habet cum omnibus miraculis in Aegypto, et quoque cum reliquis, de quibus in Verbo; omnia etiam miracula quae Ipse Dominus cum fuit in mundo, fecit, (x)significabant statum venturum Ecclesiae {2}, sicut quod (x)aperirentur oculi caecorum, aures surdorum, linguae mutorum, quod claudi ambularent, mutili et quoque leprosi sanarentur, {3}significabant quod tales qui significantur per caecos, surdos, mutos, claudos, mutilos, leprosos, reciperent evangelium, et spiritualiter sanarentur, et hoc per Adventum Domini in mundum; talia sunt Divina miracula in 2 forma sua interna; {4}at miracula magica nihil prorsus involvunt, fiunt {5} a malis ad potentiam sibi acquirendam super alios; et apparent in forma externa similia (t)Divinis miraculis; causa quod similia appareant, est quia ex ordine fluunt, et ordo apparet similis in {6}ultimis ubi sistuntur miracula; sicut pro exemplo: Divinum Verum procedens a Domino in Se omnem potentiam habet, inde est quod etiam {7}veris in ultimis ordinis insit potentia; {8}ideo mali per vera sibi acquirunt 3 potentiam, et dominantur super alios; {9} sit quoque pro exemplo: secundum ordinem est ut status affectionis et cogitationis faciant ideam loci {10}et distantiae (d)in altera vita, et quod tantum a se mutuo {11}appareant distare, quantum in diverso statu sunt; {12}hoc ordinis a Divino est ut omnes qui in Maximo Homine distincti a se mutuo sint; magi in altera vita hoc ordinis abutuntur, inducunt enim aliis mutationes status, et sic illos transferunt nunc in altum, nunc in profundum, et quoque conjiciunt {13}in societates, ut inserviant {14}sibi pro subjectis; ita {15} innumeris aliis; {8}ex his patet quod miracula magica tametsi in externa forma similia appareant miraculis Divinis, usque tamen intus in se finem habeant contrarium, nempe destruendi illa quae Ecclesiae sunt, at miracula Divina intus in se habent finem aedificandi illa quae Ecclesiae sunt; se habent illa sicut binae muliere formosae, quarum una ex scortatione intus tota quanta putida est, altera autem ex castitate aut ex genuino amore conjugiali tota quanta intus pura est; externae formae {16}illarum sunt similes, sed internae differunt sicut caelum et infernum.
@1 i quae a Divino$
@2 i spiritualis$
@3 involvebant$
@4 ac I$
@5 i enim$
@6 ultimo$
@7 veris in ultimis altered to vero in ultimo$
@8 inde$
@9 i haec potentia, quia fluit ex ordine, similis apparet in forma externa, sed i forma interna est diabolica, quia propter potentiam et dominium sui super alios;$
@10 seu$
@11 distent$
@12 ordo hic ex$
@13 ad$
@14 illis$
@15 i in$
@16 illorum I$

7338. `Et obfirmatum cor Pharaonis’: quod significet obstinationem, ut supra n. 7272, 7300.

7339. `Et non audivit ad illos’: quod significet non receptionem et non oboedientiam, ut quoque supra n. 7224, 7275, 7301.

7340. `Quemadmodum locutus Jehovah’: quod significet secundum praedictionem, (t)etiam ut supra n. 7302.

7341. `Et respexit Pharao, et venit ad domum suam’: quod significet cogitationem et reflexionem ex falsis, constat ex significatione `respicere’ quod sit cogitatio et reflexio, nam `respicere’ in sensu spirituali non est spectare oculis versus {1}aliquid, sed est spectare mente, ita cogitare et reflectere; et ex significatione `domus Pharaonis’ quod sit falsum; cum enim `Pharao’ repraesentat falsum, etiam idem domus ejus; inde `venire ad domum suam’ significat {2} falsa; {3}et qui; per illa verba significatur cogitatio et reflexio ex falsis, ideo sequitur quod `non {4}posuerit cor {5} ad hoc, nam qui ex falsis cogitat non ponit cor ad Divinum quod admonet.
@1 aliquod$
@2 i ad$
@3 et quare etiam$
@4 posuit$
@5 i suum$

7342. `Et non posuit cor suum ad hoc’: quod significet (x)renisum ex voluntate, et inde obstinationem, constat ex significatione `non ponere cor ad {1}aliquid quod sit non attendere; et quia non attentio ad Divina apud malos est (c)a renisu (c)ex voluntate, idcirco per eadem verba id significatur; et quia `non ponere cor ad illud’ idem involvit quod obfirmari, idcirco etiam obstinatio significatur, ut prius n. 7272, 7300, (x)7338. Quod renisum ex voluntate attinet, sciendum est quod voluntas sit quae regit hominem; creditur a quibusdam quod intellectus regat, sed intellectus non regit nisi voluntas inclinet, intellectus enim favet voluntati, nam intellectus in se spectatus non est nisi quam forma voluntatis; cum voluntas dicitur, intelligitur affectio quae amoris, voluntas enim hominis nihil aliud est; illa affectio est quae regit hominem, nam affectio amoris est vita illius; si homini (t)est affectio {2} sui et mundi, tunc tota vita ejus non aliud est; nec potest ei reniti, nam id foret reniti ipsi suae vitae; principia veri nihil faciunt; si affectio amorum illorum dominatur, trahit {3}illa verum in {4}suas partes et sic falsificat illud, et si non plene favet, rejicit; inde est quod principia veri fidei prorsus nihil {5}efficiant apud hominem, nisi Dominus {6}insinuet affectionem amoris spiritualis, hoc est, amoris erga proximum; et quantum homo hanc affectionem recipit, tantum etiam recipit vera fidei; affectio amoris hujus est quae facit novam voluntatem. Ex his nunc constare potest quod homo nusquam ponat cor ad aliquod verum, si voluntas renititur; inde est quod infernales quia in affectione seu cupiditate mali sunt, non possint recipere vera fidei, consequenter non emendari; inde quoque est quod mali, quantum possunt, vera quae fidei falsificent.
@1 aliquod$
@2 i amorum$
@3 enim tunc affectio illa verum$
@4 sui$
@5 efficiunt I$
@6 insinuat I$

7343. `Et foderunt omnes Aegyptii circum fluvium aquas ad bibendum’: quod significet pervestigationem veri quod applicarent falsis, constat (c)a significatione `fodere’ quod sit pervestigatio, (d)de qua sequitur; {1} ex significatione `aquarum circum fluvium’ quod sint vera; quod `aquae circum fluvium’ sint vera, est quia illae erant extra fluvium, et {2} non factae sanguis {3}; quod `aquae’ sint vera, videatur n. 739, 790, (x)2702, 3058, 3424, 4976, 5668; et ex significatione `bibere’ quod sit applicare falsis; quod `bibere’ sit {4}applicare, videatur n. 5709, qui enim bibit sibi applicat; sed sciendum quod applicatio fiat secundum quale et’ statum ejus qui sibi applicat; qui in affectione veri est, is sibi applicat vera secundum statum et quale affectionis {5}; qui in affectione falsi est, is cum applicat sibi vera, pervertit et falsificat illa; quod ex eo constare potest quod Divinum Verum influat apud {6}omnes, sed quod varietur apud unumquemvis secundum statum et quale vitae ejus; et inde quod infernales vertant illud in falsa, {7}similiter Divinum Bonum vertunt in malum, amores caelestes in amores diabolicos, misericordiam in odium et in crudelitatem, amorem conjugialem in adulteria, ita in contraria; ex causa quia quale et status vitae {8}eorum sunt contraria; inde est quod per `foderunt omnes Aegyptii circum fluvium’ significetur pervestigatio veri quod applicarent falsis.
2 (s)Quod verum vertatur in falsum, et bonum in malum, apud illos qui in falsis et malis sunt, {9} et quoque vicissim, patet a regula communi, quod puris sint omnia pura, et impuris omnia impura; hoc quoque ab illis quae in natura illustrari {10}potest: ut a luce quae a sole, lux illa candida est, at usque variatur secundum formas in quas influit, inde colores, et fit pulchra in pulchris formis, et impulchra in impulchris; illustrari etiam hoc potest ab insitione frondium in arboribus: frons insita communi stirpi fert suum fructum, {11}quare sucus arboris, ut primum in frondem insitam influit, variatur, et fit sucus frondis {12} aptus producendi {13}ejus folia et fructus; similiter se habet cum illis quae influunt apud hominem.
3 Quod `fodere’ sit pervestigare, est quia per `aquam, fontem, puteum,’ quae effodiuntur, significantur vera, quae non effodiuntur sed pervestigantur; quare etiam in lingua originali per eandem vocem cum illa applicatur veris, significatur investigare; in propheticis autem loco veri dicitur vel `aqua’ vel `fons,’ et loco investigare dicitur `fodere’; talis enim est sermo propheticus, ut patet apud Moschen ubi agitur de `fonte Beer,’ de quo Israel cecinit canticum hoc,
Ascende fons, respondete super eo, fons quem foderunt principes, effoderunt primores populi, per legislatorem, baculis suis, Num. xxi 16-18;
ibi per `fontem’ significatur doctrina veri Divini, per `fodere’ investigatio ejus.(s)
@1 i vox quae exprimitur fodere in lingua originali etiam significat pervestigare;$
@2 i quae$
@3 i, ita nondum falsificata$
@4 applicatio$
@5 i veri$
@6 unumquemvis$
@7 tum quod$
@8 illorum est contrarii$
@9 i tum bonum in malum,$
@10 possunt$
@11 et$
@12 i insitae$
@13 , nam non fert folia et fructus arboris stirpis communis sed suos$

7344. `Quia non potuerunt bibere ex aquis fluvii’: quod significet non applicationem ex meris falsis, constat ex significatione non posse bibere’ quod sit non applicatio; quod `bibere’ sit applicare, videatur mox supra n. 7343; et ex significatione `aquarum fluvii’ quod sint falsa, de qua etiam supra n. 7307; quod (d)per `non posse bibere ex aquis fluvii’ {1}significetur quod vera non applicari possint meris falsis, hoc est, falsificari per mera falsa, etiam sequitur ex sensu interno mox praecedentium, nempe `fodere aquas ad bibendum circum fluvium’ quod sit investigare vera quae applicarent falsis. Quod vera non applicari falsis possint per mera falsa, est quia vera et falsa prorsus {2}opposita sunt, et opposita non applicari possunt nisi sint intermedia quae conjungunt; intermedia quae conjungant sunt fallaciae {3}sensuum externorum, et sunt quoque illa {4}quae in Verbo secundum apparentiam dicta (d)sunt; sit pro exemplo, quod nihil nisi quam bonum sit a Domino, et nusquam aliquod malum; hoc verum falsificatur per fallacias {5}, quod Dominus possit auferre malum si velit, ex omnipotentia, et quia non aufert, quod causa ejus sit ac ita etiam malum a Domino sit; ex {6}illis quae secundum apparentiam dicta sunt in Verbo, quod Jehovah seu Dominus irascatur, puniat, condemnet, conjiciat in infernum, cum tamen sunt ipsi qui in malo sunt qui hoc sibi faciunt, et inde sibi inducunt malum poenae, nam malum poenae et malum culpae in altera vita conjuncta sunt; similiter in innumeris aliis {7}.
1 significet
2 in opposito
3 quae sensuum
4 ex Verbo, quae in sensu literae sunt,
5 i, et per sensum literae Verbi, per fallacias
6 sensu literae Verbi
7 i, nam non datur aliquod verum, quod non falsificari potest

7345. Vers. 25-29. Et impleti septem dies postquam percutere Jehovah fluvium. {1}Et dixit Jehovah ad Moschen, Veni ad Pharaonem, et dices ad illum, Ita dicit Jehovah, Mitte populum Meum, et serviant Mihi. Et si renuis tu mittere, ecce Ego afficiam omnem terminum tuum ranis. Et prorepere faciet fluvius ranas, et ascendent et venient in domum tuam, et in conclave cubilis tui, et super lectum tuum, et in domum servorum tuorum, et {2}in populum tuum, et in clibanos tuos, et in mactras tuas. Et in te, et in populum tuum, et in omnes servos tuos, ascendent ranae. `Et impleti septem dies postquam percutere Jehovah fluvium’ significat finem status illius postquam vera falsificata: `et dixit Jehovah ad Moschen’ significat novam instructionem: `Veni ad Pharaonem, et dices ad illum’ significat mandatum ad infestantes: `Ita dicit Jehovah, Mitte populum Meum ut serviant Mihi’ significat ut relinquant illos qui ab Ecclesia ut in libero Deum suum colant: `et si renuis tu mittere’ significat si non relinquerent: `ecce Ego afficiam omnem terminum tuum ranis’ significat ratiocinia ex meris falsis: `et prorepere faciet fluvius ranas’ significat quod ratiocinia ex falsis illis: `et ascendent et venient in domum tuam, et in conclave cubilis tui’ significat quod implebunt mentem usque ad interiora ejus: `et super lectum tuum’ significat ad intima: `et in domum servorum tuorum, et {2}populi tui’ significat omnia quae in naturali: `et in clibanos tuos, et in mactras tuas’ significat in jucunda cupiditatum: `et in te, et in populum tuum, et in omnes servos tuos, ascendent ranae’ significat quod ratiocinia ex falsis erunt in omnibus et singulis.
@1 AV viii 1 begins here$
@2 See p. 304 footnote 2, which reads: S first wrote in populum tuum then altered to populi tui but did not d in I has in populi tui here. cp n. 7345 lines 7 and 4e and n. 7355.$

7346. `Et impleti septem dies postquam percutere Jehovah fluvium’: quod significet finem status illius postquam vera falsificata, constat ex significatione `septem dierum’ quod sint integra periodus a principio ad finem, ita status plenus, de qua n. 728, 6508, simile ac septimana, n. 2044, 3845; ita `impleti septem dies’ sunt finis periodi seu status illius; et a significatione `postquam percutere Jehovah fluvium’ quod sit postquam falsificata sunt vera; quod enim percussus baculo Aharonis fluvius, et aquae factae sanguis, sit quod falsificata sint vera, videatur n. 7316, 7317, 7330, 7332.

7347. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet novam instructionem, constat ex significatione `dixit Jehovah’ cum {1}e novo quid mandatur, quod sit nova instructio, de qua n. 7186, (x)7267, 7304.
@1 novum$

7348. `Veni ad Pharaonem, et dices ad illum’: quod significet mandatum ad infestantes, constat (c)a significatione `venire’ seu `intrare et dicere,’ {1}cum a Jehovah, quod sit mandatum; et a repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui per falsa infestant, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142 {2}.
@1 quia$
@2 i, 7317$

7349. `Ita dicit Jehovah, Mitte populum Meum ut serviant Mihi’: quod significet ut relinquant illos qui ab Ecclesia ut in libero Deum suum colant, constat ex significatione `mittere’ quod sit relinquere; ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Meus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; et ex significatione `servire Mihi’ quod sit colere Deum suum; quod sit colere in libero, est quia cultus non fieri potuit ubi falsa infestabant; et quia omnis cultus qui vere cultus erit in libero, n. 1947, 2875, 2876, 2880, 2881, 3145, (m)3146, 3158, 4031.(n)

7350. `Et si renuis tu mittere’: quod significet si non relinquerent, constat ex significatione `mittere’ quod sit relinquere, ut nunc supra n. 7349, ita `si renuis mittere’ est si non relinquerent.

7351. `Ecce Ego afficiam omnem terminum tuum ranis’: quod significet ratiocinia ex meris falsis, constat ex significatione `ranarum’ quod sint ratiocinia; quod ex meris falsis, {1}significatur per quod ex fluvio proreperent, ut {2}mox sequitur; {3}quod `fluvius Aegypti’ sit falsum, videatur n. 6693, 7307, et quia dicitur quod omnis terminus illis afficeretur, significatur etiam per illa quod ratiocinia non erunt ex falsificatis veris sed ex meris falsis; causa est quia ratiocinia ex falsificatis veris vertuntur tandem in blasphemias contra verum et bonum; et praeterea ipsa vera falsificationem a se rejiciunt, non enim una cum falsis esse possunt, et quamdiu sunt, cum illis pugnant et tandem ab illis se exsolvunt et separant; {4}inde est quod postquam homo vera falsificaverit, tandem prorsus negat illa; alioquin etiam falsa dominarentur super vera’; inde est quod malis in altera vita postquam conjecti sunt in infernum, non ratiocinari liceat ex falsificatis veris sed ex meris falsis {5}.
2 Quod `ranae’ sint ratiocinia ex falsis, constat apud Johannem,
Vidi ex ore draconis, et ex ore bestiae, et ex ore pseudoprophetae, spiritus tres immundos, similes ranis; sunt enim spiritus daemonum, facientes signa ad exeundum ad reges terrae, et orbis terrarum totius, ad congregandum illos in bellum diei illius magni Dei omnipotentis, Apoc. xvi 13, 14;
quod `ranae’ sint ratiocinia ex falsis contra vera, (c)ex singulis ibi patet, nam dicitur {6}quod exiverint `ex ore draconis, ex ore bestiae, et ex ore pseudoprophetae’; tum quod exirent `ad reges terrae, ad congregandum illos in bellum’; `reges terrae’ sunt vera Ecclesiae; quod `reges’ sint vera, et in opposito sensu falsa, videatur n. 1672, 1728, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148, et quod `terra’ sit Ecclesia, n. 662, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118, 3355, 4447, 4535, 5577; quod `bellum’ sit pugna spiritualis, n. 2686, ita contra vera et bona fidei; inde patet quod {7} `ranae’ sint 3 ratiocinia ex falsis {8}contra vera: apud Davidem,
Vertit aquas illorum in sanguinem; et occidit piscem eorum; prorepere fecit in terram illorum ranas, in conclavibus regum illorum, Ps. cv 29, 30;
`in conclavibus regum illorum’ dicitur quia intelligitur ratiocinatio {9}contra vera ex falsis; `conclavia regum’ sunt interiora vera, et in opposito sensu interiora falsa; quod `reges’ sint vera, et in opposito sensu falsa, videatur mox supra.
@1 est quia$
@2 nunc$
@3 et aquae fluminis Aegypti sunt falsa, n.$
@4 tum ne falsa dominentur super vera, discinduntur$
@5 i, mera falsa sunt in infernis, vera sunt in coelo, vera adjuncta falsis sunt inter utrumque, non licet alicui esse inter utrumque, sive erit in coelo sive in inferno, idcirco aufertur communicatio cum coelo per vera, permanente sic communicatione cum inferno, ubi sunt mera falsa$
@6 quae$
@7 i ibi$
@8 de veris fidei$
@9 de veris$

7352. `Et prorepere faciet fluvius ranas’: quod significet ratiocinia ex falsis illis, constat (c)a significatione `fluvii Aegypti’ quod sit falsum, de qua n. 6693, 7307; et ex significatione `ranarum’ quod sit ratiocinia, de qua mox supra n. 7351; quod `ranae’ sint ratiocinia, est quia in aquis sunt, {1} et ibi garrule sonant, (c)et coaxant, {2}et sunt quoque inter immunda. Quid ratiocinatio ex meris falsis, per aliquot exempla illustrabitur: ex meris falsis ratiocinatur qui omnia naturae tribuit et vix aliquid Divino, cum tamen omnia ex Divino sunt, et natura est modo instrumentale per quod: ex meris falsis ratiocinatur qui credit quod homo sit sicut bestia, modo {3} perfectior quia cogitare potest, et sic quod homo moriturus sit sicut bestia; is quia negat conjunctionem hominis cum Divino per {4}cogitationem quae fidei, et per affectionem quae amoris, et inde negat resurrectionem et vitam aeternam, ex meris falsis loquitur: similiter qui credit quod non infernum sit: tum quoque qui credit quod homo non plus habeat quam jucundum vitae cum est in mundo, et ideo quod illo fructurus sit, quia cum moritur prorsus moritur: ex meris falsis ratiocinatur qui credit quod omnia sint prudentiae propriae ac fortunae, non autem Providentiae Divinae nisi quae universalis: {5}ut et qui credit quod religio non aliud sit quam ut simplices {6}teneantur in vinculis: imprimis ex {7}meris falsis ratiocinantur qui credunt quod Verbum non sit Divinum: in summa, omnes illi ex meris falsis ratiocinantur qui vera Divina prorsus negant.
@1 i per quas significantur inferiora vera, et in opposito sensu falsa,$
@2 suntque$
@3 i aliquantum$
@4 amorem$
@5 tum$
@6 detineantur$
@7 mere$

7353. `Et ascendent et venient in domum tuam, et in conclave cubilis tui’: quod significet quod implebunt mentem et usque ad interiora ejus, constat ex significatione `domus’ quod sit mens hominis, de qua n. 3538, 4973, 5023; et ex significatione `conclavis cubilis’ quod sint interiora mentis; quod `conclavia cubilis’ sint interiora mentis, est quia interius in domo sunt. Per `conclavia’ significantur interiora, et per `conclavia cubilis’ adhuc interiora, in his locis: apud Esaiam,
Abi, popule, intra in conclavia tua, et claude januam post te, occulta te sicut parum momenti, usque dum transeat ira, xxvi 20:
apud Ezechielem,
Dixit ad me, Num vidisti, fili hominis, quae seniores filiorum Israelis faciunt in tenebris, quisque in conclavibus imaginis suae? viii 12:
apud Moschen,
Foris orbabit gladius, et ex conclavibus terror, Deut. xxxii 25:
in Libro 2 Regum,
Elischa propheta, qui in Israele, indicat regi Israelis verba quae loqueris in conclavi cubilis tui, vi 12;
antiqui comparaverunt mentem hominis domui, et illa quae intus in {1}homine conclavibus; mens humana quoque talis est, nam res quae ibi distinctae sunt, vix aliter quam sicut domus in sua conclavia; quae in medio sunt ibi intima sunt, quae ad latera ibi exteriora sunt, {2}haec comparabantur atriis, et quae extra cum interioribus {3}cohaerebant porticibus.
@1 mente$
@2 et$
@3 cohaerentia$

7354. `Et super lectum tuum’: quod significet ad intima, constat ex significatione `lecti’ quod {1}sit intimum; cum enim `conclavia cubilis’ sunt interiora, `cubile’ seu `lectus’ qui inibi est intimum.
@1 sint intima$

7355. `Et in domum servorum tuorum, et populi tui’: quod significet omnia quae in naturali, constat ex significatione `domus’ quod sit mens hominis, et quia praedicatur de Aegyptiis et de servis Pharaonis, est mens naturalis; quod `domus’ sit mens, videatur mox supra n. 7353; et ex significatione `servorum et populi Pharaonis’ quod sint omnia quae in naturali; quae ibi {1} inserviunt confirmandis falsis {2}vocantur servi; quod populus praedicetur de veris, {3}et in opposito sensu de falsis, videatur n. 1259, 1260, 3295, 3581, 4619, 6451, (x)6465; inde patet quod per `in domum servorum tuorum et populi Pharaonis’ significetur in omnia quae in naturali.
@1 i vocantur servi quia$
@2 et vocantur populus, quia$
@3 ita$

7356. `Et in clibanos tuos, et in mactras tuas’: quod significet in jucunda cupiditatum, constat ex significatione `clibanorum’ quod quia sunt illa in quibus conficitur panis, sint bona exteriora, et bona exteriora sunt illa quae in naturali sunt, et communiter vocantur jucunda; nam bona interiora, quae sunt amorum et inde affectionum, cum influunt in naturale, sentiuntur ibi ut jucunda; haec significantur per `clibanos’ in (t)bono sensu; at in opposito, ut hic, per `clibanos’ significantur jucunda cupiditatum, hoc est, jucunda ex amoribus inferni, qui amores sunt amores sui et mundi; et ex significatione `mactrarum’ quod quoque sint jucunda cupiditatum in naturali, sed adhuc exteriora, quia mactrae sunt vasa in quibus massa pro pane praeparatur. (m)Per quod ratiocinia intrabunt in jucunda cupiditatum, intelligitur quod jucundum vitae eorum erit ratiocinari ex falsis, ac ita fallere et seducere alios; malis etiam inter jucundiora est falsa spargere, (t)illa confirmare, {1} vera subsannare, imprimis alios seducere.(n)
2 Quod `clibanus’ sit jucundum affectionum quae sunt charitatis et fidei, et in opposito sensu jucundum cupiditatum quae sunt amoris sui et mundi, patet apud Hoscheam,
Omnes adulterantes, sicut clibanus accensus a pistore, cessat excitator a subigendo massam ejus; quando (x)convertunt sicut clibanus animum in insidiari suo, tota nocte dormitans pistor eorum, mane ille ardens, sicut ignis flammae; omnes incalescunt sicut clibanus, et (x)comedunt judices suos, omnes reges (x)eorum cadunt, vii 4, 6, 7;
`clibanus’ pro jucundo cupiditatum, quae sunt malorum; `ardere, incalescere, ignis flammae’ pro ipsis cupiditatibus; quod `ignis’ sit cupiditas mali, videatur n. 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, (x)7324 fin.; (m)`comedunt judices suos, omnes reges cadunt’ pro quod pereant bona et vera; quisque videre potest quod absque sensu interno, qui talis, non sciri possit quid sit `omnes adulterantes sicut clibanus accensus a pistore,’ `omnes {2}incalescunt sicut clibanus, {3} comedunt judices,’ et `reges cadunt.'(n)
3 `Clibanus’ in bono sensu apud Esaiam,
Dictum Jehovae, Cui focus in Zione, et clibanus Ipsi in Hierosolyma, xxxi 9;
`Zion’ pro Ecclesia caelesti, ita pro bono amoris quod est illius Ecclesiae, `Hierosolyma’ pro Ecclesia spirituali, ita pro bono illius amoris quod est bonum charitatis et inde fidei, hic `clibanus’ pro jucundo interiore affectionum boni et veri; `clibanus’ id {4}significat quia panis qui in clibano {5}conficitur {4}significat bonum amoris caelestis et spiritualis; quod panis id significet, videatur n. 276, 680, 2165, 2177, 3464, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 5915; et quia inde significatio `clibani,’ idcirco {6} panis qui confectus pro sacrificiis, et vocabatur minhah, (c)ea quae conficiebatur in clibano, distinguebatur a minha quae conficiebatur in {7}sartagine, et a minha quae conficiebatur in cacabo, Lev. ii 4, 5, 7; erant diversitates boni amoris quae per illas {8}significabantur.
@1 i et$
@2 incalescent$
@3 i et$
@4 significabat$
@5 conficiebatur$
@6 i minchah quae erat$
@7 farragine AI; possibly S misread Sch$
@8 significabatur$

7357. `Et in te, et in populum tuum, et in omnes servos tuos, ascendent ranae’: quod significet quod ratiocinia ex falsis erunt in omnibus et singulis, constat ex illis quae supra n. 7355 dicta sunt; {1}omnes et singuli qui in terra Aegypti significantur per `Pharaonem, populum ejus, et servos ejus,’ ita falsa in omnibus et singulis; quod per `Pharaonem et Aegyptios’ falsa significentur, saepius supra ostensum est. Sciendum quod qui in inferno sunt, quibus vera quae {2}in mundo sciverunt adempta sunt, non possint aliter quam falsa loqui; inde est cum aliquis talis loquitur, quod fit cum apparent in mundo spirituum, quod ilico sciatur quod falsum sit; hoc probi in altera vita ex communi experientia norunt; quod non nisi quam falsum loquantur, liquet etiam a Domini verbis apud Johannem,
Vos ex patre diabolo estis, et desideria patris vestri vultis facere; ille homicida erat ab initio, et in veritate non stetit, quia veritas non est in illo; quando loquitur mendacium, ex propriis loquitur, quia mendacium loquens est, et pater ejus, viii 44;
quisque enim secundum affectionem amoris sui loquitur, et contra illam nemo loqui potest nisi ex simulatione, hypocrisi, fraude, et dolo, ut solent mali cum vera loquuntur; sed haec vera quae ita loquuntur usque {3}apud illos sunt falsa; vicissim (d)autem qui in vero sunt ex bono, illi non possunt aliter quam vera loqui.
@1 omnia enim et singula quae in Aegypto$
@2 After sciverunt$
@3 illis$

7358. De Incolis et Spiritibus Planetae Martis

Planeta Martis apparet in idea spirituum et angelorum sicut ceterae planetae, in suo loco constanter, et quidem ad sinistrum antrorsum ad aliquam distantiam in plano pectoris; et sic extra sphaeram ubi sunt spiritus nostrae telluris. Spiritus unius telluris separati sunt a spiritibus alius telluris, ex causa quia spiritus cujusvis telluris referunt aliquam peculiarem provinciam in Maximo Homine, ac inde in alio et diverso statu sunt; et diversitas status facit ut a se mutuo vel ad dextrum vel ad sinistrum, ad distantiam majorem vel minorem, separati appareant.

7359. Spiritus inde ad me veniebant et se applicabant sinistro meo tempori et ibi me afflabant loquela, {1}sed illam non intelligebam; {2}erat quoad fluxum molliuscula; molliorem non prius, quantum memini, perceperam; erat sicut mollissima aura; afflabat illa primo sinistrum tempus et sinistram autem superne; et afflatus inde pergebat ad sinistrum oculum, et paulatim ad dextrum, et defluebat dein, imprimis a sinistro oculo, ad labia, et cum ad labia, intrabat per os et per viam intra os; et quidem per tubam (x)Eustachianam in cerebrum; cum afflatus illuc pervenit, tunc loquelam eorum intellexi, et loqui datum est cum illis; observabam, cum loquerentur mecum, quod labia apud me moverentur, et parumper etiam lingua, {3} hoc propter correspondentiam {4} loquelae interioris cum {5}loquela exteriore; exterior loquela est soni articulati labentis versus membranam auris externam {6}, et {7}exinde mediis organulis, membranis, et fibris, quae intus in aure, aufertur in cerebrum.
@1 quam$
@2 After molliuscula$
@3 i et$
@4 i organorum$
@5 organis loquelae exterioris$
@6 i, quae tympanum ejus vocatur$
@7 inde$

7360. Ex his scite datum est quod loquela incolarum Martis diversa esset a loquela incolarum nostrae telluris, quod nempe non sonora, sed paene tacita, se in auditum et visum interiorem per breviorem viam insinuans; et quia talis quod plenior et perfectior esset, plenior ideis cogitationis, ita propius accedens ad loquelam spirituum et angelorum; ipsa etiam loquelae affectio repraesentatur apud illos in facie, et ejus cogitatio in oculis; nam cogitatio et loquela, tum affectio et facies, apud illos unum agunt; reputant pro nefario aliud cogitare et aliud loqui, ac aliud velle et aliud facie ostendere; non sciunt quid hypocrisis, et quid simulatio fraudulenta (c)ac dolus.

7361. Quod talis etiam loquela fuerit antiquissimis in hac tellure, etiam per conversationem cum quibusdam ex illis datum est scire, de qua videatur n. 607, 608; {1}ut elucidetur haec res, licet iterum referre quae de loquela antiquissimorum hujus telluris per experientiam scire {2}data sunt, quae sunt haec quae nunc sequuntur:
Ostensum est mihi per influxum quendam quem describere non possum, {3}qualis loquela fuerat illorum qui ab Antiquissima Ecclesia fuerunt, quod nempe non articulata sicut loquela vocum nostri temporis, sed tacita, quae fiebat non per respirationem externam sed per internam; appercipere etiam datum est qualis illorum respiratio interna fuit; {4}processit ab umbilico versus cor, et sic per labia absque sonoro cum loquerentur, et quod non intraverit in alterius aurem per viam externam, et (x)pulsaverit in quoddam quod vocatur tympanum auris, sed per viam quandam {5}internam, et quidem per quoddam ibi quod vocatur hodie tuba (x)Eustachiana; {6} ostensum quod per talem loquelam 2 multo plenius potuerint exprimere sensa animi et ideas cogitationis quam usquam fieri potest per sonos articulatos aut voces sonoras, quae similiter diriguntur per respirationem sed externam, nam nulla vox est, immo {7}nec (x)quicquam in voce quod non dirigitur per applicationes respirationis; sed apud illos multo perfectius, quia per respirationem internam, quae quia interior etiam perfectior est, et ipsis ideis cogitationis applicabilior et conformior; praeter etiam per labiorum motiunculas et correspondentes faciei mutationes; nam quoniam caelestes homines fuerunt, quicquid cogitabant hoc a facie et oculis illorum elucebat, quae conformiter (x)variabantur, facies quoad formam et quoad vitam et oculi quoad lucem; nusquam potuerunt alium vultum praeferre quam secundum illa quae cogitabant; simulatio, et magis adhuc dolus, illis fuit facinus enorme; quia talis illis loquela (c)et quia interna respiratio, ideo cum angelis potuerunt consortium habere, n. 1118.


7362. Respiratio spirituum planetae Martis etiam mecum communicata fuit (quod spiritus et angeli respirent, videatur n. 3884-3894); et perceptum quod illorum respiratio esset interior, procedens (c)e regione thoracis versus umbilicum, et {1}inde se volvens sursum per pectus, cum {2}imperceptibili halitu versus os; ex his constare mihi potuit, tum quoque ab aliis experientiae documentis, quod caelesti genio essent, ita quod non absimiles illis qui ab Antiquissima Ecclesia in hac tellure {3}.
@1 ibi$
@2 exiguo$
@3 i tunc quoque quod (sentence not completed)$

7363. Locuti sunt mecum de vita incolarum in tellure sua, quod non sub imperiis sint, sed quod distincti in societates majores et minores, et quod ibi sibi consocient tales qui conveniunt animis; et quod hoc sciant ilico ex facie et loquela; quodque {1}id illos raro fallat; sunt tunc ilico amici; at ceteros non aversantur, nam nulla aversatio est, minus odium. Dicebant quoque quod consociationes (c)illorum sint jucundae et quod inter se loquantur de iis rebus quae in societatibus fiunt, imprimis quae in caelo; nam plures illorum communicationem manifestam habent cum angelis qui in caelo. Credibile etiam est, quia tales sunt, ac ita consociati, quod societates illorum simul sumptae per tellurem illam repraesentent societatem communem angelicam, nam societates ibi omnes variae sunt, sed Dominus conjungit omnes per caelestem formam ut unum sint; unum enim {2}fit ex variis in formam convenienter dispositis.
@1 hoc$
@2 nusquam existit ex pluribus, unis seu iisdem, sed$

7364. Qui in societatibus illorum incipiunt sinistre cogitate, (c)et inde sinistre velle, {1}dissociantur, relinquunt illos sibi solis, unde degunt extra societatem, admodum misere, in petris aut alibi, nam illos non amplius curant; quaedam societates tales ad resipiscentiam variis modis tentant cogere, sed cum hoc incassum fit, ab illis se dissociant. Ita praecavent ne cupiditas dominii et cupiditas lucri irrepant, hoc est, ne aliqui ex cupiditate dominii sibi subjiciant societatem in qua sunt; et dein plures alias; et ne aliqui ex cupiditate lucri sua bona aliis eripiant; quisque ibi suis bonis contentus vivit, et quisque suo honore quod audiat justus et proximi amans; hoc jucundum et tranquillum {2}animi periturum foret, nisi illi qui male cogitant et male volunt ejicerentur, et nisi prudenter et severe obviam irent in ipsis initiis amori sui et amori mundi, apud quos illi sunt; hi enim amores sunt qui fecerunt ut ex societatibus imperia et regna facta sint, {3}intra quae pauci sunt qui non dominari volunt ac possidere omnia aliorum, nam pauci sunt qui justum et aequum ex justo et aequo faciunt, minus qui bonum ex charitate et verum ex fide, sed ex timore legis, damni, vitae, jacturae lucri, honoris, et famae propter illa.
@1 ab illis se dissociant, et tunc hi relinquuntur sibi solis degentum$
@2 Before jucundum$
@3 in quibis$

7365. Continuatio de incolis et spiritibus planetae Martis ad finem capitis sequentis.

7366. EXODI
CAPUT OCTAVUM
DOCTRINA CHARITATIS

Supra dictum est quod amores sui et mundi apud hominem faciant infernum; nunc dicendum {1} quales illi amores sunt, ob causam ut sciat homo num in illis sit, et consequenter num infernum vel num caelum in ipso sit; nam in ipso homine est vel infernum vel caelum; quod regnum Dei intra hominem sit, docet Dominus apud Lucam xvii 21, {2}proinde etiam infernum.
@1 i est$
@2 consequenter$

7367. Amor sui apud hominem regnat, hoc est, homo in amore sui est, quando in illis quae cogitat et facit, non intuetur proximum, ita non publicum, minus Dominum, sed modo semet ac suos, consequenter quando propter semet et suos omnia facit; et si propter publicum et proximum, sit modo ut appareat.

7368. Propter semet et suos dicitur quia ille cum suis et sui cum illo unum faciunt; prout cum quis propter uxorem, liberos, nepotes, generos, nurus aliquid facit, is propter semet facit quia sui sunt; pariter qui propter affines et propter amicos qui favent ipsius amori et per id se ei conjungunt, {1}nam illi per talem conjunctionem constituunt unum cum illo, hoc est, spectant se in illo et illum in se.
@1 ac$

7369. Quantum homo in amore sui est, tantum is se removet ab amore proximi; consequenter quantum homo in amore sui est, tantum removet se a caelo, nam in caelo est amor proximi; inde etiam sequitur quod quantum homo in amore sui est, tantum in inferno sit, nam in inferno est amor sui.

7370. Ille homo in amore sui est qui proximum contemnit prae se, qui inimicum illum habet si non sibi favet et si non se colit; magis adhuc in amore sui est qui propterea proximum odio habet et persequitur; et magis adhuc qui propterea flagrat vindicta contra illum et cupit ejus perniciem; tales tandem amant saevire contra proximum; et iidem si quoque adulteri sunt, crudeles fiunt.

7371. Jucundum quod illi in talibus percipiunt est jucundum amoris sui; hoc jucundum apud hominem est jucundum infernale; omne quod fit secundum amorem jucundum est, quapropter ex jucundo etiam sciri potest qualis amor.

7372. Ex illis quae nunc memorata sunt n. 7370, ut indiciis, cognoscitur quinam in amore sui sunt; non refert qualiter apparent in externa forma, si vel elati vel submissi; nam talia sunt in interiore homine; et interior homo hodie a plerisque occultatur, et exterior instruitur repraesentare illa quae amoris publici et proximi sunt, ita contraria; et hoc quoque propter se et propter mundum.

7373. Amor autem mundi apud hominem regnat, hoc est, homo in amore mundi est, quando in illis quae cogitat et facit non nisi quam lucrum spectat et intendit, nihil curans num hoc fiat cum damno proximi, {1}et cum damno publici.
@1 aut$

7374. Illi in amore mundi sunt qui cupiunt aliorum bona in se derivare per excogitatas artes, magis qui per astus et dolos. Qui in (c)illo amore sunt invident aliis sua bona et concupiscunt illa; et quantum non timent leges, deprivant, immo depraedantur.

7375. Hi bini amores crescunt quantum illis laxantur frena et quantum homo in illos evehitur; et tandem crescunt ultra modum ut non {1}tantum omnibus in suo regno imperare {2}velint, sed etiam quae ultra sunt, usque ad fines terrae; immo, amores illi quando illis laxantur frena, ascendunt usque ad Deum universi, hoc est, in tantum ut illi qui in illis sunt scandere velint {3}in thronum Dei, et pro ipso Deo coli; (m)secundum {4}haec apud Esaiam de Lucifero, per quem intelliguntur qui in illis amoribus sunt, (c)ac Babel vocantur,
Tu dixisti in corde tuo, Caelos ascendam, super stellas Dei exaltabo thronum meum, et sedebo in monte (x)conventus, in lateribus septentrionis: ascendam supra excelsa nubis, et similis fiam Altissimo; {5}sed ad infernum demissus es, xiv 13-15.(n)
@1 modo$
@2 velit, et omnia bona ibi possidere$
@3 ad$
@4 illa$
@5 xiv 13, 14, *** ad infernum demissus es$

7376. Ex his nunc constare potest quod illi bini amores sint origines omnium malorum, sunt enim e diametro contra amorem erga proximum et contra amorem in Dominum; ita e diametro contra caelum ubi amor in Dominum et amor erga proximum regnant; consequenter sunt amores illi, nempe amor sui et amor mundi, qui faciunt infernum apud hominem, nam in inferno hi bini amores regnant.

7377. Sed illi in his amoribus non sunt qui aspirant ad honores non propter se sed propter patriam; et qui aspirant ad opes non propter opes sed propter necessitates vitae et suae et suorum, tum {1} propter usum bonum, propter quem (t)opulentia delectat; {2}honores et opes apud hos sunt media benefaciendi.
@1 i qui$
@2 After hos$
{1}CAPUT VIII
@1 In AV the division of chapters is made at vii 26$
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Dic ad Aharonem, Extende manum tuam baculo tuo, super flumina, super fluvios, et super stagna, et fac ascendere ranas super terram Aegypti.
2. Et extendit Aharon manum suam super aquas Aegypti, et ascendit rana, et obtexit terram Aegypti.
3. Et fecerunt ita magi Aegypti incantationibus suis, et ascendere fecerunt ranas super terram Aegypti.
4. Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem, et dixit, Supplicate ad JEHOVAM, et removeat ranas a me, et a populo meo, et dimittam populum, et sacrificent JEHOVAE.
5. Et dixit Moscheh ad Pharaonem, Honorem habe super me, quousque supplicabo tibi, et servis tuis, et populo tuo, ad exscindendum ranas a te, et a domibus tuis; tantum in fluvio supererunt.
6. Et dixit, Ad crastinum; et dixit, Secundum verbum tuum, propterea ut scias quod nullus sicut JEHOVAH DEUS noster.
7. Et removebuntur ranae a te, et a domibus tuis, et a servis tuis, et a populo tuo; tantum in fluvio supererunt.
8. Et exivit Moscheh et Aharon a cum Pharaone, et clamavit Moscheh ad JEHOVAM super verbo ranarum quas imposuit Pharaoni.
9. Et fecit JEHOVAH secundum verbum Moschis; et mortuae sunt ranae e (x)domibus, ex atriis, et ex agris.
10. Et congregaverunt {1}illos acervis acervis; et putuit terra.
@1 illas I$
11. Et vidit Pharaoh quod facta respiratio, et aggravavit cor suum, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus JEHOVAH.
12. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Dic ad Aharonem, Extende baculum tuum, et percute pulverem terrae, et erit in pediculos in omni terra Aegypti.
13. Et fecerunt ita, et extendit Aharon manum suam baculo suo, et percussit pulverem terrae, et fuit pediculus in homine et in bestia; omnis pulvis terrae factus est pediculus in tota terra Aegypti.
14. Et fecerunt ita magi incantationibus suis ad educendum pediculos, et non potuerunt; et fuit pediculus in homine et in bestia.
15. Et dixerunt magi ad Pharaonem, Digitus DEI hoc; et obfirmatum cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus JEHOVAH.
16. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Surge mane in matutino, et consistas coram Pharaone, ecce egreditur ad aquas, et dicas ad illum, ita dicit JEHOVAH, Mitte populum Meum, et serviant Mihi.
17. Quia si haud tu dimittis populum Meum, ecce Ego immitto in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, volatile noxium; et implebuntur domus Aegyptiorum volatili noxio, et etiam terra super qua illa.
18. Et distinguam in die illo terram Goschen, super qua populus Meus stat, ut non esse ibi volatile noxium, propterea ut scias quod Ego JEHOVAH in medio terrae.
19. Et ponam redemptionem inter populum Meum et inter populum tuum; ad cras erit signum hoc.
20. Et fecit JEHOVAH ita, et venit volatile noxium (x) grave domum Pharaonis, et domum servorum illius, et in omnem terram Aegypti; perdebatur terra a coram volatili noxio.
21. Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem, et dixit, Ite, sacrificate DEO vestro in terra.
22. Et dixit Moscheh, Non consultum facere ita, quia abominationem Aegyptiorum sacrificaremus JEHOVAE DEO nostro; ecce sacrificaremus abominationem Aegyptiorum ad oculos illorum, nonne lapidabunt nos?
23. Viam trium dierum ibimus in desertum, et sacrificabimus JEHOVAE DEO nostro, quemadmodum dixit ad nos.
24. Et dixit Pharao, Ego dimittam vos, et sacrificetis JEHOVAE DEO vestro in deserto, tantum elongando non elongetis vos ad eundum; supplicate pro me.
25. Et dixit Moscheh, Ecce ego egredior a cum te, et supplicabo ad JEHOVAM, et removeat volatile noxium a Pharaone, a servis illius, et a populo illius, cras; tantum ne addat Pharao illudere, quo minus dimittat populum ad sacrificandum JEHOVAE.
26. Et egressus Moscheh a cum Pharaone, et supplicavit ad JEHOVAM.
27. Et fecit JEHOVAH secundum verbum Moschis, et removit volatile noxium a Pharaone, a servis (x)illius, et a populo illius; non relictum unum.
28. Et aggravavit Pharao cor suum etiam vice hac, et non dimisit populum.

7378. CONTENTA

Continuatur in hoc capite in sensu interno de vastatione illorum qui in falsis sunt et probos infestant in altera vita: {1}duo primi gradus vastationis descripti sunt in praecedente capite, tum quoque tertius gradus quoad partem, qui erat ut non nisi quam ex meris falsis ratiocinarentur; ratiocinationes ex meris falsis significantur per ranas; de his continuatur in hoc capite; et dein agitur de quarto et quinto gradu vastationis illorum qui in falsis sunt et infestant probos altera vita; quartus gradus est quod essent in malis quae omne bonum apud illos perderent, etiam quicquid illas esset ex bono naturali; haec significantur per pediculos ex pulvere terrae; quintus gradus est quod in falsis ex malis illis essent, per quae perderetur omne verum; haec significantur per volatile noxium.
@1 primus et secundus$

7379. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-10. Et dixit Jehovah ad Moschen, Dic ad Aharonem, Extende manum tuam baculo tuo, super flumina, super fluvios, et super stagna, et fac ascendere ranas super terram Aegypti. Et extendit Aharon manum suam super aquas Aegypti, et ascendit rana, et obtexit terram Aegypti. Et fecerunt ita magi Aegypti incantationibus suis, et ascendere fecerunt ranas super terram Aegypti. Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem, et dixit, Supplicate ad Jehovam, et removeat ranas a me, et a populo meo, et dimittam populum, et sacrificent Jehovae. Et dixit Moscheh ad Pharaonem, Honorem habe super me, quousque supplicabo tibi, et servis tuis, et populo tuo, ad exscindendum ranas a te, et a domibus tuis; tantum in fluvio supererunt. Et dixit, Ad crastinum; et dixit, Secundum verbum tuum, propterea ut scias quod nullus sicut Jehovah Deus noster. Et removebuntur ranae a te, et a domibus tuis, et a servis tuis, et a populo tuo; tantum in fluvio supererunt. Et exivit Moscheh et Aharon a cum Pharaone, et clamavit Moscheh ad Jehovam super verbo ranarum quas imposuit Pharaoni. Et fecit Jehovah secundum verbum Moschis; et mortuae sunt ranae e domibus, ex atriis, et ex agris. Et congregaverunt illos acervis acervis; et putuit terra. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem: `Dic ad Aharonem’ significat influxum legis internae in legem externam: `Extende manum tuam baculo tuo’ significat potentiam veri interni per verum externum: `super flumina, super fluvios, et super stagna’ significat contra falsa: `et fac ascendere ranas super terram Aegypti’ significat ratiocinationes ex meris falsis: `et extendit Aharon manum suam super aquas Aegypti’ significat effectum potentiae veri interni per verum externum contra falsa: `et ascendit rana’ significat ratiocinationes ex meris falsis: `et obtexit terram Aegypti’ significat mentem naturalem, quod talis facta: `et fecerunt ita magi Aegypti incantationibus suis’ significat abusum ordinis Divini, unde simile in externa forma: `et ascendere fecerunt ranas super terram Aegypti’ significat quoad ratiocinationes ex mente naturali: `et vocavit Pharao Moschen et Aharonem’ significat praesentiam legis Divinae: `et dixit, Supplicate ad Jehovam’ significat ex taedio humiliationem: `et removeat ranas a me, et a populo meo’ significat ut non adigerentur ad ratiocinandum ex meris falsis: `et dimittam populum, et sacrificent Jehovae’ significat quod relinquerent tunc illos qui ab Ecclesia spirituali ut colant Deum suum: `et dixit Moscheh ad Pharaonem’ significat responsum {1}: `Honorem habe super me’ significat quod fidendum legi Divinae: `quousque supplicabo tibi, et servis tuis, et populo tuo’ significat intercessionem pro illis qui in falsis et infestant: `ad exscindendum ranas a te, et a domibus tuis’ significat ut cessent ratiocinationes: `tantum in fluvio supererunt significat quod remansurae cum falsis ubi illa: `et dixit, Ad crastinum’ significat in perpetuum: `et dixit, Secundum verbum tuum’ significat confirmationem inde: `ut scias quod nullus sicut Jehovah Deus noster’ significat quod unus Deus et non praeter Ipsum: `et removebuntur ranae a te, et a domibus tuis, et a servis tuis, et a populo tuo’ significat quod non adigerentur ratiocinari ex meris falsis: `tantum in fluvio supererunt’ significat quod remanerent cum falsis ubi illa: `et exivit Moscheh et Aharon a cum Pharaone’ significat separationem ab illis qui ex meris falsis ratiocinati sunt: `et clamavit Moscheh ad Jehovam super verbo ranarum quas imposuit Pharaoni’ significat intercessionem: `et fecit Jehovah secundum verbum Moschis’ significat quod ita factum secundum verbum Domini: `et mortuae sunt ranae e domibus, ex atriis, et ex agris’ significat quod apud illos cessarent ratiocinationes ex meris falsis ubique in naturali: `et congregaverunt illos acervis acervis’ significat quod falsa illa ratiocinantia fasciculatim in naturali disponerentur: et putuit terra’ significat taetrum inde et aversatile.
@1 i cum increpatione but in n. 7394 i and d$

7380. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet instructionem, constat ex significatione `dicere’ quod (x)sit instructio, de qua n. 7186, 7304. Quid `dicere’ in historicis Verbi significat, patet ab illis quae sequuntur, nam illa involvit; quod hic (x)significet instructionem, est quia {1}dicitur a Jehovah quid ulterius agendum; Moscheh etiam repraesentat legem Divinam, per quam a Jehovah fit instructio.
@1 docetur$

7381. `Dic ad Aharonem’: quod significet influxum legis internae in legem externam, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. (x)6723, 6752; et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina boni et veri, de qua n. 6998, 7089; doctrina boni et veri, quam Aharon repraesentat, non aliud est quam lex externa existens a lege interna, hoc est, per legem internam a Divino; et ex significatione `dicere’ quod sit influxus, ut n. 6152, 6291, 7291; quod `dicere’ hic sit influxus, est quia Moscheh diceret ad Aharonem, et Moscheh est lex interna, et Aharon {1} externa, {2}et influxus a Divino fit per internum in externum; lex interna est ipsum verum Divinum quale est in caelo, {3}et lex externa est verum Divinum quale est in terra; ita lex interna est verum accommodatum angelis, et lex externa est verum accommodatum hominibus.
2 {4}Quia lex interna, quam Moscheh repraesentat, est verum accommodatum angelis, et lex externa, quam Aharon repraesentat, est verum accommodatum hominibus, de illis licet hic aliquid dicere: verum accommodatum angelis est quoad maximam partem hominibus incomprehensibile; hoc constat ex eo quod talia in caelo videantur et dicantur quae oculus nusquam viderat, nec auris usquam audiverat; causa est quia illa quae apud angelos dicuntur sunt spiritualia, quae abstracta sunt a naturalibus, {5} consequenter remota ab ideis et vocibus loquelae humanae; homo enim ideas suas formaverat ex illis quae in natura sunt, et quidem in natura crassiore, hoc est, ab illis quae in mundo et super terra viderat, (c)et sensu tetigerat, quae materialia sunt; {6}ideae cogitationis interioris apud hominem tametsi supra materialia {7}sunt, usque in materialibus terminantur, et ubi {8}terminantur, ibi {9}apparent esse, {10}inde percipit quid cogitat; inde patet quomodo se habet cum vero fidei et quale est, quod cadit in cogitationem {11} hominis, {12}et quod vocatur lex externa, et repraesentatur per Aharonem; illustretur hoc exemplo: homo nequaquam (t)cogitare 3 potest absque idea temporis et spatii haec idea adhaeret paene singulis quae homo cogitat; si idea ex tempore et spatio auferretur homini, non sciret quid cogitat, {13}vix num cogitet; ast ideis angelorum nihil ex tempore et spatio inest sed loco illorum sunt status; causa est quia mundus naturalis se distinguit a mundo spirituali per tempus et spatium; quod tempus et spatium sit in mundo naturali, et pro illis status in mundo spirituali, est quia in mundo naturali apparet sol per apparentes circumvolutiones {14} facere dies et annos, ac distinguere dies in quattuor tempora, in noctem, mane, meridiem, et vesperam, (c)et {15}annos quoque in quattuor tempora, in hiemem, ver, aestatem, et autumnum, et hoc quoque per variationes lucis (c)et umbrae, tum caloris et frigoris; inde ideae temporis et ejus variationum; ideae spatii existunt ex mensuratione per tempora, quare ubi unum est, ibi est alterum; at in mundo spirituali, Sol caeli {16}, unde lux spiritualis 4 et calor spiritualis, non circumgyrationes et circumvolutiones facit, ac inde ideas temporis et spatii inducit;{17} lux quae ex Sole illo est verum Divinum, et calor qui ex Sole illo est bonum Divinum; ex his existunt {18}ideae statuum apud angelos, status intelligentiae et fidei a vero Divino, (c)ac status sapientiae et amoris a bono Divino; variationes horum statuum apud angelos sunt quibus correspondent in mundo status lucis et umbrae, tum caloris et frigoris, (m)quae sunt solis cum tempora facit, et spatia mensurat.(n) Ex hoc exemplo (t)constare aliquatenus potest quale est verum internum seu verum accommodatum angelis, quod lex interna vocatur, et quale est verum externum seu verum accommodatum hominibus, quod lex externa dicitur; tum unde est quod quae angeli apud se loquuntur homini sint incomprehensibilia et quoque ineffabilia.
@1 i lex$
@2 et communicatio a Divino fit per influxum per legem internam in legem externam$
@3 at$
@4 (m)quomodo se habet cum vero accommodato angelis, et cum vero accommodato hominibus, hic, quia ansa datur, dicendum est(n)$
@5 i et$
@6 interior ejus cogitatio$
@7 est, usque in talibus terminatur$
@8 terminatur$
@9 apparet$
@10 et sic inde agnoscit quid sit, ipsum verum$
@11 i talem$
@12 est$
@13 et vix num cogitat$
@14 i suas$
@15 annum$
@16 i ibi$
@17 i et$
@18 status$

7382. `Extende manum tuam baculo tuo’: quod significet potentiam veri interni per verum externum, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia spiritualis, quae est {1}veri interni; et ex repraesentatione `baculi’ quod sit potentia naturalis, quae est {2}veri externi, de quibus n. 6947, {3}6948; quod omnis potentia in spirituali mundo sit veri, videatur n. 3091, 3387, 4931, 6344, (x)6423, 6948; {4} quia `Moscheh’ repraesentat legem internam, quae eadem est cum vero interno, (c)et `Aharon’ repraesentat legem externam, quae eadem est cum vero externo, (c)et quia verum internum influit in verum externum et ei dat potentiam, n. 7381, idcirco {5}per verbum Moschis ad Aharonem `extende manum tuam baculo tuo’ significatur potentia veri interni per verum externum.
@1 interna A vestri interni I$
@2 externa$
@3 7011; et quia omnis potentia spiritualiter intellecta, fit per verum$
@4 i et$
@5 dicitur$

7383. `Super flumina, super fluvios, et super stagna’: quod significet contra falsa, constat ex significatione `fluminum’ et `fluviorum’ `Aegypti’, quod sint doctrinalia falsi, de qua n. 7323, et ex significatione `stagnorum’ quod sint scientifica illis inservientia, de qua n. 7324, ita sunt falsa quae per `flumina, fluvios, et stagna significantur.

7384. `Et fac ascendere ranas super terram Aegypti’: quod significet ratiocinationes ex meris falsis, constat ex significatione `ranarum’ quod sint ratiocinationes ex meris falsis, de qua n. 7351, 7352; illae etiam ratiocinationibus ex falsis correspondent, nam omnia et singula quae in mundo naturali sunt correspondentiam habent cum illis quae in mundo spirituali, et hoc ex causa quia naturale per spirituale existit; ideo universa natura est theatrum repraesentativum mundi spiritualis, n. 2758, 3483, 4939.

7385. `Et extendit Aharon manum suam super aquas Aegypti’: quod significet effectum potentiae veri interni per verum externum contra falsa, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit doctrina veri et boni, ita verum externum, de qua n. 6998, 7009, 7089; ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 4931-4937, hic potentia veri interni per verum externum, ut supra n. 7382; et ex significatione `aquarum Aegypti’ quod sint falsa, de qua n. 6693, 7307; effectus significatur per quod `extendit manum et ascendit rana’; ex his patet quod per `extendit Aharon manum suam super aquas Aegypti’ significetur effectus potentiae veri interni per verum externum contra falsa.

7386. `Et ascendit rana’: quod significet ratiocinationes ex meris falsis, constat ex illis {1} supra n. 7384.
@1 i mox$

7387. `Et obtexit terram Aegypti’: quod significet mentem naturalem, quod talis facta, constat ex significatione `obtegere’ quod quia de mente naturali dicitur, sit quod falsis et inde ratiociniis oppleta sit, ita quod talis facta sit; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.

7388. `Et fecerunt ita magi Aegypti incantationibus suis’: quod significet abusum ordinis Divini, unde simile in externa forma, videatur n. 7296, 7297, 7337, ubi similia.

7389. `Et ascendere fecerunt ranas super terram Aegypti’: quod significet quoad ratiocinationes ex mente naturali, constat ex significatione `ranarum’ quod sint ratiocinationes ex meris falsis, de qua n. 7351, 7352, 7384; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua mox supra n. 7387.

7390. `Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem’: quod significet praesentiam legis Divinae, constat ex significatione `vocare’ quod sit praesentia, de qua n. 6177; quod `vocare’ sit praesentia, est quia vocare est velle loqui cum illo, et communicare quae cogitat, et in altera vita ex lege ordinis est quod is praesens sistatur cum quo aliquis vult loqui, et desiderat communicare quae cogitat; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis sunt et infestant, de qua saepe prius; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex interna, et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit lex externa, {1} de quibus supra n. 7381.
@1 i utraque ex Divino,$

7391. `Et dixit, Supplicate ad Jehovam’: quod significet ex taedio humiliationem, constat ex significatione `supplicare ad Jehovam’ quod sit humiliatio, nam qui supplicat, in humiliatione est, similiter qui petit ut alius pro se supplicet; causa quod supplicare sit humiliatio, est quia angeli non attendunt ad supplicationem sed ad humiliationem in qua est homo cum supplicat; supplicatio enim absque humiliatione est modo vox sonans quae ad auditum et perceptionem angelorum non venit. Quod taedium sit causa, nempe taedium ratiocinandi ex meris falsis, in nunc sequentibus videbitur.

7392. `Et removeat ranas a me, et a populo meo’: quod significet ut non adigerentur ad ratiocinandum ex meris falsis, constat ex significatione `removere’ quod sit non adigi, nam causa supplicationis erat taedium, ex eo quod adigerentur ad ratiocinandum ex meris falsis; et ex significatione `ranarum’ quod sint ratiocinationes ex meris falsis, de qua n. 7351, 7352; et ex repraesentatione `Pharaonis,’ tum `Aegyptiorum,’ {1} quod sint qui in falsis et infestant, de qua {2}saepius.
2 Quod taedium attinet propter quod supplicatio seu humiliatio illorum qui (x)infestant, sciendum quod hoc injucundum illis {3}sit, nam per ratiocinationes ex meris falsis (t)malefacere non possunt, mera enim falsa, quae sunt negativa veri, rident probi, hic illi qui ab Ecclesia spirituali Domini, quos infestabant; at per falsa quae ex fallaciis et ex apparentiis, per quas falsificantur vera, quae significata sunt per `sanguinem’ in quem aquae in Aegypto versae sunt, n. (m)7317, 7326,(n) malefacere potuerunt, {4}quia fallaciae et apparentiae seducunt, sunt enim sicut umbraculum et velamen veris; et quia non malefacere possunt per ratiocinia ex meris falsis, hoc est, ex prorsus negativis veri, injucundum illis fuit, et ideo deprecantur; nihil enim infernales delectat quam malum facere, quocumque modo id fieri potest; malefacere enim est ipsum jucundum vitae eorum, usque adeo ut sit ipsa vita eorum; quapropter cum malefacere non permittitur, in taedio sunt; haec causa est quod Pharao deprecatus sit malum ranarum, non autem malum sanguinis, de quo {5} supra; nec malum pediculorum, de quo {6} infra; nam per malum ranarum significatur infestatio per ratiocinationes ex meris falsis, per quas non malefacere possunt; per malum autem sanguinis significatur infestatio per falsa ex fallaciis et apparentiis, quae infestatio illis jucunda est, quia per illam malefacere possunt; et per malum pediculorum significantur mala quae illis jucunda quia mala sunt.
3 Omnes illi jucundum in malefaciendo in altera vita percipiunt qui in mundo non benefaciunt proximo propter proximum, non patriae propter patriam, nec Ecclesiae propter Ecclesiam, sed propter semet; proinde qui non verum et bonum faciunt propter verum et bonum; quod illis jucundum sit malefacere, {7}non in mundo elucet, quia {8}externus homo occultat illud; at in altera vita cum externa auferuntur, et homo interioribus suis relinquitur, tunc jucundum illud {9} prodit et (d)se manifestat; inde est quod in inferno sint; qui enim ibi sunt omnes amant malefacere, qui autem in caelo sunt omnes amant benefacere.
@1 i qui hic sunt populus Pharaonis,$
@2 saepe prius$
@3 fuerit$
@4 nam$
@5 i mox$
@6 i nunc$
@7 After mundo$
@8 exterior$
@9 i se$

7393. `Et dimittam populum, et sacrificent Jehovae’: quod significet quod relinquerent tunc illos qui ab Ecclesia spirituali ut colant Deum suum, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere, ut n. 7312, 7349, 7350; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, {1}ut n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; et ex significatione `sacrificare Jehovae’ quod sit colere Deum suum; quod sacrificia significaverint omnem cultum in genere, videatur n. 6905, ita hic colere.
@1 de qua$

7394. `Et dixit Moscheh ad Pharaonem’: quod significet responsum, constat (c)a significatione `dicere,’ quia est ad Pharaonem qui nunc locutus est, quod sit responsum, ut quoque n. 7103.

7395. `Honorem habe super me’: quod significet quod fidendum {1}vero Divino, constat ex significatione `honorem habere’ quod sit fidere, et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752, proinde quod sit verum Divinum, de qua n. 6771, 7014, 7382.
@1 legi Divinae altered to vero Divino cp n. 7379$

7396. `Quousque supplicabo tibi, et servis tuis, et populo tuo’: quod significet intercessionem pro illis (x)qui in falsis et infestant, constat ex significatione `supplicare,’ quia est pro alio, quod sit intercessio; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142, 7317; et quia illi per `Pharaonem’ repraesentantur, cum etiam adjiciuntur `servi ejus’ et `populus ejus,’ intelliguntur omnes et singuli, servi enim sunt qui inferioris sortis sunt et ministrant, populus sunt singuli; imperia et regna {1} repraesentantur in caelo sicut homo, et {2}societates quae inibi sunt repraesentantur sicut membra illius hominis; rex (d)autem sicut caput; repraesentativum hoc {3} inde ducit causam quia universum caelum repraesentat unum hominem, {4}ac societates ibi repraesentant membra ejus, et hoc secundum functiones; inde constare potest quam pulchra et jucunda repraesentatio imperii, regni, (c)et societatis, {5}esset in caelo, {6} si inter se per charitatem et fidem similiter conjuncti essent; Dominus etiam ubicumque hoc dari potest, ita societates conjungit, ipsum enim Divinum Verum, quod a Domino procedit, illum ordinem introducit ubicumque ille recipitur; inde est ille ordo in caelo; est quoque in terris, sed societates {7} quae (c)illum constituunt sunt sparsae per totum terrarum orbem, suntque illi qui in amore in Ipsum et in charitate (x)erga proximum sunt; sed sparsae illae societates a Domino collectae sunt ut quoque unum hominem, sicut societates in caelo, repraesentent; hae societates (x)non modo sunt intra Ecclesiam sed etiam extra illam, et simul sumptae vocantur Ecclesia Domini {8}sparsa et collecta a bonis in universo terrarum orbe, (t)quae quoque vocatur communio; haec communio seu haec Ecclesia est regnum Domini in terris conjunctum regno Domini in caelis, ac ita conjunctum Ipsi Domino.
@1 i, tum quoque societates majores et minores$
@2 qui in imperiis et regnis$
@3 i in coelo$
@4 et quoque utraquavis societas ibi$
@5 foret$
@6 i si imagines essent coeli, hoc est,$
@7 i illae$
@8 communis seu Ecclesia per universum terrarum orbem, estque illa$

7397. `Ad exscindendum ranas a te, et a domibus tuis’: quod significet ut cessent ratiocinationes, constat ex significatione `ranarum’ quod sint ratiocinationes ex meris falsis, de qua n. 7351, 7352, 7384; ex significatione `exscindere’ quod sit cessare; exscindere enim praedicatur de ranis, at cessare de ratiocinationibus; a repraesentatione `Pharaonis’ a quo exscinderentur `ranae’ quod sint qui in falsis sunt et infestant, de qua mox supra n. (x)7396; et a significatione `domuum’ quod sint illa quae mentis naturalis; quod `domus’ sit mens naturalis, videatur n. 4973, 5023, 7353; inde `domus’ in plurali sunt illa quae ibi.

7398. `Tantum in fluvio supererunt’: quod significet quod remansurae cum falsis ubi illa, constat ex significatione `fluvii,’ hic fluvii Aegypti, quod sit falsum, de qua n. 6693, 7307; et ex significatione `superesse’ quod sit remanere. Cum hoc ita se habet: omnia quaecumque intrant apud hominem, {1}remanent apud illum, imprimis illa quae ex affectione recipiuntur; creditur quod illa quae intrant prorsus obliterata et ejecta sint, cum {2} homo illorum non amplius reminiscitur, sed {3} non obliterata aut ejecta sunt, {4}verum inhaerent, vel in interiore memoria, vel in exteriore inter illa quae familiaria facta sunt; quae enim familiaria fiunt {5}sunt sicut naturalia, quae fluunt sua sponte, et non ex sensibili revocatione ex memoria exciuntur; (s)sicut loquela hominis, cujus voces ex cogitatione sponte {6}affluunt, etiam gestus et actiones, immo {7} gressus; ut quoque cogitare; haec intrant ab infantia successive, et tempore fiunt familiaria, et tunc sua sponte fluunt; ex quibus, {8}ut ex similibus aliis, constat quod omnia quae intrant apud hominem remaneant, et quod quae habitum traxerunt, hoc est, quae familiaria facta sunt, non amplius appercipiantur inesse cum tamen insunt;(s) ita se habet cum falsis et {9} malis quae intrant apud hominem; et quoque cum veris et {9} bonis; talia sunt quae {10}formant illum, et faciunt ut talis sit; quod omnia quae homo vidit, audivit, cogitavit, locutus est, et egit, inscripta sint, videatur n. 2474, 2489. Ex his nunc {11}patet quomodo intelligendum quod ratiocinationes remansurae cum falsis ubi illa; falsa enim postquam removentur, sua loca alibi in naturali sortiuntur, et cum falsis conatus et {12}cupiditas ratiocinandi; sed non, ut prius, in medio directe sub intuitione mentis. Inde est quod, ut in sequentibus {13}memoratur, `ranae congregatae sint in acervos’ et quod ex illis `putuerit terra,’ per quae significatur quod falsa illa ratiocinantia fasciculatim in naturali disposita sint, et quod inde taetrum et aversatile, vide infra n. 7408, 7409.
@1 After illum$
@2 i cessant e memoria seu cum$
@3 i usque$
@4 sed$
@5 apparent$
@6 fluunt$
@7 i etiam$
@8 et perpluribus$
@9 i cum$
@10 forment$
@11 constare potest$
@12 cupiditates$
@13 dicatur quod$

7399. `Et dixit, Ad crastinum’: quod significet in perpetuum, constat ex significatione `in crastinum’ quod sit in perpetuum, et in aeternum, de qua n. 3998.

7400. `Et dixit, Secundum verbum tuum’: quod significet confirmationem inde, constat absque explicatione.

7401. `Ut scias quod nullus sicut Jehovah Deus noster’: quod significet quod unus Deus et non praeter Ipsum, constat ex eo quod cum in sensu historico dicitur `quod nullus sit sicut Jehovah Deus,’ in sensu interno intelligatur quod nullus Deus praeter Ipsum, et quia nullus praeter Ipsum, quod unus Deus sit;{1} in Verbo aliquoties dicitur quod nullus sit sicut Jehovah Deus, tum quoque quod nullus Deus sit sicut Ipse; ita dictum est in Verbo quia eo tempore in terra ubi Ecclesia, sicut etiam in terris ubi non Ecclesia, plures deos coluerunt, et quisque suum deum praetulit deo alterius; distinguebant illos per nomina, (c)ac Israelitarum et (x)Judaeorum Deum per nomen `Jehovae’; ipsi Judaei et Israelitae crediderunt etiam plures deos dari, sed Jehovam reliquis majorem esse ob miracula; quapropter etiam cum miracula cessarunt, ilico ad cultum aliorum deorum lapsi sunt, ut patet ab historicis Verbi; quod unus Deus sit, et {2}non praeter Ipsum, quidem ore dixerunt, sed corde non crediderunt; {3}inde nunc in Verbo dicitur quod Jehovah sit major reliquis diis, et nullus sicut Ipse, {4}ut apud Davidem,
Quis Deus magnus sicut Tu? Tu Deus faciens mirabile, Ps. lxxvii 14, 15 [A.V. 13, 14]:
apud eundem,
Quis sicut Jehovah Deus noster? Ps. cxiii 5:
apud eundem,
Deus magnus Jehovah, et Rex magnus super omnes deos, Ps. xcv 3:
apud eundem,
Magnus Jehovah et laudatus valde, timendus Ille super omnes deos, Ps. xcvi (x)4:
ideo quoque Jehovah vocatur
Deus deorum, et Dominus dominorum, Ps. cxxxvi 2, 3; Dan. ii 47:
quod tamen id in sensu interno sit, quod unus sit Deus, et {2}non praeter Ipsum, patet apud Esaiam,
Recordamini priorum a saeculo, quia Ego Deus, et non amplius Deus; et non sicut Ego, xlvi 9.
@1 i hic sensus est sensus internus illorum verborum, in sensu interno seu in sensu literae,$
@2 nullus$
@3 quod in Verbo dictum$
@4 constat$

7402. `Et removebuntur ranae a te, et a domibus tuis, et a servis tuis, et a populo tuo’: quod significet quod non adigerentur ratiocinari (c)ex meris falsis, constat ex significatione `removeri ranae’ quod sit non adigi {1}ratiocinari a meris falsis, de qua supra n. 7392; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint {2} qui in falsis et infestant, de qua prius; {3} ex significatione `domuum’ quod sint illa quae mentis naturalis, de qua {4} n. 7397; et (c)ex significatione `servorum {5} et populi ejus’ quod sint omnes et singuli qui in falsis et infestant, de qua etiam supra n. 7396.
1 After falsis
2 i illi
3 i et
4 i supra
5 i ejus

7403. `Tantum in fluvio supererunt’: quod significet quod remanerent cum falsis ubi illa, constat ab illis supra n. 7398, ubi eadem verba.

7404. `Et exivit Moscheh et Aharon a coram Pharaone’: quod significet separationem ab illis qui ex meris falsis ratiocinati sunt, constat a significatione `exire’ quod sit separari; {1}a repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint lex Divina, Moscheh lex interna, et Aharon lex externa, de qua n. 7381; et a repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis et {2}infestant, de qua supra n. 7396, hic qui infestant per ratiocinationes ex meris falsis.
@1 et ex$
@2 infestarunt$

7405. `Et clamavit Moscheh ad Jehovam super verbo ranarum quas imposuit Pharaoni’: quod significet intercessionem, constat (c)ab illis quae praecedunt, ita absque ulteriore explicatione.

7406. `Et fecit Jehovah secundum verbum Moschis’: quod significet quod ita factum secundum verbum Domini, nam quod Moscheh {1}supplicavit fuit quidem ex ore Moschis, sed usque a Domino; nam quicquid homo cogitat et inde loquitur, et quicquid vult et inde facit, influit; est homo modo organum recipiens, videatur n. 6189-6215, 6307-6327, 6466-6495, 6598-(x)6606, 6613-6626; ita haec quae Moscheh locutus et fecit {2}; idcirco hic per `fecit Jehovah secundum verbum Moschis’ significatur quod ita factum secundum verbum Domini; quod `Jehovah’ in Verbo sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6281, (a)6303, 6905.
@1 supplicaverit ad Jehovam$
@2 i, sicut quod clamaverit super verbo ranarum et quod removerit ranas fuit immediate a Divino$

7407. `Et mortuae sunt ranae e domibus, ex atriis, et ex agris’: quod significet quod apud illos cessarent ratiocinationes ex meris falsis ubique in naturali, constat a significatione `mori’ quod sit cessare; ex significatione `ranarum’ quod sint ratiocinationes ex meris falsis, de qua supra; ex significatione `domorum’ quod sint illa quae mentis naturalis, de qua supra n. 7397, hic quae sunt interiora ibi; ex significatione `atriorum’ quod sint exteriora mentis naturalis; quod naturale sit interius et exterius, videatur n. 3293, 3294, 4570, 5118, 5497, 5649; et ex significatione `agrorum’ quod sint quae communiora sunt, ita quae adhuc exteriora, nam agri sunt extra domos et atria; ita per `mortuae sunt ranae e domibus, ex atriis, et ex agris, significatur quod cessarent ratiocinationes ex meris falsis ubique in naturali.

7408. `Et congregaverunt illos acervis, acervis’: quod significet quod falsa illa ratiocinantia fasciculatim in naturali disponerentur, constat ex significatione `congregari acervis acervis’ quod sit disponi fasciculatim; quod `congregari acervis’ illa sint, est quia omnia quae in {1}mente hominis, in series, et quasi in fasciculos, disposita sunt; et {2} in series intra series, seu {3} in fasciculos intra fasciculos, videatur n. 5339, 5530, 5881; quod dispositio talis sit, {4}patet a dispositione omnium in corpore; ibi apparent fibrae in fasciculos, et glandulae in glomeres dispositae, et hoc ubivis; perfectius adhuc in purioribus quae non patent coram visu nudo; fasciculatio illa imprimis sistitur videnda in cerebro, in binis {5}ibi substantiis, quarum una corticalis, et altera medullaris, {6}appellatur; non dissimiliter se habent in purioribus, et tandem in purissimis, ubi sunt formae quae recipiunt illa, {7}ipsae 2 formae vitae; quod formae {8}seu substantiae recipientes vitae sint, constare potest a singulis quae apparent in vivis; tum quod formae {8}seu substantiae recipientes sint convenientissime ad influxum vitae dispositae; absque receptione vitae in substantiis {9}quae sunt formae, non daretur aliquid vivum in mundo naturali, nec in mundo spirituali; {10}sunt series purissimorum staminum, ad instar fasciculorum, quae constituunt (x)illas formas; similiter se habet cum illis quae inibi eminenter modificantur; modificationes enim (t)suam formam accipiunt a formis quae sunt substantiae, in quibus sunt, et a quibus fluunt, nam substantiae seu formae sunt subjecta (x)determinantia. (m)Quod eruditi illa quae vitae hominis sunt, sicut illa quae ejus cogitationis et voluntatis {11}, perceperint absque substantiis seu formis recipientibus, causa fuit quod vitam seu animam crediderint esse vel flammeum quid, vel aethereum, ita tale quod post mortem dissiparetur; inde plurium illorum insania, quod nulla post mortem vita.(n) Ex his constare potest quomodo intelligendum quod falsa ratiocinantia fasciculatim in naturali (x)disponerentur.
@1 naturali$
@2 i quoque$
@3 i quasi$
@4 apparet$
@5 ejus$
@6 vocatur$
@7 quae vitae sunt$
@8 aut$
@9 aut formis$
@10 formae illae seu substantiae sunt quae in series seu quasi in fasciculos dispositae sunt, inde$
@11 i sunt$

7409. `Et putuit terra’: quod significet taetrum inde et aversatile, constat ex significatione `putere’ quod sit id quod taetrum et aversatile{1}, de qua n. 4516, 7161, 7319; et ex significatione `terrae,’ hic `terrae Aegypti,’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.
@1 i est$

7410. Vers. 11-15. Et vidit Pharao quod facta respiratio, et aggravavit cor suum, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus Jehovah. Et dixit Jehovah ad Moschen, Dic ad Aharonem, Extende baculum tuum, et percute pulverem terrae, et erit in pediculos in omni terra Aegypti. Et fecerunt ita, et extendit Aharon manum suam baculo suo, et percussit pulverem terrae, et fuit pediculus in homine et in bestia; omnis pulvis terrae factus est pediculus in tota terra Aegypti. Et fecerunt ita magi incantationibus suis ad educendum pediculos, et non potuerunt; et fuit pediculus in homine et in bestia. Et dixerunt magi ad Pharaonem, Digitus Dei hoc; et obfirmatum cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus Jehovah. `Et vidit Pharao quod facta respiratio’ significat quod taedium cessaverit: `et aggravavit cor suum’ significat obstinationem: `et non audivit ad illos’ significat non oboedientiam: quemadmodum locutus Jehovah’ significat secundum praedictionem: `et dixit Jehovah ad Moschen’ significat e novo instructionem: `Dic ad Aharonem’ significat influxum legis internae in legem externam: `Extende baculum tuum’ significat ut ostenderet potentiam Divinam: `et percute pulverem terrae’ significat quod emoveret illa quae damnata sunt in naturali: `et erit in pediculos’ significat quod inde exsurgent mala: `in omni terra Aegypti’ significat per totam mentem naturalem: `et fecerunt ita’ significat effectum: `et extendit Aharon manum suam baculo suo’ significat potentiam veri interni per verum externam: `et percussit pulverem terrae’ significat quod emoverentur damnata: `et fuit pediculus in homine et in bestia’ significat quod mala interiora et exteriora cupiditatum inde: `omnis pulvis terrae factus est pediculus in tota terra Aegypti’ significat quod illa ex damnatis: `et fecerunt ita magi incantationibus suis ad educendum pediculos’ significat conatum pervertendi ordinem Divinum et effigiandi simile in his quoque: `et non potuerunt’ significat quod incassum: `et fuit pediculus in homine et in bestia’ significat mala interiora et exteriora cupiditatum: `et dixerunt magi ad Pharaonem’ significat perceptionem et ejus communicationem cum illis qui in malis: `Digitus Dei hoc’ significat quod potentia ex Divino esset: `et obfirmatum cor Pharaonis’ significat obstinationem: `et non audivit ad illos’ significat non oboedientiam: `quemadmodum locutus Jehovah’ significat secundum praedictionem.

7411. `Et vidit Pharao quod facta respiratio’: quod significet quod taedium cessaverit, constat ex significatione `quod facta respiratio’ quod sit quod non amplius injucundum, ita quod non amplius taedium; quod taedium et injucundum fuerit illis ratiocinari ex meris falsis, videatur supra n. 7392; {1} jucundum facit homini respirare libere et plene, injucundum autem non libere nec plene; inde est quod per `facta respiratio’ significetur quod injucundum seu taedium cessaverit.
@1 i etiam$

7412. `Et aggravavit cor suum’: quod significet obstinationem, constat ex significatione `aggravari,’ tum `indurari,’ ac `obfirmari cor,’ quod sit obstinatio, de qua n. 7272, 7300, 7305.

7413. `Et non audivit ad illos’: quod significet non oboedientiam, ut supra n. 7224, (x)7275, 7301, 7339, ubi similia vera.

7414. `Quemadmodum locutus Jehovah’: quod significet secundum praedictionem, ut supra n. 7302, 7340.

7415. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet e novo instructionem, ut prius n. 7186, 7226, 7267, 7304, 7380.

7416. `Dic ad Aharonem’: quod significet influxum legis internae in legem externam, ut supra n. 7381.

7417. `Extende baculum tuum’: quod significet ut ostenderet potentiam Divinam, constat ex significatione `extendere’ quod sit exercere et ostendere, ut prius; et ex significatione `baculi’ quod sit potentia, de qua n. 4013, 4015, 4876, 4936, 6947, 7011, 7026; quae potentia Divina {1}fuit, quia Aharoni nihil potentiae fuit, minus in baculo, sed potentia per Aharonem et ejus baculum exercebatur; {2}quod per baculum exerceretur, erat causa quia quae intra Ecclesiam ex mandato Divino fiebant, per repraesentativa fiebant; hoc ante Adventum Domini; ita per extensionem {3}manus et baculi, quia brachium et manus correspondent potentiae, et inde quoque baculus. Causa quod ante Adventum Domini illa quae intra Ecclesiam ex mandato Divino fiebant per repraesentativa fierent erat quia omnia et singula repraesentabant Dominum, ac Ipsius regnum in caelis, et regnum in terris seu Ecclesiam; quod ita sit, etiam constare potest ex Verbo, in quo omnia et singula in supremo sensu agunt de Domino, et in sensu interno de Ipsius regno et Ecclesia.
@1 dicitur$
@2 ex causa quia tempore ante adventum Domini$
@3 baculi ac manus$

7418. `Et percute pulverem terrae’: quod significet quod emoveret illa quae damnata sunt in naturali, constat ex significatione `percutere’ quod sit emovere; ex significatione `pulveris’ quod sit damnatum, de qua sequitur; et ex significatione (d)`terrae,’ hic `terrae Aegypti,’ quod sit mens naturalis, de qua supra n. 7409. Quod `pulvis’ sit damnatum, est quia loca ubi mali spiritus sunt, {1} ad latera sub {2}plantis pedum, (x)apparent ut terra, et quidem ut terra inexculta et {3}arida, sub {4}qua terra sunt quaedam inferna; {5}illa terra est quae vocatur terra damnata, et pulvis ibi significat damnatum; aliquoties videre datum est quod mali spiritus excuterent ibi pulverem pedibus suis, cum aliquem vellent damnationi dare; hoc visum est ad dextrum paulo antrorsum, in confinio ad infernum magnorum, ubi dejiciuntur in infernum suum spiritus qui dum vixerunt in mundo, in scientia fidei fuerunt, et usque vitam mali egerunt; inde nunc est quod per `pulverem’ significetur damnatum, et per `excutere pulverem’ damnatio.
2 {6} Quia id significabatur, mandatum est a Domino discipulis ut excuterent pulverem pedum, si non exciperentur, de quo ita apud
Matthaeum,
Quisquis non (x)exceperit vos, neque audiverit verba vestra, egredientes e domo aut urbe illa, excutite pulverem pedum vestrorum: amen dico vobis, Tolerabilius erit terrae Sodomae et Gomorrhae in die judicii quam urbi illi, x 14, 15; Marc. vi 11; Luc. ix 5, x 10-12;
per discipulos ibi non intelliguntur discipuli sed omnia Ecclesiae, ita omnia fidei et charitatis, n. 2089, 2129 fin., 2130 fin., 3354, 3858, 3913, 6397; per `non excipere’ et `non audire’ significatur rejicere vera quae fidei et bona quae charitatis; per `excutere pulverem pedum’ significatur damnatio; quod `tolerabilius erit Sodomae et Gomorrhae quam {7} urbi illi’ est quia per `Sodomam et Gomorrham’ intelliguntur illi qui in malo vitae sunt, sed qui {8}de Domino ac de Verbo nihil noverunt, ita nec recipere potuerunt; inde constare potest quod non domus aut urbs quae non receptura {9}esset discipulos intelligatur, sed quod {10}illi qui intra Ecclesiam sunt et non vivunt vitam fidei; quisque videre potest quod idcirco tota urbs {11}non damnata esse posset quia non receperunt discipulos et ilico agnoverunt novam doctrinam quam praedicabant.
3 Per `pulverem’ etiam significatur damnatum, quem olim imposuerunt {12}capiti cum in dolore et paenitentia essent, ut apud Jeremiam,
Sedent in terra, tacent seniores filiae zionis, ascendere fecerunt pulverem super caput suum; cinxerunt se saccis, descendere fecerunt in terram caput suum virgines Hierosolymae, Threni ii 10:
apud Ezechielem,
Clamabunt amare, et ascendere facient pulverem super capita sua; in cinere {13}volutant se, xxvii 30:
apud Micham,
Flendo ne fleatis in domo Aphrae, in pulvere te voluta, i 10:
apud Johannem,
Injecerunt pulverem in capita sua, et clamabant flentes et plangentes, Apoc. xxiii 19;
et quoque in historicis Verbi passim; per `pulverem super capita,’ (c)et per `dejectionem corporis et capitis in terram,’ (c)ac `volutionem ibi in pulvere’ repraesentabatur humiliatio, quae cum genuina, talis est ut agnoscat et percipiat se damnatum, sed a damnatione {14}receptum a Domino, videatur n. 2327, (x)3994, 4347, 5420, 5957.
4 Per `pulverem’ in quem contusus est et commolitus vitulus aureus, quem fecerunt in deserto, etiam damnatum significatur, de quo ita apud Moschen,
Peccatum vestrum, quod fecistis, vitulum sumpsi, et combussi illum igne; et contudi illum molendo probe, usque dum attenuatus est in pulverem, et pulverem illius projeci in rivum descendentem e monte, Deut. ix 21:
per `pulverem’ etiam significatur damnatum in sequentibus locis: in Genesi,
Dixit Jehovah Deus ad serpentem, Super ventre tuo ambulabis, et pulverem edes omnibus diebus vitae tuae, iii 14:
apud Micham,
Pasce populum tuum juxta dies aeternitatis: videbunt gentes, et erubescent ab omni potentia sua; lambent pulverem sicut serpens, vii 14, 16, 17:
apud Esaiam,
Serpenti pulvis panis, lxv (x)25:
apud eundem,
Descende et sede super pulvere, virgo filia Babelis, xlvii 1:
apud Davidem,
Incurvata est ad pulverem anima nostra, adhaesit terrae venter noster, Ps. xliv 26 [A.V. 25]:
apud eundem,
Adhaeret pulveri anima mea, vivifica me, Ps. cxix 25.
`Pulvis’ in Verbo {15}etiam significat sepulcrum, tum humile, ut et numerosum.
@1 i illa quae$
@2 planta pedis sunt$
@3 inhabitata, seu ut desertum$
@4 illa$
@5 haec$
@6 i Et$
@7 i domui aut$
@8 Verbum Domini non audiverunt$
@9 est$
@10 non receptio et auditio fidei et non vita charitatis in communi; quis non$
@11 After esse$
@12 capitibus suis$
@13 volvent$
@14 elevatum$
@15 non ubivis significat damnatum sed quoque humile, tum sepulchrum$

7419. `Et erit in pediculos’: quod significet quod inde exsurgent mala, constat a significatione `pediculorum’ quod sint mala; quae autem mala sunt et ex qua origine, constare potest (c)a correspondentia malorum cum talibus, quod sint imprimis mala quae in sensuali, seu in prorsus externo homine; correspondentia inde est quia pediculi in externa cute sunt, et ibi intra sordes et sub scabie; sensuale illorum qui in scientia fidei fuerunt at in vita mali est quoque tale; cum {1} illis aufertur scientia illa, ut fit talibus in altera vita, tunc sunt crassae et obesae mentis; apparuerunt aliquoties, {2} sunt taetri et aversatiles; infestationes per mala significantur per quod mordeant. Quod `pediculi’ illa significent, non ex aliis locis in Verbo confirmari potest, nam memorantur solum apud Davidem, ubi de Aegypto, Ps. cv 31.
@1 i enim$
@2 i ac$

7420. `In omni terra Aegypti’: quod significet per totam mentem naturalem, constat ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.

7421.(x) `Et fecerunt ita’: quod significet effectum, constat absque explicatione.

7422. `Et extendit Aharon manum suam baculo suo’: quod significet potentiam veri interni per verum externum, constat ab illis supra n. 7382, ubi similia verba.

7423. `Et percussit pulverem terrae’: quod significet quod emoverentur damnata, constat ex illis supra n. 7418.

