9451–10837

AC n. 9451 9451. Peccata creduntur abstersa, et, quasi solent sordes aquis abluta, quando remissa sunt; sed usque apud hominem manent; quod abstersa dicantur, est ex apparentia cum homo detinetur ab illis.

AC n. 9452 9452. Dominus ex Divina Misericordia regenerat hominem quod fit ab ejus infantia usque ad ultimum vitae in mundo, ac postea in aeternum; sic ex Divina Misericordia abducit hominem a malis et falsis et ducit (x)ad fidei vera et amoris bona, et dein tenet eum in illis; ac postea ex Divina Misericordia elevat eum ad Se in caelum, et felicem reddit; haec sunt quae intelliguntur per remissionem peccatorum ex misericordia. Qui credunt quod peccata aliter remittantur, prorsus falluntur; immisericordiae enim foret videre multitudinem hominum in infernis, et non salvare, si aliter fieri potuisset; cum tamen Dominus est ipsa Misericordia, ac nullius mortem vult, sed ut vivat.

AC n. 9453 9453. Qui itaque non patiuntur se regenerari, ita non detineri a malis et falsis, misericordias illas Domini a se removent et rejiciunt; inde est quod in culpa sit, quod salvari nequeat.

AC n. 9454 9454. Hae sunt quae intelliguntur apud Johannem,
Quotquot receperunt, dedit illis potestatem ut filii Dei essent, credentibus in nomen Ipsius, qui non ex sanguinibus, neque e voluntate carnis, neque e voluntate viri, sed ex Deo nati sunt, i 12, 13;
`ex sanguinibus’ sunt qui contra bona fidei et charitatis, `ex voluntate carnis’ sunt qui in malis ex amoribus sui et mundi, `ex voluntate viri’ sunt qui in falsis inde, `nasci a Deo’ est regenerari; quod nemo possit venire in caelum nisi regeneretur, apud eundem,
Amen, amen dico tibi, Nisi quis regeneretur denuo, non potest videre regnum Dei: amen, amen dico tibi, Nisi quis generatus fuerit ex aqua et spiritu, non potest ingredi in regnum Dei, iii 3, 5;
`generari ex aqua’ est per verum fidei, et `generari ex spiritu’ est per bonum amoris. Ex his nunc constare potest quinam sunt quibus remissa sunt peccata, et quinam quibus non remissa.

CAPUT XXV
1. Et locutus est JEHOVAH ad Moschen, dicendo,
2. Loquere ad filios Israelis, et accipiant Mihi collectam, a cum omni viro quem sponte movit cor ejus, accipiatis collectam Meam.
3. Et haec collecta quam accipietis a cum illis, aurum et argentum et aes.
4. Et hyacinthinum, et purpura, et coccineum dibaphum, et linum byssinum, et lana caprarum.
5. Et pelles arietum rubrorum, et pelles melium, et ligna schittim.
6. Oleum luminari, aromata oleo unctionis, et suffimento aromatum.
7. Lapides schoham, et lapides impletionum ephodo et pectorali.
8. Et faciant Mihi sanctuarium, {1}ut habitem in medio illorum.
@1 et IT$
9. Secundum omne quod Ego monstro tibi, formam habitaculi, et formam omnium vasorum ejus, ac ita facietis.
10. Et faciant arcam lignorum schittim, duo cubiti et dimidius longitudo ejus, ac cubitus {1}et dimidius latitudo ejus, ac cubitus et dimidius altitudo ejus.
@1 ac IT$
11. Et obduces illam auro puro, ab intra et ab extra obduces illam; et facies super illam limbum auri circumcirca.
12. Et fundes ei quattuor annulos auri, et dabis super quattuor annulos ejus; et duo annuli super latere ejus uno, et duo annuli super latere ejus altero.
{1}13. Et facies vectes lignorum schittim, et obduces illos auro.
@1 See p. ix preliminary note 1. A begins here.$
14. Et induces vectes in annulos super lateribus arcae, ac portandum arcam in illis.
15. In annulis arcae erunt vectes, non removebuntur ab ea.
16. Et dabis ad arcam testimonium, quod dabo ad te.
17. Et facies propitiatorium auro puro, duo cubiti et dimidius longitudo ejus, et cubitus et dimidius latitudo ejus.
18. Et facies binos cherubos, auro solido facies illos, a duabus extremitatibus propitiatorii.
19. Et fac cherubum unum ab extremitate hinc, et cherubum unum ab extremitate illinc; ex propitiatorio facietis cherubos super duabus extremitatibus ejus.
20. Et erunt cherubi expandentes alas sursum, obtegentes alis suis super propitiatorium; et facies eorum viri ad fratrem suum; ad propitiatorium erunt facies cheruborum.
21. Et dabis propitiatorium super arcam desuper, et ad arcam dabis testimonium, quod dabo ad te.
22. Et conveniam tibi ibi, et loquar tecum desuper propitiatorio ab inter binos cherubos qui super arca testimonii, omne quod praecipiam tibi ad filios Israelis.
23. Et facies mensam lignorum schittim, duo cubiti longitudo ejus, et cubitus latitudo ejus, et cubitus et dimidius altitudo ejus.
24. Et obduces illam auro puro, et facies ei limbum auri circumcirca.
25. Et facies ei clausuram palmi circumcirca; et facies limbum auri clausurae ejus circumcirca.
26. Et facies ei quattuor annulos auri, et dabis annulos super quattuor angulos qui quattuor pedibus ejus.
27. E regione clausurae erunt annuli ad domos vectibus ad portandum mensam.
28. Et facies vectes lignis schittim, et obduces illos auro, et portabitur illis mensa.
29. Et facies scutulas ejus, et acetabula ejus, et scutellas ejus, et (x)scopulas ejus, quibus integetur; auro puro facies illa.{1}
@1 levit. xxiv 5, 6, 7, Num. iv 7, 8 is written below this v. cp n. 9544$
30. Et dabis super mensam panem facierum ad facies Meas jugiter.
31. Et facies candelabrum auro puro, solidum fiet candelabrum, scapus ejus, et calamus ejus, scyphi ejus, malogranata ejus, et flores ejus, ex illo erunt.
32. Et sex calami exeuntes ex lateribus ejus, tres calami candelabri et latere ejus uno, et (x)tres calami candelabri ex latere ejus altero.
33. Tres scyphi amygdalati in calamo uno, malogranatum et flos; et tres scyphi amygdalati in calamo uno, malogranatum et flos; ita sex calamis exeuntibus ex candelabro.
34. Et in candelabro quattuor scyphi amygdalati, malogranata ejus et flores ejus.
35. Et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo, sex calamis exeuntibus ex candelabro.
36. Malogranata eorum et calami eorum ex eo erunt omnia ejus, solidum unum auro puro.
37. Et facies lucernas ejus septem; et ascendere faciat lucernas ejus, et illuminet e regione facierum ejus.
38. Et forcipes ejus et trullas ejus auro puro.
39. Talentum auri puri {1}faciet illud cum omnibus vasis illis.
@1 facies IT$
40. Et vide et fac in forma eorum quam tu videre factus es in monte.

AC n. 9455 9455. CONTENTA

In hoc capite describitur collecta ad tentorium, ad mensas ibi, tum ad vestes Aharonis,ut et constructio arcae, mensae pro panibus, et candelabri, per quae repraesentarentur caeli ubi Dominus, ac omnia caelestia et spiritualia quae ex Domino ibi; per {1}habitaculum ipsum caelum, per arcam ibi caelum intimum, per testimonium seu legem in arca Dominus; per panes facierum super mensa, et per candelabrum, caelestia, (c)ac per vestes Aharonis spiritualia, quae a Domino in caelis.
@1 tentorium$

AC n. 9456 9456 SENSUS INTERNUS

Vers. 1, 2. Et locutus est Jehovah ad Moschen, dicendo, Loquere ad filios Israelis, et accipiant Mihi collectam, a cum omni viro quem sponte movit cor ejus, accipiatis collectam Meam. `Et locutus est Jehovah ad Moschen, dicendo’ significat informationem de sanctis caeli quae repraesentanda: `loquere ad filios Israelis’ significat Ecclesiam repraesentativam: ‘{1} accipiant Mihi collectam’ significat interiora cultus quae repraesentarentur, quae sunt requisita: `a cum omni viro quem sponte movit cor ejus’ significat quod omnia ex amore, ita ex libero: `accipiatis collectam Meam’ significat requisita ad cultum.
@1 i et$

AC n. 9457 9457. `Et locutus est Jehovah ad Moschen, dicendo’: quod significet informationem de sanctis caeli quae repraesentanda, constat ex illis quae sequuntur, nam quae locutus est Jehovah ad Moschen sunt sancta caeli quae repraesentarentur; instituebatur enim apud populum Israeliticum Ecclesia in qua in externa forma sisterentur repraesentative caelestia, quae sunt boni amoris, et spiritualia, quae sunt boni et veri fidei, qualia sunt in caelo, et qualia erunt in Ecclesia; ex quibus constat quod per `locutus est Jehovah’ significetur informatio de sanctis caeli quae repraesentanda. Quoniam illa quae sequuntur sunt repraesentativa caelestium et spiritualium quae a Domino in caelis, ideo dicetur quid Ecclesia repraesentativa et cur illa: sunt tres caeli, intimum seu 2 tertium, medium seu secundum, ac ultimum seu primum; in intimo caelo regnat bonum amoris in Dominum, in medio caelo regnat bonum {1}charitatis erga proximum, {2} in ultimo repraesentantur illa quae in medio ac intimo caelo cogitantur, dicuntur, et existunt; repraesentativa quae ibi sunt innumerabilia, sicut paradisi, horti, silvae, agri, campi, tum urbes, palatia, domus, ut et greges et armenta, tum animalia et aves plurium generum, praeter {3}innumeralia; haec apparent coram oculis spirituum angelicorum ibi clarius quam similia in luce medii diei in tellure, et quod mirum, appercipitur etiam quid 3 significant; (m)talia etiam apparuerunt prophetis quando interior eorum visus, qui est visus spiritus, apertus fuit, sicut equi Sachariae, vi 1-(x)8; animalia quae cherubi, {4}et dein novum templum cum omnibus ejus, Ezechieli, i, ix, x, xl-xlviii; candelabrum, throni, animalia quae etiam cherubi, equi, nova Hierosolyma, {5}et plura alia, Johanni, de quibus in Apocalypsi; similiter equi et currus ignei puero Elisaei, 2 Reg. vi 17; similia apparent continue in caelo {6}coram oculis spirituum et angelorum,(n) {7}et sunt formae naturales in quas interna caeli desinunt et in quibus figurantur, quae sic sistuntur visibiles coram ipsis oculis, haec sunt 4 repraesentationes; Ecclesia itaque repraesentativa est cum sancta interna, quae sunt amoris et fidei a Domino et in Dominum, sistuntur per formas visibiles in mundo, sicut in hoc capite et in sequentibus, per arcam, propitiatorium, cherubos, per mensas ibi, per candelabrum, et per reliqua tabernaculi; tabernaculum enim illud ita construebatur ut repraesentaret tres caelos, et omnia quae ibi; et {8} arca, in qua testimonium, caelum intimum, ac Ipsum Dominum ibi; quapropter forma ejus ostensa est Moschi in monte, dicente tunc Jehovah, Ut faciant sibi sanctuarium, et habitet in medio illorum, vers. 8; quisque qui aliqua facultate interius cogitandi pollet percipere potest quod Jehovah non habitare potuerit in tentorio, sed quod in caelo, et quod tentorium illud non dicatur sanctuarium nisi referat caelum, (c)ac caelestia (c)et (x)spiritualia quae ibi; cogitet quisque secum, {9}quid foret pro Jehovah Creatore caeli et terrae habitare in parvo habitaculo facto ex lignis, obducto auro, et circumtecto aulaeis, nisi caelum, et quae caeli sunt, 5repraesentata ibi fuissent in forma? quae enim (x)repraesentantur in forma, illa quidem in simili apparent in ultimo seu primo caelo coram spiritibus qui ibi, sed in caelis superioribus percipiuntur interna quae repraesentantur, quae, ut dictum est, sunt caelestia quae amoris in Dominum, et spiritualia quae sunt fidei in Dominum; talia {10}erant quae implebant caelum quando Moscheh cum populo in sancto externo erant, et adorabant id sicut habitaculum Ipsius Jehovae; inde patet quid repraesentativum, tum quod per id esset caelum praesens apud hominem, ita Dominus.
Ecclesia itaque repraesentativa, cum desiit antiqua, instituta est 6 apud populum Israeliticum ut per talia conjunctio esset caeli, ita Domini cum humano genere, nam absque conjunctione Domini per caelum, periret homo, homo enim ex conjunctione illa vitam suam habet; sed repraesentativa illa erant solum media conjunctionis externa cum quibus Dominus miraculose conjunxit caelum, n. 4311; at cum per illa quoque conjunctio periret, tunc Dominus in mundum venit, et aperuit ipsa interna quae repraesentabantur, quae sunt amoris et fidei in Ipsum; haec nunc conjungunt; sed usque unicum medium conjunctionis hodie est Verbum, quoniam id ita conscriptum est ut omnia et singula ibi correspondeant, {11}et inde repraesentent et significent Divina quae in caelis.
@1 fidei in Dominum$
@2 i et$
@3 innumera alia$
@4 tum$
@5 praeter$
@6 ultimo$
@7 haec$
@8 i ipsa$
@9 quod$
@10 sunt$
@11 proinde$

AC n. 9458 9458. `Loquere ad filios Israelis’: quod significet Ecclesiam repraesentativam, constat ex {1}repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia, {2} in specie Ecclesia spiritualis, de qua n. 8805, 9340; hic autem Ecclesia repraesentativa, quia agitur de talibus quae repraesentarent {3}sancta Ecclesiae, et caeli, prout de arca, propitiatorio, cherubis, mensa super qua panes facierum, candelabro; et in sequentibus de tabernaculo, vestibus Aharonis, {4}de altari et sacrificiis, quae omnia erant repraesentativa; quod per `filios Israelis’ significetur Ecclesia spiritualis, est quia illa repraesentabatur per illos. Ast quod apud populum illum Ecclesia repraesentativa non institui potuerit, sed modo repraesentativum Ecclesiae, videatur n. 4281, 4288, 4311, (t)4444, 4500, 6304, 7048, 9320.
@1 significatione$
@2 i et$
@3 coelum, et sancta bona et vera Ecclesiae$
@4 Before sacrificiis$

AC n. 9459 9459. `Accipiant Mihi collectam’: quod significet interiora cultus quae repraesentarentur, quae sunt requisita, constat ex significatione `collectae’ quod sint requisita ad cultum, hic interiora quae repraesentarentur; talia enim per illa quae colligebantur ad tentorium, ad mensas, et ad candelabrum {1}, tum ad vestes Aharonis, quae erant aurum, argentum, aes, hyacinthinum, purpura, coccineum dibaphum, linum byssinum, lana caprarum, et plura alia, significantur, ut {2}constat (c)ex significatione eorum, de qua in {3} sequentibus.
@1 i ibi$
@2 constare potest$
@3 i mox$

AC n. 9460 9460. `A cum omni viro quem sponte movit cor ejus’: quod significet quod omnia ex amore, ita ex libero, constat ex significatione `quem sponte movit cor’ quod sit ex libero; quod sit ex amore, est quia omne liberum est amoris, nam quod homo ex amore facit, hoc ex libero facit; quod `cor’ sit amoris quia voluntatis, videatur n. 7542, 8910, 9050, 9113, 9300, et quod omne liberum sit amoris seu affectionis, n. 2870-2893, 3158, 9096; {1}inde quod cultus erit ex libero, n. 1947, 2880, 2881, 7349.
@1 et$

AC n. 9461 9461. `Accipiatis collectam Meam’: quod significet requisita ad cultum, constat ex significatione `collectae’ quod sint interiora cultus quae repraesentarentur, quae sunt requisita, de qua supra n. 9459.

AC n. 9462 9462. Vers. 37. Et haec collecta quam accipietis a cum illis, aurum et argentum et aes. Et hyacinthinum, et purpura, et coccineum dibaphum, et linum byssinum, et lana caprarum. Et pelles arietum rubrorum, et pelles melium, et ligna schittim. Oleum luminari, aromata oleo unctionis, et suffimento aromatum. Lapides schoham, et lapides impletionum ephodo et pectorali. `Et haec collecta quam (x)accipietis {1}a cum illis’ significat quod requisita illa omnino erunt: `aurum et argentum’ significat bonum et verum internum in genere: `et aes’ significat bonum externum: `et hyacinthinum’ significat caelestem amorem veri: `et purpura’ significat caelestem amorem boni: `et coccineum dibaphum’ significat amorem mutuum: `et linum byssinum’ significat verum inde: `et lana caprarum’ significat bonum inde: `et pelles arietum rubrorum, et pelles melium’ significat externa vera et bona a quibus continentur: `et ligna schittim’ significat bona meriti quae a Domino, ita solius Domini: `oleum luminari’ significat bonum internum quod in amore mutuo et [in] charitate: `aromata oleo unctionis’ significat vera interna quae boni inaugurantis: `et suffimento aromatum’ significat ad perceptionem gratam; `lapides schoham, et lapides impletionum’ significat vera et bona spiritualia in genere: `ephodo et pectorali’ significat quae integumento caelestibus externis et internis.
@1 ab illis but see note 1 opposite$

AC n. 9463 9463. `Et haec collecta quam accipietis {1}a cum illis’ quod significet quod requisita illa omnino erunt, constat ex significatione `collectae’ quod sint requisita, ut supra n. 9459, 9461; quod sit quod illa omnino erunt, est quia hic tertio dicitur, et repetitio involvit necessitatem.
@1 ab illis altered to a cum illis$

AC n. 9464 9464. `Aurum et argentum’: quod significet bonum et verum internum in genere, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum, et `argenti’ quod sit verum, de qua n. 113, 1551, 1552, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 8932; quod sint internum bonum et verum, est quia per `aes,’ quod sequitur, significatur bonum externum.

AC n. 9465 9465. `Et aes’: quod significet bonum externum, constat ex significatione `aeris’ quod sit bonum naturale, seu quod idem, bonum externum, de qua n. 425, 1551; bonum externum est bonum externi seu naturalis hominis, bonum autem internum est bonum interni seu spiritualis hominis.

AC n. 9466 9466. `Et hyacinthinum’: quod significet caelestem amorem veri, constat ex significatione `hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri; quod `hyacinthinum’ id sit, est quia coloris caelestis est, et per illum colorem significatur verum ex origine caelesti, quod est verum ex bono amoris in Dominum; hoc bonum in intimo caelo regnat, et sistit in medio seu secundo caelo colorem purpureum et hyacinthinum; ipsum bonum colorem purpureum, ac verum inde colorem hyacinthinum; colores enim in altera vita, inque ipso caelo, apparent pulcherrimi, et omnes originem ex bono et vero ducunt; sphaera enim affectionum boni et veri sistitur sensibilis coram oculis angelorum et spirituum etiam per colores, et specifica per objecta varie colorata, et quoque coram naribus per odores; omne enim caeleste quod boni, et spirituale quod veri, repraesentatur in inferioribus caelis per talia quae apparent In natura, sic coram ipsis sensibus externis spirituum et angelorum ibi; quod sphaerae affectionis {1}boni et veri sistantur visibiles per colores, est causa quia colores {2} sunt modificationes lucis caelestis, ita intelligentiae et sapientiae, videatur n. 4530, 4677, 4742, 4922.
2 Inde nunc est quod inter illa quae colligerentur ad tabernaculum et ad vestes Aharonis, essent hyacinthinum, purpura, coccineum dibaphum, pelles arietum rubrorum; nam per tabernaculum repraesentabatur caelum Domini, et per illa ex quibus constructum et contextum erat, repraesentabantur caelestia et spiritualia, quae sunt boni et veri similiter per vestes Aharonis, n. 9457; inde est quod velum, intra quod arca testimonii, ex hyacinthino, purpura, {3} coccineo dibapho, {4}e byssino textum esset, Exod. xxvi 31, pariter tegumentum pro ostio tentorii, ibid. vers. 36, ut et tegumentum {5}portae atrii, Exod. xxvii 16; tum quod loramenta super ora aulaei essent ex hyacinthino, Exod xxvi 4; inde etiam erat quod ephodus esset ex auro, hyacinthino, purpura, (x)coccineo dibapho, et byssino {6}intertextis, et quoque pectorale judicii, Exod. xxviii 6, 15.
3 Per `hyacinthinum’ significatur amor caelestis veri, et per `veste ex hyacinthino’ cognitiones veri ex illo amore apud Ezechielem,
Byssus (x)in acupictura ex Aegypto fuit expansio tua, ut esse tibi in signum; hyacinthinum et purpura ex insulis (x)Elischa fuit tegumentum tuum: negotiatores tui cum perfectionibus, cum glomeribus hyacinthini (x)et acupicto, et cum thesauris vestium pretiosarum, xxvii 7, 24;
ibi de Tyro, per quam significantur cognitiones veri et boni, n 1201; scientia et intelligentia inde describitur per `acupicturam ex Aegypto, et per `hyacinthinum et purpuram ex insulis (x)Elischa; `acupictura ex Aegypto’ est scientificum veri, `hyacinthinum et purpura ex insulis 4 (x)Elischa’ est intelligentia veri et boni: apud eundem,
Duae mulieres, filiae unius matris, in adolescentia scortatae sunt in Aegypto, Ohola et Oholiba: scortata est Ohola sub Me, et dilexit Assyrios propinquos, (x)vestitos hyacinthino, praefectos et duces, equites equitantes equis, xxiii [2-] 6;
`Ohola’ pro Samaria, et `Oholiba’ pro Hierosolyma; `Samaria’ ibi est Ecclesia spiritualis perversa, `scortari in Aegypto’ est falsificare vera per scientifica, {7}’diligere Assyrios propinquos’ pro amare ratiocinationes inde, `vestiti hyacinthino’ pro apparentiis veri ex bono, 5 quia ex sensu litterali Verbi perverse explicato: similiter apud Jeremiam,
Argentum extensum e Tharschisch adfertur, et aurum ex Uphaso, opus fabri et manuum conflatoris, hyacinthinum et purpura vestis eorum, opus sapientum tota, x 9;
ibi de idolis domus Israelis, per quae significantur doctrinalia falsa, confirmata {8}ex sensu externo Verbi male explicato, n: (x)9424; `opus fabri et manuum conflatoris,’ tum `opus sapientum tota’ {9}pro quod ex propria intelligentia; `argentum ex Tharschisch, et aurum ex Uphaso’ est verum et bonum apparens in externa forma, quoniam ex Verbo; similiter `hyacinthinum et purpura quae vestis’: apud Johannem,
6 Vidi equos in visione, et sedentes super iis, habentes thoraces igneos et hyacinthinos, et sulfureos, a quibus occisi sunt tertia pars hominum, Apoc. ix 17 [,18];
`equi et sedentes super illis’ pro inverso (c)et perverso intellectu veri, `thoraces ignei, hyacinthini, et sulfurei’ pro defensione falsorum quae ex malis amorum diabolicorum; hic itaque `ignis’ pro infernali amore mali, et `hyacinthinum’ pro infernali amore falsi, ita in sensu opposito, pleraque enim in Verbo etiam oppositum sensum habent.
@1 veri et boni$
@2 i ibi$
@3 i et$
@4 tum$
@5 a porta$
@6 intertexto$
@7 diligere Assyrios propinquos vestitos hyacinthino est pro ratiocinia inde et apparentia sicut vera quae sunt ex origine coelesti, cum tamen essent falsa ex malo$
@8 ex sensu externo altered to per sensum externum$
@9 d pro i est$

AC n. 9467 9467. `Et purpura’: quod significet caelestem amorem boni, constat ex significatione `purpurae’ quod sit caelestis amor boni; causa quod is per `purpuram’ significetur, est quia per colorem rubrum significatur bonum amoris caelestis; sunt enim bini colores fundamentales ex quibus reliqui, color ruber et color albus; color ruber significat bonum quod amoris, et color albus verum quod fidei; quod color ruber significet bonum quod amoris, est quia (x)ille descendit ex igne, et ignis est bonum amoris, et quod color albus significet verum quod fidei, est quia ille descendit ex luce, et lux est verum fidei; quod ignis sit bonum amoris, videatur n. 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324, 9434, et quod lux sit verum fidei, n. 2776, 3195, 3636, 3643, 3993, 4302, 4413, 4415, 5400, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407; (m)quod rubrum sit bonum amoris, n. 3300, et quod album sit verum fidei, n. 3993, 4007, 5319;(n) inde patet quid reliqui colores significant; quantum enim 2 trahunt ex rubro, tantum significant bonum quod amoris, et quantum ex albo tantum verum quod fidei; sunt enim omnes colores qui in caelo apparent, modificationes lucis et flammae caelestis, super binis
illis planis; lux enim caelestis est realis {1}, et in se est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini; quapropter modificationes illius lucis et flammae {2} sunt variegationes veri et boni, ita intelligentiae et sapientiae.
3 Ex his constare potest unde est quod vela et aulaea tentorii, tum vestes Aharonis, ex hyacinthino, purpura, coccineo dibapho, {3}et byssino, contexerentur, (m)Exod. (x)xxv 4, xxvi 31, 36, xxvii 16, xxviii 6, 15;(n) ut nempe per illa, repraesentarentur caelestia quae boni et spiritualia quae veri, de quibus in sequentibus.
4 Bonum ex origine caelesti per `purpuram’ etiam significatur apud Ezechielem,
Byssus (x)in acupictura ex Aegypto fuit expansio tua, hyacinthinum et purpura ex insulis (x)Elischa fuit tegumentum tuum, xxvii 7;
ibi de Tyro, per quam significantur cognitiones veri et boni; `hyacinthinum et purpura tegumentum’ pro cognitionibus veri et boni ex 5origine caelesti: {4}similia per `purpuram et byssum’ significantur apud Lucam,
Homo quidam (x)erat dives qui induebatur {5} purpura et bysso, et lautitiis indulgebat quotidie splendide, xvi 19;
per `hominem divitem’ in sensu interno intelligebatur gens {6}Judaica, et Ecclesia ibi, quae dives dicebatur a cognitionibus, boni et veri ex Verbo, quod ibi; {7}’vestes ex purpura et (x)bysso’ sunt cognitiones illae, `ex purpura’ cognitiones boni, {8}’ex bysso’ cognitiones veri, utraeque ex origine caelesti, quia ex Divino: simile per `purpuram’ (t)etiam significatur in Apocalypsi,
Mulier sedens super bestia coccinea, induta purpura et {9}coccino, xvii [3,] 4;
ibi de Babylone, per quam significatur Ecclesia, ubi sancta Verbi applicantur ad usus profanos, qui sunt ad dominia in caelo et in terra; ita ex infernali amore sui et mundi.
@1 i lux$
@2 i unde colores$
@3 tum$
@4 simile per purpuram et byssum significatur$
@5 i et IT$
@6 Judaea$
@7 purpura et byssus$
@8 et byssus$
@9 coccineo$

AC n. 9468 9468. `Et coccineum dibaphum’: quod significet amorem mutuum, constat ex significatione `coccinei et dibaphi’ quod sit verum caeleste, quod idem est cum bono amoris mutui; sunt duo regna in quae caelum angelicum distinctum est, regnum caeleste et regnum spirituale; in utroque est internum et externum, internum in regno caelesti est bonum amoris in Dominum, et externum est bonum amoris mutui; hoc bonum est quod per `coccineum dibaphum’ significatur, per `coccineum’ ipsum bonum et per `dibaphum’ verum ejus; in regno autem spirituali internum est bonum charitatis erga proximum, et externum est bonum oboedientiae ex fide. Quod `coccineum dibaphum’ sit bonum amoris mutui et ejus verum, est ex apparentia ejus in altera vita; cum enim sphaera illius boni et veri sistitur visibilis in caelo infimo, tunc apparet illa colore coccineo; {1}nam quod ex caelesti caelo defluit et apparet infra, hoc trahit colorem ex flammeo, et infra (x)fit coccineum ex candore lucis caeli medii quod transit; inde est quod dibaphum coccineum inter alios colores {2} adhibitum fuerit super aulaeis habitaculi, Exod. xxvi 1, super velo ante arcam, Exod. xxvi 36, super tegumento pro ostio tentorii, Exod. xxvi 36, super tegumento ad portam atrii, Exod. xxvii 16, super ephodo, Exod. xxviii 6, super balteo, Exod. xxviii 8, super pectorali judicii, Exod. xxviii 15, super fimbriis pallii ephodi, Exod. xxviii 33.
Quod `coccineum dibaphum’ significet bonum amoris mutui, 2 quod est bonum externum regni {3}seu Ecclesiae caelestis, patet ex eo quod pannus coccinei dibaphi expanderetur super mensa, ubi panes facierum, et dein operiretur tegumento pellis melis, Num. iv 8; intima enim quae regni {3}seu Ecclesiae caelestis, significabantur per illa quae super mensa, {4} praecipue per panes, exteriora autem per illa quae tegebant; inde quoque est quod in tali ordine recenseantur illa quae colligerentur, nempe intima {5}primum, quae erant hyacinthinum et Purpura; exteriora secundo, quae erant coccineum dibaphum, linum byssinum, et lana caprarum, et prorsus externa ultimo, quae erant pelles arietum rubrorum et pelles melium; similiter in sequentibus ubivis.
Quoniam bonum externum caeleste et ejus verum per `coccineum 3 dibaphum’ significatur, ideo Verbum quoad sensum externum et inde doctrinale per id exprimitur; causa est quia Verbum est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, et id apparet ut lux flammea in intimo caelo, et ut lux candida in medio; ita exprimitur Verbum et doctrinale ex Verbo in Libro 2 Samuelis,
Lamentatus est David lamentationem super Schaule et super Jonathane, et inscripsit ad docendum filios Jehudae arcum: filiae Israelis, super Schaule flete, qui amicivit vos dibapho cum deliciosis, qui imposuit ornatum auri super vestem vestram, i 17, 18, 24;
4 ‘amicire dibapho’ pro instruere de veris quae boni amoris mutui, ita de veris ex origine caelesti; agitur in prophetico illo de doctrina fidei separata a doctrina amoris et charitatis, nempe quod vera per illam separatam exstinguantur, at quod per hanc seu per doctrinam amoris et charitatis restaurentur; per Philisthaeos enim, a quibus occisi fuerunt Schaul et Jonathan, significantur illi qui in doctrina fidei separat (d)a doctrina amoris et charitatis sunt, n 3412, 3413, 8093, 8096, 8099, 8313, et per `docere filios Jehudae arcum’ significatur instruere illos qui in bono amoris et charitatis de veris doctrinae; quod `fili Jehudae’ sint qui in bono amoris {6}, videatur n. 3654, 3881, 5583, 5603 5782, 5794, 5833, 6363, et quod ‘arcus’ sit doctrina veri, n. 2686, 2709:
5 apud Jeremiam,
Tu ergo vastata, quid facies si indueris te dibapho, si ornaveris te ornatu auri? frustra pulchram reddes te, iv 30;
agitur ibi de Ecclesia vastata; `induere se dibapho et ornare se ornatu auri’ est docere vera doctrinae ex origine caelesti, et bona vitae, proinde vera et bona ex Verbo: similiter apud eundem,
Qui comederunt lautitias, devastati sunt in plateis; educati super coccino, amplexi sunt sterquilinium, Threni iv 5;
`educari super coccino’ pro ab infantia instrui in bono amoris mutui ex Verbo.
6 Quoniam illa quae sunt Verbi in sensu externo, apparent in caelo colore coccineo, ex causa de qua supra, ideo qui sensum (t)Verbi externum applicant ad confirmanda {7}falsa ex malis amoris sui et mundi, ita quae sunt contraria veris et bonis amoris in Dominum et amoris mutui, dicuntur induti purpura et coccino; externa enim quia ex Verbo, ita apparent, sed interna sunt profana; talia per `coccinum’ significantur apud Johannem,
Vidi mulierem sedentem super bestia coccinea, plenam nominibus blasphemiae; erat induta purpura et coccino, Apoc. xvii 3, 4;
ibi de Babylone, per quam intelligitur religio {8} qua profanantur sancta Verbi per applicationem ad falsa faventia diabolicis amoribus, qui sunt amores sui et mundi, ita ad dominandum in caelis et in terris: etiam alibi apud eundem,
Urbs magna, quae induta byssino et purpureo et {9}coccino, inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, Apoc. xviii 16;
ideo etiam inter merces Babylonis recensentur byssus, purpura, coccinum, Apoc. xviii 16.
Quoniam externum Verbi colore coccineo apparet in caelo, et 7 quoniam ex caelo est influxus in memoriam hominis, in qua illa quae ex Verbo tali colore apparent, ideo coccineum adhibebatur {10}circa recordationes rei, {11}ut apud Moschen,
{12}Filii Israelis facient sibi peniculamentum super alae vestium, et {13}dabunt super peniculamentum alae filum {14}hyacinthinum; ut per id recordarentur omnium praeceptorum Jehovae, et facerent illa, Num. xv 38, 39.
Ex eadem causa etiam sollemne fuit antiquis temporibus, cum 8 significativa in usu fuerunt, alligare filum coccineum propter rei memoriam seu recordationem, sicut legitur de Perez filio Thamaris, super cujus manu obstetrix ligavit dibaphum, Gen. xxxviii 28, 30; et de meretrice Rachab, quae in fenestra ligavit filum coccineum, ut exploratores recordarentur promissi, Jos. ii 18, (x)21.
Quoniam homo a malis et falsis abduci nequit quam {15}per vera et 9 bona quae apud hominem ex Verbo, ideo in mundationibus leprae adhibebatur lignum cedri, {16}coccinum, et hyssopus, Lev. (x)xiv 4-7, 49-52; lepra enim est verum profanatum, ita falsificatum, n. 6963, mundari ab illis est abduci per vera et bona quae ex Verbo; {17}similiter adhibebatur coccinum ad aquas separationis et expiationis ex vacca {18}rubra, Num. xix 6; aquae separationis et (x)expiationis etiam significabant purificationem et abductionem a malis et falsis per vera et bona ex Verbo.
10 Sicut pleraque in Verbo (t)sensum oppositum habent, ita quoque dibaphum et coccineum, et tunc significant falsa et mala veris et bonis illis contraria, ut apud Esaiam,
Si fuerint peccata vestra sicut dibapha, sicut nix albescent; si rubra fuerint sicut coccinum, sicut lana erunt, i 18;
{19}hoc similiter se habet sicut cum rubro, cum sanguine, cum flamma cum igne, quae in genuino sensu significant bona amoris et fidei, in opposito autem mala illis contraria.
@1 quod enim$
@2 i etiam$
@3 et$
@4 i et$
@5 primo$
@6 i mutui$
@7 mala et falsa$
@8 i in$
@9 coccineo$
@10 ad memorias seu$
@11 sicut$
@12 Quod filii Israelis facerent$
@13 darent$
@14 coccineum AI$
@15 per Verbum et per influxum in bona et vera, quae apud hominem ex illo, ideo in mundationibus leprae apud hominem et in domo,$
@16 coccineum$
@17 similiter ad parandas$
@18 rufa$
@19 similiter se cum his$

AC n. 9469 9469. `Et linum byssinum’: quod significet verum inde, nempe ex bono quod ex origine caelesti; {1}quod `linum’ sit verum, videatur n. 7601, et quod `byssinum’ sit verum ex Divino, n. 5319, utrumque verum in naturali homine; quod `linum byssinum’ sit verum ex origine caelesti, est ex albedine et mollitie.
@1 quod linum byssinum sit verum ex illa origine, est ex albedine et mollitie, quod linum sit verum, videatur n. 7601, et quod byssinum sit verum ex Divino, n. 5319, utrumque verum in naturali homine; at bonum ibi, etiam ex origine coelesti, significatur per lanam ex capris et ovibus$

AC n. 9470 9470. `Et lana caprarum’: quod significet bonum inde, nempe ex bono amoris mutui; quod `lana caprarum’ id bonum sit, est qui; `capra’ significat bonum innocentiae in externo seu naturali homine n. 3519, 7840, ac inde `lana’ est verum boni illius; {1}sed quoniam non verum sed bonum significatur, ideo in lingua originali non dicitur lana caprarum, sed solum caprae, sicut etiam alibi, ut iri sequentibus in Exodo,
Omnes mulieres sapientes attulerunt netum, hyacinthinum purpuram, coccineum dibaphum, byssinum; et omnes mulieres quas impulit, cor (c)illarum in sapientia, neverunt capras, xxxv 25, 26;
`nere capras’ pro texta ex lana caprarum.
2 Quod autem `lana’ sit verum ex origine caelesti, quod in se est bonum, constat ex locis in Verbo ubi nominatur, ut apud Hoscheam,
Dixit, Ibo post amasios meos, dantes panem meum et aquas meas, lanam meam et linum meum: ideo revertar, et accipiam frumentum meum in tempore suo, et eripiam lanam meam et linum meum,ii 5,9;
agitur ibi de Ecclesia perversa, quae ibi `mater’; ‘amasii’ cum quibus dicitur scortata, sunt qui pervertunt bona et vera, `panis et aquae’ sunt bona amoris et vera fidei interna, `lana et linum’ sunt eadem sed externa: apud Danielem,
Videns fui usque dum throni projecti sunt, et antiquus dierum sedit; vestis ejus sicut nix alba, et crinis capitis ejus sicut lana munda, vii 9;
agitur ibi de vastatione Ecclesiae quoad omne verum fidei, et de restauratione ejus a Domino; vastatio plenaria significatur per quod throni projecti sint; `antiquus dierum’ est Dominus quoad bonum caeleste {2} quale fuit in antiquissima Ecclesia, quae Ecclesia caelestis fuit, et in Verbo `antiquum’ vocatur; ejus verum externum significatur per `vestem quae sicut nix alba,’ et ejus bonum externum significatur per `crinem capitis qui sicut lana munda’: similiter apud Johannem,
In medio septem candelabrorum similis Filio hominis, caput Ejus et capilli albi sicut lana alba, sicut nix, Apoc. i 13, 14.
Tale verum, quod quia est forma boni caelestis, in se est bonum, 4 etiam {3}per `lanam’ significatur apud Ezechielem,
Damascus negotiatrix tua in vino {4}Chelbonis et lana Zacharis, xxvii 18:
et apud Esaiam,
Si fuerint peccata vestra sicut dibapha, sicut nix albescent; si rubra fuerint sicut coccinum, sicut lana erunt, i 18.
Quoniam per vestes Aharonis repraesentabantur talia quae sunt 5 regni spiritualis Domini, ita spiritualia quae sunt veri, ideo vestes sanctitatis ejus erant ex lino et non ex lana; linum enim est spirituale verum, lana autem caeleste verum, quod respective est bonum; ob illam causam (x)dicitur apud Ezechielem,
Sacerdotes Levitae, filii Zadochi, quando intrabunt ad portas atrii interioris, vestes lini induent, nec ascendet super eos lana; cidares lini erunt super capite corum, femoralia lini erunt super lumbis eorum, xliv 17, 18;
quod {5} vestes Aharonis non ex lana sed ex lino fuerint, constat {6}ex Lev. xvi 4, 32; ex his constare potest quod `linum’ significet verum 6 spirituale quod est verum boni fidei, `lana’ autem verum caeleste quod est verum boni amoris; et quoniam illi qui in hoc vero sunt non possunt esse in illo vero, differunt enim sicut lux ex sole, et lux ex stellis; ideo {7}statutum erat quod non indueretur vestis mixta ex lana et lino simul, Deut. xxii 10, 11; quod inter caeleste et spirituale tale discrimen sit, et quod utrumque in uno subjecto non simul sint, videantur citata n. 9277.
@1 et quoniam hic$
@2 i et$
@3 After significatur$
@4 Chesbonis AIT, See Volume III p. 143 note 6$
@5 i etiam IT$
@6 in$
@7 dicitur$

AC n. 9471 9471. `Et pelles arietum rubrorum, et pelles melium’: quod significet externa vera et bona a quibus continentur, constat ex significatione `pellium’ quod sint externa, de qua n. 3540, ex significatione `arietum’ {1}quod sint spiritualia quae veri, de qua n. 2830, 4170, ex significatione `rubri’ quod sit bonum, de qua n. 3300, ita `pelles arietum rubrorum’ sunt externa vera quae ex bono, et ex significatione `melium’ quod sint bona; quod `meles’ id significent, constat ex eo quod in Verbo ubi dicitur de vero etiam dicatur de bono ob conjugium caeleste veri et boni, n. 9263, 9314; {2}inde quia `pelles arietum ruforum’ significant externa vera quae ex bono, `pelles melium’ significant ipsa bona; {3}quod sint vera et bona a quibus continentur, est quia omnia externa continent interna, quod etiam hic patet ex usu istarum pellium, quod inserviverint tegumentis, pelles melium tegumentis super sanctiora, quam pelles arietum, Exod. xxvi 14; {4} Num. iv 6, 8, 10-12, 14.
@1 quod sit spirituale quod est veri$
@2 ideo$
@3 quod significent externa vera et bona a quibus continentur, constat ex usu illorum, quod inserverint pro tegumentis, et pelles melium pro tegumentis super sanctiora quam pelles arietum rubrorum, videatur$
@4 i et$

AC n. 9472 9472. `Et ligna schittim’: quod significent bona meriti quae a Domino, ita solius Domini, constat ex significatione `lignorum’ quod sint bonum meriti, de qua n. 1110, 2784, 2812, 4943, 8740; bonum meriti est bonum procedens a Divino Humano Domini, quod est bonum Christianum, seu bonum spirituale apud hominem; hoc bonum est per quod homo salvatur; nam bonum quod aliunde procedit non est bonum, {1}nam non est Divinum in eo, ita {2}nec caelum in eo, proinde non est salus in eo. Lignum schittim erat lignum cedri praestantissimae et per `cedrum’ significatur spirituale Ecclesiae; quod lignum schittim fuerit species cedri, constat apud Esaiam,
Dabo in deserto cedrum schittae, et (x)myrtum, et lignum olei xli 19;
ubi `cedrus schittae’ pro bono spirituali, `lignum olei’ pro bono caelesti. Quia bonum meriti, quod solius Domini, est unicum bonum quod regnat in caelo et quod facit caelum, ideo id lignum erat unicum lignum quod adhibebatur ad constructionem {3}tabernaculi’, per quod repraesentabatur caelum; prout ad ipsam arcam, in qua testimonium, ad vectes ejus, ad mensam super qua panes facierum, et ad hujus vectes, ad asseres pro habitaculo, ad vectes et ad columnas tegumenti, tum ad altare et ejus vectes; ut constat ex hujus capitis vers. 10, 13, 23, 28, et ex seqq. xxvi 15, 26, 37, xxvii i, 6.
@1 non enim$
@2 non est$
@3 tentorii$

AC n. 9473 9473. `Oleum luminari’: quod significet bonum internum quod in amore mutuo et in charitate, constat ex significatione `olei’ quod sit bonum amoris, de qua n. 886, 4582, 4638, et ex significatione `luminaris’ quod sit amor mutuus et charitas; quod `luminare’ sit amor mutuus, est a flamma, per quam significatur ille amor, et quod sit charitas, est a calore et luce inde; calor enim spiritualis est bonum charitatis, et lux spiritualis est verum fidei.
Paucis hic dicetur quid bonum internum in amore mutuo, et in 2 charitate: nihil existit a seipso, sed a priore se; ita etiam verum et bonum, id a quo aliud existit, est internum, et quod existit est hujus externum; se habent omnia et singula quae existunt sicut causa et effectus; nullus effectus existere potest absque causa efficiente; causa efficiens est internum effectus, et effectus est illius externum; et se habent sicut conatus et motus, nullus motus existere potest absque conatu, usque adeo ut cessante conatu cesset motus, quare internum motus est conatus, seu vis movens; (m)consimiliter se {1}habent sicut cum conatu vivo qui est voluntas, et cum motu vivo qui est actio; nulla actio existere potest absque voluntate, usque adeo ut cessante voluntate cesset actio, quare internum actionis est voluntas;(n) ex his patet quod in omnibus et singulis erit internum ut existant, et dein ut subsistant, et quod absque interno non sint aliquid.
{2}Ita quoque se habet cum bono quod amoris; nisi bonum internum 3 in illo sit, non est bonum; {3}bonum internum in bono fidei est bonum charitatis, quod est bonum spirituale, bonum autem internum in bono charitatis est bonum amoris mutui, quod est bonum caeleste externum; {4}at bonum internum in bono amoris mutui est bonum amoris in Dominum, quod etiam est bonum innocentiae; hoc bonum est bonum caeleste internum; bonum autem internum in bono amoris in Dominum seu in bono innocentiae est ipsum bonum Divinum procedens a {5}Divino Humano Domini, proinde Ipse Dominus; hoc bonum erit in omni bono ut sit bonum; quapropter non datur aliquod bonum nisi internum ejus inde sit; nisi internum ejus inde sit non est bonum, sed malum, {6}est enim ab ipso homine, et quod ab homine procedit est malum; homo enim se spectat in omni bono quod facit, et quoque mundum, ita non Dominum, nec caelum; si Dominus et caelum ab illo cogitantur, sunt ei {7}media inservientia suo honori et suo lucro; {8}proinde sunt bona illa sicut sepulcra dealbata, quae foris apparent pulchra, intus autem plena sunt ossibus mortuorum et omni immunditie, Matth. xxiii 27, 29.
@1 habet$
@2 similiter$
@3 bonum internum in bono fidei est bonum charitatis, internum in bono charitatis bono charitatis [sic], quod est bonum spirituale, est bonum amoris mutui, quod est bonum coeleste$
@4 bonum autem$
@5 Domino$
@6 si internum boni sit ab homine, quod enim$
@7 externa$
@8 consequenter$

AC n. 9474 9474. `Aromata oleo unctionis’: quod significet vera interna quae boni inaugurantis, constat ex (x)significatione `aromatum’ quod sint vera {1}interiora, quae sunt vera boni interni, de qua sequitur, ex significatione `olei’ quod sit bonum amoris, ut supra n. 9473, et ex significatione `unctionis’ quod sit inauguratio ad repraesentandum; quae enim (t)repraesentarent sancta, illa ungebantur oleo aromatico, et sic inaugurabantur, ut constat ex his sequentibus in {2}Exodo,
Sume tibi aromata ex praecipuis, myrrham nobilem, cinnamomum aromaticum, calamum odoratum, casiam, oleum olivae: post facies illud oleum unctionis sanctitatis, unguentum unguenti, oleum unctionis sanctitatis erit; quo unges tentorium, {3} arcam testimonii, mensam, et omnia vasa ejus, candelabrum et vasa ejus, altare suffimenti, altare holocausti, et omnia vasa ejus, et labrum et basin ejus; ita sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum. Et unges Aharonem et filios ejus, xxx 23-31;
quod sancta essent cum uncta, erat quia tunc repraesentabant sancta; unde patet quod unctio esset inauguratio ad repraesentandum.
2 Quod unctio facta fuerit per oleum, erat quia oleum significabat bonum caeleste, et bonum caeleste est bonum amoris a Domino, et inde bonum amoris in Dominum; hoc bonum est ipsum essentiale in omnibus et singulis caeli et vitae aeternae. Quod {4}id oleum per aromatica redderetur odoratum, causa erat ut repraesentaretur gratum, nam odor significat perceptionem, `ac odor jucundus et suavis perceptionem gratam, videatur n. 925, 1514, 1517-1519, 3577, 4624-4634, 4748; et quia omnis perceptio boni est per verum, {5}ideo adhibebantur aromata, per quae significant vera interiora, n. 4748, 5621.
Paucis adhuc dicetur cur oleum unctionis, et (d)quoque suffimentum, 3 redderentur suaveolentia: oleum, ut supra dictum est, significat bonum amoris, et {6}aroma verum internum; bonum quod amoris non ad perceptionem venit nisi per vera; est enim verum testatio boni, et quoque revelatio boni, et dici potest forma boni; se habet hoc sicut cum voluntate et intellectu apud hominem; voluntas non potest manifestare se nisi per intellectum, nam intellectus excipit bonum voluntatis, (d)et declarat (d)illud {7}; etiam intellectus est forma voluntatis {8}; pertinet etiam verum ad intellectum, et bonum ad voluntatem. Ex his {9} constare potest cur oleum unctionis aromaticum factum sit, et quoque suffimentum, sed differentia est quod aromaticum olei unctionis significet gratum perceptionis internae, at aromaticum suffimenti (x)gratum perceptionis externae; aromaticum enim olei unctionis absque fumo, ita absque apparentia externa odoratum dulcem sistebat, at aromaticum suffimenti cum fumo.
@1 interna$
@2 Libro Exodi$
@3 i et omnia vasa ejus$
@4 oleum illud per aromata$
@5 ideo aromata, quae immixta oleo, significabant vera interiora, quod aromata sint vera interiora, videatur$
@6 aromata vera interna$
@7 i, unde perceptio ejus$
@8 i, sicut verum est forma boni$
@9 i nunc$

AC n. 9475 9475. `Et suffimento aromatum’: quod significet ad perceptionem gratam, constat ex significatione `suffimenti’ quod sint illa cultus quae grate percipiuntur, prout confessiones, adorationes, preces, et similia, et ex significatione `aromatum’ quod sint vera fidei quae grata quia ex bono; odores enim suaves, prout sunt aromatici, significant gratum, et quicquid gratum est, id gratum est ex bono per vera; inde est quod per `suffimentum aromatum’ significetur perceptio grata quae est veri ex bono. Aromata, ex quibus suffimentum illud conficiebatur, recensentur, et praeparatio ejus describitur his verbis,
Sume tibi aromata, stacten et onychen, et galbanum, aromata, (d)et tus purum; facies illa suffimentum, salitum, purum, sanctum tundes de eo minutim, et dabis de eo ante testimonium in tentorio conventus, sanctum sanctorum erit vobis, suffimentum sanctum erit tibi pro Jehovah, Exod. xxx 34-38;
altare {1}suffitus, et ipsa suffitio, describitur ita,
Facies altare suffitionis suffimenti, obduces illud auro puro; dabis illud ante velum quod super arca testimonii ante propitiatorium, ut adoleat super eo Aharon suffimentum aromatum quolibet mane, cum adornaverit lucernas adolebit illud, et inter vesperas, Exod. xxx 1-10, xxxvii 25-fin., xl 26, 27:
et alibi,
Cum intrabit Aharon in sanctum, accipiet plenitudinem turibuli prunas ignis desuper altari, et plenitudinem pugnorum suorum suffimentum aromatum tenue; tunc inferet intra velum, ita ut de suffimentum super ignem coram Jehovah, et tegat nubes suffimenti propitiatorium quod super testimonio, Lev. xvi (x)12, 13.
2 Quoniam per suffimentum significabantur talia cultus quae ex bono per vera, ut sunt omnia quae fidei ex bono amoris {2}, ideo ignis ex altari (x)sumebatur, per ignem enim altaris significabatur {3}bonum amoris Divini, n. 934, 4906, 5071 fin., 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324, 7852 quapropter {4}cum aliunde ignis desumptus {5}fuit, plaga affecti sunt et mortui, Lev. x 1, 2, seq.; Num. xvii 10-13 [A.V. xvi 45-48]; per ignem enim aliunde, seu ignem alienum, significabatur amor non Divinus.
3 Quod talia quae fidei ex bono amoris et charitatis {6}, {7} prout sunt confessiones, adorationes, et preces, per {8}’suffimenta’ significentur constat apud Davidem,
Acceptae sunt preces meae, suffimentum coram Te, Ps. cxli 2:
apud Johannem,
Quattuor animalia et viginti quattuor seniores ceciderunt ante Agnum, habentes quilibet citharas et phialas aureas plenas suffimentis, quae sunt preces sanctorum, Apoc. v 8:
apud eundem,
Angelus habens turibulum aureum, et dati sunt illi suffitus multi, ut daret precibus sanctorum omnium super altare aureum quod coram throno; ascendit fumus suffituum e precibus sanctorum, Apoc. viii 3, 4;
quod {9}talia significentur per `suffitus’, est causa {10}quia sunt cogitationis 4 et inde oris; quae autem sunt affectionis et inde cordis, significantur per `minham,’ apud Malachiam,
Ab ortu solis usque ad occasum, magnum erit nomen Jehovae apud gentes, et in omni loco suffitus allatus nomini Meo, et minhah munda, i II;
et per `holocaustum’ apud Moschen,
Filii Levi docebunt judicia Tua Jacobum, et legem Tuam Israelem; ponent suffitum in nasum Tuum, et holocaustum super altare Tuum, Deut. xxxiii 10;
suffitus’ ibi pro talibus quae sunt cogitationis et oris, ac se referunt ad vera fidei, `minhah’ et `holocaustum’ pro talibus quae sunt affectionis et cordis, et se referunt ad bona amoris. Inde in opposito sensu cultus ex falsis fidei intelligitur per suffire diis aliis, Jer. i 16, xliv 3, 5; per suffire idolis, Ezech. viii 11, xvi 18; et per adolere suffimenta balibus, Hos. ii 13.
@1 suffitionis$
@2 i et charitatis sunt$
@3 amor Divinus$
@4 si$
@5 fuerit$
@6 i sunt$
@7 i et inde gratum.$
@8 suffimentum$
@9 illa quae fidei sunt,$
@10 quia illa sunt intellectus et inde cogitationis et oris, talia sunt preces, adorationes, confessiones, et similia, in Verbo distinguuntur illa ab iis quae sunt voluntatis et inde affectionis et cordis, illa quod illarum dicuntur suffitus, haec autem minchah et holocaustum, ut$

AC n. 9476 9476. `Lapides schoham, et lapides impletionum’: quod significet vera et bona spiritualia in genere, constat ex significatione `lapidum schoham’ quod sint vera fidei quae ex amore, seu vera spiritualia, nam vera fidei quae ex amore sunt vera spiritualia, et ex significatione `lapidum impletionum’ quod sint bona fidei, seu bona spiritualia; quod `lapides impletionum’ sint bona fidei, et `lapides schoham’ sint vera fidei, est quia lapides impletionum erant pro pectorali, et per pectorale super ephodo significabatur bonum fidei seu bonum spirituale; at lapides schoham erant super umeris ephodi, et per `umeros ephodi’ {1}significantur vera fidei seu vera spiritualia; quod per lapides pretiosos in Verbo significentur vera et bona fidei, seu vera et bona spiritualia, videatur n. 114, 643, 3858, 6335, 6640; et quia vera et bona fidei significantur per lapides pretiosos, etiam per illos significatur intelligentia et sapientia, nam intelligentia est ex veris fidei, et sapienti ex bonis fidei; {2}ita apud Ezechielem,
Plenus sapientia, et perfectus pulchritudine; in Eden horto Dei fuisti, omnis lapis pretiosus operimentum tuum, rubinus, topazius adamas, tarshish, schoham, xxviii 12, 13, 15;
ibi de rege Tyri, per quem significatur intelligentia ex cognitionibus veri fidei, n. 1201.
@1 significantur altered to significabantur$
@2 ut constare potest$

AC n. 9477 9477. `Ephodo et pectorali’: quod significet quae integumento caelestibus externis et internis, constat ex significatione `ephodi: quod sit id quod tegit bonum caeleste; per Aharonem enim ut {1}pontificem repraesentabatur Dominus quoad bonum amoris, per vestes ejus, et imprimis per ephodum, repraesentabatur verum fidei quod ex bono amoris; bonum amoris est caeleste, et verum fidei est tegumentum ejus, nam vera tegunt bona; {2}quapropter vera per vestes significantur i Verbo, n. 4545, (x)5248, 5319, 5954, 9093, 9212; caelestia enim qua sunt boni amoris {3}in caelo repraesentantur nuda, quapropter illi qui e regno caelesti Domini sunt apparent nudi, qui autem e regno spirituali sunt, qui sunt qui per vera fidei introducti sunt a Domino in bonum charitatis, apparent vestibus induti; hoc regnum est infra regnum caeleste, et quod infra est, tegumentum est superiori, inferius enim est exterius, et superius est interius, n. 2148, 3084, 4599, 5146, 8325; inde patet quid per `ephodum’ significatur cum per Aharonem Dominus quoad Divinum Caeleste; quod sacerdotes repraesentaverint Dominus quoad Divinum Bonum, et quod reges quoad Divinum Verum, videatur n. 6148; at sciendum quod per ephodum significatum sit tegumentum caelestibus externis, et per pectorale tegumentum caelestibus internis sed de his plura in sequentibus, ubi de ephodo, et de pectorali, in quo Urim et Thumim, dicetur.
@1 Summum Sacerdotem$
@2 quapropter etiam vera repraesentantur per vestes in altera vita, et significantur per vestes in Verbo$
@3 After quapropter illi$

AC n. 9478 9478. Vers. 8, 9. Et faciant Mihi sanctuarium, ut habitem in medio illorum. Secundum omne quod Ego monstro tibi, formam habitaculi, et formam omnium vasorum ejus, ac ita facietis. `Et faciant Mihi sanctuarium’ significat repraesentativum Domini, ita caeli: `ut habitem in medio illorum’ significat inde praesentiam Domini in Ecclesia repraesentativa: `secundum omne quod Ego monstro tibi, formam habitaculi’ significat repraesentativum caeli ubi Dominus: `et formam omnium vasorum ejus’ significat repraesentativum omnium caelestium et spiritualium quae ab Ipso: `ac ita facietis’ significat repraesentativum certum et genuinum.

AC n. 9479 9479. ‘{1}Et’ faciant Mihi sanctuarium’: quod significet repraesentativum Domini, ita caeli, constat ex significatione `sanctuarii’ quod sit Dominus, et quod sit caelum, hic autem repraesentativum Domini et caeli, quoniam tabernaculum fuit, factum ex lignis, et circumtectum aulaeis; quod non sanctuarium potuit esse nisi per repraesentationem; sanctuarium enim est ipsum sanctum, et nihil sanctum {2} quam {3}solum Divinum, ita solus Dominus, n. 9229. Quod caelum sit sanctuarium, est quia caelum est caelum ex Divino ibi, nam angeli qui ibi, quantum ex Divino Domini habent, tantum faciunt caelum, quantum autem ex se, tantum non faciunt caelum; inde patet quomodo intelligitur quod Dominus sit omne in omnibus caeli; quod Dominus in Suo, ita in Divino habitet apud angelos ita in caelo, videatur n. 9338 fin.
Quod sanctuarium in supremo sensu sit Dominus, quia Ipse solus 2 sanctus, et id solum sanctum quod procedit ab Ipso, tum quod sanctuarium sit caelum, et quoque Ecclesia, et quod sanctuaria sint quae in caelo et in Ecclesia a Domino sunt, constat a locis in Verbo ubi `sanctuarium’ et `sanctuaria’ dicuntur, ut apud Ezechielem,
Dixit Dominus Jehovih, (x)Dispergam eos in terras, et ero illis in sanctuarium exiguum in terris quo venient, xi 16;
ibi `sanctuarium’ pro Ipso Domino, nam Dominus Jehovih et Jehovah in Verbo est Dominus, n. 9373 apud Esaiam,
Prospice e caelis, et vide ex habitaculo sanctitatis Tuae et decoris Tui, lxiii 15:
apud Jeremiam,
Sicut thronus gloriae, altitudo ab aeterno, locus sanctuarii, xvii 12:
ibi `habitaculum sanctitatis’ et `sanctuarium’ pro caelo: apud Esaiam,
3 Parum abest, quin (x)possederint populum sanctitatis Tuae, hostes nostri conculcarunt sanctuarium Tuum, lxiii 18:
apud Jeremiam,
Gentes venerunt in sanctuarium Ipsius, Threni i 10:
apud eundem,
Deseruit Dominus altare Suum, abominatus est sanctuarium Suum, Threni ii 7:
apud Ezechielem,
Dixit Dominus Jehovih, Ecce Ego profanaturus sanctuarium Meum, magnificentiam roboris vestri, desiderium oculorum vestrorum, xxiv 21:
apud Moschen,
Dabo urbes vestras vastitatem, et desolabo sanctuaria vestra, Lev. xxvi 31;
ibi `sanctuarium’ pro Ecclesia, et `sanctuaria’ pro illis quae Ecclesiae. Ex his constat unde {4}est quod tabernaculum dicatur sanctuarium, nempe ex eo quod per id repraesentatum fuerit caelum (c)et Ecclesia, et quod per sancta ibi repraesentata (x)fuerint Divina quae ex Domino in caelo et in Ecclesia.
@1 Ut AIT$
@2 i est$
@3 solummodo$
@4 sit$

AC n. 9480 9480. `Ut habitem in medio illorum’: quod significet inde praesentiam Domini in Ecclesia repraesentativa, constat ex significatione `habitare in medio’ cum de Domino, quod sit praesentia Ipsius, nam per `habitare’ significatur esse et vivere, n. 1293, 3384, 3613, 4451, inde `habitare in medio’ est esse et vivere praesens; quod sit in Ecclesia repraesentativa,est quia praesentia Domini apud illum populum non fuit in internis, quae sunt amoris et fidei, sed solum in externis, quae repraesentabant illa interna; qualis illa praesentia {1}fuerit, videatur n. 4311, et quae citata n. 9320 fin., 9380.
@1 i Domini$

AC n. 9481 9481. `Secundum omne quod Ego monstro tibi, formam habitaculi’: quod significet repraesentativum caeli ubi Dominus, constat ex significatione `formae habitaculi’ quod sit repraesentativum caeli, forma enim est repraesentativum, et habitaculum est caelum; quod forma sit repraesentativum, est quia Divina in {1}caelis etiam sistuntur visibilia in forma; visibilia illa sunt repraesentativa; et quod habitaculum sit caelum ubi Dominus, videatur n. (x)8269, 8309. Qualia repraesentativa apparent in caelo, constat apud prophetas, {2} sicut apud Johannem in Apocalypsi, candelabra, i 12 seq., thronus cum viginti quattuor thronis circum illum, et quattuor animalia ante thronum, iv 2 seq., liber septem sigillis (x)obsignatus, v, equi exeuntes cum (x)aperirentur sigilla, vi, {3} angeli varie amicti cum phialis, ix, x, xv seq, equus albus, xix, et tandem Nova Hierosolyma, cujus muri, portae, fundamenta, altitudo, {4}latitudo, et longitudo describuntur, xxi, xxii; similia etiam apud alios prophetas.
Omnia illa sunt repraesentativa, {5}qualia coram angelis continue 2 apparent in caelis, et sistunt in visibili forma Divina caelestia quae sunt boni amoris, et Divina spiritualia quae sunt boni fidei; talia in summa repraesentata {6}erant per tabernaculum, et per illa quae in tabernaculo, prout per ipsam arcam {7}, per mensam super qua panes, per {8}altare suffitus, per candelabrum, et per reliqua; quae quia formae erant Divinorum caelestium et spiritualium, ideo cum videbantur a populo, quando is in sancto cultu erat, tunc sistebantur in caelo talia quae repraesentabantur, quae, ut supra dictum, erant Divina caelestia quae sunt boni amoris in Dominum, et Divina spiritualia quae sunt boni fidei in Dominum; talem effectum in caelo habebant omnia repraesentativa illius Ecclesiae; sciendum est quod apud hominem semper spiritus et angeli sint, et quod homo absque illis non vivere possit; pariter quod per illos (t)sit nexus homini cum Domino, et quod sic subsistat humanum genus, et quoque caelum; inde constare potest ob quem finem repraesentativa, et quoque ritualia Ecclesiae apud gentem Israeliticam institutae, tum quoque ob quem finem Verbum, in quo omnia quae in sensu litterae, correspondent Divinis quae in caelo, ita in quo omnes res repraesentant, et omnes voces significant; inde {9} est nexus homini cum caelo, et per caelum cum Domino; absque quo nexu nulla prorsus ei vita foret, nam absque nexu cum Ipso Esse vitae, a Quo omne Existere vitae, nulli {10}est vita.
Sed {11}haec non capiunt illi qui credunt quod vita {12}in ipso 3 homine sit, et quod homo {13} absque spiritibus et angelis vivat, ita absque influxu per caelum ex Divino; cum tamen omne inconnexum a Divino perit et nullum fit, et nihil usquam existere potest absque priore se, ita absque Divino, quod est {14}Primum, et {15}ipsum Esse (c)ex se seu Jehovah, proinde nec potest subsistere, nam subsistere est perpetuo existere. (s){16} Quia `habitaculum’ significat caelum ubi Dominus, {17} etiam significat bonum amoris et fidei, {18}nam haec faciunt caelum {19}; et quia omne bonum est a Domino, et {20}caelum dicitur caelum (c)ex amore et {21}fide in Dominum, {22}inde etiam habitaculum in supremo sensu significat Dominum, (d)ut {23}patet apud Esaiam lxiii 15; Jer. xxv 30; Ezech. xxxvii 26, 27; Ps. xxvi 8; Ps. xliii 3; Ps. xc 1; Ps. xci 9; Exod. xv 13; Deut. xii 5, (x)11; et alibi; inde constat quod tabernaculum dictum fuerit sanctuarium et habitaculum Jehovae ex eo quod (x)supra memorata repraesentaverit.(s)
@1 coelo$
@2 i a quibus talia visa et descripta sunt,$
@3 i et$
@4 et latitudo$
@5 quae ab angelis visuntur$
@6 sunt$
@7 i in medio$
@8 mensam super qua suffimentum$
@9 i enim$
@10 vita foret$
@11 hoc$
@12 homini in ipso$
@13 i solus$
@14 d primum i ipsum primum$
@15 i est$
@16 Quod Habitaculum significet$
@17 i et quia coelum etiam significat Ecclesiam, et quia coelum et Ecclesiam,$
@18 quae$
@19 i et Ecclesia$
@20 Ecclesia dicitur Ecclesia$
@21 i a$
@22 i similiter coelum,$
@23 constare potest a locis ubi dicitur, ut$

AC n. 9482 9482. `Et formam omnium vasorum ejus’: quod significet repraesentativum omnium caelestium et spiritualium quae {1}a Domino, constat ex significatione `formae’ quod sit repraesentativum, ut nunc supra n. 9481, et ex significatione `vasorum’ quod sint vera, de qua n. 3068, 3079, 3316, 3318, hic caelestia et spiritualia quae a Domino, nam per `vasa’ {2} intelliguntur omnia quae in tabernaculo erant et constituebant illud, per quae significantur {3} caelestia et {3} spiritualia, cum per ipsum tabernaculum significatur caelum ubi Dominus, n. 9479, et per testimonium, quod in arca, Ipse Dominus.
@1 ab Ipso cp n. 9478$
@2 i hic$
@3 i Divina$

AC n. 9483 9483. `Ac ita facietis’: quod significet repraesentativum certum et genuinum, constat ex significatione `ita facere’ cum iterum dicitur, et fit clausula, {1} quod sit certum et genuinum.
@1 i et postea iterum dicitur$

AC n. 9484 9484. Vers. 10-16. Et faciant arcam lignorum schittim, duo cubiti et dimidius longitudo ejus, ac cubitus et dimidius latitudo ejus, ac cubitus et dimidius altidudo ejus. Et obduces illam auro puro, ab intra et ab extra obduces illam; et facies super illam limbum auri circumcirca Et fundes ei quattuor annulos auri, et dabis super quattuor angulos ejus et duo annuli super latere ejus uno, et duo annuli super latere ejus altero. Et facies vectes lignorum schittim, et obduces illos auro. Et induces vectes in annulos super lateribus arcae, ad portandum arcam in illis. In annulis arcae erunt vectes, {1}non removebuntur ab ea. Et dabis ad arcam testimonium, quod dabo ad te. `Et faciant arcam’ significat intimum caelum: `lignorum schittim’ significat justitiam: `duo cubiti et dimidius longitudo ejus’ significat omne quoad bonum: `ac cubitus et dimidius latitudo ejus’ significat plenum quoad verum: `ac cubitus et dimidius altitudo ejus’ significat plenum quoad gradus: `et obduces illam auro puro, significat omnia illa fundanda super bono: `ab intra et ab extra obduces illam’ significat ubivis: `et facies super illam limbum auri circumcirca’ significat terminationem ex bono ne adeantur et laedantur a malis: `et fundes ei quattuor annulos auri’ significat Divinum Verum conjunctum Divino Bono, quae undequavis circum: `et dabis super quattuor angulos ejus’ significat firmitudinem: `et duo annuli super latere ejus uno, et duo annuli super latere ejus altero’ significat conjugium veri cum bono ac boni cum vero: `et facies vectes lignorum schittim’ significat potentiam inde: `et obduces illos auro’ significat bonum undequaque: {2}et induces vectes in annulos’ significat potentiam sphaerae Divinae: `super lateribus arcae’ significat in ultimis: `ad portandum arcam in illis’ significat ita caeli {3}existentiam et subsistentiam: `in annulis arcae erunt vectes’ significat quod potentia consistet ex Divina sphaera boni et veri: `non removebuntur ab ea’ significat in perpetuum absque mutatione: `et dabis ad arcam testimonium’ significat Divinum Verum, quod est Dominus in caelo: `quod dabo ad te’ significat ejus repraesentativum.
@1 nec IT$

@2 i 1 Reg. viii 7, 8 cp n. 9502$
@3 cp n. 9500$

AC n. 9485 9485. `Et faciant arcam’: quod significet intimum caelum, constat ex significatione `arcae’ quod sit intimum caelum, nam per (x)testimonium seu legem in arca significatur Dominus, ex causa quia testimonium est Divinum Verum, et Divinum Verum est Dominus in caelo, videatur infra n. (x)9503; inde nunc `arca’ significat intimum caelum; quapropter illa erat sanctissimum, et a populo colebatur pro {1} Jehovah, credebatur enim quod {2}Jehovah ibi et inter cherubos habitaret, {3}ut constat apud Davidem,
Audivimus in Ephrata; intrabimus in habitaculum Ipsius, incurvabimus nos scabello pedum Ipsius; surge, Jehovah, ad requiem Tuam, Tu et arca fortitudinis (x)Tuae, Ps. cxxxii 6-8;
agitur ibi de Domino; `Ephrata’ est Bethlechem ubi Dominus natus {4}, Mic. v 1 [A. V. 2]; Matth. ii 6; `habitaculum’ est caelum ubi Dominus; `Tu et arca fortitudinis Tuae’ est Dominus ac repraesentativum {5} Ipsius;quod arca sit repraesentativum {6}Domini, patet apud Jeremiam,
Reducam vos Zionem; in diebus illis non dicent amplius, Arca foederis, neque (x)ascendet super cor, nec mentionem facient ejus, neque desiderabunt, neque reparabitur amplius; in tempore illo vocabunt Hierosolymam thronum Jehovae, et congregabuntur ad eam omnes gentes ob nomen Jehovae Hierosolymam, iii 14, 16, 17;
agitur ibi de nova Ecclesia; repraesentativum prioris Ecclesiae, quod tunc abolendum, intelligitur per arcam, quae non dicetur amplius, nec ascendet super cor, nec reparabitur; Hierosolyma, ad quam congregabuntur gentes, est nova illa Ecclesia; inde patet quod per `arcam’ significetur repraesentativum Domini (c)ac Ipsius cultus in Ecclesia; simile ac per `juge’ et per `habitaculum sanctuarii’ apud Danielem viii 11.
3 (x)Quod arca pro Jehovah a populo Israelitico et Judaico coleretur, et quod crederetur quod ibi et inter cherubos habitaret, patet in Libro 2 Samuelis,
Ascendere fecit David arcam Dei, cujus vocatur nomen, nomen Jehovae Zebaoth insidentis cherubis super illa, vi 2:
et apud Moschen,
Quando proficiscebatur arca, dixit Moscheh, Surge, Jehovah, dispergantur inimici Tui et fugiant osores Tui coram faciebus Tuis; quando quiescebat, {7}dicebat, Redi, Jehovah, myriades milium Israelis, Num. x 33-36.
{8} Quod intimum caelum per arcam significaretur, {9}erat quia per totum tabernaculum seu tentorium {10}repraesentabatur universum caelum angelicum, ultimum ejus per atrium, medium ejus per habitaculum ubi sacerdos ministrabat, et intimum per {11}habitaculum intra velum, ubi arca in qua testimonium.
@1 i Ipso$
@2 After cherubos$
@3 sed nesciebatur quod per arcam Dominus significabatur, consequenter coelum, ubi Dominus est omne in omnibus; quod ita sit constat$
@4 i est$
@5 i Divini Humani$
@6 Divini$
@7 dixit$
@8 i Et quia credebatur a populo quod ita prorsus esset, sicut repraesentabatur, nempe quod ipsum Divinum ibi habitaret, ideo etiam per arcam miracula facta sunt, ut constat apud Josua, cap. iii 3, 8, 11, 13 ad 17; cap. iv 3, 5, 9, 10, 11, 16, 17; cap. vi 1 ad 6, 9 ad 20; et ideo parebatur postea in adyto in Templi medio, ubi sanctum sanctorum sub alis Cheruborum, 1 Reg. vi 19.$
@9 est$
@10 significabatur$

AC n. 9486 9486. `Lignorum schittim’: quod significet justitiam, constat ex significatione `ligni schittim’ quod sit bonum meriti quod solius Domini, de qua supra n. 9472, ita quoque justitia, quae {1}est bonum meriti; Dominus enim ex propria potentia universum caelum in ordinem redegit, ac inferna subjugavit, et simul tunc Humanum in Se Divinum fecit, inde Ipsi meritum et justitia {2}, {3}quapropter unicum bonum quod in caelo regnat, et quod facit caelum, {4}est bonum meriti {5}et justitia Domini, ita Divinum Humanum Ipsius, nam Hoc meritum et justitia factum est; {6}quod illa a Domino ex propria potentia, constat apud Esaiam,
Quis hic qui venit ex Edom? Ego qui loquor in justitia, magnus ad salvandum: torcular calcavi solus, et de populis non vir Mecum; circumspexi sed non auxilians, et obstupui sed non suffulciens; ideo salutem praestitit Mihi bracchium Meum, lxiii 1-5:
apud eundem,
Vidit quod non vir, et obstupuit quod non intercedens; ideo salutem praestitit Ipsi bracchium Suum, et justitia Ipsius suscitavit Ipsum; induit justitiam sicut loricam, lix 16, 17:
apud Jeremiam,
2 Hoc nomen Ipsius quod appellabunt Ipsum, Jehovah justitia nostra, xxiii 6, xxxiii 15, 16:
et apud Johannem,
Ego pono animam Meam, {7}ut rursus accipiam eam; nemo tollit eam a Me, Ego pono a Me Ipso; potestatem Ego habeo ponendi eam, et potestatem habeo rursus accipiendi eam, x 17, 18;
ex illis {8}patet quod Domino quoad Divinum Humanum sit meritum et justitia a Se Ipso; {9}quia per `arcam’ significatur caelum ubi Dominus, ideo ad constructionem ejus lignum schittim adhibebatur, per quod bonum illud significatur, per `lignum’ enim in genere significatur bonum, n. 643, 3720, 8354; quapropter illi (m)qui ponunt meritum in operibus, apparent in altera vita secare {10}lignum, {11}sub quo aliquid Domini, n. 1110, 4943, (x)8740; inde per `findere ligna holocausti’ significatur bonum meriti, seu bonum quod operum, n. 2784, 2812.(n)
@1 idem est cum bono meriti$
@2 i, nullus autem homo ex sua potentia aliquid ad regenerationem suam et sic ad salutem suam facere potest; sed hoc fit ex potentia solius Domini; quod homo ex se nihil boni possit facere, nec sibi comparare fidem, notum est; inde constare potest$
@3 quod$
@4 sit$
@5 seu$
@6 quod Dominus ex propria potentia Humanum Divinum fecerit$
@7 et IT$
@8 constat$
@9 et quia id bonum est unicum bonum quod in coelo regnat, et quod salvat tam angelos quam homines, ideo adhibeatur lignum schittim, quod est bonum meriti, ad arcam, per quam coelum ubi Dominus significabatur, lignum etiam in genere significat bonum, n. 2784, 3720, 4943, 8354, 8740$
@10 ligna$
@11 et cum secant apparet quasi quid Domini sub lignis$

AC n. 9487 9487. `Duo cubiti et dimidius longitudo ejus’: quod significet omne quoad bonum, constat ex significatione `duorum et dimidii’ quod sit multum et plenum, {1}et cum de Divino, quod sit omne; quod duo et dimidium {2}sit multum et plenum, est quia is numerus simile significat cum quinque, cum decem, cum centum, et cum mille, duplum enim duorum et dimidii sunt quinque, et duplum quinque sunt decem, et decies decem sunt centum; numeri enim duplicati et multiplicati simile cum simplicibus a quibus sunt significant, n. 5291, 5335, 5708, 7973; quod numerus quinque sint multum et plenum, videatur n. 5708, 5956, 9102, quod similiter decem, n. 3107, 4638, quod etiam centum, n. 2636, 4400, et mille, n. 2575, 8715; inde est quod illi numeri cum de Divino, sint omne; et ex significatione `longitudinis’ 2 quod sit bonum, de qua n. 1613, 8898; quod `longitudo’ in Verbo significet bonum, et `latitudo’ verum, {3}videri potest paradoxon, sed usque ita est; hoc ducit causam ex eo quod omnia et singula in Verbo significent talia quae caeli et quae Ecclesiae sunt, ita quae se ad bonum amoris et ad verum fidei {4}referunt; de his non aliquid spatii, quale involvit longitudo et latitudo, praedicari potest, sed pro spatio status esse, qui est status boni, et inde status existere qui est status veri; in caelo etiam spatia sunt apparentiae ex statibus illis, n. 4882, 9440; {5}ex quibus constare potest quod res per mensuras et dimensiones significentur apud Ezechielem, xl-(x)xlviii, ubi agitur de novo templo et de nova terra; {6}consequenter hic ubi agitur de arca, de habitaculo, et de atrio, de mensis ibi, et de {7}altaribus; similiter de templo (d)Hierosolymae; et {8} per quod sancta Hierosolyma descendens {9}e caelo esset quadrangularis, ejus longitudo tanta quanta latitudo, Apoc. xxi 16, et {10} Sach. ii 5, 6 [A.V. 1, 2]; per Hierosolymam enim significatur Nova Ecclesia, et per mensurationem ejus quoad longitudinem qualitas boni, et quoad latitudinem qualitas veri.
Quod per `latitudinem’ significetur verum, patet manifeste apud 3 Davidem,
{11}In angustia invocavi Jah, respondet mihi in latitudine, Ps. (x)cviii 5:
apud eundem,
Stare fecisti in latitudine pedes meas, Ps. xxxi 9 [A. V. 8]:
apud Esaiam,
Erunt extensiones alarum Aschuris plenitudo latitudinis terrae, viii 8:
{12}apud Habakuk,
Ego suscitans Chaldaeos, gentem amaram et celerem, ambulantem in latitudines terrae, i (x)6;
`ambulare in latitudines terrae’ cum de Chaldaeis, est destruere vera fidei.
@1 at$
@2 sint$
@3 apparere potest sicut$
@4 Before ad bonum$
@5 inde constare potest, quid per dimensiones significatur$
@6 et quid per dimensiones$
@7 altari$
@8 i quid$
@9 de$
@10 i quod angelus, in cujus manu funiculus ad metiendam Hierosolymam, quanta longitudo ejus et quanta latitudo ejus,$
@11 Ex$
@12 i et$

AC n. 9488 9488. `Ac cubitus et dimidius latidudo ejus’: quod significet plenum quoad verum, constat ex significatione `unius et dimidii’ quod sit plenum; quod is numerus significet plenum, est quia tria id significant, numerus enim dimidius simile significat cum suo duplo, quoniam numerus multiplicatus eandem significationem cum numero simplici a quo per multiplicationem exsurgit retinet, n. 5291, 5335; quod tria sint plenum, videatur n. 2788, (x)7715, 9198, et quod omnes numeri in Verbo significent res, n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 5291, 5335, 5708, 6175, (a)7973; et ex significatione `latitudinis’ quod sit verum, de qua mox supra n. 9487.

AC n. 9489 9489. `Ac cubitus et dimidius altitudo ejus’: quod significet plenum quoad gradus, constat ex significatione `cubiti et dimidii’ quod sit plenum, de qua mox supra n. 9488, et ex significatione `latitudinis’ quod sit gradus quoad bonum et quoad verum; quod altitudo id sit, est quia omne bonum et inde verum procedit ex Domino, et Dominus est in altissimo, et ideo vocatur Altissimus, n. 8153, est enim Sol caeli, n. 5097, 8812, et Sol est supra caelos, et est centrum a quo universum caelum quod {1} infra est existit et subsistit; omnes altitudines in caelo a Sole ejus ut centro sunt differentiae boni et inde veri; inde qui in intimo caelo sunt, propiores Domino sunt quia in bono amoris in Ipsum, ita in bono prae reliquis; qui in caelo medio sunt distant inde magis, quia in bono inferiore sunt, et magis adhuc qui in caelo ultimo; qui autem in inferno sunt, prorsus Domino remoti sunt, quia in malo et inde falso; hi ne quidem spectant ad Solem, sed retro a Sole; quapropter apparent, cum inspiciuntur a angelis, in situ inverso, pedibus sursum et capite deorsum. Quoniam jam distantiae et spatia in altera vita sunt apparentiae secundum status boni et inde veri, n. 9440, {2}ideo `altitudo’ in spirituali sensu significat gradus quoad bonum et quoad verum, seu gradus ab Altissimo, Qui est Dominus, ita ipsum Divinum Bonum.
2 {3}Inde constat quid per `altitudinem’ significatur in sequentibus his locis, ut apud Jeremiam,
Venient et canent in altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae; et erit anima eorum sicut hortus irriguus, xxxi 12;
ibi `altitudo Zionis’ pro {4}bono caelesti, quod est bonum supra bonum spirituale; quia altitudo est bonum, ideo dicitur quod confluent a bonum Jehovae: apud Ezechielem,
Aschur cedrus in Libano, alta facta est altitudo ejus, et longi facti rami ejus per aquas multas; pulchra fuit magnitudine sua, longitudine ramorum suorum, xxxi [3,] 5, 7;
`Aschur’ pro rationali illustrato, `cedrus in Libano’ pro Ecclesia 3 spirituali, `altitudo ejus’ pro gradu {5} boni: apud eundem,
In monte altitudinis Israelis plantabo illum, xvii 23:
{6}et apud eundem,
In monte sanctitatis Meae, et in monte altitudinis Israelis, servient Mihi omnis domus Israelis, xx 40;
`mons altidudinis Israelis’ pro summo gradu boni et inde veri apud illos qui ab Ecclesia spirituali. Quoniam pleraque in Verbo sensum oppositum habent, ita quoque altitudo, et in eo sensu significat malum amoris sui, ita elationem animi, ut Esai. xiv (x)14; Ezech. xxxi 10, 14, xxxii 5; Amos ii 9; Dan. iv 8, 17 [A.V. 11, 20]; et (d)pluries alibi. (m)Quod altitudo sit gradus quoad bonum et inde verum, est etiam causa quia `altum’ significat internum, et bonum secundum gradus versus interiora perfectus est; quod `altum’ sit internum, videatur n. 1735, 2148, 4210, 4599.(n)
@1 i longe$
@2 inde constare potest, quod altitudo in spirituali sensu significet$
@3 Simile$
@4 gradu intimo boni, quapropter etiam$
@5 i ejus$
@6 at IT$

AC n. 9490 9490. `Et obduces illam auro puro’: quod significet omnia illa fundanda super bono, constat ex significatione `obducere’ cum de caelo, quod significatur per `arcam’, quod sit fundare, de qua sequitur; et ex significatione `auri’ quod sit bonum, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917. Quod `obducere’ sit fundare, est quia bonum procedens a Domino ut Sole (calor enim a Sole illo est bonum amoris) circumdat non modo caelum in communi, sed etiam societates caelestes quae in caelo, in particulari, ut et unumquemvis angelum in singulari, et sic tutatur ab irruptione mali (c)ab inferno; quod in caelo circumdat, hoc fundat, nam innititur illi sicut domus suo fundamento, et sicut extrema corporis aeri et aetheri circumprementi; est enim terminans, includens, et continens, proinde fulciens et sustinens; ex his patet quod per `obducere’ significetur fundare, ac per `obducere auro’ fundare super bono.

AC n. 9491 9491. `Ab intra et ab extra obduces illam’: quod significet ubivis, constat a significatione `ab intra et ab extra’ quod sit ubivis, nempe circumcirca, nam dicitur `obduces illam’; intus enim erat lignum schittim, quod obducebatur auro, et per `lignum schittim’ significatur ipsum bonum procedens a Divino Humano Domini, n. 9472, 9486; {1}ab extra autem et ab intra erat aurum, per quod etiam significatur bonum, sed tale quod coram sensu apparet; ita respective externum. Per ubivis circum circa ab intra et ab extra, cum de caelo, quod per arcam significatur, intelligitur caelum in communi, et {2}omnis societas caelestis in particulari; caelum in communi est ab extra, et societates {3}caelestes sunt ab intra, quia {4} sunt intra caelum.
@1 extus autem circumcirca, tam ab intra quam extra$
@2 quoque societates coelestes$
@3 in particulari$
@4 i hae$

AC n. 9492 9492. `Et facies super illam limbum auri circumcirca’: quod significet terminationem ex bono ne adeantur et laedantur a malis, constat ex significatione `limbi’ quod sit terminatio, de qua sequitur, et ex significatione `auri’ quod sit bonum, de qua mox supra n. 9490; quod sit ne adeantur et laedantur a malis, est quia bonum procedens a Domino tutatur illos qui in caelo ne adeantur et laedantur a malis quae ex inferno; inferna enim continue spirant malum et conantur destruere caelum, n. 8295, unde apparet ibi sicut effervescentia, {1}et sicut ebullitio, n. 8209; insidet enim animis illorum qui in infernis, odium contra proximum, et odium contra Deum, {2}quapropter in furorem veniunt cum percipiunt beatitudinem proborum, n. 1974; sed bonum procedens a Domino, quod circumdat caelum in communi, (c)ac societates caelestes et singulos ibi in particulari, tutatur, et reprimit insultus, et hoc continue; quod sphaera conatuum faciendi malum et destruendi sit perpetua ab infernis, et sphaera conatuum faciendi bonum et tutandi sit perpetua a Domino, videatur n. 8209; bonum illud terminans quo Dominus tutatur caelum, significatur per `limbum ex auro circumcirca arcam.’
@1 in infernis, et etiam ebullitio extra$
@2 quare$

AC n. 9493 9493. ‘Et fundes ei quattuor annulos auri’: quod significet Divinum Verum conjunctum Divino Bono, quae undequavis circum, constat ex significatione `annulorum’ quod {1}sint conjunctio boni et veri, hic Divini Veri cum Divino Bono, quia per `arcam’ significatur caelum ubi Dominus, videatur infra n. (x)9496. Quod annuli essent quattuor, erat quia per illum numerum significatur conjunctio, n. 1686, 8877, et quod essent ex auro, erat quia per `aurum’ significatur bonum, n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914; et bonum est cui conjungitur verum, nam se habet bonum sicut humus, et verum sicut semen.
@1 sit$

AC n. 9494 9494. `Et dabis super quattuor angulos [ejus]’: quod significet firmitudinem, constat ex significatione `angulorum’ quod sint robur et firmitudo; quod anguli id sint, est quia ibi est maxima resistentia, et quoque connexio totius. Quia angulus est robur et firmitudo, qualis est Divini Veri ex Divino Bono, ideo Dominus vocatur `lapis anguli’: apud Davidem,
Lapis quem rejecerunt architecti factus est in caput anguli, Ps. cxviii (x)22; Matth. xxi 42:
et apud Sachariam,
Ex Jehudah erit angularis, ex eo clavus, et ex eo arcus belli, x 4:
tum apud Esaiam,
Dominus Jehovih fundabit in Zione lapidem, lapidem probationis, angulum pretii fundationis fundatae, xxviii 16;
similiter `angulus’ pro firmitudine doctrinae ex vero quod ex bono:
apud Jeremiam,
2 Nec sumant de te lapidem pro angulo, ac lapidem fundamentorum, li 26.
Quia per `angulos’ significatur firmitudo, ideo cornua posita fuerunt super quattuor angulis {1}altaris, de quibus ita apud Moschen,
Facies cornua altaris super quattuor angulis ejus, ex ipso erunt cornua ejus, Exod. xxvii 2;
quod `cornua’ sint potentia veri ex bono, ita robur et firmitudo, videatur n. 2832, (x)9081.
Per `angulos’ etiam significatur robur et potentia apud Jeremiam,
3 Ignis exivit e Chesbone, qui comedit angulos Moabi, xlviii 45:
et apud Moschen,
Orietur stella ex Jacobo, et surget sceptrum ex Israele, quod conteret angulos Moabi, Num. xxiv 17;
`Moabus,’ cujus potentia destrueretur, pro illis qui adulterant bona Ecclesiae, n. 2468, `anguli’ eorum pro potentia falsi ex adulteratis bonis. {2}Quia anguli sunt potentia et robur, ideo illi qui non in potentia veri ex bono sunt vocantur abscissi anguli, Jer. ix 25 [A.V. 26], xxv 23. Quid per `angulos’ significatur cum per illos intelliguntur plagae seu venti, videatur infra n. 9642.
@1 Before posita$
@2 inde vocantur$

AC n. 9495 9495. `Et duo annuli super latere ejus uno, et duo annuli super latere ejus altero’: quod significet conjugium veri cum bono (c)et boni cum vero, constat ex significatione `annulorum’ quod sint conjunctio seu conjugium boni {1}cum vero, ut supra n. 9493, quod conjugium est reciprocum nempe {2}veri cum bono et boni cum vero; {3} idea {4}hujus conjugii haberi potest {5}in conjunctione cordis et pulmonis; cor se conjungit cum pulmone, et pulmo vicissim cum corde, {6}nam cor ex dextra sua parte remittit sanguinem in pulmonem, et pulmo remittit eum vicissim in cor, sed in partem ejus sinistram, et sic continue; tale etiam est conjugium boni {7}cum vero et veri cum bono in caelo, ubi (d)etiam cor correspondet bono quod amoris, et pulmo {8}vero quod fidei, n. 3883-3896, 9300. Quod duo annuli super latere uno, et duo annuli super latere altero essent, erat quia `duo’ significant conjunctionem, n. 1686, 5194, 8423, et `latus’ significat bonum quod conjungendum vero, ut inde potentia, de qua {9} in nunc sequente articulo.
@1 et veri$
@2 boni cum veri [vero intended], et veri cum bono$
@3 i quod sit reciprocum est, quia verum ex bono in se habet bonum, et bonum in continuo conatu conjunctionis cum vero est, inde verum se vicissim conjungit cum bono$
@4 ejus rei$
@5 ex$
@6 d nam i quapropter$
@7 et veri ac veri et boni$
@8 veris quae$
@9 i re$

AC n. 9496 9496. `Et facies vectes lignorum schittim’: quod significet potentiam inde, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia quae veri ex bono, de qua sequitur, et ex significatione `lignorum schittim’ quod sint bonum meriti {1}quod solius Domini, de qua supra n. 9472, 9486. Hic nunc dicendum est unde id quod per arcam et habitaculum repraesentari potuerit caelum, et tunc per limbum arcae terminatio, {2}per angulos firmitudo, per annulos conjunctio {3} boni cum vero, et per vectes potentia; ostensum est quod universa natura, ita omnia et singula (t)quae ibi in ordine, sint repraesentativa regni Domini, hoc est, caeli et caelestium quae ibi, n. 9280; ostensum etiam est quod universum caelum referat unum hominem, {4}et quod ideo caelum Maximus Homo {5}dictum sit, n. 9276 fin; ex quibus nunc sequitur quod omnes formae per quas repraesentantur caelestia se referant ad formam humanam, et secundum congruentiam cum (c)illa significent; inde nunc patet unde est cum arca significat caelum ubi Dominus, quod limbus ibi (x)significet terminationem, latera bonum cum quo conjungendum {6} verum, anguli firmitudinem, annuli ipsam conjunctionem, et vectes potentiam; vectes enim se referunt ad bracchia apud hominem, unde quoque simile cum bracchiis significant, annuli se referunt ad ginglymos seu acetabula ubi conjunctio bracchiorum cum pectore, anguli ad {7}ipsas eminentias, ubi illa conjunctio, latera ad partem pectoralem seu thoracicam, limbus ad circumferentiam in qua terminatio; inde constare potest quod per `vectes’ significetur potentia sicut per bracchia; quod `bracchia’ et `manus’ sint potentia, videatur n. 878, 4931-4937, 5327, 5328, 6292, 6947, 7188, 7189, 7205, 7518, 7673, 8050, 8153, 8281, 9025, 9133, et quod per latera {8}simile quod per partem pectoralem seu thoracicam corporis, nempe bonum, nam inibi est cor et pulmo, et per `cor’ significatur bonum caeleste, et per pulmonem bonum spirituale, n. 3883-3896, 9300; inde patet quod per `annulos’ significetur simile quod per ginglymos seu juncturas pectoris cum umeris, et umerorum cum bracchiis, nempe conjunctio boni cum vero, et quod per `angulos’ firmitudo, nam ibi {9}se exserit robur corporis, cui robur et potentia existit per bracchia; ex his constare potest unde est quod formae naturales non vivae similia {10}repraesentent cum formis vivis, seu cum formis in humano corpore, quod nempe inde, quia caelum refert unum hominem, et quae in caelo referunt illa quae apud hominem, ut {11}videri potest ex illis quae de correspondentia hominis cum Maximo Homine seu cum caelo, fuse ostensa sunt, videantur citata n. 9276 fin.
Sicut vectes quibus portabatur arca, significabant potentiam, ita 3 quoque vectes quibus firmabantur portae urbium, ut constat a
sequentibus his locis: apud Hoscheam,
Incidit gladius in urbes ejus, et consumit vectes ejus, xi 6;
`gladius’ pro vero pugnante contra falsum, `urbes’ pro doctrinalibus, `vectes’ pro potentia: apud Esaiam,
Propter vos misi in Babelem, et dejiciam vectes omnes, xliii 14:
apud Jeremiam,
Fortes Babelis sedent in munitionibus, oblivioni data est potentia eorum, fracti sunt vectes ejus, li 30:
apud Amos,
Frangam vectem Damasci, i 5:
apud Esaiam,
Portas aeris confringam, et vectes ferri concidam, xlv 2: similiter apud Davidem, Ps. cvii 16: apud Jeremiam,
Non portae, {12}nec vectes illi; solitarii habitant, xlix 31: apud Ezechielem,
Omnes habitant sine muro, nec vectes et portae illis, xxxviii 11: apud Jeremiam,
Subsederunt in terram portae ejus, perdidit et confregit vectes ejus, Threni ii 9:
apud Davidem,
Collauda, Zion, Deum tuum, nam firmat vectes portarum tuarum, Ps. cxlvii [12,] 13;
in illis locis {13} `urbes’ significant doctrinalia, {14}n. (x)2449, 2712, 3216, 4492, 4493, `portae’ firmitudinem et tutationem, et `vectes’ potentiam quae est veri ex bono; quod omnis potentia sit veri, sed veri quod ex bono, videatur n. 6344, (x)6423, 8200, 8304, 9133, 9327, 9410.
@1 ita bonum$
@2 After vero,$
@3 i quae$
@4 quare$
@5 vocatur$
@6 i est$
@7 ipsam eminentiam$
@8 sicut per partem pectoralem seu thoracicam significetur bonum; quod per hanc partem in homine significetur bonum, est quia$
@9 robur corporis se exserit e pectore, cui robur est per brachia$
@10 repraesentent altered to repraesentare possint$
@11 constare$
@12 non vectes illis IT$
@13 i (m)dicuntur vectes portarum, qui vectes simile significant cum vectibus quibus portabatur arca,(n)$
@14 In A these references are an interpolation; after doctrinalia follows: quae firmantur et tutantur per vera ex bono; portae inde sunt firmitudo et tutatio, quae doctrinae per vera ex bono; et vectes sunt potentia$

AC n. 9497 9497. `Et obduces illos auro’: quod significet bonum undequaque, constat ex significatione `obducere’ quod sit circumdare, {1} ita undequaque, et ex significatione `auri’ quod sit bonum, {2}de quibus supra n. 9490.
@1 i ut supra n. 9490,$
@2 de qua etiam$

AC n. 9498 9498. `Et induces vectes in annulos’: quod significet potentiam sphaerae Divinae, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia: de qua mox supra n. 9496, et ex significatione `annulorum’ quod sint Divinum Verum conjunctum Divino Bono, quae undequavis circum de qua etiam supra n. 9493, ita sphaera Divina, quae circumdat et includit caelum in communi, ac societates caelestes, ipsosque angelos in particulari, secundum illa quae prius n. 9490, {1}(x)9492, ostensa sunt; Divinum enim Verum procedens ex Divino Bono Domini non concipiendum est sicut loquela et ejus influxus in aurem, sed quemadmodum sphaera ex sole, quae per gradus sicut (c)ex sole elongatur, decrescit ardore et splendore, et tandem ita temperata fit, ut angelorum receptioni {2}accommodetur; intra hanc sphaeram, sed longe a sole ob ardorem et splendorem, est caelum angelicum; {3}illa sphaera quoque extra caelum se extendit, usque in infernum, at illi qui ibi non adaequate recipiunt illam, sed vertunt in contrarium; inde constare potest quid intelligitur per sphaeram Divinam quae includit {4}et continet caelum, quod nempe sit Divinum Verum ita procedens a Divino Bono Domini, consequenter Divinum Verum conjunctum Divino Bono, {5}quod undequavis circum caelum, et circum illos qui in caelo; calor procedens a Domino ut Sole ibi est Divinum Bonum Divini Amoris Ipsius, accommodatum receptioni angelorum qui in caelo, et lux procedens a Domino ut Sole est Divinum Verum Divini Boni Ipsius; utrumque tamen vocatur Divinum Verum procedens a Domino.
@1 i et$
@2 accommodata sit$
@3 A is indistinct but appears to read: extra coelum si quoque illa extendit verum ibi adaequate non recipit, sed ab illis qui ibi vertitur in contrarium, ibi est infernum$
@4 , continet, et terminat$
@5 quae$

AC n. 9499 9499. `Super lateribus arcae’: quod significet in ultimis, constat ex significatione `laterum arcae’ quod sit sphaera Divina circumdans caelum in ultimis, nam latera sunt terminationes, hic terminationes caeli. Sed ultima ac terminationes in caelo {1}differunt ab ultimis et terminationibus in mundo in eo quod in mundo sint illa respective ad spatia, at in caelo respective ad bona conjuncta veris; Divinum Bonum conjunctum Divino Vero, quod est ultimum, terminans, concludens, et continens caeli, est comparative {2}ut atmosphaera in mundo quae circum hominem fluit et continet omnem corporis ejus superficiem in suo nexu {3}, ne diffluat; sed in mundo est naturale quod id facit, et operatur in corpus humanum, quatenus materiale, at in caelo est Divinum Caeleste et Divinum Spirituale a Domino (m)quod circum angelum operatur, ac illum in sua forma (c)et potentia continet.(n)
@1 non sunt sicut ultima et terminationes in mundo, in mundo dicuntur ultima et terminationes$
@2 sicut$
@3 i et consistentia$

AC n. 9500 9500. `Ad portandum arcam in illis’: quod significet ita caeli {1}consistentiam et subsistentiam, constat ex significatione `portare’ quod sit {2}continere in statu boni et veri, ita existere et subsistere, nam per `vectes in annulis’ significatur potentia sphaerae Divinae, seu potentia Divini Veri conjuncti Divino Bono, n. 9498, ita existentia et subsistentia, nam per potentiam illam subsistit caelum; et ex significatione `arcae’ quod sit caelum, de qua n. 9485.
@1 cp n. 9484$
@2 continue IT$

AC n. 9501 9501. `In annulis arcae erunt vectes’: quod significet quod potentia {1}consistet ex Divina sphaera boni et veri, constat ex significatione `annulorum arcae’ quod sit Divina sphaera boni et veri, et ex significatione `vectium’ quod sint potentia, de quibus supra n. 9498.
@1 consistat IT$

AC n. 9502 9502. `Non removebuntur ab ea’: quod significet in perpetuum absque mutatione, constat ex significatione `non removeri’ quod sit existentia et subsistentia {1} in perpetuum et absque mutatione, nam per sphaeram Divinam boni et veri ambientem et includentem caelum in communi et in particulari exstitit {2}et creatum est caelum, et per eandem subsistit et conservatur; nam subsistentia est perpetua existentia, et conservatio est perpetua creatio; perpetuitas absque mutatione repraesentata est per non remotionem vectium ab arca, et protectio aeterna caeli per (t)Divinam sphaeram boni et veri a Domino repraesentata est per quod vectes essent sub alis cheruborum, et tegerentur, ut constat in Libro 1 Regum, Cherubi expandentes alas super locum arcae, ita ut obtegerent cherubi arcam, et vectes ejus desuper; protendebantur quidem vectes, et videbantur capita vectium ex sancto versus facies adyti, non autem videbantur foris, viii 7, 8.
@1 i inde$
@2 seu$

AC n. 9503 9503. `Et dabis ad arcam testimonium’: quod significet Divinum Verum, quod est Dominus in caelo, constat ex significatione `arcae’ quod sit caelum, de qua supra, et ex significatione `testimonii’ quod sit Divinum Verum, ita Dominus in caelo, de qua sequitur; quod Divinum Verum sit Dominus in caelo, est quia Dominus est ipsum Bonum et ipsum Verum, {1}utrumque enim procedit ab Ipso, et quod ab Ipso procedit est Ipse; inde est quod Dominus sit caelum; Divinum enim Verum quod ab Ipso, et recipitur ab angelis, facit caelum {2};inde {3} est quod angeli quo perfectius recipiunt Divinum Verum quod a Domino, ita Dominum, eo perfectiones formae humanae sint, et tandem ita perfectae ut pulchritudo excedat fidem; {4}qui visurus, sicut ego, obstupescet; sunt enim {5} amores caelestes et charitates in forma, quae (t)est forma vere humana; causa quod angeli formae humanae sint, est quia Divinum in caelo est Dominus, et qui recipiunt Divinum Verum in bono ab Ipso sunt ejus imagines.
Quod significationem testimonii attinet, distinguitur in Verbo 2 inter leges, statuta, judicia, praecepta, testimonia, verba, mandata, veritates, {6}(x)foedera, ut constare potest ex plurimis locis {7}; imprimis apud Davidem in Ps. cxix, ubi omnia illa nominantur, ac testimonia vers. 2, 14, 31, 46, 59, 88, (x)99, 111, (x)119, 125, 138, 144, 168, pariter alibi apud eundem,
Lex Jehovae perfecta recreans animam, testimonium Jehovae firmum, sapientem reddens simplicem; mandata Jehovae recta laetificantia cor; praeceptum Jehovae purum illuminans oculos; judicia Jehovae veritas, justa sunt simul, Ps. xix 8-10 [A.V. 7-9];
et quoque apud Moschen, Deut. iv 45, vi 17, 20; {8}tum apud Jeremiam xliv 23; et alibi pluries; ex illis constare potest quod `testimonium’ sit Divinum Verum, quod testatur de Domino, ita Verbum; nam id in sensu supremo agit de solo Domino, et inde in sensu interno {9} testatur de Ipso, hoc est, docet Ipsum, ac vera quae fidei (c)et bona quae amoris, quae ab Ipso; in hoc sensu dicitur etiam `testimonium’ in Apocalypsi,
Qui occisi propter Verbum Dei, et propter testimonium, quod habebant, vi 9:
et alibi,
Vicerunt draconem per sanguinem Agni, et per verbum testimonii sui, xii (x)11;
`sanguis Agni’ est Divinum Verum procedens a Domino, n. 7846, 7877, 9127, 9393, et `verbum testimonii’ est Divinum Verum receptum ab homine; similiter ibi xii 17, xix 10.
3 Quod {10} Divinum Verum procedens a Domino {11}testimonium dicatur, ex eo quod testetur de Domino, constat ab Ipsius Domini verbis apud Johannem,
Qui e caelo venit, supra omnes est; quod vidit et audivit, hoc testatur; quisquis accipit Ipsius testimonium, obsignavit (x)quod Deus verax sit, iii 31-33:
{12}apud eundem,
Ego sum Qui testor de Me Ipso, et testatur de Me Qui misit Me, Pater, viii 18:
apud eandem,
Scrutamini Scripturas, atqui illae sunt quae testantur de Me, v 39:
et apud eundem,
Paracletus Spiritus veritatis, ille testabitur de Me, xv 26, 27; ex his constat quod Divinum Verum dicatur testimonium, ex eo quod testetur de Domino; {13}id Verum est Verbum, nam Verbum in supremo sensu, ut supra dictum est, agit de solo Domino; inde Verbum est Divinum, et inde ejus sanctum. Etiam decem Verba seu Lex quae promulgata e monte Sinai, et inscripta binis tabulis, et reposita in arca, est quae hic vocatur testimonium; quod illa Lex significet Verbum seu Divinum Verum procedens a Domino in omni complexu, videatur n. 9416.
4 Quod Dominus sit a Quo Divinum Verum, patet ab Ipsius verbis ad Pilatum,
Dixit Pilatus, An rex tu es? respondit Jesus, Tu dicis, Rex sum Ego; Ego in hoc natus sum, et in hoc veni in mundum, ut testimonium dem veritati, Joh. xviii 37;
per `regem’ in sensu interno significatur Divinum Verum, {14} videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 3670, 4581, (x)4966, 5044, 5068, 6148; quapropter {15}dixit, Rex sum Ego, et in hoc natus sum, ut testimonium dem veritati, {16}hoc est, quod Ipse sit Divinum Verum. Ex his nunc patet quod per `testimonium’ in arca significetur Divinum Verum, ita Dominus in caelo.
@1 quod enim ab Ipso procedit$
@2 i, non autem quod procedit a proprio alicujus angeli$
@3 i quoque$
@4 vidi et obstupui$
@5 i tunc$
@6 foedus$
@7 i ibi$
@8 et$
@9 i ubivis$
@10 Testimonium sit$
@11 i, et id$
@12 After v 39$
@13 et quod id sit Verbum, quoniam id$
@14 i ut$
@15 dicit Dominus$
@16 quod nempe$

AC n. 9504 9504. `Quod dabo ad te’: quod significet ejus repraesentativum, constat (c)ex repraesentatione `Moschis,’ ad quem daretur, quod sit Dominus quoad Divinum Verum, de qua n. 9372.

AC n. 9505 9505. Vers. 17-22. Et facies propitiatorium auro puro, duo cubiti et dimidius longitudo ejus, et cubitus et dimidius latitudo ejus. Et facies binos cherubos, auro solido facies illos, a duabus extremitatibus propitiatorii. Et fac cherubum unum ab extremitate hinc, et cherubum unum ab extremitate illinc; ex propitiatorio facietis cherubos super duabus extremitatibus ejus. Et erunt cherubi expandentes alas sursum, obtegentes alis suis super propitiatorium; et facies eorum viri ad fratrem suum; ad propitiatorium erunt facies cheruborum. Et dabis propitiatorium super arcam desuper, et ad arcam dabis testimonium, quod dabo ad te. Et conveniam {1}tibi ibi, et loquar tecum desuper propitiatorio ab inter binos cherubos qui super arca testimonii, omne quod praecipiam tibi ad filios Israelis. `Et facies propitiatorium auro puro’ significat auditionem et receptionem omnium quae cultus ex bono amoris: `duo cubiti et dimidius longitudo ejus’ significat omne quoad bonum: et cubitus et dimidius latitudo ejus’ significat plenum quoad verum: `et facies binos cherubos’ significat intromissionem et aditum ad Dominum non nisi quam per bonum amoris: `auro solido facies illos’ significat repraesentativum boni illius: `a duabus extremitatibus propitiatorii’ significat bonum caeleste et bonum spirituale: `et fac cherubum unum ab extremitate hinc, et cherubum unum ab extremitate illinc significat aditum bono caelesti
et aditum bono spirituali: `ex propitiatorio facietis cherubos super duabus extremitatibus’ significat receptionem omnium quae cultus ex illis bonis: `et erunt cherubi expandentes alas suas sursum’ significat elevationem veri fidei: `obtegentes alis suis super propitiatorium’ significat spiritualia integentia: `et facies eorum viri ad fratrem suum’ significat conjunctionem veri et boni: `ad propitiatorium erant facies cheruborum’ significat interiora jugiter spectantia bonum, ita Dominum: `et dabis propitiatorium super arcam desuper’ significat sic auditionem et receptionem omnium cultus quae ex bono amoris: `et ad arcam dabis testimonium’ significat a Domino in caelo: `quod dabo ad te’ significat repraesentativum: `et conveniam {1}tibi ibi’ significat auditionem et receptionem: `et loquar tecum desuper Propitiatorio’ significat conjunctionem: `ab inter binos cherubos’ significat ubi bonum caeleste et bonum spirituale conjuncta sunt: `qui super arca testimonii significat cum Domino in caelo: `omne quod praecipiam tibi ad filios Israelis’ significat cultum Ecclesiae repraesentativae.
@1 te IT$

AC n. 9506 9506. `Et facies propitiatorium auro puro’: quod significet auditionem et receptionem omnium quae cultus ex bono amoris, constat ex significatione `propitiatorii’ quod sit mundatio a malis seu remissio peccatorum, consequenter auditio et receptio omnium quae cultus, de qua sequitur, et ex significatione `auri’ quod sit bonum {1} amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914. Quod `propitiatorium’ sit mundatio a malis et remissio peccatorum, constat a locis in Verbo ubi propitiatio seu expiatio dicitur; quod etiam sit auditio et receptio omnium quae cultus, est quia illi qui propitiati seu expiati sunt, hoc est, mundati a malis, solum audiuntur, et cultus eorum recipitur a Domino, non autem qui in malis sunt, hoc est, qui non expiati seu propitiati; ideo quoque Aharoni non licuit accedere ad propitiatorium priusquam se et populum mundaverit et expiaverit.
2 Quod inde `propitiatorium’ sit auditio et receptio omnium quae cultus, etiam constat ex eo quod Jehovah cum Mosche locutus sit super propitiatorio inter cherubos; quod sit {2}cultus ex bono amoris qui recipitur, est quia nemo in caelum admittitur, ita non ad Dominum, quam qui in bono est, nempe in bono amoris in Dominum, ac in bono charitatis erga proximum, videatur n. 8516, 8539, 8722, 8772, 9139, 9227, 9230, 9274, proinde non auditur ac cultus ejus recipitur; ideo etiam super propitiatorio erant cherubi, nam per ‘cherubos’ significatur custodia et providentia ne adeatur Dominus nisi per bonum amoris, {3}ita ne aliqui in caelum intrent nisi qui in bono sunt, {4}tum quoque, ne illi qui in caelo sunt adeantur et laedantur ab illis qui in inferno. Ex his constare potest quid {5}significavit quod propitiatorium esset super arca, et quod super propitiatorio cherubi, et quod propitiatorium, ut et cherubi, essent ex puro auro; aurum enim significat bonum amoris, et arca caelum ubi Dominus.
Quod `propitiatorium’ significet mundationem a malis, {6}ita 3 remissionem peccatorum, constat ex locis in Verbo ubi `propitiatio’ seu `expiatio’ dicitur, ut apud Davidem,
Jehovah, expia peccata nostra propter nomen Tuum, Ps lxxix 9:
apud eundem,
Ipse misericors expiavit iniquitatem, Ps. lxxviii 38:
apud eundem,
Expiabis me hyssopo, et mundus fiam, lavabis me, et prae nive dealbabor, Ps. li 9 [A.V. 7]:
apud Esaiam,
Veniet super te malum, quod non scies deprecari cadet super te calamitas quam non poteris expiare, xlvii 11:
et apud Moschen,
Cantate, gentes, populus Ejus, qui sanguinem servorum Suorum ulciscetur, et expiabit terram Suam, populum Suum, Deut. xxxii (x)43;
expiationes fiebant per sacrificia, quae cum factae sunt, {7}legitur quod 4 expiabit eum sacerdos a peccato, et condonabitur, Lev. iv 26, 31, 35, v 6, 10, 13, 16, 18, 26 [A.V. v 6, 10, 13, 16, 18, vi 7], ix 7, xv 15, 30; {8}fiebat etiam per ‘argentum,’ Exod. xxx 16; {9}Ps. xlix 8 [A.V. 7]; inde dies expiationum ante festum tabernaculorum, Lev. xxiii 27-32. At sciendum quod expiationes illae non essent reales mundationes a malis aut {10}remissiones peccatorum, sed quod repraesentarent illas, nam omne rituale apud gentem Israeliticam et Judaicam erat modo repraesentativum Domini, Ipsius regni et Ecclesiae, et talium quae {11}caeli et Ecclesiae sunt; {12}quomodo repraesentationes sisterent talia coram angelis in caelo, videatur n. 9229.
Quia mundatio a malis et remissio a peccatis per propitiatorium 5 significabatur, ideo etiam significabatur auditio et receptio omnium quae cultus, nam qui mundatus est a malis, is auditur, et ejus cultus recipitur; hoc repraesentatum est per quod Jehovah super propitiatorio locutus sit cum Mosche, et {13}Praeceperit quid facturi filii Israelis, ut constat a vers. 22 hujus capitis, ubi dicitur,
Et conveniam {14}tibi ibi, et loquar tecum desuper propitiatorio ab inter binos cherubos qui super arca testimonii, omne quod Praecipiam tibi ad filios Israelis:
pariter alibi,
Moscheh cum loqueretur cum Jehovah, audivit vocem loquentem desuper propitiatorio quod super arca testimonii ab inter duos cherubos, Num vii 89.
6 Quod tunc audiretur homo, et {15}cultus ejus reciperetur, cum mundatus esset a malis, repraesentatum est per quod Aharon non intraret in sanctum intra velum ante propitiatorium nisi prius expiaverit se et populum, quod factum est per lavationem, per sacrificia, per suffimentum, perque sanguinem: et dicitur quod ita expiabit sanctum ab immunditiis filiorum Israelis, et a praevaricationibus eorum quoad omnia peccata eorum, Lev. xvi 2-16, et quod Jehovah ibi appariturus in nube, ibid. vers. 2; `in nube’ est in Divino Vero accommodato receptioni et captui hominum, quale est Verbum in sensu litterae, n. 4060, (x)4391, 5922, 6343 fin., 6752, 8106, 8443, 8781.
@1 i quod$
@2 audito et receptio talium cultus qui$
@3 proinde ne$
@4 et$
@5 significaverit$
@6 seu$
@7 dicitur$
@8 et$
@9 i et$
@10 reales remissiones altered to remissio$
@11 amoris et fidei in Ipsum$
@12 quae sistebantur sicut ita forent in coelo, quando in cultu erant$
@13 dixerit$
@14 te IT$
@15 reciperetur ejus cultus$

AC n. 9507 9507. `Duo cubiti et dimidius longitudo ejus’: quod significet omne quoad bonum, constat ex illis quae supra n. 9487 ostensa sunt.

AC n. 9508 9508. `Et cubitus et dimidius latitudo ejus’: quod significet plenum quoad verum, ut quoque supra n. 9488.

AC n. 9509 9509. `Et facies binos cherubos’: quod significet intromissionem et aditum ad Dominum non nisi quam per bonum amoris, constat ex significatione `cheruborum’ quod {1}sint custodia et providentia ne adeatur Dominus (x)nisi per bonum amoris; quia id per cherubos significabatur, ideo ponebantur super propitiatorio quod super (x)arca, et ideo facti sunt ex auro solido; nam per `arcam’ significatur caelum ubi Dominus, n. 9485, et per `aurum’ bonum amoris, n. 9490. Quod non sit aditus ad Dominum quam per bonum amoris, est causa quia amor est conjunctio spiritualis, et omne bonum est amoris; qui itaque in bono amoris in Dominum sunt, illi ad Ipsum in caelo introducuntur, quia Ipsi sunt conjuncti; similiter qui in bono amoris erga proximum sunt, nam proximus est bonum concivis, bonum patriae, bonum Ecclesiae, bonum totius regni Domini, et in supremo sensu Ipse Dominus, quia ab Ipso id bonum apud hominem.
Sunt bini status homini {2}dum regeneratur, et succedit unus 2 alteri, unus qui (t)primus, est cum ducitur per {3}vera fidei ad bonum amoris, alter cum in bono amoris est, in quo cum est, in caelo apud Dominum est; inde patet quod id bonum sit ipsum caelum apud hominem, quia id bonum est Dominus apud illum, est enim a Domino; de binis illis statibus successivis apud hominem qui regeneratur, videatur n. 7923, 7992, 8505, 8506, 8510, 8512, 8516, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701, 9224, 9227, 9230, 9274, et quod homo in caelum veniat quando in bono est, hoc est, quando per bonum ducitur a Domino, n. 8516, 8539, 8722, 8772, 9139.
Quod `cherubi’ significent custodiam et providentiam ne Dominus, 3 nec caelum, {4}adeatur nisi per bonum amoris, hoc est, nisi ab illis qui in bono amoris sunt, tum quoque ne bonum quod a Domino in caelo, et apud hominem, laedatur, constat a locis in Verbo ubi `cherubi’ nominantur, ut {5} Gen. iii,
Et ejecit hominem, et habitare fecit ab oriente ad hortum Edenis cherubos, et flammam gladii vertentis se, ad custodiendum viam arboris vitarum, vers. 24;
quod ibi `cherubi’ sint custodiae, patet, nam dicitur ad custodiendum viam arboris vitarum; arbor vitarum est bonum amoris quod a Domino, ita Dominus, et custoditur per quod non adeatur nisi per bonum amoris.
Creditur quod Dominus adiri possit per vera fidei, {4}sed per illa 4 separata a bono amoris non (x)adiri {6}potest, ne quidem caelum, {7}sed ut primum vera separata intrare volunt, occluditur caelum, ita via ad Dominum; et quia verum non potest ex se intrare nisi in eo sit bonum, et per id factum boni, ita nec potest intellectuale, et minus scientifica separata a bono {8} voluntatis.
Quia custodia et providentia ne adeantur Dominus, ita nec caelum, 5 nisi per bonum amoris, significatur per `cherubos,’ ideo in Verbo
dicitur `Jehovah {9}insidere cherubis,’ tum ‘{10}equitare et habitare super cherubis,’ ut apud Davidem,
Pastor Israelis, adverte aures; Qui sedes super cherubis, effulge Ps. lxxx 2 [A.V. 1]:
apud eundem,
Jehovah regnabit, commovebuntur populi, insidens cherubi Ps. xcix 1:
apud eundem,
Jehovah equitavit super cherubo, et volavit, Ps. xviii 11 [A.V. 10]:
et apud Esaiam,
Jehovah Zebaoth habitans cherubis, xxxvii 16:
et ideo {11} cherubi erant super aulaeis habitaculi, et super velo, Exod. xxv 1, 31, xxxvi 35, et quoque super parietibus templi circumcirca, et super foribus ibi, 1 Reg. vi 23-29, 31-35; similiter in novo templo, de quo apud Ezechielem, (x)xli 18-20; quod cherubi essent super aulaeis {12}habitaculi, super velo, super parietibus templi, et super foribus ibi significabat custodiam Domini ne adiretur Sanctum Divinum nisi per bonum amoris, et quod essent cherubi super arcam, significabat quod Ipse Dominus non adiretur nisi per illud bonum; ideo quoque cherubi facti sunt ex auro solido, et in templo {13}Hierosolymitano ex ligno olei, nam per `aurum’ et per {14}’oleum’ significatur bonum amoris.
6 Custodia et providentia illa Domini describitur per quattuor: animalia, quorum unicuique quattuor facies, infra thronum ubi Dominus, apud Ezechielem i I-fin., et x I-fin.; {15}et quoque per quattuor animalia circum thronum ubi Dominus, apud Johannem in Apocalypsi iv 6-10, v 6, 8, 9, 14; per `quattuor animalia’ significatur bonum sub varia specie procedens a Domino, et custodiens (c)ac tutans ne intro mittatur aliud quam bonum amoris in Dominum et bonum amoris erga proximum; per thronum super quo Dominus significatur caelum n. 5313.
@1 sit$
@2 qui$
@3 verum$
@4 After amoris$
@5 i in$
@6 potest Dominus, nec$
@7 d ut i nam$
@8 i quod$
@9 insidens$
@10 equitans et habitans$
@11 i quoque$
@12 tentorii$
@13 Hierosolymae$
@14 lignum olei$
@15 ac per eadem$

AC n. 9510 9510. `Auro solido facies illos’: quod significet repraesentativum boni [illius], constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, (x)5658, 6914; quod aurum non sit bonum amoris’ sed repraesentativum {1}ejus, patet; similiter lignum olei, ex quo cherubi in templo Hierosolymitano facti sunt, I Reg. vi 23; quod lignum olei sit bonum amoris, videatur n. 886, tum quod ipsum oleum, n. 3728, 4582, 4638.
@1 boni$

AC n. 9511 9511. `A duabus extremitatibus propitiatorii’: quod significet bonum caeleste et bonum spirituale, constat ex significatione `cherubi ab una extremitate’ quod sit aditus (x)per bonum caeleste, et a significatione `cherubi ab altera extremitate’ quod sit aditus per bonum spirituale; simile hic per duas extremitates significatur, quod per dextram et sinistram Domini; per dextram significatur bonum amoris caelestis, quod est bonum amoris in Dominum, et per sinistram {1} significatur bonum amoris spiritualis, quod est bonum amoris erga proximum; inde quoque omnia quae a dextra parte hominis correspondent bono caelesti, et quae a sinistra bono spirituali, nam omnia quae apud hominem correspondent caelo; illi qui in bonis illis sunt intelliguntur per `sedere a dextris et sinistris Domini’ apud Marcum,
Sedere ex dextris Meis et ex sinistris Meis non est Meum dare, sed quibus paratum est, x 40;
`dare illis quibus paratum est’ significat donare illis ex misericordia, qui in bono vitae et fidei sunt, n. 9305, ita qui in bono caelesti et in bono spirituali.
@1 i Domini$

AC n. 9512 9512. `Et fac cherubum unum ab extremitate hinc, et cherubum unum ab extremitate illinc’: quod significet aditum bono caelesti et [aditum] bono spirituali, constat ex significatione `cherubi’ {1} quod sit intromissio et aditus ad Dominum per bonum amoris, de qua supra n. 9509, et ex significatione `ab extremitate hinc et ab extremitate illinc’ quod sit bonum caeleste et bonum spirituale, de qua mox supra n. 9511.
@1 i et$

AC n. 9513 9513. `Ex propitiatorio facietis cherubos super duabus extremitatibus’: quod significet receptionem omnium quae cultus ex illis bonis, constat ex significatione `propitiatorii’ quod sit auditio et receptio omnium quae cultus ex bono amoris, de qua n. 9506, ex significatione `cheruborum’ quod {1}sint intromissio et aditus ad Dominum per id bonum, de qua n. 9509, et ex significatione `duarum extremitatum’ quod sint bonum caeleste et bonum spirituale, de qua n. 9511; inde patet quod per `ex propitiatorio facietis cherubos super duabus ejus extremitatibus’ significetur receptio omnium quae cultus ex illis bonis; quid bonum caeleste et quid bonum spirituale, et quae differentia, videantur citata n. 9277.
@1 sit$

AC n. 9514 9514. `Et erunt cherubi expandentes alas suas sursum’: quod significet elevationem veri fidei, constat ex significatione `alarum’ quod sint vera fidei, de qua sequitur, et ex significatione `expandere {1}alas sursum’ quod sit elevari, nam expansioni alarum sursum inest conatus se elevandi, cujus actus est elevatio, {2}ex quibus patet quod per `alas cheruborum expansas sursum’ {3}significetur elevatio boni ad Dominum per vera fidei, nam per `cherubos’ significatur aditus ad Ipsum per bonum. Hic paucis dicetur quomodo se habet cum elevatione boni per vera fidei: sunt duo ad quae omnia in caelo, et quoque omnia in mundo, se referunt, nempe bonum et verum; bonum absque vero non est bonum, nec verum absque bono est verum, nam bonum absque vero non habet aliquod quale, et verum absque bono non habet aliquod esse; verum enim est ipsa forma boni, et forma erit ut sit 2 quale; et bonum est ipsum esse {4}cujus existere est verum; bonum ad verum se prorsus habet sicut voluntas ad intellectum, voluntas etiam dicata est receptioni boni et intellectus receptioni veri; voluntas quale suum accipit ab intellectu, et intellectus suum esse a voluntate; formatur enim voluntas in intellectu, et sic induit se quali; se quoque habet bonum ad verum sicut corpus ad bracchia et pedes, et in volucribus ac alas; corpus absque bracchiis et pedibus aut absque alis non se movere potest, sed per illa se movet; etiam corpus in Verbo correspondet bono et bracchia atque alae veris, {5}tum boni per vera potentiis. Ex his comparativis, quae etiam sunt correspondentiae, sciri potest quomodo se habet cum elevatione boni per vera fidei, {6}quae in genere vocantur spiritualia. Quod alae sint vera fidei, (t)videatur ostensum n. 8764.
@1 illas$
@2 ex his constare potest$
@3 significatum est altered to significata sit$
@4 et verum est ejus existere$
@5 et$
@6 After vera fidei, in the next sentence$

AC n. 9515 9515. `Obtegentes alis suis super propitiatorium’: quod significet spiritualia integentia, constat ex (m)significatione `obtegere super propitiatorium’ quod sit integere bonum per quod aditus ad Dominum, et ex significatione `alarum’ quod sint vera fidei seu spiritualia, de qua nunc supra n. 9514, et n. 8764. Spiritualia dicuntur integentia, quia caeleste quod est bonum amoris in caelo {1}sistitur ut nudum, sed per spiritualia, quae sunt vera fidei, ut amictum.(n)
@1 apparet$

AC n. 9516 9516. `Et facies eorum viri ad fratrem suum’: quod significet conjunctionem veri et boni, constat ex significatione `faciei’ quod {1}sint interiora, hic intuitio et conjunctio, nam cum unus intuetur alterum mutuo {2}, conjungunt se quoad interiora, per `faciem’ etiam interiora significantur, n. 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4796-4805, 5102, (x)5165, 5168, 5695, 9306; {3}et ex significatione `viri ad fratrem’ quod sit mutuo, de qua n. 4725, ita veri cum bono, nam `vir’ significat verum, n. 3134, 3309, 3459, 4725, 7716, 9007, et `frater’ bonum, n. 367, 2360, 3303, 3803, 3815, 4121, 4191, 5409, 5686, 5692, 6756.
@1 sit$
@2 i et vicissim$
@3 et ex significatione viri, quod sit verum, de qua n. 3134, 3309, 3459, 4725, 7716, 9007; et ex significatione fratris, quod sit bonum, de qua$

AC n. 9517 9517. `Ad propitiatorium erunt facies cheruborum’: quod significet interiora jugiter spectantia bonum, ita Dominum, constat ex significatione `propitiatorii’ quod sit bonum amoris, ex quo auditio et receptio omnium quae cultus, de qua supra n. 9506, ita quoque Dominus quoniam omne bonum amoris est a Domino, et est Ipse Dominus apud angelum et hominem; ex significatione `facierum’ quod sint interiora, de qua mox supra n. 9515; et ex significatione `cheruborum’ quod sint custodia {1}et providentia ne Dominus adeatur nisi per bonum amoris, de qua n. 9509.
Cum hoc ita se habet: caelum et Ecclesia, seu angeli caeli 2 et homines Ecclesiae, custodiuntur a Domino per elevationem interiorum eorum ad Se, et cum elevantur, tunc in bono amoris in Ipsum et in bono amoris erga proximum sunt; hoc secum habet elevatio ad Dominum; {2}ita custodiuntur, ut dictum est, angeli caeli et homines Ecclesiae; qui elevantur a Domino, vertunt continue faciem ad Dominum, quia Dominus tenet eos Sibi conjunctos per bonum amoris, at qui non elevantur {3}avertunt faciem a Domino; {4}ex his constare potest quid significatur per quod `facies cheruborum essent ad propitiatorium’; sed de (t)conversione illa ad Dominum {5}, ex Divina Domini Misericordia, ab experientia alibi dicetur.
@1 ex IT$
@2 i elevatio fit per vera fidei,$
@3 vertunt IT$
@4 quod ita sit, homo nescit quamdiu in mundo est; quapropter$
@5 i et a Domino$

AC n. 9518 9518. `Et dabis propitiatorium super arcam desuper’: quod significet sic auditionem et receptionem omnium cultus quae ex bono amoris, constat ex significatione `propitiatorii’ quod sit auditio et receptio omnium cultus quae ex bono amoris, de qua n. 9506, et ex significatione `arcae’ quod sit caelum ubi Dominus, de qua supra; inde patet quod per `conjunctionem propitiatorii cum arca’ significetur auditio et receptio omnium quae cultus ex bono amoris a Domino in caelo.

AC n. 9519 9519. `Et ad arcam dabis testimonium’: quod significet a Domino in caelo, nempe auditionem et receptionem omnium quae cultus ex bono amoris, constat ex significatione `arcae’ quod sit caelum, et ex significatione `testimonii’ quod sit Dominus, de qua n. 9503.

AC n. 9520 9520. `Quod dabo ad te’: quod significet repraesentativum, {1}ut supra n. 9504.
@1 videatur T$

AC n. 9521 9521. `Et conveniam tibi ibi’: quod significet auditionem et receptionem, constat ex significatione `convenire’ cum a Jehovah, quod sit auditio et receptio.

AC n. 9522 9522. `Et loquar tecum desuper propitiatorio’: quod significet conjunctionem, constat ex significatione `loqui’ cum a Jehovah, quod sit influxus, de qua n. 2951, 5481, 5743, 5797, 7270, ita quoque conjunctio, nam ubi inflexus ibi conjunctio.

AC n. 9523 9523. `Ab inter binos cherubos’: quod significet ubi bonum caeleste et bonum spirituale conjuncta sunt, constat ex significatione `binorum cheruborum’ quod sint bonum caeleste et bonum spirituale, per quae aditus ad Dominum, de qua supra n. 9511; quod {1}sit aditus ubi bonum caeleste et bonum spirituale (t)conjuncta sunt, est quia caeleste bonum influit in spirituale bonum et sic communicatur.
@1 After sunt conjuncta$

AC n. 9524 9524. `Qui super arca testimonii’: quod significet cum Domino in caelo, constat (c)ex repraesentatione `arcae’ quod sit caelum, et a significatione `testimonii’ quod sit Divinum Verum, ita Dominus in caelo, de quibus {1} n. 9503.
@1 i supra$

AC n. 9525 9525. `Omne quod praecipiam tibi ad filios Israelis’: quod significet cultum Ecclesiae repraesentativae, constat ex significatione `praecipere’ cum a Jehovah Moschi, quod sint illa quae cultus, nam omnia quae Jehovah praecepit Moschi ad filios Israelis, erant talia quae concernebant cultum, et a repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia spiritualis, de qua n. 9340, hic Ecclesia spiritualis repraesentata, nam omnia quae apud filios Israelis instituta fuerunt erant externa quae repraesentabant interna Ecclesiae, non autem ipsa interna in sua essentia, de qua re videantur citata n. 9320 fin.

AC n. 9526 9526. Vers. 23-30. Et facies mensam lignorum schittim, duo cubiti longitudo ejus, et cubitus latitudo ejus, et cubitus et dimidius altitudo ejus. Et obduces illam auro puro, et facies ei limbum auri circumcirca. Et facies ei clausuram palmi circumcirca; et facies limbum auri clausurae ejus circumcirca. Et facies ei quattuor annulos auri, et dabis annulos super quattuor angulos qui quattuor pedibus ejus. E regione clausurae erunt annuli ad domos vectibus ad portandum mensam. Et facies vectes {1}lignis schittim, et obduces illos auro, et portabitur illis mensa. Et facies scutulas ejus, et acetabula ejus, et scutellas ejus, et scopulas ejus, quibus integetur; auro puro facies illa. Et dabis super mensam panem facierum ad facies Meas jugiter. `Et facies mensam’ significat receptaculum caelestium quae boni amoris: `lignorum schittim’ significat ex misericordia: `duo cubiti longitudo ejus’ significat omne quoad conjunctionem cum bono: `et cubitus latitudo ejus’ significat aliquid quoad conjunctionem cum vero: `et cubitus et dimidius altitudo ejus’ significat plenum quoad gradus: `et obduces illam auro puro significat repraesentativum boni illius ex misericordia: `et facies ei limbum auri circumcirca’ significat {2}sphaeram boni ex Divino Bono Domini: `et facies ei clausuram palmi circumcirca’ significat conjunctionem ibi cum vero a Divino: `et facies limbum auri clausurae ejus circumcirca’ significat sphaerae Divini Boni terminationem: `et facies ei quattuor annulos auri’ significat receptaculum ultimum conjugii caelestis, quod Divini Boni cum Divino Vero: `et dabis annulos super quattuor angulos ejus’ significat {3}unde firmitudo: ‘qui quattuor pedibus ejus’ significat in sphaera naturali: `e regione clausurae erunt annuli ad domos vectibus’ significat potentiam inde: `ad portandum mensam’ significat ad existentiam et subsistentiam: `et facies vectes lignis schittim’ significat potentiam veri ex bono: `et obduces illos auro’ significat repraesentativum boni: `et portabitur illis mensa’ significat inde consistentia: `et facies scutulas ejus, acetabula ejus, et scutellas ejus, et scopulas ejus, quibus integetur’ significat cognitiones boni et veri caelestis: `auro puro facies illa’ significat quod ex bono: {4} `et dabis super mensam panem facierum’ significat ibi Dominum quoad bonum caeleste: `ad facies Meas jugiter’ significat sic praesentiam Domini cum pace et [cum] gaudio caelesti ex misericordia.
@1 lignorum IT$
@2 cp n. 9533$
@3 inde firmitudinem IT$
@4 i Levit. xxiv 5, 6, 7, Num. iv 7, 8 cp n. 9544$

AC n. 9527 9527. `Et facies mensam’: quod significet receptaculum caelestium [quae boni amoris], constat ex significatione `mensae’ quod sit caelum quoad receptionem talium quae a Domino ibi, quae sunt bonum amoris et bonum fidei, et inde beatitudo et felicitas; haec per `mensam’ significantur, quia per cibos significantur caelestia quae sunt boni amoris et fidei, ac inde sapientia et intelligentia, quae in communi loquela etiam cibi caelestes vocantur, et quoque per cibos in Verbo intelliguntur, videatur n. 56-58, 680, 681, 1480, 4459, 4792, 5293, 5340, 5342, 5576, 5579, 5915, 8562, 9003; haec etiam aliquoties in caelo sistuntur repraesentative per mensam super qua cibi omnis generis; inde patet quod per `mensam’ significetur receptaculum caelestium, ita caelum quoad receptionem talium quae a Domino; haec quoque per `mensam’ significantur {1} apud Lucam,
Jesus dixit, Dispono vobis, sicut disposuit Mihi Pater Meus regnum, ut comedatis et bibatis super mensa Mea in regno Meo, xxii [29,] 30:
et apud Matthaeum,
Multi ab oriente usque {2}et occidente venient, et accumbent cum Abrahamo, et Jischako, et Jacobo in regno caelorum, viii 11:
{3}tum apud Davidem,
Non timebo mihi malum, dispones ante me mensam coram inimicis meis, pinguefacies oleo caput meum, poculum meum abundabit; bonum et misericordia sequentur me, Ps. xxiii 4-6.
`Mensa’ autem in sensu opposito significat receptaculum talium quae in inferno: apud Esaiam,
Aberrant per siceram, errant inter videntes, titubant judicio; omnes mensae sunt plenae vomitu, quemnam docebit scientiam, et quem intelligere faciet auditum, xxviii 7, 8 [,9]:
{4}apud eundem,
Vos qui deseritis Jehovam, qui disponitis Gadi mensam, et impletis menio libamen, lxv 11:
et {5}apud Davidem,
Dederunt in cibum meum fel, et in siti mea potarunt me aceto; fiet mensa eorum coram illis in laqueum, Ps. lxix 22, 23 [A.V. 21, 22].
@1 i in sequentibus locis, ut$
@2 ab AI$
@3 et$
@4 i et$
@5 Before apud Esaiam$

AC n. 9528 9528. `Lignorum schittim’: quod significet ex misericordia, constat ex significatione `lignorum schittim’ quod sint bonum meriti quod solius Domini, de qua n. 9472, 9486; {1}et quia bonum meriti est misericordia, ideo per `ligna schittim’ etiam ea significatur; Dominus enim ex puro amore, ita ex pura misericordia, assumpsit Humanum, et sustinuit gravissimas tentationes, et tandem passionem crucis, ut salvaret genus humanum; (m)inde Ipsi meritum et justitia; ex quibus patet quod bonum meriti sit misericordia; misericordia est Divinus Amor erga illos qui in miseriis constituti sunt.(n) Quod Dominus gravissimas tentationes subiverit, et sic disposuerit in ordinem caelum et infernum, et quod pugnaverit ex (t)Divino Amore, {2} ad salvandum illos qui Ipsum amore et fide recipiunt, videatur n. 1266, 1663, 1668, 1676, 1690, 1691 fin., 1737, 1787, 1789, 1812, 1813, 1820, 1921, 2083, 2159, 2574, 2649, 2776, 2795, 2813, 2816, 3318 fin., 4180, 4286, 4295, 5078.
@1 quod sint Misericordia, est quia Misericordia est Divinus Amor erga illos qui in miseriis constituti sunt, et omne bonum est amoris; quod bonum meriti, quod solius Domini, sit Misericordia et inde sit Misericordia, est quia Dominus$
@2 i ita ex pura Misericordia$

AC n. 9529 9529. `Duo cubiti longitudo ejus’: quod significet omne quoad conjunctionem cum bono, constat ex significatione `duorum’ quod sint conjunctio, et quod sint omnia et singula; quod sint conjunctio, videatur n. 1686, 5194, 8423, et inde omnia et singula, n. 9166; et ex significatione `longitudinis’ quod sit bonam, de qua n. 9487; inde per `duorum cubitorum longitudinem’ significatur omne quoad conjunctionem cum bono. Per conjunctionem cum bono intelligitur conjunctio receptaculi, quod per mensam significatur, cum bono amoris, quod per panes facierum super mensa, de quibus infra; receptaculum enim accommodatum erit rebus quae recipiendae, et res recipiendae se referunt ad bonum et ad verum; accommodatio et inde conjunctio describitur per numeros, per quos designatur longitudo et latitudo; quod res per numeros designentur in Verbo, videatur n. 9488.

AC n. 9530 9530. ‘Et cubitus latitudo ejus’: quod significet aliquid quoad conjunctionem cum vero, constat ex significatione `cubiti’ seu unius, quod sit aliquid, est enim dimidium prioris, et cum duplum significat omne, tunc dimidium ejus significat aliquid, proinde aliquid ad conjunctionem; et ex significatione `latitudinis’ quod sit verum, de qua n. 9487, 9488.

AC n. 9531 9531. ‘Et cubitus et dimidius altitudo ejus’: quod significet plenum quoad gradus, ut supra n. 9489.

AC n. 9532 9532. `Et obduces illam auro [puro]’: quod significet repraesentativum boni illius ex misericordia, constat ex significatione `obducere auro’ quod sit repraesentativum boni; per `aurum’ enim significatur bonum amoris, n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, quapropter bonum {1}illud per aurum repraesentabatur, ubi inducebatur; quod sit ex misericordia, est quia omne bonum amoris est ex misericordia, quae quoque per lignum schittim quod obducebatur auro, significatur, n. 9528.
@1 per id$

AC n. 9533 9533. `Et facies ei limbum auri circumcirca’: quod significet {1}terminationem sphaerae boni ex Divino Bono Domini, constat ex significatione ‘limbi auri (x)circumcirca’ quod sit terminatio sphaerae boni a Domino ne adeantur et laedantur a malis, de qua supra n. 9492 {2}.
@1 cp. n. 9526$
@2 i, ubi similia verba$

AC n. 9534 9534. `Et facies ei clausuram palmi circumcirca’: quod significet conjunctionem ibi cum vero a Divino, constat ex significatione `clausurae’ quod sit ultimum terminationis, quia erat extra limbum, ita conjunctio cum vero {1}ex Divino; quod id per `clausuram’ significetur non {2}sciri potest nisi sciatur quomodo se habet cum extensione et terminatione sphaerae boni a Domino quae circumdat {3}et sic tutatur caelum; quod sphaera Divini Boni circumdet caelum et omnes societates quae in caelo, et sic tutetur ab irruptione malorum (c)ab inferno, videatur supra n. 9490, 9492, 9498; Divina illa sphaera se extendit 2 etiam in inferna, et illa quoque custodit; inde est quod in infernis etiam regnet Dominus, sed cum {4} differentia quod Divina sphaera quae circumdat et tutatur caelum sit sphaera Divini Veri conjuncti Divino Bono, sed quae {5}custodit infernum sit sphaera Divini Veri separati a Divino Bono; causa quod haec sphaera sit in inferno, est quia omnes qui ibi, (x)rejiciunt Divinum Bonum, ita misericordiam Domini; talis sphaera regnat in externa forma in {6}inferno, sed usque sphaera Divini {7}Veri conjuncti Divino Bono in forma interna; per hanc ibi custodiuntur ne unus alteri malum faciat ultra modum.
{8}Inde patet quod sphaera Divini Boni in externa forma, desinat 3 ubi caelum, et sphaera Divini Veri separati a Divino Bono incipiat ubi infernum, ac in interstitio sit conjunctio, quae significatur per `clausuram palmi circumcirca.’
@1 a A, et IT$
@2 constare$
@3 coelum, et tutatur$
@4 i ea$
@5 tutatur$
@6 infernis$
@7 Boni$
@8 ita ultra usum qui est ne unus contra alterum spiret continue perniciem, sed per vices desistant. Illa sphaera Divini Veri conjuncti Divino Bono in externa forma, desinat ubi coelum, ac sphaera Divini Veri separati a Divino Bono in externa forma incipiat ubi infernum, quod intelligitur per conjunctionem cum Vero Divino$

AC n. 9535 9535. `Et facies limbum auri clausurae ejus circumcirca’: quod significet sphaerae Divini Boni terminationem, constat ex significatione `limbi auri’ quod sit terminatio sphaerae Divini Boni, ut supra n. 9533, et ex significatione `clausurae ejus’ quod sit conjunctio cum vero a Divino, secundum illa quae {1}mox supra n. 9534 ostensa sunt.
@1 d mox i nunc$

AC n. 9536 9536. `Et facies ei quattuor annulos auri’: quod significet receptaculum ultimum conjugii caelestis, quod Divini Boni cum Divino Vero, constat ex significatione `quattuor annulorum auri’ quod sit Divinum Verum conjunctum Divino Bono, quae undequavis circum, de qua supra n. 9493, ita receptaculum ultimum conjugii caelestis, quod est Divini Boni cum Divino Vero.

AC n. 9537 9537. `Et dabis annulos super quattuor angulos ejus’: quod significet unde firmitudo, constat ex significatione `angulorum’ quod sint firmitudo, de qua supra n. 9494, nempe ex conjunctione {1}Divini Veri cum Divino Bono in ultimis, quae per `quattuor annulos auri’ significatur, n. 9536.
@1 boni et veri$

AC n. 9538 9538. `Qui quattuor pedibus ejus’: quod significet in sphaera naturali, constat ex significatione `quattuor’ quod involvant conjunctionem, de qua n. 1686, 8877, et ex significatione `pedum’ quod sint naturale, de qua n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952, 5327, 5328. Quod firmitudo sit in sphaera naturali, est quia omne spirituale desinit in id quod vocatur verum naturale, et omne caeleste {1} in id quod vocatur bonum naturale, et ibi subsistunt; inde est quod naturale sit fundamentum, consequenter firmamentum illis; quod ita sit, pauci adhuc sciunt, quapropter de hac re, ex Divina Domini Misericordia, ab experientia alibi dicetur.
@1 i desinit$

AC n. 9539 9539. `E regione clausurae erunt annuli ad domos vectibus’: quod significet potentiam inde, constat ex significatione `clausurae, e cujus regione erunt annuli’ quod sit conjunctio in ultimis cum vero a Divino, de qua {1} n. 9534, ex significatione `annulorum’ quod sint receptaculum ejus, de qua etiam supra n. 9536, et ex significatione `vectium’ quod sint potentia, de qua n. 9496; `ad domos’ dicitur quia agitur de caelesti bono, et ejus receptaculi potentia, id enim bonum per `panem facierum’ significatur, et ejus receptaculum per `mensam super qua illi panes’; per `domos’ etiam significatur bonum illud in ultimis; quod `domus’ sit bonum, videatur, n. 2233, 2234, 2559, 3652, 3720, 4982, 7848, 7929.
@1 i supra$

AC n. 9540 9540. `Ad portandum mensam’: quod significet ad existentiam et subsistentiam, constat ex significatione `portare’ quod sit continere in statu boni, ita existere et subsistere, ut supra n. 9500.

AC n. 9541 9541. `Et facies vectes lignis schittim’: quod significet potentiam veri ex bono, {1}ut supra n. 9496, ubi similia verba.
@1 videatur T$

AC n. 9542 9542. `Et obduces illos auro’: quod significet repraesentativum boni, {1}ut quoque supra n. 9532.
@1 videatur T$

AC n. 9543 9543. `Et portabitur illis mensa’: quod significet inde consistentia, constat ex significatione `portari’ quod sit existere et subsistere, de qua supra n. 9540, ita quoque consistere, et ex significatione `mensae’ quod sit receptaculum caelestium, de qua n. 9527. Ita describitur caelum intimum seu tertium quoad receptionem boni a Domino, panes enim facierum sunt bonum caeleste quod a Domino, et mensa super qua illi panes, est receptaculum illis boni. Sed singula secundum rei existentiam exponere, non licet, quoniam perplurima quae sunt in caelesti regno Domini non cadunt in ideam cogitationis humanae, et vix in ideam cogitationis spirituum angelicorum qui in ultimo caelo; fundantur enim omnia quae in caelesti regno Domini, super bono quod amoris et non super vero quod fidei; per bona quae amoris etiam inter se loquuntur, et non per vera quae fidei sicut illi in spirituali Domini regno sunt, videantur citata n. 9277.
Regnum caeleste Domini est intimum seu tertium caelum, in 2 quo quod sint incomprehensibilia et ineffabilia, seu quae nusquam in alicujus mentem venerunt, et nusquam oculus vidit et auris audivit, notum est; quapropter (c)ea quae in (c)illo caelo existunt, coram spiritibus infra sistuntur per repraesentativa, ex quibus aliqua idea formatur de incomprehensibilibus et ineffabilibus quae ibi; eadem repraesentata sunt in mundo per arcam, propitiatorium, cherubos, mensam super qua panes facierum, et per candelabrum;{1} per illa {2}sistuntur omnia quae in eo regno {3}et per habitaculum et atrium tentorii, {4}perque aulaea et vela {5}ibi, repraesentata sunt quae in (t)regno spirituali Domini, quod est caelum secundum seu medium.
@1 i et$
@2 sistentur IT$
@3 ut$
@4 et per$
@5 eorum$

AC n. 9544 9544. `Et facies scutulas ejus, acetabula ejus, et scutellas ejus, et scopulas ejus, quibus integetur’: quod significet cognitiones boni et veri {1}caelestis, constat ex significatione vasorum in genere, quod sint {2}scientifica seu cognitiones, de qua n. 3068, 3079; ita vasa in specie, quae hic recensentur, sunt cognitiones boni et veri caelestis; bonum caeleste est bonum amoris in Dominum, et verum caeleste est bonum amoris mutui; cognitiones illorum bonorum significantur per {3}vasa illa; et quia cognitiones {4} significantur, et cognitiones sunt memoriae naturalis hominis, et naturale est externum, ideo dicitur quibus mensa integetur; naturale enim quia est extra, seu infra {5}, ac tegit et claudit quod intra seu supra est, ideo {6}vocatur integumentum, n. 6377. Cui usui essent vasa illa, videatur Lev. xxiv 6, 7; et Num. iv 7, 8.
@1 coelestes IT$
@2 d vera scientifica i cognitiones$
@3 instrumentalia$
@4 i illae$
@5 i est$
@6 dicitur tegumentum$

9544a. [`Auro puro facies illa’ significat quod ex bono.]

AC n. 9545 9545. `Et dabis super mensam panem facierum’: quod significet ibi Dominum quoad bonum caeleste, constat ex significatione `mensae’ quod sit receptaculum caelestium, ex significatione `panis’ quod in supremo sensu sit Dominus, (c)ac in sensu {1}respectivo, bonum amoris quod ab Ipso, ita {2} Dominus quoad bonum caeleste, de qua n. 2165, 2177, 3464, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 5915, et quod per `panem’ {3}significetur in genere omnis cibus caelestis seu cibus qui nutrit vitam spiritualem hominis, n. 3478, 6118, 8410, 9323; et ex significatione `facierum’ cum de Domino, quod sit omne id quod ex Divino Amore, prout innocentia, pax, gaudium, ita ipsum caelum apud hominem et angelum, n. 222, 223, 5585, 9306.
@1 interno$
@2 i est$
@3 in Verbo intelligatur$

AC n. 9546 9546. `Ad facies Meas jugiter’: quod significet sic praesentiam Domini cum pace et cum gaudio caelesti ex misericordia, constat ex significatione `facierum Jehovae’ seu Domini, quod {1}sint omnia quae sunt Divini Amoris {2}seu misericordiae, ut innocentia, pax, gaudium, {3}ita ipsum caelum apud illos qui recipiunt; per `facies’ enim, cum de homine et angelo, significantur interiora, quae sunt voluntatis et inde intellectus, ita quae sunt amoris et inde fidei, {4}videatur n. 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4796, 4798, 5102, 5165, 5168, 5585, 5592, 6604, 6848, 6849, 9306; inde constare potest quod per `facies’ cum de Jehovah seu Domino, significentur illa quae sunt Divini Amoris seu misericordiae {5}, ita omne bonum caeleste, n. 222, 223, 5585, 9306.
@1 sit IT$
@2 ita$
@3 et$
@4 videantur$
@5 i sunt$

AC n. 9547 9547. Vers. 31-39. Et facies candelabrum auro puro, solidum fiet candelabrum, scapus ejus, et calamus ejus, scyphi ejus, malogranata ejus, et flores ejus, ex illo erunt. Et sex calami exeuntes ex lateribus ejus, tres calami candelabri ex latere ejus uno, et tres calami candelabri ex latere ejus altero. Tres scyphi amygdalati in calamo uno, malogranatum et flos; et tres scyphi amygdalati in calamo uno [, malogranatum et flos]; ita sex calamis exeuntibus ex candelabro. Et in candelabro quattuor scyphi amygdalati, malogranata ejus et flores ejus. Et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo, sex calamis exeuntibus ex candelabro. Malogranata eorum et calami eorum ex ea erunt omnia {1}ejus, solidum unum auro puro. Et facies lucernas ejus septem; et ascendere faciat lucernas ejus, et illuminet e regione facierum ejus. Et forcipes ejus et trullas ejus auro puro. Talentum auri puri faciet illud cum omnibus vasis illis. `Et facies candelabrum’ significat caelum spirituale: `auro puro’ significat quod ex bono caelesti: `solidum fiet candelabrum’ significat quod omne ex bono: `scapus ejus, et calamus ejus, scyphi ejus’ significat spiritualia in naturali: `malogranata ejus’ significat scientifica boni: `et flores ejus’ significat scientifica veri: `ex illo erunt’ significat quod ex spirituali quod ex bono caelesti: `et sex calami exeuntes ex lateribus ejus’ significat omnia veri ex bono in complexu: `tres calami candelabri ex latere ejus uno, et tres calami candelabri ex latere ejus altero’ significat plenum quoad bonum et verum: `tres scyphi amygdalati’ significat plenum quoad scientifica ex bono: `in calamo uno` significat potentiam veri ex bono: `malogranatum et flos’ significat scientificum boni et scientificum veri: `et tres scyphi amygdalati in calamo uno, malogranatum et flos’ significat similia: `ita sex calamis exeuntibus ex candelabro’ significat potentiam veri ex bono quoad omnia in caelo spirituali: `et in candelabro’ significat medium ejus per quod conjunctio, et ex quo potentiae: `quattuor scyphi amygdalati’ significat scientifica veri ex bono: `malogranata ejus et flores ejus’ significat scientifica boni et veri: `et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo’ significat scientificum boni singulis veris: `sex calamis exeuntibus ex candelabro’ significat potentiam veri ex bono quoad omnia in caelo spirituali: `malogranata eorum et calami eorum ex eo erunt omnia ejus’ significat quod scientifica boni et potentiae ex Divino spirituali, quod a Domino, erunt: `solidum unum auro puro’ significat integrum et perfectum quia ex eodem bono: `et facies lucernas ejus septem’ significat sancta spiritualia inde: `et ascendere faciat lucernas ejus’ significat lucem caeli spiritualis: `et illuminet e regione facierum ejus’ significat a Divino Bono Divini Humani Domini: `et forcipes ejus et trullas ejus’ significat purificatoria et evacuatoria in naturali: `auro puro’ significat etiam ex bono: `talentum auri puri faciet illud cum omnibus vasis illis’ significat bonum caeleste a quo bonum spirituale una cum ejus scientificis.
@1 eorum IT$

AC n. 9548 9548. `Et facies candelabrum’: quod significet caelum spirituale: constat ex significatione `candelabri’ quod sit Divinum Spirituale in caelo et in Ecclesia a Domino; quod per `candelabrum’ Divinum Spirituale significetur, est quia per mensam super qua panes facierum significatur Divinum Caeleste, ut in praecedentibus ostensum est Divinum Caeleste est bonum amoris, et Divinum Spirituale est verum fidei inde, utrumque procedens a Domino, n. 9227. Quod candelabrum sit Divinum Spirituale, est ex illuminatione, nam Divinum Verum quod procedit a Divino Bono Domini, est quod lucet in caelo non aliunde {1}est lux angelis; inde est quod Dominus in Verbo dicatur Lux, et quod per `lucem’ significetur fides, ac intelligentia veri et sapientia boni, quae a solo Domino, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619 1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3223, 3337, 3339 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644 8707, 8861, 9399, 9407.
2 Quod candelabrum sit caelum spirituale ex Divino Vero quod Domino, ita quoque Ecclesia, et quod lucerna sit fides, ac intelligenti veri et sapientia boni, quae a solo Domino, constat a locis in Verbo ubi `candelabrum’ et ubi `lucerna’ nominantur, ut apud Johannem,
Vidi septem candelabra aurea, et in medio septem candelabrorum similem Filio hominis; septem candelabra septem Ecclesiae, Apoc. i 12, 13, 20:
et apud eundem,
Removebo candelabrum tuum e loco suo si non egeris paenitentiam, Apoc. ii 5;
Ecclesia hic dicitur `candelabrum’ a Divino Vero quod ibi a Domino; quod `candelabrum’ sit Ecclesia, patet, {2}dicitur enim, Septem candelabra septem Ecclesiae; quod sit a Divino Vero, {2}patet ex eo quod dicatur, Removebo candelabrum tuum si non egeris paenitentiam; quod id sit a Domino, [etiam patet,] dicitur enim, In medio candelabrorum similis Filio hominis; quod Dominus dicatur Filius hominis a Divino Vero, videatur n. 2803, 2813, 3704 apud eundem,
3 Dabo duobus testibus Meis, ut prophetent dies mille ducentos sexaginta; hi sunt duae oleae et duo candelabra coram Deo terrae stantia, Apoc. xi 3-10;
`duo testes’ sunt Verbum utriusque testamenti, quatenus testatur de Domino; {3}id `olea’ dicitur ex Divino Bono, et `candelabrum’ ex Divino Vero, quod a Domino: apud Sachariam,
4 Angelus loquens dixit ad prophetam, Quid tu vides? cui dixi, {4}Video, et ecce candelabrum auri totum; (x)lecythus ejus super capite ejus, septemque lucernae ejus super eo, septena infundibula lucernis: duae oleae juxta id, una a dextra (x)lecythi, et una a sinistra ejus, iv 2, 3;
agitur ibi de (x)Serubbabele, qui fundaturus domum Dei et perfecturus illam, per quem repraesentatur Dominus quod venturus (c)et restauraturus caelum spirituale et Ecclesiam; quae sunt candelabrum, et sancta vera ibi septem lucernae.
Quod `lucerna’ sit fides, ac intelligentia veri, et sapientia boni 5 quae a solo Domino, constat apud Johannem,
Sancta Hierosolyma non opus habet sole neque luna, ut luceant in ea; gloria Dei illustrabit eam, et lucerna ejus Agnus: gentes quae salvantur in luce Ipsius ambulabunt, Apoc. xxi 23, 24:
et adhuc,
Nox non erit ibi, neque opus habent lucerna et luce solis, quia Dominus Deus illustrat illos, Apoc. xxii 5;
`lucerna’ in priore loco pro Divino Vero quod a Domino, et `lux’ pro fide, ita quoque pro intelligentia et sapientia: apud eundem,
Lux lucernae non lucebit in te amplius; et vox sponsi et sponsae non audietur in te amplius, Apoc. xviii 23:
6 et apud Jeremiam,
Abrogabo vocem gaudii et vocem laetitiae, vocem sponsi et vocem sponsae, vocem molarum, et lucem lucernae, ut sit tota terra in desolationem, in devastationem, xxv 10, 11;
ibi de exstinctione fidei et inde intelligentiae in rebus spiritualibus, {5}quae ibi lucerna quae non erit, et lux lucernae quae abrogabitur: pariter apud Hiobum,
Quoties lucerna impiorum exstinguitur., et venit super eos exitium, xxi 17:
apud Davidem,
Tu illuminas lucernam meam, Jehovah Deus meus splendere facit tenebras meas, Ps. xviii 29 [A. V. 28]; 2 Sam. xxii 29:
apud eundem,
Ex mandatis Tuis intelligens factus sum, lucerna pedi meo Verbum (x)Tuum, et lux semitae meae, Ps. cxix 104, 105:
apud Hiobum,
Cum Deus splendere facit lucernam super capite meo, ad lucem ejus ambularem in tenebris, xxix 3:
7 apud Matthaeum,
Lucerna corporis est oculus; si oculus tuus probus est, totum corpus tuum lucidum, at si oculus tuus malus fuerit, totum corpus obtenebratum erit; si ergo lumen quod in te est tenebrae est, tenebrae quantae! vi 22, 23; Luc. viii 16, xi 33-36;
per `oculum’ hic intelligitur fides et inde intelligentia; quod {6}ea in sensu interno sint `oculus,’ videatur n. 4403-4421, (x)4523-4534, 9051; inde patet quid significatur per quod `si oculus tuus probus, totum corpus lucidum, at si oculus tuus malus, totum corpus obtenebratum.’ Quia fides et inde intelligentia et sapientia {7} significatur per `lucernam,’ ideo reges Jehudae vocantur lucernae Davidi, 1 Reg. xi 36, xv (x)4; 2 Reg. viii 19; et David vocatur lucerna Israelis, 2 Sam. xxi 16, 17; non quod reges Jehudae essent lucernae, nec David, sed quia per {8}regem significatur Divinum Verum quod a Domino, n. 6148, et per Davidem Dominus quoad Divinum Verum, ex quo fides, intelligentia, et sapientia, n. 1888.
@1 After angelis$
@2 nam dicitur$
@3 quod$
@4 vidi$
@5 quo IT$
@6 hoc in sensu interno sit$
@7 i a Domino$
@8 reges$

AC n. 9549 9549. `Auro puro’ : quod significet [quod] ex bono caelesti, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris seu bonum caeleste, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917. Hic paucis {1}dicetur cur candelabrum esset ex puro auro: per `candelabrum’ significatur Divinum Spirituale seu Divinum Verum, quod a Domino in caelo et in Ecclesia, n. 9548; hoc quia existit a Divino Bono, ideo candelabrum ex auro erat, nam, ut dictum est, `aurum’ significat bonum; hoc patet amplius ex influxu Domini in caelos; intimum seu tertium caelum est caeleste, medium seu secundum est spirituale; influit Dominus per caelum caeleste, quod in bono amoris in Ipsum est, in caelum spirituale, quod in vero fidei in Ipsum est; inde {2}constat cur candelabrum totum esset ex puro auro, ut quoque decem candelabra in templo a Schelomone exstructo, 1 Reg. vii 49; videatur etiam infra n. 9550 et 9568.
@1 dicendum est,$
@2 patet$

AC n. 9550 9550. `Solidum fiet candelabrum’: quod significet quod omne ex bono, constat ex significatione `solidi’ quod sit totum quantum, ita omne ex bono, quod per `aurum’ significatur; omne enim spirituale, quod per `candelabrum,’ quatenus illuminat, significatur, existit ex caelesti, et quoque continue per id subsistit, sicut omne verum a bono; nam si bonum subducis, exstinguitur momento verum, anima enim veri est bonum; se habet hoc sicut affectio quae amoris ad cogitationem; si subducitur affectio quae amoris, exstinguitur ilico cogitatio, affectio enim est ipsa vita seu anima cogitationis; omnis affectio quae amoris, est boni, et omnis cogitatio inde est veri; {1}verum quod ex bono vocatur spirituale, et bonum ex quo verum, vocatur caeleste.
@1 verum est quod vocatur spirituale, et bonum quod coeleste$

AC n. 9551 9551. `Scapus ejus, et calamus ejus, scyphi ejus’: quod significet spiritualia in naturali,constat ex significatione `scapi, calami,et {1}scyphi’ quae sunt productiones ex ipso candelabro, sicut bracchia, {2}manus, et palmae a corpore, quod sint spiritualia in naturali; naturale enim producitur et derivatur a spirituali, sicut spirituale a caelesti, n. 9549; inde patet cum `candelabrum’ significat Divinum Spirituale, quod productiones et derivationes, quae vocantur `scapus, calamus, et scyphi,’ sint spiritualia in naturali.
@1 schyphorum$
@2 pedes$

AC n. 9552 9552. ‘{1}Malogranata ejus’: quod significet scientifica boni, constat ex significatione `malogranatorum’ quod sint scientifica boni; sunt scientifica boni et scientifica veri, illa significantur per malogranata et haec per flores quibus circumdabatur et ornabatur candelabrum. Quod scientifica boni per `malogranata’ significentur, constat ex locis alibi ubi nominantur, ut apud Moschen,
Terra tritici et hordei, et vitis et ficus et malogranati, Deut. viii 8:
et apud Haggaeum,
Non adhuc semen in horreo, et usque ad vitem, et ficum, et malogranatum? ii 19;
`triticum, {2} hordeum, et semen in horreo’ significat caelestia interna et externa, `vitis, ficus, et malogranatum’ spiritualia et naturalia in suo ordine, quorum ultima sunt scientifica, {3}quae naturalis et sensualis 2hominis, quapropter malogranatum ultimo loco (x)nominatur {4}: apud Zephaniam,
Jehovah perdet Aschurem, requiescent in medio ejus greges, omnis fera gentis, tum {5}platea et anataria in malogranatis ejus pernoctabunt, ii 13, 14;
`platea et anataria in malogranatis’ pro falsis mali in scientificis boni: apud Amos,
Vidi Dominum stantem super altari, Qui dixit, Percute malogranatum ut contremiscant postes; hoc est, divide eos in capite omnes; postrema eorum gladio occidam, ix 1;
‘percutere malogranatum’ pro destruere scientifica boni per falsa mali; `postes’ dicuntur tunc `contremiscere’ quia `postes’ sunt vera naturalis n. 7847; `postrema gladio occidere’ pro destruere sic ultima, `gladius’ enim est verum pugnans contra falsum et destruens illud, ac vice versa, n. 2799, 4499, 6353, 7102, 8294.

@1 Heb (kaphtor) = a round or spherical knob, malum oblongum Sch$
@2 i et$
@3 quare$
@4 i, scientifica sunt naturalis et sensualis hominis, quae sunt ultima$

@5 platea Heb (qa’ath), anataria Heb (qippodh). The meaning of each Hebrew word is uncertain.$

AC n. 9553 9553. `Et flores ejus’: quod significet scientifica veri, constat ex significatione `florum’ quod sint scientifica veri; quod `flores’ illa significent, est quia flores sunt progerminationes, quae praecedunt et suo modo producunt fructus ac semina; nam quod arbores et plantae efflorescant antequam fructum ferunt, notum est; similiter se habet {1}cum homine quoad intelligentiam et sapientiam {2}; scientifica veri praecedunt, et suo modo producunt illa quae sunt sapientiae apud hominem; inserviunt enim rationali ejus pro objectis et sic pro mediis sapiendi; inde est quod scientifica veri sint sicut flores, et bonum vitae, quod est bonum sapientiae, sicut fructus; quoniam omnia quae in spirituali mundo sunt se referunt ad talia quae apud hominem, ex causa quia caelum refert unum hominem, et correspondet omnibus et singulis quae apud hominem, ideo quoque omnia quae in naturali mundo sunt, secundum convenientiam cum {3}talibus quae apud hominem, correspondent, repraesentant, et significant, n. 9496; inde nunc constare potest unde est quod flores significent scientifica veri, et in genere vera, ac fructus {4}ut et semina, bona.
Quod `flores’ sint scientifica veri, et in genere vera, constat a 2 sequentibus his locis: apud Esaiam,
Radix eorum sicut tabes erit, et flos eorum sicut pulvis, quia renuerunt legem Jehovae zebaoth; et sermonem Sancti Israelis spreverunt, v 24:
apud eundem,
Venturos radicabit Jacobus, efflorescet et florebit Israel; ita ut impleantur facies orbis proventu, xxvii 6:
apud eundem,
Vae ebriis Ephraimi, et flori decidentis gloriae et decoris ejus xxviii 1;
`ebrii’ pro illis qui ratiocinantur ex falsis, n. 1072, `Ephraimus’ pro intellectuali Ecclesiae, hic perverso, n. 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, `gloria’ pro vero {5} Divino, n. 4809, 5922, 8267, 8427, 9429; inde patet {6}quod `flos’ sit scientificum per quod verum: apud eundem,
Exaruit gramen, decidit flos; gramen est populus; sed Verbum Dei nostri manet in aeternum, xl 6-8:
apud Nahum,
Flos Libani, languescit, i 4;
ibi etiam `flos’ pro scientificis {7} ut mediis sapiendi: 3 apud Danielem,
In somnio vidit Nebuchadnezar, ecce arbor in medio terrae, altitudo ejus magna, folium ejus pulchrum, et flos ejus multus; sub illa umbram habebat bestia agri, et in ramis ejus habitabant aves caeli, et alebatur omnis caro. Sed Sanctus de caelo clamans dixit, Excidite arborem, amputate ramos ejus, discutite folium ejus, dispergite florem ejus; fugiat bestia agri sub ea, et aves e ramis ejus, iv 7-11 [A.V. 10-14];
per `arborem et ejus altitudinem’ significatur increscentia religiosi, quod significatur per Babel; {8}religiosum illud est sanctum in externis, {9}at profanum in internis, n. 1182, 1283, {x)1295, (x)1304, 1306-1308, 1321, 1322, 1326, `folium’ pro scientifico {10}veri in genere, n. 885, `flos’ pro scientifico {11}veri quatenus inservit pro medio sapiendi; ibi {12}autem quatenus inservit pro medio insaniendi, nam dicitur quod dispergerentur; `bestia agri’ sunt qui in affectionibus boni, et in opposito sensu qui in affectionibus mali, n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 1823, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198, 7523, 9090, 9280, `aves’ autem `caeli’ sunt qui in affectionibus veri, et in opposito sensu qui in affectionibus falsi, n. 3219, 5149, 7441; ideo dicitur quod sub umbra arboris illius habitaret bestia agri, et in ramis ejus habitarent aves caeli, et aleretur omnis caro, et dein quod fugeret bestia agri sub ea, et aves e ramis ejus.
@1 in$
@2 i ejus$
@3 illis$
@4 ac$
@5 i a$
@6 quod flos decidentes gloriae, sit initiamentum veri, ita scientificum$
@7 i veri$
@8 quod est sanctitas$
@9 et$
@10 vero altered to veri A, vero IT$@$
@11 vero altered to veri$
@12 vero$

AC n. 9554 9554. `Ex illo erunt’: quod significet quod ex spirituali quod ex bono caelesti, constat ex significatione `candelabri, ex quo erunt {1}malogranata et flores’ quod sit Divinum Spirituale quod ex Divino Caelesti, de qua supra n. 9548; inde patet quod per `ex illo erunt’ significetur ex spirituali quod ex bono caelesti.
@1 flores et malogranata$

AC n. 9555 9555. `Et sex calami exeuntes ex lateribus ejus’: quod significet omnia veri ex bono in complexu, constat ex significatione `sex’ quod sint omnia in complexu, de qua n. 3960 fin., 7973, 8148, et ex significatione `calamorum exeuntium ex lateribus’ quod sint vera ex bono; nam per calamos ex candelabro simile significatur quod per bracchia et manus hominis, quoniam omnia et singula quae in natura, se referunt ad formam humanam, et inde significant, n. 9496, 9553; bracchia et manus in homine correspondent veris ex bono, et inde {1}potentiae, n. 878, 4931-4937, 5327, 5328, 6292, 6947, 7188, 7189, 7205, 7518, 7673, 8050, 8153, 8281, 9025, 9133; ex quibus patet quod per `sex calamos exeuntes ex lateribus’ significentur omnia veri ex bono in complexu.
@1 potentiae altered to potentiis$

AC n. 9556 9556. `Tres calami candelabri ex latere ejus uno, et tres calami candelabri ex latere ejus altero’: quod significet plenum quoad bonum et verum, constat ex significatione `trium’ quod sint plenum, de qua n. 2788, 4495, 7715, 9198, ex significatione `calamorum candelabri’ quod sint vera ex bono, et inde potentia, de qua supra n. 9555, et ex significatione `ex latere uno et ex latere altero’ quod sint {1}ex bono et inde vero; nam per illa quae in dextro latere corporis sunt significantur bona, et per illa quae in sinistro vera inde, {2}prout faciei pars dextra et sinistra; oculus dexter et sinister, auris dextra et sinistra, pes dexter et sinister, similiter {3} reliqua in corpore.
@1 bona et inde vera$
@2 ita$
@3 i per$

AC n. 9557 9557. `Tres scyphi amygdalati’: quod significet plenum quoad scientifica ex bono, constat ex significatione `trium’ quod sint plenum, ut nunc supra n. 9556, ex significatione `scyphorum’ quod sint (t)vera scientifica quae ex bono charitatis, de qua n. 5120, et ex significatione `amygdalarum’ quod sint bona vitae veris boni naturalis interioris correspondentia, de qua n. 5622; inde patet quod per `tres scyphos amygdalatos’ {1}significetur plenum quoad vera scientifica ex bono.
@1 significentur$

AC n. 9558 9558. `In calamo uno’: quod significet potentiam veri ex bono, constat ex significatione `calami’ quod sit verum ex bono, et inde potentia, de qua supra n. 9555.

AC n. 9559 9559. `Malogranatum et flos’: quod significet scientificum boni et [scientificum] veri, constat ex significatione `malogranati’ quod sit scientificum boni, de qua n. 9552, et ex significatione `floris’ quod sit scientificum veri, de qua n. 9553.

AC n. 9560 9560. `Et tres scyphi amygdalati in calamo uno, malogranatum et flos’: quod significet similia, {1}ac nunc supra n. 9557-9559, constat absque explicatione.
@1 a$

AC n. 9561 9561. `Ita sex calamis exeuntibus ex candelabro’: quod significet potentiam veri ex bono quoad omnia in caelo spirituali, constat ex significatione `sex’ quod sint omnia in complexu, ut supra n. 9555, ex significatione `calamorum’ quod sint vera ex bono, et inde potentia, de qua supra n. 9555, 9558, et ex significatione `candelabri’ quod sit caelum spirituale, de qua etiam supra n. 9548; inde patet quod per `sex calamos exeuntes e candelabro’ significetur potentia veri ex bono quoad omnia in caelo spirituali.

AC n. 9562 9562. `Et {1}in candelabro’: quod significet medium [ejus] per quod conjunctio, et ex quo potentiae, constat ex significatione `candelabri’ quod sit caelum spirituale, de qua n. 9548; sed hic, quia intelligitur media {2} pars ex qua exibant sex calami, per quos {3} significantur potentiae, n. 9558, ideo {4} significatur medium per quod conjunctio, ex quo potentiae.
@1 e$
@2 i ejus$
@3 i quia$
@4 i per candelabrum hic,$

AC n. 9563 9563. `Quattuor scyphi amygdalati’: quod significet scientifica veri ex bono, constat ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio, de qua n. 8877, et ex significatione `scyphorum amygdalatorum’ quod sint scientifica ex bono, de qua supra n. 9557.

AC n. 9564 9564. `Malogranata ejus et flores ejus’: quod significet scientifica boni et veri, constat ex significatione ‘malogranatorum’ quod sint scientifica boni, de qua n. 9552, et ex significatione ‘florum’ quod sint scientifica veri, de qua n. 9553.

AC n. 9565 9565. `Et malogranatum (x)sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo, et malogranatum sub duobus calamis ex eo’: quod (x)significet scientificum boni singulis veris, constat ex significatione `malogranati’ quod sit scientificum boni, de qua n. 9552, et ex significatione `calamorum’ quod sint vera ex bono, de qua n. 9555; quod ter repetitum sit, significat singula, et in sensu interno plenariam conjunctionem, per tria enim significatur plenarium, n. 2788, 4495, 7715, 9198, et per duo conjunctio, n. (x)1686, 5194, 8423.

AC n. 9566 9566. `Sex calamis exeuntibus ex candelabro’ significat potentiam veri ex bono quoad omnia in caelo spirituali, ut supra n. 9561.

AC n. 9567 9567. `Malogranata eorum et calami eorum ex eo erunt omnia ejus’: quod significet quod scientifica boni et potentiae ex Divino Spirituali, quod a Domino, erunt, constat ex significatione `malogranatorum’ quod sint scientifica boni, de qua n. 9552, ex significatione `calamorum’ quod sint vera ex bono, et inde potentiae, de qua etiam supra n. 9555, 9558, et ex significatione `candelabri, ex quo erunt’ quod sit Divinum Spirituale quod in caelo et in Ecclesia a Domino, de qua n. 9548; inde patet quod per `malogranata et calamos {1} ex candelabro erunt’ significetur quod scientifica boni et potentiae ex Divino Spirituali, quod a Domino, erunt; quomodo cum his se habet, videantur quae nunc {2} sequuntur.
@1 i quod IT$
@2 i n. 9568$

AC n. 9568 9568. `Solidum unum auro puro’: quod significet integrum et perfectum quia ex eodem bono, constat ex significatione `solidi unius’ quod sit totum quantum, ita omne ex bono, quod per `aurum’ significatur, {1} n. 9550, ita integrum et perfectum; nam quod totum est ex bono, est integrum et perfectum. Per totum ex bono, ita per integrum et perfectum, intelligitur cum bonum est omne in omnibus, non modo in veris quae per calamos sed etiam in scientificis quae per malogranata et per flores significantur; {2}ast quomodo cum hoc se habet, dicetur: bonum est ex quo vera, et vera ex bono sunt ex quibus scientifica, ita derivatur et producitur unum ab altero, sed usque (t)est bonum omne in productis et derivatis, quia ex bono sunt; similiter se hoc habet sicut 2 cum fine, causa, et effectu; finis est omne causae, et causa est omne effectus; inde sequitur quod finis sit omne effectus, usque adeo ut si finis seu causa finalis subducatur, non causa ejus efficiens sit, nec effectus; similiter sibi succedunt caeleste, spirituale, et naturale; ex caelesti est omne spirituale, {3} ex spirituali est omne naturale, hoc est, (c)ex caelesti per spirituale; caeleste apud hominem dicitur omne quod est boni amoris, spirituale quod est veri fidei inde, et naturale quod est scientifici; quod {4}scientificum sit naturale, est quia scientificum est verum apparens in luce mundi, at verum fidei, quatenus est fidei apud 3 hominem, in luce caeli; ex his nunc constare potest quomodo unum {5}producitur et derivatur ab altero, et quod primum sit omne in productis (c)ac derivatis, usque adeo ut si primum subducatur, pereant inde succedentia; quod Divinum sit omnium primum, quisque qui aliqua facultate percipiendi gaudet scire potest, quapropter id est omne in omnibus ordinis rerum, ita in omnibus boni et veri, quae faciunt caelum, et quae faciunt vitam caeli apud hominem; consequenter est bonum {6}a Divino in omnibus veris fidei, et si non bonum {7}sit omne ibi, (c)et nisi Divinum Domini {7}sit omne in bono, homo non habet aliquid 4 caeli, proinde non aliquid Ecclesiae in se; sed tunc est Divinum Domini in omnibus boni et inde in omnibus veri apud hominem, cum vult ex amore et credit ex fide inde, quod omne bonum et omne verum, ita omne amoris et omne fidei sit a Domino, et prorsus nihil a seipso; tum quod tantum veri fidei possideat, quantum boni a Domino recipit, nam, ut dictum {8}, bonum est omne in omnibus veri, et verum absque bono est verum absque vita. Ex his constare potest quid intelligitur per integrum et perfectum quia ex eodem bono, quod significatur per `solidum unum ex auro puro.’
@1 i ut supra$
@2 sed$
@3 i et$
@4 naturale est scientifici$
@5 derivantur et producitur$
@6 quod a Divino, omne in$
@7 d sit i est$
@8 i est$

AC n. 9569 9569. `Et facies lucernas ejus septem’: quod significet sancta spiritualia inde, constat ex significatione `lucernae’ quod sit fides ac intelligentia veri, quae a solo Domino, de qua n. 9548, ita spirituale, nam Divinum Verum, quod a Domino, per quod fides, intelligentia, et sapientia, est spirituale; et ex significatione `septem’ quod sint sanctum, de qua n. 395, 433, 716, 881, 5265, 5268. Quod lucernae essent numero septem, {1}erat quia Divinum Verum, ex quo fides, intelligentia, et sapientia, est quod sanctum vocatur, ex causa quia a Divino Bono Divini Amoris Domini procedit, et Divinum Bonum Divini Amoris est quod sanctificat; inde erat quod {2}sanctificationes per oleum fierent, sicut sanctificatio tentorii, et omnium quae ibi, altaris, Aharonis et filiorum ejus, atque vestium eorum, postea regum, unde uncti vocati sunt; `oleum’ enim significat bonum amoris, n. 886, 3728, 4582, 4638.
@1 est$
@2 per oleum sanctificarentur tentorium et omnia quae ibi, Altare, ipse Aharon et filii ejus, atque eorum vestes, et postea Reges$

AC n. 9570 9570. `Et ascendere faciat lucernas ejus’: quod significet lucem caeli spiritualis, constat ex significatione `ascendere facere lucernas’ quod sit accendere ibi lucem ut illuminent; et quia per candelabrum repraesentabatur caelum spirituale, n. 9548, ideo per `ascendere facere lucernas’ significatur lux caeli spiritualis; lux caeli spiritualis est Divinum Verum procedens a Domino, et inde fides ac intelligentia veri et sapientia boni, (d)videantur citata n. 9548. Quomodo cum luce caeli spiritualis {1}se habet, paucis dicetur: in regno caelesti Domini, quod est intimum seu tertium caelum, est lux quae immensum transcendit lucem quae in regno spirituali Domini, quod est medium seu secundum caelum; lux regni caelestis seu caeli intimi non apparet sicut lux sed sicut flamma; causa est quia in eo caelo regnat bonum amoris, et bonum amoris sistitur per flammam in caelo, at in regno spirituali Domini, quod est medium seu secundum caelum, est lux quae immensum transcendit lucem mundi, sed usque apparet {2} candida; causa est quia in eo caelo regnat verum fidei ex bono charitatis, et verum fidei ex eo bono sistitur per lucem candidam in caelo; inde quoque per `lucem’ in Verbo significatur verum quod ex bono, et in supremo sensu Divinum Verum procedens (c)a Divino Bono Domini. Ex his nunc constare potest quid intelligitur per lucem caeli spiritualis, et quid per flammam lucernae, ex qua illa lux.
@1 Before cum luce$
@2 i sicut lux$

AC n. 9571 9571. `Et illuminet e regione facierum ejus’: quod significet a Divino Bono Divini Humani Domini, constat ex significatione `illuminare’ quod sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, hoc enim est quod illuminat caelum, ipsosque angelos ibi, tum Ecclesiam {1}ac homines (d)ibi qui in fide ex bono; illuminatio inde est illuminatio mentis, unde intelligentia et sapientia in veris et bonis fidei; illuminatur {2} mens per Verbum, quia Verbum est Divinum Verum a Domino; et ex significatione `facierum’ cum de Domino, quod sit omne id quod est ex Divino Bono Divini Amoris Domini, de qua n. 9545, 9546; quod sit ex Divino Bono Divini Humani Domini, est quia Divinum Humanum Domini est {3}ex quo lux in caelo, est enim Sol caeli, ex quo lux, et lux inde est Divinum Verum, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-(x)1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3223, 3337, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415, 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407; et quod Dominus sit Sol caeli, n. 1053, 1521, 1529-1531, 2441, 3636, 3643, 4321 fin., 5097, 7078, 7083, (a)7171, 7173, 8644, 8812 Divinum Humanum Domini est ex quo lux in caelo, quoniam Divinum non potest videri quam sub forma Humana, quod etiam Dominus docuit apud Johannem,
Deum nemo vidit unquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris {4} Ille exposuit, i 18:
et apud eundem,
Non vocem Patris audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, v 37.
@1 et A, aut ac IT$
@2 i illo$
@3 quod lucet in coelos$
@4 i est$

AC n. 9572 9572. `Et forcipes ejus et trullas ejus’: quod significet purificatoria et evacuatoria in naturali, constat ex significatione `forcipum et trullarum’ quod sint emunctoria, {1}ita purificatoria et evacuatoria; {2}quod in naturali,est quia naturale est emunctorium, ita purificatorium et evacuatorium; omnia enim quae interni seu spiritualis hominis sunt descendunt usque in naturale et {3} purificantur, nam ibi sordida et superflua exonerantur, et {4}convenientia ad usus disponuntur; {5}quod hoc fiat in naturali, constare potest ex eo quoniam internus seu spiritualis homo, dum in corpore est, cogitat in naturali, et cogitata sua exponit seu eloquitur in corporeo, et quoque vult in naturali, et quae vult agit in corporeo; quapropter ibi sunt evacuatoria et emunctoria. Hoc significatur per `lavationem pedum’ de qua (t)Dominus ita apud Johannem,
Qui lotus est non opus habet nisi ut quoad pedes lavetur, et mundus est totus, xiii 10;
lavatio significabat purificationem interni hominis, n. 3147, 5954 fin., (x)9088, et `pedes’ naturale, n. 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952.
@1 seu$
@2 quoniam forcipes et trullae illis usibus inserviebant;$
@3 i ibi$
@4 After disponuntur$
@5 hoc fit in naturali, quod constare potest ex eo, quod internus seu spiritualis homo cogitet in naturali et cogitata sua exponat in sensuali, et quoque velit in naturali, et quae vult agat in corporeo, quae sunt ultima$

AC n. 9573 9573. `Auro puro’: quod significet etiam ex bono, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua supra n. 9549; {1}cur purificatoria et evacuatoria etiam essent ex bono, constat ex illis quae supra n. 9568 ostensa sunt.
@1 cur illa quoque essent ex auro, seu purificatoria et evacuatoria in naturali$

AC n. 9574 9574. `Talentum auri puri faciet illud cum omnibus vasis illis’: quod significet bonum caeleste a quo bonum spirituale una cum ejus scientificis, constat ex significatione `talenti auri puri’ quod sit bonum unum ex quo omnia; `talentum’ enim est unum, et `aurum’ est bonum, {1} n. 9549; ac vasa, quae etiam ex eodem bono erunt, sunt {2} scientifica, n. 9557, 9559, 9560, 9563, 9564; quod vasa in genere sint vera et scientifica, videatur n. 3068, 3079, 9394, 9544. Quia bonum erit omne in omnibus productis et derivatis, ita {3}bonum caeleste in bonis spiritualibus, et inde scientificis, n. 9568; ideo dicitur quod ex auro puro solidum fiet candelabrum, n. 9549, 9550, {4}quodque (x)scapus, calamus, scyphi, malogranata, et flores, ex illo erunt, n. 9551-9554; et hic quod {5}ex talento auri puri faciet illud cum omnibus vasis illis.
@1 i ut supra$
@2 i spiritualia et inde$
@3 in spiritualibus et scientificis$
@4 et quod$
@5 talentum$

AC n. 9575 9575. Vers. 40. Ei vide et fac in forma eorum, quam tu videre factus es in monte. `Et vide et fac in forma eorum’ significat repraesentativum omnium: `quam tu videre factus es in monte’ significat quae oculis spiritus visa sunt in caelo.

AC n. 9576 9576. `Et vide et fac in forma eorum’: quod significet repraesentativum omnium, constat ex significatione `formae’ quod sit repraesentativum, {1}ut supra n. 9481, 9482, hic caeli ubi Dominus ac omnium caeli, seu omnium Domini in caelo, nam intelligitur {2}forma arcae, habitaculi, mensae pro panibus facierum, candelabri, et vasorum, per quae caelum ubi Dominus, et caelestia repraesentantur.
@1 d ut supra i de qua supra$
@2 See p. ix preliminary note 1. A ends here.$

AC n. 9577 9577. `Quam tu videre factus es in monte’: quod significet quae oculis spiritus visa sunt in caelo, constat ex significatione `videre’ cum de repraesentativis in caelo, quod sit videre oculis spiritus, de qua sequitur, et ex significatione `montis Sinai’ quod sit caelum, de qua n. 8805, 9420. Quod videre, cum de repraesentativis quae in caelo apparent, sit videre oculis spiritus, sciendum quod spiritus angelici, qui in ultimo seu primo caelo sunt, continue videant formas rerum similes talibus quae sunt in mundo, sicut paradisos, arbores ibi cum fructibus, flores et plantas, tum domos, palatia, ut et animalia plurium generum, praeter innumera alia quae in mundo non visa; omnia illa sunt repraesentativa rerum caelestium quae in superioribus caelis; haec ibi sistuntur in forma ita coram oculis spirituum infra, ut spiritus angelicus inde scire et percipere possit singula quae in caelis superioribus existunt, nam omnia quoad singularissima repraesentant et significant inde constare potest quid intelligitur per repraesentativum caeli et caelestium, quae per arcam, cherubos, habitaculum, mensas ibi, et candelabrum, significantur.
2 Talia non possunt videri oculis hominis dum in mundo est, nam illi formati sunt ad capienda terrestria et corporea, ita materialia; sunt ideo tam crassi ut ne quidem possint capere visu interiora naturae, ut satis constare potest ex vitris opticis, per quae armandi sunt, ut solum illa quae proxime interioris naturae sunt videant; verbo, sunt maxime hebetes, et quia tales, nequaquam per illos videri possunt repraesentativa quae apparent spiritibus in altera vita; sed si apparitura sint, auferendum erit oculis lumen mundi, quo ablato videntur illa quae in luce caeli; est enim lux caeli et est lux mundi, lux caeli est pro spiritu hominis, et lux mundi pro corpore ejus; et res ita se habet: illa quae in luce caeli sunt, in caligine sunt quando homo ex luce mundi videt, et vice versa, illa quae in luce mundi sunt, in caligine sunt quando homo ex luce caeli videt; inde est [quod] cum lux mundi visui oculi corporei aufertur, tunc aperiantur oculi spiritus ejus, et videantur quae in luce caeli, ita formae repraesentativae, ut supra dictum est.
3 Ex his sciri potest unde est quod homo hodie in caligine de caelestibus sit, et quidam in tanta ut ne quidem credant dari vitam post mortem, ita non se victurum in aeternum; est enim homo hodie tantum immersus corpori, ita corporeis, terrestribus, et mundanis, et inde in tam crassa luce mundi, ut caelestia ei prorsus caligo sint, et ideo visus ejus spiritus non illustrari possit. Ex his nunc patet quod sit videre oculis spiritus, quibus Moscheh vidit formam tentorii in monte Sinai.

AC n. 9578 9578. De Telluribus in Caelo Astrifero, hic de Prima Tellure ibi visa

Ducebar per angelos a Domino ad tellurem quandam in universo, ubi datum est inspicere in ipsam tellurem, sed non loqui cum incolis ibi, verum cum spiritibus qui inde; omnes enim incolae, seu homines cujuscumque telluris, post transactam vitam in mundo fiunt spiritus, et manent circa suam tellurem; ex illis tamen informatio datur de tellure, et de statu incolarum ibi; nam homines qui decedunt e corpore, secum ferunt omnem vitam priorem et omnem memoriam.

AC n. 9579 9579. Duci ad tellures in universo non est duci et transferri illuc quoad corpus sed quoad spiritum; et spiritus non ducitur per spatia sed per variationes status vitae interioris, quae apparent ei sicut progressiones per spatia, n. (x)5605, 7381, 9440; appropinquationes etiam fiunt secundum statuum convenientias seu similitudines, nam status convenientia seu similitudo conjungit, et disconvenientia seu dissimilitudo disjungit. Inde constare potest quomodo translatio fit quoad spiritum et ejus appropinquatio ad dissita, manente usque homine in suo loco.

AC n. 9580 9580. Sed ducere spiritum per variationes status interiorum ejus extra suum orbem, et facere ut variationes progrediantur successive, usque ad statum convenientem seu similem cum illis ad quos ducitur, in potentia solius Domini est; erit enim directio continua et praevisio a primo ad ultimum, cis et retro; imprimis ut hoc fiat cum homine qui adhuc quoad corpus in mundi natura est, et per id in spatio.

AC n. 9581 9581. Quod ita factum sit, illi qui in sensualibus corporeis sunt, et ex illis cogitant, non induci possunt ad credendum; causa est quia sensualia corporea non possunt capere progressiones absque spatiis; at usque illi qui ex sensuali spiritus sui aliquantum remoto seu subducto a sensuali corporis, ita interius in se, cogitant, induci possunt et capere, quoniam in idea cogitationis eorum non est spatium, nec tempus, sed pro illis talia ex quibus spatia et tempora; pro his itaque sint haec quae sequuntur de telluribus in caelo astrifero, et non pro illis, nisi tales sint ut se instrui patiantur.

AC n. 9582 9582. In statu vigili ducebar quoad spiritum per angelos a Domino ad quandam tellurem in universo, comitantibus spiritibus quibusdam ex hoc orbe; progressio fiebat dextrorsum et perstabat duabus horis. Circa finem mundi nostri solis apparuit primum nubes candicans sed densa, et post illam fumus igneus ascendens ex magno hiatu; erat ingens vorago separans ab illa parte mundum nostrum solarem a mundis quibusdam caeli siderei; igneus ille fumus ad satis multam distantiam apparuit. Trans illum medium ferebat, et tunc apparuere subter in hiatu illo seu in voragine perplures homines, qui erant spiritus (spiritus enim apparent omnes in humana forma et actualiter sunt homines, n. 322, 1881;) audivi etiam illos ibi inter se loquentes; sed unde essent et quales, non scire dabatur; unus tamen ex illis mihi dicebat quod essent custodiae ne (x)spiritus transeant ab hoc mundo in quendam alterum qui in universo, absque data copia.

AC n. 9583 9583. Quod ita esset, etiam confirmabatur; quidam enim spiritus qui in comitatu erant, quibus non permissum fuit transire, cum ad magnum illud interstitium venerunt, coeperunt clamare valde quod pereant, erant enim sicut illi qui in agone cum morte luctantur; quare ab illa parte voraginis illius subsistebant, nec ulterius transferri potuerunt; igneus enim fumus exhalatus ex voragine occupabat illos, ac ita cruciabat. Fumus igneus est falsum ex malis concupiscentiarum; ita id falsum apparet.