7424. `Et fuit pediculus in homine et in bestia’: quod significet quod mala interiora et exteriora cupiditatum inde, constat ex significatione `pediculorum’ quod sint mala, de qua n. 7419; ex significatione `hominis’ quod sit bonum, de qua n. 4287, 5302, ita in opposito sensu malum; et ex significatione `bestiae’ quod sit affectio boni, et in opposito sensu affectio mali seu cupiditas, de qua n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198; sed cum nominatur `homo et bestia,’ tunc per `hominem’ significatur bonum interius, et in opposito sensu malum interius, et per `bestiam’ bonum exterius, et in opposito sensu malum exterius. Causa quod per `hominem’ significetur bonum vel malum interius, est quia homo est homo ex interno suo homine, et ejus quali, non autem ab externo homine, nam externus homo non est homo absque interno; utque externus homo etiam sit homo, erit is prorsus subordinatus interno, adeo ut non ex se sed ex interno agat; quod per `bestiam’ significetur bonum exterius, et in opposito sensu malum exterius, est quia bestiis non datur {1}internum quale apud hominem; {1}internum, quod illis est, immersum est externo adeo ut unum sit cum illo, et {2}simul spectet deorsum seu versus terram absque ulla elevatione versus interiora. Mala cupiditatum dicuntur quia omnia mala sunt cupiditatum, {3}quia cupiditates sunt amorum. Mala interiora distinguuntur a malis exterioribus per id quod mala interiora sint quae cogitationis et voluntatis, {4}et mala exteriora (t)quae sunt actus; quod mala interiora (m)sint et non exteriora, patet ex eo quod homo {5}possit esse malus, et tamen in externa forma apparere sicut vir probus, immo sicut vir fidei et conscientiae; quidam {6}etiam sciunt mentiri angelos, cum tamen interius sunt diaboli; tantum {7}discrepare potest forma interior, quae est spiritus, a forma exteriore, quae est corporis.(n)
@1 interius$
@2 utrumque spectat$
@3 quae$
@4 at$
@5 After malus$
@6 sicut angeli$
@7 A is obscure. discrepat forma interior, quae est spiritus, a forma exteriore, quae est corporis seems to be altered to discrepant quoad interiora, quae est spiritus, a exterioribus, quae sunt corporis$

7425. `Omnis pulvis terrae factus est pediculus in tota terra Aegypti’: quod significet quod illa ex damnatis, constat a significatione `pulveris terrae’ quod sit damnatum, de qua supra n. 7418; ex significatione {1}`pediculorum’ quod sint mala, de qua {2} n. 7419; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua etiam supra n. 7420.
@1 pediculi, quod sit malum$
@2 i supra$

7426. `Et fecerunt ita magi incantationibus suis ad educendum pediculos’: quod significet conatum pervertendi ordinem Divinum et effigiandi simile in his quoque, constat ex significatione `fecerunt’ quod sit conatus simile agendi, nam sequitur quod non potuerunt; ex significatione `magorum’ et `incantationum’ quod {1}sint pervertere ordinem Divinum et effigiare simile in externa forma, de qua n. 7296, 7297, 7337; et ex significatione `educere pediculos’ quod sit producere illa mala quae per `pediculos’ significantur, de qua n. 7419.
@1 sit$

7427. `Et non potuerunt’: quod significet incassum, constat absque explicatione.

7428. `Et fuit pediculus in homine et in bestia’: quod significet mala interiora et exteriora [cupiditatum], constat ex illis quae supra n. 7424 dicta sunt, ubi similia verba.

7429. `Et dixerunt magi ad Pharaonem’: quod significet perceptionem et communicationem cum illis qui in malis, constat ex significatione `dicere’ quod sit perceptio, de qua n. 1791, 1815, 1819, 1822, (x)1898, 1919, 2080, 2619, 2862, 3509, 5743, quod etiam sit communicatio, n. 3060, 4131, 6228, 7291, 7381; ex significatione `magorum’ quod sint illi qui pervertunt ordinem Divinum et effigiant simile in externa forma, de qua mox supra n. 7426; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis et infestant, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7107, 7110, 7126, 7142, 7317, hic qui in malis, quia nunc in statu mali sunt postquam falsa ratiocinantia adempta sunt, ut patet ab illis quae praecedunt.

7430. `Digitus Dei hoc’: quod significet quod potentia ex Divino esset, constat ex significatione `digiti Dei’ quod sit potentia a Divino; quod `digitus’ sit potentia, est quia digiti sunt manuum, et per `manus’ significatur potentia, {1} n. 878, 4931-4937, 6344, (x)6424, 6948. Quod `digitus’ sit potentia, constat etiam ab his locis: {2}
Quando aspicio caelos, opus digitorum Tuorum, lunam et stellas, quas praeparasti, Ps. viii 4 [A.V. 3]:
apud Lucam,
Jesus dixit, Si per digitum Dei ejicio daemonia, utique pervenit ad vos regnum Dei, xi 20.
Quod Jesus assumpserit surdum aegre loquentem a populo seorsum, et injecerit digitum Suum in aures (c)illius, et (x)exspuens tetigerit linguam (c)illius, Marc. vii 32, 33, etiam repraesentativum potentiae Divinae fuit.
2 Quod `digitus’ {3}repraesentet potentiam, patet quoque a ritualibus Ecclesiae apud Judaeos, quod sanguis mitteretur super pollicem, et quod sacerdos sanguinem digito {4}spargeret, de quibus ita apud Moschen,
Mactabis arietem, et dabis de sanguine super pollicem manus Aharonis et filiorum ejus dextrae, et super pollicem pedis ejus dextri, Exod. xxix 20:
Accipiet sacerdos de sanguine reatus, et dabit sacerdos super auriculam auris mundandi a lepra dextrae, et super pollicem manus ejus dextrae, et super pollicem pedis ejus dextri. Dein intinget sacerdos digitum suum dextrum de oleo quod super vola illius sinistra, et sparget de oleo in digito septem vicibus coram Jehovah; de residuo olei quod super vola illius, dabit sacerdos super auriculam auris mundandi dextrae, et super pollicem manus ejus dextrae, et super pollicem pedis ejus dextri, Lev. xiv 14, 16, 17:
Sumes de sanguine juvenci, et dabis super cornua altaris digito tuo, Exod. xxix 12;
3 praeter etiam Lev. iv 6, ix 9; quod omnia illa significaverint arcana caeli, et sancta, constat ex eo quod Verbum sit a Divino, et quod inspiratum sit quoad unumquemvis apicem, Luc. xvi 17; ita quoque haec, {5}quod `pollex’ et `digitus’ sit potentia boni per verum, patet ibi a sensu interno. Etiam potentia per `digitum’ significatur apud Davidem,
Benedictus Jehovah docens manus meas pugnam, et digitos meos bellum, Ps. cxliv 1:
et apud Esaiam,
Non respiciet ad altaria opus manuum suarum, et quod fecerunt digiti illius {6}, xvii 8;
`altaria’ pro {7}cultu in genere, n. 4541; `opus manuum’ et `quod fecerunt digiti’ pro talibus quae ex proprio, ita {8}quae ex sua potentia.
@1 i videatur$
@2 i apud Davidem$
@3 repraesentavit$
@4 spargerent$
@5 inde quod pollex super quo dabatur sanguis et oleum, et quod digitus, quo sacerdos sanguinem spargeret, significaverit arcanum quod sit potentia boni per verum, quae significata sit, patet$
@6 i non spectabit aut ad lucos aut statuas$
@7 omni cultu$
@8 pro potentia ex proprio$

7430a. [`Et obfirmatum cor Pharaonis’ significat obstinationem, ut supra n. 7272, 7300, 7305, 7412.]

7431. `Et non audivit ad illos’: quod significet non oboedientiam, ut supra n. 7224, (x)7275, 7301, 7339.

7432. `Quemadmodum locutus Jehovah’: quod significet secundum praedictionem, ut quoque supra n. 7302, 7340, 7414.

7433. Vers. 16-20. Et dixit Jehovah ad Moschen, Surge mane in matutino, et consistas coram Pharaone, ecce egreditur ad aquas, et dicas ad illum, Ita dicit Jehovah, Mitte populum Meum, et serviant Mihi. Quia si haud tu dimittis populum Meum, ecce Ego immitto in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, volatile noxium; et implebuntur domus Aegyptiorum volatili noxio, et etiam terra super qua illa. Et distinguam in die illo terram Goschen, super qua populus Meus stat, ut non esse ibi volatile noxium, propterea ut scias quod Ego Jehovah in medio terrae. Et ponam redemptionem inter populum Meum et inter populum tuum; ad cras erit signum hoc. Et fecit Jehovah ita, et venit volatile noxium grave domum Pharaonis, et domum servorum illius, et in omnem terram Aegypti; perdebatur terra a coram volatili noxio. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat iterum instructionem: `Surge mane in matutino’ significat elevationem ad potentiae signum adhuc majus: `et consistas coram Pharaone’ significat apparentiam Divini illis qui in malis: `ecce egreditur ad aquas’ significat quod ex malis illis iterum cogitent falsa: `et dicas ad illum, Ita dicit Jehovah’ significat mandatum: `Mitte populum Meum, {1}et serviant Mihi significat ut relinquant qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Deum suum in libero: `quia si haud tu dimittis populum Meum’ significat si non relinquerent: `ecce Ego immitto in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, volatile noxium’ significat quod illis falsum malevolum in omnibus et singulis: `et implebuntur domus Aegyptiorum volatili noxio, et etiam terra super qua illa’ significat quod falsa malevolentiae occupabunt omnia mentis naturalis: `et distinguam in die illo terram Goschen, super qua populus Meus stat, ut non esse ibi volatile noxium’ significat quod non infestare poterunt per falsa malevolentiae illos qui ab Ecclesia spirituali, tamtesi prope illos {2}sunt: `propterea ut scias quod Ego Jehovah in medio terrae’ significat apperceptionem inde, quod Dominus solus Deus Ecclesiae: `et ponam redemptionem inter populum Meum et inter populum tuum’ significat liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali ab illis qui in infernis prope: `et cras erit signum hoc’ significat manifestationem potentiae Divinae inde in perpetuum: `et fecit Jehovah ita’ significat ut dictum ita factum: `et venit volatile noxium grave domum Pharaonis, et domum servorum illius, et in omnem terram Aegypti’ significat quod falsa malevola ex undique apud illos erumperent: `et perdebatur terra a coram volatili noxio’ significat quod corrumperetur mens naturalis quoad verum.
@1 ut I cp n. 7439$
@2 erunt I$

7434. Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet iterum instructionem, constat ex significatione `dicere’ cum a Jehovah ad Moschen, {1} quod sit instructio, de qua n. 7186, 7226, 7267, 7304, 7380, 7415, hic iterum instructio, quia dictum quid iterum ageretur.
@1 i de Pharaone,$

7435. `Surge mane in matutino’: quod significet elevationem ad potentiae signum adhuc majus, constat ex significatione `surgere mane’ quod sit elevatio; quod `surgere’ sit elevatio, videatur n. 2401, 2785, 2912, 2927, 3171, 4103, et quoque quod `mane’ sit elevatio, n. 7306; {1}proprie per `surgere mane’ significatur’ status illustrationis, n. 3458, 3723, sed quia illustratio quae fit a Divino per {2}influxum boni et veri non datur apud malos, qui per `Pharaonem’ et `Aegyptios’ repraesentantur, sed elevatio ad attentionem, idcirco per `surgere mane in matutino’ hic significatur talis elevatio; quod sit ad potentiae signum adhuc majus, patet ab illis quae sequuntur ubi de novo adhuc signo agitur.
@1 per elevationem hic intelligitur elucidatio per verum procedens a Divino, quod verum repraesentatur per Moschen, quod surgere sit elucidatio, videatur n. 6010; et quod surgere mane sit$
@2 Verum, et inde elucidatio non dari potest$

7436. `Et consistas coram Pharaone’: quod significet apparentiam Divini illis qui in malis, constat ex significatione `consistere coram aliquo’ quod sit praesentia, hic apparentia Divini, quia Moscheh consisteret, qui est verum a Divino, per quod Divinum apparet; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis {1}, hic qui in malis, ut supra n. 7429.
@1 i et infestant$

7437. `Ecce egreditur ad aquas’: quod significet quod ex malis illis iterum cogitent falsa, constat ex significatione `egredi’ quod sit cogitatio ex malis ad falsa, nam qui in malis sunt, cum cogitant ex illis ad falsa, `egredi’ dicuntur, malum enim, quia est voluntatis, intimum est, extra illud est falsum, quia falsum est intellectus proinde cogitationis; hoc significatur per `egredi’ in spirituali sensu, (m)et quoque actio mala ex voluntate mala, ut apud Marc. vii 20-23;(n) et ex significatione `aquarum’ quod sint vera, et in opposito sensu falsa, de qua n. 739, 790, 2702, 3058, 3424, (x)4976, 5668, et quod `aquae fluvii Aegypti’ ad quas egressurus Pharao sint falsa, n. 7307.
2 Quod cogitationem a malis ad falsa attinet, sciendum quod qui in malis sunt non possint aliter quam ex illis cogitare ad falsa, nam mala sunt voluntatis et inde amoris illorum, et falsa sunt cogitationis et inde fidei illorum, quod enim vult homo hoc amat, et quod amat hoc confirmat et defendit, ac confirmari et defendi mala nequeunt nisi per falsa; inde in Verbo, ubi malum comparatur urbi, falsa comparantur moenibus circum urbem. Quod qui in malis sunt cogitent ad falsa, per quae defendant mala, est quia mala sunt ipsa jucunda vitae (d)illorum, usque adeo ut sint ipsa vita illorum, quapropter cum apprehendunt ex aliis quod mala sint, ne (x) talia appareant, excogitant falsa per quae faciant ut mala non credantur mala; {1} si autem mala {2}non apparere audent per falsa, illa occultantur in interioribus, nec se manifestant nisi cum timor legis, {3}aut quoque {4} timor jacturae famae propter lucrum, {3}aut propter ambitum honorum cessat, tunc erumpunt mala vel per artes vel per hostilitates.
3 Ex his constare potest quod qui in malis sunt non possint aliter quam (c)a malis cogitare ad falsa; ita quoque se habet cum illis qui in statu boni sunt, quod non possint aliter quam ex bono cogitare ad vera; conjuncta enim sunt bonum et verum, et quoque malum et falsum, usque adeo ut qui scit quod aliquis in bono sit, scire possit quod ille in vero sui boni sit; et quod qui in malo, {5}in falso sui mali {6}, et quod tantum in falso, quantum {7}dote ratiocinandi et pervertendi pollet, et tunc quantum in timore jacturae famae propter lucrum et honores, et is quantum in libero faciendi malum vult esse; tales, quod mirum, postquam aliquamdiu mala per falsa defenderant, dein sibi persuadent quod mala sint bona et quod falsa {8} vera.
@1 i inde est, quod ubi mala, ibi sint falsa, nam unum faciunt;$
@2 per falsa apparere non audent$
@3 et$
@4 i cum$
@5 i quod ille$
@6 i sit$
@7 in timore jacturae famae propter honores et luctum est, et is quantum in libero faciendi malum vult esse; tam quantum dote ratiocinandi et percutiendi pollet; et quod mirum, tales$
@8 i sint$

7438. `Et dicas ad illum, [Ita dicit Jehovah]’: quod significet mandatum, ut n. 7036, 7310.

7439. `Mitte populum Meum, {1}et serviant Mihi’: quod significet ut relinquant qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Deum suum in libero, constat ex significatione `mittere’ seu `dimittere’ quod sit relinquere; ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Meus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; et (c)ex significatione `servire Jehovae’ quod sit colere; quod colerent in libero, patet ab illis quae sequuntur, vers. 21-23, tum ex eo quod omnis cultus qui vere cultus, erit in libero.
2 Quod filii Israelis appellentur populus Jehovae, non fuit quia aliis gentibus meliores essent sed quia repraesentarent populum Jehovae, hoc est, illos qui e regno spirituali Domini; quod non meliores fuerint aliis gentibus, patet {2}a vita illorum in deserto, quod prorsus non crediderint in Jehovam, sed quod corde suo {3}in deos {4}Aegyptiorum; ut constat ex vitulo aureo quem sibi fecerunt et quem dixerunt deos suos qui e terra Aegypti illos eduxerunt, Exod. xxxii 8; (m){5}patet etiam a vita (c)illorum postea in terra Canaane, de qua in historicis Verbi; tum quoque {6} quae in propheticis {7}de illis 3 dicta sunt, et denique quae a Domino;(n) {8} inde etiam est quod pauci illorum {9}in caelo sint, {10}nam sortem in altera vita {11}acceperunt secundum vitam suam; nolite itaque credere quod illi {12}prae aliis ad caelum electi fuerint; qui {13} credunt quod illi ad caelum electi fuerint prae aliis, illi non credunt quod vita sua unumquemvis maneat; nec credunt quod homo ad caelum {14}praeparandus sit per totam vitam suam in mundo, et quod hoc fiat ex misericordia Domini, et non quod admittantur in caelum ex sola misericordia utcumque in mundo {15}vixerunt; talem opinionem de caelo et de misericordia Domini inducit doctrina de sola fide, et de salvatione per illam absque bonis operibus; nam hi vitam non curant; inde etiam credunt quod mala abstergi queant sicut sordes ab aqua; et sic quod homo {16} in vitam boni transmitti possit momento, {17}consequenter in caelum admitti; {18}non scientes quod si vita mali auferretur malis, prorsus nihil vitae {19}haberent; {20}tum si illi qui in vita mali sunt {21} admitterentur in caelum, sentirent infernum in se, {22}et id gravius quo interius in caelum.
4 Ex his nunc constare potest quod Israelitae et Judaei prorsus non electi {23}fuerint, sed solum accepti ad repraesentandum illa quae caeli sunt; {24}et quod hoc in terra Canaane fieri debuerit, quia Ecclesia Domini ibi ab antiquissimis temporibus fuerat, et inde omnia ibi loca facta sunt repraesentativa caelestium et Divinorum; ita quoque Verbum conscribi potuit, in quo nomina significarent talia quae Domini ac Ipsius regni sunt.
@1 ut I cp n. 7433$
@2 manifeste ex$
@3 praetulerint$
@4 Aegyptiorum altered to Aegypti$
@5 et quoque$
@6 i ab illis$
@7 After Domino$
@8 i et quoque constare potest, quod gens illa cum in Aegypto erant, serviverit diis illorum; ita quod non populus Jehovae fuerint;$
@9 After sint$
@10 sed quod$
@11 sicut aliae gentes, accipiant$
@12 electi sint, nec prae aliis sint in coelo$
@13 i hoc$
@14 a Domino praeparetur$
@15 vixerant$
@16 i malus$
@17 proinde$
@18 cum tamen$
@19 haberent altered to haberet$
@20 et$
@21 i, si$
@22 at$
@23 sint$
@24 A o, but see Appendix Volume.$

7440. `Quia si haud tu dimittis populum Meum’: quod significet si non relinquerent, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; et ex significatione `populi Jehovae’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali Domini, ut nunc supra n. 7439.

7441. `Ecce Ego immitto in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, volatile noxium’: quod significet quod illis falsum malevolentiae in omnibus et singulis, constat ex significatione `Pharaonis, servorum ejus, et populi ejus’ quod sint omnia et singula quae mentis naturalis, de qua n. 7396, cum etiam adjicitur `in domos,’ significatur quod etiam in interiora {1}illius mentis, ut supra n. 7407; et ex significatione `volatilis noxii’ quod sint falsa illius mali, {2}quod per prodigium quod praecedit significatum est, ita falsa malevolentiae; quaenam itaque et cujus generis falsa hic per `volatile noxium’ significantur, {3}liquet a malis a quibus sunt; quod mala illa fuerint mala quae in {4} externis {5}mentis naturalis, ita quae in sensuali, videatur supra n. 7419; falsa {6}quae inde ejusdem generis sunt; haec falsa 2 sunt quae quoque significantur per `muscas Aegypti’ apud Esaiam,
Fiet in die illo, sibilabit Jehovah muscae quae in extremitate fluviorum Aegypti, et api quae in terra Aschuris; quae venient, et quiescent omnes in fluviis desolationum, et in fissuris petrarum, vii 18, 19;
`musca in extremitate fluviorum Aegypti’ sunt falsa quae in externis mentis naturalis, ita quae in sensuali corpori proximo; haec comparantur insecto tali quia illa quae ibi non {7}aliter se habent (x)quam sicut insecta {8}volantia in aere, et obscurantia interiora, et quoque damnum illis inferentia; sunt enim quae ibi quoad plurimam partem imaginaria, et sunt fallaciae ex quibus ratiocinia sunt sicut talia quae fundantur in aere. {9}Volatile noxium hujus generis memoratur solum apud Davidem, Ps. lxxviii 45 et Ps. cv 31, ubi quoque de Aegypto. Sciendum quod `volatilia’ in Verbo omnia significent intellectualia, (c)ac inde vera, (c)et in opposito sensu falsa, n. 40, 745, 776, 778, 866, 988, 3219, 5149; sed volatilia infimae sortis, quae sunt insecta, significant vera, et in opposito sensu falsa, quae ignobiliora et obscuriora sunt, prout sunt illa quae propria sensualis sunt; nam illa nisi illustrentur ab interioribus, sunt prorsus in obscuro et tenebroso, sunt enim proxima corpori, et inde prope ad terrestria ubi caelestia terminantur, et immerguntur {10}caligini.
@1 ibi$
@2 de quo supra$
@3 patet$
@4 i sensuali, ita quae in$
@5 hominis sunt$
@6 , quia inde,$
@7 aliud sunt$
@8 volitantia$
@9 volatilis noxia$
@10 caliginoso$

7442. Et implebuntur domus Aegyptiorum volatili noxio, et etiam terra super qua illa’: quod significet quod falsa malevolentiae occupabunt omnia mentis naturalis, constat ex significatione `implere’ quod sit occupare; ex significatione `domus Aegyptiorum’ quod sint interiora mentis naturalis, de qua supra n. 7407; ex significatione volatilis noxii’ quod sint falsa malevolentiae, de qua mox supra n. 7441; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis in communi, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.
2 Quomodo cum hoc se habet, quod etiam interiora mentis naturalis occupabuntur a falsis mali quae sunt in externis {1}illius mentis, paucis dicendum: quae influunt per caelum a Domino apud hominem, illa influunt in interiora ejus, et pergunt usque ad ultima seu extrema, (c)et ibi sistuntur homini sensibilia, consequenter influunt usque in sensuale, et per hoc in illa quae corporis sunt; si sensuale (t)oppletum est phantasiis ex fallaciis ac apparentiis, et magis si ex falsis, tunc vera quae influunt vertuntur ibi in similia, nam recipiuntur {2}ibi secundum formam inductam, videatur n. 7343; quantum (d)etiam vera in falsa vertuntur, tantum interiora, per quae transitus fit, {3}clauduntur, et tandem non plus {4}patet quam {5}ut transfluat modo quantum dare potest facultatem ratiocinandi, et confirmandi mala per falsa.
3 Quia {6} ita se habet apud hominem, necessum est ut {7}dum is regeneratur, ejus naturale usque ad sensuale regeneretur, nam nisi id regeneratur, nulla est receptio veri ac boni, quoniam, ut supra dictum est, verum influens ibi pervertitur, et tunc interiora clauduntur; quapropter cum exteriora regenerata sunt, totus homo regeneratus est; hoc significatum est per Domini verba ad Petrum cum lavit pedes (c)ejus, apud Johannem,
Dixit Simon Petrus, Domine, non laves pedes meos tantum, sed etiam manus et caput: dixit illi Jesus, Qui lotus est non opus habet, nisi ut quoad pedes lavetur, et mundus est totus, xiii 9, 10;
per `pedes’ significantur naturalia, n. 2162, 3761, 3986, 4280, 4938-4952; per `lavare’ significatur purificare, n. 3147, 5954 fin.; per `manus’ {8}significantur interiora naturalis, et per `caput’ spiritualia’ inde patet quid intelligitur per `qui lotus est non opus habet, nisi ut quoad pedes lavetur, et mundus est totus,’ quod scilicet homo tunc regeneratus sit, cum etiam quoad exteriora, quae sunt naturalis, regeneratus est; {9}cum itaque homo etiam quoad naturale regeneratus est, tunc {10} omnia ibi subordinata sunt interioribus, ac interiora cum influunt, ibi influunt ut in sua communia per quae se sistunt homini sensibilia; cum ita est apud hominem, tunc ab illo sentitur affectio veri quod fidei, et affectio boni quod charitatis.
4 {11}Ast ipsum sensuale, quod est ultimum naturalis, aegre potest regenerari, ex causa quia (c)id ideis materialibus ex terrestribus, corporeis, et mundanis prorsus oppletum est; idcirco homo qui regeneratur, imprimis hodie, non regeneratur quoad sensuale, sed quoad naturale quod proxime supra sensuale est, ad quod a sensuali elevatur a Domino cum cogitat de veris et bonis fidei; facultas elevationis a sensuali est qua donatur homo {7}qui regeneratur a Domino; de sensuali quale sit, et de elevatione {12}cogitationis supra illud, videatur n. 5084, 5089, (x)5094, 5125, 5128, 5767, 6283, 6201, 6310, 6311, 6313, 6314, 6316, 6318, 6564, 6598, 6612, 6614, 6622, 6624, 6844, 6845, 6948, 6949.
@1 apud hominem$
@2 After formam$
@3 claudantur$
@4 influit$
@5 quod$
@6 i nunc$
@7 cum$
@8 significantur altered to significatur$
@9 ex his nunc patet quod homo non prius regeneratus sit quae cum$
@10 i enim$
@11 At$
@12 ejus$

7443. `Et distinguam in die illo terram Goschen, super qua populus Meus stat, ut non esse ibi volatile noxium’: quod significet quod non infestare poterunt per falsa malevolentiae [illos] qui ab Ecclesia spirituali, tametsi prope illos sunt, constat ex significatione `distinguere’ quod sit separare ut non communicatio; ex significatione `diei’ quod sit status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850; inde `distinguere in die illo’ est separare in illo statu; (m)ex significatione `terrae Goschen’ quod sit medium seu intimum in naturali, de qua n. 5910, 6028, 6031, 6068, et quia filii Israelis erant in `Goschen’ quod etiam sit Ecclesia, n. 6649;(n) ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Jehovae,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua supra n. 7439; et ex significatione `volatilis noxii’ quod sit falsum malevolentiae, de qua supra n. 7441; ita `non esse ibi volatile noxium’ est quod influere non poterunt, proinde non infestare per falsa illa. Quod per illa falsa non infestare possent, est quia falsa illa sunt falsa ex malis in extremis mentis naturalis seu in sensuali, {1}a quo sensuali, ita a falsis ibi, illi qui in bono et vero sunt possunt {2} elevari, secundum illa quae mox supra n. 7442 dicta sunt; et cum {3}elevantur, tunc quoque ab illis qui in falsis ibi sunt separantur.
@1 et$
@2 i ab illis$
@3 elevantur ab illis, ac tenentur in interioribus naturalis, tunc a sensuali et ab illis quae ibi, separati sunt, sunt enim tunc illa quae in sensuali sicut longe infra et non communicantia$

7444. `Propterea ut scias quod Ego Jehovah in medio terrae’: quod significet apperceptionem quod Dominus solus Deus Ecclesiae, constat ex significatione `scire’ quod sit apperceptio; et ex significatione `medii terrae’ quod sit ubi verum et bonum {1}illis qui ab Ecclesia Domini sunt, intimum est ubi verum ex bono, n. 3436, 6068, 6084, 6103, ita per `medium terrae’ significatur Ecclesia, simile ac per `terram Goschen’ de qua mox supra n. 7443; per `Ego Jehovah’ significatur (d)quod solus {2}SUM, ita quod solus Deus; quod `Jehovah’ in Verbo sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, (x)3023, 3035, 5663, 6303, 6905, 6945, 6956; inde patet quod `ut scias quod Ego Jehovah in medio terrae’ significet apperceptionem quod Dominus solus Deus Ecclesiae.
@4 ; per medium enim terrae significatur intimum in mente naturali, et apud illos$
@5 EST$

7445. `Et ponam redemptionem inter populum Meum et inter populum tuum’: quod significet liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali ab illis qui in infernis prope, constat (c)ex significatione `redemptionis’ quod sit eductio ab inferno, de qua n. 7205, et quod in specie dicatur de illis qui ex vastatione liberantur, n. 2959; ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Meus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua supra n. 7439; et ex repraesentatione `Aegyptiorum,’ qui hic sunt `populus tuus,’ quod sint illi qui in infernis prope et infestant, de qua n. 7090; inde patet quod per `ponam redemptionem inter populum Meum et populum tuum’ significetur liberatio illorum qui ab Ecclesia spirituali ab illis qui in infernis prope.

7446. `Et cras erit signum hoc’: quod significet manifestationem potentiae Divinae inde in perpetuum, constat ex significatione `cras’ quod sit in perpetuum, {1} de qua n. 3998; et ex significatione `signi’ quod sit confirmatio veritatis, ac ita cognitio, de qua n. 6870, proinde manifestatio potentiae Divinae; nam per signa manifestata fuit olim veritas, ac simul manifestata potentia Divina.
@1 i et in aeternum,$

7447. `Et fecit Jehovah ita’: quod significet ut dictum ita factum, constat absque explicatione.

7448. `Et venit volatile noxium grave domum Pharaonis, et domum servorum illius, et in omnem terram Aegypti’: quod significet quod falsa malevola ex undique apud illos erumperent, constat ex significatione `volatilis noxii’ quod sint falsa malevolentiae, de qua supra n. 7441; et ex significatione `domus Pharaonis, domus servorum ejus, et omnis terrae’ quod sint omnia et singula in naturali, de qua n. 7396, 7441, 7442, hic ex omnibus et singulis, seu ex undique, quia significatur quod falsa illa erumperent. {1} Quod `volatile noxium’ veniret domum, significatur proxime quod falsa intrarent ubi mala, et quod cum malis se conjungerent; sed quando falsa conjuncta sunt cum malis, tunc mala erumpunt per falsa; inde est quod per `venit volatile noxium domum Pharaonis, et domum servorum illius, et in omnem terram Aegypti’ significetur quod falsa malevola erumperent, et quidem ab undique.
@1 i Per$

7449. `Et perdebatur terra a coram volatili noxio’: quod significetur quod corrumperetur mens naturalis quoad omne verum, constat ex significatione `perdi’ quod sit corrumpi; ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301; et a significatione `volatilis noxii’ quod sit falsum malevolentiae, de qua n. 7441; dicitur (x)quod corrumperetur quoad (d)omne verum, {1}quippe verum per falsum ex malo prorsus corrumpitur.
@1 quia$

7450.(x) Vers. 21-28. Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem, et dixit, Ite, sacrificate Deo vestro in terra. Et dixit Moscheh, Non consultum facere ita, quia abominationem Aegyptiorum sacrificaremus Jehovae Deo nostro; ecce sacrificaremus abominationem Aegyptiorum ad oculos illorum, nonne lapidabunt nos? Viam trium dierum ibimus in desertum, et sacrificabimus Jehovae Deo nostro, quemadmodum dixit ad nos. Et dixit Pharao, Ego dimittam vos, et sacrificetis Jehovae Deo vestro in deserto, tantum elongando non elongetis vos ad (x)eundum; supplicate pro me. Et dixit Moscheh, Ecce [ego] egredior a cum te, et supplicabo ad Jehovam, (x)et removeat volatile noxium a Pharaone, a servis illius, et a populo illius, cras; tantum ne addat Pharao illudere, quo minus dimittat populum ad sacrificandum Jehovae. Et egressus Moscheh a cum Pharaone, et supplicavit ad Jehovam. Et fecit Jehovah secundum verbum Moschis, et removit volatile noxium a Pharaone, a servis illius, et a populo illius; non relictum unum. Et aggravavit Pharao cor suum etiam vice hac, et non dimisit populum. `Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem’ significat praesentiam legis Divinae: `et dixit, Ite, sacrificate Deo vestro in terra’ significat quod non obstarent quin colant Deum suum, sed in propinquitate apud illos: `et dixit Moscheh’ significat responsum: `Non consultum facere ita, quia abominationem Aegyptiorum sacrificaremus Jehovae Deo nostro’ significat quod influeret taetrum et spurcum infernale: `ecce sacrificaremus abominationem Aegyptiorum ad oculos illorum’ significat quod si in praesentia illorum, cultus Divinus talibus infestaretur: `nonne lapidabunt nos?’ significat quod sic vera fidei, quae cultus, exstinguerent: `viam trium dierum ibimus in desertum’ significat quod prorsus elongarent se ut in libero sint: `et sacrificabimus Jehovae Deo nostro’ significat quod sic cultus: `quemadmodum dixit ad nos’ significat prout praeceperat: `et dixit Pharao, Ego dimittam vos, et sacrificetis Jehovae Deo vestro in deserto’ significat quod relinquerent illos, et non infestarent, ut colant Deum suum in libero: `tantum elongando non elongetis vos ad eundum’ significat tametsi in propinquitate sint: `supplicate pro me’ significat ut intercedant: `et dixit Moscheh, Ecce ego egredior a cum te’ significat remotionem apparentiae veri Divini apud illos: `et supplicabo ad Jehovam’ significat intercessionem: `et removeat volatile noxium a Pharaone, a servis illius, a populo illius’ significat ut finis sit illius status quoad falsa malevolentiae: `cras’ significat in perpetuum: tantum ne addat Pharao {1}illudere, quo minus dimittat populum ad sacrificandum Jehovae’ significat modo ne per mendacium fallat, et non relinquat ut in libero colant Deum suum: `et egressus Moscheh a cum Pharaone’ significat remotionem apparentiae veri Divini apud illos qui in falsis malevolentiae: `et supplicavit ad Jehovam’ significat intercessionem: {2} `et fecit Jehovah secundum verbum Moschis’ significat quod ita factum secundum verbum Domini: `et removit volatile noxium a Pharaone, a servis illius, et a populo illius’ significat status hujus falsi finem: `non relictum unum’ significat remotionem plenam: et aggravavit Pharao cor suum etiam vice hac’ significat obstinationem iterum: `et non dimisit populum’ significat quod non relinquerent illos qui ab Ecclesia spirituali.
@1 eludere I$
@2 7406 written in m of this v$

7451. `Et vocavit Pharao Moschen et Aharonem’: quod significet praesentiam legis Divinae, constat ex significatione `vocare’ quod sit praesentia, de qua n. 6177, 7390; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint lex Divina, `Moscheh’ lex interna et `Aharon’ lex externa, de qua n. 7381, 7390.

7452. `Et dixit, Ite, sacrificate Deo vestro in terra’: quod significet quod non obstarent quin colant Deum suum, sed in propinquitate apud illos, constat ex significatione `dixit, Ite’ quod sit quod non obstarent; ex significatione `sacrificare’ quod sit colere, de qua supra n. 7393; et ex significatione `in terra,’ nempe in terra Aegypti, quod sit in propinquitate; quod `in terra’ sit in propinquitate, patet a responso Moschis quod non consultum esset facere ita, quia abominationem Aegyptiorum sacrificarent ad oculos illorum, sed quod viam trium dierum irent in desertum, et sacrificarent Jehovae Deo suo; {1}tum a responso Pharaonis quod elongando non elongarent se ad (x)eundum vers. 21-23[,24]; ita per terram in sensu (m)interno intelligitur ubi illi qui in falsis et infestant, {2}de quorum propinquitate {3}, videatur n. 7090.(n)
@1 sed$
@2 quod illi in$
@3 i sint$

7453. `Et dixit Moscheh’: quod significet responsum, ut prius n. 7103, 7394.

7454. `Non consultum facere ita, quia abominationem Aegyptiorum sacrificaremus Jehovae Deo nostro’: quod significet quod influeret taetrum et spurcum infernale, constat ex significatione non consultum facere ita’ quod sit non posse ita fieri; ex significatione `abominationis’ quod sit taetrum et spurcum infernale; et ex significatione `sacrificare Jehovae Deo’ quod sit colere Deum suum, de qua supra n. 7452; inde per `sacrificare Jehovae Deo abominationem Aegyptiorum’ significatur quod colerent Deum cultu quem abominarentur illi qui in falsis ex {1}infernali contra illum cultum, quod infestaret illum. Quomodo cum hoc se habet, etiam patet ab illis quae se manifestant in altera vita: unusquisque spiritus, et magis unaquaevis societas, habet circum se sphaeram suae fidei et suae vitae, quae sphaera est sphaera spiritualis; ex illa dinoscitur spiritus, et magis societas, qualis sit, nam percipitur ab illis qui in perceptione sunt, quandoque ad (t)multam satis distantiam; et hoc {2}tametsi in occulto sunt, nec communicant per cogitationem aut per loquelam; sphaera haec spiritualis comparari potest sphaerae materiali quae circumdat corpus hominis in mundo; quae sphaera est sphaera effluviorum ab illo exundantium, et sentitur odoratu a bestiis sagacibus; de sphaera spirituali quae circumdat spiritus, videatur n. 1048, 1053, 1316, 1504, 1519, 2401, 2489, 4464, 5179, 6206 fin.
2 Ex his constare potest quod si infernales spiritus prope adessent ubi illi qui in cultu Divino, quod per sphaeram suam infestarent illos, nam sic illi qui in cultu Divino perciperent taetrum et abominabile. Ex his {3}sciri potest quomodo intelligendum quod influeret taetrum et spurcum infernale, si colerent Deum in propinquitate{4}. Ex illis quae de sphaera spirituali, seu fidei et vitae, quae ab unoquovis spiritu, et magis quae a spirituum societate, exhalatur, etiam constare potest quod prorsus nihil occultum sit, sed in propatulo, quicquid homo in mundo cogitaverat, locutus est, et egerat, nam haec sunt quae sphaeram illam constituunt; talis sphaera etiam exundat ex spiritu hominis, quando is in corpore est in mundo; inde quoque cognoscitur {5} qualis est; ne itaque credatis quod quae cogitat homo in occulto, et quae agit in occulto, sint occulta; sunt illa tam manifesta in caelo, sicut {6}illa quae in luce medii diei apparent; secundum Domini verba apud Lucam,
Nihil occultatum est quod non revelabitur, aut absconditum quod non cognoscetur; ideo quaecumque in tenebris dixeritis, in luce audientur; et quod in aurem locuti fueritis in cubiculis, praedicabitur super tectis, xii 2, 3.
@1 malis, et qui in propinquitate, et quia sic quod ab illis influeret tetrum et aversatile$
@2 etiamsi$
@3 patet$
@4 i illorum$
@5 i ab angelis$
@6 talia$

7455. `Ecce sacrificaremus abominationem Aegyptiorum ad oculos illorum’: quod significet quod si in praesentia illorum, cultus Divinus talibus infestaretur, constat ex illis quae nunc supra n. 7454 explicata sunt.

7456. `Nonne lapidabunt nos?’: quod significet quod sic vera fidei, quae cultus, exstinguerent, constat ex significatione `lapidare’ quod sit exstinguere et delere falsa, at in opposito sensu quando a malis, quod sit exstinguere et delere vera quae fidei; (m)si {1} taetra et spurca infernalia, de quibus supra n. 7454, influerent apud illos qui in sancto cultus sunt, quod sanctum cultus exstingueretur; {2}causa est quia homo cum in sancto cultus est, detinetur a talibus, et qui in bono fidei et vitae sunt elevantur a sensuali ubi talia; at cum objecta talia influunt, tunc excitantur spurca quae in sensuali, a quibus homo, cum in sancto cultus est, ut dictum, detinetur, et qui in bono sunt elevantur, inde exstinguitur sanctum cultus; hoc etiam patere potest ab experientia, cum enim objectum spurcum apparet et non removetur, cum homo est in cultu Divino, perit et exstinguitur tam diu cultus; haec sunt quae intelliguntur per quod illi qui in falsis ex malis, si in propinquitate essent, vera fidei quae cultus exstinguerent.(n)
2 {3}Quod significationem lapidare attinet, sciendum quod fuerint binae poenae mortis apud Israelitas et Judaeos, apud quos Ecclesiae repraesentativum institutum fuerat, una poena mortis erat lapidatio, altera erat suspensio super ligno; lapidatio erat si quis destruere vellet vera cultus quae mandata fuerunt {4}, et suspensio {5} si quis destruere vellet bonum {6} vitae; quod illi lapidarentur qui destruere vellent vera quae cultus, erat quia lapis significabat verum, et in opposito sensu falsum, n. 643, 1298, 3720, 6426; et quod illi suspenderentur super ligno qui destruere vellent bonum quod vitae, erat quia lignum significabat bonum, (c)et in opposito sensu malum cupiditatum, n. 643, 2784, 2812, 3720.
3 Quod lapidationis poena fuerit si quis {7}destrueret vera quae cultus, patet ex his locis: apud Ezechielem,
Tandem ascendere facient super te coetum, et lapidabunt te lapide, et dissecabunt te gladiis suis, xvi 40;
ibi de Hierosolyma perversa, et de destructione veri fidei per falsa; inde dicitur quod `lapidabunt lapide,’ et quoque quod `dissecabunt gladiis,’ `gladius’ enim significat verum pugnans et destruens falsum, et in opposito sensu falsum pugnans (c)ac destruens {8}verum, n. 2799, 4 4499, 6353, 7102 similiter alibi apud eundem,
Ascendere fac contra illas coetum, ut lapident illas lapide coetus, et discindant illas gladiis suis, xxiii [46,] 47;
ibi de Hierosolyma et Samaria, per quas significatur Ecclesia, per Hierosolymam Ecclesia caelestis spiritualis, per Samariam Ecclesia spiritualis, et in capite illo describitur quomodo in illis destructa 5 {9}sunt bona et vera fidei: apud Moschen,
Si quando cornu ferierit bos virum aut mulierem, ut moriatur, lapidando lapidabitur bos, Exod. xxi 28;
`ferire cornu virum aut mulierem’ significat falsum pugnans et destruens verum et bonum, `cornu’ enim est falsum pugnans et quoque potentia falsi, n. 2832; per `virum et feminam’ significatur in Verbo verum et bonum; inde patet quis sensus internus illius 6 mandati est, et quae causa quod `bos lapidaretur’: apud eundem,
Blasphemans nomen Jehovae occidendo occidetur, lapidando lapidabunt illum omnis contio, Lev. xxiv 16;
`blasphemare nomen Jehovae’ significat per falsa malevola violentiam inferre veris et bonis quae cultus; quod `nomen Jehovae’ (x)sit omne in uno complexu per quod Jehovah colitur, videatur n. 2724, 3006, ita quod sit omne fidei et charitatis, n. 6674; inde quoque filius mulieris Israelitidis, qui {10}blasphemabat nomen Jehovae, educebatur extra castra et lapidabatur, Lev. xxiv 11, 14, 23.
Etiam jussum fuit ut qui servirent aliis diis lapidarentur, Deut. (x)xvii 3, 5: tum qui incitarent ad serviendum aliis diis, Deut. xiii 7-11; per `servire aliis diis’ significatur cultus {11} profanus per quem {12}verus cultus exstinguitur.
7 Quod puella maritata, si non inventae virginitates apud illam, lapidaretur, quia stultitiam fecit in Israele, scortando in domo patris sui, Deut. xxii 20, 21, erat quia per `scortationem’ significabatur falsificatio veri, ita destructio ejus, n. 2466, 4865. Quod si cubuerit vir in urbe cum puella virgine desponsata viro, ambo lapidarentur, Deut. xxii 23, 24, erat ob eandem causam, nempe ob scortationem, nam scortatio spiritualis est falsificatio veri: apud Lucam,
Concludebant apud seipsos, Si dicerent quod baptisma Johannis e caelo esset, diceret, Quare non credidistis illi? Si vero dicerent, Ex hominibus, omnis populus lapidaret illos, xx 5, 6;
hic quoque `lapidatio’ dicitur quia contra verum.
Quod Judaei vellent lapidare Jesum quia dixit quod priusquam Abraham fuit, Ipse esset, Joh. viii 58, 59, erat quia gens illa credebat id falsum esse. Similiter quod lapidare vellent Jesum, quia dixit quod Ipse et Pater Ipsius unum essent, Joh. x 30-33; hoc enim credebant esse blasphemiam, ut quoque ibi dicitur. Ex his nunc patet quid lapidatio et cur mandata, et quoque (m)quod poena lapidationis ab antiquis temporibus, {13}quia in Aegypto, fuerit derivata a repraesentativis Ecclesiae Antiquae.(n)
@1 i enim$
@2 exularent enim illa sensuali, a quo sic elevari (sentence apparently unfinished)$
@3 Fuerunt$
@4 i per Moschen$
@5 i erat$
@6 i quod$
@7 destruxerit$
@8 vera$
@9 fidei vera et bona$
@10 blasphemavit$
@11 i falsus et$
@12 vera cultus exstinguuntur, per Deos enim in Verbo significantur vera, et in opposito sensu falsa, n. 4295, 4402, 4402 f., 4544, 7010, 7268$
@13 in Ecclesia repraesentativa fuerit recepta, et quod fuerit pro illis qui vera cultus violabant, inde est quod in Aegypto fuit etiam pro illis qui alium deum colebant, et quidem cultum quem aversarentur, et hic sacrificia, quae abominati sunt$

7457. `Viam trium dierum ibimus in desertum’: quod significet quod prorsus elongarent se ut in libero sint, constat ex significatione `ire viam trium dierum in desertum’ quod sit se prorsus elongare; quod hoc significetur, sequitur ex illis quae {1}supra in sensu interno continentur, quod nempe non possent colere Deum in propinquitate et praesentia illorum qui ex inferno essent, de {2}quo supra n. 7452, 7454-7456; ita quod elongarent se ut in libero sint.
@1 After interno$
@2 qua re$

7458. `Et sacrificabimus Jehovae Deo nostro’: quod significet quod sic cultus, constat ex significatione `sacrificare Jehovae’ quod sit cultus, de qua supra n. 7393, 7452; et quod cultus sit quando in libero, {1} n. 7349.
@1 i de quo supra$

7459. `Quemadmodum dixit ad nos’: quod significet prout praeceperat, constat absque explicatione.

7460. `Et dixit Pharao, Ego dimittam vos, et sacrificetis Jehovae Deo vestro in deserto’: quod significet quod relinquerent, et non infestarent, ut colant Deum suum in libero, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere, ita non infestare; et ex significatione sacrificare Jehovae Deo’ quod sit colere Deum suum, de qua supra n. 7458; quod in libero, sequitur, {1}nam dicitur quod sacrificarent in deserto, inde non ita in propinquitate, ut prius; quod in propinquitate sit in non libero, videatur {2} n. 7454, 7456.
@1 quia procul ab Aegyptiis per quos significantur illi qui in falsis et infestant, et quia cultus ejus verus cultus est in libero, ita e longinquo ab infestatione, proinde in libero; quod cum in propinquitate, in non libero essent$
@2 i supra $

7461. `Tantum elongando non elongetis vos ad eundum’: quod significet tametsi in propinquitate sint, constat ex significatione `non elongare’ quod sit non procul esse, {1}seu non in longinquo a terra Aegypti.
@1 ita in propinquo$

7462. `Supplicate pro me’: quod sit ut intercedant, constat ex significatione `supplicare pro se’ cum a Pharaone ad Moschen dicitur, quod sit intercessio, ut supra n. 7396.

7463. `Et dixit Moscheh, Ecce ego egredior a cum te’: quod significet remotionem apparentiae veri Divini apud illos, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752, ita quoque verum Divinum, n. 7014, 7382; et ex significatione `egredi’ quod sit remotio, ut supra n. 7404; nam per quod `Pharao vocavit Moschen et Aharonem’ significatur praesentia veri Divini, n. (x)7451; inde hic per `egredi ab illo’ significatur remotio. Quod praesentiam et remotionem veri Divini apud malos attinet, sciendum quod quandoque appareat illis verum a Divino, et hoc per praesentiam angeli prope illos; ast verum a Divino non influit apud illos per interiora sicut apud bonos, interiora enim apud illos clausa sunt; sed modo afficit exteriora illorum; hoc cum fit, in timore sunt, et inde in humiliatione, nam praesentia veri a Divino percellit illos, ac incutit timorem quasi mortis; at cum verum a Divino removetur, tunc in pristinum suum statum redeunt, et absque timore sunt; haec intelliguntur per praesentiam apparentiae veri Divini et per remotionem ejus; hoc quoque repraesentatum est per Pharaonem quod {1}ille, cum Moscheh apud (c)eum praesens esset, humiliaverit se, et promiserit quod dimitteret populum ut sacrificarent Jehovae; sed cum Moscheh egressus est ab illo, quod aggravaverit cor suum, {2} vers. 28 seq.; `Moscheh’ enim, ut supra {3} ostensum, repraesentavit legem Divinam seu verum Divinum.
2 Quod lex Divina idem sit cum vero Divino, est quia lex Divina significat Verbum, {4}ac ita verum Divinum. Quod `lex’ significet Verbum ac (x)ita verum Divinum, constat a sequentibus locis: apud Johannem,
Jesus dixit, Nonne scriptum est in lege vestra, Ego dixi, Dii estis? si eos dixit deos ad quos factum est Verbum, et non potest solvi scriptura, x 34[,35];
`scriptum in lege’ pro in Verbo, nam scriptum est apud Davidem: apud eundem,
Dixit turba, Nos audivimus ex Lege quod Christus manet in aeternum, xii 34;
hoc quoque scriptum est apud Davidem {5}: apud eundem,
Dixit Jesus, Ut impleretur Verbum scriptum in Lege, Odio habuerunt Me sine causa, (x)xv 25;
hoc etiam apud Davidem: apud Lucam,
Scriptum est in Lege Domini quod omnis masculus aperiens uterum sanctum Domino vocandus esset: et ut darent sacrificium juxta quod scriptum est in Lege Domini, par turturum, aut duos pullos columbarum, ii 23, 24, 39;
hoc apud Moschen: apud eundem,
Legisperitus tentans Jesum dixit, Quidnam faciam ut vitae aeternae hereditatem accipiam? Jesus dixit ad illum, In Lege quid scriptum est? quomodo legis? x 25, 26:
3 apud eundem,
Lex et Prophetae usque ad Johannem; abhinc regnum Dei evangelizatur: facilius est caelum (c)et terram transire quam Legis unum apicem cadere, xvi 16, 17:
praeter in locis ubi Verbum vocatur Lex et Prophetae, ut Matth. v 18, vii 12, xi 13, xxii 34, 38 [A.V. 36, 40] apud Esaiam,
Colliga testimonium, obsigna Legem pro erudiendis Meis, viii 16;
`Lex’ pro Verbo: apud eundem,
Filii mendaces, filii non voluerunt audire Legem Jehovae, xxx 9:
apud eundem,
Ponet in terra judicium, in Lege Ipsius insulae sperabunt, xlii 4;
{6}hic de Domino, `Lex Ipsius’ pro Verbo: apud eundem,
Jehovah magnificabit Legem Suam, xlii 21:
apud Jeremiam,
Sic dixit Jehovah, Si non oboediveritis Mihi, ad eundum in Lege Mea quam dedi coram vobis, (x)ut audiatis Verbum servorum Meorum prophetarum, (x)xxvi 4, 5;
ibi `Lex’ {7} pro Verbo {8}; praeter in pluribus aliis locis; inde patet quod `Lex’ sit Verbum, et quia est Verbum, est verum Divinum, (d)ut apud Jeremiam,
Hoc foedus quod pangam cum domo Israelis post dies hos, dictum Jehovae, Dabo Legem in medio illorum et super cor illorum scribam illam, xxxi 33;
ibi `Lex’ {9}Jehovae pro vero Divino.
4 Quod `Lex’ in lato sensu sit totum Verbum, in minus lato Verbum historicum, in {10}adhuc minus lato Verbum quod per Moschen scriptum est, et in {11}stricto quod sint praecepta decalogi, videatur n. 6752. Ex his nunc constare potest cur dicitur quod Moscheh repraesentet et legem Divinam et quoque verum Divinum.
@1 Before humiliaverit$
@2 i ut patet a$
@3 i saepe$
@4 et Verbum est$
@5 i, ita per Legem intelligitur Verbum$
@6 ibi$
@7 i etiam$
@8 i prophetico$
@9 Domini$
@10 stricto$
@11 strictissimo$

7464.(x) `Et supplicabo ad Jehovam’ significat intercessionem, ut n. 7396, (x)7462.

7465.(x) `Et removeat volatile noxium a Pharaone, a servis illius, et a populo illius’: quod significet ut finis sit illius status quoad falsa malevolentiae, constat ex significatione `volatilis noxii’ quod sint falsa malevolentiae, de qua n. 7441; a repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis e malis ac infestant, de qua prius; et ex significatione `servorum ejus et populi ejus’ quod sint omnes et singuli, de qua n. 7396, 7441; removere falsa illa malevolentiae ab omnibus et singulis qui infestant est finem imponere huic statui. Sciendum est quod unumquodvis miraculum in Aegypto factum significet peculiarem statum in quem veniunt illi qui in falsis sunt ac infestant in altera vita; sunt decem status in quos successive veniunt, antequam prorsus exuuntur omni vero, ita antequam in infernum conjiciuntur; qui enim in scientia fidei sunt, {1}at in malo vitae, illi post mortem non statim feruntur in infernum, sed successive; convincuntur {2} primum quod in {3}malo sint, et postea aufertur illis scientia {4} fidei, et tandem relinquuntur malo vitae suae; hoc fit per plures status successivos; hi status sunt qui describuntur per miracula facta in Aegypto, proinde per mala quae Aegyptiis evenerunt antequam immersi sunt mari Suph; haec arcana non sciri possunt {5}absque revelatione; angelis inter notiora sunt.
@1 et$
@2 i enim$
@3 falso sint ex malo$
@4 i veri$
@5 nisi ex$

7466. Quod `cras’ significet perpetuum, {1}videatur n. 3998, 7399.
@1 constat ex significatione crastini, quod sit in perpetuum, de qua$

7467. `Tantum ne addat Pharao illudere, quo minus dimittat populum ad sacrificandum Jehovae’: quod significet modo ne per mendacium fallat, et non relinquat ut in libero colant Deum suum, constat ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in falsis {1}ex malis et infestant; ex significatione `illudere’ quod sit per mendacium fallere; ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ {2} quod sint qui ab Ecclesia spirituali {3}; et ex significatione `sacrificare Jehovae’ quod sit colere Deum suum, de qua {4} n. 7393, 7452, 7458; quod erit in libero, videatur n. 7454, 7456; ex his patet quod per `tantum ne addat Pharao illudere, quo minus dimittat populum ad sacrificandum Jehovae’ significetur modo ne per mendacium fallat, et non relinquat ut illi qui ab Ecclesia spirituali colant Deum suum in libero.
@1 ac$
@2 i qui hic sunt populus,$
@3 i, de qua saepe prius$
@4 i supra$

7468. `Et egressus Moscheh a coram Pharaone’: quod significet remotionem apparentiae veri Divini apud illos qui in falsis malevolentiae, constat ex illis {1} supra n. (x)7463 {2}.
@1 i quae$
@2 i explicata sunt, ubi similia verba$

7469. `Et supplicavit ad Jehovam’ significat intercessionem, ut supra n. 7396, (x)7462.

7470. `Et fecit Jehovah secundum verbum Moschis’: quod significet ita factum secundum verbum Domini, constat ex illis quae supra n. 7406 {1}explicata sunt.
@1 dicta$

7471. `Et removit volatile noxium a Pharaone, a servis illius, et a populo illius’: quod significet status illius falsi finem, constat ex illis supra n. (x)7465, ubi {1} similia.
@1 i etiam$

7472. `Non relictum unum’: quod significet remotionem plenam, constat absque explicatione.

7473. `Et aggravavit Pharao cor suum [etiam vice hac]’: quod significet obstinationem iterum, constat ex significatione `obfirmare,’ `indurare,’ et `aggravare cor’ quod sit obstinatio, de qua n. 7272, 7300, 7305.

7474. `Et non dimisit populum’: quod significet quod non relinquerent illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; et ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.
2 Quod Ecclesiam spiritualem, quae hic per `filios Israelis’ repraesentatur, attinet, sciendum quod illa sit interna et externa; et quod illi sint in Ecclesia interna qui in bono charitatis sunt, {1}et quod illi in Ecclesia externa qui in bono fidei; qui in bono charitatis sunt illi qui ex charitate erga proximum vident vera quae fidei; at qui in bono fidei sunt qui ex fide spectant charitatem, ita qui bonum faciunt non ex affectione charitatis sed ex oboedientia fidei, hoc est, quia ita mandatum est; hi sunt qui proprie hic per `filios Israelis’ repraesentantur, nam hi sunt qui in altera vita infestantur ab illis qui in falsis sunt; qui enim in affectione charitatis sunt non ita infestari possunt, nam spiritus qui in falsis et malis sunt non possunt accedere ad illos qui in bono illo sunt, {2}quia Dominus est in illo bono; si hi infestantur, fit solum quoad fallacias et apparentias per quas crediderunt verum esse quod non verum est, tum quoad talia quae doctrina Ecclesiae illorum pro veris docuit, quae tamen non vera sunt; (x)illi in altera vita libenter rejiciunt falsa ac recipiunt vera, ex causa quia bonum charitatis est recipiens veri, quia amat (d)illud et desiderat illud.
3 Quia infestationes toties nominatae sunt, dicendum est quid sunt et quales: infestationes fiunt per injectiones falsi contra vera, {3} et falsa illa per influxum e caelo, hoc est, per caelum a Domino, apud illos qui infestantur, refelluntur; in tali statu tenentur illi qui in vastatione sunt quoad falsa, usque dum imbuerunt vera quae fidei, et per gradus vera interiora; et quantum {4} imbuerunt haec vera, tantum ab infestatione liberantur. Infestationes non sunt tentationes, nam tentationes fiunt cum angore conscientiae; qui enim in tentationibus sunt tenentur in statu damnationis, inde illis angor et dolor {5}.
4 Ex his patet quales sunt vastationes in altera vita, {6}in quibus sunt qui in bono fidei; {7}hae vastationes sunt vastationes falsi; at vastationes apud illos qui {8}non in bono fidei fuerunt, sed in aliquo vero fidei scientifice, at in vita mali, sunt vastationes veri; qui vastantur quoad falsa imbuunt successive vera et bona fidei et charitatis; at qui vastantur quoad vera exuunt successive vera, (c)ac induunt mala quae fuerunt vitae illorum; ex his constare potest quid in Verbo intelligitur per vastationes et desolationes.
@1 at$
@2 nam$
@3 i quae sunt apud illos qui infestantur,$
@4 i sic$
@5 i; at infestationes fiunt absque tali angore$
@6 vastationes sunt duplicis generis, sunt vastationes apud illos$
@7 quae$
@8 in scientia fidei sunt, sed in malo vitae$

7475. Continuatio de Spiritibus et Incolis Planetae Martis

Spiritus Martis apparent sibi sicut homines quales fuerant in mundo; quapropter etiam similiter (t)aliis apparent, nam quisque in altera vita aliis apparet sicut ipse sibi, quia communicatur perceptio. Hoc cum miratus sum, dicebant quod aliter non apparere possint, quia cum vixerunt in mundo, sciverunt quod essent spiritus corpore amicti, et quia tunc de corpore suo parum cogitaverunt, modo de vita spiritus sui in corpore; inde cum in alteram vitam veniunt, paene nesciunt quod status vitae mutatus sit, et quoniam tunc quoque cogitant de vita sui spiritus similiter ac in mundo, ideo sibi similes tunc {1}apparent. Sunt quidem omnes spiritus in forma humana, sed non in tam exstanti, in quali sunt spiritus Martis; nam apud hos manet idea qualem habuerunt in mundo {2}. Praeterea etiam, qui cum in mundo sunt, sciunt, ac in fide sunt, quod in altera vita erunt in (t)forma humana, illi prout decrescit corpus {3}, ita accrescit cogitatio illa, quapropter cum exuunt corpus, quod illis pro usu serviverat in mundo, ex impressa idea manent sibi similes.
@1 appareant$
@2 i; haec idea facit quod prae aliis spiritibus sicut homines in mundo appareant$
@3 i in mundo$

7476. Martis spiritus sunt, inter spiritus qui ex telluribus mundi hujus solis sunt, omnium optimi, sunt enim quoad plurem partem caelestes homines, non absimiles illis qui ab Antiquissima Ecclesia in hac tellure fuerunt, de quibus n. 1114-1125, et alibi. Quando repraesentantur quales sunt, repraesentantur facie in caelo, et corpore in mundo spirituum; et qui eorum angeli sunt, facie versus Dominum, et corpore in caelo.

7477. Dominum nostrum prae aliis spiritibus {1} agnoscunt et adorant; dicunt quod Ipse sit solus Deus, et quod Ipse regat et caelum et universum; quodque omne bonum ab Ipso sit; dicebant quod Dominus sit Qui illos ducit; et quod etiam apud illos in (c)illorum tellure saepius appareat. Quod Dominus regat et caelum et (m)universum, hoc etiam Christiani in hac tellure norunt ex Domini verbis apud Matthaeum,
Data est Mihi omnis potestas in caelo et in terra, xxviii 18;
sed id non credunt sicut illi qui ex tellure Martis.(n)
@1 i etiam$

7478. Quondam cum nominabatur Dominus, vidi quod spiritus illi humiliarent se tam intime et {1} profunde ut describi nequeat; in humiliatione enim eorum erat illis cogitatio, quod illi ex se in inferno sint, et quod sic prorsus indigni ut spectent ad Dominum, Qui Ipsum Sanctum est; in illa cogitatione ex fide ita profunde {2}erant, ut essent quasi extra se, inque illa {3}permanserunt super genubus, usque dum Dominus elevaret illos, et tunc quasi extraheret ab inferno; cum sic ex humiliatione emergunt, sunt pleni bono et amore, et inde gaudio cordis. Cum ita se humiliant, non faciem convertunt ad Dominum, hoc enim tunc non audent, sed {4}avertunt. Spiritus qui circum me erant dicebant quod talem humiliationem nusquam viderint.
@1 i tam$
@2 sunt, ut sint$
@3 permanent$
@4 aversi$

7479. Locutus sum cum aliquibus {1}ex illa tellure de fide illorum ibi; dicebant quod ibi credant quod apud illos nihil nisi quam spurcum et infernale sit, et quod omne bonum sit Domini; immo dicebant amplius quod ex se sint diaboli, et quod Dominus ab inferno illos extrahat, et continue {2}detineat. Mirati sunt quod circum me essent tot mali spiritus, et quod illi ad me quoque loquerentur; sed respondere datum est quod hoc illis permittatur, ob causam ut inde {1}sciam quales sunt, et cur in inferno sunt, et quod hoc sit secundum vitam (c)illorum; etiam dicere datum est quod plures inter illos essent quos cognoveram (d)cum vixerunt in mundo, et quod tunc in magna (x)dignitate constituti {2}fuerint, quibus tunc nihil nisi quam mundus cordi fuit; sed quod nusquam aliquis malus spiritus, etiam maxime infernalis, mihi damnum inferre possit, quia continue tutatus a Domino.
@1 scirem$
@2 sint$

7480. Instructus sum quod Martis spiritus referant {1} aliquid quod interius est {2}in homine, et quidem medium inter intellectuale et voluntarium, mi cogitationem ex affectione, et qui optimi illorum sunt, affectionem cogitationis; inde est quod facies illorum unum agat cum cogitatione illorum, nec coram aliquo simulare possint, de qua re prius ubi de illis n. 7360, 7361.
@1 i in Maximo Homine$
@2 apud hominem$

7481. Et quia illud in Maximo Homine referunt, provincia illa media quae est inter cerebrum et cerebellum illis correspondet; nam apud quos {1}cerebrum et cerebellum conjuncta sunt quoad operationes spirituales, apud illos facies unum agit eum cogitatione, sic ut {2}e facie ipsa affectio cogitationis eluceat, et ex affectione, aliquibus signis ex oculis quoque prodeuntibus, commune cogitationis. Quapropter cum prope apud me essent, sensibiliter appercepi retractionem anterioris partis capitis versus occiput, ita cerebri versus cerebellum.
@1 illa$
@2 in$

7482. Quondam cum spiritus Martis apud me essent et occuparent sphaeram mentis meae, adveniebant spiritus e nostra tellure, et se quoque in sphaeram illam infundere volebant; sed tunc spiritus nostrae telluris facti sunt sicut insani, ex causa quia prorsus non conveniunt; spiritus enim nostrae telluris (m)spectant semet et mundum, ita {1}sunt in idea versa ad se; spiritus autem Martis spectant caelum, ita Dominum et proximum, inde {1}sunt in idea versa a se;(n) {2}ex eo est contrarietas; sed tunc adveniebant spiritus angelici Martis, ex quorum adventu communicatio {3}adempta est; et sic spiritus nostrae telluris recesserunt.
@1 After se$
@2 inde$
@3 demta$

7483. {1}Sistebatur mihi incola telluris illius; erat facie simili faciei incolarum nostrae telluris, sed regio inferior faciei erat nigra, non ex barba, quam non habent, sed ex nigredine loco illius; hoc quoque ex correspondentia; nigredo illa se usque sub aures utrinque extendebat; superior pars faciei erat flavescens, sicut facies incolarum nostrae telluris qui non prorsus candidi sunt.
@1 Sistebantur mihi incolae telluris illius ut viderem quali facie essent; erant$

7484. Dicebant quod vescantur fructibus arborum, ac imprimis fructu quodam rotundo qui ex terra illorum {1}egerminat; praeter etiam leguminibus.
@1 A mutilated, egerminatur I$

7485. Vestiuntur ibi vestibus quae ex fibris corticeis quarundam arborum conficiunt; quae illam consistentiam habent ut contexi queant, et {1}quoque conglutinari per genus gummi quod apud illos.
@1 hoc$

7486. Praeter alia etiam dicebant quod ignes fluidos sciant ibi facere, ex quibus lucem temporibus vesperae et noctis habent.

7487. Continuatio de incolis et spiritibus Martis ad finem capitis sequentis.

7488. EXODI
CAPUT NONUM
DOCTRINA CHARITATIS

Ex illis quae de amoribus sui et mundi dicta sunt, patet quod ab illis existant omnia mala; et quia omnia mala, inde existunt omnia falsa; et vicissim, ex amore in Dominum et amore erga proximum existunt omnia bona, et quia omnia bona, inde existunt omnia vera.

7489. Quia ita est, {1}patet quod quantum homo in amoribus sui et mundi est, tantum non sit in amore erga proximum, minus in amore in Dominum; sunt enim {2} oppositi.
@1 d patet i sequitur$
@2 i prorsus$

7490. Patet etiam quod quantum homo in amoribus sui et mundi est, tantum non sciat quid charitas, usque tandem ut non sciat quod sit. Etiam quod homo tantum non sciat quid fides, usque tandem ut non sciat quod sit aliquid. {1}Ut et, quod homo tantum non sciat quid conscientia, usque tandem ut non sciat quod sit. Immo, quod homo tantum non sciat quid spirituale, ita nec quid vita caeli. Et demum, quod non credat dari caelum et dari infernum; proinde non credat dari vitam post mortem. Haec faciunt amores sui et mundi cum regnant.
@1 Etiam A Ut est I$

7491. Bonum amoris caelestis et verum fidei ejus continue influunt a Domino, {1}ast ubi amores sui et mundi regnant, ibi non recipiuntur; sed apud quos hi amores regnant, (m)hoc est, continue in cogitatione sunt, pro fine sunt, in voluntate sunt, ac vitam faciunt,(n) apud illos bonum et verum quae influunt a Domino vel rejiciuntur, vel exstinguuntur, vel pervertuntur.
@1 sed$

7492. Apud quos rejiciuntur {1}, apud illos bonum quod est amoris, et verum quod est fidei, contemptui et quoque aversationi sunt. Apud quos autem exstinguuntur, apud illos bonum quod est amoris et verum quod est fidei negantur, ac mala et falsa, quae contraria sunt, affirmantur. Apud quos vero pervertuntur, apud illos bonum quod est amoris et verum quod est fidei sinistre explicantur, et ad favorem mali et inde falsi applicantur.
@1 i bonum et verum quae influunt a Domino$

7493. Amores sui et mundi apud hominem incipiunt regnare quando is sui judicii et sui juris fit; tunc enim incipit homo ex se seu ex suo cogitare, et tunc incipit appropriare illa sibi; et hoc quo plus se confirmat quoad vitam in malo. Quantum homo appropriat sibi mala, tantum Dominus separat bonum innocentiae et charitatis quod homo in infantia et pueritia accepit, et postea per vices accipit; ac illa recondit in interioribus ejus; nam bonum innocentiae et bonum charitatis nullatenus una possunt esse cum malis amorum illorum; et Dominus non vult ut pereant.

7494. Qui itaque apud se bonum quod est amoris et verum quod est fidei vel {1}pervertunt, vel exstinguunt, vel {2}rejiciunt, non vitam habent in se; vita enim quae a Divino est velle bonum et credere verum; qui autem non volunt bonum sed malum, nec credunt verum sed falsum, illi contrarium vitae habent; hoc contrarium vitae est infernum, et vocatur mors, et illi vocantur mortui. Quod vita amoris et fidei dicatur vita, et quoque vita aeterna, et qui illam in se habent homines vivi; et quod contrarium vitae dicatur mors, et quoque mors aeterna, et illi homines mortui, constat a pluribus locis in Verbo, ut apud Matth. iv 16, viii 21, 22, xviii 8, 9, xix 16, 17, 29; Joh. iii 15, 16, 36, v 24, 25, vi 33, 35, 47, 48, 50, 51, 53, 57, 58, 63, viii 21, 24, 51, x 10, xi 25, 26, xiv 6, 19, xvii 2, 3, xx 31, et alibi.
{3}
@1 rejiciunt$
@2 pervertunt$
@3 A i the following notes, the substance of which relates to transactions at the beginnings of succeeding chapters. A vertical line was later drawn through the notes.
In sequente, volente Domino, quod bonum et verum non separari queant,
verum absque bono est simulachrum eorum
1. Quod charitas et fides conjunctae erunt, quod non dici queat charitas nisi sit fides, nec fides nisi sit charitas.
2. Quod quale bonum sit ex fide, et quod essentia sit ex charitate.
3. Quod illa bina faciant conjugium coeleste, et quod sit coelum.
4. Ita quod bonum naturale, et quod benefaciat ex illo bono, nihil sit.
5. Qui fidem separant a charitate, fides apud illos est scientia, et apud quosdam persuasivum; bonum non potest esse absque vero nec verum absque bono; nisi conjuncta sunt, nihil boni nascitur; persuasio quod sit propter lucrum et honores, aut propter mundum et se, est conjugium.
6. Quod verum sit forma boni.
7. Quod inde bona varia sint.
8. Idea de charitate et fide potest haberi sicut de flamma in centro et de luce ad peripherias; charitas etiam vocatur flamma in Verbo, et fides lux. Inde patet qualis charitas, talis lux, et talis extensio lucis.
Postea fortassis, quod amoribus omnia insint.
(m)*** *** quod post haec, quod ignis vitae sit, et lux vitae sit, et quod ignis et frigus inferni, ac caligo et tenebrae, et quod Dominus sol, ex Esaja, quod flamma inde sint et lux, ex Verbo.(n)$
CAPUT NONUM
{1}CAPUT IX
@1 i Exodi$
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Veni ad Pharaonem, et loquaris ad illum, Ita dixit JEHOVAH DEUS Hebraeorum, Dimitte populum Meum, et serviant Mihi.
2. Quia si renuis tu dimittere, et adhuc tu detines illos,
3. Ecce manus JEHOVAH erit in pecus tuum quod in agro, in equos, in asinos, in camelos, in armentum, et in gregem, pestis gravis valde.
4. Et (x)distinguet JEHOVAH inter pecus Israelis, et inter pecus Aegyptiorum, et non morietur de omni filiis Israelis quicquam.
5. Et posuit JEHOVAH tempus statum, dicendo, Cras faciet JEHOVAH verbum hoc in terra.
6. Et fecit JEHOVAH verbum hoc a crastino, et moriebatur omne pecus Aegyptiorum, et de pecore filiorum Israelis non moriebatur unum.
7. Et misit Pharao, et ecce non mortuum de pecore Israelis usque ad unum. Et aggravatum cor Pharaonis, et non dimisit populum.
8. Et dixit JEHOVAH ad Moschen et ad Aharonem, Accipite vobis plenitudine pugnorum vestrorum favillam fornacis, et spargat illam Moscheh versus caelum ad oculos Pharaonis.
9. Et erit in pulverem {1}super omni terra Aegypti, et erit super homine et super bestia ad ulcus efflorescens pustulis in omni terra Aegypti.
@1 Above super omni S wrote Deut. xxviii 24 which he wrote again above the summary exposition of v 9. cp also n 7522$
10. Et acceperunt favillam fornacis, et constiterunt coram Pharaone, et sparsit illam Moscheh versus caelum, et factum ulcus pustularum efflorescens in homine et in bestia.
11. Et non potuerunt magi stare coram Moscheh propter ulcus, quia fuit ulcus in magis et in omnibus Aegyptiis.
12. Et obfirmavit JEHOVAH cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus JEHOVAH ad Moschen.
13. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Surge mane in matutino, et consiste coram Pharaone, et dicas ad illum, Ita dixit JEHOVAH Deus Hebraeorum, Dimitte populum Meum, et serviant Mihi.
14. Quia vice hac Ego mittens omnes plagas Meas in cor tuum, et in servos tuos, et in populum tuum, propterea ut scias quod nullus sicut Ego in tota terra.
15. Quia nunc mitterem manum Meam, et percuterem te et populum tuum peste, et exscindereris e terra.
16. Verum tamen propter hoc stare feci te, propter videre te virtutem Meam, et propterea ut narretur nomen Meum in tota terra.
17. Adhuc tu extollis te in populum Meum, quo minus dimittas illos.
18. Ecce Ego facio pluere juxta tempus crastinum grandinem gravem valde, quae non fuit sicut illa in Aegypto a die fundata illae et usque ad nunc.
19. Et nunc mitte, congrega pecus tuum, et omne quod tibi in agro; omnis homo et bestia quae invenietur in agro, et non colligetur domum, et descendet super illa grando, et morientur.
20. Et timens verbum JEHOVAE e servis Pharaonis, fugere fecit servos suos et pecus suum ad domos.
21. Et qui non posuit cor suum ad verbum JEHOVAE, et reliquit servos suos et pecus suum in agro.
22. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Extende manum tuam versus caelum, et erit grando in omni terra Aegypti super hominem et super bestiam, et super omnem herbam agri in terra Aegypti.
23. Et extendit Moscheh baculum suum ad caelum, et JEHOVAH dedit voces et grandinem, et ambulavit ignis ad terram, et pluere fecit JEHOVAH grandinem super terram Aegypti.
24. Et fuit grando, et ignis simul ambulans in medio grandinis, gravis valde, quae non fuerat sicut illa in omni terra Aegypti, a quo fuit in gentem.
25. Et percussit grando in omni terra Aegypti omne quod in agro, ab homine et usque ad bestiam, et omnem herbam agri percussit grando, et omnem arborem agri confregit.
26. Tantum in terra Goschen, ubi filii Israelis, non fuit grando.
27. Et misit Pharao, et vocavit Moschen et Aharonem, et dixit ad illos, Peccavi vice hac, JEHOVAH justus, et ego et populus meus improbi.
28. Supplicate ad JEHOVAH, et satis ab esse voces DEI et grando; et dimittam vos, et non addetis stare.
29. Et dixit ad illum Moscheh, Sicut exire me urbe, expandam palmas meas ad JEHOVAH, voces cessabunt, et grando non erit amplius, propterea ut scias quod JEHOVAE terra.
30. Et tu et servi tui, scio quod nondum timeatis a facie JEHOVAE DEI.
31. Et linum et hordeum percussum est, quia hordeum spica maturescens, et linum culmus.
32. Et triticum et zea non percussa sunt, quia abdita illa.
33. Et egressus Moscheh a cum Pharaone, urbe, et expandit palmas suas ad JEHOVAM, et cessaverunt voces et grando, et pluvia non effusa est terram.
34. Et vidit Pharao quod cessavit pluvia, et grando, et voces, et addidit peccare, et aggravavit cor suum, ille et servi illius.
35. Et obfirmatum cor Pharaonis, et non dimisit filios Israelis, quemadmodum locutus JEHOVAH per manum Moschis.

7495. CONTENTA

Continuatur in hoc capite de vastatione illorum qui infestant illos qui ab Ecclesia spirituali sunt; in hoc capite in sensu interno agitur de sexto, septimo, et octavo statu seu gradu vastationis illorum, qui describuntur per `pestem,’ per `ulcus’ efflorescens pustulis, et per `pluviam grandinis’; per quae significatur vastatio quoad illa quae sunt Ecclesiae apud illos.

7496. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-7. Et dixit Jehovah ad Moschen, Veni ad Pharaonem, et loquaris ad illum, Ita dixit Jehovah Deus Hebraeorum, Dimitte populum Meum, et serviant Mihi. Quia si renuis tu dimittere, et adhuc tu detines illos, ecce manus Jehovae erit in pecus tuum quod in agro, in equos, in asinos, in camelos, in armentum, et in gregem, pestis gravis valde. Et distinguet Jehovah inter pecus Israelis, et inter pecus Aegyptiorum, et non morietur de omni filiis Israelis quicquam. Et posuit Jehovah tempus statum, dicendo, Cras faciet Jehovah verbum hoc in terra. Et fecit Jehovah verbum hoc a crastino, et moriebatur omne pecus Aegyptiorum, et de pecore filiorum Israelis non moriebatur unum. Et misit Pharao, et ecce non mortuum de pecore Israelis usque ad unum. Et aggravatum cor Pharaonis, et non dimisit populum. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat e novo instructionem: `Veni ad Pharaonem: et loquaris ad illum’ significat apparentiam veri a Divino apud illos qui infestant: `Ita dixit Jehovah Deus Hebraeorum’ significat mandatum a Domino {1}Deo Ecclesiae: `Dimitte populum Meum, et serviant Mihi’ significat ut relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Dominum: `quia si renuis tu dimittere, et adhuc tu detines illos’ significat si adhuc obstinarent se ad infestandum: `ecce manus Jehovae erit in pecus tuum quod in agro’ significat vastationem veri et boni fidei {2}quae illis ab Ecclesia e qua fuerant: `in equos, in asinos, in camelos’ significat intellectualia et scientifica veri quod fidei: `in armentum et in gregem’ significat (m)voluntaria(n): `pestis gravis valde’ significat consumptionem in communi: `et distinguet Jehovah inter pecus Israelis, et inter pecus Aegyptiorum’ significat differentiam inter vera et bona fidei illorum qui ab Ecclesia spirituali, et vera et bona fidei quae ab Ecclesia illis qui infestant: `et non morietur de omni filiis Israelis quicquam’ significat quod non consumentur: `et posuit Jehovah tempus statum’ significat praefinitionem: `dicendo Cras faciet Jehovah verbum hoc in terra’ significat quod hoc illis in perpetuum, quoad illa quae sunt veri et boni fidei Ecclesiae: `et fecit Jehovah verbum hoc a crastino’ significat effectum secundum praefinitionem: `et moriebatur omne pecus Aegyptiorum’ significat consumptionem veri et boni fidei apud illos qui infestant: `et de pecore filiorum Israelis non moriebatur unum’ significat quod nihil fidei consumeretur apud illos qui ab Ecclesia spirituali: `et misit Pharao, et ecce non mortuum de pecore Israelis usque ad unum’ significat quod id notum factum sit illis qui infestant: `et aggravatum cor Pharaonis’ significat obstinationem: `et non dimisit populum’ significat quod non relinquerent illos.
@1 cp n. 7499$
@2 quod$

7497. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat e novo instructionem, ut prius n. 6879, 6881, 6883, 6891, 7226, 7304, 7380.

7498. `Veni ad Pharaonem, et loquaris ad illum’: quod significet apparentiam veri a Divino apud illos qui infestant, constat a significatione `venire’ seu `intrare ad aliquem’ quod sit praesentia {1}seu apparentia, de qua sequitur; ex significatione `loqui’ quod sit communicatio; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant illos qui ab Ecclesia spirituali, in altera vita, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142, 7220, 7228, 7317; et ex repraesentatione `Moschis’ qui intraret ad Pharaonem, et loqueretur ad illum’, quod sit verum a Divino, de qua n. 6771, 6827, 7014, 7382. Quod `venire’ {2}et `intrare’ sit praesentia {3}seu apparentia, est quia {4} in spirituali sensu {5}significant illa quae mentis sunt, proinde quae cogitationis, et cum de cogitatione {6}praedicatur `venire’ seu `intrare ad aliquem,’ est illum praesentem sibi sistere, nam qui de aliquo cogitat, is illum sibi ponit praesentem; et, quod mirum, {7} in altera vita ille de quo aliquis ex desiderio loquendi cum illo cogitat, etiam sistitur praesens; inde patet quod in his similiter {8}sicut homo in mundo cogitat, in altera vita sistatur ad vivum; inde nunc {9}sciri potest quod per `venire’ seu `intrare ad aliquem’ significetur praesentia seu apparentia.
@1 et hic$
@2 seu$
@3 et$
@4 i venire et intrare$
@5 significat$
@6 dicitur quod veniat seu intret ad alium, est quod praesens sit, nam qui de aliquo cogitat, is eum sibi praesentem sistit$
@7 i etiam$
@8 ac$
@9 patet$

7499. `Ita dixit Jehovah Deus Hebraeorum’: quod significet mandatum a Domino, Qui Deus Ecclesiae, constat a significatione `dicere’ quod sit mandatum, de qua n. 7036, 7107, 7310; ex significatione `Hebraeorum’ quod sint qui ab Ecclesia, ita Ecclesia, de qua n. 5136, 5236, 6675, 6684, 6738; quod Jehovah, ubi {1}nominatur in Verbo, sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6280, 6303, 6281, 6905, 6945, 6956. Dominus in Verbo dicitur `Jehovah’ quoad Divinum Bonum, est enim Divinum Bonum Ipsum Divinum, et Dominus vocatur `Filius Dei’ quoad Divinum Verum; Divinum enim Verum procedit a Divino Bono, ut Filius a Patre, et quoque dicitur nasci; quomodo cum hoc se habet, ulterius dicendum: Dominus {2}quando in mundo fuit, Humanum Suum fecit Divinum Verum, (c)et tunc vocavit Divinum Bonum, quod Jehovah, Patrem Suum, {3}quoniam, ut dictum est, Divinum Verum procedit ac nascitur a Divino Bono; sed postquam Dominus Se plene glorificavit, quod factum cum ultimum tentationis super cruce sustinuit, tunc quoque Humanum Suum fecit Divinum Bonum, {4}hoc est, Jehovam, et ab eo Ipsum Divinum Verum processit ex Divino Humano Ipsius; hoc Divinum Verum est quod vocatur (t)`Spiritus Sanctus,’ et est sanctum quod a Divino Humano {5} procedit; inde patet quid intelligitur per Domini verba apud Johannem,
Nondum erat Spiritus Sanctus, quia Jesus nondum glorificatus erat, vii 39.
Quod Divinum Bonum sit quod `Pater’ {6}nominatur, et Divinum Verum quod `Filius,’ videatur n. 3704.
@1 After Verbo$
@2 After Verum$
@3 quia Divinum Verum ut dictum procedit ac nascitur ex Divino Bono; sed quando Dominus se plene glorificavit, quod fuit cum crucem, quae fuit ultimum tentationis$
@4 seu$
@5 i Domini$
@6 nominetur$

7500. `Dimitte populum Meum, et serviant Mihi’: quod significet ut relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Dominum, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere, ut saepius prius; ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Meus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 4286, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; et ex significatione `{1}et serviant Mihi’ quod sit ut colant Dominum; quod `servire’ sit colere, patet, et quod Jehovah, Cui servient, sit Dominus, videatur mox supra n. 7499.
@1 ut AI$

7501. `Quia si renuis dimittere, et adhuc tu detines illos’: quod significet si adhuc obstinarent se ad infestandum, constat ex significatione `renuere’ quod sit obstinare; inde `renuere dimittere’ est obstinare se ad non relinquendum; et ex significatione `detinere’ quod sit adhuc infestare; nam qui infestantur, a spiritibus malis qui infestant detinentur. Cum hoc, quod a spiritibus malis detineantur illi qui infestantur, ita se habet: spiritus mali cum aggrediuntur aliquem, sciunt insinuare se in ejus jucunda quae cupiditatum, et quoque in ejus amoena quae {1} principiorum, ita in illa quae ejus amoris sunt; et quamdiu in tali insinuatione sunt, detinent illum quem infestant, sicut vinctum, non {2} potest exsolvi, utcumque allaborat, nisi ex Divina ope Domini, nam amor et insinuatio in jucundum amoris conjungit; tali arte utuntur mali spiritus et genii in altera vita {3}; (m)hoc quoque patet a simili {4} in mundo, qui insinuat se in alterius jucundum quod amoris ejus, is tenet illum vinctum et quoque ducit.(n)
@1 i sunt$
@2 i enim$
@3 i, qua vinctos tenent, quos infestant$
@4 i quod fit$

7502. `Ecce manus Jehovae erit in pecus tuum quod in agro’: quod significet vastationem veri et boni fidei quae illis ab Ecclesia {1}in qua {2}fuerant, constat ex significatione `esse manus Jehovae in aliquem’ quod sit plaga seu punitio, per `manum’ enim significatur potentia, n. 4931-4937, 6292, 6947, 7188, 7189, et per `manum Jehovae’ omnipotentia, n. 878, 3387; et quia ab illis qui in externis Ecclesiae sunt ex apparentia creditur quod omnis plaga seu punitio {3}veniat a Jehovah, tribuunt enim Ipsius potentiae omnia, idcirco per `esse manum Jehovae in aliquem’ {4}significatur punitio, hic vastatio, nam gradus vastationis illorum qui infestabant erant punitiones; ex significatione `pecoris’ quod sint vera et bona fidei, de qua n. 6016, 6045, 6049; et ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3310 {5}; quod `ager’ sit Ecclesia, est quia `semina’ quae mittuntur in agrum significant vera quae fidei, et quoque quia `proventus qui ex agro,’ sicut triticum, hordeum, zea, et plura, sunt bona quae charitatis et vera quae fidei, ita talia quae sunt Ecclesiae.
2 Quomodo {6}se habet cum eo quod infernales spiritus qui infestant probos in altera vita vastentur quoad vera fidei quae Ecclesiae, sciendum quod illi qui infestant probos in altera vita sint qui cum in mundo vixerunt, ab Ecclesia fuerunt; nam qui non ab Ecclesia fuerunt non infestare possunt alios qui ab Ecclesia, sunt enim falsa, quae contra vera fidei Ecclesiae, per quae infestant; per talia non possunt illi qui extra Ecclesiam {7}fuerunt aliquos infestare quia non noverant illa; quod qui fidem professi et vixerunt vitam mali in altera vita vertant se ad falsa et infestent probos, videatur n. 7097, 7127, 7317; ne itaque verum fidei, quod habuerunt ex doctrina Ecclesiae suae, cum vixerunt in mundo (secum enim ferunt omnia quae noverant in vita corporis, in alteram vitam, nec quicquam deest,) det illis aliquid lucis e caelo, et ne applicent illa quae lucis caeli sunt ad patrocinandum falsis et malis quae sunt inferni,’ idcirco illis omne tale adimitur et relinquuntur tandem malis vitae suae et inde falsis; de hac vastatione nunc agitur.
3 Quod illi qui ab Ecclesia fuerunt, et vixerant vitam mali, ita per gradus devastentur antequam dejiciuntur in infernum, est quia vera fidei noverant et per illa communicationem habuerunt cum caelo; societates caelestes cum quibus communicationem habuerunt, et quoque in altera vita habent, ab illis separari non possunt nisi per gradus; talis enim {8}ordo est in caelo a Domino ut nihil fiat violenter, {9}sed omnia in libero sicut ex se, ideo societates illae caelestes ab illis non dirimuntur; sed successive separantur, sic ut videantur sua sponte discedere; ex his nunc patet quomodo se habet cum vastatione apud illos qui noverunt vera fidei quae Ecclesiae et {10}tamen vitam mali egerunt.
4 Quod ita se res habeat, nemo scire potest nisi ex revelatione; nam cognitionem rerum quae existunt in altera vita homo nullam habet nisi ex revelatione; et quia homo parum sollicitus est explorare vera et bona quae fidei ex Verbo, in nulla enim affectione veri {11}est propter verum, minus propter vitam, idcirco talia nec illi revelantur; exstant tamen in Verbo, et (x)quoad omnem seriem et processum in sensu ejus interno; {12}quia itaque homo Ecclesiae in nulla affectione sciendi verum ex Verbo est, sed solum in affectione confirmandi doctrinalia Ecclesiae suae, sive vera sint sive falsa, {13} ob causas in mundo, idcirco nihil quicquam scit de {14}statu post mortem, nihil de caelo, et nihil de inferno; ne quidem scit quid facit caelum, et quid facit infernum, apud hominem; immo in tali inscitia sunt ut doceant et credant unumquemque admitti posse in caelum, quidam ex potestate quam sibi arrogarunt, quidam (d)quod ex misericordia Domini utcumque vixerat; et vix aliqui sciunt quod homini detur caelum cum vivit in mundo, per vitam charitatis et fidei, et quod illa vita permaneat. Haec dicta sunt ut sciatur qualis homo Ecclesiae est qui solam fidem profitetur et vitam fidei non curat; nam hi sunt qui per `Aegyptios’ hic et in sequentibus repraesentantur.
@1 e altered to in cp n. 7496$
@2 fuerunt I$
@3 veniret$
@4 est I$
@5 i, 3766$
@6 cum hoc se habet$
@7 sunt$
@8 est ordo a Domino in coelo$
@9 ita quod non dirimantur societates illae, sed successive discedant, ut videantur ex se et in libero$
@10 vixerunt vitam malam$
@11 After vitam$
@12 et quia$
@13 i ex sensu literae Verbi,$
@14 inferno, nec quicquam de coelo; ne quidem quod facit infernum et quod facit coelum apud hominem$

7503. `In equos, in asinos, in camelos’: quod significet intellectualia et scientifica veri quod fidei, constat ex significatione `equorum’ quod sint intellectualia, de qua n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6525, 6534; ex significatione `asinorum’ quod sint quae intellectuali inserviunt, ita quoque scientifica, de qua n. 5492, 7024; et ex significatione `camelorum’ quod sint scientifica in communi, de qua n. 3048, 3071, 3143, 3145; haec tria animalia significant illa quae sunt partis intellectualis, reliqua, quae ad armentum et ad gregem pertinent, significant illa quae sunt partis voluntariae. Quod partem intellectualem attinet, est illa quae recipit vera fidei, nam intellectus est visus internus qui illustratur a luce {1}caeli, et quantum illustratur, tantum appercipit, videt, et agnoscit vera {2}fidei, cum legit Verbum; inde est quod illi qui in perceptione veri fidei sunt dicantur intelligentes et sapientes, et quoque illustrati; quod intellectuale sit recipiens veri fidei, videatur n. 5114, 6125, 6222.
@1 spirituali$
@2 quae fidei in Verbo$

7504. `In armentum et in gregem’: quod significet voluntaria, constat a significatione `armenti’ quod sit bonum {1}exterioris naturalis, et ex significatione `gregis’ quod sit bonum {2}interioris naturalis, de quibus n. 5913; et quia per illa significatur bonum, significatur voluntarium, nam omne bonum se refert ad voluntatem, et omne verum ad intellectum.
@1 exterius naturale$
@2 interius naturale$

7505. `Pestis gravis valde’: quod significet consumptionem in communi, {1} constat ex significatione `pestis’ quod sit vastatio veri, et quia dicitur `pestis gravis valde,’ {2}significatur consumptio veri; quod `pestis’ vastationem veri significet, patet ab his locis in Verbo: apud Ezechielem,
Quando quattuor judicia Mea mala, gladium, et famem, et feram malam, et pestem, misero super Hierosolymam, ad exscindendum ex ea hominem et bestiam, xiv 21;
`exscindere hominem et bestiam’ pro vastare bonum interius et exterius: apud eundem,
Gladius foris, et pestis atque fames intus; qui in agro, gladio morietur, qui vero in urbe, illum fames et pestis comedent, vii 15;
`pestis’ pro vastatione boni: apud eundem,
Ideo quod sanctuarium Meum polluisti omnibus abominationibus tuis, tertia pars tui peste morientur, et consumentur in medio tui, v [11,] 12;
`pestis’ pro consumptione boni: apud Amos,
Misi in vos pestem in via Aegypti, occidi gladio juvenes vestros, cum captivitate equorum vestrorum, iv 10;
`pestis in via Aegypti’ pro vastatione {3}boni et veri per falsa, quae sunt `via Aegypti’; `occidi gladio juvenes cum captivitate equorum’ pro vastatione veri; `juvenes’ sunt vera, et `equi’ intellectualia, ut supra n. 7503 apud Davidem,
Non timebis tibi a pavore noctis, a telo volat interdiu; a peste quae in caligine serpit, a morte vastat in meridie, Ps. xci 5, 6;
`pestis quae in caligine serpit’ pro malo quod in occulto vastat; `mors quae vastat in meridie’ pro malo quod in aperto; praeter aliis in locis.
@1 i nempe veri et boni fidei,$
@2 est$
@3 veri et boni$

7506. `Et distinguet Jehovah inter pecus Israelis, et inter pecus Aegyptiorum’: quod significet differentiam inter vera et bona fidei illorum qui ab Ecclesia spirituali, et inter vera et bona fidei quae [ab Ecclesia] illis qui infestant, constat (c)a significatione `distinguere’ quod sit differentia; ex significatione `pecoris’ quod sint vera et bona fidei, ut supra n. 7502; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua etiam supra n. 7500; et a significatione `pecoris Aegyptiorum’ quod sint bona et vera Ecclesiae quae illis {1}qui infestant; quod `Aegyptii’ sint qui ab Ecclesia fuerunt, ac inde in scientia veri et boni fidei, sed in vita mali, et qui in altera vita infestant, videatur n. 7097, 7127, 7317, 7502.
2 Quod differentiam attinet inter vera et bona fidei illorum qui ab Ecclesia et salvantur, et inter vera et bona fidei illorum qui ab Ecclesia et damnantur, paucis dicendum: vera et bona fidei quae illis qui ab Ecclesia et salvantur sunt ex bono charitatis, et quia affectio charitatis est ipsum spirituale, sunt illa vera et bona spiritualia, et per caelum a Domino influentia, interiora enim illorum, quae recipiunt {2}, sunt aperta ad caelum, at vera et bona {3} illorum qui ab Ecclesia et damnantur non sunt ex {4} bono charitatis, ita nec sunt spiritualia; per caelum quidem influunt sed recipiuntur in frigore et caligine, in frigore quia bonum charitatis non est, in caligine quia lux, qua recipiunt illa, est quasi lux {5}hiemis, quae lux est ad lucem caeli ut caligo; interiora eorum nec aperta sunt ad caelum sed ad mundum; in hunc determinant influxum veri et boni e caelo; inde quoque ideae quas hi habent de fidei bono et vero sunt mere naturales, immo materiales, quae in mundo spirituali repraesentatae sunt deformes, et {6}non aliquam similitudinem hominis habent; at {7}ideae de vero et bono fidei illorum qui ab Ecclesia sunt et salvantur sunt spirituales, et tametsi terminantur in materialibus quae mundi sunt, usque tamen ab illis separatae sunt, nam ab illis elevari possunt; horum ideae in mundo spirituali repraesentatae sunt pulchrae, et similitudinem hominis habent; talis differentia est, utcumque in externa forma apparent {8}similes, hoc est, in sermone et praedicatione.
3 Causa quod talis differentia sit, est {9} vita, bonum enim vitae, quod est ex charitate, cum influit in intellectuale, quod receptaculum est veri, format ideas de {10}bonis et veris fidei pulchras; at malum vitae, quod contrarium est charitati, cum influit in intellectuale, facit ideas de bonis et veris fidei deformes, et tales ut non agnoscantur in caelo.
@1 quae$
@2 i illos quae fidei sunt$
@3 i fidei$
@4 i aliquo$
@5 hyemalis$
@6 ***$
@7 vera et bona AI$
@8 similia I$
@9 i ex$
@10 veris et bonis$

7507. `Et non morietur de omni filiis Israelis quicquam’: quod significet quod non consumentur, constat ex significatione `non mori quicquam’ quod sit non consumi; et ex significatione `pecoris’ de quo dicitur quod non morietur, quod sit verum et bonum fidei, de qua supra n. 7502; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali; quod non mori queant bona et vera fidei quae illis qui ab Ecclesia {1}, est quia per {2}charitatem conjuncta sunt cum Divino, (c)et Divinum est ipsa vita, et est {3} aeternum; quod ipsi vitae {4}ac aeterno conjunctum est, hoc non potest mori, seu non consumi; manet in aeternum, et continue {5}perficitur; at quae fidei sunt apud illos qui ab Ecclesia et damnantur, illa quia non conjuncta sunt cum Divino, {6}et inde non vitam in se habent, {7}moriuntur; sunt enim sicut simulacra nullius vitae; quae quia non viva, in altera vita consumuntur, hoc est, auferuntur.
@1 i et salvantur$
@2 bonum charitatis sunt conjuncta$
@3 i ipsum$
@4 aut ipso$
@5 crescit$
@6 ita$
@7 Before quia$

7508. `Et posuit Jehovah tempus statum’: quod significet praefinitionem, constat absque explicatione.