AC n. 9584 9584. Continuatio de prima tellure visa in caelo astrifero ad finem capitis sequentis. {1}
@1 i FINIS CAPITIS XXV EXODI IT$

AC n. 9585 9585. EXODI
CAPUT VICESIMUM SEXTUM
DOCTRINA CHARITATIS ET FIDEI

Omne id vocatur LIBERUM quod est voluntatis, ita quod est amoris; unde est quod liberum se manifestet per jucundum volendi et cogitandi, et inde faciendi et loquendi, nam omne jucundum est amoris, et omnis amor est voluntatis, et voluntas est esse vitae hominis.

AC n. 9586 9586. Facere ex jucundo amoris malum apparet liberum, sed est servum, quia est ex inferno; facere ex jucundo amoris bonum apparet liberum, et est quoque liberum, quia est ex Domino; est itaque servum duci ab inferno, et liberum duci a Domino. Hoc ita Dominus docet apud Johannem,
Omnis faciens peccatum, servus est peccati; servus non manet in domo in perpetuum; Filius manet in perpetuum; si Filius vos liberos fecerit, vere liberi eritis, viii 34-36.

AC n. 9587 9587. Dominus tenet hominem in libero cogitandi, et quantum vincula externa, quae sunt timor legis et vitae, ac timor jacturae famae, honoris, et lucri, non inhibent, tenet illum in libero faciendi; sed per liberum deflectit illum a malo, et per liberum flectit ad bonum; tam leniter et tacite ducendo ut homo non sciat aliter quam quod omne procedat a se; sic Dominus in libero inseminat et irradicat bonum ipsi hominis vitae, quod manet in aeternum. Hoc ita Dominus docet apud Marcum,
Se habet regnum Dei quemadmodum homo qui projicit semen in terram; semen germinat et crescit dum nescit ipse; ultronea terra fructum fert, iv 26-28;
regnum Dei est caelum apud hominem, ita bonum amoris et verum fidei.

AC n. 9588 9588. Quod inseminatur in libero, hoc manet, quia irradicatur ipsi hominis voluntati, quae est esse vitae ejus; at quod inseminatur in coacto, hoc non manet, quia coactum non est ex voluntate hominis, sed illius qui cogit. Inde est quod cultus ex libero placeat Domino, non autem cultus ex coacto; cultus enim ex libero est cultus ex amore, nam omne liberum est amoris.

AC n. 9589 9589. Est liberum caeleste, et est liberum infernale; liberum caeleste est duci a Domino, estque id liberum amor boni et veri; liberum autem infernale est duci a diabolo, estque id liberum amor mali et falsi, proprie concupiscentia.

AC n. 9590 9590. Qui in libero infernali sunt credunt quod servum et coactum sit non licere facere malum et cogitare falsum ex lubitu; sed qui in libero caelesti sunt horrent facere malum et cogitare falsum; et si coguntur ad illa, cruciantur.

AC n. 9591 9591. Ex his constare potest quid sit LIBERUM ARBITRIUM, quod nempe sit ex arbitrio seu ex voluntate bonum facere; et quod illi in eo libero sint qui ducuntur a Domino.

CAPUT XXVI
1. Et habitaculum facies, decem aulaea, byssino contexto et hyacinthino et purpura et coccineo dibapho, cherubis, opere excogitatoris facies illa.
2. Longitudo aulaei unius octo et viginti in cubito, et latitudo quattuor in cubito, aulaeum unum; mensura una omnibus aulaeis.
3. Quinque aulaea erunt conjuncta, quodvis ad alterum, et quinque aulaea conjuncta, quodvis ad alterum.
4. Et facies loramenta hyacinthini super ora aulaei unius ab extremitate in junctura, ac ita facies in ora aulaei extremi in conjunctura altera.
5. Quinquaginta loramenta facies in aulaeo uno, et quinquaginta
loramenta facies in extremitate aulaei quae in conjunctura altera; suscepta erunt loramenta, quodvis ad alterum.
6. Et facies quinquaginta ansulas auri, et conjunges aulaea, quodvis ad alterum in ansulis, et erit habitaculum unum.
7. Et facies aulaea capris ad tentorium super habitaculo, undecim aulaea facies illa.
8. Longitudo aulaei unius triginta in cubito, et latitudo quattuor in cubito, aulaeum unum, mensura una undecim aulaeis.
9. Et conjunges quinque aulaea solum, et sex aulaea solum, et duplicabis aulaeum sextum e regione facierum tentorii.
10. Et facies quinquaginta loramenta super ora aulaei unius extremi in junctura, et quinquaginta loramenta super ora aulaei juncturae alterius.
11. Et facies ansulas aeris quinquaginta, et induces ansulas in loramenta, et conjunges tentorium, ut sit unum.
12. Et redundans superfluum in aulaeis tentorii, dimidium aulaei superflui redundare facies super posteriora habitaculi.
13. Et cubitus hinc et cubitus illinc in superfluo in longitudine aulaeorum tentorii erit redundans super lateribus habitaculi hinc et illinc ad tegendum illud.
14. Et facies tegumentum tentorio pellibus arietum rubrorum, et tegumentum pellibus melium desuper.
15. Et facies asseres habitaculo lignis schittim, stantes.
16. Decem cubiti longitudo asseris, et cubitus et dimidius cubitus latitudo asseris unius.
17. Duae manus asseri uni combinatae, quaevis ad alteram; ita facies omnibus asseribus habitaculi.
18. Et facies asseres habitaculo, viginti asseres angulo meridiei versus austrum.
19. Et quadraginta bases argenti facies sub viginti asseribus duas bases sub assere uno duabus manibus ejus, et duas bases sub assere uno duabus manibus ejus.
20. Et lateri habitaculi alteri ad angulum septentrionis viginti asseres.
21. Et quadraginta bases eorum argento, duas bases sub assere uno, et duas bases sub assere uno.
22. Et duobus cruribus habitaculi versus mare facies sex asseres
23. Et duos asseres facies angulis habitaculi in duobus cruribus
24. Et erunt geminati ab infra, et simul erunt geminati ad caput ejus, ad annulum unum; ita erit ambobus illis, ad duos angulos erunt.
25. Et erunt octo asseres et bases eorum argento, sedecim bases duae bases sub assere uno, et duae bases sub assere uno.
26. Et facies vectes lignis schittim, quinque asseribus lateri: habitaculi unius.
27. Et quinque vectes asseribus lateris habitaculi alterius, e quinque vectes asseribus lateris habitaculi ad bina crura versus mare.
{1}28. Et vectis medius in medio asserum transiens ab extremitate ad extremitatem.
@1 See p. ix preliminary note 1. A begins here.$
29. Et asseres obduces auro, et annulos eorum facies auro: domos vectibus, et obduces vectes auro.
30. Et statues habitaculum secundum modum quem videre factus es in monte.
31. Et facies velum hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino (x)contexto, opere excogitatoris faciet illud, cherubis.
32. Et dabis illud super quattuor columnas schittim obductas auro, et unci earum auro super quattuor basibus argenti.
33. Et dabis velum sub ansulis, et induces illuc ab intra velum arcam testimonii, et distinguat velum vobis inter sanctum et inter sanctum sanctorum.
34. Et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum.
35. Et pones mensam ab extra velum, et candelabrum e regione mensae super latere habitaculi versus austrum, et mensam dabis ad latus septentrionis.
36. Et facies tegumentum ostio tentorii (x)hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto, opere acupictoris.
37. Et facies tegumento quinque columnas schittim, et obduces illas auro, et unci earum auro, et fundes illis quinque bases aeris.

AC n. 9592 9592. CONTENTA

In hoc capite repraesentatur caelum alterum seu medium per habitaculum ac tentorium, ac caelestia et spiritualia ibi repraesentantur per illa a quibus construebantur; et postea repraesentatur medium uniens hoc caelum et caelum intimum per velum inter habitaculum et arcam testimonii.

AC n. 9593 9593. SENSUS INTERNUS

Vers. 1. Et habitaculum facies, decem aulaea, byssino contexto et hyacinthino et purpura et coccineo dibapho, cherubis, opere {1}excogitatoris facies illa. `Et habitaculum facies’ significat caelum alterum seu medium: `decem aulaea’ significat omnia vera ex quibus: `byssino contexto et hyacinthino et purpura et coccineo dibapho’ significat spiritualia et caelestia ex quibus illa: `cherubis’ significat custodiam Domini ne adeatur et laedatur ab infernis: `opere {2}excogitatoris facies illa significat intellectuale.
@1 artificis IT Sch$
@2 d artificis i excogitatoris cp n. 9598$

AC n. 9594 9594. `Et habitaculum facies’: quod significet caelum alterum seu medium, constat ex significatione `habitaculi’ cum de Divino, quod sit caelum, proprie caelum medium seu secundum. Notum est quod tres caeli sint, intimum, medium, et ultimum, seu tertium, secundum, et primum; omnes illi caeli repraesentati sunt per tabernaculum; per arcam ubi testimonium, caelum intimum seu tertium, per habitaculum ubi mensa pro panibus facierum et candelabrum, caelum medium seu secundum, et per atrium {1}, caelum ultimum seu primum. Quod tres caeli sint, causa est quia tres gradus vitae sunt apud hominem; (homo enim, qui (x)fit angelus post mortem, caelum constituit, non aliunde sunt angeli, nec aliunde caeli;) intimus ejus vitae gradus est pro caelo intimo, medius vitae gradus pro caelo medio, et ultimus pro caelo ultimo; et quia homo talis est, seu ita formatus, et ex humano genere caelum, ideo tres caeli sunt.
2 Gradus illi vitae apud hominem aperiuntur successive; primus gradus per vitam secundum aequum et justum, alter gradus per vitam secundum vera fidei ex Verbo et secundum bona charitatis erga proximum inde, et tertius gradus per vitam secundum bonum amoris mutui et bonum amoris in Dominum; haec media sunt per quae aperiuntur successive illi tres gradus vitae apud hominem, ita tres caeli apud illum. Sed sciendum est quod quantum homo a bono vitae recedit, et ad malum vitae accedit, tantum claudantur illi gradus, hoc est, tantum claudantur caeli apud illum; nam sicut bonum vitae aperit illos, ita malum vitae claudit illos; inde est quod omnes qui in malo sunt extra caelum sint, {2}ita in inferno; (m)et quia caeli apud hominem successive aperiuntur secundum bonum vitae ejus, ut supra dictum est, sciendum quod ideo apud quosdam {3} aperiatur caelum primum et non alterum, et apud quosdam {4} aperiatur caelum alterum {5}et non tertium; et quod apud illos solum qui in bono vitae sunt ex amore in Dominum, caelum tertium aperiatur;(n) quod homo sit caelum in minima forma, et quod ad imaginem et caeli et mundi creatus sit, {6}videatur in locis citatis n. 9279.
Est itaque intimum caelum, quod repraesentatur per arcam 3 testimonii, de qua in capite praecedente; medium caelum, quod per habitaculum, de quo in hoc capite; et ultimum caelum, quod per atrium, de quo in capite sequente. Caelum dicitur habitaculum Dei ex eo quod Divinum Domini ibi habitet; est enim Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini quod facit caelum, quippe id dat vitam {7}angelis qui ibi; et quia Dominus in eo quod ex Se apud angelos habitat, n. 9338 fin., ideo caelum dicitur habitaculum Dei, et ipsa Divina Vera ex Divino Bono, quorum receptiones sunt angeli seu societates angelicae, vocantur habitacula, ut apud Davidem,
Mitte lucem Tuam et veritatem Tuam; hae ducant me, ducant me ad montem sanctitatis et ad habitacula Tua, ut ingrediar ad altare Dei ad Deum, Ps. xliii (x)3, 4:
apud eundem,
Fluvius, cujus rivi laetificabunt urbem Dei, sanctum habitaculorum Altissimi, Ps. xlvi 5 [A.V. 4]:
apud eundem,
In terram profanarunt habitaculum nominis Tui, Ps. lxxiv 7:
apud eundem,
Quam amabilia sunt habitacula Tua, Jehovah! Ps. lxxxiv 2 [A.V. 1].
Quod sint Divina quae procedunt a Divino Humano Domini, 4 quae proprie vocantur habitacula, et inde ipsum caelum vocatur habitaculum, constat etiam apud Davidem,
Juravit Jehovae, vovit forti Jacobi, Si dedero somnum oculis meis usque dum invenero locum Jehovae, habitacula forti Jacobi; ecce audivimus de Ipso in Ephrata, invenimus Ipsum in agris silvae; intrabimus in habitacula Ipsius, Ps cxxxii 2, 4-7;
`fortis Jacobi’ est Dominus quoad Divinum Humanum, n. (x)6425, `Ephrata’ {8}ubi inveniretur, est (x)Bethlechem ubi natus, Gen. xxxv 19, xlviii 7; Mich. v 1 [A.V. 2]; Matth. ii (x)5, 6; `agri silvae’ sunt bona 5 Ecclesiae apud gentes; apud Ezechielem,
Habitabunt super terra quam dedi servo Meo Jacobo, habitabunt super ea ipsi et filii filiorum eorum in aeternum; et David servus Meus princeps illis in aeternum; pangam illis foedus pacis, foedus aeternitatis erit cum illis, et ponam sanctuarium Meum in medio eorum in aeternum; sic erit habitaculum Meum apud illos, xxxvii 25-27;
`David qui princeps illis’ pro Domino, n. 1888, `sanctuarium’ pro Divino Humano Domini, quoniam ab Ipso omne sanctum, n. 3210, 9229, ita `habitaculum’ pro caelo, et pro Ecclesia ubi Dominus: 6 apud Jeremiam,
Sic dixit Jehovah, Ecce Ego reducens captivitatem tentoriorum Jacobi, et habitaculorum ejus miserebor, ut aedificetur urbs super cumulo suo, xxx 18;
reducere captivitatem tentoriorum Jacobi’ pro restaurare bona et vera Ecclesiae externae quae {9}deperdita, `habitaculorum ejus misereri’ pro restaurare vera Ecclesiae internae, `urbs quae aedificaretur super cumulo suo’ pro doctrina veri, n. (x)2449, 2943, 3216, 4492, 4493.
7 Quomodo Dominus in caelis habitat, constare potest ex illis quae de Domino prius ostensa sunt, quod nempe Dominus quoad Divinum Humanum sit Sol ex quo calor et lux in caelis; calor ex Domino ut Sole est amor, et lux est fides; Dominus inde habitat apud illos qui ab Ipso recipiunt bonum amoris et verum fidei, ita calorem et lucem vitae; praesentia Ipsius est secundum gradus receptionis.
@1 i seu tentorium conventus$
@2 hoc est,$
@3 i modo$
@4 i etiam$
@5 sed$
@6 videantur loca citata$
@7 angeli IT$
@8 quo$
@9 abducta et perdita$

AC n. 9595 9595. `Decem aulaea’: quod significet omnia vera ex quibus, constat ex significatione `decem’ quod sint omnia, de qua n. 4638; {1} inde decima pars, quae est unum aulaeum, est quantum satis, n. 8468, 8540; et ex significatione `aulaeorum’ seu cortinarum, quod sint vera interiora fidei quae intellectualis novi; per `habitaculum’ enim significatur caelum medium seu secundum, quod est caelum ex receptione Divini Veri quod ex Divino Bono Domini, ut supra n. 9594 ostensum est; inde aulaea seu cortinae quibus id construebatur et tegebatur sunt vera fidei quae intellectualis novi; quod sint vera interiora: est quia vera exteriora significantur per aulaea ex capris pro tentorio quod circum circa, de quibus etiam in hoc capite.
Quod aulaea seu cortinae sint vera fidei quae illis qui in regno 2 spirituali Domini, constat a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Esaiam,
Canta, sterilis, non pepererat; quia multi filii desolatae prae filiis maritatae; amplificata locum tentorii tui, et cortinas habitaculorum tuorum extendant; longos fac funes, quia dextram et sinistram erumpes, et semen tuum gentes hereditabit, liv 1-3;
agitur ibi de Ecclesia instauranda apud gentes, quae dicitur `sterilis non peperit’ ex eo quia absque veris ex Verbo, n. 9325, {2} `cui dicuntur multi filii prae filiis maritatae’ {3}quia multa vera prae veris Ecclesiae prioris devastatae, {4}`filii’ enim sunt vera, {5} n. 489, 491, 533, 1147, 3373, 3704, `amplificare locum tentorii’ pro sanctum cultus ex bono amoris, n. 3312, (x)4391, 4599, `cortinas habitaculorum extendere’ pro sanctum cultus ex veris fidei: apud Jeremiam,
Devastata est tota terra, subito devastata sunt tentoria Mea, momento cortinae Meae, iv 20;
‘terra quae devastata’ pro Ecclesia, n. 9325, `devastata tentoria’ pro sancto cultus ex bono amoris, `devastatae cortinae’ pro (d)sancto cultu ex veris fidei: apud eundem,
4 Tentorium Meum devastatum est, et omnes funes Mei evulsi; filii Mei exiverunt a Me, et non illi; non tendens amplius tentorium Meum, {6}et erigens cortinas Meas, quoniam stulti facti sunt pastores, x 20, 21;
similiter: apud eundem,
Surgite et ascendite contra Arabiam, et devastate filios Orientis; tentoria et greges eorum {7}sument, cortinas eorum et omnia vasa eorum et camelos eorum {8}auferent sibi, xlix 28, 29;
‘Arabia et filii Orientis’ pro illis qui in cognitionibus boni et veri sunt, n. 3249, ‘{9}sumere tentoria et greges’ pro bona interiora Ecclesiae, n. 8937, {10}’sumere cortinas’ pro vera interiora Ecclesiae, ‘vasa eorum’ pro vera exteriora Ecclesiae, n. 3068, 3079, `camelos’ pro scientifica {11}communia, n. 3048, 3071, 3143, 3145 apud Habakuk,
Sub Aven vidi tentoria Kuschanis; commotae sunt cortinae Midianis, iii 7;
`cortinae Midianis’ pro veris apud illos qui in simplici bono, n. 3242, 4756, 4788, 6773, 6775.
5 Ex his patet quid intelligitur apud Davidem,
Jehovah, gloriam et honorem induisti; Qui operit Se luce quasi veste, extendit (x)caelos sicut cortinam, Ps. civ 1, 2;
`operire Se luce sicut veste’ pro Divinis Veris; quod `lux’ sit verum, videatur n. 9548, {12} quod etiam `vestis,’ n. 4545, 4763, 5319, 5954, 9093, 9212, 9216, inde `extendere caelos sicut cortinam’ est amplificare caelos per influxum veri Divini, unde intelligentia et sapientia; quod {13}’extendere et expandere caelos’ praedicetur (m)de intellectuali novo seu regenerato, videatur in articulo nunc sequente {14}9596 ad fin.(n)
@1 i et$
@2 i et$
@3 pro quod ei$
@4 quod filii sint$
@5 i videatur$
@6 aut$
@7 sumant AIT$
@8 auferant IT$
@9 devastare$
@10 cortinas eorum$
@11 in communi$
@12 i et$
@13 id$
@14 Before nunc$

AC n. 9596 9596. `Byssino contexto et hyacinthino et purpura et coccineo dibapho’: quod significet spiritualia et caelestia ex quibus illa, constat ex significatione `byssini contexti’ quod sit verum ex origine caelesti, de qua n. 9469, ex significatione `hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri, de qua n. 9466, ex significatione `purpurae’ quod sit caelestis amor boni, de qua n. 9467, et ex significatione `coccinei dibaphi’ quod sit bonum spirituale seu bonum veri, de qua n. 9468; {1}tali ordine sequuntur spiritualia et caelestia, seu vera et bona apud hominem et angelum {2} qui in caelo medio seu secundo; primum enim est verum ex origine caelesti, quod per `byssinum’ significatur; dein est amor seu affectio veri, quae est `hyacinthinum’; postea est amor seu affectio boni inde, {3}quod est `purpura’; et tandem est bonum spirituale, quod est `coccineum dibaphum.’
2 Quia spiritualia et caelestia eo ordine sequuntur, ideo `byssinum contextum’ hic primo loco dicitur, at in velo quod inter habitaculum et arcam, seu inter sanctum et sanctum sanctorum, de {4}qua in vers. 31 hujus capitis, loco ultimo; quod in velo dicatur byssinum contextum ultimo loco, est quia velum {5}significat medium uniens caelum intimum {6}cum medio, inde in medio illo erit ultimum ut in sequente sit primum, ob conjunctionem.
3 Sed per `byssinum contextum’ proprie significatur intellectuale quale est spirituali homini, seu angelo qui in spirituali regno Domini; causa quod intellectuale per `byssinum contextum’ significetur, est quia apud hominem spiritualem novum voluntarium a Domino implantatum est in parte ejus intellectuali, videatur n. 863, 875, 895, 927, 1023, 1043, 1044, 1555, 2256, 4328, 4493, (x)5113; et quia intellectuale spiritualis hominis per `byssinum contextum’ significatur, ideo quoque verum spirituale, nam omne verum pertinet ad partem intellectualem, et omne bonum ad partem voluntariam, n. 3623, 9300; est enim intellectuale subjectum {7}seu continens, et verum est {8}ejus, et illa duo unum faciunt. Ex his quoque constare potest quod ipsum intellectuale apud illos qui e regno spirituali Domini sunt sit habitaculum, in stricto sensu, n. 9296, 9297, et quod id describatur per expansum ex aulaeis.
Ex his sciri potest {9}quod per `expandere et extendere caelos’ 4 significatur in sequentibus his locis, ut apud Esaiam,
Jehovah extendens caelos, expandens terram, dans animam populo super illa, et spiritum ambulantibus in illa, xlii 5:
apud eundem,
Ego Jehovah faciens omnia, extendens caelos solus, expandens terram a Me Ipso, xliv 24:
apud eundem,
Ego feci terram, et hominem super ea creavi; Ego, manus Meae extenderunt caelos, xlv 12:
apud Jeremiam,
Qui facit terram virtute Sua, parat orbem sapientia Sua, et intelligentia Sua extendit caelos, li 15:
apud Sachariam,
Jehovah extendens caelos et fundans terram, et formans spiritum hominis in medio ejus, xii 1;
quod per `extendere caelos et expandere terram’ hic simile significetur 5 quod per extendere et expandere habitaculum per aulaea seu cortinas, patet; et quod id sit regenerare hominem, et sic creare seu formare {10}novum intellectuale in quo novum voluntarium, quod est ipsum caelum hominis spiritualis, in quo Dominus apud illum hominem habitat; (s)quod sit regeneratio seu formatio novi intellectualis et inibi novi voluntarii, ita novi hominis, quae per `extendere caelos et expandere terram’ significatur, patet ab ipsa explicatione ibi, dicitur enim, Dans animam populo super illa, et spiritum ambulantibus in illa; tum, Formans spiritum hominis in medio ejus; quod caelum et terra {11}sint Ecclesia interna et externa, videatur n. 1733, 1850, 2117, 2118, 3355, 4535; et quod terra in genere sit regnum Domini et Ecclesia, n. 9334, quod etiam manifeste apparet ibi, nam nisi terra id significet, quid foret `expandere terram,’ ac `fundare terram,’ et `formare spiritum hominis in {12}ea?’
6 Quod per `extendere caelos et expandere terram’ hic simile significetur quod per extendere et expandere habitaculum per aulaea seu cortinas, constat ex locis alibi ubi id expressius dicitur, ut(s) (m)apud Esaiam,
Jehovah Qui extendit sicut cortinam caelos, et expandit illos sicut tentorium ad habitandum, xl 22:
apud eundem,
Amplifica locum tentorii tui, et cortinas habitaculorum tuorum extendant, liv 2:
et apud Davidem,
Jehovah operit Se luce quasi veste, extendit caelos ut cortinam, Ps. civ 2.(n)
{13}Ex his quoque patet quid per `expansum’ significatur in primo capite Geneseos,
Dixit Deus, Sit expansum in medio aquarum, et sit distinguens inter aquas aquis; et fecit Deus expansum illud, et distinxit inter aquas quae sub expanso, et inter aquas quae supra expansum; et vocavit Deus expansum caelum, vers. 6-8;
in primo illo capite describitur regeneratio hominis Ecclesiae caelestis, et ejus novum voluntarium (c)ac intellectuale per `expansum’; `aquae sub expanso et supra expansum’ sunt vera {14}externi et interni hominis; {15}quod `aquae’ sint vera, `videatur n. 2702, 3058, 3424, 4976: 8568, 9323.
@1 ita spiritualia et coelestia, seu vera et bona sequuntur ordine$
@2 i qui in Regno spirituali Domini, hoc est,$
@3 quae$
@4 quo$
@5 est$
@6 et medium$
@7 et$
@8 inde$
@9 quid$
@10 i apud illum$
@11 sit$
@12 medio ejus$
@13 inde$
@14 interni et externi$
@15 aquae sunt$

AC n. 9597 9597. `Cherubis’: quod significet custodiam Domini ne {1} adeatur et laedatur ab infernis, constat ex significatione `cheruborum’ quod sint custodia et providentia ne Dominus nisi per bonum adeatur et ne bonum quod a Domino in caelo et apud hominem laedatur, de qua n. 9509, consequenter ne {2} caelum adeatur et laedatur ab infernis.
@1 i coelum IT$
@2 i id$

AC n. 9598 9598. `Opere {1}excogitatoris facies illa’: quod significet intellectuale, constat ex significatione {1}’excogitatoris’ quod sit intellectuale, hoc enim cogitat {2}et ex cogitato facit; quod sit intellectuale, cui sapientia, intelligentia, et scientia, {3}constat in sequentibus, ubi id dicitur de Bezaleel,
Vocavi nominatim Bezaleelem, et implevi eum spiritu Dei quoad sapientiam, et quoad intelligentiam, et quoad scientiam, et quoad omne opus, ad excogitandum cogitationes, ad faciendum in auro, in argento, et in aere, et in sculptura lapidis ad implendum, et in sculptura lignorum ad faciendum in omni opere excogitationis, Exod. xxxi 2-5, (x)xxxv 30-33.
Quod intellectuale significetur, etiam constat ex illis quae mox supra n. (x)9596 ostensa sunt.
@1 d artificis i excogitatoris cp p. 88 notes 1 and 2$
@2 seu$
@3 constant I$

AC n. 9599 9599. Vers. 2-6. Longitudo aulaei unius octo et viginti in cubito, et latitudo quattuor in cubito, aulaeum unum; mensura una omnibus aulaeis. Quinque aulaea erunt conjuncta, quodvis ad alterum, et quinque aulaea conjuncta, quodvis ad alterum. Et facies loramenta hyacinthini super ora aulaei unius ab extremitate in junctura, ac ita facies in ora aulaei extremi in conjunctura altera. Quinquaginta loramenta facies in aulaeo uno, et quinquaginta loramenta facies in extremitate aulaei quae in conjunctura altera; suscepta erunt loramenta, quodvis ad alterum. Et facies quinquaginta ansulas auri, et conjunges aulaea, quodvis ad alterum in ansulis, et erit habitaculum unum. `Longitudo aulaei unius octo et viginti in cubito’ significat sanctum veri ex bono: `et latitudo quattuor in cubito’ significat conjugium veri cum bono: `aulaeum unum’ significat ita singulis veris: `mensura una omnibus aulaeis’ significat statum rei similem: `quinque aulaea erunt conjuncta, quodvis ad alterum, et quinque aulaea conjuncta, quodvis ad alterum’ significat communicationem veri cum bono et boni cum vero constantem: et facies loramenta hyacinthini’ significat conjunctionem per caelestem amorem veri: `super ora aulaei unius ab extremitate in junctura’ significat unius sphaerae cum altera: `ac ita facies in ora aulaei extremi in conjunctura altera’ significat ita reciproce: `quinquaginta loramenta facies in aulaeo uno’ significat conjunctionem plenariam in sphaerarum ultimis: `et quinquaginta loramenta facies in extremitate aulaei quae in conjunctura altera’ significat similiter reciproce: `suscepta erunt loramenta, quodvis ad alterum’ significat conjunctionem utrinque omnimodam: `et facies quinquaginta ansulas auri’ {1}significat plenariam conjunctionis facultatem a bono: `et conjunges aulaea, quodvis ad alterum in ansulis’ significat modum conjunctionis ubivis: `et erit habitaculum unum’ significat totum caelum ita prorsus unum.
@1 est$

AC n. 9600 9600. `Longitudo aulaei unius octo et viginti in cubito’: quod significet sanctum veri ex bono, constat ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 8898, 9487, ex significatione `aulaei’ quod sit verum interius fidei, quod intellectualis novi, de qua supra n. 9595, et ex significatione `octo et viginti’ quod sint sanctum conjunctionis; quod viginti octo id sint, est quia is numerus existit ex multiplicatione septem per quattuor, et per septem significatur sanctum. n. 433, 716, 881, 5265, 5268, et per quattuor conjunctio, n. 1686: 8877; numeri enim multiplicati simile significant cum simplicibus ex quibus sunt, n. 5291, 5335, 5708, 7973; ex tus patet quod per `longitudinem aulaei unius octo et viginti in cubito’ significetur sanctum veri ex bono.

AC n. 9601 9601. `Et latitudo quattuor in cubito’: quod significet conjugium veri cum bono, constat ex significatione `latitudinis’ quod sit verum. de qua n. 1613, 3433, 3434, 4482, 9487, et ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio, de qua n. 1686, 8877, ita conjugium, nam conjunctio veri et boni dicitur conjugium caeleste, n. 2173, 2618, 2728: 2729, 2803. Quod quattuor sint conjunctio seu conjugium, est quia is numerus ex duobus in se multiplicatis {1}existit, et duo sunt conjunctio. n. 5194, 8423; (c)et numeri multiplicati simile cum simplicibus ex quibus sunt significant, {2}ut mox supra n. 9600 dictum est; quod omnes numeri in Verbo significent res, videatur {3}in locis n. 9488 citatis.
@1 exsurgit before ex duobus$
@2 Before numeri$
@3 ex locis citatis, n 9488$

AC n. 9602 9602. `Aulaeum unum’: quod significet ita singulis veris constat ex significatione `aulaei’ quod sit verum, de qua supra n. 9595 inde per `aulaeum unum’ seu unumquodvis significantur singula vera.

AC n. 9603 9603. `Mensura una omnibus aulaeis’: quod significet statum rei similem, constat ex significatione `mensurae’ quod sit status rei quoad verum, de qua n. 3104; inde `mensura una omnibus aulaeis’ est status rei similis omnibus veris. Per statum rei similem, cum dicitur de veris fidei in regno spirituali, intelligitur quod omnia spectent bonum, et per bonum spectent Dominum, a Quo; nam vera quae non ita spectant non sunt vera fidei, {1}proinde nec vera Ecclesiae aut caeli; vera quae alio spectant, quidem in externa forma possunt apparere sicut vera, sed non sunt vera, sunt enim absque vita, nam vita veri est bonum, et bonum est a Domino, Qui solus vita; vera alio spectantia sunt sicut membra corporis absque anima, quae non sunt membra alicujus corporis, quia sunt inanimata et sic nullius usus.
Quod mensura significet statum rei quoad verum, et quoque 2 statum rei quoad bonum, patet a locis in Verbo ubi agitur de mensurationibus novae {2} Hierosolymae, et quoque novi templi; per novam seu sanctam Hierosolymam significatur Nova Domini Ecclesia, similiter per templum; quapropter per mensuras eorum significantur status quoad verum et quoad bonum, ut apud Johannem,
Angelus calamum habebat aureum ut metiretur sanctam Hierosolymam, et portas ejus, et murum ejus; et mensus est urbem calamo in stadiis duodecies mille; mensus est murum ejus centum quadraginta quattuor cubitorum, quae est mensura hominis, hoc est, angeli, Apoc. xxi 15-17;
quod mensurae hic significent status quoad bonum et verum, manifeste patet, nam `sancta Hierosolyma’ est Nova Domini Ecclesia, `portae et murus ejus sunt vera fidei tutantia, `duodecies mille’ sunt omnia vera et bona in complexu, similiter centum quadraginta quattuor, n. 7973, hic enim numerus (t)simile significat cum numero duodecim, quia {3}exsurget a duodecim multiplicatis in duodecim; quod duodecim sint omnia vera et bona {4} in complexu, videatur n. 577, 2089, 2129 fin., 2130 fin., 3272, 3858, 3913; `mensura hominis, hoc est, angeli’ significat talem (d)esse statum Ecclesiae et caeli quoad {5}bona amoris et vera fidei, `homo’ enim est Ecclesia, et `angelus’ est caelum; nisi sciretur quid sancta Hierosolyma, quid ejus {6}portae et murus, quid numerus duodecies mille {7}in stadiis, et mensura muri centum quadraginta quattuor, tum quid mensura, {8} quid homo, et quid angelus, quis usquam sciret {9}quod mensura urbis esset duodecies mille in stadiis, et mensura muri 144 cubitorum esset mensura hominis, hoc est, angeli?
3 Simile per mensurationem significatur apud Sachariam,
Sustuli oculos meos et vidi, cum ecce vir cujus in manu funiculus mensurae; dixi, Quo tu vadis? qui dixit, Ad metiendum Hierosolymam ut videam quanta latitudo ejus, et quanta longitudo ejus, ii 5, 6 [A.V. 1, 2]:
tum apud Ezechielem,
Ubi vir cui calamus mensurae {10}, mensus est {11}domos novae urbis, ut et templum, quoad muros, parietes, portas, substructiones, limina, fenestras, gradus, de quibus ibi (x)xl-xlii;
nisi ibi mensurationes significarent status rei quoad verum et bonum, talia nequaquam {12}memorata fuissent. Per `mensurare’ in communi significatur status veri et boni: apud Jeremiam,
Sic dixit Jehovah, Si mensurabuntur caeli sursum, et pervestigabuntur fundamenta terrae deorsum, ecce usque Ego reprobabo semen Israelis propter omne quod fecerunt; ecce dies venientes quibus aedificabitur urbs Jehovae, et exibit amplius linea mensurae super collem Gareb, et circuibit ad Goah, xxxi 37, 38, 39:
tum apud Esaiam,
Quis mensus est pugillo aquas, et (x)caelos spithama expendit, et complexus est trientali pulverem terrae, et appendit in lance montes, et colles in libra? xl 12.
@1 ita$
@2 i seu Sanctae$
@3 exsurgit$
@4 i fidei$
@5 vera et bona$
@6 porta AIT$
@7 et numerus$
@8 i et$
@9 quid significat quod mensura urbis duodecies mille in stadiis, et mensura muri centum et quadraginta quatuor cubitorum, esset mensura hominis. Similiter$
@10 i in manu$
@11 aedificia$
@12 per mensurationes et per numeros designarentur; per mensuras et mensurationes etiam status veri et boni, quae Ecclesiae et coeli, significantur$

AC n. 9604 9604. `Quinque aulaea erunt conjuncta, quodvis ad alterum, et quinque aulaea conjuncta, quodvis ad alterum’: quod significet communicationem veri cum bono et boni cum vero constantem, constat ex significatione `quinque’ quod sint omnia unius partis, nam pes decem significantur omnia {1}totius, n. 9595, et ex significatione `aulaeorum’ quod sint vera interiora fidei quae intellectualis novi, de qua etiam supra n. 9595; hinc quia ex decem aulaeis quinque et quinque erant conjuncta, ideo significatur per illa communicatio veri et boni, ac boni et veri, reciproca, nam communicationes erunt reciprocae, ut conjunctio conjugialis {2}veri et boni sit. Similia {3}per haec significantur quae per (c)ea quae sunt partis sinistrae et quae sunt partis dextrae in homine; illa quae sunt partis dextrae in eo, se referunt ad bonum ex quo verum, {4}illa autem quae sunt partis sinistrae, se referunt ad verum quod ex bono; et in medio eorum est communicatio boni cum vero et veri cum bono, unde conjunctio {5}perpetua et constans; talia sunt quae significantur per ea verba, `quinque aulaea conjuncta, quodvis ad alterum, et quinque aulaea conjuncta, quodvis ad alterum.’
@1 quoad totum$
@2 boni et veri$
@3 After significantur$
@4 et illa$
@5 ita se habet cum omnibus apud hominem, et ita cum repraesentativis, quae quod se referant ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significent, videatur n. 9496, ita quoque Habitaculum quoad aulaea, quinque conjuncta quodvis ad alterum.$

AC n. 9605 9605. `Et facies loramenta hyacinthini’: quod significet conjunctionem per caelestem amorem veri, constat ex significatione `loramentorum’ quod sint conjunctio; {1}quod `loramenta’ sint conjunctio, est quia conjunctio per illa fit; et ex significatione `hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri, de qua n. 9466.
@1 nam per illa conjunctio fit but quod loramenta sint conjunctio est quia conjunctio per illa fit is d at the end of where it began an incompleted sentence.$

AC n. 9606 9606. `Super ora aulaei unius ab extremitate in junctura’: quod significet unius sphaerae cum altera, nempe conjunctionem, constat ex significatione `orae aulaei ab extremitate in junctura’ quod sit ubi unum desinit et alterum incipit, ita confinium ubi duo se conjungunt; quod sit sphaera quae significatur, est quia in caelo sphaerae conjungunt; sunt enim sphaerae quae procedunt ex unaquavis societate angelica in caelo, et ex (x)unoquovis angelo in societate; sphaerae illae exhalant ex vita affectionum veri (c)et boni cujusvis, et ad distantiam inde se effundunt; inde est quod spiritus et angeli ad distantiam cognoscantur quales sunt; angeli et societates angelicae secundum sphaeras illas conjunguntur et quoque {1} disjunguntur; similes enim sphaerae conjungunt, hoc est, similes affectiones veri et boni, et dissimiles disjungunt; sed videantur quae de sphaeris illis prius n. 1048, 1053, 1316, 1504-1520, 1695, (x)2401, 2489, 4464, 5179, 6206 fin., 6598-6613, (a)7454, 8630, 8794, 8797, 9490-9492, (t)9498, 9534, ostensa sunt; (m)sive dicas angelos ac angelicas societates ex quibus sphaerae, sive verum et bonum, idem est, nam sphaerae sunt ex affectionibus veri et boni, {2}ex quibus angeli sunt angeli a Domino. Sciendum est quod quantum sphaerae illae trahunt a Domino, tantum conjungant, sed quantum (c)ex proprio angeli, tantum disjungant; inde patet quod solus Dominus conjungat.(n)
@1 i secundum sphaeras$
@2 in quibus angeli seu societates angelicae sunt a Domino$

AC n. 9607 9607. `Ac ita facies in ora aulaei extremi in conjunctura altera’: quod significet ita reciproce, nempe quod conjunctio unius sphaerae cum altera sit per caelestem amorem veri, constat absque ulteriore explicatione.

AC n. 9608 9608. `Quinquaginta loramenta facies in aulaeo uno’: quod significet conjunctionem plenariam in sphaerarum ultimis, constat ex significatione `quinquaginta’ quod sint plenum, de qua n. 2252, ex significatione `loramentorum’ quod sint conjunctio, ut mox supra n. 9605, et ex significatione `orae aulaei’ ubi loramenta, quod sit sphaera veri ubi desinit, de qua etiam supra n. 9606, ita in ultimis.

AC n. 9609 9609. `Et quinquaginta loramenta facies in extremitate aulaei quae in conjunctura altera’: quod significet similiter reciproce, constat absque explicatione.

AC n. 9610 9610. `Suscepta erunt loramenta, quodvis ad alterum’: quod significet conjunctionem utrinque (x)omnimodam, constat ex significatione `loramentorum’ quod sint conjunctio, de qua supra n. 9605: quae utrumque omnimoda significatur per susceptionem unius ab altera mutuo et vicissim, cum enim susceptio mutuo et vicissim fit conjunctio (x)omnimoda fit.

AC n. 9611 9611. `Et facies quinquaginta ansulas auri’: quod significet plenariam conjunctionis facultatem a bono, constat ex significatione `quinquaginta’ quod {1}sint plenarium, ut supra n. 9608, ex significatione `ansularum’ quod sint conjunctionis facultas, nam facultas conjunctionis inest eis a forma, quae est reflexi seu (x)incurvati, et ex significatione `auri’ quod sit bonum, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9490,9510.
@1 sint altered to sit$

AC n. 9612 9612. `Et conjunges aulaea, quodvis ad alterum [in ansulis]’: quod significet modum conjunctionis ubivis, constat ex significatione `conjungere aulaea per ansulas’ quod sit conjunctionis modus, nam cum per `quinquaginta ansulas’ significatur plenaria conjunctionis facultas, tunc per `conjungere aulaea, quodvis ad alterum per ansulas’ significatur modus.

AC n. 9613 9613. `Et erit habitaculum unum’: quod significet totum caelum ita prorsus unum, constat ex significatione `habitaculi’ quod sit caelum, de qua n. 9594; quod unum sit cum ita conjunctum, patet; caelum enim {1} ex myriadibus societatum angelicarum consistit, et usque Dominus illos {2} sicut unum angelum seu unum hominem ducit; quod ita sit, est causa quia inter omnes est amor mutuus ex amore Domini; cum ille amor est inter omnes et in omnibus, tunc omnes possunt disponi in formam caelestem, quae talis est ut plures unum sint, et quo plures eo fortius {3} unum. Similiter se habet hoc sicut cum innumerabilibus in corpore humano, quae tametsi distincta sunt et varia, usque unum faciunt; causa est quia in simili forma sunt in qua caelum, correspondent enim {4}, ut ad finem plurium capitum ostensum est; et ex correspondentia in {5} mutuo amore sunt, et sic conjuncta; inde est quod homo qui in bono amoris et fidei est sit caelum in minima forma, n. 9279; et (x)quod totum caelum coram Domino sit sicut unus homo, n. 9276 fin.
[2] Omnis conjunctio tam innumerabilium societatum angelicarum in caelo, cum modis conjunctionis earum, repraesentata est in forma constructionis habitaculi ac tentorii, de quibus in hoc capite; sed modi conjunctionis, quales in caelo, non inde ad ideam hominis pervenire possunt, ex causa quia homo ne, quidem scit quod per habitaculum repraesentatum (x)sit caelum; et si (o)id scivisset, usque non scit quod societates caelestes ita per amorem conjunctae sint ut unum referant; sed omnia illa plene in angelorum ideam influunt cum haec de habitaculo leguntur, omnia enim et singula descriptionis sensum internum habent, qui a Domino coram angelis manifestatus sistit statum conjunctionis omnium totius caeli inter se per amorem qui a Domino.
[3] Conjunctio societatum angelicarum in unum caelum se refert ad has leges,
1. Quod omne unum in caelo {6} forma plurium secundum harmoniam caelestem consociatorum existat.
2. Quod amor sit conjunctio spiritualis, unde harmonia caelestis.
3. Quod vinculum universale erit, ut singula inter se teneantur conjuncta.
4. Quod vinculum universale influet in vincula singularia, et faciet illa.
5. Quod vinculum universale sit Dominus ita amor ab Ipso, et inde amor in ipsum.
6. {7} Quod vincula singularia sint inde, et quod illa sint amoris mutui seu {8} charitatis erga proximum.
Hae leges {9} sunt a quibus caelum ex innumerabilibus societatibus angelicis consistens usque ut unus homo sit.
@1 etiam$
@2 i omnes$
@3 magis$
@4 i coelo$
@5 i quodam$
@6 coelorum IT$
@7 i et$
@8 d seu i et$
@9 i ordinis$

AC n. 9614 9614. Vers. 7-14. Et facies aulaea capris ad tentorium super habitaculo, undecim aulaea facies illa. Longitudo aulaei unius triginta in cubito, et latitudo quattuor in cubito, aulaeum unum, mensura una undecim aulaeis. Et conjunges quinque aulaea solum, et sex aulaea solum et duplicabis aulaeum sextum e regione facierum tentorii. Et facies quinquaginta loramenta super ora aulaei unius extremi in junctura, et quinquaginta loramenta super ora aulaei juncturae alterius. Et facies ansulas aeri quinquaginta, et induces ansulas in loramenta, et conjunges tentorium ut sit unum. Et redundans superfluum in aulaeis tentorii, dimidium aulae superflui redundare facies super posteriora habitaculi. Et cubitus hinc et cubitus illinc in superfluo in longitudine aulaeorum tentorii erit redundans super lateribus habitaculi hinc et illinc ad tegendum illud. Et facies tegumentum tentorio pellibus arietum rubrorum, et tegumentum pellibus melium desuper. `Et facies aulaea capris ad tentorium super habitaculo significat externum caeli quod ex veris quae ex bono externo caelesti: `undecim aulaea facies illa’ significat omnia vera ex quibus: `longitudo aulaei unius triginta in cubito’ significat plenum veri ex bono: `et latitudo quattuor in cubito’ significat conjugium veri cum bono: `aulaeum unum’ significat ita singulis veris: `mensura una undecim aulaeis’ significat statum rei similem: `et conjunges quinque aulaea solum, et sex aulaea solum’ significat communicationem veri cum bono (c)et boni cum vero constantem: `et duplicabis aulaeum sextum e regione facierum tentorii’ significat communicationem omnium illius caeli cum extremis ibi, et influxum inde in caelum ultimum: `et facies quinquaginta loramenta super ora aulaei unius extremi in junctura’ significat plenariam conjunctionem unius sphaerae cum altera: `et quinquaginta loramenta super ora aulaei juncturae alterius’ significat similiter reciproce: `et facies ansulas aeris quinquaginta’ significat plenariam facultatem conjunctionis a bono externo: `et induces ansulas in loramenta’ significat modum conjunctionis: `et conjunges tentorium, ut {1} sit unum’ significat externum caeli ita prorsus unum: `et redundans superfluum in aulaeis tentorii’ significat procedens: `dimidium aulaei superflui redundare facies super posteriora habitaculi’ significat ad ultimum illius caeli: `et cubitus hinc et cubitus illinc in superfluo in longitudine aulaeorum tentorii erit redundans super lateribus habitaculi hinc et illinc ad tegendum illud’ significat modum quo ultimum illud procedit a bono ut caelum tutum reddatur: `et facies tegumentum tentorio’ significat caeli illius ambitum: `pellibus arietum rubrorum’ significat externa vera ex bono {2}: `et tegumentum pellibus melium desuper’ significat extra `illum’ ex bono externo {2}.
@1 et AIT$
@2 i n. 9471$
@3 illa IT$

AC n. 9615 9615. `Et facies aulaea capris ad tentorium super habitaculo’: quod significet externum caeli quod ex veris quae ex bono externo caelesti, constat ex significatione `aulaeorum’ quod sint vera interiora fidei, de qua n. 9595, hic vera fidei exteriora, quia erant pro tentorio quod super habitaculo; ex significatione `lanae caprarum’ ex qua aulaea illa, quod sit bonum externum caeleste, de qua n. 9470; et ex significatione `tentorii super habitaculo’ quod sit externum caeli, nam per `habitaculum’ significatur’ caelum, n. 9594, et per `tentorium quod supertegebat illud’ externum ejus; inde patet quod per `anima ex lana caprarum ad tentorium super habitaculo’ significentur vera quae ex bono externo caelesti, ex quibus externum caeli. Sed quomodo cum his se habet, non sciri potest nisi sciatur cujusvis caeli internum et externum, ac influxus unius in alterum; Dominus enim (o)in omnes caelos influit {1} tam immediate quam mediate, (o)n. 9223, mediate per caelum intimum in medium, et per hujus internum in ejus externum {2}. {3}
@1 After mediate$
@2 internum illius in externum hujus$
@3 i externum coeli medii est quod repraesentatur per tentorium quod super Habitaculo, et vera ejus quae ex bono coelesti per aulaea ex capris, ex quibus tentorium.$

AC n. 9616 9616. `Undecim aulaea facies illa’: quod significet omnia vera ex quibus, constat ex significatione `undecim’ quod sint omnia, de qua sequitur, et ex significatione `aulaeorum ex capris’ quod sint vera ex bono caelesti externo, de qua mox supra n. 9615. Quod undecim sint omnia, est quia decem aulaea constituebant ipsum tentorium, et undecimum redundabat ut superfluum super posteriora habitaculi, ut constare potest a vers. 9, 12, 13 seq.; quod decem sint omnia, videatur n. 4638, 9595.

AC n. 9617 9617. `Longitudo aulaei unius triginta in cubito’: quod significet plenum veri ex bono, constat (c)ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 9487, ex significatione `aulaei’ quod sit verum ex bono externo caelesti, de qua {1} supra n. 9615, et ex significatione `triginta’ quod sint plenum, de qua n. 9082.
@1 ut nunc$

AC n. 9618 9618. `Et latitudo quattuor in cubito’: quod significet conjugium veri cum bono, ut supra n. 9601.

AC n. 9619 9619. `Aulaeum unum’: quod significet ita singulis veris, de qua etiam {1} supra n. 9502, ubi similia verba.
@1 ut quoque$

AC n. 9620 9620. `Mensura una undecim aulaeis’: quod significet statum rei similem, constat {1} ex illis quae supra n. 9603 ostensa sunt.
@1 i etiam$

AC n. 9621 9621. `Et conjunges quinque aulaea solum, et sex aulaea solum’ quod significet communicationem veri cum bono (c)et boni cum vera constantem, ut {1}supra n. 9604.
@1 quoque$

AC n. 9622 9622. `Et duplicabis aulaeum sextum e regione facierum tentorii’: quod significet communicationem omnium illius caeli cum extremis ibi, et influxum inde in caelum ultimum, constat ex eo quod duplicatio illius aulaei esset extensio super extremum habitaculi, per aulaea enim et eorum extensionem repraesentabatur caelum quoad communicationem et influxum, inde per sexti aulaei duplicationem et extensionem super extremum habitaculi repraesentabatur communicatio omnium illius caeli cum extremis ibi, et influxus inde in caelum ultimum.

AC n. 9623 9623. `Et facies quinquaginta loramenta super ora aulaei unius extremi in junctura’: quod significet plenariam conjunctionem unius sphaerae cum altera: `et quinquaginta loramenta super ora aulaei juncturae alterius’: quod significet similiter reciproce, constat ex illis quae prius n. 9605-9609 ostensa sunt {1}.
@1 i ubi similia$

AC n. 9624 9624. `Et facies ansulas aeris quinquaginta’: quod significet plenariam facultatem conjunctionis a bono externo, constat ex significatione `quinquaginta ansularum’ quod sint plenaria conjunctionis facultas, de qua supra n. 9611, et ex significatione `aeris’ quod sit bonum naturale seu externum, de qua n. 425, 1551.

AC n. 9625 9625. `Et induces ansulas in loramenta’: quod significet modum conjunctionis, constat ex eo quod cum per `ansulas’ significatur conjunctionis facultas, de qua mox supra n. 9624, per `inducere (x)illas in loramenta, et sic `conjungere aulaea,’ significetur conjunctionis modus, ut quoque per `conjungere aulaea, quodvis ad alterum per ansulas,’ supra n. 9612.

AC n. 9626 9626. `Et conjunges tentorium, ut sit unum’: quod significet externum caeli ita prorsus unum, constat ex significatione `tentorii’ quod sit externum caeli, de qua n. 9615; quod ita prorsus unum sit, videatur {1} n. 9613, ubi agitur de habitaculo, per quod significatur internum caeli.
@1 i supra$

AC n. 9627 9627. `Et redundans superfluum in aulaeis tentorii’: quod significet procedens, constat ex significatione `superflui redundantis’ quod sit procedens, de qua sequitur, et ex significatione `aulaeorum tentorii’ quod sint vera ex bono externo (o)caelesti, quae constituunt externum caeli, `quod significatur per `tentorium,’ n. 9615 {1}. Quod `redundans superfluum ex aulaeis’ sit procedens, est quia id per continuum ab ipso expanso procedit.
@1 tentorium enim est externum coeli, n. 9615, et aulaea sunt vera quae id coelum constituunt, n. 9615$

AC n. 9628 9628. `Dimidium aulaei superflui redundare facies super posteriora habitaculi’: quod significet ad ultimum illius caeli, nempe procedens, constat ex significatione `superflui redundantis’ quod sit procedens, de qua mox supra n. 9627, et ex significatione `posteriorum habitaculi’ quod sint ultimum caeli, `habitaculum’ enim est caelum, de quo hic agitur, n. 9594.

AC n. 9629 9629. `Et cubitus hinc et cubitus illinc [in superfluo] in longitudine aulaeorum tentorii erit redundans super lateribus habitaculi hinc et illinc ad tegendum illud’: quod significet modum quo ultimum illud procedit a bono ut caelum tutum reddatur, constat (c)ex significatione `redundantis super lateribus habitaculi’ quod est cubitus hinc et cubitus illinc, quod sit ultimum procedens, de qua {1} supra n. 9627, ex significatione `longitudinis aulaeorum tentorii’ quod sint vera ex bono, de qua `supra n. 9617, et ex significatione `tegere’ quod sit tutari, nam quod tegit, hoc tutatur ab ingruente malo damnum illaturo; ex his in unum collectis is sensus resultat, quod ultimum illud procedens a bono sit ut caelum tutum reddatur.
@1 i etiam$

AC n. 9630 9630. `Et facies tegumentum tentorio {1}’: quod significet [caeli illius] ambitum, constat absque explicatione, nam tegumentum factum ex pellibus arietum rubrorum faciebat ambitum supra et circa {2} tentorium.
@1 tentorii AIT$
@2 circum$

AC n. 9631 9631. `Pellibus arietum rubrorum’: quod significet externa vera ex bono, constat ex illis quae de `pellibus arietum rubrorum’ n. 9471 dicta (o)et ostensa sunt.

AC n. 9632 9632. `Et tegumentum pellibus melium desuper’: quod significet extra illum [ex bono externo], nempe ambitum ex veris quae ex bono externo, constat ex significatione `tegumenti’ quod sit ambitus, ut mox supra n. 9630, et ex significatione `pellium’ quod sint vera externa de qua n. 9471, et ex significatione `melium’ quod sint {1} bona, de qua etiam n. 9471. Haec quae de habitaculo, ejus tentorio, et hujus binis tegumentis, hactenus dicta sunt, ulterius explicare supersedetur, quoniam talia sunt quae propter ignorantiam aegre caderent in (o)cogitationis ideam, nam ubi ignorantia, ibi caecitas, ita non receptio lucis, proinde non idea illius rei {2}; pauci enim, si ulli sciunt {3}, quod caelum repraesentetur et sic describatur per habitaculum, quodque externum ejus per tentorium cum ejus binis tegumentis; quod illa ignorentur, est causa quia vix aliquis scit quod caelestia significentur per omnia quae in Verbo, (m) ita quod sensus internus, qui spiritualis, sit in singulis ibi; et quod ille sensus non appareat in littera, sed solum ex littera illis qui de correspondentiis(n) instructi sunt, et tunc, cum legunt Verbum, in illustratione sunt a Domino; immo vix aliquis scit quod homo qui in bono amoris et fidei est sit caelum in minima forma, et quod is tam quoad sua interiora quam quoad sua exteriora correspondeat caelo, n. 9276 {4}; si haec nota fuissent, potuissent eruditi in orbe Christiano qui de formis corporis humani sibi aliquam cognitionem {5} compararunt, in aliqua luce intellectuali, proinde in aliqua idea esse de caelo, et tunc capere {6} quaenam in caelo repraesentantur per arcam, (o)ejus propitiatorium, et cherubos super illo; quaenam per mensam super qua panes facierum, perque candelabrum, et per altare aureum pro suffitu {7}; tum quaenam repraesentantur per habitaculum, ejus aulaea, asseres, et bases, et dein per tentorium, et per bina ibi tegumenta {8}; similia enim apud hominem in ejus internis et externis occurrunt, et quoque in materiali forma sistuntur in ejus corpore, quibus interna ad amussim correspondent; nam nisi externa, quae sunt corporea, non {9} ad amussim corresponderent internis, quae sunt intellectualia et voluntaria, non foret aliqua vita in corpore {10}, ita nec aliqui actus correspondentes.
[3] Dicitur quod similia in tabernaculo quae apud hominem, occurrant, quoniam repraesentativa in natura se referunt ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significant, n. 9496;(n) in externis apud hominem sunt quattuor tegumenta, quae omnia interiora ambiunt et concludunt, quae pelles et cutes vocantur; hae quibus internis correspondent, videantur {11} ab experientia n. 5552-5559, 8980; similia {12} repraesentata sunt in {13} tegumentis quae expansum tabernaculi constituebant; inde {14} intellectus aliquam lucem de formis caeli faenerari potest; sed usque lux illa exstingueretur apud omnes illos qui non cognitionem distinctam de illis {15} quae in corpore humano sunt {16} habent, et qui non simul cognitionem distinctam de spiritualibus quae fidei et de caelestibus quae amoris, quibus illa correspondent. Quia haec et illa apud plerosque in umbra, immo in caligine sunt, non solum ex non cognitione sed etiam ex non fide, ideo illa ulterius explicare supersessum est, caderent enim, ut supra dictum est, in nullam ideam, ob nullam intellectualem lucem in talibus.
@1 i externa$
@2 nulla intellectualis lux, ita nulla idea$
@3 norunt$
@4 (m)cognitionem habent et cum legunt Verbum, in illustratione sint a Domino:(n) imo ne quidem quod homo qui in bono amoris et fidei est, sit coelum in minima forma, et quod is quoad sua interiora et quoad exteriora correspondeat coelo$
@5 notionem$
@6 inde$
@7 super quo suffitus$
@8 tegumenta super illo$
@9 o T$
@10 externis quae sunt corporis$
@11 videatur IT$
@12 eadem haec$
@13 i quatuor$
@14 i itaque$
@15 singulis$
@16 existunt$

AC n. 9633 9633. Vers. 15-30. Et facies asseres habitaculo lignis schittim, stantes. Decem cubiti longitudo asseris, et cubitus et dimidius cubitus latitudo asseris unius. Duae manus asseri uni combinatae, quaevis ad alteram; ita (x)facies omnibus asseribus habitaculi. Et facies asseres habitaculo, viginti asseres angulo meridiei versus austrum. Et quadraginta bases argenti facies sub viginti asseribus, duas bases sub assere uno duabus manibus ejus, et duas bases sub assere uno duabus manibus ejus. Et lateri habitaculi alteri ad angulum septentrionis viginti asseres. Et quadraginta bases eorum argento, duas bases sub assere uno, et duas bases sub assere uno. Et duobus cruribus habitaculi versus mare facies sex asseres. Et duos asseres facies angulis habitaculi in duobus cruribus. Et erunt geminati ab infra et simul erunt geminati ad caput ejus, ad annulum unum; ita erit ambobus illis, ad duos angulos erunt. Et erunt octo asseres et bases eorum argento sedecim bases, duae bases sub assere uno, et duae bases sub assere uno Et facies vectes lignis schittim, quinque asseribus lateris habitaculi unius. Et quinque vectes asseribus lateris habitaculi alterius, et quinque vectes asseribus lateris habitaculi ad bina crura versus mare. Et vectis medius in medio asserum transiens ab extremitate ad extremitatem. Et asseres obduces auro, et annulos [eorum] facies auro, domos vectibus, et obduces vectes auro. Et statues habitaculum secundum modum quem videre factus es in monte. `Et facies asseres habitaculo’ significat bonum sustentans caelum illud: `lignis schittim’ significat quod sit bonum meriti a Divino Humano Domini: `decem cubiti longitudo asseris’ significat bonum id omne in omnibus: `et cubitus et dimidius (o)cubitus latitudo asseris unius’ significat verum inde (x)conjungens quantum satis: `duae manus asseri uni’ significat potentiam inde: `combinatae quaevis ad alteram’ significat inde conjunctionem Domini cum illis qui in eo caelo: `ita facies omnibus asseribus habitaculi’ significat ita ubivis: `et facies asseres habitaculo viginti’ significat bonum sustentans caelum omnimode et prorsus: `asseres angulo meridiei versus austrum’ significat usque in interiora ac intima ejus, ubi verum in luce {1}: `et quadraginta bases argenti’ significat plenariam sustentationem per verum: `sub viginti asseribus’ significat quod procedit ex bono quod a Divino Humano Domini: `duas bases sub assere uno’ significat conjunctionem ejus cum bono: `duabus manibus ejus’ significat inde potentiam: `et duas bases sub assere uno duabus manibus ejus’ significat ita in omnibus et singulis: `et lateri habitaculi alteri ad angulum septentrionis’ significat versus exteriora illius caeli ubi verum in obscuro: `viginti asseres’ significat bonum sustentans omnimode et prorsus: `et quadraginta bases eorum argento’ significat etiam ibi plenariam sustentationem per verum: `duas bases sub assere uno’ significat per conjunctionem cum bono: `et duas bases sub assere uno’ significat ubivis: `et duobus cruribus habitaculi versus mare’ significat conjunctionem cum caelo ubi bonum est in obscuro: `facies sex asseres’ significat ubi {2} bonum a Divino Humano Domini omnimodum: `et duos asseres facies angulis habitaculi in duobus cruribus’ significat quale conjunctionis ibi cum bono: `et erunt geminati ab infra, et simul geminati ad caput ejus’ significat conjunctionem ab exteriore et ab interiore: `ad annulum unum’ significat sic consistentiam: `ita erit ambobus illis ad duos angulos erunt’ significat similem conjunctionem ubivis: `et erunt octo asseres, et bases eorum argento’ significat omnimodam sustentationem a bono et per verum quod ex bono: `(x)sedecim bases’ significat sustentationem prorsus: `duae bases sub assere uno, et duae bases sub assere uno’ significat per conjunctionem veri cum bono ubivis: `et facies vectes lignis schittim’ significat potentiam veri ex bono: `quinque asseribus lateris habitaculi unius’ significat quo spectat versus caeli interiora, ubi verum in luce: `et quinque vectes asseribus lateris habitaculi alterius’ significat potentiam veri ex bono quo spectat versus exteriora ubi verum est in obscuro: `et quinque vectes asseribus lateris habitaculi ad bina crura versus mare’ significat potentiam veri ex bono quo spectat caelum illud ubi conjunctio est cum bono quod in obscuro `et vectis medius in medio asserum transiens ab extremitate ad extremitatem’ significat potentiam primariam e qua potentiae ubivis continuantur: `et asseres obduces auro, et annulos eorum facies auro, domos vectibus, et obduces vectes auro’ significat repraesentativum boni ex quo et per quod omnia: `et statues habitaculum secundum modum quem videre factus es in monte’ significat ad plagas secundum status boni et inde veri in caelo quod repraesentatur.
@1 The following note is interpolated here: (quod ideo omnia templa sint ad orientem et occidentem) cp n. 9642 (10)$
@2 ibi AIT cp n. 9654$

AC n. 9634 9634. `Et facies asseres habitaculo’: quod significet bonum sustentans caelum illud, constat ex significatione `asserum’ quod sint bonum sustentans, de qua sequitur, et ex significatione `habitaculi’ quod sit caelum medium seu secundum, de qua n. 9594. Quod `asseres’ sint bonum sustentans, est quia erant ex ligno {1}, et sustentabant aulaea tam habitaculi quam tentorii, et quoque bina tegumenta super illis inde per `asseres’ significantur sustentacula, et quia erant ex ligno, significabant quae ex bono; omne enim quod ex lignis, significat bonum, usque ad ipsas domos quae ex lignis, n. (x)3720; quale boni significatur per lignum schittim, ex quo erant {2}. Quoniam omnia repraesentativa quae in natura, se referunt ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significant, n. 9496, ita quoque asseres habitaculi; hi correspondent parti musculari seu carneae in homine, quae ambientes membranas et cutes sustentat, per carnem etiam significatur bonum n. 7850, 9127; inde est quod asseres {3} essent ex ligno schittim, per quod bonum (o)sustentans caelum significatur, n. 9472, 9486, tum quod essent obducti auro, per quod etiam bonum significatur {4}.
@1 lignei$
@2 i asseres, de quo sequitur$
@3 i illi$
@4 videatur vers. seq. 29$

AC n. 9635 9635. `Lignis schittim’: quod significet [quod sit] bonum meriti a Divino Humano Domini, constat ex significatione `lignorum schittim’ quod sint bonum meriti a Divino Humano Domini, (o)de qua n. 9472, 9486; quod id bonum sit unicum bonum quod regnat in caelo et sustentat illud, videatur n. 9486.

AC n. 9636 9636. `Decem cubiti longitudo asseris’: quod significet bonum id omne in omnibus, constat ex significatione `decem’ quod sint omnia, de qua n. 4638, 9595, et ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 8898, 9487, 9600, hic bonum sustentans, quod est bonum meriti, hoc enim per asseres habitaculi factos ex lignis schittim significatur, n. 9634, 9635; quod hoc bonum sit omne in omnibus (o)caeli, est quia id bonum est ipsum Divinum Bonum quod facit caelos et sustentat illos, n. 9486; bonum enim quod apud angelos est, id ipsum bonum (o)est, nam omne bonum est (c)a Domino; bonum aliunde non est bonum.

AC n. 9637 9637. `Et cubitus et dimidius [cubitus] latitudo asseris unius’: quod significet verum inde conjungens quantum satis, constat ex significatione `unius et dimidii’ quod sint plenum, de qua n. 9487-9489, ita quoque quantum satis, nam hoc est plenum; quod verum illud sit inde, hoc est, ex bono, quod significatur per `asseres {1} ex lignis schittim,’ n. 9634, 9635, est quia omni bono est suum verum, et omni vero est suum bonum; bonum absque vero non apparet, et verum absque bono non existit, nam verum est forma boni, et bonum est esse veri; ex forma habet bonum ut appareat, et ex esse habet verum ut existat, similiter se hoc habet sicut flamma et lux, flamma absque luce non apparet, quapropter a se emittit lucem ut appareat, et lux absque flamma non existit; similiter se habet cum voluntario hominis et ejus intellectuali, voluntarium non apparet absque intellectuali, et intellectuale non existit absque voluntario; consimiliter sicut se habet cum bono et vero, seu cum flamma et luce, seu cum voluntario et intellectuali, etiam se habet cum amore et fide, nam omne bonum est amoris, et omne verum est fidei ex amore {2}; et voluntarium hominis dicatum est receptioni boni quod amoris, ac intellectuale receptioni veri quod fidei; `etiam’ flamma (o)seu ignis vitae est amor, et lux vitae est fides.
@1 asserem$
@2 inde$
@3 et$

AC n. 9638 9638. `Duae manus asseri uni’: quod significet potentiam inde, nempe per verum ex bono, constat ex significatione `manuum’ quod sint potentia, de qua n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 6292, 6947, 7011, 7188, 7189, 7518, 7673, 8050, 8153, 8281, 9133, et quod omnis potentia sit per verum (c)ex bono, n. 6344, (x)6423, 9327, 9410.

AC n. 9639 9639. `Combinatae quaevis ad alteram’: quod significet inde conjunctionem Domini cum illis qui in eo caelo, constat ex significatione `combinari’ cum de potentia quae significatur per manus, quod sit conjunctio per verum ex bono, ita cum illis qui in eo caelo; omnes enim qui in caelo sunt vocantur potentiae, et quoque sunt potentiae ex eo quod sint receptiones Divini Veri quod a Domino; ideo quoque per angelos in Verbo significantur vera Divina, n. 8192; Divinum Bonum procedens a Domino est quod omnes in caelo conjungit, nam universale regnans in Divinis Veris est Divinum Bonum, et quod universaliter regnat, hoc conjungit; haec conjunctio est quae significatur per `combinationem manuum asseris cujusvis unius ad alteram.’

AC n. 9640 9640. `Ita facies omnibus asseribus habitaculi’: quod significet ita ubivis, constat ex significatione `omnium’ cum de caelo, quod etiam sit ubivis, nam quod fit omnibus ibi, hoc fit ubivis; et ex significatione `asserum habitaculi’ quod sint bonum sustentans caelum, de qua n. 9634.

AC n. 9641 9641. `Et facies asseres habitaculo viginti’: quod significet bonum sustentans caelum omnimode et prorsus, constat ex significatione `asserum habitaculi’ quod sint bonum sustentans caelum, de qua n. 9634, et ex significatione `viginti’ quod sint plenum, ita omnimode et prorsus; quod viginti id sint, est quia numeri multiplicati idem significant cum simplicibus (c)a quibus multiplicati sunt, n. 5291, 5335, 5708, 7973, ita numerus viginti idem cum decem et cum duobus ex quibus in se ductis {1} exsurgit; quod decem sint plenum et omne, videatur n. 3107, 4638, pariter duo, n. 9103, 9166.
@1 ductus AI$

AC n. 9642 9642. `Asseres angulo meridiei versus austrum’: quod significet usque in interiora ac intima [ejus], ubi verum in luce, constat ex significatione `asserum (o)habitaculi’ quod sint bonum sustentans caelum, de qua n. 9634, ex significatione `anguli’ cum de plagis mundi (o)dicitur, quod sit ubi ille status quid designatur et significatur per `plagam,’ de qua sequitur, et ex significatione `meridiei versus austrum’ quod sint interiora ac intima, ubi verum in sua luce; per `meridiem’ enim significatur status lucis, qui est status intelligentiae ex veris, ita quoque status interior, nam lux et cum luce intelligentia et sapientia in caelis crescit versus interiora, longius ab interioribus {1} est verum in umbra, qui status (o)veri significatur per septentrionem; inde (o)nunc est quod per `angulum meridiei versus austrum’ significetur usque ad interiora ac intima ubi verum est in luce.
[2] Eadem per `meridiem’ et `austrum’ (x)significantur apud Esaiam,
Dicam septentrioni, Da, et meridiei, Ne inhibe; adduc filios Meos e longinquo, et filias Meas ab extremitate terrae, xliii 6;
agitur ibi de Nova Ecclesia; `dicere septentrioni’ est illis qui in tenebris seu ignorantia de veris fidei, qui sunt gentes extra Ecclesiam, `dicere meridiei’ est illis qui in luce ex cognitionibus boni et veri, qui sunt qui intra Ecclesiam, (o)quare his dicitur ne inhiberent, at illis ut darent: [3] apud Ezechielem,
Pone facies tuas viam meridiei, et stilla versus meridiem, et propheta contra silvam agri ad meridiem, et dic silvae meridiei, Ecce Ego incendens in te ignem qui comedet in te omnem arborem viridem, et comburentur omnes facies a meridie ad septentrionem: pone facies tuas versus Hierosolymam, et stilla contra sanctuaria, et propheta contra terram Israelis, xxi 2-10 [A. V. xx 46-xxi 5];
`meridies’ (o)hic pro illis qui in luce veri ex Verbo, ita pro (o)illis qui ab Ecclesia, (m)sed qui {2} in falsis quae confirmant ex sensu litterae Verbi (o)sinistre explicato, unde dicitur `silva agri ad meridiem’ et `silva meridiei’; silva est scientificum regnans, hortus (o)autem est verum regnans;(n) inde patet quid significatur per `ponere facies viam meridiei, et stillare versus meridiem, ac prophetare {3} contra silvam agri ad meridiem’; et postea, `pone facies {4} versus Hierosolymam, et stilla contra sanctuaria, et propheta contra terram Israelis’; Hierosolyma enim et terra Israelis est Ecclesia, `et sanctuaria ibi sunt quae Ecclesiae; [4] apud (x)Esaiam,
Si expromseris famelico animam tuam, ac animam afflictam saturaveris, exorietur in tenebris lux tua, et caligo tua sicut meridies, lviii 10;
`tenebrae’ et `caligo’ pro ignorantia veri et boni, `lux’ et `meridies’ pro intellectu eorum {5}: apud eundem,
Proferte consilium, facite judicium, pone sicut noctem umbram tuam in medio meridiei, absconde expulsos, vagum ne revela, xvi 3;
`in medio meridiei’ pro in media luce veri: apud Jeremiam,
Sanctificate contra filiam Zionis proelium, surgite et ascendamus in meridiem, quia abit dies, quia inclinatae sunt umbrae vesperae, vi 4;
`ascendere in meridiem’ pro contra {6} Ecclesiam, ubi verum in luce {7} ex Verbo: apud Amos,
Occidere faciam solem in meridie, et obtenebrabo terram in die lucis, viii 9;
pro exstinguere omnem lucem veri quae ex {8} Verbo: [5] apud Davidem,
Non timebis tibi a pavore noctis, a telo volat interdiu, a pes in caligine, a morte vastat in meridie, Ps. xci 5, 6;
`pavor noctis’ pro falsis mali quae ab inferno, `telum quod volat interdiu’ pro falso quod aperte docetur, `mors quae vastat in meridie’ pro malo in quo aperte vivitur, per quod destruitur {9} verum, ubi in sua luce ex Verbo esse potest: {10} et apud Esaiam,
Propheticum deserti maris, sicut turbines in {11} meridie ad transeundum, e deserto venit, e terra terribili, xxi 1:
[6] apud Danielem,
Hircus caprarum magnum se fecit valde, et crevit cornu ejus valde versus meridiem, et versus ortum, et versus decus; crevit usque ad exercitum caelorum, et dejecit in terram de exercitu, et de stellis, et conculcavit ea, viii 8-10;
agitur ibi de statu Ecclesiae futurae, et praedicitur quod Ecclesia peritura per doctrinam de fide separata a bono charitatis; `hircus caprarum’ est talis fides {12}, n. 4169 fin., 4769, `crescere cornu versus mei diem’ pro potentia falsi inde contra vera, {13} `versus ortum’ pro contra bona, `versus decus’ pro contra Ecclesiam, `ad exercitum caelorum’ pro contra omnia bona et vera caeli, `dejicere in terram de exercitu et de stellis’ pro destruere ea, et ipsas cognitiones boni et veri, n. 4697: [7] apud eundem prophetam describitur bellum inter regem meridiei et regem septentrionis, xi 1-fin., et per `regem meridiei’ significatur lux veri ex Verbo, et per `regem septentrionis’ ratiocinatio de veris {14} ex scientificis; vices quas subitura {15} Ecclesia usque dum peritura, describuntur per belli illius varios successus.
[8] Quoniam {17} meridies significabat verum in luce, ideo ordinatum est ut tribus Rubenis, Schimeonis, et Gadis, castrametarentur versus meridiem, Num. ii 10-15; castrametationes {18} repraesentabant ordinationem omnium quae {19} in caelis secundum vera et bona fidei et amoris n. 4236, 8103 fin., 8193, 8196, (c)et (o)duodecim tribus, quae castrametabantur, significabant omnia vera et bona in complexu, n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6397, 6640, 7836, 7891, 7996, 7997; per tribum Rubenis significabatur {20} verum fidei doctrina, n. 3861, 3872, 5542, per tribum {21} Schimeonis verum fidei vita male, n. 3869-3872, 4497, 4502, 4503, 5482: et per tribum {22} Gadis (d)significabantur opera ex illis veris, n. 6404, 6405; inde patet cur illi versus meridiem castrametati sunt, omnia enim quae sunt veri seu fidei, meridiei sunt quia lucis.
[9] Ex his nunc constat quid per `angulum meridiei’ significatur, quod nempe ubi status veri in luce, nam omnes {23} status boni amoris et veri fidei significantur per quattuor angulos terrae, status boni amoris per angulum orientis et (o)per angulum occidentis, et status veri fidei per angulum meridiei et septentrionis; similiter per quattuor ventos {24} in Apocalypsi,
Angeli stantes super quattuor angulis terrae, retinentes quattuor ventos terrae, ut non flaret ventus super terram, vii 1:
et alibi,
Satanas exibit ad seducendum gentes, quae in quattuor angulis terrae, xx 7 [, 8]:
apud Matthaeum,
Mittet angelos, et congregabit electos a quattuor ventis, a terminis caelorum ad terminos illorum, xxiv 31:
et apud Ezechielem,
A quattuor ventis veni, spiritus, et inspira in occisos ut vivant, xxxvii 9.
[10] Quia per ventos illos, seu (o)per plagas illas significata sunt omnia boni et veri, ita omnia caeli et Ecclesiae, et per templum significatum est {25} caelum seu Ecclesia, ideo ab antiquis temporibus sollemne fuit templis situm dare versus orientem et occidentem, quoniam oriens significabat bonum amoris in suo ortu, et occidens bonum amoris in suo occasu; hoc traxit originem ex repraesentativis, in quibus fuerunt antiqui qui ab Ecclesia.
@1 in exterioribus$
@2 quae$
@3 quapropter dicitur pone facies tuas viam meridiei, et stilla versus meridiem, et propheta$
@4 i tuas$
@5 lux et meridies pro intellectu veri, tenebrae et caligo pro ignorantia ejus$
@6 in$
@7 lux veri$
@8 ex i in$
@9 i ibi$
@10 i similia significantur apud Jeremiam, Multiplicabuntur viduae prae arena marium, adducam illis vastatorem in meridie, xv 8:$
@11 a IT$
@12 per doctrinam de sola fide absque vita ejus ex bono, hircus caprarum pro illis qui in fide separata a charitate$
@13 i et$
@14 i illis$
@15 i est$
@16 quia$
@17 i enim$
@18 illorum qui$
@19 per tribum Rubenis significabatur altered to tribus Rubenis significabat$
@20 per tribum altered to tribus$
@21 et per tribum altered to tribus$
@22 omnes enim$
@23 i ut$
@24 i ipsum$
@25 i ipsa$

AC n. 9643 9643. `Et quadraginta bases argenti’: quod significet plenariam sustentationem per verum, constat ex significatione `quadraginta’ quod sint plenarium, de qua n. 9437, ex significatione `basium’ quod sint sustentatio, bases enim {1} sustentant, et ex significatione `argenti’ quod sit verum, de qua n. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 7999. Quod bases {2} ex argento, et asseres obducti {3} auro, erat causa quia per `asseres’ significatur bonum, n. 9634, et per `bases’ verum, et bono est potentia et (o)sic sustentatio per verum; quod bono sit potentia per verum, videatur, n. 6344, (x)6423, 9327, 9410, et quod `aurum’ sit bonum, ac `argentum’ verum, n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 8932, 9490, 9510; quod bono sit potentia per verum, est quia verum est forma boni, et bonum sic habet quale, nam ubi quale ibi forma {4}, ita habet per quod operari potest in aliud, hoc vel illo modo; inde est quod bono sit facultas, sed non determinata nisi per verum; facultas determinata est potentia actualis; proinde {5} potentia sustentans.
[2] Bases etiam correspondent pedibus et plantis pedum in homine in genere ossibus, quae sustentant omne carneum in corpore, (o)et per pedes et per ossa similiter significatur verum (o)sustentans, et per carneum in corpore bonum (o)quod se per verum sustentat; quod omnia in natura se referant ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significent, (d)videatur n. 9496; quod caro sit bonum, {6} n. 3813, 6968, 7850, 9127, quod pedes sint naturale, ita verum in potentia a bono n. 5327, 5328, quod corpus sit bonum, n. 6135 {7}, {8} quod ossa sint verum sustentans, n. (x)3812 fin., 8005; [3] inde quoque est quod fundamentum, quod est communis basis, sit verum fidei et {9} ipsa fides, ut constare potest ex locis in Verbo ubi `fundamentum’ dicitur, ut apud Esaiam,
Annon scitis, annon auditis, annon intelligitis fundamenta terrae? xl 21;
qui non scit quid significatur per `fundamentum’ et quid per `terram,’ non aliter capit {10} quam quod (x)ima telluris ibi per fundamenta terrae intelligantur, tametsi percipere potest, si attenderit, quod aliud intelligatur {11}, quid enim foret scire, audire, et intelligere fundamenta terrae? inde constare potest {12} quod per `fundamenta terrae’ significentur talia quae (t)sunt Ecclesiae; quod `terra’ in Verbo sit Ecclesia, patet {13} manifeste a {14} locis in Verbo ubi `terra’ nominatur {15}, videantur citata n. 9325; et {16} quod fundamenta ejus sint vera fidei, haec enim Ecclesiae sunt {17} pro fundamentis, ut quoque constare potest adhuc a sequentibus his locis: apud Davidem,
Non agnoscunt, nec intelligunt, in tenebris ambulant, vacillant omnia fundamenta terrae, Ps. lxxxii 5;
quod fundamenta terrae non vacillent, sed vera Ecclesiae illis qui non agnoscunt, non intelligunt, et in tenebris ambulant, patet: apud eundem,
Commota est et contremuit terra, et fundamenta montium trepidarunt, et commoverunt se, Ps. xviii 8 [A. V. 7];
`montes’ sunt bona amoris, n. 795, 4210, 6435, 8327, `fundamenta’ illorum sunt vera fidei: apud Esaiam,
Cataractae ab alto apertae sunt, et commota sunt fundamenta terrae, xxiv 18 {18}.
[4] Quia `fundamentum’ est verum fidei, et `urbs’ doctrina (o)ejus, ideo etiam in Verbo dicitur `fundamentum urbis’ cum intelligitur verum doctrinae; {19} quod `urbs’ sit doctrina veri {20}, videatur n. 402, (x)2449, 2943, 3216, 4492, 4493; inde constare potest quid significatur per `fundamenta urbis sanctae Hierosolymae’ apud Johannem,
Murus urbis sanctae Hierosolymae habebat fundamenta duodecim, et in illis nomina duodecim apostolorum Agni; fundamenta muri urbis omni lapide pretioso exornata, Apoc. xxi 14, 19, 20 {21};
qui non scit quid `sancta Hierosolyma,’ quid `urbs,’ quid `murus,: quid `fundamentum,’ et quid `duodecim apostoli’ significant, nihil arcani quod ibi {22} latet, videre potest, cum tamen per `sanctam Hierosolymam’ intelligitur Nova Domini Ecclesia, huic nostrae successura {23}, per `urbem’ doctrina, per `murum’ verum tutans et defendens, per `fundamenta ejus’ fidei vera, {24} per `duodecim apostolos’ omnia boni amoris et vera {25} fidei in complexu; inde constare potest cur dicitur {26} fundamenta erunt duodecim, et illa omni lapide pretioso exornata lapis (o)enim pretiosus est verum fidei ex bono amoris, n. 114, 3858, 6640, 9476, et duodecim apostoli sunt omnia (o)amoris et fidei in complexu, n. 3488, 3858 fin., 6397; [5] inde patet {27} quid significatur per `fundamenta’ ibi, et quoque per `fundamenta’ apud Esaiam,
Ecce Ego disponens cum stibio lapides tuos, et fundamenta tua ponant in sapphiris, liv 11;
`sapphiri’ sunt vera interiora {28}, n. 9407 apud eundem,
Jehovah baculo percutiet Aschurem: tunc {29} erit omni transitus baculi fundamenti, super quo faciet requiescere Jehovah xxx 31, 32;
`baculus fundamenti’ est potentia veri; quod `baculus’ sit potentia, videatur n. 4013, 4015, 4876, 4936, 6947, 7011, 7026: et apud Jeremiam,
Non sument de te lapidem pro angulo, aut lapidem fundamentorum, li 26;
[6] `lapis fundamentorum’ pro veris fidei: (m)apud Hiobum,
Ubi fuisti cum fundavi terram, indica si nosti intelligentiam; quis posuit mensuras ejus, si scis? super quid bases ejus, aut quis posuit lapidem anguli ejus? cum (x)canerent simul stellae matutae, et clangerent omnes filii Dei, xxxviii 4-7;
qui non scit quid in sensu interno significat `terra,’ `mensurae ejus,’ `bases ejus,’ (o)tum quid `lapis anguli,’ `stellae matutae,’ et `filii Dei,’ {30} nihil arcani inibi videt; credet quod terra sit quae intelligitur, (o)tum ejus fundamentum, mensurae, bases, lapis anguli, (c)ac nesciret {31} (o)prorsus quid sit quod canerent stellae matutae, et clangerent filii Dei; sed e tenebris {32} in lucem veniet qui scit quod `terra’ sit Ecclesia, `fundamenta’ ejus verum fidei, `mensurae’ ejus status boni et veri, `bases ejus’ ipsa vera sustentantia, `lapis anguli’ potentia veri {33}, `stellae matutae cognitiones boni et veri (o)ex bono, `filii Dei’ vera Divina {34}; hi dicuntur clangere cum existunt, illae canere cum exoriuntur.(n)
@1 nam bases$
@2 i essent$
@3 ex$
@4 quod ita sit, est quia verum est forma boni, et bonum ex forma habet quale$
@5 et inde$
@6 i videatur$
@7 similiter corpus n. 6135: quod pedes sint verum naturale cui potentia bono, n. 5327, 5328$
@8 i et$
@9 i sic$
@10 autumare potest$
@11 utcunque videt, quod inde non aliquis sensus Ecclesiae existat$
@12 patet$
@13 constat$
@14 in$
@15 dicitur$
@16 inde sciri potest,$
@17 quoniam illa sunt Ecclesiae$
@18 similiter alibi apud Eundem prophetam, Catharactae ab alto apertae sunt, et commota sunt fundamenta terrae, xxiv 18: Apud Davidem, Commota est et contremuit terra, et fundamenta montium trepidarunt et commoverunt se, Psalm xviii 8 [A. V. 7]: et apud Eundem, Non agnoscunt, nec intelligunt, in tenebris ambulant, vacillant omnia fundamenta terrae, Psalm lxxxii 5, quod fundamenta terrae non vacillent, sed vera Ecclesiae, illis qui non agnoscunt, non intelligunt, et in tenebris ambulant, patet$
@19 AIT i ut apud Davidem, Apparuerunt alvei aquarum, et revelata sunt fundamenta urbis, ab increpatione Jehovae, Ps. xviii 16 [A.V. 15]. In this Heb [ ] (tebhel) = orbis and not urbis. cp quotations of this v in n. 9818 {16}, A.R. 343, 351, and Sch.$
@20 fidei$
@21 14 ad 20 IT$
@22 in his$
@23 quae post hanc, ita quae nunc instauratur$
@24 i et$
@25 vera et bona$
@26 i quod IT$
@27 constare potest$
@28 i quae a solo Domino$
@29 sic$
@30 i is$
@31 nesciat$
@32 i sicut$
@33 inde$
@34 ipsa vera ex bono$

AC n. 9644 9644. `Sub viginti asseribus’: quod significet quod procedit ex bono quod a Divino Humano Domini, constat ex significatione `viginti’ quod sint plenum, ita omnimode et prorsus, de qua supra n. 9641, et ex significatione `asserum (o)habitaculi’ quod sint bonum sustentans caelum, de qua n. 9634; quod id bonum sit bonum meriti, ita Divini Humani Domini {1}, (o)videatur n. 7850, 9127, et quod id sit unicum bonum quod regnat in caelo, n. 9486; quod verum quod per bases significatur sit procedens ex illo bono, significatur per quod bases essent `sub asseribus.’
@1 bonum meriti a Divino Humano Domini$

AC n. 9645 9645. `Duas bases sub assere uno’: quod significet conjunctionem ejus cum bono, constat ex significatione `duorum’ quod sint conjunctio, de qua n. 5194, 8423, ex significatione `basium’ quod sint verum per quod sustentatio, de qua n. 9643, et ex significatione `asseris’ quod sit bonum sustentans, ut mox supra n. 9644.

AC n. 9646 9646. `Duabus manibus ejus’: quod significet inde potentiam, constat ex significatione `manuum’ quod sint potentia, de qua {1} n. 9638.
@1 i supra$

AC n. 9647 9647. `Et duas bases sub assere uno duabus manibus ejus’: quod significet ita in omnibus et singulis, constat ex eo quod tale bases et manus essent applicatae unicuique asseri, et quod repetitio id involvat {2}, ideo significatur quod ita esset omnibus et singuli Sciendum {3} est quod bonum cum veris sibi simile sit in omni particulari apud hominem et angelum, quale est in communi, n. 920, 1040, 1316, 4345, (o)ita in omnibus et singulis.
@1 i tales. (There is no superscript number in the text which this footnote refers to)$
@2 et quod hoc sit propter quod repetitio$
@3 i enim$

AC n. 9648 9648. `Et lateri habitaculi alteri ad angulum septentrionis’: quod significet versus exteriora illius caeli ubi verum {1} in obscuro, constat ex significatione `habitaculi’ quod sit caelum, de qua n. 9594, et ex significatione `septentrionis’ quod sint exteriora ubi verum in obscuro, de qua n. 3708; inde patet quod per `latus habitaculi ad angulum septentrionis’ significetur versus exteriora caeli ubi verum in obscuro. Sunt quattuor status quibus correspondent quattuor plagae in mundo, quae sunt {2} oriens, occidens, meridies, et septentrio; oriens correspondet {3} statui boni in suo ortu, occidens {4} statui boni in suo occasu, meridies correspondet statui veri in sua luce, septentrio autem statui veri in umbra {5}, n. 3708; status boni cui correspondet oriens, et status veri cui correspondet meridies, sunt (o)status interiore et {6} status boni cui correspondet occidens, et status veri cui septentrio, sunt exteriores, nam omnis status quo interior eo perfectior, et quo exterior eo imperfectior, ita obscurior; inde est quod homo, quo altius versus interiora elevari potest eo magis in perceptionem boni ac in lucem veri perveniat; quapropter homo quando exuit corporea, qua sunt (o)ipsa externa, quod fit cum e mundo decedit {7}, si veri ac boni {8} vitam vixerat, in intelligentiam et sapientiam, et sic in perceptionem omnium felicitatum {9} veniat, et in eo majorem, quo per vitam boni ex doctrina veri se passus fuerit {10} elevari versus interiora caeli.
@1 vera IT cp n. 9633$
@2 nempe$
@3 correspondet oriens after ortu$
@4 After occasu$
@5 statui autem veri in luce correspondet meridies, et statui veri in umbra septentrio$
@6 at$
@7 decidit IT$
@8 veri et in bono$
@9 i, quae in coelo ex amore et fide in Dominum,$
@10 sit$

AC n. 9649 9649. `Viginti asseres’: quod significet bonum sustentans omnimode et prorsus, constat ex significatione `viginti’ quod sint omnimode et prorsus, de qua supra n. 9641, et ex significatione `asserum habitaculi’ quod sint bonum sustentans caelum, de qua n. 9634.

AC n. 9650 9650. `Et quadraginta bases eorum argento’ significat etiam ibi plenariam sustentationem per verum, ut supra n. 9643.

AC n. 9651 9651. `Duas bases sub assere uno’ significat per conjunctionem cum bono, ut quoque supra n. 9645.

AC n. 9652 9652. `Et duas bases sub assere uno significat ubivis, quia {1} omnibus et singulis, {2}n. 9647, {3} nam quod est omnibus et singulis, hoc ubivis est.
@1 ita$
@2 i ut supra$
@3 i proinde ubivis,$

AC n. 9653 9653. `Et duobus cruribus habitaculi versus mare’: quod significet conjunctionem cum caelo ubi bonum est in obscuro, constat ex significatione `duorum’ quod sint {1} conjunctio, ut supra n. 9645, ex significatione `crurum’ quod sint termini ubi bonum vergit in obscurum, de qua n. 7859, ex significatione `habitaculi’ quod sit caelum, de qua n. 9594, et ex significatione occidentis seu `maris’ quod sit status boni in obscuro, de qua n. 3708, 8644; quod per `occidentem’ ille status significetur, est quia per `solem’ significatur Dominus quoad bonum amoris, n. 3636, 3643, 4060, 4321 fin., 7078, 7083, 7171, 8644, 8812, inde per `ortum’ ejus significatur bonum amoris a Domino in perceptione clara, et per `occasum’ bonum ab Ipso {2} in perceptione obscura; et quia perceptio clara homini et angelo est quando elevatus est versus interiora, seu in lucem caeli, et perceptio {3} obscura quando in exterioribus, {4} n. 9648, ita quando in luce mundi, ideo occidens etiam mare dicitur, `mare’ enim significat scientificum in communi, n. 28, 2850, et scientificum est in externo seu naturali homine, ubi bonum in obscuro est; omne scientificum, quia {5} naturalis hominis, est in luce mundi.
@1 sit$
@2 amoris a Domino$
@3 i eis$
@4 i seu inferioribus est$
@5 quod$

AC n. 9654 9654. `Facies sex asseres’: quod significet ubi bonum a Divino Humano Domini omnimodum, constat ex significatione `sex’ quod sint omnia in complexu, de qua n. 7973, ita quoque omnimodum, et ex significatione `asserum habitaculi’ quod sint {1} bonum a Divino Humano Domini sustentans caelum {2}, de qua {3} n. 9644.
@1 sit$
@2 Before a Divino$
@3 i supra$

AC n. 9655 9655. `Et duos asseres facies angulis habitaculi in duobus cruribus’: quod significet quale conjunctionis ibi cum bono, constat ex illis quae sequuntur, ubi dicitur quod `asseres ibi geminati erunt ab infra, et simul geminati ad caput ejus ad angulum unum’ quae sunt quale conjunctionis ibi cum bono, per `duos’ enim significatur conjunctio, n. 9645, per `asseres’ bonum (d)sustentans, n. 9634, per `angulos habitaculi in duobus cruribus’ termini ubi id, n. 9653.