7509. `Dicendo, Cras faciet Jehovah verbum hoc in terra’: quod significet quod hoc illis in perpetuum, quoad illa quae sunt veri et boni fidei Ecclesiae, constat ex significatione `cras’ {1}seu `crastini’ quod sit in perpetuum, de qua n. 3998; quod sit quoad illa quae sunt veri et boni fidei Ecclesiae {2}, patet ab illis quae praecedunt, nam de illis agitur, quod nempe consumentur apud illos qui per `Aegyptios’ intelliguntur; et quod permanebunt apud illos qui per `filios Israelis’ repraesentantur.
@1 vel$
@2 i quae Jehovah facturus sit$

7510. `Et fecit Jehovah verbum hoc a crastino’: quod significet effectum secundum praefinitionem, constat ex significatione `facere verbum hoc’ quod sit effectus; et ex significatione temporis stati, quod hic est tempus `crastinum,’ quod sit praefinitio, ut supra n. 7508; praefinitio a Divino, cum se refert ad perpetuum, exprimitur per `crastinum.’

7511. Et moriebatur omne pecus Aegyptiorum’: quod significet consumptionem veri et boni fidei apud illos qui infestant, constat ex significatione `mori,’ nempe per pestem quod sit consumptio, ut supra n. 7505, 7507; et ex significatione `pecoris Aegyptiorum’ quod sint vera et bona Ecclesiae apud illos qui infestant, ut quoque supra n. 7506.

7512. Et de pecore filiorum Israelis non moriebatur unum’: quod significet quod nihil fidei consumeretur apud illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex illis quae mox supra n. 7506, 7507, explicata sunt.

7513. Et misit Pharao, et ecce non mortuum de pecore Israelis usque ad unum’: quod significet quod id notum factum sit illis qui infestant, constat ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua supra n. 7498; quod illis notum factum sit, nempe quod nihil de bonis et veris fidei perierit apud illos qui ab Ecclesia spirituali {1}, (x)significatur per quod miserit et invenerit quod non quicquam mortuum sit de pecore Israelis, patet.
@1 i sunt$

7514. `Et aggravatum cor Pharaonis’ significat obstinationem, ut prius n. 7272, 7300, 7305.

7515. `Et non dimisit populum’: quod significet quod non relinquerent illos, nempe qui ab Ecclesia spirituali quos infestabant, videatur n. 7474, ubi eadem verba.

7516. Vers. 8-12. Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem, Accipite vobis plenitudine pugnorum vestrorum favillam fornacis, et spargat illam Moscheh versus caelum ad oculos Pharaonis. Et erit in pulverem super omni terra Aegypti, et erit super homine et super bestia ad ulcus efflorescens pustulis in omni terra Aegypti. Et acceperunt favillam fornacis, et constiterunt coram Pharaone, et sparsit illam Moscheh versus caelum, et factum ulcus pustularum efflorescens in homine et in bestia. Et non potuerunt magi stare coram Moscheh propter ulcus, quia fuit ulcus in magis et in omnibus Aegyptiis. Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis, et non audivit ad illos, quemadmodum locutus Jehovah ad Moschen. `Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem’ significat e novo instructionem: `Accipite vobis plenitudine pugnorum vestrorum’ significat potentiam, quantum recipi posset, datam: `favillam fornacis’ significat excitandi falsa cupiditatum per praesentiam apud illos qui infestant: `et spargat illam Moscheh versus caelum’ significat falsa ista illis in caelo ostensa: `ad oculos Pharaonis’ significat in praesentia: {1} `et erit in pulverem super omni terra Aegypti’ significat damnationem falsorum illorum in mente naturali: `et (x)erit super homine et super bestia’ significat quae ex malo interiore et exteriore: `ad ulcus efflorescens pustulis’ significat spurca cum blasphemiis inde: `in omni terra Aegypti’ significat in tota mente naturali: `et acceperunt favillam fornacis’ significat falsa cupiditatum: `et constiterunt coram Pharaone’ significat in praesentia illorum qui infestant: `et sparsit illam Moscheh versus caelum’ significat {2}ista ostensa illis in caelo: `et factum ulcus pustularum efflorescens in homine et in bestia’ significat spurca cum blasphemiis ex malo interiore et exteriore: `et non potuerunt magi stare coram (x)Moscheh propter ulcus’ significat quod non praesentes possent esse (d)qui abusi ordine Divino effigiando simile in forma externa: `quia fuit ulcus in magis’ significat quod similia spurca ex illis prodirent: `et in omnibus Aegyptiis’ significat sicut in illis qui infestabant: `et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’ significat quod illi se obstinarent: et non audivit ad illos’ significat quod non oboedirent: `quemadmodum locutus Jehovah ad Moschen’ significat secundum praedictionem.
@1 See p. 403, footnote 2, which reads: Above super omni S wrote Deut. xxviii 24 which he wrote again above the summary exposition of v 9. cp also n. 7522$
@2 falsa illa, cp n. 7528$

7517. Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem’: quod significet e novo instructionem, constat ex significatione `dixit Jehovah’ quod sit instructio, ut supra n. 7497; quod instructio e novo, est quia nunc agitur de {1}novo statu, finito priore; instructio quae a Jehovah fit per verum quod procedit ab Ipso; verum quod procedit a Jehovah repraesentatur per `Moschen et Aharonem,’ verum internum per `Moschen,’ et externum per `Aharonem,’ n. 7382.
@1 nova plaga, finita priore$

7518. `Accipite vobis plenitudine pugnorum vestrorum’: quod significet potentiam, quantum recipi posset, datam, constat a significatione `pugnorum’ seu `volarum’ quod sint potentia; quod `pugni’ seu `volae’ sint potentia, est quia `manus’ significat illam, de {1}qua infra; quantum recipi potest significatur per `plenitudinem.’ Quod significationem `pugnorum’ seu `volarum’ attinet, sciendum quod brachia in Maximo Homine correspondeant potentiae; inde non solum ipsa brachia {2}significant potentiam, sed etiam {3}humeri, tum quoque manus, usque ad digitos; quod brachia {4}sint potentia, videatur n. 878, 4932, 4934, 4935, 7205; quod {5}humeri n. 1085, 4937; quod manus, n. 878, 3387, 5327, 5328, 5544, 6292, 6947, 7011, 7188, 7189; quod etiam digiti, n. 7430, {6}de correspondentia illorum in genere, n. 4931-4937. Causa quod omnia quae brachii sunt correspondeant potentiae, est quia corpus (t)potentiam suam exercet per illa. Ex his constare potest quid per `sedere a dextris’ significatur apud Matthaeum,
Jesus dixit, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem (c)a dextris potentiae, xxvi 64:
et apud Lucam,
Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei, xxii 69,
quod nempe (d)sit Omnipotentia quae Domino; quapropter {7} dicitur `a dextris potentiae,’ et `a dextris virtutis’: ut quoque apud Davidem,
(m)Tibi brachium cum virtute, fortis est manus Tua, (x)exaltabitur dextra Tua, Ps. lxxxix 14 [A.V. 13].(n)
Ex his patet quid lucis in Verbo dat sensus internus; nisi enim inde sciretur quod per `dextram’ significetur potentia, {8}intelligeretur secundum verba quod `Dominus sederet a dextris Jehovae.’
@1 quo I$
@2 significat$
@3 humerum$
@4 sit$
@5 humerus$
@6 A had in genere de correspondentia omnium illorum cum potentia but altered to quod correspondeant potentiae$
@7 i etiam$
@8 credi posset quod secundum verba intelligeretur$

7519. `Favillam fornacis’: quod significet excitandi falsa cupiditatum per praesentiam apud illos qui infestant, constat ex significatione `favillae fornacis’ quod sint falsa cupiditatum, de qua sequitur; quod sit excitatio per praesentiam apud illos qui infestant, constat ex illis quae in hoc versu sequuntur, nam dicitur quod `Moscheh spargeret illam versus caelum, in oculis Pharaonis’; per `in oculis’ significatur praesentia, et per `Pharaonem’ significantur illi qui infestant, ut {1} saepe ostensum.
2 Quomodo cum his se habet, absque revelatione (t)non sciri potest, sunt enim talia quae fiunt in altera vita, et non {2}nota sunt in mundo; spiritus mali seu infernales quamdiu remoti sunt et separati a caelo, hoc est, a bono amoris et {3} vero fidei quae ibi, tamdiu non sciunt quod in malis et {4} falsis sint, tunc enim falsa credunt esse vera, et mala esse bona; ast ut primum caelum propius ad illos accedit, hoc est, aliqua societas caelestis, {5}appercipiunt falsa et mala, verum enim fidei quod tunc influit dat illis {6}appercipere falsa, et bonum amoris quod influit dat illis {7}appercipere mala; etiam quo propius accedit caelum, seu quo praesentius influit bonum amoris et verum fidei ejus, (m)quia non sustinent illa, eo gravius a malis suis et a falsis {8} corripiuntur.
3 Ex his nunc constare potest cur mandatum est quod Moscheh `acciperet favillam fornacis et illam spargeret versus caelum’ et quod `hoc faceret in oculis Pharaonis,’ tum quod mandatum {9}quod ille `favillam spargeret versus caelum,’ non autem Aharon; quod enim `spargeretur favilla versus caelum’ significatur influxus caeli; per quod `hoc fieret in oculis Pharaonis’ significatur (d)quod in praesentia illorum qui infestant; quod Moscheh hoc faceret et non Aharon, est quia verum immediate a Divino procedens illum effectum apud malos sistit, Moscheh enim est verum quod immediate a Divino procedit, et Aharon quod mediate, videatur n. 7010; ex his patet quid in sensu interno intelligitur per haec quae in hoc versu et in proxime sequentibus continentur, quod nempe sit ut excitentur spurca et foeda cupiditatum cum blasphemiis, quae significantur per `ulcus efflorescens pustulis’; excitantur {10}illa quando Divinum Verum influit et caelum propius accedit.
4 Quisque videre potest quod talia nequaquam {11}Moschi a Jehovah mandata fuissent nisi arcanum caeleste inesset, scilicet quod `Moscheh favillam fornacis acciperet et (x)illam spargeret versus caelum’; {12}talia media producendi effectum nusquam a Jehovah juberentur nisi continerent caeleste, cui correspondent; inde videri potest quale est Verbum, quod nempe arcanis plenissimum, sed arcanis quae non exstant in sensu litterae.
5 Quod `favilla fornacis’ significet falsa cupiditatum, est quia favilla est ex combustis; quod comburitur, ut quoque ipse ignis, in Verbo in bono sensu significat bonum affectionum caelestium, at in opposito sensu malum cupiditatum infernalium; quod ignis illa significet, videatur n. 934, 1861, 2446, 4906, 5071, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324; et quod combustio (d)sit malum cupiditatum, n. 1297, 5215; inde est quod `favilla’ significet falsa, nam falsa sunt ex malis cupiditatum; {13} quia mala cupiditatum significantur per `ignem,’ etiam significantur per `fornacem,’ est fornax continens quod saepius involvit simile cum contento.
6 Quod `fornax’ illa significet, constat ab his locis: apud Malachiam,
Ecce dies veniens ardens sicut fornax, et erunt omnes superbi, et omnis faciens malitiam stipula, et inflammabit illos dies veniens, non relinquet iis radicem et ramum, iii 19 [A.V. iv 1];
`ardens sicut fornax’ pro cupiditatibus mali; {14}`inflammare illos’ pro accendere cupiditatibus: in Libro Geneseos, 7
Abraham prospexit contra facies Sodomae et Amorae, et contra omnes facies terrae planitiei, et vidit, et {15} ascendit fumus, sicut fumus fornacis, xix 28;
`fumus fornacis’ pro falsis ex malis cupiditatum, `Sodoma’ enim est malum cupiditatum ex amore sui, et `Amora’ est falsum inde, n. 2220, 2246, 2322: apud Johannem,
E puteo abyssi ascendit fumus, sicut fumus fornacis, Apoc. ix 2;
`fumus fornacis’ similiter pro falsis ex malis cupiditatum; `puteus abyssi’ pro inferno: apud Matthaeum, 8
Mittet Filius hominis angelos suos, qui colligent e regno Ipsius omnia offendicula, et eos qui faciunt iniquitatem, et mittet eos in caminum ignis, xiii 41, 42;
`caminus ignis’ pro malis cupiditatum; ignis enim cupiditatum est qui in Verbo intelligitur per `ignem inferni’; amores etiam non aliud sunt quam ignes vitae; continuum {16}amoris est cupiditas: apud Nahum, 9
Aquas obsidii hauri tibi, confirma munimenta tua, intra in caenum, et calca lutum, repara fornacem latericiam; ibi comedet te ignis, exscindet te gladius, iii 14, 15;
`intrare in caenum’ pro in falsum, `calcare lutum’ pro malum, n. (x)6669; `fornax latericia’ pro falsis quae fingunt, (m){17}et injiciuntur a malis,(n) n. 1296, (x)6669, 7113; `ignis’ {18}pro cupiditate mali, n. 1861, 2446, 5071, 5215, 6832, 7324; {19}`gladius’ pro falsitate, n. 4499: apud Jeremiam, 10
Sume in manum tuam lapides magnos, et absconde illos in argilla in fornace latericia, quae ad ostium domus Pharaonis in Thachpancheso, in oculis virorum Judaeorum, et dic ad illos, Ecce, Ego mittens et accipiam Nebuchadnezarem regem Babelis et ponam thronum illius super lapides hos, quos abscondi, ita ut extendat tentorium suum super illis; veniet et percutiet terram Aegypti, xliii 9, 10 [, 11];
quid haec significant nec sciri {20}potest absque sensu interno; `lapides magni’ sunt falsa; `fornax latericia’ est cupiditas falsi ex malo; `Nebuchadnezar rex Babelis’ est vastator veri et boni; quod `thronus ejus et tentorium {21} super his lapidibus esset’ est quod regnare faciet falsa; `terra Aegypti quam percutiet’ est mens naturalis.
@1 i prius$
@2 manifesta$
@3 i a$
@4 i in$
@5 tunc percipiuntur$
@6 appercipere altered to percipere$
@7 percipere$
@8 i fortius$
@9 sit Moschi, ut ille favillam spargeret versus coelum, non autem Aharon; per Moschen enim repraesentatur Verum quod immediate procedit a Divino, et quia verum etiam significatur bonum, nam Verum Divinum procedit a Divino Bono; per quod$
@10 et apparent quando coelum propius accedit et influit$
@11 After Jehovah$
@12 sed quia mandata sunt, patet manifeste, quod singula involvant arcana, nempe quod esset favilla ex fornace, quam quod spargeret illam versus coelum: et hoc a Mosche non ab Aharoni$
@13 i inde enim existunt; et$
@14 quare dicitur quod inflammabit illos$
@15 i ecce$
@16 amorum$
@17 quae$
@18 quod cupiditas$
@19 exscindet te gladius pro quod falsitas$
@20 possunt$
@21 i ejus$

7520. `Et spargat illam Moscheh versus caelum’: quod significet quod falsa ista illis in caelo ostensa, constat ex significatione `favillae’ quod sint falsa, de qua sequitur; et ex significatione `spargere versus caelum’ quod sit ostendere ista illis qui in caelo; quod `spargere’ sit ostendere, patet, nam inde apparitio; per `caelum’ in sensu interno intelligitur caelum angelicum. Quid haec significant, patet ab illis quae mox supra n. (x)7519 dicta sunt, quod nempe per verum a Divino, quod repraesentatur per `Moschen,’ falsa cupiditatum illorum qui infestant, ostensa et manifestata sint caelo, unde praesentia ejus, et ex praesentia existentia talium apud malos, quae {1}significantur per `ulcus efflorescens pustulis.’ Quod `favilla’ sit falsum, confirmari potest ex locis ubi cinis nominatur, nam cinis ex simili origine est, et inde simile `cum favilla’ significat; ut apud Esaiam xliv 15, 20, lviii 5; Jer. (x)vi 26; Ezech. xxvii 30, xxviii 18; Jon. iii 6; Ps. cii 10, 11; Hiob. ii 8, xxx 19.
@1 significatur$

7521. `Ad oculos Pharaonis’: quod significet in praesentia, constat absque explicatione.

7522. `Et erit in pulverem in omni terra Aegypti’: quod significet damnationem falsorum illorum in mente naturali, constat a significatione `pulveris’ quod sit damnatum, de qua supra n. 7418; ex significatione `favillae (x)fornacis’ quae facta est in pulverem, quod sint falsa cupiditatum, de qua mox supra n. (x)7519, 7520; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301. Quod `pulvis’ sit damnatum, praeter a locis e Verbo n. 7418 allegatis, etiam patet ex hoc apud Moschen,
Si non oboediveris voci Jehovae Dei tui, maledictus tu in urbe, maledictus tu in agro; dabit Jehovah pluviam terrae tuae pulverem tenuem et pulverem crassum: de caelo descendet super te, usque dum perdaris, Deut. xxviii 15, 16, 24.

7523. `Et erit super homine et super bestia’; quod significet quae ex malo interiore et exteriore, constat ex significatione `hominis’ quod sit {1}affectio boni, et in opposito sensu cupiditas mali, similiter `bestia’, sed cum nominatur `homo et bestia,’ tunc per `hominem’ significatur affectio seu cupiditas interior, et per `bestiam’ exterior, de quibus videatur n. 7424; bonum interius et quoque malum interius, quae per `hominem’ significantur sunt quae intentionis {2}seu finis sunt, nam intentio {3}seu finis intimum hominis est; bonum autem exterius et quoque malum exterius, quae per `bestiam’ significantur, sunt quae cogitationis, et inde, cum nihil obstat, {4}actionis; quod exterius significetur per `bestiam,’ est quia homo quoad externum seu naturalem suum hominem non est nisi {2}quam bestia, similibus {5}enim cupiditatibus et quoque voluptatibus, ut et appetitibus et sensibus, gaudet; {6}et quod interius significetur per `hominem,’ est quia homo quoad internum seu spiritualem hominem est homo, ibi gaudet affectionibus boni et veri, talibus quae sunt apud angelos in caelo, (x)et quia per illum regit naturalem seu animalem suum {7}hominem, qui bestia est; quod `bestia’ sit {8}affectio boni, et in opposito sensu {9}cupiditas mali, videatur n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198.
2 Illa sunt quae significantur per `hominem et bestiam’ etiam in sequentibus locis: apud Jeremiam,
Ira Mea et excandescentia Mea effusa est super locum hunc, super hominem et super bestiam, {10} vii 20:
apud eundem,
Percutiam habitatores urbis hujus, et hominem et bestiam, peste magna morientur, xxi 6:
apud eundem,
Ponet terram ejus in desolationem, ut non habitans in ea, ab homine usque ad bestiam se dimoverunt, abiverunt, l 3:
apud Ezechielem,
Quando terra peccaverit Mihi, praevaricando praevaricationem, exscindam ex ea hominem et bestiam, xiv 13, 19, 21:
apud eundem,
Extendam manum Meam super Edomum, et exscindam ex ea hominem et bestiam, et dabo illam vastitatem, xxv 13:
apud Zephaniam,
Consumam hominem et bestiam, consumam avem caelorum, et pisces maris, et offendicula cum impiis, et exscindam hominem a superficiebus terrae, i 3.
3 `Homo et bestia’ pro bono interiore et exteriore in sequentibus locis: apud Jeremiam,
Ego feci terram, hominem et bestiam per virtutem Meam magnam, xxvii 5:
apud eundem,
Ecce dies venientes, dictum Jehovae, quibus seminabo domum Israelis et domum Jehudae, semine hominis et semine bestiae, xxxi 27:
apud eundem,
Desolatio erit terra, ita ut non homo et bestia, xxxii 43:
apud eundem,
In urbibus Jehudae, et in plateis Hierosolymae, (x)devastatis non homo et non habitator, et non bestia, xxxiii 10, li 62:
apud Davidem,
Justitia Tua sicut montes Dei, (x)judicia Tua abyssus magna, hominem et bestiam servas, Jehovah, Ps. xxxvi (x)7 [A.V. 6].
Quia per `hominem et bestiam’ illa significata sunt, idcirco
Primogenita Aegyptiorum, tam hominum quam bestiarum, (11}mortua sunt, Exod. xii 29:
ac ideo
{12}Sanctificata sunt primogenita, tam de homine quam de bestia, Num. xviii 15:
ac ideo quoque ex ritu sancto mandatum {13}est a rege Ninives, ut
Tam homo quam bestia jejunarent, et quoque saccis operirentur, Jon. iii 7, 8.
@1 bonum, et in opposito sensu malum, et ex significatione bestiae, quod sit affectio boni, et in opposito sensu cupiditas mali$
@2 et$
@3 aut$
@4 actus$
@5 ibi$
@6 at$
@7 hominis$
@8 affectiones$
@9 cupiditates$
@10 i Jerem.$
@11 occisa$
@12 sanctificati sunt Jehovae primogeniti$
@13 fuit$

7524. `Ad ulcus efflorescens pustulis’: quod significet spurca cum blasphemiis inde, constat ex significatione `ulceris’ quod sint spurca quae ex malis, et ex significatione `pustularum’ quod sint blasphemiae quae inde; ulcera apud hominem in ejus corpore correspondent spurcis quae ex malis et pustulae blasphemiis; et quoque forent in omni homine malo, nisi is, quamdiu in mundo est, in statu recipiendi bonum et verum fidei esset; propter illum statum inhibetur a Domino ne talia ex malis erumpant.
2 Quod {1} ulcera significent spurca cum blasphemiis, patet etiam apud Johannem,
Primus angelus effudit phialam suam super terram, et factum est ulcus malum et noxium in hominibus, qui habebant characterem bestiae. Quintus angelus effudit phialam super thronum bestiae, et blasphemarunt Deum caeli prae molestiis et prae ulceribus suis, Apoc. xvi 2, [10,] 11:
et apud Moschen,
Percutiet te Jehovah ulcere Aegypti, et {2}haemorrhoidis, et scabie, et prurigine, ut non possis sanari; {3}quo fies insanus ab aspectu oculorum, quo aspicies. Percutiet te Jehovah ulcere malo super genubus et super femoribus, a quibus non possis sanari; abducet Jehovah te et regem tuum, quem constitues super te, ad gentem quam non novisti, Deut. xxviii 27, 34-36;
`ulcus Aegypti’ pro spurcis cum blasphemiis; et quia blasphemiae quoque significantur, dicitur quod `fiet insanus ab aspectu oculorum,’ qui enim blasphemat Deum, is insanit; genera ulcerum sunt {4}haemorrhoidae, 3 scabies, prurigo, quae (x)significant totidem genera falsorum ex malis; similiter paene per ulcera super genubus et femoribus; et quia significant falsa, immediate sequitur quod abducetur rex quem constituent; per `regem’ enim significatur verum, et in opposito sensu falsum, n. 1672, 2015, 2069, 3009, 4581, 4966, 5044, 6148. Ulcera leprae, ut tumor, abscessus, papula, ustio, porrigo, vitiligo, quae nominantur Lev. xiii 1 ad fin., sunt quoque talia, nam `lepra’ in sensu spirituali est profanatio veri, n. (x)6963.
4 Quod etiam `vulnera’ significent talia, {5} patet apud Esaiam,
A vola pedis usque ad caput non in eo integritas, vulnus et {6}livor et plaga recens, non expressa sunt, et non obligata, et non emollita oleo, i 6:
et apud Davidem,
Iniquitates meae transiverunt caput meum; computruerunt, contabuerunt vulnera mea, propter stultitiam meam, Ps. xxxviii 5, 6 [A.V. 4, 5].
@1 i talia$
@2 haemorrhoidibus AI cp Sch$
@3 quia$
@4 haemorrhoides AI$
@5 i etiam$
@6 cicatrix$

7525. `In omni terra Aegypti’: quod sit mens naturalis, videatur mox supra n. 7522.

7526. `Et acceperunt favillam fornacis’: quod significet falsa cupiditatum, constat ex significatione `favillae fornacis’ quod sint falsa cupiditatum, de qua supra n. 7519.

7527. `Et constiterunt coram Pharaone’: quod significet in praesentia illorum qui infestant, constat ex significatione `consistere coram aliquo’ quod sit in praesentia; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142, 7220, 7228.

7528. `Et sparsit illam Moscheh versus caelum’: quod significet falsa {1}ista ostensa illis in caelo, constat ex illis {2} supra n. 2520, ubi similia verba.
@1 illa cp n. 7516$
@2 i quae$

7529. `Et factum ulcus pustularum efflorescens in homine et in bestia’: quod significet spurca cum blasphemiis ex malo interiore et exteriore, constat ex significatione `ulceris pustularum’ quod sint falsa cum blasphemiis, de qua supra n. 7524; et ex significatione `hominis et bestiae’ quod sit malum interius et exterius, de qua etiam supra n. 7523.

7530. `Et non potuerunt magi stare coram Moscheh propter ulcus’: quod significet quod praesentes non possent esse qui abusi ordine Divino effigiando simile in forma externa, constat ex significatione `non posse stare coram aliquo’ quod sit non posse (x)praesens esse; et ex significatione `magnorum’ quod sint qui abutuntur ordine Divino effigiando simile in forma externa, de qua n. 7296, 7337; et ex significatione `ulceris’ quod {1}sint spurca cum blasphemiis, de qua supra n. 7524.
@1 sit spurcum$

7531. `Quia fuit ulcus in magis’: quod significet quod similia spurca ex illis prodirent, constat ex {1}illis nunc supra n. 7530.
@1 significatione ulceris, quod sint spurca cum blasphemiis; et ex significatione magorum, quod sint qui abutuntur ordine Divino, effigiando simile in forma externa, de quibus$

7532. `Et in omnibus Aegyptiis’: quod significet sicut in illis qui infestabant, constat ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint illi qui infestant, de qua n. (x)7097, 7317. {1}
@1 Similiter ac per Pharaonem, n. 7107, 7110, 7126, 7142, 7220, 7228.$

7533. `Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’: quod significet quod illi se obstinarent, constat ex significatione `obfirmari,’ `indurari,’ `aggravari cor’ quod sit obstinatio, de qua n. 7272, 7300, 7305. Quod dicatur quod `Jehovah {1}obfirmaverit cor illius,’ in sensu interno significat quod non Jehovah sed illi {2}obfirmaverint cor suum, hoc est, se {3}obstinaverint; malum enim apud hominem est quod obfirmat seu obstinat illum contra Divina, et malum venit ex homine, et influit ab inferno, non autem e caelo; per caelum a Domino nihil nisi quam bonum influit; a bono, minus ab Ipsissimo Bono, non potest malum prodire; malum prodit ex suis originibus, nempe ex contrariis amori in Deum et amori erga proximum; tales origines dantur apud hominem, et nullatenus apud Deum; inde patet quod ubi dicitur in Verbo quod Deus inducat malum, (t)sit dictum secundum apparentiam; {4}sed de his videantur n. 2447, (x)6991, 6997.
@1 obfirmavit$
@2 obfirmarent$
@3 obstinarent$
@4 secundum quam in pluribus est sensus literae Verbi, non autem sensus internus illius; sed quod in Verbo tribuatur Deo malum, videatur$

7534. `Et non audivit ad illos’: quod significet quod non oboedirent, constat ex significatione `non audire ad aliquem’ quod sit non oboedire, ut quoque n. 7224, (x)7275, 7301, 7339, 7413.

7535. `Quemadmodum locutus Jehovah [ad Moschen]’: quod significet secundum praedictionem, ut prius n. 7302, 7340, 7414, 7432.

7536. Vers. 13-18. Et dixit Jehovah ad Moschen, Surge mane in matutino, et consiste coram Pharaone, et dicas ad illum, ita dixit Jehovah Deus Hebraeorum, Dimitte populum Meum, (x)et serviant Mihi. Quia vice hac Ego mittens omnes plagas Meas in cor tuum, et in servos tuos, et in populum tuum, propterea ut scias quod nullus sicut Ego in tota terra. Quia nunc mitterem manum Meam, et percuterem te et populum tuum peste, et exscindereris e terra. Verum tamen propter hoc stare feci te, propter videre te virtutem Meam, et propterea ut narretur nomen Meum in tota terra. Adhuc tu extollis te in populum Meum, quo minus dimittas illos. Ecce Ego facio pluere juxta tempus crastinum grandinem gravem valde, quae non fuit sicut illa in Aegypto a die fundata illa et usque ad nunc. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat iterum instructionem quid agendum: `Surge mane in matutino, et consiste coram Pharaone’ significat elevationem attentionis illorum qui infestant, per praesentiam: `et dicas ad illum, Ita dixit Jehovah Deus Hebraeorum’ significat mandatum a Domino, qui Deus Ecclesiae: `Dimitte populum Meum, et serviant Mihi’ significat ut relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Dominum Deum suum: `quia vice hac Ego mittens omnes plagas Meas’ significat quod fieri posset ut omnia mala ventura {1}in illos simul irruerent: `in cor tuum’ significat in intimum: `in servos tuos, et in populum tuum’ significat in omnia et singula: `propterea ut scias quod nullus sicut Ego in tota terra’ significat eis notum inde quod Dominus solus Deus: `quia nunc mitterem manum Meam’ significat quod omnis communicatio adimi posset: `et percuterem te et populum tuum peste’ significat ita devastationem totalem: `et exscindereris e terra’ significat quod sic non communicatio amplius per illa quae Ecclesiae: `verum tamen propter hoc stare feci te’ significat quod adhuc permaneret communicatio, et {2}percurrerent status ex ordine: `propter videre te virtutem Meam’ significat ut appercipiant quanta est potentia Divina: `et propterea ut narretur nomen Meum in tota terra’ significat ut sic agnoscatur Dominus pro solo Deo ubi Ecclesia: `adhuc tu extollis te in populum Meum’ significat quia nondum desistit infestare illos qui in vero et bono: `quo minus dimittas illos’ significat et non adhuc relinquit: `ecce Ego facio pluere juxta tempus crastinum grandinem gravem valde’ significat falsa destruentia omnia Ecclesiae apud illos: `quae non sicut illa in Aegypto a die fundata illa et usque ad nunc’ significat quod talis destructio non apud alios in mente naturali.
@1 After simul I$
@2 percurreret$

7537. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet iterum instructionem quid agendum, videatur supra n. 7517.

7538. `Surge mane in matutino, et consiste coram Pharaone’: quod significet elevationem attentionis illorum qui infestant, per praesentiam, constat ex significatione `surgere mane in matutino,’ {1} de qua n. 7435; ex significatione `consistere coram aliquo’ quod sit praesentia, de qua n. 7527; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua n. 7107, 7110, 7126, 7142, 7220, 7228.
@1 i cum dicitur quod ad illos qui infestant, quod sit elevatio attentionis,$

7539. `Et dicas ad illum, Ita dixit Jehovah Deus Hebraeorum’: quod significet mandatum a Domino, qui Deus Ecclesiae, constat ex significatione `dicere,’ cum {1} a Jehovah seu Domino ad illos qui in malis sunt et infestant, quod sit mandatum, ut n. 7036, 7310; ex significatione `Hebraeorum’ quod sint {2} ab Ecclesia, ita Ecclesia, de qua n. 6675, 6684, 6738; quod `Jehovah’ ubi nominatur in Verbo, sit Dominus qui intelligitur, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, (x)5041, 5663, 6280, (t)6281, 6303, 6905, 6945, 6956; ita `Jehovah Deus Hebraeorum’ est Dominus qui Deus Ecclesiae.
@1 i est$
@2 i qui$

7540. `Dimitte populum Meum, et serviant Mihi’: quod significet ut relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Dominum Deum suum, videatur supra n. 7500, ubi similia verba.

7541. `Quia vice hac Ego mittens omnes plagas Meas’: quod significet quod fieri posset ut omnia mala ventura in illos simul irruerent, constat ex significatione `plagarum’ quod sint mala, hic mala ventura usque dum in infernum prorsus conjicerentur, quare dicitur `omnes plagae’; et ex significatione `mittere’ quod sit irruere, plagae enim seu mala non a Jehovah seu Domino immittuntur, sed ab ipso mala irruunt; malum enim in altera vita poenam secum fert, et illam quasi in se habet, n. 696, {1}967, 1857, 6559; inde est quod per `Ego mittens omnes plagas Meas’ significetur quod omnia mala {2} in illos irruerent.
2 Secundum ordinem est ut una plaga sequatur alteram, et mali sic successive in infernum dejiciantur, quare dicitur hic quod fieri posset ut simul irruerent. Homo Ecclesiae, quia nullam cognitionem de statu vitae post mortem habet, credit quod homo post vitam in corpore, ilico vel in caelum elevetur vel in infernum conjiciatur, cum tamen hoc fit successive, tametsi hoc fit cum multa varietate quoad tempora et quoad status; apud bonos {3}, qui elevandi in caelum, separatur successive malum, et illi implentur {4} bonis secundum facultatem recipiendi acquisitam in mundo; et apud malos, qui conjiciendi in infernum, separatur successive bonum, et illi implentur successive malis, secundum facultatem recipiendi acquisitam in mundo. {5} Praeterea homo in altera vita {6} intrat novos status et subit mutationes; illi qui in caelum elevantur, et postea cum elevati sunt, perficiuntur in aeternum; qui autem in infernum conjiciuntur, et postea cum conjecti sunt, sustinent mala continue graviora, et hoc usque dum non {7} audent alicui malum inferre; ac postea in inferno manent in aeternum; {8} inde eximi nequeunt, quia alicui bonum velle non illis dari potest, solum non alicui malum facere ex timore poenae, remanente semper cupidine.
@1 697 I$
@2 i ventura$
@3 i enim$
@4 i successive$
@5 i Et$
@6 i continue$
@7 i amplius$
@8 i nam$

7542. `In cor tuum’: quod significet in intimum, constat ex significatione `cordis’ quod sit id quod voluntatis est, ita quod amoris, de qua n. 2930, 3313, 3888, 3889, consequenter quod ipsius vitae est, nam amor, {1}quia est voluntatis, facit ipsam vitam; inde est quod per `cor’ significetur intimum; intimum apud bonos est amor in Dominum et amor erga proximum, intimum autem apud malos est amor sui et amor mundi; hoc intimum est quod hic intelligitur; quae circum intimum sunt, ac peripherias quasi constituunt, sunt mala cum falsis quae favent; et haec eo ordine disposita sunt, quo favent. In altera vita evolvuntur haec secundum ordinem quo disposita sunt, primum prodeunt illa quae ultimas peripherias tenent, postea quae interiores, et tandem manifestatur intimum; inde est quod {2}homo in altera vita percurrat plures status, et quod mali per gradus successive incurrant plagas, antequam conjiciuntur in infernum, secundum illa quae mox supra {3} dicta sunt; intimum, ad quod demum perveniunt, est ipsum infernum apud illos, nam est ipsum malum quod fuerat amoris illorum, ita finis propter quem omnia egerant et quem in mundo intime recondiderant.
@1 qui$
@2 percurrant$
@3 i n. 7541$

7543. `In servos tuos, et in populum tuum’: quod significet in omnia et singula, constat ex significatione `servorum et populi’ quod sint omnes et singuli, {1}ita omnia et singula, de qua n. 7396.
@1 seu$

7544. `[Propterea] ut scias quod nullus sicut Ego in tota terra’: quod significet eis notum inde quod Dominus solus Deus, constat ex illis supra n. 7401.

7545. `Quia nunc mitterem manum Meam’: quod significet quod communicatio adimi posset, constat ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 4931-4937, 6292, 6947, 7188, 7189, 7518; et quod `manus Jehovae’ sit omnipotentia, n. 878, 3387, 7518; inde `mittere manum’ est ostendere potentiam, {1}et ex omnipotentia id facere; omnipotentia illa describitur per quod `mittere posset omnes plagas in cor ejus, in servos ejus, et in populum ejus,’ per quae significatur quod omnia mala simul irruerent, et sic quod communicatio adimeretur cum illis quae caeli sunt; hoc {2} (x)potentiae est quod hic per illa verba significatur. Quomodo cum communicatione hac se habet, prius dictum est: quod nempe illi qui probos in altera vita infestant sint qui in mundo in Ecclesia fuerunt, ac legerunt Verbum, et sciverunt doctrinalia fidei Ecclesiae suae, et quoque professi illa, sed vixerunt vitam mali; illi in altera vita, quamdiu retinent illa quae fidei sunt, communicationem habent cum caelo, et tamdiu non possunt dejici in infernum; {3}quapropter illa sunt quae per gradus illis auferuntur; quae cum ablata sunt, non amplius habent quod elevatos illos teneat; sed tunc sicut pondera absque sustentaculis, vel sicut aves abscissis alis deorsum seu in profundum decidunt; ex his patet quid intelligitur per quod communicatio illis adimi posset.
@1 potentia quae ostendi posset$
@2 i itaque$
@3 quare$

7546. `Et percuterem te et’ populum tuum peste’: quod significet ita devastationem totalem, constat ex significatione `pestis’ quod sit vastatio boni et veri, de qua n. 7505, hic devastatio totalis, quia dicitur quod `Pharao et populus ejus illa (x)percuterentur’; prius autem in (x)vers. 3 quod pecus; inde ibi per `pestem’ non significatur devastatio totalis sed vastatio in communi quoad illa quae sunt veri et boni Ecclesiae, et quae extra sunt.

7547. `Et exscindereris e terra’: quod significet quod sic non communicatio amplius per illa quae Ecclesiae, constat ex significatione `exscindi’ cum dicitur de illis quae sunt Ecclesiae, quod sit separari, {1}et cum separantur seu cum nulla amplius {2}communicatio per illa quae Ecclesiae sunt cum caelo, tunc homo ille cadit in infernum, quod est exscindi, videatur supra n. 7545; et a significatione `terrae’ quod sit Ecclesia, de qua n. 662, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 2571, 2928, 3355, 4535, 4447, 5577.
@1 proinde quod$
@2 cum illis communicatio$

7548. `Verum tamen propter hoc stare feci te’: quod significet quod adhuc permaneret communicatio, et percurrerent status ex ordine, constat ex significatione `stare facere’ cum dicitur de plagis seu malis, quod non simul irruerent, n. 7541, et de communicatione cum caelo, quod illis non adimeretur, n. 7545, quod sit quod adhuc permaneret communicatio, proinde quod percurrerent status ex ordine, hoc est, quod per gradus successive devastarentur, n. 7541.

7549. `Propter videre te virtutem Meam’: quod significet ut appercipiant quanta est potentia Divina, constat absque explicatione.

7550. `Et propterea ut narretur nomen Meum in tota terra’: quod significet quod sic agnoscatur Dominus pro solo Deo ubi Ecclesia, constat ex significatione `nominis’ quod sit omne in uno complexu quo colitur Dominus, de qua n. 2724, 3006, 6674; et quia essentialissimum cultus est agnitio quod Dominus sit solus Deus, et quod Humanum Ipsius sit Divinum, et quod ex Eo omne fidei et amoris procedat, {1}idcirco per `narrari nomen Jehovae’ significatur quod agnoscendus Dominus pro solo Deo; quod Divinum Humanum Domini sit nomen Jehovae, videatur n. 2628, 6887; et ex significatione `terrae’ quod sit Ecclesia, de qua mox supra n. 7547. Quod Jehovah seu Dominus hic et {2}in pluribus aliis locis velit ut appareat {3}Ipsius virtus (c)et potentia, utque narretur (t)Ipsius nomen; ac alibi, ut humiliter colatur et adoretur, videtur sicut velit ostentare gloriam Suam, ac sicut amet adorationem propter Se; sed hoc prorsus aliter se habet non est propter Se sed propter humanum genus, non ex gloria Sui sed ex amore, vult enim conjungi humano generi, ac ipsi vitam ac felicitatem aeternam dare; et hoc fieri non potest nisi homo in cultu humili sit; et cultus humilis non datur nisi homo agnoscat et credat quod ipse sit pulvis et cinis, hoc est, non nisi quam malum, ac quod Jehovah seu Dominus sit Maximus et Sanctissimus, et quod accedere ad Ipsum non ausit ex se; cum homo in tali cultu humili est, tunc Dominus cum vita amoris Sui influere potest ac dare caelum et felicitatem aeternam; haec causa est quod Jehovah seu Dominus in tantum extollat potentiam et gloriam Suam in Verbo.
@1 inde$
@2 After aliis$
@3 After potentia$

7551. `Adhuc tu extollis te in populum Meum’: quod significet quia nondum desistit infestare illos qui in vero et bono, constat ex significatione `adhuc se extollere’ quod sit nondum desistere infestare; nam qui infestant credunt se dominari super illos qui infestantur, cum vident illos in angore et nondum liberatos, {1}tum se admonitos; et ex repraesentatione `filiorum Israelis,’ qui hic sunt `populus Meus,’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, seu quod idem, qui in vero et bono, de qua n. 4286, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.
@1 et$

7552. `Quo minus dimittas illos’: quod significet et non adhuc relinquit, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere, ut prius aliquoties.

7553. `(x)Ecce’ Ego facio pluere juxta tempus crastinum grandinem gravem valde’: quod significet falsa destruentia omnia Ecclesiae apud illos, constat ex significatione `pluviae grandinis’ quod sint falsa ex malo destruentia vera et bona fidei, ita quae sunt Ecclesiae; quod `pluvia grandinis’ illa significet, est quia sicut lapides sunt, ac destruunt tam homines quam bestias, tum proventus agri, {1}et quoque quia frigora sunt; `pluvia’ {2} in genere significat benedictionem, et in sensu opposito maledictionem, n. 2445; cum benedictionem, significat influxum et receptionem veri quod fidei et boni quod charitatis {3}, nam id est benedictio, cum autem maledictionem, significat falsum quod contra verum fidei est et malum quod contra bonum charitatis, nam haec sunt maledictio; `pluvia’ autem `grandinis’ in genere significat maledictionem quae est falsi ex malo, et quidem falsi ex malo contra vera et bona Ecclesiae.
2 Haec significat pluvia grandinis in sequentibus locis: apud Ezechielem,
Disceptabo cum Gogo, peste et sanguine; et pluviam in undantem, et lapides grandinis, ignem et sulfur pluere faciam super illum, et super alas ejus, et super populos multos qui cum illo, xxxviii 22;
`Gogus’ pro cultu externo separato ab interno, ita pro illis qui in externis ponunt omne cultus Divini, exstincta charitate; `lapides grandinis’ pro falsis ex malo: apud eundem, 3
Sit manus Mea contra prophetas videntes vanitatem et divinantes mendacium; dic ad incrustantes ineptum, quod cadet; fiet pluvia inundans, qua vos lapides grandinis cadent, et ventus procellarum perrumpet, xiii 9, 11;
`prophetae videntes vanitatem et divinantes mendacium’ pro illis qui docent mala et falsa; `incrustantes ineptum’ pro quod falsa {4}fingant, et sicut verisimilia faciant; qui vocantur `lapides grandinis’ a falsis; sed `grando’ hic et in supra allegato loco in lingua originali 4 alia voce exprimitur quae significat grandinem magnam: apud Esaiam,
Tunc audiri faciet Jehovah gloriam vocis Suae, et quietem brachium Ipsius videbit, in indignatione irae, et flamma ignis comedentis, dispersione et inundatione, et lapide grandinis, xxx 30, 31;
`lapis grandinis’ pro vastatione veri per falsa: apud eundem,
Ecce fortis et robustus est Dominus, sicut inundatio grandinis, procella caedis, sicut inundatio aquarum validarum inundantium dejiciet in terram manu; evertet grando refugium mendacii, et latibulum {5}aquarum inundabunt, (x)xxviii 2, 17;
`inundatio’ pro immersione in falsa, et sic pro vastatione veri, n. 705, 739, 790, 5725, (x)6853; `inundatio grandinis’ pro destructione veri per falsa: apud Davidem,
Percussit grandine vitem illorum, et sycomora illorum grandine gravi; et conclusit grandini bestiam illorum, et pecora illorum prunis, misit in illos excandescentiam irae Suae, Ps. lxxviii 47-49:
5 apud eundem,
Dedit pluvias illorum grandinem, ignem flammeum in terra illorum, et percussit vitem illorum et ficum illorum, et confregit arborem termini illorum, Ps. cv 32, 33;
`grando et pluvia {6}’ pro vastatione veri et boni per falsa ex malo; `vitis’ pro vero et bono Ecclesiae internae; `sycomora et ficus’ pro {7}veris et bonis Ecclesiae externae: apud eundem,
Qui dat nivem sicut lanam, pruinam sicut pulverem spargit, qui projicit grandinem Suam sicut bolos, coram frigore illius quis consistet? Ps. cxlvii 16, 17;
`grando’ pro falsis ex malis: apud eundem,
Posuit tenebras latibulum Suum, circuitus Suos tentorium Suum, tenebrae aquarum, nubes caelorum; a splendore ante Ipsum, nubes transiverunt, grandine et prunis ignis; tonavit in caelis Jehovah, et Altissimus dedit vocem Suam, grandinem et prunas ignis, ita ut miserit tela {8} et disperserit illos, Ps. xviii 12-15 [A.V. 11-14];
`grando’ pro falsis ex malis quae vastant vera et bona {9}: apud 6 Johannem,
Primus angelus clanxit, et facta est grando et Ignis mixtus sanguine, et cecidit super terram, ita ut tertia pars arborum combusta sit, et omne gramen viride exustum, Apoc. viii 7;
`grando’ pro falsis ex malo; `ignis mixtus sanguine’ pro malo cupiditatum {10}cum falsificatis veris; `arbores quae combustae’ pro cognitionibus veri a malo cupiditatum deperditis; `gramen viride quod exustum pro scientificis veri similiter deperditis; quod `ignis’ sit malum cupiditatum, videatur n. 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, 7324; quod `sanguis’ sit falsificatum verum, n. 4735, (x)6978, 7317, 7326; `arbores’ quod sint cognitiones, n. 2722 fin., 2972 apud Joschuam, 7
Factum est, cum fugerent coram Israele illi in descensu Bethchoronis, quando Jehovah projecit super illos lapides magnos e caelis, usque ad Asekam, ut morerentur; plures qui mortui sunt lapidibus grandinis quam quos occiderunt filii Israelis gladio, x 11;
ibi de quinque regibus qui contra Gibeonem; per reges illos et per populum illorum repraesentati sunt qui in falsis ex malis, inde `lapidibus grandinis’ mortui sunt; grandinis boli dicuntur lapides, quia `lapides’ etiam significant falsa. (m)Ex his patet quid per `grandinem et pluviam grandinis’ significatur, quod nempe falsa ex malis, et quia haec, etiam significatur vastatio veri et boni, nam per falsa ex malis fit illa vastatio.(n)
@1 tum$
@2 i enim$
@3 i a Domino$
@4 quae fingunt$
@5 aquae$
@6 i grandinis$
@7 veris et bonis altered to vero et bono$
@8 i sua$
@9 i fidei$
@10 *** cum falsificato vero$

7554. `Quae non sicut illa in Aegypto a die fundata illa et usque ad nunc’: quod significet quod talis destructio non apud alios in mente naturali, constat ex significatione `pluviae grandinis,’ de qua haec dicuntur, quod sit destructio veri per falsa, de qua mox supra n. 7553; ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturali, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301; quod `{1}a die fundata illa et usque ad nunc’ sit quod apud alios non talis, est quia `dies’ significat statum, ac `fundatio’ quale ejus, et `Aegyptus’ mentem naturalem in genere. Quod talis destructio non apud alios sit, qualis apud illos qui probos infestant in altera vita, est quia illi qui infestant in mundo ab Ecclesia fuerunt, n. 7317, 7502; illi {2}qui memoriam {3}, quae est mentis naturalis, impleverunt talibus quae sunt fidei ex Verbo, et ex doctrina Ecclesiae suae, et tamen vixerunt contra illa, quare cum vastantur illi, {4} tunc ea quae sunt fidei eruuntur, et simul perplura illis adhaerentia, inde lacunae et scrobes profundae et foedae; mala cupiditatum non possunt (x)quin etiam aliquo modo adjuncta sint, et quoque falsa; illa et haec quia non simul possunt esse, patet, si non separari possunt, quod ad terminos ejiciantur, unde vacuitates intus quae graviter olent, omnis enim graveolentia est ex malis mixtis cum bonis, et ex falsis mixtis cum veris; {5}haec non fiunt apud illos qui extra Ecclesiam {6}sunt, nam nihil de veris fidei ex Verbo sciverunt. Hoc significatur per quod talis destructio non apud alio in mente naturali sit.
@1 in$
@2 quia$
@3 i suam$
@4 A has a long marginal note with no indication of where to insert it; it resembles the contents of this paragraph from tunc ea quae sunt fidei to mixtis cum veris, and reads as follows:
tunc ea quae sunt fidei eruuntur, et una perplura illis adhaerentia, inde lacunae et scrobes profundae et foedae, mala enim cupiditatum non possunt quin illis adjuncta sint, et quoque falsa illa et haec quia non simul possunt esse, patet quod non separari queant ad terminos ejiciantur, inde lacunae vacuitates intus quae foede olent; graveolentia non aliunde est quam ex bonis mixtis cum malis et veris cum falsis quae sunt fidei ex memoria, ubi quoque illis adjuncta sunt mala cupiditatum, eruuntur, tunc ibi quasi lacunas et scrobes profundas et foedas relinquunt$
@5 quod non fit$
@6 d sunt i fuerunt, et$

7555. Vers. 19-21. Et nunc mitte, congrega pecus tuum, et omne quod tibi in agro; omnis homo et bestia quae invenietur in agro, et non colligetur domum, et descendet super illa grando, et morientur. Et timens verbum Jehovae e servis Pharaonis, fugere fecit servos suos et pecus suum ad domos. Et qui non posuit cor suum ad verbum Jehovae, et reliquit servos suos et pecus suum in agro. `Et nunc mitte, congrega pecus tuum’ significat quod {1}verum boni colligendum: `et omne quod tibi in agro’ significat quod Ecclesiae: `omnis homo et bestia’ significat bonum interius et exterius: `quae invenitur in agro’ significat quod Ecclesiae: `et non colligetur domum’ significat quod non reservatur: `et descendet super illa grando, et morientur’ significat quod a falso prorsus destruetur: `et timens verbum Jehovae e servis Pharaonis’ significat illa in mente naturali quae Domini erant: `fugere fecit servos suos et pecus suum ad domos’ significat quod recondita et reservata sint in interioribus: `et qui non posuit cor suum ad verbum Jehovae’ significat quae non a Domino: `et reliquit servos suos et pecus suum in agro’ significat quod non recondita et reservata sint.{2}
@1 bonum veri cp n. 7556$
@2 i (quod destructa sint)$

7556. `Et nunc mitte, congrega pecus tuum’: quod significet quod {1}verum boni colligendum, constat ex significatione `congregare’ quod sit colligere; et ex significatione `pecoris’ quod sit bonum veri, et quoque verum boni, de qua n. 6016, 6045; quid verum boni et bonum veri, videatur n. 2063, 3295, 3332, 3669, 3688, 3882, 4337, 4353, 4390, 5526, 5733. Agitur in hoc versu et in binis sequentibus de bono {2}et vero, {3}quae reservantur a Domino, etiam apud malos; bonum enim et verum, quae non adjuncta sunt malis et falsis, {4}illa non vastantur, sed a Domino reconduntur in interioribus {5}, et postmodum ad usum depromuntur; reservatio {6}boni et veri apud hominem a Domino significatur per `reliquias’ in Verbo, de quibus videatur n. 468, 530, 560, 561, 576, 661, 798, 1738, 1906, 2284, 5135, 5342, 5344, 5897-5899, 6156.
@1 bonum veri altered to verum boni cp n 7555$
@2 ex$
@3 quod reservatur$
@4 et ideo vastantur illa$
@5 i eorum$
@6 hujus boni$

7557. `Et omne quod tibi in agro’: quod significet quod Ecclesiae, constat ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3317, 3766, 4440, 4443, (x)7502.

7558. `Omnis homo et bestia’: quod significet bonum interius et exterius, constat ex significatione `hominis et bestiae’ quod sit bonum interius et exterius, de qua supra n. 7424, 7523.

7559. `Quae invenitur in agro’: quod significet quod Ecclesiae, constat ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua mox supra n. 7557.

7560. `Et non colligetur domum’: quod significet quod non reservatur, constat ex significatione `non colligi domum’ quod sit non reservari, `domus’ enim est mens interior naturalis ubi bonum {1}cum vero, tum quoque est mens rationalis, ac ita ipse homo, de qua n. 3538, 4973, 5023, 7353; inde `colligi domum’ est colligi {2}intro et ibi recondi. Quod bonum et verum recondantur intus, et {3}ibi reserventur a Domino, etiam apud malos, est ut usque aliquid humani residuum sit; homo enim absque illis non est homo, {4}quae enim reconduntur et reservantur sunt bonum et verum; per haec communicatio est cum caelo; et quantum communicationis homo habet cum caelo, tantum est homo; est quidem communicatio malorum, {5}etiam qui in inferno sunt cum caelo, sed non aliqua conjunctio per bonum et verum, nam ilico ut bonum et verum defluunt e caelo, et veniunt in infernum, vertuntur illa in malum et falsum, inde actutum dirumpitur conjunctio; talis communicatio est; at per bonum et verum quae reconduntur et reservantur in interioribus est conjunctio; sed {6}vera et bona ibi apud malos non plus efficiunt quam ut possint ratiocinari et ex sensuali cogitare et inde loqui et sic confirmare falsum et defendere malum; plus non ex {7}bonis et veris apud illos reconditis et reservatis (x)emitti potest, nam si plus emitteretur, {8}perirent vera et bona, et sic nihil humani illis superesset.
@1 et verum$
@2 intus$
@3 sic$
@4 id enim quod reconditur et reservatur est$
@5 After inferno$
@6 bona et vera illa$
@7 recondito illorum et reservato$
@8 periret verum et bonum$

7561. `Et descendet super illa grando, et morientur’: quod significet quod a falso prorsus destruetur, nempe quod Ecclesiae est, constat ex significatione `grandinis’ quod sit falsum ex malo, ac inde vastatio boni (c)et veri per falsa, de qua n. 7553; et ex significatione `mori’ quod sit cessare esse, de qua n. 494, 6587, 6593, et quia de boni et veri vastatione dicitur, est destrui.

7562. `Et timens verbum Jehovae e servis Pharaonis’: quod significet illa in mente naturali quae Domini erant, constat ex significatione `timens verbum Jehovae’ quod sint illa quae Domini sunt; per `timentem’ enim in sensu interno non intelligitur persona timens, sed res; quod in caelo idea personae vertatur in ideam rei, videatur n. 5225, 5287, 5434, idcirco per `timens verbum Jehovae’ intelligitur bonum et verum quae a Domino {1}; et ex significatione `servorum Pharaonis’ quod sint illa quae mentis naturalis sunt; quod `Pharao’ sit naturale in communi, videatur n. (x)5160, 5799, inde `servi ejus’ sunt quae in naturali, seu quod idem, quae in mente naturali sunt; nam {2} quae in naturali sunt, ex quibus cogitat et concludit homo, constituunt mentem ejus. Quae, in mente naturali, Domini sunt et non Domini sunt, videatur (m)infra n. 7564.(n)
@1 i, illa sunt res quae per timentem verbum Jehovae significantur$
@2 i illa$

7563. `Fugere fecit servos suos et pecus suum ad domos’: quod significet quod recondita et reservata sint in interioribus, constat ex significatione `servorum’ quod sint illa quae in mente naturali, ut mox supra n. 7562; ex significatione `pecoris’ quod sit verum et bonum, de qua etiam supra n. 7556; et ex significatione `domuum’ quod sint quae intus in homine, ubi bonum et {1}verum a Domino reconduntur et reservantur, de qua n. 7560; inde patet quod per `fugere fecit servos suos et pecus suum ad domos’ significetur quod vera et bona quae in mente naturali, illa nempe quae Domini sunt, collecta sint ac recondita et reservata in interioribus.
@1 verum altered to vera$

7564. `Et qui non posuit cor [suum] ad verbum Jehovae’: quod significet quae non a Domino, constat ex illis quae supra n. 7562 explicata sunt, ubi `timens verbum Jehovae’ significat quae Domini erant; inde {1}vicissim `qui non posuit cor ad verbum Jehovae’ {2}significat quae non a Domino. Bona et vera sunt vel Domini vel non Domini; quae Domini sunt illa quae homo facit propter proximum, propter patriam, propter Ecclesiam, propter regnum Domini, ita propter ipsum verum et bonum, et imprimis propter Dominum; haec bona et vera sunt quae Domini; at {3}vera et bona quae non Domini sunt quae homo facit propter se ut finem, et propter mundum ut finem; haec quandoque apparent in externa forma sicut illa, sed in interna prorsus differunt; nam haec ducunt ad se, illa vero a se; {4}vera et bona quae non Domini {5} sunt quoque quoad plurem partem quae homo facit in statu infortunii, aegritudinis, doloris, et timoris, et non in statu libero, nam {6}haec sunt quoque propter se; omnia quidem vera et bona influunt a Domino, sed quando bona et vera Domini flectuntur apud hominem ad se, tunc fiunt illa hominis, et ejus propria ad quem flectuntur, nam fiunt bona amoris sui {7}et mundi; {8}talia bona sunt omnium malorum inter se;(n) ex his patet quae bona et vera {9}intelliguntur per bona et vera Domini et per bona et vera quae non Domini.
@1 est quod$
@2 sint$
@3 bona et vera$
@4 et quoque bona et vera$
@5 i sunt,$
@6 d haec i ea$
@7 aut amoris$
@8 avertuntur sic a Domino ad hominem et fiunt propria ejus ad quem vertuntur$
@9 intelligantur$

7565. `Et reliquit servos suos et pecus suum in agro’: quod significet quod non recondita et reservata sint, constat ex significatione `relinqui in agro’ quod sit perire a falsis e malis, quae significantur per `grandinem ex qua {1}morerentur,’ n. 7559-7561; haec sunt quae non recondita et reservata sunt, et sunt illa vera et bona quae non Domini sunt, de quibus mox supra n. 7564; per `servos’ significantur {2}illi qui in mente naturali, n. 7562, 7563, et per `pecus’ vera et bona quae quia non Domini sunt, in interioribus non recondi possunt.
@1 morientur$
@2 malis cupiditatum$

7566. Vers. 22-26. Et dixit Jehovah ad Moschen, Extende manum tuam versus caelum, et erit grando in omni terra Aegypti super hominem et super bestiam, et super omnem herbam agri in terra Aegypti. Et extendit Moscheh baculum suum ad caelum, et Jehovah dedit voces et grandinem, et ambulavit ignis ad terram, et pluere fecit Jehovah grandinem super terram Aegypti. Et fuit grando, et ignis simul ambulans in medio grandinis, gravis valde, quae non fuerat sicut illa in omni terra Aegypti, a quo fuit in gentem. Et (x)percussit grando in omni terra Aegypti omne quod in agro, ab homine et usque ad bestiam, et omnem herbam agri percussit grando, et omnem arborem agri confregit. Tantum in terra Goschen, ubi filii Israelis, non fuit grando. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat mandatum: `Extende manum tuam versus caelum’ significat advertentiam et appropinquationem caeli: `et erit grando in omni terra Aegypti’ significat falsum destruens in mente naturali: `super hominem et super bestiam’ significat bonum interius et exterius: et super omnem herbam agri in terra Aegypti’ significat omne verum Ecclesiae in mente naturali: `et extendit Moscheh baculum suum ad caelum’ significat communicationem cum caelo: `et Jehovah dedit voces’ significat recessionem et separationem communicationis cum illis qui in bono et vero: `et grandinem’ significat falsa destruentia illa: `et ambulavit ignis ad terram’ significat mala cupiditatum: `et pluere fecit grandinem super terram Aegypti’ significat sic mentem naturalem a falsis mali occupatam: `et fuit grando, et ignis simul ambulans in medio grandinis, gravis valde’ significat falsi persuasiones una cum {1}mali cupiditatibus: `quae non fuerat sicut illa in omni terra Aegypti’ significat quod talis status mentis naturalis non aliis: `a quo fuit in gentem’ significat a die quo facta sit ut admittere’ bonum et inde verum posset: `et percussit grando in omni terra Aegypti’ significat quod falsum illud destruxerit illa quae in mente naturali: `omne quod in agro’ significat quicquid Ecclesiae esset: `ab homine et usque ad bestiam’ significat bonum ejus interius et exterius: `et omnem herbam agri percussit grando’ significat quod omne verum Ecclesiae destruxerint falsa illa: `et omnem arborem agri confregit’ significat quod etiam omnes cognitiones veri et boni Ecclesiae: `tantum in terra Goschen, ubi filii Israelis, non fuit grando’ significat quod non ubi illi qui ab Ecclesia spirituali.
@1 malis cupiditatum$

7567. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet mandatum, constat ex significatione `dicere’ quod sit mandatum, de qua n. 7036, (x)7107, 7310.

7568. `Extende manum tuam versus caelum’: quod significet advertentiam et appropinquationem caeli, constat ex significatione `extendere manum’ quod sit advertere, nam per extensionem manus advertitur et ostenditur; et ex significatione `caeli’ quod sit caelum angelicum; et quia cum caelum advertitur et ei ostenditur, etiam illuc intendit visum et cogitationem, inde etiam significatur appropinquatio, nam omnis appropinquatio in mundo spirituali fit per determinationem cogitationis; haec quomodo se habent, quidem prius n. 7519 dictum est; sed quia talia sunt quae in mundo ignota sunt, paucis adhuc {1}illustrare licet: quando aliqua (t)mutatio status fiet apud malos qui vastandi, sicut apud hos de quibus in his capitibus, tunc fit illa mutatio per praesentiorem influxum boni (c)et veri e caelo; quo enim propius ad illos accedit caelum, eo magis interiora mala et falsa apud illos excitantur; nam bonum et verum e caelo penetrant versus interiora, et eo penitius, quo propinquius; inde est quod infernales non ausint prope accedere ad aliquam societatem caelestem, sed quod recedant quantum possunt, videatur n. 4225, 4226, 4299, 4533, 4674, 5057, 5058, 7519. Ex his nunc patet quid intelligitur per advertentiam et appropinquationem caeli, quae significantur per quod `Moscheh extenderet manum versus caelum’; novus enim status, nunc describitur, nempe status falsorum ex malis destruentium omnia bona et vera Ecclesiae apud illos qui infestant; qui status, quia existit per praesentiorem influxum veri a Divino, et simul per accessionem caeli, ideo dicitur ad Moschen quod `extenderet manum versus caelum.’
@1 illa illustranda sunt$

7569. `Et erit grando in omni terra Aegypti’: quod significet falsum destruens in mente naturali, constat ex significatione `grandinis’ quod sit falsum ex malis destruens, nempe omne bonum et verum Ecclesiae, de qua n. 7553, et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.

7570. `Super hominem et super bestiam’: quod sit bonum interius et exterius, constat ex significatione `hominis et bestiae’ quod sit bonum interius et exterius, de qua n. 7424, 7523 (x).

7571. `Et super omnem herbam agri in terra Aegypti’: quod significet omne verum Ecclesiae in mente naturali, constat ex significatione `herbae’ quod sit verum, de qua sequitur; ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua supra n. 7557; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua etiam supra n. 7569. Quod `herba’ significet verum, est quia `terra’ significat Ecclesiam, tum quoque `ager’; omnis proventus inde significat vel verum quod fidei vel bonum quod charitatis, nam haec sunt Ecclesiae; per `herbam agri’ intelligitur (d)omne in genere quod provenit ex agro, ut patet a parabola Domini apud Matthaeum,
Simile factum est regnum caelorum homini seminanti bonum semen in agro suo, cum germinavit herba et fructum fecit, tunc apparuerunt zizania, xiii 24, 26;
ibi `herba’ pro proventu agri; quod per `herbam’ ibi significetur verum Ecclesiae, et per `zizania’ falsum, patet; est quidem comparatio, sed omnes comparationes in Verbo sunt ex significativis, n. 3579 apud Davidem,
Qui germinare facit gramen bestiae, et herbam in ministerium hominis, ad educendum panem e terra, Ps. civ 14;
hic quoque `herba’ pro proventu agri, et per illam in sensu interno ibi significatur verum: apud eundem,
2 In pascuis herbae cubare faciet me, ad aquas quietum deducet me, animam meam recreabit, Ps. xxiii 2 [,3];
`pascua herbae’ pro nutricione spirituali, quae est animae, quare dicitur `animam meam recreabit’: apud Esaiam,
Aquae Nimrim desolationes erunt, eo quod exaruit gramen, consumpta est herba, viride non est, {1}[xv 6:
apud eundem,
Habitatores facti sunt herba agri, et olus graminis, faenum tectorum, et arvum adustum ante segetem stantem,] xxxvii 27:
apud eundem,
Vastabo montes et colles et omnem herbam eorum arefaciam, et ponam fluvios in insulas; {2} et ducam caecos in via quam non noverunt, xiii 15 [,16]:
apud Jeremiam,
Quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet; propter malitiam habitantium in ea consumentur bestiae et avis, xii 4:
apud eandem,
Cerva in agro peperit, sed relinquendo, quia non fuit herba: et onagri steterunt super collibus, anhelarunt ventum sicut ceti, {3} eo quod non herba, xiv 5, 6:
apud Joelem,
Ne timete, bestiae agrorum Meorum, quia herbosa facta sunt habitacula deserti, quia arbor feret fructum suum, ficus atque vitis {4}dabunt vim suam, ii 22:
apud Amos,
Quando locusta consumavit comedere herbam terrae, dixi, Domine Jehovih, condona quaeso, qualis stabit Jacob, cum parvus ille? vii 2:
apud Sachariam, 3
Petite a Jehovah pluviam in tempore serotinam; Jehovah faciet nimbos, et pluviam imbris dabit illis, viro herbam in agro, x 1:
apud Johannem,
Quintus angelus clanxit et dictum ut damno non afficerent gramen terrae, neque ullum viride, neque ullam arborem, Apoc. ix 4.
Quisque videre potest quod in his locis non `gramen’ nec `herba’ intelligantur, sed pro illis talia quae Ecclesiae sunt; quod per `herbam terrae’ et `herbam agri’ intelligatur verum quod fidei, patet. Absque sensu tali spirituali nusquam aliquas sciret quid sit apud Johannem, `quod dicerent, cum quintus angelus clanxit, quod non damno afficerent gramen terrae, nec ullum viride’; nec aliquis sciret quid sit {5}quod apud Jeremiam, `cerva in agro peperit, et relinquendo quia non fuit herba; et {6}onagri anhelarant ventum sicut ceti, {7} eo quod non herba; ita nec quid {8}alibi pluries. Inde patet quam parum intelligitur Verbum, et quam terrestris idea de perpluribus ibi haberetur, nisi sciatur {9}quid significant, ad minimum quod sanctum sit, quod singulis inest.
@1 cp Sch$
@2 i et stagna exsiccabo,$
@3 i consumti sunt oculi illorum,$
@4 dabit I$
@5 After Jeremiam$
@6 quod onagri anhelarent$
@7 i consumtus oculus illorum$
@8 in reliquis locis$
@9 quod in sensu interno involvit ad minimum quod sanctum involvat$

7572. `Et extendit Moscheh baculum suum ad caelum’: quod significet communicationem cum caelo, constat ex significatione `extendere baculum ad caelum’ quod sit advertere, {1} ita communicare {2}, secundum illa quae supra n. 7568 explicata sunt; (d)per `caelum’ significatur caelum angelicum.
@1 i ac$
@2 i cum coelo angelico$

7573. `Et Jehovah dedit voces’: quod significet recessionem et separationem communicationis cum illis qui in bono et vero, constat a significatione `vocum’ quae tonitruum, quod sint vera Divina quae illustrant et perficiunt illos qui in caelo, et quae terrificant et devastant illos qui in inferno; et quia (x)hos devastant, significant recessionem et separationem communicationis cum illis qui in bono et vero, nam sic devastantur; quomodo haec se habent, patet ab illis quae prius n. 7502, 7541, 7542, 7545, 7554, dicta sunt, quod nempe illi qui ab Ecclesia fuerunt, et inde cognitiones veri et boni ex Verbo hauserunt, sed vixerunt vitam mali, communicationem habeant cum caelo per vera et bona quae secum e mundo, cum fuerunt in Ecclesia, tulerunt (quod homo secum ferat in alteram vitam quicquid in mundo novit, immo quicquid vidit, audivit, cogitavit, locutus est, voluit, et egit, videatur n. 2474, 2475, 2481-2486, 7398); haec communicatio est quae aufertur cum devastantur; (m)et cum communicatio {1}ablata est, tunc quoque vera et bona {2}cum illorum cognitionibus sublata sunt; nam quicquid {3} sciunt spiritus, immo angeli, influit per caelum a Domino, ita per communicationes, videatur n. 6053-(x)6058, 6189-6215, 6307-6327, 6466-(x)6495, {4} (x)6613-6626 (n); ex his patet quid intelligitur per recessionem et separationem communicationis cum illis qui in {5}vero et bono; (m)se habet cum vero Divino {6}in caelo et in inferno, quod verum per `voces’ significatur, sicut cum tonitribus in terra; tonitrua super altis montibus non audiuntur nisi modo sicut mitis {7}et tacitus sonus, at vero infra ad terram {8}audiuntur ut clangor terribilis; ita verum Divinum in caelo est (d)mite et clemens, in inferno autem est terribile.(n)
2 Quod `voces’ quae tonitruum significent vera Divina, quae illustrant et perficiunt illos qui in caelo, et quae terrificant et devastant illos qui in inferno, patet ab his locis: apud Esaiam,
Erit gaudium cordis, sicut incedentis cum fistula ad veniendum in montem Jehovae ad petram Israelis, tunc audiri faciet Jehovah gloriam vocis suae, et quietem brachium Ipsius videre faciet; in indignatione irae, et flamma ignis comedentis, dispersione, et inundatione, et lapide grandinis, nam a voce Jehovae consternabitur Aschur, xxx 30, 31;
hic `vox Jehovae’ pro vero Divino quod illustrat et perficit illos qui in bono, (c)ac terrificat (c)et devastat illos qui in malo: apud Joelem,
Coram Ipso commota est terra, sol et luna atrati sunt, et stellae contraxerunt splendorem suum; et Jehovah edit vocem Suam coram exercitu Suo, magna valde castra Ipsius, quia innumerus, qui facit verbum Ipsius; quoniam magnus dies Jehovae, et terribilis valde, ii 10, 11;
similiter: apud eundem, 3
Jehovah e Zione rugiet, et ex Hierosolyma dabit vocem Suam; et contremiscent caeli et terra; sed Jehovah refugium populo Suo, et munitio filiis Israelis, iv 16 [A.V. iii 16];
`vox Jehovae’ pariter pro vero Divino; quod `ex Hierosolyma’ est quia per illam significatur regnum spirituale Domini, in quo sunt illi qui in bono ex vero et in vero ex bono: apud Davidem, 4
Tonavit in caelis Jehovah, et Altissimus dedit vocem Suam, grandinem, et prunas ignis; ita ut miserit tela Sua, et disperserit illos, et fulmina multa, et conturbaverit illos, Ps. xviii 14, 15 [A.V. 13, 14];
`dare vocem, grandinem, et prunas ignis’ pro devastatione veri et boni per falsa et mala cupiditatum: apud eundem,
Stillarunt aquas nubes, vocem dederunt aetheres, etiam tela Tua iverunt, vox tonitru Tui in orbem, illustrarunt fulgura orbem, Ps. lxxvii 17-19 [A.V. 16-18];
`vox’ pro vero Divino quod illustrat illos qui ab Ecclesia: apud 5 eundem,
Vox Jehovae super aquis, Deus gloriae tonare facit, Jehovah super aquis magnis: vox Jehovae in virtute: vox Jehovae cum honore: vox Jehovae frangens cedros, confregit Jehovah cedros Libani: vox Jehovae incidens flammae ignis: vox Jehovae trepidare facit desertum: vox Jehovae parturire facit cervas, et denudat silvas, Ps. xxix 3-11;
ibi `vox Jehovae’ pro vero Divino ac illius potentia; ita quoque pro 6 Verbo, nam hoc est verum Divinum: apud Johannem,
Angelus fortis descendens, clamavit voce magna; et cum clamavit, locuta sunt septem tonitrua voces suas; scripturus eram, sed audivi vocem e caelo dicentem mihi, Obsigna quae locuta septem tonitrua, et haec ne scribas, Apoc. x 3, 4;
`voces’ pro vero Divino, `tonitrua’ pro vehentibus illud, et ferentibus e caelo {9}in terram. Quod per `tonitrua et voces’ significentur Divina, non tonitrua et {10}sonitus, nemo non videre potest, et quia Divina significant ac `Jehovae voces’ vocantur, patet quod sint Divinum Verum; inde erat cum Jehovah descendit super monte Sinai, ac Divinum Verum promulgavit, quod `essent voces, fulmina, et tonitrua,’ Exod. xix 16, xx 15; et quod `locutus sit e medio ignis,’ Deut. iv 11, 12, v 19-22.
@1 adempta$
@2 et illorum cognitiones ademptae$
@3 i enim$
@4 i 6598-6126,$
@5 bono et vero$
@6 After significatur$
@7 seu$
@8 sicut$
@9 ad$
@10 clangor solum$

7574. `Et grandinem’: quod significet falsa destruentia illa, constat ex significatione `grandinis’ quod sint falsa ex malis destruentia bona et vera Ecclesiae, {1} n. 7553. (s)Per `grandinem’ significantur talia falsa quae destruunt vera et bona Ecclesiae, ut quoque per `pestem’ supra in hoc capite; sunt enim falsorum genera et species perplures, {2}sicut malorum ex quibus sunt; falsa quae per `grandinem’ significantur sunt illius generis quod destruant illa quae Ecclesiae sunt, et dari possunt solum apud illos qui in Ecclesia nati sunt et vixerunt contra vera et bona fidei ibi. Quod falsa sicut mala plurium generum et specierum (x)sint, constat ex eo quod inferna sint distincta secundum genera et species malorum (c)et inde falsorum, et quod inferna sint innumera. Ex his constare potest quomodo se habet cum eo quod per miracula seu plagas in Aegypto significentur falsa et mala, sicut per sanguinem, ranas, pediculos, volatilia noxia, pestem, ulcus pustularum, grandinem, locustam, quod nempe per unumquodvis aliud genus falsi ac mali.(s)
@1 i de qua$
@2 ut quoque$

7575. `Et ambulavit ignis ad terram’: quod significet mala cupiditatum, constat ex significatione `ignis’ quod sint mala cupiditatum, de qua n. 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, 7324; et ex significatione `ambulare ad terram’ quod sit occupare mentem naturalem usque ad ima ejus; quod `terra Aegypti’ sit mens naturalis, videatur n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301. Quia per `grandinem’ significantur falsa {1}, et per `ignem’ mala ex quibus illa, idcirco ubi grando etiam ignis memoratur, apud Esaiam xxx 30, 31; Ps. xviii 12-15; Ps. lxxviii 47-49; Apoc. viii 7; et quoque in versu {2} sequente, `Et fuit grando, et ignis simul ambulans in medio grandinis, gravis valde.’
@1 i ex malis$

7576.(m) `Et pluere fecit grandinem super terram Aegypti’: quod significet sic mentem naturalem a falsis mali occupatam, constat ex significatione `pluere facere’ quod sit infundere, hic occupari; `pluere’ praedicatur de vero et bono, et in opposito sensu de falso et malo, nam `pluvia’ est benedictio et est maledictio, n. 2445; ex significatione `grandinis’ quod sit falsum mali, de qua n. 7553, 7574; et a significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, ut supra n. 7575.(n)

7577. `Et fuit grando, et ignis simul ambulans in medio grandinis, gravis valde’: quod significet falsi persuasiones una cum mali cupiditatibus, constat ex significatione `grandinis’ quod sit falsum ex {1}malo, de qua supra n. 7574, hic falsi persuasio, quia dicitur `grando gravis valde’; ex significatione `ignis’ quod sit cupiditas mali, de qua mox supra n. 7575; et ex significatione `ambulare in medio’ quod sit una esse, et quidem mali cupiditas {2}intime, quia ex illa falsum.
2 (s)Describitur hic status illorum qui ab Ecclesia et infestant probos in altera vita, quando vastati sunt quoad illa quae Ecclesiae sunt, hoc est, quoad bona et vera quae professi, quod nempe tunc regnent apud illos persuasiones falsi una cum cupiditatibus mali; status enim interior illorum talis est; sunt persuasiones falsi et cupiditates mali inseparabiles, nam qui in malo est quoad vitam, is in falso est quoad doctrinam; {3}potest quidem ipsis qui in malo vitae sunt, aliter videri’, nam quando ore profitentur vera ex Verbo, aut ex doctrinali Ecclesiae suae, putant quod in fide illorum sint; apparet etiam eis quasi essent, sed usque non sunt si vita {4} mala est, vel enim ore profitentur quae aliter cogitant, vel cogitant quod ita sit ex fide persuasiva, quae fides est propter lucrum, aut propter honores; quare cum non amplius est ambitus honoris, aut aucupatio lucri, fides illa cadit, et tunc falsa arripiunt quae cum malis cupiditatum concordant; falsa concordantia cum cupiditatibus mali sunt {5}interius apud illos qui male vivunt, utcumque credunt quod non sint; quod ita sit, se clare manifestat in altera vita, quando {6} ibi externa ablata sunt, et tales (m)relicti sunt interioribus suis, tunc erumpunt falsa, tam quae cogitaverant in mundo quam quae non manifeste cogitaverant; erumpunt enim illa ex malis, quae vitae illorum fuerant, nam falsa non aliud sunt quam mala ratiocinantia et {7}sibi patrocinantia; ex his constare potest qualis status illorum in altera vita est, {8} quod nempe sint illis (t)persuasiones falsi una cum (t)cupiditatibus mali.(n)(s)
@1 malis$
@2 in falso$
@3 quod res non ita se habeat, potest quidem ipsis qui in ullis sunt aliter videri$
@4 i illorum$
@5 intus$
@6 i enim$
@7 et pro se patrocinantia malis vitae$
@8 i et$

7578. `Quae non fuerat sicut illa in omni terra Aegypti’: quod significet quod talis status mentis naturalis non aliis, constat ex illis quae supra n. 7554 explicata sunt, ubi similia.

7579. A quo fuit in gentem’: quod significet a die quo facta sit ut admittere bonum et inde verum posset, nempe mens naturalis, constat ex significatione `gentis’ quod sit bonum, de qua n. 1159, 1259, 1260, 1416, 1849, 4574, 6005; et quia de `terra Aegypti’ hoc dicitur, per quam (x)significatur scientificum verum quod mentis naturalis, ideo quoque `gens’ est verum quod ex bono; et a significatione `a quo fuit’ quod sit a die quo facta {1}est.
@1 sit, nempe ut admittere posset$

7580. `Et percussit grando in omni terra Aegypti’: quod significet quod falsum illud destruxerit illa quae in mente naturali, constat ex significatione `percutere’ quod sit destruere; ex significatione `grandinis’ quod sit falsum ex malis, n. 7553; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua {1} n. 7569.
@1 i supra$

7581. `Omne quod in agro’: quod significet quicquid Ecclesiae esset, constat ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua supra n. 7557.

7582. `Ab homine et usque ad bestiam’: quod significet bonum ejus interius et exterius, constat ex significatione `hominis et bestiae’ quod sit bonum interius et exterius, de qua n. 7424, 7523.

7583. `Et omnem herbam agri percussit grando’: quod significet quod omne verum Ecclesiae destruxerint falsa illa, constat ex significatione `herbae agri’ quod sit verum Ecclesiae, de qua supra n. 7571; et ex significatione `percutere’ quod sit destruere; et ex significatione `grandinis’ quod sit falsum, de qua n. 7553.

7584. `Et omnem arborem agri confregit’: quod significet quod etiam omnes cognitiones boni et veri Ecclesiae, constat ex significatione `arboris’ quod sint perceptiones boni et veri, de qua n. 103, 2163, 2682; et quoque {1}boni et veri cognitiones, n. 2722 fin., 2972.
@1 illorum$

7585. `Tantum in terra Goschen, ubi filii Israelis, non fuit grando’: quod significet quod non ubi illi qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `terrae Goschen’ quod sit intimum in mente naturali, de qua n. 5910, 6028, 6031, 6068; et quod sit Ecclesia, n. 6649; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.

7586. Vers. 27-30. Et misit Pharao, et vocavit Moschen et Aharonem, et dixit ad illos, Peccavi vice hac, Jehovah justus, et ego et populus meus improbi. Supplicate ad Jehovam, et satis ab esse voces Dei et grando; et dimittam vos, et non addetis stare. Et dixit ad illum Moscheh, Sicut exire me urbe, expandam palmas meas ad Jehovam, voces cessabunt, et grando non erit amplius, propterea ut scias quod Jehovae terra. Et tu et servi tui, scio quod (x)nondum timeatis a facie Jehovae Dei. `Et misit Pharao, et vocavit Moschen et Aharonem’ significat praesentiam legis Divinae: `et dixit ad illos’ significat humiliationem: `Peccavi vice hac’ significat separationem a vero et bono: `Jehovah justus, et ego et populus meus improbi’ significat quod Divinum Bonum non sufferre potuerit malitiam infestantium, et quod inde hoc: `supplicate ad Jehovam’ significat ut intercedant: `et satis ab esse voces et grando’ significat si cessant falsa illa: `et dimittam vos, et non addetis stare’ significat quod relinquerent illos, et non detinerentur amplius: `et dixit ad illum Moscheh’ significat responsum: `Sicut exire me urbe’ significat separationem: `expandam palmas meas ad Jehovam’ significat intercessionem: `voces cessabunt, et grando non erit amplius’ significat finem status illius: `propterea ut scias quod Jehovae terra’ significat quod inde notum quod Dominus sit solus Deus Ecclesiae: `et tu et servi tui, scio quod nondum timeatis a facie Jehovae Dei’ significat quod qui infestant nondum in timore sint pro Domino.

7587. `Et misit Pharao, et vocavit Moschen et Aharonem’ {1}significat praesentiam legis Divinae, ut n. 7390, 7451, ubi similia.
@1 quod significet$

7588. `Et dixit ad illos’: quod significet humiliationem, constat ex illis quae immediate sequuntur, (d)nempe, `Peccavi vice hac, Jehovah justus, et ego et populus meus improbi,’ quae verba humiliationis sunt et continentur in `dixit.’

7589. `Peccavi vice hac’: quod significet separationem a vero et bono, constat a significatione `peccare’ quod sit sejunctio et aversio a Divino, ita a vero et bono, de qua n. 5229, 5474, 5841, proinde etiam separatio, nam qui se avertit a vero et bono, is se separat ab illis.

7590. `Jehovah justus, et ego et populus meus improbi’: quod significet quod Divinum Bonum non sufferre potuerit malitiam infestantium, et quod inde hoc, constat ex eo quod Jehovah sit Divinum Bonum, per `Jehovam’ enim intelligitur Divinum Esse, quod est Divinum Bonum, et per `Deum’ Divinum Existere, quod est Divinum Verum, de {1}qua n. 6905; `Jehovah justus’ dicitur quia non sufferre potest malitiam infestantium; per `Pharaonem’ enim et `populum ejus’ significantur illi qui infestant; et per quod `improbi’ sint malitia.
@1 quo I$

7591. `Supplicate ad Jehovam’: quod significet ut intercedant, constat ex significatione `supplicare’ cum fit pro alio, quod sit intercessio, ut n. 7396, 7462.

7592. `Et satis ab esse voces et grando’: quod significet si cessant falsa illa, constat a significatione `satis ab esse’ quod sit si cessant; ex significatione `vocum quae tonitruum’ quod sint vera Divina quae terrificant et devastant malos, (c)ac per influxum et praesentiam excitant falsa mali quae per `grandinem’ significantur, de qua {1} n. 7573; quod `grando’ sint falsa destruentia vera, videatur n. 7553, 7574.
@1 i supra$

7593. `Et dimittam vos, et non addetis stare’: quod significet quod relinquerent illos et non detinerentur amplius, constat ex repraesentatione `Pharaonis,’ qui haec de se dicit, quod sint qui infestant, de qua saepe; ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; et (c)ex significatione `non addere stare’ quod sit non amplius detineri.

7594. `Et dixit ad illum Moscheh’: quod significet responsum, constat absque explicatione.

7595. `Sicut exire me urbe’: quod significet separationem, constat ex significatione `exire’ quod sit separatio, de qua n. 6100, 7404, (x)7463; et ex significatione `urbis,’ {1} ubi Pharao, quod sit falsum in quo illi qui {2}infestant; per `urbem’ enim significatur doctrinale, et quia doctrinale, etiam significatur verum, (c)ac in opposito sensu falsum, n. 402, 2268, (x)2451, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493.
@1 i hic$
@2 infestabant$

7596. `Expandam palmas meas ad Jehovam’: quod significet intercessionem, constat ex significatione `expandere palmas ad Jehovam,’ seu `supplicare,’ quod sit intercessio; de {1}`supplicare’ videatur’ n. 7396, 7462, 7591; `supplicare’ enim est oris seu loquelae, `expandere palmas’ est gestus seu actionis, quae supplicationi cordis correspondet; sunt {2} gestus seu actiones (d)corporis quae unicuique affectioni mentis correspondent, sicut humiliationi procumbentia super genubus, et altiori humiliationi prostratio ad terram; supplicationi autem correspondet expansio manuum versus caelum, et sic porro; gestus illi seu actiones in Verbo significant ipsas affectiones quibus correspondent, ex causa quia repraesentant illas; inde potest videri quid repraesentationes.
@1 qua$
@2 i enim$

7597. `Voces cessabunt, et grando non erit amplius’: quod significet finem status illius, constat ex significatione `vocum quae tonitruum’ quod sint vera Divina malos devastantia, de qua n. 7573; {1} ex significatione `grandinis’ quod sint falsa destruentia vera, de {2}qua n. 7553, 7574; et ex significatione `cessare, et non esse amplius’ quod sit finis illorum, ita finis illius status; nam quaelibet plaga unum statum devastationis illorum qui infestant probos in altera vita significat.
@1 i et$
@2 quibus mox supra, n. 7592$

7598. `[Propterea] ut scias quod Jehovae terra’: quod significet quod inde notum quod Dominus sit solus Deus Ecclesiae, constat ex significatione `scire’ quod sit notum esse; ex significatione `terrae’ quod sit Ecclesia, de qua n. 662, 1066, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 2928, 3355, 4447, 4535, 5577; (d)et quod `Jehovah’ sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6303, 6905, 6945, 6956; inde patet quod per `{1} Jehovae terra’ significetur quod Domino sit Ecclesia, ita quod Dominus sit solus’ Deus Ecclesiae, {2}ut n. 7401, 7444, 7544.
@1 i quod$
@2 quod solus$

7599. `Et tu et servi tui, scio quod nondum timeatis a facie Jehovae Dei’: quod significet quod qui infestant nondum in timore sint pro Domino, constat {1}a repraesentatione `Pharaonis et servorum illius’ quod sint qui infestant, de qua prius; et ex significatione `timere a facie Jehovae’ quod sit quod non timor pro Domino; quod Dominus sit `Jehovah’ in Verbo, videatur ex locis mox supra n. 7598 citatis; `a facie Jehovae’ dicitur quia per `faciem Jehovae’ significatur misericordia, et inde pax et omne bonum, n. 222, 223, 5585; et in opposito sensu non misericordia, non pax et non bonum, n. 5585, 5592, 5816, 5823; quod non misericordia, non pax et non bonum, per `faciem Jehovae’ {2}significentur, est quia mali avertunt se a Jehovah seu Domino, nam avertunt se a bono quod charitatis et a vero quod fidei, in quibus est Dominus; {3}et tunc a tergo illis sunt quae Domini sunt, et a facie quae illorum; et quae a tergo sunt, illa non vident, nec curant; inde omne malum, consequenter infelicitas et infernum homini.
@1 ex significatione$
@2 significetur$
@3 et quia avertunt se ab illis, avertunt se a Domino et Illius misericordia; hoc intelligitur in Verbo ubi dicitur quod Jehovah avertat faciem, nam ita dicitur ex apparentia, apparet enim sicut Dominus removeat misericordiam, quando homo in infelicitate est, et magis cum in inferno, cum tamen ipse homo est qui se removet, et tunc se removet, cum a Domino, Ipsius regno, Ecclesia, a patria, et proximo intuitionem et affectionem amovet, et ad se inflectit; tunc ei a tergo sunt quae Domini sunt, et a facie quae illius sunt, et quae a tergo sunt, illa non videt nec curat; inde omne malum et inde infelicitas et infernum homini$

7600. Vers. 31 ad fin. Et linum et hordeum percussum est, quia hordeum spica maturescens, et linum culmus. Et triticum et zea non percussa sunt, quia abdita illa. Et egressus Moscheh a cum Pharaone, urbe, et expandit palmas suas ad Jehovam, et cessaverunt voces et grando, et pluvia non effusa est terram. Et vidit Pharao quod cessavit pluvia, et grando, et voces, et addidit peccare; et aggravavit cor suum, ille et servi illius. Et obfirmatum cor Pharaonis, et non dimisit filios Israelis, quemadmodum locutus Jehovah per manum Moschis. `Et linum’ significat verum naturalis exterioris: `et hordeum’ significat bonum ejus: `percussum est’ significat quod destructa: `quia hordeum spica maturescens, et linum culmus’ significat quod bonum et verum illud exstarent et spectarent deorsum: `et triticum et zea’ significat bonum interioris naturalis et verum ejus: `non percussa sunt’ significat quod non destructa sint: `quia abdita illa’ significat quia non exstarent, et quia vergerent introrsum: `et egressus Moscheh a cum Pharaone, urbe’ significat separationem ab illis: `et expandit palmas suas ad Jehovam’ significat intercessionem: `et cessaverunt voces et grando’ significat quod finis illius status: `et pluvia non effusa terram’ significat quod falsa illa non magis apparerent: `et vidit Pharao’ significat apperceptionem: `quod cessavit pluvia, et grando, et voces’ significat quod finis esset status illius: `et addidit peccare’ significat recessionem adhuc: `et aggravavit cor suum, ille et servi illius’ significat obstinationem: `et obfirmatum cor Pharaonis’ significat quod ex malo obstinarent se: `et non dimisit filios Israelis’ significat {1}ut non relinquerent: `quemadmodum locutus Jehovah’ significat secundum praedictionem: per manum Moschis’ significat media lege a Divino. {2}
@1 quod I$
@2 At the end of the Summary Exposition A has a deleted note which the editors have not been able to transcribe.$

7601. `Et linum’: quod significet verum naturalis exterioris, constat ex significatione `lini’ quod sit verum, sed verum naturalis exterioris, de qua sequitur; quod naturale sit exterius et interius, videatur n. 4570, 5118, 5497, 5649, consequenter quod verum et bonum {1}ibi sit interius et exterius, n. 3293, 3294; verum et bonum naturalis exterioris significantur per `linum et hordeum’; ac bonum et verum naturalis interioris per `triticum et zeam.’
2 In hoc et in sequenti versu agitur de veris et bonis quae destructa et vastata sunt, et de bonis et veris quae non destructa et vastata; ita de veris et bonis quae recondita et reservata sunt {2}ad usum, et quae non recondita et non reservata; nam apud malos, cum vastantur, hoc est, cum separantur a veris et bonis et relinquuntur suis malis et falsis, tunc {3}vastantur quoad illa vera et bona quae sunt in exteriore naturali, et adjuncta ibi falsis et malis; quod illa vera et bona spectent deorsum, ac ideo non reservari possint, videbitur infra n. 7604, 7607; at vera et bona interioris naturalis non vastantur sed introrsum magis perducuntur, et ibi reservantur ad usum; ac {4}tunc communicatio inter naturale interius et exterius in tantum clauditur ut non inde aliquid boni et veri influere possit in naturale exterius, nisi modo tale commune per quod ratiocinari possint, et argumenta connectere ad confirmanda falsa et mala. Bona et vera illa quae reservantur, in Verbo significantur per `reliquias,’ de quibus videatur n. 468, 530, 560, 561, 576, 661, (x)798, 1738, 1906, 2284, 5135, 5342, 5344, 5897-5899, 6156, (x)7556. De his nunc agitur in binis his versibus, et significantur per quod `linum et hordeum percussum {5}sit, quia hordeum spica maturescens, et linum culmus,’ et quod `triticum et zea non percussa {6}sint, quia abdita illa.’
3 Quod `linum’ significet verum, est ex repraesentativis in caelo; in caelo, qui in vero naturalis sunt apparent induti albo, quod album apparet sicut ex lino; ipsum verum naturalis etiam ibi repraesentatur sicut contextura ex filis purioribus lini; fila illa instar (x)filorum sericorum apparent, splendida, pulchre translucentia, et mollia, {7}ac indumentum ex illis simile, si verum quod ita repraesentatur est ex bono; vicissim autem, fila illa quae instar lineorum non apparent translucentia, nec splendida, nec mollia, sed ut dura et fragilia, et usque alba, si verum quod ita repraesentatur non sit ex bono.
4 Ex his nunc constare potest quid significat quod angeli hominibus visi apparuerint in linteis, ut illi de quibus apud Johannem,
Exiverunt septem angeli, habentes septem plagas, e templo, induti linteo albo et splendido, et circumcincti pectora cingulis aureis, Apoc. xv 6:
apud Danielem,
Sustuli oculos meos, et vidi, et ecce vir unus indutus linteis, cujus lumbi cincti auro Uphasi, x 5:
apud Ezechielem,
Ecce sex viri venientes a via portae superioris, et cuivis instrumentum dispersionis ejus in manu ejus; sed vir unus in medio illorum indutus linteis, et atramentarium scribae in lumbis ejus, ix 2;
de quo angelo ibi ulterius in eodem capite vers. 3, 4, et x 2-7 et apud eundem, de angelo qui mensus novum templum, cui filum lini et calamus mensurae in manu, xl [3,] seq.: etiam angeli visi in sepulcro Domini apparuerunt induti albo splendido et fulgurante, Matth. xxviii 3; Marc. xvi 5; Luc. xxiv 4; Joh. xx 11, 12.(n)
5 Quia `linum’ significabat verum exterioris naturalis, et exterius naturale est quod investit interiora, idcirco illud verum est quod repraesentatum est per `lintea’ quibus induti fuerunt angeli; et quoque per `vestes lini’ quibus induebatur Aharon cum in sancto ministraret, de quibus apud Moschen,
Cum Aharon intrat in Sanctum, tunicam lini sanctitatis induet, et balteo lini cinget se, et cidarim lini imponet sibi, vestes sanctitatis hae, Lev. (x)xvi [3,] 4:
similiter apud Ezechielem,
Sacerdotes Levitae, filii Zadochi, quando intrabunt ad portas atrii interioris, vestes lini induent, nec ascendet super eos lana; quando ministrabunt in portis atrii interioris et introrsum, cidares lini erunt super capite illorum, femoralia lini erunt super lumbis illorum, xliv 17, 18;
ibi de novo templo et de nova Hierosolyma, per quae intelligitur regnum Domini. Ideo quoque sacerdotes portabant ephodos lini, I Sam. (x)xxii 18; et Samuel ministrabat coram Jehovah, puer cinctus ephodo lini, I Sam. ii 18: tum quoque David cum {8}transferebatur arca in urbem ejus, cinctus erat ephodo lini, 2 Sam. vi 14.
6 Ex his quoque constare potest cur Dominus, cum lavaret pedes discipulorum,
Succinxerit Se linteo, et absterserit pedes linteo quo (t)succinctus erat, Joh. xiii 4, 5;
lavatio enim pedum significabat purificationem a peccatis, quae fit per vera fidei, nam per illa docetur homo quomodo {9}vivet.
7 Per `linum’ etiam in sequentibus locis significatur verum: apud Jeremiam,
Dixit Jehovah ad prophetam, Eundo emito tibi cingulum lini, et ponito illud super lumbis tuis, sed per aquam non duces illud; sume cingulum, et surge, abi ad Euphratem, et absconde illud in foramine petrae; a fine dierum multorum, cum recepit cingulum, ubi absconderat illud, ecce corruptum erat cingulum, non proderat ad quicquam, xiii 1-7;
per `cingulum lini super lumbis’ repraesentabatur verum ex bono, quale {10}est in principio quando Ecclesia instauratur a Domino, et quale fit postea, quod circa finem eis sit corruptum, nec prosit ad quicquam: apud Esaiam,
Erubescent facientes linum sericorum, et textores aulaeorum, xix 9;
ibi de Aegypto; `facere linum sericorum’ pro {11}fingere vera: 8 apud Moschen,
Non arabis bove et asino simul; non indues mixtam vestem ex lana et lino simul, Deut. xxii (x)10, 11;
per `bovem’ significatur bonum naturalis, per `asinum’ verum ejus; similiter per `lanam et linum’; quod `non ararent bove et asino simul, nec induerent vestem mixtam ex lana et lino simul’ significabat quod non {12}essent in bino statu simul, nempe in bono et inde spectarent verum, ac simul in vero et inde spectarent bonum; {13}illa simile involvunt quod involvunt quae Dominus dixit apud Matthaeum,
Qui super tecto domus, ne descendat ad tollendum quid e domo sua; et qui in agro, ne revertatur retro ad (x)accipiendum vestem suam, xxiv 17, 18;
de quibus videatur n. 3652 ad fin., qui enim ex bono spectant verum in interiore caelo sunt; qui autem ex vero spectant bonum in exteriore caelo sunt; {14}hi ex mundo spectant caelum, illi ex caelo spectant mundum, unde in ratione quadam opposita sunt, et quare si simul essent, destrueret unum alterum.
@1 illius$
@2 in$
@3 non vastantur quoad omnia vera et bona, sed solum quoad illa quae spectant deorsum, hoc est, ad mundum et tellurem, et quae sunt in exteriori naturali, mala enim et falsa, quibus relinquuntur, sunt in exteriori naturali; et illis adjuncta sunt vera et bona ibi, (m)idcirco, quia non simul debent esse, auferuntur.(n)$
@4 interea$
@5 est$
@6 sunt$
@7 cum repraesentatur verum in quo bonum, ast vicissim ut non translucens et splendidum, nec molle, sed ut durum et fragile, si verum sit et non a bono$
@8 ferebatur arca ad urbem Davidis$
@9 vivendum$
@10 apud gentem Judaicam, quod nempe corruptum$
@11 veris fictitiis$
@12 After simul$
@13 After involvunt$
@14 non potest esse in utroque simul, (m)nam tunc vastaretur quoad utrumque, nam qui ex vero spectant bonum, e mundo spectant coelum, at qui ex bono spectant verum, ex coelo spectant mundum, quae quia in ratione quadam opposita sunt, destruet unum alterum(n)$

7602. `Et hordeum’: quod significet bonum ejus, constat ex significatione `hordei’ quod sit bonum naturalis exterioris {1}; quod `hordeum’ id sit, est quia est proventus agri, et est frumentum quod inservit esui; `frumentum’ enim in genere significat bonum veri, n. 3580, 5295, 5410, 5959, in specie `hordeum et triticum,’ `hordeum’ bonum naturalis exterioris, et `triticum’ bonum naturalis interioris: illud significat `hordeum’ apud Joelem,
Excisa est minhah et libamen de domo Jehovae; luxerunt sacerdotes ministri Jehovae; devastatus est ager, luxit terra, quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum; pudefacti sunt agricolae, ejularunt vinitores, super tritico et super hordeo, eo quod perierit messis agri, i 9-11;
apud prophetam ibi agitur de vastatione boni et veri, ut constat ex sequentibus ibi; quare per `frumentum, mustum, triticum, et hordeum,’ non illa {2}significantur, sed spiritualia {3}, ita per `triticum’ bonum interius, et per `hordeum’ bonum exterius; similiter `hordeum’ apud Ezechielem iv 9; et in Deut. viii 8: in Libro Judicum,
Cum Guideon pervenit ad castra, vir recensens socio suo somnium, et dicebat, Ecce somniando somniavi, et ecce tostus panis hordeorum volvebat se ad castra Midianis, et venit ad tentorium usque, ac percussit illud ut concideret, et evertit illud sursum, atque sic cecidit tentorium, vii 13;
per `Midianem’ significantur qui in vero simplicis boni sunt, ac in opposito sensu, qui non in vitae bono, n. 3242, 4756, 4788, 6773; hoc bonum est bonum exterioris naturalis, et significatur per `panem hordeorum’; at jucundum voluptatum, si pro fine {4}, loco boni illius, est quod significatur per `tostum panem hordeorum’; {5}est status quem tunc repraesentabant Midianitae, qui ibi describitur.
@1 i sit$
@2 intelliguntur$
@3 i quae significant$
@4 i vitae$
@5 estque$

7603. `Percussum est’: quod significet quod destructa, patet absque explicatione.

7604. `Quia hordeum spica maturescens, et linum culmus’: quod significet quod bonum et verum illud exstarent et spectarent deorsum, constat ex significatione `hordei et lini’ quod sint bonum et verum naturalis exterioris, de qua mox supra n. 7601, 7602; et ex significatione `spicae maturescentis’ tum quoque `culmi’ quod sit quod exstarent, nam de `tritico et zea’ dicitur quod abdita sint, vers. seq., hoc est, quod non exstarent; {1}quae enim {2} matura sunt, in spica sua et {3}culmo exstant, ut decidant; hoc in spirituali sensu, in quo agitur de bono fidei et charitatis, {4}significat quod spectarent deorsum. Quomodo cum hoc se habet, patet ex illis quae supra n. 7601 dicta sunt. Quod bona et vera in exteriore naturali apud malos spectent deorsum, est quia ibi sunt una cum malis et falsis, et illis {5}adjuncta; omnia mala et falsa spectant deorsum, hoc est, extrorsum ad terram et ad mundum, inde quoque bona et vera illis adjuncta, nam mala et falsa trahunt illa secum, {6}quod fit per sinistras applicationes; haec bona et vera sunt quae apud malos {7} vastantur; si enim illa non vastarentur, influerent bona et vera quae {8}recondita et reservata sunt a Domino in interiore naturali, ac {9}se conjungerent illis quae in exteriore, ac sic unum agerent, inde quoque illa flecterentur deorsum, et sic perirent; homo distinguitur a brutis animalibus per id quod spectare possit sursum, hoc est, ad Divinum; absque illa facultate foret homo sicut bestia, nam bestia non spectat nisi deorsum. Inde nunc patet cur bona et vera apud malos quae spectant deorsum eis auferuntur, et cur illis {10}sublatis clauditur communicatio cum interioribus, ubi {11}bona et vera a Domino recondita sunt et ad usum reservata.
@1 d quae i illa$
@2 i cum$
@3 in culmo suo$
@4 S first wrote quod significent then d quod$
@5 se adjungunt$
@6 adjuncta enim sunt per$
@7 i in altera vita$
@8 reconduntur et reservantur$
@9 conjungerent se illis, et sic unum facerent, ita illa quoque spectarent, deorsum seu extrorsum, ac inde perirent etiam illa$
@10 ablatis$
@11 vera et bona$

7605. `Et triticum et zea’: quod significet bonum interioris naturalis et verum ejus, constat ex significatione `tritici’ quod sit bonum amoris et charitatis, de qua n. 3941; et quia est frumentum hordeo nobilius, est bonum interioris naturalis; et ex significatione `zeae’ vel speltae, quod sit verum interioris naturalis {1}correspondens bono quod significatur per triticum’; quod `zea’ sit verum illud, constare potest ex eo quod in Verbo, ubi dicitur de bono, etiam dicatur de vero, et hoc propter conjugium caeleste quod est boni et veri in singulis Verbi, (c)ac in supremo sensu propter unionem Ipsius Divini (c)et Divini Humani in Domino, cui conjugium boni et veri in caelo correspondet; ita quod Ipse Dominus quoad Ipsum Divinum et Divinum Humanum sit Intime in Verbo {2}, videatur n. 683, 793, 801, 2173, 2516, 2618, 2712, 2803, 3132, 4138 fin., 5502, 6179, 6343. Inde patet quod per `zeam’ significetur verum {3} correspondens bono quod significatur per `triticum.’
@1 ; quod zea sit verum correspondens bono quod significatur per triticum$
@2 i ubivis$
@3 i interioris naturalis$

7606. `Non percussa sunt’: quod significet quod non destructa sint, patet absque explicatione.

7607. `Quia abdita illa’: quod significet quia non exstarent, et quia vergerent introrsum, constat ex significatione `abdita illa’ quod sit non exstare; in sensu spirituali, quia essent in interiore naturali et ibi vergerent introrsum; quod illa (t)destrui non possent, est quia spectarent ad caelum et ad Dominum, quod est spectare introrsum, et non ad tellurem et mundum, quod est spectare extrorsum. (x)Quid sit spectare introrsum et spectare extrorsum, paucis dicendum est: homo ita creatus est ut spectare possit supra se ad caelum usque ad Divinum, et quoque ut spectare possit infra se ad mundum et tellurem; in hoc distinguitur homo a brutis animalibus; et tunc homo spectat supra se seu ad caelum usque ad Divinum, cum pro fine habet proximum, patriam, Ecclesiam, caelum, imprimis Dominum; et tunc spectat infra se cum pro fine habet se et mundum; pro fine habere est amare, nam hoc pro fine habetur quod amatur, et quod amatur, hoc universaliter regnat, hoc est, in singulis cogitationis et voluntatis; homo {1}dum spectat per unam viam, non {2} spectat per alteram, nempe {1}dum spectat ad mundum et ad se, non {3}spectat ad caelum et ad {4}Dominum, {5}et vice versa; sunt enim determinationes oppositae {6}.
2 Ex eo quod homo spectare possit supra se, hoc est, cogitare de Divino, ac conjungi Divino per amorem, patet manifeste quod sit elevatio mentis a Divino, nam nusquam aliquis supra se spectare potest, nisi per elevationem ab Illo Qui (t)supra est, inde quoque patet quod omne bonum et verum apud hominem sit Domini; patet quoque inde quod (t)homo cum spectat infra se, separet se a Divino, et determinet interiora sua {7}ad se et ad mundum, similiter ac determinata sunt apud bruta animalia; et tunc quod in tantum exuat humanum. Ex his nunc constare potest quid intelligitur per spectare introrsum seu supra se, et per spectare extrorsum seu infra se.
@1 qui$
@2 i prorsus$
@3 spectare potest$
@4 Divinum$
@5 et qui spectat ad coelum et ad Divinum non spectare potest ad mundum et semet$
@6 i; formae etiam recipientes boni et veri in opposito$
@7 per eandem viam per quam determinantur interiora$

7608. `Et egressus Moscheh a cum Pharaone, urbe’: quod significet separationem ab illis, constat ex illis quae supra n. 7595 explicata sunt, ubi similia.

7609. `Et expandit palmas suas ad Jehovam’: quod significet intercessionem, ut supra n. 7596.

7610. `Et cessaverunt voces et grando’ significat finem illius status, ut supra n. 7597.

7611. `Et pluvia non effusa terram’: quod significet quod falsa illa non magis apparerent, constat ex significatione `pluviae,’ hic `pluviae grandinis,’ quod sint falsa, de qua n. 7553, 7574; et ex significatione `non effusa terram’ quod sit quod finita, ita quoque quod non apparerent, nempe falsa quae per `pluviam grandinis’ significantur.

7612. `Et vidit Pharao’: quod significet apperceptionem, constat ex significatione `videre’ quod sit apperceptio, de qua n. (x)2150, 3764, 4723, 5400.

7613. `Quod cessavit pluvia, [et] grando, et voces’ significat finem illius status, ut supra n. 7597, (x)7610.

7614. `Et addidit peccare’: quod significet recessionem adhuc, constat ex significatione `addere’ quod sit adhuc et amplius; et a significatione `peccare’ quod sit sejunctio, {1} recessio (c)et separatio a bono et vero, de qua n. 5229, (x)5474, 5841, 7589.
@1 i et$

7615. `Et aggravavit cor suum, ille et servi illius’: quod significet obstinationem, constat (c)a significatione `aggravare, indurare, et obfirmare cor’ quod sit obstinare se, de qua n. 7272, 7300, 7305.

7616. `Et obfirmatum cor Pharaonis’: quod significet quod ex malo obstinarent se, constat ex significatione `obfirmari cor’ quod sit obstinare se, {1}de qua mox supra n. (x)7615, ubi dicitur quod `aggravaverit cor’; differentia est quod `aggravare cor’ sit ex falso, at `obfirmare cor’ sit ex malo.
@1 ut$

7617. `Et non dimisit filios Israelis’: quod significet ut non relinquerent, constat ex significatione `dimittere’ quod sit {1} relinquere, ut prius saepe; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, quos infestabant, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.

7618. `(x)Quemadmodum’ locutus Jehovah’: quod significet secundum praedictionem, ut prius n. 7302, 7340, 7414, 7432, (x)7535.

7619. `Per manum Moschis’: quod significet media lege a Divino, constat a significatione `per manum alicujus’ quod sit mediate, de qua sequitur; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex a Divino, de qua n. 6771, 6827; quod `loqui per manum alicujus’ sit medio illo seu mediate, est quia per `manum’ significatur potentia, n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, 6292, 6947, 7011, 7518, ita per `manum alicujus’ {1} potentia vicaria, quod idem est cum mediate, {2}nam quod fit mediate, fit per potentiam alterius in se; inde est quod in Verbo illa loquendi formula sit, ut in Libris Regum, ubi aliquoties dicitur Verbum quod Jehovah locutus {1} `per manum alicujus’; ut quod locutus {1} per manum Achijae prophetae, 1 Reg. xiv 18; per manum Achiae Schelonitae, 1 Reg. xv 29; per manum Jehu prophetae, 1 Reg. (x)xvi 7, 12; per manum Joschuae, ibid. vers. 34; per manum Eliae, 1 Reg. xvii 16; per manum Jonae prophetae, 2 Reg. xiv 25.
@1 i est$
@2 omne enim$

7620. Continuatio de Spiritibus et Incolis Telluris Martis

Videbam flammeum quoddam pulcherrimum; erat varii coloris, purpureum, tum ex candido rubescens, colores illi etiam ex flamma pulchre rutilabant {1}; quandam etiam manum videbam, quae hoc flammeum non tenuit, sed cui adhaesit; primum inversae ejus parti, postea palmae seu volae, et inde lambebat manum circumcirca; hoc aliquanto tempore perstitit; dein manus haec cum flammeo removebatur ad distantiam, et ubi substitit erat lucidum; in lucido illo recessit manus; et tunc flammeum mutabatur in avem, quae principio erat similibus coloribus cum flammeo, et colores similiter coruscabant; sed colores illi successive mutati sunt, et cum coloribus {2} vitae vigor in ave; volabat circumcirca, et primum circum caput meum, dein antrorsum in angustum quoddam quasi cubiculum; et sicut volabat antrorsum magis, ita vita recessit, et facta est demum {3} lapidea; primum tunc colore margaritico, postea obscuro, sed tametsi absque vita, usque volabat.
@1 i et coruscabant$
@2 i etiam$
@3 i sicut avis sculpta$

7621. Cum avis illa volabat circum caput, et adhuc in vitae vigore erat, visus {1}est spiritus, qui ex inferiore assurgebat, per regionem lumborum {2} ad regionem pectoris, is inde volebat auferre avem illam; sed quia tam pulchra erat, spiritus qui circum me inhibebant, ne illam auferret, visum enim suum in illa omnes tenebant; sed spiritus ille qui ex inferiore assurrexit tunc fortiter persuasit quod apud illum esset Dominus, et sic quod ex Domino id ageret; hoc tametsi plerique non credebant, quia ex inferiore assurgebat, usque tamen spiritus qui circum me non amplius inhibebant, quin auferret avem; {3}at quia tunc influebat caelum, non potuit retinere illam, sed mox remisit e manu liberam {4}.
@1 erat$
@2 i usque$
@3 sed$
@4 i, et tunc ille subsidit ad inferiora unde fuit$

7622. Cum hoc peractum est, spiritus qui circum me, qui avem illam et successivas ejus mutationes intense sunt intuiti, de illa inter se loquebantur, et hoc per insigne tempus; percipiebant quod tale visum non potuerit aliter quam caeleste quoddam significare; sciebant quod flammeum significet amorem caelestem et ejus affectiones: quod manus cui flammeum adhaerebat, vitam et ejus potentiam: colorum mutationes vitae varietates quoad sapientiam et intelligentiam; simile etiam (s)avis, cum differentia quod flammeum significet amorem caelestem et quae illius amoris sunt, et quod avis significet amorem spiritualem et quae illius amoris sunt; {1}(amor caelestis est amor in Dominum, et amor spiritualis est amor mutuus (c)et charitas erga proximum;) et quod mutationes colorum {2}et simul vitae in ave, usque dum facta {3} lapidea, significet varietates successivas vitae spiritualis quoad intelligentiam. (s)
2 Sciebant etiam quod spiritus qui ex interiore per regionem lumborum ad regionem pectoris ascendunt in forti persuasivo sint quod in Domino sint, ac inde credant quod omnia quae faciunt, etiam mala ac scelesta, volente Domino faciant. Sed tamen non inde scire potuerunt quinam per visum hoc intelligerentur; tandem instructi sunt e caelo quod incolae Martis intellecti sint; quod caelestis illorum amor, in quo adhuc plures sunt, significatus sit per flammeum quod adhaesit manui; et quod sapientia et intelligentia illorum per colorum successivas variationes; et quod avis in principio, cum in (x)pulchritudine colorum suorum ac in vigore vitae suae esset, significaret amorem illorum spiritualem; quod autem avis illa tacta sit sicut lapidea ac nullius vitae, et tunc coloris obscuri, quod id significaret incolas qui a bono amoris se removerunt ac in malo sunt, et tamen credunt quod sint in Domino. Sed quia de incolis illis qui tales sunt, et de statu vitae illorum, plura detecta et quoque ostensa sunt, licet illa ad finem capitis sequentis referre.
@1 A has no brackets$
@2 in ave et simul vitae$
@3 i sit$

7623. EXODI
CAPUT DECIMUM
DOCTRINA CHARITATIS

Bina sunt quae procedunt a Domino ac inde in origine sua sunt Divina, unum est BONUM, alterum est VERUM; inde haec bina sunt quae regnant in caelo, immo quae faciunt caelum; bina illa in Ecclesia vocantur charitas et fides.

7624. Bonum et verum cum procedunt a Domino, prorsus unita sunt, ac ita unita ut non duo sed unum sint; inde quoque bina illa unum sunt in caelo; et quia unum sunt in caelo, est caelum imago Domini; similiter foret Ecclesia si charitas et fides ibi unum {1}essent.
@1 forent$

7625. Idea de bono quod charitatis et de vero quod fidei formari potest ex sole et ejus luce; lux quae procedit a sole cum conjuncta est calori, quod fit tempore veris et aestatis, tunc omnia telluris germinant et vivunt; at cum in luce non est calor, ut tempore hiemis, tunc omnia telluris torpent et emoriuntur. In Verbo etiam Dominus comparatur soli; ac verum conjunctum bono, quod ab Ipso procedit, comparatur luci; et quoque in Verbo verum fidei vocatur `lux,’ et bonum amoris vocatur `ignis’; est etiam amor ignis vitae, et fides lux vitae.

7626. Ex his quoque idea formari potest de homine Ecclesiae, qualis ille quando apud illum conjuncta est fides charitati, quod nempe sit sicut hortus et paradisus; et qualis ille quando apud illum non conjuncta est fides charitati, quod nempe sit sicut desertum et terra nive obtecta.

7627. Quisque homo ex solo lumine naturalis sui hominis potest videre quod verum et bonum concordent, et quoque quod conjungi possint; et quod verum et malum discordent, et quod non conjungi possint; similiter fides et charitas. Idem testatur ipsa experientia; qui in malo est quoad vitam, ille aut in falso est quoad fidem, aut in nulla fide, aut prorsus contra fidem. Et quod arcanum est, qui in malo est quoad vitam, is in falso sui mali est, tametsi credat quod sit in vero; quod credat quod sit in vero, est quia in fide persuasiva est, de qua in sequentibus.
CAPUT X
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Veni ad Pharaonem; quia Ego aggravavi cor illius et cor servorum illius, propterea ut ponam signa Mea haec in medio illius.
2. Et propterea ut narres in auribus filii tui, et filii filii tui, quae operatus sum in Aegypto, et signa Mea quae posui in illis, et sciatis quod Ego JEHOVAH.
3. Et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et dixerunt ad illum, Ita dicit JEHOVAH DEUS Hebraeorum, Quousque renuis humiliari coram Me? dimitte populum Meum, et serviant Mihi.
4. Quia si renuis tu dimittere populum Meum, ecce Ego adduco cras locustam in terminum tuum.
5. Et obteget superficiem terrae, et non poterit videre terram, et comedet residuum evasionis relictae vobis a grandine; et comedet omnem arborem germinantem vobis ex agro.
6. Et replebuntur domus tuae, et domus omnium servorum tuorum, et domus omnium Aegyptiorum; quam non viderunt patres tui, et patres patrum tuorum, a die fuerunt super humo usque ad diem hunc: et respexit et exivit a cum Pharaone.
7. Et dixerunt servi Pharaonis ad illum, Quousque erit hoc nobis ad laqueum? dimitte viros, et serviant JEHOVAE DEO illorum; an nondum scis quod pereat Aegyptus?
8. Et reductus Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et dixit ad illos, Ite, servite JEHOVAE DEO vestro; quis et quis eunt?
9. Et dixit Moscheh, Cum pueris nostris et cum senibus nostris ibimus, cum filiis nostris et cum filiabus nostris, cum grege nostro et cum armento nostro ibimus, quia festum JEHOVAE nobis.
10. Et dixit ad illos, Erit sic JEHOVAH cum vobis, quando dimisero vos et infantem vestrum; videte quod malum apud facies vestras.
11. Non ita, ite quaeso juvenes, et servite JEHOVAE, quia hoc vos quaeritis; et expulit illos ex faciebus Pharaonis.
12. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Extende manum tuam super terram Aegypti ob locustam, et ascendet super terram Aegypti, et comedet omnem herbam terrae, omne quod reliquit grando.
13. Et extendit Moscheh baculum suum super terram Aegypti, et JEHOVAH adduxit ventum orientalem in terram toto die illo et tota nocte; mane factum, et ventus orientalis attulit locustam.
14. Et ascendit locusta super omnem terram Aegypti, et quievit in omni termino Aegypti, gravis valde; ante illam non fuit ita locusta sicut illa, et post illam non erit ita.
15. Et obtexit superficiem totius terrae, et obtenebrata terra, et comedit omnem herbam terrae, et omnem fructum arboris, quem residuum fecit grando; et non residuum fuit ullum viride in arbore et in herba agri in tota terra Aegypti.
16. Et festinavit Pharao ad vocandum Moschen et Aharonem, et dixit, Peccavi JEHOVAE DEO vestro, et vobis.
17. Et nunc remitte quaeso peccatum meum, tantum hac vice, et supplicate JEHOVAE DEO vestro, et removeat desuper me tantum mortem hanc.
18. Et exivit a cum Pharaone, et supplicavit ad JEHOVAM.
19. Et convertit JEHOVAH ventum maris validum valde, et sustulit locustam, et conjecit illam mare Suph, non relicta locusta una in omni termino Aegypti.
20. Et obfirmavit JEHOVAH cor Pharaonis, et non dimisit filios Israelis.
21. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Extende manum tuam ad caelum, et erit caligo super terra Aegypti, et palpabit caligine.
22. Et extendit Moscheh manum suam ad caelum, et fuit caligo densa in tota terra Aegypti tribus diebus.
23. Non viderunt vir fratrem suum, et non surrexerunt quis de sub se tribus diebus; et omnibus filiis Israelis fuit lux in habitationibus illorum.
24. Et vocavit Pharaoh ad Moschen, et dixit, Ite, servite JEHOVAE; tantum grex vester et armentum vestrum subsistet; etiam infans vester ibit cum vobis.
25. Et dixit Moscheh, Etiam tu dabis in manum nostram sacrificia et holocausta, et faciemus JEHOVAE DEO nostro.
26. Et etiam pecus nostrum ibit cum nobis, non relinquetur ungula, quia de illo accipiemus ad serviendum JEHOVAE DEO nostro, et nos non scimus quo serviemus JEHOVAE, usque dum venimus illuc.
27. Et obfirmavit JEHOVAH cor Pharaonis, et non voluit dimittere illos.
28. Et dixit illi Pharao, Abi ab apud me, cave tibi ne addas videre facies meas, quia in die videre te facies meas morieris.
29. Et dixit Moscheh, Recte locutus es, non addam amplius videre facies tuas.

7628. CONTENTA

In hoc capite in sensu interno continuatur adhuc de vastatione illorum qui infestant illos qui ab Ecclesia spirituali sunt; nunc agitur de vastationis nono et decimo statu seu gradu {1}, qui describuntur per locustam et per caliginem, per quas (x)significatur falsum ex malo devastans omnia quae sunt Ecclesiae apud illos.
@1 i vastationis$

7629. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-6. Et dixit Jehovah ad Moschen, Veni ad Pharaonem; quia Ego aggravavi cor illius et cor servorum illius, propterea ut ponam signa Mea haec in medio illius. Et propterea ut narres in auribus filii tui, et filii filii tui, quae operatus sum in Aegypto, et signa Mea quae posui in illis, et sciatis quod Ego Jehovah. Et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et dixerunt ad illum, Ita dicit Jehovah Deus Hebraeorum, Quousque renuis humiliari coram Me? dimitte populum Meum, et serviant Mihi. Quia si renuis tu dimittere populum Meum, ecce Ego adduco cras locustam in terminum tuum. Et obteget superficiem terrae, et non poterit videre terram, et comedet residuum evasionis relictae vobis a grandine; et comedet omnem arborem germinantem vobis ex agro. Et replebuntur domus tuae, et domus omnium servorum tuorum, et domus omnium Aegyptiorum; quam non viderunt patres tui, et patres patrum tuorum, a die fuerunt super humo usque ad diem hunc: et respexit et exivit a cum Pharaone. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat mandatum: `Veni ad Pharaonem’ significat praesentiam veri a Divino apud infestantes: `quia Ego aggravavi cor illius et cor servorum illius’ significat quod obstinaverint se communiter omnes: `propterea ut ponam signa Mea haec in medio illius’ significat ut cognoscant mali quod in malo sint, et boni illustrentur de statu illorum qui intra Ecclesiam male vivunt: `et propterea ut narres in auribus filii tui, et filii filii tui, quae operatus sum in Aegypto’ significat ut sciant qui in vero et bono quid evenit illis qui ab Ecclesia sunt et infestant probos: `et signa Mea quae posui in illis’ (x)significat ut illustrentur de statu illorum qui ab Ecclesia et male vivunt: `et sciatis quod Ego Jehovah’ significat ut sic notum illis sit quod Dominus sit solus Deus: et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem’ significat praesentiam veri Divini: `et dixerunt ad illum’ significat apperceptionem: `Ita dicit Jehovah Deus Hebraeorum’ significat mandatum a Domino Qui Deus Ecclesiae: `Quousque renuis humiliari coram Me?’ significat non oboedientiam: `dimitte populum Meum {1}et serviant Mihi’ significat ut relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Dominum: `quia si renuis tu dimittere’ significat si non relinquerent: `ecce Ego adduco locustam in terminum tuum’ significat quod falsum occupabit extrema illorum: `et obteget superficiem terrae’ significat ultima mentis naturalis {2}: et non poterit videre terram’ significat obscurationem totius mentis naturalis inde: `et comedet residuum evasionis relictae vobis a grandine’ significat consumptionem omnium quae aliquid a {3}vero habent: `et comedet omnem arborem germinantem vobis ex agro’ significat sic consumptionem omnium cognitionum quae illis ab Ecclesia: `et replebuntur domus tuae, et domus omnium servorum tuorum, et domus omnium Aegyptiorum’ significat quod regnabit falsum in omnibus et singulis in naturali ab interiore ejus ad extremum: `quam non viderunt patres tui, et patres patrum tuorum, a die fuerunt super humo usque ad diem hunc’ significat quod tale falsum non fuerit ab antiquo tempore in Ecclesia, quale ibi: `et respexit et exivit a cum Pharaone’ significat privationem apperceptionis et separationem.
@1 ut I$
@2 i inde I$
@3 veris I$

7630. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet mandatum, (t)nempe quod perferendum ad Pharaonem, constat ex significatione `dicere,’ cum a Jehovah ad illos qui infestant, quod sit mandatum, de qua n. 7036, 7107, 7310.

7631. `Veni ad Pharaonem’: quod significet praesentiam veri a Divino apud infestantes, constat ex significatione `venire’ seu `intrare ad aliquem’ quod sit praesentia, ut n. 5934, 6063, 6089, 7498; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum a Divino, de qua n. 6771, 6827; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui in altera vita infestant illos qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6651, 6679, 6683, 7107, 7110, 7126, 7142, 7220, 7228.

7632. `Quia Ego aggravavi cor illius et cor servorum illius’: quod significet quod obstinaverint se communiter omnes, constat ex significatione `aggravare, indurare, et obfirmare cor’ quod sit obstinare se, de qua n. 7272, 7300, 7305; ex repraesentatione `Pharaonis,’ cujus cor {1}aggravabatur, quod sint qui infestant; et cum dicitur `ille et servi illius’ significantur communiter omnes: {2}nam servi cum illo domum constituunt. Quod dicatur quod `{3}Jehovah aggravaverit cor Pharaonis,’ in sensu interno significat quod ille aggravaverit cor suum; antiquis temporibus propter simplices tribuebatur Jehovae omne {4} malum; et hoc fuit ob causam quia simplices non potuerunt scire, et {5}plerique nec comprehendere, quomodo quae eveniebant, aliunde possent {6}evenire quam a Jehovah; tum quomodo intelligendum quod Jehovah permittat ut turba diabolica inferat malum, et non inhibeat, cum tamen Ipsi (x)omnis potestas; quia simplices illa non potuerunt capere, et quoque vix intelligentes, idcirco dictum est {7}ut pluribus creditum quod a Jehovah etiam malum existeret; hoc commune est in Verbo, cujus sensus litterae est secundum fidem simplicium. Quod malum quod Jehovae tribuitur in Verbo sit ab homine, videatur n. 2447, (x)6071, 6991, 6997, 7533.
@1 aggravatum$
@2 per Pharaonem enim repraesentantur qui infestant in communi, inde per Pharaonem et servos illius significantur omnes in communi, nam servi dicuntur qui domum alicujus constituunt, et sic qui unum simul faciunt$
@3 Deus$
@4 i bonum et quoque omne$
@5 quidam illorum$
@6 venire I$
@7 d ut i et$

7633. `{1}Et ponam signa Mea haec in medio illius’: quod significet {2}ut cognoscant mali quod in malo sint, et boni illustrentur de statu illorum qui intra Ecclesiam male vivunt, constat ex significatione `signorum’ quod sint confirmationes veritatum, ac ita cognitiones, de qua n. 6870, et quoque illustrationes, n. 7012; inde `ponere signa in medio illius’ est ut cognoscant mali quod in malo sint; quod etiam sit ut boni illustrentur de statu illorum qui intra Ecclesiam male vivunt, patet a mox sequentibus, ubi dicitur `Et propterea ut narres in auribus filii tui, et filii filii tui, quae operatus sum in Aegypto, et signa Mea quae posui in illis,’ per quae significatur ut sciant qui in vero et bono quid evenit illis ab Ecclesia qui infestant probos. Quod illi qui in altera vita probos infestant sint qui ab Ecclesia fuerunt et noverunt praecepta fidei, et tamen contra illa vixerunt, videatur n. 7317, 7502, 7545, 7554.
@1 cp n. 7629$
@2 quod$

7634. `Et propterea ut narres in auribus filii tui, et filii filii tui, quae operatus sum in Aegypto’: quod significet ut sciant qui in vero et bono quid evenit illis (d)qui ab Ecclesia sunt ac infestant probos, constat ex significatione `narrare in auribus’ quod sit ut sciant et appercipiant; ex significatione `filii, et filii filii tui’ quod sint qui in vero et bono; quod {1}`filius’ sit verum, videatur n. 489-491, 1147, 2623, 3373; et quod `filii filiorum’ sint derivativa, n. 6583; hic `filii’ sunt qui in vero et quoque in bono, quia per illos significantur qui ab Ecclesia, quare dicitur `filius filii tui’ ad Moschen, per (x)quem repraesentatur lex Divina, quae est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, ita est Divinum Verum cui unitum est Divinum Bonum, n. 7623, 7624, ex quibus Ecclesia; et ex significatione `quae operatus sum in Aegypto’ quod sit quid evenit illis qui in altera vita infestant probos; quod per `signa’ significetur quid evenit, et per `Pharaonem et Aegyptios’ significentur qui in altera vita infestant, {2}patet ex illis quae in praecedentibus dicta sunt; quod qui infestant sint qui fuerunt ab Ecclesia, videatur mox supra n. (x)7633 fin.
@1 filius sit verum altered to filii sint vera$
@2 After sunt$

7635. `Et signa Mea quae posui in illis’: quod significet ut illustrentur de statu illorum qui ab Ecclesia et male vivant, constat ab illis mox supra n. 7633, ubi similia verba.

7636. `Ut sciatis quod Ego Jehovah’: quod significet ut sic notum illis sit quod Dominus sit solus Deus, constat ex significatione `ut sciatis’ quod sit ut notum illis sit; {1}`Ego Jehovah’ quod sit quod Dominus sit solus Deus, est quia `Jehovah’ significat Est, ita a Quo omnium Esse et Existere, quod non potest quam unicum et solum dari; quod `Jehovah’ sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6303, 6905, 6945, 6956; et quod per illa verba intelligatur quod sit solus Deus, n. 7401, 7444, 7544, 7598.
@1 After quod$

7637. `Et venit Moscheh et Aharon ad Pharaonem’: quod significet praesentiam veri Divini, constat ex significatione `venire’ seu `intrare’ quod sit praesentia, ut supra n. 7631; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint verum Divinum, `Moscheh’ internum, `Aharon’ externum, de qua n. 7089, 7382.

7638. `Et dixerunt ad illum’: quod significet apperceptionem, constat ex significatione `dicere’ quod sit appercipere, de qua n. 1791, (x)1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, 2619, 2862, 3395, 3509, 5743, 5877; quod `dixerunt’ hic sit appercipere, est quia per `Moschen et Aharonem’ repraesentatur verum Divinum, et per `venire’ praesentia illius, et ex praesentia {1} veri Divini est apperceptio.
@1 i enim$

7639. `Ita dicit’ Jehovah Deus Hebraeorum’: quod significet mandatum a Domino Qui Deus Ecclesiae, constat ex significatione `dicere,’ cum a Jehovah ad illos qui infestant, quod sit mandatum, ut supra n. 7630; a significatione `Hebraeorum’ quod sint qui ab Ecclesia, de qua n. 5136, 6675, 6684, 6738; quod `Jehovah Deus’ sit Dominus, videatur supra n. 7636.

7640. `Quousque renuis humiliari coram Me?’: quod (x)significet non oboedientiam, constat ex significatione `renuere humiliari’ quod sit non oboedire; causa quod id significetur, est quia dicitur ad illos qui in malo sunt, qui non possunt humiliari coram Divino; sunt enim duo quae insunt humiliationi, agnitio sui quod non sit nisi malum, et quod respective ad Divinum sit ut nihil, tum agnitio Divini quod non sit nisi Bonum, et quod infinitum; haec duo apud malos non {1}dari possunt, quia in amore sui sunt; si se humiliant, est vel ex timore, vel ut honorentur aut lucrentur, ita humiliant se {2}solum quoad corpus, (c)et nihil quoad animum, qui quandoque {3}tunc irridet; talis est humiliatio timoris, tum {4} propter lucrationem et honorationem {5}; simile {6} est coram Divino, tametsi hoc non sciunt; nam {7}internum apud illos qui in malo ex amore sui sunt est se solum intueri et magnifacere, et avertere se ab omnibus qui non favent; quia non datur humiliatio apud malos, inde in sensu interno per `humiliari’ significatur oboedientia, ita per `renuis humiliari’ non oboedientia.
@1 fient$
@2 Before humiliant$
@3 irrident illos coram quibus se humiliant$
@4 i quae$
@5 i sui$
@6 i etiam$
@7 finis facit internum, internum est ut se solum intuentur et magnos faciunt etiam coram Divino, ast loco humiliationis datur apud illos obedientia ex timore quae obedientia est quoque externum; omne enim internum illorum qui in malo ex amore sui et (m)mundi sunt, non est nisi quam contra illa quae sunt amoris in Deum et erga proximum, sed in externis mentiuntur haec ex ritu Ecclesiae habito ab infantia et propter se(n)$

7641. `Dimitte populum Meum et serviant Mihi’: quod significet ut relinquant illos qui ab Ecclesia spirituali, ut colant Dominum, constat ex illis {1} prius n. 7500, ubi eadem verba.
@1 i ut$

7642. `Quia si renuis [tu] dimittere’: quod significet si non relinquerent, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere, ut saepius prius, ita `renuere dimittere’ est non velle relinquere.

7643. `Ecce Ego adduco locustam in terminum tuum’: quod significet quod falsum occupabit extrema illorum, constat ex significatione `locustae’ quod sit falsum in extremis, de qua sequitur; ex significatione `termini’ quod sint extrema; et ex significatione `adducere,’ quia de falso praedicatur,’ quod sit occupare; dicitur quod `Jehovah adducet’ sed intelligitur quod adducetur, nempe a malo; hoc similiter se habet ac quod tribuatur {1}Jehovae, hoc est, Domino, quod `aggravaverit cor Pharaonis,’ cum tamen sit {2}ab homine, ejus malo in illo, videatur supra n. 7632; quod non malum a Domino, sed quod existat ab homine, est quia homo id bonum quod influit a Domino vertit {3} ad se, et loco quod Dominum, et quae Domini sunt, in omnibus et singulis intueretur, semet intueatur; inde concupiscentia dominandi super omnes, et possidendi omnia quae aliorum, ac inde contemptus (d)aliorum, et contra illos qui sibi non favent et student, odia, {4} vindictae, {5}et crudelitates; inde quoque contemptus omnium quae fidei et charitatis, quia haec cum a Domino influunt, 2 {6}vertuntur ad se, ita avertuntur a Domino; ex his videri potest quod homo ipsum bonum quod {7}influit a Domino vertat in malum; inde quoque est quod mali in altera vita se removeant quantum possunt a caelo; nam cum appropinquat caelum ad illos, hoc est, cum bonum et verum fortius influunt, tunc ruunt fortius in contrarium, hoc est, in malum et in falsum; ac in eo gradu quo malum et falsum increscunt, a se expellunt {8}verum, et semetipsos devastant; et tunc quoque in eodem gradu in mala poenae ruunt, nam mala et poenae in altera vita conjuncta sunt.
3 Dominus continue ordinat caelos, et jugiter novos caeli incolas adsciscit, quibus dat habitationes et hereditates, et cum hoc facit, (t)caelum appropinquat, {9}hoc est, fortius influit; inde spiritus infernales in mala et falsa, et in illorum poenas, fortius {10}irruunt, et quia in mala et falsa, inde semetipsos, ut dictum est, {11}vastant; et hoc non cessat apud illos quam cum (t)se prorsus devastaverint, et se profunde in inferna conjecerint; ex his {12} constare potest quod a Domino non nisi quam bonum procedat, {13}et quod malum ab ipsis qui in malo sunt. Ex his nunc videri potest quomodo intelligendum quod dicitur de Jehovah, hoc est, de Domino, quod `aggravaverit cor Pharaonis,’ et hic quod `adducet locustam,’ per quam significatur falsum ex malo in extremis.
4 In Verbo, ubi de vastatione malorum agitur, aliquoties {14} nominatur locusta et bruchus, et per `locustam’ ibi in sensu interno intelligitur falsum quod vastat extrema; est enim, ut prius ostensum est, naturale apud hominem interius et exterius; falsum quod in extremis naturalis est intelligitur per `locustam,’ et malum ibi per `bruchum’; quia per `locustam’ intelligitur falsum quod in extremis naturalis est, (x) ideo dicitur (m)quod locusta adducetur in terminum, et obteget superficiem terrae,’ ac postea {15}vers. 14,
Ascendit locusta super terram Aegypti, et quievit in omni termino Aegypti, et obtexit superficiem totius terrae;
per `terminum’ et per `superficiem’ (x)significantur extrema et ultima
in quibus {16}interiora quiescunt, hoc est, terminantur:(n) haec intelliguntur 5 per `locustam et bruchum’ apud Davidem,
Misit in illos colluviem quae consumpsit illos, et ranam quae perdidit illos, et dedit brucho proventum illorum, et laborem illorum locustae, Ps. lxxviii 45, 46:
et alibi,
Dixit ut veniret locusta et bruchus, ut non numerus, Ps. cv 34;
haec {17}dicuntur de Aegypto, et nominatur {18} `bruchus,’ tametsi nulla (t)ejus mentio fit apud Moschen, sed solum `locustae’; causa quod etiam `bruchus’ nominetur, est quia per `bruchum’ significatur malum, et per `locustam’ falsum, utrumque in extremis naturalis; {19}at cum modo `locusta’ nominatur, significatur et falsum et malum simul, nam `locusta’ est falsum ex malo: apud Nahum, 6
Ibi comedet te ignis, exscindet te gladius; comedet te sicut bruchus, {20}multiplica te sicut bruchus, {20}multiplica te sicut locusta; multiplicasti mercatores tuos prae stellis caelorum; bruchus diffudit se, et avolavit; coronati tui sicut locusta, imperantes tui sicut locusta locustarum, iii 15-17;
ibi agitur de `urbe sanguinum,’ per quam significatur doctrina falsi; et quia falsum et malum imprimis {21}multiplicata sunt in extremis naturalis, nam ibi sunt {22} fallaciae sensuum {23}oriundae ex objectis mundi et telluris, ac voluptates ex variis appetituum generibus, inde est quod etiam multiplicatio mali et falsi per `bruchum et locustam’ describatur, (m){24}ut quoque in Libro Judicum, vi 5, vii 12; et apud Jeremiam xlvi 23;(n) quod sensuale, quod ultimum naturalis est, sit fallaciis (c)et inde falsis plenissimum, videatur n. 5084, 5089, 5094, 6310, 6311, 6313, 6318, 6598, 6612, 6614, 6622, 6624, 6948, 6949:
apud Joelem, 7
Residuum erucae comedit locusta, et residuum locustae comedit melolontha, et residuum melolonthae comedit bruchus; expergiscimini ebrii et flete, et ejulate omnes potantes vinum, propter mustum quod excisum est; nam gens ascendet super terram Meam, robusta, et non numerus, et rediget vitem Meam in vastitatem, et ficum Meam in spumam, i 4-7:
apud eundem,
Plenae sunt areae frumento puro, et exundant torcularia mustum et oleum; et compensabo vobis annos quos consumpsit locusta, melolontha, bruchus, et eruca, ii 24, 25;
ibi `locusta’ pro falso in extremis vastante vera et bona: apud Moschen,
Semen multum educes in agrum, sed parum colliges, quia consumet illud locusta: {25}vineas plantabis, sed vinum non bibes, nec congregabis, quia comedet illud vermis, Deut. xxviii 38, 39;
8 ibi `locusta’ pro falso ex malo: apud Johannem,
E fumo abyssi (x)apertae, exiverunt locustae in terram, quibus data potestas sicut habent potestatem scorpii terrae; dictum illis ut damno non afficerent gramen terrae, neque ullam arborem, sed homines solos, quicumque non haberent sigillum Dei super frontibus suis; datum est illis ut non occiderent illos, sed torquerent menses quinque: figurae locustarum similes equis paratis ad bellum; et super capitibus {26}illarum quasi coronae similes auro; facies (c)illarum quasi facies hominum; habebant capillos sicut capillos mulierum, et dentes (c)illarum quasi dentes leonum erant; habebant thoraces quasi {27} ferreos; et vox alarum illarum sicut vox curruum equorum multorum currentium ad bellum; caudas denique habebant similes scorpiis, et stimuli erant in caudis illarum, ut damno afficerent homines menses quinque; habent super se regem, angelum abyssi, cui nomen Hebraice Abaddon; in Graeca vero nomen habet Apollyon, Apoc. ix 3-11;
quid per {28}illa omnia significatur, nemo videre potest {29}nisi ex sensu interno; ex singulis ibi secundum sensum internum perspectis, constat quod per `locustas’ ibi significentur ratiocinia ex fallaciis et inde falsis, etiam confirmatis per {30}philosophica; ita quoque per `locustas’ significantur falsa quae in extremis apud hominem, et quae reliquis falsis magis terrestria et corporea sunt, (m)per quae homines facile possunt falli et seduci, nam homo illa quae sensibus obvia sunt capit, et aegre illa quae adversantur;(n) (s)ut sciatur quod talia per `locustas’ 9 significentur, licet illa quae ibi singillatim exponere: `abyssus’ ex (x)qua locustae est infernum; `gramen terrae’ quod damno non afficerent est scientificum {31}, `arbor’ sunt cognitiones {32}boni et veri, `homines sunt affectiones boni {33}; (m) quod hos damno afficerent, et non gramen terrae et arborem, est ut intelligi possit verum et bonum, tametsi {34}non secundum illa vivitur; `qui habent sigillum super frontibus’ sunt qui regenerati sunt; (m)quod `torquerent menses quinque illos qui non haberent sigillum Dei super frontibus’ est quod vastarent;(n) quod `locustae similes equis paratis ad bellum’ sunt ratiocinia ex falsis per quae pugnatur contra Ecclesiae vera; `super capitibus coronae similes auro, et facies sicut hominum’ est quod ratiocinia appareant vero similia et quasi ex bono; `capilli sicut mulierum, et dentes quasi dentes leonum’ sunt externa naturalis seu sensualia, seu ibi fallaciae, quae faciunt apparentiam boni; `thoraces ferrei’ sunt externa quae faciunt apparentiam veri; `vox alarum sicut curruum equorum multorum currentium ad bellum’ sunt falsa doctrinalium, ex quibus et pro quibus pugnant; `caudae similes scorpiis, et stimuli in caudis illorum’ sunt noxae quae talia inferunt; `rex abyssi’ est falsum infernale; `Abaddon’ est perditio; `Apollyon’ est ratiocinatio ex falsis apparens sicut ex {35}vero, imprimis si ab illis qui sapientes creduntur, {36}confirmantur per philosophica perverse applicata, nam caeca admiratio sapientiae in illis inducit fidem.(s)
10 Per `locustam’ in bono sensu significatur verum ultimum et communissimum, tam amoenum ejus; inde Johanni fuerunt `locustae alimento, et mel agreste,’ Matth. iii 4; Marc. i 6; {37}quod essent illa alimento, erat quia `Johannes’ repraesentabat Verbum, et per suum victum, tum quoque per amictum, qui erat `ex pilis cameli cum cingulo coriaceo,’ repraesentabat Verbum in sensu externo, amoenum enim externum significatur per `locustam et mel agreste,’ n. 5620, et verum externum per vestem ex pilis cameli,’ et per `cingulum coriaceum,’ n. 3301; inde est quod per `Johannem’ intelligatur Elias qui venturus et {38}annuntiaturus Adventum Domini; quod `Elias’ sit Verbum, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 2762, 5247 fin.; quod `locustae’ inter animalcula sint quae comederentur, Lev. xi 22.
@1 Jehovae seu$
@2 homo, hoc est, malum in illo, quod facit$
@3 i a Domino$
@4 i et$
@5 quoque$
@6 ad se a Domino invertuntur$
@7 After Domino$
@8 Verum et bonum, ita$
@9 inde etiam$
@10 irrumpunt$
@11 devastant$
@12 i quoque$
@13 sed$
@14 i etiam$
@15 After the quotation$
@16 After terminantur$
@17 in his locis$
@18 i etiam$
@19 et quia$
@20 multiplicat I$
@21 multiplicatur$
@22 i omnes$
@23 , ac ibi sunt$
@24 ita$
@25 vineam AI$
@26 earum A, illorum I$
@27 i thoraces$
@28 locustas ibi$
@29 absque$
@30 sophistica mundi$
@31 I Ecclesia$
@32 veri et boni$
@33 i quod charitatis$
@34 contra$
@35 veris$
@36 confirmatur I$
@37 quod mel agreste sit jucundum in exteriori naturali, videatur n. 5620; quod Johanni fuerint illa alimenta, erat quia repraesentabat Verbum, et per repraesentabat Verbum in litera, quod tale est$
@38 annuntiabit$

7644. `Et obteget superficiem terrae’: quod significet ultima mentis naturalis, constat ex significatione `superficiei’ quod sint externa, ita ultima, et ex significatione `terrae,’ hic `terrae Aegypti,’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.

7645. `Et non poterit videre terram’: quod significet obscurationem totius mentis naturalis inde, constat ex significatione `non posse videre’ quod sit obscuratio, hoc est, nulla perceptio veri; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, ut supra n. 7644. Quomodo hoc se habet, quod ex vastatione extremorum in naturali obscuretur tota mens naturalis, paucis dicendum: interiora apud hominem terminantur in ultimis seu extremis ejus, et ibi quae successiva sunt apud illum simul sunt; quando in ultimis non est nisi quam falsum et malum, tunc vera et bona quae ab interioribus influunt in ultima, ibi influunt in mala et falsa, et {1}inde ibi vertuntur in talia; {2}ideo non apparet nisi quam falsum et malum in toto naturali; hoc intelligitur per obscurationem totius mentis naturalis inde, quae significatur per `non posse videre terram.’ Inde quoque est quod spiritus infernales cum devastati sunt, in extremis naturalis sint; lumen (c)illorum, quod lumen intellectuale vocatur, nec est absimile lumini hujus mundi, quod in altera vita prorsus fit caligo ad praesentiam lucis caeli. Quia extremum naturalis, quod sensuale vocatur, est fallaciis et inde falsis, (c)ac voluptatibus et inde malis repletum, n. 6844, 6845, et quia inferna in illo lumine sunt, idcirco, {3}quando regeneratur homo, a Domino donatur facultate, ut a sensuali illo elevari possit versus interiora, videatur n. (m)6183, 6313,(n) 7442.
@1 quoque$
@2 inde$
@3 cum homo, quando regeneratur$

7646. `Et comedet residuum evasionis relictae vobis a grandine’: quod significet consumptionem omnium quae aliquid (c)ex vero habent, constat ex significatione `comedere’ quod sit {1}consumi; et a significatione `residui evasionis relictae a grandine’ quod {2}sit verum non consumptum a priore falso, quod per `grandinem’ significatur; {3}quod `grando’ sit falsum, videatur n. 7553, 7574; falsa quae `grando’ significat sunt falsa in exteriore naturali, at falsa quae `locusta’ significat sunt falsa in extremis ejus; haec falsa sunt quae consumunt vera et bona communissima; nam exteriora sunt quoque communiora, et {4}externa sunt communissima; quando communia destructa sunt, particularia dissipantur, nam communia sunt quae continent, et particularia quae continentur.
@1 consumtio$
@2 significet$
@3 Grando enim significabat falsa quae consumebant vera et bona in exteriori naturali; at locusta significat falsa quae consumunt vera et bona en extremis ejus, ita quae consumunt communissima$
@4 extrema$

7647. `Et comedet omnem arborem germinantem vobis ex agro’: quod significet sic consumptionem omnium cognitionum quae illis ab Ecclesia, constat ex significatione `comedere’ quod sit consumptio, ut nunc supra (d)n. 7646; ex significatione `arboris’ quod sint perceptiones, {1}tum cognitiones veri et boni, de qua n. 2722 fin., 2972; et ex significatione `agri’ quod sit Ecclesia, de qua n. 2971, 3317, (x)3766, 4440, 7502, 7571.
@1 et$

7648. `Et replebuntur domus tuae, et domus omnium servorum tuorum, et domus omnium Aegyptiorum’: quod significet quod regnabit falsum in omnibus et singulis in naturali ab interiore ejus ad extremum, constat ex significatione `repleri’ quod sit regnare, de qua sequitur; et ex significatione `domus Pharaonis, domus omnium servorum ejus, et domus omnium Aegyptiorum’ quod sint omnia et singula in naturali, de qua n. 7353, 7355, hic ab interiore ejus ad extremum, secundum illa quae supra n. 7645 explicata sunt. Quod `repleri’ sit regnare, est quia cum mens hominis repleta est falsis ex malis, adeo ut jucundum ei sit per falsa seducere, (c)et mala facere, tunc dicitur quod id regnet apud illum, et ipsa affectio dicitur regnans; universaliter regnans dicitur id quod implet totam hominis mentem, {1}hoc est, tam ejus cogitationem quam voluntatem; id quod homo prae reliquis amat, et pro fine ultimo habet, hoc tale regnans est; et hoc inest omnium singularissimis ejus voluntatis et cogitationis; quodnam sit quod universaliter regnat, sciri potest a jucundo quando succedit et a dolorifico quando non succedit. Hoc quod universaliter regnat apud hominem facit imaginem ejus spiritus, facies ejus est prorsus secundum illud; si regnans est malum et falsum, est forma ejus spiritus diabolica; si autem regnans est bonum et verum, est forma {2} angelica; nam spiritus in se spectatus {3}est affectio in forma, et affectio dominans est {4}ipsissima ejus forma, et reliquae ejus affectiones inapplicant se ei.
@1 ita ejus tam voluntatem quam cogitationem$
@2 i ejus$
@3 non est nisi$
@4 ex qua et secundum quam formatus apparet$

7649. `Quam non viderunt patres tui, et patres patrum tuorum, a die fuerunt super humo usque ad diem hunc’: quod significet quod tale falsum non fuerit ab antiquo tempore in Ecclesia, quale ibi, constat ex significatione `quam non viderunt,’ nempe `locustam,’ quod sit quod tale falsum non fuerit, quod `locusta’ sit falsum in externis, videatur supra n. 7643; ex significatione `patrum, et patrum patrum’ quod sit ab antiquo tempore; et a significatione `humi’ quod sit Ecclesia, de qua n. 566, 1068; `a die quo fuerunt super illa usque ad diem hunc’ significat statum in quo Ecclesia ab illo tempore ad hoc; quod `dies’ sit status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 2788, 3462, 4850; quomodo hoc se habet, videatur n. 7686.

7650. `Et respexit et exivit a cum Pharaone’: quod significet privationem apperceptionis et separationem, constat ex repraesentatione `Moschis,’ de quo dicitur quod `respexit et exivit,’ quod sit verum a Divino, et a repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de quibus supra n. 7631; ex significatione `respicere’ quod sit privatio apperceptionis, {1}privatur enim homo apperceptione cum verum a Divino respicit seu avertit se, hoc est, cum homo avertit se ab illo; et a significatione `exire’ quod sit separatio, {2}de qua n. 6100, 7404.
@1 haec enim sit$
@2 ut$

7651. Vers. 7-11. Et dixerunt servi Pharaonis ad illum, Quousque erit hoc nobis ad laqueum? dimitte viros, et serviant Jehovae Deo illorum; an nondum scis quod pereat Aegyptus? Et reductus Moscheh et Aharon ad Pharaonem, et dixit ad illos, Ite, servite Jehovae Deo vestro; quis et quis eunt? Et dixit Moscheh, Cum pueris nostris et cum senibus nostris ibimus, cum filiis nostris et cum filiabus nostris, cum grege nostro et cum armento nostro ibimus, quia festum Jehovae nobis. Et dixit ad illos, Erit sic Jehovah cum vobis, quando dimisero vos et infantem vestrum; videte quod malum apud facies vestras. Non ita, ite quaeso juvenes, et servite Jehovae, quia hoc vos quaeritis; et expulit illos ex faciebus Pharaonis. `Et dixerunt servi Pharaonis ad illum’ significat admonitionem ab illis qui in timore {1}: `Quousque erit hoc nobis ad laqueum?’ significat quod sic caperentur a malo suo: `dimitte viros, et serviant Jehovae Deo illorum’ significat quod consultum sit relinquere illos ut colant Dominum Deum suum: `an nondum scis quod pereat Aegyptus?’ significat (m)quod ex factis sciri possit quod omnes qui simplices illos lacessunt dejiciantur in infernum, unde nulla evasio:(n) `et reductus Moscheh et Aharon ad Pharaonem’ significat praesentiam veri Divini inde: `et dixit ad illos’ significat inclinationem: `Ite, servite Jehovae Deo vestro’ significat quod relinquentur ut colant Dominum: `quis et quis eunt?’ significat num remanerent aliqui: `et dixit Moscheh’ significat responsum: `Cum pueris nostris et cum senibus nostris ibimus’ significat simplices et sapientes: `cum filiis nostris et cum filiabus nostris’ significat qui in affectione veri et (d)in affectione boni: cum grege nostro et cum armento nostro ibimus’ significat qui in bono interiore et exteriore: `quia festum Jehovae nobis’ significat cultum Domini omnibus et singulis: `et dixit ad illos’ significat subsannationem: `Erit sic Jehovah cum vobis, quando dimisero vos et infantem vestrum’ significat sicut Dominus apud illos foret si relinquantur: `videte quod malum apud facies vestras’ significat in desiderio non bonum: `non ita’ significat negationem: `ite quaeso juvenes, et servite Jehovae’ significat quod relinquentur qui in veris (x)confirmatis, ut colant Dominum: `quia hoc vos quaeritis’ significat quod sic habeant quod volunt: `et expulit illos ex faciebus Pharaonis’ significat quod voluntas infestantium prorsus contrariaretur vero Divino.
@1 i sunt$

7652. `Et dixerunt servi Pharaonis ad illum’: quod significet admonitionem ab illis qui in timore, constat ex significatione `dicere,’ cum ab illis qui {1} vident sui interitum ad {2}illos in societate’ qui se obstinant, quod sit admonitio; et ex significatione `servorum Pharaonis’ quod sint qui infestant ex inferiore sorte, ac in timore; {3}quod in timore sint, patet ab illorum his dictis, `Quousque erit hoc nobis in laqueum? dimitte viros, {4}et serviant Jehovae Deo illorum; an nondum scis quod pereat Aegyptus?’ quae verba quod ex timore sint, {5}liquet; tum etiam ex eo quod per `servos Pharaonis’ intelligantur mali qui {6} infestant, et mali non ad bonum suadent nisi ex timore, videatur n. 7280.
@1 i ex timore$
@2 socios$
@3 quod illi per servos Pharaonis in sensu interno hic intelligantur$
@4 d ut i et A, ut I cp n. 7651, 7654$
@5 patet$
@6 i ex inferiori sorte sunt et$

7653. `Quousque erit hoc nobis in laqueum?’: quod significet quod sic caperentur a malo suo, constat a significatione `hoc esse in laqueum’ quod sit capi a malo suo, et sic induci in malum poenae.

7654. `Dimitte viros, et serviant Jehovae Deo illorum’: quod significet quod consultum sit relinquere illos ut colant Dominum Deum suum, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; et a significatione `servire Jehovae’ quod sit colere Dominum Deum suum, ut prius n. 7500, 7540, 7641.

7655. `An nondum scis quod pereat Aegyptus?’: quod significet quod ex factis sciri possit quod omnes qui simplices illos lacessunt dejiciantur in infernum, unde nulla evasio, constat ex significatione `an nondum scis’ quod sit quod ex factis sciri possit; ex significatione `perire’ quod sit dejici in infernum, unde nulla evasio; hoc in sensu spirituali per `perire’ significatur, pariter ac per `mori’ seu per `mortem,’ quae quod sit damnatio et infernum, videatur n. 5407, 6119, 7494; et ex significatione `Aegypti’ quod sit infestatio, de qua n. 7278, ita quoque qui infestant; at quia illi loquuntur, non dicitur qui infestant, sed qui lacessunt, nam mali {1}malum suum excusant et leve faciunt; nec dicitur quod lacessant illos qui ab Ecclesia spirituali, sed quod simplices illos, nam mali illos omnes qui ab Ecclesia sunt, et vivunt secundum vera et bona {2}ejus, seu vitam fidei et charitatis, vocant simplices.
@1 omne suum malum$
@2 Ecclesiae$

7656. `Et reductus Moscheh et Aharon ad Pharaonem’: quod significet praesentiam veri Divini inde, constat ex significatione `reduci’ quod sit sisti praesens; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint verum Divinum, `Moscheh’ internum et `Aharon’ externum, de qua n. 7089, 7382.

7657. `Et dixit ad illos’: quod significet inclinationem, constat ex illis quae sequuntur, quod adigente timore dimittere illos vellet; ea voluntas seu inclinatio continetur in `dixit ad illos.’

7658. `Ite, servite Jehovae Deo vestro’: quod significet quod relinquentur ut colant Dominum, constat ex significatione `servire Jehovae’ quod sit colere Dominum, ut n. 7500, 7540, 7641, 7654; quod `ite’ seu `abite,’ cum dicitur a Pharaone ad Moschen de filiis Israelis, sit {1}ut relinquantur, patet.
@1 quod$

7659. `Quis et quis eunt?’: quod significet num remanerent aliqui, constat absque explicatione {1}.
@1 i, nam interrogatio involvit, quod aliqui ibunt, et sic annon aliqui remansuri$

7660. `Et dixit Moscheh’: quod significet responsum, patet.

7661. `Cum pueris nostris et cum senibus nostris ibimus’: quod significet simplices et sapientes, constat ex significatione `puerorum’ cum adjunguntur {1}`senibus’, quod sint simplices, {2}`senes’ enim sunt sapientes, n. 3183, (x)6524, 6890.
@1 senes$
@2 quia per senes significantur$

7662. `Cum filiis nostris et cum filiabus nostris’: quod significet qui in affectione veri et in affectione boni, constat ex significatione `filiorum’ quod sint vera quae Ecclesiae, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, ita affectiones {1}, quia vera absque affectione non sunt aliquid; et ex significatione `filiarum’ quod sint bona, de qua n. 489-491, ita affectiones boni, n. 2362, 3963.
@1 i veri$

7663. `Cum grege nostro et cum armento nostro ibimus’: quod significet qui in bono interiore et exteriore, constat ex significatione `gregis’ quod sit bonum interius, et `armenti’ quod sit bonum exterius, de qua n. 5913, 6048. Per verba in hoc versu, quod `irent cum pueris et senibus, cum filiis et filiabus, ac cum grege et armento’ intelligitur in sensu interno omne quod est Ecclesiae, tam externae quam internae; quae Ecclesiae externae sunt intelliguntur per `pueros, {1} filios, et {1} armentum,’ et quae internae per `senes, filias, et gregem’; nam `senes’ sunt sapientiae, `filiae’ affectiones boni, et `grex’ ipsum bonum; haec sunt Ecclesiae internae; at `pueri’ sunt simplicitates, `filii’ affectiones veri, et `armentum’ bonum externum; haec sunt Ecclesiae externae.
@1 i per$

7664. `Quia festum Jehovae nobis’: quod significet cultum Domini omnibus et singulis, constat ex significatione `festi’ quod sit cultus ex laeto animo, de qua n. 7093; quod sit cultus Domini, est quia `Jehovah’ in Verbo est Dominus, n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5663, 6303, 6905, 6945, 6956; quod cultus sit omnibus et singulis, {1}patet a mox praecedentibus, ubi dicitur quod `irent cum pueris et senibus, cum filiis et filiabus, ac cum grege et armento.’
@1 est quia in$

7665.{1} `Et dixit ad illos’: quod significet subsannationem, constat a verbis quae Pharao {2} dicit, `Erit sic Jehovah cum vobis, quando dimisero vos et infantem vestrum,’ quae verba subsannationis sunt.
@1 7664$
@2 i nunc$

7665a. `Erit sic Jehovah cum vobis, quando dimisero vos et infantem vestrum’: quod significet quasi Dominus apud illos foret si relinquantur, constat ex significatione `erit sic Jehovah cum vobis’ quod sit quasi Dominus apud illos foret; quod `Jehovah’ sit Dominus, videatur mox supra n. 7664; ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; et ex significatione `infantis’ quod sint qui familiam seu domum patris constituunt; sunt enim hic `infans’ qui in mox superiore versu dicuntur `pueri, filii, et filiae.’

7666. `Videte quod malum apud facies vestras’: quod significet in desiderio non bonum, constat ex significatione `facierum’ quod sint interiora quoad affectiones et inde cogitationes, de qua n. 358, 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4796, 4797, 5102, 5165, 5168, 5695, 6604; et quia `facies’ sunt affectiones, etiam sunt desideria {1}; inde est `quod malum apud facies vestras,’ quod significet in affectionibus seu in desiderio non bonum.
@1 i, nam desideria sunt affectionum$

7667. `Non ita’: quod significet negationem, constat absque explicatione.

7668. `Ite quaeso juvenes, et servite Jehovae’: quod significet quod relinquentur qui in veris confirmatis, ut colant Dominum, constat ex significatione `ite’ quod sit quod relinquentur, ut supra n. 7658; ex significatione `juvenum’ quod sint vera confirmata, de qua sequitur; et ex significatione `servire Jehovae’ quod sit colere Dominum, ut supra n. 7654, 7664. Quod `juvenes’ sint qui in veris confirmatis, est quia per `(t)filios, pueros, (t)juvenes, viros, et senes’ significantur illa quae intelligentiae et sapientiae {1}sunt in suo ordine; talia loco illorum in caelo intelliguntur; sunt enim illi qui in caelo in ideis spiritualibus in quas intrare non potest {2}quod merae naturae et mundi est, quin ilico exuatur, et {3} transeat in tale quod sapientiae caeli et cogitationi angelicae conforme est; inde est quod per `(t)filios, pueros, (t)juvenes, viros, senes’ in sensu spirituali non possint illi significari, sed quod correspondentia spiritualia quae sunt illa quae sunt intelligentiae et sapientiae; quod ea significentur, patet manifeste ex {4}sensu interno in Verbo ubi nominantur; per `juvenes’ in Verbo 2 intelliguntur illi qui intelligentes sunt, seu, secundum ideas abstractas angelicas, intelligentia; et quia intelligentia per illos intelligitur, etiam verum confirmatum, nam hoc intelligentiae est; {5}vox quoque per quam `juvenes’ hic in lingua originali exprimitur derivatur a robore et potentia, quae vero est ex bono, ita vero confirmato; inde {6}nomen hoc tribuitur Domino: apud Sachariam,
Gladie, surge contra pastorem Meum, et contra virum (juvenem) proximum Meum; percute pastorem, {7}et dispergantur oves, xiii 7;
quod haec de Domino dicta sint, videatur Matth. xxvi 31: et quoque apud Jeremiam,
Quousque circumvagaris, filia aversa? creavit Jehovah novum in terra, femina circumdedit virum (juvenem), xxxi 22.
3 `Juvenes’ alia voce in lingua originali pro intelligentia, ita pro vero ejus, apud Amos,
Misi in vos pestem in via Aegypti, occidi gladio juvenes vestros, cum captivitate equorum, iv 10;
`via Aegypti’ pro scientifico perverso; `juvenes qui occisi’ pro veris inde destructis; `captivitas equorum’ pro seducto intellectuali: apud eundem, 4
Vagabuntur a mari ad mare, et a septentrione usque ad orientem, discursitabunt ad quaerendum Verbum Jehovae, nec invenient; in die illo deficient virgines pulchrae et juvenes siti, viii 12, 13;
`virgines pulchrae’ pro {8}affectione veri; `juvenes’ pro intelligentia; `deficere siti’ {9}pro privari vero; ideo dicitur `discursitabunt ad quaerendum Verbum Jehovae, nec invenient’; quod ibi non `virgines pulchrae,’ nec `juvenes,’ nec `deficientia ex siti’ intelligantur, patet: apud Jeremiam,
Ascendit mors per fenestras nostras, venit in palatia nostra, ad exscindendum infantem e platea, juvenes e vicis, ix 20 [A.V. 21]:
apud eundem,
Quomodo non relicta est urbs gloriae, urbs gaudii Mei! quare cadent juvenes ejus in plateis ejus, xlix [25,] 26, l 30:
apud eundem,
Audite, quaeso, omnes populi, videte dolorem meum, virgines meae, et juvenes mei iverunt in captivitatem, Threni i 18;
in his locis `juvenes’ pro veris quae intelligentiae.
@1 Before intelligentiae$
@2 naturale$
@3 i sic$
@4 Verbo a sensu ejus interno$
@5 etiam vox$
@6 tribuitur nomen hoc Domino in Verbo$
@7 ut$
@8 affectionibus boni et$
@9 dicuntur, cum non inveniuntur; quod illa per virgines pulchras et juvenes intelligantur, patet, nam$

7669. `Quia hoc [vos] quaeritis’: quod significet quod sic habeant quod volunt, constat absque explicatione.

7670. `Et expulit illos ex faciebus Pharaonis’: quod significet quod voluntas infestantium prorsus contrariaretur vero Divino, constat ex repraesentatione `Moschis et Aharonis,’ qui expulsi, quod sint verum Divinum, de qua supra n. 7637; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua etiam supra n. 7631; ex significatione `facierum’ quod sint interiora quoad affectiones, de qua n. 7666, ita voluntas, nam affectiones sunt voluntatis, cogitationes autem {1} intellectus; quod voluntas contrariaretur, significatur per quod `expulit e faciebus,’ nam id expellitur quod contra voluntatem est, seu quod contra affectiones quae voluntatis.
@1 i sunt$

7671. Vers. 12-15. Et dixit Jehovah ad Moschen, Extende manum tuam super terram Aegypti ob locustam, et ascendet super terram Aegypti, et comedet omnem herbam terrae, omne quod reliquit grando. Et extendit Moscheh baculum suum super terram Aegypti, et Jehovah adduxit ventum orientalem in terram toto die illo et tota nocte; mane factum, et ventus orientalis attulit locustam. Et ascendit locusta super omnem terram Aegypti, et quievit in omni termino Aegypti, gravis valde; ante illam non fuit ita locusta sicut illa, et post illam non erit ita. Et obtexit superficiem totius terrae, et obtenebrata terra, et comedit omnem herbam terrae, et omnem fructum arboris, quem residuum fecit grando; et non residuum fuit ullum viride in arbore et in herba agri in tota terra Aegypti. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem: {1}`Extende manum tuam’ significat dominium potentiae: `super terram Aegypti ob locustam’ significat ut falsum occupet infestantium omne naturale: `et ascendet super terram Aegypti’ significat (x)effusionem in omnia ibi: `et comedet omnem herbam terrae’ significat consumptionem totalem omnis veri: `omne quod reliquit grando’ significat quod prius falsum non consumpsit: `et extendit Moscheh baculum suum super terram Aegypti’ significat dominium potentiae veri Divini super infestantium totum naturale: `et Jehovah adduxit ventum orientalem’ significat destructionis medium: `toto die illo et tota nocte illa’ significat in omne perceptionis, tam obscurae quam non obscurae, {2}apud infestantes: `mane factum’ significat statum caeli in ordine: `et ventus orientalis attulit locustam’ significat falsum densum apud infestantes per medium destructionis: `et ascendit locusta super omnem terram Aegypti’ significat falsi effusionem in omnia naturalis: `et quievit in omni termino Aegypti’ significat ab extremis ibi: `gravis valde’ significat quod pervaderet omnia et singula: `ante illam non fuit ita locusta sicut illa, et post illam non ita erit’ significat quod tale falsum non fuerit a primo tempore Ecclesiae, et quod non tale erit: `et obtexit superficiem totius terrae’ significat quod occuparet ultima mentis naturalis: `et obtenebrata terra’ significat quod induceretur falsum ubi verum: `et comedit omnem herbam terrae’ significat quod consumeret omne scientificum veri: `et omnem fructum arboris’ significat omne cognitivum boni: `et non residuum fecit ullum viride’ significat quod obliteraretur omne sensitivum veri: `in arbore et in herba agri’ significat ex cognitivo et scientifico Ecclesiae: `in tota terra Aegypti’ significat undequaque in naturali.
@1 i quod sit potentia illimitata seu omnis potentia above these words$
@2 Before tam$

7672. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet instructionem, constat ex significatione `dicere,’ cum a Jehovah ad Moschen, {1}per quem repraesentatur verum Divinum, quid faciendum, quod sit instructio, {2}de qua n. 6879, 6881, (x)6883, 6891, 7186, 7267, 7304, 7380.
@1 qui est$
@2 ut$

7673. `Extende manum tuam’: quod significet dominium potentiae, constat (c)ex significatione `extendere’ quod {1}praedicetur de dominio, de qua sequitur; et ex significatione `manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, 6292, 6947, 7011, 7188, 7189, 7518. Quod `extendere manum’ sit dominium potentiae, est quia potentia manui {2}seu brachio est cum extenditur; {3}idcirco cum dicitur de Jehovah quod extendat manum seu brachium, significatur potentia illimitata seu infinita actu. Inde est quod Jehovah toties dixerit ad Moschen, cum miracula fierent, quod extenderet manum aut baculum, sicut
Extende manum tuam super aquas Aegypti, et erunt sanguis, vii 19:
Extende manum tuam super flumina, et fac ascendere ranas, viii 1, 2 [A.V. 5, 6]:
Extende baculum tuum, et percute pulverem terrae, et erit in pediculos, viii 11, 12 [A.V. 16, 17]:
Extende manum tuam versus caelum, et erit grando, ix 22, 23;
{4}ita nequaquam dictum fuisset, {5}nisi per `extensionem manus’ in supremo sensu’ significaretur omnipotentia Jehovae.
2 Similiter per quod dictum Joschuae, {6}quod extenderet lanceam, de qua ita apud illum,
Dixit Jehovah ad Joschuam, Extende lanceam quae in manu tua versus Ajam; cum ergo extenderet Joschua lanceam quae in manu illius versus Ajam, insidiae surrexerunt ocius e loco suo, et cucurrerunt, cum primum extenderet manum suam, et venerunt ad urbem, et ceperunt illam: Joschua non retraxit manum suam quam extendit cum lancea, usque dum devotioni dati omnes habitatores Ajae, viii 18, 19, 26;
quia hoc fuit repraesentativum omnipotentiae Divinae, etiam vim habuit, prout omnia repraesentativa cum mandata illo tempore.
3 Pluribus quoque in locis {7}describitur omnipotentia per quod `Jehovah extendat manum,’ tum per `manum Ipsius extensam,’ et per `brachium Ipsius extensum’; per quod `Jehovah extendat manum,’ (m)apud Esaiam,
Accensa est ira contra populum Suum, et extendit manum Suam super illum, et percussit illum, et commoti sunt montes v. 25:(n)
apud Ezechielem,
Extendam manum Meam contra illum, et perdam illum xiv 9, 13:
apud eandem,
Extendam manum Meam contra te, et dabo te in praedam gentibus, xxv 7:
Extendam manum Meam super Edomum, et exscindam ex illa hominem et bestiam. Extendam manum Meam super Philisthaeos, et exscindam, ibid. vers. 13, 16:
pariter Ezech. xxxv 3; Esai. xxxi 3; Zeph. i 4, ii 13: describitur omnipotentia per `manum extensam’ apud Esaiam,
Manus Jehovae extensa super omnes gentes, quis reprimet illam? xiv 27, 28:
apud Jeremiam,
Pugnabo (x)vobiscum per manum extensam, et per brachium forte, et in ira et in furore, (x)xxi 5:
apud (x)Esaiam,
Adhuc manus Ipsius extensa est, ix 11, 16, x 4.
Tum per `brachium extensum’ apud Jeremiam,
Ego feci terram, hominem, et bestiam, per virtutem Meam magnam, et per brachium Meum extensum, xxvii 5:
apud eundem,
Tu fecisti caelum et terram per virtutem Tuam magnam, et brachium Tuum extensum; non impossibile est prae Te ullum verbum, xxxii 17;
quod hic per `brachium extensum’ significetur omnipotentia, patet; similiter pluribus aliis in locis ubi dicitur `per manum fortem et brachium extensum,’ ut Deut. iv 34, v 15, vii 19, ix (x)29, xi 2, xxvi 8; 2 Reg. viii 42; 2 Reg. xvii 36; Jer. xxxii 21; Ezech. xx 33, 34.
4 {8}Dicitur etiam de Jehovah quod `extendat caelos’ et tunc quoque per `extendere’ significatur omnipotentia, quod nempe limites caeli amplificet, et impleat illos qui ibi vita et sapientia, ut apud Esaiam,
Jehovah Qui extendit sicut tenue caelos, et expandit illos sicut tentorium ad habitandum, xl 22:
apud eundem,
Jehovah extendens caelos, expandens terram, dans animam populo super illa, et spiritum ambulantibus in illa, xlii 5:
apud Jeremiam,
Qui facit terram virtute Sua, parat orbem sapientia Sua, et intelligentia Sua extendit caelos, li 15:
apud Sachariam,
Jehovah extendens caelos, et fundans terram, et formans spiritum hominis in medio (c)ejus, xii 1;
praeter alibi, ut Esai. xliv 24, xlv 12; Ps. civ 2.
Ex his nunc constare potest cur Moschi mandatum ut extenderet manum (c)et baculum {9}, et quod tunc miracula facta sint; quodque sic per `extendere manum’ significetur dominium potentiae, et in supremo sensu omnipotentia.
@1 sit dominium$
@2 et$
@3 ideo quoque,$
@4 quod$
@5 si non$
@6 d quod i ut$
@7 omnipotentia Jehovae describitur per extendere manum, per manum extensam, et per brachium extensum; per extendere manum$
@8 Vox extendere etiam alibi praedicatur de omnipotentia, ut quod Jehovah extendat coelos, per quod significatur quod limites amplificet et illos qui ibi impleat vita et sapientia$
@9 i suum$

7674. `Super terram Aegypti ob locustam’: quod significet ut falsum occupet infestantium omne naturale, constat a significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301, et quod `Aegyptus’ sit naturale, n. 6147, 6252; et ex significatione `locustae’ quod sit falsum in extremis apud infestantes, de qua n. 7643.

7675. `Et ascendet super terram Aegypti’: quod significet effusionem in omnia ibi, constat ex significatione `ascendere’ quod sit effundi; `locusta’ enim significat falsum in extremis, et ab extremis versus interiora, {1} dicitur `ascendere,’ nam interiora (t)sunt idem ac superiora; quod interiora occupentur falso cum exteriora, videatur n. 7645; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua mox supra, n. 7674.
@1 i cum inde etiam occupantur falso,$

7676. `Et comedet omnem herbam terrae’: quod significet consumptionem totalem omnis veri, constat ex significatione `comedere’ quod sit consumere; et ex significatione `herbae terrae’ quod sit verum Ecclesiae, de qua n. 7571.