AC n. 9656 9656. `Et erunt geminati ab infra, et simul geminati ad caput ejus’: quod significet conjunctionem ab exteriore et ab interiore, constat ex significatione `geminari’ quod sit conjunctim agi; ex significatione `ab infra’ quod sit ab exteriore, nam quod extra est, hoc exprimitur in Verbo per infra, et quod intra est, per supra {1}, n. 3084, 4599, 5141, 8325; inde profunda sunt exteriora, et alta sunt interiora, n. (x)2148, 4210, 4599; et ex significatione `capitis’ cum dicitur ab infra ad caput quod sit ab interiore; quod id per `caput’ significetur, est quia caput est supra corpus {2}, et per superiora significantur interiora, ut nunc dictum est {3}; et praeterea interiora hominis sunt in ejus capite, ibi enim sunt principia {4} sensuum et motuum, et principia sunt intima, quia ab illis {5} derivantur reliqua, principia namque {6} sunt sicut venae fontium, (c)a quibus rivi; [2] inde (o)quoque est quod interiora exprimantur per `caput’ in Verbo, ut apud Esaiam,
Exscindet Jehovah (c)ab Israele caput et caudam, ramum et juncum uno die, ix (x)13 [A.V. 14]:
{7} apud eundem,
Non erit Aegypto opus, quod faciet caput et cauda, ramus et juncus, xix 15;
agitur ibi de Ecclesia, cujus interiora sunt caput, (x)et exteriora cauda: [3] apud eundem,
In omnibus capitibus calvities, omnis barba rasa, xvi 2 [A.V. xv 2];
`calvities in capitibus’ pro non bono et vero in interioribus, `barba rasa’ pro non bono et vero in exterioribus: apud Jeremiam,
Ab Aegypto pudefies, sicut pudefacta es ab Aschure, et manus tuae super capite tuo; (x)eo quod abominatus est Jehovah praesidia tua, ii 36, 37;
ita describitur pudor propter deperdita {8} bona et vera Ecclesiae per scientifica et per ratiocinia ex illis; `Aegyptus’ est scientificum, `Aschur’ est ratiocinatio ex illis, `manus super capite’ pro contegere interiora ob pudorem: similiter alibi apud eundem,
Pudefacti sunt, et (x)ignominia affecti, ac obtexerunt caput suum, xiv 3, 4; (o)et 2 Sam. xiii 19.
@1 quod sit conjungi; ex significatione ab infra, quod sit ab extra seu exteriori, nam quod exterius est hoc exprimitur per inferius, et quod interius est per superius$
@2 omnia corporis$
@3 dictum est i ostensum est$
@4 quia ibi principia sunt$
@5 inde$
@6 enim$
@7 i et$
@8 After Ecclesiae$

AC n. 9657 9657. `Ad annulum unum’: quod significet sic consistentiam, constat ex significatione `annuli’ quod sit conjunctio, de qua n. 9493, 9495, hic per conjunctionem consistentia, quia dicitur quod `asseres erunt {1} geminati ad annulum unum.’
@1 surgent$

AC n. 9658 9658. `Ita {1} erit ambobus illis ad duos angulos erunt’: quod significet similem conjunctionem ubivis, constat ex significatione `amborum’ seu duorum {2}, quod sint conjunctio, de qua supra n. 9655, quia hoc utrinque, significatur conjunctio similis ubivis, nam asseres geminati ad binos {3} angulos spectabant ad omnem plagam; ita construebant bina crura ad binos angulos, et spectare ad omnem plagam est ubivis; et quia utrinque similiter, est ubivis similis conjunctio.
@1 Et AI$
@2 (d)amborum et duorum$
@3 i illos$

AC n. 9659 9659. `Et erunt octo asseres, et bases eorum argento’: quod significet omnimodam sustentationem a bono, et per verum [quod] ex bono, constat ex significatione `octo’ quod sint {1} omnimodum, de qua sequitur, ex significatione `asserum’ quod sint {1} bonum sustentans, de qua n. 9634, ex significatione `basium ex argento’ quod sint {1} sustentatio per verum (o)quod ex bono, de qua n. 9643.
[2] Quod octo sint omnimode, est quia per illum numerum significatur idem quod per duo et per quattuor, nam ab illis in se multiplicatis exsurgit, et per duo ac {2} quattuor significatur conjunctio ad plenum, n. 5194, 8423, 8877, et inde quoque plenum, n. 9103, proinde omnimodum, nam quod plene est, id etiam omnimode est; per octo etiam significatur plenum et omnimodum ex eo, quia per septimanam significatur integra periodus a principio ad finem, n. 2044, 3845, inde per diem octavum status plenus, a quo dein fit {3} novum principium; inde erat quod masculi octo dierum circumciderentur, Gen. xvii 12, xxi 4; per circumcisionem enim significabatur purificatio ab amoribus spurcis per verum fidei, n. 2039, 2046 fin., 2799, 3412, 3413, 4462; praeputium correspondebat conspurcationi boni per illos amores, n. 4462, 7045, 7225, et gladius petrarum, quo circumcisio peragebatur, significabat verum fidei per quod purificatio, n. 2039 fin., 2046 fin., 2799, 7044.
[3] Plenum et omnimodum per octo post septem etiam significatur apud Micham,
Aschur cum venerit in terram nostram, et calcaverit palati nostra, tunc constituemus super eum septem pastores et octo principe hominum, et pascent terram Aschuris gladio, et liberabit ab Aschure, v 4, 5 [A.V. 5, 6];
`Aschur’ pro ratiocinatione de bonis et veris Ecclesiae ex propria intelligentia; liberatio totalis seu omnimoda a falsitate inde {4} significatur per `octo principes hominum qui destruent’; `principes hominum’ sunt primaria vera boni {5}.
[4] Quod octo sint plenum et omnimodum, etiam constat ab experientia de intromissione et receptione societatum in caelum, de qua videatur n. 2130; societates primum receptae apparebant usque a duodecim, et postea usque ad octo; qui enim intromittuntur et recipiuntur in caelum, sunt qui (m)purificati a terrestribus, ita ab amoribus illorum et dein instructi; `per numerum octo tunc significabatur plenum {6}.(n)
[5] Simile significatur per octo alibi in Verbo, ut per quod porticus portae a domo esset octo ulnarum, et quod octo gradus essent a domum {7}, apud Ezechielem xl 9, 31, 41; agitur ibi de nova domo, per quam significatur Nova Domini Ecclesia; vera ducentia ad bonum et bono (o)ad vera significantur per porticum et per gradus.
[6] Qui non scit quod numeri in Verbo involvant res (t), nusquam aliud comprehendere potest quam quod mensurae et numeri, ubi de tabernaculo, {8} de templo Salomonis, (c)et dein de (o)nova domo, deque novo templo, (o)et de nova terra, apud Ezechielem agitur, nihil rei et sic nihil sancti significent {9}, cum tamen in Verbo nulla vocula vana est; expendat qui intelligentiam habet, `mensuras’ et `numeros’ apud Ezechielem a cap. xi ad cap. xlviii; tum `mensuras’ et `numeros’ apud Johannem in Apocalypsi xxi, ubi etiam dicitur, quod
(o)angelus mensus sit murum novae Hierosolymae, centum quadraginta quattuor cubitorum, et quod illa mensura sit {10} hominis, hoc est, angeli, ibid. vers. 17:
etiam alibi,
Qui habet intelligentiam, computato numerum bestiae, numerus enim hominis est, nempe numerus ejus {11} sescenta sexaginta sex, Apoc. (x)xiii 18;
praeter {12} multis in locis alibi; quod omnes numeri in Verbo res significent, videatur n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 5291, 5335, 5708, 6175, (a)7973, et in locis {13} ubi ostensum quid aliqui numeri in specie significant.
@1 sit$
@2 i per$
@3 nam a statu pleno fit tunc$
@4 Before totalis$
@5 vera ex bono$
@6 similiter per octo, per quem numerum status plenus significabatur$
@7 gradus ad domum essent octo$
@8 i ac postea$
@9 involvant$
@10 i mensura$
@11 i est$
@12 etiam$
@13 praeter alibi pluries,$

AC n. 9660 9660. `Sedecim bases’: quod significet sustentationem prorsus, constat ex significatione `sedecim’ quod sint prorsus; (x)sedecim enim simile significant cum octo, quoniam numeri multiplicati simile cum simplicibus a quibus, n. 5291, 5335, 5708, 7973; quod octo sint plenum et omnimodum, nunc supra n. 9659 ostensum est, ita quoque prorsus; et ex significatione `basium’ quod sint {1} sustentatio, de qua n. 9643.
@1 d sint i sit$

AC n. 9661 9661. `Duae bases sub assere uno, et duae bases sub assere uno’: quod significet per conjunctionem veri cum bono ubivis, constat ex significatione `duorum’ quod sint conjunctio, de qua n. 1686, 3519, 5194, 8423, ex significatione `basium’ quod sint verum sustentans, de qua n. 9645, et ex significatione `asseris’ quod sit bonum sustentans, de qua n. 9634; quod ita omnibus et singulis, proinde ubivis, involvit repetitio, ut quoque prius aliquoties.

AC n. 9662 9662. `Et facies vectes lignis schittim’: quod significet potentiam veri ex bono, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia quae veri ex bono, de qua n. 9496, ex significatione `ligni schittim’ quod sit bonum meriti quod solius Domini, de qua n. 9472, 9486; quod id bonum sit unicum bonum quod regnat in caelo, videatur n. 9486, proinde (c)ex quo (t)potentia veris.

AC n. 9663 9663. `Quinque asseribus lateris (x)habitaculi unius’: quod significet quo spectat versus caeli interiora, ubi verum in luce, constat ex significatione `quinque’ quod sint omnia illius partis, de qua 9604, {1} ex significatione `asserum’ quod sint bona sustentantia, de qua n. 9634, et ex significatione `lateris habitaculi’ quod sit plaga caeli quo spectatur {2}, `habitaculum’ enim est caelum, n. 9596, et `latus’ est plaga quo spectatur; quod sit versus interiora ubi verum in luce, i versus meridiem, est quia ter dicuntur eadem, et tertio seu ultimo dicitur ad bina crura versus mare, et latera memorantur tria {3}, primum ad meridiem, vers. 18, secundum ad septentrionem, vers. 20, (x)et tertium ad mare, vers. 22; quod ad meridiem sit ad interiora ubi verum in luce, videatur n. 9642, quod ad septentrionem sit versus exteriora, ubi verum in obscuro, n. 9648, et quod ad mare sit ubi bonum obscuro, n. 9653.
@1 i et$
@2 spectans versus illam plagam coeli$
@3 sunt tria, quae supra memorata$

AC n. 9664 9664. `Et quinque vectes asseribus lateris habitaculi alterius’: quod significet potentiam veri ex bono quo spectat versus exteriora, ubi verum est in obscuro, constat ex illis quae nunc supra n. 9662, 9663, explicata sunt.

AC n. 9665 9665. `Et quinque vectes asseribus lateris habitaculi ad bina crura versus mare’: quod significet potentiam veri ex bono quo spectat caelum illud ubi conjunctio est cum bono quod in obscuro, constat etiam ex illis quae supra n. 9653, 9662, 9663, explicata sunt.

AC n. 9666 9666. `Et vectis medius in medio asserum transiens ab extremitate ad extremitatem’: quod significet potentiam primariam e qua potentiae ubivis continuantur, constat ex significatione `vectis’ quod sit potentia de qua n. 9496, ex significatione `medii’ quod sit intimum et primarium, de qua n. 1074, 2940, 2973, 5897, 6084, 6103, ex significatione `transire ab extremitate ad extremitatem’ cum de vecte per quem significatur potentia, quod sint potentiae inde derivatae et continuatae ubivis
[2] Quomodo cum his se habet, non sciri potest nisi sciatur quomodo cum interioribus et cum exterioribus in spirituali mundo se habet; quae optima et purissima sunt, ita quae perfectiora reliquis, in intimo sunt, quae inde procedunt versus exteriora, secundum gradus remotionis ab intimis, minus perfecta sunt, et tandem illa quae in extremis, omnium minime perfecta, n. 9648; minus {1} perfecta dicuntur, quae facilius a sua forma et pulchritudine, ita a suo ordine {2}, possunt detorqueri {3}; se habent illa sicut cum fructibus, intime in illis {4} sunt semina, extra haec {5} est caro, semina in perfectiore statu sunt quam caro quae extra, ut constare potest ex eo quod dum caro putrescit, usque tamen semina manent {6} integra: similiter se habet cum seminibus, intime in illis est prolificum, quod in perfecto statu est prae illis quae (o)ibi extra sunt, nam prolificum manet in sua integritate, et producit (o)novam arborem aut {7} plantam, cum exteriora dissolvuntur: similiter se habet in caelo; intima ibi quia propiora Domino, in perfecto statu sunt prae exterioribus; inde est quod caelum intimum in sapientia et intelligentia, ac inde in felicitate sit prae caelis qui infra: similiter se habet in unoquovis caelo, intimum in illis perfectum est prae illis quae circumcirca {8}: similiter apud hominem qui in bono amoris et veris fidei est, internum ejus est in perfectiore statu quam externum {9}, nam internus homo {10} est in calore et luce {11} caeli, externus {12} (o)autem in calore et luce {11} mundi: similiter {13} in omni forma perfecta, intimum (o)ejus est optimum; intimum est quod intelligitur per medium.
[3] {14} (s)Quod per `transire ab extremitate ad extremitatem’ cum (o)dicitur de vecte, significetur potentia inde derivata et continuata ubivis, est quia per `ab extremitate ad extremitatem’ significatur finis primus et ultimus, ita a principio ad finem, finis enim primus est principium; inde est quod per extremitates significentur omnia et {15} ubivis, ut apud Jeremiam,
Gladius Jehovae devorans ab extremitate terrae {16} ad extremitatem ejus, xii 12;
`gladius’ pro vero {17} pugnante contra falsum {18} et destruente illud, (o)ac in opposito sensu pro falso pugnante contra verum et destruente illud, n. 2799, 4499, 6353, 7102, 8294, `devorans ab extremitate terrae ad extremitatem ejus’ pro omnia Ecclesiae, `terra’ enim est Ecclesia, n. 9334 apud Davidem,
Ab extremitate caelorum exitus Ipsius, et circuitio Ipsius ad extremitates eorum, Ps. xix 7 [A. V. 6];
ibi etiam `ab extremitate caelorum ad extremitates illorum’ pro omnibus et ubivis: [4] apud Marcum,
Mittet angelos Suos, et congregabit electos Suos ex quattuor ventis, ab extremitate terrae usque ad extremitatem caeli, xiii 27;
`extremitas terrae et extremitas caeli’ pro omnibus externis et internis Ecclesiae; quod `terra’ sit externum Ecclesiae et `caelum’ internum ejus, videatur n. 1733, 1850, 2117, 2118 fin., 3355 fin., 4535, ubi explicatur quid nova terra et novum caelum. Similiter `extremitates’ in plurali, apud Esaiam,
Respicite ad Me, ut salvemini, omnes extremitates terrae, xlv 22:
apud Davidem,
Deus salutis nostrae, fiducia {19} omnium extremitatum terrae, et maris longinquorum, Ps. lxv 6 [A.V. 5];
et quoque in singulari cum dicitur usque ad extremitatem: apud Esaiam,
Sit salus Mea usque ad extremitatem terrae, (x)xlix 6:
apud eundem,
Jehovah audiri faciet usque ad extremitatem terrae; dicite filiae Zionis, Ecce salus tua veniet, lxii 11:
apud Jeremiam,
Veniet tumultus usque ad extremitatem terrae, xxv 31;
`usque ad extremitatem’ involvit ab extremitate ad extremitatem.
[5] Cum autem per extremitatem modo intelligitur extremum seu ultimum, tunc per illam {20} significatur id quod ultimum caeli aut (x)Ecclesiae est, ut apud Esaiam,
Cantate Jehovae canticum novum, laudem Ipsius extremitas terrae (x)descendente mare, et plenitudo ejus, insulae et habitatore. earum, xlii 10;
`extremitas terrae (x)descendente mare’ pro ultimo Ecclesiae ubi bonum (o)et verum est in obscuro; quod `mare’ id sit, videatur n. 9653, `insulae’ pro illis qui remotiores sunt a veris, et inde (o)a cultu, n. 1158: [6] apud eundem,
Adduc filios Meos e longinquo, et filias Meas ab extremitate terrae, xliii 6;
`filii e longinquo’ sunt qui in obscuro quoad vera, `filiae ab extremitate terrae’ sunt qui in obscuro quoad bona, quales fuerunt gentes;’ quod `filii’ sint qui in veris, et in sensu (x)abstracto vera, videatur n. 264, 489, 491, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, et quod `filiae’ sint qui in bonis, et in sensu abstracto bona, n. 489-491, 2362, 3963, 8994; inde (o)etiam patet quod `extremitas’ praedicetur de bono, et `longinquum’ de vero, ut quoque Ps. lxv 6 [A.V. 5]; et Esai. xiii 5. Sed (o)sciendum quod per extremitatem caeli non sit {21} extremitas spatii quae intelligitur, sed status boni et veri, nam in caelo non est spatium sed modo apparentia ejus secundum status boni et veri {22}.
@1 i et minime$
@2 , et inde a suo ordine et a sua pulchritudine; ita a bono et vero$
@3 d detorqueri i deflecti$
@4 fructibus$
@5 illa$
@6 maneant$
@7 et$
@8 i sunt$
@9 perfectiore statu suae [suis intended] externis$
@10 internum$
@11 luce et calore$
@12 externum$
@13 i in omni particulari, de quo forma praedicari potest, nam$
@14 This separate sheet is found in A Volume IV p. 203, 204.$
@15 i quia omnia etiam$
@16 i usque$
@17 falso$
@18 verum$
@19 fiduciae IT$
@20 Cum vero extremitas modo involvit ultimum finem, per extremitatem tunc$
@21 est$
@22 nam in coelo non est spatium, sed apparentia ejus secundum status boni, ita est omnis status boni et veri$

AC n. 9667 9667. `Et asseres obduces auro, et annulos eorum facies auro, domos vectibus, et obduces vectes auro’: quod significet repraesentativum boni ex quo et per quod omnia, constat ex significatione `obducere auro et facere (o)ex auro’ quod sit repraesentativum boni, de qua n. 9510; per `asseres’ etiam significatur bonum sustentans, n. 9634, per `annulos’ conjunctio boni et veri, n. 9493, 9495, et per `vectes’ potentia veri ex bono, n. 9496; quod aurum etiam repraesentaret quod omnia {1} ex bono et per bonum, est quia omnia quae in universo sunt se referunt ad bonum et ad verum, et bonum est ex quo verum, ita ex quo omne; bonum originem ducit ex ipso Divino; Divinus Amor Domini est Divinum Bonum, nam omne bonum est amoris {2}; ipse Divinus Amor ita Divinum Bonum est ipsum Esse quod vocatur Jehovah, et quoque Dominus, Existere inde est verum; inde constare potest quod ex bono {3} omnia.
@1 After per bonum$
@2 omne enim quod est Divini amoris Domini dicitur bonum$
@3 et per bonum$

AC n. 9668 9668. `Et statues habitaculum secundum modum quem videre factus es in monte’: quod significet ad plagas secundum status boni et inde veri in caelo quod repraesentatur, constat ex significatione `habitaculi’ quod sit repraesentativum caeli, de qua n. 9594; ex significatione `secundum modum quem videre factus es in monte’ quod sit ad plagas secundum status boni et inde veri in caelo, nam illud per modum, secundum quem statueretur habitaculum, intelligitur; quod mons Sinai, ubi visum (o)est, sit caelum, videatur n. 9420. (m)Ex descriptione {1} patet quod habitaculum positum fuerit quoad longitudinem ab oriente (o)ad occidentem, et quod ad orientem esset introitus, ad {2} occidentem arca; inde latera erant {3} ad meridiem et (o)ad septentrionem {4}; plaga orientalis habitaculi repraesentabat statum boni in suo ortu, {5} plaga occidentalis statum boni in suo occasu, plaga meridionalis {6} statum veri in sua luce, et plaga septentrionalis statum veri in sua umbra.
[2] Introitus erat ad plagam orientalem, ex causa quia Dominus intrat {7} per bonum amoris in caelum; quod etiam constare potest apud Ezechielem, ubi agitur de novo templo, ubi haec,
Duxit me ad portam quae spectans versus orientem, cum ecce gloria Dei Israel {8} venit a via orientis; et gloria Jehovae intravit in domum via portae, cujus facies versus orientem, et implevit gloria Jehovae domum, xliii 1-6:
et dein,
Dixit ad me Jehovah, (x)Porta spectans orientem clausa erit, non aperietur, et vir non intrabit per eam, sed Jehovah Deus Israel intrabit per eam, xliv 1, 2;
ex quibus manifeste patet quod Dominus solus intret in caelum per bonum amoris, et quod bonum amoris a Domino impleat caelum et faciat illud; `oriens’ significat Dominum {9} quoad bonum amoris, ex causa quia Dominus est Sol caeli, n. 3636, 3643, 7078, 7083, (x)7171, 8644, 8812. In caelo autem ita se habet: oriens est ubi Dominus apparet ut Sol, quod est antrorsum e regione oculi dextri, n. 4321 fin., 7078, 7171, versus occidentem inde, ita in linea recta ab oriente et ad occidentem {10} sunt qui in bono amoris; ad austrum (o)autem sunt qui in luce veri, et ad septentrionem qui in umbra veri. Omnes qui in caelo spectant ad Dominum, nam ibi antrorsum spectare est ad Ipsum; nemo ibi potest retro ab Ipso spectare (m)utcumque se vertit, videatur n. 4321 fin., sed hoc arcanum est quod naturalis homo non potest comprehendere {11}.(n) Talia sunt quae repraesentabantur per modum visum Moschi in monte, secundum quem statueretur habitaculum.
@1 i ejus$
@2 versus$
@3 et sic quod latera essent$
@4 i ita situ contrario ad situm templorum hodie$
@5 i etiam$
@6 austrina$
@7 After amoris$
@8 Israelis$
@9 enim est Dominus$
@10 orientem$
@11 hoc arcanum est, quod naturalis homo non potest comprehendere, videatur idem ab experientia n. 4321 fin., inde patet, cur introitus in tabernaculum esset via orientis,$

AC n. 9669 9669. Vers. 31-33. Et facies velum hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto, opere excogitatoris faciet illud, cherubis. Et dabis illud super quattuor columnas schittim obductas auro, et unci earum auro super quattuor basibus argenti. Et dabis velum sub ansulis, et induces illuc ab intra velum arcam testimonii, et distinguat velum vobis inter sanctum et inter sanctum sanctorum. `Et facies velum’ significat medium uniens hoc caelum et caelum intimum, ita bonum spirituale cum bono caelesti: `hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto’ significat bona amoris et fidei ibi conjuncta: `opere excogitatoris faciet illud’ significat intellectuale: `cherubis’ significat custodiam ne commisceantur: `et dabis illud super quattuor columnas schittim’ significat bonum meriti, quod solius Domini, conjungens et sustentans: `obductas auro’ significat ibi repraesentativum {1}: `et unci earum auro’ (d)significat conjunctionis modos per bonum: `super quattuor basibus argenti’ significat conjunctionis potentiam per verum: `et dabis velum sub ansulis’ significat conjunctionis facultatem et inde actualitatem; `et induces illuc ab intra velum arcam testimonii’ significat existentiam caeli intimi intra illud medium uniens: `et distinguat velum vobis inter sanctum et inter sanctum sanctorum’ significat inter bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, et bonum fidei in Dominum, et inter bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum, et bonum amoris mutui.
@1 cp ii. 9675$

AC n. 9670 9670. `Et facies velum’: quod significet medium uniens hoc caelum et caelum intimum, ita bonum spirituale cum bono caelesti, constat ex significatione `veli’ quod erat distinguens inter habitaculum, ubi erat arca testimonii, et ubi candelabrum ac mensa, super qua panes facierum, quod sit medium uniens caelum medium et caelum intimum; per arcam enim, in qua testimonium, repraesentabatur caelum intimum, ubi Dominus, n. 9457, 9481, 9485, et per habitaculum extra velum repraesentabatur caelum medium, n. 9594; et quia bonum amoris in Dominum facit caelum intimum, et bonum charitatis erga proximum facit caelum medium, ideo per `velum’ etiam significatur medium uniens bonum spirituale et bonum caeleste; bonum spirituale est bonum charitatis erga proximum, et bonum caeleste est bonum amoris in Dominum; quod caeli secundum illa bona (x)distinguantur, videantur citata n. 9277; ex his nunc patet quid velum significabat tam in tabernaculo quam in templo {1}.
[2] Bini illi caeli, nempe {2} intimum et medium, ita distincti sunt ut non possit intrari ab uno in alterum, sed usque unum caelum constituunt per societates angelicas medias, quae tali genio sunt ut accedere ad utriusque caeli bonum possint; hae societates sunt quae constituunt medium uniens, quod repraesentabatur per velum; cum angelis ex illis societatibus etiam aliquoties datum est loqui. Quales angeli (t)caeli intimi sunt, et respective quales angeli caeli medii, constare potest ex correspondentia; angelis intimi caeli correspondent illa apud hominem quae ad cordis et (o)quae ad cerebelli provincias {3} pertinent, angelis autem medii caeli correspondent illa apud hominem quae pulmonum et ad cerebri provincias {3} pertinent; quae cordis et cerebelli sunt vocantur involuntaria et spontanea, quia ita apparent, quae autem pulmonum et cerebri sunt vocantur voluntaria; qualis perfectio uni caeli prae altero, et quale discrimen, inde aliquantum potest constare angelis autem mediis, qui accedunt ad utrumque caelum, et conjungunt, correspondent plexus cardiaci et pulmonares, per quos conjunctio cordis fit cum pulmonibus; tum medulla oblongata, ubi conjungitur fibra (x)cerebelli cum fibra cerebri {4}.
[3] Quod angeli qui ex caelesti regno Domini sunt, hoc est, (o)qui in intimo caelo, constituant provinciam cordis in Maximo Homine, et quod angeli qui ex {5} spirituali regno Domini sunt, hoc est, (o)qui in medio caelo, constituant provinciam pulmonum ibi, videat n. 3635, 3886-3890: et quod inde correspondentia cordis et pulmonum {6} apud hominem, n. 3883-3896; similiter se habet cum correspondentia cerebri et cerebelli. Quales caelestes seu qui in intimo caelo sunt, et quales spirituales seu qui in medio, et quae differentia, videatur n. 2046, 2227, 2669, 2708 {7}, 2715, 2718, 2935, 2937, 2954, 3166, 3235, 3236, 3240, 2046, 3374, 3833, 3887, 3969, 4138, 4286, 4493, 4585, 4938, 5113, 5150, 5922, 6289, 6296 {8}, 6366, 6427, 6435, 6500, 6647, 6648, 7091, 7233, (x)7474, 7977, 7992, 8042, 8152, 8234, 8521; inde patere potest quales sunt angeli intermedii {9}, qui constituunt medium uniens, quod repraesentabatur {10} per velum.
[4] Quod velum templi diruptum sit {11} in binas partes quando Dominus passus est crucem, Matth. xxvii 51; Marc. xv 38; Luc. xxiii 45, significabat glorificationem Domini; Dominus enim cum in mundo fuit, Humanum Suum fecit Divinum Verum,at cum abivit e mundo, Humanum Suum fecit Divinum Bonum, a Quo dein Divinum Verum procedit, videantur citata n. 9199 fin., 9315 fin.; Divinum Bonum est sanctum sanctorum {12}.
[5] {13} Glorificatio Humani Domini usque ad Divinum Bonum quod {14} Jehovah, describitur (o)etiam in sensu interno per processum expiationis, {15} cum Aharon intrabat in {16} sanctum sanctorum intra velum, de quo in (x) Lev. xvi 1-fin., (o)et in sensu respectivo per eundem processum describitur regeneratio hominis usque ad bonum caeleste, quod est bonum intimi caeli; processus ille talis erat; Aharon acciperet juvencum bovis in sacrificium, et arietem in holocaustum, pro se et sua domo; ac indueret vestes sanctitatis, quae erant tunica lini, caligae lini, balteus lini, et cidaris lini, et lavaret aquis carnem; et acciperet binos hircos, super quos sortem jaceret, quorum unus offerretur Jehovae {17}, (o)et alter emitteretur in desertum; hoc pro contione filiorum Israelis. Cum sacrificaret juvencum, quod suffimentum inferret intra velum; et de sanguine juvenci ac {18} hirci spargeret septies super propitiatorio versus ortum; et quoque daret (o)sanguinem super cornua altaris. Postea confiteretur peccata filiorum Israelis, quae daret supra (x)hircum qui emitteretur in desertum. Tandem exueret vestes lini, et indueret suas, et faceret holocaustum pro se et (o)pro populo; et quae ex sacrificiis {19} non adolebantur {20}; ita fieret {21} quotannis cum Aharon intraret ad {22} sanctum sanctorum intra velum. Sacerdotium, quo Aharon fungebatur, repraesentabat Dominum quoad Divinum Bonum, sicut regium, quod postea (o)erat apud reges, (o)repraesentabat Dominum quoad Divinum Verum, n. 6148; processus glorificationis Humani Domini usque ad Divinum Bonum, in sensu interno, ibi describitur is processus manifestabatur angelis cum Aharon perageret illa {23}, a intraret intra velum, et quoque nunc manifestatur angelis, cum id {24} in Verbo legitur.
[6] Per juvencum bovis in `sacrificium peccati’, et per arietem in holocaustum, significatur purificatio boni a malis in externo et in interno homine; per tunicam lini, caligas lini, balteum lini, et cidarim lini, quae indueret cum ingrederetur, et per lavationem carnis, significati quod purificatio illa fieret per vera ex bono; per duos hircos caprarum in sacrificium peccati {25}, et per arietem in holocaustum, et per hircum qui (x)offerebatur {26}, et per alterum qui emittebatur {27}, significatur purificatio veri a falsis in externo {28} homine; per suffimentum, quod inferret intra velum, significatur aptatio; per sanguinem juvenci, et per sanguinem hirci, qui septies spargeretur super propitiatorium ortum versus, et dein super cornua altaris, significatur Divinum Verum e Divino Bono; per confessionem peccatorum {29} super hirco vivo qui emitteretur in desertum, significatur omnimoda separatio (o)et ejectio mali a bono; per exuitionem vestium lini, et induitionem vestium suarum, cum facturus holocausta, tum per eductionem carnis, cutis, (c)et fimi sacrificiorum extra castra, et per combustionem eorum, significatur induitio caelestis boni apud regeneratum, et glorificatio Humani usque ad Divinum Bonum in Domino {30}, rejectis omnibus illis, qua fuerunt humani ex matre, usque adeo ut non amplius filius ejus esset {31}, videantur citata n. 9315 fin. Haec sunt quae significantur per illum processum (o)purificationis cum Aharon intraret ad sanctum sanctorum intra velum; nam illis peractis Aharon repraesentabat Dominum (o)quoad Divinum Bonum {32}. Ex his constare potest quod per `velum’ inter sanctum et sanctum sanctorum etiam significetur medium uniens Divini Veri et Divini Boni in Domino {33}.
@1 inter sanctum et sanctum sanctorum non modo in Tabernaculo, sed etiam in Templo significabat$
@2 i coelum$
@3 provinciam$
@4 per quam conjunctio cerebri et cerebelli fit$
@5 in$
@6 i sit$
@7 i fin.$
@8 6296, 6289 altered to 6289, 6296 A, 6296, 6289 IT$
@9 medii$
@10 repraesentatur$
@11 disrumperetur$
@12 i, et Divinum Verum est sanctum inde$
@13 i Regeneratio hominis usque ad bonum caeleste, et in supremo sensu$
@14 i est$
@15 i semel quotannis$
@16 ad$
@17 in sacrificium$
@18 atque$
@19 sacrificio$
@20 i , educerentur extra castra et comburerentur$
@21 i semel$
@22 in$
@23 illum$
@24 is processus$
@25 peccatum$
@26 offerretur$
@27 emitteretur$
@28 d i et in interno$
@29 iniquitatum$
@30 d in Domino i apud Dominum$
@31 quod id omne ejectum fuerit, usque tandem ut non filius Mariae esset$
@32 i Ipsum$
@33 Ex his constare potest, quod etiam per Velum inter sanctum et inter sanctum sanctorum in supremo sensu significetur medium uniens Divini Veri et Divini Boni in Domino, et ab Ipso in coelo$

AC n. 9671 9671. `Hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto’: quod significet bona amoris et fidei ibi conjuncta, constat ex significatione `hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri, de qua n. 9466, ex significatione `purpurae’ quod sit caelestis amor boni, de qua n. 9467, ex significatione `coccinei dibaphi’ quod sit bonum spirituale, de qua n. 4922, 9468, et ex significatione `byssini contexti’ quod sit verum ex origine caelesti, de qua n. 9469; inde patet quod per (o)quattuor illa significentur bona amoris (c)et fidei in medio uniente {1} conjuncta. Cum his ita se habet: qui in caelo referunt medium uniens, quod repraesentatur per velum, conjuncta in se habent bona amoris et bona fidei, nam per bona amoris conjunguntur caelestibus qui in intimo caelo, et per bona fidei spiritualibus qui in medio caelo; nam bonum amoris in Dominum vocatur (o)bonum caeleste, et bonum fidei in Ipsum vocatur (o)bonum spirituale {2}.
[2] Qui in caelo referunt medium uniens, vocantur caelestes spirituales et spirituales caelestes; illi repraesentantur in Verbo per Josephum, et hi per Benjaminem; quod Josephus in sensu repraesentativo sit caeleste spirituale, videatur n. 4286, 4592, 4963, 5249, 5307, 5331, 5332, 5417, 5869, 5877, 6224, 6526, et quod Benjamin sit spirituale caeleste, n. 3969, 4592; et sic quod Josephus sit medium uniens internum, et Benjamin medium uniens externum, n. 4585, 4592, 4594, 5411, 5413, (x)5443, 5639, 5686, 5688, 5689, 5822; (x)quid caeleste spirituale, et spirituale caeleste, videatur n. 1577, 1824, 2184, 4585, 4592, 4594.
(s)Etiam ex oppositis qui sunt in infernis, {3} noscitur quale discrimen {4} est inter caelestes et inter spirituales in caelis; qui in infernis oppositi sunt caelestibus {5}, illi vocantur genii, et qui (o)ibi contrarii (o)sunt spiritualibus, vocantur spiritus; genii, qui oppositi {6} caelestibus, a tergo sunt, spiritus autem, qui oppositi {7} spiritualibus, a facie sunt; (o)et medii ad latera; genii quia oppositi {8} caelestibus {9}, in interiore malo sunt quam spiritus; de his et illis ab experientia, videatur n. 5977, 8593, 8622, 8625; infernum geniorum prorsus separatum est ab inferno spirituum, usque adeo ut qui in uno (x)sunt transire in alterum nequeant; sunt enim {10} ibi intermedii qui conjungunt, qui oppositi sunt intermediis in caelis. (s)
@1 i bonum coeleste et bonum spirituale, quod significatur per velum, n. 9670,$
@2 i ita conjunctio fit$
@3 contrariis$
@4 qualis distinctio$
@5 in contrariis sunt qui in inferno; qui ibi contrarii sunt coelestibus$
@6 contrarii$
@7 contrarii$
@8 ex opposito$
@9 i sunt$
@10 etiam$

AC n. 9672 9672. `Opere excogitatoris faciet illud’ significat intellectuale, ut supra n. 9598.

AC n. 9673 9673. `Cherubis’: quod significet custodiam ne commisceantur, nempe bonum spirituale et bonum caeleste, ita caelum medium et (o)caelum intimum, constat ex significatione `cheruborum’ quod sint custodia et providentia ne Dominus nisi per bonum adeatur, et ne bonum quod a Domino in caelo et apud hominem laedatur, de qua n. 9509; quod etiam sit ne bonum spirituale et bonum caeleste, ita bini illi caeli, {1} commisceantur, est quia si commiscerentur {2}, bonum utrumque {3} laederetur, usque adeo ut ipsi caeli perirent. Hoc constare potest ex differentia utriusque boni, ita utriusque caeli, in locis supra n. 9670 citatis; idcirco societates angelicae mediae sunt, quae in bono caelesti spirituali, et in bono spirituali caelesti, per quas conjunctio fit, n. 9670, 9671; apud has societates angelicas nec (t)illa bona conjuncta {4} sunt, sed inter se distincta. Ex his patet quod illae societates sint custodiae ne utraque bona commisceantur; et sic quod etiam illa custodia et providentia Domini significetur per `cherubos.’
@1 After commisceantur,$
@2 commisceatur altered to commiscerentur then commisceatur restored$
@3 utruisque coeli$
@4 commixta$

AC n. 9674 9674. `Et dabis illud super quattuor columnas schittim’: quod significet bonum meriti, quod solius Domini, conjungens et sustentans constat ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio, de qua n 1686, 8877; quod `quattuor’ sint conjunctio, est quia is numerus ex duobus in se multiplicatis exsurgit, et per numeros multiplicatos idem significatur quod per numeros simplices ex quibus, n. 5291, 5335, 5708, 7973; quod duo sint conjunctio, videatur n. 5194, 8423; ex significatione `columnarum’ quod sint sustentatio, de qua sequitur; et ex significatione `ligni schittim’ quod sit bonum meriti, quod solius Domini, de qua n. 9472, 9486; quod id bonum sit unicum bonum quod regnat in caelo, videatur n. 9486, ita quoque quod sustentat caelum {1}. Quod `columnae’ significent sustentationem, est quia sustentabant velum, sicut asseres etiam ex lignis schittim cortinas {2} habitaculi, n. 9634.
[2] Per `columnas’ in spirituali sensu significantur illa quae sustentant caelum et Ecclesiam, quae sunt bona amoris et {3} bona fidei (o)a Domino; haec per `columnas’ significantur apud Davidem,
Ego rectitudinibus judicabo; liquescentes terrae, et omnes habitatores ejus, Ego firmabo columnas ejus, Ps. lxxv [3,] 4 [A. V. 2,3]:
apud Hiobum,
Deus Qui tremefacit terram e loco suo, eo {4} ut columnae ejus contremiscant, ix 6;
`columnae terrae’ pro bonis et veris {5} quae sustentant Ecclesiam, nam `terra’ in Verbo est Ecclesia, n. 9325; (o)quod non telluris columnae sint quae contremiscent, patet: {6} apud Johannem,
Qui vicerit, eum faciam columnam in templo Dei Mei, et foras non exibit amplius; et scribam super eo nomen Dei Mei, et nomen urbis Dei Mei, novae Hierosolymae quae descendit e caelo a Deo Meo, et nomen Meum novum, Apoc. (x)iii 12;
`columna in templo’ pro bonis et veris Ecclesiae, quae (o)etiam sunt `nomen Dei,’ et `nomen urbis novae Hierosolymae’ {7}; quod `nomen Dei’ sit omne bonum et verum Ecclesiae, seu omne in complexu per quod colitur Dominus, videatur n. 2724, 3006, 6674, 9310.
@1 illud$
@2 aulaea$
@3 i inde$
@4 ita$
@5 bonis i illis$
@6 i et$
@7 i tum nomen novum$

AC n. 9675 9675. `Obductas auro’: quod significet ibi repraesentativum boni, nempe quod per columnas schittim significatur’, constat ex significatione `obducere auro’ et facere ex auro, quod sit repraesentativum boni, de qua n. 9510.

AC n. 9676 9676. `Et unci earum auro’: quod significet conjunctionis modos per bonum, constat ex significatione `uncorum’ quod sint conjunctionis modi; illam significationem unci habent ex forma; et ex significatione `auri’ quod sit bonum, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9490.

AC n. 9677 9677. `Super quattuor basibus argenti’: quod significet conjunctionis potentiam per verum, constat ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio, de qua mox supra n. 9674, ex significatione `basium’ quod sint potentia, de qua n. 9643, et ex significatione `argenti’ quod sit verum, de qua n. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 7999.

AC n. 9678 9678. `Et dabis velum sub ansulis’: quod significet conjunctionis facultatem et inde actualitatem, constat ex significatione `ansularum’ quod sint conjunctionis facultas, de qua n. 9611; actualitas inde est `dare sub illis {1} velum.’
@1 i , nempe$

AC n. 9679 9679. `Et induces illuc ab intra velum arcam testimonii’: quod significet existentiam caeli intimi intra illud medium uniens, constat ex significatione `veli’ quod sit medium uniens binos caelos, de qua n. 9670, 9671, et ex significatione `arcae testimonii’ quod sit caelum intimum, de qua n. 9485; existentia hujus significatur per `inducere illuc arcam.’

AC n. 9680 9680. `Et distinguat velum vobis {1} inter sanctum et inter sanctum sanctorum’: quod significet inter bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, et bonum fidei in Dominum, et inter bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum, et bonum amoris mutui, constat ex significatione `sancti’ quod sit bonum regnans in caelo medio, et ex significatione `sancti sanctorum’ quod sit bonum regnans in caelo intimo; quod hoc bonum sit bonum amoris in Dominum et bonum amoris mutui, ac illud, nempe bonum regnans in caelo medio, sit {2} bonum charitatis erga proximum et bonum fidei in Dominum, patet ex omnibus illis quae de utroque bono, caelesti et spirituali, in locis citatis n. 9670 ostensa sunt; bonum amoris in Dominum in intimo caelo est bonum internum ibi, at bonum amoris mutui est bonum externum ibi; bonum autem charitatis erga proximum est internum in medio caelo {3}, et bonum fidei in Dominum est bonum externum ibi; in unoquovis caelo est internum et externum, sicut in Ecclesia, quae quod sit interna et externa, videatur n. 409, 1083, 1098, 1238, 1242, 4899, 6380, 6587, 7840, 8762, 9375.
[2] Omne bonum est sanctum, et omne verum quantum boni in se habet; bonum dicitur sanctum a Domino, quia Dominus est solus sanctus, et ab Ipso omne bonum et omne verum, n. 9229, 9479; inde patet cur habitaculum dicitur sanctum, et arca in qua testimonium, {4} sanctum sanctorum; testimonium (o)enim est Ipse Dominus quoad Divinum Verum, n. 9503, et arca est caelum intimum ubi Dominus, n. 9485; Dominus etiam est in caelo medio, sed praesentior in caelo intimo; qui enim Domino per bonum amoris {5} conjuncti sunt, illi cum Ipso sunt; qui autem Domino {6} conjuncti sunt per bonum fidei {7}, quidem cum Ipso sunt, sed remotius; in caelo medio est conjunctio cum Domino per fidem implantatam {8} bono {9} charitatis erga proximum. Ex his patet cur habitaculum quod extra velum dicatur sanctum, et habitaculum quod intra velum (o)dicatur sanctum sanctorum.
[3] Quod Dominus sit a Quo omne sanctum, et quod sit ipsum {10} sanctum sanctorum, constat apud Danielem,
Septimanae septuaginta decisae sunt super populum (o)Meum, ad ungendum sanctum sanctorum, ix 24:
(m)et in Apocalypsi,
Quis non timeat Te, Domine, et (x)glorificet nomen Tuum? quia solus sanctus, (x)xv 4;(n)
ideo etiam Dominus dicitur Sanctus Israelis, {11} Esai. i 4, v 19, 24, x 20, xii 6, xvii 7, xxix 19, xxx 11, 12, 15, xxxi 1, xxxvii (x)23, xli 14, 16, 20, xliii (x)3, 14, xlv 11, lx 9, 14; Jer. (x)l 29, li 5; Ezech. xxxix 7; Ps. lxxi (x)22; Ps. lxxviii 41; Ps. lxxxix (x)19 [A.V. 18]; 2 Reg. xix 22; et alibi. Quicquid itaque apud filios Israelis repraesentabat (o)Dominum, seu bonum et verum quae procedunt ab Ipso {12}, post inaugurationem vocabatur sanctum, ex causa quia solus Dominus sanctus. Sanctus Spiritus in Verbo est quoque sanctum quod a Domino procedit.
@1 distinguet vobis Velum IT$
@2 et illud$
@3 in medio coelo est bonum internum ibi$
@4 i dicitur$
@5 Ipsi amore but bono is written above amore$
@6 Ipsi$
@7 fide but bono written above$
@8 i in$
@9 i , quod vocatur bonum$
@10 inde quod sit Ipse$
@11 i Redemptor, Salvator, regenerator$
@12 quod a Domino$

AC n. 9681 9681. Vers. 34-37. Et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum. Et pones mensam ab extra velum, et candelabrum e regione mensae super latere habitaculi versus austrum, et mensam dabis ad latus septentrionis. Et facies tegumentum ostio tentorii hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto, opere acupictoris. Et facies tegumento quinque columnas schittim, et obduces illas auro, et unci earum auro, et fundes illis quinque bases aeris. `Et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum’ significat auditionem et receptionem omnium quae cultus ex bono amoris in intimo caelo a Domino: `et pones mensam ab extra velum’ significat influxum per caelestia quae amoris: `et candelabrum e regione mensae super latere habitaculi versus austrum’ significat illuminationem regni spiritualis per Divinum (m)Verum procedens a Divino Humano Domini illis bono:(n) `et mensam dabis ad latus septentrionis’ significat bonum in obscuro: `et facies tegumentum ostio tentorii’ significat medium uniens caelum secundum seu medium cum primo seu ultimo: `hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto’ significat ex bono charitatis et fidei: `opere acupictoris’ significat quae scientifici: `et facies tegumento quinque columnas schittim’ significat sustentationem medii unientis quantum satis per bonum meriti quod Divini Humani Domini: `et obduces illas auro’ significat repraesentativum (o)boni: `et unci earum auro’ significat conjunctionis modos per bonum: `et fundes illis quinque bases aeris’ significat potentiam ex bono externo.

AC n. 9682 9682. `Et dabis propitiatorium super arcam testimonii in sanctae sanctorum’: quod significet auditionem et receptionem omnium quae cultus ex bono amoris in intimo caelo a Domino, constat ea significatione `propitiatorii’ quod sit auditio et receptio omnium quae cultus ex bono amoris, de qua n. 9506, ex significatione `arcae testimonii quod sit intimum caelum ubi Dominus, de qua n. 9485, et quod `testimonium’ ibi sit Dominus, n. 9503, et ex significatione `sancti sanctorum’ quod sit ubi bonum amoris a Domino, de qua supra n. 9680 ex his patet quod per `dabis propitiatorium super arcam testimonii in sancto sanctorum’ significetur auditio et receptio omnium quae cultu ex bono amoris in intimo caelo a Domino.
[2] Quomodo se habet cum praesentia Domini in intimo caelo, et quo modo cum praesentia Ipsius in medio caelo, et quoque in ultimo constare potest ex illis quae de influxu boni et veri a Domino multis in locis ostensa sunt; praesentia {1} Domini fit per influxum, et influxus se habet secundum vitam boni et veri; qui in bono amoris in Dominum sunt, illi sunt qui proxime recipiunt influxum; qui autem in bono charitatis erga proximum sunt etiam recipiunt illum, sed remotius, (x)quia bonum charitatis erga proximum remotius est ipso bono amoris in Dominum; qui autem in bono fidei sunt, quidem etiam recipiunt illum, sed quantum boni fides in se habet {2}; quapropter qui in bono vitae sunt ex veris fidei, illi recipiunt eum {3}; Dominus enim in bono est, quia omne bonum est ab Ipso, et prorsus nihil ab homine, nec ab angelis in caelo {4}.
[2] Quod porro Domini praesentiam in caelo, et per caelum, apud hominem, concernit, sciendum quod Dominus supra caelos sit, est enim ipse Sol caeli, sed usque per lucem et calorem inde est praesens; lux inde est Divinum Verum (o)quod fidei, et calor inde est Divinum Bonum (o)quod amoris; quod a Domino procedit, Ipse est; ex quibus patet quod Dominus praesens ubi bonum quod (x)ab Ipso recipitur {5}; sed omnia haec melius comprehendi possunt ex illis quae de influxu ostensa sunt, (t)quod nempe omne vitae a Domino influat, ita omne bonum et verum, quoniam haec faciunt vitam hominis, et quae influunt, se habeant {6} secundum receptionem apud unumquemque {7}, n. 2536, 2706, 2886-2889, 2893, 3001, 3318, 3484, 3742, 3743, 4151, 5846, 5850, 5986, 6053-6058, 6189-6215, 6307-6327, 6466-6495, 6598-6626, 6982, 6985, 6996, 7004, 7055, 7056, 7058, 7147, 7270, 7343, 8321, 8685, 8701, 8717, 8728, 9110, 9111, 9216, et quod influxus {8} a Domino sit immediatus, et quoque mediatus per caelos {9},n. 5147, 6058, 6063, 6466, 6472, 6473, 6982, 6985, 6996, 7004, 7007, 7055, 7056, 7058, 7270, 8685, 8701, 8717, 8728, 9216.{10}
@1 i enim$
@2 secundum receptionem ab angelis in coelis, et ab homine in mundo; qui in bono amoris in Dominum sunt, illi sunt qui proxime recipiunt Ipsum, qui autem in bono fidei sunt, etiam recipiunt Ipsum sed remotius, quia bonum fidei remotius est quam bonum amoris, amor enim est ipsa conjunctio spiritualis, fides etiam est conjunctio, sed per bonum, ita quantum boni in se habet$
@3 Ipsum$
@4 i , sed per angelos in coelo a Domino$
@5 idea spatii nec ulla est in coelo, inde est, quia Dominus praesens sit, ubi bonum est quod ab Ipso$
@6 et quod influit se habeat$
@7 unumquemvis$
@8 i vitae$
@9 i ordine$
@10 i influxus vitae a Domino est influxus boni et veri, nam haec faciunt vitam hominis, (m)bonum vitam voluntatis ejus, et verum vitam intellectus, sed receptio variat illum(n)$

AC n. 9683 9683. `Et pones mensam ab extra velum’: quod significet influxum per caelestia quae amoris, constat ex significatione `mensae’ super qua panes facierum, quod sit receptaculum caelestium, de qua n. 9527, 9545, et ex significatione `extra velum’ quod sit extra medium uniens, per quod influxus mediatus, per `velum’ enim {1} significatur medium uniens, n. 9670; et quia mensa illa pone velum erat, ideo significatur influxus per caelestia, quae intimi caeli, quae sunt bona amoris; quod ille influxus sit a Domino mediatus per caelum intimum, et immediatus ab Ipso, constare potest (c)a locis supra n. 9682 ad fin. citatis. Cum omni bono quod facit vitam caelestem, ita vitam aeternam, apud hominem et apud angelum, ita se habet: intimum boni est Ipse Dominus, proinde bonum amoris quod immediate ab Ipso; proxime succedens est bonum amoris mutui, dein bonum charitatis erga proximum, tandem bonum fidei; hic ordo successivus est bonorum ab intimo; inde constare potest quomodo se habet cum influxu immediato et mediato {2}; in genere, quantum bonum (o)succedens in ordine seu exterius in se habet bonum interius, tantum est bonum, nam tantum propius est (o)Ipsi Domino, Qui est bonum intimum {3}, ut dictum est; sed dispositio et ordinatio bonorum interiorum in exterioribus successiva {4} variatur in omnibus et singulis subjectis secundum receptionem, et receptio secundum vitam cujusvis spiritualem et moralem in mundo, nam vita {5} in mundo manet unumquemvis in aeternum.
[2] Influxus Domini est quoque immediatus apud unumquemvis, nam absque immediato influxu mediatus nihil efficit; immediatus influxus recipitur {6} secundum ordinem, in quo homo seu angelus est, ita secundum Divinum Verum quod a Divino, hoc enim {7} est ordo, n. 1728, 1919, (x)2447, 4839, 5703, 7995, 8512, 8513, 8700, 8988; ipse ordo (o)itaque apud hominem est ut vivat {8} in bono quod a Domino, quod est ut vivat {9} a Domino; hic influxus continuus est, et (x)adjunctus omnibus et singulis voluntatis hominis, et (t)illa dirigit quantum potest ad ordinem; voluntas enim propria hominis continue abducit reum ab ordinem; se habet hoc sicut cum voluntariis et involuntariis apud hominem; voluntaria ejus continue abducunt ab ordine, sed involuntaria continue reducunt ad ordinem; inde est quod motus cordis, (o)qui est involuntarius, plane exemptus sit a voluntate hominis, similiter actio cerebelli, et quod cordis motus (c)ac cerebelli vires (t)regant voluntaria, ne (o)haec extra limites ruant, et ante tempus exstinguant vitam corporis; propterea {10} principia agentia ex utrisque, nempe tam (c)ex involuntariis quam (o)ex voluntariis in toto corpore conjuncta incedunt. Haec dicta sunt ut illustretur (o)aliquo modo idea de influxu immediato et mediato {11} caelestium amoris et spiritualium fidei a Domino, etiam involuntaria apud hominem correspondent caelestibus quae amoris, et spiritualibus quae fidei.

@1 nam per velum$
@2 intimum in illo est Ipse Dominus, proinde bonum amoris ab Ipso, et inde bonum amoris in Ipsum, sive dicas Dominum, sive dicas bonum amoris ab Ipso, idem est, nam Dominus est Ipse Divinus amor, et omne bonum est amoris, bonum coeli intimi est internum et externum, ejus internum est bonum amoris in Dominum, externum est bonum amoris mutui, hoc bonum est amoris boni quod a Domino; bonum quod in coelo medio est bonum charitatis erga proximum, bonum charitatis est bonum fidei; quomodo se habet cum influxu mediato, inde constare potest$
@3 intimum enim boni est Dominus$
@4 successive$
@5 i cujusvis$
@6 se habet$
@7 nam Divinum a Domino procedens$
@8 i homo$
@9 ita ut vivatur$
@10 ob illam causam$
@11 i suum$

AC n. 9684 9684. `Et candelabrum e regione mensae super latere habitaculi versus austrum’: quod significet illuminationem regni spiritualis per Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini illis qui in bono, constat ex significatione `candelabri’ quod sit Dominus quoad Divinum Verum, (o)ita Divinum Verum procedens ex Divino Humano Ipsius, et inde illuminatio regno spirituali Ipsius, de qua sequitur; ex significatione `mensae super (x)qua panes facierum’ cujus e regione candelabrum, quod sit Dominus quoad bonum caeleste, ita ipsum illud bonum, ex quo et per quod Dominus influit in regnum {1} spirituale, seu (o)in caelum medium, de qua etiam sequitur; et ex significatione `super latere habitaculi versus austrum’ quod sit in caelo {2} ubi Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini est in maxima luce; habitaculum enim (o)extra velum, ubi candelabrum, est caelum medium, n. 9594, et `austrum’ seu meridies est ubi Divinum Verum est in sua luce, n. 9642. Quod in habitaculo prope velum esset candelabrum, et quoque mensa super qua panes facierum, et quod candelabrum ad latus versus austrum ac mensa {3} ad latus versus septentrionem, arcana caeli sunt, quae non manifestari possunt nisi sciatur quod habitaculum repraesentaverit caelum, et quae in habitaculo caelestia et spiritualia quae in caelo; quid candelabrum repraesentavit, prius n. 9548 ostensum est, et quid mensa super qua panes facierum, n. 9527, 9545; et quid significat austrum seu meridies, n. 9642, et quid septentrio, n. 3708 inde constare potest quod per `candelabrum super latere habitaculi versus austrum’ significetur illuminatio regni spiritualis per Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini.
[2] Sed ut ipsa arcana pateant, dicetur quomodo (t)se res habet in caelis {4}: Dominus apparet illis qui e regno caelesti sunt, ut Sol, at illis qui a regno spirituali ut Luna; Dominus ut Sol apparet ad mediam altitudinem e regione oculi dextri, et ut Luna etiam ad mediam altitudinem e regione oculi sinistri; ex Domino ut Sole est lux illis qui in regno Ipsius caelesti, et ex Domino ut Luna est lux illis qui in regno spirituali; de utroque illo regno videantur loca citata n. 9277; lux in caelis est Divinum Verum procedens ex Divino Humano Domini quod receptum ab angelis qui e regno spirituali sunt vocatur verum fidei ex bono charitatis erga proximum {5}; ex hoc bono et illo vero consistit caelum medium, quod caelum spirituale vocatur; candelabrum in habitaculo repraesentabat Lunam, ex qua lux illis qui e regno spirituali {6}, ita repraesentabat Dominum quoad Divinum Verum ibi nam, ut dictum est, Dominus apparet illis qui ex eo regno {6} ut Luna {7}: his nunc {8} constare potest cur candelabrum positum erat versu austrum, austrum enim seu meridies est ubi Divinum Verum est in luce n. 9642, et cur mensa super qua panes facierum, versus septentrionem septentrio enim est ubi Divinum Verum est in obscuro, n. 3708, e similiter tunc Divinum Bonum, quod per panes super illa mens; significatur; id bonum fit bonum spirituale per receptionem Divini Veri {9}, sicut lucis ex luna {10}; haec arcana sunt quae per candelabrum et ejus situm versus austrum, et per mensam super qua panes facierum et ejus situm versus septentrionem, significantur.
[3] Quod `candelabrum’ sit Divinum Verum procedens (c)a Divino Humano Domini, constat ex Apocalypsi,
Vidi septem candelabra aurea, et in medio septem candelabrorum similem Filio hominis, indutum talari, et circumcinctum ad ubera zona aurea, i 12-14;
(o)`Filius hominis’ est Dominus quoad Divinum Verum ex Divino Humano Ipsius, n. 2803, 2813, 3704: et alibi (o)in eodem libro,
Gloria Dei illustrabit civitatem sanctum Hierosolymam, et lucerna ejus Agnus, xxi 23;
`gloria Dei’ est Divinum Verum procedens a Domino, {11} n. 9429, `lucerna quae Agnus,’ hoc est, Dominus, est fides, et (o)inde intelligentia veri (c)et sapientia boni, quae a solo Domino, n. 9548, `nova Hierosolyma’ est Nova Domini Ecclesia, n. 2117.
[4] Quod Dominus sit Sol {12} illis qui in regno caelesti {13} ac (o)appareat ut Luna illis qui in regno spirituali {14}, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 3636, 3643, 5097, 7083, 7173, 7270, 8644, 8812; quod inde in Verbo per `solem’ significetur Dominus quoad caeleste bonum, et per `lunam’ Dominus quoad spirituale bonum, n. 1529, 1530, 2441, 2495, 4060, 4696, 7083, 8644, et quod Dominus ut Sol appareat ad mediam altitudinem e regione oculi dextri, ac {15} ut Luna (o)etiam ad mediam altitudinem e regione oculi sinistri, n. 1531, 4321 fin., 7078, 7171; inde est quod oriens in caelo sit ubi Dominus apparet ut Sol, et austrum {16} ubi Dominus apparet ut Luna; quod lux a Domino ut Sole et Luna sit Divinum Verum procedens a Divino Humano Ipsius, n. 1053, 1521-1533, 1619-(x)1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3223, 3337, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415, 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407; et quia lux a Domino ut Sole ac ut Luna est Divinum Verum procedens ab Ipso, ideo calor a Domino ut Sole (o)ibi est Divinum Bonum Divini Amoris Ipsius, n. 3338, 3339, 3636, 3643, 5215, 6032; [5] inde constare potest qualis differentia est inter regnum caeleste et regnum spirituale Domini quoad receptionem Divini Veri, quod nempe sit sicut inter lucem a sole et (o)inter lucem a luna; quod (o)ideo qui in spirituali regno {17} sunt in obscuro sint quoad verum fidei et bonum amoris respective, n. 2708, 2715, 2718, 2831, 2849, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289, 6500, 6945, 7233; quod (o)illi imprimis per Adventum Domini in mundum salvati sint, n. 2661, 2716, 3969, 6372, 6854, 6914, 7035, 7091, 7828 {18}, 7932, 8018, 8054, 8159, 8321, 9596, et quod illis illuminatio sit in {19} Divino Humano Domini, n. 2716, 2833, 2834; at {20} quod (o)illi qui ab Ecclesia spirituali sunt {21} salventur qui in bono vitae per vera {22} fidei, n. 2954, 6435, 6647, 6648, 7977, 7992, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701.
@1 et$
@2 i illa$
@3 illo$
@4 coelo$
@5 Dominus apparet coelestibus, hoc est, illis qui in intimo coelo, ut Sol, et spiritualibus, hoc est, illis qui in medio coelo, ut Luna; Dominus ut Se apparet ad mediam altitudinem in plano oculi dextri, et ut Luna etiam a mediam altitudinem in plano oculi sinistri; ex Domino ut Sole est lux illis qui in intimo coelo, et ex Domino ut Luna, est lux illis qui in medio coelo; lux est Divinum Verum procedens ex Divino Humano Domini, quod receptum a angelis medii coeli vocatur verum fidei, seu verum spirituale, et calor est bonum Divini amoris Domini, quod receptum ab angelis medii coeli, vocatur bonum charitatis erga proximum, seu bonum spirituale$
@6 in medio coelo$
@7 i , et inde lux est Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini$
@8 quibus$
@9 i procedentis ex Domino$
@10 i, nam Lux a Domino est sibi semper similis, sed variatur apud unumquemvis secundum receptionem$
@11 i videatur$
@12 i coelestibus seu$
@13 intimo coelo$
@14 spiritualibus, seu illis qui in medio coelo$
@15 et quod Dominus$
@16 et quod austrum in coelo sit$
@17 coelo$
@18 7826 IT$
@19 ex$
@20 et$
@21 Domini$
@22 sunt per verum$

AC n. 9685 9685. Et mensam dabis ad latus septentrionis’: quod significet bonum in obscuro, constat ex significatione `mensae super qua panes facierum’ quod sit receptaculum caelestium, de qua n. 9527, panes enim sunt bonum caeleste, quod a Domino, n. 9545; et ex significatione `septentrionis’ quod sit obscurum quoad vera fidei, de qua n. 3708; et quia {1} verum in obscuro est, ideo etiam bonum in obscuro est, nam in spirituali regno Domini bonum apparet per verum, et verum appercipitur ut bonum cum ab intellectu in voluntatem venit; hoc bonum est bonum charitatis erga proximum, et vocatur bonum spirituale; (m)aliter in regno caelesti Domini, ibi bonum non apparet bonum per verum, sed percipitur ex ipso bono;(n) inde constare potest cur mensa illa ad latus versus septentrionem posita fuit {2}, et candelabrum ad latus versus austrum; sed videantur quae de his mox supra {3} n. 9684 dicta et ostensa sunt.
@1 uno cum I, una cum T$
@2 sit$
@3 d nunc supra i supra$

AC n. 9686 9686. `Et facies tegumentum ostio tentorii’: quod significet medium uniens caelum secundum seu medium cum primo seu ultimo, constat ex significatione `tegumenti’ quod sit medium uniens hoc caelum: quod per tentorium conventus {1} repraesentatur, cum caelo quod per atrium {2}, de quo in capite sequente; nam sicut velum inter sanctum et sanctum sanctorum significabat medium uniens inter caelum intimum seu tertium et caelum medium seu secundum, ita tegumentum hoc significat simile inter caelum medium seu secundum et caelum primam seu ultimum; quod tres caeli sint, et quod bini repraesentati sint per habitaculum quod intra velum, et per habitaculum quod extra velum supra {3} ostensum est; et quod tertium seu ultimum (o)caelum repraesentetur per atrium {2}, in capite sequente {4} ex Divina Domini Misericordia ostendetur; introitus ab uno in alterum significatur per ostium (o)ubi tegumentum; quod ostium sit introitus, videatur n. 2145, 2152, 2356, 2385, et inde communicatio, n. 8989; proinde tegumentum ibi, quod loco ostii erat, est medium communicans et uniens.
@1 Habitaculum et ejus tentorium$
@2 tentorium conventus$
@3 prius$
@4 i agitur,$

AC n. 9687 9687. `Hyacinthino et purpura et coccineo dibapho et byssino contexto’: quod significet ex bono charitatis et fidei, constat ex significatione `hyacinthini, purpurae, coccinei dibaphi, et byssini contexti’ ubi agitur de velo, per quod significatur medium uniens inter caelum intimum et medium, quod sint bona amoris et fidei, de qua n. 9671, hic autem bona charitatis et fidei, quia agitur de tegumento, per quod significatur medium uniens inter caelum secundum et ultimum, n. 9686; in caelo enim intimo regnat bonum amoris in Dominum, in caelo autem medio bonum charitatis erga proximum {1}, (o)et in caelo ultimo bonum fidei {2}; inde est quod per `hyacinthinum, (x)purpuram, coccineum (o)dibaphum, et byssinum contextum’ bona in (o)illis caelis regnantia significentur.
@1 et bonum fidei in Dominum$
@2 bonum fidei altered to verum fidei$

AC n. 9688 9688. `Opere acupictoris’: quod significet quae scientifici, constat ex significatione `operis acupictoris’ seu acupicturae, quod sit scientificum; pluribus in locis in Verbo dicitur acupictum et acupictura, et ubivis per id significatur scientificum; hoc ducit {1} causam ex repraesentativis in altera vita; ibi apparent vestes acupictae vario modo, et per illas significantur vera scientifica.
[2] Vera scientifica differunt a veris intellectualibus sicut externa ab internis, seu sicut naturale a spirituali apud hominem; scientifica enim inserviunt intellectuale pro objectis, ex quibus excludat {2} vera; intellectuale enim est visuale interni seu spiritualis hominis, et scientifica sunt objecta ejus in externo seu naturali homine; haec per `opus acupictoris’ significantur, illud autem per `opus excogitatoris,’ {3} n. 9598, excogitare enim est intellectus, et {4} acupingere est scientis et efficientis ex intellectu; inde est quod illa in habitaculo, quae significabant interna, ex opere excogitatoris essent, sicut ipsa aulaea ibi, vers. 1, (c)et velum inter sanctum et (o)sanctum sanctorum, vers. 31; at {5} quod illa quae significabant externa, ex opere acupictoris essent, sicut tegumentum pro ostio tentorii, et pro porta atrii, Exod. xxxviii 18; tum etiam {6} balteus, Exod. xxxix 29, `balteus’ enim est externum conjungens omnia interna {7}, `atrium’ est ultimum caeli, et `ostium tentorii’ est ubi exitus (c)e caelo medio in ultimum.
[3] Quod acupictura et acupictum sit scientificum quod externi seu naturalis {8} hominis, constat ex his locis in Verbo: {9} apud Ezechielem,
Byssus in acupictura ex Aegypto fuit expansio tua; hyacinthinum et purpura ex insulis `Elischa’ fuit tegumentum tuum: Syria negotiatrix tua per multitudinem operum tuorum, cum chrysopraso purpuram, et acupictura, et byssum. Negotiatores Schebae cum glomeribus hyacinthini et acupicto, xxvii 7, 16, 24;
agitur ibi de Tyro, per quam significantur illi qui in cognitionibus veri et boni (o)sunt, et in sensu abstracto (t)illae ipsae cognitiones, n. 1201; per `byssum in acupictura’ significatur verum scientificum, `byssus’ enim est verum ex origine caelesti, n. 5319, 9469, et `acupictura’ est scientificum; ideo quoque dicitur ex Aegypto, quia per `Aegyptum’ significatur scientificum, n. 1164, 1165, 1186, 1462, 2588, 4749, 4964, 4966, 5700, 5702, 6004, 6015, 6125, 6651, 6679, 6683, 6692, 6750, 7779 fin., 9391, et quoque ex Syria et ex Scheba, quia per `Syriam’ significantur cognitiones veri et boni, n. 1232, 1234, 3051, 3249, 3664, 3680, 4112, similiter per `Schebam,’ {10} n. 1171, 3240; (c)cognitiones veri et boni sunt scientifica Ecclesiae; (m)quisque qui gaudet facultate intellectualiter cogitandi et res expendendi, videre potest quod non acupictura ibi, nec byssus, nec hyacinthinum, nec purpura intelligantur, sed quod per illa significentur {11} talia quae digna Verbo sunt,ita {12} spiritualia quae caeli et Ecclesiae {13}:(n) apud eundem,
Descendent (x)desuper thronis suis omnes principes maris, et abjicient amicula sua, et vestes acupicturae suae (x)exuent, terroribus induentur, xxvi 16;
ibi etiam de Tyro; `principes maris’ sunt primaria scientifica, quae dogmata vocantur; quod `principes’ sint primaria, videatur {14} n. 1482, 2089, 5044, et `mare’ {15} scientificum iri genere, n. 28, 2850; `amicula’ sunt vera externa, `acupicturae’ sunt vera scientifica, quae etiam (o)sunt externa; quod `vestes’ sint vera, {16} n. 2576, 4545, 4763, 5248, 5319, 5954, 6914, 6917, 6918, 9093, 9158, 9212, 9216: [5] apud eandem,
Vestivi te acupicto, et calceavi te taxo, accinxi te bysso, et obtexi te serico: sic ornata es auro et argento, et vestes tuae byssus, sericum, at acupictum: sed sumpsisti vestes acupicti tui, et texisti imagines, cum quibus scortata es, xvi 10, 13, 18;
ibi de Hierosolyma, per quam Ecclesia significatur; `vestes acupicti’ pro veris scientificis, `tegere imagines, cum quibus scortata’ pro confirmare falsa, `scortari’ enim est pervertere {17} vera (o)per applicationes ad falsa aut mala; (s)quis non videt quod per `byssum, sericum, et acupictum’ ibi non byssus, sericum, et acupictum intelligantur {18}? agitur enim de Hierosolyma; sed quid intelligitur, orbis Christianus non inquirit, quia caelestia et spiritualia Verbi ponit in sensu ejus litterali, ac interiora ejus vocat mystica, quae non curat:(s) [6] apud eundem,
Aquila magna, magna alis, longa pennis, plena plumis, cui acupictura, xvii (x)3;
ibi de domo Israelis, per quam significatur Ecclesia spiritualis, quae `aquila’ dicitur ex perceptione veri, n. 3901, 8764, cui acupictura pro cui scientificum: apud Davidem,
Tota gloriosa filia regis intus, ex implexis auri vestis ejus, in acupicto adducetur {19} regi, Ps. xlv 14, 15 [A.V. 13, 14];
`filia regis’ pro affectione veri, `acupictum’ pro scientifico veri: in libro Judicum,
Divident praedam, praedam colorum Siserae, praedam colorum acupicti, colorem acupictorum {20}, collis praedae, v 30;
canticum Deborae et Baraki, `acupictum’ ibi {21} pro scientifico quod naturalis hominis.
@1 trahit$
@2 concludat$
@3 i seu per excogitationem, de qua$
@4 at$
@5 et$
@6 et quoque$
@7 interiora$
@8 naturalis seu externi$
@9 i ut$
@10 et per Schebam similiter, above which it interpolated quae sunt externi hominis$
@11 illa significent$
@12 i coelestia et$
@13 i sunt$
@14 per quae confirmant sua dogmata illi qui per Tyrum significantur, principes enim sunt primaria$
@15 i est$
@16 i videatur$
@17 i et falsificare$
@18 intelligatur$
@19 adducitur IT$
@20 acupictoris$
@21 i etiam$

AC n. 9689 9689. `Et facies tegumento quinque columnas schittim’: quod significet sustentationem medii unientis quantum satis per bonum meriti quod Divini Humani Domini, constat ex significatione `tegumenti pro ostio tentorii’ quod sit medium uniens caelum secundum seu medium cum primo seu ultimo, de qua supra n. 9686, ex significatione `quinque’ quod sint aliqua pars aut {1} aliquid, de qua n. 4638, et {2} quoque quantum satis, ex significatione `columnarum’ quod sint sustentatio, de qua n. 9674, et ex significatione `ligni schittim’ quod sit bonum meriti, quod solius Domini, de qua n. 9472, 9486, ita Divini Humani Ipsius, nam Huic meritum, n. 9486.
@1 et$
@2 ita$

AC n. 9690 9690. `Et obduces illas auro’: quod significet repraesentativum, nempe boni, constat ex significatione `obducere auro’ et facere ex auro, quod sit repraesentativum boni, de qua n. 9510.

AC n. 9691 9691. `Et unci earum auro’: quod significet conjunctionis modos per bonum, ut supra n. 9676.

AC n. 9692 9692. `Et fundes illis (x)quinque bases aeris’: quod significet potentiam ex bono externo, constat ex significatione `basium’ quod sint potentia sustentans, de qua n. 9643, et ex significatione `aeris’ quod sit bonum naturale seu bonum externum, de qua n. 425, 1551. {1}
@1 See p. ix preliminary note 1. A ends here.$
Continuatio de Prima Tellure in Caelo Astrifero

AC n. 9693 9693. Postquam per magnum illum hiatum translatus fui, tandem perveni ad locum ubi morabar; et tunc apparebant mihi spiritus superne, cum quibus loqui datum est; ex loquela eorum, et ex genio appercipiendi res et exponendi illas, clare animadverti quod essent ex alia tellure, nam prorsus differebant a spiritibus mundi nostri solis; illi etiam vicissim ex mea loquela appercipiebant quod e longinquo essem.

AC n. 9694 9694. Postquam de variis aliquantisper locuti sumus, quaerebam quem Deum colerent; dicebant quod aliquem angelum, qui sicut Divinus homo illis apparet, fulget enim ex luce, et quod is instruat illos et det percipere quid faciendum. Dicebant porro quod Maximus Deus sit in sole caeli angelici, et quod Is appareat angelo Suo, et non Sibi; et quod Ille major sit quam ut ausint Ipsum adorare.

AC n. 9695 9695. Angelus quem colebant erat societas angelica, cui a Domino datum est praeesse illis, ac docere viam justi et recti; ideo illis lux est ex quadam flamma quae instar faculae apparet, satis ignea et flava; causa venit ex eo quod non adorent Dominum; inde illis non est lux ex sole caeli angelici sed ex societate angelica; nam societas angelica, cum datur a Domino, talem lucem potest sistere spiritibus, qui in sphaera inferiore sunt.

AC n. 9696 9696. Ceteroquin erant modesti, aliquantum simplices, sed usque satis bene cogitabant. Ex luce apud illos concludi potuit quale illis intellectuale, nam secundum receptionem lucis quae in caelis, est intellectus; quoniam Divinum Verum procedens a Domino ut Sole est quod ibi lucet, et dat angelis non modo videre sed etiam intelligere.

AC n. 9697 9697. Interrogati sunt de sole mundi eorum qui illuminat tellurem eorum; dicebant quod sol illis appareat flammeus; et cum magnitudinem solis nostrae telluris repraesentarem, dicebant quod minor sit, nam sol illis est coram nostris oculis stella; et ab angelis audivi quod esset stella inter minores; dicebant etiam quod e tellure sua quoque caelum stelliferum videatur.

AC n. 9698 9698. Instruebar quod incolae et spiritus illius telluris referant in Maximo Homine aliquid in liene, quod etiam confirmatum est per influxum in lienem, cum mecum loquebantur.

AC n. 9699 9699. Postmodum aperiebatur mihi visus, ut aliquantum spectare possem in ipsam tellurem; et apparebant prata plura ac silvae cum arboribus foliaceis, tum lanigerae oves.

AC n. 9700 9700. Continuatio de prima tellure visa in caelo astrifero ad finem capitis sequentis.

AC n. 9701

9701. EXODI
CAPUT VICESIMUM SEPTIMUM
DOCTRINA CHARITATIS ET FIDEI

Nunc de interno et extemo homine dicetur.

AC n. 9702 9702. Qui modo communicem ideam de interno et externo homine habent credunt quod internus homo sit qui cogitat et qui vult, ac externus qui loquitur et qui facit, quoniam cogitare et velle internum est, et inde loqui et facere externum.

AC n. 9703 9703. Sed sciendum est quod non modo internus homo cogitet et velit sed etiam externus; verum aliter cum conjuncti, et aliter cum separati.

AC n. 9704 9704. Cum homo intelligenter cogitat et sapienter vult, tunc cogitat et vult ab interno, at cum homo non intelligenter cogitat et non sapienter vult, tunc non cogitat et vult ab interno. Consequenter cum homo bene de Domino, et de illis quae Domini sunt, et cum bene de proximo, ac de illis quae proximi sunt, cogitat, et illis bene vult, tunc cogitat et vult ab interno; at cum homo male de illis cogitat, et male illis vult, tunc non cogitat et vult ab interno. Bene cogitare est ex fide veri; et bene velle est ex amore boni, at male cogitare est ex fide falsi, et male velle est ex amore mali.

AC n. 9705 9705. Verbo, quantum homo in amore in Dominum est et in amore erga proximum, tantum in interno homine est, et ex eo cogitat et vult, et quoque ex eo loquitur, et ex eo facit; at quantum homo in amore sui et in amore mundi est, tantum in externo homine est, ut ei quantum audet, ex eo loquitur et facit.

AC n. 9706 9706. Causa est quia homo creatus est ad imaginem caeli et ad imaginem mandi, internus homo ad imaginem caeli et externus ad imaginem mundi; quapropter ab interno cogitare et velle est ex caelo, hoc est, per caelum a Domino, at ab externo cogitare et velle est ex mundo, hoc est, per mundum a semet.

AC n. 9707 9707. Ita provisum et ordinatum est a Domino ut quantum homo ex caelo, hoc est, per caelum a Domino, cogitat et vult, tantum aperiatur ejus internus homo; aperitio est ad caelum usque ad Ipsum Dominum; inde vice versa, quantum homo ex mundo, hoc est, per mundum ex semet cogitat et vult, tantum clauditur internus homo et aperitur externus; aperitio est ad mundum et ad semet.

AC n. 9708 9708. Externus homo ut in ordinem redigatur, subordinandus est interno, et tunc subordinatur cum oboedit; quantum hoc fit, tantum externus etiam sapit. Hoc intelligitur per quod vetus homo cum suis concupiscentiis moriturus sit, ut homo fiat nova creatura.

AC n. 9709 9709. Illi apud quos internus homo est clausus, non sciunt quod internus homo sit, nec credunt quod caelum sit, et quod vita aeterna; et quod mirum, illi usque putant se sapienter prae aliis cogitare, nam amant se et sua, ac adorant illa. Aliter illi apud quos internus homo est apertus versus caelum ad Dominum; hi enim in luce caeli sunt, ita in illuminatione a Domino, illi autem non in luce caeli sunt sed in luce mundi, ita in illuminatione a semet; qui illuminantur a semet et non a Domino, vident falsum ut verum, ac malum ut bonum.

CAPUT XXVII
1. Et facies altare lignis schittim, quinque cubiti longitudo et quinque cubiti latitudo; quadratum erit altare, et tres cubiti altitudo ejus.
2. Et facies cornua ejus super quattuor angulis ejus; ex illo erunt cornua ejus; et obduces illud aere.
3. Et facies lebetes ejus ad decinerandum illud, et palas, et crateres ejus, et fuscinulas ejus, et forcipes ejus; omnibus vasis ejus facies aes.
4. Et facies ei cribrum, opus retis, aere; et facies super reti quattuor annulos aeris super quattuor extremitatibus ejus.
5. Et dabis illud sub ambitu altaris deorsum; et erit rete usque ad medium altaris.
6. Et facies vectes altari, vectes lignis schittim, et obduces illos aere.
7. Et immittentur vectes ejus in annulos, et erunt vectes super duobus lateribus altaris in portando illud.
8. Cavum tabulatum facies illud, quemadmodum visum tibi in monte, ita facient.
9. Et facies atrium habitaculi ad angulum meridiei ad austrum; tapetes, atrio byssino contexto, centum in cubito longitudo ad angulum unum.
10. Et columnae ejus viginti, et bases earum viginti, aere; unci columnarum et cincturae illorum argento.
11. Et ita ad angulum septentrionis in longitudine; tapetes centum longitudine, et columnae ejus viginti, et bases earum viginti, aere; unci columnarum et cincturae (x)earum argento.
12. Et latitudo atrii ad angulum maris, tapetes quinquaginta cubitorum, columnae illorum decem, et bases harum decem.
13. Et latitudo atrii ad angulum orientis versus ortum, quinquaginta cubiti.
14. Et quindecim cubitorum tapetes alae, columnae illorum tres, et bases harum tres.
15. Et alae alteri quindecim tapetes, columnae illorum tres, et bases harum tres.
16. Et portae atrii tegumentum viginti cubitorum, hyacinthino: et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto, opus acupictoris columnae eorum quattuor, et bases harum quattuor.
17. Omnes columnae atrii circumcirca cinctae cincturis argenti, et unci earum argento {1}, et bases earum aere {2}.
@1 argenti IT$
@2 aeris IT$
18. Longitudo atrii centum in cubito, et latitudo quinquaginta in quinquaginta, et altitudo quinque cubiti, byssino contexto, et bases (x)illorum aere.
19. Et omnibus vasis habitaculi in omni {1} servitio ejus, et omnes paxilli ejus, et omnes paxilli atrii aere.
@1 See p. ix Preliminary note 1. A begins here.$
20. Et tu praecipies filiis Israelis, et accipiant ad te oleum olivae purum, tusum, luminari, ad ascendere faciendum lucernam jugiter.
21. In tentorio conventus (x)ab extra velum, quod super testimonium, ordinabit illud Aharon, et filii ejus, a vespera usque ad mane coram JEHOVAH; statutum saeculi generationibus illorum a cum filiis Israelis.

AC n. 9710

9710. CONTENTA

Agitur in hoc capite in sensu interno de cultu Domini ex bono amoris; is cultus significatur per altare, et describitur in genere per omnia quae altaris.

AC n. 9711 9711. Postea agitur de caelo ultimo, quod repraesentatur et describitur per atrium.

AC n. 9712 9712. Ultimo agitur de bono charitatis, per quod caelum spirituale in veris fidei illuminatur a Domino; haec significantur per oleum olivae, ac per luminare.

AC n. 9713

9713. SENSUS INTERNUS

Vers. 1-8. Et facies altare lignis schittim, quinque cubiti longitudo et quinque cubiti latitudo; quadratum erit altare, et tres cubiti altitudo ejus. Et facies cornua ejus super quattuor angulis ejus; ex illo erunt cornua ejus; et obduces illud aere. Et facies lebetes ejus ad decinerandum illud, et palas, et crateres ejus, et fuscinulas ejus, et forcipes ejus; omnibus vasis ejus facies aes. Et facies ei cribrum, opus retis, aere; et facies super reti quattuor annulos aeris super quattuor extremitatibus ejus. Et dabis illud sub ambitu altaris deorsum, et erit rete usque ad medium altaris. Et facies vectes altari, vectes lignis schittim, et obduces illos aere. Et immittentur vectes ejus in annulos, et erunt vectes super duobus lateribus altaris in portando illud. Cavum tabulatum facies illud, quemadmodum visum tibi in monte, ita facient. `Et facies altare’ significat repraesentativum Domini (c)et cultus Ipsius: `lignis schittim’ significat justitiam: `quinque cubiti longitudo et quinque cubiti latitudo’ significat aeque ex bono et ex vero: `quadratum erit altare’ significat sic justum: `et tres cubiti altitudo ejus’ significat plenum quoad gradus: `et facies cornua ejus’ significat potentiam: `super quattuor angulis ejus’ significat omnimodam: `ex illo erunt cornua’ significat quod potentia ex bono: `et obduces illud aere’ significat repraesentativum boni: `et facies lebetes ejus ad decinerandum illud’ significat removentia {1} post usus: `et palas, et crateres, et fuscinulas ejus, et forcipes ejus’ significat scientifica continentia et omni usui inservientia: `omnibus vasis ejus facies aes’ significat ex bono omnia: `et facies ei cribrum, opus retis’ significat sensuale, quod ultimum: `aere’ significat quod etiam ex bono: `et facies super reti quattuor annulos aeris’ significat sphaeram boni per quam conjunctio: `super quattuor extremitatibus ejus’ significat ubivis: `et dabis illud sub ambitu altaris deorsum’ significat hoc in ultimis: `et erit rete usque ad medium altaris’ significat extensionem sensualis: `et facies vectes altari’ significat potentiam continendi in statu boni: `vectes lignis schittim’ significat bonum justitae [, et inde potentiam]: `et obduces illos aere’ significat repraesentativum boni: `et immittentur vectes ejus in annulos’ significat potentiam sphaerae Divini Boni: `et erunt vectes super duobus lateribus altaris’ significat potentiam boni per verum et veri ex bono: `in portando illud’ significat existentiam et subsistentiam: `cavum tabulatum facies illud’ significat applicationem: `quemadmodum visum tibi in monte, ita facient’ significat ex correspondentia Divinorum in caelo.
@1 removenda IT$

AC n. 9714 9714. `Et facies altare’: quod significet repraesentativum Domini ac cultus Ipsius, constat ex significatione (x)`altaris’ quod pro holocaustis et sacrificiis, quod sit repraesentativum Domini, et quia per holocausta et sacrificia significabantur omnia cultus Domini, ideo quoque altare erat {1} repraesentativum cultus Ipsius; sed Dominus non per holocausta et sacrificia sed per illa quae repraesentabantur, quae sunt caelestia amoris (c)et spiritualia fidei, colitur, n. 922, 923, 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519, 6905, 8680, 8936.
[2] Duo erant per (x)quae Dominus quoad Divinum Humanum repraesentabatur, templum et altare; quod per templum, docet Ipse {2} apud Johannem,
Jesus dixit, Solvite templum hoc, in tribus tamen diebus exsuscitabo illud; Ipse loquebatur de templo corporis Sui, ii 19, 20 [, 21]:
quod per altare, etiam ex verbis Domini, ubi de templo et simul de altari loquitur, constare potest {3} apud Matthaeum,
Stulti et caeci, quia dicitis, Quicumque juraverit per templum, nihil est, quicumque vero juraverit per aurum templi, reus est; utrum majus est, aurum an {4} templum quod sanctificat aurum? Item, quicumque juraverit per altare, nihil est, quicumque vero juraverit per donum quod super illo est, reus est; stulti et caeci, utrum majus est, donum an {4} altare quod sanctificat donum? qui juraverit per altare, jurat per illud et per omne {5} quod super illo est; et qui juraverit per templum, jurat per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo, xxiii 16-22;
inde patet quod sicut templum, ita quoque altare {6} esset repraesentativum Divini Humani Domini, nam simile de altari dicitur quod de templo, nempe quod id sit quod sanctificat donum quod super eo, ita quod altare esset subjectum, (o)a quo sanctificatio, proinde etiam repraesentativum Divini Humani Domini, (o)a quo omne sanctum procedit; sed altare erat repraesentativum Domini {7} quoad Divinum Ipsius {8} Bonum, templum autem {9} quoad Divinum (o)Ipsius Verum, ita quoad caelum, nam Divinum Verum procedens a Domino facit caelum; ideo dicitur de templo quod qui juraverit per templum, juret per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et additur, qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo; `thronus Dei’ est Divinum Verum procedens a Domino, ita caelum et `sedens super illo’ est Dominus {10}, n. 5313. Simile quod per templum etiam repraesentabatur per habitaculum; Dominus quoad Divinum Verum ibi est testimonium quod in arca, n. 9503.
[3] Quia per altare repraesentatus est Dominus quoad Divinum Bonum, ideo erat illud ipsum sanctum sanctorum, et sanctificabat {11} omne quod tetigit {12} illud, ut constare potest in sequentibus hujus libri, ubi dicitur,
Septem dies expiabis super altare, et sanctificabis illud, ut sit altare sanctum sanctorum, ac omne quod tetigerit illud, sanctificetur Exod. xxix 37;
et ideo ignis super altari perpetuo ardebat, et nusquam exstinguebatur, Lev. vi 5, 6 [A. V. 12, 13]; et ex illo igne accipiebatur ignis suffimenti, et non aliunde, Lev. x 1-6; per ignem enim altaris significabatur Divinum Bonum Divini Amoris Domini, n. 5215, 6314, 6832, 6834, 6849.
[4] Quod altare fuerit repraesentativum Domini, patet ab his apud Davidem,
Lux et veritas Tua deducant me ad montem sanctitatis Tuae, et ad habitacula Tua, ut ingrediar ad altare Dei, ad Deum, Ps. xliii 3, 4:
(o)et apud eundem,
Lavo in innocentia manus meas, et circumdo altare Tuum, Jehovah, Ps. xxvi 6, 7.
[5] At {13} quod altare fuerit repraesentativum cultus Domini, apud Esaiam,
Omnia pecora Arabiae congregabuntur Tibi; arietes Nebaioth ministrabunt {14} Tibi, ascendent {15} ad beneplacitum altare Meum, lx 7:
{16} apud Jeremiam,
Deseruit Dominus altare Suum, abominatus (x)est sanctuarium Suum, Threni ii (x)7;
`deserere altare’ pro (o)abolere (x)repraesentativum cultus Domini ex bono amoris, `abominari sanctuarium’ pro (o)abolere repraesentativum cultus Domini ex veris fidei: [6] apud Ezechielem,
Destruentur altaria vestra, dispergam ossa vestra circum altaria vestra; devastabuntur et desolabuntur altaria vestra, et frangentur, et cessabunt idola vestra, vi 4-6;
`destrui, devastari et desolari altaria’ pro (o)quod cultus repraesentativi: apud Esaiam,
{17} Expiabitur iniquitas Jacobi cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, xxvii 9;
`lapides altaris dispersi’ pro omnibus veris {18} cultus: [7] apud eundem,
In die illo spectabit homo ad Factorem suum, et oculi ejus ad Sanctum Israelis, non autem spectabit ad altaria, opus manuum suarum, et quod fecerunt digiti illius {19}, (x)xvii 7, 8;
`altaria opus manuum, et quod fecerunt digiti’ pro cultu ex propria intelligentia: [8] apud Hoscheam,
Multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum, viii 11;
`multiplicare altaria ad peccandum’ pro fingere inania cultus: apud eundem,
Tribulus et spina ascendet super altaria eorum {20}, x 8;
pro quod mala et falsa intrabunt et facient cultum {21}: [9] apud Esaiam,
In die illo erit altare Jehovae in medio Aegypti, xix 19;
`altare Jehovae’ pro cultu Domini.
[10] (m)Altare, de quo nunc agitur, quia erat portatile, factum {22} erat ex lignis {23} schittim, et obductum aere, ast altare quod mansurum in suo loco, erat (o)vel ex humo vel ex lapidibus non caesis; altare ex humo erat {24} principale repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ex lapidibus autem non caesis, repraesentativum cultus ex bonis et veris {25} fidei, n. 8935, 8940; altare autem portatile, de quo hic, (t)erat repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ideo erat ex lignis {23} schittim, et obductum aere.(n)
@1 significat et est$
@2 i Dominus$
@3 Before ex verbis$
@4 quam IT$
@5 i id$
@6 After Domini,$
@7 repraesentabat Dominum$
@8 Ipsum Divinum$
@9 i Dominum$
@10 i ibi$
@11 sanctificant$
@12 tetigerit$
@13 et$
@14 ministrabuntur AIT$
@15 ascendit IT$
@16 i et$
@17 i Non AIT$
@18 i quae$
@19 illorum IT$
@20 vestra AI$
@21 ascendent in cultus$
@22 aedificatum$
@23 ligno$
@24 fuit$
@25 bono et vero$

AC n. 9715 9715. `Lignis schittim’: quod significet justitiam, constat ex significatione `lignorum schittim’ quod sint bonum meriti et justitia, quae solius Domini, de qua n. 9472, 9486. Quid justitia et quid meritum, quae {1} solius Domini, hic nunc dicetur: creditur quod Domino meritum et {2} justitia fuerit, quod impleverit omnia legis, et quod per passionem crucis salvaverit genus humanum; sed haec non per justitiam et {3} meritum Domini intelliguntur in Verbo; sed {4} per meritum et justitiam Ipsius {5} intelligitur quod pugnaverit solus cum omnibus infernis, et subjugaverit illa, et sic in ordinem redegerit omnia in infernis, et simul tunc omnia in caelis {6}; nam apud unumquemvis hominem sunt spiritus ab inferno, et sunt angeli e caelo; homo absque illis prorsus non vivere potest; nisi inferna fuissent a Domino subjugat et caeli in ordinem redacti, nusquam aliquis homo salvari potuisset.
[2] Hoc non fieri potuit quam per Humanum Ipsius, nempe per pugnas {7} cum illis ex Suo Humano; et quia {8} Dominus ex propria potentia, (o)ita solus, hoc fecit, ideo soli Domino est meritum et justitia; et ideo est Solus qui apud hominem adhuc vincit inferna; (o)nam qui semel illa vincit, in aeternum vincit; quapropter homini prorsus nihil meriti et justitiae est, sed ei meritum et justitia Domini, cum agnoscit quod nihil a se, sed omne a Domino, imputatur; inde est quod solus Dominus regeneret hominem; nam regenerare hominem est inferna ab illo abigere, proinde mala et falsa quae {9} ab infernis, et loco illorum implantare caelum, hoc est, bona amoris et vera fidei, (o)haec enim faciunt caelum. Per continuas pugnas cum infernis etiam Dominus glorificavit Humanum Suum, hoc est, Illud Divinum fecit, nam sicut homo per pugnas, quae sunt tentationes, regeneratur, ita Dominus per pugnas, quae erant tentationes, glorificatus est; inde glorificatio Humani Domini ex propria potentia etiam est meritum et justitia, nam per id salvatus est homo, per id enim omnia inferna subjugata in aeternum a Domino tenentur.
[3] Quod ita sit, constat a locis in Verbo ubi agitur de merito et justitia Domini, ut apud Esaiam,
Quis hic qui venit ex Edom, conspersus vestes ex Bozra, incedens in multitudine roboris sui? Ego qui loquor in justitia, magnus ad salvandum; quare rubicundus quoad vestes Tuas, et vestes Tuae sicut calcantis in torculari? torcular calcavi solus, et de populis non vir Mecum; propterea calcavi eos in ira Mea, et conculcavi eos in excandescentia Mea; unde sparsa est victoria eorum super vestes Meas, et omne vestimentum Meum pollui; nam dies vindictae in corde Meo, et annus redemptorum Meorum venerat. Circumspexi, sed non auxilians, et obstupui, sed non suffulciens, ideo salutem praestitit Mihi bracchium Meum, et excandescentia Mea sustentavit Me; atque conculcavi {10} populos in ira Mea, et descendere feci in terram victoriam illorum: ideo factus est in Salvatorem, lxiii 1-8;
quod haec dicantur de Domino, notum est; pugnae Ipsius cum infernis describuntur per quod conspersus vestes, rubicundus quoad vestes Suas, et quod vestes Ipsius sicut calcantis in torculari, perque dies vindictae; victoriae et subjugationes infernorum describuntur per quod calcaverit eos in ira Sua, unde sparsa victoria eorum super vestes Suas, quod conculcaverit populos in ira, et descendere fecerit in terram victoriam eorum; quod Dominus illa fecerit {11} ex propria potentia, describitur per quod torcular calcaverit solus, et de populis non vir cum Ipso, quod circumspexerit sed non auxilians, obstupuerit et non suffulciens, quod salutem praestiterit Ipsi bracchium Suum; quod inde salus, describitur per quod incedens in multitudine roboris sui magnus ad salvandum, (o)quod annus redemptorum Suorum venerit, et quod ideo factus {12} illis in Salvatorem.
[4] Quod haec omnia sint justitiae, adhuc evidentius patet alibi apud eundem prophetam,
Vidit quod non vir, et obstupuit quod non intercedens, ideo salutem praestitit Ipsi bracchium Suum, et justitia Ipsius suscitavit Ipsum; unde induit justitiam sicut loricam, et galeam salutis super caput Suum; induit vestes vindictae, et texit Se sicut pallio zelo, lix 16, 17:
et apud eundem,
Propinqua justitia Mea, exivit salus Mea, et bracchia Mea populos judicabunt; in Me insulae sperabunt, et super bracchio Meo confident, li 5;
`bracchium’ quod praestitit Ipsi salutem, et super quo confident,
est propria potentia, qua inferna subjugavit; quod `bracchium’ sit potentia, videatur n. 4932, (x)7205; [5] inde patet quid justitia et quid meritum, quae solius Domini: similiter alibi apud eundem,
Quis excitavit ab Oriente, quem in justitia vocavit ad sequelam sui? dedit coram Ipso gentes, et regibus dominari fecit, xli 2:
apud eundem,
Appropinquare feci justitiam Meam non procul est, salus Mea non morabitur, xlvi 13:
apud eundem,
Jehovah induet Me vestibus salutis, amiculo justitiae texit Me: lxi 10:
apud Davidem,
Os meum enumerabit justitiam Tuam, toto die salutem Tuam, non novi numerationes: memorabo justitiam Tuam solius; ne desere me usque dum enarravero bracchium Tuum, virtutem Tuam, nam justitia Tua usque ad excelsum, qui fecisti magna, Ps. lxxi 15, 16, 18, 19, 24:
apud Jeremiam,
(o)Ecce dies veniunt cum suscitabo Davidi germen justum, qui regnabit Rex, et prosperabitur, facietque judicium et justitiam in terra: in diebus Ipsius {13} salvabitur Jehudah, et Israel habitat secure; et hoc nomen Ipsius, quod vocabunt Ipsum, Jehovah justitia nostra, xxiii (o)5, 6, {14} xxxiii 15, 16:
et apud Danielem,
Septimanae septuaginta decisae sunt ad expiandum iniquitatem, et ad adducendum justitiam saeculorum, ix 24.
[6] Quod subjugatio infernorum, ordinatio caelorum a Domino, et glorificatio Humani Ipsius, et inde salus homini qui Dominum amore et fide recipit, sint justitia et meritum, quae soli Domini, ex locis nunc allatis constare potest; sed qui non sciunt quod spiritus ab infernis sint apud hominem, et {15} inde ei mala et falsa, et quoque quod angeli e caelo, et quod inde ei bona et vera, et quod sic vita hominis ab una parte juncta sit infernis, et ab altera caelis, hoc est, per caelos Domino; (m)ac ita {16} quod homo nequaquam salvari potuerit nisi inferna subjugata fuerint, et caeli in ordinem redacti, ac sic {17} omnia Domino subjecta,(n) hanc rem capere non possunt.
[7] Ex his constare potest unde est quod bonum meriti Domini sit unicum bonum quod in caelis regnat, ut supra n. 9486 dictum est; bonum enim meriti est etiam nunc continua subjugatio infernorum, (c)et sic tutatio fidelium; id bonum est bonum amoris Domini, nam ex Divino Amore in mundo pugnaverat et vicerat; ex Divina Potentia in Humano inde acquisita dein in aeternum pro caelo et pro Ecclesia, ita pro universo humano genere solus pugnat, vincit, et sic salvat; hoc (o)nunc est bonum meriti, quod justitia vocatur, quia justitiae est (o)inferna conantia perdere humanum genus, compescere, ac tutari et salvare bonos et fideles. De pugnis seu tentationibus Domini cum in mundo fuit, videatur n. 1663, 1668, 1690, 1691 fin., 1692, 1737, 1787, 1812, 1813, 1820, 2776, 2786, 2795, 2803, 2814, 2816, 4287, 7193, 8273, et quod Dominus solus pro humano genere contra inferna pugnet, n. 1692 fin., 6574, 8159, 8172, 8175, 8176, (x) 8273, 8969.
@1 quod$
@2 meritum Domini et inde$
@3 i per$
@4 d sed i verum$
@5 After meritum$
@6 coelis, et omnia in infernis, inde salus homini$
@7 pugnam$
@8 i solus$
@9 , nam haec sunt$
@10 calcavi IT$
@11 haec Dominus$
@12 i sit$
@13 illis IT$
@14 i Apud Eundem, In diebus illis germinare faciem Davidi germen justitiae, et faciet judicium et justitiam in terra; Hoc vocabunt Ipsum, Jehovah justitia nostra,$
@15 i quod$
@16 et sic$
@17 ita$

AC n. 9716 9716. `Quinque cubiti longitudo et quinque cubiti latitudo’: quod significet aeque ex bono et ex vero, constat ex significatione `quinque’ quod sint aeque, nam cum bina sunt similia {1}, ut hic longitudo et latitudo, est aeque. Quod altaris longitudo et latitudo essent quinque cubitorum, erat quia quinque (o)etiam simile significant cum decem, cum centum, et cum mille, et per hos numeros significatur multum, omne, {2} plenum, et in supremo sensu, in quo de Domino, infinitum; ita quoque quinque; nam numeri compositi simile cum simplicibus a quibus sunt, et sic simplices simile cum suis compositis, significant, n. 5291, 5335, 5708, 7973; quod decem, centum, et mille sint multum, omne, et plenum, videatur n. (x)2636, (a)3107, 4400, 4638, 8715, et quoque quinque, n. 5708, 5956, 9102, et quod mille, cum de Divino, sint infinitum, n. 2575; (x)ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 9487; et ex significatione `latitudinis’ quod sit verum, de qua n. 1613, 3433, 3434, 4482, 9487; inde patet quod per quinque cubitorum (x)longitudinem et quinque cubitorum (x)latitudinem’ significetur aeque ex bono et ex vero. Aeque ex bono et ex vero dicitur, cum verum est boni et bonum (o)est veri, ita cum verum et bonum {3} unum agunt, et formant conjugium, quale in caelo a Domino; hoc illustrari potest per intellectuale et voluntarium apud hominem, cum intellectuale unum agit cum voluntario, hoc est, cum homo percipit verum esse boni, (c)et bonum esse veri, tunc ei aeque ex bono et ex vero {4}; intellectuale etiam dicatum est perceptioni veri ex bono, et voluntarium perceptioni boni in vero.
@1 duo similia sunt$
@2 i et$
@3 bonum et verum$
@4 i est$

AC n. 9717 9717. `Quadratum erit altare’: quod significet sic justum, constat ex significatione `quadrati’ quod sit justum, de qua sequitur, et ex significatione `altaris’ quod sit repraesentativum Domini (c)et cultus Ipsius; inde per `quadratum erit altare’ significatur justum {1} in Domino, et inde in cultu; cultus dicitur justus {2} cum bonum et verum quae in illo {3}, sunt a Domino et non ab homine, nam a Domino solo justum, n. 9263. Quod `quadratum’ sit justum, originem ducit ex repraesentativis in altera vita; ibi bona sistuntur ut rotunda, (c)ac bona externi hominis, quae (t)dicuntur justa, ut quadrata; vera autem et recta sistuntur ut linearia et {4} triangularia; inde nunc est quod per `quadratum’ significetur justum, sicut etiam per quadratum altaris suffitus, Exod. (x)xxx 2; tum per {5} quadratum duplicatum pectoralis judicii, Exod. xxviii 16; (o)ut et per quod nova Hierosolyma esset quadrangularis, {6} Apoc. xxi 16; nova Hierosolyma ibi est Nova Domini Ecclesia, huic nostrae successura; ejus bonum externum, quod est justum, significatur per `quadrangulare.’
@1 repraesentativum justi$
@2 qui justus est$
@3 cultus$
@4 ac ut$
@5 perque$
@6 i longitudo ei tanta, quanta latitudo,$

AC n. 9718 9718. `Et tres cubiti altitudo [ejus]’: quod significet plenum quoad gradus, constat ex significatione `trium’ quod sint plenum, (o)de qua n. 4495, 7715, 9488, 9489, et ex significatione `altitudinis’ quod sit gradus quoad bonum, de qua n. 9489.

AC n. 9719 9719. `Et facies cornua [ejus]’: quod significet potentiam, constat ex significatione `cornuum’ quod sint potentia veri ex bono, de qua n. 2832, 9081.

AC n. 9720 9720. `Super quattuor angulis ejus’: quod significet omnimodam’, constat ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio. de qua n. 9601, 9674, et ex significatione `angulorum’ quod sint firmitas {1} et robur, de qua n. 9494, tum omnia veri et boni, n. 9642 inde per `cornua super quattuor angulis’ significatur potentia omnimoda.
@1 firmitudo$

AC n. 9721 9721. `Ex illo erunt cornua’: quod significet quod potentia ex bono, constat ex significatione `altaris {1} ex quo cornua’ quod sit repraesentativum Domini ac cultus Ipsius ex bono amoris, de qua n. 9714, et ex significatione `cornuum’ quod sint potentia, ut supra n. 9719; inde patet quod per `ex illo erunt cornua’ significetur quod potentia erit ex bono; quod in spirituali mundo omnis potentia sit boni per verum, videatur n. 6344, (x)6423, 9643.
@1 i et lignorum schittim$

AC n. 9722 9722. `Et obduces illud aere’: quod significet repraesentativum boni, constat ex significatione `aeris’ quod sit bonum naturale seu externum, de qua n. 425, 1551; quod obductio (c)et inductio aeris sit repraesentativum illius boni, patet.

AC n. 9723 9723. `Et facies lebetes [ejus] ad decinerandum [illud]’: quod significet removentia post usus, constat ex significatione `lebetum ad decinerandum’ quod sint removentia post usus; `cinis’ enim significat talia in memoria naturali seu externa’ hominis, quae post usus remanent, et quae removenda ne obstent, quin alia, per quae iterum usus, succedant; lebetes sunt talia per quae remotio, quoniam per illos decineratio; ut sciatur quid significatur per cinerem super altari remanentem post holocaustum seu {1} sacrificium, dicetur primum quomodo se habet cum remanentibus post usus in homine: homo ab infantia usque ad finem {2} suae vitae (o)in mundo perficitur quoad intelligentiam et sapientiam, et si bene ei erit {3}, quoad fidem et amorem; scientifica ad illum usum praecipue conducunt; scientifica hauriuntur per auditum {4}, visum, et {5} lectionem, et reponuntur in memoria externa seu naturali; haec inserviunt visui interno {6} seu intellectui pro plano objectorum, ut eligat et eliciat inde talia ex quibus sapiat; visus enim interior seu intellectus ex sua luce, (o)quae est e caelo, spectat in planum illud, seu in memoriam illam (o)quae infra se, {7} et ex variis ibi eligit et elicit talia quae conveniunt amori suo; ea ad se inde evocat, et reponit in sua memoria, quae est memoria interna, de qua videatur n. 2469-2494, inde vita interni hominis, et ejus intelligentia et sapientia; similiter se habet cum {8} illis quae sunt intelligentiae et sapientiae spiritualis, quae sunt fidei et amoris, illis interno homini implantandis pariter inserviunt scientifica, sed scientifica ex Verbo seu {1} ex doctrina Ecclesiae, quae cognitiones veri et boni vocantur; hae in memoria externi hominis repositae similiter inserviunt pro objectis visui interni hominis, qui videt ex luce caeli, et ex illis eligit et elicit talia quae conveniunt amori, nam internus homo in externo non alia videt {9}; quae enim {10} homo amat, illa videt in luce, quae autem non amat, illa videt in umbra; haec rejicit, illa autem eligit.
[2] Ex his constare potest quomodo se habet cum veris fidei et cum bonis amoris apud hominem qui regeneratur, quod nempe bonum quod amoris eligat sibi vera fidei convenientia, et per illa se perficiat; et sic quod bonum {11} amoris primo loco sit, et verum {12} fidei secundo, prout multis ostensum est prius, {13} n. 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4925, 4977, 6256, 6269, 6272, 6273. Scientifica seu cognitiones boni et veri in memoria externi hominis, postquam illum usum praestiterunt, {14} e memoria (o)illa quasi evanescunt; se habent illa sicut cum instructivis, quae ab infantia serviverunt {15} homini pro mediis ad perficiendum vitam ejus moralem et civilem; postquam illa usum istum praestiterunt {16}, et homo vitam iride traxerat, e memoria pereunt, et solum quoad exercitium (o)seu usum remanent; ita homo discit loqui, discit cogitare, discit discernere et judicare, discit moraliter conversari, (o)ac decore se gerere; verbo, discit linguas, mores, intelligentiam, et sapientiam.
[3] Scientifica {17}quae usibus illis inserviverunt {18} significantur per cinerem qui removendus; ac cognitiones veri et boni, per quas vita spiritualis homini, postquam inserviverant usui, hoc est, {19} imbuerant vitam, per cinerem altaris, qui etiam removendus; at {20} cum removetur, primum reponitur juxta altare, sed postea extra castra {21} educitur in locum mundum, igne altaris semper ardente in usum novi holocausti aut sacrificii, juxta processum descriptum a Mosche {22} in Levitico,
Sacerdos holocaustum ascendere [facere] debet super focum super altari tota nocte usque ad auroram; deinde induet amictum suum {23} lini et femoralia lini, et tollet cinerem, in quem combussit ignis holocaustum super altari et ponet eum juxta altare; post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem foras extra castra in locum mundum; ignis autem super altari ardebit, nec exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis, et disponet super eo holocaustum, et adolebit super eo adipes sacrificiorum; ignis jugiter ardebit super altari; nec exstinguetur, vi 1-6 [A.V. 8-13];
singula haec involvunt arcana caeli, et significant Divina cultus Domini ex bono amoris; quid itaque `cinis,’ supra dictum est; quod aliquid caeleste per `cinerem altaris’ significetur, constare potest unicuivis qui expendit, sicut quod cum sacerdos decineraret altare {24}, indueret amictum lini et femoralia lini, et dein in aliis vestibus educeret eum extra castra, et reponeret in loco mundo; nulla res in Verbo inanis est, ne quidem ullum verbum, ita nec ullum momentum hujus processus.
[4] Ex his aliquantum constare potest quid significatur per cinerem ex vacca rufa combusta, quo medio aqua separationis et mundationis parabatur, de quo Num. xix 2-11, 17; et quid in opposito sensu per `cinerem’ significatur, quod nempe damnatum remanens post combustionem ex igne amoris sui; id significatur per cinerem quem ferebant super capite, et in quo se (x)volvebant in luctu ob peccata, Jer. vi 26; (x)Ezech. xxvii 30; Jonae iii 6.
@1 et$
@2 ultimum$
@3 sibi consulit$
@4 auditionem$
@5 i per$
@6 interiori$
@7 hoc est, in scientifica ibi,$
@8 in$
@9 quam quae amat$
@10 nam quod$
@11 i quod$
@12 vera quod$
@13 i nempe$
@14 i inde separantur et$
@15 conduxerunt$
@16 usui isti inserviverant$
@17 illa$
@18 istis inserviverant$
@19 et$
@20 sed$
@21 After educitur$
@22 apud Moschen$
@23 sui A, oIT$
@24 decineraret illud$

AC n. 9724 9724. `Et palas, et crateres, et fuscinulas ejus, et forcipes ejus’: quod significet scientifica continentia et omni usui inservientia, constat ex significatione vasorum in genere, quod sint res memoriae (o)externae seu scientifica, {1} de qua n. 3068, 3069; et in rebus sanctis, quod sint cognitiones boni et veri, quae media cultus (o)Domini, n. 9544, ita quoque vasa ministerii circa altare; sed unumquodvis vas ibi significat {2} scientifica singularis usus; ita omnia vasa ibi scientifica omni usui inservientia.
@1 i quae media cultus,$
@2 significabit IT$

AC n. 9725 9725. `Omnibus vasis ejus facies aes’: quod significet ex bono omnia, constat ex significatione `vasorum’ quod sint scientifica, de qua mox supra n. 9724, hic omnia, quia dicitur `omnibus vasis’; et ex significatione `aeris’ quod sit bonum externum seu naturale, de qua n. 425, 1551.

AC n. 9726 9726. `Et facies ei cribrum, opus retis’: quod significet sensuale, quod ultimum, constat ex significatione `cribri operis retis’ quod sit sensuale externum, ita quod ultimum vitae est apud hominem; et quia ultimum {1} ideo etiam circumcirca {2} altare positum erat {3}; sensuale illud repraesentatum est per `cribrum,’ quoniam id quasi cribrat et cernit primum illa quae intrant apud hominem, et sistuntur intellectui et voluntati, ita vera et bona; si sensuale ex bono est,tunc non admittit nisi bona, et vera quae ex bono, et tunc rejicit mala et falsa quae ex malo; sensuale enim {4} est ipsum perceptivum et sensitivum intellectualium {5} et (x)voluntariorum in extremis, prorsus ad illorum affectiones formatum. Quale id est, illustrari potest a permultis in corpore; ubivis in extremis corporis sunt reticulares formae et quasi cribra, quae alluentia e mundo cernunt convenientia admittendo {6} ex desiderio, et {7} disconvenientia rejiciendo {8} ex aversatione; tales formae exquisitissimae in ventriculo sunt, quae secundum desideria propter utilitates convenientia chyli in sanguinem admittunt, et secundum aversationem {9} propter damna, disconvenientia rejiciunt; cum sensuali, quod ultimum vitae hominis est, similiter se habet, sed hoc apud hominem {10} prorsus (t)deperditum est, ex causa quia id (o)proxime mundo exstat, et ideo ultimum est quod regeneratur, et usque ad illud vix aliquis hodie regenerari potest; quale itaque apud hos sensuale illud est, videantur quae de illo prius n. 4009, 5077, 5081, 5084, 5094, 5125, 5128, 5580, 5767, 5774, 6183, 6201, 6310-6318, 6564, 6598, 6612, 6614, 6622, 6624, 6844, 6845, 6948, 6949, 7442 7645, 7693, 9212, 9216, ostensa sunt; ideo homo elevatur ab illo versus interiora a Domino, ut videat et capiat vera quae fidei et bona quae amoris. Sensuale autem, quod per `cribrum opus retis circum altare: significatur, est Sensuale Divini Humani Domini, altare enim est repraesentativum Domini et cultus Ipsius ex bono amoris, n. 9714.
@1 i est,$
@2 circum$
@3 est$
@4 i hoc$
@5 intellectualis et voluntaris$
@6 After desiderio$
@7 d et i ac$
@8 After aversatione$
@9 aversationes$
@10 i hodie$

AC n. 9727 9727. `Aere’: quod significet quod etiam ex bono, constat ex significatione `aeris’ quod sit bonum externum seu naturale, de qua n. 425, 1551; quia per `cribrum opus retis circum altare’ significatur Sensuale Divini Humani Domini, n. 9726 fin., ideo bonum quod hic significatur est Divinum Bonum Divini Amoris Ipsius; omnia Divini Humani Domini ex illo Bono sunt.

AC n. 9728 9728. `Et facies super reti quattuor annulos aeris’: quod significet sphaeram boni per quam conjunctio, constat ex significatione `retis’ quod sit extremum vitae correspondens vitae interiori, quae est intellectus et voluntatis, de qua mox supra n. 9726, ex significatione `quattuor’ quod sint {1} conjunctio, de qua, n. 1686, 8877, 9601, 9674, ex significatione `annulorum quod sint sphaera Divini Boni ac Veri, per quam conjunctio, de qua n. 9498, 9501, et ex significatione `aeris’ quod sit bonum, ut {2} supra n. 9727.
@1 sit$
@2 i mox$

AC n. 9729 9729. `Super quattuor extremitatibus ejus’: quod significet ubivis, constat ex significatione `quattuor extremitatum’ quod sint ubivis, de qua n. 9666.

AC n. 9730 9730. `Et dabis illud sub ambitu altaris deorsum’: quod significet hoc in ultimis, constat ex significatione `cribri operis retis, quod daretur sub ambitu altaris’ quod sit sensuale, de qua supra n. 9726, ex significatione `ambitus’ cum de sensuali, quod sit {1} ultimum; (m)quod sensuale externum sit ultimum vitae apud hominem, videatur n. 9726;(n) et ex significatione `deorsum’ quod sit extrorsum {2}, nam per superiora significantur interiora, (c)et per inferiora exteriora, n. 6952, 6954, 7814-7821, 8604, inde per `sursum’ significatur introrsum, et per `deorsum’ extrorsum. Per sensuale externum non intelligitur sensuale (o)ipsius corporis, sicut ejus {3} visus, auditus, gustus, olfactus {4}, tactus, sed quod est ex illis proxime {5}; nam sensualis homo dicitur qui cogitat et cupit secundum sensus illos corporis et eorum appetitus, et non expendit ulterius; qui expendit ulterius et explorat quid sensuale cupit, (o)et quid ipse ex sensuali cogitat, is dicitur elevari supra sensuale, aut subduci ab illo, ac cogitare interius; hoc fit apud illos hodie qui in bono charitatis et fidei sunt; cum hoc fit, quiescit sensuale, et orbatur sua vita activa, quam habet ex mundo et ejus objectis.
[2] Sunt binae determinationes intellectualium et voluntariorum apud hominem; una determinatio est extrorsum versus mundum, et altera est introrsum versus caelum; apud naturales et sensuales homines est determinatio intellectualium et voluntariorum, ita cogitationum et affectionum, versus mundum, at apud spirituales et caelestes homines est determinatio illorum versus caelum, et quoque alternatim versus mundum; cardo determinationum vertitur introrsum cum homo regeneratur, et quantum (o)tunc is verti potest introrsum, tantum elevari potest homo a Domino versus caelum ad {6} Se, et inde tantum imbui sapientia, fide, et amore; nam homo tunc vivit in interno homine, proinde in suo spiritu, et externus homo ei subordinatus est; at si homo se non regenerari patitur, tunc omnia interiora ejus determinata versus mundum manent, et tunc vita ejus est in externo homine, et (x)internus ei subordinatus est, quod fit cum (o)hic ratiocinia faventia cupiditatibus malis suppeditat;(n) hi vocantur naturales homines, et qui in maxime externis sunt vocantur sensuales; inde constare potest quid intelligitur per sensuale.
@1 i extremum et$
@2 i ab interioribus$
@3 d sicut ipse i quod est$
@4 odoratus$
@5 i collectim$
@6 ad coelum versus$

AC n. 9731 9731. (s) `Et erit rete usque ad medium altaris’: quod significet extensionem sensualis, constat ex significatione `retis’ quod sit sensuale de qua supra n. 9726; extensio ejus significatur per quod esset ad medium altaris. Arcanum quod extensio haec involvit, non describi ad captum potest nisi sciatur quod sensuale hoc, quod significatur per `cribrum opus retis,’ extendat se apud hominem a capite usque ad lumbos, ac ibi desinat; haec extensio est quae repraesentabatur per extensionem retis usque ad medium altaris; nam repraesentativa quae in natura, se referunt ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significant, n. 9496; a lumbis (c)autem apud hominem continuatur sensuale proxime interius, quod repraesentatum (x)est per obductionem seu inductionem aeris communem circum altare, de qua supra n. 9722. (s)

AC n. 9732 9732. `Et facies vectes altari’: quod significet potentiam continendi in statu boni, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia, de qua n. 9496; quod sint potentia continendi in statu boni, (x)est quia vectes erant altaris, et per altare repraesentabatur Dominus (c)et cultus Ipsius ex bono amoris, n. 9714.

AC n. 9733 9733. `Vectes lignis schittim’: quod significet bonum justitiae, et inde potentiam, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia, ut supra n. 9732, et ex significatione `lignorum schittim’ quod sint bonum meriti, seu bonum justitiae, de qua n. 9472, 9486; quod id bonum sit bonum amoris Divini Humani Domini, videatur n. 9715.

AC n. 9734 9734. `Et obduces illos aere’ significat repraesentativum boni, ut supra n. 9722.

AC n. 9735 9735. `Et immittentur vectes ejus in annulos’: quod significet potentiam sphaerae Divini Boni, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia, ut supra n. 9732, et ex significatione `annulorum’ quod sint sphaera Divini Boni et Veri, per quam conjunctio, de qua etiam supra n. 9728.

AC n. 9736 9736. `Et erunt vectes super duobus lateribus altaris’: quod significet potentiam boni ex quo verum {1}, et veri ex bono, constat ex significatione `vectium’ quod sint potentia, ut nunc supra, et ex significatione `duorum laterum’ quod sint bonum ex quo verum, (c)ac verum ex bono, ita conjugium boni cum vero et veri cum bono; quod ita {2}, est quia illa quae sunt a latere dextro apud hominem se referunt ad bonum ex quo verum, et illa quae sunt a latere sinistro, ad verum ex bono, videatur n. 9604, et quod sic per conjunctionem significetur conjugium boni et veri, n. 9495; inde nunc est quod similia per latera altaris, (o)ubi vectes, significentur; nam omnia repraesentativa in natura se referunt ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significant, n. 9496.
@1 d per verum i ex quo verum cp n. 9713$
@2 i sit$

AC n. 9737 9737. `In portando illud’: quod significet existentiam et subsistentiam, constat ex significatione `portare’ quod sit continere in statu boni et veri, ita existere et subsistere, de qua n. 9500; simile per `portare’ significatur apud Esaiam,
Attendite ad Me, domus Jacobi, et omnes reliquiae domus Israelis; portati {1} ab utero, usque etiam ad senectam, Ego Idem, et usque ad canitiem Ego portabo, Ego feci, et Ego portabo, et Ego feram, (x)xlvi 3, 4;
(o)ibi `facere’ pro ut existat, `portare’ pro ut subsistat, `ferre’ pro ut perpetuo existat.
@1 portavi AIT$

AC n. 9738 9738. `Cavum tabulatum facies illud’: quod significet applicationem, constat ex significatione `cavi tabulati’ cum de altari, super quo comburerentur holocausta, et adolerentur pinguia sacrificiorum, quod sit applicatio, nam altare per id (o)ad eum usum applicabile reddebatur; inde quoque significatur applicatio quoad illa quae sunt cultus Domini ex bono amoris, quae repraesentabantur per altare, et per holocausta et sacrificia super illo, n. 9714.

AC n. 9739 9739. `Quemadmodum visum tibi in monte, ita facient’: quod significet ex correspondentia Divinorum in caelo, constat ex significatione `altaris visi in monte’ quod sit forma correspondens Divinis in caelo, mons enim Sinai est caelum, n. 8805, 9420; et formae quae in caelis apparent correspondent prorsus ipsis Divinis caelestibus et Divinis spiritualibus, quae sunt boni et veri; quod haec ita reddantur aspectabilia coram visu interno angelorum et spirituum, constare potest ex omnibus illis quae de repraesentatione rerum caelestium in formis naturalibus, prius dicta et ostensa sunt, n. 1619, 1971, 1980, 1981, 2987-3003, 3213-3227, 3475, 3485, 6319, 9457, 9481, 9574, 9576, 9577; Divina quibus correspondebat altare, sunt quae hactenus descripta sunt.

AC n. 9740 9740. Vers. 9-19. Et facies atrium habitaculi ad angulum meridiei ad austrum; tapetes, atrio byssino contexto, centum in cubito longitudo ad angulum unum. Et columnae ejus viginti, et bases earum viginti, aere; unci columnarum et cincturae illorum argento. Et ita ad angulum septentrionis in longitudine; tapetes centum longitudine, et columnae ejus viginti, et bases earum viginti, aere; unci columnarum et cincturae (x)earum argento. Et latitudo atrii ad angulum maris, tapetes quinquaginta cubitorum, columnae illorum decem, et bases harum decem. Et latitudo atrii ad angulum orientis versus ortum, quinquaginta cubiti. Et quindecim cubitorum tapetes alae, columnae illorum tres, et bases harum tres. Et alae alteri quindecim tapetes, columnae illorum tres, et bases harum tres. Et portae atrii tegumentum viginti cubitorum, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto, opus acupictoris; columnae eorum quattuor, et bases harum quattuor. Omnes columnae atrii circumcirca cinctae cincturis argenti, [et] unci earum argento, et bases earum aere. Longitudo atrii centum in cubito, et latitudo quinquaginta in quinquaginta, et altitudo quinque cubiti, byssino contexto, et bases illorum aere. Et omnibus vasis habitaculi in omni servitio ejus, et omnes paxilli ejus, et omnes paxilli atri aere. `Et facies atrium habitaculi’ significat caelum ultimum: `ad angulum meridiei ad austrum’ significat quod in luce veri: `tapetes atrio’ significat vera illius caeli: `byssino contexto’ significat ex intellectuali: `centum in cubito longitudo’ significat plenum bono a Domino: `ad angulum unum’ significat ubi vera in luce: `et columnae ejus viginti significat bona veri sustentantia plene: `et bases earum viginti aere’ significat vera ex bono etiam plene sustentantia: `unci columnarum et cincturae(x) illorum argento’ significat conjunctionis modos per verum: `et ita ad angulum septentrionis in longitudine’ significat ubi bonum veri in obscuro: `tapetes centum longitudine’ significat etiam plenum veris ex bono: `et columnae ejus viginti’ significat bona veri sustentantia plene: `et bases earum viginti aere’ significat vera ex bono etiam plene sustentantia: `unci columnarum et cincturae earum argento’ significat conjunctionis modos per verum: `et latitudo atrii ad angulum maris’ significat statum illius caeli quoad vera scientifica : `tapetes quinquaginta cubitorum’ significat vera quantum ad usus: `columnae (x)illorum et bases earum decem’ significat bona et inde vera sustentantia etiam quantum ad usus: `et latitudo atrii ad angulum orientis versus ortum’ significat statum veri illius caeli ubi bona: `quinquaginta cubiti’ significat quantum ad usus: `et quindecim cubitorum tapetes alae’ significat vera in luce quantum satis: `columnae illorum tres, et bases harum tres’ significat bona et inde vera sustentantia plene: `et alae alteri quindecim tapetes, columnae illorum tres et bases harum tres’….. {1} `et portae atrii tegumentum significat introductionem in illud caelum, et custodiam ne intretur nisi a praeparatis: `viginti cubiti’ significat ad plenum: `hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto’ significat bona {2} charitatis et fidei: `opus acupictoris’ significat quae scientifici {3}: `columnae ejus quattuor, et bases harum quattuor’ significat bona et inde vera sustentantia conjunctionem: `omnes columnae atrii circumcirca’ significat omne bonum sustentans caelum: `cinctae cincturis argenti, et unci earum argento {4}’ significat omnes conjunctionis modos per verum: `et bases earum aere’ significat sustentationes per bonum: `longitudo atrii centum in cubito’ significat bonum illius caeli ad plenum: `et latitudo quinquaginta in quinquaginta’ significat verum quantum satis: `et altitudo quinque cubiti’ significat gradus boni et veri etiam quantum satis: `byssino contexto’ significat ex intellectuali: `et bases illorum aere’ significat sustentationes {5} omnium per bonum: `et omnibus vasis habitaculi in omni servitio ejus’ significat vera et bona scientifica quae externi hominis: `et omnes paxilli ejus, et omnes paxilli atrii, aere’ significat omnia conjungentia et firmantia utriusque caeli, medii et ultimi, per bonum.
@1 What S intended as the text and exposition of v. 15 is not clear. The editor therefore has placed in footnotes the readings of AIT, which appear to be a confusion of parts of v. 14 and v. 15: et quindecim cubitorum tapetes [tapetes oI] alae. columnae illorum et bases harum tres, significat similia ubi vera in obscuro: See also n. 9762.$
@2 d bona et vera i bonum$
@3 in scientifico altered to scientifici A, in scientifico IT cp n. 9766$
@4 argenti cp n. 9769$
@5 sustentationem IT$

AC n. 9741 9741. `Et facies atrium habitaculi’: quod significet caelum ultimum, constat ex significatione `atrii habitaculi’ quod sit externum caeli, ita caelum ultimum, sunt enim tres caeli, intimum, medium, et ultimum; intimum repraesentatum est per intimum habitaculi, ubi arca testimonii, medium per habitaculum extra velum, ultimum per atrium, de quo nunc agitur. Hoc caelum dicitur atrium, quia in illo sunt qui in bono fidei et nondum in bono charitatis (o)erga proximum; qui in bono charitatis sunt, illi in caelo medio sunt. Qui in caelo ultimo sunt, {1} quod vocatur atrium, vocantur angelici spiritus; qui in caelo medio, vocantur angeli spirituales; qui autem in caelo intimo, angeli caelestes.
[2] Ipsum bonum fidei, quod est bonum caeli ultimi, etiam est atrium, nam per illud introducitur homo in bonum charitatis erga proximum, quod est bonum medii caeli. Sciendum est quod bonum apud hominem faciat caelum ejus, et quod tale ei caelum sit, quale ei bonum {2}; sunt tria bona quae ordine consequuntur, bonum fidei, bonum charitatis erga proximum, et bonum amoris in Dominum; bonum fidei facit caelum ultimum seu primum, ut supra dictum est, bonum charitatis erga proximum facit caelum medium seu secundum, et bonum amoris in Dominum facit caelum intimum seu tertium.
[3] Ut melius (o)adhuc sciatur quomodo se habet cum caelis, paucis dicetur: caeli distinguuntur in bina regna, in regnum caeleste et in regnum spirituale, et in utroque regno est internum et externum; in interno regni caelestis sunt qui in bono amoris in Dominum, et in externo ejus sunt qui in bono amoris mutui, in interno autem regni spiritualis sunt qui in bono charitatis erga proximum, et in externo ejus (o)sunt qui in bono fidei, videatur n. 9680; externum utriusque caeli {3} est quod vocatur caelum ultimum seu primum et repraesentabatur {4} per atrium; inde est quod duplex atrium fuerit circa templum, exterius et interius; atrium exterius pro illis qui in externis regni spiritualis, et atrium interius pro illis qui in externis regni caelestis; [4] de duobus illis atriis templi Hierosolymitani {5}, videatur 1 Reg. vi 3, 36; [2 Reg.] xxi 5; de atrio exteriore templi novi {6} apud Ezechielem, xl 17, 31, 34, xlii 1-fin.,et de atrio interiore ibi, xl 23, 28, 32, 44, xlii 3, xliii 5; inde patet quod in ultimo caelo, quod repraesentabatur per atrium exterius templi {7}, sit bonum fidei quod facit illud, et in ultimo caelo, quod repraesentabatur per atrium interius, sit bonum amoris mutui; qui in bono amoris mutui sunt, illi in affectione boni sunt propter bonum, qui autem in bono fidei sunt, illi in affectione veri sunt propter verum, nam bonum dominatur in regno caelesti, verum autem in regno spirituali.
[5] Quod caelum ultimum per `atria’ significetur, patet a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Ezechielem,
Sustulit se gloria Jehovae desuper cherubo super limen domus, et impleta est domus nube, et nubes implebat atrium interius, et atrium plenum erat splendore gloriae Jehovae; et vox alarum cheruborum audita est usque ad atrium exterius, x 3-5;
quia atrium erat repraesentativum caeli ultimi, ideo implebatur (o)illud nube et splendore gloriae Jehovae, sicut ipsa domus, `nubes’ enim et `gloria’ est Divinum Verum; quod `nubes’ id sit, videatur n. 5922, 6343 fin., 6752, 8106, 8443, et quoque `gloria,’ n. 8267, 8427, 9429; `vox alarum’ est verum fidei ex bono, n. 8764, 9514: [6] apud eundem,
Sustulit me spiritus, et introduxit me in atrium templi interius; cum ecce implevit gloria Jehovae domum; et audivi loquentem ad me e domo, dicentem, Fili hominis, locus throni Mei, et locus volarum pedum Meorum, ubi habitabo in medio filiorum Israelis in aeternum, xliii 4-7;
ibi templum cum atrio dicitur locus throni Jehovae, et locus volarum (x)pedum Ipsius, quia templum cum atrio repraesentabat caelum; `thronus Jehovae’ est {8} caelum spirituale, {9}, {10} n. 5313, 8625, `locus volarum pedum Ipsius’ est caelum ultimum.
[7] Caelum ultimum etiam per `atrium’ et per `atria’ significatur {11} in sequentibus his locis: apud Davidem,
Beatus quem eligis, et appropinquare facis, inhabitabit atria Tua; saturabimur bono domus Tuae, sancto templi Tui, Ps. lxv 5 [A.V.4];
quod `inhabitare atria’ sit inhabitare caelum, patet: apud eundem,
Bonus dies in atriis Tuis prae milibus, elegi ad januam stare in domo Dei mei, prae habitare in tentoriis impietatis, Ps, lxxxiv 11 [A.V. 10]:
apud eundem,
Plantati in domo Jehovae, in atriis Dei nostri germinabunt, Ps. xcii 14 (A.V. 13]:
apud eundem,
Date Jehovae gloriam nominis Ipsius, ferte munus, et venite in atria Ipsius, Ps. xcvi 8:
apud eundem,
Laudate nomen Jehovae, laudate, servi Jehovae qui stantes in domo Jehovae, in atriis domus Dei nostri, Ps. cxxxv 1, 2:
{12} apud Esaiam,
Colligent frumentum et mustum, comedent et laudabunt Jehovam et qui congregaturi illud bibent in atriis sanctitatis Meae, lxii 9;
in illis locis `atria’ caelis ultimis {13}, nam caeli interiores vocantur domus Jehovae et templum Ipsius, n. 3720: [8] apud Johannem,
Angelus dixit, Surge et metire templum, et altare, et adorantes in eo, sed atrium quod extra {14} templum ejice foras, et illud non metiaris, quia datum est gentibus, quae civitatem sanctam conculcabunt menses quadraginta duos, Apoc. xi 1, 2;
`templum et altare, et adorantes in eo’ sunt Ecclesia et Ecclesiae cultus, `atrium extra {14} templum’ est bonum amoris (d)mutui, ut supra dictum, `gentes quibus datum est civitatem sanctam conculcare’ sunt mala amoris sui et mundi, quae destruunt Ecclesiam, (o)n. 6306; `menses quadraginta duo’ simile cum sex septimanis significant, et sex septimanae simile cum sex diebus unius septimanae, nam sex multiplicati in septem sunt quadraginta duo; `septimana’ significat integram periodum, (m)majorem vel minorem, n. 2044, 3845; sex dies qui praecedunt septimum, qui sabbatum, significant priorem Ecclesiam usque ad finem, et novae instaurationem {15}; sabbatum {16} est conjunctio boni et veri, ita Ecclesia, n. 8495, (x)8510, 8890, 8893, 9274.(n)
@1 After atrium,$
@2 quale bonum tale ei coelum$
@3 Regni$
@4 repraesentatur$
@5 circa templum Hierosolymae$
@6 circa Templum novum$
@7 circa templum$
@8 quod thronus Jehovae sit$
@9 i Domini$
@10 i videatur$
@11 significantur$
@12 i Et$
@13 coelo ultimo$
@14 intra AIT$
@15 destructionem prioris Ecclesiae et praeparationem ad novam$
@16 i enim$

AC n. 9742 9742. `Ad angulum meridiei ad austrum’: quod significet quod in luce veri, constat ex significatione `meridiei ad austrum’ quod sit ubi verum in luce, de qua n. 9642. Quod atrium ab illo latere esset, erat causa quoniam {1} qui in atrio caeli sunt, hoc est, qui in ultimo caelo, (o)illi in bono fidei sunt, et bonum fidei existit per illuminationem (c)a luce quae a Domino; lux quae a Domino est verum fidei, hoc cum fit voluntatis vocatur bonum fidei; apud illos qui in atrio exteriore sunt, novum voluntarium in parte intellectuali formatur {2}, (o)n. 9596, quod ut formetur, necessum est ut in luce veri sint; inde est quod atrium factum sit `ad angulum meridiei ad austrum’ respective ad habitaculum.
@1 quia$
@2 formatum est$

AC n. 9743 9743. `Tapetes atrio’: quod significet vera illius caeli, constat ex significatione `cortinarum’ seu `aulaeorum’ quod sint vera, de qua n. 9595, 9596, ita quoque `tapetes,’ et ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua supra n. 9741.

AC n. 9744 9744. `Byssino contexto’: quod significet ex intellectuali, constat ex significatione `byssini’ quod sit verum ex origine caelesti, de qua n. 5319, 9469; inde `byssinum contextum’ est intellectuale, quoniam hoc consistit et quasi contextum est ex veris (o)ex origine caelesti; sunt enim bina ad quae omnia in universo se referunt, verum et bonum; ideo binae facultates homini sunt, una dicata {1} receptioni veri, altera receptioni boni; facultas dicata receptioni veri vocatur intellectus, et facultas dicata receptioni boni vocatur voluntas; quantum (o)itaque intellectus formatus est ex genuinis veris, tantum excellet, et tantum est byssinum contextum, nam `byssus’ est verum a Divino, n. 5319; quod `byssinum contextum’ inde sit intellectuale, videatur (o)etiam n. 9596.
@1 i est$

AC n. 9745 9745. `Centum in cubito longitudo’: quod significet plenum bono a Domino, constat ex significatione `centum’ quod sint omne, multum, et plenum, de qua sequitur, et ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 9487; quod sit bonum a Domino, est quia bonum fidei, in quo sunt qui in ultimo caelo, quod repraesentatur per atrium habitaculi, est a Domino. Quod centum sint omne, multum, et plenum, est quia centum ejusdem significationis sunt {1} cum decem, cum mille, et cum myriadibus, per quos numeros quod talia significentur, videatur n. 2575, 3107, 4638, 8715, et quod per centum, n. 2636, 4400.
@1 est$

AC n. 9746 9746. `Ad angulum unum’: quod significet ubi verum in luce constat ex significatione `anguli meridiei ad austrum,’ qui hic es angulus unus, quod sit ubi verum in luce, de qua supra n. 9742.

AC n. 9747 9747. `Et columnae ejus viginti’: quod significet bona veri sustentantia plene, constat ex significatione `columnarum’ quod sint bona caeli et Ecclesiae sustentantia, de qua n. 9674, hic bona veri quia dicuntur {1} de caelo ultimo, quod sustentatur per bonum fidei quod idem est cum bono veri; et ex significatione `viginti’ quod sin plene, de qua n. 9641.
@1 praedicatur$

AC n. 9748 9748. `Et bases earum viginti aere’: quod significet vera ex bono etiam plene sustentantia, constat ex significatione `basium’ quod sint vera fidei ex bono, de qua n. 9643, ex significatione `viginti’ quod sint plene, ut nunc supra n. 9747, et ex significatione `aeris’ quod sit bonum de qua n. 425, 1551.

AC n. 9749 9749. `Unci columnarum et cincturae illorum argento’: quod significet conjunctionis modos per verum, constat ex significatione `uncorum et cincturarum’ quod sint conjunctionis modi; quod `unci id sint, videatur n. 9676; quod cincturae, est per applicationem; et ex significatione `argenti’ quod sit verum, de qua n. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 7999.

AC n. 9750 9750. `(x)Et’ ita ad angulum septentrionis in longitudine’: quod significet ubi bonum veri in obscuro, constat ex significatione `anguli septentrionis’ quod sit ubi verum in obscuro, de qua, n. 3708, e ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 9487.

AC n. 9751 9751. `Tapetes centum longitudine’: quod significet etiam plenum (x)veris ex bono, constat ex significatione `tapetum atrii’ quod sint vera caeli ultimi, de qua supra n. 9743, {1} ex significatione `centum’ quod sint plenum, de qua etiam supra n. 9745, et ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 9487.
@1 i et$

AC n. 9752 9752. `Et columnae ejus viginti’ significat bona veri sustentantia plene, ut supra n. 9747.

AC n. 9753 9753. `Et bases earum viginti aere’ significat vera ex bono etiam plene sustentantia, ut quoque supra n. 9748.

AC n. 9754 9754. `Unci columnarum et cincturae earum argento’ significat conjunctionis modos per verum, ut etiam supra n. 9749.

AC n. 9755 9755. `Et latitudo atrii angulum maris’: quod significet statum illius caeli quoad vera scientifica, constat ex significatione `latitudinis’ quod (x)sit verum, de qua n. 1613, 3433, 3434, 4482, 9487, ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua supra n. 9741, et ex significatione `maris’ quod sit (m)ubi collectio scientificorum ex quibus ratiocinatio de veris, ita quoque naturale et sensuale, nam haec sunt continentia {1};(n) hic per `angulum maris’ intelligitur angulus occidentis, et per `occidentem’ {2} significatur bonum in obscuro; at cum non dicitur occidens sed mare, tunc significatur scientificum, quod etiam in obscuro est respective, quia scientificum est naturalis seu externi hominis, et naturalis seu externus homo est in luce mundi, quae lux respective ad lucem caeli, in qua est internus homo, (x)est sicut umbra occidente sole; [2] hoc etiam (x)constare potest ex illis quae apparent in altera vita; Sol caeli, qui est Dominus, apparet versus oculum dextrum in media altitudine, inde angelis caelorum {3} omnis lux, et cum luce omnis intelligentia et sapientia; sol autem mundi non apparet cum de illo cogitatur, sed loco ejus apparet tenebricosum quid ex opposito a tergo {4}; ibi etiam est {5} caelis occidens, nam Dominus ibi ut Sol est oriens; inde constare potest quod per `occidens’ significetur bonum in obscuro, et quod in illo (o)sit externus seu naturalis homo, qui, ut dictum (o)est, in luce mundi est, quae lux respective ad lucem caeli est sicut umbra occidente sole; verum autem naturalis hominis significatur per aquam maris, id verum est {6} scientificum, nam verum in naturali seu externo homine est verum scientia, at verum in spirituali seu interno homine est verum fide {7}, nam ex vero scientia fit verum fide, cum (c)illud ex naturali seu externo homine elevatur {8} in spiritualem seu internum; inde est quod vera apud hominem in pueritia sint vera scientia, at {9} in adulta aetate si regenerari se patitur, fiant vera fide; internus enim homo {10} successive usque ad illam aetatem aperitur.
[3] Quod mare sit collectio scientificorum est ex eo quia aquae, fontes, et fluvii, significant vera, inde collectiones (c)eorum sunt maria. Quod ita sit {11}, etiam constat (c)ex locis in Verbo ubi `mare’ ac `maria’ nominantur, ut apud Davidem,
Jehovae terra, et plenitudo ejus, orbis et habitantes in eo; Ille super maria fundavit illum, et super flumina stabilivit illum, Ps. xxiv 1, 2;
`terra’ et `orbis’ pro Ecclesia, `maria super quibus fundavit orbem’ sunt vera scientifica, `flumina super quibus stabilivit illum’ sunt vera fidei; quod ibi non {12} terra, orbis, maria, et flumina intelligantur, patet, nam orbis non super maribus fundatus est, nec {13} super fluminibus stabilitus: [4] apud eundem,
Tu perrupisti robore Tuo mare, fregisti capita balaenarum super aquis, Tu confregisti capita Leviathanis, dedisti eum cibum populo Ziim, Tu exsiccasti fluvios roboris, Ps. lxxiv 13-15;
agitur ibi in sensu interno de scientiis destruentibus {14} vera fidei; `balaenae, quarum capita frangentur’ sunt scientifica in communi, n. 42, 7293, similiter Leviathan, n. 7293, `populus Ziim, quibus daretur in cibum {15}’ sunt (o)qui in falsis, sed ipsa falsa: inde patet quid `mare,’ quod nempe sit scientificum {16} male applicatum ad infirmanda et destruenda vera: apud Habakuk,
Calcasti mare equis Tuis, lutum aquarum multarum, iii 15;
`calcare mare equis’ cum de Jehovah, pro instruere naturalem hominem {17}, cui scientifica: apud Sachariam,
In die illo exibunt aquae vivae ex Hierosolyma, pars earum ad mare orientale, et pars earum ad mare posterius, xiv 8;
`aquae vivae ex Hierosolyma’ sunt vera fidei viventia ex bono amoris, mare orientale et mare posterius’ (o)sunt naturale et sensuale, ubi scientifica, quae sunt collectiones veritatum {18}: apud Hoscheam,
Post Jehovam ibunt, et cum honore accedent filii a mari; cum honore venient sicut avis ex Aegypto, xi 10, 11;
`filii a mari’ sunt vera scientifica quae naturalis {19} hominis; inde dicitur quod venient sicut avis ex Aegypto, Aegyptus enim in Verbo est scientificum, (o)n. 9340, 9391: [6] apud Ezechielem,
Descendent desuper thronis suis omnes principes maris, et abjicient amicula sua, et vestes acupicturae suae (x)exuent, terroribus induentur, dicent, Quomodo periisti habitata in maribus, urbs laudata, quae fuit valida in mari, xxvi 16, 17;
agitur ibi de vastatione cognitionum boni et veri, quae sunt Tyrus, (o)de qua ibi, n. 1201; cognitiones boni et veri sunt scientifica Ecclesiae; `principes maris’ sunt primariae cognitiones, n. 1482, 2089, 5044, `abjicere amicula et vestes acupicturae’ est vera scientifica, n. 9688; quia illa per Tyrum significantur, ideo Tyrus dicitur `habitata in maribus’ et `urbs valida in mari’: [7] apud Jeremiam,
Ascendit super Babelem mare, multitudine fluctuum ejus obtecta est; redactae sunt urbes ejus in desolationem, li 42, 43;
`Babel’ pro cultu qui in externis apparet sanctus sed in internis
est (x)profanus, n. 1182, 1326; `mare super Babelem’ est falsum `ex scientificis’, `fluctus ejus’ sunt ratiocinationes ex illis {20}, (o)et inde negationes, `urbes quae in desolationem’ sunt doctrinalia: [8] similiter in Apocalypsi,
Omnis gubernator, et omnis qui super navibus {21} versatur, et nautae, et omnes qui in mari negotiantur, e longinquo steterunt videntes fumum combustionis Babylonis, dicentes, Vae, vae, urbs magna, in qua divites facti sunt omnes qui habent naves in mari ex pretiositate ejus! tunc sustulit unus angelus lapidem sicut molarem magnum, et conjecit in mare, dicens, Sic impete dejicietur Babylon, xviii 17-21;
`naves’ sunt doctrinalia ex Verbo, n. 6385, inde patet quid `gubernator,’ et `nauta,’ tum `mare,’ et in hoc negotiatores; `lapis sicut molaris’ est verum per quod fides, `conjici in mare’ est in falsum (o)scientificorum; apparent {22} in altera vita maria, et quoque naves in illis; has et illa mihi saepe videre datum est {23}; maria ibi in sensu malo {24} significant falsa scientificorum, et qui super navibus illos qui (o)talia venditant, (c)et instruunt {25}: [9] apud Jeremiam,
Sic dixit Jehovah, dans solem in lucem diei, statuta lunae et stellarum in lucem noctis, commovens mare ut tumultuentur fluctus ejus, xxxi 35;
`sol in lucem diei’ est bonum amoris ex quo lux veris, `statuta lunae et stellarum in lucem noctis’ sunt bona fidei et cognitionum, ex quibus lux veri in tenebris, `commovere mare ut {26} tumultuentur fluctus ejus’ est discutere falsa scientificorum ex quibus ratiocinia de veris: [10] apud Esaiam,
Num abbreviando abbreviata manus Mea, ut non sit redempti aut num non in Me virtus ad eripiendum? en per increpationem Meam exsicco mare, pono fluvios desertum, putrescet piscis eorum eo quod non sit aqua, et moriatur siti, l 2;
`exsiccare mare’ pro delere bonum et verum scientificorum, `ponere fluvios desertum’ pro vastare ipsa vera, `piscis qui putrescet’ est scientificum quod naturalis hominis, n. 40, 991, `eo quod non aqua’ est quod non verum, n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 8568; `mori siti est ex defectu veri, n. 8568: [11] similiter alibi apud eundem,
Deficient aquae a mari, et fluvius exsiccabitur et exarescet, et recedent flumina, comminuentur et exsiccabuntur fluvii Aegypti, xix 5, 6;
`deficient aquae a mari’ pro vera ubi collectio illorum {27}, `fluvii Aegypti (o)qui exsiccandi sunt {28} scientifica: apud eundem,
Plena est terra scientia Jehovae, sicut aquae mare contegunt xl 9;
`aquae’ pro veris, `mare’ pro collectione eorum (o)seu pro scientificis ideo dicitur `plena terra a scientia Jehovae: [12] apud Johannem,
Secundus angelus clanxit, et quasi mons magnus igne ardens projectus est in mare, et facta est tertia pars maris sanguis; unde mortua est tertia pars creaturarum quae in mari, habentium animas et tertia pars navium corrupta est, Apoc. viii 8, 9;
`mons magnus igne ardens’ est amor sui, `mare in quod projectus est’ est scientificum in genere, `sanguis qui inde’ est verum falsificatum et profanatum, n. 4735, 4978, 7317, 7326, `creaturae inde mortuae’ sunt qui in doctrinalibus {29} veri: [13] similiter alibi apud eundem,
Secundus angelus effudit phialam suam in mare, factumque est sanguis sicut mortui, unde omnis anima vivens mortua est in mari Apoc. xvi 3, 4;
scientificum inserviens malis ad destruenda vera, et ad confirmanda falsa, est ibi `mare’: apud eundem,
Bestia ascendens ex mari loquens blasphemias, Apoc. xiii 1 seq.;
`bestia ex mari’ est scientificum destruens vera fidei.’ Ex his constare potest quod `mare’ sit ubi collectio scientificorum, ex quibus ratiocinatio de veris fidei.
[14] Quia `mare’ id significat, ideo de Zebulone dicitur {30},
Quod habitet ad litus marium et ad portam navium, Gen. xlix 13:
et alibi,
Quod affluentiam maris suget, et obtecta occultorum arenae, Deut. xxxiii 19;
per `Zebulonem’ in sensu repraesentativo intelliguntur qui ex scientificis concludunt de veris fidei, ideo dicitur quod ad litus marium habitaret.’
[15] (s)Mare {31} autem in sensu opposito est scientificum spectans mundum; fluctus ejus sunt (o)tunc ratiocinationes ex mundanis de Divinis; inde {32} `immergi mari’ est immergi scientificis ex mundanis et terrestribus usque ad negationem veri Divini, ut apud Matthaeum,
Qui scandalizaverit unum parvorum credentium in Me, expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collum ejus, et demergatur in profundum maris, xviii 6;
`mola’ est verum inserviens fidei, n. 4335, 7780, `asinus’ est naturale, quia servitium, n. 2781, 5741, 5958, 6389, 8078, inde `mola asinaria’ est scientificum naturale et mundanum; `collum’ (d)est conjunctio interiorum et exteriorum, n. 3542, `suspendi ibi’ est interclusio et interceptio boni et veri, n. 3542, 3603, `demergi in profundum maris’ est in mere mundanum et corporeum, ita in infernum. Haec quae Dominus locutus (o)est, sicut omnia reliqua, ita significativa sunt.
[16] Sed scientificum per mare significatur secundum aquarum ejus densitatem et nigritudinem,et vice versa secundum (c)illarum tenuitatem et pelluciditatem; inde est quod scientificum spectans caelum, (d)quod est {33} spirituale in naturali homine, dicatur mare vitreum, Apoc. xv 1, 2. {34} Quod non {35} ratiocinatio de veris fidei ex scientificis, sed (x)quod vera erunt impressa cordibus, significatur per quod mare non erit amplius, Apoc. xxi 1. (s)

@1 continentiae IT$
@2 i seu per occiduum solis$
@3 angelis coeli after sapientia$
@4 sed cum de illo cogitatur, apparet ex opposito a tergo tenebricosum quiddam, loco ejus$
@5 i in$
@6 mare, estque illud$
@7 fidei T$
@8 transit$
@9 d sed i et$
@10 i sicut crescit$
@11 mare sit scientificum in commune$
@12 alia quam$
@13 et IT$
@14 d destruentibus i annihilantibus$
@15 cui darentur [daretur intended] cibus$
@16 i et philosophicum$
@17 naturale et sensuale hominis$
@18 vera congregata$
@19 i et sensualis$
@20 inde$
@21 maribus IT$
@22 i enim$
@23 hae et illa mihi saepe visa sunt$
@24 et tum in sensu opposito cum malis$
@25 i illa$
@26 et IT$
@27 colliguntur$
@28 i falsa$
@29 , et naves corruptae sunt doctrinalia$
@30 et per Zebulonem in sensu repraesentativo interno intelliguntur qui ex scientificis concludunt de veris spiritualibus, n. 6383, ideo de illo dicitur$
@31 Verbo mare$
@32 i per$
@33 i ipsum$
@34 i et$
@35 i erit$

AC n. 9756 9756. `Tapetes quinquaginta cubitorum’: quod significet vera quantum ad usus, constat ex significatione `tapetum atrii’ quod sint vera qualia in caelo ultimo, de qua supra n. 9743, et ex significatione `quinquaginta’ quod sint omnia unius partis, ut et quantum satis, nam quinquaginta simile significant cum quinque; quod quinque id sini videatur n. 9604, 9689, ita quoque quantum ad usus, nam hoc es quantum satis.

AC n. 9757 9757. `Columnae illorum et bases harum decem’: quod significet bona et inde vera sustentantia etiam quantum ad usus, constat ex significatione `columnarum’ quod sint bona sustentantia, ut supra n. 9747, ex significatione `basium’ quod sint vera ex bono etiam sustentantia, de qua supra n. 9748, et ex significatione `decem’ quod sint quantum satis, seu quantum ad usus; similiter {1} se habet cum boni et veris sustentantibus, sicut cum ipsis veris quae sustentantur, n. 9756 {2}; ideo decem hic involvunt simile {3} cum quinquaginta {4}, seu cum quinque {5}, nempe quantum ad usus; decem etiam exsurgunt ex quinque per multiplicationem, est enim duplum ejus, et numeri {6} multiplicati simile cum simplicibus {7} ex quibus sunt significant, n. 5291, 5335, 5708, 7973.
@1 i enim$
@2 i de quibus mox supra$
@3 simile significant$
@4 quinque$
@5 quinquaginta$
@6 numeri enim$
@7 simplici$

AC n. 9758 9758. `Et latitudo atrii ad angulum orientis versus ortum quod significet statum veri illius caeli ubi bona, constat ex significatione `latitudinis’ quod sit status veri, de qua n. 1613, 3433, 3434, 4482, 9487, ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua supra n. 9741, et ex significatione `orientis’ et `ortus’ quod sit bonum amoris’ de qua n. 1250, 3249, 3708.

AC n. 9759 9759. `Quinquaginta cubiti’ significat quantum ad usus, ut supra n. 9756.

AC n. 9760 9760. `Et quindecim cubitorum tapetes alae’: quod significet vera in luce quantum satis, constat ex significatione `quindecim’ quod sint quantum satis, ex significatione `tapetum’ quod sint vera, de qua supra n. 9743, et ex significatione `alae’ quod sit ubi verum in luce; quod `alae’ id sit, est quia per `alam’ significatur una pars latitudinis atrii ad angulum orientis {1}; latitudo enim ejus erat quinquaginta cubitorum, in media latitudine erat porta, cujus tegumentum erat viginti cubitorum, vers. seq. 16, binae partes, una ad dextram portae et altera ad sinistram {2} vocantur alae tapetes pro qualibet quindecim {3} cubitorum; inde tota latitudo, ut dictum, erat {4} quinquaginta cubitorum; patet itaque {5} quod una ala esset versus meridiem, altera (d)autem versus septentrionem; inde per `tapetes alae versus meridiem’ significantur vera in luce, meridies enim est (d)ubi verum est in luce {6}, n. 9642, et per `tapetes alae versus septentrionem,’ de quibus {7} vers. seq., significantur vera in obscuro, septentrio (o)enim est ubi verum in obscuro {8}, n. 3708.
@1 i versus ortum$
@2 i ejus$
@3 viginti IT$
@4 simul$
@5 inde patet$
@6 lux veri$
@7 i in$
@8 obscurum veri$

AC n. 9761 9761. `Columnae illorum tres, et bases harum tres’: quod significet bona et inde vera sustentantia plene, constat ex significatione `columnarum’ quod sint bona sustentantia, ut supra n. 9747, 9757, ex significatione `basium’ quod sint vera ex bono etiam sustentantia, de qua etiam supra n. 9748, et ex significatione `trium’ quod sint plenum, de qua n. 2788, 4495, 7715.

AC n. 9762 9762. `Et alae alteri quindecim tapetes, columnae illorum tres et bases harum tres’….. {1}
@1 AIT Et quindecim cubitorum tapetes alae, columnae illorum et bases harum tres, quod significet similia ubi vera in obscuro, sunt enim eadem verba cum illis quae nunc supra [supra oA] explicata sunt; quod autem per tapetes hujus alae significentur vera in obscuro, videatur mox supra n. 9760. cp p. 173 note I.$

AC n. 9763 9763. `Et portae atrii tegumentum’: quod significet introductionem in illud caelum, et custodiam ne intretur nisi a praeparatis, constat ex significatione `portae’ quod (x)sit communicatio et introductio, de qua n. 8989, ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua n. 9741, et ex significatione `tegumenti’ quod sit custodia ne intretur, nam per tegumentum custodiebatur porta; quod sit custodia ne intretur nisi a praeparatis, est quia nemo in caelum introducitur nisi praeparatus; cum hoc ita se habet: qui e mundo in alteram vitam veniunt, quod (x)fit statim post obitum, secum ferunt mundana et terrestria quae non concordant cum spiritualibus et caelestibus in quibus sunt angeli quapropter illi qui in caelum elevandi sunt prius praeparantur, quod fit per separationem mundanorum et terrestrium quae homo secum tulit; nam si prius in caelum elevaretur, nequaquam in societatibus ibi manere posset {1}, crassiora enim sapit et amat quam quae conveniunt puritati in (x)qua sunt angeli; cum autem praeparati sunt {2}, tunc (o)elevantur et introducuntur a Domino in caelum, ac immittuntur illis societatibus angelicis cum quibus quoad vera et bona fidei et amori concordant. Ex his constare potest quid intelligitur per custodiam ne caelum intretur nisi a praeparatis.
@1 potest$
@2 praeparati sunt altered to praeparatum est$

AC n. 9764 9764. `Viginti cubiti’: quod significet {1} ad plenum, constat ex significatione `viginti’ quod sint plenum, de qua n. (x)9641.
@1 sint IT$

AC n. 9765 9765. `Hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto’: quod significet bona charitatis et fidei, constat ex illis quae n. 9687 ostensa sunt, ubi similia.

AC n. 9766 9766. `Opus acupictoris’: quod significet quae scientifici, constat ex significatione `operis acupictoris’ quod (x)sit scientificum, de qua n. 9688.

AC n. 9767 9767. `Columnae ejus quattuor, et bases harum quattuor’: quod significet bona et inde vera sustentantia conjunctionem, constat ex significatione `columnarum et basium’ quod sint bona et inde vera sustentantia, ut supra n. 9764, et ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio, de qua n. 8877, 9601, 9674.

AC n. 9768 9768. `Omnes columnae atrii circumcirca’: quod significet omne bonum sustentans caelum, constat ex significatione `omnium columnarum circumcirca’ quod sint {1} omne bonum sustentans; quod `columnae’ sint bona sustentantia, videatur n. 9747, 9757; et ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua n. 9741.
@1 sit$

AC n. 9769 9769. `Cinctae cincturis argenti, et unci earum argento {1}’: quod significet omnes conjunctionis modos per verum, constat ex significatione `cincturarum et uncorum’ quod sint conjunctionis modi, de qua supra n. 9749, et ex significatione `argenti’ quod sit verum, de qua n. (x)1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 7999.
@1 argenti altered to argento cp n. 9740$

AC n. 9770 9770. `Et bases earum aere’: quod significet sustentationes per bonum, constat ex significatione `basium’ quod sint sustentationes, de qua n. 9643, et ex significatione `aeris’ quod sit bonum, de qua n. 425, 1551.

AC n. 9771 9771. `Longitudo atrii centum in cubito’: quod significet bonum illius caeli ad plenum, constat ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua n. 1613, 9487, ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua n. 9741, et ex significatione `centum’ quod sint ad plenum, de qua supra n. 9745.

AC n. 9772 9772. `Et (x)latitudo quinquaginta in quinquaginta’: quod significet verum quantum satis, constat ex significatione `latitudinis’ quod sit verum, de qua n. 1613, 3433, 3434, 4482, 9487, et ex significatione `quinquaginta’ quod sint quantum satis, de qua n. 9756.

AC n. 9773 9773. `Et altitudo quinque cubiti’: quod significet gradus boni et veri etiam quantum satis, constat ex significatione `altitudinis’ quod sint gradus quoad bonum, de qua n. 9489, et quia de caelo ultimo praedicatur, sunt etiam gradus quoad verum, nam id caelum in bono et vero fidei est; et ex significatione `quinque’ quod sint quantum satis, de qua n. 9689; quod per `altitudinem’ significentur gradus quoad bonum et verum, est quia per altum significatur internum, n. 1735, 2148, 4599, ideo quo altius eo interius, interius in caelo est propius ad Dominum, nam Dominus est in intimo, et ab intimo procedunt omnia; distantiae ex intimo sunt gradus boni et veri ab Ipso; quia Dominus est intimum, etiam est Altissimum, est enim Sol caeli, a quo omnis altitudo in caelis {1}; inde est quod Dominus in Verbo dicatur Altissimus.
@1 After Altissimus$

AC n. 9774 9774. `Byssino contexto’: quod significet ex intellectuali, constat ex significatione `byssini contexti’ quod sit intellectuale, de qua n. 9596, 9744.

AC n. 9775 9775. `Et bases illorum aere’ significat sustentationes omnium per bonum, ut supra n. 9770; quod sint {1} omnium, est quia in hoc versu agitur de omnibus atrii.
@1 i sustentationes$

AC n. 9776 9776. `Et omnibus vasis habitaculi in omni servitio [ejus] quod significet vera et bona scientifica quae externi hominis, constat ex significatione `vasorum’ quod sint scientifica, de qua n. 3068, 3079, 9394, 9544, ex significatione `habitaculi’ quod sit caelum, de qua n. 9594, 9596, 9632, et ex significatione `servitii’ quod sit externum seu natura hominis, de qua n. 3019, 3020, 5305, 7998. Quod externum seu naturale hominis sit servitium, est quia id inservire debet interno seu spirituali hominis; est enim homo creatus ad imaginem caeli, et ad imaginem mundi, internus seu spiritualis homo ad imaginem caeli et externus seu naturalis ad imaginem mundi, n. 9279; sicut mundus servire debet caelo, ita externum seu naturale hominis interno seu spirituali ejus est etiam illud ad servitium creatum, nam ex se non vivit, ita ex se nihil potest, sed ex interno seu spirituali, hoc est, per hunc a Domino inde quoque patet quod externum seu naturale hominis non sit aliqui nisi inserviat interno seu spirituali, et quod tantum sit quantum inservit inservire est oboedire, et tunc oboedit, quando {1} ex intellectuali non desumit rationes faventes malis amorum sui et mundi {2}, sed cum obsequitur rationi et (o)doctrinae Ecclesiae dictanti, quod faciendum si bonum et verum non propter se et mundum (o)ut fines, sed propter ipsum bonum et verum; ita Dominus (o)per caelum hominis, hoc est (m)per internum ejus, illa {3} facit; nam omne bonum et verum est ex Domino, usque adeo ut bonum et verum apud hominem sit {4} Ipse Dominus. Ex his constare potest unde est quod externus homo erit {5} servitium interno.
@1 i volupe corporis, et jucundum amorum sui et mundi$
@2 et confirmantes$
@3 hominis, id$
@4 sint$
@5 sit$

AC n. 9777 9777. `[Et] omnes paxilli ejus, et omnes paxilli atrii, aere’: quod significet omnia conjungentia et firmantia utriusque caeli, medii et ultimi, per bonum, constat ex significatione `paxillorum’ quod sin conjungentia et firmantia, de qua sequitur, ex significatione `habitaculi quod (o)hic intelligitur per `ejus,’ quod sit caelum, in specie caelum medium, de qua n. 9594, 9596, 9632, ex significatione `atrii’ quod sit caelum ultimum, de qua n. 9741, et ex significatione `aeris’ quod sit bonum externum, de qua n. 425, 1551.
[2] Quod paxilli seu clavi sint conjungentia et firmantia, est quia conjungunt et firmant; similia etiam per illos significantur ubivis in Verbo, ut apud Esaiam,
Amplifica locum tentorii tui, et cortinas habitaculorum tuorum expandant, ne prohibeas; longos fac funes tuos, et clavos tuos firma, liv 2:
(o)agitur ibi de Nova Ecclesia a Domino; `amplificare locum tentorii, et cortinas habitaculorum expandere’ pro doctrinam boni et veri {1}, et inde cultum, n. 9596, `longi funes, et clavi’ pro ampla connexione et confirmatione veritatum; quod etiam atrii fuerint funes, videatur {2} Exod. xxxv 18; Num. iii 37, iv 32: [3] apud Esaiam {3},
Specta Zionem, oculi tui videant Hierosolymam, habitaculum tranquillum, tabernaculum quod non dissipatur; non removebuntur clavi ejus in perpetuum, et nulli funes ejus {4} avellentur, xxxiii 20;
`clavi et funes’ hic similiter pro confirmantibus et conjungentibus {5}; `clavus’ pro firmatione et conjunctione etiam apud Esaiam xli 7; et apud Jeremiam x 4; sed ibi agitur de idolis, per quae significantur doctrinae (o)falsi, quia ex propria intelligentia, n. 8941, (x)9424. Per clavum autem super quo aliquid suspenditur, significatur affixio et adjunctio apud Esaiam xxii 23, 24; et apud Ezechielem xv 3.
@1 de bono et vero$
@2 fuerunt etiam atrio funes$
@3 Eundem AIT$
@4 omnes funes ejus non$
@5 conjungentibus et firmantibus$

AC n. 9778 9778. Vers. 20, 21. Et tu praecipies filiis Israelis, et accipiant ad te oleum olivae purum, tusum, (x)luminari, ad ascendere faciendum lucernam jugiter. In tentorio conventus ab extra velum, quod super testimonium, ordinabit illud Aharon, et filii ejus, a vespera usque ad mane coram Jehovah; statutum saeculi generationibus illorum a cum filiis Israelis. `Et tu praecipies filiis Israelis’ significat Ecclesiae per Verbum a Domino: `et accipiant ad te oleum olivae’ significat bonum charitatis et fidei: `purum, tusum’ significat inde genuinum et perspicuum: `luminari’ significat caelum spirituale: `ad ascendere faciendum lucernam jugiter’ significat inde fidem, et per illam a Domino intelligentiam veri et sapientiam boni: `in tentorio conventus’ significat ubi praesentia Domini{1} {2}: `ab extra velum quod super testimonium’ significat ubi communicatio et per medium uniens conjunctio cum Domino in caelo intimo: `ordinabit illud Aharon et filii ejus’ significat perpetuum influxum a Domino: `a vespera usque ad mane coram Jehovah’ significat jugiter in omni statu: `statutum saeculi’ significat Divinum ordinem: `generationibus illorum a cum filiis Israelis’ significat aeternum regno spirituali.
@1 cp n. 9784$
@2 ubi duo aut tres Ille in medio written above this line$

AC n. 9779 9779. `Et tu praecipies filiis Israelis’: quod significet Ecclesiae per Verbum a Domino, constat ex repraesentatione Moschis, qui hic est `tu,’ quod sit Dominus quoad Verbum, seu Verbum quod a Domino, de qua n. 4859 fin., 5922, 6752, 7014, 7089, 9372, et ex repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sit Ecclesiae spiritualis, de qua n. 9340; inde patet quod per quod `Moscheh praeciperet filiis Israelis’ significetur quod Ecclesiae per Verbum a Domino.

AC n. 9780 9780. `Et accipiant ad te oleum olivae’: quod significet bonum charitatis et fidei, constat ex significatione `olei olivae’ quod sit bonum amoris caelestis, de qua n. 886, hic autem bonum amoris spiritualis, quod est bonum charitatis erga proximum et bonum fidei; quod hoc bonum hic per `oleum olivae’ significetur, est quia erat pro luminari seu candelabro, et per `candelabrum’ significatur caelum spirituale, n. 9548; caelum spirituale in terra est Ecclesia spiritualis; `oleum’ et `olea’ significant in Verbo {1} tam bonum caeleste quam bonum spirituale, bonum caeleste, ubi agitur de regno seu Ecclesia caelesti, et bonum spirituale, ubi agitur de regno seu Ecclesia spirituali; distinguuntur illa regna seu illae Ecclesiae per bona; bona regni seu Ecclesiae caelestis sunt bonum amoris in Dominum, et bonum amoris mutui, et bona regni seu Ecclesiae spiritualis sunt bonum charitatis erga proximum, et bonum fidei, n. 9741; de his bonis et inde veris agitur in Verbo ubivis, nam Verbum est doctrina boni, est enim doctrina amoris in Dominum et amoris erga proximum, Matth. xxii 34-39; et omne bonum est amoris, etiam bonum fidei, nam hoc ex bono amoris existit, et non absque eo.
[2] Quia Verbum est doctrina boni, idcirco ut Verbum intelligatur, sciendum est quid bonum; et nemo scit quid bonum nisi {2} vivat in bono secundum Verbum; cum enim vivit in bono secundum Verbum, tunc Dominus insinuat bonum {3} in vitam ejus; inde homo appercipit illud et sentit illud, proinde capit illud quale est; alioquin non apparet, quia non appercipitur; inde constare potest in quo statu sunt qui modo sciunt ea quae in Verbo, et persuadent sibi quod ita sit, et non faciunt illud; sunt illi in nulla cognitione de bono, consequenter in nulla de vero, nam verum noscitur ex bono, et nusquam absque bono, nisi sicut scientificum nullius vitae, quod in altera vita perit.
[3] Quod `oleum’ et quoque `oliva’ sint {4} bonum, constat a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Sachariam,
Vidi candelabrum auri, duae oleae juxta id, una a dextra (x)lecyti et una ad sinistram ejus; hi sunt duo filii olei stantes juxta Dominum totius terrae, iv 2, 3, 14;
`duae oleae et duo filii olei’ sunt bonum amoris in Dominum, quod a dextra Ipsius, et bonum charitatis erga proximum, quod ad sinistram {5}: similiter apud Johannem,
Duo testes prophetabant dies (x)mille ducentos sexaginta; hi sunt duae oleae, et duo candelabra coram Deo terrae stantia, Apoc. xi 3, 4;
`duae oleae {6} et duo candelabra’ sunt eadem illa bona, quae {7} quia sunt a Domino, vocantur {8} `duo testes’: [4] apud eundem,
Audivi vocem in medio quattuor animalium, dicentem, Oleo et vino ne damnum inferas, Apoc. vi 6;
`oleum’ pro bono amoris et charitatis, `vinum’ pro bono et vero fidei {9}: apud Esaiam,
Dabo in deserto cedrum Schittae, et (x)myrtum et lignum olei, xli 19:
apud Jeremiam,
Venient et canent in altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae, ad triticum, et ad mustum, et ad oleum, xxxi 12:
apud Joelem,
Devastatus est ager, luxit terra quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum, i 10:
apud eundem,
Plenae sunt areae frumento puro, et exundant torcularia mustum et oleum, ii 24:
[5] apud Moschen,
Dabo pluviam terrae vestrae in tempore suo, ut colligas frumentum tuum, mustum tuum, et oleum tuum, Deut. xi 14;
dicitur {10} hic frumentum, mustum, et oleum, sed quod illa non intelligantur, constare potest unicuivis qui expendit, Verbum enim, quia Divinum, est spirituale, non mundanum, ita non agit de frumento, musto, et oleo terrae, quatenus inserviunt corpori pro cibis, sed quatenus inserviunt animae, nam omnes cibi in mundo in Verbo significant cibos caelestes, sicut etiam panis et vinum in Sancta Cena; quid in allatis locis significant `frumentum et mustum,’ videatur n. 3580, 5295, 5410, 5959; quid `oleum’ inde patet.
[6] Similiter se habet cum omnibus illis quae Dominus cum fuit in mundo, locutus est, sicut quod de Samarita, quod ille ad vulneratum {11} a latronibus accedens obligaverit ejus vulnera, et infuderit oleum et vinum, Luc. x 33, 34; hic non intelligitur oleum et vinum {12}, sed bonum amoris et charitatis, per `oleum’ bonum amoris, et per `vinum’ bonum charitatis (o)et fidei, agitur enim de proximo, ita de charitate erga illum {13}; [7] quod `vinum’ id sit, videatur n. 6377: similiter quae Dominus locutus est de decem virginibus, quarum quinque acceperunt lampades, et non simul oleum, et quinque etiam oleum, et quod hae in caelum admissae, illae vero rejectae, Matth. xxv 3, 4, seq.; `oleum in lampadibus’ est bonum amoris et charitatis in veris fidei, {14} `virgines quae acceperunt lampades et non oleum’ sunt qui audiunt Verbum, legunt illud, et dicunt se credere, et tamen propterea nihil boni {15}faciunt,et si faciunt non est ex amore boni aut veri, sed ex amore sui et mundi.
[8] Quia oleum significabat bonum charitatis, ideo etiam inungebantur oleo aegroti, et sanabantur, ut legitur de Domini discipulis, qui exeuntes ejecerunt daemonia, et unxerunt oleo multos infirmos, et sanaverunt Marc. vi 13 apud Davidem,
Pinguefacies oleo caput meum, poculum meum abundabit Ps. xxiii 5;
`pinguefacere oleo caput’ pro donare bono caelesti: apud Moschen,
Jehovah cibavit proventu agrorum, sugere fecit eum mel e rupe, et oleum e saxo petrae, Deut. xxxii 13;
ibi de antiqua Ecclesia; `sugere oleum e saxo petrae’ pro imbui bono per vera fidei: [9] apud Habakuk,
Ficus non florebit, nec proventus in vitibus; mentietur opus oliva, et agri non ferent cibum, iii 17;
hic non ficus, nec vites, nec oliva, nec agri intelliguntur, sed caelestia quibus correspondent; quod etiam quisque ex se agnoscere potest qui agnoscit quod Verbum de talibus quae (o)sunt caeli et Ecclesiae, ita quae (t)sunt animae, agat; at qui non cogitant nisi de mundanis, terrestribus, et corporeis, illa non vident, immo nec videre volunt, dicentes secum, Quid spiritualia? quid caelestia? ita quid victus caelestes? quod sint talia quae intelligentiae et sapientiae, quidem sciunt cum dicitur, sed quod sint fidei et amoris, non volunt; causa est quia talibus non imbuunt vitam, et inde non usque in intelligentiam et sapientiam veritatum et bonitatum caelestium perveniunt: [10] apud Ezechielem,
Lavi te aquis, et ablui sanguines tuos desuper te, et unxi te oleo, vestivi te acupicto; vestes tuae byssus, sericum, et acupictum; similam, et mel, et oleum comedisti: sed sumpsisti vestes acupicti tui, et texisti imagines, et oleum Meum et suffimentum Meum dedisti coram illis, xvi 9, 10, [13,] 18;
quis non videre potest quod ibi non intelligantur vestes ex acupicto, byssus et sericum {16}, nec quod oleum, mel, simila, sed quod Divina quae caeli et Ecclesiae sunt? nam agitur de Hierosolyma, per quam intelligitur Ecclesia; et ideo per illa quae memorantur, intelliguntur talia quae Ecclesiae sunt; quod per singula aliquod {17} speciale Ecclesiae, constat, nam in Verbo, quod Divinum, nullum verbum est vanum; quod Hierosolyma (x)sit Ecclesia, videatur n. 3654; quid porro {18} `acupictum,’ n. 9688, quid `byssus,’ n. 5319, 9469, quid (x)`simila,’ n. 2177,
quid `mel,’ n. 5620, 6857, quid `lavare aquis,’ n. 3147, 5954 fin., (x)9088, et quid `abluere sanguines,’ n. 4735, 9127: [11] apud Hoscheam,
Ephraim pascens ventum, foedus cum Assyrio pangunt, et oleum in Aegyptum defertur, xii 2 [A.V. 1];
haec prorsus non intelliguntur nisi sciatur quid {19} Ephraim, quid Assyrius, et quid Aegyptus; describitur tamen ibi intellectuale hominis Ecclesiae, quod per ratiocinia ex scientificis pervertitur, Ephraim enim est intellectuale illud, n. 3969, 5354, 6222, 6238, 6267, Assyrius ratiocinatio, n. 1186, et Aegyptus scientificum, n. 9391; inde `oleum in Aegyptum deferre’ est bonum Ecclesiae (o)ita conspurcare.
[12] Quod Dominus tam saepe ascenderit montem Olivarum, Luc. xxi 37, xxii 39, erat {20} quia `oleum’ et `oliva’ significabat bonum amoris, et quoque `mons,’ n. 6435, 8758; causa erat quia in Domino cum in mundo, omnia repraesentativa caeli erant; universum enim caelum per illa Ipsi adjungebatur; quapropter quicquid agebat et quicquid locutus est, erat Divinum et caeleste, et ultima erant repraesentativa; mons Olivarum repraesentabat caelum quoad bonum amoris et charitatis {21}, ut quoque constare potest apud Sachariam,
Jehovah exibit et pugnabit contra gentes; stabunt pedes Ipsius in die illo super monte Olivarum, qui ante facies Hierosolymae; et (x)diffindetur mons Olivarum, ut pars ejus versus ortum et versus mare valle magna, et recedet pars montis versus septentrionem, et pars ejus versus meridiem, xiv 3, 4;
[13] agitur ibi de Domino ac Ipsius adventu; per `Montem Olivarum’ significatur bonum amoris et charitatis, ita Ecclesia, nam bona illa faciunt Ecclesiam; quod Ecclesia recederet a gente Judaica et instauraretur apud gentes, significatur per quod mons ille diffinderetur versus ortum, versus mare, et versus septentrionem et meridiem; simile quod per Domini verba apud Lucam,
Vos eritis dejecti foras, contra venient ab ortibus et occasibus, et a septentrione et meridie, accumbentes in regno Dei, xiii 28, 29;
in sensu universali per quod `Jehovah exibit et pugnabit contra gentes, et stabunt pedes (m)Ipsius super monte Olivarum qui ante facies Hierosolymae’ intelligitur quod Dominus ex Divino Amore pugnaturus esset contra inferna, `gentes’ enim sunt mala quae ab infernis, (o)n. 1868, 6306, et `mons Olivarum, super quo pedes’ est Divinus Amor.(n)
@1 in Verbo significat$
@2 i qui$
@3 bonum insinuatur a Domino$
@4 sit$
@5 i Ipsius$
@6 i sunt$
@7 haec et ea$
@8 dicuntur$
@9 i inde$
@10 nominantur$
@11 percussum$
@12 i in vulnera$
@13 charitate erga proximum$
@14 i oleum est id bonum,$
@15 i volunt et$
@16 byssu et serico$
@17 aliquid$
@18 i sit$
@19 i significat$
@20 i causa$
@21 fidei$

AC n. 9781 9781. `Purum, tusum’: quod significet [inde] genuinum et perspicuum, constat ex significatione `puri’ cum de bono quod per `oleum’ significatur, quod sit genuinum, nam bonum quo magis caeleste, ita quo magis genuinum, eo purius; et ex significatione `tusi’ cum de bono quod per `oleum’ significatur, quod sit perspicuum; bonum dicitur perspicuum cum fit verum, nam bonum per verum apparet, est enim verum forma boni, et bonum non apparet in luce nisi in forma; quo itaque bonum in meliore forma sistitur, eo magis perspicue apparet, elucet enim inde ipsum bonum, usque ut afficiat alterius et’ intellectuale et simul voluntarium; nam sicut se habet cum bono et vero, ita se habet cum voluntate et cum intellectu apud hominem, nam voluntas dicata est receptioni boni, et intellectus dicatus est receptioni veri; voluntas nec apparet in luce nisi {1} per intellectum, est enim intellectus qui format voluntarium, et sistit id perspicuum; quod formatur, hoc dividitur quasi in partes, et inter illas analytice consociatas instituuntur varii respectus seu variae relationes, ita sistitur bonum in intellectu, et redditur perspicuum; bonum in intellectu perspicuum (x)redditum est verum illius boni; (m)inde nunc est quod oleum (x)esset tundendum, sicut etiam tus, de quo dicitur quod erit purum, et quod tundetur de eo minutim, et sic suffiretur, Exod. xxx 34, 35, [36.](n) Simile quod per `tusum,’ etiam per `commolitum’ significatur, ut constare potest ex significatione `tritici’ et `similaginis’; `triticum’ significat bonum, et similago’ {2} verum ejus. Sicut `tusum’ et `commolitum’ in genuino sensu significat bonum perspicuum {3}, ita `tusum’ et `commolitum’ in opposito sensu significat malum perspicuum {4}; hoc significatur per quod Moscheh vitulum aureum contuderit molendo probe, et attenuatum in pulverem projecerit in rivum descendentem e monte, Deut. ix 21, de quo videatur n. 9391.
@1 i quam$
@2 simulago A, simila IT$
@3 i ita verum$
@4 i per falsum$

AC n. 9782 9782. `Luminari’: quod significet caelum spirituale, constat ex significatione `luminaris’ seu candelabri, quod sit caelum spirituale, de qua n. (x)9548.

AC n. 9783 9783. `Ad ascendere faciendum lucernam jugiter’: quod significet inde fidem, et per illam a Domino intelligentiam veri et sapientiam boni, constat ex significatione `lucernae’ quod sit fides ac inde intelligentia veri et sapientia boni, de qua n. 9548; quod `lucerna’ sit fides, est quia Divinum Verum procedens a Domino est lux in caelis; ea lux recepta ab angelis ibi, aut ab homine, est instar lucernae, illuminat enim omnia mentis et dat intelligentiam et sapientiam; lux recepta est fides. Sed sciendum quod fides non sit lucerna, seu {1} illuminet mentem, nisi illa sit ex charitate, ita nisi illa sit charitas; se habet cum fide et charitate sicut cum vero et bono; verum est forma boni seu bonum formatum ut appareat in luce {2}, ita fides est forma charitatis seu formata charitas; ad fidem etiam pertinet verum, et ad charitatem bonum; quod enim verum est, id creditur et (x)fit fidei, et quod bonum est, hoc amatur et fit charitatis; ipsum verum et bonum (m)quod amatur est proximus, et amor ejus est charitas.(n)
@1 i non$
@2 formatum bonum$

AC n. 9784 9784. `In tentorio conventus’: quod significet praesentiam Domini {1}, constat ex eo quod tentorium ideo factum sit ut Dominus ibi conveniret Moschen et Aharonem, ut et filios Israelis, ideo etiam sanctum cultus ibi instituebatur, ut constare potest ex his sequentibus in Exodo {2},
Holocaustum jugis facient ad ostium tentorii conventus coram Jehovah, ubi conveniam vos, ad loquendum tecum ibi, {3} et conveniam ibi filios Israelis; et sanctificabitur per gloriam Meam; et sanctificabo tentorium conventus, et altare, et Aharonem, et filios ejus sanctificabo, ut sacerdotio fungantur Mihi, et habitabo in medio filiorum Israelis, xxix 42-45;
et quod Dominus ibi convenerit illos, seu praesens fuerit ibi, alibi,
Cum absoluta erant omnia, obtexit nubes tentorium conventus, et gloria Jehovae implevit habitaculum, nec potuit Moscheh intrare in tentorium conventus, eo quod habitaret super eo nubes, et gloria Jehovae impleret habitaculum; nubes Jehovae fuit super habitaculo interdiu, et ignis fuit noctu in eo, in oculis omnis domus Israelis, Exod. xl 33-fin.;
ex his constare potest quod per `tentorium conventus’ significetur ubi praesentia Domini; causa quod ita, erat quia tentorium repraesentabat caelum, et caelum est caelum ex praesentia Domini ibi; ideo etiam vocabatur habitaculum Jehovae.
@1 cp n. 9778$
@2 in sequentibus hujus Libri Exodi$
@3 See p. ix preliminary note i. A ends here.$

AC n. 9785 9785. `Ab extra velum quod super testimonium’: quod significet ubi communicatio et per medium uniens conjunctio cum Domino in caelo intimo, constat ex significatione `veli’ quod sit medium uniens caelum intimum et medium, de qua n. 9670, 9671, ita ubi communicatio et conjunctio, et ex significatione `testimonii’ quod sit Dominus quoad Divinum Verum.

AC n. 9786 9786. `Ordinabit illud Aharon et filii ejus’: quod significet perpetuum influxum a Domino, constat ex significatione `ordinare’ cum de (x)Domino, Qui repraesentabatur per Aharonem, quod sit influxus, nam omnis communicatio Divini Boni et Divini Veri a Domino, et omnis conjunctio cum Ipso fit per influxum; sunt angeli et homines formae recipientes; quod influxus perpetuus significetur, est quia agitur de ordinatione lucernae a vespera usque ad mane, per quod significatur jugiter et perpetuo; quod a Domino, est quia per Aharonem repraesentabatur Dominus quoad Divinum Bonum, et per filios ejus quoad Divinum Verum, de quibus in sequentibus.

AC n. 9787 9787. `A vespera usque ad mane coram Jehovah’: quod significet jugiter in omni statu, constat ex significatione `vesperae’ quod sit finis unius status, de qua n. 8426, et ex significatione `mane’ quod sit principium alterius, de qua n. 8427; quod sit jugiter in omni statu, est quia vespera involvit omnem statum umbrae, qui significatur per sequentem noctem, et mane involvit omnem statum lucis, qui significatur per sequentem diem; nam apud Dominum sequentia et futura simul in praesenti sunt, omne enim quod Dominus apud hominem et angelum ordinat, hoc est, providet, est aeternum; ex his constare potest quod per `ordinationem lucernae a vespera usque ad mane’ significetur perpetuus influxus boni et veri a Domino jugiter in omni statu.

AC n. 9788 9788. `Statutum saeculi’: quod significet Divinum ordinem, constat ex significatione `statuti’ quod sit Divinus ordo, de qua n. (x)7884, 7995, 8357, et ex significatione `saeculi’ quod sit aeternum; quod Divinum est, hoc etiam aeternum est.

AC n. 9789 9789. `Generationibus illorum a cum filiis Israelis’: quod significet aeternum regno spirituali, constat ex significatione `generationum’ quod sint aeternum, de qua sequitur, et ex significatione `filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia spiritualis, de qua n. 9340, ita quoque regnum spirituale, nam regnum spirituale Domini in caelis est caelum spirituale, in terris est Ecclesia spiritualis. Quod `generationes’ sint aeternum, est quia per illas in sensu interno intelliguntur generationes fidei et charitatis, n. 613, 2020, 2584, 6239, 9042, 9079, ita quae caeli et Ecclesiae, quae aeterna sunt; per `filios Israelis,’ de quibus generationes praedicantur, etiam significatur Ecclesia, n. 9340. Quod per `generationes’ significetur aeternum, patet a sequentibus locis in Verbo: apud Esaiam,
Justitia Mea in aeternum erit, et salus Mea in generationes generationum expergiscere juxta dies antiquitatum, generationes aeternitatum, li 8, 9:
apud eundem,
Ponam te in magnificentiam aeternitatum, gaudium generationis et generationis, lx 15:
apud eundem,
In aeternum ascendet fumus ejus, a generatione in generationem vastata erit, in perpetuitatem perpetuitatum non transiens per eam, xxxiv 10:
apud Davidem,
Consilium Jehovae in aeternum stabit, cogitationes cordis Ipsius in generationem et generationem, Ps. (x)xxxiii 11:
apud eundem,
Laudabo nomen Tuum in aeternum et perpetuum; generatio generationi laudabit opera Tua, Ps. cxlv [2,] 3, 4:
apud eundem,
Timebunt Te cum sole, et ante lunam, a generatione generationum, Ps. (x)lxxii 5:
apud Moschen,
Hoc nomen Meum in aeternum, et hoc memoriale Meum in generationem et generationem, Exod. iii 15;
praeter pluries alibi: dicitur `in aeternum’ et `in generationem et generationem,’ et `aeternum’ praedicatur de Divino Caelesti seu Bono, ac `generatio’ de Divino Spirituali seu Vero; sunt enim in Verbo imprimis prophetico plerumque binae expressiones de una eademque re, sicut in locis allatis in aeternum ac in generationem et generationem, et hoc propter conjugium caeleste in omnibus et singulis Verbi; conjugium caeleste est conjugium boni et veri, seu conjunctio Domini et caeli videantur loca citata n. 9263.
Continuatio de Prima Tellure visa in Caelo Astrifero

AC n. 9790 9790. Datum etiam est videre aliquot incolas qui ex viliore sorte erant; visi sunt in veste, in quali rustici in Europa; visus etiam est vir cum sua femina; haec apparebat pulchra statura et gestu decoro, vir similiter; sed quod miratus sum, ille ambulabat magnificus, gressu quasi fastuoso, sed mulier vicissim gressu humili; dicebatur ab angelis quod talis mos in illa tellure sit, et quod viri qui tales, amentur, quia usque boni sunt. Dictum porro quod non liceat illis plures uxores habere, quoniam id contra leges.

AC n. 9791 9791. Homo qui in spiritu est, quando id datur a Domino, spectare potest obvia in tellure, prope quam est; nam in altera vita non est spatium, ita nulla longinquitas illis qui in simili statu sunt, secundum illa quae prius n. 9579-9581 dicta sunt; similiter hoc factum est, sicut cum spiritibus quarundam tellurum in mundo nostro solari, quibus a Domino datum est per meos oculos videre plura in nostra tellure, de qua re aliquoties prius.

AC n. 9792 9792. Femina quae visa, ante pectus habebat latum indumentum, post quod se abscondere potuit; quod ita factum erat, ut inserere bracchia posset, ac illo se induere, et sic abire; id quoad inferiorem partem subduci potuit, et subductum et corpori applicatum apparuit instar pectoralis, quale feminis nostrae telluris; sed idem etiam inserviebat viro pro indumento, visum quod sumeret id a femina, et applicaret tergo suo, et solveret inferiorem partem, quae sic defluebat ad pedes sicut toga, et ita ambulabat vestitus.

AC n. 9793 9793. Postea locutus sum cum spiritibus qui ex illa tellure, quibus narrabam plura de nostra tellure, sicut quod scientiae hic sint quae non alibi, ut astronomica, geometrica, mechanica, physica, chymica, medica, optica, philosophica, praeter artes quae nec alibi cognitae, ut naves construendi, metalla fundendi, scribendi super chartis, et eadem vulgandi typis, et sic communicandi cum omnibus in tota tellure, etiam conservandi in posteritatem milium annorum; et quod ita factum sit cum Verbo, quod a Domino, et quod ideo Verbum revelatum constanter manens sit in hac tellure, videatur n. 9350-9360.

AC n. 9794 9794. Tandem mihi ostensum est infernum illorum qui ab illa tellure, qui inde visi terrebant quam maxime; monstrosas eorum facies non describere ausim; visae etiam ibi magae quae diras exercent artes; hae indutae apparebant viridi, et incutiebant horrorem.

AC n. 9795 9795. De secunda tellure visa in caelo astrifero ad finem capitis sequentis.

AC n. 9796

9796. EXODI
CAPUT VICESIMUM OCTAVUM
DOCTRINA CHARITATIS ET FIDEI

Cum notum est quid homo internus et quid externus, sciri potest unde intellectus veri et voluntas boni.

AC n. 9797 9797. Quantum internus homo apertus est versus caelum, ita ad Dominum, tantum in luce caeli est, ita tantum in intellectu veri; lux caeli est Divinum Verum procedens a Domino; ab illa illustrari est intelligere verum.

AC n. 9798 9798. Quantum (x)internus homo apertus est ad Dominum, et externus illi subordinatus, tantum in igne caeli est, ita tantum in voluntate boni; ignis caeli est Divinus Amor procedens a Domino, ab illo accendi est velle bonum.

AC n. 9799 9799. Est itaque intellectus veri videre ex illustratione a Domino vera ex Verbo; et voluntas boni est ex affectione velle illa.

AC n. 9800 9800. Qui in amore et in fide in Dominum sunt, et in charitate erga proximum, illi in intellectu veri et in voluntate boni sunt, nam apud illos est receptio boni e veri quae a Domino.

AC n. 9801 9801. Quantum autem internus homo clausus est versus caelum ad Dominum, tantum in frigore et in caligine est quoad illa quae caeli sunt; et tunc quantum externus homo apertus est versus mundum, tantum cogitat falsum et vult malum, ac ita insanit; lux enim mundi apud illum exstinguit lucem caeli, et ignis vitae mundi exstinguit ignem vitae caeli.

AC n. 9802 9802. Qui in amore sui sunt, et in persuasione intelligentiae et sapientiae a semet, illi in tali frigore et caligine sunt.

AC n. 9803 9803. Inde patet quod intelligens et sapiens esse non sit intelligere et sapere multa quae mundi sunt, sed intelligere et velle illa quae caeli sunt; nam dantur qui intelligunt et sapiunt multa quae mundi sunt, et tamen non credunt nec volunt illa quae caeli sunt, ita insaniunt; hi sunt de quibus Dominus dicit apud Matthaeum,
Per parabolas loquor, quia videntes non vident, et audientes non audiunt, nec intelligunt, xiii 13:
et apud Johannem,
Mundus non potest accipere Spiritum veritatis, quoniam non videt illum, neque cognoscit illum, xiv 17.