7677. `Omne quod reliquit grando’: quod significet quod prius falsum non consumpsit, constat ex significatione `reliquit’ quod sit quod non consumpsit, et ex significatione `grandinis’ quod sit falsum ex malo in exteriore naturali, de qua n. 7553, 7574.

7678. `Et extendit Moscheh baculum suum super terram Aegypti’: quod significet dominium potentiae veri Divini super infestantium totum naturale, constat ex significatione `extendere baculum’ quod sit dominium potentiae, de qua supra n. 7673; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum Divinum, de qua n. 6752, 7010, (a)7014, 7382; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit naturale quod infestantium, de qua supra n. 7674. Potentia Divina, quae describitur per `manum Moschis,’ est potentia veri Divini; `quod omnis potentia sit veri, videatur n. 3091, 5623, 6344, 6423, 6948; immo talis potentia est Divino Vero quod procedit ex Divino Bono, ut per illud creata sint omnia quae in universo; `Verbum’ significat id Verum apud Johannem,
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; omnia per Ipsum facta sunt, i 1, 3;
inde est quod per Moschen miracula facta sint, nam `Moscheh’ repraesentat Divinum Verum. Creditur a plerisque quod Verbum seu Divinum Verum sit modo loquela a Jehovah ac mandatum quod ita fiat, ac non amplius aliquid, sed est Ipsum Essentiale ex quo et per quod omnia; id Esse quod procedit ab Ipso, et inde Existere omnium, est quod intelligitur per Divinum Verum; hoc illustrari potest ab angelis: ab illis procedit sphaera charitatis et fidei quae sensibiliter percipitur, quae etiam producit mirabiles effectus; ex his aliqua idea formari potest de Divino Vero quod procedit a Divino Bono Domini.
@1 verum enim Divinum vivificat illos qui in bono, quia ex bono in facultate sunt recipiendi illud, at verum Divinum mortificat illos qui in malo, quia malum est quod rejicit illud; inde devastatio; ex quibus patet quid intelligitur per dominum potentiae veri Divini super infestantium totum naturale$

7679. `Et Jehovah adduxit ventum orientalem’: quod significet destructionis medium, constat ex significatione `venti orientalis’ quod sit medium destructionis; quod `ventus orientalis’ id significet, est quia siccus erat et tempestuosus, et quia inde exsiccabat producta terrae illius, et per vim suam confregit arbores, et in mari naves; inde per illum ut per medium describitur potentiae Divinae effectus; praeterea per `orientem’ significatur bonum amoris et charitatis, quia in supremo sensu Dominus, n. 101, 1250, 3708; et bonum amoris (c)ac charitatis in sua {1}origine, quia Divinum est, clementissimum, (t)inde etiam in suo processu in caelum; at cum delabitur ad inferna, fit inclemens ac immite, quia ab illis ibi vertitur in tale; ideo boni illius Divini influxus et praesentia ibi non modo cruciat illos, sed etiam devastat; {2}ex his etiam est quod per `ventum ab oriente’ seu `orientalem’ significetur medium destructionis.
2 Quod per `ventum’ illum significetur medium destructionis, patet a locis ubi in Verbo memoratur, ut apud Jeremiam,
Sicut ventus orientalis dispergam illos coram hoste, xviii 17:
apud Ezechielem,
Vitis plantata non prosperabitur; nonne cum attigerit illam ventus orientalis, exarescendo exarescet? (x)xvii 10:
apud eundem,
Vitis illa evulsa est in ira, in terram projecta, ventus orientalis arefecit fructum ejus, xix 12:
apud Hoscheam,
Ille inter fratres ferox, veniet eurus, ventus Jehovae, a deserto ascendens, et exarescet scaturigo ejus, et exsiccabitur fons ejus, xiii 15:
apud Davidem,
Per ventum orientalem confringes naves Tharschischi, Ps. xlviii 8 [A.V. 7]:
apud Ezechielem,
In aquas multas deduxerunt te, contemnentes te, ventus orientalis fregit te in corde marium, xxvii 26;
ex his patet quod `ventus orientalis’ medium destructionis significet, ex causa quia siccus erat ac tempestuosus; inde quoque significat medium devastationis, ut apud Hoscheam,
Ephraim pascens ventum, et persequitur (x)eurum, omni die mendacium et vastationem multiplicat, xii 2;
`Ephraim’ pro intellectuali Ecclesiae, n. 5354, 6222, 6238; {3} `pascere ventum’ est multiplicare mendacium, et `persequi (x)eurum’ est multiplicare vastationem; status vastationis ac tentationis etiam vocatur `dies (x)euri’ apud Esaiam, xxvii 7, 8.
@1 origine est Divinum ita$
@2 inde quoque causa$
@3 i ubi$

7680. `Toto die illo et tota nocte illa’: quod significet omne perceptionis, tam obscurae quam non obscurae, apud infestantes, nempe quod destructum, constat ex significatione `diei’ quod sit status perceptionis non obscurae; et ex significatione `noctis’ quod sit status perceptionis obscurae; nam tempora diei, ut mane, meridies, vespera, et nox, correspondent illustrationibus quae sunt intelligentiae et sapientiae, n. 5672, 6110, ita perceptionibus; in genere dies et nox perceptiones dicuntur, non illustrationes, quia malis qui infestant non est illustratio, sed usque est perceptio; sed tamdiu illis est perceptio, quamdiu apud illos aliquid cognitionis veri et boni {1}ab Ecclesia in qua vixerant remanet, nam per verum et bonum communicant cum illis qui in caelo; at cum deprivati sunt cognitionibus illis, {2}quod fit quando devastati sunt, {3}tunc non amplius illis est aliqua perceptio; possunt quidem infernales confirmare sua mala et quoque sua falsa; sed hoc non est perceptio; {4} perceptio est videre quod verum sit verum et bonum bonum, tum quod malum sit malum et falsum falsum, sed non perceptio est videre verum ut falsum, ac bonum ut malum, {5}}tum vicissim, malum ut bonum, et falsum ut verum; {6}illis qui hoc faciunt loco perceptionis est phantasia, quae facit apparentiam perceptionis, {7}per quod tales sciant confirmare falsa et mala per talia quae {8} sensibus obvia sunt et concupiscentiis favent {9}.
@1 ab Ecclesia altered to Ecclesiae$
@2 ut$
@3 tunc amplius illis non aliqua perceptio est$
@4 i nam$
@5 et$
@6 sed$
@7 cum tales sciunt$
@8 i appetitis et$
@9 i et inde facere verisimilia$

7681. `Mane factum’: quod significet statum caeli in ordine, constat a significatione `mane’ quod sit regnum Domini, et in supremo sensu Ipse Dominus, de qua n. 22, 2333, 2405, 2540, 2780, et quod sit status illustrationis, n. 3458, 3723, 5740, 5962, hic {1}autem per `mane’ significatur caelum in ordine; quomodo {2} hoc se habet, constare potest ab illis quae n. 7643 dicta sunt, quod nempe mali devastentur, sicut Dominus ordinat caelum; influxus enim boni et veri e caelo facit devastationem apud malos, quare cum Dominus ordinat caelos, tunc inferna, quae in opposito sunt, a se ordinantur, ac removentur a caelo secundum gradus mali, et sortiuntur loca secundum quale mali; inde constare potest quod a Domino non procedat nisi bonum, et quod malum sit ab illis qui contra bonum sunt, et demum id non sustinent. {3}Ex his patet quod per `mane factum’ hic significetur (d)status caeli in ordine.
@1 itaque$
@2 i cum$
@3 Inde$

7682. `Et ventus orientalis attulit locustam’: quod significet falsum densum apud infestantes per medium destructionis, constat ex significatione `venti orientalis’ quod sit medium destructionis, de qua mox supra n. 7679; et ex significatione `locustae’ quod sit falsum in extremis, de qua n. 7643, hic falsum densum, quia totum naturale ab illo occupatum, n. 7645.

7683. `Et ascendit locusta super omnem terram Aegypti’: quod significet falsi effusionem in omnia naturalis, constat ex illis supra n. 7674, 7675, ubi similia.

7684. `Et quievit in omni termino Aegypti’: quod significet ab extremis ibi, constat ex significatione `termini’ quod sit extremum, quare per `quievit in omni termino’ significatur quod falsum {1}pervaderet ab extremis in omnia naturalis, et dein {2}terminaretur in extremis, secundum illa quae n. 7645 ostensa sunt.
@1 pervadet$
@2 terminabitur$

7685. `Gravis valde’: quod significet quod pervaderet omnia et singula, constat ex illis quae hic supra n. 7684 explicata sunt.

7686. `Ante illam non fuit [ita] locusta sicut illa, et post illam non ita erit’: quod significet quod tale falsum non fuerit a primo tempore Ecclesiae, et quod non tale erit, constat ex significatione `locustae’ quod sit falsum in extremis, de qua n. 7643; {1}quod tale falsum non fuerit, nec erit’, videatur etiam supra n. 7649. Quomodo hoc se habet, {2} dicendum: in interno sensu agitur in specie de illis qui ante Adventum Domini in terra inferiore fuerunt, {3}et non potuerunt in caelum elevari priusquam Dominus in mundum venit et assumpsit Humanum ac illud Divinum fecit, videatur n. 6854, 6914; illi interea a malis qui etiam fuerunt ab Ecclesia, ac vera fidei confessi, sed vitam mali vixerunt, infestabantur; illi qui ante Adventum Domini ab Ecclesia fuerunt, et mali quoad vitam, in tali falso fuerunt, quale non fuerat {4}antea, nec erit postea; causa erat quia illi qui Nephilim, tum Enakim et Rephaim, dicti sunt, et fuerunt ab extrema posteritate Antiquissimae Ecclesiae, nondum {5}inclusi fuerunt inferno, sed pervagati circum, ac infuderunt, ubicumque {6}potuerunt, persuasiones diras et mortiferas; ita quoque malis in Ecclesia; inde illis tale falsum; de Nephilim illis, et diris (c)illorum persuasionibus, videatur n. 310, {7} 560, 562, 563, 570, 581, 586, 607 fin., 660, 805, 808, 1034, 1120, 1265-1272, 1673; hi a Domino {8}cum fuit in mundo, conjecti sunt in infernum quod est a sinistro antrorsum ad aliquam distantiam; hoc nisi factum fuisset, paucissimi potuissent salvari, nam falsum quod illi infuderunt erat {9}cum persuasivo diro, ac letale, quale nusquam fuerat, et quale nusquam {10}esse potest; hoc falso imbuti fuerunt illi qui ante Adventum Domini infestarunt illos qui ab Ecclesia spirituali; haec sunt quae in sensu interno per illa verba intelliguntur; de illis in specie {11} agitur, in genere autem de omnibus qui ab Ecclesia et infestant probos in altera vita, quorum {12}perplures hodie sunt.
@1 quod ante illam non fuit sicut illa, et post illam non ita erit sit quod tale, nempe falsum non fuerit a primo tempore Ecclesiae, et quod tale non erit, patet$
@2 i quod tale falsum non prius fuerit, nec postea erit,$
@3 nec$
@4 ante I$
@5 adhuc inclusi sunt$
@6 possent$
@7 i 311,$
@8 primum$
@9 prorsus mortiferum$
@10 existere$
@11 i in sensu interno$
@12 etiam hodie perplures$

7687. `Et obtexit superficiem totius terrae’: quod significet [quod occuparet] ultima mentis naturalis, constat ex significatione `superficiei’ quod sit ultimum, nam est {1} maxime externum seu extremum terrae; et ex significatione `terrae,’ hic terrae Aegypti, quod sit mens naturalis, de qua supra n. 7674.
@1 i quia est$

7688. `Et obtenebrata terra’: quod significet quod induceretur falsum ubi verum, constat ex significatione `tenebrarum’ quod sint falsa, de qua n. 1839, 1860, 4418, 4531, ita `obtenebrari’ est in falso esse; et quia agitur de devastatione illorum qui fuerunt ab Ecclesia et noverunt vera, sed vixerunt vitam mali, per `obtenebrata terra’ significatur falsum ubi verum; verum in sensu interno {2}significatur per `lucem,’ inde falsum per `tenebras’; sunt enim verum et falsum opposita, sicut lux et tenebrae; et {3} actualiter est lux illis qui in vero, et sunt tenebrae illis qui in falso; lumen {4} in quo sunt qui in falso in altera vita fit caligo ad praesentiam lucis caeli, et major caligo apud illos qui ab Ecclesia fuerunt, quia illis falsum fuit contra verum fidei, secundum Domini verba apud Matthaeum,
Si lumen quod in te est tenebrae est, tenebrae quantae, vi 23:
et apud eundem,
Filii regni ejicientur in tenebras exteriores, viii 12;
`filii regni’ sunt qui ab Ecclesia; `tenebrae exteriores’ sunt falsa graviora; `{5} exteriores’ dicuntur quia falsa in extremis sunt graviora.
2 Quod falsa vocentur `tenebrae,’ constat a pluribus locis in Verbo, ut apud Johannem,
Lux venit in mundum, sed dilexerunt homines magis tenebras quam lucem, erant enim opera illorum mala, iii 19:
apud eundem,
Ambulate quousque lucem habetis, ne tenebrae vos apprehendant: Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in Me in tenebris non maneat, xii 35, 46:
apud Esaiam,
Vae dicentibus de malo bonum et de bono malum, ponentibus tenebras in lucem et lucem in tenebras! v 20:
apud Jeremiam,
Date Jehovae Deo vestro gloriam, antequam tenebras inducat, et antequam offendant pedes ad montes crepusculi, tunc exspectabitis lucem, sed ponet illam in umbram mortis, ponet in caliginem, xiii 16:
apud Ezechielem,
Obtegam cum exstinxero te caelos, et atrabo stellas eorum, solem nube obtegam, et luna non lucere faciet lumen suum; omnia luminaria lucis in caelis atrabo super te, et dabo tenebras super terra tua, xxxii 7, 8:
apud Joelem,
Venit dies Jehovae, propinquus est, dies tenebrarum et caliginis, dies nubis et obscuritatis, ii [1,] 2; Amos v 18, 20:
apud Zephaniam,
Dies excandescentiae dies hic, dies vastitatis et devastationis, dies tenebrarum et caliginis, i 15;
in his locis `tenebrae’ significant falsa: etiam in Verbo `tenebrae’ significant ignorantiam veri, in quali sunt gentes quae Verbum non habent et de Domino nihil sciunt.
@1 i quia est$
@2 intelligitur$
@3 i quoque$
@4 i enim$
@5 i tenebrae$

7689. `Et (x)comedit omnem herbam terrae’: quod significet quod consumeret omne scientificum veri, constat ex significatione `comedere’ quod sit consumere; et ex significatione `herbae terrae’ quod sit {1}scientificum veri, nam per `herbam agri’ significatur verum Ecclesiae, n. 7571, quia `ager’ est Ecclesia; per `herbam’ autem `terrae’ significatur scientificum veri, quia `terra’ hic est mens naturalis, et verum mentis naturalis est scientificum; et praeterea malis non est aliquod verum {2}fidei, sed est modo scientia veri quod fidei; persuadent sibi quidam mali qui in Ecclesia quod sint in vero {2}fidei, sed non sunt; in falso sunt, et contra verum fidei; quod in falso sint, hoc apud illos reconditum est quamdiu in mundo sunt, sed falsum id reconditum prodit et se manifestat in altera vita, quando devastantur quoad vera fidei quae sciverant.
@1 verum Ecclesiae, de qua n. 7571, hic scientificum veri, quia malis non est verum, sed modo scientificum veri; qui enim in vita mali sunt, in falso sui mali sunt, utcunque in scientia veri, sibique persuadent quod sint in vero; falsum in quo sunt, apud illos reconditum est, ac prodit in altera vita quando devastantur quoad vera quae sciverunt$
@2 fide IT. But T suggests fidei as an alternative in his critical notes.$

7690. `Et omnem fructum arboris’: quod significet omne cognitivum boni, constat ex significatione `fructus’ quod sint opera fidei {1}seu charitatis, ita bona; unde {2}fructificare praedicatur de bono, n. 43, (x)55, 913, 983, 2846, 2847; et ex significatione `arboris’ quod sint perceptiones, tum cognitiones, de qua n. 103, 2163, 2722, 2972. Quod `fructus’ sint opera {3} charitatis, ita bona, est quia primum arboris est fructus in quo semen, et ultimum ejus est fructus in quo semen, ac intermedia ejus sunt rami {4}seu folia; similiter ac bonum amoris et verum fidei; bonum amoris est primum cum homo regeneratur {5}seu plantatur, et est quoque ultimum; intermedia sunt vera fidei, {6}quae ex bono amoris ut ex suo semine, et continue spectant bonum amoris ut suum ultimum, sicut intermediate arboris suum fructum in quo semen. Quod `fructus’ significent bona, patet a pluribus locis in Verbo, ut apud Matth. iii 8, 9, vii 16-20, xii 33, xxi 43; Luc. iii 8, 9, vi 43-49, xiii 6-10; Joh. xv 2-8, 16; Esai. xxxvii 31; Jer. xvii (x)8, xxxii 19; Apoc. xxii 2.
@1 et$
@2 fructificari$
@3 i fidei et$
@4 cum foliis$
@5 ac$
@6 inde est, et quia regeneratio hominis se habet sicut arbor, quod in Verbo fructus significet bona$

7691. `Et non residuum fecit illum viride’: quod significet quod obliteraretur omne sensitivum veri, constat ex significatione `non residuum facere’ quod sit obliterare; et `ex significatione `viridis’ quod sit {1} scientificum et sensuale, hic sensitivum veri, quia per `fructum arboris’ significatur cognitivum boni, n. 7690, et quia dicitur `omne viride in arbore et in herba agri’; quod `viride’ sit sensitivum veri, est quia per `herbam, gramen, folium arboris’ significantur vera, inde `viride’ illorum est sensitivum veri. Per sensitivum significatur {2} ultimum perceptionis: sensitivum veri etiam per `viride’ significatur apud Esaiam,
Aquae Nimrim desolationes erunt, eo quod exaruit gramen, consumpta est herba, viride non est, xv 6:
et apud Johannem,
Quintus angelus clanxit, et exiverunt locustae; dictum illis est ut damno non afficerent gramen terrae, nec ullum viride, Apoc. ix 4.
@1 i verum$
@2 i ita$

7692. `In arbore et in herba agri’: quod significet ex cognitivo et scientifico Ecclesiae, constat ex significatione `arboris’ quod sit cognitivum veri, de qua mox supra n. (x)7690; et ex significatione `herbae agri’ quod sit scientificum veri, de qua etiam supra n. 7689.

7693. `In tota terra Aegypti’: quod significet undequaque in naturali, constat ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, ita naturale, de qua {1} n. 7674. {2} Quia per `locustam,’ de qua hic actum est, significatur falsum in extremis, hoc est, in sensuali hominis, dicendum hic est quid sensuale, ut inde sciatur quid falsum in extremis: sensualis homo, seu qui ex sensuali cogitat et agit, est qui non credit nisi quod sensibus externis obvium est, et qui ducitur solum per appetitus corporeos, voluptates, et concupiscentias, nec per rationes; rationes credit esse quae talibus favent; quia homo sensualis talis est, ideo rejicit omne internum, usque tandem ut id ne quidem nominari velit; inde negat corde quicquid caeli est; vitam post mortem plane non credit, quia vitam solum in corpore ponit; quare etiam se moriturum putat similiter ac bestia; cogitat ille quasi in superficie, hoc est, in ultimis seu extremis, et prorsus non scit quod cogitatio interior detur secundum perceptionem veri et boni; quod id non sciat, et ne quidem quod internus homo detur, est quia interiora ejus spectant deorsum ad illa quae mundi, corporis, et telluris sunt, cum quibus unum agunt, inde amota sunt a spectare sursum seu ad caelum, nam in versu contrario sunt. Spectare sursum seu ad caelum non est cogitare de illis quae caeli sunt, sed pro fine habere illa, hoc est, amare illa supra reliqua, quo enim se vertit amor, eo se vertunt interiora hominis; inde quoque cogitatio. Ex his constare potest quale est sensuale hominis, seu naturale in extremis, nam homo sensualis dicitur qui ex sensuali cogitat.
@1 i supra$
@2 In A, n. 7693 ends here, but a note is inserted (quod actum sit de sensuali seu falso in externo, videatur apart blad). The continuation on this separate sheet was altered so much in copying for I that we give it as originally written, for comparison with the final form.
Quia per locustam de qua hic actum est, significatur falsum in extremis, hoc est, in sensuali hominis, dicendum hic est quid sensuale, ut inde sciatur quid falsum in extremis: seu sensualis homo, qui non credit nisi quod sensibus externis obvium est, et qui ducitur solum per appetitus corporeos, voluptates ejus, et concupiscentias, nec per rationes, rationes credit esse quae talibus favent, homines sensuales rejiciant omne internum usque tandem ut id ne quidem nominari velint; inde negant corde quicquid coeli est; vitam post mortem plane non credunt, quia vitam solum in corpore ponunt, ac inde se morituros putant similiter ac bestiae; hi sunt sensuales homines; cogitant illi quasi in superficie, hoc est, in ultimis seu extremis, ac prorsus non sciunt, quod cogitatio detur interior et exterior, hoc secundum perceptionem veri et boni, quod id nec sciant, est quia interiora eorum spectant deorsum ad illa quae corporis sunt, cum quibus unum agunt, et inde remota sunt a spectare sursum seu ad coelum, nam in versu contrario sunt; spectare sursum seu versus coelum non est cogitare de illis quae coeli sunt, ex auditu, sed pro fine habere illa, hoc est, amare illa supra reliqua, quo enim se vertit amor, eo se vertunt omnia interiora hominis; ex his constare potest quale est sensuale seu naturale hominis in extremis, quod per locustam significatur (m)nam homo sensualis dicitur qui ex sensuali cogitat.(n)$

7694. Vers. 16-20. Et festinavit Pharao ad vocandum Moschen et Aharonem, et dixit, Peccavi Jehovae Deo vestro, et vobis. Et nunc remitte quaeso peccatum meum, tantum hac vice, et supplicate Jehovae Deo vestro, et removeat desuper me tantum mortem hanc. Et exivit a cum Pharaone, et supplicavit ad Jehovam. Et convertit Jehovah ventum maris validum valde, et sustulit locustam, et conjecit illam mare Suph, non relicta locusta una in omni termino Aegypti. Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis, et non dimisit filios Israelis. `Et festinavit Pharao ad vocandum Moschen et Aharonem’ significat timorem tunc pro vero (c)a Divino: `et dixit, Peccavi Jehovae Deo vestro, et vobis’ significat confessionem quod non (x)oboediverit Divino (x)ac vero: `et nunc remitte quaeso peccatum meum, tantum hac vice’ significat ne respiciant ad inoboedientiam: `et supplicate Jehovae Deo vestro’ significat intercessionem: `et removeat desuper me tantum mortem hanc’ significat ut falsum hoc non cruciet: `et exivit a cum Pharaone’ significat separationem: `et supplicavit ad Jehovam’ significat intercessionem:’ et convertit Jehovah ventum maris validum valde’ significat cessationem influxus Divini per caelum: `et sustulit locustam’ significat status illius finem: `et conjecit illam in mare Suph’ significat in infernum: `non relicta locusta una in omni termino Aegypti’ significat quod falsa illa in extremis non magis apparerent: et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’ significat quod infestantes se obstinarent: `et non dimisit filios Israelis’ significat ut non relinquerent illos ab Ecclesia spirituali.

7695. `Et festinavit Pharao ad vocandum Moschen et Aharonem’: quod significet timorem tunc pro vero a Divino, constat ex significatione `festinare’ quod sit ex timore, omnis enim festinatio existit ab affectione aliqua excitata, hic {1}ex affectione timoris, ut patet a Pharaonis verbis, `Peccavi Jehovae Deo vestro et vobis; supplicate ut removeat a me tantum mortem hanc’; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestant, de qua saepius; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod {2}sint verum a Divino, `Moscheh’ internum et (x)`Aharon’ externum, de qua n. 7089, 7382.
@1 d ex i ab$
@2 sit$

7696. `Et dixit, Peccavi Jehovae Deo vestro, et vobis’: quod significet confessionem quod non oboediverit Divino ac vero, constat ex significatione `peccare’ quod sit facere contra ordinem Divinum, de qua n. 5076, seque ab eo, ita a bono et vero {1} avertere et separare, n. 5229, 5474, 5841, 7589, inde etiam est non oboedire Divino ac vero, {2}nam qui non oboedit, is se avertit; Divinum est quod intelligitur per `Jehovam Deum vestrum,’ ac verum per `Moschen et Aharonem,’ n. 7695.
@1 i se$
@2 quae per Jehovam Deum, et Moschen et Aharon significantur$

7697. `Et nunc remitte quaeso peccatum meum, tantum hac vice’: quod significet ne respiciant ad inoboedientiam, constat ex significatione {1}`remittere’ quod sit non respicere, nam remittere est non respicere ad aliquem ex malo sed ex bono; et ex significatione `peccati’ quod sit inoboedientia, ut mox supra n. 7696.
@1 remitte quaeso quod sit ut non respiciant$

7698. `Et supplicate Jehovae Deo vestro’: quod significet intercessionem, constat ex significatione `supplicare Jehovae’ cum fit pro alio, quod sit intercessio, ut n. 7396, (x)7462.

7699. `Et removeat desuper me tantum mortem hanc’: quod significet ut falsum hoc non cruciet, constat ex significatione `ut removeat mortem hanc’ quod sit ut non cruciet; per `mortem’ enim significatur damnatio ac infernum, n. 5407, 6119, ita quoque cruciatus. Quod infestantes deprecentur hoc falsum, causa est quia amplius illis nulla facultas fuit ratiocinandi contra vera fidei, {1}quoniam devastati fuerunt quoad illa, inde illis obscurum infernale, quod cruciavit; quod infernalibus injucundum sit ratiocinari ex meris falsis, jucundum autem ex veris falsificatis per fallacias et apparentias, videatur n. 7392.
@1 quia$

7700. `Et exivit a cum Pharaone’: quod significet separationem, constat a significatione `exire’ quod sit separatio, de qua n. 6100, 7404.

7701. `Et supplicavit ad Jehovam’ significat intercessionem, ut supra n. 7698.

7702. `Et convertit Jehovah ventum maris validum [valde]’: quod significet cessationem influxus Divini per caelum, constat ex significatione `venti maris’ seu `venti occidentalis’ quod sit cessatio influxus Divini per caelum; per `ventum’ enim `orientalem’ significatum est medium destructionis, ex causa {1}influxus Divini per caelum, videatur n. 7643, 7679; inde per `ventum maris’ seu `occidentalem,’ qui est vento orientali oppositus, significatur cessatio illius influxus.
@1 quia bonum charitatis et fidei influxit per coelum a Divino$

7703. `Et sustulit locustam’: quod significet status illius finem, constat ex significatione `locustae’ quod sit falsum in extremis, de qua n. 7643; statum hujus falsi auferre, ita finis illius status, significatur per `tollere locustam,’ similiter ac prius, ubi de `grandine,’ n. 7597, 7610.

7704. `Et conjecit illam in mare Suph’: quod significet in infernum, constat ex significatione `maris Suph’ quod sit infernum, de qua in sequentibus ubi de transitu filiorum Israelis per mare illud, et de interitu Aegyptiorum ibi, ex Divina Domini Misericordia, agendum est; per conjici in infernum non intelligitur quod falsum ab infestantibus ablatum sit, et conjectum aliunde, sed quod apud infestantes remanserit, et {1} per illud conjuncti sint infernis ubi talia; nam mali in altera vita, {2}per omnem statum mali et falsi quem ineunt, conjunguntur cum infernis, ubi {3}illa quae talis status; inde conjunctio fit {4}successive cum pluribus, antequam plene devastati sunt; sed de his ab experientia alibi {5}.
@1 i sic$
@2 cum statum novum mali vel falsi recipiunt, tunc$
@3 talia$
@4 cum totidem, quot novos status recipiunt; per conjungi significatur communicatio$
@5 i plura$

7705. `Non relicta locusta una in omni termino Aegypti’: quod significet quod falsa illa in extremis non magis apparerent, constat ex significatione `locustae’ quod sit falsum, et quia est falsum in extremis, n. 7643; dicitur `in omni termino Aegypti,’ terminus enim est extremum, et `Aegyptus’ naturale; quod `locusta non relicta’ (x)significet quod non appareret, patet; simile de `grandine’ videatur n. 7611.

7706. `Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’: quod significet quod infestantes se obstinarent, constat ex significatione `obfirmare cor’ quod sit se obstinare, de qua n. 7272, 7300, 7305; quod dicatur quod `Jehovah obfirmaverit cor Pharaonis,’ in sensu interno significet quod ille cor suum obfirmaverit, videatur n. 7632; et quod malum quod in Verbo tribuitur Jehovae, sit ab homine, n. 2447, (x)6071, 6991, 6997, 7533.

7707. `Et non dimisit filios Israelis’: quod significet ut non relinquerent illos ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere, et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, ut n. 7474, 7515, 7617.

7708. Vers. 21-23. Et dixit Jehovah ad Moschen, Extende manum tuam ad caelum, et erit caligo super terra Aegypti, et palpabit caligine. Et extendit Moscheh manum suam ad caelum, et fuit caligo densa in tota terra Aegypti tribus diebus. Non viderunt vir fratrem suum, et non surrexerunt quis de sub se tribus diebus; et omnibus filiis Israelis fuit lux in habitationibus illorum. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem: `Extende manum tuam ad caelum’ significat dominium potentiae veri Divini in caelo: `et erit caligo super terra Aegypti’ significat omnimodam privationem veri et boni: `et palpabit caligine’ (x)significat {1}densitatem falsi ex malo {2}: `et extendit Moscheh manum suam ad caelum’ significat dominationem veri Divini in caelo: `et fuit caligo densa in tota terra Aegypti’ significat omnimodam privationem veri et boni: `tribus diebus’ significat statum plenum: `non viderunt vir fratrem suum’ significat quod non perciperent verum alicujus boni: `et non surrexerunt de sub se’ significat quod nulla elevatio mentis: `tribus diebus’ significat statum plenum: `et omnibus filiis Israelis fuit lux in habitationibus illorum’ significat quod illis qui ab Ecclesia spirituali esset illustratio in mente illorum ubivis.
@1 ex densitate$
@2 i In apart blad quam Gyllan [?Gyllenborg] cum infestationibus in altera vita$

7709. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem, ut prius n. 7672.

7710. `Extende manum tuam ad caelum’: quod significet dominium potentiae veri Divini in caelo, constat ex significatione `extendere manum’ quod sit dominium potentiae, de qua supra n. 7673; ex repraesentatione `Moschis’ qui extenderet manum, quod sit verum Divinum, de qua n. 6723, 6752, 7010, 7014, 7382; et ex significatione `caeli’ quod sit caelum angelicum. Quomodo se habet quod dominium potentiae veri Divini in caelum produceret apud infestantes novum statum, qui significatur per `caliginem,’ constat ex illis quae n. 7643, 7679, ostensa sunt; quod nempe Dominus caelum continue ordinet, ac donet illos qui ibi et novos advenas bono caelesti (c)et spirituali; haec ordinatio facit quod mali per gradus devastentur; influit enim bonum illud {1} praesentius ad malos qui in opposito (nam influxus Divinus pergit usque in opposita, et sic continet inferna in nexu et in vinculis); et quia mali vertunt omne bonum in malum, ita bonum quod praesentius influit in majus malum; et quantum {2}hoc faciunt, tantum resistunt vero et bono fortius, hoc est, infestant gravius; inde est quod devastationis gradus sint, usque dum tandem dejiciuntur in infernum, qui est {3}graduum vastationis ultimus. Ex his constare potest quod a Domino nihil nisi quam bonum procedat, et quod non vastet malos, minus conjiciat illos in infernum, sed quod ipsi hoc faciant.
@1 i sic$
@2 vertunt id in majus malum$
@3 gradus$

7711. `Et erit caligo super terra Aegypti’: quod significet omnimodam privationem veri et boni, constat ex significatione `caliginis’ quod sit omnimoda privatio veri et boni. In Verbo passim nominantur `tenebrae,’ et quoque simul `caligo,’ ac ibi `tenebrae’ praedicantur de falso, (c)ac `caligo’ de malo simul; sed vox per quam in hoc {1}versu exprimitur caligo significat tenebras {2}densissimas, per quas in sensu interno {3}significantur talia falsa quae ex malo scaturiunt; talia falsa existunt apud illos qui ab Ecclesia fuerunt, ac vitam mali contra praecepta fidei, quae sciverunt, {4}vixerunt; malum ex quo falsa illa scaturiunt est contra Ecclesiam, contra caelum, et contra Dominum, ita e diametro contra bonum et verum; hic status nunc per `caliginem’ describitur.
2 Quod in Verbo et `tenebrae’ et `caligo’ simul nominentur, et quod `tenebrae’ ibi sint privatio veri et `caligo’ privatio tam veri quam boni, constare potest ab his locis: apud Esaiam,
Procul est judicium a nobis, et non assequitur nos justitia; exspectamus lucem, sed ecce tenebrae, et splendores, sed in caliginibus ambulamus; palpamus sicut caeci parietem, et sicut non oculi palpitamus, offendimus in meridie, sicut crepusculo, inter vivos sicut mortui, lix 9, 10;
`procul est judicium a nobis, et non assequitur nos justitia’ pro quod non sit verum nec bonum; quod `judicium’ praedicetur de vero et `justitia’ de bono, videatur n. 2235, 3997; `exspectare lucem’ pro verum, et `exspectare splendores’ pro bonum veri, nam splendor (x)lucis est a bono; {5} quod `tenebrae’ ibi opponantur `luci’ ac `judicio,’ ita vero, et `caligo’ `splendori’ et `justitiae,’ ita bono, patet; {6}quare `tenebrae’ sunt privatio veri, et `caligo’ privatio tam {7}veri quam boni: {8} apud Amos,
Nonne tenebrae dies Jehovae, et non lux, et caligo, non splendor illi? v 20;
similiter: apud Joelem,
Venit dies Jehovae, dies tenebrarum et caliginis, dies nubis et obscuritatis, ii 2:
3 apud Zephaniam,
Dies Jehovae, dies vastitatis et devastationis, dies tenebrarum et caliginis, i 15;
`tenebrae’ pro privatione veri, et `caligo’ pro privatione et veri et boni; si caligo non aliud significaret quam tenebrae, foret repetitio inanis, {9}quod procul abest a Verbo sancto; commune est quod binae expressiones unius rei sint in Verbo, quarum una se refert ad verum seu falsum, altera ad bonum seu malum: pariter apud Esaiam,
Ad terram spectabit, et ecce angustia et tenebrae, obscuratus angustia, et caligine impulsus, viii 22:
`tenebrae’ quoque {10}significant ignorantiam’ veri, qualis est apud gentes, et `caligo’ {10}ignorantiam boni, apud Esaiam,
Audient in die illo surdi verba libri, et e caligine et e tenebris oculi caecorum videbunt, xxix 18:
apud eundem,
Si animam afflictam saturaveris, exorietur in tenebris lux tua, et caligo tua sicut meridies, lviii 10;
quod `tenebrae’ sint falsa, videatur {11} n. 7688.
@1 loco$
@2 caliginosas$
@3 intelliguntur densissima$
@4 vixerant but S first wrote and d vixerunt before contra and again after sciverunt$
@5 i inde patet$
@6 ita$
@7 boni quam veri$

@8 Alongside this is a list of quotations from the Word which each contain caligo, seven of the quotations being used in this . The others are Esai. lx 2; Jer. ii 31; Ps. xci 5, 6. After the quotation from Amos is written tenebrae respondent luci, caligo splendor, splendor lucis est a bono. After the quotation from Esai. lx 2 is written caligo araphal. At the foot of the list is aphal, ab occidit sol, arab., which refers to the quotation from Ps. xci.$
@9 sed in Verbo$
@10 pro ignorantia$
@11 i supra$

7712. `Et palpabit caligine’: quod significet densitatem falsi ex malo, constat ex significatione `palpare caligine’ quod {1}sit quod falsa ex malo tam densa sint ut non aliquid veri et boni nosci possit; (s)sed si inquiritur, est sicut qui in caligine palpat, ac offendit et impellit ubivis; quare {2}apud Esaiam `caligo’ vocatur `caligo impulsus,’ viii 22, et describitur apud eundem,
In caliginibus ambulamus, palpamus sicut caeci parietem, et sicut non oculi palpitamus, offendimus in meridie sicut crepusculo, inter vivos sicut mortui, lix 9, 10. (s)
@1 falsum et malum tam densa sint ut nequaquam nosci possit aliquid veri et boni; quando enim plane creditur quod malum sit bonum malum, tunc dicitur homo palpare in caligine$
@2 After impulsus,$

7713. `Et extendit Moscheh manum suam ad caelum’: quod significet dominationem veri Divini in caelo, constat ex illis quae mox supra n. 7710, ubi eadem verba.

7714. `Et fuit caligo densa in tota terra Aegypti’: quod significet omnimodam privationem veri et boni, constat ex illis supra n. 7711.

7715. `Tribus diebus’: quod significet statum plenum, constat ex significatione `trium dierum’ quod {1}sint status plenus, de qua n. 2788, 4495; per statum plenum intelligitur integer status a principio ad finem; omnis enim status suum principium habet, sua incrementa, et {2} suum maximum; haec periodus est quae intelligitur per statum plenum, et significatur per `tres dies.’
@1 sit$
@2 i ultimo$

7716. `Non viderunt vir fratrem suum’: quod significet quod non perciperent verum alicujus boni, constat a significatione `videre’ quod sit intelligere et percipere, de qua n. 2150, 2325, 2807, 3764, 3863, 4403-4421, 4567, 4723, 5400; ex significatione `viri’ quod sit verum, de qua n. 3134; et ex significatione `fratris’ quod sit bonum, de qua n. 2360, 3303, 3803, 3815, 4121, 5409, 5686, 5692, 6756; et quod `vir cum fratre’ sit veri bonum, n. 3459; ex his patet quod per `non viderunt vir fratrem suum’ significetur quod non perciperent verum alicujus boni.

7717. `Et non surrexerunt de sub se’: quod significet quod nulla elevatio mentis, constat ex significatione `surgere’ quod sit elevatio versus interiora, ita mentis, de qua n. 2401, 2785, 2912, 2927, 3171, 3458, 3723, {1}4103, 4881, 6010; quare non surrexerunt’ est quod nulla elevatio.
@1 Before 3458$

7718. `Tribus diebus’ significat statum plenum, ut mox supra n. 7715.

7719. `Et omnibus filiis Israelis fuit lux in habitationibus illorum’: quod significet quod illis qui ab Ecclesia spirituali esset illustratio in mente illorum ubivis, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6868, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; ex significatione `lucis’ quod sit illustratio; lux enim quae a Domino illuminat intellectum, nam in luce illa est intelligentia et sapientia, videatur n. 1521, 1524, 1619-1632, 2776, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3223, 3339, 3636, 3643, 3993, 4302, 4408, 4413, 4415, 5400, 6608; et ex significatione `habitationum’ quod sint illa quae mentis sunt; per `domum’ enim significatur mens hominis, n. 3538, 4973, 5023, 7353; et per cubicula’ interiora ejus, n. 7353; {1} `habitationes’ autem omnia quae mentis; etiam `habitare’ in sensu interno significat vivere, n. 1293, 3384, 3613, 4451, 6051, inde `habitationes’ sunt ubi illa quae vitae sunt, hoc est, ubi illa quae intelligentiae et sapientiae, quae quod sint mentis notum est; (s)etiam in altera vita in habitationibus seu mansionibus angelorum est lux secundum intelligentiam et sapientiam mentis illorum; et quantum illis est lux, tantum illis qui in opposito sunt, qui sunt qui infestarunt, est caligo.
@1 i per$

7720. Vers. 24 ad fin. Et vocavit Pharao ad Moschen, et dixit, Ite, servite Jehovae; tantum grex vester et armentum vestrum subsistet; etiam infans vester ibit cum vobis. Et dixit Moscheh, Etiam tu dabis in manum nostram sacrificia et holocausta, et faciemus Jehovae Deo nostro. Et etiam pecus nostrum ibit cum nobis, non relinquetur ungula, quia de illo accipiemus ad serviendum Jehovae Deo nostro, et nos non scimus quo serviemus Jehovae, usque dum venimus illuc. Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis, et non voluit dimittere illos. Et dixit illi Pharao, Abi ab apud me, cave tibi ne addas videre facies meas, quia in die videre te facies meas morieris. Et dixit Moscheh, Recte locutus es, non addam amplius videre facies tuas. `Et vocavit Pharao ad Moschen’ significat praesentiam legis Divinae: `et dixit, Ite, servite Jehovae’ significat quod relinquendi ut colant Dominum Deum suum: `tantum grex vester et armentum vestrum subsistet’ significat sed non ex bono: `etiam infans ibit cum vobis’ significat quod ex vero: `et dixit Moscheh’ significat responsum: `Etiam tu dabis in manum nostram sacrificia et holocausta’ significat quod relinquent omnia per quae cultus fiet: `et faciemus Jehovae Deo nostro’ significat qui acceptus Domino: `et etiam pecus nostrum ibit cum nobis’ significat quod ex bono veri: `non relinquetur ungula’ significat quod non aliquid veri ex bono deerit: `quia de illo accipiemus ad serviendum Jehovae Deo nostro’ significat quod ex illo coletur Dominus: `et nos non scimus quo serviemus Jehovae Deo nostro’ significat quod ignotum quo peragetur cultus: `usque dum venimus illuc’ significat priusquam remoti sint ab illis qui in meris falsis ex malo: `et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’ significat quod se obstinarent contra Divinum: `et non voluit dimittere illos’ significat quod non eis animus relinquendi illos: `et dixit illi Pharao’ significat excandescentiam irae tunc contra verum Divinum: `Abi ab apud me’ significat quod de illo nihil scire vellet: `cave tibi ne addas videre facies meas’ significat (d)quod non intraret in {1}eorum animum: `quia in die videre te facies meas morieris’ significat quod si intraret in animum, exstirparetur: `et dixit Moscheh’ significat responsum: `Recte locutus es’ significat quod ex vero ita sit: `non addam amplius videre facies tuas’ significat quod verum Divinum non amplius intrabit in animum.
@1 ejus$

7721. `Et vocavit Pharao ad Moschen’: quod significet praesentiam legis Divinae, constat ex significatione `vocare ad se’ quod sit praesentia, de qua n. 6177, 7390, 7451; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, de qua n. 6723, 6752, 7014, 7382; per praesentiam legis Divinae apud infestantes intelligitur quod perciperent unde venirent plagae, hic unde densissimum falsum ex malo, quod per `caliginem’ significatur; cum devastantur mali in altera vita, datur illis saepe percipere unde {1}mala poenae illis ob causam ut sciant quod Divinum non in causa sit, sed quod ipsi; etiam illis qui in inferno saepius obveniunt talia, sed tunc quando in statu quieto sunt; hoc fit ob plures causas, imprimis ut reminiscantur malorum quae in mundo egerant.

@1 S first wrote plagae quae then d plagae and i mala then d mala and restored plagae mala paene I$

7722. `Et dixit, Ite, servite Jehovae’ significat quod relinquendi ut colant Dominum Deum suum, ut supra n. 7658.

7723. `Tantum grex vester et armentum vestrum subsistet’: quod significet sed non ex bono, {1} nempe colant Dominum, constat ex significatione `gregis’ quod sit bonum interius, et ex significatione `armenti’ quod sit bonum exterius, de {2}quibus n. 5913, 6048.
@1 i quod$
@2 qua$

7724. `Etiam infans ibit cura vobis’: quod significet quod ex vero, constat ex significatione `infantis’ hic, quod sit verum, nam per `infantem’ intelliguntur pueri, adolescentes, juvenes, verbo, filii, per quos quod significentur illa quae sunt intelligentiae, ita vera, videatur n. 7668; et ex significatione `ire cum vobis’ quod sit quod relinquendi ut colant Dominum Deum suum. Dicendum quid sit colere Dominum ex bono, {1}et quid colere ex vero absque bono, quae hic {2}significantur per `gregem et armentum quod subsistet,’ et per `infantem quod ibit’: ipsissimus cultus fit ex bono per verum, nam Dominus in bono est praesens; cultus autem ex vero absque bono non est cultus, sed {3}modo ritus et actus externus absque interno, est enim verum absque bono {4}duntaxat scientificum; id scientificum ut fiat fidei, conjungetur bono, et tunc transit in internum hominem {5}, et fit fides; quod fides absque charitate non sit fides, saepius {6} ostensum est; inde patet quid sit cultus ex bono et quid cultus ex vero absque bono. Per bonum ex quo cultus intelligitur bonum vitae, quod spirituale factum est per conjunctionem cum vero, nam bonum spirituale quale suum habet ex vero, ac verum essentiam suam habet ex bono, sic ut bonum sit anima veri; inde iterum patet quale est verum absque bono, quod sit sicut corpus absque anima, ita sicut cadaver.
@1 aut$
@2 significatur per quod grex et armentum subsistet, et quod infans ibit$
@3 solum$
@4 modo$
@5 i, ubi est coelum ejus$
@6 i prius$

7725. Et dixit Moscheh’: quod significet responsum, patet.

7726. `Etiam tu dabis in manum nostram sacrificia et holocausta’: quod significet quod relinquent omnia per quae cultus fiet, constat ex significatione `dare in manum’ quod sit relinquere; per `manum’ enim significatur potentia, inde per `dare in manum’ significatur tradere illorum potentiae, ita relinquere; et ex significatione `sacrificiorum et holocaustorum’ quod sint cultus in genere, ita {1}omne cultus, de qua n. 923, 6905; causa quod sacrificia et holocausta significent {2}omne cultus, est quia cultus Divinus {3}principaliter fiebat per sacrificia, ut constare potest ex Libris Moschis. {4}Quae de sacrificiis prius ostensa sunt, videatur n. 922, 923, 1128, 1343, 1823, (t)2165, 2180, 2187, 2776, 2784, 2805, 2807, 2812, 2818, 2830, 3519, 6905.
@1 omnis$
@2 d omne i in genere after cultus$
@3 imprimis$
@4 Quid AI$

7727. `Et faciemus Jehovae Deo nostro’: quod significet qui acceptus Domino, nempe cultus, constat ex illis {1}quae praecedunt, quod nempe per `sacrificia et holocausta’ significetur cultus, n. 7726, et per `gregem et armentum,’ ex quibus sacrificia, bonum ex quo cultus, n. 7723, 7724; ita per `facere sacrificia et holocausta Jehovae significatur cultus ex bono qui acceptus; quod `Jehovah’ in Verbo sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6280, (a)6281, 6303, 6905, 6945, 6956.
@1 qui$

7728. `Et etiam pecus nostrum ibit cum nobis’: quod significet quod ex bono veri, nempe cultus, constat ex significatione `pecoris’ quod sit bonum veri, de qua n. 6016, 6045; quod `ire cum nobis’ sit ut inde sit cultus, nempe per sacrificia et holocausta, patet.

7729. `Non relinquetur ungula’: quod significet quod non aliquid veri ex bono deerit, constat ex significatione `ungulae’ quod sit verum ex bono, de qua sequitur, et ex significatione `non relinqui’ quod sit non deesse, nempe ad cultum Domini; in sensu interno proximo per `non relinquetur ungula’ {1}significatur quod nihil prorsus deerit, quia ungula est {2}commune omnibus bestiis; {3}at in sensu interiore per `ungulam’ significatur verum {4}in ultimo gradu, ita verum sensuale, quod infimum, (c)ac in opposito sensu falsum {5}; causa quod per `ungulam’ id significetur, est quia per `pedem’ significatur naturale, et per `plantam pedis’ ultimum naturalis, n. 2162, 3147, (x)3761, 3986, 4280, 4938-4952, 5327, 5328; simile (x) significatur per `ungulam {6},’ nam illa est planta pedis {7}bestiarum; et quia ultimum naturalis significatur per `ungulam’ sicut per `plantam,’ etiam significatur verum quod ultimum est naturalis, nam naturale cum dicitur, intelligitur verum et bonum, {8}aut in opposito sensu falsum et malum; inde est, et absque illis est nullius praedicationis.
2 Quod per `ungulam,’ imprimis equorum, significetur verum in ultimo gradu, ita verum sensuale, et in opposito sensu falsum ejusdem gradus, constare potest ab his locis: apud Esaiam,
Cujus tela acuta, et omnes arcus tensi, ungulae equorum ejus sicut rupes reputantur, rotae ejus sicut procella, v 28;
ibi de populo vastante, per `tela’ significantur doctrinalia falsi, ex quibus pugnatur, et per `arcus’ doctrina illa, n. 2686, 2709; per `equos’ intellectualia, hic perversa, n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6125, 6534; inde patet quid `ungula equorum,’ quod nempe sit falsum 3 in ultimo gradu: apud Jeremiam,
Prae voce plausus ungularum fortium ejus, ob tumultum currui ejus, strepitum rotarum ejus, xlvii 3;
ibi de populo vastante Philisthaeos; `plausus ungularum fortium,’ nempe equorum, pro {9}pugna aperta falsi contra verum; `currus’ pro doctrina falsi; quod `currus’ sit doctrina {10}tam veri quam falsi, videatur 4 n. 5321, 5945: apud Ezechielem,
Prae abundantia equorum ejus obteget te pulvis eorum, prae voce equitis et rotae et currus commovebuntur muri tui, per ungulas equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas, xxvi 10, 11;
ibi de Nebuchadnezare vastante Tyrum; `equi’ pro intellectualibus perversis, ut supra, `eques’ pro illis quae sunt talis intellectualis, n. 6534; `rotae quae currus’ pro falsis doctrinae; `currus’ est doctrina, ut supra, `plateae’ pro veris, n. 2336; inde patet quod `ungulae equorum’ sint falsa; {11}nisi talia significentur, {12} quid forent illa `prae abundantia equorum ejus obteget te pulvis eorum; prae voce equitis et rotae et currus commovebuntur muri tui, per ungulas equorum {13}suorum conculcabit omnes plateas {14}tuas,’ annon absque sensu interiore forent aliud quam voces sonantes, cum tamen {15}unaquaevis vox in Verbo pondus habet, quia a Divino: apud eundem, 5
Devastabunt superbiam Aegypti, ut perdatur multitudo ejus; et perdam omnem bestiam ejus super aquis multis, ut non turbet illas pes hominis amplius, nec ungula bestiae turbet illas; tunc in profundum mittam aquas illorum, et flumina (c)illorum sicut oleum fluere faciam, xxxii 12-14;
haec nec intelligerentur {16} nisi sciatur {17}quid `Aegyptus,’ {18} quid `pes hominis,’ quid `ungula bestiae,’ {19}quid aquae super quibus perdetur bestia, quas turbabit pes hominis et ungula bestiae, et quae in profundum mittentur; `aquae et flumina Aegypti’ sunt vera scientifica, `ungula bestiae’ est falsum in ultimo naturalis, quod turbat scientificum verum: apud Micham, 6
Surge et tritura, filia Zionis, quia cornu tuum faciam ferrum, et ungulas tuas faciam aes, ut comminuas populos multos, iv 13;
haec {20} quid sunt, nec quisquam scire potest absque sensu interno, ita nisi sciatur quid `triturare,’ quid `filia Zionis,’ quid `cornu {21}quod fiet sicut ferrum,’ quid `ungula quae fiet sicut aes, quibus comminuentur populi multi’; `filia Zionis’ est Ecclesia caelestis, n. 2362; `cornu’ est potentia veri ex bono, n. 2832; `ferrum’ est verum naturale quod valebit ad destruendum falsa, n. 425, 426; `ungula’ est verum ex bono in ultimo gradu, `aes’ est bonum naturale quod valebit contra mala, n. 425, 1551: apud Sachariam, 7
Ego excitabo pastorem in terra, exscindendas non visitabit, aetate teneram non quaeret, et fractam non sanabit; carnem autem pinguis comedet, et ungulas earum diffindet, xi 16;
ibi de pastore stulto; `carnem pinguis comedere’ pro bonum in malum vertere, `ungulas diffindere’ pro verum in falsum.
8 Quantum antiqui intelligentia praevaluerunt hodiernis, constare 8 potest ex eo quod illi noverint {22}quibus rebus in caelo plura in mundo corresponderent, et inde quid significarent; et hoc non solum noverunt illi qui ab Ecclesia fuerunt, sed etiam qui extra Ecclesiam, sicut qui in Graecia, quorum antiquissimi (t)descripserunt res per significativa quae hodie, quia prorsus ignota, vocantur fabulosa; quod antiqui sophi in scientia talium fuerint, patet ex eo quod originem intelligentiae et sapientiae descripserint per equum alatum, quem Pegasum vocarunt, quod ille {23}ungula sua eruperit fontem, {24}apud quem novem virgines, et hoc super colle; sciverunt enim quod per `equum’ significaretur intellectuale, per `alas ejus’ spirituale, per `ungulas’ verum ultimi gradus, {25}ubi origo intelligentiae, per `virgines’ scientiae, per `collem’ unanimitas, et in sensu spirituali charitas; {26} sic in reliquis. Sed talia hodie inter deperdita sunt.
@1 After proximo$
@2 infimum et communissimum$
@3 in Verbo passim nominatur ungula, et per illam$
@4 in ultimo gradu altered to ultimi gradus$
@5 i ibi$
@6 i bestiarum$
@7 illarum$
@8 et$
@9 vehemente jactatione falsi, nam tumultus currus est vehemens jactatio doctrinae falsi$
@10 in utroque sensu$
@11 quod$
@12 i constare potest, nam alioquin$
@13 o A tuorum I$
@14 suas$
@15 singula in Verbo pondera habent quia procedunt$
@16 i quid sint,$
@17 quod$
@18 i quid bestia, quid aquae,$
@19 nec quid quod in profundum mittentur aquae illorum; aquae et flumina Aegypti sunt scientifica, ungula bestiae est falsum in ultimo naturalis, ita scientificum verum quod est sensualis, nam hoc ultimum naturalis est$
@20 i quoque$
@21 et$
@22 quid in coelo repraesentarent et inde quid significarent illa quae in mundo$
@23 ungulis suis$
@24 ad$
@25 per fontem intelligentia, perque$
@26 i et$

7730. `Quia de illo accipiemus ad serviendum Jehovae [Deo nostro]’: quod significet quod ex illo coletur Dominus, constat ex significatione `servire’ quod sit colere; quod `Jehovah’ sit Dominus videatur supra n. 7727.

7731. `Et nos non scimus quo serviemus Jehovae Deo nostro’: quod significet quod ignotum quo peragetur cultus, constat ex significatione `servire Jehovae’ quod sit cultus Domini, ut supra n. 7730.

7732. `Usque dum venimus illuc’: quod significet priusquam remoti sint ab illis qui in meris falsis ex malo, constat ex eo quod `venire illuc’ seu in desertum, sit removeri ab Aegyptiis, ita ab illis qui in meris falsis {1} ex malo, qui {2}nunc per `Aegyptios’ significantur {3}; quod `ire in desertum ad sacrificandum’ sit esse in statu remoto a falsis, videatur n. 6904.
@1 i sunt$
@2 After `Aegyptios’$
@3 i, nam per caliginem in qua nunc erant, significantur mera falsa ex malo n 7711$

7733. `Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’ significat quod obstinarent se contra Divinum, ut supra n. 7706.

7734. `Et non voluit dimittere illos’: quod significet quod non eis animus relinquendi illos, constat ex significatione `non velle’ quod sit quod non eis animus; et ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; ut quoque supra n. 7707, ubi similia.

7735. `Et dixit illi Pharao’: quod significet excandescentiam irae tunc contra verum [Divinum], constat ex significatione `dicere’ quod, quia involvit illa quae sequuntur, sit excandescentia irae; nam sequuntur `dixit {1} Pharao ad Moschen, Abi ab apud me, cave tibi ne addas videre facies meas, quia in die videre te facies meas morieris,’ quae verba sunt irae {2}contra verum Divinum, quod per Moschen repraesentatur.
@1 i enim$
@2 ; et ex repraesentatione Moschis, cui Pharao dixit, quod sit verum Divinum, de qua supra, quod contra illud excanduerint illi qui infestarunt, per illa verba et sequentia significatur$

7736. `Abi ab apud me’: quod significet quod de illo nihil scire {1}vellet, nempe de vero Divino, constat ex significatione `abi ab apud me’ quod, cum dicitur a malis de vero Divino, (x) sit quod nihil de illo scire vellent, rejiciunt enim illud.
@1 vellent I$

7737. `Cave tibi ne addas videre facies meas’: quod significet quod non intraret in eorum animum, constat ex significatione `non addere videre facies’ quod sit non amplius {1}intrare in animum, per {2}`faciem’ enim significantur interiora, n. 1999, 2434, 3527, 3631, 4066, 4796-4798, 5102, 5165, 5168, 5695, imprimis quoad affectiones; ita per faciem significatur animus.
@1 intrabit$
@2 facies$

7738. `Quia in die videre te facies meas morieris’: quod significet si intraret in animum, quod exstirparetur, constat ex significatione `videre facies’ quod sit intrare in animum, ut nunc supra n. 7737; et ex significatione `mori’ quod sit exstirpari. Quod Pharao nunc dicat quod Moscheh abiret ab apud illum, et quod si videret facies ejus, moreretur, est quia nunc describitur status infestantium in mero falso ex malo, quod falsum significatur per `caliginem’; infernales, quo magis in falsis sunt ex malo, eo magis verum aversantur, et tandem adeo ut ne quidem velint aliquid veri audire; est enim verum contra falsum, et falsum est illis amoenum, quia malum ex quo falsum est jucundum vitae (c)illorum; {1}quapropter verum, quia est contra amoenum et jucundum vitae, ex animo prorsus rejiciunt; et si audiunt illud, cruciantur n. 7519; inde est quod, quia in statu falsi ex malo sunt, qui significatur per `caliginem,’ verum Divinum, quod per Moschen repraesentatur, a se {2}amoveant; idcirco nunc dixit Pharao ad Moschen quod abiret ab apud se, et non videret facies suas, et si videret quod moreretur; idcirco {3}etiam Moscheh {4}respondit, `Recte locutus es, non addam amplius videre facies tuas.’
@1 quare$
@2 rejiciant$
@3 est, quod$
@4 responderit$

7739. `Et dixit Moscheh’: quod significet responsum, patet.

7740. `Recte locutus es’: quod significet quod ex vero ita sit, constat ex significatione `recte loqui’ quod sit ita esse; quod ex vero, significatur etiam per `recte,’ n. 5434, 5437. Per quod ex vero ita sit, intelligitur quod in illo statu nunc sint, ut non aliter {1}velint quam nihil scire de vero Divino; et si intraret in animum, illud ejicerent, secundum illa quae mox supra n. 7738 ostensa sunt.
@1 possint quam velle$

7741. `Non addam videre facies tuas’: quod significet quod non amplius intrabit in animum, constat ex significatione `non videre facies’ quod sit non intrare in animum, secundum illa supra n. 7737, 7738.

7742. Continuatio de Incolis et Spiritibus Telluris Martis

Ad finem capitis praecedentis relatum est de pulchra ave quae visa, et tandem versa in lapideam; et dictum quod per illam repraesentatus sit status incolarum Martis quoad amorem illorum caelestem et spiritualem; de quo statu et ejus mutatione, haec quae sequuntur scire datum est.

7743. Quod incolae Martis in caelesti amore sint, prius memoratum est; illi sunt {1}repraesentati per flammeum colorum variegationibus pulchre coruscum, et quoque per avem similium colorificationum; quod plures hodie incipiant recedere a caelesti illo amore, et solum amare cognitiones, ac in illis solis ponere caelestem vitam, {2}repraesentatum est per avem illam mutatam in lapideam; per avem enim significatur vita spiritualis; per quod versa in lapideam, significatur vita cognitionum absque amore, quae non vita spiritualis amplius est, sed vita frigida sicut lapidea, in quam non aliquid e caelo influit; et quod usque credant quod in Domino sint, sicut illi ibi qui in caelestis amoris vita sunt, significatum et ostensum est per spiritum qui assurgebat et auferre volebat avem.
@1 qui repraesentati sunt per flammeum pulchris colorum variegationibus coruscum$
@2 repraesentati sunt$

7743a. Per avem lapideam etiam repraesentati sunt incolae illius telluris qui vitam cogitationum et affectionum suarum peregrino modo transmutant in paene nullam vitam; de qua re sequentia vidi et audivi.

7744. Erat quidam supra caput meum qui mecum locutus est; ex sono {1}appercipiebatur quasi in statu somni esset; in hoc statu loquens interrogabat plura, et {2}haec tali prudentia ut vigil non prudentius; percipere dabatur quod subjectum esset per quod angeli loquerentur; et is in statu illo apperciperet id et produceret; non enim loquebatur nisi quod verum erat; si aliunde quid influeret, quidem admittebat, sed non producebat. Interrogavi illum de statu suo: dicebat quod status ille ei esset status pacificus, et quod esset absque omni sollicitudine {3} de futuris; et quod simul usus praestaret, per quos ei communicatio cum caelo. Dictum (t)mihi est quod tales in Maximo Homine referant sinum longitudinalem qui in cerebro inter bina ejus hemisphaeria jacet, et ibi in statu quieto utcumque tumultuatur cerebrum utrinque.
@1 percipiebatur$
@2 hoc$
@3 i et cura$

7745. Cum in collocutione cum hoc spiritu eram, inferebant se quidam spiritus versus anteriorem partem capitis, ubi ille, quem premebant; quare ille ad unum latus secessit, et illis locum dedit. Spiritus advenae inter se loquebantur, sed nec spiritus circum me intelligebant, nec ego, quid loquebantur. Instruebar ab angelis quod essent spiritus ex tellure Martis, qui (x)callebant ita inter se loqui ut praesentes spiritus non aliquid intelligerent nec perciperent quid {1}loquerentur; mirabar quod talis loquela dari posset, quoniam una loquela est omnibus spiritibus, et quoniam omnis loquela fluit ex cogitatione, {2}et haec consistit ex ideis, {3}quae pro vocibus sunt in spirituali mundo, et quod ideae quae voces, una cum ipsa cogitatione antequam fit loquens, percipiantur manifeste in altera vita; dicebatur mihi quod spiritus illi forment certo modo ideas aliis non intelligibiles per labia et faciem, et quod eo momento cum per illa inter se loquuntur, subtrahant arte cogitationes suas ab aliis, cavendo imprimis ne aliquid affectionis se manifestet; ex causa, si aliquid affectionis percipitur, quod tunc cogitatio pateret, cogitatio enim fluit ex affectione. Instruebar porro quod incolae telluris Martis, qui vitam caelestem in solis cognitionibus et non in vita amoris ponunt, talem loquelam effinxerint, non tamen omnes, et quod illi cum fiunt spiritus hoc retineant. {4}Hi sunt qui in specie per avem lapideam significati {5}sunt; nam per formationes vultus et volutiones labiorum, cum remotione affectionum et subtractione cogitationum ab aliis, sistere loquelam, est loquelam exanimare, et illam facere instar simulacri, et per gradus se quoque similes.
@1 loquebantur I$
@2 quae$
@3 et ideae cogitationis omnes perceptibiles sunt$
@4 Et quod ii sint$
@5 sint$

7746. Sed tametsi putant quod non intelligatur ab aliis quid inter se loquuntur, usque tamen spiritus angelici omnia et singula quae loquuntur percipiunt; causa est quia ab illis subtrahi cogitatio aliqua non potest; hoc quoque ostendebatur illis per vivam experientiam; cogitabam de eo quod spiritus nostrae telluris non afficiantur pudore cum infestant alios; etiam hoc influebat apud me a spiritibus angelicis; spiritus Martis tunc agnoscebant quod id esset de quo inter se loquebantur ac mirati sunt; praeterea a spiritu angelico detegebantur plura quae et loquebantur et quae cogitabant, utcumque satagebant {1}cogitationes illi subducere.
@1 cogitationem illis$

7747. Postea influebant spiritus Martis a superiore in faciem meam; influxus sentiebatur instar tenuis pluviae striatae, quod signum erat quod non in affectione veri ac boni essent, id enim per striatum {1}repraesentatur; loquebantur tunc mecum manifeste, dicendo quod incolae telluris illorum similiter inter se loquantur. Dicebatur tunc illis quod hoc malum sit, quia sic obstruunt interna et ab illis recedunt ad externa, quae quoque privant sua vita, et imprimis quia non sincerum est ita loqui; nam qui sinceri sunt nihil volunt loqui, ne quidem cogitare, nisi tale quod sciant alii, immo si forent omnes, etiam totum caelum; at qui non volunt ut alii sciant quid loquuntur, illi judicant de aliis, male sentiunt de illis, et bene de se, et tandem ex habitu trahuntur usque illuc ut male sentiant et loquantur etiam de Ecclesia, de caelo, immo de Ipso Domino.
@1 significatur$
7748.(x) Dictum quod illi qui amant solas cognitiones, non autem vitam secundum illas, referant interiorem membranam cranii; at illi qui assuescunt loqui absque affectione, et cogitationem attrahere ad se, et subtrahere aliis, quod referant membranam illam, sed osseam factam, quia ab aliqua vita spirituali fit illis nulla vita.

7749.(m) Qui amant solas cognitiones, et non vitam secundum illas, illi ut plurimum ex illis gloriantur, et sapientes prae reliquis sibi videntur; ita amant se, et contemnunt alios, imprimis illos qui {1}in bono sunt; hos spectant ut simplices (c)et indoctos; sed sors invertitur in altera vita, sapientes illi sibi visi ibi fiunt stulti, et simplices illi sapientes.(n)
@1 Ecclesiam et coelum ponunt in vita$

7750. {1}Quia per avem lapideam repraesentati sunt qui in solis cognitionibus sunt et non in vita amoris, et quia inde paene nulla illis vita spiritualis, ideo hic appendicis loco licet ostendere quod illis solum vita spiritualis sit qui in amore caelesti sunt et inde in cognitionibus; et quod amor in se contineat omne cognitivum quod amoris illius est. Sint pro exemplo animalia terrae, et quoque animalia caeli seu aves: illis est scientia omnium quae amoris illorum sunt; amores illorum sunt se nutrire, tute habitare, propagare sobolem, pullos alere; quare est illis omnis scientia requisita, {2}haec enim amoribus illis inest, et in illos influit, ut in ipsa sua receptacula; quae scientia quibusdam talis est ut homo non possit aliter quam obstupescere; scientia illa dicitur connata, et vocatur instinctus, sed est amoris in quo sunt. {3}
2 Si homo in suo amore esset, qui est amor in Deum et erga proximum, hic amor est hominis proprius per quem distinguitur a bestiis, tunc homo non solum foret in omni scientia requisita, sed etiam in omni intelligentia et sapientia; nec opus haberet illa addiscere, nam in amores illos influerent e caelo, hoc est, per caelum a Divino; sed quia homo non in amoribus illis est, sed in contrariis, nempe in amore sui et amore mundi, idcirco non potest aliter quam nasci in omnem ignorantiam et inscitiam; at per media Divina perducitur ad aliquid intelligentiae et sapientiae, sed usque non actualiter in aliquid, nisi {4}amores sui et mundi removeat, et sic aperiat viam pro amore in Dominum et erga proximum. Quod amor in Dominum et amor erga 3 proximum in se habeant omnem intelligentiam et sapientiam, constare potest ex illis qui in mundo in amoribus illis fuerunt; illi cum in altera vita in caelum veniunt, ibi sciunt et sapiunt talia quae nusquam prius noverant; immo cogitant et loquuntur ibi ut reliqui angeli, quae talia sunt quae nusquam auris audivit {5}nec mens scivit, quae ineffabilia sunt; causa est quia amores illi facultatem recipiendi talia in se habent.
@1 Dictum est, quod illi, qui per avem lapideam repraesentabantur, essent qui in solis cognitionibus essent, et non in vita amoris, et quod$
@2 etiam haec$
@3 A marginal passage is here marked for inclusion but was not actually used. It reads: influxus enim mundi spiritualis est in omnia telluris tam in ejus animata quam in ejus non animata seu vegetata, sed via influxus est per amorem seu calorem spiritualem in animata, et per calorem naturalem in non animata$
@4 amorem$
@5 et$

7751. Ad finem sequentis capitis dicendum est de spiritibus et incolis planetae Jovis.

7752. EXODI
CAPUT UNDECIMUM
DOCTRINA CHARITATIS

Bonum et verum sunt ad quae omnia in universo se referunt; quae se non referunt ad illa {1}non sunt in ordine Divino; et quae se non referunt ad utrumque simul non aliquid producunt; bonum est quod producit, et verum est per quod.
@1 After Divino$

7753. Haec illustrationi sint quomodo se habet cum bono et vero spirituali, quae charitas et fides vocantur, quod nempe omnia quae Ecclesiae sunt ad illa se referant, et quae {1}non ad illa se referunt non aliquid Ecclesiae in se habeant; tum quae in se non continent utrumque non aliquem fructum, hoc est, bonum charitatis aut fidei producant.
@1 se ad illa non$

7754. Ut enim aliquid producatur, erunt binae vires, una quae vocatur activa, altera quae passiva; una absque altera non parit aliquid; tales vires {1}aut vitae sunt charitas et fides {2}in homine Ecclesiae.
@1 seu$
@2 apud hominem$

7755. Primum Ecclesiae est bonum, alterum est verum; seu primum Ecclesiae est charitas, et alterum {1} est fides; nam verum doctrinae fidei est propter bonum vitae; quod (t)est finis propter quem, id est primum.
@1 i ejus$

7756. Cum conjunctione boni quod charitatis, et veri quod fidei, apud hominem, ita se habet: bonum quod charitatis intrat per animam apud hominem, verum autem quod fidei intrat per auditum; illud a Domino influit immediate, hoc autem {1}per Verbum mediate; inde via per quam bonum charitatis intrat vocatur via interna; et via per quam verum fidei intrat vocatur via externa; quod per viam internam intrat, hoc non percipitur quia non cadit manifeste in sensum; quod autem per viam externam intrat, hoc percipitur quia cadit manifeste in sensum; inde est quod fidei tribuatur omne Ecclesiae. Aliter apud illos qui regenerati sunt; apud hos {2} bonum quod charitatis manifeste percipitur.
@1 After mediate$
@2 i enim$

7757. Conjunctio boni charitatis cum vero fidei fit in interioribus hominis {1}; ipsum bonum quod influit a Domino adoptat ibi verum, ac sibi appropriat illud, et sic facit ut apud hominem bonum sit bonum, ac ut verum sit verum, seu quod charitas sit charitas et fides sit fides; absque illa conjunctione charitas non est charitas, sed modo bonitas naturalis; {2}nec fides est fides, sed modo scientia talium quae fidei sunt, et quandoque persuasio quod ita sit, propter faenerationem lucri aut honoris.
@1 i ubi ejus intellectus$
@2 fides non$

7758. Verum cum conjunctum est bono, non amplius dicitur verum sed bonum; ita fides cum conjuncta est charitati non amplius dicitur fides sed charitas; causa est quia homo tunc vult et facit verum, et quod vult et facit, hoc dicitur bonum.

7759. Cum conjunctione boni charitatis cum vero fidei ita porro se habet: bonum illud (t)suum quale nanciscitur a vero, et verum essentiam suam a bono; inde sequitur quod quale boni sit secundum vera cum quibus conjungitur; quare bonum genuinum fit si vera cum quibus conjungitur genuina sunt; vera fidei genuina intra Ecclesiam dari possunt, non {1}ita extra illam, nam intra Ecclesiam est Verbum {2}.
@1 autem$
@2 i, inde quoque bonum genuinum ibi$

7760. Praeterea bonum charitatis etiam quale suum accipit a copia verorum fidei; tum quoque a nexu unius veri cum altero; ita formatur bonum spirituale apud hominem.

7761. Probe distinguendum est inter {1}bonum spirituale et {1}bonum naturale; {1}bonum spirituale suum quale habet a veris fidei, eorum copia, et nexu, ut dictum est; {1}bonum autem naturale connascitur, et quoque existit per accidentia, ut per infortunia, morbos, et similia; bonum naturale nullum salvat, bonum autem spirituale omnes salvat; causa est quia bonum quod formatur per vera fidei est planum in quod influere potest caelum, hoc est, Dominus per caelum, ac ducere hominem, et detinere illum a malo, ac postea elevare caelum; bonum autem naturale non ita; quare illi qui in bono naturali sunt tam facile auferri possunt a falso quam a vero, modo falsum appareat {2}in forma veri; et tam facile duci possunt a malo quam a bono, modo malum sistatur ut bonum; sunt sicut plumae an vento.
@1 d bonum i charitas and alters adjectives$
@2 sub$

7762. Confidentia seu fiducia, quae dicitur fidei et vocatur fides, non est confidentia seu fiducia spiritualis, sed naturalis; confidentia seu fiducia spiritualis essentiam et vitam suam habet ex bono amoris, non autem (c)ex vero fidei separato; confidentia fidei separatae est mortua; quapropter vera confidentia non dabitis est apud illos qui vitam malam {1}egerunt; ipsa etiam confidentia quod {2}salvatio sit per meritum Domini utcumque {3}vita fuerat, nec est ex vero.
@1 egerant$
@2 salvetur$
@3 vixerat$
CAPUT XI
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Adhuc plagam unam adducam super Pharaonem, et super Aegyptum; post ita dimittet vos abhinc; sicut dimittere illum omne, expellendo expellet vos abhinc.
2. Dic age in auribus populi, et petant vir ex socio suo, et mulier ex socia sua, vasa argenti et vasa auri.
3. Et dedit JEHOVAH gratiam populi in (x)oculis Aegyptiorum; etiam vir Moscheh magnus valde in terra Aegypti, in oculis servorum Pharaonis, et in oculis populi.
4. Et dixit Moscheh, Ita dixit JEHOVAH, Circa medium noctis Ego exibo in medium Aegypti.
5. Et morietur omnis primogenitus in terra Aegypti, a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius, usque ad primogenitum ancillae quae post molas; et omne primogenitum bestiae.
6. Et erit clamor magnus in tota terra Aegypti, qui sicut ille non fuerat, et sicut ille non addetur.
7. Et omnibus filiis Israelis non movebit canis linguam suam, ad a viro et usque ad bestiam; propterea ut sciatis quod discernat JEHOVAH inter Aegyptios et inter Israelem.
8. Et descendent omnes servi tui illi ad me, et incurvabunt se mihi, dicendo, Exi tu et omnis populus qui in pedibus tuis, et post ita exibo; et exivit a cum Pharaone in excandescentia irae.
9. Et dixit JEHOVAH ad Moschen, Non audiet ad vos Pharao; propterea ut multiplicari prodigia Mea in terra Aegypti.
10. Et Moscheh et Aharon fecerunt omnia prodigia illa coram Pharaone; et obfirmavit JEHOVAH cor Pharaonis, et non dimisit filios Israelis e terra sua.

7763. CONTENTA

Agitur in hoc capite in sensu interno de damnatione fidei separatae a charitate, quae significatur per primogenita Aegypti quae in media nocte morti data sunt; tum de scientificis veri et boni transferendis ad illos qui ab Ecclesia spirituali, quae significantur per vasa argenti et auri quae filii Israelis mutuo peterent ab Aegyptiis.

7764. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-3. Et dixit Jehovah ad Moschen, Adhuc plagam unam adducam super Pharaonem, et super Aegyptum; post ita dimittet vos abhinc; sicut dimittere illum omne, expellendo expellet vos abhinc. Dic age in auribus populi, et petant vir ex socio suo, et mulier ex socia sua, vasa argenti et vasa auri. Et dedit Jehovah gratiam populi in oculis Aegyptiorum; etiam vir Moscheh magnus valde in terra Aegypti, in oculis servorum Pharaonis, et in oculis populi. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem: `Adhuc plagam unam adducam super Pharaonem, et super Aegyptum’ significat finem vastationis, qui damnatio: `post ita dimittet vos abhinc’ significat quod tunc relinquentur: `sicut dimittere illum omne, expellendo expellet vos abhinc’ significat quod relinquent plane, ac aversabuntur et fugient praesentiam illorum: `dic age in auribus populi’ significat informationem et oboedientiam: `et petant vir ex socio suo, et mulier ex socia sua, vasa argenti et vasa auri’ significat quod scientifica veri et boni, adempta malis qui fuerunt ab Ecclesia, addicanda erunt bonis qui inde: `et dedit Jehovah gratiam populi in oculis Aegyptiorum’ significat timorem illorum qui in malis pro illis qui ab Ecclesia spirituali, propter plagas: `etiam vir Moscheh magnus valde in terra Aegypti’ significat respectum pro vero Divino nunc: `in oculis servorum, et in oculis populi’ significat apud illos qui ibi in subordinatione erant.

7765. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat instructionem, ut n. 7186, 7267, 7304, 7380.

7766. `Adhuc plagam unam adducam super Pharaonem, et super Aegyptum’: quod significet finem vastationis, qui damnatio, constat ex significatione `adhuc plagae unius’ quod sit ultimum vastationis. Quod per `plagas super Aegyptum adductas’ significati sint status successivi vastationis, a praecedentium explicatione patet; quod ultimum sit damnatio, nempe fidei separatae a charitate, patebit a sequentibus, nam per `primogenita {1} morti data in Aegypto’ significatur damnatio illius fidei; per `mortem’ ipsa damnatio, et per `primogenita’ fides; {2} fides dicitur damnata quando illa quae fidei sunt applicantur ad patrocinandum falsis et malis; quando illis patrocinantur, transeunt ad partes illorum et fiunt confirmantia; hoc fit apud illos qui et doctrina et vita separant fidem a charitate; sed apud hos non est fides; est modo scientia talium quae fidei, quae ab illis vocatur fides; hoc intelligitur per fidem damnatam; insuper ipsa subjecta, in quibus talia quae fidei sunt adjuncta falsis et malis fuerunt, post vastationes in damnatione sunt; damnatio sentitur per putorem et fetorem qui ex illis exhalat, plus quam ab illis apud quos non talia quae fidei sunt fuerunt; se habet hoc in particulari sicut in communi; in communi, si malas spiritus accedit ad societatem caelestem ubi charitas, sentitur manifeste ab illo fetor; similiter in particulari, ubi talia fuerant quae caeli, hoc est, quae fidei, et in eodem subjecto etiam talia quae inferni. Ex his nunc patet quod per `adhuc plagam unam, quae adducetur super Pharaonem et super Aegyptum’ significetur ultimum vastationis, quod est damnatio; per `Pharaonem’ enim repraesentantur illi qui infestarunt, hic qui damnantur; et per `Aegyptum’ significatur mens naturalis, n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301, 6147, 6252.
@1 i quae$

@2 The remainder of this has been much altered from the form in A, which reads: (s)fides dicitur damnari, quando illa quae fidei sunt, applicantur ad patrocinandum falsis et malis, cum illis patrocinatur adjungunt se illis et transeunt ad partes falsi et mali, hoc fit quando fides separatur a charitate, sed tunc fides non amplius est fides, modo vocatur ita, hoc intelligitur per fidem damnatam; insuper ipsa subjecta in quibus talis fides separata a charitate et adjuncta falsis et malis fuerat, post vastationes damnantur, damnatio sentitur per putorem et faetorem, qui ex illis exhalat, nam ubi talia quae fidei fuerant, cum evacuantur seu vastantur ab illis putent et faetent plus quam ubi falsa et mala fuerant absque talibus quae fidei; se habet in particulari sicut in communi, in communi si malus spiritus accedit ad societatem caelestem ubi charitas, tunc putor ac faetor manifeste sentitur ab illo, similiter in particulari ubi talia fuerant quae caeli, hoc est, quae fidei, et in eodem subjecto etiam talia quae inferni,(s) quod percipitur ex sphaera inde exhalata, hoc ultimum vastationis, quod est damnati significatur per adhuc plagam unam quae adducetur super Pharaonem; per Pharaonem enim repraesentantur illi qui nunc damnantur, et per Aegyptum significatur mens naturalis, n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301, 6147, 6252.$

7767. `Post ita dimittet vos abhinc’: quod significet quod tunc relinquentur, constat a significatione `dimittere’ quod sit relinquere, ut saepe prius.

7768. `Sicut dimittere illum omne, expellendo expellet vos abhinc’: quod significet quod relinquent plane, ac aversabuntur et fugient praesentiam illorum, constat ex significatione `dimittere omne’ quod sit relinquere plane; et ex significatione `expellendo expellere vos’ quod sit aversari et fugere illos qui ab Ecclesia spirituali, quos infestarunt; qui enim aversatur praesentiam alicujus, etiam fugit illam, {1}et quoque a se expellit illum. Quod nunc aversentur et fugiant illos qui ab Ecclesia spirituali, est quia bonum (c)et verum quae {2} influunt nunc cruciant illos; se habent illa sicut {3}ulcera dolorifica, quae ne quidem {4}tactum tepentis aquae, aut aspiratum aeris sufferunt, aut sicut oculus laesus non radios etiam lenes solis; ita apud infestantes, mens eorum naturalis tale saucium nunc est, nam postquam vastati sunt, hoc est, postquam rejecta sunt illa quae fuerunt fidei, {5}tunc dolent ad minimum aspiratum boni et veri, inde aversatio {6}.
@1 is apparet sibi expellere cum ipse expellitur, reciprocum enim sistit illam apparentiam$
@2 i a praesentia eorum$
@3 vulnera$
@4 aspiratum$
@5 dolet id$
@6 i nunc$

7769. `Dic age in auribus populi’: quod significet informationem et oboedientiam, constat ex significatione `dicere’ (t)quod hic sit informatio, nam dicit hic Jehovah quid filii Israelis facturi quando ab Aegypto discedent; {1}oboedientia significatur per `dicere in auribus,’ `aures’ enim correspondent oboedientiae, (c)et inde significant {2}illam, n. 2542, 3869, 4551, 4652-4660.
@1 i quod etiam sit obedientia,$
@2 obedientiam$

7770. `Et petant vir ex socio suo, et mulier ex socia sua, vasa argenti et vasa auri’: quod significet quod scientifica veri et boni, adempta malis qui fuerunt ab Ecclesia, addicanda erunt bonis qui inde, constat ex significatione `vasorum argenti et vasorum auri’ quod sint scientifica veri et boni; quod `argentum’ sit verum et `aurum’ {1} bonum, videatur n. 1551, 1552, 2954, 5658, 6112, et quod `vasa’ sint scientifica, n. 3068, 3079; scientifica vocantur vasa veri et boni quia continent illa; creditur quod scientifica veri et boni sint ipsa vera et bona quae sunt fidei; sed non sunt illa; sunt affectiones veri et boni quae faciunt fidem; illae influunt in scientifica, {2}ut in sua vasa. Quod `petere illa ab Aegyptiis’ sit auferre illa, et sibi addicare, patet; inde in capite praecedente iii dicitur quod `depraedarentur Aegyptios,’ vers. 22; et in capite sequente xii quod `eripuerint’; quod dicatur quod `vir peteret a socio, et mulier a socia {3}’ est quia `vir’ se refert ad verum et `mulier’ ad bonum, ut quoque illa significant.
2 Quomodo haec se habent, videatur explicatio ad Exod. iii 21, 22, n. 6914, 6917; ex qua constare potest quod ipsa scientifica veri et boni, quae fuerunt illis ab Ecclesia qui sciverunt arcana fidei, et tamen vixerunt vitam mali, (x)transferantur ad illos qui ab Ecclesia spirituali; quomodo translatio illa fit, videatur {4} n. 6914; haec significantur per Domini verba apud Matthaeum,
Dixit Dominus ad illum qui abivit et abscondidit talentum in terra, Tollite ab eo talentum, et date habenti decem talenta: habenti namque omni dabitur ut abundet; ab eo autem qui non habet, etiam quod habet (x)auferetur {5}; servum autem inutilem ejicite in tenebras exteriores, xxv 25, 28-30, et Luc. xix 24-26:
similiter apud eundem,
Quicumque habet, dabitur illi, ut abundanter habeat, quicumque vero non habet, etiam quod habet (x)auferetur ab eo, xiii 12, et Marc. iv 24, 25:
3 causa est quia cognitiones boni et veri apud malos applicantur ad usus malos; {6}et cognitiones boni et veri apud bonos applicantur ad usus bonos; cognitiones sunt eaedem, sed applicatio ad usus facit quale earum apud unumquemvis; se {7}habent hae sicut divitiae mundanae, {8}hae apud unum disponuntur ad usus {9}bonos, {10} apud alterum ad usus {9}malos; {11}inde divitiae apud unumquemvis tales sunt, quales usus ad quos disponuntur; {12}ex eo quoque patet quod eaedem cognitiones, sicut eaedem divitiae, quae fuerant apud malos, possint esse apud bonos, et inservire pro usibus bonis; ex his nunc constare potest {13}quid repraesentat, quod mandatum ut filii Israelis mutuo peterent ab Aegyptiis vasa argenti et vasa auri, et sic eriperent et depraedarentur illos; {14}talis ereptio seu depraedatio nusquam a Jehovah mandata fuisset nisi talia in spirituali mundo repraesentavisset: his similia sunt quae apud Esaiam, 4
Tandem erit mercatura Tyri, et merces meretricia ejus, sanctum Jehovae; non reponetur, neque detinebitur, sed habitantibus coram Jehovah erit mercatura ejus ad comedendum, ad exsatiandum se, et tegenti se antiquo, xxiii 18;
ibi de `Tyro’ per quam significantur cognitiones boni et veri, n. 1201; `mercatura et merces meretriciae’ sunt cognitiones {15} applicatae usibus malis; quod illae darentur bonis qui applicabunt illas ad usus bonos, significatur per quod `habitantibus coram Jehovah erit mercatura ejus ad comedendum, ad exsatiandum {10} tegenti se antiquo’: etiam {16} 5 apud Micham,
Surge et tritura, filia Zionis, quia cornu tuum faciam ferrum, et ungulas tuas faciam aes, ut comminuas populos multos; et devovi quaestum eorum Jehovae, et opes eorum Domino totius terrae, iv 13;
`comminuere populos multos’ pro illos devastare; `quaestus qui devotus Jehovae et Domino totius terrae’ sunt {17} cognitiones veri et boni. Quod David sanctificaverit Jehovae argentum et aurum quod sumpserat de gentibus quas subegit, de Syris, de Moabo, de filiis Ammonis, de Philisthaeis, de Amaleck, et de praeda Hadad Ezeris, 2 Sam. viii 11, 12, et quod Salomo sanctificata {18}patris sui posuerit inter thesauros domus Jehovae, 1 Reg. vii 51, simile involvit.
@1 i sit$
@2 sicut$
@3 i sua$
@4 i etiam$
@5 i ab eo$
@6 at$
@7 habet hoc$
@8 illae$
@9 A transposes bonos and malos$
@10 i et$
@11 ideo$
@12 inde quoque patet quod non referat apud quem cognitiones veri et boni sunt, esse enim possunt aeque apud malos quam apud bonos, similiter ac divitiae mundanae; et quod eaedem cum transferuntur a malis ad bonos, inserviant his pro usibus bonis, tametsi inserviverant illis prius pro usibus malis$
@13 cur mandatum quod$
@14 et quod per illa significetur quod scientifica veri et boni adempta malis, qui fuerant ab Ecclesia, addicanda erunt bonis qui etiam ab Ecclesia$
@15 i illae$
@16 i quae$
@17 i quoque$
@18 ejus$

7771. `Et dedit Jehovah gratiam populi in oculis Aegyptiorum’: quod significet timorem illorum qui in malis pro illis qui ab Ecclesia spirituali, propter plagas, constat ex illis quae prius n. 6914 explicata sunt, ubi similia verba.

7772. `Etiam vir Moscheh magnus valde in terra Aegypti’: quod significet respectum pro vero Divino nunc, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum Divinum, de qua saepius; ex significatione `magnus valde’ quod sit respectus, hic respectus ex timore, quoniam mali qui in inferno pro Divino non alium respectum habent quam {1}timoris; quod `magnus valde’ sit respectus, {2}patet, nam dicitur `in oculis servorum, et in oculis populi’; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit mens naturalis, de qua n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301, 6147, 6252; inde patet quod per `vir Moscheh magnus valde in terra Aegypti’ significetur respectus pro vero Divino in mente, nempe infestantium.
@1 qui ex timore$
@2 est quia$

7773. `In oculis servorum, et in oculis populi’: quod significet apud illos qui ibi in subordinatione erant, constat ex significatione `servorum et populi’ quod sint qui subordinati; per `Pharaonem’ enim repraesentantur primarii qui infestarunt, sub quibus subordinati reliqui. Quod significentur subordinati, est quia (x) apud malos aeque ac apud bonos, seu in inferno ut in caelo, est forma regiminis, sunt nempe dominationes et sunt subordinationes, absque illis societas nec {1}cohaereret; sed subordinationes in {2}caelo plane aliter se habent quam subordinationes in {2}inferno; in caelo sunt omnes sicut pares, amat enim unus alterum ut frater fratrem; {3}usque tamen unus praefert alterum sibi sicut praestat intelligentia et sapientia; ipse amor boni et veri facit ut quisque se quasi ex se subordinet illis qui in sapientia boni et in intelligentia veri prae se sunt; subordinationes autem in inferno sunt imperii, et inde saevitiae qui imperat saevit in illos qui non omni (t)suo nutui favent; habet enim quisque alterum pro hoste, exterius autem pro amico, colligationis causa contra violentiam aliorum; colligatio illa est qualis latronum; subordinati {4}continue spirant ad dominium, et quoque erumpunt saepe; tunc status ibi lamentabilis, nam tunc saevitiae et crudelitates; hoc fit per vices. Ex his constare potest quomodo se habet cum subordinationibus in altera vita.
@1 cohaerit$
@2 A transposes coelo and inferno$
@3 usque unus alterum praefert sibi, et id secundum intelligentiam et sapientiam$
@4 dominatorem odio habent, continue enim$

7774. Vers. 4-8. Et dixit Moscheh, Ita dixit Jehovah, Circa medium noctis Ego exibo in medium Aegypti. Et morietur omnis primogenitus in terra Aegypti, a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius, usque ad primogenitum ancillae quae post molas; et omne primogenitum bestiae. Et erit clamor magnus in tota terra Aegypti, qui sicut ille non fuerat, et sicut ille non addetur. Et omnibus filiis Israelis non movebit canis linguam suam, ad a viro et usque ad bestiam; propterea ut sciatis quod discernat Jehovah inter Aegyptios et inter Israelem. Et descendent omnes servi tui illi ad me, et incurvabunt se mihi, dicendo, Exi tu et omnis populus qui in pedibus tuis, et post ita exibo; et exivit a cum Pharaone in excandescentia irae. `Et dixit Moscheh, Ita dixit Jehovah’ significat instructionem: `Circa medium noctis’ significat cum devastatio totalis: `Ego exibo in medium Aegypti’ significat praesentiam Divini ubivis tunc: `et morietur omnis primogenitus in terra Aegypti’ significat damnationem fidei separatae a charitate tunc: `a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius’ significat vera falsificata fidei quae primo loco: `usque ad primogenitum ancillae quae post molas’ significat vera falsificata fidei quae postremo loco: `et omne primogenitum bestiae’ significat fidei bona adulterata: `et erit clamor magnus in tota terra Aegypti’ significat lamentationem interiorem: `qui sicut ille non fuerat, et sicut ille non addetur’ significat quod talis status esset ut ei non similis dari’ posset: `et omnibus filiis Israelis non movebit canis linguam suam’ significat quod apud illos qui ab Ecclesia spirituali non minimum damnationis et lamentationis esset: `ad a viro et usque ad bestiam’ significat non quoad verum nec quoad bonum: `propterea ut sciatis quod discernat Jehovah inter Aegyptios et inter Israelem’ significat ut notum sit quale discrimen fit inter illos qui in malo et qui in bono: `et descendent omnes servi tui illi ad me’ significat illos qui subordinati: `et incurvabunt se mihi’ significat respectum ex timore pro vero Divino: `dicendo, Exi tu et omnis populus qui in pedibus tuis’ significat supplicationem ut discedant ab illis qui in vero a Divino sunt, a summo ad imum: `et post ita exibo’ significat quod verum Divinum discedet: `et exivit a cum Pharaone in excandescentia irae’ significat praesentiae veri Divini divulsionem a damnandis.