CAPUT XXVIII
1. Et tu appropinquare fac ad te Aharonem fratrem tuum, et filios ejus cum illo, e medio filiorum Israelis, ad fungendum eum sacerdotio Mihi, Aharon, Nadab et Abihu, Eleazar et Ithamar, filii Aharonis.
2. Et facies vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo ad gloriam et ad decus.
3. Et tu loqueris ad omnes sapientes corde, quos implevi spiritu sapientiae, et facient vestes Aharonis ad sanctificandum eum, ad sacerdotio fungendum eum Mihi.
4. Et hae vestes (x)quas facient, pectorale, et ephodum, et pallium, et tunicam tesselatam, cidarim, et balteum; et facient vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo, et filiis ejus, ad fungendum eum sacerdotio Mihi.
5. Et illi accipient aurum, et hyacinthinum, et (x)purpuram, et coccineum dibaphum, et byssinum.
6. Et facient ephodum auro, hyacinthino, et purpura, coccineo dibapho, et byssino contexto, opere excogitatoris.
7. Duo umeri conjuncti erit illi ad duas extremitates ejus, et conjungetur.
8. Et cingulum ephodi ejus quod super illo, secundum opus ejus ex illo erit, auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto.
9. Et accipies duos lapides schoham, et sculpes super illis nomina filiorum Israelis.
10. Sex de nominibus illorum super lapide uno, et nomina sex reliqua super lapide altero, secundum generationes illorum.
11. Opere opificis lapidis, sculpturis sigilli sculpes duos lapides super nominibus filiorum Israelis; circumdatos fundis auri facies illos.
12. Et pones duos lapides super umeris ephodi, lapides recordationis filiis Israelis; et feret Aharon nomina illorum coram JEHOVAH super duobus umeris ejus {1}ad recordationem.
@1 et IT$
13. Et facies fundas auri.
14. Et duas catenulas auri puri, a terminis facies illas, opere funiculi; et dabis catenulas funiculorum super fundis.
15. Et facies pectorale judicii, opere excogitatoris, sicut opus ephodi facies illud, auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto, facies illud.
16. Quadratum erit duplicatum, spithama longitudo ejus, et spithama latitudo ejus.
17. Et opplebis illud oppletura lapidis; quattuor ordines lapidis, ordo, rubinus, topazius, carbunculus, ordo unus.
18. Et ordo secundus, chrysoprasus, sapphirus, et (x)adamas.
19. Et ordo tertius, cyanus, achates, et amethystus.
20. Et ordo quartus, tarshish, et schoham, et jaspis; inclusi auro erunt in oppleturis suis.
21. Et lapides erunt super nominibus filiorum Israelis, duodecim super nominibus eorum, sculpturis sigilli, cuique super nomine ejus erunt duodecim tribubus.
22. Et facies super pectorali catenulas termini opere funiculi auro puro.
23. Et facies super pectorali duos annulos auri, et dabis duos annulos super duabus extremitatibus pectoralis.
24. Et dabis duos funiculos auri super duobus annulis ad extremitates pectoralis.
25. Et duas extremitates duorum funiculorum dabis super duabus fundis, et dabis super umeros ephodi e regione facierum ejus.
26. Et facies duos annulos auri, et pones illos super duabus extremitatibus pectoralis super ora ejus, quae citra ephodum introrsum.
27. Et facies duos annulos auri, et dabis illos super duobus umeris ephodi inferius e regione facierum ejus contra juncturam ejus supra cingulum ephodi.
28. Et alligabunt pectorale ex annulis ejus ad annulos ephodi in filo hyacinthini, ad esse super cingulo ephodi, nec recedet pectorale a super ephodo.
29. Et portabit Aharon nomina filiorum Israelis in pectorali judicii super corde suo in intrando illo ad sanctum, ad recordationem coram JEHOVAH jugiter.
30. Et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim, et erunt super corde Aharonis in intrando illo coram JEHOVAH; et portabit Aharon judicium filiorum Israelis super corde suo coram JEHOVAH jugiter.
31. Et facies pallium ephodi totum hyacinthino.
32. Et erit os capitis ejus in medio ejus; labrum erit ori ejus circumcirca, opus textoris, sicut os loricae erit illi ne laceretur.
33. Et facies super fimbrias ejus malogranata hyacinthini, et purpurae, et coccinei dibaphi super fimbrias ejus circumcirca, et tintinnabula auri in medio (x)illorum circumcirca.
34. Tintinnabulum auri et malogranatum, tintinnabulum auri et malogranatum, super fimbrias pallii circumcirca.
35. Et erit super Aharone ad ministrandum, et audietur vox ejus in intrando illo ad sanctum coram JEHOVAH, et in exeundo illo, ne moriatur.
36. Et facies bracteam auri puri, et sculpes super illa (x)sculptura sigilli, Sanctitas JEHOVAE.
37. Et pones illam super filo hyacinthini, et erit super cidari; e regione facierum cidaris erit.
38. Et erit super fronte Aharonis, et portabit Aharon iniquitatem sanctorum, quae sanctificabunt filii Israelis, (x)quoad omnia dona sanctorum illorum; et erit super fronte ejus jugiter, ad beneplacitum illis coram JEHOVAH.
39. Et tesselabis tunicam byssi, et facies cidarim byssi, et balteum facies opere acupictoris.
40. Et filiis Aharonis facies tunicas, et facies illis balteos, et tiaras facies illis ad gloriam et ad decus.
41. Et indues illis Aharonem fratrem tuum, et filios ejus cum eo, et unges eos, et implebis manum eorum, et sanctificabis eos, et sacerdotio fungentur Mihi.
42. Et fac eis femoralia lini ad tegendum carnem nuditatis, a lumbis et usque ad femora erunt.
{1}43. Et erunt super Aharone, et super filiis ejus in intrandis illis ad tentorium conventus, aut accedendis illis ad altare ad ministrandum in sancto, ne portent iniquitatem et moriantur; statutum saeculi ei et semini ejus post illum.
@1 See p ix preliminary note 1. A begins here.$

AC n. 9804 9804. CONTENTA

Agitur hic de vestibus sanctitatis quibus induendi Aharon et filii ejus cum ministrarent; per sacerdotium, quo functurus Aharon cum filiis, {1}repraesentabatur Dominus quoad Divinum Caeleste, quod est Divinum Bonum in caelo; et per vestes illius, {1}repraesentabatur Divinum Spirituale, quod est Divinum Verum inde procedens.
@1 repraesentatur$

AC n. 9805 9805. SENSUS INTERNUS

Vers. 1, 2. Et tu appropinquare fac ad te Aharonem fratrem tuum, et filios ejus cum illo, e medio filiorum Israelis, ad fungendum eum sacerdotio Mihi, Aharon, Nadab et Abihu, Eleazar et Ithamar, filii Aharonis. Et facies vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo ad gloriam et ad decus. `Et tu appropinquare fac ad te Aharonem fratrem tuum’ significat conjunctionem Divini Veri cum Divino Bono in Divino Humano Domini: `et filios ejus’ significat Divinum Verum ex Divino Bono procedens: `e medio filiorum Israelis’ significat in caelo et in Ecclesia: `ad fungendum eum sacerdotio Mihi’ significat repraesentativum Domini: `Aharon’ significat quoad Divinum Caeleste: `Nadab et Abihu’ significat quoad Divinum Spirituale inde: `Eleazar et Ithamar’ significat quoad Divinum Naturale: `filii Aharonis’ significat quae ex Divino Caelesti {1}procedunt{2}: `et facies vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo’ significat repraesentativum regni spiritualis adjuncti regno caelesti: `ad gloriam et ad decus’ significat ad sistendum Divinum Verum quale in regno spirituali adjuncto regno caelesti in forma interna et externa. {3}
@1 i Divini Humani Domini$
@2 i quod non aliud repraesentatur quam Divinum Humanum, quod ipsum Divinum quod dari nec repraesentari possit$
@3 i (ita in coelos et in Ecclesia.)$

AC n. 9806 9806. `Et tu appropinquare fac ad te Aharonem fratrem tuum quod significet conjunctionem Divini Veri cum Divino Bono in Divino Humano Domini, constat a repraesentatione `Moschis’ qui hic appropinquare {1}faceret ad se Aharonem, quod sit Dominus quoad Divinum Verum, de qua n. 6752, 6771, 7014, 9372, ex significatione `appropinquare’ quod sit conjunctio et praesentia, de qua n. 9378, ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit Dominus quoad Divinum Bonum, de qua sequitur, et ex significatione `fratris’ quod sit bonum, de qua n 3303, 3803, 3815, 4121, 4191, 5686, 5692, 6756; (m)ex his patet quod per quod `Moscheh appropinquare faceret ad se Aharonem fratrem suum’ significetur conjunctio Divini Veri tum Divino Bono in Domino; quod in Divino Humano Ipsius, est quia Ipsum Id erat, in quo conjunctio illa facta est; Dominus enim Humanum Suum primum fecerat Divinum Verum, postea Divinum Bonum, videantur citata n. 9199, 9315.(n) Quod Aharon electus fuerit ut fungeretur sacerdotio, fuit causa quia erat frater Moschis, sic enim simul repraesentabatur fraternitas Divini Veri ac Divini Boni in caelo, nam prout supra dictum est, per Moschen repraesentabatur Divinum Verum, et per Aharonem Divinum Bonum.
2 Omnia in universo, tam caelo quam mundo, se referunt ad bonum et ad verum ut sint aliquid, bonum enim est Esse veri, et verum est Existere boni; quapropter bonum absque vero non Existit, et verum absque bono non Est; inde patet quod conjuncta erunt; conjunctio illorum repraesentatur in Verbo per binas conjuges, et quoque per binos fratres; per binas conjuges quando agitur de conjugio caelesti, quod est boni et veri, ac de successiva derivatione inde; per binos fratres quando agitur de bino ministerio, quod est judicii et cultus; qui fungebantur ministerio judicii vocabantur judices, postea reges, qui autem fungebantur ministerio cultus vocabantur sacerdotes; et quia omne judicium fit per verum, et Omnis cultus ex bono, ideo per `judices’ in Verbo significatur in sensu abstracto a persona verum ex bono, per ‘reges’ autem verum ex quo bonum, ac per `sacerdotes’ significatur ipsum bonum; inde est quod Dominus in Verbo dicatur Judex, tum Propheta, ut et Rex, ubi agitur de vero, at Sacerdos ubi de bono; pariter {2}Christus, Unctus, seu Messias, tum de vero, at Jesus seu Salvator cum de bono.
Ob illam fraternitatem, quae est veri quod judicii, ac boni quod 3 cultus, Aharon frater Moschis {3} electus est {4}ut sacerdotio fungeretur; quod per `Aharonem et ejus domum’ ideo significetur bonum, constat apud Davidem,
Israel, confide in Jehovah; Hic est auxilium eorum et scutum eorum; domus Aharonis, confidite in Jehovah; Hic auxilium eorum et scutum eorum. Jehovah recordatus est nostri, benedicit; (x)benedicet domui Israelis, benedicet domui Aharonis, Ps. cxv 9, 10, 12:
apud eundem,
Dicat nunc Israel {5}quod in aeternum misericordia Ipsius; dicant nunc domus Aharonis {5}quod in aeternum misericordia Ipsius, Ps. cxviii [2,] 3:
apud eundem,
Domus Israelis, benedicite Jehovae; domus Aharonis, benedicite Jehovae, Ps. (x)cxxxv 19;
`domus Israelis’ pro illis qui in veris sunt, ‘domus Aharonis’ pro illis qui in bonis, nam in Verbo ubi agitur de vero etiam agitur de bono, ob conjugium caeleste, n. 9263, 9314; quod `domus Israelis’ sint qui in veris, videatur n. 5414, 5879, 5951, 7956, 8234: apud eundem,
4 Jehovah misit (x)Moschen servum suum, Aharonem quem elegit, Ps. cv 26;
Moscheh dicitur `servus’ quia servus praedicatur {6}de veris, n. 3409, {7}et electus {6}de bono, n. 3755 fin.: apud eundem,
Ecce quam bonum et jucundum habitare fratres etiam una! sicut oleum bonum super capite descendens in barbam, barbam Aharonis, quod descendit super os vestium illius, Ps. {8}cxxxiii [1, 2,] 3;
qui non scit quid significat ‘frater,’ tum quid `oleum,’ quid `caput,’ quid `barba,’ quid `vestes,’ {9}ut et quid repraesentat `Aharon,’ non capere potest cur talia comparata sunt cum {10}cohabitatione fratrum, nam quid oleum descendens a capite in barbam Aharonis, et inde in ejus vestes, simile habet cum {11}concordia fratrum; sed {12}similitudo comparationis patet ex sensu interno, in quo agitur de influxu boni in {13}vera, ac ita describitur illorum fraternitas; `oleum’ enim est bonum, `caput Aharonis’ est intimum boni, `barba’ est maxime externum ejus, `vestes’ sunt vera, `descendere’ est influxus; inde {14}liquet quod per illa verba significetur influxus boni ab interioribus ad exterior in vera, et ibi conjunctio; quis absque sensu interno videre potest quod {15} illis verbis ea caelestia insint? `oleum’ quod sit bonum amoris videatur n. 886, 4582, 4638, 9780, `caput’ quod sit intimum, n. 5328, 6436, 7859, 9656, `barba’ quod sit maxime externum, patet apud Esaiam vii 20, xv 2; apud Jeremiam xlviii 37; et apud Ezechielem v 1; `vestes’ quod sint vera, n. 2576, 4545, 4763, 5319, 5954, 6914, 6917, 9093, 9212, 9216; {16}quod `Aharon’ sit caeleste bonum, videatur supra.
5 Ex eo quod Aharon electus sit {17}ad fungendum sacerdotio, ita ad ministrandum sanctissima, comprehendi potest quomodo cum repraesentationibus in Ecclesia Judaica se habuerat, quod nempe non spectaverint personam quae repraesentabat, sed rem quae repraesentabatur ita quod rem sanctam, immo sanctissimam, repraesentare potuerint personae quarum interiora immunda, immo (x)idololatrica fuerunt, modo externa, cum erant in cultu, disposita ad sanctitatem fuerunt, qualis Aharon {18}fuerat, constare potest ex his apud Moschen,
Aharon sumpsit e manu {19}filiorum Israelis aurum, et formavit illud caelo, fecitque illud vitulum fusilis: et exstruxit Aharon altare coram eo, et proclamavit Aharon, et dixit, Festum Jehovae cras, Exod. xxxii 4, 5, 25:
et alibi apud eundem,
Contra Aharonem ira motus est Jehovah valde ad perdendum eum; oravi vero etiam pro Aharone in tempore illo, Deut. ix 20;
quod repraesentativa Ecclesiae apud gentem Israeliticam et Judaicam {20}non spectaverint personas sed ipsas res, videantur citata n. 9229.
@1 After se$
@2 Christus seu Unctus$
@3 i, qui Judex et Propheta,$
@4 in sacerdotem$
@5 quia$
@6 ex IT$
@7 at$
@8 133$
@9 tum$
@10 unanimitate$
@11 concordi cohabitatione$
@12 ipsa similitudo constat$
@13 verum$
@14 patet$
@15 i in$
@16 Aharon enim est qui in coelesti bono sunt$
@17 in sacerdotem$
@18 fuerit$
@19 eorum$
@20 spectaverint res sanctas et non personas$

AC n. 9807 9807. `Et filios ejus’: quod significet Divinum Verum ex Divino Bono procedens, constat ex significatione `filiorum’ quod sint {1}vera de qua n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, 3704, hic Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, quia erant filii Aharonis et per Aharonem ut summum sacerdotem {2}repraesentabatur Dominus quoad Divinum Bonum, {3}quemadmodum mox supra ostensum est. Quod `filii’ sint vera, est quia omnia in Verbi sensu interno spiritualia sunt, et `filii’ in sensu spirituali sunt qui nascuntur e novo a Domino, ita qui in veris ex bono sunt, consequenter abstracte a personis, ipsa vera quae ex bono; haec itaque sunt quae per {4}filios Dei, filios regis, et filios regni, in Verbo intelliguntur; sunt etiam filii novae nativitatis seu regenerationis; (s)vera {5}etiam et bona apud hominem regeneratum seu e novo a Domino natum se prorsus habent sicut familiae in ampla et longa serie ab uno patre; sunt quae ibi referunt filios et filias, quae nepotes et neptes, quae generos et nurus, {6}et sic affinitates plurium graduum, {7}ac ita generum; vera et bona ita disposita, sunt quae in spirituali sensu sunt filii, {8}filiae, nepotes, neptes, generi, nurus, verbo, affines varii gradus et inde varii generis {9}; quod generationes spirituales in tali ordine sint, ostensum est per vivam experientiam, et simul dictum quod ideo vera et bona apud hominem regeneratum in tali ordine sint, quia societates angelicae in caelo in tali sunt, (c)ac vera (c)et bona apud hominem societatibus illis correspondent; quapropter etiam homo, cujus vera et bona in tali correspondentia sunt, est caelum in minima forma , n. 9279.(s)
Qui scit quod per filios significentur vera {10} et per filias bona, 2 plura arcana in Verbo imprimis prophetico {11}videre potest quae alioquin laterent abscondita; sicut etiam quid in specie intelligitur per Filium hominis, quem Se Dominus saepe {12}in Verbo vocat; quod intelligatur Divinum Verum procedens a Divino Humano Ipsius, constat a locis ubi nominatur; quae adducere licet, ut simul confirmetur, quod `Filius’ sit verum, ut apud Johannem,
Turba dixit ad Jesum, Quomodo Tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis? quis est hic Filius hominis? respondit illis Jesus, Adhuc breve tempus lux vobiscum est, ambulate quousque lucem habetis, ne tenebrae vos apprehendant; quousque lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis, xii 34-36;
ex his patet quod per `Filium hominis’ simile quod per `lucem’ significetur, nam cum quaerebant, Quis hic Filius hominis? respondit Dominus quod Ipse esset lux in quam crederent; quod lux sit Divinum Verum, videantur citata, n. 9548, 9684; ita quoque Filius (x)hominis: 3 apud Lucam,
Beati quando odio habebunt vos homines propter Filium hominis, vi 22;
propter Filium hominis’ est propter Divinum Verum, quod procedit a Domino; Divinum {13} Verum est omne fidei et amoris in Dominum propter illa `odio haberi’ est beatitudo: apud eundem,
Venient dies cum desiderabitis unum dierum Filii hominis videre, sed non videbitis; tunc (x)dicent vobis, Ecce hic aut ecce illic; ne abite nec investigate, xvii 22;
`desiderare unum dierum Filii hominis videre’ {14}est unum statuum veri Divini quod genuinum; agitur ibi de fine Ecclesiae, quando nulla amplius fides quia nulla charitas, quo tempore periturum omne genuinum verum Divinum; et quia verum Divinum significatur per `Filium hominis,’ ideo dicitur, `tunc dicent, Ecce hic aut ecce illic; ne investigate’ quod de vero Divino a Domino, non autem de Ipso Domino 4 {15} dici potest: apud eundem,
Filius hominis veniens num inveniet fidem super terra? xviii 8;
{14}hoc est, cum (t)verum Divinum e caelo revelabitur, quod non credetur `Filius hominis’ etiam hic est Dominus quoad (t)verum Divinum seu (t)verum Divinum procedens a Domino; adventus Domini est 5 revelatio (t)veri Divini in fine Ecclesiae: apud Matthaeum,
Sicut fulgur exit ab oriente, et apparet usque ad occidentem, ita erit adventus Filii hominis: tunc apparebit signum; et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria, xxiv 27, 30;
`adventus Filii hominis’ pro revelatione (t)veri Divini in consummatione saeculi, hoc est, in fine Ecclesiae, `omnes tribus terrae quae tunc plangent’ sunt omnia vera et bona fidei et amoris a Domino sic in Dominum in complexu, `nubes caeli, in {16}quibus venturus’ est sensus {17}litteralis Verbi, `virtus et gloria’ est sensus internus, in quo sensu intime agitur de solo Domino; porro videantur illa explicata 6 n. 4060: similiter alibi apud eundem,
Dico vobis, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem ex dextris potentiae, et venientem super nubibus caeli, xxvi 64:
et apud Lucam,
Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei, (x)xxii 69;
`Filius hominis’ pro Divino Vero procedente (c)a Domino, `sedere a dextris potentiae’ pro quod {18}Ipsi omnipotentia, nam Divino Bono est omnipotentia per Divinum Verum; (m)quod dicatur quod `ex nunc id visuri essent’ significat quod Divinum Verum in sua omnipotentia esset cum Dominus in mundo vicerat inferna, ac omnia ibi et in caelis in ordinem redegerat; et quod sic salvari possent qui Ipsum fide et amore {19}reciperent, videatur n. 9715;(n) quod `sedere a dextris’ {20}sit omnipotentia, videatur n. 3387, 4592, 4933 fin., 7518, 8281, 9133, quod omnis potentia boni sit per verum, n. 6344, (x)6423, 8304, 9327, 9410, 9639, 9643, quod ipsa potentia Divina sit Divinum Verum, n. 6948; `nubes in quibus venturus Filius hominis,’ hoc est, Divinum Verum, quod {21}sint Verbum in littera, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8443, 8781, et quod `gloria’ sit ipsum Divinum Verum quale in sensu Verbi interno, Praefatio ad Gen. xviii, n. 4809, 5922, (x)8267, 9429.
Ex his nunc constare potest quid significatur per haec in Apocalypsi, 7
Vidi cum ecce nubes alba, et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, xiv 14:
et apud Danielem,
Videns fui in visionibus noctis, et ecce cum nubibus caelorum sicut Filius hominis venit, vii 13:
apud Johannem,
Pater dedit Ipsi etiam judicium faciendi, quia Filius hominis est, v 27;
{22}quoniam omne judicium fit ex vero, ideo dicitur quod datum {23}Domino judicium facere quia Filius hominis est; `Filius hominis’ {24} est, ut dictum, Divinum Verum, `Pater’ a Quo id procedit, est Divinum Bonum, n. 2803, 3704, 7499, 8328, 8897; quia Divino Vero est `judicium facere,’ ideo dicitur quod
Cum venturus Filius hominis, sedebit super throno gloria Suae, Matth. xix 28, xxv 31:
et quod
Filius hominis reddet unicuique secundum facta sua, {25}xvi 27:
8 apud Matthaeum,
Qui seminat bonum semen est Filius hominis, ager est mundus semen sunt filii regni, zizania sunt filii mali, xiii 37, 38;
`bonum semen’ est verum Divinum, ideo dicitur quod `Filius hominis’ id seminet; `filii regni’ sunt vera Divina in caelo et in Ecclesia, `filius’ enim est verum, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, ac in opposito sensu falsum, quod etiam est `filius mali’; {26} `regnum’ est caelum, ut et 9 Ecclesia: apud Johannem,
Nemo ascendit in caelum nisi qui e caelo descendit, Filii hominis qui in caelis est, iii 13;
quod `Filius hominis’ sit Divinum Verum in caelis, inde patet; nam hoc descendit et sic ascendit, nemo enim ascendere potest in caelum nisi Divinum Verum in illum descenderit e caelo, nam influxus est Divinum non autem vicissim; quia Dominus id verum est, ideo (t)Se vocat `Filium hominis qui in caelis’: apud Matthaeum,
Filius hominis non habet ubi caput inclinet, viii 20;
`Filius hominis’ pro Divino Vero, `non habere ubi caput inclinet’ pro quod non locum ullibi, seu apud ullum hominem eo tempore.
10 Quod Filius hominis passurus sit, et {27}occideretur, Matth. xvii 12, 22, (x)xx 18, xxvi 2, 24, 45; Marc. viii 31, ix 12, 31; et alibi, involvit quod ita cum Divino Vero actum sit, proinde cum Domino, Qui ipsum Divinum {28}Verum erat, quod etiam Ipse dicit apud Johannem,
Ego sum via, et veritas, et vita, xiv 6:
apud Jeremiam,
Non habitabit ibi vir, nec commorabitur in ea Filius homini xlix 18, 33:
et apud eundem,
In urbibus non habitabit vir ullus, neque {29}transibit per eas Filius hominis, li 43;
qui non scit Verbi sensum spiritualem, credet quod per `urbes’ hic intelligantur urbes, et per `virum’ perque `filium hominis’ vir et {30} filius; et quod urbes sic desolarentur ut nullus ibi; sed est status Ecclesiae quoad doctrinam veri qui per illa describitur; `urbes’ enim sunt doctrinalia Ecclesiae, videatur n. 432, (x)2449, 3216, 4492, 4493, `vir’ est ipsum ejus verum conjunctum bono, n. 3134, 7716, 9007, ita `filius hominis’ est verum {31}.
Quia per `filium hominis’ significabatur Divinum Verum procedens 11 a Domino, ideo {32}quoque prophetae, per quos id revelabatur, vocabantur filii hominis, prout Daniel viii 17 ibi; et Ezechiel ii 1, 3, 6, 8, iii 1,3,4, 10, 17, 25, iv i, 16, viii 5, 6, 8, 12, 15, xii 2, 3, 9, 18, 22, 27; et pluries alibi.
Sicut pleraque in Verbo sensum etiam oppositum habent, ita 12 quoque significatio filii hominis, qui in eo sensu est falsum oppositum vero, ut apud Esaiam,
Quid tu quod times {33} ab homine, moritur, et a filio hominis, gramen datur, li 12;
`gramen datum filio hominis’ est scientificum per quod falsum: apud Davidem,
Ne confidite in principibus, in filio hominis, cui non salus, Ps. cxlvi 3;
`principes’ sunt primaria vera, n. 2089, 5044, ita in opposito sensu primaria falsa, et `filius hominis’ est ipsum falsum.
@1 verum$
@2 repraesentatur$
@3 prout$
@4 filios Regni, filios Dei, et filios Regis$
@5 enim$
@6 verbi inde$
@7 et sic$
@8 nepotes, generi, filiae, neptes$
@9 i, et quoque quae intelliguntur in Verbo prout dictum est$
@10 i ex bono,$
@11 videbit$
@12 vocabat$
@13 i enim$
@14 pro$
@15 i non ita$
@16 qua IT$
@17 literae$
@18 illi$
@19 recipiunt$
@20 id sit$
@21 sit$
@22 quia$
@23 Ipsi$
@24 i enim$
@25 i Matth.$
@26 i et$
@27 occidetur$
@28 est Verum$
@29 transiet$
@30 i ejus$
@31 i fidei$
@32 etiam$
@33 i tibi$

AC n. 9808 9808. `E medio filiorum Israelis’: quod significet in caelo et in Ecclesia, constat ex significatione `Israelis’ quod sint qui ab Ecclesia, ita abstracte ipsa Ecclesia, de qua n. 4286, (x)6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 8805, 9340, et quia Israel est Ecclesia, etiam est caelum, nam caelum et Ecclesia unum faciunt, et est quoque Ecclesia caelum Domini in terris; apud {1}unumquemque etiam hominem Ecclesiae est caelum intus in eo cum in vero et simul in bono est ex Domino.
@1 unumquemvis$

AC n. 9809 9809. `Ad fungendum eum sacerdotio Mihi’: quod significet repraesentativum Domini, constat ex repraesentatione `sacerdotii’ quod in supremo sensu sit omne officium, quod Dominus obit ut Salvator; et quicquid ut Salvator obit, est ex Divino Amore, ita ex Divino Bono, nam omne bonum est amoris; inde quoque per `sacerdotium’ in supremo sensu significatur Divinum Bonum Divini Amoris Domini. Est Divinum Bonum, et est Divinum Verum; Divinum Bonum est in Domino, ita est Esse Ipsius, quod in Verbo vocatur Jehovah Divinum autem Verum est ex Domino, ita est Existere {1}ex illo Esse, hoc in Verbo intelligitur per Deum; et quia id quod Existit ex Ipso, etiam est Ipse, ideo quoque Dominus est Divinum Verum, quod est Ipsius Divinum in caelis; caeli enim existunt ex Ipso, sunt enim angeli ibi receptiones ipsius Divini, angeli caelestes receptiones Divini Boni quod ab Ipso, angeli autem spirituales receptiones Divini Veri quod inde; {2}ex his constare potest quid Domini repraesentatum est per sacerdotium, et quid Domini repraesentatum est per regium; nempe per sacerdotium Divinum Bonum Divini Amoris Ipsius, et per regium Divinum Verum inde.
2 Quod per sacerdotium repraesentatum sit Divinum Bonum Divini Amoris Domini, ita omne officium quod Dominus obit ut Salvator constat ex sequentibus in Verbo: {3} apud Davidem,
Dictum Jehovae ad dominum meum, Sede ad dextram Meam, donec posuero hostes tuos scabellum pedibus tuis; sceptrum robori mittet Jehovah e Zione; dominare in medio hostium tuorum: populus tuus promptitudinum in die fortitudinis tuae, in honoribus sanctitatis; ex utero ab aurora tibi ros nativitatis tuae; juravit Jehovah, et non paenitebit Ipsum, Tu sacerdos in aeternum, juxta verbum Meum Malkizedech; dominus ad dextram tuam, percussit in die irae Suae reges; judicavit inter gentes, implevit cadaveribus, percussit caput super terram multam; e flumine in via bibet, propterea exaltabit caput, Ps. cx 1-7;
ex his patet quid Dominus ut sacerdos, consequenter quid sacerdotium in Domino {4}repraesentaverat, quod nempe omne opus salvationis humani generis; agitur enim ibi de pugnis Domini cum infernis quando in mundo fuit, per quas Sibi acquisivit Divinam omnipotentiam super inferna, per quam salvavit genus humanum, et quoque hodie salvat omnes qui ipsum recipiunt; ipsa haec salvatio, quia ex Divino Bono Divini Amoris, est ex qua de Domino dicitur, Tu sacerdos in aeternum, juxta verbum Meum Malkizedech; Malkizedech est rex justitiae, ita dictus Dominus ex eo quod justitia factus, et sic salus, secundum illa quae n. 9715 ostensa sunt.{5}
Sed quia singula ibi arcana de pugnis Domini cum in mundo fuit 3 continent, quae (x)revelari absque sensu interno nequeunt, ideo licet breviter illa explicare: Dictum Jehovae ad Dominum Meum significat quod de Domino, cum in mundo; quod per `dominum’ ibi Dominus quoad Divinum humanum intelligatur, constat apud Matth. xxii 41-43 [A. V.43-45]; Marc. xii 36; Luc. xx 42-44 sede ad dextram Meam significat omnipotentiam Divini {6}Boni per Divinum Verum, quod Dominus tunc fuit, et ex quo pugnavit et vicit; {7}quod `sedere a dextris’ sit status potentiae, et cum de Divino quod sit omnipotentia, videatur n. 3387, 4592, 4933, 6948, 7518, 7673, 8281, 9133, et quod omnis potentia boni sit per verum, n. 6344, (x)6423, 8304, 9327, 9410, 9639, 9643: donec posuero hostes 4 tuos scabellum pedibus tuis significat usque dum mala quae in infernis et ab infernis, subjugata, et Divinae Ipsius Potentiae subjecta fuerint: sceptrum roboris mittet Jehovah e Zione significat potentiam tunc ex bono caelesti; quod `Zion’ sit id bonum, videatur n. 2362, 9055: dominare in medio hostium tuorum significat cui bono dominium est super mala; mala sunt hostes, quia {8} sunt contra Divinum, in specie contra Dominum: populus tuus promptitudinum in die fortitudinis tuae significat Divina Vera tunc pugnantia: in honoribus sanctitatis significat quae ex Divino Bono: ex utero ab aurora tibi ros nativitatis tuae significat conceptionem ab ipso Divino Bono, ex quo ipsi Divinum Verum: juravit Jehovah, et non paenitebit significat firmum et certum: Tu sacerdos in 5 aeternum significat Divinum Bonum Divini Amoris in Ipso: juxta verbum Meum Malkizedech significat Divinum Humanum Ipsius simile; Malkizedech est rex justitiae, ita per pugnas et victorias Jehovah justitia factus, n. 9715: dominus ad dextram tuam significat Divinum Verum tunc ab Ipso, per quod omnipotentia, ut supra: percussit in dic irae suae reges significat destructionem falsorum tunc; `dies irae’ {9}erat cum pugnavit contra mala et ea destruxit; `reges’ sunt vera et in opposito sensu falsa, n. 2015, 2069, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148: judicavit inter gentes significat dissipationem malorum; `gentes’ enim sunt bona, et in opposito sensu mala, n. 1259, 1260, 1849, 6005: complevit cadaveribus significat ita mortem spiritualem, quae est deprivatio totalis veri et boni: percussit caput super terram multam significat dejectionem infernalis amoris sui in inferna, et ejus damnationem: e flumine in via bibet, propterea exaltabit caput significat conatum emergendi per ratiocinia de veris; hic sensus illorum verborum est qui in caelo percipitur, cum ille psalmus ab homine legitur.
6 Quia sacerdotium erat repraesentativum Domini quoad omne opus salvationis ex Divino Amore, ideo etiam omnis cultus Divinus erat officii sacerdotis, qui cultus tunc praecipue constabat in offerendis holocaustis, sacrificiis, et minhis, inque disponendis panibus super mensa facierum, in accendendis lucernis quotidie, inque suffiendo, proinde in expiando populo, et in {11}remittendis peccatis; praeterea etiam in explicanda lege Divina, inque docendo, cum simul essent prophetae; quod haec omnia Aharon cum filiis obiverit, constat ex institutione sacerdotii apud Moschen; quod illa omnia fuerint repraesentativa operum salvationis Domini, patet; ideo quoque ex sacrificiis et minhis dabantur Aharoni, quae erant Jehovae, hoc est, Domini; similiter primitiae varii generis, tum decimae, videatur Exod. xxix 1-36; Lev. vii 35, 36, xxiii 15-22, xxvii 21; Num. v 6-11. xviii 8-20, et 25-fin.; Deut. xviii 1-4; etiam primogenita; {12}at loco omnium primogenitorum ex hominibus {13} Levitae, qui quod dono dati Aharoni, videatur Num. i 47; iii 9, ex causa quia erant Jehovae, Num. iii 12, 13, 40-45.
7 Quoniam Dominus quoad omne opus salvationis repraesentabatur per summum sacerdotem, ac ipsum opus salvationis per officium ejus quod sacerdotium vocatur, ideo Aharoni et filiis ejus non data erat hereditas et portio cum populo, dicitur enim quod Jehovah Deus {14}ei hereditas et portio, Num. xviii (x)20, nec Levitis, quia Aharonis, Num. xxvi 58-63; Deut. x 9, xviii 1, 2; populus enim repraesentabat caelum et Ecclesiam, Aharon autem cum filiis et cum Levitis bonum amoris et fidei, quod facit caelum et Ecclesiam, ita Dominum a quo illud; ideo populo cessit terra in hereditatem, non autem sacerdotibus, est enim Dominus in illis, non autem inter illos ut unus et distinctus.
8 Simile involvunt haec apud Esaiam,
Vos sacerdotes Jehovae vocabimini, ministri Dei nostri; dicetur vobis, opes gentium comedetis, et in gloria earum gloriabimini, lxi 6;
`opes gentium comedere’ pro appropriare sibi bona, `in gloria earum gloriari’ pro frui veris, ita gaudio et felicitate ex utrisque; quod `gentes’ sint bona, videatur n. 1259, 1260, 4574, 6005, et quod `gloria’ sit verum a Divino, n. 9429.
In Verbo in una serie passim memorantur `reges et sacerdotes, 9 tum `reges, principes, sacerdotes, et prophetae’; {15}at ibi in sensu interno per `reges’ significantur vera in complexu, per `principes’ primaria vera, per `sacerdotes’ bona in complexu, et per `prophetas’ doctrinae, ut in Apocalypsi,
Jesus Christus fecit nos reges et sacerdotes, i 6, v 10:
apud Jeremiam,
Pudefacti sunt domus Israelis, ipsi, reges eorum, principes eorum, et sacerdotes eorum, et prophetae eorum, ii 26:
apud eundem,
In die illo peribit cor regis, et cor principum; et obstupescent sacerdotes, ac prophetae admirabuntur lv 9:
apud eundem,
In tempore illo extrahent ossa regum Jehudae, et ossa principum ejus, et ossa sacerdotum, et ossa prophetarum, viii 1;
quod per `reges’ in sensu abstracto a personis significentur vera in complexu, videatur n. 1672, 2015, 2069, 4581, 4966, (x)5044, 6148, quo per ‘principes’ primaria vera, n. 1482, 2089, 5044, quod `sacerdotes’ sint bona, n. 1728, 2015 fin., 3670, 6148, et quod `prophetae’ sint doctrinae ex illis et de illis, n. 2534, 7269; regium Domini etiam (x)significatur per nomen Ipsius Christus, Unctus, {16} Messias, et sacerdotale Ipsius per nomen Jesus, nam Jesus significat salvatorem seu salutem, de qua ita apud Matthaeum,
Angelus in somno apparens Josepho dixit, Vocabis nomen Ipsius Jesus, quia Ille salvabit populum Suum a peccatis suis, i 21;
hoc quia erat sacerdotii, ideo simile repraesentatum est per {17}summi sacerdotis munus expiandi populum a peccatis, Lev. iv 26, 31, 35 v 6, 10, 13, 16, 18, 26 [A.V. v 6, 10, 13, 16, 18, vi 7],ix 7, xv 15, 30. {18}
10 Quoniam bono nequaquam (t)adjungi potest malum, aversantur enim se mutuo, ideo varii generis purificationes mandatae fuerunt pro Aharone et filiis ejus cum sacerdotio fungerentur, sive ad altare sive in tentorio conventus; sicut etiam quod summus sacerdos non nisi quam virginem duceret in uxorem, non viduam, non repudiatam, non meretricem, Lev. xxi 13-15; quod immundi ex filiis Aharonis si comederant ex sanctificatis, exscinderentur, Lev. xxii 2-9; quod non {19}aliquis ex semine Aharonis in quo vitium, offerret panem, Lev. xxi 17-21; quod summus sacerdos non raderet caput, non dissueret vestes {20}non pollueret se ullo mortuo, ne quidem patre ac matre, nec e sanctuario exiret, Lev. xxi 10-12; hae et plures leges, ut dictum est, latae sunt ob causam quia summus sacerdos repraesentabat Dominum quoad Divinum Bonum, et bonum tale est ut non ei adjungi possit malum, nam bonum fugit malum, et malum horret bonum, sicut 11 infernum caelum, quapropter illorum nulla {21}datur conjunctio; {22}quod autem attinet verum, id tale est ut ei adjungi possit falsum, at non falsum in quo malum sed in quo bonum, quale est apud infantes et pueros ac puellas dum adhuc in innocentia, apud gentes probas quae in ignorantia, et quale apud omnes qui in Verbi sensu litterae, inque doctrina inde manent, et usque pro fine habent bonum vitae: hoc (t)enim bonum, ut finis, omne malevolum falsi abigit, ac {23}per applicationem id format id quandam similitudinem veri.
@1 Ipsius, quod$
@2 inde$
@3 i ut$
@4 repraesentaverit$

@5 The following note is found on a separate sheet in A iv p. 216 with no indication for inclusion in the text. cp also subsection 9 of this . quod ab Ipso omne bonum et omne verum, ita omnis salus, quia fecit se justitiam per propriam potentiam, ex Ps. [cx 4]
qui regenerat, qui mundat, qui remittit peccata, qui dat vivere vitam aeternam;
quod sit propitiatio ita auditio et receptio omnium quae cultus
expiationes factae per sacrificia dicitur quod expiabit eum sacerdos a peccato et condonabitur, Levit. iv 26, 31, 35, Cap. v 6, 10, 13, 16, 18, 26, Cap. ix 7, Cap. xv 15, 30.
Angelus in somno apparens Josepho, dixit, vocabis Nomen Ipsius Jesus, quia Ille salvabit populum suum a peccatis suis, Matth. i 21.$
@6 Veri$
@7 Divino Bono est omnipotentia, per Divinum Verum$
@8 i omnia mala$
@9 est$
@10 i reos ex viro$
@11 remittendo ejus peccata$
@12 ac$
@13 i ibi$
@14 eis IT$
@15 et$
@16 i seu$
@17 expiationem a peccatis a sacerdote$
@18 See p. 215 note 1.$
@19 quis$
@20 nec$
@21 dari potest$
@22 Verum autem$
@23 After format$

AC n. 9810 9810. `Aharon’: quod significet quoad Divinum Caeleste: nempe repraesentativum Domini, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit Dominus quoad Divinum Bonum, de qua supra n. 9806; Divinum Caeleste (x)est Divinum Domini in caelo intimo, angeli enim ibi vocantur angeli caelestes et sunt receptiones Divini Veri in parte sua voluntaria; Divinum Verum procedens a Domino receptum in illa parte vocatur bonum caeleste, at receptum in parte intellectuali vocatur bonum spirituale; quale unum bonum et alterum, seu bonum caeleste et bonum spirituale, et quae differentia, videatur in locis citatis, n.9277, 9543.

AC n. 9811 9811. `Nadab et Abihu’: quod significet quoad Divinum Spirituale inde, constat ex repraesentatione `filiorum Aharonis’ quod sint Divinum Verum ex Divino Bono procedens, de qua supra n. 9807; Divinum Spirituale est Divinum Verum procedens (c)ex Divino Caelesti, ita Divinum Domini receptum in caelo medio seu secundo; hoc repraesentatur per binos filios Aharonis primogenitos, quoniam hoc procedit, et sic quasi nascitur (c)ex bono caelesti, quod in caelo intimo, sicut filius a patre. At per binos filios Aharonis minorennes, qui sunt (x)Eleazar et Ithamar, quamdiu vixerunt primogeniti Nadab et Abihu, repraesentatur Divinum in caelo ultimo, quod priori seu medio proxime succedit, quod est Divinum Naturale, de quo in nunc sequenti articulo.

AC n. 9812 9812. `Eleazar et Ithamar’: quod significet quoad Divinum Naturale, constat ex eo quod filii minorennes Aharonis essent, et per Aharonem repraesentatur Dominus quoad Divinum Caeleste, ideo per filios ejus repraesentatur Dominus quoad Divinum, quod ordine succedit, ita per majorennes Dominus quoad Divinum Spirituale, et per minorennes quoad Divinum Naturale; {1}eo enim ordine succedunt Divina Bona in {2}caelis, immo succedunt ipsi caeli qui in illis bonis sunt; existit etiam unum bonum per alterum, et quoque subsistit.
Divinum Bonum Caeleste, quod facit caelum tertium seu intimum, 2 est bonum amoris in Dominum; Divinum Bonum Spirituale, quod facit caelum medium seu secundum, est bonum charitatis erga proximum; et Divinum Bonum Naturale, quod facit caelum primum seu ultimum, est bonum fidei et oboedientiae; ad Divinum Bonum Naturale (t)pertinet etiam bonum civile, quod {3}vocatur justum inter cives, {4}et (d)quoque bonum morale, quod est {5}omnium virtutum quae sunt honesti; illa tria bona {6} ordine consequuntur, {7}sicut finis, causa, et 3 effectus; et sicut finis est anima causae, et causa est omne efficiens in effectu, ita bonum caeleste est anima boni spiritualis, et bonum spirituale est omne in bono naturali; quod est anima, et quod est omne {8} in alio, id ei inest sicut conatus motui, seu sicut voluntas actioni, quod voluntas sit {9}anima et omne in actione, patet, nam cessante voluntate cessat actio; ex his constare potest quomodo se habet cum caelesti, spirituali, et naturali, quod nempe in bono naturali intime erit bonum caeleste, hoc est, bonum amoris in Dominum, quod etiam est bonum innocentiae.
@1 hoc$
@2 coelo$
@3 est$
@4 tum$
@5 honestum$
@6 i eo$
@7 quo$
@8 i efficiens$
@9 omni actionis, ita omne quod in actione vivit$

AC n. 9813 9813. `Filii Aharonis’: quod significet quae ex Divino Caelesti procedunt, constat ex significatione `filiorum’ quod sint quae nascuntur ab alio ut patre, ita quae procedunt, et ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit Dominus quoad Divinum Caeleste, de qua mox supra n. 9810; inde patet quod per `filios Aharonis’ significentur quae procedunt a Divino Caelesti.

AC n. 9814 9814. `Et facies vestes sanctitatis (x)Aharoni fratri tuo’: quod significet repraesentativum regni spiritualis adjuncti regno caelesti, constat ex significatione `vestium’ quod in genere sint vera, et quidem vera investientia bonum, de qua n. 5954, 9212, 9216. Quod `vestes’ sint vera, ducit causam e caelo, ubi angeli apparent vestibus induti secundum vera ex bono, n. 165, 5248, 5954, 9212; unde constare potest quod per vestes Aharonis repraesentatum sit regnum spirituale Domini adjunctum regno caelesti Ipsius; Aharon enim repraesentabat Dominum quoad Divinum Caeleste, n. 9810; inde vestes ipsi adjunctae repraesentabant Divinum Spirituale {1}adjunctum regno caelesti sicut vestis corpori; Divinum Spirituale est Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini; {2}id in caelo apparet ut lux, et quoque est lux quae illuminat angelorum visum tam externum quam internum; modificatio hujus lucis secundum subjecta quae recipiunt, quae sunt angeli, videnda sistit varia phaenomena, sicut nubes, irides, colores et splendores varii
@1 A is confused. S wrote first: quod Regnum alterum Domini in coelo et in Ecclesia then he interpolated after quod:
adjunctum est Regno coelesti, sicut vestis corpori est, etiam Divin [word and clause not completed]$
@2 hoc$
@3 receptionem$
**generis, et quoque {4}vestes nitentes circum angelos; inde constare potest quod regnum spirituale Domini repraesentatum sit per vestes sanctitatis Aharonis. Sunt enim duo regna in quae caeli divisi sunt, regnum caeleste et regnum spirituale, de quibus videatur n. 9277; qui in regno caelesti sunt, illi apparent nudi, qui autem in regno spirituali, apparent amicti; inde iterum constat quod Divinum Verum, seu Divinum Spirituale, quod ut lux apparet, sit quod investit.
Sed quis usquam credere potest quod intra Ecclesiam, ubi tamen 2 Verbum est, et inde illustratio de Divinis et caelestibus, tanta ignorantia regnet ut non sciatur quod angeli et spiritus sint in forma humana, ac appareant sibi ut homines, et quoque quod se invicem videant, audiant, interque se colloquantur? utque adhuc minus sciatur quod appareant vestibus induti; quod ita sit, non modo cadit in dubitationem, sed etiam prorsus in negationem apud illos qui tantum in externis sunt ut credant modo corpus vivere, {5}et id nihil esse quod non corporeis oculis vident, et corporeis manibus tangunt, videatur n. 1881; cum tamen caeli pleni sunt hominibus, qui angeli, et illi vestibus varie splendentibus induti; sed hi videri prorsus (x)nequeunt ab homine in terris per oculos ejus corporis, sed per oculos ejus spiritus, quando illi a Domino aperiuntur; angeli qui antiquis visi sunt, sicut Abrahamo, Sarae, Lotho, Jacobo, Joschuae, Guideoni, tum Prophetis, nec visi sunt oculis corporis sed oculis spiritus eorum, qui tunc aperti; quod etiam vestimentis induti apparuerint, constat ab angelis sedentibus ad sepulcrum Domini visis Mariae Magdalenae et Mariae Jacobi, in vestibus albis splendentibus, Matth. xxviii 3; Marc. xvi 5; Luc. xxiv 4; imprimis ex Domino viso Petro, Jacobo, et Johanni, in Sua gloria, quod tunc vestimentum Ipsi album {6}fulgurans et sicut lux, Matth. xvii 2; Luc. ix 29; per quod vestimentum etiam repraesentatum est {7}Divinum Spirituale, seu Divinum Verum quod ab Ipso.
Inde constare potest quid per `vestimenta alba’ significatur in 3 Apocalypsi,
Habes pauca nomina etiam in Sardibus quae non polluerunt vestimenta sua, et ambulabunt Mecum in albis, quia digni sunt; qui vicerit, hic {5}induetur vestimentis albis, (x)iii 4, 5;
`vestimenta’ {6}ibi sunt vera spiritualia, quae sunt vera ex bono, ut supra ostensum, et `album’ est genuinum verum, n. 3301, 4007, 5319: similiter alibi,
Vidi caelum apertum, cum ecce equus albus, et qui sedens super eo vocabatur fidelis et verus, qui in justitia judicat et pugnat; exercitus Ipsius in caelo sequebantur Ipsum induti {7}byssino albo et mundo, xix [11,] 14:
et alibi,
Super thronis vidi viginti et quattuor seniores, indutos vestimentis albis, iv 4.
@1 sicut vestes splendentes$
@2 ac$
@3 et sicut lux fulgurans$
@4 Regnum Ipsius$
@5 inductus I, indutus T$
@6 eorum$
@7 byssinum album et mundum$

AC n. 9815 9815. `Ad gloriam et ad decus’: quod significet ad sistendum Divinum Verum quale in regno spirituali adjuncto regno caelesti in forma interna et externa, constat ex significatione `gloriae’ quod sit Divinum Verum, de qua Praefatio ad Gen. xviii, et n. 5922, 9429, et ex significatione `decoris’ quod etiam sit Divinum Verum, sed in forma externa, nam splendor et pulchritudo Divini Veri apparens in externis intelligitur per `decus’; inde est quod Verbum in sensu interno dicatur gloria, at in sensu {1}externo (m)respective ad splendorem et pulchritudinem inde(n) decus; consequenter caelum spirituale {2}, quod hic intelligitur per `vestes’ sanctitatis, quae `ad gloriam et decus,’ est gloria quatenus ibi est Divinum Verum in forma interna, et quoque est decus quatenus etiam illi est Divinum Verum in forma externa.
2 {3}Simile per `decus’ significatur in sequentibus his locis: apud Jeremiam,
Obnubilat in ira Sua Dominus filiam Zionis; projecit e caelis in terram decus Israelis, nec recordatur scabelli pedum Suorum, Threni ii (x)1;
`filia Zionis’ pro Ecclesia caelesti, `decus Israelis’ pro Ecclesia spirituali, quae decus dicitur ex veri splendore et pulchritudine: similiter apud Esaiam,
Appropinquare (x)feci justitiam Meam, non procul est, et salus Mea non morabitur; dabo in Zione salutem, Israeli decus Meum, xlvi 13:
{4} apud eundem,
Prospice e caelis, ex habitaculo sanctitatis Tuae, et decoris Tui, lxiii 15;
`habitaculum sanctitatis’ pro regno caelesti, et `habitaculum decoris’ pro regno spirituali: apud Danielem,
Exivit cornu unum de exiguo, et crevit valde versus meridiem, et versus ortum, et versus decus, viii 9:
et alibi apud eundem,
Rex septentrionis etiam stabit in terra decoris, et consummatio per manum ejus; cumque venerit in terram decoris, multi corruent, xi 16, 41;
`terra decoris’ pro Ecclesia Domini ubi verum Divinum seu Verbum.
@1 interno IT$
@2 i Domini$
@3 ut quoque$
@4 i et$

AC n. 9816 9816. Vers. 3, 4. Et tu loqueris ad omnes sapientes corde, quos implevi spiritu sapientiae, et facient vestes Aharonis ad sanctificandum eum, ad sacerdotio fungendum eum Mihi. Et hae vestes quas facient, pectorale, et ephodum, [et pallium,] et {1}tunicam tesselatam, {2}cidarim, et {3}balteum; et facient vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo, et filiis ejus, ad fungendum eum sacerdotio Mihi. `Et tu loqueris ad (x)omnes sapientes corde’ significat influxum Domini per Verbum in omnes qui in bono amoris sunt: `quos implevi spiritu sapientiae’ significat quibus inscriptum est Divinum Verum: `et facient vestes Aharonis’ significat per quos regnum spirituale: `ad sanctificandum eum {4}’ significat sic repraesentativum Divini Veri in illo regno: `ad sacerdotio fungendum eum Mihi’ significat repraesentativum Domini: `et hae vestes quas facient’ significat Divina Vera in regno spirituali, quo ordine: `pectorale’ significat Divinum Verum elucens ex Divino Bono: `et ephodum’ significat Divinum Verum ibi in forma externa in quod desinunt interiora: `et pallium’ significat Divinum Verum ibi in forma interna: `et {1}tunicam tesselatam’ significat Divinum Verum ibi intime procedens immediate a Divino Caelesti: `et {2}cidarim’ significat intelligentiam et sapientiam: `et {3}balteum’ significat commune vinculum, ut omnia ad unum finem spectent: `et facient vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo, et filiis ejus’ significat sic repraesentativum regni spiritualis adjuncti regno caelesti: `ad fungendum eum sacerdotio Mihi’ significat repraesentativum Domini.
1 Tunica tesselata IT
2 Cidaris IT
3 Baltheus IT
4 i and d Mihi A, i Mihi IT

AC n. 9817 9817. `Et tu {1}loqueris ad omnes sapientes corde’: quod significet influxum Domini per Verbum in omnes qui in bono amoris sunt constat `a significatione `loqui’ quod sit influxus, de qua n. 2951, 5481, 5743, 5797, 7270, et ex significatione `sapientum corde’ quod sint qui in bono amoris, de qua sequitur; quod {2} significetur influxus Domini per Verbum, est quia Dominus apud hominem Ecclesiae per illud imprimis influit; causa est quia Verbum tale est ut omnia et singula ibi correspondeant Divinis spiritualibus et Divinis caelestibus {3}quae in caelis, inde communicatio affectionum et cogitationum hominis cum angelis, usque adeo ut quasi unum sint; inde est quod mundus {4}cum caelo conjunctus sit per Verbum, sed apud illos qui in bono fidei e amoris sunt; ex {5}quibus constare potest quod influxus Domini apud hominem Ecclesiae sit per Verbum, nam Dominus est omne in caelis Divinum enim procedens a Domino, et receptum ab angelis, {6} facit caelum.
2 Quod `sapientes corde’ sint qui in bono amoris sunt, (x)est qui: sapientia praedicatur de vita caeli apud hominem, {7}tum quia per cor significatur bonum amoris; vita caeli apud hominem exprimitur in Verbo per `spiritum’ et per `cor’; per `spiritum’ intelligitur vita parti intellectualis {8}, et per `cor’ vita partis voluntariae {9}hominis; ad partem intellectualem pertinet verum, ad partem autem voluntariam pertinet bonum; illud est fidei, hoc autem est amoris, nam intellectus recipi vera quae sunt fidei, et voluntas bona quae sunt amoris; inde patet quod per `sapientes corde’ significentur qui in bono amoris a Domino sunt; bonum amoris est bonum caeleste, per quod bonum spirituale et bonum spirituale est quod tegit bonum caeleste, sicut vestes corpus et quia per vestes Aharonis repraesentabatur regnum spirituale Domini adjunctum regno caelesti Ipsius, et illud per hoc existit, ideo hic dicitur quod sapientes corde, hoc est, qui in bono amoris {10}a Domino sunt, facerent vestes Aharoni et filiis ejus, ut sequitur. Quod `cor’ sit bonum amoris seu bonum caeleste, videatur n. 3635, 3880, 3883-3896, 9050, et quod ideo sit voluntas, n. 2930, 3888, 7542, 8910, 9113, 9300, (x)9495.
@1 loquere$
@2 i per loqui ad illos$
@3 in coelo$
@4 et coelum conjuncta sint$
@5 his$
@6 i ibi$
@7 et$
@8 i hominis$
@9 ejus$
@10 After sunt$

AC n. 9818 9818. ‘Quos implevi spiritu sapientiae’: quod significet quibus inscriptum est Divinum Verum, constat ex significatione `spiritus sapientiae’ cum de illis qui in caelesti bono, quod sit Divinum Verum, de qua sequitur; illo impleri dicitur, cum inscriptum manet. Cum hoc ita se habet: qui in caelesti regno Domini sunt, illi sciunt vera non ex scientia et inde fide, sed ex perceptione interna; sunt enim illi in bono amoris a Domino, et ei bono omnia vera insita sunt; ipsum bonum implantatum est parti eorum voluntariae, et verum inde parti intellectuali; (c)ac pars voluntaria (c)et intellectualis apud illos prorsus unum agunt, secus ac apud illos qui in regno spirituali sunt; inde {1} est quod illi qui in regno caelesti Domini sunt, ex parte sua intellectuali non sciant sed percipiant vera; bonum enim implantatum voluntati sistitur in suo quali et in sua forma in intellectu, et ibi in luce sicut flammea; forma boni et quale ejus est illis verum, quod non videtur sed percipitur ex bono; inde est quod illis nusquam aliqua disceptatio sit de veris, usque adeo ut cum de veris sermo {2}incidit, dicant, Ita, vel, Non ita, nec ultra, nam si ultra non est ex bono; hi sunt qui intelliguntur apud Matthaeum,
Esto sermo vester, Ita ita, non non; quod ultra haec est, ex malo est, v 37;
quod illi qui in caelesti Domini regno {3} tales sint, videatur n. 2715, 2718, 3246, 4448, 5113, 6367, 7877, 9166 fin., 9543; quae differentia sit inter illos qui in caelesti regno et inter illos qui in regno spirituali, videantur loca citata n. 9277; ex his nunc constare potest quid intelligitur per quod Divina Vera inscripta sint.
{4}Multis in locis in Verbo dicitur spiritus, et cum de homine, per 2 {5}spiritum ejus significatur bonum et verum inscriptum parti intellectuali, proinde hujus vita; quod spiritus cum praedicatur de homine, id sit, est quia homo quoad interiora sua est spiritus, {6}etiam quoad interiora una cum spiritibus; de qua re videantur quae prius copiose ostensa sunt, nempe, quod spiritus et angeli sint apud hominem, et quod homo {7}regatur per eos a Domino, n. 50, 697, 986, 2796, 2886, 2887, 4047, 4048, 5846-5866, 5976-5993, quod homo sit inter spiritus et angelos tales, qualis ipse est, n. 4067, 4073, 4077, 4111, quod unicuique homini sit spiritus, per quem vita ejus corpori, n. (x)4622.
Inde {8}sciri potest quid per spiritum cum de Domino, intelligitur, 3 quod nempe sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius et quod hoc Divinum cum influit apud hominem, et recipitur ab illo sit {9}Spiritus veritatis, Spiritus Dei, et Spiritus sanctus, influit enim immediate a Domino, et quoque mediate per angelos et spiritus videantur citata n. 9682; quod {9}Spiritus veritatis, Spiritus Dei, et Spiritus sanctus id sit, videbitur in sequentibus; primo enim ostendendum est quod spiritus in Verbo cum de homine, sit bonum et verum inscriptum ejus parti intellectuali, proinde quod sit hujus vita; est enim vita partis intellectualis, et vita partis voluntariae; vita partis intellectualis est scire, videre, et intelligere verum esse verum, et bonum esse bonum; vita autem partis voluntariae est velle et amare verum propter verum, et bonum propter bonum; haec vita in Verbo vocatur cor, illa autem spiritus.
4 Quod ita sit, constat a locis in Verbo quae sequuntur: apud Ezechielem,
Facite vobis cor novum, et spiritum novum; quare moriemini domus Israelis? xviii 31:
et apud eundem,
Dabo vobis cor novum, et spiritum novum dabo in medio vestri: xxxvi 26;
`cor novum’ pro nova voluntate, et `spiritus novus’ pro novo intellectu apud Sachariam,
Jehovah extendit caelos, et fundat terram, et format spiritum hominis in medio ejus, xii 1;
`extendere caelos et fundare terram’ pro novam Ecclesiam; quod {10}haec sit caelum et terra, videatur n. 1733, 1850, 2117, 2118, fin., 3355 fin.; 4535; ‘formare spiritum hominis in medio ejus’ pro regenerare quoad 5 intellectum veri et boni: apud Davidem,
Cor mundum crea mihi, Deus, et spiritum firmum innova in medio mei: ne abjice me a coram Te, et spiritum sanctitatis Tuae ne aufer a me; reduc mihi gaudium salutis Tuae; et spiritus ingenuus sustentet me: sacrificia Dei spiritus infractus; cor infractum et contritum Deus non {11}spernit, Ps. li 12-14, 19 [A. V. 10-12, 17];
`cor mundum’ pro voluntate aversante {12}mala, quae sunt immunda, `spiritus firmus’ pro intellectu et fide veri, `spiritus infractus et cor infractum’ pro {13}tentationis statu et inde humiliatione utriusque vitae; quod `spiritus’ sit vita, ex singulis ibi patet; Divinum Verum, ex quo illa vita, est `Spiritus sanctitatis’ apud eundem,
Generatio, non rectum {14}fecit cor ejus, nec constans cum Deo spiritus ejus, Ps. lxxviii 8;
`non rectum cor’ pro quod non recta voluntas, `non constans spiritus cum Deo’ pro quod non constans intellectus et fides veri Divini: apud Moschen,
6 Aggravaverat Jehovah Deus spiritum Sichonis regis Chesbonis, et obfirmaverat cor ejus, Deut. ii 30;
ibi etiam `spiritus’ et `cor’ pro utraque vita, quae `obfirmata’ dicitur, cum nulla voluntas intelligendi verum et bonum est, nec faciendi illa: apud Ezechielem,
Liquescet omne cor, et remittentur omnes manus, et contrahetur omnis spiritus, xxi (x)12 [A.V. 7];
similiter: apud Esaiam,
Jehovah dans animam populo super terra, et spiritum ambulantibus in ea, xlii 5;
`dare animam populo’ pro vitam fidei; quod `anima’ sit vita fidei, videatur n. 9050, et `dare spiritum’ pro intellectum veri: apud eundem,
Anima mea desideravi Te in nocte; etiam spiritu meo in medio mei exspectavi Te mane, xxvi 9;
similiter: apud eundem,
7 Concipite quisquilias, parite stipulam, spiritum vestrum ignis comedet, xxxiii (x)11;
`spiritus quem ignis {15}comedet’ pro intellectu veri, ita pro intelligentia, `ignis’ pro concupiscentia, quae quia ex malo, destruit: apud Ezechielem,
Vae prophetis stultis, qui abeunt post spiritum suum! xiii 3:
apud eundem,
Quod ascendit super spiritum vestrum, non fiet unquam, xx 32:
apud Malachiam,
Non fecit unus et reliqui quibus spiritus, quid ergo unus, quaerens (x)semen Dei; quare observate vos per spiritum vestrum, ut contra uxorem juventutis Tuae non agat perfide, ii 15:
apud Davidem,
Beatus homo cui non imputat Jehovah iniquitatem modo non in spiritu ejus dolus, ps xxxii 2:
apud Matthaeum,
Beati pauperes spiritu, quia eorum est regnum caelorum, v 3:
apud eundem,
Jesus ad discipulos, Vigilate et orate ne ingrediamini in tentationem; quidem spiritus promptus est, caro vero infirma, xxvi 41.
8 Quod in his locis per `spiritum’ ipsa vita hominis intelligatur, {16}manifeste patet; quod vita intellectualis, seu vita veri, constare potest ex eo quod per ‘spiritum’ in naturali sensu intelligatur vita respirationis hominis; et respiratio, quae est pulmonum, correspondet vitae veri, quae est vita {17}fidei et inde intellectus, dum pulsus, qui est cordis, correspondet vitae voluntatis, ita amoris; quod illa correspondentia pulmonum et cordis sit, videatur n. 3635, 3883-3896, 9300, (x)9495; inde constare potest quae vita in spirituali sensu intelligitur per `spiritum.’
9 Quod `spiritus’ in (x)communi sensu sit vita respirationis
hominis, {18}evidenter patet apud Davidem,
Abscondis facies Tuas, conturbantur; colligis spiritum eorum, exspirant: emittis spiritum Tuum, creantur, Ps. civ 29, 30:
apud eundem,
Responde mihi, Jehovah, consumptus est spiritus meus, ne absconde facies Tuas a me, Ps. cxliii 7:
apud Hiobum,
Spiritus meus consumptus est, dies mei sunt exstincti, xvii 1:
apud Lucam,
Jesus apprehendens manum puellae mortuae, dicens, Puella surge; reversus itaque est spiritus ejus, et surrexit extemplo, vii 54, 55:
apud Jeremiam,
Stultus factus omnis homo scientia, mendacium sculptile ejus, neque spiritus in eo, x, 14, li 17:
apud Ezechielem,
Eduxit me in spiritu Jehovae, et collocavit me in medio vallis; et ibi dixit Dominus Jehovih ossibus aridis, Ecce Ego adducens spiritum in vos ut vivatis: sic dixit Dominus Jehovih, A quattuor ventis veni, spiritus, et inspira in occisos hos; et venit in eos spiritus, et revixerunt, xxxvii [1,] 5, 9, 10:
in Apocalypsi,
Duo testes occisi a bestia ascendente ex abysso; sed post tres dies et dimidium spiritus vitae a Deo intravit in illos, ut consisterent super pedes suos, xi 7, 11;
ex his locis manifeste patet quod `spiritus’ {19} sit vita hominis: quod in 10 specie sit vita veri, quae est vita partis intellectualis in homine, et vocatur intelligentia, {20}liquet apud Johannem,
Venit hora et nunc est quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate: Spiritus Deus est, ideo eos qui adorant Ipsum, in spiritu et veritate oportet adorare, iv 23, 24:
apud Danielem,
Quod in eo esset spiritus excellens, et scientiae et intelligentiae, v 12, 14:
apud Lucam,
Johannes crevit, et corroboratus est spiritu, i 80:
et de Domino {21},
Jesus puer crevit, et corroboratus est spiritu, et impletus sapientia, ii 40:
apud Johannem,
Quem Pater misit, verba Dei loquitur, non enim ex mensura dedit Deus Ei spiritum, iii 34;
hic `spiritus’ pro intelligentia et sapientia, `verba Dei loqui’ est Divina Vera.
Ex his nunc patet quid per `spiritum’ significatur apud Johannem,
11 Jesus dixit Nicodemo, Nisi quis generatus fuerit ex aqua et spiritu, non potest ingredi in regnum Dei; quod natum est ex carne caro (x)est, sed quod generatum est a spiritu spiritus est, iii 5, 6;
`generari ex aqua’ est per verum, et `generari ex spiritu’ est inde vita ex Domino, quae vita spiritualis vocatur; quod `aqua’ sit verum, per quod regeneratio, videatur n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 8568, 9323, `caro’ autem est proprium hominis, in quo nihil vitae spiritualis, n. 3813, 8409.
12 Simile per `spiritum’ et `carnem’ significatur apud eundem,
Spiritus est qui vivificat, caro non prodest quicquam; verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, vi 63;
`verba quae Dominus locutus est’ sunt Divina Vera, vita inde est `spiritus’: apud Esaiam,
Aegyptus homo, non Deus, et equi ejus caro et non spiritus, xxxi 3;
`Aegyptus’ pro scientia in communi, `equi ejus’ pro scientifico ex intellectuali, quod dicitur `caro et non spiritus’ cum nihil vitae spiritualis inest; quod `Aegyptus’ sit scientia, videantur citata n. 9340, 9391, quod `equi’ sint intellectuale, n. 2761, 2762, 3217, 5321, et quod `equi Aegypti’ sint scientifica ex intellectuali, n. 6125, 8146, 8148; qui non scit quid Aegyptus, quid equi ejus, tum quid caro et spiritus, nusquam scire potest quid illa verba involvunt.
13 Cum notum est quid significat `spiritus’ {22} apud hominem, sciri potest quid significatur per `spiritum’ cum dicitur de Jehovah seu Domino, {23}Cui tribuuntur omnia quae homini, sicut facies, oculi, aures, bracchia, manus, ut et cor, anima; ita quoque Spiritus, qui in Verbo vocatur Spiritus Dei, Spiritus Jehovae, Spiritus oris Ipsius, Spiritus sanctitatis seu Spiritus sanctus; quod per illum intelligatur Divinum Verum procedens a Domino, constat ex pluribus in Verbo locis; causa quod Divinum Verum procedens a Domino per `Spiritum Dei’ significetur, est quia omnis vita hominis inde est, ac vita caelestis illis qui Divinum illud Verum fide et amore recipiunt; quod id sit `Spiritus Dei,’ Dominus Ipse docet apud Johannem,
Verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, vi 63;
`verba quae Dominus locutus est’ {24}sunt Divina Vera: apud eundem,14 Jesus magna voce clamavit, dicens, Si quis sitiverit, venito ad Me et bibito; quisquis credit in Me, sicut dixit Scriptura, flumina e ventre illius fluent aquae viventis; hoc dixit de Spiritu, quem accepturi erant credentes in Ipsum; nondum enim erat Spiritus sanctus, quia Jesus nondum glorificatus erat, vii 37-39;
quod per Spiritum, quem recepturi a Domino credentes in Ipsum, intelligatur vita quae a Domino quae est vita fidei et amoris, patet a singulis ibi; ‘sitire’ enim et `bibere’ significat desiderium sciendi et percipiendi verum, `flumina aquae viventis quae ex ventre fluent’ {25} sunt vera Divina; inde {26}constat quod `spiritus, quem accepturi qui etiam vocatur `Spiritus sanctus,’ sit vita ex Divino Vero procedente a Domino, quae vita vocatur, ut mox dictum est, vita fidei et amoris, estque ipsa vita spiritualis et caelestis apud hominem; quod dicatur quod Spiritus sanctus nondum esset, quia Jesus nondum glorificatus, est quia Dominus cum in mundo fuit, docuit ipse Divinum Verum, at cum glorificatus, quod fuit post resurrectionem, docuit illud per angelos et spiritus; sanctum illud quod procedit a Domino, (c)ac influit per angelos et spiritus apud hominem, sive manifeste sive non manifeste, est ibi Spiritu sanctus; Divinum enim Verum procedens a Domino (x)est quod vocatur `sanctum’ in Verbo, n. 9680; inde est quod spiritus 15 sanctus dicatur Spiritus veritatis, et quod ducturus in omnem veritatem, et quod non locuturus sit a se, sed quae audiverit a Domino, et quod a Domino accepturus sit quae annuntiaturus esset, Joh. xvi 1 3, 14; tum quod Dominus cum abiret a discipulis, inspiraverit in illos, et dixerit, Accipite Spiritum sanctum, Joh. xx 21, 22; {27}respiratio significat vitam fidei, n. 9229, 9281; inde inspiratio Domini, donatam facultatem percipiendi Divina Vera, et sic recipiendi illam vitam; unde quoque nomen Spiritus a (x)flatu et a vento, quia a respiratione, quapropter spiritus aliquoties vocatur ventus; quod respiratio, quae pulmonum, correspondeat vitae fidei, et pulsus qui cordis vitae amoris, videatur 16 n. 3883-3896, 9300, (x)9495; simile per inspirationem significatur in Libro Geneseos,
Et Jehovah inspiravit in nares hominis animam vitarum, ii 7;
inde Dominus (m)dicitur Spiritus narium nostrarum, Threni iv (x)20; et quia Divinum Verum consumit et vastat malos, {28}(x)inde dicitur apud Davidem,
Revelata sunt fundamenta orbis a flatu spiritus nasi Tui, Ps. xviii 16 [A.V. 15]:
{29}et apud Hiobum,
Ab halitu Dei pereunt, et a Spiritu nasi Ipsius consumuntur, iv 9:(n)
apud Davidem,
Per Verbum Jehovae caeli facti sunt, et per Spiritum oris Ipsius omnis exercitus illorum, Ps. xxxiii 6;
`Verbum Jehovae’ est Divinum Verum, similiter `Spiritus oris Ipsius’: quod id sit Dominus, constat apud Johannem,
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; omnia per Ipsum facta sunt: et Verbum caro factum est, et habitavit inter nos, i 1-3, 14.
17 Quod Divinum Verum, a quo vita caelestis {30}homini, sit Spiritus sanctus, patet etiam a sequentibus his locis: apud Esaiam,
Exibit virga de trunco (x)Jischaji, quiescet super Eo Spiritus Jehovae, Spiritus sapientiae et intelligentiae, Spiritus consilii et virtutis, Spiritus scientiae et timoris Jehovae, xi 1, 2;
dicuntur illa de Domino, in Quo Divinum Verum; {31}proinde Divina Sapientia et Intelligentia vocatur `Spiritus Jehovae,’ {32}et hic ‘Spiritus sapientiae et intelligentiae, consilii, virtutis, et scientiae’ {33}: apud eundem,
Dedi Spiritum Meum super Illum; judicium gentibus proferet; xlii 1;
ibi etiam de Domino; `Spiritus Jehovae super illo’ est Divinum Verum proinde Divina Sapientia et Intelligentia; Divinum (t)Verum etiam 18 vocatur judicium, n. 2235 apud eundem,
Venturus sicut flumen angustum, Spiritus Jehovae signum inferet in Ipsum, lix 19:
apud eundem,
Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Me Jehovah ad evangelizandum pauperibus, lxi 1;
ibi etiam de Domino, {34} Divinum Verum quod in Domino cum in mundo, et quod Ipse tunc fuit, est `Spiritus Jehovae.’
Quod `Spiritus Jehovae’ sit Divinum Verum, et inde vita caelestis 19 homini qui illud recipit, patet adhuc ex his locis: apud Esaiam,
Donec effundetur super (x)nos Spiritus ex alto; tunc desertum erit in arvum, habitabit tunc in deserto judicium, xxxii 15, 16;
agitur ibi de regeneratione; `Spiritus ex alto’ est vita a Divino, nam quod `desertum erit in arvum’ et quod {35}judicium habitabit in deserto’ significat intelligentiam ubi nulla prius, ita vitam novam: similiter apud 20 Ezechielem,
Ut cognoscatis quod daturus Spiritum Meum in vobis ut vivatis, xxxvii 14:
apud eundem,
Tunc non abscondam amplius facies Meas ab illis, quia effundam Spiritum Meum super domum Israelis, xxxix 29:
apud Joelem,
Effundam Spiritum Meum super omnem carnem, et super servos, et super ancillas, in diebus illis effundam Spiritum Meum, iii 1, 2 [A.V. ii 28, 29]:
apud Micham,
Ego impletus sum virtute cum Spiritu Jehovae, et judicio et robore ad annuntiandum Jacobo praevaricationem, et Israeli peccatum ejus, iii 8:
apud Sachariam,
Equi exuentes in terram (x)septentrionis, quiescere fecerunt Spiritum Meum in (x)terra septentrionis, vi 8:
apud Esaiam,
Effundam aquas super sitientem, et rivulos super aridam; effundam Spiritum Meum super semen tuum, xliv 3;
quod in his locis `Spiritus Jehovae’ sit Divinum Verum, et per id vita fidei et amoris, patet; quod id immediate a Domino, et mediate per 21 spiritus et angelos ab Ipso influat, videatur n. 9682 fin.: similiter alibi apud Esaiam,
In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam ornatus, et in cidarim decoris reliquis populi sui, et in Spiritum judicii sedent super judicio, et in fortitudinem iis, (x)xviii 5, 6;
‘corona ornatus’ pro sapientia quae boni, `cidaris decoris’ pro intelligentia quae veri, `Spiritus judicii’ pro Divino Vero, nam `judicium’ praedicatur de vero, n. 2235, 6397, 7206, 8685, 8695, 9260, 9383:
22 apud eundem,
Angelus facierum Jehovae liberavit eos, ob amorem Suum et clementiam Suam hic redemit illos; illi tamen rebellarunt, et exacerbarunt Spiritum sanctitatis Ipsius, inde conversus est illis in hostem. Posuit in medio ejus Spirituali sanctitatis Suae; Spiritus Jehovae duxit eum, (x)lxiii 9-11, 14;
`Spiritus sanctitatis’ ibi est Dominus quoad Divinum Verum, ita Divinum Verum quod a Domino, `angelus {36} facierum’ est Dominus quoad Divinum Bonum, nam `facies Jehovae’ est amor, misericordia, bonum: {37} in Apocalypsi,
Testimonium Jesu est Spiritus prophetiae, xix 10;
`Testimonium Jesu’ est Divinum Verum quod ab Ipso et de Ipso, 23 n. 9503 apud (x)Davidem,
Jehovah Deus facit angelos Suos Spiritus, et ministros ignem (x)flammantem, Ps. civ (x)4;
`facere angelos spiritus’ pro receptiones Divini Veri, `facere illos ignem flammantem’ pro receptiones Divini Boni seu Divini Amoris: apud Matthaeum,
Johannes dixit, Ego vos baptizo aqua in paenitentiam; qui vero post me venturus, ille vos baptizabit Spiritu sancto et igne, iii 11;
`baptizare’ est regenerare, `Spiritu sancto’ est per Divinum Verum, et {38}’igne’ est {39}ex Divino Bono Divini Amoris; quod `baptizare’ sit regenerare, videatur n. 5120 fin., (x)9088, et quod `ignis’ sit Divinum Bonum Divini Amoris, n. 4906, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324:
apud Lucam,
24 Si vos pravi existentes scitis bona dona dare liberis vestris, quanto magis Pater Qui in caelo, dabit Spiritum sanctum petentibus Ipsum? xi 13;
`dare Spiritum sanctum’ est illustrare Divino Vero, et donare vita inde, quae est vita intelligentiae et sapientiae: in Apocalypsi,
Septem lampades ignis ardentes coram throno sunt septem spiritus Dei, iv 5:
et porro,
In medio seniorum Agnus stans, habens cornua septem, et oculos septem, qui sunt septem Dei spiritus emissi in omnem terram, v 6;
quod `spiritus’ ibi non sint spiritus, {40}patet ex eo quod lampades et oculi Agni dicantur spiritus Dei; `lampades’ enim sunt Divina Vera, n. (t)4638, 7072, {41}’oculi’ sunt intellectus veri, et cum de Domino, Divina Intelligentia et Sapientia, n. 2701, 4403-4421, 4523-4534, 9051; {42}’cornua’ sunt potentia veri ex bono, n. 2832, 9081, 9719-9721; inde patet quod `Spiritus Dei’ {43} significent Divina Vera.
Cum itaque notum est quod Spiritus sanctus sit Divinum Verum 25 procedens a Domino, quod est ipsum Sanctum, sciri potest sensus Verbi Divinus ubicumque `Spiritus Dei’ et `Spiritus sanctus’ nominatur, ut in sequentibus his locis: apud Johannem,
Ego rogabo Patrem, ut alium Paracletum det vobis, ut maneat vobis cum in aeternum, {44}Spiritum veritatis, quem mundus non potest accipere, quoniam non videt Illum nec cognoscit Illum; vos autem cognoscitis Illum, quia apud vos manet et in vobis erit: non relinquam vos orphanos. Paracletus, Spiritus sanctus, quem mittet Pater in nomine Meo, Ille vos docebit omnia, et commonefaciet vobis de omnibus quae dixi vobis, xiv 16-18, 26:
et alibi,
26 Quando venerit Paracletus, (x)quem Ego missurus sum vobis a Patre, Spiritus veritatis, qui ex Patre exit, Ille testabitur de Me, et vos testabimini, xv 26:
et adhuc alibi,
Ego veritatem vobis dico, prodest vobis ut Ego abeam; si non abivero, Paracletus non veniet ad vos; si vero abivero, mittam: Illum ad vos, xvi 7;
ex his iterum patet quod Divinum Verum procedens a Divino Bono quod est Pater, sit Paracletus et Spiritus sanctus, quapropter etiam vocatur Spiritus veritatis; et dicitur de eo quod mansurus in illis quod docebit omnia, {45}quod testabitur de Domino; `testari {46}de Domino’ in `spirituali sensu’ est docere Illum; quod dicatur quod Paracletus qui Spiritus sanctus, mittatur a Patre in nomine Domini, et dein quod Dominus missurus sit Illum a Patre, et postea quod Ipse Dominus missurus, est quia Pater significat ipsum Divinum quod in Domino, et inde quod Pater et Ipse unum sint, prout Dominus manifeste {47}dicit 27 apud Johannem X 30, xiv 9-11: apud Matthaeum,
Omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus, Spiritus vero blasphemia non remittetur hominibus; si quis dixerit verbum contra Filium hominis, remittetur illi, qui vero dixerit contra Spiritum sanctum, non remittetur illi, neque in hoc saeculo neque in futuro, xii 31, 32;
`dicere verbum contra Filium hominis’ est contra verum Divinum nondum implantatum seu inscriptum vitae hominis; quod `Filius hominis’ sit Divinum Verum, videatur supra n. 9807, at `dicere verbum contra Spiritum sanctum’ est contra Divinum Verum implantatum seu inscriptum vitae hominis, imprimis contra Divinum Verum de Ipso Domino; dicere contra id {48}seu negare illud, cum semel est agnitum, est profanatio, et profanatio talis est ut prorsus destruat interiora hominis; inde dicitur quod id (x)peccatum non remitti possit; quid profanatio, videatur n. 3398, 3898, 4289, 4601, 6348, 6960, 6963, 6971, 8394, 8882, 9298: et apud eundem,
28 Jesus dixit discipulis, Euntes baptizate in nomen Patris et Filii et Spiritus sancti, xxviii 19;
`Pater’ ibi est ipsum Divinum, `Filius’ est ipsum illud Divinum in forma humana, et `Spiritus sanctus’ est Divinum procedens, {49} ita est unum Divinum, et usque trinum: quod Dominus sit ipsum Divinum sub forma humana, (x)Ipse docet apud Johannem,
Ex his cognovistis Patrem, et vidistis Illum; qui videt Me, videt Patrem: Ego in Patre et Pater in Me, xiv 7, 9, 10.
@1 i nunc$
@2 incidat$
@3 i sunt,$
@4 After Verbo$
@5 illum$
@6 et quoque$
@7 After eos$
@8 constare$
@9 After Spiritus Dei,$
@10 illa$

@11 spernit = readings found in LXX and Syriac version (see also Apocalypse Explained 183, Doctrine of the Lord 49) MT (tibhzeh) = (as is Sch)$
@12 malum$
@13 tentatione$
@14 facit IT$
@15 comederet$
@16 absque explicatione$
@17 intellectus et fidei$
@18 adhuc manifestius$
@19 i in genere$
@20 constat$
@21 i apud Eundem$
@22 i in Verbo$
@23 sicut per spiritum Jehovae, spiritum oris Ipsius, spiritum Dei, spiritum sanctitatis, seu spiritum sanctum, quod nempe Divinum a quo vita homini, quo Divinum est Divinum Verum procedens a Domino, omnis enim vita homini inde est, ac vita coelestis illis qui Divinum illud verum fide et amore recipiunt quod Divinum Verum a Domino sit spiritus ab Ipso procedens, Ipse Dominus docet$
@24 sunt Vera Divina altered to erant Divina Vera$
@25 i illis qui credunt in Dominum$
@26 patet$
@27 significat facultatem recipiendi percipiendique Divinum Verum, quia respiratio significat vitam fidei, n. 9229, 9281, unde quoque a flatu et a vento est nomen spiritus, quod respiratio quae pulmonum correspondeat vitae fidei, et pulsus quae cordis vitae amoris, ostensum est supra. (m)Similiter ac Genes. cap. ii, quod Jehovah inspiraverit in nares animam vitarum, ii 7, inde apud Jeremiam, Dominus qui ibi est unctus Jehovae,(n)$
@28 ideo$
@29 tum$
@30 hominis IT$
@31 ac inde$
@32 et explicatur quod ille spiritus sit$
@33 i consequenter quod sit intelligentiae et sapientiae quod in Domino$
@34 i ac$
@35 After deserto$
@36 i autem$
@37 i Apud Davidem, Per Verbum Jehovae coeli facti sunt, et per spiritum oris Ipsius omnis exercitus illorum, Psalm xxxiii 6; verbum Jehovae est Divinum Verum, similiter spiritus oris Ipsius; quod id sit Dominus, constat apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat Deus [apud Deum intended], et Deus erat Verbum; omnia per Ipsum facta sunt, et Verbum caro factum est et habitavit inter nos, i, 1, 2, 3, 14. cp subdivision 16$
@38 ignis$
@39 Divinum Bonum$
@40 constat$
@41 et quod oculi sint$
@42 quod cornua sunt [sint intended]$
@43 i ibi$
@44 Spiritus IT$
@45 i et$
@46 enim$
@47 docet$
@48 d seu i et$
@49 i quod est Divinum Verum,$

AC n. 9819 9819. `Et facient vestes Aharonis’: quod significet per quos regnum spirituale, constat ex significatione `vestium Aharonis’ quod sint repraesentativum regni spiritualis Domini adjuncti regno caelesti Ipsius, de qua supra n. 9814; quod sapientes corde, {1} impleti spiritu sapientiae, illas facerent, est quia per illos intelliguntur qui in regno caelesti sunt, et regnum spirituale est quod inde, et sic quod tegit illud, sicut vestis corpus, ut quoque constare potest ex illis quae {2}n. 9818 dicta sunt.
@1 i qui$
@2 supra n. 9817, 9818$

AC n. 9820 9820. `Ad sanctificandum eum’: quod significet sic repraesentativum Divini Veri in illo regno, constat ex significatione `sanctificari’ quod sit imbui Divino Vero a Domino; Divinum enim Verum procedens a Domino est quod in Verbo dicitur Sanctum, ex causa quia solus Dominus est Sanctus, ita quicquid procedit ab Ipso, videatur n. 9680; inde est quod Sanctum procedens ab Ipso dicatur Spiritus sanctus, prout mox supra n. (x)9818 ostensum est, de qua re etiam videantur quae in locis citatis n. 9229 allata sunt.
Inde patet quomodo intelligendum est quod angeli, prophetae, et 2 apostoli dicantur `sancti’: angeli, Matth. xxv 31; Marc. viii 38; Luc. ix 26; prophetae, Apoc. xvi 6, xviii (x)24; et apostoli, Apoc. xviii (x)20; non quod sancti {1}essent ex se sed ex Domino; angeli quia sunt receptiones Divini Veri quod a Domino, ac ideo per illos in Verbo significantur vera {2}Divina, et in genere aliquid Domini, n. 1925, 2821, 4085, 4295, prophetae autem, quia per illos significatur Verbum, quod est Divinum Verum, ac in specie doctrinae ex Verbo, n. 2534, 3652, 7269, et apostoli, quia per illos {3}significatur omne verum quod fidei, et {4}bonum quod amoris, in complexu, n. 3488, 3858 fin., 6397.
Quod Divinum Verum procedens a Domino sit {5}ipsum Sanctum, 3 ita Dominus a Quo illud, constat a pluribus locis in Verbo; solum nunc adducere licet Domini verba apud Johannem,
Pater, sanctifica illos in veritate Tua; Verbum Tuum veritas est: pro illis Ego sanctifico Me Ipsum, ut etiam illi sint sanctificati in veritate, xvii 17, 19;
inde patet {6}quod Dominus sit qui sanctificat hominem, spiritum, et angelum, quia Ille Solis est Sanctus, Apoc. xv 4; et quod tantum sancti sint, quantum Domini recipiunt, {7}id est, quantum fidei et amoris in Ipsum (c)ab Ipso.
@1 sint$
@2 a Divino$
@3 significantur omnia veri$
@4 boni$
@5 Ipse Dominus a Quo omne sanctum$
@6 quod omne sanctum apud hominem, angelum et spiritum sit Domini, qui solus sanctus$
@7 hoc$

AC n. 9821 9821. `Ad sacerdotio fungendum eum Mihi’: quod significet repraesentativum Domini, constat ex illis quae supra n. 9809 ostensa sunt.

AC n. 9822 9822. `Et hae vestes quas facient’: quod significet Divina Vera in regno spirituali, {1}quo ordine, constat ex significatione `vestium Aharonis’ quod sint regnum spirituale adjunctum regno caelesti, de qua supra n. 9814; quod sint Divina Vera ibi, est quia `vestes’ significant vera, videatur n. 5954, 9212, 9216, et id regnum dicitur regnum spirituale ex Divinis Veris ibi; sunt enim duo regna in quae caelum est distinctum, regnum caeleste et regnum spirituale; in regno caelesti regnat bonum, et in regno spirituali verum, utrumque a Domino; et quia vestes Aharonis id regnum repraesentabant, et vestes illae erant ephodum, pallium, et tunica, ideo per illas Divina Vera ibi in suo ordine significantur.
@1 in suo IT$

AC n. 9823 9823. `Pectorale’: quod significet Divinum Verum elucens ex Divino Bono, constat ex significatione `pectoralis’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono, hic in ultimis progressive ab intimis in caelis, nam ephodum, {1}super quo erat id pectorale, repraesentabat ultima regni spiritualis, proinde ultima caeli; quod `pectorale’ id significet, est quia alligatum erat super pectore ubi cor, ac impletum lapidibus pretiosis, et cor correspondet bono caelesti, quod est bonum amoris in Dominum a Domino, et duodecim lapides pretiosi correspondent Divinis Veris inde; {2}inde per `pectorale’ in supremo sensu significatur Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini; quod cor correspondeat bono caelesti, seu bono amoris {3}in Dominum a Domino, videatur n. 170, 172, 176, 3635, 3883-3896, 7542, 9050, 9300, 9494, et quod duodecim lapides pretiosi correspondeant Divinis Veris quae ex Divino Bono, videbitur in sequentibus hujus capitis ubi pectorale hoc ample describitur, et vocatur pectorale judicii, ac Urim et Thumim, ex duodecim lapidibus pretiosis quibus impletum. Quod id alligatum fuerit super pectore ubi cor, constat ex descriptione ejus infra, ubi id aperte dicitur his verbis,
Portabit Aharon nomina filiorum Israelis in pectorali judicii super corde suo, vers. 29:
et adhuc,
Erunt super corde Aharonis in intrando illo coram Jehovah, et portabit Aharon judicium filiorum Israelis super corde 5110 coram Jehovah jugiter, vers. 30:
quod judicium etiam sit Divinum Verum procedens (c)a Divino Bono Domini, videbitur in sequentibus.
@1 in$
@2 ita$
@3 a Domino et in Dominum$

AC n. 9824 9824. `Et ephodum’: quod significet Divinum Verum ibi in forma externa in quod desinunt interiora, constat ex significatione `ephodi’ quod sit Divinum Verum in forma externa; quod id per `ephodum’ significetur, est quia per vestes sanctitatis Aharonis repraesentabantur Divina Vera in regno spirituali in suo ordine, videatur supra n. (x)9822, et ephodum erat {1}extremum trium vestium, nam vestes {2}sanctitatis Aharonis {3}erant ephodum, pallium, et tunica tesselata; quod {1}extremum est, id non modo continet interiora, sed etiam interiora in illud desinunt; ita se habet in corpore humano, proinde etiam in caelis, quibus illa quae humani corporis sunt correspondent; similiter cum veris et bonis, nam haec et illa faciunt caelos.
Quia ephodum repraesentabat maxime externum regni spiritualis 2 Domini, ideo erat id prae reliquis vestibus sanctum, et in eo pectorale, in quo Urim et Thumim, per quae responsa a Divino data sunt; quod maxime externum sit prae internis sanctum, est quia externum continet omnia interiora in suo ordine, inque forma et in nexu, usque adeo ut si removeretur externum, dissiparentur interna, {4}ibi enim interna non modo desinunt, sed etiam ibi simul sunt; quod ita sit, scire possunt illi qui sciunt quomodo se habet cum successivis et cum simultaneis, quod nempe successiva, quae procedunt et consequuntur in suo ordine, usque etiam in ultimis se simul sistant; sint pro exemplo finis, causa, et effectus: finis est primum in ordine, causa est secundum, et effectus est ultimum; ita quoque successive progrediuntur, at usque in effectu, {5}qui ultimum est, sistitur causa simul, ac finis in causa; inde est effectus complementum, in quo {6}interiora seu priora etiam collata sunt et hospitantur.
3 Similiter se habet cum velle, cogitare, et facere apud hominem; velle est primum, cogitare est alterum, et facere est ultimum, quod etiam est effectus, in quo priora seu interiora simul existunt, nam quantum facere in se continet id quod homo cogitat, et quod vult, tantum {7}in forma et in nexu continentur interiora; inde est quod {8}in Verbo dicatur quod homo judicandus sit secundum facta sua seu secundum opera, quod significat quod judicandus secundum cogitare et velle suum, nam haec in factis sunt sicut anima in suo corpore. Quia nunc interiora in ultimo (t)se simul sistunt, ideo, ut dictum est, ultimum, si perfectus ordo {9}, pro sancto habetur prae interioribus {10}, est enim ibi sanctitas interiorum completa.
4 (s)Quia in ultimis interiora simul sunt, sicut, ut dictum,in factis seu operibus cogitare et velle hominis, seu in spiritualibus, fides et amor {11}ejus, ideo Johannes prae reliquis discipulis amatus fuit a Domino et jacuit ad pectus Ipsius, Joh. xiii 23, xxi 20, 22; ex causa quia ille discipulus repraesentabat opera charitatis, videatur Praefatio ad Gen. xviii et ad xxii, tum n. 3934; inde quoque patet cur externum seu ultimum, quod in perfecto ordine est, sanctum sit prae internis singillatim spectatis; est enim Dominus, cum in ultimo, simul in omnibus, et cum in illo est, interiora continentur in suo ordine, nexu, et forma, inque auspicio et ductu ad beneplacitum; hoc arcanum est quod intellectum est n. 9360, quod videatur.
5 Haec nunc causa est quod ephodum, quia repraesentativum ultimi {12}regni spiritualis Domini erat, sanctius habitum fuerit quam reliquae vestes {13}sacerdotii; quapropter ephodum principalis amictus sacerdotalis fuit, {14}et factum erat ex filis auri in medio hyacinthini, purpurae, coccinei dibaphi, et byssini contexti, Exod. xxxix 3, at reliquis sacerdotibus erant ephoda ex lino, 1 Sam. ii 18, xxii 18; {15}et ideo ephodum sumebatur pro omni amictu sacerdotis, et dicebatur portare ephodum, quo significabatur quod esset sacerdos, 1 Sam. ii 28, xiv 3; ideo etiam pectorale alligatum ephodo fuit, et per Urim et Thumim ibi responsa dabantur, ex causa quia is amictus repraesentativum ultimi in regno spirituali Domini {16}erat, et responsa Divina sistuntur in ultimis, transeunt enim per omnia interiora successive, ac ibi dictantur, quia ibi desinunt; quod responsa darentur cum induti ephodo, constat ex 1 Sam. xxiii 6-13 et xxx 7, 8; et quoque apud Hoscheam,
Dies multos sedebant filii Israelis, non rex et non princeps, et non sacrificium et non statua, et non ephodum et (x)teraphim, (x)iii 4;
`teraphim’ significant responsa Divina, nam per illa {17}olim dabantur, Sach. x 2. {18}Ephodum etiam in lingua originali dicitur a concludere omnia interiora, ut patet a vocis illius significatione, Exod. xxix 5 et Lev. viii 7.
@1 externum$
@2 Sacerdotii IT$
@3 erat$
@4 tum quia interiora omnia ibi$
@5 quod$
@6 priora seu interiora$
@7 est humanum ejus ibi$
@8 After dicatur$
@9 i est$
@10 i seorsum spectatis$
@11 Before fides$
@12 in Regni spiritualis I, in Regno spirituali T$
@13 Aharonis$
@14 ephodum Summi sacerdotis$
@15 et ideo dicebatur portare ephodum, pro indui sicut sacerdos, 1 Sam. ii 28; Cap xiv 3; ephodum etiam in Lingua originali dicitur a concludere omnia interiora, ut patet vocis ejus significatione, Exod. xxix 5 et Levit. viii 7; patet quod pectorale ibi esset, et per urim et thumim ibi responsa darentur, erat quoque$
@16 esset$
@17 dabantur olim responsa$
@18 oA, but see note 1$

AC n. 9825 9825. `Et pallium’: quod significet Divinum Verum ibi in forma interna, constat ex significatione `pallii’ quod sit medium regni spiritualis, ita ipsum verum quod ibi, nam per vestes Aharonis repraesentabatur regnum spirituale Domini, n. 9814, ita vera quae ibi in suo ordine, n. (x)9822; et quia regnum illud in tres gradus distinctum est, in intimum, medium, et externum, ideo per pallium significabatur id quod in medio illius regni est. Quod id regnum in tres gradus distinctum sit, est quia intimum ibi communicat cum caelesti, et {1}externum cum naturali, et medium sic trahit aeque ex utroque; {2}ut etiam aliquid perfectum sit, erit distinctum in tres gradus; ita est caelum, ac ita bona et vera ibi; {3} quod tres caeli sint, notum est, proinde tres gradus bonorum et verorum ibi; unumquodvis etiam caelum {4} in tres gradus distinguitur, nam intimum ejus communicabit immediate cum superiore, {1}externum cum inferiore, et medium sic per illa cum utroque, inde ejus perfectio; consimiliter se habet interioribus hominis, quae in genere distincta sunt in tres gradus, nempe in caeleste, spirituale, et naturale; pariter unumquodvis horum in suos tres gradus; nam homo qui est in bono fidei et amoris in Dominum, est caelum in minima forma correspondens maximo, n. 9279; ita quoque se habet in omnibus naturae, quod naturale hominis distinctum sit in tres gradus, videatur n. 4570, et in genere omnia interiora et exteriora ejus, n. 4154. Causa quod ita sit, est quia ubivis erit finis, causa, et effectus; finis erit intimum, causa medium. et effectus ultimum, ut res sit perfecta; inde est quod tria in Verbo significent completum a principio ad finem, n. 2788, 4495, 7715, 9198, 9488, 9489. Ex his sciri potest cur vestes sanctitatis Aharonis essent{5} ephodum, pallium, et tunica, et quod ephodum {6}repraesentaverit externum, pallium medium, et tunica intimum ibi.
2 Quia pallium repraesentabat medium in regno spirituali, et {7}medium trahit (c)ab utroque, ideo illud pro ipso illo regno repraesentative sumitur, ut in Libro 1 Samuelis,
Convertit se Samuel ad abeundum, sed Schaul apprehendit alam pallii ejus, et abrupta est; unde dixit Samuel ad illum, Abrumpet Jehovah regnum Israelis a super te hodie, et {8}dedit illud socio tuo, qui melior te, xv 27, 28;
ex his patet quod disruptio alae pallii Samuelis significaret abruptionem regni Israelis a Schaule, `regnum’ enim `Israelis’ significat regnum spirituale Domini, videatur n. 4286, 4598, 6426, 6637, 6862, 6868: 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 8805: similiter in eodem Libro,
Abscidit David alam pallii Schaulis in occulto; et cum ostendit illam Schauli, dixit Schaul, Nunc novi quod regnando regnabis; et consistet in manu tua regnum Israelis, xxiv 5, 6, 12, 21 [A. V. 4, 5, 11, 20]:
etiam cum Jonathan iniit foedus cum Davide, exuit ille sibi pallium; et dedit Davidi, usque ad gladium, arcum, et cingulum, 1 Sam. xviii 3, 4, per quae repraesentabatur quod Jonathan, qui heres, abdicaret sibi regnum Israelis, et id transferret in Davidem.
3 Quia pallium repraesentabat regnum spirituale, ita quoque vera illius regni in genere; vera illius regni sunt quae vocantur vera spiritualia quae sunt in parte intellectuali hominis; haec per `pallia’ significantur apud Ezechielem,
Descendent desuper thronis suis omnes principes maris: et abjicient pallia sua, et vestes acupicturae suae exuent, xxvi (x)16;
agitur ibi de Tyro, per quam significantur cognitiones boni et veri, n. 1201; vastatio earum in Ecclesia ibi describitur; pallia quae abjicient sunt vera {9}fidei quae in parte intellectuali, vestes autem acupicturae sunt vera scientifica quae in naturali, n. 9688; causa quod {10}illa vera significentur, est quia in regno spirituali Domini regnat verum, quod est {11}intellectus, at in regno caelesti bonum, quod est voluntatis: apud Matthaeum,
Scribae et Pharisaei omnia opera sua faciunt ut spectentur ab hominibus, {12} et magnificant fimbrias palliorum suorum, xxiii 5, 6; `magnificare fimbrias palliorum’ pro magnifice loqui vera solum ut {13}audiantur et spectentur ab hominibus. Quod talia per `pallium’ significentur, constabit adhuc melius ab ejus descriptione in sequentibus hujus capitis, vers. 31-35.
@1 extremum$
@2 nam ut$
@3 i nam$
@4 i similiter$
@5 i tres,$
@6 repraesentet$
@7 hoc$
@8 dabit IT$
@9 intellectualia$
@10 vera intellectualia$
@11 intellectualis$
@12 i illi dilatant phylacteria sua,$
@13 spectantur et audiantur$

AC n. 9826 9826. `Et tunicam tesselatam’: quod (x)significet Divinum Verum ibi intime procedens immediate a Divino Caelesti, constat ex significatione `tunicae’ quod sit verum naturale, at cum de Aharone, cujus vestes repraesentabant vera regni spiritualis Domini, n. 9814, (x)9822, est tunica Divinum Verum intimum in illo regno, ita quod proxime procedit ex Divino Caelesti, quod est Divinum Bonum Domini in caelo intimo; quod talia per `tunicas’ significentur, videatur n. 4677; caeli enim sunt tres, intimum quod vocatur caeleste, medium quod spirituale, et ultimum quod accedit ad naturale; in intimo caelo regnat bonum amoris in Dominum, in medio bonum charitatis erga proximum, et in (x)ultimo bonum fidei; illi caeli inter se distinctissimi sunt, usque adeo ut qui in uno nequaquam transire possit in alterum; {1}ut tunc unum caelum sint, conjunguntur per angelicas societates intermedias; ita procedit unum caelum ab altero; cum itaque vestes Aharonis repraesentant caelum spirituale, ac ita vera ibi in suo ordine, patet quod per intimam vestem, quae vocatur tunica tesselata, repraesentetur verum ibi intimum procedens immediate a Divino Caelesti; `tesselata’ dicitur quia erat texta, ut constat (c)a sequentibus in Libro Exodi,
Fecerunt tunicas {2}byssi, opus textoris, pro Aharone et pro filiis ejus, xxxix 27;
quod ex {3}bysso, erat causa ut repraesentaretur verum ex origine caelesti; quod id verum per {4}’byssum’ significetur, videatur n. 9469.
@1 qui at unum coelum sunt: IT$
@2 byssini$
@3 byssino$
@4 byssinum$

AC n. 9827 9827. `Et cidarim’: quod significet intelligentiam et sapientiam, constat ex significatione `cidaris’ quod sit intelligentia et sapientia; quod `cidaris’ id sit, est quia est tegumentum capitis, et per `caput’ significantur interiora hominis, quae sunt intelligentiae et sapientiae, n. 9656; omnia indumenta trahunt significationem ab illa parte corporis quam tegunt; quemadmodum indumentum quod tegit pectus, sicut pectorale, quod tegit lumbos sicut femoralia, quod pedes sicut tibialia, {1} quod plantas pedum sicut calcei, ita quoque quod tegit caput {2}sicut cidaris, tiara, pileus.
2 Quod ita sit, constat ex repraesentativis in altera vita; ibi spiritus, cum eis sapientia et intelligentia aufertur, quod fit cum societates angelicae ab (c)illis removentur, tunc tegumentum capitis apparet eis auferri, {3}quo facto fit stupidus, et nullius perceptionis veri et boni, et {4}postea ut redit intelligentia et sapientia, caput {5} rursus tegitur; {6}at indumenta capitis ibi non ita significant sapientiam quae boni, sed intelligentiam quae veri; {7}cidaris autem quae Aharoni, etiam significat sapientiam, quoniam ex bysso erat, et appositum coronamentum sanctitatis, quod erat bractea ex auro puro, cui insculptum Sanctitas Jehovae, de qua in sequentibus hujus capitis vers. 37, 39, tum Exod. xxix 6, xxxix 28; at cidaris lini, {8}et reliquae vestes lini quae etiam erant {9}Aharoni, significabant intelligentiam quae veri, non autem sapientiam quae boni; de illis vestibus, et de illa cidari, videatur Lev. xvi 4; Ezech. xliv 18; `linum’ enim {10}significat verum in naturali {11}hominis, n. 7601, ita `cidaris lini’ est intelligentia naturalis.
3 Qui non sciunt quomodo cum repraesentativis et correspondentiis se habet, aegre adduci possunt ad credendum quod talia significentur; sed expendant quod spiritualia loco naturalium in caelo percipiantur, {1} ita loco cidaris, et in genere loco vestium, talia quae sunt intelligentiae et sapientiae, {12}tum fidei et amoris, in genere quae sunt veri et boni, nam illa et haec sunt spiritualia; est enim caelum mundus spiritualis; ut stupidi nullius perceptionis veri et boni sunt expendant etiam quod vestes Aharonis in monte Sinai a Jehovah descriptae et mandatae sint, et quod sic in singulis sit Divinum Caeleste quod inest, et evolvitur solum per cognitiones de correspondentiis et {13}repraesentativis.
@1 i et$
@2 d sicut i nempe$
@3 et tunc sicut stupidi nullius perceptionis veri et boni sunt$
@4 prout$
@5 i ita$
@6 sed$
@7 at cidaris$
@8 ut$
@9 sanctatis [sanctitatis intended]$
@10 est$
@11 homine$
@12 seu$
@13 repraesentationibus$

AC n. 9828 9828. `Et {1}balteum’: quod significet commune vinculum, ut omnia ad unum finem spectent, constat ex significatione `baltei’ seu cinguli, quod sit commune vinculum, colligit enim, concludit, in nexu continet, et firmat omnia interiora, quae absque illo solverentur et diffluerent; quod commune vinculum sit ob causam ut omnia ad unum finem spectent, est quia in mundo spirituali regnat finis, usque adeo ut omnia quae ibi (x)dicenda sint fines; est enim regnum Domini, quod est mundus spiritualis, regnum usuum, {2}et usus ibi sunt fines, ita est regnum finium; sed fines ibi in vario ordine sibi succedunt, et quoque consociantur; fines qui succedunt vocantur fines medii, at fines qui consociantur vocantur fines consocii; omnes illi fines ita conjuncti sunt mutuo et subordinati ut spectent unum finem, qui omnium universalis est; ille finis est Dominus, et in caelo apud recipientes amor et fides in Ipsum; amor ibi est finis omnium voluntatum ibi, et fides est finis omnium cogitationum, quae sunt intellectus; cum omnia et 2 singula spectant unum finem, tunc in nexu indivulso tenentur, et faciunt unum, nam {3} sunt sub aspectu, regimine, et providentia Unius Qui omnes secundum leges subordinationis et consociationis flectit ad Se, et sic conjungit Sibi, {4}simul etiam tunc ad socios mutuo, et sic conjungit illos invicem; inde est quod facies omnium in caelo teneantur versi ad Dominum, Qui ibi est Sol, et sic centrum omnium aspectuum; et quod mirabile, utcumque se (t)angeli vertunt, n. 3638; et quia Dominus in bono amoris mutui {5}est, inque bono charitatis erga proximum, amat enim omnes, et per amorem conjungit omnes, ideo quoque ad Dominum vertuntur per spectare socios ex illo amore.
Illa itaque quae in ultimis sunt, et colligunt et concludunt ut 3 omnia et singula in tali nexu contineantur, repraesentata sunt per balteos seu per cingula, quae non alia sunt in mundo spirituali quam bona et vera in ultimis seu extremis, quae interiora {6}concludunt, per cingula lumborum bona caelestia, et per cingula feminum, tum pectoris, bona et vera spiritualia in ultimis seu {7} extremis; talia per ‘cingula lumborum’ significantur in sequentibus his locis: apud Jeremiam,
Jehovah dixit ad prophetam, Eme tibi cingulum lini, et pone id super lumbos tuos, sed per aquam non duces illud; emi itaque cingulum, ac posui super lumbos meos; tunc factum est verbum Jehovae ad me, dicendo, Sume cingulum, et abi ad Euphratem, et absconde illud in foramine petrae. A fine dierum multorum abivi ad Euphratem, et (x)recepi cingulum, et ecce corruptum erat, non proderat ad quicquam: tunc dixit Jehovah, Populus hic malus renuentes audire verba Mea, et iverunt post deos alios; ideo erit sicut cingulum hoc quod non prodest ad quicquam, xiii 1-12;
4 per `cingulum lini’ {8}ibi in sensu spirituali intelligitur bonum Ecclesiae, quod concludit et in nexu continet vera ibi; quia bonum Ecclesiae tunc nullum fuit, et inde vera dissipata, ideo dicitur quod non duceretur per aquam, aqua enim est verum purificans et sic restituens; `foramen petrae in quo absconditum’ est verum falsificatum, `Euphrates’ est extensio et terminus caelestium, quae sunt boni in suo ultimo; qui non scit quale est Verbum, opinari potest quod modo (t)sit comparatio populi et ejus corruptionis cum cingulo et ejus corruptione; sed in Verbo omnes comparationes et locutiones metaphoricae sunt reales correspondentiae, n. 3579, 8989; nisi singula ibi {9}corresponderent, nequaquam mandatum fuisset quod cingulum non duceretur per aquam, quod poneretur super lumbos, quod propheta iret ad Euphratem, et ibi absconderet illud in foramine petrae; dicitur quod cingulum poneretur super lumbos, quia `lumbi’ ex correspondentia significant bonum amoris caelestis, n. 3021, 4280, 5050-5062, (m)ita positio cinguli super lumbos est conjunctio cum Domino per bonum amoris mediante Verbo.(n)
5 {10}Quod `cingulum’ sit bonum terminans et conjungens, {11}patet quoque apud Esaiam,
Exibit virga de trunco Jischaii, erit justitia cingulum lumborum Ipsius, et veritas cingulum feminum Ipsius, xi [1,] 5;
ibi de Domino; ‘justitia quae cingulum lumborum’ est bonum amoris Ipsius, quod caelum et Ecclesiam tutatur. Dicitur de filiis Israelis cum comederent Pascha, quod essent cincti lumbis, Exod. xii 11, quod significat quod sic omnia in ordine, et parata ad recipiendum bonum a Domino, et ad agendum, {12} n. (x)7863; inde est quod dicantur accincti qui parati, sicut etiam de septem angelis in Apocalypsi,
Exiverunt septem angeli habentes septem plagas {13}e templo, induti linteo albo et splendido, et circumcincti circa pectora cingulis aureis, xv 6:
de Elia dicitur quod esset vir pilosus, et cingulo corii cinctus circa lumbos 6 suos, 2 Reg. i 8: similiter de Johanne,
Johannes habebat indumentum ex pilis cameli, et cingulum coriaceum circa lumbum suum, Matth. iii 4;
quod Elias et Johannes ita vestiti et cincti {14}fuerint, erat causa quia uterque repraesentabat Verbum, {15}inde vestes eorum {16}sunt Verbum in sensu externo, qui naturalis, `pili’ enim sunt naturale, n. 3301, 5247, 5569-5573, {17}’cameli’ sunt scientifica communia in naturali{18}, n. 3048, 3071, 3143, 3145, `corium’ et `pellis’ significant externum, n. 3540, ita `cingulum coriaceum’ id quod colligit, concludit, et in nexu continet interiora; {19} quod Elias repraesentaverit Verbum, videatur Praefatio ad Gen. xviii, et n. 2762, 5247 fin., similiter Johannes Baptista, n. 9372.
Quia {20} vera et bona solvuntur et dissipantur per malefacta, ideo de 7 Joabo cum dolo occiderat Abnerum, dicitur quod dederit sanguines belli in cingulo suo quod in lumbis, 1 Reg. ii (x)5, {21}per quae significatur quod dissipaverit et destruxerit illa; quare cum dissipata et destructa vera sunt, dicitur {22} quod loco cinguli erit discissio, et loco operis implexi calvities, Esai. iii 24; ibi de filiabus Zionis, per quas significantur bona quae {23} Ecclesiae caelestis; `loco cinguli discissio’ pro dissipatione boni caelestis.
Dicitur etiam de Oholiba, quae est Hierosolyma, apud Ezechielem,
8 quod cum vidisset viros pictos super pariete, imagines Chaldaeorum pictas minio, cinctos cingulis in lumbis suis, adamaverit eos, xxiii 14, 15,
per quae significantur vera profanata, `Chaldaei’ enim sunt qui in externis profitentur vera, sed in internis illa negant, ita profanant; `viri picti {24}super pariete’ sunt {25}apparentiae veri in externis, similiter imagines pictae minio’; `cingula quibus cincti in lumbis’ sunt bona quae fingunt {26}ut inde vera credantur. Ex his nunc constare potest quid cingula, quae in unum colligabant vestes, in Ecclesia repraesentativa significabant; sed quod talia significaverint, naturalis homo aegre (t)potest adduci ad credendum, ex causa quia aegre potest naturalem ideam de cingulis, et in genere de vestibus rejicere, et loco ejus assumere ideam spiritualem, quae es boni continentis vera in nexu; naturale enim, quod apparet coram visu tenet mentem fixam in se, et non removetur nisi visus intellectuali usque in lucem caeli elevari possit, et homo sic paene abstracte naturalibus cogitare, quod cum fit, spiritualia quae {27}veri fidei et boni amoris, (m)(x)imperceptibilia mere naturali homini, intrant.(n)
@1 baltheus IT$
@2 qui$
@3 i tunc$
@4 et simul$
@5 After Dominus$
@6 includunt$
@7 i in$
@8 hic$
@9 correspondissent$
@10 ita cingulum lumborum significant$
@11 ut$
@12 i tenerentur$
@13 a I$
@14 fuissent$
@15 ita$
@16 est$
@17 camelus$
@18 i homine$
@19 i talis enim est sensus verbi externus, qui literalis vocatur,$
@20 i omnia$
@21 ita quod destruxerit illa et dissipaverit$
@22 i apud Esajam,$
@23 i sunt$
@24 in IT$
@25 vera apparentia ut vera$
@26 in externis et$
@27 sunt boni et veri$

AC n. 9829 9829. `Et facient vestes sanctitatis Aharoni fratri tuo, et filiis ejus’: quod significet sic repraesentativum regni spiritualis adjuncti regno caelesti, constat ex illis quae supra n. 9814 ostensa sunt {1}.
@1 i, ubi eadem verba$

AC n. 9830 9830. `Ad fungendum eum sacerdotio Mihi’ significat repraesentativum Domini, ut supra n. 9809, 9810.

AC n. 9831 9831. Vers. 5-8. Et illi accipient aurum, et hyacinthinum, et purpuram, et coccineum dibaphum, et byssinum. Et facient ephodum auro hyacinthino, et purpura, coccineo dibapho, et byssino contexto, opere excogitatoris. Duo umeri conjuncti erit illi ad duas extremitates ejus et conjungetur. Et cingulum ephodi ejus quod super illo, secundum opus ejus ex illo erit, auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto. ‘Et illi accipient aurum’ significat bonum universaliter regnans: `et hyacinthinum, et purpuram, et coccineum dibaphum, et byssinum significat bonum charitatis et fidei: `et facient ephodum auro, hyacinthino, et purpura, coccineo dibapho, et byssino contexto’ significat externum regni spiritualis ex illo bono: `opere excogitatoris’ significat ex intellectuali: `duo umeri conjuncti erit illi ad duas extremitates ejus, et conjungetur,’ {1}significat conservationem boni et veri undequaque [et] in perpetuum omni opera et potentia per unitionem omnimodam: `et cingulum ephodi ejus quod super illo’ significat colligamentum externum: `secundum opus ejus ex illo erit’ significat simile et continuum ab externo {x}regni spiritualis: `auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto’ significat ita ex bono quod fidei et quod charitatis in externis.
@1 significat potentiam unitam boni et veri: et conjungetur, significat sic non infringendum nec resistendum
Against this is written in m Videatur in textu and underneath videatur n. 9836. See Appendix Volume for a deleted first draft of n. 9836.$

AC n. 9832 9832. `Et [illi] accipient aurum’: quod significet bonum universaliter regnans, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9490, 9510; quod id sit universaliter regnans, significatur per quod aurum intertextum esset ubivis in ephodo, ut constat {1}ex sequentibus in hoc Libro,
Expanderunt laminas auri, et concidit in fila, ad faciendum in medio hyacinthini, et in medio purpurae, et in medio coccinei dibaphi, et in medio byssini, Exod. xxxix 3.
Universaliter regnans est quod dominans, et sic quod est in omnibus et singulis, videatur n. 5949, 6159, 7648, 8067, 8853-[8858,] 8865. Quod aurum esset intertextum ubivis, erat causa quia per vestes Aharonis repraesentabatur caelum spirituale, n. (x)9814, et in illo caelo, sicut etiam in reliquis, bonum regnat, in caelo intimo bonum amoris in Dominum, in medio bonum charitatis erga proximum, et in ultimo bonum fidei; verum autem quod fidei, introducit ad bonum, et dein producitur ex bono; inde patet quod homo non in caelo sit priusquam in bono est, si modo in veris {2}, quae fidei vocantur, stat solum ante portam, et si ex illis spectat bonum, intrat in vestibulum; si autem ex illis non spectat bonum, non videt caelum ne quidem e longinquo. Dicitur quod homo non in caelo sit priusquam in bono est, quoniam homo dum in mundo est, in se debet habere caelum, ut post mortem intrare possit, nam caelum est in homine, et ex misericordia datur illis qui per vera fidei in charitatem erga proximum, et in amorem in Dominum, hoc est, in bonum, dum in mundo vivunt, se introduci patiuntur. Quod homo non prius in caelo sit quam cum in statu est, ut ducatur a Domino (m)per bonum, videatur n. 8516, 8539, 8722, 8772, 9139. Per bonum intelligitur bonum vitae, et bonum vitae est facere bonum ex velle bonum, et velle bonum est ex amore, nam quod homo amat, hoc vult.(n)
@1 in sequentibus hujus Libri$
@2 i est$

AC n. 9833 9833. `Et hyacinthinum, et purpuram, et coccineum dibaphum, et byssinum’: quod significet bonum charitatis et fidei, constat ex significatione `hyacinthini’ quod {1} caelestis amor veri, de qua n. 9466, ex significatione `purpurae’ quod sit caelestis amor boni, de qua n. 9467, ex significatione `coccinei dibaphi’ quod sit bonum spirituale, de qua n. (x)4922, 9468, et ex significatione `byssini’ quod sit verum ex origine caelesti, de qua n. 5319, 9469; ita simul illa significant bonum amoris et fidei, hic autem bonum charitatis et fidei, quia praedicantur de regno spirituali, n. 9814. Quod per `hyacinthinum, purpuram, coccineum dibaphum, et byssinum’ illa quae amoris seu charitatis et quae fidei significentur, ducit causam ex coloribus (c)eorum; colores enim qui apparent in caelo, trahunt originem ex luce caeli, quae lux est Divinum Verum procedens a Domino, ex Quo omnis intelligentia et sapientia; inde variegationes illius lucis, quae coram visu externo ibi apparent ut colores, sunt variegationes intelligentiae et sapientiae ex veris et bonis quae fidei, charitatis, et amoris; videantur n. 1042, 1053, 1624, 3993, 4530, 4677, 4741, 4742, 4922, 9466; et quod colores ibi, quantum trahunt ex rubro, tantum significent bonum, quantum autem ex albo, tantum significent verum, n. 9467.
@1 i sit$

AC n. 9834 9834. `Et facient ephodum auro, hyacinthino, et purpura, coccineo dibapho, et byssino contexto’: quod significet externum regni spiritualis ex illo bono, constat ex significatione `ephodi’ quod sit externum regni spiritualis, de qua n. 9824; et ex significatione `auri’ quod sit bonum, {1}hic bonum universaliter regnans, de qua supra n. 9832, et ex significatione `hyacinthini, purpurae, coccinei dibaphi, et byssini contexti’ quod sit bonum charitatis et fidei, de qua mox supra n. 9833; ideo {2}dicitur, ex illo bono.
@1 ibi$
@2 ducitur IT$

AC n. 9835 9835. `Opere excogitatoris’: quod significet ex intellectuali, constat ex significatione `excogitatoris’ quod sit intellectuale, de qua n. 9598, 9688, opus itaque excogitatoris est quod inde est. Quod `excogitator’ sit intellectuale, est quia cogitatio {1}est intellectus, sicut affectio quae amoris {2}est voluntatis; `excogitator’ in sensu interno simile significat cum cogitatione, nam in sensu interno non attenditur ad personam sed ad ipsam rem, et excogitator involvit personam; quod ita sit, videatur n. 5225, 5287, 5434, 8343, 8985, 9007. Quid significat quod ex intellectuali, paucis dicetur: agitur ibi de regno spirituali Domini, et id regnum quoad omnia vera et bona quae ibi, (x)pertinet ad partem intellectualem; quae autem in regno caelesti Domini sunt pertinent ad partem voluntariam; sunt enim duo ad quae omnia in universo se referunt, bonum et verum; ideo in homine sunt duae facultates, voluntas et intellectus; voluntas est propter bonum, et intellectus propter verum, nam voluntas recipit bonum, et intellectus verum.
Similiter se habet in caelis; ibi duo sunt regna, caeleste et spirituale, 2 regnum caeleste est propter receptionem boni, {3}et regnum spirituale {4} propter receptionem veri; et quia universum caelum correspondet omnibus quae apud hominem, et ideo caelum coram Domino est sicut unus homo, cui sic {5}quoque binae facultates {6}sunt, voluntas et intellectus, ejus voluntas in regno caelesti, et ejus intellectus in regno spirituali; {7}nunc quia regnum spirituale repraesentatum est per vestes Aharonis {8}, {9}et in [hoc] regno est intellectuale caeli, inde est quod per ‘opus excogitatoris’ significetur intellectuale. Quod universum caelum ex correspondentia cum omnibus et singulis apud hominem sit sicut unus homo, et {10} dicatur Maximus Homo, videatur in locis citatis n. 9276 fin.; quod bona et vera apud illos qui in regno spirituali Domini sunt inscripta sint parti eorum intellectuali, at apud illos qui in regno caelesti, parti voluntariae, videatur etiam in locis citatis, n. 9277, 9596.
@1 ex intellectuali$
@2 , ex voluntario$
@3 at$
@4 i est$
@5 etiam$
@6 quae sunt altered to quae vocantur$
@7 et$
@8 i n. 9814$
@9 ubi$
@10 i ideo$

AC n. 9836 9836. `Duo umeri conjuncti erit illi ad duas extremitates [ejus], et conjungetur’: {1}quod significet conservationem boni et veri undequaque et in perpetuum omni opera et potentia per unitionem omnimodam, constat ex significatione `umerorum’ quod sint omnis vis et potentia, de qua n. 1085, 4931-4937; at {2}ponere super umeris, et portare super illis, ut in sequentibus dicitur de binis lapidibus schoham, quibus insculpta erant nomina filiorum Israelis, (x)est conservatio {3}boni et veri in perpetuum; per nomina enim filiorum Israelis significantur omnia bona et vera in complexu, de qua re in sequentibus; ex significatione `conjuncti esse’ et `conjungi’ quod sit unitio omnimoda; et ex significatione `duarum extremitatum’ seu ad dextrum et ad sinistrum, quod sit undequaque, de qua n. 8613.
Cum his ita se habet: per ephodum, ut supra ostensum est, 2
repraesentabatur externum regni spiritualis Domini, ita per umeralia ejus, {4}quibus impositi erant bini lapides schoham cum nominibus filiorum Israelis, conservatio perpetua boni et veri; perque conjunctionem ephodi super umeris, et quoque ante pectus et post tergum unitio omnimoda; inde constare potest quid significatur per illa quae sequuntur de umeralibus et de sculpturis ibi, quod nempe {5} conservatio boni et veri (m)in perpetuum omni opera et potentia, ita conservatio caelorum; lapides illi cum nominibus filiorum Israelis impositi erant umeralibus ephodi, per quod repraesentabatur externum regni spiritualis, ex causa quia omnis conservatio(n) dependet a statu ultimorum, interiora enim omnia ibi desinunt, {6}et formant ibi planum in quo subsistant; sunt ultima veluti plantae et pedes quibus totum corpus insistit, et quoque sicut manus et bracchia, per quae corpus potentias suas exercet; etiam corporis vires illuc {7}translatae sunt; inde quoque est quod manus et bracchia, tum plantae et pedes, correspondeant ultimis caeli; quod in ultimis consistat potentia et robur, repraesentatum est in Antiqua Ecclesia per crines apud Naziraeos, in quibus consistebat illorum robur, ut patet a Simsone, Jud. xiv-xvi; tum sanctitas, n. 3301; quod crinis, qui apud illos erat Naziraeatus, correspondeat ultimis boni et veri, seu bono et vero in ultimis, videatur n. 3301, 5247, 6437.
3 Quod in ultimis sit potentia, et quoque conservatio interiorum in suo statu, intelligere possunt illi qui sciunt quomodo se habet cum successivis et inde simultaneis in natura, quod nempe successiva tandem in ultimis forment simultaneum, in quo simili ordine sunt collateraliter; quapropter simultanea, quae ultima, inserviunt successivis, quae priora, pro correspondentibus fulcris quibus innituntur, et sic per quae illis conservatio{9}.
4 Quod `umeri’ significent omnem vim et potentiam in resistendo, {10}frangendo, et agendo, constat apud Ezechielem,
Latere et umero impellitis, et cornibus vestris feritis omnes oves infirmas, donec disperseritis eas foras, xxxiv 21:
apud eundem,
Aegyptus baculus arundinis domui Israelis; quando tenuerunt te manu, confractus es, et perfodisti {11}illis omnem umerum, xxix 6, 7;
`perfodere omnem umerum’ pro deprivare omni potentia capiendi vera; `Aegyptus’ est scientificum perversum quod deprivat: apud 5 Sachariam,
Renuerunt auscultare, et dederunt umerum refractarium, vii 11;
`dare umerum refractarium’ pro resistere: apud Davidem,
Cogitarunt facinus, non praevaluerunt, quoniam pones illis umerum, Ps. xxi 12, 13 [A.V. 11, 12];
{12}’ponere illis umerum’ etiam pro resistere, ita pro potentia: quod `umerus’ sit potentia, patet ex repraesentativis in altera vita, ubi illi qui resistunt videntur umerum opponere.
Quod ponere super umeros et portare sit conservare in statu boni et 6 veri in perpetuum omni opera et potentia, constat apud Esaiam,
Gentes adferent filios tuos in sinu, et filias tuas super umero apportabunt, xlix 22;
agitur ibi de nova Ecclesia, et per `filios’ significantur vera, ac per `filias’ bona, `apportare super umero’ pro conservare illa; conservatio boni in suo statu etiam repraesentabatur per quod filii Israelis, cum exirent Aegypto, portaverint massam super umero, Exod. xii 34; et quod filii Kehathi portarent opera sancti super umero, Num. vii 9; inde est quod Dominus, Qui per correspondentias locutus est, dixerit de ove perdita cum inventa, quod imposuerit super umero suo gaudens, Luc. xv 5; ‘ovis perdita et inventa’ est bonum apud hominem qui resipiscit.
7 Quia per `portare super umero’ id significabatur, ideo etiam dicitur de auro et argento, quae amant et conservant, quod portent illa super umero suo, Esai. xlvi 7; quod etiam portare sit continere in suo statu, videatur n. 9500. Ex his patet quid significaverit quod nomina filiorum Israelis insculpta binis lapidibus schoham posita fuerint super umeralibus ephodi, et quod dicatur quod Aharon feret seu portabit illa super duobus umeris suis ad recordationem, vers. 12. Quod `portare super umero’ cum de subjectione, significet servitium, videatur Gen. xlix 15; Ps. (x)lxxxi 7 [A.V. 6]; Esai. ix (x)3 [A.V. 4], x 27; Matth. xxiii 4; Zeph. iii 9; at cum de imperio, quod significet summam potestatem, Esai. ix 5 [A.V. 6], xxii 22.
@1 See p. 248 note 3$
@2 poni$
@3 After perpetuum$
@4 quibus imposita nomina filiorum Israelis insculpta binis lapidibus schoham$
@5 i omnis$
@6 et subsistunt, sicut in suo plano, sunt enim$
@7 collatae$
@8 pedes et plantae$
@9 i, similiter se habet in coelis, proinde cum bonis et veris ibi$
@10 contranitendo et frangendo$
@11 illi IT$
@12 quod inde humerus sit summa potestas, apud Esaiam, Puer natus est nobis, filius datus est nobis, super cujus humero principatus, ix 5; et apud Eundem, Dabo clavem domus Davidis super humerum illius, ut aperiat et non claudens, et claudat nec aperiens, xxii 22. Quod ponere super humero et portare, sit servire apud Moschen, Jisaschar asinus ossis, inclinabit humerum suum ad portandum, et erit in tributum servire facientis, Gen. xlix 15. Apud Davidem, Removi ab onere humerum ejus, Psalm. lxxi 7 [lxxxi 7 intended (AV 6)]. Apud Esajam, Jugum oneris ejus, et baculum humeri ejus, virgam exigentis eum, confregisti, ix [3,] 4. Apud Eundem, Recedet onus ejus desuper humero tuo, et jugum ejus desuper collo tuo, x 27. Apud Matthaeum, Scribae et Pharisaei ligant onera gravia, atque imponunt super humerum hominum, digito autem suo non volunt movere illa, xxiii 41. et apud Zephaniam, Omnes invocant Nomen Jehovae, et serviunt Ipsi uno humero, iii 9. Quod imponere super humeros et portare sit conservare in statu boni et veri in perpetuum omni opera et potentia, apud Esajam, Gentes adferent filios tuos in sinu, et filias tuas super humero apportabunt, xlix 22, agitur ibi de nova Ecclesia, et per filios significantur vera, per filias bona, apportare super humero pro conservare bona in perpetuo: similiter apud Lucam, Dum invenit ovem perditam, imponit super humeros suos gaudens, xv 5, per ovem perditam et inventam significatur bonum apud hominem, qui resipiscit; conservatio boni in suo statu, etiam repraesentabatur, per quod filii Israelis cum exirent Aegypto, portaverint massam super humero, Exod. xii 34; et quod filii Kehathi portarent opera sancti super humeris, Num. vii 9, inde portare significat continere in statu boni et veri, videatur n. 9500, quia per portare super humero id significabatur, ideo etiam dicitur de idolis ex auro et argento, quae amant et conservant, quod illa portent super humero suo, Es. xlvi 7. Ex his nunc constare potest, quid significat, quod nomina filiorum Israelis insculpta binis lapidibus schoham posita fuerint super humeralibus Ephodi, et quod dicatur, quod feret seu portabit Aharon illa super duobus humeris suis ad recordationem, vers. 12.$

AC n. 9837 9837. `Et cingulum ephodi ejus quod super illo’: quod significet colligamentum externum, constat ex significatione `cinguli’ quod sit commune vinculum, quo in nexu continentur interiora, de qua supra n. 9828, ita colligamentum; quod sit colligamentum externum, est quia per `ephodum’ significatur externum regni spiritualis, n. 9824.

AC n. 9838 9838. `Secundum opus ejus ex illo erit’: quod significet simile et continuum ab externo regni spiritualis, constat ex significatione `secundum opus’ quod sit simile, nam quod est secundum opus alterius, {1}id ei simile est; et ex significatione `ex illo esse’ quod sit continuum, nam quod ex altero est, id non solum ei simile est sed etiam ex illo continuum {2}; quod continuum ab externo regni spiritualis significetur, est quia intelligitur {3}continuum ab ephodo, et per ephodum significatur externum regni spiritualis, n. 9824.
@1 est ei simile$
@2 i est$
@3 Ephodus, secundum cujus opus esset, et ex quo esset$

AC n. 9839 9839. `Auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto’: quod significet ita ex bono quod fidei et quod charitatis in externis, constat ex significatione omnium illorum in summa, quod {1}sint bonum fidei et charitatis, de qua n. 9687, 9833; quod in externis, est quia per vinculum, quod ex auro, hyacinthino, purpura, coccineo {2}, et byssino contexendum erat, significatur vinculum seu colligamentum externum, n. 9837.
@1 sit$
@2 i dibapho$

AC n. 9840 9840. Vers. 9-14. Et accipies duos lapides schoham, et sculpes super illis nomina filiorum Israelis. Sex de nominibus illorum super lapide uno, et nomina sex reliqua super lapide altero, secundum generationes illorum. Opere opificis lapidis, sculpturis sigilli sculpes duos lapides super nominibus filiorum Israelis; circumdatos fundis auri facies illos. Et pones duos lapides super umeris ephodi, lapides recordationis filiis Israelis, et feret Aharon nomina illorum coram Jehovah super duobus umeris ejus ad recordationem. Et facies fundas auri. Et duas catenulas auri puri, a terminis facies illas, opere funiculi; et dabis catenulas funiculorum super fundis. `Et accipies duos lapides schoham’ (x)significat memoriam interiorem quae ex veris fidei quae ex amore: `et sculpes super illis nomina filiorum Israelis’ significat cui impressa sunt vera et bona regni spiritualis quoad omne quale eorum: `sex de nominibus illorum super lapide uno’ significat omne quale verorum ex bono: `et nomina sex reliqua super lapide altero’ significat [omne] quale verorum per quae bonum: `secundum generationes illorum’ significat utrumque eo ordine quo gignitur et procedit unum ab altero: `opere opificis lapidis, sculpturis sigilli, sculpes duos lapides super nominibus filiorum Israelis’ significat formam caelestem omnium veritatum in suo ordine in memoria ex bono amoris, ita intellectualia ibi secundum ordinationem a voluntario apud regeneratum: `(x)circumdatos fundis auri facies illos’ significat existentiam et subsistentiam a bono: `et pones duos lapides super umeris ephodi’ significat conservationem boni et veri omni opera et potentia: `lapides recordationis filiis Israelis’ significat ex misericordia in perpetuum regno spirituali: `et feret Aharon nomina illorum coram Jehovah super duobus umeris ejus ad recordationem’ significat repraesentativum Divinae conservationis boni et veri in perpetuum ex misericordia: `et facies fundas auri’ significat existentiam et subsistentiam ex bono continuam: `et duas catenulas auri puri’ significat cohaerentiam cum bono totius regni: `a terminis facies illas’ significat ab extremis per quae influxus: `opere funiculi’ significat modum conjunctionis: `et dabis catenulas funiculorum super fundis’ significat conjunctionem cum bono ex quo vera, et sic conservationem regni spiritualis omni opera et potentia.

AC n. 9841 9841. `Et accipies duos lapides schoham’: quod significet memoriam interiorem quae ex veris fidei quae ex amore, constat ex significatione `lapidum’ quod sint vera, de qua n. 114, 643, 1298, 3720, 6426, 8609 et `lapidum schoham’ quod sint vera fidei ex amore, n. 9476; quod sint memoria, est quia illis insculpta erant nomina filiorum Israelis, et per sculpturam in lapidibus significatur memoria rerum quae permansurae, sicut sculptura seu {1}scriptura Legis super tabulis lapideis, quae quod significent illa quae memoriae et vitae impressa sunt, et sic quae permansura, videatur n. 9416 fin. Quod sculptura {2}seu scriptura super lapidibus illa significet, est quia memoriae hominis impressa sunt vera, et quae veri apparentiam habent, usque adeo ut ex talibus conflata sit, et lapides significant vera, et quando sculptura super illis, memoriam ubi vera, sicut `sculptura super manus’ apud Esaiam,
Etiamsi hae obliviscerentur, Ego tamen non obliviscar tui; ecce super manus insculpsi te, xlix [15,] 16;
inde {3} est quod lapides illi dicantur lapides recordationis filiis Israelis, vers. 12 seq.
2 Quod `lapides schoham,’ ex sculptura in illis, significent memoriam interiorem, est quia illa quae inscripta sunt, quae erant nomina filiorum Israelis, significant vera spiritualia, de quibus videantur sequentia, et quoque {4}’lapides schoham’ talia vera significant, etiam memoria interior hominis ex talibus consistet. Quod binae memoriae sint homini, exterior et interior, et quod memoria exterior sit naturalis, ita ex talibus quae in mundo {5}existunt {6}conflata, at memoria interior sit spiritualis, ita ex talibus quae in caelo, videatur n. 2469-2494, 5212, 8067.
3 Quod lapides in quibus sculptura, sint memoria cui vera inscripta, ducit originem ex repraesentativis in caelo; homines qui post obitum in alteram vitam veniunt, et secum ferunt vera fidei modo in memoria naturali seu exteriore, et non in memoria spirituali seu interiore, apparent sibi, dum exeunt, vagari inter saxa petrae, et in silvis; at qui secum ferunt vera fidei etiam in memoria spirituali, apparent sibi, {7}dum exeunt, ambulare inter colles qui exculti, et quoque in hortis; causa est quia vera memoriae exterioris seu naturalis, quae sunt scientifica, nullius vitae sunt nisi simul sint in memoria interiore seu spirituali,
quae enim in hac sunt, vitae facta sunt, nam memoria interior seu spiritualis est liber vitae hominis, {8}n. 2474, et illa quae vitae sunt repraesentantur in {9}caelo per hortulana, (x)oliveta, vineas, et per roseta (c)ac virecta, et quae charitatis sunt per colles ubi talia, n. 6435; illa autem quae non vitae sunt repraesentantur per petrosa et dumeta quae nuda et scabra.
Paucis etiam dicetur quid vera fidei ex amore: vera fidei ex amore: sunt quae amor dictat, et sic quae ex amore trahunt suum esse; illa vera sunt viva, quia quae ex amore sunt vivunt; inde vera fidei ex amore sunt illa quae de amore in Dominum et de charitate erga proximum agunt, nam vera, quae dictat amor, sunt illa; totum Verbum est doctrina talium veritatum, nam Verbum in sensu suo spirituali unice agit de talibus quae sunt Domini et quae proximi, ita quae sunt amoris in Dominum et erga proximum, inde etiam Verbum est vivum; hoc intelligitur per quod ex binis illis praeceptis Lex et Prophetae pendeant, Matth. xxii 34, 38 [A.V. 38, 40]; `Lex et Prophetae’ sunt Verbum in toto suo complexu; sed vera fidei ex amore (m)non sunt nudae cognitiones talium in memoria et inde in intellectu apud hominem, sed sunt affectiones vitae apud illum, {10}quae enim homo amat, et inde facit, sunt ejus vitae;(n) sunt etiam vera fidei quae non de amore agunt, sed quae solum confirmant illa propius vel remotius; haec vera fidei vocantur vera secundaria; vera enim fidei se habent sicut familiae, et illarum generationes successive ex uno patre; pater illarum veritatum est bonum amoris a Domino et inde in Ipsum, ita est Dominus, nam sive dicas Dominum sive amorem ab Ipso et inde in Ipsum, idem est; {11}amor enim est conjunctio spiritualis, et facit ut Ipse sit ubi amor, quippe amor sistit praesentem in se illum qui amatur.
@1 scriptum IT$
@2 et$
@3 i quoque$
@4 talia vera per lapides schoham significantur, etiam talia constituunt memoriam interiorem apud hominem$
@5 existant IT$
@6 formata$
@7 cum exeunt in campas$
@8 i videatur$
@9 altera vita$
@10 tales sunt quae homo amat, illa etiam ex amore quae sunt illi$
@11 nam amor$

AC n. 9842 9842. `Et sculpes super illis nomina filiorum Israelis’: quod significet cui impressa sunt vera et bona regni spiritualis quoad omne quale eorum, constat ex significatione `sculpere in lapidibus’ quod sit memoriae imprimere, de qua mox supra n. 9841, ex significatione (x)`nominum’ quod sint quale, de qua n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 6674, et ex {1}repraesentatione `filiorum Israelis’ quod sint omnia vera et bona regni spiritualis; per `filios {2}Israelis’ intelliguntur hic duodecim tribus, quoniam {3}hae quoad sua nomina insculptae erant lapidibus illis, (d)et per duodecim tribus significantur omnia vera et bona in complexu, n. 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337; et quia {4}ex illis est Ecclesia seu caelum, ideo per `filios Israelis’ significatur Ecclesia {5}et regnum spirituale Domini, n. 4286, 6426, 6637, 7836, 7891, 7996, 7997, 9340. Ex his patet quod per `sculpes super illis nomina filiorum Israelis’ {6}significetur impressum memoriae omne quale verorum et bonorum regni spiritualis, seu vera et bona illius regni quoad omne quale.
@1 significatione$
@2 i enim$
@3 harum nomina insculpta fuerunt$
@4 illi constituunt Ecclesiam et coelum$
@5 seu$
@6 significentur impressa [impressum written first]$

AC n. 9843 9843. `Sex de nominibus illorum super lapide uno’: quod significet omne quale verorum ex bono, constat ex significatione numeri `sex’ quod sint omnia, de qua n. 3960 fin., 7973, 8148, hic omnia vera ex bono, de qua sequitur; ex significatione `nominum’ quod sint quale, ut nunc supra n. (x)9842; et ex significatione `super lapide’ quod sit impressio memoriae, de qua etiam supra n. (x)9841. Quod sint omnia vera ex bono, est quia duo lapides erant, quibus insculpta nomina filiorum Israelis, et unus lapis super umero dextro, (c)et alter super umero sinistro; et {1}apud hominem quae {2}ad dextrum ejus sunt, correspondent bono ex quo vera, seu veris ex bono, et quae a sinistro, veris per quae bonum, videatur n. 9604 fin., 9736; ita `nomina filiorum Israelis insculpta lapidi qui super dextro umero’ significabant vera ex bono, et qui super sinistro {3}, {4}vera per quae bonum.
@1 in homine$
@2 a dextro$
@3 i humero$
@4 veris AIT$

AC n. 9844 9844. `Et nomina sex reliqua super lapide altero’: quod significet omne quale verorum per quae bonum, constat ex illis quae nunc supra n. 9843 dicta sunt.

AC n. 9845 9845. `Secundum generationes illorum’: quod significet utrumque eo ordine quo gignitur et procedit unum ab altero, constat ex significatione `generationum’ quod sint quae fidei et charitatis, seu quae veri et boni in spirituali mundo, de qua n. 613, 2020, 2584, 6239, 9042, 9079; ita secundum generationes est secundum ordinem quo gignitur et procedit unum ab altero, nempe {1}bonum a vero et verum a bono. Sunt enim bini status homini qui generatur e novo a Domino, primus status est veri et alter boni; cum homo in primo statu est, ducitur ille per vera ad bonum, cum autem in altero statu est, (x)ducitur ille per bonum; hic status est status caeli apud hominem, nam non prius in caelo est quam cum in bono, videantur quae de his supra n. 9832 ostensa sunt; ex his patet quid significat secundum generationes filiorum Israelis. Dicitur eo ordine quo gignitur et procedit unum ab altero, nam sicut bonum per vera gignitur, ita postea procedit; similiter sicut vera (c)a bono gignuntur, ita postea procedunt; gignuntur enim successive, et procedunt dein eo ordine quo successive nata sunt; sed haec illis dicta sint qui sciunt quomodo series rerum producuntur {2}successive.
@1 vera a bono, et bonum per vera$
@2 ex successivis$

AC n. 9846 9846. `Opere opificis lapidis, sculpturis sigilli, sculpes duos lapides super nominibus filiorum Israelis’: quod significet formam caelestem omnium veritatum in suo ordine in memoria ex bono amoris, ita intellectualia ibi secundum ordinationem a voluntario apud regeneratum, constat ex significatione `opificis lapidis’ quod sit bonum amoris, ita voluntarium regenerati, nam hoc ex bono amoris est, voluntarium enim regenerati recipit bonum amoris, et intellectuale ejus recipit vera fidei; ex significatione `sculpturarum sigilli’ quod {1}sit forma caelestis omnium veritatum, qualis in intellectuali regenerati, nam inibi, vera fidei disposita sunt in formam caelestem; inde est quod homo regeneratus sit caelum in parva imagine, videantur loca citata n. 9279 fin., et quod intellectuale {2}hominis regenerati correspondeat regno spirituali in {3}caelo, et voluntarium regno caelesti ibi, n. 9835; inde patet quid forma caelestis veritatum apud hominem; ex significatione `sculpere {4}lapides’ quod sit (t)memoriae imprimere’, de qua supra n. 9842, hic talem formam veritatibus quae ibi; et ex significatione `nominum filiorum Israelis’ quod sint vera et bona quoad omne quale in suo ordine, de qua etiam supra n. 9842-9845.
Quod per `opificem lapidis’ significetur bonum amoris seu 2 voluntarium regenerati, est quia bonum amoris operatur, et disponit vera in ordinem apud hominem cum regeneratur, et postea tenet illa in suo ordine cum regeneratus est; vera enim creantur ad omnem similitudinem boni, et ad omnem ejus nutum {5}, ita ad omnem amoris; bonum enim est amoris; quod {6}ita sit, constat ex eo quod homo pro veris agnoscat quae amat, et quod sic vera secundum amorem suum capi et agnoscat; inde est quod {7}vera constituant formam boni; inde {8}sciri potest quomodo Dominus {9}ducit hominem per vera fidei, se per fidem, quod nempe per bonum amoris apud illum; et quoque quomodo (d)Dominus regit hominem etiam mediate per caelum; est enim homo regeneratus caelum in parva imagine, ut supra dictum est, quapropter cum regit caelum, etiam regit hominem talem simul.
@1 sint$
@2 d hominis i ejus$
@3 coelis$
@4 i duos$
@5 i et obedientiam$
@6 etiam inde patet,$
@7 verum sit forma$
@8 constare$
@9 ducit omnia vera fidei apud hominem per bonum amoris$

AC n. 9847 9847. `Circumdatos fundis auri facies illos’: quod significet existentiam et subsistentiam (c)a bono, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9490, inde `circumdari fundis {1}auri’ est {2}a bono continuari, et ducere existentiam, et quia existentiam etiam subsistentiam, nam a quo aliqui existit, per idem etiam subsistet, est enim subsistentia perpetua existentia. Cum bono et {3}vero similiter {4}se habet ac cum auro quo circumdatur gemma, bonum enim est sicut humus, et vera sunt sicut semina ibi, nam vera non alibi nascuntur quam in bono, et quoque florent secundum boni quale.
@1 ejus$
@2 ab illo$
@3 veris$
@4 After gemma$

AC n. 9848 9848. `Et pones duos lapides super umeris ephodi’: quod significet conservationem boni et veri omni opera et potentia, constat ex illi quae supra n. 9836 ostensa sunt.

AC n. 9849 9849. `Lapides recordationis filiis Israelis’: quod significet ex misericordia in perpetuum regno spirituali, constat ex significatione `lapidum recordationis super umeris ephodi’ quod sint conservatio boni et veri ex misericordia in perpetuum; quod `lapides {1} super umeris’ sint conservatio boni et veri, constat ex illis quae n. 9836 ostensa sunt, et quod `recordatio’ cum de Domino, sit misericordia {2}, constabit ex sequentibus; et ex significatione `filiorum Israelis’ quod sint regnum spirituale Domini, de qua supra n. 9842. Dicitur in Verbo de Jehovah, hoc est, Domino, quod recordetur, et quod non recordetur, et per id significatur {3}quod tunc fit ex misericordia, sive (t)sit conservatio sive liberatio; similiter ac quod videat, audiat, cognoscat, et quod non videat, non audiat, et non cognoscat, per quae etiam miserationes et non miserationes significantur quod ita dicatur, est ex similitudine cum homine, et ex apparentia; cum enim homo avertit se a Domino, quod fit cum {4}malum facit, tunc, quia Dominus ei a tergo est, apparet ei sicut Dominus non videat illum, non audiat et cognoscat illum, nec recordetur ejus, cum tamen id apud hominem est, inde ex apparentia ita dicitur in Verbo; vicissim autem cum homo vertit se ad Dominum, quod fit cum bene facit, videantur loca citata n. 9306; quisque scire potest quod de Domino non praedicari possit recordari seu meminisse, quoniam praeterita et futura in Ipso sunt aeterna, hoc est, praesentia ab aeterno in aeternum.
[2] Quod `recordari’ cum de Domino, sit misereri, ac ita conservare aut liberare ex misericordia, constat a sequentibus his locis: apud Davidem,
(x)Notam fecit Jehovah salutem Suam, coram oculis gentium revelavit justitiam Suam, recordatus misericordiae Suae et veritatis Suae domui Israelis, Ps. xcviii 2 (,3):
apud eundem,
Jehovah in humilitate nostra recordatus est nostri, quia in aeternum misericordia Ipsius, Ps. cxxxvi 23:
apud eundem,
Peccatorum pueritiae meae et praevaricationum mearum ne recorderis, juxta misericordiam Tuam recorderis mei Tu, propter bonitatem Tuam, Jehovah, Ps. xxv 7:
apud eundem,
Recordatus est illis foederis Sui, et paenituit Ipsum ex multitudine misericordiarum Ipsius, Ps. cvi 45:
apud eundem,
Recordationem fecit mirabilibus Suis, gratiosus et misericors Jehovah; cibum dedit timentibus Ipsum, recordatus in aeternum foederis Sui, Ps. cxi 4, 5:
apud eundem,
Ne recorderis iniquitatum priorum; praeveniant miserationes Tuae, Ps. lxxix 8:
[3] apud Lucam,
Deus acceptavit Israelem servum Suum, ita ut recordaretur misericordiae Suae, ad faciendum misericordiam cum patribus nostris, et ad recordandum foederis sancti Sui, i 54, 72:
apud Davidem,
Quid homo quod recorderis ejus? Ps. viii 5 (A.V. 4):
apud eundem,
Recordare mei, Jehovah, in beneplacito populi Tui, Ps. cvi 4:
apud eundem,
Jehovah recordatus est nostri, benedicit, Ps. cxv 12:
in Libro 1 Samuelis,
Si respiciendo respexeris miseriam ancillae Tuae, et recordatus fueris mei, nec oblitus fueris ancillae Tuae, i 11;
votum Channae matris Samuelis, quem cum peperit, dicitur quod Jehovah recordatus sit ejus, vers. 19, hoc est, respexerit ad miseriam ejus, et praestiterit misericordiam; similiter pluries alibi, ut Lev. xxvi 41, 42, 45; Num. x 9; Esai xliii 25, xlix 1, lxiv 8 (A.V. 9); Jer. xxxi 34.
@1 illi$
@2 i in perpetuum$
@3 id quod$
@4 mala$

AC n. 9850 9850. `Et feret Aharon nomina illorum coram Jehovah super duobus umeris ejus ad recordationem’: quod significet repraesentativum Divinae conservationis boni et veri in perpetuum ex misericordia, constat ex significatione `ferre’ seu `portare super duobus umeris’ quod sit Divina conservatio boni et veri, de qua n. 9836, ex significatione `nominum filiorum Israelis’ quod sint bona et vera quoad omne quale, de qua n. 9842, et ex significatione `recordationis’ cum de Domino, quod sit misericordia, de qua mox supra n. 9849; quod sit repraesentativum talium, patet.

AC n. 9851 9851. `Et facies fundas auri’: quod significet existentiam et subsistentiam ex bono continuam, constat ex illis quae supra n. 9847 dicta sunt; quod sit continua, est quia de `fundis’ hic secundo dicitur.

AC n. 9852 9852. `Et duas catenulas auri puri’: quod significet cohaerentiam cum bono totius regni, constat ex significatione `catenularum’ quod sint cohaerentia; quod `catenulae’ id sint, est quia per illas conjunctiones fiunt, et factae cohaerent, hic cum regno spirituali, quia catenulae factae erant propter cohaerentiam cum ephodo, per quod repraesentabatur regnum spirituale in communi, n. 9824; et ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 9490; `aurum purum’ dicitur quia significatur bonum ex Divino, hoc enim est {1}purum et continet omnia in nexu et in forma in caelo {2}. Quod `catenae’ sint cohaerentia, patet etiam apud Esaiam,
Sculptile fundit artifex, et conflator auro obducit illud, et (x)catenas argenti conflat, xl 19;
`sculptile’ est doctrina falsi,quae ex propria intelligentia, ita quae absque vita a Divino, n. 8869, 8941; talem doctrinam excludere significatur per quod `{3}sculptile fundat artifex’; quae ut appareat ex bono, significatur per quod `conflator auro obducat illud’; {4}utque cohaereant falsa, significatur per quod `catenas argenti conflet’; quod `argentum’ sit verum, et in opposito sensu falsum, videatur n. 1551, 2954, 5658, 6112, 6911, 6917, 8932.
@1 quod$
@2 i, et apud hominem$
@3 After artifex$
@4 cohaereant A, utque cohaerent T$

AC n. 9853 9853. `A terminis facies illas’: quod significet ab extremis per quae influxus, constat ex significatione `terminorum’ quod sint extrema; quod per illa influxus, nempe boni, est quia per `catenulas’ significatur cohaerentia, n. 9852, et omnis cohaerentia in mundo spirituali (x)fit per influxum.

AC n. 9854 9854. `Opere funiculi’: quod significet modum conjunctionis, constat ex significatione `funiculi’ quod sit conjungens; quod `funiculus’ sit conjungens, est quia per illum fit conjunctio, hic autem significat modum conjunctionis, quia dicitur quod catenulae auri puri faciendae essent opere funiculi; in lingua originali {1}intelligitur funiculus qui factus opere contorto et implexo, per quod in sensu interno significatur conjunctio, qualis est veritatum in scientificis et inter scientifica, ita quae in memoria naturali seu externa; quod talis conjunctio sit, est quia agitur hic de conjunctione verorum per bonum in ultimis regni spiritualis, per ephodum enim et pectorale, cum quo per {2}catenulas funiculorum opere factas erat conjunctio, significatur regnum spirituale in ultimis, n. 9824; quod implexum sit scientificum, videatur n. 2831.
[2] Apparent etiam funes variae contorsionis et densitatis in altera vita, et per illos repraesentantur conjunctionis varii modi; inde est quod etiam per `funes’ in Verbo significentur conjungentia, ut in sequentibus his locis: apud Esaiam,
Vae attrahentibus iniquitatem funibus vanitatis, et sicut funis currus peccatum! v 18;
`funes vanitatis’ sunt conjunctiones falsitatum, per quas iniquitas seu malum vitae: apud eundem,
Specta Zionem, urbem festi stati nostri, oculi tui videant Hierosolymam, habitaculum tranquillum, tentorium quod non dissipabitur, non removebuntur clavi ejus in perpetuum, et omnes funes ejus (non) avellentur. Demissi sunt funes tui, non confirmabunt malum suum, xxxiii 20, 23;
`clavi’ et `funes’ pro conjungentibus vera et bona caeli, nam habitaculum et tentorium, de quibus hic praedicantur funes, sunt caelum, n. 9457, 9481, 9485, 9615, 9784: apud eundem,
Amplifica locum tentorii tui, cortinas habitaculorum tuorum expandant, ne prohibeas; longos fac funes tuos, et clavos tuos firma, liv 2:
et apud Jeremiam,
Tentorium Meum devastatum est, et omnes funes Mei evulsi, x 20;
etiam hic `funes’ pro conjungentibus {3}et confirmantibus, `tentorium’ pro Ecclesia, quae est caelum Domini in terris: apud Hoscheam,
Funibus hominis traxi eos, densis funibus amoris, xi 4;
hic `funes’ manifeste pro conjungentibus, nam amor est conjunctio spiritualis: apud Ezechielem,
Aschur et Kilmad, negotiatores tui cum thesauris vestium per funes ligatarum, xxvii 23, 24;
ibi de Tyro, per quam significantur cognitiones boni et veri, n. 1201; eorum conjunctiones externae sunt `vestes per funes ligatae.’ Praeterea `funes’ in Verbo etiam significant portiones hereditatum et terrae, ex causa quia per funes {4}mensurationes fiebant, prout Deut. xxxii 9; Amos vii 17; Mich. ii 4, 5; Sach. ii 5 (A.V. 1); Ps. xvi 6; Ps. lxxviii 55; Ps. cv 11; Ps. cxl 6 (A.V. 5); et (x)pluries alibi.
@1 d intelligitur i dicitur$
@2 funiculos illos fit$
@3 d et i seu$
@4 mensuratae sunt$

AC n. 9855 9855. `Et dabis catenulas funiculorum super fundis’: quod significet conjunctionem cum bono ex quo vera, et sic conservationem regni spiritualis omni opera et potentia, constat ex significatione `catenularum quae opere funiculorum’ quod sint cohaerentia et conjunctio cum bono, de qua supra n. 9852, 9854, et ex significatione `fundarum auri’ quod sint existentia et subsistentia verorum ex bono, de {1}qua etiam supra n. 9847; conservatio boni et veri in regno spirituali, seu quod idem, conservatio regni spiritualis omni opera et potentia, significatur per duos lapides schoham positos super umeralibus ephodi, quibus insculpta erant nomina filiorum Israelis, n. 9836, 9848, 9849.

AC n. 9856 9856. Vers. 15-30. Et facies pectorale judicii, opere excogitatoris, sicut opus ephodi facies illud, auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto, facies illud. Quadratum erit duplicatum, spithama longitudo ejus, et spithama latitudo ejus. Et opplebis illud oppletura lapidis; quattuor ordines lapidis, ordo, rubinus, topazius, carbunculus, ordo unus. Et ordo secundus, chrysoprasus, sapphirus, et adamas. Et ordo tertius, cyanus, achates, et amethystus. Et ordo quartus, tarshish, et schoham, et jaspis; inclusi auro erunt in oppleturis sitis. Et lapides erunt super nominibus filiorum Israelis, duodecim super nominibus eorum, sculpturis sigilli, cuique super nomine ejus erunt duodecim tribubus. Et facies super pectorali catenulas termini opere funiculi auro puro. Et facies super pectorali duos annulos auri, et dabis duos annulos super duabus extremitatibus pectoralis. Et dabis duos funiculos auri super duobus annulis ad extremitates pectoralis. Et duas extremitates duorum funiculorum dabis super duabus fundis, et dabis super umeros ephodi e regione facierum ejus. Et facies duos annulos auri, et pones illos super duabus extremitatibus pectoralis super ora ejus, quae citra ephodum introrsum. Et facies duos annulos auri, et dabis illos super duobus umeris ephodi inferius e regione facierum ejus contra juncturam ejus supra cingulum ephodi. Et alligabunt pectorale ex annulis ejus ad annulos ephodi in filo hyacinthini, ad esse super cingulo ephodi, nec recedet pectorale a super ephodo. Et portabit Aharon nomina filiorum Israelis in pectorali judicii super corde suo in intrando illo ad sanctum, ad recordationem coram Jehovah jugiter. Et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim, et erunt super corde Aharonis in intrando illo coram Jehovah; et portabit Aharon judicium filiorum Israelis super corde suo coram Jehovah jugiter. `Et facies pectorale judicii’ significat quod {2}ad Divinum Verum elucens ex Divino Bono: `opere excogitatoris’ significat ex intellectuali: `sicut opus ephodi facies illud’ significat continuum externo regni (x)spiritualis: `auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto, facies illud’ significat bonum charitiatis et fidei: `quadratum erit duplicatum’ significat justum et perfectum: `spithama longitudo ejus et spithama latitudo ejus’ significat aeque quoad bonum et quoad verum: `et opplebis illud {3}oppletura lapidis’ significat ipsa vera in suo ordine ex uno bono: `quattuor ordines lapidis, ordo’ significat conjunctionem omnium: `rubinus, (x)topazius, carbunculus’ significat caelestem amorem boni {4}; `ordo unus’ significat trinum ibi ut unum: `et ordo secundus’ significat trinum etiam hoc ut unum: `chrysoprasus, sapphirus, et adamas’ significat caelestem amorem veri, a quo sequentia: `et ordo tertius’ significat trinum etiam hic ut unum: `cyanus, achates, et amethystus’ (x)significat spiritualem amorem boni: `et ordo quartus’ significat ultimum trinum ut unum: `tarshish, et schoham, et jaspis’ significat spiritualem amorem veri, in quem desinunt superiora: `inclusi auro erunt in oppleturis suis’ significat quod omnia et singula in communi et in particulari procedent ex bono quod amoris (c)ex Domino in Dominum: `et lapides erunt super nominibus filiorum Israelis’ significat distinctim bona et vera quoad omne quale: `duodecim super nominibus eorum’ (x)significat omnia et singula in complexu: `sculpturis sigilli’ significat ad formam caelestem: `cuique super nomine ejus’ significat singulis in particulari: `erunt duodecim tribubus’ significat {5} omnibus in communi: `et facies super pectorali catenulas termini’ significat conjunctionem totius caeli in extremis: `opere funiculi’ significat indissolubilem: `auro puro’ significat per bonum caeleste: `et facies super pectorali duos annulos auri’ significat sphaeram Divini Boni, per quam conjunctio a parte superiore caeli: `et dabis duos annulos super duabus extremitatibus pectoralis’ significat in extremis: `et dabis duos funiculos auri super duobus annulis’ significat modum {6} conjunctionis indissolubilis: `ad extremitates pectoralis’ significat in extremis: `et duas extremitates duorum funiculorum dabis super duabus fundis’ significat modum conjunctionis cum sustentantibus in extremis: `et dabis super umeros ephodi’ significat sic sustentationem caeli et conservationem boni et veri ibi omni opera et potentia: `e regione facierum ejus’ significat in aeternum: `et facies duos annulos auri’ significat sphaeram Divini Boni: `et pones illos super duabus extremitatibus pectoralis’ significat in extremis: `super ora ejus quae citra ephodum introrsum’ significat conjunctionem et conservationem partis mediae: `et facies duos annulos auri’ significat sphaeram Divini Boni: `et dabis super duobus umeris ephodi inferius’ significat conservationem boni et veri in parte infima caeli: `e regione facierum ejus’ significat in aeternum: `contra juncturam ejus supra cingulum ephodi’ significat ubi conjunctio omnium proxime intra colligamentum externum, per quod omnia continentur in nexu et in forma: `et alligabunt pectorale ex annulis ejus ad annulos ephodi’ significat conjunctionem et conservationem omnium caeli {7}per sphaeram Divini Boni in externis regni spiritualis: `in filo hyacinthini’ significat per caelestem amorem veri: `ad esse super cingulo ephodi’ significat ut {8}conservetur in perpetuum in suo nexu et in sua forma: `nec recedet pectorale a super ephodo’ significat omnia caeli inseparabilia ab externis regni spiritualis: `et portabit Aharon nomina filiorum Israelis’ significat conservationem boni et veri quoad omne quale a Domino: `in pectorali judicii’ significat repraesentativum caeli quoad Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini: `super corde suo’ significat ex Divino Amore in aeternum: `in intrando illo ad sanctum’ significat in omni cultu: `ad recordationem coram Jehovah jugiter’ significat ex misericordia in aeternum: `et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim’ significat exsplendescentiam Divini Veri a Domino in ultimis: `et erunt super corde Aharonis’ significat ex Divino Bono Divini Amoris Ipsius: `in intrando illo coram Jehovah’ significat in omni cultu: `et portabit Aharon judicium filiorum Israelis’ significat Divinum Verum caeli et Ecclesiae: `super corde suo coram Jehovah jugiter’ significat perpetuo elucens ex bono.
@1 quo IT$
@2 See n. 9857 note 1$
@3 oppleturis$
@4 i, a quo reliqua$
@5 i ex$
@6 i inde$
@7 ex sphaera$
@8 conservetur altered to conserventur$

AC n. 9857 9857. `Et facies pectorale judicii’: quod significet quod {1}spectat Divinum Verum elucens ex Divino Bono, constat ex significatione pectoralis’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini in ultimis, de qua n. 9823; id vocatur `pectorale judicii’ quia dabat responsa, et per illa revelabat Divinum Verum: per `judicium’ etiam in Verbo significatur Divinum Verum, proinde doctrina (c)ac vita secundum illam; inde nunc est quod pectorale hoc dicatur `pectorale judicii,’ et quoque `judicium’ in sequentibus hujus capitis, Portabit Aharon judicium filiorum Israelis super corde suo coram Jehovah jugiter, vers. 30; et cum Joschua eligeretur in ducem super populo, dicitur quod staret coram Eleazare sacerdote, qui interrogaret eum per judicium Urim coram Jehovah, Num. xxvii 21.
[2] Quod `judicium’ sit {2}Divinum Verum ac inde intelligentia, consequenter quod sit doctrina et vita secundum illam, constat a pluribus locis in Verbo, ut a sequentibus: apud Esaiam,
Vinea Jehovae Zebaoth domus Israelis; exspectavit judicium, sed ecce suppuratio, justitiam sed ecce clamor, v 7;
`exspectare judicium’ est intelligentiam ex Divino Vero, et vitam secundum praecepta: apud eundem,
Sedit super throno in veritate, in tabernaculo Davidis, judicans et quaerens judicium, xvi 5;
ibi de Adventu Domini; `thronus super quo sessurus’ est Divinum Verum procedens ab (x)Ipso, et inde regnum spirituale {3}, videatur n. 2129, (a)5313, 6397, 8625, 9039, `judicare judicium’ est docere Divinum Verum’, et `quaerere judicium’ est receptionem ejus apud hominem: [3] apud eundem,
In die illo erit Jehovah in cidarim decoris reliquiis populi Sui, et in spiritum judicii sedenti super judicio, xxviii (x)5, 6;
`cidaris decoris’ cum de Jehovah, hoc est, Domino, est (t)Divina Intelligentia, videatur supra n. 9827, et `spiritus judicii’ `est’ sapientia ex Divino Vero, n. 9818; `sedenti super judicio’ (x)est {5} qui de Divino Vero instruit, {6}seu id docet: apud eundem,
Jehovah implevit Zionem judicio et justitia, xxxiii 5;
`Zion’ pro Ecclesia caelesti, `impleri judicio’ pro intelligentia ex Divino Vero, et `impleri justitia’ pro sapientia ex Divino Bono: [4] apud eundem,
Quis direxit Spiritum Jehovae, cum quo deliberavit, ut intelligentem redderet illum, et instrueret illum viam judicii, et doceret illum scientiam, et viam intelligentiae ostenderet illi? xl 13, 14;
`Spiritus Jehovae’ est Divinum Verum, n. 9818; quod `instruere illum viam judicii’ sit scientem, intelligentem, et sapientem reddere, patet: apud Jeremiam,
Ciconia in caelo novit tempora stata sua, at populus Jehovae non noverunt judicium Jehovae; quomodo dicitis sapientes nos, et lex Jehovae nobiscum? viii 7(, 8);
`non nosse judicium Jehovae’ pro Divinum Verum, ex quo sapientia; ideo dicitur `quomodo dicitis sapientes nos?’ [5] apud eundem,
Vae aedificanti domum suam sine justitia, et hyperoa sua sine judicio! xxii 13;
`aedificare hyperoa sine judicio’ pro imbuere non vera: apud Hoscheam,
Desponsabo te Mihi in aeternum in justitia et in judicio, et desponsabo te Mihi in veritate, ii (19,) 20;
{7}`desponsare in judicio’ pro conjungere per Divinum Verum, ita per fidem et fidei vitam’: apud Amos,
Fluat sicut aqua judicium, et justitia sicut torrens fortis, v 24:
apud eundem,
Convertitis in fel judicium, et fructum justitiae in absinthium, vi 12;
`judicium’ etiam ibi pro intelligentia ex Divino Vero, et inde vita: [6] apud Zephaniam,
Jehovah in matuta judicium Suum dabit in lucem, iii 5;
`judicium dare in lucem’ pro revelare Divinum Verum: apud Moschen,
Omnes viae Jehovae judicium, Deut. xxxii 4:
apud Davidem,
Jehovah, veritas Tua usque ad aetheres, justitia Tua sicut montes Dei, judicia Tua abyssus magna, Ps. xxxvi 6, 7 (A.V. 4, 5):
apud eundem,
Jehovah educet sicut lucem justitiam tuam, et judicium tuum sicut meridiem, Ps. xxxvii 6:
apud eundem,
Vocem meam audi juxta misericordiam Tuam, Jehovah, juxta judicia Tua vivifica me, Ps. cxix 149;
in locis illis’ `judicium’ et `judicia’ pro Divino Vero: [7] apud Lucam,
Vae vobis Pharisaeis! praeteritis judicium et amorem Dei; haec oportebat facere, xi 42;
`praeterire judicium Dei’ pro Divinum Verum, et `praeterire amorem Dei’ pro Divinum Bonum, (c)ac vitam ex utroque; quia etiam vita intelligitur, dicitur quod illa oporteat facere: apud Esaiam,
Exaltetur Jehovah Zebaoth in judicio, et Deus sanctificetur in justitia, v (x)16:
apud eundem,
Super throno Davidis ad stabiliendum regnum in judicio et justitia, a nunc et usque in aeternum, ix 6 (A.V. 7):
apud eundem,
Proferte consilium, facite judicium, pone sicut noctem umbram tuam in medio meridiei, xvi 3;
`facere judicium’ pro secundum verum Divinum: [8] apud Jeremiam,
Suscitabo Davidi germen justum, (d)qui faciet judicium et justitiam in terra, xxiii 5, xxxiii 15:
apud Ezechielem,
Si vir fuerit justus, qui fecerit judicium et justitiam, in statutis Meis ambulat, et judicia Mea custodit, ad faciendum veritatem, justus hic, vivendo vivet, xviii 5, 9:
apud Zephaniam,
Quaerite Jehovam, omnes mansueti (x)terrae, qui judicium Ipsius fecerunt, ii 3;
`judicium Dei facere’ pro Divinum Verum seu secundum (x)illud: apud Esaiam,
Dedi spiritum Meum super Illum; judicium gentibus proferet, non exstinguet, neque confringet, donec posuerit in terra judicium, xlii 1, 4;
ibi de Domino; `proferre gentibus judicium’ et `ponere in terra judicium’ pro docere {8} Divinum Verum, et id in Ecclesia instaurare: apud eundem,
Lex a Mecum exibit, et judicium Meum in lucem populorum {9}exsuscitabo, li 4;
{10} `judicium’ pro Divino Vero, `in lucem populorum’ pro ad illustrationem: apud Johannem,
In judicium in mundum hunc venio, ut non videntes videant, videntes autem caeci fiant, ix 39;
`in judicium venire in mundum’ {11}pro ad revelandum Divinum Verum, quod facit videre illos qui a Domino sapiunt, et caecutire illos qui a semet, ita qui docti audiunt’: apud Jeremiam,
Jura per vivum Jehovam in veritate, in judicio et in justitia, iv 2:
apud eundem,
Non judicans judicium ad sanitatem, medicamenta restitutionis non tibi, xxx 13:
[10] apud Davidem,
Justitia et judicium fulcrum throni Tui; misericordia et veritas consistent ante facies Tuas, Ps. lxxxix 15 (A.V. 14);
`justitia’ pro bono quod misericordiae, et `judicium’ pro vero quod fidei, inde dicitur etiam `misericordia et veritas’: apud Ezechielem,
Hierosolyma mutavit judicia Mea in impietatem prae gentibus, et statuta Mea prae terris; ideo faciam in te judicia in oculis gentium, et dispergam omnes reliquias Tuas, v 6-8, 10, 15;
`mutare (x)judicia’ pro vera quae sunt status civilis; {12}quod illa significentur per judicia quando etiam statuta nominantur, videatur n. 8972; at `facere judicia’ est judicare vel ad mortem, quod est damnatio, vel ad vitam, quod est salvatio; {13}salvatio vel damnatio etiam significatur per `judicium,’ ubi dicitur `dies’ vel `hora judicii,’ ut Matth. xi (x)22, 24, xii 36, 41, 42; Luc. x 14, xi 31, 32; Joh. v (28,) 29; Apoc. (x)xviii 10, xiv 7; {14}simile etiam per `judicium,’ {15} ubi de officio judicis agitur, ut Matth. v 21, 22, vii 1, 2, xxiii 14, (x)33,; Joh. v 24, 26, 27, vii 24, viii 15, 16, xii 31, 47, 48; Luc. vi 37, xii 13, 14, 56, 57, xix (x)21, 22, xx 47, (xxii 30;) Marc. xii (x)40; Esai. xli 1, (x)iii 14; Jer. xxv 31, xlviii 21; Joel. iv 12 (A.V. iii 12); Ps. vii 8, 9 (A.V. 7, 8); Ps. ix 5, 8, 9 (A.V. 4, 7, 8); Lev. xix 15; Deut. i 16, 17, xxv 1; Apoc. xvii 1, xviii 10, xx 12, 13.
@1 d ad i spectat cp n. 9856$
@2 verum a Divino$
@3 i Ipsius$
@4 pro$
@5 i illi$
@6 et$
@7 in judicio pro in Divino Vero, et inde intelligentia$
@8 i et instaurare$
@9 excitabo$
@10 i similiter,$
@11 pro revelare Divinum Verum, quod facit videre illos qui simplices audiunt, quia non a semet sed a Domino sapiunt, et caecutire illos, qui quia docti ex se sapiunt$
@12 illa significantur$
@13 simile per diem et horam judicii significatur apud$
@14 et simile$
@15 i pluribus aliis in locis$

AC n. 9858 9858. `Opere excogitatoris’: quod significet ex intellectuali, constat ex significatione `excogitatoris’ quod sit intellectuale, de qua n. 9598, 9688. Quod dicatur ex intellectuali, est quia regnum spirituale Domini, quod (x)repraesentatur per vestes Aharonis, est intellectuale caeli, sicut regnum caeleste est (t)voluntarium ejus; {1}quod intellectuale et voluntarium apud hominem correspondeat illis caelis, videatur n. 9835.
@1 ita enim correspondent intellectuali et voluntario apud hominem$

AC n. 9859 9859. `Sicut opus ephodi facies illud’: quod significet continuum {1}externo regni spiritualis, constat ex repraesentatione `ephodi’ quod sit Divinum Verum in regno spirituali in forma externa, in quod desinunt interiora, de qua n. 9824, proinde externum illius regni; continuum ejus significatur per `sicut opus ephodi,’ ut quoque n. 9838.
@1 Regno spirituali IT$

AC n. 9860 9860. `Auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et byssino contexto, facies illud’ significat bonum charitatis et fidei, ut (d)supra n. 9687, 9832, 9833.

AC n. 9861 9861. `Quadratum erit duplicatum’: quod significet justum et perfectum, constat ex significatione `quadrati’ quod sit justum, de qua n. 9717; quod etiam sit perfectum, est quia erat duplicatum, et {1}duplicatum involvit omnia boni et omnia veri; quod a parte dextra involvit bonum ex quo verum, et quod a sinistra verum ex bono, n. (a)9495, 9604 fin., 9736, ita quoque perfectam conjunctionem utriusque; inde quoque est (x)quod duo significent conjunctionem, n. 8423, et quoque omnia et singula, n. 9166, ut et plenum, n. 9103.
@1 duplicatio$

AC n. 9862 9862. `Spithama longitudo ejus et spithama latitudo ejus’: quod significet aeque quoad bonum et quoad verum, constat ex significatione `longitudinis’ quod sit bonum, de qua. n. 1613, 9487, et ex significatione `latitudinis’ quod sit verum, de qua n. 1613, (x)3433, 3434, 4482, 9487; aeque ex utroque significatur per quod longitudo et latitudo (x)aequales essent.

AC n. 9863 9863. `Et opplebis illud oppletura lapidis’: quod significet ipsa vera in suo ordine ex uno bono, constat ex significatione `pectoralis,’ quod hic est `illud,’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, de qua n. 9823; ex significatione `oppleturae lapidis’ quod sint vera in suo ordine, nam pectorale opplebatur lapidibus secundum nomina filiorum Israelis, et per `lapides’ in communi sensu significantur vera in ultimo ordinis, n. 114, 643, 1298, 3720, 6426, 8609, et per `lapides pretiosos,’ quales in pectorali, vera ex bono elucentia, n. 9476. Dicitur ex uno bono, quia est unum bonum ex quo omnia vera; bonum illud est bonum amoris in Domino, ita Ipse Dominus, et inde bonum amoris a Domino, quod est bonum amoris in Dominum; nam bonum quod a Domino influit apud hominem, spiritum, aut angelum, apparet sicut illorum, inde amor in Dominum est amor a Domino; hoc bonum est unicum ex quo omnia vera, et ex quo ordo inter illa, nam vera sunt formae boni.
[2] Quod lapides pretiosi qui in pectorali, significaverint Divina Vera ex Divino Bono, constat ex locis in Verbo ubi lapides pretiosi nominantur, ut apud Johannem in Apocalypsi,
Fundamenta muri {1}civitatis novae Hierosolymae omni lapide pretioso exornata erant; fundamentum primum jaspis, (x)secundum sapphirus, tertium chalcedonius, quartum smaragdus, quintum sardonyx, sextum sardius, septimum (x)chrysolithus, octavum beryllus, nonum topazius, decimum chrysoprasus, undecimum hyacinthus, duodecimum amethystus, xxi 19, 20;
quod lapides illi pretiosi significent vera Ecclesiae, quae sunt vera Divina, constat ex significatione `{1}civitatis’ novae Hierosolymae,’ `muri ejus,’ et `fundamentorum {2}muri’; `nova Hierosolyma’ significat novam Ecclesiam huic nostrae successuram; nam Liber Apocalypseos agit de statu Ecclesiae quae nunc, usque ad ejus finem, et tunc de nova, quae est sancta Hierosolyma descendens e caelo; `muri ejus’ sunt vera fidei quae defendunt, et `fundamenta’ sunt vera ex bono; ipsa illa vera in suo ordine designantur per lapides pretiosos ibi nominatos; quod Hierosolyma non descensura sit e caelo, et quod reliqua quae de illa dicuntur, non ita exstitura, sed quod in singulis ejus descriptionis talia quae sunt Ecclesiae, significentur, {3}quisque videre potest; {4}quod vera fidei per fundamenta muri ejus intelligantur, constat ex eo quod illa sint quae tutantur Ecclesiam ab omni insultu, sicut muri urbem; (m)quod `Hierosolyma’ sit Ecclesia, videatur n. 2117, 9166, quod `muri’ sint vera fidei {5}tutantia Ecclesiam, n. 6419, et quod `fundamenta’ sint vera ex bono, n. 9643:(n) [3] apud Ezechielem,
Fili hominis, tolle lamentum super regem Tyri, et dic illi, Sic dixit Dominus Jehovih, Plenus sapientia et perfectus pulchritudine; in Eden horto Dei fuisti; omnis lapis pretiosus tegumentum tuum, rubinus, topazius, et adamas, tarshish, schoham, et jaspis, sapphirus, chrysoprasus, et carbunculus, et aurum: in monte sanctitatis Dei fueras, in medio lapidum ignis ambulaveras, xxviii 12-14;
hic etiam per lapides pretiosos significantur vera ex bono, nam `Tyrus’ in sensu interno repraesentativo est qui in intelligentia et sapientia ex cognitionibus boni et veri, n. 1201; inde de rege ejus dicitur quod plenus sapientia et perfectus pulchritudine; sapientia praedicatur de bono et pulchritudo de vero, nam omnis sapientia in caelis est ex bono, et omnis pulchritudo ibi ex veris inde; `Eden hortus’ significat intelligentiam ex bono, n. 100, `hortus’ ipsam intelligentiam, n. 100, 108, 2702; inde patet quod per lapides ibi nominatos significentur vera ex bono; [4] quaenam autem vera ex bono singuli lapides qui in pectorali, {6}significant, constabit ex sequentibus; quod omnia vera et bona in complexu, constat ex eo quod duodecim fuerint, et illis inscripta nomina filiorum Israelis seu tribuum, {7}nam per duodecim tribus significantur {8}bona et vera caeli et Ecclesiae in omni complexu, n. 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6397, et quod inde significaverint caelum cum omnibus ibi societatibus, n. 7836, 7891, 7996, 7997, et quod varia significaverint secundum ordinem quo nominantur in Verbo, n. 3862, 3926, 3939, 4603, 6337, 6640, et quod duodecim sint omnia, n. 3272, 3858, 7973.
@1 urbis$
@2 ejus$
@3 Before quod Hierosolyma in line 21$
@4 proinde quod talia per fundamenta muri ejus, intelligantur, quod vera fidei sint, quae intelliguntur, etiam patet, nam illa defendunt Ecclesiam sicut muri urbem, et super illis fundatur Ecclesia$
@5 defendentia$
@6 significent$
@7 ac$
@8 vera et bona$

AC n. 9864 9864. `Quattuor ordines lapidis, ordo’: quod significet conjunctionem omnium, nempe verorum ex bono, constat ex significatione `quattuor’ quod sint conjunctio, de qua n. 1686, 9601, 9674, et ex significatione `ordinum lapidis’ quod sint vera ex bono in suo ordine. Quod fuerint quattuor ordines, et in quovis ordine tres lapides, erat causa ut repraesentaretur conjunctio omnium verorum ex uno bono, et sic perfectio; per quattuor enim significatur conjunctio, ut dictum est, et per tria perfectio, n. 9825, cum enim unum bonum est ex quo omnia procedunt, n. 9863, {1} consequenter quod omnia spectant, tunc id est omnium conjunctio; [2] quod ita sit, illustrari potest ex illis quae existunt in caelis: omnes quicumque in caelis sunt vertunt faciem ad Dominum, et quod mirabile, ita fit ad quamcumque plagam se convertunt; inde est quod omnes qui in caelis sunt conjuncti sint sicut unum; at qui extra caelum sunt vertunt {2}facies retro a Domino, {3}et eo magis quo remotiores sunt a caelo; inde apud illos est disjunctio, {4}quia non amor erga Deum et erga proximum, sed erga se et erga mundum. Sed hoc arcanum (t)non est credibile illis qui secundum fallacias sensuum cogitant, hi enim non comprehendere possunt quomodo directio omnium facierum in caelo possit dari constans ad Dominum, Qui ibi est Sol, in omni conversione; videantur {5}quae de hac re supra n. 9828 allata sunt.
@1 i et$
@2 facies altered to faciem$
@3 ac retro$
@4 et inde non in amore erga proximum sunt, sed in odio, et odium est disjunctio$
@5 i etiam$

AC n. 9865 9865. `Rubinus, topazius, carbunculus’: quod significet caelestem amorem boni, constat ex significatione illorum lapidum, quod sint bonum caelestis amoris; amor caelestis est amor in Dominum a Domino. Quod lapides illi eum amorem significent, est ex colore illorum rubro et flammeo, et rubrum significat amorem, n. 3300, similiter flammeum, n. 3222, 6832, (x)7620-7622, 9570, hic amorem caelestem, quia in primo ordine sunt; et quae in primo ordine, correspondent illis quae in caelo intimo, ubi amor caelestis, hoc est, amor in Dominum regnat; duodecim {1}1 lapides in pectorali, quia repraesentabant omnia vera ex bono, {2}inde repraesentabant quoque totum caelum, nam caelum est caelum ex Divino Vero procedente (c)ex Divino Bono Domini; angeli ibi, qui constituunt caelum, sunt receptiones ejus; inde est quod tres lapides qui in primo ordine, repraesentent caelum intimum, proinde amorem qui ibi, qui vocatur amor caelestis boni, et amor caelestis veri; lapides qui in primo ordine amorem caelestem boni, qui in secundo amorem caelestem veri; quod illi lapides eum amorem repraesentent, trahunt ex colore, ut dictum est, nam lapides pretiosi secundum colores suos repraesentant; [2] apparent enim in caelis colores pulchritudine ineffabili, nam sunt {3} modificationes lucis caelestis, et lux caelestis est Divinum Verum procedens a Domino; inde patet quod colores ibi sistantur secundum variationes boni et veri; ita sunt modificationes lucis procedentis a Domino per angelos. Lux quae a Domino procedit apparet in intimo caelo sicut flamma, quapropter colores qui inde sunt rubent et fulgurant; at eadem lux apparet in medio caelo sicut lux candida, quapropter colores qui inde sunt candent, et quantum boni in se habent, coruscant; inde est quod bini colores fundamentales sint ad quos omnes reliqui se referunt, nempe color ruber et color albus, et quod color ruber sit repraesentativus boni, {4}et color albus repraesentativus veri, videatur n. 9467.
[3] Ex his nunc constat unde est quod lapides {5} tot colorum secundum ordines in pectorali positi {6}fuerint, ut nempe repraesentarent omnia bona et vera quae in caelis in suo ordine, proinde universum caelum; quod lapides primi ordinis, qui sunt rubinus, topazius, et carbunculus, repraesentarent amorem caelestem boni, est quia illi trahunt a rubro; rubinus etiam, qui in primo loco est, in lingua originali derivatur a voce quae significat rubedinem; et carbunculus, qui in tertio loco, in ea lingua derivatur a voce quae significat fulgurationem, qualis ab igne; topazius autem, qui in medio loco, e qua voce derivatur, ignotum est, quod a (x)rubro flammeo colore fuerit, vero simile est; inde est quod {7} simile de illo {8}quod de auro dicatur apud Hiobum,
Cum sapientia non certabit topazius Aethiopiae, auro puro non aestimabitur, xxviii (x)19;
`aurum’ etiam est bonum amoris, n. 113, 1551, 1552, (m)5658, 6914, 6917, (x)8932, 9490, 9510.(n)
@1 i enim$
@2 exinde$
@3 i illi$
@4 at$
@5 i pretiosi$
@6 sint$
@7 i paene$
@8 After dicatur$

AC n. 9866 9866. `Ordo anus’: quod significet trinum ibi ut unum, constat (c)a significatione `ordinis’ quod sit trinum, nam tres lapides constituebant illum, et tria significant completum a principio ad finem, n. 2788, 4495, 7715, 9198, 9488; ut unum dicitur, (x)quia unum ex tribus in successivo ordine existit, nam inde simultaneum ex illis tribus in ordine collaterali {1}correspondet successivis a quibus exstiterunt, et a quibus subsistunt, videatur n. 9825; inde est quod tres caeli unum sint in ultimis, {2} similiter quodlibet caelum; hoc trahit originem ex ipso Divino, in quo Trinum {3}, nempe ipsum Divinum, Divinum Humanum, et Divinum procedens, (d)et haec unum sunt; ipsum illud Trinum et unum Divinum est Dominus. Ex his constare potest cur in unoquovis ordine essent tres lapides, et quod per unumquemvis ordinem significetur trinum ut unum. Quod quattuor ordines {4}fuissent, est causa quia bina regna in caelis sunt, regnum caeleste et regnum spirituale, ac in unoquovis internum et externum; internum et externum regni caelestis repraesentabatur per binos ordines a dextro pectoralis, ac internum et externum regni spiritualis per binos ordines a sinistro ejus, nam pectorale erat quadratum duplicatum.
@1 correspondentibus$
@2 i et$
@3 i est$
@4 essent$

AC n. 9867 9867. `Et ordo secundus’: quod significet trinum etiam hoc ut unum, constat ex illis quae nunc ostensa sunt. In genere, quod omne unum ex harmonia et consensu plurium existat, videatur n. 457.

AC n. 9868 9868. `Chrysoprasus, sapphirus, et adamas’: quod significet caelestem amorem veri, a quo sequentia, constat ex significatione istorum lapidum, quod sint caelestis amor veri, de qua sequitur; dicitur quod ex eo sequentia, quia omnia bona et vera quae sequuntur procedunt ordine ex illis quae praecedunt, nam nihil inconnexum a prioribus se dari potest; primum in ordine est amor caelestis boni, secundum est amor caelestis veri, tertium est amor spiritualis boni, et quartum est amor spiritualis veri; hic ordo est qui repraesentatus est in ordinibus lapidum in pectorali judicii, estque ipse ordo bonorum et verorum in caelis; {1} in intimo caelo est amor caelestis boni, et amor caelestis veri, amor caelestis boni est internum ejus, et amor caelestis veri est externum ejus; in secundo autem caelo est amor spiritualis boni, qui est internum ejus, et amor {2}spiritualis veri, qui est externum ejus, influit etiam unum in alterum eodem ordine, et constituunt sicut unum; inde patet {3}quid intelligitur per ex quo sequentia.
[2] Quod lapides hujus ordinis concernit, trahunt illi significationem, sicut priores, et quoque reliqui, ex suis coloribus; quod lapides pretiosi secundum colores significent, videatur supra n. 9865, et quod colores in caelis sint modificationes lucis et umbrae ibi,ita quod sint {4}variegationes intelligentiae et sapientiae apud angelos, n. 3993, 4530, 4677, 4742, 4922, 9466, nam lux caeli est Divinum Verum procedens ex Domino, unde omnis {5}intelligentia et sapientia. Lapides prioris ordinis ex rubro traxerunt quod significarent amorem caelestem boni, lapides autem hujus ordinis trahunt ex caeruleo quod ex rubro; nam datur caeruleum ex rubro {6} et caeruleum ex albo; caeruleum ex rubro intus ex flammeo coruscat, hoc caeruleum est quod {7}significat amorem caelestem veri, at caeruleum ex albo, qualis in lapidibus sequentis ordinis, qui significat amorem spiritualem boni, {8}intus non coruscat ex flammeo, sed ex lucido.
[3] Num chrysoprasus, qui est primus lapis hujus ordinis, colore caeruleo fuerit, non constare potest ex derivatione ejus in lingua originali; sed quod significet (t)caelestem amorem veri, patet apud Ezechielem,
Syria negotiatrix Tua ob multitudinem operum tuorum, cum chrysopraso, purpura, et acupicto, xxvii 16;
ibi de Tyro, per quam sapientia et intelligentia ex cognitionibus boni et veri significatur, n. 1201; conjungitur ibi chrysoprasus cum purpura, et quia `purpura’ significat amorem caelestem boni, {9}n. 9467, sequitur quod `chrysoprasus’ significet amorem caelestem veri, nam in Verbo prophetico ubi dicitur de bono, etiam dicitur de ejusdem generis vero, ob conjugium caeleste in singulis ibi, n. 9263, 9314; `Syria’ etiam, quae `negotiatrix,’ significat cognitiones boni, n. 1232, 1234, 3249, 4112; cognitiones boni sunt vera amoris caelestis.
[4] Quod {10} sapphirus, qui est secundus lapis hujus ordinis, sit coloris caerulei, qualis caeli, notum est, quare dicitur in Libro Exodi,
Septuaginta ex senioribus viderunt Deum Israelis, et sub pedibus Ipsius, sicut opus sapphiri, et sicut substantia caeli quoad munditiem, xxiv 10;
quod lapis ille significet translucidum a veris interioribus, quae sunt vera amoris caelestis, videatur n. 9407.
[5] Quod autem adamas, qui est tertius lapis hujus ordinis, sit verum amoris caelestis, est {11}ex translucido ejus quod’ ad caerulescentiam {12}interiorem accedit; sic enim per illum, quia ultimus, translucent colores lapidum hujus ordinis, ut et prioris, et communicantur cum illis qui in sequenti ordine; similiter ac se habet cum bono et veris in intimo caelo, cum bono et veris in sequentibus; haec enim suam vitam charitatis et fidei trahunt ab illis per communicationem, sicut per translucentiam.
@1 i nam$
@2 coelestis$
@3 quod IT$
@4 ex variegatione$
@5 sapientia et intelligentia$
@6 i seu flammeo,$
@7 significet IT$
@8 intus non est tale coruscum ex flammeo, sed ex lucido$
@9 i videatur$
@10 i autem$
@11 a translucentia ejus quae$
@12 coeli$

AC n. 9869 9869. `Et ordo tertius’ significat trinum etiam hic ut unum, ut supra n. 9866.

AC n. 9870 9870. `Cyanus, achates, et amethystus’: quod significet spiritualem amorem boni, constat similiter ex colore illorum, color enim caeruleus ex albo significat bonum spirituale, seu quod idem amorem spiritualem boni, videatur supra n. 9868; amor spiritualis boni est charitas erga proximum, {1}et amor spiritualis veri est fides ex charitate; ex illo bono et ex hoc vero consistit caelum alterum; internum ejus est bonum charitatis, et externum est bonum fidei. Quod cyanus sit coloris caerulei, notum est, ut et quod amethystus; quod {2}etiam achates, non ita notum est, {3}nam in lingua originali nescitur cujus species lapis is sit, num achates, {4}num (x)turcicus, vel num alius.
@1 at$
@2 autem$
@3 quare etiam$
@4 vel$

AC n. 9871 9871. `Et ordo quartus’: quod significet ultimum trinum ut unum, constat ex illis quae supra n. 9866 allata sunt.