7775. `Et dixit Moscheh, Ita dixit Jehovah’ significat instructionem, ut supra n. (x)7765.

7776. `Circa medium noctis’: quod significet cum devastatio totalis, constat ex significatione `medii noctis’ quod sit cum densissima caligo, hoc est, cum merum falsum; `nox’ enim significat statum falsi, n. 2353, 6000; {1}`medium’ ejus est summum; ita `medium noctis’ est devastatio totalis {2}.
@1 A is confused, but possibly reads medium ejus est summum et primum cum non ad medium summum pervenit$
@2 i, quae nunc illis qui significantur per Aegyptios$

7777. `Ego exibo in medium Aegypti’: quod significet praesentiam Divini ubivis tunc, constat ex significatione `exire per medium,’ cum dicitur de Jehovah, quod sit praesentia Divini; ubivis significatur per `medium,’ cum praedicatur de terra; nam `exire {1}per medium Aegypti’ est in omnem.
@1 in$

7778. `Et morietur omnis primogenitus in terra Aegypti’: quod significet damnationem fidei separatae a charitate, constat ex significatione `mori’ quod sit damnatio, de qua n. 5407, 6119; et ex significatione `primogeniti’ quod sit fides Ecclesiae per quam charitas, de qua n. 352, 2435, 6344, 7035; `primogenitus’ autem `in terra Aegypti’ est fides absque charitate, de {1}qua videatur supra n. 7766.
2 Quod fidem absque charitate attinet, ulterius dicendum: fides quae absque charitate non est fides, sed modo scientia talium quae fidei, {2} vera enim fidei spectant charitatem ut suum finem ultimum, ac postea procedunt a charitate ut a suo fine primo; inde patet quod illa quae fidei sunt non dentur apud illos qui non in charitate; quod tamen detur scientia verorum fidei apud illos, notum est; haec scientia est quae (d)ab illis vocatur fides; {3}et cum scientifica veri et boni fidei ab illis applicantur ad {4}confirmanda falsa et mala, tunc non amplius sunt apud illos vera et bona fidei, nam accedunt ad falsa et mala, {5}quibus inserviunt, {6}nam spectantur in illis tunc ipsa illa falsa 3 et mala quae confirmant; illa quae genuinae fidei sunt spectant sursum ad caelum et ad Dominum, at illa quae fidei separatae a charitate sunt spectant deorsum, et cum confirmant {7}mala et falsa, ad infernum; inde quoque patet quod fides separata a charitate non sit fides; {8}ex his constare potest quid intelligitur per damnationem fidei separatae a charitate, quod nempe {9} falsificati veri et adulterati boni quae fidei, nam verum cum falsificatum est, non amplius est verum sed falsum, et bonum cum adulteratum non amplius est bonum sed malum; et ipsa fides non amplius est fides veri et boni sed falsi et mali, utcumque in externa forma apparet et sonat; et quod arcanum est, talis unicuique est fides, qualis est vita; si itaque vita damnata est, etiam est fides, est enim fides falsi cum vita est mali; quod ita sit, non apparet in mundo, sed manifestatur in altera vita, cum {10}ibi mali deprivantur scientia veri et boni, tunc prodeunt e malis falsa quae apud illos recondita jacuerunt.
4 {11} Apud quosdam malos est persuasio quod verum fidei sit verum; hoc persuasivum etiam putatur esse fides, sed non est fides; impressum enim est ex fine quod inserviat pro medio captandi lucrum, honores, et famam; vera illa quamdiu pro mediis inserviunt, amantur propter finem qui est malus, at cum non amplius inserviunt, relinquuntur, immo spectantur ut falsa; haec persuasio est quae vocatur fides persuasiva, et est quae intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,
Multi dicent Mihi in die illa, Domine, Domine, nonne per nomen Tuum prophetavimus, et per nomen Tuum daemonia ejecimus, et in nomine Tuo multas virtutes fecimus? Sed tunc confitebor illis, Non novi vos, discedite a Me, operantes iniquitatem, vii 22, 23:
eadem fides etiam intelligitur per `lampades absque oleo’ apud quinque virgines stultas, quae etiam dixerunt,
Domine, Domine, aperi nobis; sed respondens dixit, Amen dico vobis, Non novi vos, Matth. xxv 11, 12;
per `lampades’ significantur vera fidei, et per `oleum’ bonum charitatis; ita per `lampades absque oleo’ vera fidei absque bono charitatis.
@1 hac fide$
@2 i nam fides in se spectata est charitas,$
@3 at quatenus$
@4 confirmandum$
@5 ac illis$
@6 et$
@7 falsa et mala$
@8 inde patet$
@9 i damnatio$
@10 enim mali ibi deprivantur cognitionibus veri et boni, quae fuerant in memoriis eorum exterioribus$

@11 In A the remainder of this is an indistinct marginal insertion which appears to read: Apud quosdam malos est persuasio quod verum fidei sit verum; hoc persuasivum est quae putatur esse fides, sed non est fides, haeret enim in ea, ibi impressum ex origine quod inserviant pro mediis ad captandum lucri, honoris, famae, quamdiu iis favent, amantur propter finem; sed cum non amplius favent, relinquuntur, imo spectantur ut falsa, *** fides intelligitur per Domini verba ostensa$

7779. `A primogenito Pharaonis sessuro super throno illius’: quod significet vera falsificata fidei quae primo loco, constat ex significatione `primogeniti’ quod sit fides, de qua n. 352, 2435, 6344, 7035; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sit scientificum in communi pervertens vera Ecclesiae, de qua n. 6015, 6651, (x) 6679, 6683, 6692; ita `primogenitus Pharaonis’ est fides talium, proinde fides falsificatorum verorum fidei; et ex significatione `throni’ quod sit regnum veri, ac in opposito sensu regnum falsi, de qua n. 5313; quod {1}intelligantur per `primogenitum Pharaonis sessurum super throno illius’ vera falsificata fidei quae primo loco, patet ex eo quod dicatur `usque ad primogenitum ancillae quae post molas,’ per quae significantur vera falsificata fidei quae postremo loco; et praeterea filius regis est primarium, quia rex est caput.
2 Vera falsificata primo loco sunt illa quae {2}pro essentialibus agnoscuntur, sicut haec, quod fides salvet utcumque vixerat homo, et quod {3}salvet hominem in ultima vitae ejus hora, et quod tunc purus sit a peccatis, ita quod haec abstergantur momento, sicut sordes manuum ab aquis; quae ponunt (d)quod fides detur (d)absque charitate, et quod, quoad salvationem hominis, vita nihil faciat, {4}tum quod homo diabolus possit momento angelus Dei fieri; talia et similia sunt vera falsificata primo loco; quae inde derivantur proxime sunt secundo; {5} quae remote, sunt ultimo; dantur enim cujusvis veritatis derivationes {6}amplae et longa serie, quarum quaedam intrant directe, quaedam oblique, {7}quae modo tangunt, (t)ultima sunt.
3 Quod talia et similia sint vera falsificata fidei, {8}manifeste patet; quis enim non scit, si juste cogitat, quod vita fidei faciat ut homo spiritualis sit, non autem fides nisi quantum ejus implantatum est vitae? vita hominis est ejus amor, et quod amat, hoc vult et hoc intendit, et quod vult et intendit, hoc facit; hoc est hominis esse, non autem quod scit et quod cogitat et non vult; id esse hominis nequaquam potest mutari in aliud esse per cogitare de mediatione et salvatione, sed per novam regenerationem, quae fit per multum vitae ejus; nam e novo concipietur, nascetur, adolescet {9}; hoc non fit per cogitare et loqui, sed per velle et agere.
4 Haec dicta sunt quia per `primogenitum Pharaonis et {10}primogenitos Aegyptiorum’ significatur fides separata a charitate; quae quod non fides sit, sed {11} scientia talium quae sunt fidei, in praecedentibus ostensum est. Quod `Aegyptiorum primogeniti’ illam fidem repraesentaverint, est causa quia Aegyptii prae reliquis, qui Ecclesiam repraesentativam post diluvii tempus constituerunt, {12}in scientia ritualium Ecclesiae erant n. 4749, 4964, 4966, 6004; eo {13} tempore omnes ritus {14} erant repraesentativi spiritualium quae in caelo; haec noverunt Aegyptii prae reliquis, sed successu temporis coeperunt amare solas cognitiones, ac tunc, similiter ac hodie, in scientia talium quae Ecclesiae sunt ponere omne Ecclesiae, et non amplius in charitatis vita; ita invertebant totum ordinem Ecclesiae, quo inverso, vera quae fidei vocantur non potuerunt non falsificari; nam vera quae contra ordinem Divinum applicantur, quod fit cum ad mala, et apud Aegyptios ad magica, non amplius {15} sunt vera apud illos, sed a malis ad quae applicantur, trahunt quod sint falsa {16}; sit illustrationi cultus {17}vituli apud Aegyptios: sciverunt quid vitulus 5 {18}repraesentabat, quod nempe bonum charitatis; quamdiu hoc sciverunt, et hoc cogitaverunt, cum vitulos viderent, aut cum pararent vitulos in conviviis charitatis, qualia {19}antiquis fuerunt, (c)et postea cum {20}vituli adhiberentur in sacrificiis, tunc sane cogitabant, et simul cum angelis in caelo, nam illis vitulus est bonum charitatis; cum autem inciperent vitulos ex auro facere, et illos in templis suis ponere, ac colere, tunc {21}insane cogitabant, et simul cum infernalibus; ita invertebant repraesentativum verum in repraesentativum falsum.
@1 sint$
@2 essentialia vocantur, ut pro exemplo$
@3 hoc fieri posset in ultima vitae hora, ac ita quod peccata abstergantur momento, sicut manus illotae aquis$
@4 et$
@5 i et$
@6 in$
@7 quae altered to quaedam$
@8 quae in se non vera sunt, sed falsa, patet manifeste a Domini verbis de amore et charitate, deque vita; ubivis; et quod vita sit quae facit hominem, et sequatur illum From quod to facit ho is deleted, probably in error.$
@9 i, ac hoc est dein aetates percurret$
@10 per primogenitos reliquorum in Aegypto$
@11 i modo$
@12 habuerunt cognitiones rerum Ecclesiae et excoluerunt illas$
@13 i enim$
@14 i Ecclesiae$
@15 i dicenda$
@16 i, hoc est, separata a charitate falsum est$
@17 Aegyptiorum$
@18 significabat altered to significavit$
@19 eo tempore$
@20 adhiberent vitulos$
@21 consociabant se cum infernalibus, quia applicabant id quod bonum repraesentabat ad malum et ad magicum; quod tale verum per applicationem ad malum falsificatum sit, et ideo damnatum, patet$

7780. `Usque ad primogenitum ancillae quae post molas’: quod significet vera falsificata fidei quae postremo loco, constat ex significatione `primogeniti’ quod sit fides, de qua mox supra n. 7779; et quia est fides, est verum in complexu, nam verum est fidei quia credendum; ex significatione `ancillae’ quod {1}sit affectio exterior veri, seu affectio scientiarum, de qua n. 1895, 2567, 3835, 3849; {2}`ancilla’ autem `post molas’ est affectio scientiarum maxime externa, nam per `post molas’ significatur quod postremo loco est; `post molas’ dicitur quia `mola’ praedicatur de illis quae sunt fidei; frumentum enim per molas comminuitur in farinam et sic praeparatur ad panem, et per `farinam’ significatur verum ex quo bonum, {3}et per `panem’ ipsum illud bonum quod inde; ita `sedere ad molas’ est addiscere et imbuere talia quae inservitura sunt fidei et {4}per fidem charitati; inde est quod antiqui, cum describerent prima doctrinae fidei rudimenta, descripserint (c)id per `sedere ad molas,’ et quae adhuc rudiora essent per `sedere post molas’; quia talia significabantur, idcirco Dominus, ubi de ultimo {5}tempore Ecclesiae docet, dicit,
Duae molentes in mola, una assumetur, et altera derelinquetur, Matth. xxiv (x)41;
quae nequaquam dicta fuissent, nisi `mola’ significaret illa quae fidei essent; quid `mola’ et `molere’ in sensu interno, videatur n. 4335. Quod vera fidei attinet, quae primo loco et quae postremo, sciendum quod illa vera fidei quae immediate procedunt ex bono charitatis sint quae primo loco, nam sunt bona in forma; vera autem quae ultimo loco sunt nuda vera; {6}cum enim vera successive derivantur, recedunt in quovis gradu a bono, et tandem nuda (d)vera fiunt; talia vera sunt quae significantur per `ancillas post molas.’
@1 sint affectiones veri exteriores, seu affectiones$
@2 ancillae autem post molas, sunt affectiones scientiae maxime externae, quae in sensuali homine$
@3 quod significatur per panem$
@4 postea$
@5 judicio$
@6 ita procedunt vera a bono, cum$

7781. `Et omne primogenitum bestiae’; quod significet fidei bona adulterata, constat ex significatione `primogeniti’ quod sit fides; et ex significatione `bestiae’ quod sint affectiones boni, et in opposito sensu affectiones mali, de qua n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 2179, 2180, 3519, (a)4724, 5198; quod `bestiae’ talia significent, est ex repraesentativis in altera vita, n. 3218; ideo quoque talia per illas significabantur in sacrificiis, n. 2180, 2805, 2807, 2830, 3519; {1} quia `bestiae’ illa significabant, {2}ideo per `primogenitum bestiae’ {3}significatur veri bonum hic adulteratum, quia apud Aegyptios, qui omnia vera et bona {4} perverterunt per applicationes ad malos usus.
@1 i et$
@2 idcirco$
@3 S first wrote significantur veri bona hic adulterata then he made bona and adulterata singular but left the verb unchanged.$
@4 i Ecclesiae$

7782. `Et erit clamor magnus in tota terra Aegypti’: quod significet lamentationem interiorem, constat ex significatione `clamoris,’ qui propter primogenitos mortuos, in sensu interno propter damnationem, quod sit lamentatio; quod `clamor magnus’ sit lamentatio interior, est quia lamentatio quo major est, eo est interior.

7783. `Qui sicut ille non fuerat, et sicut ille non addetur’: quod significet quod talis status esset ut ei non similis dari posset, {1} constare potest ex illis quae n. 7649, (x)7686, explicata sunt.
@1 i nempe falsi ex malo, et inde lamentationis,$

7784. `Et omnibus filiis Israelis non movebit canis linguam [suam]’: quod significet quod apud illos qui ab Ecclesia spirituali non minimum damnationis et lamentationis erit, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; et ex significatione non movere canis linguam’ quod sit non minimum damnationis (x)et lamentationis {1}esse, nam opponitur clamori magno qui erit in terra Aegypti, qui est lamentatio interior, n. 7782, et hoc propter damnationem, quae significatur per `mortem primogenitorum’ {2}.
2 (m)Quod non minimum damnationis sit illis qui ab Ecclesia spirituali, hoc est, qui in bono {3}Ecclesiae illius, non intelligendum quod absque omni malo sint, sed quod detineantur a malo in bono a Domino; proprium illorum non est nisi quam malum et damnatum, {4}sed proprium Domini quod accipiunt est bonum, ita absque omni damnatione, ita intelligitur quod {5}nihil damnationis illis qui in Domino sunt.(n)
3 Quod dicatur `non movebit canis linguam,’ est propter significationem `canis’; {6}canis significat omnium infimos seu viles in Ecclesia, etiam qui extra Ecclesiam sunt, tum qui multum blaterant de talibus quae Ecclesiae {7}, ac parum intelligunt; et in opposito sensu quid prorsus extra Ecclesiae fidem sunt, {8}atque ea quae fidei contumeliis (x)afficiunt; quod `canes’ significent illos qui extra Ecclesiam, constat apud Matthaeum,
Jesus dixit ad mulierem Graecam Syrophoenissam, Non (t)bonum est sumere panem filiorum et projicere {9}canibus; illa vero dixit, Certe, Domine, verum {9}catelli etiam edunt de micis quae cadunt de mensa dominorum suorum; tunc respondens Jesus dixit illi, Mulier, magna est fides tua; fiat tibi sicut vis; et sanata est {10}filia ejus, xv 26-28, et Marc. vii 27, 28;
ibi per `filios’ intelliguntur qui intra Ecclesiam, et per `canes’ qui extra {11}: similiter per
Canes qui lingebant ulcera Lazari, Luc. xvi 21;
per divitem enim ibi in sensu interno intelligitur qui intra Ecclesiam, et inde divitiis spiritualibus, quae sunt cognitiones veri et boni, 4 abundat; `canes’ pro illis qui {12}intra Ecclesiam infimo loco sunt, qui de talibus quae Ecclesiae multum blaterant et parum intelligunt; ac in opposito sensu, qui ea quae fidei {13} contumeliis afficiunt: apud Esaiam,
Speculatores ejus caeci omnes, non sciunt; omnes sunt canes muti, non possunt latrare; spectantes, cubantes, amantes dormire, lvi 10:
apud Davidem,
Tumultuantur sicut canis, circumeunt in urbe; quia eructant ore suo, gladii in labiis illorum, Ps. lix 7, [8,] 15 [A.V. 6, 7, 14]:
apud eundem,
Ut imprimat pes tuus in sanguinem, linguam canum tuorum, Ps. lxviii (x)24 [A.V. 23]:
apud Matthaeum,
Ne detis quod sanctum est canibus; ne projicite margaritas vestras ante porcos; ne forte conculcent ea pedibus suis, et versi lacerent vos, vii 6;
{14}inde omnium vilissimum, quod projiciendum, per `canem {15} mortuum {16}significatur, 1 Sam. (x)xxiv 15; 2 Sam. ix 8, xvi 9. {17}
@1 fore$
@2 i, n. 7778$
@3 ejus$
@4 et quod non est proprii illorum sed Domini,$
@5 illis qui in Domino extra omni damnatione sint$
@6 canes significant infimos$
@7 i sunt$
@8 ac$

@9 Gk (kunaria)$

@10 GK (thugater)$
@11 i Ecclesiam$
@12 in Ecclesia$
@13 i sunt$
@14 quod$
@15 i autem$
@16 Before per$
@17 i Cum in coelo est sermo de vilissimis, tunc etiam in mundo spirituum repraesentantur canes.$

7785. `Ad a viro et usque ad bestiam’: quod significet non quoad verum nec quoad bonum, constat ex significatione `viri’ quod sit verum, de qua n. 3134; et ex significatione `bestiae’ quod sit affectio boni, ita bonum, de qua mox supra n. 7781.

7786. `Propterea ut sciatis quod discernat Jehovah inter Aegyptios et inter Israelem’: quod significet ut notum sit quale discrimen fit inter illos qui in malo et qui in bono, constat ex significatione `scire’ quod sit notum esse; ex repraesentatione `Aegyptiorum’ quod sint qui in malo; per `Aegyptios’ prius significati sunt qui in falso {1}, nunc autem postquam {2}vastati sunt quoad Ecclesiae vera quae sciverunt, per illos significantur qui in malo; per `mortem’ enim `primogenitorum’ significatur damnatio, quae est status mali; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua supra n. 7784, ita qui in bono; nam qui ab Ecclesia spirituali sunt per fidem ducuntur ad charitatem, ita per verum ad bonum.
@1 i ex malo$
@2 quoad illa quae Ecclesiae vera faciunt, vastati sunt, significantur per illos qui in malo$

7787. `Et descendent omnes servi tui [illi] ad me’: quod significet illos qui subordinati, constat ex significatione `servorum Pharaonis’ quod sint qui subordinati, de qua supra n. (x)7773.

7788. `Et incurvabunt se mihi’: quod significet respectum ex timore pro vero Divino, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum Divinum, de qua saepius; et ex significatione `incurvare se’ quod sit humiliatio, hic autem, quia dicitur de illis qui in malo, est respectus ex timore; dicitur respectus ex timore quia {1}mali non aliquem respectum pro vero Divino, ne quidem pro Ipso Divino habent, quam qui illis est ex timore; illi enim qui in inferno sunt se modo amant, et qui se modo amant non pro alio aliquem respectum habent, nam omnem respectum pro aliis, etiam pro Ipso Divino, vertunt ad se; ubi amor, ibi respectus {2}, ubi non amor, ibi {3}non respectus, nisi qui ex timore; inde est, quod mali in altera vita subeant poenas, usque tandem ut non hiscant insurgere contra bonos, et illos infestare; nam non per aliud medium quam per timorem poenarum absterrentur a faciendo malo.
@1 illi qui in malo$
@2 i ex corde,$
@3 respectus non ex corde sed ex timore; inde etiam est, cum mali in altera vita pluries subierunt poenas, et tandem non hiscant insurgere contra bonos, et illos infestare; ob illam causam sunt punitiones malorum ibi,$

7789. `Dicendo, Exi tu et omnis populus qui in pedibus tuis’: quod significet supplicationem quod discedant ab illis qui in vero a Divino sunt, a summo ad imum, constat ex significatione `exire’ quod sit discedere; ex repraesentatione `Moschis,’ qui hic est `tu,’ quod sit verum Divinum, ex significatione `populi’ quod sint qui in vero a Divino; per `filios’ enim `Israelis,’ qui hic {1}sunt `populus,’ repraesentantur qui ab Ecclesia spirituali, ita qui in vero boni et in bono veri, hic qui in vero a Divino, quia dicitur `populus qui in pedibus tuis,’ per `Moschen’ enim repraesentatur {2} verum Divinum; et ex significatione `in pedibus tuis’ quod sint qui infra sunt, ita qui subordinati; `pedes’ enim significant inferiora, quia naturalia, mundus enim naturalis est infra mundum spiritualem; quod `pedes’ significent naturalia, videatur n. 2162, 3761, 3986, 4280, 4938-4952; inde {3}est quod dicatur `populus qui in pedibus tuis’; significatur etiam a summo ad imum, per `Moschen’ summum, quia verum Divinum, per `populum in pedibus ejus’ omnes et singuli qui in {4}vero a Divino.
@1 est$
@2 i, ut dictum,$
@3 in lingua originali, dicitur$
@4 illo et sub illo$

7790. `Et post ita exibo’: quod significet quod verum Divinum discedet, constat ex significatione `exire’ quod sit discedere; et ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum Divinum. Haec significant quod ab illis qui infestarunt probos, {1}cum damnantur, omne verum Divinum {2} discedat, nam tunc in statu mali sui sunt, et malum rejicit et exstinguit omne verum Divinum; prius, antequam {3}damnati sunt, vera fidei quidem sciverunt, sed usque vera {4}in se non habuerunt; vera enim tunc in ore (c)illorum fuerunt, non autem in corde; quapropter cum {5}quoad illa vastati sunt, remanet malum, et tunc quoque prodit falsum mali, quod reconditum in illis jacuerat; nam tametsi professi sunt vera, in illis tamen non fuerunt, sed {6} in falsis; ipsa etiam {7} professio veri, nec a suo principio, nempe ex bono, descendit, sed ex malo, nam fuit illis propter lucrum, honores, et famam, ita propter se et mundum. Vera quae ex tali principio descendunt haerent in superficie, et inde, cum vastantur, sicut squamae decidunt, et cum decidunt, relinquunt loca graveolentia et putentia ex falsis quae ex malis ibi exhalant; talis sors est illorum qui sciverunt vera fidei et tamen vixerunt contra illa, secundum Domini verba apud Lucam,
Ille servus qui scit voluntatem Domini, sed neque parat se, neque facit voluntatem ejus, percutietur multis: qui vero non novit, licet faciat digna plagis, percutietur paucis, xii 47, 48.
@1 postquam damnati sunt$
@2 i, hoc est, omne verum fidei,$
@3 missi in infernum$
@4 After habuerunt$
@5 vastati sunt quoad scientia veri et boni fidei, tunc remanet malum, et quoque falsum mali quae intra illos fuerunt$
@6 i fuerunt$

@7 In A the rest of this reads vera, quae professi, nec a suo principio, nempe ex bono, descenderunt, sed ex malo, nam professio veri fuit illis propter lucrum, honores, et famam. Vera quae ex tali principio descendunt, (m)quia sunt vera oris, haerent solum in superficie, ac inde cum vastantur sicut squamae decidunt, et cum decidunt loca illa ubi fuerant, repleta sunt malis, ex quibus falsa continue exspirant, sunt ibi quasi ulcera graveolentia secundum impressiones gradus fidei; talis est sors illorum qui sciverunt vera fidei, et tamen vixerant vitam mali, Luc. xii 47, 48.(n)$

7791. `Et exivit a cum Pharaone in excandescentia irae’: quod significet praesentiae veri Divini divulsionem a damnandis, constat ex significatione `exire’ quod sit discedere, hic divelli, quia dicitur `in excandescentia irae’; (m)ultimo etiam, quando damnatio, est divulsio, nam cum verum Divinum incipiunt aversari, tum timere, et tandem horrere ad praesentiam ejus, tunc divellunt se ab illo;(n) ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum Divinum, de qua saepius; ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestarunt illos qui ab Ecclesia spirituali, de qua etiam {1}saepius, hic autem qui damnandi, damnatio enim significatur per quod `primogeniti morti dandi {2}essent,’ n. 7778; et ex significatione `excandescentiae irae’ quod sit {3}repugnantia et aversio, de qua n. 3614, 5034, 5798, et cum tribuitur Divino, ut hic Divino Vero, quod per `Moschen’ repraesentatur, non intelligitur quod Divinum avertat Se, sed quod illi qui in malo, n. 5798; `excandescentia’ praedicatur de falso et `ira’ de malo, n. 3614.
@1 saepe$
@2 sint$
@3 zelus, nam vero Divino non est aliquid irae, sed est zelus, qui in externa forma apparet sicut ira; in proprio sensu per excandescentiam irae significatur repugnantia et aversio, ut n. 3614, 5034, 5798, et cum tribuitur Divino, non intelligitur repugnantia et aversio a Divino, sed ab illis$

7792. Vers. 9, 10. Et dixit Jehovah ad Moschen, Non audiet ad vos Pharao; propterea ut multiplicari prodigia Mea in terra Aegypti. Et Moscheh et Aharon fecerunt omnia prodigia illa coram Pharaone; et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis, et non dimisit filios Israelis e terra sua. `Et dixit Jehovah ad Moschen’ significat informationem: `Non audiet ad vos Pharao’ significat non oboedientiam: `propterea ut multiplicari prodigia Mea in terra Aegypti’ significat ut confirmentur quod in nulla fide fuerint, sed in malo: `et Moscheh et Aharon fecerunt omnia prodigia illa coram Pharaone’ significat quod vastationes illae, et inde confirmationes quod in malo sint, factae sint per verum procedens a Divino: `et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’ significat quod se obstinarent: `et non dimisit filios Israelis e terra sua’ significat quod non relinquerent illos qui ab Ecclesia spirituali.

7793. `Et dixit Jehovah ad Moschen’: quod significet informationem, constat ex significatione `dicere,’ cum a Jehovah praedicitur quid fiet, quod sit informatio.

7794. `Non audiet ad vos Pharao’: quod significet non oboedientiam, constat ex significatione `audire’ quod sit {1}oboedientia, de qua n. 2542, 3869, 4652-4660, 5017, 7216; et ex repraesentatione `Pharaonis’ quod sint qui infestarunt probos in altera vita, nunc iidem qui damnandi.
@1 obedire$

7795. `Propterea ut multiplicari prodigia Mea in terra Aegypti’: quod significet ut confirmetur quod in nulla fide fuerint, sed in malo, constat ex significatione `prodigiorum et signorum’ quae facta sunt in Aegypto, quod {1}sint vastationes et inde confirmationes quod in malo sint, de qua n. 7633; `prodigia’ enim illa significabant totidem {2}gradus vastationis illorum qui intra Ecclesiam in scientia {3}talium quae fidei fuerunt et tamen vixerunt male, et quia illi sunt qui probos in altera vita infestant, est status illorum {4}nunc qui hic significatur, n. 7465; per `multiplicari illa prodigia’ {5}significantur gradus successivi illorum statuum; causa quod {6}totidem gradus sint, est ut confirmentur mali quod in malo sint, et quoque ut boni illustrentur de statu illorum qui intra Ecclesiam male vixerunt, n. 7633; nisi forent illae causae, potuissent mali absque tot statuum mutationibus successivis ilico damnari et demitti in infernum.
2 Quod mali antequam damnantur (c)et mittuntur in infernum, subeant tot status, prorsus ignotum est in mundo; creditur quod homo statim vel damnetur vel salvetur, et quod hoc fiat absque omni processu; sed res aliter se habet; justitia ibi regnat; non damnatur aliquis priusquam ipse scit ac interius evictus est quod in malo sit, et quod prorsus in caelo esse nequeat; aperiuntur {7}quoque illi mala sua, secundum Domini verba apud Lucam,
Nihil occultatum est quod non revelabitur, aut absconditum quod non cognoscetur: ideo quaecumque in tenebris dixeritis, in luce audientur; et quod in aurem locuti fueritis in cubiculis, praedicabitur super tectis, xii 2, 3, 9; Matth. x 26; Marc. iv 22;
et {8}quod magis, etiam (x)admonetur ut a malo desistat, sed cum hoc nequit propter dominium mali, tunc adimitur illi potentia malum faciendi per falsificationes veri et simulationes boni, quod fit successive ab uno {9}gradu in alterum, et tandem sequitur damnatio, ac {10}demissio in infernum; hoc fit cum venit in {11}malum (t)suae vitae.
3 Malum vitae est malum voluntatis et cogitationis {12}inde; ita qualis homo est interius, et qualis foret exterius, si non obstarent leges, nec timores jacturae lucri, honoris, famae, et quoque vitae; illa est vita quae unumquemvis {13}sequitur post mortem; non autem {14}vita externa, nisi quae procedit ex interna; homo enim in externis simulat contrarium; quare cum {15}homo post mortem quoad externa vastatur, tunc patet qualis fuit et voluntate et cogitatione; ad hunc statum unusquisque malus per vastationis gradus redigitur, omnis enim vastatio in altera vita progreditur ab externis ad interna; ex his constare potest qualis justitia est in altera vita, et {16}qualis processus antequam damnatur malus. Inde patet quod per `multiplicari prodigia Mea in terra Aegypti’ significetur ut confirmentur quod in nulla fide fuerint, sed in malo; quod illis qui in malo nulla fides sit, videatur supra n. 7778.
@1 fuerint ut cognoscerent mali$
@2 status$
@3 doctrinalium$
@4 quos significabant$
@5 significatur statuum illorum successio$
@6 ita multiplicentur, seu quod totidem sint$
@7 etiam$
@8 quoque admonetur ut ab illis$
@9 statu$
@10 immissio$
@11 malum altered to mala$
@12 et inde qualis homo$
@13 manet$
@14 actio, nisi quae procedit inde, actio enim$
@15 haec cum reliquis externis adimitur, hoc est, quoad ea$
@16 quomodo damnatio sit$

7796. `Et Moscheh et Aharon fecerunt omnia prodigia illa coram Pharaone’: quod significet quod vastationes illae, et inde confirmationes quod in malo sint, factae sint per verum procedens a Divino, constat ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint verum Divinum, `Moscheh’ verum quod immediate procedit a Divino, et `Aharon’ quod mediate, de qua n. 7010, 7089, 7382; et ex significatione `prodigiorum quae facta in Aegypto seu coram Pharaone’ quod sint totidem vastationes illorum qui ab Ecclesia et male vixerunt; quod prodigia Aegypti sint illa, constare potest a significatione cujusvis prodigii; {1}quod etiam sint confirmationes quod {2}non in fide sed in malo sint, videatur mox supra, n. 7795. Dicitur quod `Moscheh et Aharon fecerint prodigia illa,’ cum tamen non ab illis sed a Divino facta sunt; sed ita dictum est quia per `Moschen et Aharonem’ repraesentatur verum Divinum, et {3}prodigia a Divino per verum ab Ipso procedens facta sunt; omnia enim quae fiunt ab Ipso Divino {4}fiunt per verum ab Ipso procedens; Ipsum Divinum est Esse omnium, at verum procedens ab Ipso est inde Existere omnium; Ipsum Bonum, quod est Esse Divinum, omnia producit per Verum suum. {5}Dicitur quod vastationes factae sint per verum a Divino sed intelligendum quod Divinum Verum non sit causa, Divinum enim neminem vastat; sed malus ipse semet vastat, per id quod obstinet se contra verum Divinum, id exstinguendo, vel rejiciendo, vel pervertendo, et quod vertat bonum Divinum, quod continue influit, in malum, hoc tunc est quod vastat; inde patet unde causa quod non sit influxus boni et veri a Divino causa, nam absque influxu illorum nulla est vita, sed est conversio illorum in malum et falsum, quod fit ab illo qui in malo est.
@1 et quod$
@2 illi$
@3 illa$
@4 hoc fit$
@5 Sed usque a Divino Bono seu Divino Esse fiunt omnia, nam verum Divinum est Bonum seu Esse Divinum in tali forma, ut omnia produci possint; inde est, cum dicitur quod verum Divinum producat, intelligendum quod bonum Divinum producat per verum procedens ab Ipso. Vastationes malorum non fiunt per verum Divinum, ut a causa, nam Divinum neminem vastat, (m)sed fiunt ab ipsis malis, quod resistant vero Divino et illud apud se vel exstinguant, vel rejiciant, vel pervertant; effectus inde est quod vastantur, quod fit per verum Divinum quod influit, sed absque ulla ejus causa, nam absque vero Divino nulla vita$

7797. `Et obfirmavit Jehovah cor Pharaonis’: quod significet quod se obstinarent, constat ex significatione `obfirmare cor’ quod sit se obstinare, de qua n. 7272, 7300, 7305; quod Jehovah non obfirmet cor, aut malum faciat, tametsi Ipsi in Verbi sensu litterae id tribuitur, videatur n. 7533, (a)7632, 7643.

7798. `Et non dimisit filios Israelis e terra sua’: quod significet quod non relinquerent illos qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `dimittere’ quod sit relinquere; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.

7799. De Spiritibus et Incolis Planetae (x)Jovis

Cum spiritibus et angelis planetae Jovis diutius sociare {1}commercium datum est quam cum spiritibus reliquorum planetarum; quapropter de statu illorum et incolarum illius planetae plura memoranda sunt.
@1 consortium$

7800. Planeta Jovis non quidem apparet illis qui in altera vita, sed spiritus qui inde sunt; hi apparent antrorsum ad sinistrum ad aliqualem distantiam, et hoc constanter; ibi quoque est planeta in idea spirituum et angelorum. Sunt spiritus cujusvis planetae separati a se mutuo, et sunt {1}juxta suum orbem; causa quod separati sint, est quia alia indole sunt, et in alia provincia {2}in Maximo Homine; et qui diversa indole sunt apparent remoti ab aliis secundum diversitatem; omnis separatio et distinctio spirituum et angelorum quoad loca et distantias in altera vita apparet secundum diversitates indolum et geniorum; nam locus correspondet statui, n. 2625, 2837, 3356, 3387, 4321, 4882, (x)5605, 7381.
@1 prope$
@2 Maximi Hominis$

7801. Sunt plura genera spirituum e planeta Jovis, sed sunt tria cum quibus conversatus sum et saepe locutus. Unum genus, quod etiam est infimum, apparet obscurum, paene nigrum; spernuntur ab aliis, {1}et vocantur castigatores, quia castigant suae telluris incolas qui male vivunt; {2}continue cupiunt ad caelum venire. Alterum genus lucet facie sicut ex lumine reflexo candelae; apparent sedere sicut idola, nam patiuntur se adorari ab aliis, imprimis a servis quos habuerunt {3} in mundo; ibi enim persuaserunt illis quod {4}essent mediatores ad Dominum; {5} dicuntur ab illis sancti et quoque domini. Tertium genus, quod optimum, praevalet reliquis intelligentia et sapientia; {6} apparent in amictu caeruleo seu coloris caelestis cum intertextis miculis auri. Ipsi autem angeli qui ex tellure illa sunt simul cum angelis reliquarum tellurum sunt; nam omnes {7}vere angeli unum commune caelum constituunt.
@1 vocantur etiam$
@2 Before vocantur$
@3 i cum fuerunt$
@4 sint$
@5 i illi spiritus$
@6 i et vocantur angeli, et ubi simul sunt, vocatur coelum, quod superius est ad dextrum;$
@7 qui vere angeli sunt$

7802. Commune est in illa tellure quod spiritus loquantur cum incolis et instruant eos, et quoque castigent si male egerant; de qua re quia plura mihi ab angelis eorum relata sunt, velim ordine illa memorare. Quod spiritus {1}ibi cum hominibus loquantur, est causa quia multum cogitant de caelo et de vita post mortem, et quod de vita in mundo respective parum solliciti sint; sciunt enim quod victuri cum obeunt, et in statu felici secundum statum interni sui hominis formatum in mundo. Loqui cum spiritibus et angelis etiam commune fuit in hac tellure antiquis temporibus, ex simili causa, quod nempe cogitaverint de caelo et parum de mundo; sed communicatio illa viva cum caelo tempore clausa est, sicut homo ab interno factus est externus, hoc est, sicut cogitare coepit de mundo et parum de caelo; et {2}magis cum non amplius crederet dari caelum nec infernum, nec in se esse hominem spiritum qui vivat post mortem; hodie enim creditur quod corpus vivat ex se, non ex suo spiritu; quare nisi homo nunc fidem (t)habere posset, quod cum corpore resurrecturus, nullam {3} de resurrectione fidem haberet.
@1 After hominibus$
@2 tandem$
@3 i prorsus$

7803. Quod loquelam spirituum cum incolis telluris Jovis attinet, sunt spiritus qui castigant, sunt qui instruunt, et sunt qui regunt illos. Spiritus qui castigant applicant se lateri sinistro, et se inclinant versus tergum; et cum ibi, depromunt ex memoria hominis omnia ejus facta et cogitata; hoc enim spiritibus facile est, nam cum ad hominem alluunt, in omnem ejus memoriam ilico veniunt, n. 6192, 6193, 6198, 6199, 6214; {1} si inveniunt quod male egerit aut male cogitaverit, redarguunt illum, et quoque castigant dolore artuum pedum sive manuum, aut dolore circa epigastricam regionem; hoc quoque possunt spiritus dextre, quando permittitur; tales cum ad hominem veniunt, incutiunt horrorem {2}cum timore; inde scit adventum eorum; incutere timorem possunt mali spiritus cum aliquem adeunt, imprimis illi qui, dum vixerunt in mundo, fuerunt latrones. Ut scirem quomodo {3}illi spiritus faciunt, cum ad hominem suae telluris veniunt, permissum fuit, ut talis spiritus etiam me adiret; quando prope erat, horror cum timore (t)me occupavit manifeste, at non interius sed exterius territus horrui, quia novi quod talis spiritus esset; visus etiam est, et apparuit sicut nubes obscura cum stellulis mobilibus in nube; stellae mobiles significant falsitates, at stellae fixae veritates; is se applicuit sinistro meo lateri versus tergum; et quoque incepit me redarguere ex factis et cogitatis, quae deprompsit ex memoria mea, et sinistre interpretabatur; sed impeditus est ab angelis qui etiam aderant. {4} Cum appercepit quod apud alium quam {5} suae telluris hominem esset, coepit mecum loqui et dicere quod omnia et singula quae homo egit et cogitavit, cum venit ad illum, sciat; tum quod severe redarguat illum, et quoque castiget variis doloribus.
@1 i et$
@2 ex quo$
@3 hi$
@4 i Et$
@5 i apud$

7804. Spiritus autem qui instruunt applicant quoque se lateri illorum sinistro, sed magis antrorsum; redarguunt etiam, sed leniter, et {1}mox docent quomodo victurus; apparent illi etiam obscuri, at non ut priores sicut nubes, {2}sed sicut saccis {3}induti; hi vocantur instructores, priores autem castigatores.
@1 tunc quoque$
@2 d sed i et$
@3 investiti$

7805. Cum spiritus illi adsunt, etiam spiritus angelici qui quoque ex tellure illorum adsunt, et assident capiti, et id speciali modo quasi implent; percipitur {1}etiam praesentia illorum ibi sicut lenis aspiratio, nam timent ne homo ex illorum allapsu et influxu vel minimum doloris aut anxietatis percipiat; illi regant spiritus castigatores et instructores, illos ne homini pejus faciant quam permittitur a Domino, {2}hos ut verum dicant. Cum spiritibus illis angelicis etiam loqui datum est.
@1 enim$
@2 et quoque regunt spiritus instructores$

7806. Sunt bina signa quae apparent spiritibus illis cum apud hominem sunt; vident virum albentis faciei antiquum; hoc signum est ne aliud dicant quam verum; vident etiam faciem in fenestra; hoc signum est ut inde discedant; visus mihi est et antiquus ille, et quoque facies in fenestra; qua visa spiritus ilico a me discessit.

7807. Cum spiritus castigator apud me erat, tunc spiritus angelici tenebant faciem meam continue hilarem et ridentem, ac regionem circum labra prominentem, ac os meum {1}apertum; hoc faciunt angeli per influxum perfacile; dicebant quod talem vultum inducant incolis telluris suae cum adsunt.
@1 patens$

7808. Si homo post castigationem et instructionem iterum malum facit, aut malum cogitat facere, et semet tunc non ex praeceptis veri inhibet, tunc, si redit spiritus castigator, severius punitur; sed angelici spiritus moderantur punitionem secundum intentionem in factis et secundum voluntatem in cogitatis.

7809. Spiritus ibi loquuntur cum homine, non autem vicissim homo cum {1}spiritibus, solum {2}haec verba quando instruitur, quod non amplius ita faciet. Nec licet ei dicere alicui ex suis quod spiritus cum illo locutus sit; si hoc facit, severe punitur. Putabant spiritus illi Joviales cum apud me erant, principio quod essent apud hominem suae telluris; sed cum loquerer vicissim cum illis, et quoque cum cogitarem quod talia vellem publico {3}dare, et (t)tunc non liceret illis castigare nec instruere, animadvertebant quod apud alium essent.
@1 spiritu$
@2 quando instruitur illa verba$
@3 darem$

7810. Alio tempore etiam venit ad me spiritus castigator, et applicuit se lateri meo sinistro infra medium corporis, ut prius, et quoque tunc voluit punire; sed {1}arcebatur ab angelis eorum qui etiam tunc aderant. Ostendebat mihi {2} tunc punitionum genera quae illis permissa sunt inferre hominibus suae telluris, si male agunt {3}et male agere intendunt; erat, praeter dolorem artuum, etiam coarctatio dolorifica circa medium ventrem, quae sentitur sicut compressio a cingulo acuto; tum etiam erat respirationis sublatio per vices usque ad angustias; tum quoque inhibitio ne aliquid praeter panem ederent; demum denuntiatio mortis si similia facere non intermitterent, et tunc privatio gaudii ex conjuge, liberis, et sociis; dolor inde tunc quoque insinuatur.
@1 impediebatur$
@2 i is$
@3 vel$

7811. Ex his constare potest quod angeli eorum qui capiti assident speciem judicationis habeant super hominem, nam angeli permittunt, moderantur, inhibent, ac influunt; sed illis dicere datum est, ne credant quod illi judicent, {1}verum quod solus Dominus sit Judex, et quod ab Ipso influant penes illos omnia quae illi spiritibus castigatoribus et instructoribus jubent et praecipiunt, et quod illa appareant sicut ab illis.

7812. Praeter spiritus de quibus nunc memoratum est dantur etiam spiritus qui contraria suadent; suntque illi qui, dum vixerunt in mundo, e societate aliorum exterminati sunt, quia mali; quando alluunt, apparet sicut ignis volans, qui prope faciem delabitur; se locant {2}infra ad posteriora hominis, et inde {3}versus superiora loquantur; loquuntur contraria illis quae spiritus instructor ab angelis {4}dixit, quod nempe non vivendum {5}secundum instructionem, sed ex arbitrio et in licentia, et similia; ut plurimum veniunt statim postquam abiverunt priores spiritus; {6}ast homines ibi sciunt quinam et quales spiritus illi sunt, et ideo nihil curant illos; sed usque ita discunt quid malum, et sic quid bonum; nam per malum discitur quid bonum, quippe quale boni ex suo contrario {7}noscitur; omnis perceptio rei est secundum reflexionem relativam ad discrimina ex contrariis vario modo et vario gradu.
@1 sed$
@2 inferius$
@3 loquuntur versus superiora; et$
@4 dixerat$
@5 sit secundum illorum$
@6 sed quia sciunt ibi homines$
@7 d noscitur, i, et consequenter ex ea relatione ad illud noscitur; nam$

7813. Continuatio de spiritibus et incolis planetae Jovis ad finem capitis sequentis.

7814. EXODI
CAPUT DUODECIMUM
DOCTRINA CHARITATIS

Homo ita creatus est ut spectare possit sursum seu supra se, et quoque spectare deorsum seu infra se. Spectare supra se est ad proximum, ad patriam, ad Ecclesiam, ad caelum, imprimis ad Dominum; spectare autem infra se est ad tellurem, ad mundum, et imprimis ad se.

7815. Quod spectare ad proximum, ad patriam, et ad Ecclesiam, sit spectare supra se, est quia {1}id est spectare ad Dominum, nam Dominus est in charitate, et charitatis est spectare ad {2}proximum, patriam, et Ecclesiam, hoc est, velle illis bene; at illi spectant infra se qui avertunt se ab illis et sibi modo bene volunt.
@1 hoc$
@2 illa$

7816. Spectare supra se est elevari a Domino, nam nemo spectare potest supra se nisi elevetur ab Illo Qui supra est; at spectare infra se est ab homine, quia tunc non patitur se elevari.

7817. Qui in bono charitatis et fidei sunt spectant supra se quia elevantur a Domino; at qui non in bono charitatis et fidei sunt spectant infra se quia non elevantur a Domino; tunc spectat homo infra se quando influxum {1}veri et boni a Domino vertit ad se; qui vertit bonum et verum influens a Domino ad se, is se et mundum videt ante se, ac Dominum cum bono et vero Ipsius non videt, quia ei a tergo sunt, inde in tale obscurum ei veniunt ut illa non curet et tandem ut illa neget.
@1 boni et veri$

7818. Per spectare supra se et infra se intelligitur pro fine habere, seu supra omnia amare; ita per spectare supra se intelligitur pro fine habere, seu supra omnia amare, illa quae Domini et caeli sunt; et per spectare infra se intelligitur pro fine habere et supra omnia amare illa quae sui et mundi sunt; interiora hominis etiam actualiter se vertunt quo se vertit amor.

7819. Homo qui in bono {1}charitatis et fidei est amat etiam se et mundum, sed non aliter quam sicut amantur media ad finem; amor sui apud illum spectat amorem Domini, nam amat se ut medium ad finem ut servire possit Domino; et amor mundi apud illum spectat amorem proximi, nam amat mundum ut medium propter finem ut servire possit proximo; cum itaque medium amatur propter finem, non est medium quod amatur, sed est finis.
@1 fidei et charitatis$

7820. Inde videri potest quod qui in gloria mundi sunt, hoc est, in eminentia et opulentia prae aliis, aeque possint spectare supra se ad Dominum, {1}quam illi qui non in eminentia et opulentia sunt; nam tunc spectant supra se, cum eminentiam et opulentiam pro mediis habent, et non pro fine.
@1 ac$

7821. Spectare supra se est proprium homini, at spectare infra se est proprium bestiis; inde sequitur quod quantum homo spectat infra se seu deorsum, tantum sit bestia, et quoque tantum imago inferni; et quod quantum spectat supra se seu sursum, tantum sit homo, et quoque tantum imago Domini.

{1} CAPUT XII
@1 I Exodi$
1. Et dixit JEHOVAH ad Moschen et ad Aharonem in terra Aegypti, dicendo,
2. Mensis hic vobis caput mensium, primus hic vobis mensibus anni.
3. Loquimini ad omnem coetum Israelis, dicendo, In decimo mensis hujus et accipient sibi quisque pecudem ad domum patrum, pecudem ad domum.
4. Et si minor est domus prae esse a pecude, et (x)accipiat ille et vicinus illius propinquus ad domum ejus in numero animarum, quisque ad os comedere ejus, numerabitis super pecudem.
5. Pecus integra, mascula, filius anni erit vobis; ex agnis et ex capris accipietis.
6. Et erit vobis ad custodiam usque ad quantum decimum diem mensis hujus; et mactabunt illam omnis congregatio coetus Israelis inter vesperas.
7. Et accipient de sanguine, et dabunt super binos postes et super superliminare, super domibus in quibus comedent illam.
8. Et comedent carnem in nocte illa assam igne, et azyma super amaroribus comedent illam.
9. Ne comedatis de illa crudum, et coquendo coctum in aquis, verum tamen assum igne, caput ejus super cruribus ejus et super medio ejus.
10. Et non relinquetis de illo usque ad mane; et residuum de illo usque ad mane igne comburetis.
11. Et sic comedetis illam, lumbi vestri cincti, calcei vestri in pedibus vestris, et baculus vester in manu vestra; et comedetis illam in festinatione; Paesach hoc JEHOVAE.
12. Et transibo per terram Aegypti in nocte illa, et percutiam omne primogenitum in terra Aegypti ab homine et usque ad bestiam; et in omnes deos Aegypti faciam judicia, Ego JEHOVAH.
13. Et erit sanguis vobis ad signum super domibus ubi vos, et videro sanguinem, et praeteribo praeter vos, et non erit in vobis plaga perditori, in percutere Me terram Aegypti.
14. Et erit dies ille vobis ad memoriale, et feriabimini illum festum JEHOVAE, generationibus vestris, statuto aeterno feriabimini illum.
15. Septem diebus azyma comedetis, etiam in die primo cessare facietis fermentum e domibus vestris, quia omnis comedens fermentatum, et exscindetur anima illa ex Israele, a die primo usque ad diem septimum.
16. Et in die primo convocatio sancta, et in die septimo convocatio sancta erit vobis; nullum opus fiet in illis, tantum quod comedatur omni animae, hoc solum fiet vobis.
17. Et observabitis azyma, quia in eodem die hoc eduxi exercitus vestros e terra Aegypti, et custodietis diem hunc generationibus vestris statuto aeterno.
18. In primo, in quartodecimo die mensis in vespera comedetis azyma, usque ad diem primum et vicesimum mensis in vespera.
19. Septem diebus fermentum non invenietur in domibus vestris, quia omnis comedens fermentatum, et exscindetur anima illa e coetu Israelis, in peregrino et in indigena terrae.
20. Nullum fermentatum comedetis, in omnibus habitationibus vestris comedetis azyma.
21. Et vocavit Moscheh omnes seniores Israelis, et dixit ad illos, Protrahite et accipite vobis pecudem gregis juxta familias vestras, et mactate Paesach.
22. Et accipietis fasciculum hyssopi, et intingatis in sanguine qui in pelvi, et attingere faciatis ad superliminare et ad binos postes, de sanguine qui in pelvi; et vos non exibitis quisquam ex ostio domus suae usque ad mane.
23. Et transibit JEHOVAH ad infligendum plagam Aegypto, et viderit sanguinem super superliminari et super binis postibus, et praeteribit JEHOVAH praeter ostium, et non dabit perditori venire ad domus vestras ad infligendum plagam.
24. Et custodietis verbum hoc ad statutum tibi et filiis tuis usque aeternum.
25. Et erit quod veneritis ad terram quam dabit JEHOVAH vobis, quemadmodum locutus est, et custodietis servitium hoc.
26. Et erit quod dixerint ad vos filii vestri, Quodnam servitium hoc vobis?
27. Et dicetis, Sacrificium Paesach hoc JEHOVAE, quod praeteriverit praeter domos filiorum Israelis in Aegypto, in infligere Illum plagam Aegypto, et domos nostras liberaverit; et inflexit se populus, et incurvavit se.
28. Et iverunt et fecerunt filii Israelis quemadmodum praecepit JEHOVAH Moschi et Aharoni, ita fecerunt.
29. Et factum in media nocte, et JEHOVAH percussit omne primogenitum in terra Aegypti, a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius, usque ad primogenitum captivi qui in domo foveae, et omne primogenitum bestiae.
30. Et surrexit Pharao nocte illa, et omnes servi illius, et omnes Aegyptii, et fuit clamor magnus in Aegypto, quia nulla domus ubi non mortuus.
31. Et vocavit Moschen et Aharonem noctu, et dixit, Surgite, exite e medio populi mei, etiam vos, etiam filii Israelis, et ite, servite JEHOVAE, secundum loqui vos.
32. Etiam greges vestros, etiam armenta vestra accipite, quemadmodum locuti estis, et ite, et benedicatis etiam mihi.
33. Et invaluit Aegyptus super populum, festinando dimittere illos e terra, quia dixerunt, Omnes nos morimur.
34. Et portavit populus massam suam antequam fermentaretur, mactrae illorum ligatae in vestibus illorum super humero illorum.
35. Et filii Israelis fecerunt secundum verbum Moschis, et petierunt ab Aegyptiis vasa argenti et vasa auri, et vestes.
36. Et JEHOVAH dedit gratiam populi in oculis Aegyptiorum, et commodaverunt illis; et eripuerunt Aegyptiis.
37. Et profecti filii Israelis de Raamses ad Succoth, quasi sescenta milia peditum virorum, praeter infantem.
38. Et etiam turba mixta multa ascendit cum illis, et grex et armentum acquisitio gravis valde.
39. Et coxerunt massam quam eduxerunt ex Aegypto, placentas azymas, quia non fermentata, quia expulsi ex Aegypto, et non potuerunt commorari, et etiam viaticum non fecerunt sibi.
40. Et habitatio filiorum Israelis qua habitaverunt in Aegypto, triginta anni et quadringenti anni.
41. Et fuit a fine triginta annorum et quadringentorum annorum, et fuit in eodem die hoc, exiverunt omnes exercitus JEHOVAE e terra Aegypti.
42. Nox custodiarum haec JEHOVAE, ad educendum illos e terra Aegypti; haec nox ista JEHOVAE custodiarum omnibus filiis Israelis ad generationes illorum.
43. Et dixit JEHOVAH ad Moschen et Aharonem, Hoc statutum Paesach, omnis filius alienigenae non comedet illud.
44. Et omnis servus viri, emptio argenti, et circumcideris illum, tunc comedet illud.
45. Inquilinus et mercenarius non comedet illud.
46. In domo una comedetur, non educes e domo de carne foras; et os non frangetis in illo.
47. Omnis coetus Israelis facient illud.
48. Et cum peregrinatur tecum peregrinus, et faciat Paesach JEHOVAE, circumcidetur illi omnis masculus, et tunc accedet ad faciendum illud, et erit sicut indigena terrae; et omnis praeputiatus non comedet illud.
49. Lex una erit indigenae et peregrino peregrinanti in medio vestrum.
50. Et fecerunt omnes filii Israelis quemadmodum praecepit JEHOVAH Moschi et Aharoni, ita fecerunt.
51. Et fuit in eodem die hoc, eduxit JEHOVAH filios Israelis e terra Aegypti quoad exercitus illorum.

7822. CONTENTA

Agitur in hoc capite in sensu interno de liberatione illorum qui ab Ecclesia spirituali, et de damnatione illorum qui in fide separata a charitate; damnatio horum et liberatio illorum repraesentatur per Pascha; et status quoad charitatem et fidem illorum qui liberati sunt, per observanda diebus Paschatis.

7823. In supremo sensu per Pascha repraesentatur damnatio infidelium et liberatio fidelium a Domino, cum glorificatus est; status illorum, qualis fuit tunc et qualis erit postea, tam in universali quam in omni particulari, per statuta Paschatis in supremo illo sensu describitur.

7824. SENSUS INTERNUS

Vers. 1, 2. Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem in terra Aegypti, dicendo, Mensis hic vobis caput mensium, primus hic vobis mensibus anni. `Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem’ significat informationem per verum Divinum: `in terra Aegypti’ significat cum adhuc illi qui ab Ecclesia spirituali in propinquitate ad infestantes essent: `dicendo, Mensis hic vobis caput mensium’ significat statum hunc quod principalis omnium statuum: `primus hic vobis mensibus anni’ significat principium a quo status omnes sequentes in aeternum.

7825. `Et dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem’: quod significet informationem per verum Divinum, constat (c)a significatione `dicere,’ cum a Jehovah de instituendis in Ecclesia, quod sit informatio, `dicere’ enim involvit sequentia; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sit verum Divinum, `Moscheh’ verum immediate procedens a Divino, `Aharon’ quod mediate, de qua n. 7009, 7010, 7089, 7382.

7826. `In terra Aegypti’: quod significet cum adhuc illi qui ab Ecclesia spirituali in propinquitate ad infestantes essent, constat ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit ubi infestantes; per `Pharaonem’ enim et per `Aegyptios’ repraesentantur et significantur illi qui ab Ecclesia in fide separata a charitate fuerunt (c)et in altera vita infestant probos, n. 6692, 7097, 7107, 7110, 7126, 7142, 7317, perque `terram Aegypti’ ipsae infestationes, n. 7278; per `filios’ autem `Israelis’ repraesentantur qui ab Ecclesia spirituali et {1} infestati, n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223; quod hi in propinquitate ad infestantes in altera vita essent, videatur n. 7240; propinquitate illa significatur per quod filii Israelis in medio terrae Aegypti essent, nempe in terra Goschen; et infestationes per onera illis imposita; inde nunc patet quod per `dixit Jehovah ad Moschen et ad Aharonem in terra Aegypti’ significetur informatio per verum Divinum cum adhuc illi qui ab Ecclesia spirituali in propinquitate ad infestantes {2}essent.
@1 i qui$
@2 esset$

7827. `Dicendo, Mensis hic vobis caput mensium’: quod significet statum hunc quod principalis omnium statuum, constat ex significatione `mensis’ quod sit finis status prioris et principium sequentis, ita status novus, de qua n. 3814; et ex significatione `capitis,’ cum praedicatur de mensibus anni, et in sensu interno de statibus vitae, quod sit principalis; inde constat quod per `mensis hic vobis caput mensium’ significetur status hic quod principalis omnium statuum; causa quod ille status principalis omnium sit, continetur in {1}illis quae sequuntur.
@1 verbis quae nunc$

7828. `Primus hic vobis mensibus anni’: quod significet principium a quo status omnes sequentes in aeternum, constat ex significatione `primus esse,’ cum de mensibus anni ac in sensu interno de statibus vitae dicitur, quod sit principium; ex significatione `mensium’ quod sint status, (x)de qua mox supra n. 7827; et (c)ex significatione `anni’ quod sit periodus vitae a principio ad finem, de qua n. 2906; hic quia de illis dicitur qui ab Ecclesia spirituali in altera vita, quorum periodus vitae principium habet sed non finem, per `annum’ significatur periodus vitae a principio in aeternum, quod {1}annus etiam id sit, videatur n. 2906 fin. Quod hic mensis factus sit caput mensium et primus omnium, est quia per illum significatur principium liberationis illorum qui ab Ecclesia spirituali, et qui eo usque in statu captivitatis fuerunt, quia detenti in terra inferiore, et ibi infestati a malis qui per `Pharaonem et Aegyptios’ repraesentantur; quod status illorum primus cum liberati principalis omnium esset, et quod principium a quo omnes {2}sequentes in aeternum, est quia illi qui ibi fuerunt liberati sunt per Adventum Domini in mundum, et quod absque Domini Adventu in mundum nullatenus potuerint salvari; et quod tunc liberati sint cum Dominus resurrexit; inde patet quod ille status, nempe cum liberati, fuerit illis principalis omnium statuum; similiter etiam {3}postea omnibus illi qui ab Ecclesia spirituali, qui nequaquam salvari {4}potuissent nisi Dominus in mundum venerit ac Humanum Suum glorificaverit, hoc est, Divinum fecerit; quod illi qui ab Ecclesia spirituali ante Adventum Domini in terra inferiore fuerint detenti, et quod a Domino liberati et salvati, videatur n. 6854, 6914; et in genere quod qui ab Ecclesia spirituali salvati sint per Adventum Domini, n. 2661, 2716, 6372, 7035, 7091 fin.; quare in sensu supremo per illa verba significatur quod glorificatio {5}et resurrectio Domini quoad Humanum Suum sit unde omnis salvatio.
@1 etiam annus sit aeternum$
@2 status sequentes$
@3 hodie$
@4 possent$
@5 d et resurrectio Domini i Humani Domini, et resurrectio Ipsius, sit a quo$

7829. Vers. 3-6. Loquimini ad omnem coetum Israelis, dicendo, In decimo mensis hujus et accipient sibi quisque pecudem ad domum patrum, pecudem ad domum. Et si minor est domus prae esse a pecude, et accipiat ille et vicinus illius propinquus ad domum ejus in numero animarum, quisque ad os comedere ejus, numerabitis super pecudem. Pecus integra, mascula, filius anni erit vobis; ex agnis et ex capris accipietis. Et erit vobis ad custodiam usque ad quartum decimum diem mensis hujus; et mactabunt illam omnis [congregatio] coetus Israelis inter vesperas. `Loquimini ad omnem coetum Israelis, dicendo’ significat influxum cum informatione omnium qui ab Ecclesia spirituali: `In decimo mensis hujus’ significat statum initiationis interiorum: `et accipient sibi quisque pecudem’ significat quoad innocentiam: `ad domum patrum, pecudem ad domum’ significat secundum bonum speciale cujusvis: `et si minor est domus prae esse a pecude’ significat si bonum {1}particulare non satis sit pro innocentia: `et accipiet ille et vicinus illius propinquus ad domum ejus’ significat conjunctionem cum bono veri proximo: `in numero animarum, ad os comedere illius, numerabitis super pecudem’ significat sic impletionem boni pro innocentia ex totidem veris boni secundum appropriationem ejus: `pecus integra’ significat innocentiam immaculatam: `masculam’ significat quae fidei charitatis: `filius anni erit vobis’ significat statum plenum: `ex agnis et ex capris accipietis’ significat bonum innocentiae interius et exterius: `et erit vobis ad custodiam’ significat tempus et statum initiationis: `usque ad quartum decimum mensis’ significat ad statum sanctum: `et mactabunt illam omnis congregatio coetus Israelis’ significat praeparationem ad fruitionem ab omnibus in communi qui ab Ecclesia spirituali: `inter vesperas’ significat statum ultimum et primum.

7830. `Loquimini ad omnem coetum Israelis, dicendo’: quod significet influxum cum informatione omnium qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `loqui’ quod sit influxus, de qua n. 2951, 5481, 5743; quod etiam sit informatio, nempe de observandis cum liberantur, patet a sequentibus; et ex significatione `coetus Israelis’ quod sint omnia vera et bona in complexu, nam per `coetum Israelis’ intelliguntur omnes tribus, quae quod sint omnia veri et boni, seu omnia fidei et charitatis, videatur n. 3858, 3926, 4060, 6335; et quia illa per `coetum Israelis’ significantur {1} qui ab Ecclesia spirituali, n. 6337, nam vera et bona faciunt {2}Ecclesiam; quod per `filios Israelis’ repraesentetur Ecclesia spiritualis, videatur n. 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223.
@1 o omnes$
@2 ut Ecclesia sit Ecclesia$

7831. `In decimo mensis hujus’: quod significet statum initiationis interiorum, constat ex significatione `decimi,’ nempe diei, quod sit status interiorum, per `diem’ enim significatur status, n. 23, 487, 88, 493, 576 , 893, 1738, 2788, 3462, 3785, 4850, 5672, et per `decem’ significantur reliquiae, n. 576, 1906, 2284, hoc est, {1}vera et bona in interioribus hominis a Domino recondita, {2} n. 1050, 1906, 2284, 5135, 5897, 7560, 7564; et quia reliquiae sunt in interioribus, et homo per illas praeparatur et initiatur ad recipiendum bonum et verum a Domino, ideo per `decimum diem’ hic significatur status initiationis interiorum; quod homo per reliquias regeneretur, proinde initietur ad recipiendum influxum boni et veri a Domino, videatur n. 5342, 5898, 6156, et quod per illas homo communicet cum caelo, n. 7560, nam {3}bona et vera illa sunt a Domino, et non ab homine, n. 7564; per `mensem’ intelligitur status integer a principio ad finem ejus, n. 3814, ita status totus liberationis, qui per `Paesach’ in {4}complexu significatur; ex his patet quod per `in decimo mensis hujus’ significetur status initiationis interiorum; hic status, nempe initiationis interiorum, erat a die decimo mensis illius usque ad diem decimum quartum ejus, intra quos dies pecus paschalis in custodia esset; per `pecudem paschalem’ significatur bonum innocentiae, quod intimum est, ita quod intimum hoc cum interioribus in quibus est interea secluderetur ac detineretur a talibus quae inquinant; hic status est status initiationis interiorum, hoc est, praeparationis ad recipiendum boni et veri influxum a Domino. Hoc sanctum est quod continetur in his verbis, nam absque sancto intus recondito, non mandatum fuisset quod in decimo mensis acciperetur pecus paschalis et custodiretur usque ad diem decimum quartum, nec postea quod mactaretur inter vesperas, quodque comederetur assa igne non cocta aquis, quod non de illa aliquid ad mane relinquerent, quod residuum igne comburerent, non frangerent os ejus, et plura quae quod involvant sancta quae nemo adhuc novit, quisque scire potest qui expendit; et quod sancta illa sint spiritualia quae Ecclesiae et caeli, quaeque se ad Divinum referunt, a Quo descenderunt singula Verbi.
@1 bona et vera$
@2 i et separata,$
@3 sunt bona et vera quae$
@4 communi$

7832. `Et accipient sibi quisque pecudem’: quod significet quoad innocentiam, constat ex significatione `agni’ seu `caprae,’ quae hic sunt `pecus,’ quod sit innocentia, `agnus’ innocentia interioris hominis et `capra’ innocentia exterioris, n. 3519.

7833. `Ad domum patrum, pecudem ad domum’: quod significet secundum bonum speciale cujusvis, constat ex significatione `domus patrum’ quod sit bonum unius familiae distinctum a bono alterius; per `domum’ enim `patris’ significatur homo quoad bonum internum {1}, n. 3128. Cum hoc ita se habet: per `omnes tribus Israelis’ significantur omnia vera et bona fidei et charitatis in uno complexu, et per `unamquamvis tribum’ unum genus boni {2}aut veri, videatur n. 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6640; ita per `unamquamvis familiam intra tribum suam’ {3}significabatur bonum speciale, {4}proinde bonum unius in specie distinctum a bono alterius; {5}at per `domum patrum intra familiam’ significabatur bonum particulare unius speciei; quod illa significata sint per tribus, {6}familias, et domos in quas distincti {7}erant filii Israelis, erat causa ut repraesentarent caelum, nam ibi bona sunt distincta in genere, in specie, et in particulari; et secundum illa conjuncti sunt angeli; sciendum quod unius bonum nusquam detur prorsus simile bono alterius, sed quod varia sint, et tam varia ut distincta sint in genera universalia superiora, et haec in {8} inferiora, usque ad singularia et singularissima; quod bona amoris et fidei tam varia sint, videatur n. 684, 690, 3241, 3267, 3744-3746, 3986, 4005, 4149, 5598, 7236. Inde nunc patet cur mandatum quod `acciperent sibi quisque pecudem ad domum patrum, pecudem ad domum.’
@1 i ejus$
@2 et$
@3 significatur$
@4 ita$
@5 hoc intelligitur per domum patrum$
@6 et per$
@7 fuerunt$
@8 i genera$

7834. `Et si minor est domus prae esse a pecude’: quod significet si bonum particulare non satis sit pro innocentia, constat ex significatione `domus’ quod sit bonum particulare, de qua mox supra n. 7833; ex significatione `minor esse’ quod sit non satis esse; et ex significatione `pecudis’ quod sit innocentia, de qua etiam mox supra n. 7832.

7835. `Et accipiet ille et vicinus illius propinquus ad domum ejus’: quod significet conjunctionem cum bono veri {1}proximo, constat ex significatione `accipere,’ nempe cum vicino {2}propinquo unam pecudem simul, quod sit conjunctio; et ex significatione `vicini propinqui ad domum ejus’ quod sit bonum veri proximum; quod `vicinus propinquus’ sit proximus, patet; et quod `domus’ sit bonum, videatur supra n. 7833; bonum veri dicitur quia agitur de illis qui ab Ecclesia spirituali, apud quos est bonum veri, {3}nam bonum veri est verum voluntate et actu; cum enim verum fidei recipitur cum affectione quae charitatis, tunc implantatur illud in interioribus mentis, et {4}cum reproducitur verum, etiam affectio cui verum adjunctum fuit reproducitur, et sub facie boni apparet; inde nunc est quod bonum illius Ecclesiae sit bonum veri, quod etiam vocatur bonum spirituale.
@1 proximi$
@2 proximo$
@3 quod in se$
@4 facit ibi sicut voluntarium, quare cum reproducitur verum, etiam affectio quae est illius voluntarii$

7836. `In numero animarum, ad os comedere illius, numerabitis super pecudem’: quod significet sic impletionem boni pro innocentia ex totidem veris boni secundum appropriationem ejus, constat ex significatione `numeri animarum’ quod sint totidem vera boni; `numerus’ enim in Verbo praedicatur de vero, et `anima’ de bono spirituali; ex significatione `ad os comedere illius’ quod sit secundum appropriationem ejus, quod `comedere’ sit appropriatio, videatur n. 3168, 3513, 3596, 3832; et ex significatione `pecudis’ quod sit innocentia, de qua supra n. 7832; impletio boni pro innocentia significatur per quod `ex domo vicini propinqui {1}acciperetur eo numero, ut satis {2}esset pro pecude’; quod `domus’ sit bonum, videatur supra n. 7833. Verum boni dicitur, et per id intelligitur verum quod ex bono, qui enim ab Ecclesia spirituali sunt, cum regenerantur, introducuntur ad bonum charitatis per verum fidei; cum autem introducti sunt ad bonum quod charitatis, vera quae inde postea nascuntur dicuntur vera boni.
2 Sed quomodo haec quae in hoc versu continentur se habent, nequaquam sciri potest nisi sciatur quomodo se habet cum societatibus in caelo; {3}illas enim consociationes filiorum Israelis secundum tribus, familias, et {4}domos repraesentabant; cum societatibus in caelo ita se habet: universum caelum est una societas, quae sicut unus homo regitur a Domino; societates generales ibi sunt totidem quot membra, viscera, et organa in homine; societates autem speciales sunt totidem quot viscerula intra quodlibet contentum visceris, membri, {5}et organi; et societates particulares sunt quot in his sunt partes minores majorem constituentes; (m)quod ita sit, patet ex correspondentiis hominis et ejus membrorum, organorum, et viscerum cum Maximo Homine, hoc est, caelo, de quibus ab experientia ad finem plurium capitum actum est;(n) ex his constare potest quomodo se habet cum societatum distinctionibus in caelo.
3 At cum unaquavis societate in particulari ita se habet: consistit illa ex pluribus angelis qui concordant quoad bona; bona sunt varia, nam unicuique peculiare bonum est; sed varia illa bona concordantia in formam talem a Domino disponuntur ut simul unum bonum sistant; tales societates repraesentabant domus patrum apud filios Israelis; haec causa est quod filii Israelis non solum in tribus distincti fuerint sed etiam in familias et domos; cumque nominantur, (quod nomina patrum illorum ordine usque ad tribum memorentur, sicut de patre Samuelis quod fuerit
De monte Ephraim, cujus nomen Elkanah, filius Jerochami, filii Elihu, filii (x)Tochu, filii Zuph, 1 Sam. i 1;
tum de patre Schaulis quod fuerit ex
Benjamine, nomen ejus Kisch, filius Abiel, filii Zeror, filii Bechorath, filii Aphiach, filii viri Jeminitae, 1 Sam. ix 1;
ita de perpluribus aliis;) memoratio talis erat ut in caelo sciretur quale boni, quod ex primo successive derivatum, per illum repraesentabatur.
4 Porro in caelo ita se habet: si societas non completa sit sicut debet, {6}quod tunc assumantur aliunde ex aliqua societate vicina, totidem ut impleant formam illius boni, secundum necessitatem in unoquovis statu et ejus mutationibus, nam variatur forma boni sicut mutatur status. Sed adhuc sciendum quod in tertio seu intimo caelo, quod est proxime supra caelum ubi spirituales, hi enim medium seu’ secundum caelum constituunt, regnet innocentia, nam Dominus, 5 Qui est Ipsa Innocentia, immediate in id caelum influit; at in caelum secundum, ubi spirituales, influit Dominus cum innocentia mediate, nempe per caelum tertium; hic influxus est per quem disponuntur seu ordinantur societates in secundo caelo quoad bona sua; quapropter secundum influxum innocentiae mutantur status boni, et consequenter variantur conjunctiones societatum ibi. Ex his constare potest quomodo intelligenda quae in hoc versu in sensu interno sunt, nempe quod si bonum {7}particulare alicujus non satis sit pro innocentia, conjunctio fiet cum bono veri proximo, ut impleatur bonum pro innocentia ex totidem veris boni secundum appropriationem ejus.
@1 accipietur$
@2 sit$
@3 has$
@4 domus$
@5 aut$
@6 assumitur aliunde, et secundum indigentiam in unoquovis statu ex societate aliqua vicina, inde forma illius boni in eo statu plena fit$
@7 d speciale i particulare cp n. 7829 footnote 1$

7837. `Pecus integra’: quod significet innocentiam immaculatam, constat ex significatione `pecudis’ quod sit innocentia, de qua supra n. 7832; et ex significatione `integrae’ quod sit absque naevis, ita immaculata; quod absque naevis et immaculata esset, est quia unusquisque naevus aliquod falsum aut malum in spirituali mundo significat.

7838. `Masculam’: quod (x)significet quae fidei charitatis, constat ex significatione `masculi’ quod sit verum fidei, de qua n. 2046, 4005, ita fides charitatis, nam verum fidei non est verum fidei {1} nisi (x)sit cum bono charitatis, imprimis ex illo. Quod pecus paschalis mascula esset, causa erat quia `pecus’ illa significabat innocentiam illorum qui ab Ecclesia spirituali; et illi qui ab Ecclesia spirituali non in alio bono sunt quam quod in se est verum fidei, hoc enim dicitur bonum cum ex affectione charitatis in actum mittitur, n. 7835; inde est quod pecus mascula esset. Alioquin in sacrificiis etiam adhibebantur pecudes femellae, cum cultus ex bono {2}repraesentaretur.
@1 i apud aliquem$
@2 significaretur$

7839. `Filius anni erit vobis’: quod significet statum plenum, constat ex significatione `filii’ quod sit verum, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704; et ex significatione `anni’ quod sit integra periodus a principio ad finem, de qua n. 2906, ita quod sit status plenus. Quid status plenus sit, dicendum: status plenus dicitur cum bonum tale est ut non aliquid desit pro recipiendo influxu innocentiae; vera fidei conjuncta bono charitatis faciunt ut bonum tale sit; bonum enim spirituale a veris fidei suum quale {1}accipit; hoc intelligitur hic per statum plenum, qui significatur per `filium anni.’ Status autem non plenus est cum nondum vera qualificaverunt {2} bonum ut hoc recipere possit {3}correspondentem innocentiae statum {4}; tunc primum fit status ille plenus cum ex bono spectantur vera; et tunc nondum plenus est cum ex veris spectatur bonum; in hoc statu sunt qui regenerantur, in illo autem sunt qui regenerati; illi sunt in vero per quod bonum, hi autem in vero quod ex bono; seu illi sunt in oboedientia veri, hi autem in affectione faciendi verum; quare {5}illi sunt homines Ecclesiae externae, {5}hi autem internae. Quia per `filium anni’ significabatur status plenus, ideo toties mandatum est ut agnus aut {6}haedus filius anni sacrificaretur, ut Exod. xxix 38; Lev. ix 3, xii 6, xiv 10, xxiii 12, 18, 19; Num. vi 12, vii 15 seq., 87, 88, xv 27, xxviii 9, 11; et ubi agitur de novo templo apud Ezechielem,
Princeps agnum filium anni sui integrum faciet holocaustum in diem, Jehovae, singulo mane faciet illum, xlvi 13;
ubi per `novum templum’ {7}intelligitur regnum (t)spirituale Domini; per `principem’ illi qui in genuinis veris et inde in bono; {8} per `holocaustum ex agno’ cultus Domini ex bono innocentiae; et per `filium anni’ status plenus.
@1 habet$
@2 i ita$
@3 illum$
@4 i cui bonum illud corresponderet$
@5 a Transposes illi and hi$
@6 capra$
@7 significatur$
@8 i et$

7840. `Ex agnis et ex capris accipietis’: quod significet bonum innocentiae exterius et interius, constat ex significatione `agni’ quod sit bonum innocentiae, de qua n. 3994; et ex significatione `caprae’ aut `haedi’ quod sit veri bonum in quo innocentia, de qua n. 3995, 4005, 4006, 4871; quod `agnus’ sit bonum innocentiae interius, et `haedus’ {1}seu `capra’ bonum innocentiae exterius, videatur n. 3519. Quid per bonum innocentiae interius et exterius intelligitur, paucis dicetur: in omni bono erit innocentia, ut sit bonum; absque innocentia est bonum sicut absque sua anima; causa est quia Dominus per innocentiam influit et per illam vivificat bonum apud illos qui regenerantur; bonum {2} quod innocentia vivificat est internum et externum; bonum internum est apud illos qui vocantur homines Ecclesiae internae, at bonum externum est apud illos qui sunt homines Ecclesiae externae; homines Ecclesiae internae sunt qui qualificarunt bonum suum per vera interiora {3} qualia sunt sensus interni Verbi, at homines Ecclesiae externae sunt qui qualificarunt bonum suum per vera exteriora qualia sunt sensus litteralis Verbi; {4} homines Ecclesiae internae sunt qui ex affectione charitatis faciunt proximo bonum, at homines Ecclesiae externae qui ex oboedientia; omnis homo cum regeneratur, primum fit homo Ecclesiae externae, postmodum autem homo Ecclesiae internae; qui ab (t)Ecclesia interna sunt in intelligentia et sapientia sunt prae illis qui ab Ecclesia externa, et ideo quoque interius in caelo; ex his nunc patet quid bonum innocentiae interius et exterius.
@1 aut$
@2 i autem$
@3 i et$
@4 i seu$

7841. `Et erit vobis ad custodiam’: quod significet tempus et statum initiationis, constat ex significatione `decimi diei {1},’ a quo {2}pecus esset in custodia ad diem quartum decimum, quod sit status initiationis interiorum, de qua n. 7831.
@1 i mensis$
@2 erit$

7842. `Usque ad quartum decimum mensis’: quod significet ad statum sanctum, constat ex significatione `diei quartidecimi’ quod sit status sanctus; quod `dies’ sit status, videatur supra n. 7831; `quattuordecim’ autem (t)significant idem cum `septem’; {1} quod `septem’ sint sanctum, videatur n. 395, 433, 716, 881, 5265, 5268, nam numeri multiplicati simile significant cum simplicibus, n. 5291, 5335, 5708; inde est quod Paesach inciperet decimoquarto die mensis, duraret septem diebus, et {2}desineret die vicesimo primo a, qui dies etiam significat sanctum, quia {3}exsurgit ex multiplicatione trium cum septem; inde erat quod in die primo Paschatis esset convocatio sancta, et in die vicesimo primo convocatio sancta, vers. 16.
@1 finiretur$
@2 i ejusdem mensis$
@3 multiplicatur est per tria$

7843. `Et mactabunt illam omnis congregatio coetus Israelis’: quod significet praeparationem ad fruitionem ab omnibus in communi qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `mactare’ cum dicitur de agno seu capra ad faciendum Paesach, quod sit praeparatio ad fruitionem, nempe boni innocentiae quod per `agnum et capram’ significatur; et ex significatione `omnis congregationis coetus Israelis’ quod sit ab omnibus in communi qui ab Ecclesia spirituali, de qua supra n. 7830; per `congregationem coetus’ significantur vera boni quae illis qui ab Ecclesia illa; `congregatio’ enim praedicatur de vero, n. 6355, et `coetus’ de bono.

7844. `Inter vesperas’: quod significet statum ultimum et primum, constat ex significatione `vesperae’ quod sit status falsi et quoque status ignorantiae veri, nam umbra vesperae est falsum et quoque est ignorantia veri; omnia enim tempora diei, sicut omnia tempora anni, in spirituali sensu significant vices statuum quoad verum et bonum, n. 5672, (t)5962, 6110; finis illorum et principium illorum est vespera, quare cum dicitur `inter vesperas,’ involvuntur etiam omnes status; hic itaque per `inter vesperas’ significatur status liberationis illorum qui in vero ex bono, et status damnationis illorum qui in falso ex malo, qui status significantur per exitum filiorum Israelis ex Aegypto, cum primogeniti ibi {1}neci dati sunt; quod id dicatur `vespera,’ constat ex his apud Moschen,
Sacrificabunt Paesach in vespera cum occiderit sol, tempore stato exitus tui ex Aegypto, Deut. xvi 4, 6.
2 Ex his patet quod finis status infestationum et principium status liberationis illorum qui per `filios Israelis’ repraesentantur per `inter vesperas’ intelligatur; his a principio illo tendit status ad mane, quod est elevatio in caelum; et quoque finis status infestationum et principium status damnationis illorum qui per `Aegyptios’ repraesentantur per `inter vesperas’ intelligitur; sed horum status tendit ad `noctem,’ quae est dejectio in infernum; horum dejectio in infernum repraesentatur per immersionem in mare Suph, illorum autem elevatio in caelum repraesentatur per introductionem in terram Canaanem.
3 In Verbo passim nominatur `vespera’ et per illam significatur ultimum tempus Ecclesiae, et quoque primum ejus, ultimum apud illos {2}apud quos desinit Ecclesia, et primum apud illos apud quos incohat; inde primario per `vesperam’ significatur Adventus Domini, nam tunc finis fuit Ecclesiae prioris et principium novae, cujus status primus etiam `vespera’ vocatur, quia homo Ecclesiae incipit ab obscura luce et progreditur ad claram, quae ei est mane.
4 Quod Adventus Domini in mundum per `vesperam et mane’ {3} significetur, constat {4} apud Danielem,
Audivi unum sanctum loquentem, Quousque visio haec, juge, et praevaricatio, sancti et exercitus conculcatio? et dixit ad me, Usque ad vesperam, mane, bis mille et trecenta, tunc enim justificabitur sanctum, viii 13, 14;
quod ibi per `vesperam’ intelligatur ultimum tempus cum Ecclesia prorsus vastata fuit et Dominus in mundum venit, et per `mane’ 5 lux et ortus novae Ecclesiae ab Ipso, patet: similiter apud Sachariam,
Erit dies unus, qui notus erit Jehovae, non dies nec nox, quia circa tempus vesperae erit lux, xiv (x)7:
apud {5}Zephaniam,
Tandem sit tractus (x)reliquiis domus Jehudae, super iis pascent; in domibus Askelonis in vespera quietem habebunt, quando visitabit illos Jehovah Deus (c)illorum, et reducet captivitatem (c)illorum, ii 7;
`vespera’ pro primo statu exorientis Ecclesiae: quia `vespera’ significabat ultimum statum Ecclesiae veteris et primum novae, idcirco {6} mandatum fuit ut
Aharon et filii ejus ascendere facerent lucernam a vespera usque ad mane coram Jehovah, Exod. xxvii 20, 21:
6 quod `vespera’ sit status Ecclesiae ultimus, cum densum falsum quia nulla fides et densum malum quia nulla charitas, patet apud Jeremiam,
Vae vobis, quia abit dies, quia inclinatae sunt umbrae vesperae! vi 4:
apud Ezechielem,
Locutus sum ad populum mane, et mortua uxor mea vesperi, xxiv 18;
`uxor’ pro Ecclesia: apud Davidem,
Sub auroram florebit, et transibit, sub vesperam {7}resecabit, exarescet, Ps. xc 6.
@1 morti$
@2 qui in falsis et malis, ac primum pro illis qui in veris et bonis; quod tempus seu status primus horum qui in veris et bonis sunt, dicatur vespera, est quia adhuc non in luce sunt, homo enim Ecclesiae incipit ab obscura luce, et progreditur ad claram, quae est ei mane; inde per vesperam significatur tempus Adventus Domini, nam tunc finis fuit Ecclesiae prioris, quia amplius nulla fides, et tunc principium fuit novae Ecclesiae, cujus status primus etiam vespera dicitur; quod hoc$
@3 i in Verbo$
@4 i ex sequentibus his locis,$
@5 Ezechielem AI$
@6 i etiam$
@7 resecabis AI$

7845. Vers. 7-11. Et accipient de sanguine, et dabunt super binos postes et super superliminare, super domibus in quibus comedent illam. Et comedent carnem in nocte illa assam igne, et azyma super amaroribus comedent illam. Ne comedatis de illa crudum, et coquendo coctum in aquis, verum tamen assum igne, caput ejus super cruribus ejus et super medio ejus. Et non relinquetis de illo usque ad mane; et residuum de illo usque ad mane igne comburetis. Et sic (x)comedetis illam, lumbi vestri cincti, calcei vestri in pedibus vestris, et baculus vester in manu vestra; et comedetis illam in festinatione; Paesach hoc Jehovae. `Et accipient de sanguine’ significat sanctum verum quod boni innocentiae: `et dabunt super binos postes et super superliminare’ significat vera et bona naturalis: `super domibus’ significat illa quae voluntatis boni sunt: `in quibus comedent illam’ significat fruitionem: `et comedent carnem’ significat fruitionem boni: `in nocte illa’ significat cum damnatio malorum: `assam igne’ (x)significat bonum quod amoris: `et azyma’ significat purificatum ab omni falso: `super amaroribus’ significat per tentationum injucunda: `comedent illam’ significat fruitionem: `ne comedatis de illa crudum’ significat quod non absque amore: `et coquendo coctum in aquis’ significat quod non exibit a vero: `verum tamen assum igne’ significat quod ex amore: `caput ejus super cruribus ejus et super medio ejus’ significat ab intimo ad externum: `et non relinquetis de illo usque ad mane’ significat status hujus durationem ante statum illustrationis in caelo: `et residuum de illo usque ad mane igne comburetis’ significat statum mediorum ad finem per tentationes: `et sic comedetis illam’ significat fruitionem in statu separationis a malis qui infestarunt, et conservationem tunc: `lumbi vestri cincti’ significat quoad interiora: `calcei vestri in pedibus vestris’ significat quoad exteriora: `et baculus vester in manu vestra’ significat quoad media: `et comedetis illud in festinatione’ significat separationis affectionem: `Paesach hoc Jehovae’ significat praesentiam Domini et liberationem ab Ipso.

7846. `Et accipient de sanguine’: quod significet sanctum verum quod boni innocentiae, constat ex significatione `sanguinis’ quod sit sanctum verum procedens a Domino, de qua n. 4735, (x)6978, 7317, 7326; et quia est `sanguis agni’ per quem significatur bonum innocentiae, n. 3994, est sanctum verum quod boni innocentiae.