AC n. 9872 9872. `Tarshish, et schoham, et jaspis’: quod significet spiritualem amorem veri, in quem desinunt superiora, constat ex illorum lapidum significatione, quam trahunt ex suis coloribus; color enim omnium hujus ordinis accedit ad candorem ex caeruleo; quod tarshish significet spiritualem amorem veri, constat ex locis in Verbo ubi nominatur, ut apud Ezechielem,
Ecce quattuor rotae juxta cherubos; aspectus rotarum ad instar lapidis tarshish, i 16, x 9;
`rotae (x)cheruborum’ significant simile cum bracchiis et pedibus apud hominem, nempe potentiam agendi et progrediendi; quae est veri ex bono, videatur n. 8215; inde est quod aspectus illarum esset ad instar lapidis tarshish; tarshish enim est verum ex bono spirituali, cui potentia: [2] apud Danielem,
Sustuli oculos et vidi, ecce vir indutus linteis, cujus lumbi cincti auro Uphasi, et corpus ejus sicut tarshish, facies ejus sicut fulguris, et oculi sicut faces ignis, x (5,) 6;
`vir indutus {1}linteis’ erat angelus ex caelo; `linteum’ significat verum quod investit bonum, n. 7601, `lumbi’ significant amorem conjugialem, qui est boni (d)et veri, n. 3021, (x)4280, 5050-5062; inde est quod lumbi dicantur `cincti auro Uphasi,’ `aurum’ enim est bonum amoris, n. 113, 1551, 1552, 5658, 9490, 9510; corpus autem ex correspondentia significat bonum amoris caelestis, et quoque bonum amoris spiritualis, n. 6135; et externum ejus significat verum ex illo bono; inde est quod corpus ejus apparuerit sicut tarshish; ita quod (x)tarshish sit verum amoris spiritualis.
[3] Quod schoham, qui est lapis secundus in (x)hoc ordine, significet vera fidei ex amore, videatur ostensum n. 9476, 9841. Quod jaspis, qui est tertius lapis hujus ordinis et ultimus, significet verum fidei, constat apud Johannem in Apocalypsi,
Luminare {2}civitatis sanctae Hierosolymae simile lapidi pretiosissimo, sicut lapidi jaspidi, instar crystalli splendenti, xxi 11;
per `sanctam Hierosolymam’ significatur Ecclesia huic (x)nostrae successura, per `luminare ejus’ verum fidei, et inde intelligentia, n. 9548, 9551, 9555, 9558, 9561, 9684; quapropter id assimilatur `lapidi jaspidi, instar crystalli splendenti’; `crystallum’ etiam est verum fidei �ex bono’: apud eundem,
Structura muri sanctae Hierosolymae erat jaspis, et urbs aurum purum simile vitro puro, xxi 18;
murus illius urbis dicitur jaspis, quia per `murum’ significatur verum fidei {3}tutans Ecclesiam, n. 6419; et quia per `murum’ id significatur, ideo primus lapis fundamentorum illius dicitur jaspis, vers. 19, ibi; fundamentum enim est verum fidei ex bono, n. 9643.
@1 linteo IT$
@2 urbis$
@3 defendens$

AC n. 9873 9873. Ex his nunc constare potest quid significatum est per duodecim lapides pretiosos in pectorali judicii, quod nempe omnia bona et vera caeli in suo ordine; caelum est distinctum in duo regna, caeleste et spirituale; bonum regni caelestis repraesentatum est per binos ordines primos, qui erant a latere dextro ibi, et bonum regni spiritualis per binos ordines sequentes, qui erant a latere sinistro; bonum internum regni caelestis est bonum amoris in Dominum, hoc bonum est quod intelligitur per amorem caelestem boni; bonum autem externum regni caelestis est bonum amoris mutui, hoc bonum est quod intelligitur per amorem caelestem veri; bonum autem internum regni spiritualis est bonum charitatis (x)erga proximum, hoc bonum est quod intelligitur per amorem spiritualem boni; et bonum externum regni spiritualis est bonum fidei, hoc bonum est quod intelligitur per amorem spiritualem veri; quod bona et vera in eo ordine constituant caelos, videatur n. 9468, 9473, 9680, 9683, 9780; [2] inde nunc patet quid repraesentatum est per duodecim lapides, qui Urim et Thumim {1}dicebantur; quomodo autem Divina Vera quae responsa fuerunt, per illos manifestata fuerint, {2} infra n. 9905 dicetur; quod ibi bonum amoris primo loco fuerit, et verum fidei ultimo, constat ex primo lapide qui rubinus, et ex ultimo qui jaspis, ita ex colore primi lapidis qui ruber, et ultimi qui albus, uterque pellucens; quod `rubrum’ significet bonum amoris, videatur n. 3300, 9467, et quod `album’ verum fidei, n. 3301, 3993, 4007, 5319.
[3] Simile quod per lapides in pectorali, etiam per contexturas in ephodo significatum est; ephodum contextum erat ex hyacinthino, purpura, coccineo dibapho, et byssino, {3}ut patet a vers. 6 hujus capitis, et per `hyacinthinum’ significatum est verum amoris caelestis, per `purpuram’ bonum amoris caelestis, per `(x)coccineum dibaphum’ bonum amoris spiritualis, et per `byssinum’ verum amoris spiritualis, {4}n. 9833; causa {5}erat quia `ephodum’ significabat caelum in ultimis, similiter ac `pectorale,’ n. 9824; sed bona et vera recensentur ibi in alio ordine, quia `ephodum’ significabat caelum spirituale {6}, `pectorale’ autem totum caelum a primo ad ultimum; et quia habitaculum cum tentorio etiam repraesentabat caelum, n. 9457, 9481, 9485, 9615,’ ideo contextura cortinarum et velorum ejus pariter ex hyacinthino, purpura, coccineo dibapho, et byssino erat, videatur cap. praecedens xxvi 1, 31, 36, xxvii 16, (d)et n. 9466-9469.(s)
[4] Praeterea sciendum {7}quod SAPPHIRUS in communi sensu significet externum regni caelestis, ac SCHOHAM externum regni spiritualis; {8}et quia id duo illi lapides significabant, ideo erant lapides medii ultimorum ordinum, nempe sapphirus lapis medius in secundo ordine, et schoham lapis medius in quarto; lapides {9} secundi ordinis significabant bonum externum regni caelestis, quod {10}vocatum est amor caelestis veri, et lapides quarti ordinis significabant bonum externum regni spiritualis, quod {10}vocatum est amor spiritualis {3}veri, videantur quae supra in hoc articulo de illis dicta sunt.
[5] Quod sapphirus significet externum regni caelestis, patet a locis in Verbo ubi nominatur, ut in Libro Exodi,
Septuaginta ex senioribus viderunt Deum Israelis, et sub pedibus Ipsius sicut opus sapphiri, et sicut substantia caeli quoad munditiem, xxiv 10;
ita describitur externum regni caelestis, nam dicitur sub pedibus Ipsius, {11}quod est externum, et ubi Deus Israelis, hoc est, Dominus, ibi est caelum: apud Esaiam,
Afflicta et procellis jactata, nec consolationem nacta; ecce dispono cum stibio lapides tuos, et fundamenta tua ponam in sapphiris, liv 11;
agitur in eo capite de regno caelesti; fundamenta, quae ponentur in sapphiris, sunt externa {12}ibi, nam fundamenta substrata sunt: [6] apud Jeremiam,
Albi Naziraei ejus prae nive, candidi erant prae lacte, rubuerunt ossa prae margaritis, sapphirus polities eorum, Threni iv 7;
`Naziraei’ repraesentabant caelestem hominem, {13}ideo dicitur quod `sapphirus polities eorum’; `polities’ est externum: apud Ezechielem,
Super expansum quod super capite Cheruborum, quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni, et super similitudine throni quasi aspectus hominis sedentis super illo, i 26, x 1;
ibi etiam externum regni caelestis per sapphirum describitur, nam quod supra expansum est, seu {14}quod circumcirca est, id extra est; intimum est `sedens super throno.’
[7] Sicut lapis sapphirus significat externum regni caelestis, ita lapis schoham {15} externum regni spiritualis; ideo quoque hic lapis erat qui super binis umeralibus ephodi cum insculptis nominibus filiorum Israelis ponebatur, de quibus in vers. 9-14 hujus capitis; per ephodum enim repraesentabatur externum regni spiritualis, n. 9824. Quia schoham et sapphirus in communi sensu `externa duorum caelorum’ significabant, ideo etiam ponebantur in medio trium lapidum secundi et quarti ordinis, ut supra dictum est; {17}nam medium involvit totum, similiter ac de pallio, per quod in communi sensu repraesentatum est regnum spirituale, quia medium, ut (d)supra n. 9825 (d)ostensum est. (m){18}Quia bini illi lapides involvunt omne, quod reliqui in ordinibus illis significabant, ideo dicitur apud Hiobum,
Sapientia non aequiparatur auro Ophiro, schoham pretioso et sapphiro, xxviii 16.(n)
@1 dicta sunt$
@2 i ex Divina Domini Misericordia$
@3 videatur$
@4 i videatur$
@5 est$
@6 i in ultimis$
@7 d quod i quia$
@8 ideo sapphirus erat lapis medius lapidum secundi ordinis, et schoham medius lapidum quarti ordinis$
@9 i enim$
@10 appellatum$
@11 d coelum enim in Verbo vocatur scabellum pedum Domini, et quoque habitaculum$
@12 illius Regni$
@13 inde$
@14 circum$
@15 i significat$
@16 id$
@17 et$
@18 quoniam bini hi lapides simile quod reliqui tres simul significabat$

AC n. 9874 9874. `Inclusi auro erunt in oppleturis suis’: quod significet quod omnia et singula in communi et in particulari procedent ex bono quod amoris ex Domino in Dominum, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 8932, 9490, 9510, et ex significatione `{1}includi illo in oppleturis suis’ quod sit procedere ex illo; nam omnes et singuli lapides circumdabantur et sic includebantur auro, et quoniam `aurum’ significat bonum amoris, ita inclusio id quod inde est, seu quod inde procedit; simile ac per fundas auri quibus circumdabantur bini lapides schoham, qui posti super umeralibus ephodi, vers. 11 hujus capitis.
[2] {2}Cum his ita se habet: pectorale cum {3}duodecim lapidibus repraesentabat {4}omne bonum et verum in caelis, ita totum caelum, ut supra ostensum est, et caeli non solum, sed etiam omnes societates quae in caelis, ut et unusquisque angelus qui in societate, circumdatur Divina sphaera, quae est Divinum Bonum et Verum procedens a Domino, de qua videatur n. 9490-9492, 9498, 9499, 9534; sicut recipitur bonum et verum illius sphaerae {5} ab angelis, ita quoque omnia et singula apud illos procedunt inde, nam unusquisque angelus est caelum in minima forma; ipsum illud bonum procedens a Domino est quod {6}repraesentatur per auram circum lapides, et includens illos.
[3] Quod id bonum sit bonum amoris a Domino in Dominum, constare potest ex eo quod omne bonum sit amoris, nam quod homo amat, hoc dicit bonum, et quoque sentit bonum; inde patet quod bonum caeleste sit bonum amoris in Dominum, nam per amorem illum conjungitur angelus et homo Domino; et sic {7} adducitur ad Ipsum, et fruitur omni bono `caeli’; quod id bonum sit a Domino, notum {9}est in Ecclesia, {10}doctrina enim ejus docet quod omne bonum sit a Divino et nihil a semet; inde patet quod bonum amoris in Dominum erit (c)a Domino, et quod bonum aliunde non sit bonum.
@1 occludi illis I, includi illis T$
@2 in seq.$
@3 omnibus$
@4 totum coelum, hoc est omne bonum et verum in coelis$
@5 i Divina (Divinae intended)$
@6 repraesentatur altered to repraesentabatur$
@7 i is$
@8 in coelis$
@9 potest esse illis$
@10 quia sciunt$

AC n. 9875 9875.(x) `Et lapides erunt super nominibus filiorum Israelis’: quod significet distinctim bona et vera quoad omne quale, constat ex significatione `lapidum’ quod sint distinctim bona et vera, nam unusquisque lapis distincte aliquod bonum et verum significat, prout ostensum videatur n. 9865-9872, et ex significatione `nominum filiorum Israelis’ quod sint eadem bona et vera quoad omne quale, de qua n. 9842, 9843.

AC n. 9876 9876. `Duodecim super nominibus eorum’; quod significet omnia et singula in complexu, constat ex significatione `duodecim’ quod sint omnia, de qua n. 3272, 3858, 3913, 7973, et ex significatione `nominum filiorum Israelis’ quod sint bona et vera in complexu quoad omne quale, de qua {1} n. 9875.
@1 i supra$

AC n. 9877 9877. `Sculpturis sigilli’: quod significet ad formam caelestem, constat ex significatione `sculpturarum sigilli’ quod sint forma caelestis, de qua n. 9846. Quod formam caelestem attinet, est illa secundum quam omnes societates {1} in caelis ordinatae sunt, ita secundum quam omnia vera ex bono; nam angeli in caelis sunt receptiones verorum ex bono; Divinum Bonum procedens a Domino creat illam formam; secundum illam formam fluunt omnes affectiones quae amoris, et inde omnes cogitationes quae fidei, {2}quippe secundum illam se diffundunt in societates angelicas et faciunt communionem; inde est quod qui in bono amoris in Dominum sunt et inde in veris fidei, in liberrimo statu volendi et cogitandi sint; qui autem non in illo bono sunt et consequenter {3}in veris inde, in statu servo sunt, nam a semet et non a Domino, a quo illa forma, volunt et cogitant. Sed qualis illa forma sit, non singillatim comprehendi potest, {4}ex causa quia transcendit omnem intelligentiam.
@1 i angelicae$
@2 nam$
@3 non in vero$
@4 i ne quidem ab angelis,$

AC n. 9878 9878. `Cuique super nomine ejus’: quod significet singulis in particulari; `erunt duodecim tribubus’: quod significet omnibus in communi, constat ex significatione nominum filiorum Israelis, quod sint bona et vera quoad omne quale, de qua supra n. 9842, 9843; et quia cuique lapidi erat suum nomen ex {1}tribubus, ideo significatur quod ita singulis in particulari; et ex significatione `duodecim tribuum’ quod sint omnia bona et vera in complexu; per `duodecim’ {2} significantur omnia, n. 3272, 3858, 3913, 7973, et per `tribus’ bona amoris ei vera fidei in omni complexu, n. 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, 6397 7836, 7891, 7996, 7997, ita omnia in communi.
@1 filiis Israelis$
@2 i enim$

AC n. 9879 9879. `Et facies super pectorali catenulas termini’: quod significet conjunctionem totius caeli in extremis, constat ex significatione `pectoralis’ quod sit Divinum Verum {1}procedens ex Divino Bono Domini,de qua n. 9823, ita quoque caelum, de qua sequitur, ex significatione `catenularum’ quod sint cohaerentia, de qua supra n. 9852, ita quoque conjunctio, et ex significatione `termini’ quod sit extremum, ut quoque supra n. 9853. Quod pectorale etiam sit caelum, est quia omnia bona et vera in complexu ibi repraesentata sunt per duodecim lapides, et per nomina duodecim tribuum, et bona et vera in complexu constituunt caelum, usque adeo ut sive dicas caelum sive illa, idem sit; angeli enim, qui caelum constituunt, sunt receptiones boni et veri a Domino, (m)et quia sunt receptiones illorum, etiam sunt formae illorum quae sunt formae amoris et charitatis; vera fidei faciunt pulchritudinem {2}, sed {3}pulchritudinem secundum vera ex bono, {4}hoc est, secundum vera per quae elucet bonum;(n) formae amoris et charitatis, quales sunt angelorum in caelis, sunt formae humanae; causa est quia bona et vera quae procedunt ex Domino, et quorum receptiones sunt angeli, sunt effigies et imagines Domini.
@1 elucens$
@2 i illorum$
@3 pulchritudo est$
@4 seu$

AC n. 9880 9880. `Opere funiculi’: quod significet indissolubilem, constat ex significatione `funiculi’ quod sit conjunctio, de qua supra n. 9854; quod sit conjunctio indissolubilis, est quia funiculus erat operis contorti et implexi, ut patet ex lingua originali, {1}in qua talis funiculus {2}nominatur; quod operis contorti et implexi est, hoc in sensu spirituali est indissolubile.
@1 ubi$
@2 d significatur i and d nominatur i intelligitur$

AC n. 9881 9881. `Auro puro’: quod significet per bonum caeleste, constat ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 8932, 9490, 9510; et quia dicitur `aurum purum,’ est bonum caeleste quod intelligitur, nam datur bonum caeleste et bonum spirituale, ac utrumque internum et externum; bonum caeleste est bonum amoris in Dominum, et bonum spirituale est bonum amoris erga proximum; omnia illa bona in Verbo vocantur aurum, et distinguuntur per aurum ex (x)Uphaso, ex (x)Ophir, ex Scheba et Chavillah, et quoque ex (x)Tharschisch; per aurum ex (x)Uphaso, Jer. x 9; Dan. x 5, quod est bonum caeleste; per aurum ex (x)Ophir, Esai. xiii (x)12; Ps. xlv (x)10 (A.V. 9); Hiob. xxii (x)24, xxviii 16, quod est bonum spirituale; per aurum ex Schebah, Esai. lx 6; Ezech. xxvii 22; Ps. lxxii 15, quod est bonum cognitionum {1}; ut et per aurum ex Chavillah, Gen. ii 11, 12; tum per argentum et aurum ex (x)Tharschisch, Esai. lx 9, quod est verum et bonum {2}scientificum.
@1 i Ecclesiae$
@2 scientiarum$

AC n. 9882 9882. `Et facies super pectorali duos annulos auri’: quod significet sphaeram Divini Boni, per quam conjunctio a parte superiore caeli, constat ex significatione `pectoralis’ quod sit (x)repraesentativum caeli, de qua n. 9879, et ex significatione `duorum annulorum auri’ quod sit {1}sphaera Divini Boni, per quam conjunctio, de qua n. 9498, 9501; quod sit a parte superiore caeli, significatur per quod annuli essent a superiore parte pectoralis, nam inde catenulae ducebantur ad fundas auri {2} super umeralibus ephodi.
@1 Divina sphaera boni but see n. 9883 note 1$
@2 i , quae erant$

AC n. 9883 9883. `Et dabis duos annulos super duabus extremitatibus pectoralis’: quod significet in extremis, constat ex significatione `duorum annulorum’ quod sint {1}sphaera Divini Boni per quam conjunctio, de qua mox supra n. 9882, ex significatione `(d)duarum extremitatum’ quod sint ultima seu extrema, et ex significatione `pectoralis’ quod sit repraesentativum caeli, de qua supra n. 9879; ex quibus patet quod per `dabis duos annulos super duabus extremitatibus pectoralis’ significetur conjunctio {2}sphaerae Divini Boni in extremis caeli.
@1 Divina Sphaera boni altered to Sphaera Divina boni cp n. 9882 note 1$
@2 Divinae Sphaerae$

AC n. 9884 9884. `Et dabis duos funiculos auri super duobus annulis’: quod significet modum conjunctionis indissolubilis, constat ex significatione `funiculorum’ quod sint conjunctio indissolubilis, de qua supra n. 9880, ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de qua etiam supra n. 9881, et ex significatione `duorum annulorum’ quod sint Divina sphaera per quam conjunctio, de qua etiam supra n. 9881; modus {1}autem conjunctionis significatur per `dare illos super duobus annulis’; ex his patet quod per `dabis duos funiculos auri super duobus annulis’ (x)significetur modus conjunctionis indissolubilis boni cum Divina sphaera.
@1 illius$

AC n. 9885 9885. `Ad extremitates pectoralis’: quod significet in extremis, constat ex illis quae supra n. 9882 dicta sunt.

AC n. 9886 9886. `Et duas extremitates duorum funiculorum dabis super duabus fundis’: quod significet modum conjunctionis cum sustentantibus in extremis, constat ex significatione `extremitatum’ quod sint ultima seu extrema, de qua supra n. 9882; ex significatione `funiculorum’ quod sint conjunctio indissolubilis, de qua etiam supra n. 9880; modus conjunctionis significatur per `dare illos super fundis’; et ex significatione `fundarum quae super umeris’ quod sint {1}existentia et subsistentia, de qua n. 9847, 9851; quod etiam {2}sint sustentatio, est quia super umeris erant, et per `umeros’ significantur (x)sustentantia, quoniam sustinent et portant.
@1 existere et subsistere$
@2 sit sustentare$

AC n. 9887 9887. `Et dabis super umeros ephodi’: quod significet sic sustentationem caeli et conservationem boni et veri ibi omni opera et potentia, constat ex significatione `dare super umeros ephodi’ quod sit sustentatio {1} et conservatio boni et veri {2}in caelis; quod sit sustentatio, {3}videatur mox supra n. (x)9886, quod sit conservatio omni opera et potentia, {4} n. 9836; quod sit sustentatio caeli per Divinum procedens a Domino, ut et conservatio boni et veri ibi, est quia per `pectorale,’ quod per funiculos alligabatur umeralibus ephodi, et sic sustentabatur {5}, significatur Divinum Verum {6}procedens ex Divino Bono Domini, n. 9823, {7}ita omnia bona et vera in complexu {8}quae faciunt caelum, n. 9879.
@1 i coeli,$
@2 ibi$
@3 nunc supra n. 9885 dictum est$
@4 i videatur$
@5 i et conservabatur$
@6 elucens$
@7 tum$
@8 proinde$

AC n. 9888 9888. `E regione facierum ejus’: quod significet in aeternum, constat ex significatione `e regione facierum{1}’ quod sit in aeternum, per `pectorale’ enim significatur caelum, ac omne bonam et verum quod id constituit, {2} n. 9879; quod `e regione facierum’ {3}ibi est, hoc in perpetuo conspectu Domini {4} est, ita conservatur in aeternum.
@1 i pectoralis$
@2 i videatur$
@3 ejus$
@4 i qui in coelis,$

AC n. 9889 9889. `Et facies duos annulos auri’: quod significet sphaeram Divini Boni, constat ex significatione `annulorum’ quod {1}sint sphaera Divini Boni per quam conjunctio, de qua n. 9882, et ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, de {2}qua n. (x)9881.
@1 sit sphaera Divina$
@2 quibus super$

AC n. 9890 9890. `Et pones illos super duabus extremitatibus pectoralis’: quod significet in extremis, constat ex significatione `extremitatum’ quod sint ultima seu extrema, et ex significatione `pectoralis’ quod sit repraesentativum caeli, de quibus {1} n. 9882.
@1 i etiam supra$

AC n. 9891 9891. `Super ora ejus quae citra ephodum introrsum’: quod significet conjunctionem et conservationem partis mediae, constat ex significatione `orae pectoralis quae citra ephodum introrsum’ quod sit conjunctio cum parte media caeli, et sic conservatio, per `ephodum’ enim significatur Divinum Verum in {1}caelo spirituali in forma externa, n. 9824, ita caelum in externis; et `ora quae citra ephodum’ (x)est pars media; agitur enim de conjunctione omnium bonorum et verorum caeli cum ultimis ibi, et inde de conservatione totius et omnium ejus partium; [2] omnia bona et vera {2} repraesentantur per duodecim lapides pectoralis, et per nomina duodecim tribuum illis inscripta ibi; conjunctio illorum cum ultimis caeli repraesentatur per alligationem ejus ad ephodum {3}in sex locis, binis ad umeralia superius, binis ad mediam {4} partem, et binis ad umeralia inferius supra cingulum; inde sistitur repraesentative conservatio totius et caeli et omnium ibi; [3] conjunctio pectoralis ad umeralia superius repraesentat conservationem bonorum et verorum caelestium ibi; conjunctio autem ad oram citra ephodum introrsum seu ad mediam partem repraesentat conservationem bonorum et verorum spiritualium; et conjunctio ad umeralia inferius contra juncturam supra cingulum repraesentat conservationem bonorum et verorum naturalium a binis prioribus procedentium; nam bona et vera caeli in triplici ordine sunt; quae in supremis vocantur caelestia, quae in mediis spiritualia, et quae in inferioribus naturalia procedentia ab illis, de quibus infra.
@1 Regno$
@2 i coeli$
@3 tribus in locis,$
@4 i ejus$
@5 quod significet$

AC n. 9892 9892. `Et facies duos annulos auri’ {1}significat sphaeram Divini Boni, ut supra n. (x)9882, 9889.
@1 conservare$

AC n. 9893 9893. `Et dabis super duobus umeris ephodi inferius’: quod significet conservationem boni et veri in parte infima caeli, constat ex significatione `dare super umeros’ quod sit `conservatio’ omni opera et potentia, ut supra n. (x)9887; per inferius ibi significatur pars infima caeli, ubi bonum et verum sunt in forma naturali, videatur mox supra n. (x)9891.

AC n. 9894 9894. `E regione facierum ejus’ significat in aeternum, ut supra n. (x)9888.

AC n. 9895 9895. `Contra juncturam ejus supra cingulum ephodi’: quod significet ubi conjunctio omnium proxime intra colligamentum externum, per quod omnia continentur in nexu et in forma, constat ex significatione `contra juncturam ephodi’ quod sit ubi conjunctio omnium quae per ephodum significantur, quae sunt bona et vera in regno spirituali in forma externa, n. 9824, ex significatione `supra cingulum ephodi’ quod sit proxime intra colligamentum externum, per quod omnia continentur in nexu et in forma, nam per `supra’ significatur intra, quia per superiora interiora, n. 2148, 3084, 4599, 5146, 8325; et per `cingulum ephodi’ colligamentum externum, per quod omnia continentur in nexu et in forma, n. 9828, 9837.
[2] Quomodo cum his se habet, paucis dicetur: quod per alligationem pectoralis ad umeralia {1} superius, interius, et inferius, significetur {2}conjunctio omnium caeli, supra n. 9891 ostensum est, et quod per hanc ultimam alligationem, quae supra cingulum, conservatio illorum {3}a parte infima, ubi bonum et verum sistitur in forma naturali, {4} n. 9893; quod illa quae infima sunt, seu quae ultima, contineant superiora seu interiora in nexu et in forma, videatur n. 9828; id infimum seu ultimum repraesentatur per cingulum ephodi, n. 9828, 9837, at quod proxime intra seu supra est, {5}repraesentatum est per id quod est contra juncturam supra cingulum, ubi pectorale ephodo inferius alligatum est.
@1 i ephodi$
@2 conservatio$
@3 in$
@4 videatur$
@5 repraesentatur$

AC n. 9896 9896. `Et alligabunt pectorale ex annulis ejus ad annulos ephodi’: quod significet conjunctionem et conservationem omnium caeli per sphaeram Divini Boni in externis regni spiritualis, constat ex significatione `alligare’ quod sit conjunctio et conservatio, de qua in superioribus, ubi de alligatione pectoralis ad ephodum actum est; ex significatione `pectoralis’ quod sit repraesentativum omnium caeli, de qua n. 9879, 9887; ex significatione `annulorum’ quod sint sphaera Divini Boni per quam conjunctio, de qua n. 9498, 9501, 9887; et ex significatione `ephodi’ quod sit Divinum Verum in regno spirituali in forma externa, in quod desinunt interiora, de qua n. 9824, ita omne externum illius regni.

AC n. 9897 9897. `In filo hyacinthini’: quod significet per caelestem amorem veri, constat ex significatione `fili hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri, de qua n. 9466, 9687, 9833.

AC n. 9898 9898. `Ad esse super cingulo ephodi’: quod significet ut conservetur in perpetuum in suo nexu et in sua forma, constat ex illis quae supra n. 9895 dicta sunt.

AC n. 9899 9899. `Nec recedet pectorale a super ephodo’: quod significet omnia caeli inseparabilia ab externis regni spiritualis, constat ex significatione `non recedere’ quod sit non separari, ex significatione `pectoralis’ quod sit repraesentativum omnium caeli, de qua n. 9879, 9887, et ex significatione `ephodi’ quod sit omne externum regni spiritualis, de qua n. 9824, 9896.

AC n. 9900 9900. `Et portabit Aharon nomina filiorum Israelis’: quod significet conservationem boni et veri quoad omne quale a Domino, constat ex significatione `portare’ cum de pectorali, per quod significantur omnia bona et vera caeli, n. 9879, 9887, quod sit conservare, quod enim portatur super pectore, hoc conservatur; quod etiam `portare’ cum de Divino, sit continere in statu boni et veri, videatur n. 9500, 9737; ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit Dominus quoad Divinum Bonum, de qua n. 9806; et ex significatione `nominum filiorum Israelis’ quod sint bona et vera caeli `et Ecclesiae quoad omne quale, de qua n. 9842.

AC n. 9901 9901. `In pectorali judicii’: quod significet repraesentativum caeli quoad Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, constat ex significatione `pectoralis judicii’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, de qua n. 9857, et quod sit repraesentativum caeli, n. 9879, 9882.

AC n. 9902 9902. `Super corde suo’: quod significet ex Divino Amore in aeternum, constat ex significatione `cordis’ quod sit bonum amoris, de qua n. 3313, 3635, 3883-3896, 7542, 9050; inde cum de Domino, Qui hic per Aharonem repraesentatur, est Divinus Amor; inde `portare super corde’ est {1}conservare ex Divino Amore in aeternum.
@1 conservatio$

AC n. 9903 9903. `In intrando illo ad sanctum’: quod significet in omni cultu, constat ex significatione `intrare ad sanctum’ quod sit cultus; sanctum enim vocabatur omnis administratio ejus ad altare, et in tentorio (x)conventus, quae administratio erat cultus.

AC n. 9904 9904. `Ad recordationem coram Jehovah jugiter’: quod significet ex misericordia in aeternum, constat ex significatione `recordationis’ cum de Divino, quod sit conservare aut liberare {1}ex misericordia, de qua n. 9849; et ex significatione `jugiter’ quod sit in aeternum.
@1 Before conservare$

AC n. 9905 9905. `Et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim’: quod significet exsplendescentiam Divini Veri a Domino in ultimis, constat ex significatione `pectoralis judicii’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, de qua n. 9857, et ex significatione `Urim et Thumim’ quod {1}sit lux et exsplendescentia inde; quod `Urim et Thumim’ sint lux et exsplendescentia, est quia per lapides in pectorali exsplendescebat lux caeli cum varietate secundum responsa quae per illos dabantur, ideo quoque erant diversi colores; Divinum enim Verum procedens a Divino Bono Domini apparet coram angelis ut lux, inde est omnis lux caeli; colores inde, (x)qui sunt modificationes illius lucis apud angelos, sunt variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, nam omnis sapientia et intelligentia a Divino illo Vero seu luce est; inde constare potest quod per varii coloris exsplendescentias ex luce illa sistantur Divina Vera quae responsa, in caelis; similiter per Urim et Thumim, cum Divinum interrogabatur. Sed sciendum quod cum exsplendescentia appareret, tunc simul viva voce dicebatur responsum rei quae interrogabatur; quod factum per angelos, quibus per exsplendescentiam talem id a Domino revelabatur, nam ut dictum, Divina Vera quae responsa, in caelis ita apparent.
[2] Quod lux caeli sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, (x)3223, 3337, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415, 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407, 9570, 9571 fin. Et quod colores in caelis appareant, et quod illi sint modificationes illius lucis apud angelos, ita variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, n. 3993, 4530, 4677, 4742, 4922, 9466, 9467, 9865.
[3] Quod ita sit, etiam constat ex significatione `Urim et Thumim,’ `Urim’ enim significat ignem lucentem, et `Thumim’ exsplendescentiam inde; ignis lucens est Divinum Verum ex Divino Bono Divini Amoris Domini,et exsplendescentia est id Verum in ultimis, ita in effectu; (x)at sciendum quod Thumim in lingua Hebraea sit integritas, sed in lingua angelica {2}exsplendescentia; dicitur in lingua angelica,quia angeli inter se loquuntur ex ipsa essentia rei percepta intus in se, ita secundum quale ejus, sermo inde effluit in sonorum conforme, audibile solum angelis; exsplendescentia Divini Veri est sonorum Thumim; inde nunc est ejus denominatio; simile percipitur ab angelis, quando thum in lingua Hebraea legitur, per quod significatur integrum seu integritas; inde est quod per integrum in Verbi sensu interno (x)significetur Divinum Verum in effectu, quod est vita secundum Divina praecepta, ut constare potest ex pluribus locis in Verbo, ut apud Joschuam xxiv 14; in Libro Judicum ix 16, 19; apud Davidem Ps. xxv 21; Ps xxxvii 37; Ps. lxxxiv 12 (A.V. 11); Ps. ci 2; Ps. cxix 1.
[4] Inde quoque est quod Urim et Thumim dicantur judicium filiorum Israelis, tum pectorale judicii, ut et judicium Urim, nam `judicium’ significat Divinum Verum doctrina et vita, videatur supra n. 9857. (s)Ex his nunc constare potest quod pectorale per Urim et Thumim, hoc est, per lucis caeli exsplendescentiam revelaverit Divina Vera in sphaera naturali, ita in ultimis; similis exsplendescentia {3}etiam sistitur intus apud illos qui in veris ex bono sunt, quae dictat et quasi responsa dat, (x)cum ex affectione cordis (t)verum inquiritur, et id amatur sicut bonum; quod talis exsplendescentia sit per quam Divinum Verum e caelo revelatur in naturali homine apud illos qui illustrantur ex Verbo: non percipitur in mundo, ex causa quia ignoratur quod lux aliqua e caelo intellectuale hominis illustret; sed quod ita sit, datum est percipere et quoque videre.
[5] Sciendum porro quod exsplendescentia illa appareat in ultimis quoniam omnia quae lucis a Divino sunt descendunt usque ad fine ultimos; et quia illuc descendunt, etiam ibi et inde elucent; inde nunc est quod pectorale super {4}ephodum et super ejus cingulum positum esset; nam ephodum repraesentabat Divinum Verum in ultimis, n. 9824, et cingulum ejus (m)repraesentabat commune vinculum ut omnia tenerentur in nexu, n. 9828, 9837; ideo dicitur, Et alligabunt pectorale ex annulis suis ad annulos ephodi, ad esse super cingulo ephodi, nec recedet pectorale a super ephodo, vers. 28 hujus capitis.(n) Quod nomina filiorum Israelis etiam insculpta fuissent, erat causa quia duodecim tribus quoque repraesentabant omnia Divini Boni et Veri in caelis, proinde caelum cum omnibus ibi societatibus, et quod varia secundum ordinem in quo nominantur in Verbo, videantur n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 4603, 6335, 6337, 6397, 6640, 7836, 7891, 7973, 7996, 7997.(s)
@1 sint$
@2 i sit$
@3 in ultimis est$
@4 Ephodo et cingulo$

AC n. 9906 9906. `Et erunt super corde Aharonis’: {1}quod significet ex Divino Bono Divini Amoris Domini, ut supra n. 9902.
@1 quod significet altered to significat$

AC n. 9907 9907. `In intrando illo coram Jehovah’: quod significet in omni cultu, constat ex significatione `intrare coram Jehovah’ vel quod idem, ad sanctum, quod sit cultus, de qua supra n. 9903.

AC n. 9908 9908. `Et portabit Aharon judicium filiorum Israelis’: quod significet Divinum Verum caeli et Ecclesiae, constat ex significatione `judicii quod sit Divinum Verum doctrina et vita, de qua n. 9857. {1}Quia erant Urim et Thumim, (d)quae hic vocantur `judicium,’ ideo est Divinum Verum procedens ea Domino, ac elucens et exsplendens in ultimis, quod hic per `judicium intelligitur, nam Urim et Thumim id significant, n. 9905.
@1 i et$

AC n. 9909 9909. `Super corde suo coram Jehovah jugiter’: quod significet perpetuo elucens ex bono, constat ex significatione `cordis’ quod sit bonum amoris, de qua n. 3313, 3635, 3883-3896, 7542, 9050, et ex significatione `jugiter’ quod sit perpetuo; quod sit elucens, est quia pectorale super corde erat, et per {1}`pectorale’ significatur Divinum Verum {2}elucens ex Divino Bono Domini, n. 9823.
@1 quod$
@2 lucens et exsplendens$

AC n. 9910 9910. Vers. 31-35. Et facies pallium ephodi totum hyacinthino. Et erit os capitis ejus in medio ejus; labrum erit ori ejus circumcirca, opus textoris, sicut os loricae erit illi ne laceretur. Et facies super fimbrias ejus malogranata hyacinthini, et purpurae, et coccinei dibaphi super fimbrias ejus circumcirca, et tintinnabula auri in medio illorum circumcirca. Tintinnabulum auri et malogranatum, tintinnabulum auri et malogranatum, super fimbrias pallii circumcirca. Et erit super Aharone ad ministrandum, et audietur vox ejus in intrando illo ad sanctum coram Jehovah, et in exeundo illo, ne moriatur. `Et facies pallium {1}’ significat Divinum Verum in forma interna in regno spirituali: `totum hyacinthino’ significat per influxum ex bono {2} regni caelestis: `et erit os capitis ejus in medio ejus’ significat rationem influxus a superiore: `et labrum erit ori ejus circumcirca significat undequaque terminatum et clausum: `opus textoris’ significat ex caelesti: `et os loricae erit illi ne laceretur’ significat ita validum et tutum a damno: `et facies super fimbrias ejus’ significat in extremis ubi naturale: `malogranata’ significat scientifica boni: `hyacinthini, et purpurae, et coccinei dibaphi’ significat ex bono charitatis et fidei: `super fimbrias ejus circumcirca’ significat in extremis, ubi naturale, undequaque: `et tintinnabula auri’ significat omnia doctrinae et cultus ex bono transeuntia ad illos qui ab Ecclesia: `in medio illorum circumcirca’ significat ex interiore scientificorum boni undequaque: `tintinnabulum auri et malogranatum, tintinnabulum auri et malogranatum, super fimbrias pallii circumcirca’ significat sic ubivis omnino: `et erit super Aharone’ significat repraesentativum Domini {3}: `ad ministrandum’ significat dum in cultu et evangelizatione: `et audietur vox ejus’ significat influxum veri apud illos qui in caelis et qui in terris: `in intrando illo ad sanctum coram Jehovah, et in exeundo (illo)’ significat in omni statu boni et veri in cultu: `ne moriatur’ significat ne repraesentativum pereat, et sic conjunctio cum caelis.
@1 Ephodi$
@2 i externo$
@3 i, quoad omne opus salvationis$

AC n. 9911 9911. `Et facies pallium’: quod significet Divinum Verum in forma interna in regno spirituali, constat ex significatione `pallii’ quo in genere sit regnum spirituale, et in specie Divinum Verum in forma interna ibi, de qua n. 9825.

AC n. 9912 9912. `Totum hyacinthino’ : quod significet per influxum ex bono regni caelestis, constat ex significatione `hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri, de qua n. 9466, {1}quod est bonum amoris mutui, et bonum amoris mutui est bonum externum regni caelestis; nam bona in caelis procedunt ordine ab intimis ad extrema, et quo ordine procedunt, etiam influunt, nam procedere est influere; quo ordine bona procedunt, videatur n. 9873; hoc bonum est quod influit in bonum internum regni spiritualis, quod per `pallium’ significatur; inde existit ejus bonum, quod est bonum charitatis erga proximum; inde nunc est quod pallium esset totum ex hyacinthino; cum {2}influxu bonorum ita se habet: non datur aliquod bonum quod bonum {3} nisi in se habeat bonum interius ex quo; bonum interius ex quo facit essentiam ejus; unde est quod id bonum existat in sequente paene sicut anima in suo corpore; id sequens est, de quo dicitur quod procedat ex altero, quod est interius; quod bonum charitatis erga proximum procedat ex bono amoris mutui, quod est bonum {4}prius seu interius, aliquoties (t)ostensum est; bonum amoris mutui est bonum innocentiae externum, et nisi bonum charitatis in se habeat bonum innocentiae, non est bonum charitatis, n. 2526, 2780, 3183, 4797, 6765, 7840, 9262, consequenter nisi in se habeat bonum amoris mutui; inde nunc est quod pallium ex hyacinthino totum fuerit, nam hyacinthinum est bonum amoris mutui, seu quod idem, bonum innocentiae externum, et pallium est Divinum Verum in forma interna in regno spirituali, quod idem est cum bono charitatis, n. 9825.
@1 quod est bonum charitatis ex bono amoris mutui, bonum charitatis est internum Regni spiritualis$
@2 his$
@3 i in coelis,$
@4 externum Regni coelestis$

AC n. 9913 9913. `Et erit os capitis ejus in medio ejus’: quod significet rationem influxus a superiore, constat ex significatione `oris capitis pallii in medio ejus’ quod sit ubi influxus a superiore, seu quod idem, ab interiore, ita e regno caelesti in regnum spirituale; quod bonum externum regni caelestis influat in bonum internum regni spiritualis, videatur nunc supra n. 9912. Quod `os capitis pallii in medio ejus’ id significet, est quia per `pallium’ significatur regnum spirituale et in specie internum ejus, n. 9825, et per `collum, ubi os capitis pallii,’ influxus, communicatio, et {1}conjunctio caelestium cum spiritualibus, n. 3542, 5320, 5328; caput enim apud hominem correspondet caelesti regno Domini, et corpus regno spirituali Ipsius, {2}inde collum intercedens, quod os capitis pallii ambit et vestit, correspondet intermediationi seu influxui regni caelestis in regnum spirituale.
[2] Quod talia per `os capitis pallii in medio ejus’ significentur, apparere potest sicut paradoxon, et omnino apparet illis qui nihil de caelo, ac de spiritibus et angelis ibi sciunt, proinde nihil de correspondentia; quod correspondentia sit omnium apud hominem cum omnibus in caelis, ad finem plurium capitum ostensum est, videantur loca citata n. 9280; et quod in genere caput correspondeat caelestibus, corpus spiritualibus, et pedes naturalibus, n. 4938, 4939; inde patet quod `collum’ ex correspondentia significet influxum, communicationem, et conjunctionem caelestium cum spiritualibus; inde `os capitis pallii,’ quod factum ut ambiret collum, significat rationem influxus illius; nam per vestes Aharonis repraesentata sunt in genere illa quae sunt regni spiritualis Domini, n. 9814; inde patet quod per descriptionem oris seu ambitus illius {3} describatur ipse influxus. Praeterea sciendum quod angeli et spiritus appareant vestibus induti, et quod vestium singula repraesentent; hoc sciunt omnes qui in caelis; inde est quod etiam singula vestium Aharonis sint repraesentativa talium quae in caelis; nam Verbum a Domino ita conscriptum est ut omnia ibi usque ad iotam correspondentiam habeant cum caelestibus, {4}utque per illud sit conjunctio; quod homo Ecclesiae id non sciat tametsi tale Verbum habet, est quia interiora sua ad mundum vertit, usque adeo ut non elevari possit versus caelum, ac instrui, {5}videatur n. 9706, 9707, 9709.
@1 influxus IT$
@2 quapropter$
@3 i in hoc versu$
@4 ut IT$
@5 videantur$

AC n. 9914 9914. `Et labrum erit ori ejus circumcirca’: quod significet undequaque terminatum et clausum, constat ex significatione `labri’ (x)seu limbi circum os seu aperturam superiorem pallii, quod sit undequaque terminatum et clausum; labrum enim illud, seu limbus ille qui circumcirca, terminabat et claudebat. Describitur per hoc et per mox sequentia ratio influxus boni caelestis in bonum spirituale; quod influxus ille se habeat simili ratione qua influxus virium e capite per collum in corpus apud hominem, constat ex illis quae in superiore articulo de correspondentia dicta sunt.
[2] Qualis hic influxus sit, paucis etiam dicetur: omnia prima quae capitis sunt, nempe quae cerebri et cerebelli, colligunt se in fasciculos fibrarum {1}et nervulos ibi, et collecta demittuntur per collum in corpus, (c)ac inibi se diffundunt undequaque, et movent organica ibi prorsus ad nutum voluntatis, quae incohat in cerebris; similis etiam defluxus et influxus potentiarum et virium {2}est e regno caelesti, quod est caput in Maximo Homine seu in caelo, in regnum spirituale, quod est sicut corpus ibi. Ille etiam influxus est qui intelligitur et describitur per `os capitis pallii in medio,’ et terminatio ejus per `labrum circumcirca’; inde nunc est quod per `labrum oris istius’ significetur terminatum et clausum undequaque; ipsa terminatio nunc describitur.
@1 seu nervos$
@2 Before defluxus$

AC n. 9915 9915. `Opus textoris’: quod significet ex caelesti, constat ex significatione `operis textoris’ quod sit ex caelesti; {1}per `opus’ significatur id quod fit seu existit, ita quod {2}ex alio, et `textor’ est is qui facit ut sit seu ut existat’; ita est caeleste, nam ex hoc et per hoc existit spirituale; quod bonum regni caelestis influat in bonum regni spiritualis, et faciat ut hoc existat, supra n. 9913, 9914, ostensum est; sive dicas bonum regni caelestis, sive caeleste, idem est, nam caeleste est bonum illius regni; similiter bonum regni spiritualis et spirituale; quid bonum regni caelestis seu caeleste, et quid bonum regni spiritualis seu spirituale, videantur loca citata n. 9277.
[2] In caelis sunt tria quae ordine succedunt, nempe caeleste, spirituale, et naturale; caeleste facit caelum intimum, spirituale caelum medium, et naturale procedens ex spirituali caelum ultimum; eadem haec tria in homine sunt, et simili ordine in illo succedunt quo in caelis, nam homo regeneratus est caelum (x)in minima forma, correspondens Maximo, n. 9279; sed facultates recipientes illa vocantur voluntarium, intellectuale, et scientificum ex quo cogitativum {3}seu imaginativum externi seu naturalis hominis; voluntarium recipit caeleste seu bonum, intellectuale recipit spirituale seu verum inde, et scientificum, quod facit intellectuale naturalis hominis, concludit illa; haec tria significantur in Verbo per `acupictorem,’ `excogitatorem,’ et `textorem’; quod `acupictor’ seu acupictura sit scientificum, videatur n. 9688, et quod `excogitator’ seu excogitatio sit intellectuale, n. 9598, 9688; ita `textor’ est voluntarium; ratio quod textor sit voluntarium, est quia voluntarium influit in intellectuale, et texit illud, usque adeo ut illa quae in intellectuali {4}sint texturae ex voluntario; nam quod voluntarium vult, hoc format ut appareat ad visum in intellectuali; visus ille est cogitatio, inde per excogitatorem significatur intellectuale.
[3] Quoniam per vestes Aharonis repraesentabatur caelum spirituale adjunctum regno caelesti, n. 9814, et regnum Caeleste correspondet voluntario apud hominem, `et regnum spirituale intellectuali {5}apud illum, n. 9835, ideo applicate ad vestes dicitur opus {6} acupictoris, excogitatoris, et textoris, et per illa significantur quae ex scientifico, ex intellectuali, et ex voluntario, seu quod idem, ex naturali, ex spirituali, et ex caelesti.
[4] Quod `talia’ significentur, constare potest omnibus illis qui credunt quod Verbum sit Divinum, et quod sic interius contineat {8}illa quae `sunt Domini’, quae caeli, et quae Ecclesiae, nam haec Divina sunt; absque illis, quid foret dicere ab Ipso Jehovah, ex quibus et ex quo opere essent vestes Aharonis, et {9}quaenam essent ex opere acupictoris, {10}quaenam ex opere excogitatoris, et {10}quaenam ex opere textoris? quae etiam distincte nominantur in sequentibus Libri Exodi, his verbis,
Hos implevit sapientia cordis ad faciendum omne opus opificis, et excogitatoris, et acupictoris, in hyacinthino, et in purpura, et in coccineo dibapho, et textoris; facientium omne opus, et excogitantium excogitationes, xxxv 35;
`opifex’ ibi est Divinum Bonum caeleste, ex quo voluntarium regenerati, n. 9846; ejus opus primo loco nominatur, quia ex Divino immediate; et ex bono `caelesti’ mediate omnia nascuntur et procedunt.
@1 opus enim est$
@2 i est$
@3 et$
@4 i sunt,$
@5 ejus$
@6 i opus$
@7 illa$
@8 talia$
@9 quod quaedam$
@10 quaedam$

AC n. 9916 9916. `Et os loricae erit illi ne laceretur’: quod significet ita validum et tutum a damno, constat ex significatione `loricae’ quod sit quod valide contextum, quare dicitur `ne laceretur,’ hoc est, ut tutum sit a damno; tale contextum significatur per vocem illam in lingua originali. Idea {1}istius contexti ex correspondentia haberi potest, agitur enim ibi in sensu interno de influxu boni caelestis in bonum spirituale; is influxus est qui significatur per `os capitis pallii’ et describitur per opus textoris et loricae’; et influxui illi e caelis correspondet influxus vitae apud hominem a capite per collum in corpus, n. 9913, 9914; et quia sic ei correspondet textura colli ex nervis validis, et infra contextum quasi circulare {2} ex ossibus, per quae influxus tutus redditur ab omni damno; inde, ut dictum est, idea haberi potest de singulis in hoc versu, quid nempe significatur per os capitis in medio, per labrum quod ei circumcirca, per opus textoris, et per os loricae, quod ei, ne laceretur. Sciendum {2} quod omnia repraesentativa in natura se referant ad formam humanam, et secundum relationem ad illam significent, n. 9496, {3}et quod omnia indumenta trahant significationem ab illa parte corporis quam tegunt, n. 9827; inde quoque superior haec pars pallii, quae circumdat et tegit collum.
@1 illo$
@2 i etiam$
@3 ita quoque haec pars pallii, ad illa quae colli sunt, quod ambit et tegit$

AC n. 9917 9917. `Et facies super fimbrias ejus’: quod significet in extremis ubi naturale, constat ex significatione `fimbriarum pallii’ quod sint extrema ubi naturale, per `pallium’ enim significatur in specie Divinum Verum in regno spirituali in forma interna, et in genere regnum spirituale, n. 9825, et per `fimbrias’ quae infra circumcirca extrema ejus, et extrema regni spiritualis, (x)sunt naturalia, nam succedunt bona et vera in caelis hoc ordine; in supremis seu intimis sunt bona et vera caelestia, in mediis sunt bona et vera spiritualia, et in ultimis sunt bona et vera naturalia, de qua successione in caelis et apud hominem, videantur quae mox supra n. 9915 dicta sunt; et quia scientifica veri et boni sunt in externo seu naturali homine, ideo quoque malogranata in fimbriis posita erant, per `malogranata’ enim significantur scientifica boni; et quoque in malogranatis tintinnabula auri, quia per `tintinnabula’ significantur talia quae ex scientificis.
[2] Quod fimbriae pallii sint extrema ubi naturale, constat a locis in Verbo ubi `fimbriae’ nominantur, ut apud Esaiam,
Vidi Dominum sedentem super throno alto et elato, et fimbriae ejus implentes templum, vi 1;
per `thronum super quo Dominus’ significatur caelum, et in specie caelum spirituale, n. 5313, 8625, per `fimbrias’ ibi significantur Divina Vera in ultimis seu extremis, qualia sunt vera Verbi in sensu litterae, quae dicuntur `implere templum,’ cum Ecclesiam; simile per `fimbrias implentes templum’ significatur quod per fumum et nubem implentem tabernaculum et quoque templum, de {1}quibus aliquoties in Verbo; quod per `fumum’ ibi {2}significetur Divinum Verum in ultimis, quale est sensus litterae Verbi, videatur n. 8916, 8918, e quoque per `nubem,’ n. 4060, 4391, 5922, 6343.
[3] {3}Quod mulier profluvio laborans, cum tetigerit fimbriam vestimenti Domini, sanata sit, Matth. ix 20, 22, et in genere, quotquot tetigerunt fimbriam vestimenti Ipsius, sanati fuerint, Matth. xiv 36; Marc. vi 56 significabat quod ex Divino in extremis seu ultimis exiret salus; nam quod in ultimis boni et veri, quae a Divino, sit robur et potentia videatur n. 9836, et quoque quod ibi responsa, n. 9905: apud Matthaeum,
Jesus de Scribis et Pharisaeis, quod omnia opera sua faciant ut spectentur ab hominibus, quod dilatent (x)phylacteria sua, et magnificent fimbrias palliorum suorum, xxiii 5;
ibi manifeste patet quod `fimbriae pallii’ sint externa quae visui exstant, et quod illas `magnificare’ sit opera facere in externis, ut appareant seu spectentur: [4] apud Jeremiam,
Peccatum peccavit Hierosolyma, immundities ejus in fimbriis ejus, Threni i (8,) 9;
`immundities in fimbriis’ pro in factis et dictis, ita in extremis, extrema enim trahunt suam essentiam ab interioribus, {4}quapropter cum interiora immunda sunt, etiam extrema immunda sunt, tametsi immunditiae non apparent coram hominibus, ex causa (x)quia homines formam externam spectant, et sic non vident interiora; sed usque immunditiae illae quae in interioribus, apparent coram angelis, et quoque deteguntur apud unumquemvis in altera vita, nam ibi auferuntur externa; inde {5}patet qualia fuerunt {6}opera in sua essentia: [5] apud Nahum,
Retegam fimbrias tuas super facies tuas, et ostendam gentibus nuditatem tuam, iii 5;
`retegere fimbrias super facies’ est {7}removere externa ut appareant {8}interna, {9}externa enim, quae naturalis hominis, variis modis occultant {8}interna, quae sunt hypocrises, doli, mendacia, odia, vindictae, adulteria, et similia alia, quapropter cum {10}externa auferuntur, apparent {11}interna in sua immunditie et foeditate {12}: apud Jeremiam, [6]
Si dixeris in corde tuo, Quare obtigerunt mihi haec, propter multitudinem iniquitatis tuae revelatae sunt fimbriae tuae, violati sunt calcanei tui. {13} Ego denudabo fimbrias tuas super facies tuas, ut videantur ignominia tua, adulteria tua, xiii 22, 26 [,27];
ibi de abominationibus Hierosolymae; `revelare fimbrias’ et `denudare illas’ pro auferre {14}externa, quae velant et abscondunt, ut interiora videantur; homo enim malus discit mentiri bonum, honestum, et sincerum, famae, honoris, et lucri causa, {15} cum tamen intus recondita habet mala {16}et falsa variorum generum; quia per `fimbrias’ significantur externa, ideo etiam dicitur de `calcaneis,’ quoniam calcanei sunt infima naturalis, videatur n. 259, 4938 seq., 4940-4951. Ex his nunc constat quod per `fimbrias pallii’ significentur bona et vera in ultimis seu extremis, quae sunt in mundo naturali.
@1 quo$
@2 significentur Divina Vera in ultimis, qualia sunt sensus literalis$
@3 In A the Scripture quotations which follow, and the comments on them, appear in the following order:
Nahum iii 5; Jer. xiii 22, 26; Threni i 9; Matth. xxiii 5; Matth. ix 20, 22; Matth. xiv 36; Marc. vi 56.$
@4 quando$
@5 patent$
@6 interioris opera$
@7 aperire extrema$
@8 interiora$
@9 extrema$
@10 extrema illa reteguntur$
@11 interiora$
@12 i, quae sunt mala et falsa plurium generum$
@13 i Quia$
@14 extrema$
@15 i quod fit per externa,$
@16 quae sunt odia, vindictae, adulteria, blasphemiae$

AC n. 9918 9918. `Malogranata’: quod significet scientifica boni, constat ex significatione `malogranatorum’ quod sint scientifica boni, de qua n. 9552; quod malogranata in fimbriis pallii’ posita fuerint, erat causa quia (x)`fimbriae’ significabant ultima seu extrema caeli et Ecclesiae, et ultima seu extrema ibi sunt scientifica, ut constat ex illis quae de successivo ordine bonorum et verorum in caelis et apud hominem, supra n. 9915 et 9917 dicta sunt. Scientifica boni et veri, quae per `malogranata’ significantur, sunt doctrinalia ex Verbo; quae scientifica sunt, quatenus in memoria, quae est in externo seu naturali homine; quando autem intrant memoriam quae est in interno seu spirituali homine, quod fit cum vivitur secundum illa, tunc doctrinalia {1}quoad verum fiunt fidei, et {2}quoad bonum fiunt charitatis, ac vocantur spiritualia; cum hoc fit, evanescunt paene e memoria externa seu naturali, et apparent sicut innata, quia insita {3}vitae hominis; quemadmodum omnia quae per diutinum usum traxerunt quasi naturam Inde patet quid scientifica et ad quid conducunt, proinde ad quid doctrinalia Ecclesiae, dum modo scientifice tenentur; cum enim modo scientifice tenentur, tunc infra intelligentiam et sapientiam locum habent, nec ascendunt seu intrant vitam priusquam fiunt fidei et charitatis in interno homine.
@1 veri$
@2 doctrinalia boni$
@3 ipsi vitae$

AC n. 9919 9919. `Hyacinthini, et purpurae, et coccinei dibaphi’: quod significet ex bono charitatis et fidei, constat ex illorum significatione, n. 9687, 9833; quod non byssinum etiam intertextum fuerit, ut in ephodo, est quia tunica, quae vestis intima {1}, ex bysso erat, et hoc ideo quia per `byssum’ significatur verum ex origine caelesti, n. 5319, 9469, quod est ipsum bonum spirituale procedens (c)a caelesti.
@1 i fuit$

AC n. 9920 9920. `Super fimbrias ejus circumcirca’: quod significet in extremis, ubi naturale, undequaque, constat ex significatione `fimbriarum’ quod sint extrema, ubi naturale, de qua supra n. 9917, et ex significatione `circumcirca’ quod sit undequaque; nam cum fimbriae significant extrema, tota circumferentia quae ex fimbriis, significat {1}omne extremum, proinde ubivis seu undequaque ibi.
@1 omnia extrema, proinde circumcirca significat$

AC n. 9921 9921. `Et tintinnabula auri’: quod significet omnia doctrinae et cultus ex bono transeuntia ad illos qui ab Ecclesia, constat ex significatione `tintinnabulorum’ quod sint omnia doctrinae et cultus transeuntia ad illos qui ab Ecclesia, de qua sequitur; quod ex bono, significatur per quod essent ex auro, nam `aurum’ significat bonum, n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 8932, 9490, 9510, 9874, 9881, (x)9884. Quod `tintinnabula’ sint omnia doctrinae et cultus transeuntia ad illos qui ab Ecclesia, est quia per illa a populo audiebatur et percipiebatur praesentia Aharonis in ministrando, {1}per `populum’ enim significantur illi qui ab Ecclesia, et per `ministerium Aharonis’ {2}significantur omnia doctrinae et cultus; quapropter in sequentibus dicitur, Et erunt super Aharone ad ministrandum, et audietur vox ejus in intrando illo ad sanctum coram Jehovah, et in exeundo illo, ex quibus patet quid per `tintinnabula’ significatur. Quod tintinnabula illa in fimbriis posita fuerint, erat causa quia sancta doctrinae {3}sunt in extremis, et (d)quoque ibi ac inde auditio et perceptio, videatur n. 9824, 9905.
@1 et per populum$
@2 significabantur$
@3 et cultus est$

AC n. 9922 9922. `In medio illorum circumcirca’: quod significet ex interiore scientificorum boni undequaque, constat ex significatione {1}’in medio’ quod sit interius, de qua n. 1074, 2940, 2973, 5897; ita in medio, cum de auditione et perceptione doctrinae et cultus, quae per `tintinnabula’ {2}significantur, est ex interiore; ex significatione `malogranatorum in quorum medio erant, quod sint scientifica boni, de qua supra n. 9918; et ex significatione `circumcirca’ quod sit undequaque, ut supra n. 9920. Quod tintinnabula in medio malogranatorum posita fuerint, erat causa quia scientifica, quae per `malogranata’ significantur, sunt recipientia, et sicut vasa veri et boni, n. 1469, 1496, 3068, 5373, 5489, 7770; ac doctrina et cultus, quae per `tintinnabula’ significantur, {3}erunt ex {4}bono et vero, quae intus in scientificis ut in suis vasis sunt; si non ex illis sed solum ex scientificis, non aliquid vitae habent; dicitur quod doctrina et cultus erunt ex bono et vero, quae intus in scientificis, non autem ex scientificis absque illis; sed quia pauci possunt capere quomodo 2 illud se habet,ideo, quantum fieri potest,ad captum explicabitur: scientifica dicuntur omnes res memoriae externae seu naturalis, datur enim memoria externa, quae est rerum in mundo naturali, et datur memoria interna, quae est rerum in mundo spirituali, videantur n. 2469-2494, 2831, 5212, 9394, 9723, 9841; res quae memoriae internae {5}inscripta sunt non vocantur scientifica, quia sunt res vitae hominis, sed vocantur vera quae fidei et bona quae amoris; haec sunt quae erunt intus in scientificis; {6}in homine enim est externum, quod vocatur externus homo, ac internum, quod internus homo; internum erit in externo, sicut anima in (d)suo corpore; ita illa quae in interno homine sunt erunt in illis quae in externo, sic enim est anima seu vita in {7}hoc; quapropter si non interna seu quae interni hominis (d)sunt in externis sunt, non est anima in iis, ita non vita; quia bonum amoris ac fidei est internum, sequitur quod in externis {8}illud bonum erit, ita in scientificis, nam scientifica, ut prius dictum est, sunt recipientia et sicut vasa internorum, proinde ex illis quae in recipientibus seu vasis, erit doctrina et cultus, {9}quae non sunt {10}in recipientibus et vasis inanibus seu vacuis ab illis. Ex his patet quomodo intelligendum quod omnia doctrinae et cultus erunt ex {11}interioribus scientificorum boni, quae significantur per quod tintinnabula auri essent in medio malogranatorum.
3 Porro sciendum quod dentur scientifica boni, et scientifica veri, et quod {12}vera ibi sint iterum vasa recipientia boni, nam vera fidei sunt vasa boni amoris. Ad illustrationem hujus rei videantur quae de scientificis prius {13} dicta et ostensa sunt, nempe, quod scientifica sint res memoriae {14} in naturali homine, n. 3293, 3309, 3310, 4967, 5212, 5774, 5874, 5886, 5889, 5934, quod per scientifica aperiatur internus homo, n. 1495, 1548, 1563, 1895, 1940, 3085, 3086, 5276, 5871, 5874, 5901, quod scientifica sint media sapiendi et quoque media insaniendi, n. 4156, 4760, 8628, 8629, quod scientifica sint vasa veri, et vera vasa boni, n. 1469, 1496, 3068, (t)3079, 3318, 5489, 5881, 6023, 6071, 6077, 6750, 7770, 8005, 9394, 9724, quod scientifica inserviant interno homini,{15} n. 1486, 1616, 2576, 3019, 3020, 3665, 5201, 5213, 6052, 6068, 6084, 9394, quod scientifica, quae sunt res memoriae externae, cum fiunt vitae, evanescant e memoria externa, sed inscripta maneant memoriae internae, n. 9394, 9723, 9841, quod homo qui in veris fidei ex bono charitatis est elevari possit supra scientifica, n. 6383, 6384, quod dicitur elevari supra sensualia, n. 5089, 5094, 6183, 6313, 6315, 9730, quod homo secum ferat scientifica seu res memoriae externae in alteram vitam cum moritur, {16}at quod tunc quiescant, et quomodo, n. 2475-2486, 6931.
@1 in medio altered to medii$
@2 significatur$
@3 sunt$
@4 vero et bono$
@5 inscribuntur$
@6 homo enim habet$
@7 his$
@8 illa erunt$
@9 et$
@10 ex$
@11 interiori$
@12 scientifica veri$
@13 i passim$
@14 i quae$
@15 i et quomodo$
@16 sed$

AC n. 9923 9923. `Tintinnabulum auri et malogranatum, tintinnabulum auri et malogranatum, super fimbrias pallii circumcirca’: quod significet sic ubivis et omnino, nempe quod ex interiore scientificorum doctrina et cultus, constat ex illis quae {1}mox supra de `tintinnabulis’ et `malogranatis’ ostensa sunt; repetitio involvit quod sic ubivis {2}.
@1 nunc$
@2 i, et quod sic omnino$

AC n. 9924 9924. `Et erit super Aharone’: quod significet repraesentativum Domini, constat ex repraesentatione `Aharonis’ quod sit repraesentativum Domini quoad bonum amoris, de qua n. 9806, 9809; hic quoad illa quae concernunt evangelizationem et cultum, quoniam talia per `tintinnabula in malogranatis,’ et per vocem inde audiendam cum Aharon intrabat ad sanctum, significantur.

AC n. 9925 9925. `Ad ministrandum’: quod significet dum in cultu et evangelizatione, constat ex significatione `ministrare’ cum de Aharone, per quem repraesentatur Dominus, quod sit cultus et evangelizatio; per cultum significatur omne repraesentativum {1}cultus ex bono amoris et veris fidei, nam cultus qui ex illis vere est cultus, {2} at cultus absque illis est sicut crusta absque nucleo, et sicut corpus absque anima; talis usque cultus erat apud gentem Judaicam et Israeliticam, nam repraesentabat solum interna, quae, ut dictum est, sunt amoris et fidei; sed usque providebat Dominus ut cultus talis {3} perciperetur in caelis, et sic per illum fieret conjunctio cum homine, non per interna {4} sed per correspondentias cum externis, de qua re videantur citata n. (x)9320 fin. et 9380; hic cultus est qui significatur per `ministerium Aharonis.’
Quod etiam evangelizatio, est quia per evangelizationem 2 intelliguntur omnia quae in Verbo agunt de Domino, et omnia quae in cultu repraesentabant Ipsum; nam evangelizatio est annuntiatio de Domino, de Ipsius Adventu, et de illis quae ab Ipso, quae sunt salutis et vitae aeternae; et quia omnia Verbi in sensu ejus intimo agunt de solo Domino, et quoque omnia cultus repraesentabant Ipsum, ideo totum Verbum est evangelium, pariter omnis cultus qui secundum illa quae in Verbo mandata sunt factus est; et quia sacerdotes praeerant cultui, et quoque docebant, ideo per ministerium illorum cultus et evangelizatio significabatur.
@1 cultus ex bono altered to boni$
@2 i non autem qui peragitur in externis absque illis, nam cultus ex illis auditur et percipitur in coelis,$
@3 i audiretur et$
@4 i eorum$

AC n. 9926 9926. `Et audietur vox ejus’: quod significet influxum veri apud illos qui in caelis et qui in terris, constat ex significatione `audiri’ quod sit receptio et perceptio, de qua n. 5017, 5471, 5475, 7216, 8361, 9311, inde quoque influxus, nam quae recipiuntur et percipiuntur influent; et ex significatione `vocis’ cum de Aharone, per quem repraesentatur Dominus, quod sit Divinum Verum, de qua n. 8813; vox enim est annuntiatum ejus, et quia est annuntiatum, est apud illos qui in caelis et in terris; nam Divinum Verum implet omnia caeli, et facit omnia Ecclesiae; tale annuntiatum repraesentabatur per vocem ex tintinnabulis auri cum Aharon intrabat ad sanctum coram Jehovah, et cum exibat, ut dicitur in {1}nunc sequentibus in hoc versu.
Quod `vox’ in Verbo significet Divinum Verum, quod auditur et 2 percipitur in caelis et in terris, constat a sequentibus his locis: apud Davidem,
Vox Jehovae super aquis; vox Jehovae in virtute; vox Jehovae cum honore; vox Jehovae frangit cedros; vox Jehovae incidens ut flamma ignis; vox Jehovae trepidare facit desertum; vox Jehovae parturire facit cervas; sed in templo Ipsius quivis dicit gloriam, Ps. xxix 3-9;
agitur in illo Psalmo de Divino Vero, quod destruit falsa et mala; Divinum illud Verum est `vox Jehovae’; gloria autem quae dicitur, est Divinum Verum in caelo et in Ecclesia; quod `gloria’ sit Divinum Verum, videatur n. 9429, et quod `templum’ sit caelum et Ecclesia, 3 n. 3720: apud Johannem,
Qui Pastor ovium est, huic ostiarius aperit, et oves vocem illius audiunt: oves Ipsum sequuntur, quia sciunt vocem Ipsius: alienum non sequuntur, quia non sciunt alienorum vocem. Et alias oves habeo quae non sunt ex ovili hoc, etiam illas oportet Me adducere, et vocem Meam audient: sed vos non estis ex ovibus Meis, nam oves Meae vocem Meam audiunt, et Ego cognosco (x)illas, et sequuntur Me, x 2-5, 16, 26, 27;
quod hic `vox’ sit Divinum Verum procedens a Domino, ita Verbum, 4 manifeste patet; `alienorum vox’ est falsum: apud Esaiam,
Vox clamantis in deserto, Parate viam Jehovae, revelabitur enim gloria Jehovae: vox dicit, Clama; super montem altum ascende, evangelizatrix Zion, extolle cum virtute vocem tuam, evangelizatrix Hierosolyma; extolle, Ecce Dominus Jehovih in forti venit, xl 3, 5, 6, 9, 10; Joh. i 23;
`vox’ ibi est annuntiatum ex Verbo de Adventu Domini, ita quoque est Divinum Verum, quod Verbum annuntiat; `desertum’ est status Ecclesiae tunc, quae sicut in deserto, (m)quia Verbum non amplius intellectum; `gloria quae revelabitur’ est {2} Verbum quoad interiora ejus; quod id sit `gloria,’ videatur n. 9429; quod Jehovah, Cui via {3}pararetur, et {4} Dominus Jehovih, Qui in forti venturus, sit Dominus, patet, {5}nam 5 clare dicitur:(n) {6} apud Esaiam,
Vox speculatorum tuorum, tollent vocem, cum oculo ad oculum viderint, quod {7}revertatur Jehovah Zionem, lii 8;
`speculatores’ pro illis qui scrutantur scripturas de Adventu Domini; `vox’ illorum est Verbum, quod est Divinum Verum ex quo: apud Jeremiam,
Factor terrae, per intelligentiam Suam extendit caelos, ad vocem quam dat Ille, multitudo aquarum in caelis, x 12, 13, li [15,] 16;
`vox’ pro Divino Vero, {8}’aquae’ pro veris quae in caelis et ex caelis; quod `aquae’ in Verbo sint vera, videatur n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 8568, 9323, ut quoque in Apocalypsi,
6 Vox Filii hominis sicut sonitus aquarum multarum, i 15:
Audivi vocem e caelo tanquam vocem aquarum multarum, xiv 2: et apud Davidem,
Vox Jehovae super aquis, Jehovah super aquis magnis, P. xxix 3:
apud Joelem,
Jehovah edidit vocem Suam coram exercitu Suo, quia innumerus qui facit Verbum Ipsius, ii 11;
`vox’ etiam ibi pro Divino Vero, etiam Verbum quod faciunt: apud eundem,
Jehovah ex Hierosolyma dabit vocem Suam, ut contremiscant caeli et terra, iv (x)16 [A.V. iii 16]:
apud Davidem,
Regna terrae, psallite Domino, equitanti super caelo caeli antiquitatis, ecce dabit in voce vocem roboris, Ps. lxviii 33, 34 [A.V. 32, 33]:
apud Johannem,
Dico vobis quod veniet hora quando mortui audient vocem Filii {9}Dei, et qui audient vivent, v 25;
quod `vox’ ibi sit Divinum Verum, proinde Verbum Domini, patet:
apud Ezechielem,
7 Sustulit me Spiritus, et audivi post me vocem terrae motus magni, Benedicta gloria Jehovae, et vocem alarum animalium, et vocem rotarum, et vocem terrae motus magni, iii 12, 13:
et dein,
Vox alarum cheruborum audita est usque ad atrium exterius, sicut vox Dei Schaddai cum loquitur, x 5;
`vox’ etiam ibi est Divinum Verum, `cherubi’ enim significant providentiam et custodiam Domini ne accessus sit ad Ipsum, et in caelum, nisi per bonum quod amoris, n. 9277 fin., 9509; `vox alarum et vox rotarum’ sunt vera spiritualia.
8 In hoc versu, {10}in quo de Aharone agitur, est sonus seu clangor (x)ex tintinnabulis, qui dicitur vox; etiam alibi in Verbo sunt soni et clangores ex {11} buccinis, ut et sonitus et clangores ex tonitribus, qui dicuntur voces, et per (x)illos pariter significantur Divina Vera, videatur n. 7573; praeterea etiam soni instrumentorum musicorum varii generis (t)significant similia, sed quae {12}sonum edunt stridulum et discretum, {13}significant Divina Vera spiritualia, quae autem sonum edunt continuum, Divina Vera caelestia, n. 418-420, 4138, 8337; inde patet quod per `sonos’ seu `voces tintinnabulorum’ significentur Divina Vera spiritualia; nam vestes Aharonis, et in specie pallium, in cujus fimbriis circumcirca erant, repraesentabant regnum seu caelum spirituale Domini, n. 9814, 9825.
@1 d nunc i mox$
@2 i Divinum Verum seu$
@3 parabitur$
@4 i quoque$
@5 quia$
@6 i similiter alibi$
@7 revertetur IT$
@8 aquae quae in coelis, sunt vera ibi, nam aquae in Verbo significant vera,$
@9 hominis AI$
@10 ubi$
@11 i tubis seu$
@12 sonant stridule et discretim$
@13 After continuum,$

AC n. 9927 9927. ‘In intrando illo ad sanctum coram Jehovah, et in exeundo illo’: quod significet in omni statu boni et veri in cultu, constat ex significatione `intrare ad sanctum’ et `intrare coram Jehovah’ quod sit cultus, de qua supra n. 9903, 9907; quod sit status boni et veri in cultu qui significatur, est quia omnia cultus apud gentem Israeliticam et Judaicam erant repraesentativa cultus interni, et cultus internus est ex bono et vero, seu ex affectione boni et ex fide veri. Quod sit omnis status (c)eorum qui significatur, est quia dicitur in intrando et in exeundo, et per `intrare et exire’ significantur omnia status; quae enim sunt motus, sicut ambulare, ire, progredi, {1} significant statum cogitationum et affectionis illius rei de qua agitur, ita in communi sensu statum vitae; quod `ambulare’ {2}id significet, videatur n. 519, 1794, 3335, 4882, 5493, (x)5605, 8417, 8420, pariter `progredi’ et `proficisci,’ n. 8103, 8181, 8397, 8557, et quod motus et progressiones in altera vita sint status, n. 1273-1277, 1376-1381, 2837, 3356, 9440; inde patet quod `intrare et exire’ sit omne status vitae seu rei de qua agitur; et quia hic agitur de cultu ex bono et vero, est omnis status boni et veri in cultu, qui per `intrare et exire’ significatur.
2 Quod intrare et exire id sit, est ex repraesentativis in altera vita; ibi enim eunt, ambulant, progrediuntur, intrant et exeunt, sicut in mundo, sed peraguntur omnia illa secundum statum vitae cogitationum et affectionum (c)eorum, videantur loca supra citata; quod etiam inde originem ducant, et quod sint correspondentiae, et sic apparentiae reales, non animadvertunt; {3} inde patet quod omnia quae motus sunt significent illa quae {4}sunt status vitae; proinde quod `intrare et exire’ significent omnem statum vitae, {5}ita statum rei de qua agitur, a principio ad finem; inde est quod apud antiquos sollemnis {6}formula fuerit dicere quod sciant alicujus intrare et exire, seu introitum et exitum, cum intelligerent quod scirent omnem statum vitae ejus; et quoniam formula illa trahit originem ex correspondentiis in altera vita, de qua dictum est, ideo etiam in Verbo similiter dicitur, et ubi dicitur, simile significatur, ut in sequentibus his locis: in Libro 1 Samuelis,
Vocavit Achisus (x)Davidem, et dixit ad eum, Rectus tu, et bonum in oculis meis exire tuum et intrare tuum mecum in castris, {7}quia non inveni in te malum, xxix 6;
`bonum in oculis exire tuum et intrare tuum’ pro quod ei {8}beneplaceret omnis vitae ejus status: in Libro 2 Samuelis, 3
Nosti Abnerum, quod ad persuadendum tibi venerit, et ut cognoscat exitum tuum et introitum tuum, utque cognoscat omne quod facis, iii 25;
‘cognoscere exitum et introitum’ pro omnia cogitata et acta vitae, quare etiam dicitur, `utque cognoscat omne quod facit’: in Libro 2 Regum,
Sedere tuum, et exire tuum, et intrare tuum novi, et quod commoveris te contra Me, xix 27; Esai. xxxvii 28;
ibi de Sancheribo rege Assyriae; `nosse exire ejus et intrare ejus’ pro omnia ejus consilii: apud Davidem,
Jehovah custodiet te ab omni malo, custodiet animam tuam, Jehovah custodiet exitum tuum et introitum tuum ex nunc et usque in saeculum, Ps. cxxi 7, 8;
`custodire exitum et introitum’ pro {9}omne vitae secundum statum
boni et veri: apud Moschen,
4 Praeficiet Jehovah Deus spirituum {10}omni carni, virum super contionem, qui exeat coram illis, et qui intret coram illis, et qui educat illos, et qui introducat illos, ut non sit contio Jehovae sicut grex quibus non pastor, Num. xxvii 16, 17;
`qui exeat coram illis, et qui intret coram illis’ pro qui ducat illos, ita quem in omni vitae statu spectent et sequantur: apud Johannem,
Qui non intrans est per januam in caulam ovium sed ascendit aliunde, is est fur et latro; qui vero intrans est per januam, pastor est ovium. Ego sum {11}janua; per Me si quis intraverit, salvabitur, et intrabit et exibit, et pascuum inveniet, x 1, 2, 9;
intrare nempe caelum, {12}ita in bonum amoris et fidei, nam id bonum facit caelum; {13}quare `intrare et exire’ est quoad omnem vitae statum a Domino duci, proinde ex libero cogitare et velle bonum, hoc est, ex 5 amore et fide, quae a Domino, nam illa faciunt liberum: apud Lucam,
Jesus misit duodecim discipulos ad praedicandum regnum Dei, et dixit ad illos, In quam domum intraveritis, ibi manete, et inde exite, ix 4;
`intrare in domum, manere ibi, et inde exire’ pro frui consociatione caelesti cum illis qui recipiunt Dominum fide et amore, nam in caelo, qui simul in una societate sunt, etiam in una domo sunt, et intrant ibi et exeunt; sunt enim in simili bono; qui autem in dissimili sunt, non ita possunt, et si intrant, non per januas, sed aliunde, intrant; qui non scit quod talia significentur, non scire potest quid {14}involvit quod 6 in domum quam intraverint, ibi manerent et exirent: apud Ezechielem,
Cum intrabit princeps, via porticus (x)portae intrabit, et in via ejus exibit. Cum intrabit populus terrae ante Jehovam in festis statis, {15}intrans vero via portae septentrionis ad adorandum, exibit via portae meridiei; {15}intrans vero via portae meridiei, exibit via portae septentrionem versus, non revertetur via portae per quam intraverat, sed recta ante se exibit. Princeps autem in medio illorum cum {16}intrabunt illi, intrat, et cum exibunt illi, {17}exibit, xlvi 8-10;
agitur ibi in sensu interno de novo caelo et de nova Ecclesia, et per `principem’ significatur verum fidei ex bono amoris, quomodo id apud angelos in caelis, et apud homines Ecclesiae in terris intrat, et dein progreditur, cum per viam externam ad interiora, et cum per viam internam ad exteriora, describitur ibi per {18}introitum et exitum principis et populi terrae; `meridies’ est status veri fidei in interno homine, et `septentrio’ est status ejus in externo; {19}’introitus et exitus’ est status vitae quoad (d)bonum et verum, ita quoad cultum; ex illis satis manifeste 7 sciri potest quod `intrare et exire’ sint talia quae {20}sunt status vitae ex bono et vero; quid enim alioquin foret quod princeps intraret per {21}unam viam aut per aliam, ut et populus terrae? per `domum’ enim seu templum ibi, in quod {22}introitus et e quo {23}exitus, significatur caelum et Ecclesia, videatur n. 3720, {24}per ‘principem’ verum fidei, n. 5044; {25}per `populum terrae’ illi qui in caelo seu qui ab Ecclesia, n. 2928, {26}per `viam’ id quod ducit ad verum, n. 627, 2333, {27}per `portam’ doctrinale, n. 2851, 3187, {28}per `meridiem’ ubi verum in luce, n. 9642, ita verum in interno homine, et {29}per `septentrionem’ ubi verum in obscuro, n. 3708, ita verum in externo homine.
@1 i proficisci,$
@2 et ire significet statum vitae$
@3 i sed usque constare potest illis qui sciunt quod spatia ibi non sint qualia in mundo, sed quod sint apparentiae ex statibus et veri;$
@4 After vitae$
@5 seu$
@6 formulae IT$
@7 quoniam$
@8 beneplaceat$
@9 omnem vitam$
@10 omnis carnis IT$
@11 Pastor ovium AIT$
@12 est T$
@13 ita$
@14 talis loquutio involvit$
@15 ingressus$
@16 intrat, intrabunt illi AIT$
@17 exibunt AIT$
@18 ingressum et egressum$
@19 ingressus et egressus$
@20 veri et boni$
@21 illam$
@22 ingressus$
@23 egressus$
@24 quod princeps sit$
@25 quod populus terrae, sint$
@26 quod via sit$
@27 porta quod sit$
@28 meridies quod sit$
@29 quod septentrio sit$

AC n. 9928 9928. `Ne moriatur’: quod significet ne repraesentativum pereat, et sic conjunctio cum caelis, constat ex significatione `mori’ cum de Aharone et ejus officio, quod sit cessatio repraesentativorum, et inde conjunctionis cum caelis; per Aharonem enim repraesentabatur Dominus, et per officium ejus {1}omne opus salvationis, et a parte hominis, cultus; qui cultus quod fuerit repraesentativus, et quod per cultum repraesentativum conjunctio cum caelis, multis (d)prius ostensum est, videantur loca citata n. 9320 fin., tum quid repraesentativum {2}Ecclesiae apud gentem Israeliticam et Judaicam {3}, n. 9280, ut et n. 9457, 9481, 9576, 9577, et quod conjunctio Domini (c)ac caeli cum homine tunc per repraesentativa fuerit, n. 9481; inde quoque fuit quod Aharon indutus esset vestibus, quae {4}repraesentabant caelestia, cum obiret sancta, et quod si aliter fecisset, moreretur; imprimis si ad sancta obeunda iret nesciente populo, nam apud populum erat Ecclesiae repraesentativum, et apud Aharonem repraesentativum Domini, a Quo et ad Quem omne cultus.
@1 omnis cultus$
@2 in Ecclesia$
@3 i instituta$
@4 repraesentarent$

AC n. 9929 9929. Vers. 36-38. Et facies bracteam auri [puri], et sculpes super illa sculptura sigilli, Sanctitas Jehovae. Et pones illam super filo hyacinthini, et erit super cidari; e regione facierum cidaris erit. Et erit super fronte Aharonis, et portabit Aharon iniquitatem sanctorum, quae sanctificabunt filii Israelis, quoad omnia dona sanctorum illorum; et erit super fronte ejus jugiter, ad beneplacitum illis coram Jehovah. `Et facies bracteam auri puri’ significat illustrationem ex Divino Bono Domini: `et sculpes super illa sculptura sigilli’ significat perpetuum et cordibus impressum secundum sphaeram caelestem: `Sanctitas Jehovae’ significat Divinum Humanum Domini, et inde omne bonum caeleste et spirituale: `et pones illam super filo hyacinthini’ significat influxum {1}in verum amoris caelestis: `et erit super cidari’ significat ex infinita sapientia: `e regione facierum cidaris erit’ significat in aeternum: `et erit super fronte Aharonis’ significat ex Divino Amore Domini: `et portabit Aharon iniquitatem sanctorum’ (x)significat inde remotionem falsorum et malorum apud illos qui in bono sunt [a Domino]: `quae sanctificabunt filii Israelis quoad omnia dona sanctorum illorum’ significat {2}cultus repraesentativos remotionis a peccatis: `et erit super fronte Aharonis jugiter’ significat repraesentativum amoris Domini in aeternum: `ad beneplacitum illis coram Jehovah’ significat Divinum Domini in illis.
@1 per$
@2 et inde in cultu$

AC n. 9930 9930. `Et facies bracteam auri puri’: quod significet illustrationem ex Divino Bono Domini, constat ex significatione `bracteae’ quod sit illustratio {1}, et ex significatione `auri’ quod sit bonum amoris, hic Divinum Bonum Domini, quia ei inscripta fuit Sanctitas Jehovae; quod `aurum’ sit bonum amoris, {2}videatur n. 113, (x)1551, 1552, 5658, 6914, 6917, 8932, (x)9490, 9510, 9874, 9881. Quod `bractea’ sit illustratio, erat ex splendore, splendebat enim ex auro super fronte Aharonis, et omnis splendor significat illustrationem, qualis est in caelis a Domino ut Sole; illustratio ibi est sapientia et intelligentia ex Divino Vero procedente a Domino inde, (d)nam hoc illustrat interiora {3}eorum; interiora eorum correspondent intellectuali apud hominem, quod illustratur a Domino cum {4} verum et bonum Ecclesiae {5}et caeli {6}percipitur, {7}intellectuale enim est subjectum recipiens, {8}nam absque subjecto nulla receptio. Quod bractea illa sit illustratio a {9}Divino Bono Domini, est quia ei inscripta fuit Sanctitas Jehovae, ac posita super fronte cidaris quae super capite Aharonis; sanctitas (x)quae a Jehovah est Divinum Verum procedens (c)ex Divino Bono Domini, n. 6788, 8302, 8330, 9229, 9680, 9820; ut hoc repraesentaret (x)exsplendescentiam {10}seu illustrationem, e qua sapientia et intelligentia, alligabatur fronti cidaris.
Quia per bracteam {11} significabatur illustratio (c)ex Divino Bono 2 Domini, ideo quoque illa vocabatur bractea (x)coronae sanctitatis, tum quoque Corona sanctitatis, nam corona est repraesentativum Divini Boni, et sanctitas est Divinum Verum inde procedens, ut supra dictum est; quod dicta {12}sit bractea coronae sanctitatis, patet in sequentibus hujus Libri Exodi,
Tandem fecerunt bracteam coronae sanctitatis ex auro puro, et scripserunt super ea scriptura sculpturarum sigilli, Sanctitas Jehovae, xxxix 30:
quod etiam dicta sit corona sanctitatis, alibi in Exodo,
Pones cidarim super caput ejus, et dabis coronam sanctitatis super {13}cidarim, xxix 6:
et in Levitico,
Posuit cidarim super caput ejus, et posuit super {13}cidarim contra facies ejus bracteam auri, coronam sanctitatis, viii 9.
Quod corona repraesentaverit Divinum Bonum ex quo Divinum 3 Verum, constat ex coronis regum, reges enim repraesentabant Dominum quoad Divinum Verum, videatur n. 2015, 2069, 3009, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148, inde illis corona super capite, et sceptrum in manu; regimen enim ex Divino Bono repraesentabatur per coronam, et regimen {14} ex Divino Vero per sceptrum.
Quod `corona’ id sit, constat ex sequentibus locis: apud Davidem,
4 Germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto Meo, hostes ejus induam pudore, sed super Ipso florebit corona Ipsius, Ps. cxxxii (x)17, 18;
`David’ ibi est Dominus, n. 1888, etiam `Unctus,’ n. 3008, (x)3009, `cornu’ Ipsius {15} potentia, n. 2832, 9081, `lucerna’ est Divinum Verum ex quo intelligentia, n. 9548, 9783, {16} `corona’ est Divinum Bonum {17}ex quo sapientia, ex quo etiam regimen Ipsius; `florere’ dicitur corona, quae est sapientia, per id quod sibi quoad Humanum acquisivit in mundo per pugnas et victorias contra inferna, n. (x)8273, 9528 fin., quae sunt hostes qui induentur pudore: apud eundem, 5
Iram exerces cum Uncto Tuo, damnasti in terram usque coronam Ipsius, Ps. lxxxix [39,] 40 [A. V. 38, 39];
ibi etiam `Unctus’ pro Domino, `ira’ pro statu tentationum, qui fuit cum in pugnis cum infernis; lamentatio tunc describitur per iram et damnationem, ultimum enim tentationis est sicut damnatio, prout ultima Domini in cruce quod desereretur, crux enim erat ultimum {18}tentationum seu pugnarum cum infernis, {19}et post ultimam illam induit Divinum Bonum, et sic univit Divinum Humanum Suum ipsi 6 Divino quod in Ipso: apud Esaiam,
In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam ornatus, et in cidarim decoris (x)reliquiis populi Sui, xxviii 5;
`corona ornatus’ pro sapientia quae est boni a Divino, `cidaris decoris’ pro intelligentia quae est veri (c)ex illo bono; {20} praedicatur de Divinis apud populum, ‘populus’ ibi est (x)Ecclesia, quia ibi erat: apud eundem,
Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, usque dum exeat sicut splendor justitia ejus, et salus ejus sicut lampas ardeat; et eris corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei tui, lxii 1, 3;
per `Zionem’ et `Hierosolymam’ intelligitur Ecclesia, per `Zionem’ Ecclesia caelestis et per `Hierosolymam’ Ecclesia spiritualis (d)inde; `corona decoris’ est sapientia quae boni, et `cidaris regni’ est intelligentia quae veri; et quia per `coronam’ significatur sapientia quae boni, ideo dicitur `in manu Jehovae,’ et quia per `cidarim’ significatur intelligentia, quae veri, ideo dicitur `in manu Dei,’ nam ubi agitur de bono, dicitur Jehovah, et ubi de vero, dicitur Deus, n. 2586, 2769, 6905:
8 apud Jeremiam,
Dic regi et dominae, Dimittite vos, sedete, quia descendit ornamentum capitis vestri, corona decoris vestri, xiii 18;
`corona decoris’ pro sapientia quae boni ex Divino Vero, `decus’ enim est Divinum Verum Ecclesiae, n. 9815: apud eundem,
Cessavit gaudium cordis nostri, conversa est in luctum chorea nostra, cecidit corona capitis nostri, Threni v [15,] 16;
‘corona capitis’ pro sapientia quae illis qui ab Ecclesia ex Divino Vero, ex qua illis excellentia prae reliquis populis, et inde quasi regimen:
9 apud Ezechielem,
{21}Dedi monile super nasum tuum, et inaures super aures tuas, et coronam ornatus {22}in caput tuum, xvi 12;
agitur ibi de instauratione Ecclesiae; `monile super nasum’ pro
perceptione boni, `inaures super aures’ pro perceptione veri, ac
oboedientia, `corona ornatus super caput pro sapientia inde: apud
Hiobum,
Gloriam a me abstraxit, et removit coronam capitis mei, xix 9;
`gloria’ pro intelligentia quae Divini Veri, n. 9429, `corona capitis’ {23}pro sapientia inde: in Apocalypsi,
10 Super thronis vidi viginti quattuor seniores sedentes indutos vestibus albis, qui habebant super capitibus suis coronas aureas: cadebant ante sedentem super throno, et adorabant viventem in saecula saeculorum, et projiciebant coronas suas ante thronum, (x)iv 4, 10;
`viginti quattuor seniores’ significant omnes illos qui in bono ex veris, et in sensu abstracto omnia bona ex veris, n. (x)6524, 9404, `throni’ sunt vera a Divino, n. 5313, 6397, 8625, 9039, `coronae aureae super capitibus’ sunt repraesentativa sapientiae ex Divino, et quia ex Divino, ideo projiciebant illas ante sedentem super throno.
Quoniam bonum sapientiae acquiritur per pugnas tentationum, 11
quae fiunt per vera fidei, {24}inde illis qui pugnabant contra mala et falsa, (c)et vincebant, assignabantur coronae, {25}ideo quoque coronae martyrii erant insignia imperii a Domino super mala; quod coronae sint praemia victoriae super mala, {26}et quod ideo sint bona sapientiae {27}ex causa quia haec sunt praemia, constat etiam ex Apocalypsi,
Vidi cum ecce equus albus et sedens super illo habens arcum, cui data est corona; hic exivit vincens et ut vinceret, (x)vi 2;
`equus albus et sedens super illo’ est Dominus quoad Verbum, n. 2760-2762, `arcus’ est doctrina veri, per quam pugnatur, n. 2686, 2709; inde patet quod `corona,’ quia de Domino, sit Divinum Bonum, quod victoriae praemium: et alibi,
12 Postea vidi, cum ecce nubes alba, et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite Suo coronam auream, et in manu Sua {28}falcem acutam, xiv 14;
‘nubes alba’ pro Verbi sensu litterali, n. 4060, (x)4391, 5922, 6343 fin., 6752, (x)8781, `Filius hominis’ pro Divino Vero quod a Domino, n. 9807, `corona aurea’ pro Divino Bono ex quo Divinum Verum, `falx acuta’ pro dissipatione mali et falsi: alibi,
Esto fidelis usque ad mortem, et dabo tibi coronam vitae, ii 10:
et alibi,
Ecce venio cito; tene quod habes, ut nemo (x)accipiat coronam tuam, iii 11;
`corona’ pro bono ex veris, ita pro sapientia, nam haec est boni amoris ex veris fidei. Ex his nunc constare potest quid significatur per coronam, et inde quid per coronam sanctitatis, quae fuit bractea auri, cui insculpta Sanctitas Jehovae.
@1 i, de qua sequitur$
@2 de qua$
@3 angelorum$
@4 i is$
@5 seu$
@6 percipit$
@7 nam intellectuale$
@8 d nam i et$
@9 Domino$
@10 ac$
@11 i illam$
@12 fuerit$
@13 cidari IT$
@14 i inde$
@15 i est$
@16 i et$
@17 ex quo (d)sapientia, quod florere dicitur quum sibi id$
@18 tentationis seu pugnae$
@19 post quam pugnam$
@20 i nam$
@21 Dedit AIT$
@22 super IT$
@23 etiam ibi pro sapientia quae boni$
@24 ideo$
@25 inde$
@26 ita quod$
@27 , nam$
@28 falx acuta$

AC n. 9931 9931. `Et sculpes super illa sculptura sigilli’: quod significet perpetuum et cordibus impressum secundum sphaeram caelestem, constat ex significatione `sculpere’ quod sit memoriae imprimere, {1} n. 9841, 9842, ita quoque cordi, nam quod (t)memoriae interiori, quae est vitae, id cordi impressum dicitur; et quia id permanet in aeternum, etiam significatur in perpetuum; et ex significatione `sculpturae sigilli’ quod sit sphaera caelestis, de qua n. 9846. Quod dicatur cordibus impressum secundum sphaeram caelestem, est quia illa quae memoriae, imprimis {2}memoriae interiori, quae est liber vitae, n. 2474, impressa sunt, secundum sphaeram caelestem impressa sint; nam homo qui est in bono amoris ex veris fidei, refert caelum, et quoque est caelum in minima {3}forma, videantur (x)citata, n. 9279, 9632, ita quoque illo est forma caelestis; nam secundum formam caelestem omnes societates in caelis ordinatae sunt, quia omnes affectiones boni, et inde cogitationes veri secundum illam fluunt, n. 9877; quod etiam omnia scientifica disponantur in formam caelestem cum homo in amore caelesti est, et quod amor disponat, videatur n. 6690.
@1 i de qua$
@2 i quae$
@3 imagine$

AC n. 9932 9932. `Sanctitas Jehovae’: quod (x)significet Divinum Humanum Domini, et inde omne bonum caeleste et spirituale, constat ex significatione `sanctitatis’ quod sit Divinum procedens a Domino, ita quod sit Ipse Dominus quoad Divinum Humanum, a quo omne Divinum in caelis; inde est quod bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum a Domino, et bonum spirituale, quod est bonum {1}amoris erga proximum a Domino, sancta sint, {2}nam Dominus solus est sanctus, et quod procedit ab Ipso est solum sanctum in caelis et in terris, n. 9229, 9680, 9820, et quod sanctum procedens a Domino dicatur Spiritus sanctus, n. 9858, et quod angeli, prophetae, et apostoli dicantur sancti a receptione Divini Veri a Domino, n. 9820, tum quod sanctuarium sit caelum a Divino ibi, n. 8330, 9479; Sanctitas Jehovae dicitur quia Jehovah in Verbo est Dominus, videantur loca citata n. 9373. Quod Sanctitas Jehovae {3}fuerit insculpta bracteae auri (c)ac posita super cidari {4}super fronte Aharonis, {5}fuit causa quia (t)sic erat in conspectu omnis populi, {6} inde sanctum in mentibus eorum cum erant in cultu, et id sanctum correspondebat sancto, quod est in universo caelo, quod est Divinum Humanum Domini, nam hoc, ut dictum est, facit caelum. Quod {7}est in communi aspectu omnis populi et sic regnat in mentibus universaliter, id intrat in omne cogitationis et affectionis, et inde in omne cultus, et afficit {8}illud, n. 6159, 6571, 7648, 8067, 8865; quapropter cum sanctissimum illud fuit jugiter coram oculis, et inde in mentibus regnabat universaliter, sanctificabat illud omnia cultus {9}.
@1 fidei$
@2 nam haec sunt quae procedunt a Domino. Quod Dominus solus Sanctus, et quod omne sanctum sit ab Ipso, videatur n. 9229, 9680, 9820; et quod sanctum procedens dicatur Spiritus Sanctus n. 9818; quod angeli, prophetae et apostoli dicantur sancti a receptione Divini boni et veri a Domino, n. 9820; et quod inde sanctuarium sit coelum, quia ibi Divinum Domini, n. 8330, 9479$
@3 esset after auri$
@4 in$
@5 erat$
@6 i ac$
@7 jugiter coram oculis est,$
@8 illa$
@9 i; haec causa fuit, quod sculptura illa in auro, Sanctitas Jehovae, super cidari in fronte Aharonis posita fuerit$

AC n. 9933 9933. `Et pones eam super filo hyacinthini’: quod significet influxum in verum amoris caelestis, constat ex significatione `hyacinthini’ quod sit verum amoris caelestis, de qua sequitur; influxus in illud significatur per quod bractea illa, cui insculpta erat Sanctitas Jehovae, super filo ex hyacinthino posita fuerit, nam (d)sic pendebat ex eo, et alligata ei erat, et per `alligari et pendere’ in spirituali sensu significatur influere, quoniam omnis conjunctio {1}in spirituali mundo, qualiscumque sit, fit per influxum. Quod influxus sit in verum amoris caelestis {2}de Divino Humano Domini, quod per Sanctitatem Jehovae {3} significatur, est quia in illa sphaera caeli, ubi verum amoris caelestis est, non aliud Divinum percipitur quam Divinum Humanum Domini; 2 nam cum hoc ita se habet: caeli sunt tres, qui distincti sunt inter se per gradus boni; in intimo caelo est bonum amoris caelestis, quod est bonum amoris in Dominum, in altero {4}seu medio caelo est bonum amoris spiritualis, quod est bonum charitatis erga proximum, in primo {5}seu ultimo caelo est bonum amoris naturalis a spirituali et a caelesti, quod est bonum fidei et oboedientiae; in unoquovis caelo est internum et externum;