7847. `Et dabunt super binos postes et super superliminare’: quod significet vera et bona naturalis, constat ex significatione `postium januae’ quod sint vera naturalis; et ex significatione `superliminaris’ quod sint bona ejus; quod postes et superliminare illa sint, est quia per `domum’ significatur ipse homo seu mens ejus, et per illa quae januae sunt significantur quae inserviunt pro introducendo; quae quod sint vera et bona naturalis, patet, nam naturalis homo prius instruitur quam rationalis, et quae homo tunc discit sunt naturalia, quibus insinuantur successive spiritualia, quae sunt interiora; inde patet quomodo naturale quoad vera et bona inservit pro introducendo. Praeterea `superliminare et postes’ simile significant ac frontale et manus apud hominem; ideae angelicae tales sunt ut {1}naturalia referant ad talia quae hominis sunt; causa est quia mundus spiritualis seu caelum est in forma hominis, ac ideo ad illam se referunt omnia illius mundi, hoc est, omnia spiritualia, quae sunt vera et bona, ut ad finem plurium capitum, ubi de correspondentiis, ostensum est; et quia naturalia in ideis angelicis fiunt spiritualia, {2}ita quoque domus, quae illis est mens hominis, et cubicula et conclavia {3} interiora mentis, ac fenestrae, januae, postes, et superliminaria, {4}sunt exteriora (d)mentis quae introducunt; quia angelicae ideae tales sunt, etiam vivae sunt; et sic quae in mundo naturali objecta mortua sunt, dum in mundum spiritualem transeunt, fiunt objecta viva, nam omne spirituale est vivum, quia procedit a Domino.
2 Quod `postes et superliminare’ simile significent {5}ac apud hominem frontale et manus, apparet ab his apud Moschen,
Amabis Jehovam Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus viribus tuis; alliges ea in signum super manum tuam, et sint in frontalia inter oculos tuos; et scribas ea super postes domus tuae, et in portis tuis, Deut. vi 5, 8, 9, xi 13, 18, 20;
{6}quia simile involvunt, dictum est utrumque.
3 Quod `superliminare et postes’ in spirituali sensu sint bona et vera naturalis, per quae introductio ad spiritualia, constat a descriptione novi templi apud Ezechielem, per quod significatur Ecclesia spiritualis; ibi pluries memorantur postes et superliminaria, quae etiam mensurata sunt; quod nequaquam factam esset nisi (t)illa etiam aliquid Ecclesiae ac caeli, hoc est, aliquid spirituale significarent, prout sequentia apud illum prophetam,
Sacerdos accipiet de sanguine peccati, et dabit super postem domus, et super quattuor angulos prominentiae altaris, et super postem portae atrii interioris, in primo die mensis, xlv 19:
apud eundem, 4
Intrabit princeps via porticus foris, et stabit apud postem portae, et sacerdotes facient holocaustum illius {7}, tunc adorabit super limine portae, xlvi 2;
quod per `templum’ ibi non templum intelligatur sed Ecclesia Domini, quisque scire potest, nam talia quae ibi in pluribus capitibus descripta sunt nusquam evenerunt, nec evenient. Quod in supremo sensu per `templum’ intelligatur Dominus quoad Divinum {8} Humanum, Ipse docet apud Joh. ii 19, 21, 22; inde in sensu repraesentativo per `templum’ intelligitur Ecclesia Ipsius; quod angelus mensus sit superliminaria novi (d)illius templi, videatur Ezech. xl 9, 10, 14, 16, 24, xii 21, 25, quae mensuratio nullius rei foret nisi `superliminaria’ significarent aliquid Ecclesiae, et quoque numeri. Quia `postes et superliminare’ significabant vera et bona in naturali, quae introductioni inserviunt, idcirco in templo illo novo (c)ea `facta sunt quadrata prospectu,’ Ezech. xli 21; {9}ac ideo in templo Salomonis postes facti sunt ex lignis olei, I Reg. vi 31, 33; `lignum olei’ significabat bonum veri seu bonum quod est Ecclesiae spiritualis.
@1 quae in natura sunt$
@2 idcirco illa se referunt ad talia quae sunt hominis, inde est quod domus illis sit homo, seu mens ejus,$
@3 i domus sint$
@4 sint$
@5 cum frontali et cum manibus apud hominem, patet$
@6 simile hic significat quod scriberent illa super postes domus, ac quod alligarent in signum super manum et in frontalia$
@7 i et pacifica illorum$
@8 i Suum$
@9 sicut etiam in Templo Salominis, I Reg. vii 5; ac ideo in hoc templo$

7848. `Super domibus’: quod significet illa quae voluntatis boni sunt, constat ex significatione `domus’ quod sit homo, de qua n. 3128, quodque sit mens hominis, n. 3538, 4973, 5023, 7353, consequenter id quod est voluntatis, hic quod voluntatis boni; causa quod per `domum’ etiam significetur voluntas, est quia per eam significatur homo, et homo est homo imprimis ex velle suo; praeterea sive dicas hominem sive mentem ejus, idem est; homo enim non est homo ex forma corporis sui, sed ex mente sua, et homo est talis homo qualis est ejus mens, {1}hoc est, qualis ejus intellectus et voluntas, praecipue qualis voluntas.
@1 cumprimis qualis est voluntas illius$

7849. `In quibus comedent eam’: quod significet fruitionem, constat ex significatione `comedere’ quod sit appropriatio, de qua n. 3168, 3513 fin., 4745, hic autem fruitio, quia agitur de statu initiationis {1}. (s)Hoc ita se habet: qui ante Adventum Domini in terra inferiore, in custodia detenti fuerunt, n. 6854, 6914, 7091 fin., 7828, cum liberarentur, praeparandi erant ad recipiendum influxum boni et veri a Domino, nam transirent per medium infernum; et ne in illo transitu ex infernalibus circum circa influerent mala et falsa, idcirco praeparandi erant ut tunc in pleno statu veri et boni essent; sed de illo transitu in sequentibus {2}, ex Divina Domini Misericordia, {3}dicetur; praeparatio illa seu initiatio ad statum receptionis boni et veri describitur per illa quae facerent inter diem decimum mensis et quartum decimum, et quae observarent circa esum agni paschalis.(s)
@1 i ad conjunctionem, ita de statu praeparationis ad appropriationem, quod de statu initiationis seu praeparationis agatur, videatur supra n. 7828$
@2 i plura$
@3 dicentur$

7850. `Et comedent carnem’: quod significet fruitionem boni, constat ex significatione `comedere’ quod sit fruitio, de qua nunc supra, n. 7849; et ex significatione `carnis’ quod sit proprium hominis vivificatum a Divino Humano Domini, ita omne bonum caeleste et spirituale apud hominem, de qua n. 3813, 6968; quod `caro’ id significet, apud antiquos notissimum fuit; hodie {1}tamen tam ignotum est ut nullus non miretur quod dicatur tale per `carnem’ significari; si dicatur quod id spirituale correspondens sit, hoc non intelligitur; {2}si dicitur quod sit significativum, hoc quidem intelligitur, sed in alio sensu quam in quo est significativum correspondens, nempe sicut prorsus separatum, {3}cum tamen spirituale aut significativum correspondens est {4} conjunctum cum illo cui correspondet, sicut hominis visus cum ejus oculo, {5} auditus cum ejus aure, {5} cogitatio, quae spiritualis, cum forma interiorum hominis, et per illam cum organulis loquelae, aut sicut voluntas, quae etiam spiritualis, cum fibris muscularibus, per quas actio; ita se habet omne spirituale correspondens, seu significativum respective ad suum naturale cum 2 quo correspondentia; quis non videre potest quod non caro per `carnem’ nec sanguis per `sanguinem’ intelligitur a Domino apud Johannem,
Amen, amen, dico vobis, Nisi comederitis carnem Filii hominis, et biberitis Ipsius sanguinem, non habebitis vitam in vobis; qui manducat Meam carnem, et bibit Meum sanguinem, habet vitam aeternam, et Ego resuscitabo illum extremo die; nam caro Mea est vere cibus, et sanguis Meus (t)est vere potus, vi 53-56?
quod per `carnem’ intellectum sit Divinum Bonum Divini Amoris {6}Domini, quod ex Divino Humano {7}Ipsius, et per `sanguinem’ Divinum Verum {8}procedens a Divino Bono Ipsius, tum reciprocum hominis, hodie pauci sciunt, et qui scire possunt, non volunt; quod non scire velint, est causa quia in nulla affectione veri propter verum sunt, sed {9} (x)propter causas in mundo; tum quia naturales homines naturaliter omnia capere volunt. Haec dicta sunt ut sciatur quid significatur per `comedere carnem’ in cena paschali, consequenter quid in Sancta Cena, quae tunc instituta fuit; de pane et vino, quae idem significant cum carne et sanguine, in Sancta Cena, videatur n. 2165, 2177, 2187, 3464, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 5915. Quod `caro’ non sit caro in sensu spirituali Verbi, praeter ab aliis locis, manifeste patet ab hoc apud Johannem,
Venite, et congregamini ad cenam magni Dei, ut manducetis carnes chiliarchorum, et carnes fortium, et carnes equorum, et sedentium super illis, et carnes omnium liberorum et servorum, et parvorum et magnorum, Apoc. xix 17, 18;
per `carnes’ ibi significantur varii generis bona.
@1 autem$
@2 si spirituale significativum dicitur$
@3 sed$
@4 i prorsus$
@5 i ejus$
@6 Ipsius$
@7 Domini$
@8 divini Boni ab Ipso$
@9 i modo$

7851. `In nocte illa’: quod significet cum damnatio malorum, constat ex significatione `noctis’ quod sit status devastationis veri et boni, de qua n. 221, 709, 2353, 7776, ita damnatio, nam cum non {1}amplius verum et bonum sed falsum et malum, est damnatio, hic damnatio illorum qui infestarunt illos qui ab Ecclesia spirituali {2}.
@1 nisi quam malum et falsum$
@2 i quae per mortem primogenitorum Aegypti significatur, n. 7766, 7778$

7852. `Assam igne’: quod significet bonum quod amoris, constat ex significatione `assi igne’ quod sit bonum amoris, `ignis’ enim significat amorem, n. 934, 4906, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324, et `assatum’ id quod est imbutum amore, proinde bonum; in Verbo distinguitur assatum a cocto, et per `assatum’ {1}significatur bonum, quia per ignem, et per `coctum’ intelligitur verum, quia per aquam; hic similiter, nam dicitur, `Ne comedatis de illa crudum, et coquendo coctum in aquis, verum tamen assum igne,’ vers. 9; causa est quia per `agnum paschalem’ {2}significatur bonum innocentiae, quod bonum est bonum amoris in Dominum.
2 Ex his patet quid per `assatum piscem’ apud Lucam xxiv 42, 43, in sensu spirituali intelligitur; tum quid per `piscem superimpositum foco,’ cum visus est Dominus discipulis, de quo ita apud Johannem,
Postquam descenderunt discipuli in terram, vident focum positum, et pisciculum superjacentem, et panem; venit Jesus, et accipit panem, et dat illis, et pisciculum similiter, xxi 9, 13;
per `piscem’ significatur verum naturalis, n. 991, per `focum’ autem bonum, ita per `pisciculum superjacentem’ verum boni spiritualis in naturali; qui non sensum internum Verbi dari credit, is non {3}potest aliter credere quam quod nihil arcani involvat, quod, cum apparuit Dominus discipulis, esset piscis super foco, et quod ille a Domino daretur illis ad edendum.
3 Quia per `assum igne’ significatur bonum quod amoris caelestis et spiritualis, ideo in opposito sensu per `assum igne’ significatur malum quod est amoris {4}sui et mundi, apud Esaiam,
Partem ejus combussit igne, super partem ejus carnem comedit, assavit assatum, ut saturaretur, etiam calefactus est; et dixit, {5}Frater, calefactus sum, vidi ignem: partem ejus combussi igne, etiamque coxi super prunis ejus panem, assavi carnem et comedens, xliv 16, 19;
ibi de adoratoribus sculptilis; per `sculptile’ significatur falsum mali, quod ita describitur; `assare assatum et assare carnem’ {6}est operari malum ex amore spurco; quod `ignis’ in opposito sensu sit malum amoris sui et mundi, seu cupiditatum quae illorum amorum sunt, videatur n. 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, 7324, (x)7575.
@1 intelligitur$
@2 intelligitur$
@3 aliter credit$
@4 spurci$

@5 In MT Heb is pointed as an interjection (he`ah). S has rendered as (ha`ah)$
@6 pro$

7853. `Et azyma’: quod significet purificatum ab omni falso, constat ex significatione `azymi’ seu `infermentati’ quod sit purificatum a falso, de qua n. 2342; causa quod {1}`azyma’ id significent, est quia `fermentum’ significat falsum, de quo in sequentibus.
@1 azymum id significet$

7854. `Super amaroribus’: quod significet per tentationum injucunda, constat ex significatione `amarorum’ seu `amaritudinum’ quod sint injucunda, hic quae tentationum; bonum enim innocentiae, quod per `agnum paschalem’ repraesentatur, non alicui appropriari potest nisi {1}per tentationes; per `azymum panem’ {2} tale bonum significatur, quod quia appropriatur per tentationes, statutum est ut `comederent illum super amaroribus’; et praeterea panis ille erat illis panis afflictionis, sicut manna, Deut. viii 15, 16, xvi 3, {3} quia erat absque fermento, hoc est, absque aliquo falso ex malo, nam homo purum verum et purum bonum non sustinet. Quod injucunda significentur per `amara,’ patet apud Esaiam,
Vae dicentibus de malo bonum, et de bono malum, ponentibus amarum in dulce, et dulce in amarum! v (x)20:
et apud eundem,
Cum cantu non bibent vinum, amara erit sicera bibentibus illam, xxiv 9.
Quod injucunda tentationum significentur per `amara,’ patet ex his: in Exodo,
Tandem venerunt ad Marah, sed non potuerunt bibere aquas prae amaritudine, quia amarae illae; murmuravit itaque populus contra Moschen, qui cum clamaret ad Jehovam, monstravit illi Jehovah lignum, quod projecit in aquas, et dulces factae sunt aquae; ibi posuit illi statutum et judicium, quod ibi tentaverit illum, (x)xv 23-25:
et quoque apud Johannem,
Cecidit de caelo stella magna ardens sicut lampas, nomen stellae dicitur absinthium, multique homines mortui sunt ex aquis, quia amarae factae sunt, Apoc. viii 10, 11;
`aquae amarae’ hic pro injucundis tentationum; `homines mortui ex aquis’ pro illis qui in tentationibus succubuerunt.
@1 subeat$
@2 i etiam$
@3 i ex causa$

7855. `Comedent illam’: quod significet fruitionem, constat ex illis supra n. 7849.

7856. `Ne comedatis de illa crudum’: quod significet quod non absque amore, constat ex significatione `comedere’ quod sit fruitio, ut supra n. 7849; et ex significatione `crudi’ quod sit absque bono amoris; quod `crudum’ id significet, {1}liquet ex significatione `assi igne’ quod sit bonum amoris, de qua supra n. 7852, inde `crudum’ est quod non assum igne, ita quod absque amore.
@1 constat$

7857. `Et coquendo coctum [in] aquis’: quod significet quod non exibit ex vero quod fidei, constat ex significatione `aquarum’ quod sint vera quae fidei, de qua n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668; inde `coctum aquis’ est {1} quod inde exit, hoc est, bonum quod ex {2}vero fidei; hoc bonum distinguitur a bono quod ex amore, quod significatur per `assum igne,’ n. 7852. Omne bonum spirituale vel procedit ex fide, hoc est, per fidem, vel procedit ex amore; {3}cum homo regeneratur, bonum apud illum tunc procedit ex vero fidei, nam facit tunc secundum verum non ex affectione veri sed ex oboedientia quia ita mandatum est; postea vero cum regeneratus est, facit bonum ex affectione, ita ex amore; hi bini status apud hominem in Verbo prorsus distinguuntur, ex causa quia homo in utroque statu non simul potest esse; qui in primo statu est non potest intrare in alterum antequam {4} regeneratus est; et qui in altero statu non in priorem se conferet; si quis se confert, amittit tunc affectionem bonum faciendi ex amore, et relabitur in statum fidei, qui illi inserviverat ad introducendum ad bonum, et quoque extra illum; hoc in sensu interno intelligitur per Domini verba de ultimo judicio apud Matthaeum,
{5}Tunc qui super domo {6}, ne descendat ad tollendum quid e domo sua; et qui in agro, ne revertatur retro ad tollendum vestimenta sua, xxiv 17, 18;
et quoque per `uxorem Lothi, quod {7}respexerit post se, Luc. xvii 31, 32; inde {8}intelligi potest {9}quid sit frui bono quod exit ex amore, non autem quod ex vero fidei, quae significantur per quod `comederent carnem assam igne, non autem coctam in aquis’ {10}.
2 Quia per `sacrificia et holocausta’ significabatur cultus Domini ex fide et amore, per `sacrificia’ ex fide et per `holocausta’ ex amore, et quia {11}glorificatio Domini, et laetificatio propter fruitionem bonorum a Domino significabatur per `comessationes ex sanctificatis,’ idcirco concessum fuit tunc carnem coquere; glorificatio enim Domini, et (x)laetificatio propter fruitionem bonorum, procedunt ex affectione veri quod fidei, sicut etiam omnis confessio; quod caro sacrificii coqueretur, videatur Exod. xxix 31, 32; 1 Sam. ii 13, 15; 1 Reg. xix 21. Tale significatur per `coctionem’ apud Sachariam,
In die illo erit omnis olla in Hierosolyma et in Jehudah sanctitas Jehovae Zebaoth, et venient omnes sacrificantes, et sument de illis, et coquent in illis, xiv 21.
@1 i id$
@2 fide$
@3 in principio antequam homo regeneratus est$
@4 i a Domino$
@5 Quod$
@6 i est$
@7 respexit$
@8 constare$
@9 cur mandatum$
@10 i, hoc est, quod tunc non fruerentur bono ex vero fidei, sed ex bono amoris$
@11 status glorificationis Domini ac laetificationis$

7858. `Verum tamen assum igne’: quod significet quod ex amore, constat ex significatione `assi {1}igne’ quod sit bonum quod ex amore, de qua supra n. 7852.
@1 ignis$

7859. `Caput ejus super cruribus ejus et super medio ejus’: quod significet ab intimo ad externum, constat ex significatione `capitis’ cum dicitur `super cruribus et medio,’ quod sit intimum, est enim caput supremum, et supremum in spirituali sensu est intimum, n. 2148, 3084, 4599, 5146; quod per `caput’ significentur interiora, et per `corpus’ exteriora, videatur n. 6436; et ex significatione `crurum’ quod sint exteriora, nam crura respective ad caput sunt inferiora; et sicut superiora significant interiora, ita inferiora significant exteriora; et ex significatione `medii’ quod sint quae adhuc {1}magis inferiora sunt, sicut quae ventris ac intestinorum. Quod mandatum sit ut `assarent caput super cruribus et super medio,’ repraesentabat quod interiora et exteriora conjuncta erunt, hoc est, unum agent {2}; interiora sunt quae interni hominis, exteriora quae externi, seu interiora sunt quae spiritualis hominis, exteriora vero quae naturalis; haec conjuncta erunt, hoc est, unum agent, ut homo sit regnum Domini; separata sunt quando naturalis seu externus homo facit aliter quam spiritualis seu internus vult. Ex his constare potest quid significatum est per quod `agnus paschalis assaretur igne, caput super cruribus et medio; per `medium’ intelligitur naturale adhuc exterius seu sensuale. Quod Divinum arcanum in mandatis illis sit, quisque videre potest; agnus enim paschalis sanctissimum in Ecclesia illa fuit; arcanum illud sanctum non {3}patet nisi per intellectum spiritualem rerum et verborum {4}, qui hic talis est.
@1 inferiori loco$
@2 i, ita externa in subordinatione plenaria sub interioribus$
@3 aliter patet quam$
@4 i ibi$

7860. `Et non relinquetis de illo usque ad mane’: quod significet status hujus durationem ante statum illustrationis in caelo, constat ex significatione `mane’ quod sit caelum et status illustrationis ibi, de qua n. 2405, {1} 3458, 3723, 5740, 5962; quod `nihil relinquere de illo usque ad id tempus’ sit status illius duratio, patet, nam tunc {2}cessabit prior status. Agitur, ut prius ostensum, in sensu interno de liberatione illorum qui ab Ecclesia spirituali ab infestationibus; status liberationis illorum repraesentatur per `Paesach,’ at status elevationis illorum in caelum per introductionem in terram Canaanem; hic status est qui intelligitur per `mane’; sunt bini illi status prorsus diversi, sicut sunt status mediorum ad finem, ac status finis; cum status finis adest, tunc peracta erunt quae in statu mediorum; {3}ex his patet cur mandatum quod nihil relinquerent de illo ad mane.
@1 i 2780,$
@2 cessavit status prior$
@3 inde$

7861. `Et residuum de illo usque ad mane igne comburetis’: quod significet statum medium ad finem per tentationes, constat ex significatione `residui {1} ad mane quod sit status medius ad ultimum, qui est elevationis in caelum, per `mane’ enim significatur elevatio in caelum, et illustratio ibi, videatur mox supra n. 7860, ideo per `tempus ante mane’ significatur status medius; in hoc statu (t)frui licuit residuo seu comedere illud, non autem postea; et ex significatione `igne comburere’ quod sit subire tentationes; quod tentationes per `igne comburere’ significentur, est quia {2}purificationes fiunt per ignem; tum quia cum homo in tentationes, in cupiditates suas immissus est, quae sunt ignes.
@1 i hic$
@2 per ignem sordes non modo purificantur, sed etiam delentur, sicut homo a malis et falsis quae sunt sordes spirituales, per tentationes; inde est quod in Verbo tentationes etiam per ignem describantur$

7862. `Et sic comedetis illam’: quod significet fruitionem in statu separationis a malis qui infestarunt, et conservationem tunc, constat ex significatione `comedere’ quod sit fruitio, de qua supra n. 7849; {1} quia agitur {2} de exitu ex Aegypto, et per illum significatur {3}separatio ab illis qui infestarunt, idcirco est ille status qui {4}intelligitur per quod sic comederent illam; quod etiam {5}sit conservatio, patet.
@1 i et$
@2 i nunc$
@3 status separationis$
@4 involvitur$
@5 liberatio sit, patet, nam per Paesach, quod comederent, significatur liberatio$

7863. `Lumbi vestri cincti’: quod significet quoad interiora, constat ex significatione `lumborum’ quod sint illa quae amoris conjugialis, n. 3021, 4277, 4280, 5050-5062, ita illa quae sunt amoris boni et veri, nam {1}amor conjugialis descendit ab hoc, n. 686, 2618, 2727-2759, 4434, 5054; inde, et quia lumbi sunt supra pedes qui sunt exteriora, de quibus nunc infra, per illos significantur interiora; per quod `lumbi cincti essent’ significatur aptitudo ad recipiendum influxum boni {2}et veri a Domino, tum ad faciendum secundum influxum; omnis {3}cinctura et investitura significat statum paratum ad recipiendum agendumque {4}, tunc enim {5}omnia et singula in ordine suo tenentur; aliter cum non cincta sunt.
@1 After descendit$
@2 amoris$
@3 investitura et quoque clausura$
@4 i significat$
@5 omne in ordine sua tenetur ac aliter non cinctum nec clausum$

7864. `Calcei vestri in pedibus vestris’: quod significet quoad exteriora, constat ex significatione `calceorum’ quod sint externa seu ultima naturalis quae in communi integunt {1}interiora naturalis; et ex significatione `pedum’ quod sint naturale, de qua n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952.
@1 illa quae naturalis sunt, de qua n. 1748, 6844$

7865. `Et baculus vester in manu vestra’: quod significet quoad media, constat (c)ex significatione `baculi in manu’ cum agitur de profectione seu peregrinatione, et memorantur `lumbi’ {1}tum `calcei in pedibus’ qui sunt interiora et exteriora, quod sint media.
@1 qui sunt interiora, ac calcei in pedibus, quod sint exteriora; (m)quod manus cum baculo, quod sit medium quia medium corpus sustentat(n)$

7866. `Et comedetis illud in festinatione’: quod significet separationis affectionem, constat ex significatione `festinationis’ quod sit affectio, quia affectionis, de qua n. 7695; hic affectio separationis, quia ab infestantibus, qui per `Aegyptios’ significantur.

7867. `Paesach hoc Jehovae’: quod significet praesentiam Domini et liberationem ab Ipso, constat ex illis quae hactenus dicta sunt, imprimis quae de liberatione illorum qui ab Ecclesia spirituali per Adventum Domini, n. 6854, 6914, 7035, 7091 fin., 7828; quod `Jehovah’ in Verbo sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6281, 6303, 6905.

7868. Vers. 12-16. Et transibo per terram Aegypti in nocte illa, et percutiam omne primogenitum in terra Aegypti ab homine et usque ad bestiam; et in omnes deos Aegypti faciam judicia, Ego Jehovah. Et erit sanguis vobis ad signum super domibus ubi vos, et videro sanguinem, et praeteribo praeter vos, et non erit in vobis plaga perditori, in percutere Me terram Aegypti. Et erit dies ille vobis ad memoriale, et feriabimini illum festum Jehovae, generationibus vestris, statuto aeterno feriabimini illum. Septem diebus azyma comedetis, etiam in die primo cessare facietis fermentum e domibus vestris, quia omnis comedens (x)fermentatum, et exscindetur anima illa ex Israele, a die primo usque ad diem septimum. Et in die primo convocatio sancta, et in die septimo convocatio sancta erit vobis; nullum opus fiet in illis, tantum quod (x)comedatur omni animae, hoc solum fiet vobis. `Et transibo per terram Aegypti’ significat praesentiam apud illos qui infestarunt: `in nocte illa’ significat statum mali illorum: `et percutiam omne primogenitum in terra Aegypti’ significat damnationem illorum qui in fide separata a charitate: `ab homine et usque ad bestiam’ (x)significat cupiditates illorum malas interiores et exteriores: `et in omnes deos Aegypti faciam judicia’ significat falsitates illorum quae damnandae: `Ego Jehovah’ significat Dominum quod solus Deus: `et erit sanguis’ significat verum boni innocentiae: `vobis ad signum super domibus ubi vos’ significat quod id testificatio voluntatis boni: `et videro sanguinem’ significat apperceptionem illius veri ab illis qui damnationem inferunt: `et praeteribo praeter vos’ significat quod fugiet inde: `et non erit in vobis plaga perditori’ significat quod damnatio ab infernis non influet: `in percutere Me terram Aegypti’ significat cum damnantur illi qui in fide separata a charitate: `et erit dies ille vobis ad memoriale’ significat status illius quale in cultu: `feriabimini illum festum Jehovae’ significat cultum Domini propter liberationem a damnatione: `generationibus vestris’ significat in illis quae fidei et charitatis: `statuto aeterno feriabimini illum’ significat cultum Domini secundum ordinem caeli pro illis qui ab Ecclesia spirituali: `septem diebus’ significat sanctum: `azyma comedetis’ significat purificationem a falsis: `etiam in die primo cessare facietis fermentum e domibus vestris’ significat quod prorsus nihil falsum erit in bono: `quia omnis comedens fermentatum’ significat qui appropriat sibi falsum: `et exscindetur anima illa ex Israele’ significat quod separabitur ab illis qui ab Ecclesia spirituali, et quod erit damnatus: `a die primo usque ad diem septimum’ significat statum sanctum plenum: `et in die primo convocatio sancta’ significat quod in principio omnes simul erunt: `in die septimo convocatio sancta erit vobis’ significat ita in fine status: `nullum opus fiet in illis’ significat detentionem tunc a terrestribus et mundanis: `tantum quod comedatur omni animae’ significat cum appropriatur bonum spirituale et caeleste: `hoc solum fiet’ significat quod his modo tunc studebunt.

7869. `Et transibo per terram Aegypti’: quod significet praesentiam apud illos qui infestarunt, constat ex significatione `transire’ cum `per terram’ et a Jehovah, quod sit praesentia; et ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint qui infestarunt illos qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 6692, 7097; hic `terra Aegypti’ pro illis.

7870. `In nocte illa’: quod significet statum mali illorum, constat (c)ex significatione `noctis’ quod sit status cum non nisi quam malum et falsum; opponitur enim nox diei {1}et caligo luci, et per `diem’ (c)et `lucem’ significatur statum cum verum et bonum; inde per `noctem’ etiam significatur ultimum tempus Ecclesiae, nam tunc quia nulla fides et charitas, falsa et mala regnant, videatur n. 2353, 6000; etiam per `noctem’ significatur devastatio totalis, n. 7776, (d)ut et damnatio, n. 7851. Ex his patet quod status illorum qui in inferno sunt dicatur `nox’; non quod caligo noctis apud illos sit, nam se mutuo vident, sed quia status veri et boni, qui in caelis, dicitur `dies,’ inde status falsi et mali dicitur `nox’; etiam est caligo ibi cum aliquid lucis e caelo illuc {2}influit; tunc (d)enim lumen illorum, ex quo vident, dissipatur et fit caligo.
2 Lumen ex quo vident est quidem ex luce a Domino per caelum, nam in (x)altera vita non aliunde est aliqua lux, sed haec apud illos in inferno recipitur a facultate intelligendi verum apud illos; facultas, quod possint intelligere, remanet apud illos ut apud omnem hominem, utcumque in malo {3}aut falso sunt, sed cum lux illa caelestis a facultate illa transit in {4}voluntatem, quod nempe non velint intelligere, et inde in malum et falsum, quae apud illos, tunc lux caelestis {5}illis vertitur in lumen quod simile lumini ex igne carbonario est; quod lumen, ut dictum, vertitur in densam caliginem a luce caeli cum influit; quod in infernis sit lumen {6}quale est quod ex igne carbonario, videatur n. 1528, 3340, 4418, 4531; et quod lumen illud vertatur in caliginem ad praesentiam lucis caeli, n. 1783, 3412, 4533, 5057, 5058, 6000. Ex his constare potest quod in altera vita cuique sit lux secundum facultatem intelligendi instructam veri ex bono, aut falsis ex malo.
@1 seu$
@2 incidit$
@3 et$
@4 facultatem non volendi$
@5 apud illos$
@6 quasi$

7871. `Et percutiam omne primogenitum in terra Aegypti’: quod significet damnationem illorum qui in fide separata a charitate, constat ex significatione `percutere’ quod sit damnatio; percutere enim est occidere aut morti dare, et per `mortem’ in spirituali sensu {1}significatur damnatio, videatur n. 6119; ex significatione `primogeniti’ cum praedicatur de Aegyptiis, per quos repraesentantur qui in falsis ex malo, quod sit fides separata a charitate, n. 3325, 7039, 7766, 7778, 7779; quod `primogenitum’ in genuino sensu, cum dicitur de Ecclesia spirituali, sit fides quae charitatis, videatur n. 367, 2435, 3325, 3494, 6344, 7035; inde in opposito sensu `primogenitum’ est fides absque charitate.
@1 intelligitur$

7872. `Ab homine et usque ad bestiam’: quod significet cupiditates illorum malas interiores et exteriores, constat ex significatione `ab homine et usque ad bestiam’ quod sit affectio boni interioris et exterioris, de qua n. (x)7424, 7523; per `hominem’ enim significatur affectio boni interioris et per `bestiam’ affectio boni exterioris; inde in opposito sensu, ut hic, ubi de Aegyptiorum primogenitis agitur, significantur {1}affectiones malae, seu cupiditates interiores et exteriores; quod `bestiae’ sint affectiones bonae et in opposito sensu affectiones malae seu cupiditates, videatur n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 1823, 2179, 2180, 2781, 3218, 3519, 5198.
@1 cupiditates mali$

7873. `Et in omnes deos Aegypti faciam judicia’: quod significet falsitates illorum quae damnandae, constat ex significatione `deorum’ quod sint falsitates, de qua sequitur; et ex significatione `facere judicia’ quod sit damnari, nam judicare seu facere judicia est vel ad vitam vel ad mortem; ad vitam est salvatio, ad mortem est damnatio. `Dii’ in Verbo {1}pluries nominantur; cum ita vocantur `angeli,’ significantur vera, videatur n. 4295, 4402, 7268; inde in opposito sensu per `deos gentium’ significantur falsa, n. 4402, 4544. Quod vera dicantur `dii,’ est quia verum procedit ex Ipso Divino, et in se est Divinum; inde qui recipiunt illud vocantur `dii’; non quod illi sint dii, sed quod verum quod apud illos, sit Divinum; inde est quod in lingua originali Deus dicatur `Elohim’ in plurali. Ipsum Divinum {2} est Divinum Bonum, at quod procedit ab Illo est Divinum Verum quod universum caelum implet; quia nunc `deus’ est verum, inde in opposito sensu est falsum.
@1 plures I$
@2 i enim$

7874. `Ego Jehovah’: quod significet Dominum quod solus Deus, constare potest ex illis quae supra n. 7401, 7444, 7544, 7598, 7636, explicata sunt.

7875. `Et erit sanguis’: quod significet verum boni innocentiae, constat ex significatione `sanguinis agni’ quod sit verum boni innocentiae, ut supra n. 7846.

7876. `Vobis ad signum super domibus ubi vos’: quod significet quod id testificatio voluntatis boni, constat ex significatione `esse ad signum’ quod sit testificatio; et ex significatione (x)`domuum’ quod sint quae voluntatis boni, de qua supra n. 7848.

7877. `Et videro sanguinem’: quod significet apperceptionem illius veri ab illis qui damnationem inferunt, constat ex significatione `videre’ quod sit intelligere et appercipere, de qua n. 2150, 2325, 2807, 3764, 4403-4421, 4567, 4723, 5400; quod sit apperceptio ab illis qui damnationem inferunt, sequitur; et ex significatione `sanguinis’ quod sit verum boni innocentiae, ut supra n. 7846.
2 Quid verum boni innocentiae, dicendum: bonum innocentiae est bonum amoris in Dominum; qui enim in hoc amore sunt in innocentia sunt; inde est quod illi qui in intimo seu tertio caelo sunt in innocentia sint prae reliquis quia in amore in Dominum {1}; ex innocentia apparent illi qui ibi, aliis sicut infantes, et usque sunt sapientissimi omnium qui in caelo, videatur n. 2306, nam innocentia habitat in sapientia, n. 2305, 3495, 4797; verum boni innocentiae quod apud illos non est verum fidei sed est bonum charitatis; nam illi qui in tertio caelo sunt non sciunt quid fides, ita nec quid verum ejus, sunt enim in perceptione veri quod fidei, ex qua sciunt ilico quod ita sit, nec usquam ratiocinantur de illo num ita sit, minus litigant de illo; quod eo modo in perceptione est, hoc non cadit in scientiam; aliter apud spirituales qui in secundo caelo; hi per verum quod fidei (x)ducuntur ad bonum quod charitatis, quare illi ratiocinantur num id verum sit vel non, quia num sit non percipiunt, inde vera illis fiunt scientia, et vocantur doctrinalia fidei.
3 Quod illi qui in intimo seu tertio caelo in tali statu sint, quod percipiant quid verum fidei, ac ideo illud non ad scientiam referant,videatur n. 202, 337, 2715, 2718, 3246, 4448. {2}Quomodo cum hoc se habet quod a Jehovah dicatur `videro,’ ita de Se, significetur apperceptio ab illis qui damnationem inferunt, hoc est, ab infernalibus, patere potest (c)ab illis quae prius {3} ostensa sunt, quod nempe malum tribuatur Jehovae seu Domino, tametsi nihil mali ab Ipso {4}provenit, sed ab inferno, videatur n. 2447, (x)6071, 6991, 6997, 7533, (x)7632, 7643; quod malum permittatur, hoc apparet sicut ab Ipso Qui permittit, cum potest auferre; ita hic quod morti dati sint primogeniti Aegyptiorum; hoc tribuitur Jehovae, nam dicitur, `Transibo per terram Aegypti in nocte illa, et percutiam omne primogenitum in terra Aegypti: et factum in media nocte, et jehovah percussit omne primogenitum in terra Aegypti, a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius, usque ad primogenitum captivi qui in domo foveae,’ vers. 12, 29; et tamen in hoc versu vocatur illi `perditor’ qui hoc facit, `Erit sanguis vobis ad signum super domibus ubi vos, et videro sanguinem, et praeteribo praeter vos, et non erit vobis plaga 4 perditori’; similiter se habet cum devastatione malorum in altera vita, deque damnatione, et {5} dejectione in infernum, quae in sensu interno per plagas, et {5} per mortem primogenitorum {6}, et per immersionem in mare Suph, intelliguntur; Jehovah seu Dominus nullum vastat, minus damnat et in infernum dejicit; sed est ipse spiritus malus qui hoc sibi facit, hoc est, est malum quod in illo; inde nunc est quod per `videro sanguinem’ significetur apperceptio ab illis qui damnationem inferunt.
5 Quomodo cum permissione se habet, non potest paucis dici quia perplura arcana involvit; quod damnentur impii et quod crucientur, non est a Domino permissio qualis est volentis sed qualis est non volentis, qui non potest auxilium ferre, urgente et resistente fine, qui est salvatio totius generis humani, (m)nam si auxilium ferret, foret malum facere, quod prorsus contra Divinum est;(n) sed de his plura, ex Divina Domini Misericordia, alibi.
@1 i sunt$
@2 Quod per$
@3 i aliquoties$
@4 provenit altered to venit$
@5 i tandem$
@6 i in Aegypto$

7878. `Et praeteribo praeter vos’: quod significet quod fugiet inde, nempe damnatio quae ab infernis, constat ex significatione `praeterire’ cum hoc dicitur de damnatione, quod sit fugere inde; etiam damnationis sphaera, quae ex infernis effluit, praeter illos qui a Domino in vero et bono sunt, fugit; damnatio enim influit apud illos qui in malo et falso sunt, nam status receptionis ibi est, non autem apud illos qui in vero et bono {1}; sunt enim opposita, quorum unum fugit alterum. Omnia quae hactenus statuta sunt de agno paschali, de ejus coctione et esu, tum de sanguine super postes et superliminare, se referunt ad haec, quod nempe perditor {2}praeteribit illorum domos; in sensu interno quod ab omni damnatione immunes erunt; propter hunc finem, ut nempe damnatio ab illis fugeret, praeparati sunt; praeparationis processus est qui in sensu interno per statuta de agno paschali descriptus est.
@1 i sunt but possibly d$
@2 domus illorum praeteribit$

7879. `Et non erit in vobis plaga perditori’: quod significet quod damnatio ab inferno non influet, constat ex significatione `plagae’ quod hic sit damnatio, nam haec plaga erat {1} mors omnium primogenitorum in Aegypto, quae quod sit damnatio, videatur n. 7778; et ex significatione `perditoris’ quod sit infernum quod damnationem infert. Cum hoc, quod infernum damnationem inferat, ita se habet: devastatio malorum in altera vita, tum quoque damnatio, {2}ut et dejectio in infernum, non venit immediate a spiritu qui in malo est, sed venit {3} ab infernis; mala enim quae ibi {4} omnia existunt per influxum ab infernis, et nullum absque influxu inde, et existunt secundum statum mali in quo {5}sunt spiritus qui vastantur (c)et damnantur; et status mali existit secundum privationem {6}boni et veri; secundum (c)eum statum fit communicatio cum infernis; et inferna paratissima sunt {7}ad inferendum malum, nam {8}inferre malum est ipsum jucundum vitae illorum {9}. Quia inferna talia sunt, idcirco a Domino clausa tenentur; {10}quippe si aperirentur, periret universum genus humanum, nam inferna perniciem omnium continue spirant; quod peste perierint septuaginta milia virorum, propter numerationem populi a Davide, 2 Sam. xxiv; quodque in castris Assyriorum occisa sint centum octoginta et quinque milia in una nocte, 2 Reg. xix 35, facta sunt (c)ab infernis, quod tunc aperta {11}fuerint; similiter foret hodie si aperirentur; idcirco a Domino stricte occlusa tenentur. Quod damnatio ab infernis non influere possit apud illos qui a Domino in bono et vero tenentur, quod significatur per quod `non erit in vobis plaga perditori,’ videatur mox supra n. 7878.
@1 i etiam$
@2 ut ut praecipitatio (ut et praecipitatio probably intended)$
@3 i mediate$
@4 i contingunt$
@5 After damnantur$
@6 veri et boni$
@7 inferendi$
@8 in$
@9 i est$
@10 nam$
@11 sint; similiter foret cum omnibus in genere si non$

7880. `In percutere Me terram Aegypti’: quod significet cum damnantur illi qui in fide separata a charitate, constat ex illis supra n.7871.

7881. `Et erit dies ille vobis ad memoriale’: quod significet {1} status illius quale in cultu, constat ex significatione `diei’ quod sit status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 2788, 3462, 3785, 4850, 5672, 5962, 6110; et ex significatione `memorialis’ quod sit quale in cultu, de qua n. (x)6888.
@1 i quod$

7882. `Feriabimini illum festum Jehovae’: quod significet cultum Domini propter liberationem a damnatione, constat ex significatione `feriari festum Jehovae’ quod sit cultus Domini, et quidem propter liberationem a damnatione, quia ideo festus hic dies; quod Paesach {1}institutum sit propter liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali a Domino, videatur n. 7867.
@1 sit liberatio$

7883. `Generationibus vestris’: quod significet in illis quae fidei et charitatis, constat ex significatione `generationum’ quod sint fidei et charitatis, de qua n. 613, 2020, 2584, 6239.

7884. `Statuto aeterno feriabimini illum’: quod significet cultum Domini secundum ordinem caeli pro illis qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `statuti aeterni’ quod sit ordo caeli, de qua sequitur, et ex significatione `feriari’ quod sit cultus Domini, ut mox supra n. 7882; et quia dicitur ad filios Israelis quod `illi feriaturi illum,’ intelliguntur qui ab Ecclesia spirituali. Quod `statutum aeternum’ sit ordo caeli, est quia omnia statuta quae filiis Israelis mandata sunt erant talia quae fluebant ex ordine caeli; inde etiam repraesentabant illa quae caeli. Per cultum secundum ordinem caeli intelligitur omne exercitium boni secundum praecepta Domini; per cultum Dei hodie intelligitur imprimis cultus oris {1} in templo, tum mane et vespere {2}; sed cultus Dei non in {3}eo essentialiter consistit, verum in vita usuum, {4} ille cultus est secundum ordinem caeli; cultus oris est quoque cultus, sed prorsus nihil facit nisi cultus vitae sit, nam hic cultus est cordis; {5}ille, ut cultus sit, ex hoc procedat.
@1 i cum$
@2 i oratio tunc$
@3 illis$
@4 i secundum praecepta in Verbo, tunc enim charitatis exercitia praestat, et$
@5 ex hoc procedit ille$

7885. `Septem diebus’: quod significet sanctum, constat ex significatione `septem’ quod involvat sanctum, et `septem dierum’ quod {1}sint sanctum; quod `septem’ involvat sanctum, videatur n. 395, 433, 716, 881, 5265, 5268.
@1 sit$

7886. `Azyma comedetis’: quod significet purificationem a falsis, constat ex significatione `azymorum’ quod sint purificatio (c)a falsis, de qua n. 2342.

7887. `Etiam in die primo cessare facietis fermentum e domibus vestris’: quod significet quod prorsus nihil falsum erit in bono, constat ex significatione `diei primi’ quod sit principium status illius; quod `dies’ sit status, videatur mox supra n. 7881; ex significatione `fermenti’ quod sit falsum, de qua in sequentibus; et ex significatione `domus’ quod sit bonum, de qua n. 2233, 2234, 2559, 3652, 3720, 7833-7835, 7848; inde patet quod per `in die primo cessare facietis fermentum e domibus vestris’ significetur quod ab ipso principio status illius nihil falsum erit in bono. Cum {1}bono ita se habet: bona sunt varietate infinita,{2} et illis quale est ex veris; inde tale fit bonum, qualia sunt vera quae intrant; vera quae intrant raro sunt genuina, sed sunt apparentia veri; et quoque sunt {3}falsa, sed usque non opposita veris; attamen cum haec in bonum influunt, quod fit cum vivitur secundum illa, ex ignorantia, et in hac est innocentia, et cum finis est faciendi bonum, tunc spectantur illa a Domino et in caelo non ut falsa sed ut similia veri, {4}et secundum quale innocentiae acceptantur ut vera; inde bonum quale suum accipit; ex his constare potest quid intelligitur per quod {5} nihil falsum erit in bono.
@1 bonis$
@2 i n. 7833-7836,$
@3 false vera, at usque cum haec in bonum influunt, quod est, cum vivitur secundum illa, ex ignorantia, cumque creduntur esse vera in innocentia$
@4 sed usque bonum inde quale suum accipit$
@5 i prorsus$

7888. `Quia omnis comedens fermentatum’: quod significet qui appropriat sibi falsum, constat ex significatione `comedere’ quod sit appropriare sibi, de qua n. 2187, 2343, 3168, 3513 fin., 3596, 4745; et ex significatione `fermentati’ quod sit falsum, ut {1} supra n. 7887.
@1 i mox$

7889. `Et exscindetur anima illa ex Israele’: quod significet quod separabitur ab illis qui ab Ecclesia spirituali, et quod erit damnatus, constat ex significatione `exscindi’ quod sit separari et quoque damnari; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint illi qui ab Ecclesia spirituali, de qua saepe; causa quod separabitur et erit damnatus is cui in bono est falsum, est quia falsum, quod significatur per `fermentatum,’ in bono, facit illud tale ut non possit non recipere malum ab infernis quae (t)damnationem inferunt; quando liberandi ab illis qui infestarunt, quod tunc damnatio influet ab undique, et quod illi qui in genuino bono sunt seu in bono absque falso, per mediam damnationem incolumes transibunt, videatur supra n. 7878.

7890. `[A] die primo usque ad diem septimum’: quod significet statum sanctum plenum, constat a significatione `dierum septem’ quod sint status sanctus, de qua supra n. 7885, et quoque quod sint status plenus, n. 6508, qui etiam per `septimanam’ significatur; quod `septimana’ sit integra periodus major {1}aut minor, a principio ad finem, videatur n. 2044, 3845.
@1 ac$

7891. `Et in die primo convocatio sancta’: quod significet quod in principio omnes simul erunt, constat a significatione `diei primi’ quod sit principium, nempe liberationis ab illis qui infestarunt, et {1}sic a damnatione; et ex significatione `convocationis sanctae’ quod sit quod omnes simul erunt. Convocationes fiebant ut una esset totus coetus Israelis, ac ita repraesentaret caelum, omnes enim tunc distincti erant in tribus, ac tribus in familias, et familiae in domos; quod repraesentaretur caelum cum societatibus ibi per tribus, familias, domos filiorum Israelis, videatur n. 7836; ideo convocationes illae dicebantur sanctae, et fiebant ad quodlibet festum, {2} Lev. xxiii 27, 36; Num. xxviii 26, xxix 1, 7, 12; {3}ex eo ipsa festa vocabantur `convocationes sanctae,’ {4}nam mandatum ut omnes masculi in illis {5}adessent; quod festa dictae sint convocationes sanctae, constat apud Moschen,
Haec festa stata Jehovae, quae vocabitis convocationes sanctas, ad offerendum ignitum Jehovae, Lev. xxiii 37:
quod tunc adessent omnes masculi, apud eundem,
Tribus vicibus in anno comparebit omnis masculus tuus coram Jehovah Deo tuo, in loco quem elegerit, in festo azymorum, et in festo septimanarum, et in festo tabernaculorum, Deut. xvi 16.
@1 quoque liberationis$
@2 i videatur$
@3 inde$
@4 et$
@5 apparerent$

7892. `In die septimo convocatio sancta erit vobis’: quod significet ita in fine status, constat ex significatione `diei septimi,’ qui ultimus erat festi, quod sit finis ejus; quid convocatio sancta, videatur {1}nunc supra n. (x)7891.
@1 mox$

7893. `Nullum opus fiet in illis’: quod significet detentionem tunc a terrestribus et mundanis, constat ex significatione `operis’ quod sint labores et studia quae pro fine habent illa quae mundi et telluris sunt; inde per quod `nullum opus fiet in illis’ significatur detentio a talibus. Quod tam severe interdictum sit quod nullum opus in festis (c)et sabbatis facerent, erat ut tunc in statu repraesentativo pleno essent, hoc est, in talibus quae repraesentabant caelestia et spiritualia; qui status turbatus fuisset si opera {1}fecissent quae spectarent mundum et tellurem ut finem; repraesentativa (t)enim Ecclesiae apud Jacobi posteros instituta fuerunt ut per illa communicatio esset caeli cum homine, {2}ob illum finem est Ecclesia; communicatio illa non obtenta fuisset nisi sub poena mortis vetitum fuisset aliquod opus facere {3}diebus festorum et sabbatorum; nam illorum animo insidebant mundana et terrestria, quibus se toto corde immergebant, tales enim erant; quare si illis simul vacarent, communicatio per repraesentativa prorsus interrumperetur et nulla fieret; postea vero eadem festa retenta fuerunt, propter vitam tunc caelestem, ac propter doctrinam, ut tunc discerent quid fides et charitas.
@1 facerent$
@2 sicut fit cum$
@3 in festis et sabbathis, nam illis non nisi quam mundana et terrestria cordi erant, (m)quibus se toto corde immergebant, nam tales erant,(n) et sic communicatio per repraesentativa prorsus interrumperetur, et nulla fieret. Postea vero eadem festa retenta fuerunt et celebrata propter doctrinam ut discerent tunc quid fides et charitas et propter vitam tunc coelestem$

7894. `Tantum quod comedatur omni animae’: quod significet cum appropriatur bonum spirituale et caeleste, constat ex significatione `comedere’ quod sit appropriatio, de qua n. 2187, 2343, 3168, 3513 fin., 3596, 4745; quod spirituale et caeleste appropriaretur, intelligitur per illa quae instituta sunt de agno paschali.

7895. `Hoc solum fiet’: quod significet quod his modo studebunt, constat absque explicatione.

7896.(x) Vers. 17-20. Et observabitis azyma, quia [in] eodem die hoc eduxi exercitus vestros e terra Aegypti, et custodietis diem hunc generationibus vestris statuto aeterno. In primo, in quartodecimo die mensis in vespera comedetis azyma, usque ad diem primum et vicesimum mensis in vespera. Septem diebus fermentum non invenietur in domibus vestris, quia omnis comedens fermentatum, et exscindetur anima illa e coetu Israelis, in peregrino et in indigena terrae. Nullum fermentatum comedetis, in omnibus habitationibus vestris comedetis azyma. `Et observabitis azyma’ significat quod nullum falsum erit: `quia in eodem die hoc eduxi exercitus vestros e terra Aegypti’ significat quia status tunc charitatis et fidei, per quem separatio ab illis qui in malis et falsis: `et custodietis diem hunc generationibus vestris statuto aeterno’ significat cultum ex fide et charitate secundum ordinem {1}Divinum: `in primo, in quartodecimo die mensis’ significat in principio sancti status: `in vespera’ significat finem status prioris et principium novi: `comedetis azyma’ significat appropriationem veri a bono purificati a falso: `usque ad diem primum et vicesimum mensis’ significat finem status illius sancti: `in vespera’ significat finem status prioris et principium novi: `septem diebus’ significat integram periodum hujus status: `fermentum non invenietur in domibus vestris’ significat quod prorsus nihil falsi accedet ad bonum: `quia omnis comedens fermentatum, et exscindetur anima illa e coetu Israelis’ significat quod qui bono suo adjungit falsum damnatus sit: `in peregrino et in indigena terrae’ significat qui ab Ecclesia, sive non natus ibi, sive natus ibi: `nullum fermentatum comedetis’ significat quod cavendum omnino ne approprietur falsum: `in omnibus habitationibus vestris comedetis azyma’ significat quod in interioribus ubi bonum, appropriabitur verum.
@1 coeli I$

7897. `Et observabitis azyma’: quod significet quod nullum falsum erit, constat ex significatione `azymorum’ quod sit purificatum ab omni falso, de qua n. 2342.

7898. `Quia in eodem die hoc eduxi exercitus vestros e terra Aegypti’: quod significet quia status tunc charitatis et fidei, per quem separatio ab illis qui in malis et falsis, constat ex significatione `diei’ quod sit status, de qua supra n. 7881; ex significatione `exercituum’ quod sint illa quae charitatis et fidei, de qua n. 3448, 7236; ex significatione `educere’ quod sit separari; et ex significatione `Aegyptiorum’ {1} quod sint illi qui in malis et falsis, de qua saepius.
@1 i seu terrae Aegypti,$

7899. `Et custodietis diem hunc generationibus vestris statuto aeterno’: quod significet cultum ex fide et charitate secundum ordinem Divinum, constat ex significatione `custodire’ quod sit cultus, nam dies ille custodiebatur cum in illo colebatur Paesach; ex significatione `generationum’ quod sint illa quae fidei et charitatis, de qua supra n. 7883; et ex significatione `statuti aeterni’ quod sit secundum ordinem Divinum, de qua etiam supra n. 7884.

7900. `In primo, in quartodecimo die mensis’: quod significet in principio sancti status, constat ex significatione `in primo’ quod sit principium, ut supra n. 7887, 7891; et ex significatione `(x)quartidecimi diei’ quod sit sanctus status; quod numerus quattuordecim sit sanctum, videatur supra n. 7842, et quod `dies’ sit status, n. 7881; quod numerus quattuordecim sit sanctum, est quia existit ex septem; septem, ubi nominantur in Verbo, significant sanctum; numeri enim simplices et compositi simile involvunt, n. 5291, 5335, 5708; quia Paesach dierum festorum sanctissimus fuit, idcirco mandatum est ut celebraretur die quartodecimo mensis, septem diebus perstaret, et die vicesimo primo, per quem etiam sanctam significatur, finiretur; propterea etiam {1}statutum erat ut qui non potuerunt celebrare Paesach primo mense celebrarent illud mense sequente, etiam die quartodecimo, de quo ita apud Moschen,
Cum vir quis fuerit immundus ob animam, aut in via longinqua, vobis aut generationibus vestris, faciet tamen Paesach Jehovae; in mense secundo, in quartodecimo die, inter vesperas facient illud, Num. ix 10, 11.
@1 mandatum est$

7901. `In vespera’: quod significet finem status prioris et principium novi, constat ex significatione `vesperae’ quod sit finis status prioris et principium alterius, de qua n. 7844.

7902. `Comedetis azyma’: quod significet appropriationem veri {1}a bono purificati a falso, constat ex significatione `comedere’ quod sit appropriatio, de qua n. 2187, 2343, 3168, 3513 fin., 3596, 4745; quod sit appropriatio veri {1}a bono, est quia {2}verum appropriatur a bono, et bonum, ut prius passim ostensum est, suum quale habet a vero, quare ut verum approprietur erit a bono, ac ut bonum, erit per verum; et ex significatione `azymi’ quod sit verum purificatum ab omni falso, de qua n. 2342. Quod verum purificatum ab omni falso attinet, sciendum quod apud hominem nusquam dari queat verum purum, tam quia a malo in quo {3}est et quod insidet, falsum continue profluit, quam quia vera inter se nexum (x)habent, et ideo, si unum falsum sit, magis si plura, ipsa vera reliqua inde conspurcantur et aliquid de falso trahunt; at verum dicitur purificatum a falso {4} cum homo {5}teneri potest a Domino in bono innocentiae; innocentia {6} est agnoscere quod apud se nihil nisi malum sit {7}, et quod omne bonum {8} a Domino; (m)tum {9}credere quod non sciat nec percipiat (c)a se aliquid sed ex Domino, ita quoque verum quod fidei;(n) cum homo in hoc statu est, tunc removeri potest falsum ab illo et {10} insinuari verum a Domino; hic status est qui significatur per `azyma’ et quoque per esum agni paschalis.
@1 in$
@2 bonum appropriatur per verum, nam ut prius passim ostensum est, bonum suum quale habet ex vero, et verum non potest conjungi nisi bono, quare ut bonum approprietur, erit per verum, atque verum, erit a bono$
@3 natus est, et continue insidet, falsum profluat$
@4 i apud hominem$
@5 tenetur$
@6 i enim$
@7 i ac falsum$
@8 i et verum sit$
@9 quod credat$
@10 i etiam$

7903. `Usque ad diem primum et vicesimum mensis’: quod significet finem [status] illius sancti, constat ex significatione `diei primi et vicesimi’ quod sit status sanctus, et quoque quod sit finis illius status; quod sit status sanctus, est quia exsurgit ex septem et ex tribus {1}in se multiplicatis, et {2}septem significant sanctum, et quoque {3}tria; quod dies ille {4}primus et vicesimus sit finis illius status, patet, quia ultimus.
@1 inter$
@2 i numerus septem significat$
@3 numerus trium$
@4 etiam$

7904. `In vespera’ {1}significat finem status prioris et principium novi, ut supra n. (x)7901.
@1 quod significet$

7905. `Septem diebus’: quod significet integram periodum hujus status, constat a significatione `septem dierum’ quod {1}sint status sanctus, ut supra n. 7885, et quoque {2} integra periodus a principio ad finem, seu status plenus, n. 728, 6508, similiter ac septimana, n. 2044, 3845; quia illa significabantur, institutum es ut festum hoc `septem diebus’ perstaret.
@1 sit$
@2 i quod sit$

7906. `Fermentum non invenietur in domibus vestris’: quod significet quod prorsus nihil falsi accedet ad bonum, constat ex significatione `fermenti’ quod sit falsum, de qua sequitur; et ex significatione `domus’ quod sit bonum, de qua n. 3652, 3720, 4982, 7833-7835. Quod `fermentum’ sit falsum, constare potest ab illis locis ubi fermentum ac fermentatum, tum ubi azymum (c)et infermentatum, nominantur, prout apud Matthaeum,
Jesus dixit, Videte et cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum; postea intellexerunt discipuli quod non dixisset ut caverent a fermento panis, sed a doctrina Pharisaeorum et Sadducaeorum, xvi 6, 12;
ibi `fermentum’ manifeste pro falsa doctrina. Quia `fermentum’ significabat falsum, interdictum fuit
Sacrificare super {1}fermentato sanguinem sacrificii, Exod. xxiii 18, xxxiv 25;
per `sanguinem’ enim `sacrificii’ significabatur sanctum verum, ita verum ab omni falso purum, n. 4735, (x)6978, 7317, 7326, 7846, 7850: tum statutum quod
Minhah quae offereretur super altari non coqueretur fermentata, Lev. vi [8,] 9, 10 [A.V. 15-17]:
{2}quodque
Placentae et lagana {3}etiam essent infermentata, Lev. vii 11-13 [A.V. 15-17].
2 Quod fermentatum et infermentatum ulterius attinet, sciendum quod purificatio veri a falso apud hominem nusquam existere possit absque fermentatione ita dicta, hoc est, absque falsi pugna cum vero et veri cum falso; sed postquam pugna exstiterat ac verum vicerat, tunc falsum sicut faex decidit et verum existit purificatum; {4}prout vinum, quod post fermentationem clarescit faecibus ad fundum decidentibus; fermentatio illa, seu pugna, existit imprimis cum vertitur status apud hominem, nempe cum ille incipit agere ex bono quod charitatis, et non ut prius ex vero quod fidei; nam status (t)non adhuc purificatus est cum homo agit ex vero fidei, at tunc purificatus est cum ex bono quod charitatis, tunc enim ex voluntate agit, prius modo ex intellectu.
3 Pugnae spirituales seu tentationes sunt fermentationes in spirituali sensu, nam tunc falsa se volunt conjungere veris, sed vera respuunt illa, et tandem dejiciunt illa quasi ad fundum, proinde defaecant; in hoc sensu intelligendum {5} quod Dominus de fermento docet apud Matthaeum,
Simile est regnum caelorum fermento quod accipiens mulier abscondidit in farinae satis tribus, donec fermentaretur totum, xiii 33;
`farina’ est verum ex quo bonum: tum apud Hoscheam,
Omnes adulterantes, sicut clibanus incensus a pistore, cessat excitator a subigendo massam usque ad fermentationem ejus, vii 4.
Quia, ut dictum, apud hominem tales pugnae quae per `fermentationes’ significantur in statu ante novum vitae {6} existunt, idcirco etiam statutum est quod cum
Minhah nova festo primitiarum (x)adferretur, panis motitationis, fermentata coqueretur, et quod id primitiae Jehovae, Lev. xxi 16, 17.
@1 fermento T$
@2 quod$
@3 quae etiam offerentur$
@4 sicut$
@5 i est$
@6 i homini$

7907. `Quia omnis comedens fermentatum, et exscindetur anima illa e coetu Israelis’: quod significet quod qui bono suo adjungit falsum damnatus sit, constat (x)ex significatione `comedere’ quod sit appropriare, de qua n. 2343, 3168, 3513 fin., 3596, 4745, ita quoque conjungere, n. 2187, nam qui aliquid (t)sibi appropriat, is sibi id conjungit; ex significatione `fermentati’ quod sit falsum, de qua nunc supra n. 7906; ex significatione `exscindi’ quod sit separari et damnari, de qua n. 7889; ex significatione `animae’ quod sit homo; et ex significatione `coetus Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 7830, 7843; ex his patet quod per `omnis comedens fermentatum, et exscindetur anima illa e coetu Israelis’ significetur quod qui bono suo adjungit falsum separabitur ab Ecclesia spirituali et damnatus erit.

7908. `In peregrino et in indigena terrae’: quod significet qui ab Ecclesia, sive non natus ibi, sive natus ibi, constat ex significatione `peregrini’ quod sit qui instruitur in veris et bonis {1} Ecclesiae et recipit illa, de qua n. 1463, 4444, ita qui non natus est intra Ecclesiam sed usque accedit ad illam; et ex significatione `indigenae terrae’ quod {2}sit qui intra Ecclesiam {3}natus est.
@1 i quae$
@2 sint$
@3 nati sunt$

7909. `Nullum fermentatum comedetis’: quod significet quod cavendum omnino ne approprietur falsum, constat ex significatione `fermentati’ quod sit falsum, de qua supra n. 7906; et ex significatione `comedere’ quod sit appropriare sibi, de qua etiam supra n. 7907. Quod tam frequenter dicatur quod `fermentatum non comedetur,’ ut vers. 15, 17-19, involvit quod omnino cavendum sit a falso; causa quod a falso omnino cavendum, est ut homo in bono sit; falsum non concordat cum bono sed destruit bonum, nam falsum est mali et verum est boni; si falsum appropriatur, hoc est, firmiter creditur, {1} nulla est receptio boni innocentiae, consequenter non liberatio a damnatione. Aliud est appropriare sibi falsum, aliud est adjungere {2}; qui adjungunt, si in bono sunt, falsum rejiciunt cum apparet illis verum; at qui appropriant sibi falsum retinent illud, ac ipsi vero cum apparet, resistunt; inde nunc est quod tam frequenter dicatur quod non comedetur fermentatum.
@1 i tunc$
@2 i illud$

7910. `In omnibus habitationibus vestris comedetis azyma’: quod significet quod in interioribus ubi bonum, appropriabitur verum, constat a significatione `habitationum’ quod sint illa quae mentis sunt, ita quae intelligentiae et sapientiae, de qua n. 7719, consequenter interiora, nam ibi intelligentia et sapientia, et quoque ibi bonum; et ex significatione `comedere azyma’ quod sit appropriare sibi verum, de qua supra aliquoties. Quod appropriatio fiat in interioribus, {1}et quod ibi bonum, sciendum quod apud illos qui in Domino sunt, hoc est, qui in {2}vita fidei et charitatis, bonum habitet in interioribus, et quo interius apud illos eo purius et caelestius bonum; at in exterioribus habitat verum, quoque exterius apud illos eo verum est magis viduatum bono; causa est quia homo quoad interiora sua est in caelo, et quoad intima sua est prope Dominum, at quoad exteriora est in mundo; {3}inde est quod vera quae fidei intrent per viam externam, bonum autem per internam, n. 7756, 7757; tum quod appropriatio veri fiat in interioribus ubi bonum
@1 ubi$
@2 charitate et fide$
@3 et quoad maxime externa remotus a coelo; inde est quod non dari queat fides apud hominem, nisi vera quae fidei intrant per viam externam seu per auditum hominis, et quoque inde conjunctio fiat in interioribus ejus, ubi bonum; bonum autem quod charitatis intrat per viam internam seu per animam, videatur n. 7756, 7757$

7911. Vers. 21-24. Et vocavit Moscheh omnes seniores Israelis, et dixit ad illos, Protrahite et accipite vobis pecudem gregis juxta familias vestras, et mactate Paesach. Et accipietis fasciculum hyssopi, et intingatis in sanguine qui in pelvi, et attingere faciatis ad superliminare et ad binos postes, de sanguine qui in pelvi; et vos non exibitis quisquam ex ostio domus suae usque ad mane. Et transibit Jehovah ad infligendum plagam Aegypto, et viderit sanguinem super superliminari ei super binis postibus, et praeteribit Jehovah praeter ostium, et non dabit perditori venire ad domus vestras ad infligendum plagam. Et custodietis verbum hoc ad statutum tibi et filiis tuis usque aeternum. `Et vocavit Moscheh omnes seniores Israelis’ significat illustrationem intellectus illorum qui ab Ecclesia spirituali per influxum et praesentiam veri Divini: `et dixit ad illos’ significat perceptionem: `Protrahite’ significat quod cogerent se: `et accipite vobis pecudem gregis’ significat ad recipiendum bonum innocentiae: `juxta familias vestras’ significat secundum cujusvis veri bonum: `et mactate Paesach’ significat praeparationem ad praesentiam Domini, (c)et inde liberationem: `et accipietis fasciculum hyssopi’ significat medium externum per quod purificatio: `et intingetis in sanguine’ significat sanctum verum quod boni innocentiae: `qui in pelvi’ significat quod in bono naturalis: `et attingere facietis ad superliminare et ad binos postes’ significat bona et vera naturalis: `de sanguine qui in pelvi’ significat sanctum verum quod boni innocentiae in naturali: `et vos non exibitis quisquam ex ostio domus suae’ significat quod permanebunt in bono quod a vero non spectandum: `usque ad mane’ significat ad statum illustrationis: `et transibit Jehovah’ significat praesentiam Divini: `ad infligendum plagam Aegypto’ significat unde damnatio illis qui ab Ecclesia in fide separata a charitate fuerunt: `et viderit sanguinem super superliminari et super binis postibus’ significat apperceptionem sancti veri quod boni innocentiae in naturali: `et praeteribit Jehovah praeter ostium’ significat quod fugiet inde damnatio: `et non dabit perditori venire ad domus vestras’ significat quod falsum et malum quae ex infernis ad voluntatem nullatenus {1}accedent: `ad infligendum plagam’ significat damnationem quam ipsi sibimet inferunt: `et custodietis verbum hoc ad statutum tibi et filiis tuis usque aeternum’ significat quod omne hoc erit secundum ordinem Divinum posthac illis qui ab Ecclesia spirituali.
@1 accedet$

7912. `Et vocavit Moscheh omnes seniores Israelis’: quod significet illustrationem intellectus illorum qui ab Ecclesia spirituali per influxum et praesentiam veri Divini, constat ex significatione `vocare’ cum dicitur de vero Divino, quod sit influxus et praesentia, de qua n. 6177, 6840, 7390, 7451, 7721; ex repraesentatione `Moschis’ quod sit lex Divina, ita Verbum et verum Divinum, de qua in Praefatione ad Gen. xviii tum n. 4859 fin., 5922, 6723, 6752, 6771, 6827, 7010, 7014, 7089, 7382; ex significatione `seniorum’ quod sint praecipua sapientiae et intelligentiae quae concordant cum vero et bono, de qua n. (x)6524, 6525, 6890, quae vocare seu praesentia sistere est illustrare intellectum; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 4286, 6426, 6637; ex his patet quod per `vocavit Moscheh omnes seniores Israelis’ significetur illustratio intellectus illorum qui ab Ecclesia spirituali per influxum et praesentiam veri Divini.

7913. `Et dixit ad illos’: quod significet perceptionem, constat ex significatione `dicere’ in historicis Verbi, quod sit perceptio, de qua n. 1791, 1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, (x)2619, 2862, 3395, 3509, 5687, 5743, (x)5877, 6251.

7914. `Protrahite’: quod significet quod cogerent se, constat ex significatione `protrahere’ cum dicitur de bono innocentiae quod recepturi a Domino illi qui ab Ecclesia spirituali, quod sit cogere se; bonum enim innocentiae, quod est bonum amoris in Dominum, ab homine spiritualis Ecclesiae non recipitur nisi cogat se, nam aegre ab illo credi potest quod Dominus sit solus Deus et quoque quod Humanum Ipsius Divinum sit; quare quia non in fide, nec in amore in Ipsum potest esse, consequenter non in bono innocentiae, nisi cogat se; (m)quod homo se cogere debeat, et cum ipse se cogit, sit ex libero, non autem cum cogitur, videatur n. 1937, 1947;(n) hoc significatur per `protrahite,’ nempe pecudem paschalem; quod protrahere illam aliquod arcanum quod non exstat in sensu litterae involvat, patet.

7915. `Et accipite vobis pecudem gregis’: quod significet ad recipiendum bonum innocentiae, constat a significatione agni paschalis qui hic est `pecus gregis’ quod sit bonum innocentiae, de qua n. 3519, 3994, 7840.

7916. `Juxta familias vestras’: quod significet secundum cujusvis veri bonum, constat ex significatione `familiarum’ cum dicitur de filiis Israelis, per quos repraesentatur Ecclesia spiritualis, quod sint veri bona, nam bona illius Ecclesiae vocantur veri bona; quod `familiae’ illa significent, est quia in sensu interno non nisi quam spiritualia, hoc est, quae {1} caeli et Ecclesiae, ita quae fidei et charitatis sunt, intelliguntur; quare `familiae’ in illo sensu sunt quae descendunt ex bono per verum, et sunt veri bona.
@1 i sunt$

7917. `Et mactate Paesach’: quod significet praeparationem ad praesentiam Domini, et inde liberationem, constat ex significatione `mactare’ quod sit praeparatio, ut supra n. 7843; et ex significatione `Paesach’ quod sit praesentia Domini, et liberatio illorum qui ab Ecclesia spirituali {1}.
@1 i, de qua n. 7867$

7918. `Et accipietis fasciculum hyssopi’: quod significet medium externum per quod purificatio, constat ex significatione `hyssopi’ quod sit verum externum quod medium purificationis, de qua sequitur; dicitur quod `acciperent fasciculum hyssopi’ quia `fasciculus’ praedicatur de veris et eorum dispositione, n. 5530, 5881, 7408; quod `hyssopus’ sit verum externum, quod medium purificationis, est quia omnis purificatio spiritualis fit per vera; amores enim terrestres et mundani (c)e quibus homo purificandus {1}non cognoscuntur nisi per vera, quae cum a Domino insinuantur, etiam simul pro amoribus illis, ut pro immundis et damnandis, horror insinuatur, qui facit ut cum simile influit in cogitationem, redeat horrescentia illa, proinde aversatio pro illis; ita purificatur homo per vera, ut per media externa; quia ita, statutum fuit, ut circumcisio fieret per cultros seu gladiolos petrarum; quod gladioli seu cultri petrarum sint vera fidei per quae purificatio, videatur n. 2799, 7044, et quod circumcisio sit purificatio ab amoribus spurcis, n. 2039, 2632, 3412, 3413, 4462, 7045.
2 Quia `hyssopus’ id significabat, ideo adhibebatur in mundationibus quae in sensu interno significabant purificationes a falsis et malis {2}; ut in mundatione leprae, apud Moschen,
Accipiet sacerdos pro mundando leproso duas aves viventes mundas, et lignum cedri, et coccineum, et hyssopum; ac intinget illa in sanguinem avis mactatae, et sparget super mundandum, Lev. xiv 4-7:
similiter in mundatione domus, si lepra in illa, ibid. vers. 40-51: ad aquam separationis per quam mundabantur, conficiendam, etiam adhibebatur lignum cedri et hyssopus {3}, Num. xix 6, 18; per `lignum cedri’ significabatur verum spirituale internum, per `hyssopum’ autem externum; ita per `cedrum’ medium purificationis interius, per `hyssopum’ exterius: quod `hyssopus’ sit medium purificationis, patet manifeste apud Davidem,
Expiabis me hyssopo, et mundus fiam; lavabis me et prae nive dealbabor, Ps. li 9 [A.V. 7];
`expiare hyssopo et mundus fieri’ pro purificatione externa; `lavare et prae nive dealbari’ pro purificatione interna; nix et albedo praedicatur de vero, n. 3301, 3993, 4007, 5319; quod `hyssopus’ sit verum infimum, et `cedrus’ superius, patet (c)ex his in Libro Primo Regum,
Schelomo locutus est de lignis a cedro quae in Libano, usque ad hyssopum quae exiens {4}e pariete, v 13 [A.V. iv 33],
ubi `cedrus’ pro vero quod est intelligentiae interno, et `hyssopus’ pro vero quod intelligentiae externo.
@1 est, cognoscuntur per vera, cumque vera insinuantur, etiam pro illis ut pro immundis et spurcis, horror insinuatur, qui facit ut cum simile recurrit, redeat horrescentia illa, proinde aversatio; ita purificatur homo per vera ut pro media externa; quia purificatio fit per vera ut per media externa, ideo statutum est$
@2 i quae sunt supradictorum amorum$
@3 i et aqua illa per hyssopum aspergebatur$
@4 in$

7919. `Et intingetis in sanguine’: quod significet sanctum verum quod boni {1}innocentiae, constat ex significatione `sanguinis,’ hic sanguinis agni, quod sit sanctum verum boni innocentiae, de qua supra n. 7846, 7877; quid verum boni innocentiae, videatur n. (x)7877.
@1 intelligentiae I$

7920. `Qui in pelvi’: quod significet quod in bono naturalis, constat ex significatione `pelvis’ quod sit bonum naturalis; per `vasa’ enim in genere significantur scientifica quae naturalis, n. 3068, ex causa quia {1}illa sunt receptacula influxus boni et veri; et quia per illa significantur scientifica, etiam significatur naturale, nam scientifica sunt naturalis, et naturale est commune receptaculum; in specie autem per vasa ex ligno et ex aere {2}significabantur bona naturalis, nam `lignum’ est bonum, et quoque `aes’; inde est quod `pelvis’ sit bonum naturalis. Sciendum quod aliud intelligatur per bonum naturale, et aliud per bonum naturalis; bonum naturale est quod est homini ex hereditario, {3}at bonum naturalis {4}est quod ei a Domino per regenerationem; de bono naturali {5}, videatur n. 7197.
@1 haec$
@2 significabantur altered to significantur$
@3 et I$
@4 quod ei est, est$
@5 i et bono naturalis$

7921. `Et attingere facietis ad superliminare et ad binos postes’: quod significet bona et vera naturalis, constat ex significatione `superliminaris’ quod sit bonum naturalis, et ex significatione `postium’ quod sint vera ejus, de qua n. 7847.

7922. `De sanguine qui in pelvi’: quod significet sanctum verum quod boni innocentiae in naturali, constat ex significatione `sanguinis,’ nempe agni, quod sit sanctum verum quod boni innocentiae, de qua {1} n. 7919, et ex significatione `pelvis’ quod sit naturale, de qua {2}mox supra n. 7920.
@1 i supra$
@2 etiam$

7923. `Et vos non exibitis quisquam ex ostio domus suae’: quod significet quod permanebunt in bono quod a vero non spectandum, constat (c)a significatione `non exire’ quod sit permanere; ex significatione `domus’ quod sit bonum, de qua n. 2233, 2234, 2559, 3652, 3720, 7833-7835, 7848; inde patet quod per `vos non exibitis quisquam ex ostio domus suae’ significetur quod permanebunt in bono; quod significetur quod bonum non a vero {1} spectandum, est quia permanere {2}in domo est in bono, at `exire ex ostio domus’ est a bono ad verum, bonum enim intra {3}est, verum autem extra, n. 7910; quid sit spectare a bono ad vera, videatur {4} n. 5895 fin., 5897, 7857; a vero spectare bonum est ab {5}externo internum; at a (m)bono spectare verum est ab {6}interno externum, nam, ut modo dictum, bonum est interius, verum autem exterius; spectare ex bono verum est secundum ordinem, nam omnis influxus Divinus est per interiora ad exteriora, spectare autem ex vero bonum non est secundum ordinem; quare cum regeneratur homo, tunc vertitur ordo, et bonum seu charitas spectatur primo loco, et verum seu fides secundo.(n)
@1 i sit$
@2 intra domum$
@3 sunt, vera$
@4 i supra$
@5 externis interna$
@6 internis externa, bonum enim est interius, et verum exterius, spectare verum ex bono est secundum ordinem, nam omnis influxus fit per interiora, at spectare bonum ex vero est non secundum ordinem; cum regeneratur homo, tunc vertitur ordo, et tunc bonum spectatur primo loco, et verum secundo, hoc est, charitas primo loco et fides secundo$

7924. `Usque ad mane’: quod significet ad statum illustrationis, constat ex significatione `mane’ quod sit status illustrationis, de qua n. 3458, 3723, 5740, 7860.

7925. `Et transibit Jehovah’: quod significet praesentiam Divini, constat ex significatione `transire,’ nempe per terram Aegypti, cum dicitur de Jehovah, quod sit praesentia Divini, de qua supra n. 7869.

7926. `Ad infligendum plagam Aegypto’: quod significet unde damnatio illis qui {1}ab Ecclesia in fide separata a charitate fuerunt, constat ex significatione `plagae’ quae hic est mors primogenitorum {2}, quod sit damnatio illorum qui ab Ecclesia separata a charitate {3}, de qua n. 7766, 7778; per `Aegyptum’ enim seu `Aegyptios’ significantur illi qui in scientia talium quae Ecclesiae, fuerunt, sed qui separaverunt vitam a doctrina, hoc est, charitatem a fide; Aegyptii etiam fuerunt tales, nam scientiam {4}rerum quae Ecclesiae illius temporis, quae (t)Ecclesia fuit repraesentativa, habuerunt; sciverunt repraesentationes spiritualium in naturalibus, quae Ecclesiae ritualia tunc constituebant, proinde sciverunt correspondentias, ut evidenter constare potest ab illorum hieroglyphicis, quae erant imagines rerum naturalium quae repraesentabant spiritualia; inde est quod etiam per `Aegyptios’ significentur qui {5} in scientia rerum {6} fidei, sed in vita mali; tales in altera vita quoad omnia quae fidei, seu quoad omnia quae Ecclesiae, {7}vastantur, et tandem {7}damnantur; quae damnatio est quae in sensu interno intelligitur per `mortem primogenitorum in Aegypto.’
2 Quia dicitur quod `transibit Jehovah ad infligendum plagam Aegypto’ et per id significatur praesentia Divini, unde damnatio
illorum qui ab Ecclesia in fide separata a charitate, dicendum quomodo hoc se habet: Jehovah seu Dominus non sistit Se praesentem apud illos qui in inferno, ut inferat damnationem, sed usque est praesentia Ipsius quae facit; inferna enim continue cupiunt infestare bonos et quoque continue ambiunt ascendere in caelum, (c)ac deturbare illos qui ibi, sed non altius quam ad illos qui in (t)ultimis terminis caeli sunt eniti possunt; est enim inimicitia quae continue spirat hostilitatem et violentiam; at Dominus jugiter providet ut illi qui {8}in ultimis terminis caeli sunt in tuto et quieto sint; hoc fit per praesentiam Ipsius apud illos; infernales tunc cum immittunt se ubi Dominus est praesens, hoc est, in praesentiam Ipsius, se conjiciunt in mala vastationis, et tandem in damnationem; praesentia enim Domini in quam ruunt talia infert, ut prius passim ostensum est; inde patet quod Dominus non Se praesentem apud illos sistat, {9}ut illis mala poenae inferat, sed quod illi {10}se conjiciant in illa. Ex his patet quod a Domino non nisi quam bonum, et quod omne malum ab ipsis qui in malo sunt, {11}ita quod mali {12}sibimetipsis inferant vastationes, {13}damnationem, et infernum; {14}sic constare potest quomodo intelligendum {15} quod `transibit Jehovah ad infligendum plagam Aegypto.’
@1 apud I$
@2 i Aegypti$
@3 i fuerunt$
@4 talium$
@5 i in scientia talium rerum quae Ecclesiae, proinde$
@6 i quae$
@7 Singular in A. S failed to amend after substituting plural subject tales for singular is$
@8 infestantur, et magis qui in terminis coeli, ubi infestationes et hostilitates, in tuto et quieto sint; hoc fit per praesentiam Domini apud illos qui ibi in coelo, infernales cum tunc infestant et insultant, se immittunt ubi Dominus est praesens ac ita conjiciunt se in plagas, hoc est,$
@9 et sic$
@10 ejiciant ad illos, apud quos Dominus praesens est, et sic semet ipso immittunt in dictas illas plagas; inde$
@11 quodque$
@12 semetipsos AI$
@13 damnationes$
@14 ex his nunc$
@15 i est$

7927. `Et viderit sanguinem super superliminari et super binis postibus’: quod significet apperceptionem sancti veri quod boni innocentiae in naturali, constat a significatione `videre’ quod sit intelligere et appercipere, de qua n. 2150, 2325, 2807, 3764, 4403-4421, 4567, 4723, 5400; ex significatione `sanguinis’ quod sit sanctum verum boni innocentiae, ut supra n. 7919; et ex significatione `superliminaris et binorum postium’ quod sint bona et vera naturalis, de qua etiam supra n. 7847.

7928. `Et praeteribit Jehovah praeter ostium’: quod significet quod fugiet inde damnatio, constat ab illis supra n. 7878, ubi similia.

7929. `Et non dabit perditori venire ad domus vestras’: quod significet quod falsum et malum quae ab infernis ad voluntatem nullatenus {1}accedent, constat ex significatione `non dabit’ quod sit quod non accedet; ex significatione `perditoris’ quod sit infernum de qua n. 7879, ita falsum et malum quae ab infernis, nam inferna sunt ex falso et malo; et ex significatione `domuum’ quod sint illa quae voluntatis, de qua n. 710, 7848; per `domum’ enim significatur homo, inde quoque mens ejus, quia homo est homo ex eo quod intelligat verum et velit bonum quae sunt mentis; et quia homo est homo imprimis ex illa parte mentis quae voluntas dicitur, inde quoque per `domum’ significatur voluntas {2}; sed quid horum {3}significatur, ex serie rerum in sensu interno patet.
@1 ex his nunc$
@2 i tunc quoque bonum quia hoc voluntatis$
@3 significat$

7930. `Ad infligendum plagam’: quod significet damnationem quam ipsi sibimet inferunt, constat ex significatione `plagae’ quod hic sit damnatio illorum qui ab Ecclesia in fide separata a charitate fuerunt, de qua n. 7879, 7926; quod mali sibimetipsis inferant (x)damnationem, videatur mox supra n. 7926.

7930[a]{1}. `Et custodietis verbum hoc ad statutum tibi et filiis tuis usque aeternum’: quod significet quod omne hoc erit secundum ordinem Divinum posthac illis qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `custodire verbum hoc usque aeternum’ quod sit quod omne hoc observandum erit posthac; ex significatione ad `statutum’ quod sit secundum ordinem, de qua n. 7884; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ {2} quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 4286, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223. Per ordinem intelligitur ille ordo qui in caelo a tempore cum Dominus ex Divino Humano Suo incepit disponere omnia in caelo et in terra, quod fuit statim post resurrectionem, Matth. xxviii 18; secundum (t)illum ordinem tunc potuerunt illi qui ab Ecclesia spirituali elevari in caelum, et frui beatitudine aeterna, at non secundum ordinem priorem; Dominus enim prius omnia {3} disposuit per caelum, at postea per {4} Suum Humanum, quod glorificavit et Divinum fecit in mundo; per quod tantum robur {5}accessit, ut in caelum elevarentur qui non prius elevari potuerunt; {6}tum ut mali ab undequaque recederent et clauderentur in suis infernis; hic ordo est qui intelligitur.
@1 7931 I$
@2 i qui hic sunt tibi et filiis tuis,$
@3 i ex Ipso Divino$
@4 i Ipsum$
@5 accessit coelo, ut illuc$
@6 et quod$

7931{1}. Vers. 25-28. Et erit quod veneritis ad terram quam dabit Jehovah vobis, quemadmodum locutus est, et custodietis servitium hoc. Et erit quod dixerint ad vos filii vestri, Quodnam servitium hoc vobis? Et dicetis, Sacrificium Paesach hoc Jehovae, quod praeteriverit praeter domos filiorum Israelis in Aegypto, in infligere Illum plagam Aegypto, et domos nostras liberaverit; et inflexit se populus, et incurvavit se. Et iverunt et fecerunt filii Israelis quemadmodum praecepit Jehovah Moschi et Aharoni, ita fecerunt. `Et erit quod veneritis ad terram quam dabit Jehovah vobis’ significat ad caelum, quod a Domino illis: `quemadmodum locutus est’ significat secundum promissionem in Verbo: `et custodietis servitium hoc’ significat cultum propter liberationem: `et erit quod dixerint ad vos filii vestri’ significat interiorem perceptionem veri quae conscientiae: `Quodnam servitium hoc vobis?’ significat cum in cultu: `et dicetis’ significat cogitationem: `Sacrificium Paesach hoc Jehovae’ significat cultum Domini propter liberationem: `quod praeteriverit praeter domos Israelis’ significat quod damnatio aufugeret a bonis in quibus detenti sunt a Domino: `in Aegypto’ significat cum in propinquitate ad malos: `in infligere Illum plagam Aegypto’ significat cum damnati illi qui ab Ecclesia in fide separata a charitate fuerunt: `et domos nostras liberaverit’ significat quod usque ad illos, quia in bono a Domino, nihil damnabile: `et inflexit se populus, et incurvavit se’ significat humiliationem oris et cordis: `et iverunt et fecerunt filii Israelis quemadmodum praecepit Jehovah Moschi et Aharoni’ significat quod illi qui ab Ecclesia spirituali oboedirent vero Divino: `ita fecerunt’ significat actum ex voluntate.
@1 7932 I$

7932{1}. `Et erit quod veneritis ad terram quam dabit Jehovah vobis’: quod significet ad caelum, quod a Domino illis, constat a significatione `terrae,’ hic `terrae Canaanis,’ ad quam venturi, quod sit regnum Domini, ita caelum, de qua n. 1607, 1866, 3038, 3481, 3705, 4116, 4240, 4447, 5757; filii enim Israelis repraesentabant illos qui ab Ecclesia spirituali, {2}et in mundo ante Adventum Domini fuerunt, (c)ac non salvari potuerunt nisi per Dominum, (c)et ideo conservati fuerunt ac detenti in terra inferiore ubi interea infestati sunt ab infernis quae circumcirca; cum itaque Dominus in mundum venit ac Humanum in Se Divinum fecit, tunc, cum resurrexit, illos qui ibi conservati et detenti fuerunt, liberavit, ac eos, postquam tentationes subierunt, in caelum elevavit; haec sunt quae in sensu {3}interno continentur in Libro 2 Moschis seu Exodo; per (x)`Aegyptios’ significantur illi qui infestarunt; per eductionem inde significatur liberatio; per vitam quadraginta annorum in deserto tentationes et per introductionem in terram Canaanem elevatio in caelum, videantur quae de his prius n. 6854, 6914, 7091 fin., 7828, memorata sunt. Ex his patet quod per `cum veneritis in terram’ significetur ad caelum quod a Domino illis.
@1 Not numbered in I$
@2 qui$
@3 interiore$

7933. `Quemadmodum locutus est’: quod significet secundum promissionem in Verbo, constat ex significatione `loqui’ cum dicitur a Domino de caelo ad quod venturi qui ab Ecclesia spirituali, quod sit promissio in Verbo; in sensu enim interno Verbi, tam in Libris Moschis quam apud Prophetas, agitur de liberatione illorum qui ante Adventum Domini detenti fuerunt in terra inferiore, (c)ac infestati a malis, deque elevatione illorum in caelum, ac intellecti ibi sunt per `filios Israelis’; haec promissio est quae significatur hic per `quemadmodum locutus Jehovah.’
2 Quod Dominus passim dicat quod in Ipso consummanda et consummata sint omnia quae in scriptura, involvunt illa quae in sensu interno Verbi sunt, nam ibi agitur unice de regno Domini, ac in supremo sensu de Ipso Domino; sicut quae apud Lucam,
Jesus dixit discipulis: Haec sunt verba quae locutus sum ad vos, cum adhuc essem vobiscum, quod oporteret impleri omnia quae scripta sunt in Lege Moschis et Prophetis et Psalmis de Me; tunc aperuit eorum mentem, ut intelligerent scripturas, xxiv 44, 45:
apud eundem,
Ecce ascendimus in Hierosolymam ubi perficientur omnia quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis, xviii 31:
et apud Matthaeum,
Nolite putare quod venerim ad solvendum Legem et Prophetas; non veni ad solvendum sed ad implendum. Amen dico vobis, Usque dum praetereat caelum et terra, iota unum aut unum {1}corniculum non praeteribit in Lege donec omnia fiant, {2} v 17, 18;
haec, et quae Dominus alibi dicit de impletione Legis seu Scripturae, 3 involvunt, ut dictum est, illa quae de Ipso in sensu interno praedicta sunt; in illo sensu omnia et singula usque ad {3}unumquodvis iota, {4}seu ad quemlibet minimum apicem, agunt de Domino; {5}quare dicitur quod `iota unum aut corniculum unum, non praeteribit in Lege donec omnia fiant’: et apud Lucam,
Facilius est caelum et terram transire quam Legis unum {1}apicem cadere, xvi 17;
qui non scit quod singula usque ad omnium minima in sensu interno de Domino et de Ipsius regno agant, et quod inde {6}Verbum sit sanctissimum, nequaquam comprehendere potest quid hoc, quod non unus apex cadet’ nec `unum iota aut corniculum praeteribit’ et quod `facilius sit ut caelum et terra transeat’; nam illa quae in sensu externo exstant {7}non apparent tanti; (m)textus autem internus tam continens est ut ne quidem vocula absque {8} interruptione seriei {9}omissa esse potuerit.(n)

@1 Gk (keraia)$
@2 i Matth.$
@3 quodlibet$
@4 ac$
@5 quapropter$
@6 sit sanctum Verbi$
@7 apparet sicut non tanti, (m)cum tamen textus$
@8 i aliqua$
@9 omitti queat$

7934. `Et custodietis servitium hoc’: quod significet cultum propter liberationem, constat ex significatione `custodire’ quod sit quod observandum, ut supra n. 7930[a], et ex significatione `servire’ {1}aut `servitii’ quod sit cultus Domini.
@1 ac$

7935. `Et erit quod dixerint ad vos filii vestri’: quod significet interiorem perceptionem veri quae conscientiae, constat ex significatione `dicere’ quod sit perceptio, de qua supra n. 7913; et ex significatione `filiorum’ quod sint vera, de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, 4257; quod sit perceptio interior quae conscientiae, est quia agitur de statu posthac seu futuro illorum qui ab Ecclesia spirituali, et liberati a Domino, quod mentibus illorum insidebit {1}id verum, quod salvatio illorum unice accepta debeatur Domino; hujus veri perceptio est conscientiae; qui enim ab Ecclesia spirituali sunt non perceptionem {2} habent prout {3}illi qui ab Ecclesia caelesti, sed loco illius habent conscientiam. (s)Conscientia apud illos nascitur et formatur ex veris Ecclesiae in qua nati sunt, quae in pueritia et postea hauserunt et vita confirmarunt, et sic fidei facta sunt; secundum illa vera agere est secundum conscientiam, et contra illa agere est contra conscientiam; insident memoriae interiori sicut inscripta, et demum quasi illa quae in infantia impressa sunt, quae apparent postea prorsus familiaria et sicut innata; quemadmodum {4}sunt loquelae, cogitationes, reminiscentiae, reflexiones variae, et in externis gressus, gestus, vultus, et plura, in quae homo non nascitur sed per consuetudines inducitur; cum vera quae fidei ita quoque impressa sunt, quod fit in interiore homine, tunc illa similiter familiaria fiunt, (c)et demum sicut {5}innata agunt hominem ad cogitandum, volendum, et agendum secundum illa; hoc vitae vocatur conscientia, estque vita {6}hominis spiritualis quae tanti aestimanda {7}quanti sunt vera genuina quae fidei, ex quibus cogitat, et quantum sunt bona genuina quae charitatis, ex quibus agit, tum quantum illa ducunt. Ex sequentium serie etiam patet quod per illa verba {8}significetur perceptio interior quae conscientiae.(s)
@1 Before mentibus$
@2 i de vero$
@3 coelestes$
@4 All singular$
@5 connata$
@6 ejus$
@7 I which is obviously corrupt reads: quantum vera sunt bona genuina quae fidei, ex quibus cogitat, et quantum sunt bona genuina quae charitatis, ex quibus agit; quantum illa dicunt et$
@8 significatur after conscientiae$

7936. `Quodnam servitium hoc vobis?’: quod significet cum in cultu, nempe quod tunc perceptio quae conscientiae, constat ex significatione `servitii’ quod sit cultus, ut supra n. 7934.

7937. `Et dicetis’: quod significet cogitationem, constat ex significatione `dicere’ quod sit cogitatio, de qua n. 3395, 7094; quod `dicere’ hic sit cogitatio, est quia per `dicere’ mox supra n. 7935 significata est perceptio quae conscientiae, {1}et hic est responsum, quod ad perceptionem quae conscientiae est cogitatio.
@1 ibi quod dixerint filii, hic quod responderent seu dicerent illi, est enim cogitatio sicut responsum ad perceptionem quae conscientiae$

7938. `Sacrificium Paesach hoc Jehovae’: quod significet cultum Domini propter liberationem, constat ex significatione `sacrificii’ quod sit cultus, de qua n. 922, 6905; et ex significatione `Paesach {1}’ quod sit praesentia Domini et liberatio illorum qui ab Ecclesia spirituali, de qua n. 7093 fin., 7867.
@1 i Jehovae$

7939. `Quod praeteriverit praeter domos Israelis’: quod significet quod damnatio aufugeret a bonis in quibus detenti sunt a Domino, constat (c)a significatione `(x)praeteribit Jehovah’ quod sit quod fugiet inde damnatio, ut supra n. 7878, 7928; ex significatione `domuum {1}’ quod sint bona, de qua n. 3652, 3720, 4982, 7833-7835; et ex repraesentatione `Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua saepius. Quod dicatur quod in bonis detenti sint a Domino, est quia cum transibant per loca damnationis seu inferna, quod factum cum liberati, tunc detenti fuerunt in bono a Domino; ob hunc finem (x)praeparati sunt, praeparationis illius processus describitur per statuta de sanguine, deque agno paschali, {2}et ejus esu, de quibus in vers. hujus capitis, 3-11, 15-20, 22, 43-48; quod cum liberati, loca damnationis seu inferna transirent, videbitur in sequentibus.
@1 i Israelis$
@2 ejusque esu, et pluribus, de quibus hactenus, videatur n. 7878$

7940. `In Aegypto’: quod significet cum in propinquitate ad malos, constat ex significatione `Aegyptiorum’ quod sint mali qui infestarunt illos qui ab Ecclesia spirituali, de qua saepius; inde per `Aegyptum’ significatur status seu locus ubi illi; quod in propinquitate, patet, quia in terra Goschen {1}; ut sciatur quomodo haec se habent, videantur (x)quae supra n. 7932 dicta sunt.
@1 i in Aegypto; haec propinquitas est, quae significatur$

7941. `In infligere Illum plagam Aegypto’: quod significet cum damnati illi qui ab Ecclesia in fide separata a charitate fuerunt, constat ex significatione `infligere plagam Aegypto’ quod sit damnatio illorum qui in fide separata a charitate, de qua n. 7766, 7778, 7926.

7942. `Et domos nostras liberaverit’: quod significet quod usque ad illos, quia in bonis a Domino, nihil damnabile, constat ex illis quae supra n. 7939 explicata sunt.

7943. `Et inflexit se populus, et incurvavit se’: quod significet humiliationem oris et cordis, constat ex significatione `inflectere se’ quod sit humiliatio exterior, ita oris, et ex significatione `incurvare se’ quod sit humiliatio interior, ita cordis, de quibus n. 5682, 7068.

7944. `Et iverunt et fecerunt filii Israelis quemadmodum praecepit Jehovah Moschi et Aharoni’: quod significet quod illi qui ab Ecclesia spirituali {1}oboedirent vero Divino, constat ex significatione `ire et facere’ quod sit oboedire; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua {2}saepius; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint verum Divinum, `Moscheh’ internum et `Aharon’ externum, de qua n. 7089, 7382.
@1 obedient I$
@2 saepe prius$

7945. `Ita fecerunt’: quod significet actum ex voluntate, constat ex eo quod repetito dicatur `fecerunt’ et quod tunc prius significet actum ex intellectu, hoc autem ex voluntate; in Verbo enim commune est quod quasi repetitiones binae unius rei sint; sed unum se refert ad verum quod intellectus, et alterum ad bonum quod voluntatis; causa est ut in singulis Verbi sit conjugium caeleste, quod est boni et veri, n. 683, 793, 801, 2173, 2516, 2712, 4138 fin., 5138, 5502, 6343; ac in supremo sensu conjugium Divinum, quod est Divini Boni {1}in Domino, ac Divini Veri procedentis ab Ipso, n. 3004, 5502, 6179; ex quibus etiam constare potest quod Verbum sit sanctissimum.
@1 Domini$

7946. Vers. 29-34. Et factum in media nocte, et Jehovah percussit omne primogenitum in terra Aegypti, a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius, usque ad primogenitum captivi qui in domo foveae [, et omne primogenitum bestiae]. Et surrexit Pharao nocte illa, et omnes servi illius, et omnes Aegyptii, et fuit clamor magnus in Aegypto, quia nulla domus ubi non mortuus. Et vocavit Moschen et Aharonem noctu, et dixit, Surgite, exite e medio populi mei, etiam vos, etiam filii Israelis, et ite, servite Jehovae, secundum loqui vos. Etiam greges vestros, etiam armenta vestra accipite, quemadmodum locuti estis, et ite, et benedicatis etiam mihi. Et invaluit Aegyptus super populum, festinando dimittere illos e terra, quia dixerunt, Omnes nos morimur. Et portavit populus massam suam antequam fermentaretur, mactrae illorum ligatae in vestibus illorum super humero illorum. `Et factum in media nocte’ significat statum meri falsi ex malo: `et Jehovah percussit omne primogenitum in terra Aegypti’ significat damnationem fidei separatae a charitate: `a primogenito Pharaonis sessuro super throno illius’ significat vera falsificata fidei quae primo loco: `usque ad primogenitum captivi qui in domo foveae’ significat vera falsificata fidei quae postremo loco: `et omne primogenitum bestiae’ significat bonum fidei adulteratum: `et surrexit Pharao nocte ista, et omnes servi illius, et omnes Aegyptii’ significat quod damnati omnes et singuli cum in merum falsum a malo immissi sunt, apperciperent aversationem (c)et timorem pro illis qui ab Ecclesia spirituali: `et fuit clamor magnus in Aegypto’ significat lamentationem interiorem: `quia nulla domus ubi non mortuus’ significat quia nullus non damnatus {1}: `et vocavit Moschen et Aharonem noctu significat affluxum veri a Divino in statu illo: `et dixit, Surgite, exite e medio populi mei’ significat quod discederent ab illis: `etiam vos, etiam filii Israelis’ significat cum vero illorum a Divino, et cum vero per quod bonum, et cum vero quod ex bono: `ite, servite Jehovae’ significat ut colant Dominum: `secundum loqui vos’ significat secundum voluntatem: `etiam greges vestros, etiam armenta vestra accipite’ significat charitatis bona interiora et exteriora: `quemadmodum (x)locuti estis’ significat secundum voluntatem: `et ite’ significat ut omnino discedant: `et benedicatis etiam mihi’ significat ut intercedant: `et invaluit Aegyptus super populum, festinando dimittere illos e terra’ significat quod ex {2}aversatione et timore urgerent ut discederent: `quia dixerunt, Omnes nos morimur significat sic infernum illis: `et portavit populus massam suam antequam fermentaretur’ significat statum primum veri ex bono, in quo nihil falsi: `mactrae illorum ligatae in vestibus illorum’ significat jucunda affectionum adhaerentia veris: `super humero illorum’ significat secundum omnem potentiam.
@1 i (domus pro mente)$
@2 aversione I$

7947. `Et factum in media nocte’: quod significet statum meri falsi ex malo, constat ex significatione `mediae noctis’ quod sit devastatio totalis, de qua n. 7776, hoc est, privatio omnis boni et veri, unde status meri falsi ex malo; quod {1}sit status mali, videatur n. 2353, 6000, 7870.
@1 non sit status mali AI. Comparison with s cited suggests that non sit nisi status mali was possibly intended.$

7948. `Et Jehovah percussit omne primogenitum in terra Aegypti’: quod significet damnationem fidei separatae a charitate, constat ex (x)significatione `percutere’ quod sit damnatio, ut n. 7871; et ex significatione `primogeniti in terra Aegypti’ quod sit fides separata a charitate, de qua n. 7039, 7766, 7778.

7949. `A primogenito Pharaonis sessuro super throno illius’: quod significet vera falsificata fidei quae primo loco, constat ex illis quae n. 7779 explicata sunt, ubi similia verba.

7950. `Usque ad primogenitum captivi qui in domo foveae’: quod significet vera falsificata fidei quae postremo loco, constat ex significatione `primogeniti in terra Aegypti’ quod sit fides separata a charitate, ut mox supra n. 7948, ita quoque verum fidei falsificatum, de quo sequitur; et ex significatione `captivi qui in domo foveae’ quod sint qui postremo loco, opponitur enim {1} `primogenito Pharaonis sessuro super throno illius,’ per quod significatur verum fidei falsificatum quod primo loco, n. 7779, 7949; per `captivum in domo foveae’ in spirituali sensu proximo intelligitur qui in sensuali corporeo est, ita in mera caligine de veris et bonis, quia ne quidem in facultate percipiendi, sicut qui in sensuali interiore sunt; inde est quod significentur qui in postremo loco sunt.
2 Quod `primogenitum in terra Aegypti’ sit verum fidei falsificatum, est quia `primogenitum Aegypti’ est fides separata a charitate, n. 7948; qui in hac fide sunt in mero tenebroso et caliginoso sunt de veris quae fidei, in nulla enim luce possunt esse, ita non in aliqua perceptione quid verum et num verum; omnis enim lux spiritualis venit per bonum a Domino, ita per charitatem, nam bonum charitatis est sicut flamma ex qua lux; bonum enim est amoris, et amor est ignis spiritualis, ex quo illustratio; qui credit quod qui in malo vitae sunt etiam in illustratione quoad vera fidei possint esse, maximopere fallitur; possunt in statu confirmationis esse, hoc est, (x)possunt confirmare doctrinalia Ecclesiae suae, et hoc quandoque {2}sollerter et ingeniose, sed non possunt videre num quae confirmant sint vera vel non; quod confirmari queat etiam falsum usque (x)ut appareat sicut verum; et quod non sapientis sit confirmare sed videre num {3}ita sit, videatur n. 4741, 5033, (x)6865, 7012, 7680.
3 Qui itaque in malo quoad vitam est, is in falso sui mali est, et verum, utcumque scit illud, non credit; quandoque putat se credere sed fallitur; quod non credat, dabitur ei scire in altera vita quando percipere ejus redigitur ad concors cum velle ejus, tunc verum inficiabitur, aversabitur, et respuet, et quod contrarium est, hoc est, falsum agnoscet pro vero; {4} inde nunc est quod qui in fide separata a charitate sunt non possint {5}aliter quam vera quae fidei falsificare {6}.
@1 i primogenitum ejus$
@2 dextre$
@3 d ita sit i verum sit$
@4 i et$
@5 non$
@6 i qui in scientia fidei et in vita mali intra Ecclesiam sunt non possunt credere, quod apud se falsificent vera, sed quod ita sit, scient in altera vita$

7951. `Et omne primogenitum bestiae’ significat bonum fidei {1}adulteratum, ut prius n. 7781.
@1 falsificatum AI$

7952. `Et surrexit Pharao nocte ista, et omnes servi illius, et omnes Aegyptii’: quod significet quod damnati omnes et singuli cum in merum falsum (c)ex malo immissi sunt, apperciperent aversationem (c)et timorem pro illis qui ab Ecclesia spirituali, constat ex significatione `noctis’ quod sit status meri falsi ex malo, ut supra n. 7947, et inde damnatio; sive enim dicas statum meri falsi ex malo, sive {1}damnationem, idem est, nam qui in illo statu sunt damnati sunt; ex significatione `Pharaonis, servorum illius, et omnium Aegyptiorum’ quod sint omnes et singuli; quod etiam significetur quod apperciperent aversationem ac timorem pro illis qui ab Ecclesia spirituali, patet a sequentibus; nam vocavit Pharao Moschen et Aharonem, et dixit quod abirent e medio populi sui; et {2}Aegyptii expulerunt illos, vers. 39.
@1 damnationis$
@2 quod Aegyptii expellerent$

7953. `Et fuit clamor magnus in Aegypto’ significat lamentationem interiorem, ut n. 7782, ubi eadem verba.

7954. `Quia nulla domus ubi non mortuus’: quod significet quia nullus non damnatus, constat ex significatione `nulla non domus’ quod sit nullus non ibi; et ex significatione `mortui’ quod sit damnatus, de qua n. 5407, 6119, 7494, 7871.

7955. `Et vocavit Moschen et Aharonem noctu’: quod significet affluxum veri a Divino in statu illo, constat ex significatione `vocavit’ quod sit praesentia et influxus, de qua n. 6177, 6840, 7390, 7451, 7721, hic affluxus, quia dicitur de illis qui in statu damnationis, hoc est, qui in statu meri falsi ex malo; illi non interius aliquem influxum veri et boni recipere possunt, sed exterius, quod est affluxus; ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sit verum a Divino, de qua n. 6771, 6827; verum a Divino dicitur, non verum Divinum, quia praedicatur de illis qui in damnatione; et ex significatione `noctu’ quod sit status damnationis, de qua supra n. 7851, 7870.

7956. `Et dixit, Surgite, exite e medio populi mei’: quod significet quod discederent, constat absque explicatione.

7957. `Etiam vos, etiam filii Israelis’: quod significet cum vero {1}illorum a Divino, et cum vero per quod bonum, et cum vero quod ex bono, constat ex repraesentatione `Moschis’ quod sit verum a Divino, de qua mox supra n. 7955; et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua saepe, ita qui in vero per quod bonum, et in vero quod ex bono; Ecclesia enim spiritualis distinguitur ab Ecclesia caelesti in eo quod per verum quod fidei introducatur in bonum quod charitatis, ita quod pro essentiali habeat verum; initiatio fit per verum, nam per id instruuntur quid faciendum, et cum faciunt {2}id verum vocatur id bonum; ex hoc bono dein cum initiati sunt, vident vera secundum quae iterum agant; inde patet, {3} sive dicas {4}illos qui ab Ecclesia spirituali, sive illos qui in vero per quod bonum et in vero quod ex bono, idem sit.
@1 illo I$
@2 illud vocatur bonum$
@3 i quod$
@4 Ecclesiam spiritualem, sive verum per quod bonum, et verum$

7958. `Ite, servite Jehovae’: quod significet ut colant Dominum, constat ex significatione `servire’ quod sit colere; quod per `Jehovam,’ ubi in Verbo nominatur, intelligatur Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6281, 6303, 6905.

7959. `Secundum loqui vos’: quod significet secundum voluntatem, constat ex significatione `loqui’ quod sit voluntas, de qua n. 2626.

7960. `Etiam greges vestros, etiam armenta vestra accipite’: quod significet charitatis bona interiora et exteriora, constat ex significatione `gregum’ quod sint bona charitatis interiora; et ex significatione `armentorum’ quod sint bona charitatis exteriora, de quibus n. 2566, 5913, 6048.

7961. `Quemadmodum locuti estis’ significat secundum voluntatem, ut mox supra n. (x)7959.

7962. `Et ite’: quod significet ut omnino discedant, constat ex significatione `ire’ seu `abire’ quod sit discedere; et quia iterum dicitur, significatur quod omnino discederent.

7963. `Et benedicatis etiam mihi’: quod significet ut intercedant, constat ex significatione `benedicere’ quod sit intercedere, nam benedicere hic significat {1}ut supplicarent pro illo; quod supplicare pro Pharaone sit intercedere, videatur n. 7396, (x)7462.
@1 ut supplicarent altered to supplicare$

7964. `Et invaluit Aegyptus super populum, festinando dimittere illos e terra’: quod significet quod ex aversatione et timore urgerent ut discederent, constat ex significatione `invalescere super populum festinando dimittere illos’ quod sit urgere ut discederent; quod ex aversatione et timore, patet, nam qui in mero falso ex malo sunt illos qui in vero {1}ex bono aversantur adeo ut ne quidem praesentiam illorum sustinere possint; inde est quod qui in malo sunt se dejiciant in infernum profunde secundum mali quale et quantum ut procul sint a bono, et hoc non solum ex aversatione sed etiam ex timore, nam in praesentia boni cruciantur.
@1 et$

7965. `Quia dixerunt, Omnes nos morimur’: quod significet sic infernum illis, constat ex significatione `mori’ quod sit infernum; quod `mors’ in spirituali sensu sit infernum, videatur n. 5407, 6119.

7966. `Et portavit populus massam suam antequam fermentaretur’: quod significet statum primum veri ex bono, in quo nihil falsi, constat ex significatione `massae’ quod sit verum ex bono; per `farinam’ enim et `similaginem’ significatur verum, per `massam’ quae inde {1} veri bonum, et per panem qui ex massa’ significatur bonum amoris; cum per panem (m)significatur bonum amoris, per reliqua, nempe per massam et per farinam, significantur in suo ordine {2}bona et vera; quod `panis’ sit bonum amoris, videatur n. 276, 680, 2165, 2177, 3464, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 5915;(n) et ex significatione `antequam fermentaretur’ quod sit in quo nihil falsi; quod `fermentum’ sit falsum, videatur supra n. 7906.
2 Quod hic status primus sit, nempe {3}cum liberati, patet, quia dicitur quod `populus portavit massam illam,’ ita cum exirent; status autem secundus describitur vers. seq. 39, per quod {4}coxerint massam quam eduxerunt ex Aegypto, placentas azymas, quia non fermentata, per quae significatur quod ex vero boni iterum produceretur bonum in quo nihil falsi; sunt hi bini status in quibus illi qui ab Ecclesia spirituali, {5}cum in bono, tenentur a Domino: primus quod ex bono quod voluntatis videant et cogitent verum; alter {6}quod ex conjugio illo boni et veri producant vera quae per velle illa et facere illa iterum fiunt bona, et sic porro continue; sunt veri tales productiones et derivationes apud illos qui ab Ecclesia spirituali sunt; hoc in mundo spirituali sistitur repraesentative sicut arbor cum foliis et {7} fructibus; folia ibi sunt vera, fructus sunt bona veri, {8}semina sunt ipsa bona ex quibus reliqua.(n)
@1 i significatur$
@2 vera et bona$
@3 liberationis$
@4 coxerunt$
@5 Before illi$
@6 est, ut$
@7 i cum$
@8 ipsa semina sunt intima bona$

7967. `Mactrae illorum ligatae in vestibus illorum’: quod significet jucunda affectionum adhaerentia veris, constat ex significatione `mactrarum’ quod sint jucunda affectionum, de qua n. 7356; ex significatione `ligari’ quod sit adhaerere; et ex significatione `vestium’ quod sint vera, de qua n. 1073, 2576, 4545, 4763, 5248, 5319, 5954, 6914, 6918. Quid jucunda affectionum adhaerentia veris, dicendum: omnia vera quae apud hominem intrant conjuncta sunt cum aliquo jucundo, nam vera absque jucundo non sunt alicujus vitae; ex jucundis quae conjuncta veris, cognoscitur quomodo se habet cum veris apud hominem; si {1}jucunda malarum affectionum sunt, tunc male se habet; si autem {2}jucunda bonarum affectionum, bene se habet; angeli enim qui apud hominem influunt continue cum affectionibus bonis, ac tunc excitant vera quae illis conjuncta sunt; similiter vicissim, si vera bonis affectionibus {3}non conjuncta sunt, tunc in vanum laborant angeli {4}excitare illa quae fidei et charitatis (d)sunt {5}. Ex his constare potest quid intelligitur per jucunda affectionum adhaerentia veris, quae significantur per quod `mactrae ligatae in vestibus illorum.’
@1 malae affectiones$
@2 bonae affectiones$
@3 Before bonis$
@4 After charitatis$
@5 i nam si affectiones malae adjunctae sunt, tunc vera, quibus adhaerent, excitantur a malis spiritibus$

7968. `Super humero illorum’: quod significet secundum omnem potentiam, constat ex significatione `humeri’ quod sit omnis potentia, de qua n. 1085, 4931-4937.

7969. Vers. 35, 36. Et filii Israelis fecerunt secundum verbum Moschis, et petierunt ab Aegyptiis vasa argenti et vasa auri, et vestes. Et Jehovah dedit gratiam populi in oculis Aegyptiorum, et commodaverunt illis, et eripuerunt Aegyptiis. `Et filii Israelis fecerunt secundum verbum Moschis’ significat quod oboedirent vero Divino: `et petierunt ab Aegyptiis vasa argenti et vasa auri, et vestes’ significat scientifica veri et boni adempta malis qui ab Ecclesia, addicanda bonis qui inde: `et Jehovah dedit gratiam populi in oculis Aegyptiorum’ significat timorem illorum qui damnati pro illis qui ab Ecclesia spirituali: `et commodaverunt illis’ significat quod transferrentur: `et eripuerunt Aegyptiis’ significat quod qui in damnatione a talibus prorsus devastati essent.

7970. Haec quoad singula explicare supersedetur, quia prius bis explicata sunt, nempe ad Exod. iii 21, 22, {1} n. (x)6914-6920; et ad xi 2, 3, {1} n. 7768-7773.
@1 i videatur$

7971. Vers. 37-39. Et profecti filii Israelis de Raamses ad Succoth, quasi sescenta milia peditum virorum, praeter infantem. Et etiam turba mixta multa ascendit cum illis, et grex et armentum acquisitio gravis valde. Et coxerunt massam quam eduxerunt ex Aegypto, placentas azymas, quia non fermentata, quia expulsi ex Aegypto, et non potuerunt commorari, et etiam viaticum non fecerunt sibi. `Et profecti filii Israelis de Raamses ad Succoth’ significat statum primum discessionis et quale: `quasi sescenta milia peditum virorum’ significat omnia veri et boni fidei in uno complexu: `praeter infantem’ significat bonum innocentiae: `et etiam turba mixta multa’ significat vera et bona quae non genuina: `ascendit cum illis’ significat quae adjuncta: `et grex et armentum acquisitio gravis valde’ significat bonum acquisitum per verum, interius et exterius, copia multa: `et coxerunt massam quam eduxerunt ex Aegypto, placentas azymas’ significat quod ex vero boni iterum produceretur bonum in quo nihil falsi: `quia non fermentata’ significat quia in vero ex bono nihil falsi inesset: `quia expulsi ex Aegypto, et non potuerunt commorari’ significat {1}quoniam remoti ab illis qui in falso ex malo erant: `et etiam viaticum non fecerunt sibi’ significat quod non aliam sustentationem a vero et bono secum haberent.
@1 quia I$

7972. `Et profecti filii Israelis {1}de Raamses ad Succoth’: quod significet statum primum discessionis et quale, constat ex significatione `proficisci’ quod sint vitae ordo et instituta, de qua n. 1293, 3335, 4882, 5493, (x)5605; inde `profectiones filiorum Israelis,’ de quibus in Exodo, sunt status vitae et eorum mutationes a primo ad ultimum; hic itaque per `profectionem a Raamses ad Succoth’ significatur status primus et ejus quale; {2}nomina enim locorum, sicut etiam personarum, omnia significant res et earum quale, videatur n. 768, 1224, 1264, 1876, 1888, 3422, 4298, 4310, 4442, (x)5095, 6516 {3}.
@1 a AI$
@2 quod nomina personarum et locorum in Verbo, omnia significent$
@3 i, hic itaque per Raamses ad Succoth statum primum discessionis, et quale$

7973. Quasi sescenta milia peditum virorum’: quod significet omnia veri et boni fidei in uno complexu, constat ex significatione numeri `sescentorum milium’ quod sint omnia fidei in uno complexu, exsurgit enim hic numerus ex sex et quoque ex duodecim, et duodecim significant omnia fidei et charitatis, n. 577, 2089, 2129 fin., 2130 fin., 3272, 3858, 3913; inde est quod filii {1}Jacobi fuerint duodecim, et quod posteri illorum distincti in totidem tribus, et quoque quod a Domino assumpti sint duodecim discipuli, ut nempe {2}repraesentarent omnia fidei et charitatis; de tribubus, videatur n. 3858, 3862, (x)3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6640, 7836, 7891; de discipulis, n. 3354, 3488, 5858 fin., 6397; quod hic `sescenta milia’ significent similia, 2 est quia numerus major et minor, seu multiplicatus ac divisus, simile {3}involvit cum simplicibus ex quibus, n. 5291, 5335, (x)5708; hoc patet manifeste ex numero duodecim, hic sive divisus sit in sex, vel multiplicatus in septuaginta duo, vel in 144, hoc est, duodecim in duodecim, vel in 12000, vel in 144000, simile significat, ut 144000 apud Johannem,
Audivi numerum obsignatorum centum quadraginta quattuor milia, obsignati ex omni tribu Israelis; ex tribu unaquavis duodecim milia, Apoc. vii 4, 5, seq.;
hic per `filios Israelis’ non intelliguntur filii Israelis, {4} non per `tribus’ tribus, nec per `numerum’ numerus, sed talia quae sunt in sensu interno, {5}nempe omnia fidei et charitatis, {6}et sic per unamquamvis tribum in specie, unum genus vel una classis, secundum illa quae ad Gen. xxix et xxx explicata sunt: similiter apud eundem, 3
Ecce Agnus stans super monte Sionis, et cum Ipso 144000 habentia nomen Patris Ipsius scriptum super frontibus suis; canebant canticum novum coram throno, et nemo poterat discere canticum nisi 144000 empti de terra; hi sunt qui sequuntur Agnum quo vadit; hi empti sunt de hominibus, primitiae Deo et Agno, xiv 1, 3, 4;
ex hac descriptione patet quod qui in {7} charitate sunt intelligantur per 144000; et quoque patet quod numerus ille modo designet statum et quale; numerus enim ille designat simile cum duodecim, nam existit ex 12000 {8}et 12 in se multiplicatis: similiter ac numerus minor 144, qui est duodecies duodecim, apud eundem, 4
Mensus est murum sanctae Hierosolymae descendentis a Deo e caelo, 144 cubitorum, quae est mensura hominis, hoc est, angeli, Apoc. xxi 2, 17;
quod `murus sanctae Hierosolymae’ non sit murus in sensu spirituali sed quod sit verum fidei defendens illa quae Ecclesiae, videatur n. 6419; inde quoque dicitur fuisse illum `144 cubitorum’; quod ita sit, manifeste patet, nam dicitur quod `mensura illa sit hominis, hoc est, angeli’; per `hominem’ et per `angelum’ significatur omne veri et boni fidei; 5 et quoque patet ex duodecim lapidibus pretiosis ex quibus fundamentum muri, et ex duodecim portis, quarum unaquaevis erat margarita, ibid. vers. 19-21; per `lapides’ enim `pretiosos’ significantur vera fidei quae ex bono charitatis, n. 643, 3720, 6426; similiter per `portam’ et quoque per `margaritam’; inde nunc constat quod numerus minor et major (t)involvat simile cum numero simplici ex quo {9}ille; quod omnes numeri in Verbo significent res, videatur n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 6175.
6 Ex his nunc videri potest quod numerus `sescentorum milium virorum’ exeuntium ex Aegypto significet etiam talia; quod hic numerus talia significet, vix aliquis credere potest ex causa quia historicum est, ac omne historicum mentem in sensu externo continenter tenet et a sensu interno abstrahit; sed usque numerus ille etiam talia significat, nam ne quidem est vocula, immo nec unum iota aut unus apex in Verbo qui non in se sanctus est, quia in se sanctum involvit; quod in solo historico non sanctum sit, nullus non videt.
@1 Israelis distincti fuerint in duodecim tribus$
@2 After charitatis$
@3 involvat$
@4 i et$
@5 per numeros illos intelliguntur$
@6 per quamvis$
@7 i fide et$
@8 in$
@9 ita quod sexcenta millia virorum exeuntium ex Aegypto, involvant etiam talia; quod hic numerus talia involvat, vix aliquis credere potest, ex causa quia historicum est, ac historicum in Verbo mentem in se tenet, et a sensu interno abstrahit, sed usque talia significant$

7974. `Praeter infantem’: quod significet bonum innocentiae, constat ex significatione `infantis’ quod sit bonum innocentiae, de qua n. 430, 1616, 2126, 2305, 3183, 3494, 4797, 5608.

7975. `Et etiam turba mixta multa’: quod significet bona quae non genuina, constat ex significatione `turbae mixtae’ quod sint bona non genuina, nam cum per `filios Israelis’ repraesentantur {1}bona et vera genuina, quae sunt Ecclesiae spiritualis, n. (x)7957, per `turbam mixtam’ comitantem illos significantur vera et bona non genuina; cum illis enim qui ab Ecclesia spirituali ita se habet: sunt bona et vera illis genuina et sunt bona et vera non genuina; spiritualis enim Ecclesiae homo nullam habet perceptionem boni et veri, sed pro bono et vero agnoscit et credit quae doctrinalia Ecclesiae suae docent; inde est quod in permultis veris non genuinis sit, consequenter etiam in bonis similibus, nam bona suum quale a veris habent; quod spirituales sint in perpluribus veris non genuinis, videatur n. 2708, 2715, 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, 3240, 3241, 3246, 3833, 4402, 4788, 5113, 6289, 6500, 6639, 6865, 6945, 7233; quod inde illis {2}bona non pura sint, n. 6427; {3}sed usque tenentur illi a Domino in bonis maxime genuinis, quod fit per influxum per interiora, n. 6499, et tunc vera et bona non genuina inde separantur et rejiciuntur ad latera; haec sunt quae significantur per `turbam mixtam multam valde.’
2 (m)Similiter per illam significantur qui ab Ecclesia sunt sed non intra illam, ut gentiles qui in oboedientia et mutua charitate inter se vivunt; illis nec vera genuina sunt quia non habent Verbum; hi quoque, {4}ut et ipsa vera non genuina, significantur per `turbam multam’ apud Johannem,(n)
Audivi numerum obsignatorum, centum quadraginta quattuor milia, obsignati ex omni tribu Israelis: post haec vidi, cum ecce turba multa quam numerare nemo poterat, ex omni gente et tribubus et populis et linguis, stantes coram throno, et coram Agno, induti stolas albas, et palmae in manibus illorum, Apoc. vii 4, 9.
@1 vera et bona$
@2 vera I$
@3 sed qui per regenerationem acceperunt a Domino facultatem recipiendi bonum et verum, a Domino tenentur$
@4 tum$

7976. `Ascendit cum illis’: quod significet quae adjuncta, constat ex significatione `ascendere cum illis’ cum dicitur de bonis et veris, quod sit quod {1} adjuncta, nam vera et bona non genuina separantur quidem a bonis et veris genuinis apud hominem spiritualem, sed non auferuntur; remanent adjuncta a latere quo rejecta, n. 7975 fin. Similiter se habet cum Ecclesia Domini inter gentes {2}quibus vera non genuina; illae in caelo etiam adjunctae sunt illis qui in veris et bonis genuinis sunt.
@1 i sunt$
@2 ubi non vera genuina; (m)sunt in coelo adjunctae illis qui in bonis genuinis sunt(n)$

7977. `Et grex et armentum acquisitio gravis valde’: quod significet bonum acquisitum per verum, interius et exterius, copia multa, constat ex significatione `gregis’ quod sit bonum interius, et ex significatione `armenti’ quod sit bonum exterius, de quibus n. 2566, 5913, 6048, 7960; quod acquisitum sit, significatur per `acquisitionem’; omne enim bonum apud illos qui ab Ecclesia spirituali sunt acquisitum est per verum; nam absque vero quod fidei non sciunt quid verum spirituale nec quid bonum spirituale; verum quidem civile, tum verum morale, et eorum bona, scire possunt quia haec sunt congrua {1}rebus quae in mundo, inde quoque illorum perceptionem habent; at verum spirituale et bonum ejus non illis quae in mundo congrua sunt, immo in pluribus prorsus ab illis {2}abeunt, quare de illis instruendi sunt. Haec dicta sunt ut sciatur quod omne bonum apud illos qui ab Ecclesia spirituali sunt acquirendum sit per verum; quod `gravis valde’ sit copia multa, patet.
@1 illis$
@2 dissentiunt$

7978. `Et coxerunt massam quam eduxerunt ex Aegypto, placentas azymas’: quod significet quod ex {1}vero boni iterum produceretur bonum in quo nihil falsi, constat ex significatione `coquere’ cum dicitur de {2}vero boni, quod significatur per `massam’ quod sit producere; ex significatione `massae’ quod sit verum boni, de qua supra n. 7966; et ex significatione `placentarum azymarum’ quod sint bona in quibus nihil falsi; quod `azyma’ sint quae absque falso, videatur n. 2342, 7906. (m)Quod hic status alter sit veri ex bono, in quo fuerunt cum liberati, videatur supra n. 7966, 7972.(n) Quod `placentae’ sint bona, est quia sunt panis, et `panis’ in sensu interno est bonum amoris, {3}de quo n. 276, 680, 2165, 2177, 3464, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 5915; sed distinguitur panis placentarum a pane communi in eo quod per `panem placentarum’ significetur bonum amoris erga proximum, ita bonum spirituale, et per `panem communem’ {4}significetur bonum amoris in Dominum, ita bonum caeleste; bonum illud spirituale significatum est per `minham’ quae offerebatur et {5}adolebatur cum sacrificio super altari, minhah enim cocta fuit in placentas et in lagana, ut constare potest Exod. xxix 2, 3, 23, 24, (x)32; Lev. ii 2 seq., vi 13, 14 [A.V. 20, 21]; Num. vi 15, 19, xv 18-21.
2 Simile {6} significabatur per `duodecim panes propositionis’ qui etiam coquebantur in placentas, de quibus ita apud Moschen,
Sumes similaginem, et coques illam duodecim placentas, duarum decimarum erit placenta una; et pones illas in duos ordines, senos ordine, super mensa munda coram Jehovah; et dabis super ordinem tus purum; et erit ad panes in memoriale, ignitum Jehovae, Lev. xxiv 5-9;
ex his constare potest quod `panes’ significarent sanctum, nam alioquin nusquam tale mandatum fuisset {7}; et quia significabant sanctum, etiam vocantur `sanctitas sanctitatum,’ ibid. vers. 9; sed per hos panes significabatur bonum amoris caelestis; et per quod `cocti {8}essent in placentas’ {9}significabantur bona amoris spiritualis. Ex his et ex illis quae in locis supra citatis allata sunt, constare potest quod simile per panem in Sancta Cena intelligatur.
@1 veri bono AI$
@2 veri bono altered to vero boni$
@3 videatur$
@4 significatur I$
@5 quoque adolebatur una$
@6 i quoque$
@7 i, ut illa super mensa ponerentur$
@8 sint$
@9 significabatur$

7979. `Quia non fermentata’: quod significet quia in vero ex bono nihil falsi inesset, constat ex significatione `massae,’ de qua dicitur quod `non fermentata,’ quod sit verum boni, de qua supra n. 7966; et ex significatione `non fermentatae’ quod sit absque falso, de qua n. 2342, 7906.

7980. `Quia expulsi ab Aegypto, et non potuerunt commorari’: quod significet quoniam remoti ab illis qui in falso ex malo erant, constat ex significatione `expelli’ quod sit removeri, nam qui expellitur, is removetur, videatur supra n. 7964; ex significatione `Aegypti’ quod sint qui in falso ex malo, de qua prius; et ex significatione `non posse commorari’ quod sit remotionis necessitas.

7981. `Et etiam viaticum non fecerunt sibi’: quod significet quod non aliam sustentationem a vero et bono secum haberent, quam nempe {1}quae significatur per massam non fermentatam,’ quae quod sit verum boni in quo nihil falsi, videatur n. 7966, constat ex significatione `viatici’ quod sit sustentatio a vero et bono, de qua n. 5490, 5953.
@1 veri bonum quod$

7982. Vers. 40-42. Et habitatio filiorum Israelis qua habitaverunt in Aegypto, triginta anni et quadringenti anni. Et fuit a fine triginta annorum et quadringentorum annorum, [et] fuit in eodem die hoc, exiverunt omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti. Nox custodiarum haec Jehovae, ad educendum illos e terra Aegypti; haec nox ista Jehovae custodiarum omnibus filiis Israelis ad generationes illorum. `Et habitatio filiorum Israelis qua habitaverunt in Aegypto’ significat infestationum durationem: `triginta anni et quadringenti anni’ significat quale (x)et statum illarum: `et fuit a fine triginta annorum et quadringentorum annorum’ significat tempus Adventus Domini cum liberati: `et fuit in eodem die hoc’ significat quod tunc: `exiverunt omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti’ significat quod illi qui in vero et bono, et usque illuc detenti, exempti sint: `nox custodiarum haec Jehovae’ significat Domini praesentiam apud illos qui in vero et bono, et apud illos qui in malo et inde in mero falso: `ad educendum illos e terra Aegypti’ significat liberationem ex captivitate spirituali: `haec nox ista Jehovae custodiarum’ significat quod tunc detenti ab omni falso et malo: `omnibus filiis Israelis ad generationes illorum’ significat illos ab Ecclesia spirituali apud quos est bonum ex vero et verum ex bono.

7983. `Et habitatio filiorum Israelis qua habitaverunt in Aegypto’: quod significet infestationum durationem, constat ex significatione `habitationis’ quod sit vitae status, de qua n. 1293, 3384, 3613, 4451, 6051, hic status infestationum, nam {1}ille est status vitae de quo nunc agitur, et qui significatur per numerum `triginta et quadringentorum annorum,’ ad quem illa verba se referunt.
@1 hic$

7984. `Triginta anni et (x)quadringenti anni’: quod significet quale et statum illarum, constat ex significatione `triginta’ quod sit status plenus reliquiarum, exsurgit enim ille numerus ex tribus et decem in se multiplicatis, et per `tria’ significatur status plenus, n. 2788, 4495, 7715, perque `decem’ reliquiae, n. 576, 1906, 2284; quid status plenus, in sequentibus dicetur; et ex significatione `quadringentorum’ quod sint vastationis duratio, de qua n. 2959, 2966, et inde conjunctio boni et veri, n. 4341; quod omnes numeri significent res et status, et quod numerus compositus simile cum simplicibus ex quibus compositus est, videatur supra n. 7973.
2 Quod vastationem, quae per `quadringentos annos’ significatur, attinet, est illa duplex, nempe vastatio mali et falsi, et vastatio boni et veri; {1}apud illos qui damnantur est vastatio boni et veri, {2}at {1}apud illos qui salvantur est vastatio mali et falsi; vastatio est privatio; quod mali qui {3}ab Ecclesia fuerunt vastati sint quoad omne bonum et verum, hactenus ostensum est, nam {4}vastationis gradus successivi significati sunt per plagas in Aegypto; boni autem vastantur quoad malum et falsum; haec apud illos successive separantur, hoc est, rejiciuntur ad latera, ac bona et vera colligantur ad medium; haec collectio boni et veri intelligitur per `reliquias’; cumque status plenus reliquiarum illis est, tunc elevantur in caelum; hic status est qui significatur per `triginta,’ (c)et vastatio per `quadringenta’; vastatio mali et falsi, ac {5}insinuatio boni et veri apud bonos, fit {6} per infestationes, {7}et per tentationes; per illas et has removentur falsa et mala, ac {8}induntur bona et vera; et hoc usque dum status plenus fit.
3 Quid status plenus, paucis etiam dicendum est: unusquisque qui vel damnatur vel salvatur habet certam mensuram quae impleri potest; mali, seu qui damnantur, habent certam mensuram mali et falsi, ac boni, seu qui salvantur, habent certam mensuram boni et veri; haec mensura apud unumquemvis impletur in altera vita; {9}sed aliquibus est mensura major, aliquibus autem minor; mensura illa comparatur in mundo per affectiones quae sunt amoris, quo quis plus amaverat malum ac inde falsum, eo mensuram sibi majorem comparaverat; et quo quis plus amaverat bonum et inde verum, eo mensura illi major est; limites et gradus extensionis illius mensurae in altera vita manifeste apparent, ac non possunt ibi transcendi, sed possunt impleri, et quoque actualiter implentur, nempe bonis et veris apud illos qui in affectione boni et veri fuerunt, ac malis et falsis apud illos qui in affectione mali et falsi; inde patet quod mensura illa sit facultas recipiendi vel malum et falsum, vel bonum et verum, comparata in mundo; hic status est qui intelligitur per statum plenum, 4 et significatur per `triginta’; describitur ille a Domino in parabolis de talentis apud Matthaeum xxv 14-(x)30, et de minis apud Lucam xix (x)11-27; et tandem his verbis apud Matthaeum,
Habenti omni dabitur ut abundet, ab eo autem qua non habet, etiam quod habet (x)auferetur ab eo, xxv 29:
et apud Lucam,
Adstantibus dixit, Tollite ab illo minam, et date ei qui decem minas habet; dixerunt illi, Domine, habet decem minas. Dico vobis quod omni qui habet dabitur, ab eo autem qua non habet, etiam quod habet (x)auferetur ab eo, xix 24-26:
quod mensura cujusvis impleatur, etiam docet Dominus alibi apud eundem,
Date, et dabitur vobis, mensuram bonam, pressam, agitatam, et superfluentem dabunt in sinum vestrum, vi 38;
ex his nunc patet quid intelligitur per statum plenum.
@1 These two statements are transposed.$
@2 et$
@3 After fuerunt$
@4 vastationes illae significatae$
@5 impletio$
@6 i primum$
@7 dein$
@8 insinuantur$
@9 unicuique est sua mensura, aliquibus major et aliquibus minor$

7985. Dicitur quod `habitatio filiorum Israelis qua habitaverunt in Aegypto fuerint triginta anni et quadringenti anni,’ et porro quod `a fine triginta annorum et quadringentorum annorum, in eodem die hoc, {1}exiverint omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti,’ cum tamen habitatio filiorum Israelis a Jacobi descensu in Aegyptum ad exitum posterorum ejus nunc, non fuerit plus quam dimidium illius temporis, nempe 215 annorum, ut patet manifeste a chronologicis Scripturae Sacrae; fuit enim Moscheh natus ex Amram, et Amram ex Kehath, ac Kehath ex Levi, ac Kehath simul cum Levi patre suo venit in Aegyptum, Gen. xlvi 11; {2}aetas vitae Kehath {3}fuit 133 annorum, Exod. vi 18, {2}ac aetas vitae Amaram, ex quo Aharon et Moscheh, 137 annorum, ibid. vers. 20; et Moscheh fuit vir 80 annorum cum stetit coram Pharaone, Exod. vii 7; non memoratur quo anno aetatis Kehathi natus est Amram, nec quo anno aetatis Amrami natus est Moscheh; at quod non fuerint {4}430 anni, constare potest, nam anni aetatum illorum ne quidem ad {4}430 assurgunt, sed ad 350; quod sciri potest si addantur anni aetatis Kehathi 133 cum annis aetatis Amrami 137, et hi cum annis Moschis 80 cum stetit coram Pharaone; {5}minus si addantur anni a nativitatibus illorum; quod fuerint 215 anni, ex chronologicis videri potest. Sed ab Abrahami descensu in (x)Aegyptum ad {6}exitum filiorum Israelis fuerunt 430 anni, de quibus etiam videantur chronologici; inde nunc constare potest quod per 430 annos hic intelligatur integra periodus temporis usque ab Abrahamo et non a Jacobo; quod hi anni designati sint, ac dicti anni habitationis filiorum Israelis in Aegypto, est {7}ob sensum internum, in quo per illos significatur status plenus ac (t)duratio vastationis illorum qui ab Ecclesia spirituali fuerunt, ac in terra inferiore usque ad Adventum Domini detenti, ac tunc liberati, de quibus videatur n. 6854, 6914, 7035, 7091, 7828, 7932.
@1 exiverunt$
@2 ac anni$
@3 fuerunt$
@4 415$
@5 minus anni nativitatum qui quod sint 215$
@6 filiorum Jacobi exitum inde$
@7 propter$

7986. `Et fuit a fine triginta annorum et quadringentorum annorum’: quod significet tempus Adventus Domini, cum salvati, constat ex significatione `annorum triginta et quadringentorum’ quod sint status plenus ac duratio vastationis seu infestationis illorum qui ab Ecclesia spirituali, ac in terra inferiore usque ad Adventum Domini detenti, ac tunc liberati, de qua mox supra n. 7985, et n. 6854, 6914, 7035, 7091, 7828, 7932; inde `a fine illorum annorum’ significat tempus Adventus Domini cum salvati.

7987. `Et fuit in eodem die hoc’: quod significet quod tunc, constat ex significatione diei quod sit status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 2788, 3462, 3785, 4850, 5672, 5962, 7680; inde `in eodem die hoc’ est in illo statu, ita tunc, nempe cum Adventus Domini, qui significatur per `a fine triginta et quadringentorum annorum,’ (c)ac liberatio illorum qui ab Ecclesia spirituali, quae significatur per `exiverunt omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti.’

7988. `Exiverunt omnes exercitus Jehovae e terra Aegypti’: quod significet quod illi qui in vero et bono, et usque illuc detenti, exempti sint, constat ex significatione `exire e terra Aegypti’ quod {1}sit eximi et liberari ab infestationibus; quod `exire’ sit eximi, patet; et quod `terra Aegypti’ sint infestationes, videatur n. 7278; et ex significatione `exercituum Jehovae’ quod sint vera et bona quae Ecclesiae spirituali, ita illi qui in vero et bono sunt, de qua n. 3448, 7236. Quod vera et bona sint `exercitus Jehovae,’ constat apud Danielem,
Exivit cornu unum de exiguo hirci, et crevit valde versus meridiem, et versus ortum, et versus decus, et crevit usque ad exercitus caelorum, et dejecit in terram de exercitu, et de stellis, et conculcavit {2}illa; immo usque ad, principem exercitus extulit se: et exercitus traditus est super jugi in praevaricationem, quia projecit veritatem in terram: tunc audivi unum sanctum loquentem, Quousque datur et sanctum et exercitus conculcationi? dixit ad me, Usque ad vesperam et mane, bis mille trecenta, tunc justificabitur sanctum, viii 9-14;
hic quod `exercitus’ sint vera et bona, manifeste patet; dicitur enim quod `dejecerit in terram de exercitu et de stellis’ ac postea quod `{3}projecit veritatem in terram’ et quod `exercitus esset conculcationi usque ad vesperam et mane,’ hoc est, ad Adventum Domini.
2 Quia vera et bona sunt exercitus Jehovae, idcirco angeli vocantur `exercitus Ipsius’ in Libro 1 Regum,
Michah propheta dixit, Vidi Jehovam sedentem super throno Suo, ac universum exercitum caelorum stantem juxta Ipsum, xxii 19:
et apud Davidem,
Benedicite Jehovae, angeli Ipsius, potentes robore; benedicite Jehovae, omnes exercitus Ipsius, ministri Ipsius, Ps. ciii 20, 21;
angeli vocantur `exercitus’ a veris et bonis in quibus sunt; nec solum angeli dicebantur exercitus Jehovae, sed etiam luminaria caeli, ut sol, luna, ac stellae, et hoc quia per `solem’ significabatur bonum amoris, per `lunam’ bonum fidei, et per `stellas’ cognitiones boni et veri: quod illa luminaria dicantur `exercitus,’ patet in Libro Geneseos,
Absoluti sunt caeli et terra, et omnes exercitus illorum, ii 1,
ubi per `exercitus’ intelliguntur omnia luminaria caeli, at in sensu interno, in quo ibi agitur de nova creatione hominis, intelliguntur 3 vera et bona: pariter apud Davidem,
Laudate Jehovam, omnes angeli Ipsius, laudate Ipsum, omnes exercitus Ipsius; laudate Ipsum, sol et luna, laudate Ipsum, omnes stellae lucis, Ps. cxlviii 2, 3;
quod `sol’ sit bonum amoris, et `luna’ bonum fidei, videatur n. 1529, 1530, 2441, 2495, 4060, 4696, 5377, 7083, et quod {4}`stellae’ sint cognitiones boni et veri, n. 1808, 2120, 2495, 2849, 4697.
4 Quod `sol, luna, et stellae’ significent bona et vera, est quia Dominus in caelo est Sol caelestibus ac Luna spiritualibus, n. 1521, 1529-1531, 3636, 3643, 4300, 4321 fin., 5097, 7078, 7083, 7171, 7173; et quia domicilia angelica lucent sicut stellae, secundum haec apud Danielem,
Tunc intelligentes splendebunt sicut splendor expansi, et justificantes multos sicut stellae in saeculum et aeternitatem, xii 3.
5 (m)Quia angeli ex veris et bonis vocantur `exercitus Jehovae’ et quoque `sol, luna, et stellae,’ et omne verum et bonum procedit a Domino, ideo Dominus in Verbo {5}appellatur Jehovah Zebaoth seu Exercituum, n. 3448; {5}appellatur etiam ex eo, {6}quia pugnat pro homine contra inferna.(n) Ex his nunc constare potest quid in sensu interno intelligitur per `exercitus Jehovae’; quod filii Jacobi, qui exiverunt ex Aegypto, non fuerint, sed quod repraesentaverint, patet ex vita illorum in Aegypto, quod non cognoverint Jehovam, ne quidem nomen Ipsius, antequam hoc Moschi indicatum esset e rubo, Exod. iii 13-16; tum quod fuerint aeque ac (x)Aegyptii adoratores vituli, ut concludi potest ex Exod. xxxii; {7}tum ex vita illorum in deserto, quod fuerint tales ut non potuerint introduci in terram Canaanem; ita nihil minus quam exercitus Jehovae.
@1 sint$
@2 illos$
@3 projecerit$
@4 S first wrote stellae sint vera then altered to cognitiones boni et veri but failed to restore stellae sint$
@5 vocatur$
@6 quod pugnet$
@7 et quod tales in deserto,$

7989. `Nox custodiarum haec Jehovae’: quod significet Domini praesentiam apud illos qui in vero et bono, et apud illos qui in malo et inde in mero falso, constat ex significatione `noctis’ quod sit status damnationis, de qua n. 7851; et ex significatione `custodiarum Jehovae’ quod sit praesentia Domini (c)et inde tutatio; per praesentiam enim Domini illustrantur illi qui in bono et inde in vero, ac occaecantur illi qui in malo et inde falso; tum per praesentiam Domini educuntur illi e damnatione qui elevandi in caelum, nam detinentur a malo ac tenentur in bono, et hoc vi forti, a Domino; et per praesentiam Domini etiam inducuntur in damnationem qui dejiciendi in infernum, nam secundum gradum praesentiae Domini in malo sunt, n. 7926, 7643; inde nunc est quod status ille ac tempus illud dicatur `nox custodiarum Jehovae.’ Praesentia Domini in sequentibus describitur per `columnam nubis interdiu et columnam ignis noctu, ad ducendum illos,’ Exod. xiii 21, et praesentia tam apud illos qui in bono et vero quam apud illos qui in malo et falso, per quod `columna illa interponeret se inter castra Israelis et inter castra Aegyptiorum,’ et quod `cum Jehovah prospiceret inde ad castra Aegyptiorum, quod Aegyptii immersi sint in mare Suph,’ Exod. xiv 19, 20, 24-27.

7990. `Ad educendum illos e terra Aegypti’: quod significet liberationem ex captivitate spirituali, constat ex significatione `educere’ quod sit liberare; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit ubi infestati a malis, ita ubi fuerunt in captivitate spirituali, secundum illa quae n. 6854, 6914, 7035, 7091, 7828, 7932, 7985, allata sunt. In captivitate spirituali dicuntur esse qui quoad interiora tenentur a Domino in bono et vero, sed quoad exteriora ab inferno in malo et falso; unde pugna externi hominis cum interno; in hoc statu tenentur qui infestantur; et tunc Dominus per influxum per interiora pugnat pro illis contra affluxum mali et falsi ab infernis; tenentur tunc sicut captivi, nam per influxum a Domino volunt in bono et vero esse, sed per affluxum ab infernis videntur sibi non posse. Haec pugna fit ob finem ut externus homo redigatur ad oboedientiam interni, et sic naturalia subordinentur spiritualibus.

7991. `Haec nox ista Jehovae custodiarum’: quod significet quod tunc detenti ab omni falso et malo, constat ex illis quae mox supra n. 7989 de `nocte custodiarum Jehovae’ dicta sunt.

7992. `Omnibus filiis Israelis ad generationes illorum’: quod significet illos ab Ecclesia spirituali apud quos est bonum ex vero et verum ex bono, constat ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, de qua saepius; et ex significatione `generationum’ quod sint illa quae fidei et charitatis, de qua n. 2020, 2584, 6239, ita apud quos bonum ex vero (c)et verum ex bono, qui enim ab Ecclesia spirituali sunt per verum quod fidei introducuntur ad bonum quod charitatis, ac cum introducti sunt, ex bono ducuntur ad vera; qui ex bono ad vera ducuntur sunt qui {1}constituunt Ecclesiam internam, qui autem per verum introducuntur ad bonum sunt qui externam.
@1 internam Ecclesiam constituunt$

7993. Vers. 43-49. Et dixit Jehovah ad Moschen et Aharonem, Hoc statutum Paesach, omnis filius alienigenae non comedet illud. Et omnis servus viri, emptio argenti, et circumcideris illum, tunc comedet illud. Inquilinus et mercenarius non comedet illud. In domo una comedetur, non educes e domo de carne foras; et os non frangetis in illo. Omnis coetus Israelis facient illud. Et cum peregrinatur tecum peregrinus, et faciat Paesach Jehovae, circumcidetur illi omnis masculus, et tunc accedet ad faciendum illud, et erit sicut indigena terrae; et omnis praeputiatus non comedet illud. Lex una erit indigenae et peregrino peregrinanti in medio vestrum. Et dixit Jehovah ad Moschen et Aharonem’ significat informationem per verum Divinum: `Hoc statutum Paesach’ significat leges ordinis illis qui a damnatione et infestationibus liberati: `omnis filius alienigenae non comedet illud’ significat illos qui non in vero et bono, quod ab illis separati: `et omnis servus viri’ significat hominem naturalem adhuc: `emptio argenti’ significat cui aliquid verum spirituale: `et circumcideris illum’ significat purificationem ab amoribus spurcis: `tunc comedet illud’ significat quod cum illis: `inquilinus et mercenarius non comedet illud’ significat {1}qui ex sola indole naturali bonum faciunt, et qui propter lucrum, quod non cum illis: `in domo una comedetur’ significat consociationes bonorum convenientium ut faciant unum bonum simul: `non educes e domo de carne foras’ significat quod bonum hoc non commiscebitur bono alterius: `et os non frangetis in illo’ significat scientificum verum quod etiam integrum erit: `omnis coetus Israelis facient illud’ significat quod ea lex ordinis omnibus qui in bono veri et in vero boni: `et cum peregrinatur tecum peregrinus’ significat illos qui in vero et bono Ecclesiae instructi sunt, et receperunt illa: `et faciat Paesach Jehovae’ significat si velit una cum illis esse: `circumcidetur illi omnis masculus’ significat quod verum illius ab impuris amoribus defaecandum sit: `et tunc accedet ad faciendum illud’ significat quod tunc cum illis erit: `et erit sicut indigena terrae’ significat quod {2}acceptus sicut ille qui in illo vero et bono, et purificatus ab amoribus spurcis: `et omnis praeputiatus non comedet illud’ significat quod qui in amoribus sui et mundi non una esse possit: `lex una erit indigenae et peregrino peregrinanti in medio vestrum’ significat quod qui instructus recepit Ecclesiae verum et bonum et vivit secundum illa erit sicut ille qui prius instructus intra Ecclesiam est, et praeceptis fidei et charitatis conformem vitam vivit.
@1 A had qui sui honoris et lucri causa venditant bonum et verum, quod non cum illis The first six words were then altered to qui ex sola indole naturali, ac qui propter lucra faciunt et (see also n. 8001, note 1).$
@2 receptus I$

7994. `Et dixit Jehovah ad Moschen et Aharonem’: quod significet informationem per verum Divinum, constat ex significatione `dixit Jehovah,’ cum agitur de statutis Ecclesiae, quod sit informatio seu instructio, de qua n. 7186, 7267, 7304, 7380, 7517, 7769, 7793, 7825; et ex repraesentatione `Moschis et Aharonis’ quod sint verum Divinum, `Moscheh’ internum et `Aharon’ externum, de qua n. 7009, 7010, 7089, 7382.

7995. `Hoc statutum Paesach’: quod significet leges ordinis illis qui a damnatione et infestationibus liberati, constat ex significatione `statuti’ quod sit {1}id quod ex ordine, de qua sequitur; et ex significatione `Paesach’ quod sit praesentia Domini et liberatio a damnatione, de qua n. 7093 fin., 7867. Quod {2}id quod ordinis est, quod per statutum significatur, attinet, sciendum quod omnia statuta quae mandata sunt filiis Israelis fuerint leges ordinis in forma externa, at illa quae repraesentabant et significabant erant leges ordinis in forma interna; leges ordinis sunt {3} vera quae ex bono; complexus omnium legum ordinis est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini; inde patet quod Ipsum Divinum Domini in caelo sit ordo, Divinum Bonum essentiale ordinis, ac {4}Divinum Verum formale ejus.
@1 ordo$
@2 ordinem attinet, qui per statutum significatur$
@3 i omnia$
@4 Divina vera formalia ejus, haec quoque vocantur leges ordinis, et quae in externis repraesentabant illa, vocabantur statuta$

7996. `Omnis filius alienigenae non comedet illud’: quod significet illos qui non in vero et bono, quod ab illis separati, constat ex significatione `alienigenae’ quod sint qui extra Ecclesiam non agnoscentes aliquid veri et boni quae fidei, ut fuerunt gentes in terra Canaane, de qua n. 2049, 2115, ita qui non in vero et bono; et ex significatione `non comedere illud’ {1} quod sit non communicare (c)et conjungi cum illis, ita {2}separati ab illis; (m)agitur in nunc sequentibus de illis qui simul {3}comedent Paesach, et qui non {3}comedent; erat Paesach cena, quae {4}repraesentabat consociationes bonorum in caelo; in statutis quae {5} sequuntur, indicatur quinam consociari possent, et quinam non {6} possent.(n) In genere convivia tam prandia quam cenae antiquis temporibus intra Ecclesiam fiebant ut consociarentur et conjungerentur quoad amorem, ac ut se mutuo instruerent in illis quae amoris et fidei, ita in illis quae caeli, videatur n. 3596, 3832, 5161; talia fuerunt illo tempore jucunda circa (x)comessationes, et fuerunt finis propter quem prandia (c)et cenae; {7}ita nutriebatur mens et quoque corpus unanimiter et correspondenter; inde illis sanitas ac vita longaeva, ac inde illis intelligentia et sapientia, {8}tum inde illis communicatio cum caelo, et quibusdam manifesta cum angelis. {9} At sicut omnia interna {10} successu temporis evanescunt, (c)et abeunt in externa, ita quoque conviviorum {11}et (x)comessationum fines qui hodie non sunt propter conjunctionem aliquam spiritualem sed propter conjunctiones mundanas, nempe propter lucra, propter ambitus honorum, {12}et propter voluptates {13}, inde nutritio corporis, sed nulla mentis{14}.
@1 i, nempe Paesach,$
@2 separari$
@3 comederent$
@4 repraesentabant I$
@5 i nunc$
@6 i consociari$
@7 jucunda illa erant illis cibus coelestis, qui cibus etiam repraesentatur in cibis qui super mensa, inde illis fuerunt jucunda externa et interna simul, ac vere jucunda quia externa repraesentabant interna illa, nempe terrestres cibi coelestes, per illos nutriebatur mens, et per hos corpus$
@8 ac inde quoque$
@9 i Caena paschalis tale convivium fuit, illis qui in Ecclesia repraesentativa; Sancta Caena quae successit etiam tale fuit cum Ecclesia Christiana inchoabatur;$
@10 i Ecclesiae$
@11 seu$
@12 tum quoque$
@13 i corporeas$
@14 i; sed talia sunt consociationes infernales, quae sunt conjunctiones ac amicitiae externae, animis hostilia spirant contra se mutuo ac contra alios, nam in infernis non sunt conjunctiones, sed tales illorum quales inter se sunt latronum, inde corpori non sanitas, minus menti, sed corpori morbi ac menti insaniae, ac vita denique in inferno$

7997. Quod cena paschalis repraesentaverit consociationes angelorum in caelis quoad bona et vera, videatur supra n. 7836, 7996, et quia illas repraesentabat, ordinatum est {1}ut non modo unaquaevis domus per se tunc simul esset et comederet, sed etiam quod non alii consociarentur quam qui repraesentarent conjunctionem amoris, qualis est societatum caelestium, et sic quod reliqui {2} separarentur; qui separarentur erant `alienigenae,’ nam per illos {3}significabantur qui non in bono et vero Ecclesiae, tum `inquilini (c)et mercenarii,’ quia per illos repraesentabantur qui ex sola indole naturali, et qui propter lucra facerent et venditarent bonum et verum; hi et illi {4}non consociari possunt cum angelis in caelis, sed cum illis licet circumvagari, quod fit (x)primo tempore adventus illorum in alteram vitam, antequam subeunt vastationes boni et veri, tunc cum ad aliquam societatem angelicam veniunt ac sentiunt sphaeram sanctitatis ex vero boni innocentiae, quod significatur per `sanguinem agni paschatis,’ n. 7846, 7877,’ non possunt appropinquare sed ex timore et aversatione confestim aufugiunt.
@1 i non modo quod$
@2 i abinde$
@3 significantur$
@4 nec$

7998. `Et omnis servus viri’: quod significet hominem naturalem adhuc, constat ex significatione `servi’ quod sit naturale, de qua n. 3019, 3020, 3191, 3192, 3204, 3206, 3209, 5305, ita homo naturalis; quod homo naturalis dicatur `servus,’ est quia factus est ad ministrandum spirituali, tum ad oboediendum illi, sicut servus suo domino.

7999. `Emptio argenti’: quod significet cui aliquid verum spirituale, constat (c)a significatione `emptionis’ quod sit acquisitio et appropriatio, de qua n. 4397, 4487, 5374, 5397, 5406, 5410, (x)5426; et ex significatione `argenti’ quod sit verum, de qua n. 1551, 2954, 5658, hic verum spirituale, quia servus qui emptus in sensu interno est naturalis homo, {1} et ideo dominus qui emit est {2} spiritualis. Cum hoc quomodo se habet, non sciri potest nisi sciatur {3}quomodo spirituale sibi emit, hoc est, acquirit et appropriat naturale; cum regeneratur homo, tunc primum dissident internum et externum {4}illius, hoc est spirituale et naturale {5}, spirituale enim vult illa quae caeli, {6}naturale autem quae mundi; sed spirituale influit tunc continue in naturale, et adducit illud ad consensum; hoc fit per verum, et quod spirituale in naturali sibi adducit {7}, hoc dicitur `emptum argento,’ hoc est, acquisitum et appropriatum per verum.
@1 i n. 7998,$
@2 i homo$
@3 d quomodo i qualiter$
@4 hominis$
@5 i ejus$
@6 at naturale$
@7 i per verum$

8000. `Et circumcideris illum’: quod significet purificationem ab amoribus spurcis, constat ex significatione `circumcidi’ quod sit purificatio ab amoribus sui et mundi, ita ab amoribus spurcis, de qua n. 2039, 2056, 2632, 3412, 3413, 4462, 7045.

8001. `Tunc comedet illud’: quod significet quod cum illis, constat ex significatione `comedere,’ nempe agnum paschalem una cum reliquis, quod sit communicare et conjungi, de qua n. 2187, 5643; cena enim paschalis repraesentabat, ut supra n. 7836, (x)7891, 7996, 7997, dictum, angelicas consociationes quoad bona et vera; et per statuta de alienigenis, servis, inquilinis, mercenariis, et peregrinis, de quibus hic agitur, in sensu interno indicatur quinam consociari possent et quinam non possent; inde est quod per `comedere’ significetur esse cum illis seu consociari, et per `non comedere’ {1}non esse cum illis, seu separari.
@1 i separari ab illis$

8002{1}. `{2} Inquilinus et mercenarius non comedet illud’: quod significet qui ex sola indole naturali bonum faciunt, et qui propter lucrum, quod non cum illis, constat ex significatione `inquilini’ quod sint qui bonum faciunt ex sola indole naturali, de qua sequitur; ex significatione `mercenarii’ quod sint qui propter lucrum bonum faciunt, de qua etiam sequitur; et ex significatione `non comedere illud’ quod sit non esse cum illis, de qua mox supra n. 8001. Quod `inquilinus’ sit qui ex sola indole naturali bonum faciunt, est quia inquilini erant advenae ex aliis populis, et incolae, et cum Israelitis et Judaeis in una domo habitabant, et `cohabitare’ significat in bono simul esse; sed quia erant, ut dictum, ex populis extra Ecclesiam, bonum quod significatur non est bonum Ecclesiae sed est bonum non Ecclesiae; hoc bonum vocatur bonum naturale, {3}quia ex nativitate est hereditario, tale etiam bonum aliquibus est ex invaletudine ac imbecillitate; hoc bonum intelligitur per bonum quod faciunt qui significantur per `inquilinos.’
2 Hoc bonum prorsus differt a bono Ecclesiae, nam per bonum Ecclesiae formatur apud hominem conscientia, quae est planum in quod {4}influunt angeli, et per quod datur cum illis consortium; at per bonum naturale non aliquod planum pro angelis formari potest; qui in hoc bono sunt faciunt bonum in tenebris ex caeco instinctu, non in luce veri ex influxu e caelo; quapropter {5} in altera vita abducuntur sicut paleae a vento, a quocumque, tam a malo quam a bono, ac plus a malo, qui novit adjungere ratiociniis aliquid affectionis (c)et persuasionis; nec tunc abduci possunt ab angelis, nam angeli operantur per vera et bona fidei, ac influunt in planum quod intus in homine {6}ex veris et bonis fidei formatum est; ex his patet quod qui ex sola indole naturali bonum faciunt non possint consociari angelis; de illis et de sorte illorum in altera vita, videatur n. 3470, 3471, 3518, 4988, 4992, 5032, 6208, 7197.
3 Quod inquilini sint qui non in terra sua, {7}nec in domo sua, sed in aliena commorantur, constat apud Moschen,
Terra [non] vendetur praecise, Mea enim est terra, sed peregrini et inquilini vos Mecum, Lev. xxv 23:
apud Davidem,
Audi preces meas, Jehovah, ad lacrimam meam ne taceas, quia peregrinus ego Tecum, inquilinus sicu omnes patres mei, Ps. xxxix 13 [A.V. 12]:
et in Libro Geneseos,
Abraham dixit ad filios Chethi, Peregrinus et inquilinus ego vobiscum; date mihi possessionem sepulcri, xxiii [3,] 4;
per `peregrinum’ aeque ac per `inquilinum’ significatur advena {8}et incola ex alia terra, sed per `peregrinum’ significantur illi qui in veris Ecclesiae instruebantur et qui recipiebant illa, per `inquilinos’ autem qui in veris Ecclesiae {9}non instrui, quia illa non recipere volebant.
4 Quod mercenarios attinet, erant illi qui pro mercede laborabant, erant servi sed non empti; quod illi dicti sint mercenarii, videatur Lev. xix 13, xxv 4-6; Deut. xxiv 14, 15; quia mercenarii erant qui pro mercede laborabant, per illos in sensu interno intelliguntur qui bonum faciunt propter lucrum in mundo; et in sensu adhuc interiore qui bonum faciunt propter mercedem in altera vita, ita qui per opera mereri volunt.
5 Qui bonum faciunt solum propter lucrum in mundo, illi nequaquam possunt consociari angelis, nam finis propter quem est mundus, hoc est, opulentia et eminentia, non autem caelum, hoc est, beatitudo (c)et felicitas animarum; {10} finis est qui determinat actiones et dat illis quale; de illis qui bonum faciunt modo propter lucrum ita Dominus apud Johannem,
Ego sum pastor bonus; pastor bonus animam suam ponit pro ovibus; mercenarius vero et qui non pastor, cujus oves non sunt propriae, videt lupum venientem, et deserit oves, fugitque; et lupus rapit illas et dispergit oves; mercenarius vero fugit quia mercenarius est, x 11-13:
et apud Jeremiam,
Vitula pulcherrima Aegyptus; excidium a septentrione venit; mercenarii illius sicut vituli saginarii, nam etiam illi converterunt se, fugerunt simul, non constiterunt, quia dies exitii illorum venit super illos, xlvi 20, 21.
6 Quod inquilini et mercenarii non consociarentur quoad sancta cum illis qui ab Ecclesia, apud Moschen,
Ullus alienus non comedet sanctum, inquilinus sacerdotis et mercenarius non comedet sanctum, Lev. xxii 10:
et quod ex filiis inquilinorum emerentur servi qui servirent in perpetuum, apud eundem,
Servum et ancillam ex gentibus quae circum vos emetis; et etiam de filiis inquilinorum peregrinantium cum vobis, de his emetis, et de familia illorum quae vobiscum, licet pepererint in terra vestra, ut sint vobis in possessionem, inque (x)hereditatem transmittatis eos filiis vestris post vos ad (x)hereditandum possessione, in aeternum illis dominabimini, Lev. xxv 44-46;
per `filios inquilinorum’ significantur scientifica quae ex solo naturali lumine; quod spiritualia vera illis dominabuntur, significatur per quod `servi ex filiis inquilinorum {11}emerentur possessione perpetua.’
7 Qui vero bonum faciunt propter mercedem in altera vita, qui etiam per (x)mercenarios significantur, differunt ab illis de quibus nunc supra, quod {12} pro fine habeant vitam et felicitatem in caelo {13}; sed quia finis ille determinat et convertit cultum Divinum illorum a Domino ad se, ac inde sibi solis bene volunt, at aliis modo quantum illi sibi; {14}et tunc amor sui inest singulis, non autem {15}amor proximi, ita non illis est genuina charitas; hi nec possunt consociari angelis, nam angeli prorsus aversantur et nomen et ideam {16}mercedis seu remunerationis; quod {17}bene faciendum absque fine mercedis, docet Dominus apud Lucam,
Amate inimicos vestros, et benefacite, atque mutuo date, nihil inde sperantes; tunc erit merces vestra multa, et eritis filii Altissimi, vi 32-35, tum xiv 12-14.
De bonis meritoriis qualia sunt, videatur n. 1110, 1111, 1774, 1835, 1877, 2027, 2273, 2340, 2373, 2400, {18} 3816, 4007 fin., (x)4174, 4943, 6388-6390, 6392, 6393, 6478.
8 Quod a Domino toties dicatur quod qui bonum faciunt mercedem in caelo habituri sint, ut Matth. v 11, 12, vi 1, 2, 16, x 41, 42, xx 1-(x)16; Marc. (x)ix 41; Luc. vi 23, 35, xiv 14; Joh. iv 36, est quia homo antequam regeneratus est, non possit non cogitare de mercede; aliter vero cum regeneratus est, tunc indignatur si quis {19}cogitat quod proximo benefaciat mercedis causa, nam jucundum et beatum sentit in benefaciendo, non autem in remuneratione; quod merces in sensu interno sit {15}jucundum affectionis charitatis, {20} videatur n. 3816, 3956, 6388, 6478.
@1 See Appendix Volume for deleted drafts of this . See also n.7993, note 1.$
@2 i Et AI$
@3 quod ex nativitate, ita haereditario est$
@4 influere possunt$
@5 i etiam$
@6 , quod ex veris$
@7 ac$
@8 ex alia terra, ac incola in non sua$
@9 Before in veris$
@10 i finis ille deducitur ab omnibus aliis ad se solum, ita convertitur a coelo, ac immergitur sibi et mundo;$
@11 erunt$
@12 i illi$
@13 i, hi autem vitam in mundo$
@14 inde affectio$
@15 affectio$
@16 mercedum$
@17 bonum$
@18 i 2373 f.$
@19 cogitet$
@20 i et inde beatitudo,$

8003. `In domo una comedetur’: quod significet consociationes bonorum convenientium ut faciant unum bonum, constat ex eo quod cena paschalis repraesentaverit consociationes angelicas in caelo, et quod unaquaevis domus filiorum Israelis societatem in particulari, videatur n. 7836, 7891, 7996, 7997; societates angelicae sunt omnes inter se distinctae secundum bona, et hoc in genere, in specie, et in particulari, n. 3241, 4625; consociati sunt qui in simili bono; quod hi unum bonum faciant, est quia omne unum non ab uno sed a pluribus existit; a pluribus enim variis sed usque convenientibus fit forma quae quod unum {1}faciat per harmoniam, in caelo per harmoniam spiritualem, {2}quae est bonorum amoris, videatur n. 3241, 3267, 3744-3746, 3986, 4005, 4149, 5598, 7236, 7833, 7836; ex his patet quod per `in una domo comedetur’ significentur consociationes bonorum convenientium ut faciant unum bonum simul; quod `comedere,’ nempe Paesach, sit consociari, seu esse cum illis {3}, videatur supra n. 8001.
@1 in coelo faciat$
@2 hoc est, per convenientiam bonorum, quae ex amore, inde est quod unaquaevis societas in particulari (m)una sit, et quoque in communi, imo universum coelum, nam faciunt sicut innumerabilia varia in communi, quae per consensum et convenientiam unum hominem faciunt, (n) de his$
@3 i simul$

8004. `Non educes e domo de carne foras’: quod significet quod bonum hoc non commiscebitur bono alterius, constat ex significatione `educere e domo foras’ quod sit alteri dare ad comedendum, ita commiscere cum alio bono quam quod est suae societatis; et ex significatione `carnis’ quod sit bonum, de qua n. 6968, 7850. Sunt enim {1} societates in caelo distinctae secundum functiones (d)omnium membrorum, viscerum, et organorum in corpore, ut ad finem plurium capitum ostensum est; functio cujusvis membri, visceris, et organi per correspondentiam se refert ad peculiare bonum ab altero distinctum; {2}(x)exinde patet quod bona multiplicia sint, et quod, ut ex illis {3}distinctae formae existant, quae simul sumptae formam perfectissimam caeli constituent, {4}nequaquam commiscenda sint, nam si commiscerentur, periret {5} distinctio; hoc significatur per quod `non educerent e domo de carne foras.’
@1 i omnes$
@2 quia tot genera boni sunt$
@3 forma constituatur$
@4 non commiscenda sunt$
@5 i omnis$

8005. `Et os non frangetis in illo’: quod significet scientificum verum quod etiam integrum erit, constat ex significatione `ossis’ quod sit ultimum in quo terminantur interiora ut in sua basi, {1}ac fulciuntur ne fiat divaricatio; tale ultimum in spiritualibus est scientificum, nam omnia vera et bona spiritualia defluunt secundum ordinem ad inferiora et terminantur tandem in scientificis, ac ibi sistunt se videnda homini; quod `non {2}frangetis’ sit quod integrum erit, patet. Scientificum dicitur integrum, cum non nisi quam vera quae concordant cum suo bono in se admittit, nam scientificum est commune receptaculum {3}. {4}Praeterea scientifica se habent sicut ossa in homine, si ea non integra sunt aut in suo ordine, ut cum luxata aut cum distorta, forma corporis inde {5}variatur, et secundum illam actiones. Scientifica vera sunt doctrinalia.
1@ ut I$
@2 frangerent$
@3 i verorum, et quale est receptaculum, tale fit verum quod influit, inde constare potest, quanti interest, ut scientifica vera sint integra$
@4 se habent enim illa$
@5 existit$

8006. `Omnis coetus Israelis facient illud’: quod significet quod ea lex ordinis omnibus qui in bono veri et in vero boni, constat ex significatione `coetus Israelis’ quod sint omnia vera et bona in uno complexu, n. 7830, ita qui in vero per quod bonum, et in bono per quod verum, n. (x)7957, proinde qui ab Ecclesia spirituali. Quod `omnes illi facerent Paesach’ erat ut repraesentarent liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali in inferiore terra usque ad Adventum Domini detenti sunt, n. 6854, 6914, 7091 fin., (x)7849, 7932; {1}et per `(x)comessationem in una domo’ {2} consociationes angelicas in caelo, n. 7836, 7996, 7997, {3}ita per quod `totus coetus Israelis faceret’ totum caelum. {4}Illo tempore nullibi erat Ecclesia, sed modo (x)repraesentativum Ecclesiae, ad {5}quod assumpti sunt posteri Abrahami ex Jacobo; per repraesentativa Ecclesiae dabatur communicatio cum caelo, ac per caelum cum Domino; inde erat quod genti illi injunctum esset omnia statuta (c)et omnes leges stricte observare, imprimis statuta de Paesach, usque adeo ut `qui mundus esset, et non faceret Paesach, exscinderetur,’ Num. ix 13.
@1 tunc ut$
@2 i repraesentarent$
@3 et$
@4 Illo enim tempore non erat aliqua Ecclesia alicubi$
@5 d quod i id$

8007. `Et cum peregrinatur tecum peregrinus’: quod significet illos qui in vero et bono Ecclesiae instructi sunt, et receperunt illa, constat ex significatione `peregrini’ quod sint qui instruebantur, ac Ecclesiae statuta et leges recipiebant, de qua n. 2025, 4444, 7908; {1}`cum peregrinatur tecum’ dicitur quia per `peregrinari’ significatur instrui et vivere, n. 1463, 3672; ita per `peregrinos peregrinantes cum illis’ significantur non modo qui in vero et bono Ecclesiae instruebantur et recipiebant illa, sed etiam qui vivebant secundum illa.
@1 peregrinantes$

8008. `Et faciat Paesach Jehovae’: quod significet si velit una cum illis esse, constat ex significatione `facere Paesach Jehovae’ seu comedere illud, quod sit una cum illis esse, de qua n. 8001.

8009. `Circumcidetur illi omnis masculus’: quod significet quod verum illius ab impuris amoribus defaecandum sit, constat ex significatione `circumcidi’ quod sit purificari seu defaecari ab amoribus impuris, de qua n. 2039, 2056, 2632, 3412, 3413, 4462, 7045; et ex significatione `masculi’ quod sit verum fidei, de qua n. 749, 2046, 4005, 7838.

8010. `Et [tunc] accedet ad faciendum illud’ significat quod tunc cum illis erit, ut {1} supra n. 8008.
@1 i mox$

8011. `Et erit sicut indigena terrae’: quod significet quod acceptus sicut ille qui in illo vero et bono, et purificatus ab amoribus spurcis, constat ex significatione `indigenae terrae’ quod sit qui natus intra Ecclesiam, (c)ac in ejus vero et bono est, consequenter qui purificatus ab amoribus spurcis; `indigena terrae’ dicitur quia per `terram’ significatur Ecclesia; quod `terra’ in Verbo sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1066, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118, 2571, 2928, 3355, 4447, 4535, 5577; quod `terra’ sit Ecclesia, est quia per `terram’ in Verbo terra Canaan intelligitur, et per `terram Canaan’ significatur regnum Domini ac Ecclesia, n. 1413, 1437: 1585, 1607, 1866, 3038, 3481, 3686, (a)3705, 4116, 4240, 4447, 4454, 4516, 4517, 5136, 5757, 6516; per omnem terram quae nominatur in Verbo, ab angelis non intelligitur terra sed gens quae ibi, et cum gens, intelligitur quale gentis quoad spirituale ejus, hoc est, quoad id quod est Ecclesiae; quod idea qualis gentis obveniat cum nominatur terra, notum est, nam id fit etiam apud hominem, magis apud angelos, qui spiritualiter de omni naturali cogitant.

8012. `Et omnis praeputiatus non comedet illud’: quod significet quod qui in amoribus sui et mundi non una esse possit, constat ex significatione `praeputiati’ seu incircumcisi, quod sit qui in amoribus sui et mundi est, de qua n. 2056, 3412, 3413, 7045; et ex significatione `comedere illud,’ nempe Paesach, quod sit esse cum illis, de qua supra n. 8001.

8013. `Lex una erit indigenae et peregrino peregrinanti in medio vestrum’: quod significet quod qui instructus recepit Ecclesiae verum et bonum, et vivit secundum illa, erit sicut ille qui prius instructus intra Ecclesiam est, et praeceptis fidei et charitatis conformem vitam vivit, constat ex significatione `lex una erit’ quod sit simile jus, ita quod erit sicut alter; ex significatione `indigenae’ quod sit qui natus intra Ecclesiam, ac in ejus vero et bono est quoad doctrinam et quoad vitam, de qua mox supra n. 8011; et ex significatione `peregrini peregrinantis in medio vestrum’ quod sit qui instruitur in Ecclesiae vero et bono et recipit illa, (c)et vivit secundum illa, de qua etiam supra n. 8007.
2 Secundum praecepta fidei et charitatis dicitur {1}ob differentiam; vita enim ante regenerationem est secundum praecepta fidei, at post regenerationem est secundum praecepta charitatis; ante regenerationem nemo scit quid charitas ex {2}affectione, sed solum ex doctrina; secundum hujus praecepta, quae praecepta fidei vocantur, tunc {3}vivitur, at post regenerationem ex {4}affectione scitur quid charitas, nam {5}amat tunc proximum, et illi ex corde vult bonum, et tunc {3}vivitur secundum legem inscriptam, {6}nam agitur ex affectione charitatis; hic status prorsus differt a statu priore; qui in {7}primo statu sunt in obscuro sunt quoad vera et bona fidei, at qui in hoc statu sunt in claro sunt respective; hi vident vera et confirmant illa ex illustratione, illi autem non vident vera et confirmant illa ex illustratione sed ex persuasione de doctrinalibus Ecclesiae quod vera sint; et quia non ex illustratione illa vident, aeque possunt confirmare falsa ac vera, et postquam confirmata sunt, vident illa prorsus sicut vera; ex his constare potest quid intelligitur per vivere secundum praecepta fidei, et quid per vivere secundum praecepta charitatis.
3 Quod peregrinos attinet, in Verbo aliquoties mandatum est ut non aliqua distinctio fieret inter indigenam terrae et peregrinum peregrinantem cum illis, ex causa quia gentes, a quibus {8} peregrini, aeque recipiuntur in caelum, ac illi qui intra Ecclesiam sunt, postquam instructi receperunt vera fidei; {9} de gentibus in altera vita, videatur n. 932, 1032, 1059, 2049, 2284, 2589-2604, 2861, 2863, 3263, 4190, 4197; inde mandatum est quod sicut indigena ita peregrinus, ut apud Moschen,
Quod si peregrinatus fuerit vobiscum peregrinus, qui fecerit ignitum odoris quietationis Jehovae, quemadmodum facitis sic faciet; quantum ad contionem, statutum unum vobis et peregrino peregrinanti, statutum aeternitatis in generationes vestras; quales vos talis peregrinus coram Jehovah; lex una et judicium unum erit vobis et peregrino peregrinanti vobiscum, Num. xv 14-16:
apud eundem,
Sicut indigena ex vobis, erit vobis peregrinus peregrinans vobiscum, Lev. xix 34:
apud eundem,
Judicium unum erit vobis, quale peregrino tale indigenae erit, Lev. xxiv 22:
apud eundem,
Quando peregrinatus fuerit vobiscum peregrinus, faciet Paesach Jehovae juxta statutum Paesach, et juxta statuta ejus sic faciet; statutum unum erit vobis, tam peregrino quam indigenae terrae, Num. ix 14.
@1 quia ante regenerationem secundum praecepta fidei vivitur$
@2 perceptione$
@3 vivit$
@4 perceptione scit$
@5 afficitur tunc amore erga$
@6 et agit ex charitate$
@7 priori$
@8 i sunt$
@9 i hi sunt qui in sensu interno etiam per peregrinos intelliguntur,$

8014. Vers. 50, 51. Et fecerunt omnes filii Israelis quemadmodum praecepit Jehovah Moschi et Aharoni, ita fecerunt. Et fuit in eodem die hoc, eduxit Jehovah filios Israelis e terra Aegypti quoad exercitus illorum. `Et fecerunt omnes filii Israelis quemadmodum praecepit Jehovah Moschi et Aharoni’ significat actum oboedientiae secundum verum Divinum: `ita fecerunt’ significat actum ex voluntate: `et fuit in eodem die hoc’ significat statum praesentiae Domini {1}: `eduxit Jehovah filios Israelis e terra Aegypti’ significat quod Dominus liberaverit illos qui in bono veri et vero boni a damnatione: `quoad exercitus illorum’ significat illos distinctos secundum quale boni a vero.
@1 i vocatur dies visitationis et ultimum judicium$

8015. `Et fecerunt omnes filii Israelis quemadmodum praecepit Jehovah Moschi et Aharoni’: quod significet actum oboedientiae secundum verum Divinum, constat ex illis supra n. 7944, ubi similia.

8016. `Ita fecerunt’: quod significet actum ex voluntate, constat ex significatione `facere’ cum iterato dicitur, quod sit actus ex voluntate, ut supra n. 7945.

8017. `Et fuit in eodem die hoc’: quod significet statum praesentiae Domini, constat ex significatione `diei’ quod sit tempus et status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850, 7680; quod sit status praesentiae Domini, est quia dies Paesach erat, et per `Paesach’ significatur praesentia Domini ac liberatio illorum qui ab Ecclesia spirituali a captivitate spirituali et a damnatione, n. 7867; quod tunc liberatio, significatur per sequentia in hoc versu, quod nempe `die illo Jehovah eduxerit filios Israelis e terra Aegypti quoad exercitus illorum’; quod hoc fuerit crastino Paschatis, constat apud Moschen,
Profecti sunt ex Aegypto quintodecimo die mensis primi, crastino Paschatis, in oculis omnium Aegyptiorum, Aegyptiis tunc sepelientibus occisos primogenitos, Num. xxxiii 3, 4.
Quod praesentia Domini liberet illos qui in bono sunt a damnatione, et inducat illos qui in malo sunt in damnationem, videatur n. 7926, 7989.

8018. `Eduxit Jehovah filios Israelis e terra Aegypti’: quod significet quod Dominus liberaverit illos qui in bono veri et vero boni a damnatione, constat a significatione `educere’ quod sit liberare; ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, seu quod idem, qui in bono veri et in vero boni, de qua supra n. (x)7957, 8006; et ex significatione `terrae Aegypti’ quod sit damnatio; quod `terra Aegypti’ hic sit damnatio, est quia per statum Aegyptiorum nunc significatur damnatio, n. 7766, 7778; quod Dominus a damnatione liberaverit illos qui ab Ecclesia spirituali, hoc est, qui in bono veri et vero boni, videatur n. 6854, 6914, 7091 fin., 7828, 7932.
2 Liberatio illorum a Domino cum resurrexit significatur per descensum Domini ad inferos; ac manifestata est per exsuscitationem mortuorum e monumentis, de qua apud Matthaeum,
Et monumenta aperta sunt, et multa corpora dormientium sanctorum suscitata sunt, et exeuntes e monumentis suis post resurrectionem Ipsius ingressi sunt in sanctam urbem, ac apparuerunt multis, xxvii 52, 53;
`egressio e monumentis,’ et `ingressio in sanctam urbem,’ tum `apparitio’ {1}exstiterunt in testificationem quod a Domino liberati sint qui eo usque detenti fuerunt in captivitate spirituali, ac quod introducti in caelum; caelum in sensu interno {2}significatur per `sanctam urbem’ {3}; ideo dicitur `sancta urbs’ cum tamen non sancta sed profana fuit, cum Ipsum Dominum, Qui in omnibus Ecclesiae illorum ritualibus fuit repraesentatus, ac in Verbo apud illos descriptus, (c)et sic Qui Deus Ecclesiae illorum fuerat, tam crudeliter tractaverunt.
3 Simile per hoc significatur apud Danielem,
In tempore hoc eripietur populus Tuus, omnis qui invenietur scriptus in libro; denique multi de dormientibus in pulvere terrae evigilabunt, hi ad vitam {4}aeternam, reliqui vero in opprobria, in ignominiam {4}aeternam, xii 1, 2:
et quoque per hoc apud Ezechielem,
Propheta et dic, Sic dixit Dominus Jehovih, Ecce Ego aperturus sepulcra vestra, et ascendere faciam vos e sepulcris vestris, popule Mi, ac deducam vos super terram Israelis, ut cognoscatis quod Ego Jehovah, cum aperuero sepulcra vestra, et ascendere fecero vos e sepulcris vestris, popule Mi, et dedero spiritum Meum in vobis, ut vivatis, et collocavero vos super terra vestra, ut cognoscatis quod Ego Jehovah locutus sim, et fecerim, dictum Jehovae, xxxvii 12-14;
per `terram Israelis’ seu per `terram Canaanem’ intelligitur caelum, n. 8011; per haec apud prophetam describitur nova creatio seu {5}generatio hominis; (m)et quoque vivificatio illorum qui ab Ecclesia spirituali, a Domino.(n)
@1 factae sunt$
@2 intelligitur$
@3 i, in quam ingressi$
@4 saeculi$
@5 regeneratio$